10 listopada 2014 ESMA/ 2014 / 1352

Transkrypt

1 10 listopada 2014 ESMA/ 2014 / 1352

2 Dokument konsultacyjny Przegląd standardów technicznych w sprawie zgłaszania zgodnie z art. 9 rozporządzenia EMIR Data: 10 listopada 2014 r. ESMA/2014/1352 Załącznik 1 Odpowiedzi na niniejszy dokument ESMA prosi o przekazywanie komentarzy na temat wszystkich zagadnień poruszonych w niniejszym dokumencie, a w szczególności konkretnych pytań zestawionych w Załączniku I. Komentarze będą szczególnie pomocne, jeżeli: 1. zawierają odpowiedź na zadane pytanie; 2. wskazują konkretne pytanie, którego dotyczy komentarz; 3. zawierają jasne uzasadnienie; oraz 4. opisują ewentualne alternatywne rozwiązania do rozważenia przez ESMA. ESMA weźmie pod uwagę wszystkie komentarze otrzymane do dnia 13/02/2015. Wszystkie odpowiedzi należy przesyłać w formie elektronicznej poprzez stronę internetową zakładka Your input - Consultations. Publikacja odpowiedzi Wszystkie otrzymane odpowiedzi zostaną opublikowane po zakończeniu konsultacji, chyba że respondent wskaże inaczej. Proszę w jasny i wyraźny sposób oznaczyć w odpowiedzi części, które mają nie być publikowane. Standardowa formułka dotycząca poufności w wiadomości nie będzie uznana za wniosek o nieujawnianie. Można zwrócić się do ESMA o odpowiedź objętą zasadami poufności zgodnie z regulaminem ESMA dotyczącym dostępu do dokumentów. W przypadku otrzymania takiego wniosku ESMA może konsultować się z wnioskodawcą. Wszelkie decyzje ESMA w zakresie nieujawniania odpowiedzi podlegają odwołaniu do Rady Apelacyjnej ESMA oraz Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich. Ochrona danych Informacje na temat ochrony danych zamieszczono na stronie internetowej w zakładce Legal Notice. Kto powinien zapoznać się z niniejszym dokumentem

3 Na niniejszy dokument konsultacyjny mogą odpowiedzieć wszyscy zainteresowani interesariusze. W szczególności ESMA oczekuje na odpowiedzi kontrahentów finansowych i niefinansowych transakcji, których przedmiotem są instrumenty pochodne będące przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, centralnych kontrahentów (CCP) oraz repozytoriów transakcji (RT). ESMA CS rue de Grenelle Paris Cedex 07 France Tel. +33 (0)

4 Spis treści 1 Podsumowanie Przegląd standardów technicznych rozporządzenia EMIR w sprawie obowiązków zgłaszania Wprowadzenie Analiza Załączniki Załącznik I Załącznik II Załącznik III Załącznik IV Załącznik V... 39

5 1 Podsumowanie Przesłanki publikacji Zgodnie z art. 9 rozporządzenia (UE) nr 648/2012 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji (EMIR), ESMA zobowiązana jest do przygotowania regulacyjnych (RTS) i wykonawczych standardów technicznych (ITS) w związku ze stosowaniem obowiązku zgłaszania w przypadku kontrahentów i CCP. ESMA przedstawiła swój raport końcowy w dniu 27 września 2012 r. (dokument ESMA 2012/600), tj. trzy miesiące po publikacji rozporządzenia EMIR. Standardy te przyjęto, opublikowano i weszły one w życie. RTS uzupełniające rozporządzenie EMIR opublikowano w Dzienniku Urzędowym UE w dniu 23 lutego 2013 r. i weszły one w życie w dniu 15 marca 2013 r. ITS opublikowano w Dzienniku Urzędowym UE w dniu 21 grudnia 2012 r. i weszły one w życie w dniu 10 stycznia, ale ze skutkiem również od dnia 15 marca 2013 r., ponieważ zależą one od RTS. Od dnia wejścia w życie powyższych standardów ESMA pracuje nad zapewnieniem spójnego stosowania rozporządzenia EMIR i jego standardów RTS i ITS. Praktyczne wdrażanie zgłaszania zgodnie z rozporządzeniem EMIR wykazało pewne niedociągnięcia ze szczególnym uwzględnieniem konkretnych przypadków, w których przydatne byłyby usprawnienia ułatwiające osiągnięcie celów zgłoszeń zgodnie z rozporządzeniem EMIR. Treść Przed i po wdrożeniu zgłaszania zgodnie z rozporządzeniem EMIR, ESMA opublikowała zestaw pytań i odpowiedzi (Q&A), aktualizowanych w zależności od potrzeb, dotyczących najbardziej pilnych kwestii i objaśniających pewne interpretacje pól danych w standardach technicznych oraz najbardziej prawidłowy sposób odpowiedniego ich wypełniania. Takie objaśnienia mają na celu bardziej spójne i zharmonizowane wypełnianie pól i zgłaszanie złożonych instrumentów pochodnych. Obecnie ESMA proponuje przekształcenie kluczowych Q&A wraz z pewnymi innymi usprawnieniami na standardy techniczne. Kolejne działania Raport końcowy zostanie przedłożony Komisji Europejskiej. Komisja ma trzy miesiące na decyzję, czy przyjąć projekt regulacyjnych i wykonawczych standardów technicznych ESMA. 5

