TWÓJ TYDZIEŃ WRZESIŃSKI

Transkrypt

1 DZISIAJ NOWY DODATEK TWÓJ TYDZIEŃ WRZESIŃSKI Jesteśmy laureatem nagrody Business Centre Club Ostre Pióro 2006 zapraszamy do nowo otwartego serwisu RENAULT AUTODRAP SERWIS MECHANICZNY NAPRAWY BLACHARSKO-LAKIERNICZE CZĘŚCI ZAMIENNE ASSISTANCE 24h zgłaszanie i likwidacja szkód Poznań, ul. Złotowska 85 SERWIS MECHANICZNY NAPRAWY BLACHARSKO-LAKIERNICZE CZĘŚCI ZAMIENNE Najchętniej czytany w WIELKOPOLSCE Rok VI Numer 6/ marca 2007 ISSN twoj-tydzien@wp.pl Nr indeksu CENA 1,50 zł (w tym 7% VAT) Dwutygodnik. Ukazuje się od 15 maja 2002 roku. Następny numer ukaże się w środę 11 kwietnia Człowiek ma dar kochania, lecz także dar cierpienia Antoine de Saint-Exupéry Ukazujemy się w POZNANIU Powiecie Poznańskim, Powiecie Szamotulskim W NUMERZE TEMAT NUMERU Dar w postaci... życia str. 3 i 5 Miłych chwil przy wielkanocnym stole, delikatnego dyngusa oraz wytchnienia (byśmy nie musieli spieszyć się ciągle jak ten zając) życzą Monika i Tomasz Mańkowscy z Zespołem Twojego TYGODNIA WIELKOPOLSKIEGO ZNANI O SOBIE Ryszard Grobelny, prezydent Poznania str. 4 GOŚĆ NUMERU Rozmowa z INGVAREM KAMPRADĄ, właścicielem koncernu IKEA str. 6 Opróżnianie sejfów str. 12 Cisza to... brak żony str. 13 Kobieta bogata str. 13 Premiera nowego Fiata 500 str. 14 Fabia na sportowo str. 16

2 2 Wielkanoc, 2007 Bank Spółdzielczy Duszniki Z okazji zbliżających się Świąt Wielkiej Nocy wielu radosnych i spokojnych chwil spędzonych w miłej rodzinnej atmosferze życzy: Rada Nadzorcza, Zarząd i Pracownicy Banku Spółdzielczego Duszniki Zdrowych i pogodnych Świąt Wielkanocnych Mieszkańcom Gminy Rokietnica życzy Bartosz Derech Wójt Rokietnicy Zdrowych i Spokojnych Świąt Wielkanocnych życzą Poznańskie Zakłady Zielarskie Herbapol S.A. Rodzinnych Świąt Wielkiej Nocy i zamieszkania w nowym domu firmy Schwabenhaus życzy Schwabenhaus-Polska Zapraszamy codziennie do naszego Domu Wzorcowego ul. Jagodowa 11, Sady k/poznania od godz. 10 do 17 Remigia Blandzi ul. Nałęczowska Poznań Tel tel. kom Tutaj kupisz kosmetyki Wella, Bacchara, Tigi ZAPRASZAM od poniedziałku do piątku soboty Mieszkańcom Powiatu Szamotulskiego pełnych rodzinnego ciepła Świąt Wielkanocnych w imieniu Rady Powiatu i Zarządu Powiatu Alicja Kałużyńska Przewodniczący Rady życzą Paweł Kowzan PowiatuStarosta Szamotulski

3 TEMAT NUMERU 3 Dar w postaci... życia Moja mama gdy wybuchła wojna w 1939 roku miała 30 lat. W październiku 1939 roku została wdową i sama musiała zaopiekować się trójką małych dzieci. Dodatkowo przez lata w czasie okupacji ukrywała w naszym mieszkaniu dwoje Żydów. Była odważna, bardzo odważna. Podziwiam ją, bo ja sama nie wiem, czy bym się na to zdobyła mówi dzisiaj, ciągle ze wzruszeniem, Krystyna Bartoszkiewicz z Poznania, której mama Julianna Bartoszkiewicz (niestety, już po śmierci) otrzymała dyplom i medal Sprawiedliwy Wśród Narodów Świata przyznawany przez instytut Yad Vashem w Jerozolimie. TOMASZ MAŃKOWSKI Krystyna Bartoszkiewicz i uratowana Esthera Waldman. Rodzina Bartoszkiewiczów przed wybuchem drugiej wojny światowej mieszkała w Lesznie i należała do rodzin bardziej majętnych. Bronisław Bartoszkiewicz był właścicielem fabryki mebli, ale gdy trzeba było Polskę bronić został żołnierzem i brał udział w kampanii wrześniowej. Potem, po klęsce wojsk polskich, wrócił do rodzinnego domu, ale Niemcy o nim nie zapomnieli. Gdy okupanci wkroczyli do miasta został on aresztowany, a kilka dni potem, razem z dziewiętnastoma innymi tak zwanymi zakładnikami miasta, rozstrzelany 20 października 1939 roku. Ciała tego dnia rozstrzelanych wrzucano na wóz ciągnięty przez konie, a potem wrzucono do rowów przeciwlotniczych wykopanych na obrzeżach Leszna... Julianna Bartoszkiewicz (urodzona 27 maja 1909 roku, zmarła 11 sierpnia 1995 roku) została nagle, nieomal z dnia na dzień, sama z trójką dzieci Stanisław miał 10 lat, Jerzy był o rok młodszy, Krystyna miała zaledwie 4 lata. Wokół była wojna, ginęli ludzie, jedni polowali na drugich, śmierć stała się Medal i dyplom Sprawiedliwy Wśród Narodów Świata zostały powołane dekretem Knesetu w Na medalu widnieje właśnie pochodzący z Talmudu napis Kto ratuje jedno życie ratuje cały świat. Kapituła instytutu pamięci Yad Vashem przyznaje wyróżnienie osobom i rodzinom (uhonorowano również francuskie miasteczko Le Chambon-sur-Lignon), które z narażeniem własnego życia ratowały Żydów podczas II wojny światowej. Uprawnieni do składania wniosków o przyznanie tytułu Sprawiedliwego są sami uratowani albo ich bliscy. Poza medalem i dyplomem, Sprawiedliwym przysługuje także prawo do zasadzenia własnego drzewa w parku otaczającym siedzibę instytutu. Osoba uznana za Sprawiedliwego jest odznaczana specjalnie wybitym medalem noszącym jej imię i nazwisko, dyplomem honorowym i przywilejem wpisania nazwiska na Murze Honorowym w Ogrodzie Sprawiedliwych w Yad Vashem. Odznaczenia są nadawane w trakcie podniosłej ceremonii w Izraelu lub w kraju zamieszkania tej osoby, gdzie działają dyplomatyczni przedstawiciele Izraela. W ceremoniach tych uczestniczą przedstawiciele miejscowego rządu i są one zawsze relacjonowane przez media. Ustawa o Yad Vashem upoważnia instytut Yad Vashem do nadania Sprawiedliwemu, w uznaniu jego zasług, honorowego obywatelstwa państwa Izrael, a jeśli już nie żyje, nadania mu pamiątkowego obywatelstwa. Każda osoba, którą uznano za Sprawiedliwego wśród Narodów Świata, jest uprawniona do otrzymania od Yad Vashem stosownego certyfikatu. Jeśli osoba ta nie żyje, jej krewny może wystąpić o nadanie jej pamiątkowego obywatelstwa. FOT. ARCHIWUM czymś bardzo powszednim. Julianna nie miała czasu na opłakiwanie męża szybko Niemcy zapukali kolbami karabinów do ich drzwi. - Powiedzieli nam, że mamy się wynosić wspomina Krystyna Bartoszkiewicz, wówczas 4-letnia dziewczynka i zostajemy wysiedleni. Mamusia tak jak stała, ubrała siebie i nas i była gotowa do wyjścia. Jakiś Niemiec zaczął ją przekonywać, że ma małe dzieci, że powinna coś z sobą zabrać z mieszkania, ale mama odpowiedziała: Tyle już mi zabraliście, zabierzcie wszystko. Potem ktoś jednak FOT. ARCHIWUM Rodzina Bartoszkiewiczów przed wybuchem wojny. doniósł nam jakieś dziecięce kocyki. Rodzina Bartoszkiewiczów nieomal w jednym momencie straciła męża i ojca, dom, majątek, cały dobytek. Została wysiedlona do Tomaszowa Mazowieckiego. Tam pani Julianna poznała rodzinę żydowską, nazywali się oni Średni, którzy mieli córkę Estherę. Wówczas mieszkali oni na terenie żydowskiego getta, a pochodzili z Bydgoszczy, gdzie przed wojną prowadzili zakład krawiecki. W tym samym czasie mama poznała również siostrę pani Średniej panią Lipszyc, która z mężem i synkiem mieszkała w Tomaszowie Mazowieckim przy ulicy Warszawskiej, gdzie rodzina ta miała sklep z narzędziami i okuciami. W Tomaszowie Mazowieckiem Julianna Bartoszkiewicz zaczęła pracować w magistracie (znała bardzo dobrze język niemiecki), dostała jakiś kąt w suterenie, przydzielony z urzędu i musiała go tylko urządzić. W związku z tym często bywała w sklepie z narzędziami Lipszyców, a ponieważ dobrze znała język niemiecki pomagała obu tym rodzinom: Lipszycom i Średnim. Tak się nawiązała serdeczna znajomość, a może nawet i przyjaźń. Rodzice Esthery zdawali sobie sprawę z powagi sytuacji i nieodwołalności tragicznego losu, jaki ich wszystkich czekał w okupowanej przez Niemców Polsce. Prosili więc Juliannę Bartoszkiewicz by pomogła przeżyć ten koszmar, chociaż ich jedynej cór- Dokończenie na stronie 5

4 4 Ryszard Grobelny, prezydent Poznania ZNANI O SOBIE 1. Urodziłem się w Poznaniu. 2. Jestem spod znaku Barana. 3. Moja pierwsza praca Pracę zawodową rozpocząłem na Uniwersytecie imienia Adama Mickiewicza w Poznaniu. 4. Pierwsze zarobione pieniądze przeznaczyłem na pierścionek zaręczynowy dla żony. 5. Gdybym miał zbędny milion złotych Moim zdaniem nie ma czegoś takiego jak,,zbędny milion. 6. Moim ulubionym filmem jest,,dwunastu gniewnych ludzi Sidneya Lumeta. 7. Mój ulubiony aktor i aktorka to Jack Nicholson i Harrison Ford. Aktorka? Każda dobra Z prasy czytam regularnie wszystko. 9. Najchętniej słucham muzyki Hm, każdej dobrej. 10. Jeżdżę samochodem Alfą Romeo. 11. Marzę o nowym samochodzie Tak. 12. Jeżdżę spokojnie. 13. Najmilej spędzam wolny czas z rodziną. 14. Najdalej podróżowałem do Chin. 15. Chciałbym pojechać do Na pogranicze Paragwaju i Brazy- W Poznaniu studiuje prawie 1,3 tysięcy obcokrajowców z 58 krajów świata. Poznańskie szkoły wyższe są także miejscem zatrudnienia dla prawie 150 cudzoziemców-naukowców. Poznaniu studiuje prawie 1,3 tysięcy obco- W krajowców z 58 krajów świata. Wśród nich są tak egzotyczne jak Nepal, Madagaskar, Kamerun, Zambia czy Zimbabwe. Co drugi zagraniczny student pochodzi z krajów europejskich, co czwarty z Ameryki Północnej, a co piąty z Azji. Najwięcej studentów pochodzi ze Stanów Zjednoczonych (207), Norwegii (188), Tajwanu (137), Niemiec (103), Białorusi (101), Kanady (97), Ukrainy (76). Obcokrajowcy studiują FOR. ARCHIWUM Cudzoziemcy w uczelniach głównie na poznańskim Uniwersytecie Medycznym, gdzie naukę pobiera obecnie ponad 700 osób. Około 250 cudzoziemców studiuje na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza, a 120 osób na Politechnice Poznańskiej. Prawie 60 obcokrajowców zgłębia nauki ekonomiczne, a 50 studiuje hotelarstwo i gastronomię. Studia medyczne są najbardziej popularne wśród młodych Amerykanów, Kanadyjczyków, Norwegów i Tajwańczyków. Nauką na poznańskim uniwersytecie najbardziej zainteresowana jest młodzież z Ukrainy, Białorusi i Kazachstanu, a zdobyciem tytułu inżyniera młodzi Niemcy i Hindusi. Poznańskie szkoły wyższe są także miejscem zatrudnienia lii, zobaczyć niebiańskie wodospady. 16. Moim ulubionym kolorem jest zielony. 17. Potrafię ugotować właściwie wszystko. 18. Drink, który mi najbardziej smakuje to szampan. 19. U ludzi denerwuje mnie obłuda. 20. Przyjaciele mówią do mnie po imieniu. 21. Najbardziej cenię u partnerów w pracy szczerość. 22. W kasynie lubię grać w Nie grywam. 23. Telefon komórko- wy to dla mnie narzędzie pracy. 24. Internet uważam za jak wyżej. 25. Zakupy to męczarnia, z wyjątkiem zakupów w sklepie sportowym. 26. Gdy myją szybę w moim aucie na skrzyżowaniu. Nie wyrażam na to zgody. 27. Chciałbym zjeść kolację z moją żoną. 28. Najdziwniejszą potrawą jaką jadłem były suszone, wyglądające jak zapałki, węgorze. 29. Nienawidzę chamstwa i obłudy. 30. Moja pierwsza miłość to Ciągle ta sama moja żona. 31. Mój najtrudniejszy moment w życiu to Jest dopiero przede mną. 32. Najbardziej cenię u kobiet inteligencję. 33. Najbardziej nie lubię u kobiet tego samego, czego nie toleruję u mężczyzn. 34. Mój największy sukces to rodzina. 35. Chciałbym jeszcze zrobić Zbyt wiele rzeczy, żeby udało się je wymienić. (red) dla prawie 150 cudzoziemców- -naukowców. Największym pracodawcą dla osób z obcym obywatelstwem jest Uniwersytet im. A. Mickiewicza zatrudniający 120 cudzoziemców. Na pozostałych uczelniach pracuje nie więcej niż 5-6 osób. Najwięcej zagranicznych pracowników naukowych pochodzi z krajów rozwiniętych: Niemiec i USA (po 12 osób), Wielkiej Brytanii (11 osób), Rosji i Japonii (po 7), Hiszpanii (6), Czech oraz Ukrainy (po 5 osób). Nie brakuje także obywateli krajów tak odległych jak Wietnam, Tajlandia, Nepal, Kostaryka, Kenia, Indonezja, Gwinea czy Iran. Większość cudzoziemców znajduje zatrudnienie w charakterze lektorów nauczających języków obcych. (na) Po zawód do szkoły Szkoła sióstr urszulanek w Pniewach zorganizowała Dzień Przedsiębiorczości. Honorowy patronat nad imprezą objął poseł Jakub Rutnicki wraz z burmistrzem Pniew Michałem Chojarą. ROBERT POCZEKAJ WARTO WIEDZIEĆ Raport AVONU Firma AVON przeprowadziła analizę badań USG piersi przeprowadzonych w październiku 2006 roku. W ramach trzeciej edycji akcji Twoje pierwsze USG piersi przebadano kobiet w przedziale wiekowym lat. ogólnej liczbie wykonanych badań stwierdzono W zmiany w piersiach u 2200 kobiet, co stanowi 22% wszystkich przebadanych.na uwagę zasługuje fakt, iż stwierdzone zostały zmiany na podobnym poziomie w dwóch przedziałach wiekowych: lat zmian 10,59 % wszystkich przebadanych, lat zmiany 11,42 % wszystkich przebadanych. FOT. ROBERT POCZEKAJ zorganizowanym 24 marca spotkaniu uczestni- W czyła młodzież mająca podjąć w najbliższej przyszłości decyzje dotyczące rozpoczęcia kariery zawodowej. - Docierały do nas informacje ze strony pracodawców o możliwościach zatrudnienia, z drugiej strony słyszeliśmy o problemach młodzieży z odnalezieniem się na rynku pracy. Postanowiliśmy pomóc jednym i drugim mówi Artur Roger przedstawiciel Biura Poselskiego Jakuba Rutnickiego. Dlaczego w szkole prowadzonej przez zakonnice? Na to pytanie odpowiedziała dyrektorka szkoły s. Małgorzata Nowakowska cytując słowa założycielki zgromadzenia. Urszulańska szkoła ma być szkołą otwartą, która potrafi sprostać wymaganiom współczesnego świata. Te założenia chyba udało się zrealizować w znacznej mierze. Dla zgromadzonych młodych ludzi przygotowano prezentację lokalnego ryku pracy. Każdy z obecnych miał możliwość odbycia indywidualnych rozmów z pracodawcami, zapoznania się z przygotowanymi ofertami pracy, uczestnictwa w warsztatach: Poruszanie się po rynku pracy. Szkoda tylko, że tak znakomicie zorganizowane spotkanie cieszyło się tylko umiarkowanym zainteresowaniem ze strony młodzieży. Szkoda tym bardziej że konkretne oferty pracy przygotowały dla absolwentów miejscowe firmy. W tym gronie znalazła się również firma działająca na rynku poznańskim Krotoski-Cichy. Na stoisku tej firmy dowiedzieliśmy się o ciekawej inicjatywie firmy. Adresowana ona jest do absolwentów pniewskiego gimnazjum. - Właściciele naszej firmy chcą umożliwić pniewskiej szkole utworzenie klasy kształcącej w zawodzie elektromechanika. Firma umożliwi wszystkim uczniom tej klasy odbywanie w naszej firmie praktyk zawodowych. Nic nie stoi na przeszkodzie, by w przyszłości wszyscy absolwenci tej klasy znaleźli zatrudnienie w firmie Krotoski-Cichy - przekonywała przedstawicielka firmy Anna Nowicka. - Dzięki tej propozycji uczniowie mieliby okazję pracy i nauki na nowoczesnym sprzęcie. Z ogólnej liczby przebadanych 377 kobietom wykonano dodatkowe badanie mammograficzne, a 435 skierowano do poradni genetycznej. Dla 5730 kobiet tj. 57,30% przebadanych wykonane badanie USG było pierwszym tego typu badaniem. Z ogólnej liczby przebadanych kobiet tj. 73,17% wykonuje samobadanie piersi. W trakcie badania u 9 kobiet został potwierdzony rak inwazyjny. (mon)

5 TEMAT NUMERU 5 Dar w postaci... życia Julianna Bartoszkiewicz z dziećmi w okupowanej Warszawie Dokończenie ze strony 3 ce Estherze. O więcej, o siebie, nie prosili. - Pewnego dnia opowiada Krystyna Bartoszkiewicz - podczas prowadzenia przez SS kolejnej grupy Żydów do miejskiej łaźni Esthera uciekła z szeregu i wbiegła do naszej sutereny - mieszkaliśmy blisko trasy prowadzącej do łaźni. Tak Esthera od tej chwili zaczęła mieszkać z nami. Ponieważ mama pracowała wśród Niemców naciskali oni by podpisała Volks Listę. Mama wymawiała się jak mogła, w końcu powiedziała, że mąż został rozstrzelany jako zakładnik, ale to pomogło tylko na krótko. Trzeba więc było uciekać z Tomaszowa Mazowieckiego. Julianna Bartoszkiewicz skontaktowała się więc ze swoją rodziną w Warszawie i wraz z dziećmi przeniosła się do stolicy Generalnej Guberni. Tam udało się zdobyć małe, dwupokojowe, mieszkanie przy ulicy Twardej 6, na II piętrze. Esthera wkrótce do nich dołączyła, a udało jej się dotrzeć do Warszawy z mężem Stanisławem. Oboje byli przerażeni i zrozpaczeni - ich rodzinę Niemcy wywieźli już z getta. Oboje prosili Bartoszkiewiczów o pomoc, o ratunek i... nie musieli długo prosić zostali. Od wtedy, a był to rok 1941, aż do Powstania Warszawskiego w tym małym warszawskim mieszkaniu pod jednym dachem żyło sześć osób. Dwoje z nich Esthera i Stanisław Waldmanowie nigdy stamtąd nie wychodzili, a gdy ktoś pukał do drzwi chowali się za kotarą przedzielającą pokój, pod łóżkiem, w szafie. Kilkuletnie dzieci miały wpajane, żeby nigdy nikomu, pod żadnym pozorem nie otwierać drzwi... - Mama pracowała dodaje Krystyna Bartoszkiewicz - i utrzymywała cały dom: handlowała na Halach Mirowskich starymi meblami, wracała późno z pracy. Czasami FOT. ARCHIWUM moi bracia - Stanisław i Jerzy sprzedawali gazety. Żyliśmy biednie, bardzo skromnie i było ciężko. Esthera i Stach byli biedni, a ze względu na ryzyko rozpoznania zupełnie nie wychodzili z domu. Esthera umiała szyć, więc czasami szyła coś mamie i nam. Mieszkaliśmy w kamienicy przylegającej do Bóżnicy, w której były magazyny, dlatego Niemcy często przyjeżdżali ciężarowymi samochodami z obstawą i karabinami, a wtedy... ogarniał nas potworny strach. Pewnego razu podczas takiego najazdu stanęli pod naszą kamienicą i rozpoczęli rewizję od parteru. Wszyscy wówczas byliśmy w domu. Przeżyliśmy wtedy chwile grozy. Esthera ze Stachem chcieli iść na dach domu i skoczyć stamtąd na gruzy, by nas nie narażać na rozstrzelanie. Mama z ogromną odwagą i stanowczością ich wstrzymała - nie pozwoliła na ten krok świadoma, że byłby to dla nich wyrok śmierci. Na szczęście, okazało się, że na parterze była bimbrownia i Niemcy ją chcieli zlikwidować. Załadowali cały zarekwirowany sprzęt na ciężarówkę i odjechali. Wszyscy odetchnęliśmy z ulgą. Kolejny dzień udało się nam przeżyć. Mimo wielu grożących rodzinie Bartoszkiewiczów niebezpieczeństw wszystkim udało się okupację szczęśliwie przetrwać, choć nie bez uszczerbku na zdrowiu. Podczas Powstania Warszawskiego kilkuletnia Krystyna została bardzo ciężko ranna i ledwo przeżyła. Po upadku Powstania Warszawskiego 6 października 1944 roku Niemcy rodzinę Bartoszkiewiczów popędzili do obozu w Pruszkowie. Wszyscy szli razem: Waldmanowie, młodszy syn Jerzy i Julianna, która dźwigała na plecach ciężko ranną Krystynę. Starszy syn Stanisław był w szpitalu, bo jeszcze przed Powstaniem zachorował na szkarlatynę i do domu już nie dotarł. - Waldmanowie wspomina Krystyna Bartoszkiewicz szli razem z nami, ale na szczęście nikt się nimi nie zainteresował. Niemcy chyba mieli już co innego na głowie. Szliśmy jednak do obozu, ale udało nam się go uniknąć, bowiem na drodze było ciemno i piekarz, który mieszkał przy drodze wpuścił nas do siebie i ukrył. Zrobił to, ponieważ było mu żal mamy, która niosła mnie, dziewięcioletnią dziewczynkę, przez cały czas bez niczyjej pomocy, na plecach, poważnie ranną w głowę i nogę. Wkrótce potem dostaliśmy się do Tworek, do naszej rodziny, gdzie już doczekaliśmy do końca wojny FOT. TOMASZ MAŃKOWSKI Pamiątkowy medal Sprawiedliwych Wśród Narodów Świata. i gdzie również odnalazł nas brat Stanisław. Następnie rodzina Bartoszkiewiczów wróciła do Leszna (z trudem odzyskiwała zagrabiony majątek), Waldmanowie też uniknęli obozu, a następnie osiedlili się w Łodzi. Esthera przyjeżdżała jeszcze do Leszna w odwiedziny kilka razy i mówiła, że starają się o wyjazd do Montrealu. W końcu Waldmanowie wyjechali. Już po wyjeździe napisali list, Julianna Bartoszkiewicz odpisała, ale jej list wrócił. I tak kontakt rodziny Bartoszkiewiczów z Estherą i Stanisławem się urwał. - Dopiero po śmierci mamy kontynuuje Krystyna Bartoszkiewicz - Esthera nas odnalazła, a było to w 1997 roku. Od tego czasu była u nas dwa razy, również z córką i wnuczką. Mieszka teraz w Nowym Yorku, a Stach już nie żyje. Moja mama była wspaniałym, Judaizm naucza, że jeśli człowiek niszczy jedno życie, to jest tak, jak gdyby zniszczył cały świat. A jeśli człowiek ratuje jedno życie, to jest tak, jak gdyby uratował cały świat (Talmud Babiloński, Sanhedryn, 37a). ciepłym człowiekiem, uratowała i pomogła przeżyć małżeństwu Waldmanom z pobudek czysto ludzkich, z miłości bliźniego. Nie podjęła tej decyzji licząc na jakąś korzyść materialną. Zresztą oboje uratowani zgodnie twierdzili, że życie zawdzięczają mamie i nigdy tego nie zapomną, przecież każdego dnia narażała siebie i nas na śmierć ukrywając ich w naszym mieszkaniu. To wszystko działo się ponad 60 lat temu, młodszy brat Jerzy dawno nie żyje (od roku 1982, gdy zginął w stanie wojennym), ja natomiast byłam dzieckiem i dużo zawsze chorowałam i choruję będąc już 17 lat na emeryturze. Mama od 12 lat nie żyje... Julianna Bartoszkiewicz nie doczekała dnia, gdy jej córka Krystyna odbierała w jej imieniu w Poznańskiej Gminie Żydowskiej dyplom i medal Sprawiedliwy Wśród Narodów Świata. Działo się to na początku stycznia 2007 roku w Poznaniu i był to drugi taki przypadek w naszym mieście. Jak się okazuje nie jest tak łatwo dać komuś dar w postaci... życia. Julianna Bartoszkiewicz jednak umiała to zrobić, chciała to zrobić, tak postanowiła, choć całą swoją rodzinę narażała na śmierć. Była niezwykłą choć okrutnie doświadczoną przez los - silną i kochającą ludzi kobietą... Spośród ponad 20 tysięcy uhonorowanych medalem Sprawiedliwego wśród Narodów Świata (stan na 1 stycznia 2006) ponad 1/4 stanowią Polacy, co nie powinno dziwić, bo około połowy ofiar Holocustu stanowili polscy Żydzi: Polska: 5941 Holandia: 4726 Francja: 2646 Ukraina: 2139 Belgia: 1414 Węgry: 671 Litwa: 630 Białoruś: 564 Słowacja: 460 Niemcy: 427 Włochy: 391 Grecja: 265 Jugosławia (Serbia): 121 Rosja: 120 Czechy: 115 oraz 27 innych państw Łącznie: osób FOT. TOMASZ MAŃKOWSKI W domu pani Krystyny jest swoisty kącik pamięci