6 2 Przegląd standardów technicznych rozporządzenia EMIR w sprawie obowiązków zgłaszania 2.1 Wprowadzenie 5. Zgodnie z art. 9 rozporządzenia EMIR, ESMA została zobowiązana do przygotowania projektów RTS i ITS dotyczących spójnego stosowania obowiązku zgłaszania w przypadku kontrahentów i CCP. W 2012 i 2013 r. ESMA wypełniła to zobowiązanie i przedłożyła Komisji takie projekty, które przyjęto jako rozporządzenie nr 148/2013 (RTS) i rozporządzenie nr 1247/2012 (ITS), będące przedmiotem niniejszego dokumentu konsultacyjnego. 6. W czasie, gdy ESMA zobowiązana była do opracowania takich projektów standardów technicznych istniały tylko ograniczone doświadczenia praktyczne ze zgłaszaniem instrumentów pochodnych. Dyrektywa MiFID dała możliwość wdrożenia obowiązku zgłaszania również instrumentów pochodnych, których instrument bazowy jest przedmiotem obrotu lub został dopuszczony do obrotu na poziomie krajowym, przy czym wdrożenie nastąpiło tylko w niektórych państwach członkowskich. Ze względu na ograniczenia dotyczące instrumentu bazowego, obowiązek ten dotyczył głównie standardowych instrumentów pochodnych na akcje i zasadniczo nie obejmował wielu innych instrumentów pochodnych. Z kolei rozporządzenie EMIR obejmuje nie tylko instrumenty pochodne na akcje, ale wszystkie klasy aktywów, w tym walutowe instrumenty pochodne, instrumenty pochodne na stopy procentowe, towary, indeksy oraz inne instrumenty finansowe, zarówno będące przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, jak i będące przedmiotem obrotu giełdowego. 7. Ponadto zgłaszanie transakcji zgodnie z rozporządzeniem EMIR obejmuje nie tylko dane dotyczące samej transakcji, ale również informacje dotyczące rozliczenia, bieżącej wyceny i zabezpieczenia. Uwzględnienie tych informacji w zgłoszeniach transakcji stanowiło nowy obowiązek zgodnie z rozporządzeniem EMIR, stąd też brak było wcześniejszych doświadczeń praktycznych z punktu widzenia zgłaszania. ESMA musiała przygotować projekty RTS i ITS zgodnie z art. 9 rozporządzenia EMIR do dnia 30 września 2012 r., czyli niecałe trzy miesiące po opublikowaniu rozporządzenia. 8. RTS obejmują wykaz zgłaszanych pól i zawierają definicję obowiązkowej treści. W RTS objaśniono również tryb zgłaszania w sytuacji, w której jeden kontrahent składa zgłoszenie również w imieniu drugiego kontrahenta transakcji, zgłaszania transakcji rozliczanych przez CCP, a także warunki i termin rozpoczęcia zgłaszania wyceny i informacji o zabezpieczeniu. 9. ITS obejmują wykaz zgłaszanych pól z określeniem formatów i standardów treści tych pól. W ITS określono również częstotliwość aktualizacji wyceny i różnych modyfikacji zgłoszeń, jak również kaskadowe podejście do dopuszczalnych metod identyfikowania kontrahentów i produktu będącego przedmiotem transakcji. Ponadto opisano ramy 6

7 czasowe, w których należy zgłaszać wszystkie transakcje, w tym transakcje historyczne podlegające obowiązkowi backloadingu. 10. Wyznaczone ramy czasowe opracowania projektu standardów technicznych, wynoszące trzy miesiące, nie pozwoliły na szerokie i dogłębne badania i analizy nowego obszaru zgłaszania. W porównaniu z innymi aktami prawnymi, jak Ustawa Dodda-Franka, w rozporządzeniu EMIR wprowadzono nowe elementy danych w obszarach, w których ESMA nie mogła bazować na wcześniejszych doświadczeniach. W efekcie praktyczne wdrażanie zgłaszania zgodnie z EMIR i dotychczas pozyskane doświadczenia wykazały pewne niedociągnięcia i ograniczenia, które należy rozwiązać, by zgłoszenia zgodnie z EMIR lepiej spełniały swoje cele. 11. Przed i po wdrożeniu zgłaszania zgodnie z rozporządzeniem EMIR, ESMA opublikowała zestaw pytań i odpowiedzi (Q&A), aktualizowanych w zależności od potrzeb, dotyczących najbardziej pilnych kwestii i objaśniających pewne interpretacje pól danych w standardach technicznych oraz najbardziej prawidłowy sposób odpowiedniego ich wypełniania. Takie objaśnienia mają na celu bardziej spójne i zharmonizowane wypełnianie pól i zgłaszanie złożonych instrumentów pochodnych. Obecnie ESMA proponuje przekształcenie kluczowych Q&A wraz z pewnymi innymi usprawnieniami na standardy techniczne. 12. W niniejszym dokumencie konsultacyjnym wprowadzono trzy kategorie zmian do aktualnych standardów technicznych, które dokładniej opisano w kolejnej części: Objaśnienia pól danych, ich opisu, bądź jednego i drugiego; Adaptacje istniejących pól do logiki zgłaszania przewidzianej w istniejących Q&A bądź w celu uwzględnienia konkretnych sposobów ich wypełniania; Wprowadzenie nowych pól i wartości w celu odzwierciedlenia praktyki rynkowej lub innych niezbędnych wymogów rynkowych. 13. Szczegółowy opis zmian i faktyczne propozycje nowych pól w tabelach przedstawiono w Załącznikach IV i V. 2.2 Analiza 14. Na etapie wdrażania ESMA i krajowe organy właściwe stanęły przed licznymi pytaniami dotyczącymi treści pól danych i sposobu ich wypełniania. Chociaż w ITS i RTS podano opis pól oraz stosowanych standardów i formatów, praktyczne doświadczenia wykazały, że wciąż pozostaje miejsce na interpretacje ze strony uczestników rynku. Zadawane pytania wskazują, że niektóre pola nie mają wystarczająco wszechstronnego opisu, by zapewnić zharmonizowany tryb ich wypełniania, bądź też nie odzwierciedlają wszystkich możliwości na obecnych rynkach instrumentów pochodnych. 15. W celu podniesienia jakości zgłoszeń transakcji, ESMA wypracowała i w spójny sposób zaktualizowała zestaw pytań i odpowiedzi (Q&A) dotyczących wdrażania rozporządzenia 7

8 EMIR. Jako że uczestnicy rynku powinni już realizować podane tam rozwiązania, ESMA proponuje obecnie przekształcenie niektórych pytań i odpowiedzi na standardy techniczne w celu zapewnienia spójnego i zharmonizowanego trybu zgłaszania. Objaśnienia 16. Objaśnienia wprowadzono w przypadku, gdy opis pola dopuszcza interpretację treści bądź też doświadczenia wskazują, że pomimo stosowania określonych standardów występuje niespójne podejście do wypełniania danego pola ze względu na to, że nazwa pola lub jego opis prowadzą do nieporozumień. W poniższych ustępach przedstawiono przykłady głównych proponowanych objaśnień. 17. Termin Kontrahent dokonujący zgłoszenia jest konsekwentnie stosowany w opisie pól, ale brak jest faktycznego pola o takiej nazwie. Istnieją dwa pola tego typu: Kod identyfikacyjny kontrahenta (pole 2 w tabeli 1) oraz Kod identyfikacyjny podmiotu dokonującego zgłoszenia (pole 9 w tabeli 1). W celu uniknięcia nieporozumień i błędnej interpretacji przy wypełnianiu tych pól proponuje się zmianę ich nazwy i konsekwentne odwołania do nich. 18. Proponuje się zmianę nazwy pól 17 i 18 w tabeli 1, które obecnie odnoszą się do wyceny według wartości rynkowej wyłącznie dla potrzeb prawidłowego odzwierciedlenia opisu, podczas gdy dopuszcza się zastosowanie różnych modeli wyceny. 19. W sekcji 2g transakcje towarowe pojawia się podobna kwestia w przypadku obecnych pól 52 i 53 w tabeli 2, których format wg ITS 1247/2012 różni się od treści pola określonej w RTS 148/2013. W związku z tym proponuje się przyjęcie formatu zgodnie z nazwą pól. 20. Ogólne postanowienia art. 4 ust. 3 lit. c) ITS 1247/2012 wprowadzają następującą zasadę: w przypadku instrumentów pochodnych, które nie należą do konkretnej klasy lub konkretnego typu instrumentów pochodnych, kontrahenci uzgadniają klasę i typ instrumentów pochodnych jako te, do których należy przyporządkować dany kontrakt. W świetle tych ogólnych postanowień proponuje się skreślenie kategorii inne w opisach typu i klasy instrumentów pochodnych w art. 4 ust. 3 lit. a) i b), ponieważ nie jest to spójne z zasadą określoną w art. 4 ust. 3 lit. c). 21. Proponuje się objaśnienie sposobu obliczania i zgłaszania wyceny według wartości rynkowej (obecne pole 17 w tabeli 1). Proponuje się również uwzględnienie praktyki rynkowej w zakresie wyceny różnych typów kontraktów pochodnych oraz dopuszczenie więcej niż jednego sposobu obliczania wyceny według wartości rynkowej w zależności od typu kontraktu pochodnego: W przypadku kontraktów terminowych typu future i opcji, wycenę według wartości rynkowej należy obliczać stosując wielkość kontraktu i bieżącą cenę rynkową (lub odpowiednio cenę według modelu). Ogólnie zakłada się, że będzie to wartość dodatnia. 8

9 W przypadku kontraktów różnic kursowych, kontraktów terminowych typu forward, kontraktów terminowych na stopę procentową, swapów i innych typów instrumentów pochodnych, zgłaszana wartość powinna odpowiadać kosztowi zastąpienia kontraktu z uwzględnieniem dostawy instrumentu bazowego. W przypadku większości takich produktów wartość początkowa będzie zwykle bliska zeru przy stosowaniu stawek rynkowych. Późniejsze wartości będą dodatnie, jeżeli od chwili zawarcia transakcji jej wartość zmieni się na korzyść kontrahenta dokonującego zgłoszenia, bądź ujemna, jeżeli zmiana nastąpi na niekorzyść kontrahenta dokonującego zgłoszenia. Zgodnie z tym podejściem wartość zgłaszana przez pierwszego kontrahenta powinna być w przybliżeniu równa wartości zgłaszanej przez drugiego kontrahenta pomnożonej przez minus jeden, przy czym ewentualne różnice można przypisać różnicom w konkretnej metodologii wyceny. 22. W przypadku transakcji rozliczanych takie obliczenia powinny opierać się na cenie rozliczenia CCP. 23. Alternatywne podejście polegałoby na przyjęciu podejścia kosztu zastąpienia dla wszystkich kontraktów pochodnych, choć w ocenie ESMA może to stanowić problem w przypadku niektórych z nich. ESMA chętnie zapozna się z opinią respondentów na temat zalet każdego z tych podejść. 24. Przy prowadzeniu powyższych obliczeń nie należy uwzględniać przepływów środków pieniężnych, które złożono/przyjęto w postaci zmiennych depozytów zabezpieczających bądź które ogólnie wystąpiły w ramach procesu wyceny według wartości rynkowej prowadzonej przez CCP lub dwustronnie. 25. Proponuje się wprowadzenie do tekstu RTS bardziej wszechstronnego opisu oznaczenia strony kontraktu w obecnym polu 13 tabeli 1 w przypadku swapów lub innych kontraktów pochodnych w miejsce podania tylko jednego przykładu w opisie tego pola. W ocenie ESMA byłoby to objaśnienie, a nie wprowadzenie nowego wymogu, ponieważ pytanie RT 24 w dokumencie Q&A dotyczącym rozporządzenia EMIR już dotyczy tego zagadnienia. 26. Proponuje się wprowadzenie innych mniej istotnych objaśnień zawartych w polach tabel w Załącznikach IV i V niniejszego dokumentu konsultacyjnego. Pytanie 1: Czy przewidują państwo trudności związane ze skreśleniem kategorii inne w opisie klasy i typu instrumentów pochodnych w art. 4 ust. 3 lit. a) i b) ITS 1247/2012? Jeśli tak, jaką(-ie) dodatkową(-e) klasę(-y) i typ(y) instrumentów pochodnych należy uwzględnić? Proszę opisać. Pytanie 2: Czy państwa zdaniem objaśnienia wprowadzone w tej sekcji stanowią odpowiednie odzwierciedlenie rynku instrumentów pochodnych i przyczynią się do podniesienia jakości danych w zgłoszeniach? Czy proponowane zmiany spowodują istotne nowe trudności? Proszę opisać. Pytanie 3: Jakie trudności przewidują państwo w przypadku podejść do wypełniania wyceny według wartości rynkowej opisanych odpowiednio w punktach 21 i 19? Proszę 9