6 6 IKEA chce inwestować - Obroty Grupy IKEA w roku finansowym 2006 (od 1 września 2005 do 31 sierpnia 2006) wyniosły 17,3 miliardów euro. W stosunku do roku poprzedniego stanowi to wzrost o 17 procent. Zapewne więc ma pan receptę na dobry biznes? Zdradzi ją pan naszym Czytelnikom? - Recepta ta jest prosta. Trzeba skupić wokół siebie entuzjastów, ludzi zaangażowanych w to, co robią. Samemu niewiele można osiągnąć. - To wszystko? - To podstawowa rzecz. Poza tym, przy wchodzeniu na nowy rynek, do innego kraju, trzeba brać pod uwagę nie tylko to, co jest korzystne dla firmy, ale także dobre dla innych. Gdy wszyscy są zadowoleni wiele celów jest łatwiejszych do osiągnięcia. No i trzeba mieć perspektywę, patrzeć w przyszłość i ją przewidywać. Nie jest to łatwe, ale możliwe. - Jaki jest cel pana wizyty w Poznaniu? - Chcemy rozszerzyć nasza produkcję w Rogoźnie, ale szukamy również terenów pod nowe inwestycje. Pan Marek Woźniak marszałek województwa wielkopolskiego wskazał nam dwie lokalizacje, w Swarzędzu i we Wrześni. Są to interesujące propozycje, mamy się nad czym zastanawiać. - Czy Polska jest znaczącym krajem dla pańskiej firmy Grupy IKEA? - Jest dla nas bardzo ważna. IKEA zatrudnia w Polsce około 9600 pracowników, w tym w produkcji ponad 7600 osób. Eksportujemy z waszego kraju GOŚĆ NUMERU Rozmowa z INGVAREM KAMPRADĄ, założycielem i właścicielem koncernu IKEA produkty o wartości ponad 4 miliardów złotych, a importujemy produkty o wartości 500 milionów złotych. Prowadzimy tutaj szeroką działalność inwestycyjną i gospodarczą, jesteśmy właścicielami środków produkcji i współpracujemy z wieloma polskimi producentami. - IKEA najbardziej jest znana ze swoich sklepów... - To prawda. Nasza firma kojarzy się przede wszystkim z żółto-niebieskimi sklepami, regularnie wydawanym katalogiem i prostymi, funkcjonalnymi, o atrakcyjnym wzornictwie meblami oraz artykułami uzupełniającymi wyposażenie domu. Ale to nie wszystko. - Co jeszcze? - Na przykład, za pośrednictwem firmy Inter IKEA Centre Polska jesteśmy inwestorem i deweloperem działającym na rynku inwestycji komercyjnych. - Ile jest w naszym kraju waszych sklepów? - Stan z marca 2007 roku to siedem sklepów meblowych o powierzchni od 14 do 24 tysięcy metrów kwadratowych każdy. Są to sklepy w Warszawie, Jankach koło Warszawy, Poznaniu, Wrocławiu, Gdańsku, Krakowie i Katowicach. Co roku nasze sklepy odwiedza około 13 milionów osób. W roku ,5 miliona Polaków kupiło coś w sklepach IKEA. - W Polsce jest zlokalizowane Regionalne Centrum Dystrybucji. Czym się ono zajmuje? - Centrum o powierzchni całkowitej 100 tysięcy metrów kwadratowych znajduje się w Jarostach koło Piotrkowa Trybunalskiego. Obsługuje ono dziewiętnaście domów meblowych IKEA w centralnej i wschodniej Europie: w Polsce, Czechach, Rosji, na Słowacji i Węgrzech. - Wielu polskich przedsiębiorców pracuje dla Grupy IKEA? - Mamy korzystną dla obu stron współpracę z 80 polskimi przedsiębiorstwami, dostawcami mebli i artykułów wyposażenia domu do sieci sklepów IKEA na całym świecie. Polska jest drugim co do wielkości dostawcą do naszych sklepów na świe- cie, a polscy producenci specjalizują się w produkcji mebli. - Ale są także fabryki IKEI? - Oczywiście. IKEA jest również, poprzez grupę Swedwood, właścicielem fabryk produkujących meble i komponenty dla przemysłu meblarskiego. Należące do grupy Swedwood zakłady produkcyjne wytwarzają lakierowane i fornirowane meble z płyty komórkowej, meble z litego drewna oraz elementy z drewna klejonego. Produkcja ta w 97 procentach przeznaczona jest na eksport. - IKEA pojawiła się w Polsce w 1990 roku. Co się od tamtego czasu zmieniło? - Wartość inwestycji Grupy IKEA w Polsce od roku 1990 do sierpnia 2006 roku wyniosła 3 miliardy 200 milionów złotych. Dzięki naszym inwestycjom powstało w waszym kraju około miejsc pracy u dostawców, poddostawców, firm usługowych i partnerów biznesowych firmy. - Porozmawiajmy teraz o planach. - Na lata planujemy w Polsce inwestycje o wartości 2 miliardów 200 milionów złotych. Zamierzamy inwestować w produkcję, budowę i rozbudowę domów meblowych, a powierzchnia handlowa wzrośnie do 550 tysięcy metrów kwadratowych. - Plany te dotyczą także Wielkopolski? - Oczywiście, dobrze nam się z Wielkopolską współpracuje od lat. Rozmawiał MAT Szczery Oleksy, czyli g... w wentylatorze TAK MYŚLĘ o i chłopak ostro narozra- Włosów na głowie już Nbiał. od dawna nie ma, a zapomniał, jak szkolono go na obozach z pionierami w byłym Związku Radzieckim, czego dotyczyły pogadanki w Związku Socjalistycznej Młodzieży Polskiej, o czym mówili przed laty w stołówce starsi towarzysze z Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Ano mówili, że wróg nigdy nie śpi tylko zawsze czuwa, żeby nie dać się upić i nigdy, przenigdy, nie mówić prawdy. No, chyba, że można na tym zarobić kilka milionów zielonych. A Józef Oleksy, taki niby wytrawny polityk o tych przykazaniach zapomniał. Otumaniło go winko i gorzałka, no i mamy pasztet, czyli g... w wentylatorze. Oleksy leżąc na kanapce w biurze słynnego biznesmena Aleksandra Gudzowatego poopowiadał brzydkie rzeczy o kilku swoich fajnych koleżkach. O byłym prezydencie Aleksandrze Kwaśniewskim że to krętacz, złodziej RYS SZCZEPAN SADURSKI i przekupny łajdak; o Jerzym Szmajdzińskim że to buc nadęty; o Marku Borowskim że zagarnął dla siebie trochę grosza z kampanii wyborczej; o Krzysztofie Janiku że pracuje po cichu u Urbana; o młodym Millerze że jest głupszy niż ustawa przewiduje, bo sam a nie poprzez podstawionych gości szukał domu za milion dolarów; o Wojciechu Oleniczaku że to narcyz, który ani słowa nie bąknie w obcym języku itp. Ale mi rewelacje, Matko Boska. Kwaśniewski i krętacz? Fe, nie do pomyślenia. Szmajdziński i buc nadęty? No, to już lekka przesada. Piękny, przylizany Olejniczak i narcyz? Co za prymitywne porównanie. Fe, po trzykroć fe! Gudzowaty, co jakoś mnie nie dziwi, byłego premiera sobie nagrał, a potem zapis tych zwierzeń przekazał prokuraturze. Jak na przyzwoitego obywatela przystało. Fakt, trudno było wymyśleć, że taki gość jak Gudzowaty może coś nagrywać (może przecież nie mieć kasy na magnetofon, bo wszystkie miliony gdzieś tam zainwestował), tym bardziej jak łysą głowę kiedyś przewiało, bo zapomniało się beretu. I wybuchła burza. Pooceniani się oburzają, Oleksy przeprasza, są tacy co zaprzeczają i mówią że Kwaśniewskim żadnego 400-metrowego apartamentu nie sprzedawali, reszta się śmieje aż ich brzuch boli, Gudzowaty milczy. Normalka. To znaczy, nienormalna normalka, czyli coś, do czego powinniśmy w naszym kraju już przywyknąć. Przynajmniej ci mądrzejsi. No, jeszcze kilku nas przecież zostało. Mnie najbardziej jednak ucieszyła opinia, że wyznania Oleksego są szokujące i odsłaniają nieznane dotąd kulisy polskiej polityki. Nieznane ale jajcarz, ten, co to wymyślił. No bo przecież wszyscy wierzą, że Tusk kocha Rokitę, Kaczyński (tym razem Jarosław) dałby się posiekać za spuszczonego swego czasu ze spłuczką Marcinkiewicza gdy ten stawał się zbyt popularny, i tak dalej, i tak dalej. Poza tym przecież to nie do pomyślenia, by polski polityk, mąż stanu mówił k... Nigdy w to nie uwierzę. I co? I nic mamy kolejny przykład w jakim szambie żyjemy, jak wszyscy nasi wybrani mniej lub bardziej demokratycznie reprezentanci są po pachy upaprani, jak nie działają u nas jeszcze mechanizmy eliminujące tego typu indywidua z życia publicznego. Cóż, zapewne musimy przez to przejść, by kiedyś zacząć normalnie żyć. Tylko, czy ja tego doczekam? Nim opublikuję ten tekst pojawią się kolejne taśmy jakiegoś Michnika, Urbana, czy Gudzowatego. Jaki na to sposób nie gadać, nie dawać się upić, uwierzyć, że nie ma przyjaciół i dobrych znajomych. A jak cię złapią w sklepie z niezapłaconą czekoladą w kieszeni, to mów, że to nie twoje spodnie, że w tramwaju ci zamienili. Wyszedłeś przecież z domu w gaciach. Także tego dnia, jak zawsze zresztą, nieprawdaż? TOMASZ MAŃKOWSKI

7 7 - I WRZESIŃSKI Redaktor Odpowiedzialny Andrzej Górczyński tel./fax tel. kom agor61@hot.pl twoj-tydzien.prv.pl Co z pomnikiem Jana Pawła II? Za miesiąc upłyną dwa lata odkąd Rada Miejska we Wrześni zadecydowała o budowie pomnika ku czci największego Polaka - papieża Jana Pawła II. Niestety, do dziś pomnik nie stanął w wyznaczonym miejscu i jest to rezultat braku pieniędzy. Waldemar Grześkowiak, wiceburmistrz Wrześni, a zarazem przewodniczący Społecznego Komitetu Budowy Pomnika ma nadzieję, że pomnik stanie w przyszłym roku. ANDRZEJ GÓRCZYŃSKI ecyzja o budowie pomni- Jana Pawła II została Dka podjęta jednogłośnie podczas pierwszego po śmierci papieża posiedzenia Rady Miejskiej. Działo się to 27 kwietnia 2005 roku. Na postawienie pomnika wyraził zgodę ksiądz arcybiskup Henryk Muszyński. Kilka miesięcy potem, 7 września 2005 roku zostały powołane Społeczny Komitet Budowy Pomnika Ku Czci Jana Pawła II we Wrześni oraz Komisja Konkursowa, w skład której weszli: prof. dr hab. Jan Skuratowicz UAM Poznań, prof. zw. Wojciech Muller ASP Poznań, ks. Jan Kasprowicz proboszcz parafii przy Bazylice Prymasowskiej w Gnieźnie oraz ks. Jarosław Bogacz - przedstawiciel księdza arcybiskupa - dyrektor Muzeum Archidiecezji Gnieźnieńskiej. Przewodniczącym Komisji Konkursowej został Tomasz Kałużny, burmistrz Wrześni. 30 listopada 2005 roku komisja ogłosiła konkurs na projekt pomnika i wybrała miejsce gdzie ma stanąć skwer przy zbiegu ulic Ks. Laskowskiego i Jana Pawła II naprzeciw byłej synagogi. Przesłaniem, które przyświecało Społecznemu Komitetowi, komisji, a przede wszystkim miało mieć ogromny wpływ na projekty, przygotowywane przez artystów, były słowa Jana Pawła II o dzieciach, wypowiedziane podczas III Światowego Spotkania Rodzin z Ojcem Świętym w Bazylice Świętego Piotra (14-15.X. 2000): Dzieci są nadzieją, która rozkwita wciąż na nowo, projektem, który nieustannie się urzeczywistnia, przyszłością, która pozostaje zawsze otwarta. Są owocem miłości małżeńskiej, która dzięki nim odżywa i umacnia się. Przychodząc na świat przynoszą z sobą orędzie, które wskazuje na pierwszego Stwórcę życia. Dlaczego właśnie te słowa? Dlatego, że Ojciec Święty kojarzył Wrześnię z dziećmi, które w 1901 roku stały się obrońcami modlitwy w ojczystym języku. Na konkurs nadesłano 22 projekty. Rok temu - 2 i 9 kwietnia wszystkie nadesłane projekty można było obejrzeć w sali sesyjnej wrzesińskiego Ratusza. Zaraz potem do pracy przystąpił Społeczny Komitet Budowy Pomnika, który 26 kwietnia 2006 roku, spośród 22 nadesłanych projektów, wybrał pracę autorstwa Iwony Jesiotr-Krupińskiej z Warszawy. Upłynęło kilka miesięcy i 15 października Społeczny Komitet dokonał odbioru gotowego modelu pomnika w pracowni artystki w Radości koło Warszawy i na podstawie protokołu wypłacono autorce wynagrodzenie w wysokości 50 tysięcy złotych. W ten sposób został zamknięty pierwszy etap realizacji pomnika. 14 grudnia 2006 roku Kuria Metropolitarna w Gnieźnie poinformowała, że ksiądz arcybiskup Henryk Muszyński, Metropolita Gnieźnieński wyraża zgodę na objęcie Honorowego Patronatu nad budową pomnika ku czci Papieża Jana Pawła II we Wrześni. Przypomnijmy jednak, że pierwotny termin wykonania pomnika ustalono na 17 października 2006 roku, później termin ten został przesunięty na 15 marca tego roku. Powodem tego opóźnienia był brak pieniędzy. Pomnik ma powstać z da- FOT. ANDRZEJ GÓRCZYŃSKI Model pomnika Jana Pawła II autorstwa Iwony Jesiotr-Krupińskiej rów mieszkańców gminy Września i Ziemi Wrzesińskiej. Cały czas trwa zbiórka darów pieniężnych na materiał, z którego zostanie wykonany pomnik. Do wpłaty pieniędzy można wykorzystać okolicznościowy blankiet, który stanie się dla wpłacającego pamiątkową cegiełką. Wpłat można też dokonywać w punktach Powiatowe- Dokończenie na stronie III

8 II - 8 VI Targi Edukacyjne - Jestem, więc myślę... Atrakcyjne stoiska, brawurowe występy oraz dyskusje dotyczące pomysłów na edukację młodych Polaków to niektóre z atrakcji, jakie czekały na uczestników VI TARGÓW EDUKACYJNYCH, które w dniach marca odbyły się we Wrzesińskim Ośrodku Kultury. - Targi Edukacyjne odbyły się we Wrześni już po raz szósty. Ich pomysłodawcą była Agnieszka Skrzypek, doradca zawodowy z Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej. Swoją koncepcją zainteresowała ona Urszulę Opic-Piasecką, psychologa oraz Mirosławę Grzegorek, ówczesną dyrektor Poradni mówi Elżbieta Tomczak, obecna szefowa wrzesińskiej placówki. - Pierwsze targi odbyły się w roku szkolnym 2001/ 2002., a ich głównym celem było upowszechnianie wśród uczniów klas III gimnazjum i klas maturalnych idei aktywnego poruszania się na rynku pracy i planowania swojej przyszłości zawodowej, umożliwienie zapoznawania się uczniom klas III gimnazjum z ofertą kształcenia szkół ponadgimnazjalnych z terenu Powiatu Wrzesińskiego, a także umożliwienie zapoznawania się uczniom klas maturalnych z ofertą zainteresowanych pozyskiwaniem słuchaczy szkół wyższych. Przygotowania do tegorocznych Targów rozpoczęły się już w roku ubiegłym. Polegały one na podsumowaniu, analizie ankiet wypełnianych przez uczniów. Później były spotkania z pedagogami gimnazjów i szkół ponadgimnazjalnych powiatu wrzesińskiego we wrześniu, podczas których analizowano poprzednie edycje. - Ogłaszamy też kolejno konkursy: na hasło towarzyszące Targom, następnie po rozstrzygnięciu tego konkursu konkurs na plakat. Każdorazowo targom towarzyszy konkurs na najlepszy plan rozwoju za- ANDRZEJ GÓRCZYŃSKI wodowego: Jestem - więc myślę. Ogłaszamy też konkurs, bądź konkursy nawiązujące do idei zawartej w haśle Targów. W tym czasie kontaktujemy się z dotychczasowymi wystawcami, poszukujemy nowych, poszukujemy sponsorów. Sprawy techniczne przebiegają bardzo sprawnie: impreza ma już swoją wyrobioną markę w środowisku, nie musimy więc mocno zabiegać o wystawców, często też z własnej inicjatywy pojawiają się placówki, szkoły wyższe zainteresowane udziałem w Targach. Do ośrodka kultury wchodzimy dwa dni przed imprezą dodaje Elżbieta Tomczak. W tym roku także weszli, a po nich setki młodych ludzi, szukających dla siebie szkoły na przyszłość. Organizatorzy obok Poradnii Psychologiczno-Pedagogicznej Starostwo Powiatowe we Wrześni, zgromadzili ofertę 28 placówek oświatowych z powiatu wrzesińskiego oraz bliższych i dalszych okolic. Wśród wystawców znalazły się szkoły ponadgimnazjalne, uczelnie wyższe z Wrześni, Poznania i Gniezna, a także inne placówki działające na rzecz oświaty w tym Centrum Kształcenia Praktycznego z Wrześni, Warsztaty Terapii Zajęciowej w Czeszewie, Wrześni i Rudzie Komorskiej, Cech Rzemiosł Różnych, szkoły języków obcych, biblioteki i księgarnie. Podczas targów odbyło się spotkanie dyrektorów szkół ponadgimnazjalnych i gimnazjów, na które starosta Dionizy Jaśniewicz zaprosił między innymi Lucynę Białk-Cieślak - wielkopolskiego kuratora oświaty. Casting z... Happy Endem WRZESIŃSKI FOT. ANDRZEJ GÓRCZYŃSKI Zwycięskie stoisko Zespołu Szkół Politechnicznych Dyrektorzy szkół, po zaprezentowaniu gościom pokrót- Tegoroczne hasło przewodnie społu Szkół w Orzechowie. ce swoich placówek, rozpoczęli debatę na temat nurtują- życie zaproponowała i wy- Poprzez edukację w dorosłe cych ich spraw utworzenia nowych kierunków nauczania jak nież z Zespołu Szkół w Orzegrała Karolina Zawitaj, rów- i lustracji w szkołach. Włodzimierz Wawrzyniak, dyrektor więc myślę, czyli najlepszy chowie. W konkursie Jestem, Zespołu Szkół Technicznych plan rozwoju zawodowego i Ogólnokształcących, cieszył pierwsze miejsce zajęła Małgorzata Dominiak z publicz- się, że po kilku latach przerwy szkoła przy ul. Gnieźnieńskiej nego Gimnazjum im. Kazimierza III Wielkiego w Pyz- na nowo uzyskała prawo do kształcenia w zawodzie technik mleczarz. Szkoła marzeń zostali: za drach. Laureatami konkursu - Nasza szkoła będzie jedyną placówką kształcącą w tym rzyna z Zespołu Szkół w Tar- pracę literacką - Joanna Ja- zawodzie w całej Polsce mówił dyrektor. styczną - Karolina Juchacz gowej Górce, za pracę pla- Wystawcy targów prześcigali się z pomysłami jak przy- we Wrześni, natomiast za nie- z Zespołu Szkół Specjalnych ciągnąć i zainteresować potencjalnych uczniów swej szkoły. medialną, uhonorowano pratuzinkową prezentację multi- Po sali krążył pan pieniążek, cę zbiorową trzech uczniów ale także aparat komórkowy, Damiana Klapczarka, Jana Dekanzade i Kamila Sza- promujący Zespół Szkół Politechnicznych we Wrześni. Liceum Ogólnokształcące stawia- im. J. Pawła II w Orzechowie. rzyńskiego z Zespołu Szkół ło na wiedzę, rodzinną atmosferę, a przede wszystkim trasty wywalczyła w konkursie Tytuł Super orto-gimnazjalidycję. ortograficznym - Anita Borwin z Zespołu Szkół w Nekli. Jeśli chodzi o nagrody i wyróżnienia za organizowane konkursy, to w tym roku ne i najlepiej prezentujące się Za najbardziej nieprzecięt- nagrodę główną za plakat promujący Targi otrzymała Ewelicej rozwój, uznano studium stoisko szkoły wspomagająna Karnafel, uczennica z Ze- języków obcych English House. W konkursie na najlepiej prezentujące się stoisko szkoły wyższej, wybrano Wydział Elektryczny Politechniki Poznańskiej, natomiast najbardziej wymyślnym i przyciągającym wzrok stoiskiem spośród szkół ponadgimnazjalnych została wybrana prezentacja Zespółu Szkół Politechnicznych we Wrześni. Dionizy Jaśniewicz, starosta powiatu wrzesińskiego, oceniając tegoroczne Targi powiedział: - Frekwencja na tegorocznych Targach Edukacyjnych, podobnie jak w latach poprzednich, była bardzo duża. Warto też podkreślić, że z roku na rok zgłasza się do nas coraz więcej wystawców, szczególnie szkół wyższych. Jest to dowód na to, że Targi są bardzo potrzebną imprezą, dzięki której młodzi ludzie mogą zapoznać się z ofertą edukacyjną dostępną w naszym regionie. Podczas tegorocznych Targów próbowaliśmy uświadomić młodzieży korzyści płynące z kształcenia w nowych zawodach i sprawdzaliśmy zainteresowanie gimnazjalistów kierunkami, jakie planujemy wprowadzić w szkołach ponadgimnazjalnych od nowego roku szkolnego. Na koniec raz jeszcze oddajmy głos Elżbiecie Tomczak, dyrektor Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej we Wrześni: - Jako organizator tegoroczne Targi oceniam bardzo dobrze. Szerokie i ciekawe oferty, ekspozycje przygotowane były profesjonalnie co zauważyła i podkreśliła Pani Lucyna Białk-Cieślak, wielkopolski kurator oświaty podczas zwiedzania Targów w pierwszym dniu ich trwania. Dziękując wszystkim za uczestnictwo już dziś serdecznie zapraszam na kolejne Targi, które odbędą się wiosną 2008 roku. W minioną niedzielę, w sale WOK-u we Wrześni odbył się casting do programu Od Przedszkola do Opola, w którym wystąpiły przedszkolaki z Wrześni, powiatu wrzesińskiego, a nawet powiatu poznańskiego. ANDRZEJ GÓRCZYŃSKI Jury pod przewodnictwem Danuty i Zbigniewa Nowaków wybierze kilkunastu najlepszych młodych wokalistów, którzy zaprezentują się szerokiej publiczności podczas koncertu przewidzianego na 6 maja we wrzesińskim Amfiteatrze im. Anny Jantar. Gwiazdami koncertu nie będę tylko dzieci, ale przede wszystkim zespół Happy End. Przesłuchania rozpoczęły się o godzinie 11. W holu domu kultury było gwarno i nerwowo. Atmosfera castingu udzielała się nie tylko dzieciom, ale i ich rodzicom. A w sali trwały przesłuchania. W skład komisji weszli Danuta i Zbigniew Nowakowie (Happy End) oraz Michał Kosiński, dyrektor Wrzesińkiego Ośrodka Kultury. Dzieci wykonywały dowolny utwór wokalny, dowolnego wykonawcy z podkładem muzycznym lub a capella. Maksymalny czas prezentowanego utworu wynosił 4 minuty. Komisja konkursowa oceniała dobór repertuaru, dykcję, interpretację, technikę wokalną i tak zwany wyraz artystyczny. - Jak chodziłem do przedszkola, to się uczyłem śpiewać, potem zapominałem i tak w kółko, aż się wreszcie nauczyłem powiedział 5-letni Mikołaj Milczarek, który brawurowo wykonał piosenkę Pluszowy Miś. Uwagę jurorów przykuł też Mikołaj Knopkiewicz, który nie tylko nie pozwolił mamie FOT. ANDRZEJ GÓRCZYSKI Mikołaj Milczarek w piosence Pluszowy Miś. na wejście do sali, ale twardo, po męsku a capella wykonał piosenkę Bob budowniczy. Przesłuchania trwały kilka godzin. Spośród wszystkich uczestników castingu jury wyłoni najlepszą piętnastkę, która wystąpi w finale eliminacji, 6 maja 2007 roku we wrzesińskim amfiteatrze im. Anny Jantar. Szóstka finalistów otrzyma nagrody i zaproszenie do występu w programie Od przedszkola do Opola. Wielki finał rozpocznie się o godzinie 17, a o 20 wystąpi gwiazda wieczoru, zespół HAPPY END z formacją MISSKOTKI w koncercie pt. Muzyczne przygody z HAPPY ENDEM. - Jestem bardzo zadowolony z prezentacji wokalnej tych dzieci, z ich odwagi, z zaangażowania rodziców. Wszystko to zagrało znakomicie. To były ich pierwsze prezentacje artystyczne. Naprawdę te dzieci pokazały duży talent estradowy. Nie zawiedliśmy się wybierając Wrześnię na miejsce tego castingu. Dlaczego Września? Mamy do tego miasta sentyment, współpracujemy z burmistrzem miasta, z szefem domu kultury, prowadzimy zajęcia. To pomysł Danuty Nowak. I muszę przyznać, że był to pomysł znakomity. Miło być w mieście, które jest nam przyjazne powiedział nam Zbigniew Nowak.