10 opisać i określić dla każdego typu kontraktu, jaki byłby najbardziej praktyczny i spójny dla sektora sposób wypełniania tego pola zgodnie z jednym z podejść określonych w punktach 21 i 23. Adaptacje 27. Proponuje się szereg adaptacji standardów technicznych. Dotyczą one dwóch obszarów: Transpozycja istotnych objaśnień w niektórych Q&A na standardy techniczne; Dostosowanie obecnych pól do potrzeb, które okazały się oczywiste od daty początku zgłaszania. 28. W ITS przewidziano, że w szeregu pól zawierających daty należy stosować standard ISO Jednocześnie nie jest do końca jasne, jaki dokładnie format należy stosować, co powoduje problemy w rekoncyliacji zgłoszeń i ich analizie przez krajowe organy właściwe i inne organy. W związku z tym proponuje się standaryzację z zastosowaniem jednego konkretnego formatu dat określonego w załączniku do ITS (Załącznik nr 5). 29. W celu zapobiegania nadużywaniu tymczasowego identyfikatora podmiotu, kodu BIC lub kodów klienta, ESMA dokonała oceny konieczności dopuszczenia tych typów kodów w odpowiednich polach. Zgodnie z tą oceną, w niektórych przypadkach w konkretnym polu nie można dokonać identyfikacji osoby fizycznej, w związku z czym proponuje się usunięcie możliwości stosowania kodu klienta w takim polu. Ponieważ wprowadzono już identyfikatory LEI zgodne z zasadami ROC i standardem ISO 17442, nie ma dalszej konieczności umożliwienia stosowania mniej niezawodnych identyfikatorów, jak kody BIC czy tymczasowe identyfikatory podmiotu, w związku z czym proponuje się skreślenie również i tych kodów. 30. Wiele repozytoriów transakcji dopuszcza obecnie tylko jeden znak w obecnym polu 6 tabeli 1 Branża, do której należy kontrahent zgodnie ze standardami technicznymi. Powoduje to konieczność priorytetyzacji w przypadku, gdy dany kontrahent spełnia warunki więcej niż jednej możliwej opcji, na przykład w przypadku firmy inwestycyjnej funkcjonującej również jako instytucja kredytowa. W miejsce określania listy priorytetów, ESMA proponuje dopuszczenie więcej niż jednego ważnego znaku w tym polu niezależnie od kolejności. Proponuje się usunięcie możliwości pozostawienia niewypełnionego pola w przypadku kontrahentów finansowych i niefinansowych, ponieważ ESMA nie przewiduje włączenia takich informacji do danych referencyjnych LEI. 31. W związku z dopuszczeniem więcej niż jednego znaku w obecnym polu 6 tabeli 1, proponuje się poszerzenie zakresu tego pola o wypełnianie branży wartością również dla kontrahentów niefinansowych zob. punkt 46 w sekcji Uzupełnienia niniejszego dokumentu konsultacyjnego. 32. Oprócz proponowanej zmiany nazwy pola 7 w tabeli 1 na Charakter kontrahenta dokonującego zgłoszenia, proponuje się również, by wartości poszerzyć o dopuszczenie 10

11 wartości C w przypadku gdy kontrahent dokonujący zgłoszenia jest CCP oraz O w przypadku gdy kontrahent dokonujący zgłoszenia jest podmiotem określonym w art. 1 ust. 5 rozporządzenia EMIR. Adaptację te proponuje się dlatego, że żaden z tych dwóch przypadków nie odpowiada definicji kontrahenta finansowego określonej w art. 2 ust. 8 rozporządzenia EMIR ani definicji kontrahenta niefinansowego określonej w art. 2 ust. 9 rozporządzenia EMIR. 33. Obecnie znacznik określający, czy drugi kontrahent jest z EOG czy spoza EOG (pole 14 w tabeli 1) stosowany jest przez repozytoria transakcji w celu określenia, czy konieczne jest drugie zgłoszenie, a więc czy należy dokonać próby uzgodnienia zgłoszenia. Istnieje pewna niespójność w przypadku krajów, które są członkami EOG, ale jeszcze nie wdrożyły rozporządzenia EMIR. Ponieważ takie informacje można uzyskać z proponowanego nowego pola Kraj drugiego kontrahenta (zob. poniższy punkt 45), nie ma potrzeby dalszego stosowania takiego znacznika, w związku z czym proponuje się jego skreślenie z tabeli pól. 34. Proponuje się przeformułowanie i zmianę nazwy obecnego pola 14 w tabeli 2 Kwota nominalna i wprowadzenie nowego pola dotyczącego kwoty nominalnej. W tym celu wprowadza się dwa pola dotyczące kwoty nominalnej: Pierwsze pod nazwą Pierwotna kwota nominalna, odzwierciedlające kwotę referencyjną, na podstawie której określa się płatności kontraktowe; Drugie pod nazwą Faktyczna kwota nominalna, odzwierciedlające bieżącą kwotę referencyjną, na podstawie której określa się płatności kontraktowe, jeżeli zmieniły się warunki pierwotnego kontraktu. 35. W obecnym polu 2 w tabeli 2 istnieje możliwość zgłoszenia kodów AII. Ponieważ pole to obecnie ograniczono do 12 znaków, zgodnie z obecnymi wytycznymi dotyczącymi wypełniania kodów AII, należy podawać wyłącznie kod produktu jeden z 6 elementów składowych stosowanych w budowaniu danego kodu AII. Wytyczne takie sformułowano ze względu na długość tego pola określoną pierwotnie w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) nr 1247/2012. W przypadku zgłaszania kodów AII, ESMA zamierza wymagać również kodu MIC systemu obrotu, który wydał kod AII, w związku z czym konieczne jest zwiększenie długości pola z dopuszczeniem maksymalnie 16 znaków. Umożliwi to podanie odmiennej wartości dla faktycznego miejsca realizacji transakcji (obecne pole 10 w tabeli 2), na przykład XOFF w przypadku gdy dany instrument pochodny będący przedmiotem obrotu giełdowego był przedmiotem transakcji poza rynkiem giełdowym. 36. Obecne pole 9 w tabeli 2 Numer referencyjny transakcji miało być stosowane w korespondencji z odpowiednim polem w zgłoszeniu transakcji utworzonym zgodnie z art. 25 dyrektywy MiFID. Ponieważ logika ta zmieniła się w związku z objaśnieniami ESMA dotyczącymi zgłaszania instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu giełdowego, jest ono obecnie sprzeczna z koncepcją numeru referencyjnego transakcji w ramach zgłaszania transakcji zgodnie z dyrektywą MiFID. Dla uniknięcia nieporozumień oraz w celu lepszego odzwierciedlenia celów tego pola, proponuje się zmianę nazwy pola 11

12 na Numer śledzenia transakcji z jednoczesnym zachowaniem logiki wypełniania pola, tj. niepowtarzalny kod dotyczący zawarcia transakcji, wspólny dla grupy zgłoszeń związanych z tym samym zawarciem transakcji. 37. Rynek zgłaszał wiele pytań dotyczących kodu UPI. Ponieważ obecnie brak jest UPI zatwierdzonego w Europie, zaś ESMA nie ma podstaw, by zakładać, że zatwierdzony w przyszłości UPI obejmować będzie wszystkie informacje określone w opisie sekcji 2e 2h RTS i ITS, proponuje się, iż nie ma już konieczności utrzymywania objaśnienia, zgodnie z którym te sekcje można pozostawić niewypełnione, jeżeli zastosowano UPI, w związku czym ten tekst zostanie skreślony. 38. Istnieje również konieczność sprecyzowania definicji formatu okresów stosowanego w obecnych polach 36 i 37 w tabeli 2, ponieważ zgładzane wartości nie są spójne. Proponuje się, by ITS określały konkretny sposób podawania dni, tygodni, miesięcy i lat w powiązaniu z mnożnikiem, np. co 10 dni będzie oznaczane jako 10D lub co 7 lat będzie oznaczane jako 7Y. 39. W przypadku pola Rodzaj zmiany w obecnej tabeli 2, brak jest jasnej definicji, kiedy należy zgłaszać modyfikację zamiast zmiany, i kiedy należy stosować wartość Other. Ponadto brak jest pewności co do kodów Error i Cancel. Na przykład ESMA objaśniała już, że w przypadku rozwiązania w pierwotnym terminie, nie ma konieczności składania zgłoszenia wskazującego rozwiązanie kontraktu w pierwotnym terminie, co powoduje nieporozumienia dotyczące opisu rodzaju zmiany Cancel. W związku z tym proponuje się dostosowanie opisu i treści tego pola w celu sprecyzowania stosowania różnych wartości. 40. Dla potrzeb art. 9 ust. 1 rozporządzenia EMIR zakłada się, że rozwiązanie ma być zgłaszane w początkowym zgłoszeniu, jeżeli następuje w terminie zapadalności określonym w pierwotnym zgłoszeniu, zaś wcześniejszego rozwiązania nie należy zgłaszać jako modyfikacji początkowego zgłoszenia, tylko z rodzajem zmiany Cancel. 41. Dla ułatwienia proponuje się, by zgłoszenia zawierające nieprawidłowe dane należało korygować z zastosowaniem nowego kodu rodzaju zmiany R w miejsce obecnego podejścia, zgodnie z którym anuluje się je poprzez zastosowanie kodu E i złożenie nowego zgłoszenia z kodem N. Ograniczy to liczbę zgłoszeń i nakład pracy koniecznej dla skorygowania błędnego zgłoszenia, a jednocześnie umożliwi rozróżnienie zmian warunków kontraktu i korektę zgłoszenia niedotyczącą zmiany warunków kontraktu. 42. Niektóre zgłoszenia, w szczególności dotyczące instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu giełdowego, wymagają złożenia zgłoszenia z rodzajem zmiany N, a następnie aktualizacji z rodzajem zmiany Z. Dotyczy to na przykład sytuacji, w której dana transakcja jest ujęta w pozycji (zwykle wobec CCP) w dniu zawarcia transakcji. W celu uniknięcia konieczności dwukrotnego zgłaszania przez kontrahentów zasadniczo tych samym danych, proponuje się dodanie nowego rodzaju zmiany P, który będzie traktowany jako połączenie zgłoszeń N i Z, co wymagać będzie złożenia tylko jednego zgłoszenia dotyczącego tego rodzaju transakcji. 12

13 Pytanie 4: Czy państwa zdaniem adaptacje opisane w tej sekcji stanowią odpowiednie odzwierciedlenie rynku instrumentów pochodnych i przyczynią się do podniesienia jakości danych w zgłoszeniach? Czy proponowane zmiany spowodują istotne nowe trudności? Proszę opisać. Uzupełnienia 43. Jedno z istotnych objaśnień wydanych po wdrożeniu rozporządzenia EMIR dotyczy możliwości zgłaszania w pewnych warunkach na poziomie pozycji. Oczywiście późniejsze modyfikacje, aktualizacje ekspozycji i wyceny byłyby również zgłaszane na poziomie pozycji. Powoduje to po stronie właściwych organów praktyczną konieczność rozróżnienia zgłoszeń składanych na poziomie transakcji i zgłoszeń składanych na poziomie pozycji. W związku z tym proponuje się dodanie nowego pola 74 w tabeli 2 w celu rozróżniania tych dwóch przypadków. 44. W przypadku niektórych kontraktów pochodnych istnieje konieczność zgłaszania wartości ujemnych. W celu uwzględnienia takich przypadków proponuje się dopuszczenie w niektórych polach zgłaszania ujemnych cen lub wartości, określanych za pomocą znaku -, np. -1, Praktyczne doświadczenia ze zgłaszaniem wskazują konieczność określania kraju siedziby drugiego kontrahenta. Jest to konieczne, by takie zgłoszenia były dostępne dla odpowiednich krajowych organów właściwych drugiego kontrahenta. Proponuje się wprowadzenie nowego pola określającego kod kraju głównej siedziby drugiego kontrahenta. Byłby to identyfikator kraju głównej siedziby danego drugiego kontrahenta. 46. Jak wspomniano powyżej w sekcji Adaptacje, pole Branża, do której należy kontrahent dokonujący zgłoszenia zostanie poszerzone o kontrahentów niefinansowych. Kontrahenci niefinansowi w rozumieniu definicji określonej w art. 2 ust. 9 rozporządzenia EMIR będą również zobowiązani do podania obszaru swojej działalności gospodarczej poprzez zastosowanie już istniejącego i powszechnie stosowanego w Europie identyfikatora. ESMA nie planuje wprowadzenia nowej taksonomii, tylko wykorzystanie Nomenclature statistique des activités économiques dans la Communauté européenne Statystycznej Klasyfikacji Działalności Gospodarczych w Unii Europejskiej (tzw. NACE zgodnie z definicją określoną w Rozporządzeniu (WE) nr 1893/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r.). ESMA proponuje zastosowanie tylko głównych kategorii, tj. najważniejszej cyfry kodu w celu klasyfikacji sektora niefinansowego. 47. Obecnie standardy techniczne obejmują w tym samym polu zarówno identyfikację jak i klasyfikację instrumentu. W przypadku produktów, dla których dostępny jest kod ISIN lub AII, są one zgłaszane w polu Kod identyfikacyjny produktu nr 1 w powiązaniu z kodem CFI w polu Kod identyfikacyjny produktu nr 2. W przypadku gdy brak jest takiego kodu, w tych samych polach stosuje się taksonomię E, stanowiącą klasyfikację instrumentów. W obecnej chwili brak jest zatwierdzonego kodu UPI, zaś w kategoriach realistycznych ze względu na dużą liczbę instrumentów pochodnych, dla których brak jest kodów ISIN i AII, 13