9 WRZESIŃSKI Nowe oblicze Victorii Na początku stycznia doszło do prawdziwej rewolucji w Miejskim Klubie Sportowym Victoria Września. ANDRZEJ GÓRCZYŃSKI SPORT dszedł za- któ- Orząd, ry sprawował władzę przez ostatnie 8 lat, a na czele którego stał Ryszard Bromberek. Stało się tak na skutek działań grupy opozycyjnej, której nie podobał się styl rządzenia prezentowany przez byłego prezesa, a przede wszystkim polityka sportowa i personalna, która - zdaniem krytyków - polegała na sprowadzaniu do Wrześni piłkarzy spoza naszego regionu, a co za tym idzie nie dawała szans na grę w pierwszym zespole dostatecznie dużej grupie młodych wychowanków Victorii. Podczas pierwszego zebrania sprawozdawczo-wyborczego po raz pierwszy starły się obie grupy. Doszło do sytuacji patowej i nie wybrano nowych władz klubu. Podczas drugiego spotkania, wskutek mediacji Tomasza Kałużnego, burmistrza Wrześni, udało się dokonać wyboru nowego zarządu. W jego skład weszło pięciu przedstawicieli starego gremium i pięciu nowych działaczy. Jedenastym, najważniejszym członkiem władz klubu, bo jego prezesem, został Piotr Kopaczewski, dotychczasowy prezes Wrzesińskiego Towarzystwa Piłki Nożnej 5-osobowej, a także członek Komisji Futsalu PZPN. Od pierwszego dnia urzędowania nowy prezes ostro wziął się do pracy. Po ponad dwóch miesiącach jego urzędowania zmiany w klubie widoczne są gołym okiem. Oddajmy mu głos. - Nigdy nie byłem członkiem MKS Victoria Września, nie utożsamiałem się z tym klubem, byłem tylko jego sympatykiem. Ale na początku stycznia spotkali się ze mną przedstawiciele obu grup: starego zarządu i tych, którzy chcieli zdecydowanych zmian. Dyskutowaliśmy długo, zgodziłem się przyjąć tę funkcję. Dziś w zarządzie nie ma już żadnych podziałów na starych, czy nowych, tamtych, czy tych. Wszyscy pracujemy dla dobra Victorii. Przez pierwszy miesiąc spotykaliśmy się dwa razy w miesiącu, dyskutowaliśmy po kilka godzin. Dlaczego? W klubie była pustka. Poprzedni zarząd nie pozostawił żadnych umów, czy to ze sponsorami, czy też z zawodnikami. Nie było planów rozwoju klubu, ani sportowych ani finansowych. Jedyną umową była umowa z Lechem Pils. Na koncie widniało też 9 tysięcy złotych. Do rozpoczęcia sezonu nie zostało dużo czasu, a my nie mieliśmy drużyny, nie mieliśmy też zagwarantowanych wystarczających funduszy na rok Po pierwsze postanowiliśmy stworzyć grupę sponsorską. Mamy już sponsorów tytularnych i strategicznych klubu, a także wielu sponsorów porządkowych. Po drugie powołaliśmy nowego trenera, którym, głosami wszystkich członków zarządu, został Janusz Stępczak, trener reprezentacji Polski kobiet, szkoleniowiec znany i ceniony nie tylko we Wrześni. Jego zadaniem na wiosnę jest zbudowanie zespołu, w którym większość piłkarzy będzie wywodzić się z naszego miasta i regionu. Muszę powiedzieć, że ta nominacja spotkała się z ogromnym uznaniem środowiska piłkarskiego, a przede wszystkim samych zawodników, którzy wracają do klubu, często po kilku latach nieobecności. Wszyscy Wreszcie kilka słów chciałbym poświęcić grupom młodzieżowym. Obecnie mamy ich 5. Jesteśmy jednak po rozmowach z dyrekcją Gimnazjum nr 2 i od września powstanie tam druga klasa sportowa o profilu piłki nożnej. Od nowego sezonu chcemy grać we wszystkich młodszych rocznikach. Będziemy mieć więc nie 5, a 8 zespołów młodzieżowych. Jeśli chodzi o nabór dzieci to przyjmować będziemy wszystkich chętnych, nawet kilkuset małych chłopców będzie trenować, jeśli tylko zezwolą im rodzice i jeśli tylko oni będą tego chcieli. Nie będziemy robić żadnej wstępnej selekcji. Przyjęliśmy taką zasadę, gdyż Victoria jest klubem miejskim i ma służyć jak najlepiej mieszkańcom Wrześni. By tak się stało musimy przede wszystkim poprawić infrastrukturę i warunki, bo FOT. ANDRZEJ GÓRCZYŃSKI Piotr Kopaczewski, prezes MKS Victoria Września chcą walczyć o miejsce w zespole, gdyż u trenera Stępczaka każdy ma równe szanse, a o grze decyduje tylko forma sportowa. Jedynym zawodnikiem, który pozostał z jesiennej armii zaciężnej jest Sławomir Konkiewicz i stało się tak na wyraźną sugestię trenera Stępczaka, który uznał, że obecność tak doświadczonego gracza będzie dla nowej drużyny bardzo korzystna. Wiosną chcemy ograć ten zespół, by w przerwie letniej dokonać niezbędnych korekt, a od nowego sezonu, wykorzystując reorganizację rozgrywek, zająć w IV lidze jedno z czterech pierwszych miejsc, by od sezonu 2008/2009 grać w nowej III lidze. Równie ważny jak pierwszy jest dla nas drugi zespół, który wiosną ma grać o awans do klasy okręgowej. Dlatego też Janusz Hofman, trener drugiej drużyny, został asystentem Janusza Stępczaka. Uczestniczy on w treningach pierwszego zespołu, by wzorce pracy przenosić na swój zespół. Wszystko po to, żeby piłkarze awansujący do pierwszej drużyny znali już system treningu i gry. Dzięki temu udało nam się wyeliminować nieporozumienia między drużyną występującą w IV lidze, a tą grającą w A klasie, które niegdyś występowały. te nie są dobre. Już udało nam się zamontować oświetlenie na bocznym boisku, wyremontować pomieszczenia pod trybuną główną, zbudować loże dla VIP-ów, zakupić sprzęt sportowy dla wszystkich drużyn. Jeszcze w tym roku chcielibyśmy na bocznym placu rozpocząć budowę pełnowymiarowego boiska ze sztuczną nawierzchnią. Ważną sprawą jest budowa 2-3 boisk naturalnych. Jesteśmy po rozmowach z burmistrzem i mamy nadzieję, że jeszcze w tym roku one powstaną. Także w tym roku ruszy budowa hali sportowej. W związku z tym rozebrana zostanie stara trybuna, a na jej miejscu powstanie nowa, znacznie bliżej murawy boiska. W najbliższym czasie wyremontowana zostanie trybuna na wale. Myślę że jak na dwa miesiące naszej pracy udało się zrobić wiele. Klub kierowany jest w sposób menadżerski, nowoczesny, profesjonalny i jest to zasługa ludzi, którzy w tym zarządzie pracują. Ja tylko koordynuję te prace i reprezentuję klub na zewnątrz kończy prezes Kopaczewski. Jak widać plany nowego zarządu, te sportowe i inwestycyjne, są bardzo bogate. Wypada tylko trzymać kciuki, by udało się je zrealizować. Co z pomnikiem? Dokończenie ze strony I 9 - III Janusz Stępczak: Trudne zadanie FOT. ANDRZEJ GÓRCZYŃSKI Janusz Stępczak, trener Victorii Zgodziłem się objąć zespół w trudnym momencie, po zmianach, które zaszły w klubie. Dlaczego? Z sentymentu! Pracowałem tutaj w latach 80-tych, 90-tych i zgodziłem się pracować teraz. Znam sytuację klubu, nie jest ona łatwa. Wszyscy wspólnie będziemy pracować nad tym, by drużyna grała coraz lepiej i miała w swych szeregach jak najwięcej wychowanków. Musimy podnieść ich poziom sportowy, gdyż nie jest on wysoki. Przygotowania rozpoczęliśmy w połowie stycznia. Było trudno. Brakowało sali, zajęć na powietrzu. Chłopaki pracują do 17, treningi rozpoczynać mogą o 18. Na szczęście, dzięki działaniom zarządu udało się zamontować oświetlenie na bocznym boisku. Martwią mnie jednak poważne kontuzje, których zawodnicy doznali grając w piłkę halową. Nie może tak dalej być. Z drugiej strony się im nie dziwię. Nie mieli miejsca w Victorii, grali tam, gdzie ich chcieli. Ale w nowym sezonie trzeba to poukładać. Wiosnę traktujemy jak przegląd naszego posiadania. Chcemy, by ci chłopcy się ograli i wierzę, że dopóki będą mieli siły powalczą. Zdaję sobie sprawę z tego, że nie wszyscy prezentują poziom IV- -ligowy, ale to nie ich wina, Musimy pracować, by było lepiej, by podnosili swoje umiejętności. A w czerwcu, po zakończeniu sezonu podejmiemy decyzje: kto zostaje w kadrze pierwszego zespołu, a kto będzie grał tylko i aż w drugiej drużynie. (ag) Victoria Września Dwa mecze - dwa remisy W pierwszy meczu wiosny Victoria zremisowała w Koninie z Aluminium 1:1. Bramkę dla wrzesińskiej jedenastki zdobył Piotr Surdyk. W drugim spotkaniu, na własnym boisku, gospodarze, prowadzeni przez Janusza Stępczaka, zremisowali, tym razem 2:2, z Centrą Ostrów Wlkp. Tym razem bramki dla Victorii zdobyli: Urbanowicz i Jałoszyński. Sobotni pojedynek był bardzo udany od strony organizacyjnej - nowe reklamy, loża dla VIP-ów, obecność burmistrza, tańczące dziewczynki. Niestety, był kompletnie nieudany od strony sportowej. Victoria zagrała słabiutki mecz. Pod nieobecność kilku graczy z podstawowego składu zmiennicy nie potrafili znaleźć recepty na broniących się rywali. A gdy ci przechodzili do ataków, to obrona Victorii nie stanowiła monolitu i gdy dołożymy do tego fatalną momentami postawę bramkarza, to fakt, iż mecz zakończył się remisem należy uznać za sukces. Widać, że w klubie na plus wychodzą zmiany organizacyjne, niestety, jak na razie, zdecydowanie na minus zmiany sportowe. - Gramy to, co potrafimy. Chłopcy są wystraszeni, boją się, najchętniej wszyscy siedzieli by na ławce rezerwowych i stąd tak, a nie inaczej wyglądał ten mecz. I takie mecze będą się nam zdarzały. Ja też chciałbym, żebyśmy grali lepiej, ale biorąc pod uwagę plagę kontuzji i obecny nasz stan stan posiadania, będzie trudno. Obiecuję jednak, że będziemy walczyć powiedział po meczu Janusz Stępczak. (ag) P.S Drugi zespół Victorii przegrał na wyjeździe z Wartą Dobrów 1:2 i zajmuje trzecie miejsce w tabeli konińskiej A klasy mając 28 punktów i 1 punkt straty do lidera, Kasztelanii Brudzew, która pokonała 3:0 Spartę Orzechowo. go Banku Spółdzielczego i w SKOK-u na ul. Kościelnej. Konto, na które można wpłacać pieniądze: Społeczny Komitet Budowy Pomnika Ku Czci Jana Pawła II ul. Ratuszowa 1, Września , z dopiskiem: Wpłata na budowę pomnika ku czci Jana Pawła II we Wrześni. Przy wpłatach nie są pobierane opłaty manipulacyjne. Do nabycia są również okolicznościowe cegiełki o nominałach 50 i 100 złotych. Jednak zbiórka idzie wolniej niż zakładano. Pomnik nie powstał minionej jesieni, nie stanął w tegorocznym marcu i kto wie, czy stanie w 2007 roku. Waldemar Grześkowiak, przewodniczący Społecznego Komitety Budowy Pomnika, powiedział nam, że jak dotąd zebrano około 60 tysięcy złotych, a potrzebne jest około 150 tysięcy. Jego zdaniem pomnik stanie na pewno, ale jego odsłonięcie, właśnie ze względu na brak pieniędzy, odkłada się na czas późniejszy. - Może w przyszłym roku? - ma nadzieję wiceburmistrz.