14 takim kodem może być wyłącznie klasyfikacja instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym. 48. W celu jasnego rozróżnienia identyfikatorów produktów, umożliwiających niepowtarzalną identyfikację danego produktu, i klasyfikacji produktów, ESMA proponuje ich podział na dwa odrębne pola danych. 49. Pole Instrument bazowy (obecne pole 4 w tabeli 2) obecnie dopuszcza wyłącznie kody ISIN, LEI, UPI, B (w przypadku koszyka) lub I (w przypadku indeksu) zgodnie z założeniem, że nie dopuszcza się już tymczasowego identyfikatora podmiotu, o czym wspomniano powyżej. Takie kody dotyczą wyłącznie instrumentów pochodnych, dla których instrumentem bazowym jest instrument notowany, firma kwalifikująca się do uzyskania kodu LEI lub oznaczenie na ogólnym poziomie koszyków lub indeksów. W wielu przypadkach takie informacje nie są wystarczająco konkretne, by były one przydatne dla organów właściwych. W związku z tym proponuje się poszerzenie zakresu wartości w tym polu o bardziej szczegółowe dane: W polu tym należy dopuścić kody krajów zgodnie z ISO 3166, by odpowiednio uwzględnić instrumenty takie jak swapy ryzyka kredytowego, dla których instrumentem bazowym jest skarb państwa. Podobnie identyfikacja koszyków lub indeksów powinna być bardziej granularna, by krajowe organy właściwe mogły przeprowadzić dokładniejszą ocenę danych. Indeksy należy zawsze określać za pomocą kodu ISIN, jeżeli jest on dostępny, a w innym przypadku należy podać pełną nazwę indeksu określoną przez jego dostawcę. W przypadku koszyków, w skład których wchodzą między innymi instrumenty finansowe będące przedmiotem obrotu w systemie obrotu, proponuje się identyfikowanie każdego takiego indywidualnego instrumentu finansowego w celu dostosowania tego wymogu zgłaszania do planowanych wymogów zgłaszania transakcji zgodnie z rozporządzeniem MiFIR. 50. Proponuje się dodanie w tabeli 2 dedykowanej sekcji umożliwiającej dokładny opis najważniejszych elementów produktów w klasie kredytowych instrumentów pochodnych. Obejmują one stopień podporządkowania, kupon, ostatnie zdarzenie w cyklu życia, współczynnik indeksu itp. 51. Jak wspomniano powyżej w sekcji Adaptacje (zob. powyższy punkt 34), proponuje się wprowadzenie nowego pola dotyczącego kwoty nominalnej w uzupełnieniu obecnego pola 14 w tabeli 2. Obecny opis tego pola przewiduje, że powinna to być pierwotna wartość kontraktu, a jednocześnie ESMA otrzymuje wiele pytań dotyczących sposobu wypełniania tego pola, np. w przypadku wykupu kontraktów. W związku z tym ESMA proponuje wprowadzenie oddzielnego pola dotyczącego faktycznej kwoty nominalnej w celu śledzenia kwoty wykupu kontraktów pochodnych w odniesieniu do pierwotnej kwoty nominalnej. 52. W obecnym polu 25 w tabeli 1 Wartość zabezpieczenia obecnie ujmuje się wartość całego zabezpieczenia, w związku z czym pole to wypełnia się sumą złożonych 14

15 wstępnych depozytów zabezpieczających i zmiennych depozytów zabezpieczających zgodnie z odpowiedzią RT 4a w Q&A ESMA. W związku z tym, że zgodnie z rozporządzeniem EMIR wymaga się wymiany zarówno wstępnych jak i zmiennych depozytów zabezpieczających, faktycznie należy zgłaszać wstępne depozyty zabezpieczające i zmienne depozyty zabezpieczające. Niemniej jednak proponuje się ich rozróżnienie, ponieważ ograniczają one różne rodzaje ryzyka. Rozróżnienie wstępnych depozytów zabezpieczających i zmiennych depozytów zabezpieczających umożliwi lepsze monitorowanie różnych rodzajów ryzyka związanego z ekspozycją w instrumentach pochodnych. W tym celu proponuje się zastąpienie pola Wartość zabezpieczenia dwoma polami: Złożony wstępny depozyt zabezpieczający i Złożony zmienny depozyt zabezpieczający. 53. Ponadto z dyskusji z regulatorami ostrożnościowymi wynika, że informacje dotyczące przyjętego zabezpieczenia mają istotne znaczenie dla zapewnienia odpowiedniego monitorowania ekspozycji. W tym celu proponuje się wprowadzenie dwóch dodatkowych pól: Przyjęty wstępny depozyt zabezpieczający i Przyjęty zmienny depozyt zabezpieczający. 54. W kontekście zgłaszania, zmienny depozyt zabezpieczający oznacza depozyty pobrane lub zwrócone jako odzwierciedlenie bieżących ekspozycji wynikających z faktycznych zmian cen rynkowych. Wstępny depozyt zabezpieczający oznacza depozyty pobrane przez kontrahenta na pokrycie przyszłej ekspozycji wobec drugiego kontrahenta składającego depozyt zabezpieczający w okresie od pobrania ostatniego depozytu do likwidacji pozycji wskutek niewykonania zobowiązania przez drugiego kontrahenta. 55. Obecne wymogi określone w rozporządzeniu EMIR obejmują ogólny obowiązek, zgodnie z którym kontrahenci mają uzgodnić treść zgłoszenia przed jego złożeniem do repozytoriów transakcji. Obowiązek ten wynika z wymogów określonych w art. 9 ust. 1 rozporządzenia EMIR: Kontrahenci i CCP zapewniają, aby nie dublować zgłaszania informacji o zawartym kontrakcie pochodnym. Zgodnie z tą zasadą, obecne standardy techniczne przewidują obowiązek uzgodnienia niepowtarzalnego identyfikatora transakcji (UTI) z drugim kontrahentem (zob. pole 8 w tabeli 2 RTS). W świetle niskiego wskaźnika parowania w procesie rekoncyliacji w repozytoriach transakcji, w ocenie ESMA należy wprowadzić dodatkową zasadę dotyczącą przypadków, w których kontrahenci nie uzgodnią tego, który z nich odpowiada za generowanie UTI. W związku z tym proponuje się dodanie art. 6 do projektu wykonawczych standardów technicznych. Artykuł ten określa, który podmiot dokonujący zgłoszenia odpowiada za utworzenie i przekazanie UTI przy braku zgody kontrahentów. Pytanie 5: Czy państwa zdaniem wprowadzenie nowych wartości i pól stanowi odpowiednie odzwierciedlenie rynku instrumentów pochodnych i przyczyni się do podniesienia jakości danych w zgłoszeniach? Czy proponowane zmiany spowodują istotne nowe trudności? Proszę opisać. Pytanie 6: W państwa ocenie które zgłaszane pola powinny dopuszczać wartości ujemne zgodnie z punktem 40? Proszę wyjaśnić. 15

16 Pytanie 7: Czy przewidują państwo trudności z wypełnianiem pola Branża, do której należy kontrahent dokonujący zgłoszenia w przypadku kontrahentów niefinansowych zgodnie z opisem w punkcie 42? Proszę opisać. Pytanie 8: Czy przewidują państwo trudności z podejściem opisanym w punkcie 45 w przypadku identyfikacji indeksów i koszyków? Proszę opisać i określić, jaki byłby najbardziej praktyczny i spójny dla sektora sposób identyfikowania indeksów i koszyków. Pytanie 9: Czy w państwa ocenie wprowadzenie dedykowanej sekcji dotyczącej kredytowych instrumentów pochodnych umożliwi odpowiednie uwzględnienie danych dla takich kontraktów? Proszę opisać. Pytanie 10: Obecne podejście do zgłaszania oznacza, że takie strategie jak straddle nie mogą być zwykle zgłaszane w jednym zgłoszeniu, tylko muszą być podzielone i zgłoszone jako wiele kontraktów pochodnych. Uważa się, że powoduje to trudności z uzgadnianiem zgłoszeń z wewnętrznymi systemami firm, a także trudności ze zgłaszaniem wyceny, w której cena rynkowa może odzwierciedlać strategię, a nie poszczególne elementy składowe. Czy przydatne byłoby dopuszczenie zgłaszania strategii bezpośrednio w pojedynczym zgłoszeniu? Jeśli tak, jak można to osiągnąć? Czy na przykład umożliwiałoby to wprowadzenie dodatkowych wartości w polu Rodzaj opcji (obecne pole 55 w tabeli 2), czy też konieczne byłyby również inne zmiany? Jakie rodzaje strategii mogłyby i powinny być w ten sposób identyfikowane? Pytanie 11: Czy państwa zdaniem sprecyzowanie kwoty nominalnej w poniższy sposób byłoby jaśniejsze i wystarczające dla celów zgłaszania głównych typów instrumentów pochodnych: 56. W przypadku swapów, kontraktów terminowych typu future i kontraktów terminowych typu forward określanych w jednostkach pieniężnych, pierwotna kwota nominalna jest określana jako kwota referencyjna, na podstawie której określa się płatności kontraktowe na rynkach instrumentów pochodnych; 57. W przypadku opcji, kontraktów różnic kursowych i towarowych instrumentów pochodnych określonych w takich jednostkach, jak baryłki lub tony, pierwotna kwota nominalna jest określana jako wynikowa kwota aktywów bazowych instrumentu pochodnego zgodnie z odpowiednią ceną na dzień zawarcia kontraktu; 58. W przypadku kontraktów, których kwota nominalna jest określana z zastosowaniem ceny aktywa bazowego, przy czym cena będzie dostępna dopiero w chwili rozrachunku, pierwotna kwota nominalna jest określana z zastosowaniem ceny rozliczenia aktywa bazowego na koniec dnia w dniu zawarcia kontraktu; 59. W przypadku kontraktów, których kwota nominalna ze względu na charakter kontraktu jest zmienna w czasie, pierwotna kwota nominalna jest kwotą obowiązującą w dniu zawarcia kontraktu. 16