10 IV - 10 WRZESIŃSKI

11 GSM Telefony komórkowe bez umowy bez rachunków na kartę nowe używane Akcesoria GSM również ORYGINALNE naprawy telefonów SIMLOCK ANTENY TV Anteny Sat Tunery cyfrowe SAT FTA Telefony stacjonarne FAXY RADIO CB montaż Części Rowerowe Akcesoria AGD Acesoria RTV GAL-DOM, PAWEŁ HOŁY PNIEWY UL. MICKIEWICZA 4 TEL/FAX (0-61) Zainwestuj w nieruchomość Inwestowanie w nieruchomości powszechnie uważane jest za jedną z najlepszych i najbezpieczniejszych inwestycji. Dotyczy to zwłaszcza Poznania gdzie ceny nieruchomości w ostatnich latach nie drożały w tak szybkim tempie i nadal znacznie odbiegają od cen w innych aglomeracjach. Zainteresowani taką formą inwestycji powinni Inwestycja Kalbudu Osiedle Kalinowe w Rokietnicy cu 2006 roku oddano do użytku pierwszy budynek (1 A) z 44 mieszkaniami. Obecnie trwa odbiór mieszkań w budynku 1 C, gdzie powstało 78 lokali. Następne 104 mieszkania (budynek 1 E) zostaną przekazane lokatorom we wrześniu Wszystkie lokale oddawane są w deweloperskim standardzie wykończenia z możliwościami wprowadzania indywidualnych rozwiązań. To samo dotyczy również ciekawych aranżacyjnie apartamentów, które już niedługo zostaną włączone do oferty. Ich powierzchnia wyniesie od 60 do 160 m. kw. Obecnie trwa adaptacja istniejących zabudowań. Część z nich jest wy- zacząć działać, gdyż już niedługo może to się zmienić. burzana, pozostałe są doprowadzane do stanu surowego PORADNIK W obrębie osiedla planowana jest instalacja interaktyw- BUDOWLANY nej telewizji kablowej, internetu oraz monitoringu. - Zadba- śród aktualnych inwesty- mieszkaniowych na temy o pełne bezpieczeństwo na- Wcji renie Wielopolski ciekawą propozycją są osiedla realizowaskie będzie po stałym monitorinszych klientów. Osiedle Ułańne przez firmę Agrobex oraz giem i ochroną. To, wraz z małą architektura w postaci uro- Kalbud Deweloper.. Pierwsza z nich, znana na poznańskim kliwych alejek spacerowych, ławek czy placu zabaw dla dzie- rynku deweloperskim prowadzi realizację osiedla mieszkaniowego w rejonie ulic Ułań- odpoczynku dla mieszkańców ci stworzy komfortowe warunki skiej i Wojskowej. W czerw- - informuje Lucyna Jarczyńska z firmy Agrobex. Osiedle Ułańskie powstaje wśród XIX wiecznej zabudowy tej części Poznania. Choć stawiane jest w technologii tradycyjnej, to kształt i elewacja budynków zachowa historyczny charakter tego miejsca. Agrobex zadba również o zabytkowe budynki stojące na miejscu inwestycji. Zostaną one odrestaurowane i wykorzystane na cele mieszkaniowe oraz usługowe. Całości uroku dodają również dostojne, stare drze- wa rosnące na terenie stawianego osiedla. Z kolei w podpoznańskiej Rokietnicy, nakładem ponad 80 milionów złotych powstanie osiedle pod nazwą Kalinowe. Osiedle położone będzie na obszarze 5 hektarów malowniczego terenu, zlokalizowanego w sąsiedztwie Traktu Napoleńskiego, jak również w pobliżu planowanej obwodnicy Poznania tzw. IV rama. Budowa zostanie podzielona na 2 etapy. Pierwszy rozpocznie się już na przełomie czerwca i lipca 2007 roku, a zakończy w grudniu 2007 roku. Obejmie on budowę 120 mieszkań w budynkach wielorodzinnych oraz 15 szeregowców. Ciekawe architektonicznie mieszkania będą miały powierzchnię od 53 do 66 m kw, a szeregowce od 130 do 146 m kw. wraz z powierzchnią garażu. Inwestor zadba również o elementy małej architektury. Powstaną drogi wewnętrzne, miejsca postojowe, oświetlenie, tereny zielone oraz place zabaw dla dzieci. Na terenie osiedla zlokalizowany zostanie także mały ryneczek, gdzie do dyspozycji mieszkańców przewidziano punkty handlowo usługowe. Kalbud Deweloper chce oferować mieszkania w cenie nie przekraczającej 3000 złotych za m kw brutto. IWK Szczegóły ( com.pl; Ponad 300 nowych mieszkań buduje Agrobex na osiedlu Ułańska Artykuł sponsorowany Dr n. med. Tadeusz Grochowina Specjalista pediatra, pulmunolog i medycyny rodzinnej Ogłoszenia te finansuje wydawca Twojego TYGODNIA WIELKOPOLSKIEGO Nr konta złotówkowego w banku ING: Nr konta dolarowego w banku ING: Aerozoloterapia, Diagnostyka alergologiczna Diagnostyka nawracających infekcji dróg oddechowych Gabinet Pediatryczny i Pracownia Aerozoloterapii Swarzędz os. Raczyńskiego 3/27 (domki) Pon. i śr ; wt. i pt Wizyty domowe nagłe przypadki codziennie tel tel. kom Badania Profilaktyczne okresowe, wstępne, kontrolne badania kierowców, książeczki Sanepid, udział w komisjach BHP Na terenie zakładów pracy specjalista medycyny pracy i toksykoligii klinicznej Z RABAT 15% RABAT 15% Konkurencyjne ceny tym kuponem każde badanie taniej o 15% Redaktor Naczelny: Tomasz Mańkowski ( ). Redaguje zespół. Stali współpracownicy: Andrzej Górczyński Poznań, Andrzej Górczyński Września, Jacek Kornaszewski, Beata Czerkas, Maciej Czerkas, Małgorzata Markowska, Leszek Adamczewski Poznań, Robert Poczekaj Pniewy, Szczepan Sadurski Warszawa. Łamanie: AKTELAK Poznań. ADRES REDAKCJI (do korespondencji): Poznań, skrytka pocztowa nr 61, tel./fax Redakcja nie zwraca tekstów nie zamówionych i zastrzega sobie prawo do dokonywania zmian i skrótów w tekstach. Za treść ogłoszeń Redakcja nie odpowiada. WYDAWCA: Wydawnictwo i Reklama MAŃKOWSKI. DRUK: Drukarnia Oficyny Wydawniczej Wielkopolski.

12 12 Opróżnianie sejfów Między Landsbergiem a Gorzowem (2) Wasilij Grossman pisał nie tylko korespondencje z frontu, które regularnie czytał sam Józef Stalin. Prowadził również coś w rodzaju prywatnego dziennika frontowego, notując w nim różne fakty i spostrzeżenia. Te prawdziwe aż do bólu notatki nigdy nie miały być opublikowane. Stało się inaczej, bo upadł Związek Radziecki. LESZEK ADAMCZEWSKI TAJEMNICE II WOJNY ŚWIATOWEJ dy wiosną G1945 roku do nadwarciańskiego Landsbergu, który kilka miesięcy później zostanie nazwany Gorzowem Wielkopolskim, przyjechał Wasilij Grossman, zobaczył to, co mniej więcej w tym samym czasie widziała tu Helena Rżewska. Wybitny pisarz radziecki i młoda dziewczyna, która popularną w ZSRR pisarką dopiero zostanie, zatrzymali się w Landsbergu w drodze do Berlina. Oboje nosili wówczas mundury oficerskie Armii Czerwonej. Grossman w swych korespondencjach wojennych sławił armię, której mundur nosił, Rżewska w Berlinie miała pracować jako tłumaczka wojskowa. W książce Berlin, maj 1945, Rżewska pisała: Miasto Landsberg. W zwalonym na chodnik, pozbawionym kół oplu mali chłopcy z białymi opaskami na rękawach. Pewnie bawią się w wojnę. Z okien zwisają białe prześcieradła. Na ulicach sporo ludzi, objuczeni tobołkami pchają wyładowane dziecinne wózki i wszyscy co do jednego zarówno dorośli, jak i dzieci z białą opaską na rękawie. Nie wyobrażałam sobie, że cały kraj może przywdziać białe opaski kapitulacji. Grossmanowi zaś rzuciły się w oczy niemieckie dzieci bawiące się w wojnę. I tak zanotował demagogicznie prowadzi droga do nowej wojny. Na ocalałej Theaterstrasse Rżewska zobaczyła przystrojoną bramę triumfalną z napisem Witajcie!. To jak napisała punkt zborny obywateli radzieckich wywiezionych na roboty przymusowe do Niemiec. I ani słowa o tym, co później działo się z tymi ludźmi, którzy z woli Józefa Stalina za to, że poznali inne życie niż w Związku Radzieckim, na długie lata trafiali do łagrów... Gdy w drodze z Poznania do Schwerina (Skwierzyny) Grossman po raz pierwszy przekroczył przedwojenną granicę polsko-niemiecką, FOT. (2X) ARCHIWUM Landsberg wczesną wiosną 1945 roku na kadrach z radzieckiej kroniki filmowej: widok na przemysłową część miasta oraz stanowisko artylerii przeciwlotniczej nad Wartą. w oczach kobiet i dziewcząt niemieckich zobaczył strach i przerażenie. W swym dzienniku zanotował, że spotykają je straszne rzeczy. Wielokrotnie wszak słyszał krzyki gwałconych przez czerwonoarmistów kobiet. Kulturalny, starszy mężczyzna opowiadał łamanym rosyjskim, ekspresywnie gestykulując, że jego żonę zgwałciło dziesięciu żołnierzy zanotował. Okolic dzisiejszego Gorzowa dotyczy też przypadek i tej młodej niemieckiej matki, która została wielokrotnie zgwałcona w szopie jednego z gospodarstw. Jej krewni pisał Grossman przyszli do szopy i prosili żołnierzy-gwałcicieli, aby pozwolili jej podać pierś dziecku, ponieważ nie przestawało płakać. Wszystko to działo się w pobliżu sztabu jednej z radzieckich jednostek, w zasięgu wzroku oficerów odpowiedzialnych za dyscyplinę. W tych okolicach bezsensowną jak napisał Grossman śmiercią zginął bohater Związku Radzieckiego, pułkownik Władimir Goriełow, dowódca brygady pancernej gwardii. Na początku lutego próbował rozładować korek na drodze i został zastrzelony przez pijanych żołnierzy radzieckich. Takie wypadki, jak ten nie, są wcale odosobnione zanotował Grossman. W Landsbergu pisarz był dwukrotnie w lutym i pod koniec kwietnia 1945 roku. Dzisiaj trudno jednoznacznie stwierdzić, którego miesiąca dotyczy interesująca nas notatka Grossmana, prawdopodobnie jednak lutego. Bo z tym, co zobaczył w zajętym dwa, może trzy tygodnie wcześniej przez czerwonoarmistów mieście, nie można było czekać. O tym, że Armia Czerwona na swym szlaku do Berlina rabowała wszystko, co popadnie, wiemy od 1945 roku. Rabowano także na zajętych lub jak kto woli wyzwolonych ziemiach polskich, ale prawdziwa orgia grabieży nastąpiła dopiero po przekroczeniu przedwojennej granicy polsko-niemieckiej. Rabowali szeregowi żołnierze, rabowali oficerowie nierzadko wysokich stopni. Ale była także grabież oficjalna, dokonywana przez specjalne brygady trofiejne, delegowane na zajęte ziemie Trzeciej Rzeszy przez instytucje państwowe ZSRR. To one wywoziły na Wschód skarby kultury, maszyny i urządzenia fabryczne, tabor kolejowy, samochody i autobusy, nawet meble i sprzęt biurowy. Niedaleko Gorzowa, bo w leżącej koło Meseritz (Międzyrzecza) wioski Hochwalde (Wysoka) dowodzona przez Andrieja Biełokopytowa brygada trofiejna Komitetu do spraw Sztuki przy Radzie Komisarzy Ludowych ZSRR w podziemiach fortyfikacji międzyrzeckich natrafiła na zamaskowany skarbiec. Znajdowały się w nim dzieła sztuki i archiwialia zrabowane przez Niemców w Kraju Warty, głównie w okupowanym Poznaniu. I te skarby natychmiast wywieziono do Moskwy. Kilka miesięcy temu o odkryciu tych skarbów pisałem szczegółowo na naszych łamach. Natomiast w Landsbergu Grossman był świadkiem konfiskaty kosztowności, w skarbcu miejscowego banku przechowywanych przez zamożniejszych mieszkańców. W swych notatkach pisarz nie ukrywa, że działo się to na polecenie Stalina i miało w części przynajmniej zrekompensować straty poniesione przez ZSRR podczas wojny. Do tej pracy na zaplecze frontu wysłano jak napisał Grossman radzieckich księgowych, których mało wiarygodnie przebrano w mundury pułkowników Armii Czerwonej. Niemieccy właściciele sejfów na ogół chętnie je otwierali i wręczali ich zawartość zwycięzcom. Gdy trafili na opornego lub właściciel sejfu uciekł albo zginął, otwierano go za pomocą strzału z pancerfaustu, przy okazji niszcząc i sejf, i jego zawartość. Grossman był świadkiem przeliczania zawartości jednego z otwartych sejfów. Obok wyrobów ze złota i srebra oraz tym podobnych kosztowności leżały w nim zdjęcia rodzinne: dzieci, kobiety, starcy... Po chuj oni te zdjęcia przechowują zanotował Grossman słowa jednego ze spisujących kosztowności pułkowników. Tak było. To kolejne przykłady postępowania Rosjan w zajętych przez Armię Czerwoną Niemczech. Ale to także mało jeszcze znane fakty z pamiętnych dni, gdy obejmowaliśmy ziemie nazywane wtedy odzyskanymi. Gdy Landsberg stawał się Gorzowem. FOT. LESZEK ADAMCZEWSKI Panorama współczesnego Gorzowa Wielkopolskiego z wieżą katedry od strony Warty. Zapraszamy do współpracy osoby, które chciałyby zająć się sprzedażą powierzchni reklamowych Twojego TYGODNIA WIELKOPOLSKIEGO CIEKAWA PRACA - ATRAKCYJNE ZAROBKI Zgłoszenia: tel , twoj-tydzien@wp.pl z dopiskiem praca