17 Proszę wyjaśnić. 3 Załączniki 3.1 Załącznik I Zestawienie pytań Pytanie 1: Czy przewidują państwo trudności związane ze skreśleniem kategorii inne w opisie klasy i typu instrumentów pochodnych w art. 4 ust. 3 lit. a) i b) ITS 1247/2012? Jeśli tak, jaką(-ie) dodatkową(-e) klasę(-y) i typ(y) instrumentów pochodnych należy uwzględnić? Proszę opisać. Pytanie 2: Czy państwa zdaniem objaśnienia wprowadzone w tej sekcji stanowią odpowiednie odzwierciedlenie rynku instrumentów pochodnych i przyczynią się do podniesienia jakości danych w zgłoszeniach? Czy proponowane zmiany spowodują istotne nowe trudności? Proszę opisać. Pytanie 3: Jakie trudności przewidują państwo w przypadku podejść do wypełniania wyceny według wartości rynkowej opisanych odpowiednio w punktach 21 i 19? Proszę opisać i określić dla każdego typu kontraktu, jaki byłby najbardziej praktyczny i spójny dla sektora sposób wypełniania tego pola zgodnie z jednym z podejść określonych w punktach 21 i 23. Pytanie 4: Czy państwa zdaniem adaptacje opisane w tej sekcji stanowią odpowiednie odzwierciedlenie rynku instrumentów pochodnych i przyczynią się do podniesienia jakości danych w zgłoszeniach? Czy proponowane zmiany spowodują istotne nowe trudności? Proszę opisać. Pytanie 5: Czy państwa zdaniem wprowadzenie nowych wartości i pól stanowi odpowiednie odzwierciedlenie rynku instrumentów pochodnych i przyczyni się do podniesienia jakości danych w zgłoszeniach? Czy proponowane zmiany spowodują istotne nowe trudności? Proszę opisać. Pytanie 6: W państwa ocenie które zgłaszane pola powinny dopuszczać wartości ujemne zgodnie z punktem 40? Proszę wyjaśnić. Pytanie 7: Czy przewidują państwo trudności z wypełnianiem pola Branża, do której należy kontrahent dokonujący zgłoszenia w przypadku kontrahentów niefinansowych zgodnie z opisem w punkcie 42? Proszę opisać. Pytanie 8: Czy przewidują państwo trudności z podejściem opisanym w punkcie 45 w przypadku identyfikacji indeksów i koszyków? Proszę opisać i określić, jaki byłby najbardziej praktyczny i spójny dla sektora sposób identyfikowania indeksów i koszyków. 17

18 Pytanie 9: Czy w państwa ocenie wprowadzenie dedykowanej sekcji dotyczącej kredytowych instrumentów pochodnych umożliwi odpowiednie uwzględnienie danych dla takich kontraktów? Proszę opisać. Pytanie 10: Obecne podejście do zgłaszania oznacza, że takie strategie jak straddle nie mogą być zwykle zgłaszane w jednym zgłoszeniu, tylko muszą być podzielone i zgłoszone jako wiele kontraktów pochodnych. Uważa się, że powoduje to trudności z uzgadnianiem zgłoszeń z wewnętrznymi systemami firm, a także trudności ze zgłaszaniem wyceny, w której cena rynkowa może odzwierciedlać strategię, a nie poszczególne elementy składowe. Czy przydatne byłoby dopuszczenie zgłaszania strategii bezpośrednio w pojedynczym zgłoszeniu? Jeśli tak, jak można to osiągnąć? Czy na przykład umożliwiałoby to wprowadzenie dodatkowych wartości w polu Rodzaj opcji (obecne pole 55 w tabeli 2), czy też konieczne byłyby również inne zmiany? Jakie rodzaje strategii mogłyby i powinny być w ten sposób identyfikowane? Pytanie 11: Czy państwa zdaniem sprecyzowanie kwoty nominalnej w poniższy sposób byłoby jaśniejsze i wystarczające dla celów zgłaszania głównych typów instrumentów pochodnych: 60. W przypadku swapów, kontraktów terminowych typu future i kontraktów terminowych typu forward określanych w jednostkach pieniężnych, pierwotna kwota nominalna jest określana jako kwota referencyjna, na podstawie której określa się płatności kontraktowe na rynkach instrumentów pochodnych; 61. W przypadku opcji, kontraktów różnic kursowych i towarowych instrumentów pochodnych określonych w takich jednostkach, jak baryłki lub tony, pierwotna kwota nominalna jest określana jako wynikowa kwota aktywów bazowych instrumentu pochodnego zgodnie z odpowiednią ceną na dzień zawarcia kontraktu; 62. W przypadku kontraktów, których kwota nominalna jest określana z zastosowaniem ceny aktywa bazowego, przy czym cena będzie dostępna dopiero w chwili rozrachunku, pierwotna kwota nominalna jest określana z zastosowaniem ceny rozliczenia aktywa bazowego na koniec dnia w dniu zawarcia kontraktu; 63. W przypadku kontraktów, których kwota nominalna ze względu na charakter kontraktu jest zmienna w czasie, pierwotna kwota nominalna jest kwotą obowiązującą w dniu zawarcia kontraktu. Proszę wyjaśnić. 3.2 Załącznik II Mandat legislacyjny w zakresie opracowania projektu standardów technicznych 18

19 Art. 9 ust. 5 ESMA opracowuje projekt regulacyjnych standardów technicznych, aby określić szczegóły i rodzaj zgłoszeń dla poszczególnych klas instrumentów pochodnych. Art. 9 ust. 6 ESMA opracowuje projekty wykonawczych standardów technicznych określające: (a) format i częstotliwość zgłaszania w odniesieniu do poszczególnych klas instrumentów pochodnych; (b) termin, w którym mają być zgłaszane kontrakty pochodne, w tym terminy stopniowego wprowadzania w odniesieniu do kontraktów zawartych przed rozpoczęciem stosowania obowiązku rozliczania. 19

20 3.3 Załącznik III Analiza kosztów i korzyści Dokonywany przez ESMA w ramach niniejszego przeglądu wybór polityki ma charakter czysto techniczny i nie obejmuje kwestii o charakterze politycznym. W większości przypadków dostępne dla ESMA opcje ograniczają się do podejścia przyjętego przy opracowaniu projektu niniejszych regulacyjnych i wykonawczych standardów technicznych oraz konieczności zapewnienie odpowiedniej jasności, spójności zgłaszania i jednorodności formatów. Główne decyzje w zakresie polityki zostały już przeanalizowane i opublikowane przez Komisję Europejską zgodnie z podstawowym aktem prawnym, którym jest rozporządzenie (UE) nr 648/2012 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji. Wpływ takich decyzji dotyczących polityki został już uwzględniony przy opracowaniu projektów standardów technicznych dotyczących zgłaszania do repozytoriów transakcji, w tym zmienianych standardów, a stosowne informacje znajdują się pod poniższym adresem: Analiza kosztów i korzyści proponowanych zmian opierać się będzie na materiałach i informacjach zwrotnych uzyskanych w trakcie obecnego procesu konsultacji. 3.4 Załącznik IV Projekty regulacyjnych standardów technicznych dotyczących repozytoriów transakcji ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) NR / z dnia [ ] zmieniające rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 148/2013 z dnia 19 grudnia uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych określających minimalny poziom szczegółowości informacji podlegających zgłoszeniu repozytoriom transakcji 20