13 KULTURA Kobieta bogata P onieważ kobiety chcą słuchać kobiet... Książka Kim Kiyosaki Bogata Kobieta jest skierowana do kobiet, co nie oznacza, że mężczyźni powinni przejść koło niej obojętnie. Kim Kiyosaki jest doświadczonym inwestorem, kobietą biznesu i bardzo niezależną osobą. Przez ponad dwadzieścia lat wraz ze swoim partnerem w biznesie i mężem - Robertem Kiyosaki (autorem światowego bestsellera Bogaty ojciec, Biedny ojciec ), podróżowała po świecie, dzieląc się z milionami ludzi swą wiedzą o pieniądzach i inwestowaniu. Kim i Robert Kiyosaki wspólnie z Sharon Lechter założyli firmę Rich Dad - promującą edukację finansową opartą na koncepcji przedstawionej w książce Bogaty ojciec, Biedny ojciec. Podczas swoich podróży Kim dostrzegła, że istnieje potrzeba stworzenia nowego rodzaju książki poświęconej inwestowaniu. Takiej, która będzie skierowana szczególnie do kobiet, i która zaproponuje całkowicie nowe spojrzenie na tę problematykę. Bogata Kobieta, to nowa ekscytująca książka Kim Kiyosaki poświęcona inwestowaniu. Autorka opatrzyła ją wymownym podtytułem Ponieważ nie znoszę, gdy ktoś mi mówi, co mam robić! Jej lektura może zachęcić wiele kobiet, by zdobyły się na odwagę i dokonały w swoim życiu radykalnych zmian. Taka inspiracja w połączeniu z lekcjami Kim Kiyosaki na temat inwestowania może zaowocować osiągnięciem całkowitej niezależności finansowej. Ktoś może pomyśleć: Może dla Kim Kiyosaki jest to łatwe! Ale jak ja mam to zrobić?. Kim Kiyosaki zawsze skupiała się na swoim własnym planie inwestycyjnym (zupełnie niezależnym od planu męża) i stworzyła dzięki temu własny portfel nieruchomości o wielomilionowej wartości. Dostrzegłam już wiele ogromnych korzyści, które kobiety osiągają, stając się inwestorami: większą pewność siebie, lepsze relacje z ludźmi, mniej stresu, więcej szczęścia i - ostatecznie - wolność, która pozwala być tym, kim się chce, a także robić i mieć to, czego pragniemy. I według mnie wszystko to jest warte zachodu twierdzi autorka. Poprzez zabawne historie o Kim i jej przyjaciółkach ze studiów, które spotykają się po wielu latach, Bogata Kobieta ukazuje przekonujące powody, dla których kobiety powinny inwestować (powody te różnią się diametralnie od tych, które skłaniają do tego mężczyzn), a także powszechnie znane przeszkody, które nie pozwalają kobietom tego robić. Autorka zachęca do radykalnej zmiany myślenia, dzięki której inwestowanie stanie się sprawą priorytetową, a nie mało ważnym dodatkiem. Daje kobietom solidne podstawy, aby mogły zacząć działać na tym polu i przeniosły swoje strategie inwestycyjne na kolejny poziom. Kim Kiyosaki stwierdza: Jeśli chodzi o podejście do pieniędzy, to mężczyźni i kobiety bardzo różnią się od siebie - historycznie, psychologicznie, mentalnie i emocjonalnie. Różnice te stanowią główny powód, dla którego dziś tak wiele kobiet nie wie nic o inwestowaniu. Bogata Kobieta mówi o czymś więcej niż tylko o kobietach i inwestowaniu. Książka ta odwołuje się do godności, szacunku kobiety dla samej siebie. Pokazuje kobietom, jak przejąć kontrolę nad swoim własnym życiem tak, by ich los nie zależał od mężczyzny, rodziny, firmy czy państwa - już nigdy. MONIKA MAŃKOWSKA Kim Kiyosaki jest inwestorem i bizneswoman. Jej pasją jest zachęcanie kobiet do inwestowania oraz kontrolowania własnej finansowej przyszłości, a także przygotowywanie ich do podjęcia takiego kroku. Karierę biznesową rozpoczęła w reklamie. Dość szybko dała się poznać jako znakomity przedsiębiorca. Swoje pierwsze przedsięwzięcie biznesowe rozpoczęła w 1984 roku. Od tamtej pory razem z mężem Robertem zbudowała kilka odnoszących sukcesy firm; ostatnia z nich - w której ich wspólniczką jest Sharon Lechter - to firma Rich Dad, najbardziej znana z bestsellerowej książki Bogaty ojciec, Biedny ojciec. Kim rozpoczęła swoją karierę inwestycyjną w 1989 roku. Dziś kontroluje nieruchomości oraz inne aktywa inwestycyjne o wartości milionów dolarów. BABSKIE GADANIE ROZRYWKA 13 Cisza to... brak żony Nadeszła wiosna, czas zacząć się do siebie uśmiechać, być zadowolonym z życia i okazać zro- zumienie dla otoczenia. Najlepiej zacząć od najbliższego, bo to najtrudniejsze, ale podobno możliwe. Do takich przemyśleń natchnęła mnie moja córka, uczennica klasy pierwszej, która kupiła sobie książkę pt: Rodzice, jak ich zrozumieć... O ile nie dziwią mnie poradniki, jak radzić sobie z dzieckiem, współmałżonkiem, o tyle ta propozycja wprawiła mnie w osłupienie. Mam nadzieję, że zakupu dokonała, bo jest dzieckiem bardzo dociekliwym, a nie dlatego, że nie może się z nami, rodzicami, porozumieć. Aby wszystko było jasne wspólnie zaczęliśmy czytać owo dzieło. Po przeprowadzeniu testów znajdujących się na końcu książki okazało się, że nie jest z nami aż tak źle - całe szczęście, że nie udzielają tam porad w stylu, jak pozbyć się upierdliwych rodziców, bo Dobre miejsce na relaks GALERIA TTW tego właśnie się obawiałam konfiskując książkę. Ciekawe, czy ktoś ma gotową receptę na zrozumienie współmałżonka? Nie sądzę, bo to nawet brzmi, jak dowcip... Może, jeśli nie ma szans abyśmy się zrozumieli (winna różnica płci), to może chociaż spróbujmy okazać sobie zrozumienie. Sama jeszcze nie wiem jak tego dokonać. Może zacznę od wiecznie porozrzucanych w łazience ciuchów? Zamiast bezustannie prosić o uprzątnięcie, zacznę je z uśmiechem składać... Wytłumaczę sobie, że to nie jego wina, że tak ciężko mu się wstaje każdego ranka... To na pewno ma jakieś uzasadnienie genetyczne! A fakt, że siedział, jak zwykle do rana przy komputerze, nie ma z tym absolutnie nic wspólnego! Komputer! Jak dobrze, że ma takie cudowne hobby!!! Co prawda pochłania niemal cały wolny czas, ale co tam... dzięki temu mam męża w domu!!!! A, że troszkę jakby nieobecny... Mecze, kolejny temat wart rozwinięcia. Emitowane w telewizji uniemożliwiają obejrzenie czegokolwiek, ślimaczą się, by zakończyć dogrywką, FOT. ARCHIWUM która moim zdaniem jest jedyną interesującą częścią owego spotkania. Ale proszę, ile dobrego niesie za sobą taki mecz!!! Jak organizuje całe rodzinne życie!!! Ponieważ tylko Pan Domu jest zainteresowany oglądaniem, reszta nie musi tracić czasu i wzroku przed telewizorem. Jest tyle rzeczy do zrobienia w domu!!! Zrozumiałam, że to dzięki takim meczom mamy posprzątane, ugotowane... Teraz doceniam fakt, iż mój mąż interesuje się piłką nożną, siatkówką, koszykówką, tenisem, narciarstwem, wszelkimi wyścigami!!! To dzięki niemu jestem taka zorganizowana!!! Jeszcze do niedawna myślałam, że fakt, iż każde polecenie (czytaj raczej prośbę) muszę wydawać kilkanaście razy jest swego typu brakiem zrozumienia. Dziś wiem, że mój wspaniałomyślny mąż daje mi szansę wygadania się, bo cisza w domu może oznaczać tylko jedno - brak żony!!! Teraz już wiem, jak wykazać zrozumienie w stosunku do współmałżonka. Szkoda tylko, że nadal go nie rozumiem... BEATA CZERKAS UŚMIECHNIJ SIĘ Fąfara napisał list do bociana, żeby mu przyniósł bliźniaki: chłopca i dziewczynkę. Po dziewięciu miesiącach bocian przylatuje do domu Fąfary i zgodnie z zamówieniem przynosi bliźniaki obojga płci. Fąfara ogląda bliźniaki i mówi: - Bociek, dobrze się spisałeś. Po chwili jednak dodaje: - Do licha! A dlaczego chłopczyk to Murzyn, a dziewczynka żółta i skośnooka? Bocian wyjmuje z torby jakiś dokument i mówi: - W umowie nic pan nie napisał, jakiego mają być koloru skóry. Internetowy niby raj to nie ko- czasem z In- Krzysta ternetu? Niewielu takich. Przez Internet można zrobić zakupy, obejrzeć w Internecie film, posłuchać muzyki, umówić na randkę, znaleźć pracę, przeczytać książkę, pograć w gry. Niemal wszystko można. Coraz częściej można też żyć w Internecie drugim, innym i zdecydowanie lepszym życiem. Alternatywne życie buduje się od podstaw wedle swego uznania. Można wybrać sobie płeć, wiek, kolor skóry, wygląd, osobowość, umiejętności wrodzone słowem to wszystko na co w realnym świecie nie mamy żadnego, albo niewielki wpływ. Nasze drugie JA zdobywa wymarzony zawód, ma wspaniałą pracę, zawiera prawdziwe przyjaźnie, szczęśliwie się zakochuje, zakłada idealną rodzinę, albo po prostu robi, co zechce i żyje jak chce. Nie choruje, chyba że sami tego chcemy (wersja dla hipochondryków). Nie pracuje za marne grosze. Mieszka w domu jaki sobie wymarzyliśmy i nie ma naszych codziennych kłopotów. Mamy więc często szarą rzeczywistość, w której jesteśmy za chudzi lub za grubi, zbyt mądrzy lub niedokształceni, gdzie cierpimy z powodu samotności, zdrady, niespełnienia; a z drugiej strony istny raj, idealne ciało, charakter, dom, przyjaciół. Jaka kusząca wizja. Kto nie woli być piękny, wiecznie młody, zrelaksowany, kto nie chce żeby mu się wiodło? Nic dziwnego, że taka zabawa w alternatywne życie bardzo wciąga, niestety równie często powoduje autentyczne oderwanie od rzeczywistości, napędza kompleksy i frustracje, a w skrajnych przypadkach depresje i samobójstwa prawdziwe, nie wirtualne! Za wirtualnym, lepszym życiem stoją realne firmy zarabiające jakże prawdziwe pieniądze. Warto o tym pamiętać zanim się bez reszty zatracimy w internetowym raju. MAŁGORZATA MARKOWSKA

14 14 Premiera nowego Fiata 500 lipca 1957 roku w Turynie 4 prezentowano nowego Fiata 500, prawdziwą ikonę tamtych lat, która przypieczętowywała powojenny etap odnowy marki. Dokładnie 50 lat później, 4 lipca 2007 roku, zaprezentowany zostanie, również w Turynie, nowy Fiat 500, którego sprzedaż rozpocznie się zaraz po premierze. Nowa 500-ka, zaprojektowana w Centro Stile Fiata i produkowana w zakładzie w Tychach to samochód 3-drzwio- mie przede wszystkim za sprawą trzech jednostek napędowych: turbodiesel v Multijet o mocy 75 KM i dwóch benzynowych 1.2 8v o mocy 69 KM i v 100 KM - wszystkie jednostki współpracują z mechanicznymi skrzyniami biegów, z pięcioma lub sześcioma przełożeniami. Model ten stanowi prawdziwy skok jakościowy w swoim segmencie, tak pod względem komfortu, jak i bezpieczeństwa, techniki czy wyposażenia. Całkiem udana Vitara Suzuki Grand Vitara jest autem bardzo udanym i już dzisiaj widać, że sporo może osiągnąć na rynku pojazdów typu SUV. To samochód adresowany nie tylko do miłośników jazdy terenowej, ale wszystkich lubiących patrzeć z góry na innych użytkowników dróg. wy o niewielkich gabarytach: długość 3,55 m, szerokość 1,65 m, wysokość 1,49 m i rozstaw osi 2,30 m. S a m o - chód gwarantuje przyjemność jazdy na najwyższym pozio- A zatem zdaniem przedstawicieli Fiata - nowa 500-ka jest odpowiedzią dla tych, których cieszy posiadanie samochodu, cenią sobie w nim swobodę, praktyczność w codziennej eksploatacji, a jednocześnie pragną jeździć samochodem dającym radość i rozrywkę, a przy tym funkcjonalnym, ekologicznym i dostępnym, a także sympatycznym i pełnym uroku. (tam) rand Vitara to również Gauto bardzo nowoczesne. Zamiast dotychczasowej konstrukcji ramowej zastosowano w tym przypadku nadwozie samonośne uzupełnione szczątkową ramą. Samochód wyposażony jest w stały napęd na wszystkie koła. Auto oferowane jest w wersji trzyi pięciodrzwiowej i jest to... bardzo ładny pojazd. Oznacza to, że Suzuki udanie kontynuuje zrywanie z nieciekawą stylistyka nadwozi, co zapoczątkował nowy Swift. W kabinie wszystko jest w zasięgu ręki, trudno tej kabinie odmówić ergonomiczności. Wszystko jest dobrze wykonane, zastosowane materiały są wysokiej jakości. W ofercie znajdują się dwa silniki benzynowe; jeden o pojemności 1,6 litra i mocy 106 KM oraz o pojemności 2,0 litra i mocy 140 KM. Najciekawszy jest jednak silnik diesla o pojemności 1,9 litra (na licencji Renault) o mocy 129 KM. Vitara z tą jednostką napędowa spala średnio około 7,7 litra oleju napędowego na sto kilometrów, co przy tej wielkości (długość 4470 mm, szerokość 1810, wysokość FOT. SUZUKI 1695 mm) jest wynikiem bardzo przyzwoitym. Suzuki Grand Vitara dobrze pokonuje nierówności - z przodu zastosowano rozwiązanie niezależne z kolumnami MacPhersona, a z tyłu - wielowahaczowe. Być może to nie najtrwalsze i najskuteczniejsze zestawienie do jazdy w trudnym terenie, ale podczas jazdy po szosie sprawdza się bez zarzutu. Suzuki Grand Vitara jest pojazdem naprawdę bogato wyposażonym. Otóż, w standardzie znajdziemy tutaj między innymi: układ ABS z EBD i BAS; trójramienne koło kierownicy pokryte skórą; system ESP; skórzaną tapicerkę siedzeń; czołowe poduszki powietrzne dla kierowcy i pasażera; drewnopodobne + srebrne elementy wykończenia wnętrza; boczne poduszki powietrzne; obrotomierz; kurtyny powietrzne (z przodu i z tyłu); regulacja wysokości fotela kierowcy; rzednie 3-punktowe pasy bezpieczeństwa z napinaczami; podgrzewane fotele przednie; dzielone i składane oparcia tylnych siedzeń (60:40); składaną i wyjmowaną półkę bagażnika itp. (mat) AURIS W ROLI GŁÓWNEJ. 23 marca o godzinie w salonie firmy Toyota-Bońkowscy w sposób dowcipny i niesztampowy zaprezentowano nowy model Toyoty Auris. Zgromadzeni goście tym razem nie wysłuchali nudnej prezentacji samochodu (ma cztery koła, kierownicę itp. tak było na przykład kilka tygodni wcześniej w salonie Toyota Tadeusz Ukleja, podczas prezentacji nowej Corolli), ale świetnie się bawili w czasie wieczoru. Tego dnia główną rolę także na scenie grała Dominika Bońkowska, scenariusz był niekonwencjonalny, a w przygotowanie tego wieczoru wielu ludzi włożyło sporo pracy. Spektakl kabaretowy wcale jednak nie przyćmił głównej bohaterki spotkania nowej Toyoty Auris. (mat) tuning, serwis akcesoria lakiernia Luboń, ul. Korczaka 3 tel. (61) fax kasisauto@wp.pl. centrum napraw powypadkowych Luboń, Okrzei 19 tel./fax (61) pomoc drogowa

15 Czyste Mitsubishi M itsubishi Motors Corporation (MMC) ogłosiła plany wprowadzenia aut z systemem Flexible Fuel (FFV) na brazylijski rynek w roku budżetowym Koncern ogłosił także, iż modele samochodów wyposażonych w tę technologię przeznaczone na rynek północnoamerykański są już w fazie projektu i wejdą na rynek w roku budżetowym Jednym z głównych założeń projektu jest stworzenie pojazdów spełniających surowe normy ochrony środowiska. Podejście to koncern zaprezentował w elektrycznym pojeździe następnej generacji o nazwie MIEV (Mitsubishi Innovative Electric Vehicle), który jest kluczowym elementem w strategii technologii ochrony środowiska oraz w silniku Diesla następnej generacji, nad którym obecnie trwają prace konstrukcyjne. Koncern MMC oraz lokalny oddział MMC Automotores do Brasil Ltda. (MMCB) zaangażowane są również w opracowanie pojazdów wykorzystujących system flexible fuel, które zostaną wprowadzone na rynek brazylijski w roku budżetowym Samochody FFV mogą być zasilane benzyną, etanolem lub mieszanką benzyny i etanolu. Trwają również prace nad wprowadzeniem technologii FFV na rynek północnoamerykański, gdzie system zadebiutuje w roku budżetowym (grab) Zdrowych i pełnych radości Świąt Wielkanocnych oraz wielu miłych dni po Świętach wszystkim Mieszkańcom oraz Gościom Gminy Duszniki życzy Adam Woropaj Wójt Dusznik Pełnych uśmiechu i spokojnych Świąt Wielkanocnych wszystkim Mieszkańcom miasta Obrzycka życzy Burmistrz Obrzycka pracownicy Urzędu i Rada Miasta 15 Z okazji zbliżających się Świąt Wielkanocnych najserdeczniejsze życzenia smacznego jajka, mokrego dyngusa, oraz miłych spotkań w rodzinnym gronie Czytelnikom Twojego Tygodnia składają Grzegorz Wojtera Wójt Gminy Suchy Las Jarosław Ankiewicz Przewodniczący Rady Gminy Spokojnych i radosnych spędzonych w gronie najbliższych Świąt Wielkanocnych wszystkim Mieszkańcom Gminy Obrzycko życzy Przewodniczący Rady Gminy Wójt Gminy Pracownicy Urzędu i Ośrodka Pomocy Społecznej Pełnych radości i pogody Świąt Wielkanocnych oraz miłych chwil spędzonych w rodzinnym gronie życzy Mieszkańcom Gminy Pniewy Michał Chojara Burmistrz

16 16 Fabia na sportowo Już od dawna Škoda Auto, podczas największych salonów samochodowych prezentuje modele koncepcyjne. Tym razem pokazano w Genewie sportową Fabie. przypadku najnowszego W modelu koncepcyjnego, Fabii S2000 wszystko zaczęło się od decyzji zarządu firmy podjętej w grudniu 2006 roku, dzięki której ponad stuletnia sportowa tradycja koncernu z Mladá Boleslav będzie miała swoją kontynuację. Model koncepcyjny S2000 wprowadza w życie tę ideę. Auto bazuje na nowej Škodzie Fa- bia. Zgodnie z nowymi regulacjami, samochód będzie wyposażony w dwulitrowy, czterocylindrowy benzynowy silnik. Model koncepcyjny S2000 posiada wymiary: długość 3992 milimetrów, rozstaw osi 2486 mm. Škoda Auto świętowała w 2001 roku stulecie obecności w sportach motorowych. Sukcesów w tych latach firma odniosła wiele, wspominając choćby przedwojenne osiągnięcia Škody Popular Sport w rajdzie Monte Carlo, przez sukcesy odnoszone przez Škodę 130 RS w latach siedemdziesiątych aż po ostatnią generację Fabii WRC. Nowy model koncepcyjny S2000 skonstruowany na bazie drugiej generacji Škody Fabia jest więc gwarancją, że ta tradycja będzie miała swoją kontynuację. (mat) Wiosną, gdy do życia budzi się przyroda, a otaczający nas świat wypełnia się radosnymi odcieniami zieleni, także w człowieku rodzi się potrzeba przemiany. Obchodzona w tym okresie Wielkanoc, sprzyja wewnętrznej odnowie, połączonej z odkrywaniem w sobie wszystkiego co piękne i dobre. Na ten czas zadumy, ale też radosnego świętowania, życzę Mieszkańcom powiatu poznańskiego zdrowia, spokoju oraz wiary w lepsze jutro. Wielkanoc 2007 Spokojnych Świąt Wielkanocnych i wytchnienia przy rodzinnym stole życzy Mieszkańcom Miasta i Gminy Szamotuły Jan Grabkowski Starosta Poznański Jacek Grabowski Burmistrz Z okazji zbliżających się Świąt Zmartwychwstania Pańskiego życzymy mieszkańcom oraz wszystkim, którym bliska jest Gmina Tarnowo Podgórne, zdrowia, spokoju, rodzinnej atmosfery oraz wszelkiej pomyślności. Wójt i Rada Gminy Tarnowo Podgórne Niepowtarzalne w Polsce! 10 lat gwarancji serwisowej + 30 lat gwarancji na konstrukcję budynku to oznacza niepowtarzalne bezpieczeństwo i pewność przy budowie domu! Wykorzystajcie Państwo zalety ogrzewania ciepłem ziemi! 100 zł miesięcznie za ogrzewanie i cieplą wodę przy powierzchni mieszkalnej do 140 m 2. Budujcie Państwo teraz oczywiście ze SCHWABENHAUS Dom wzorcowy otwarty codziennie od godziny do SCHWABENHAUS Polska Sp. z o.o ul. Jagodowa 11, Sady Tarnowo Podgórne tel: fax: office@schwabenhaus.pl