Streszczenie. Powrót na górę. Więcej informacji

Transkrypt

1 Streszczenie W tym artykule opisano narzędzie Diskpart. Można go użyć w celu włączenia konfiguracji przechowywania za pomocą skryptów, sesji zdalnej lub innego wiersza polecenia. Narzędzie Diskpart poprawia graficzny interfejs użytkownika programu Administrator dysków. Powrót na górę Więcej informacji Narzędzie Diskpart różni się od wielu narzędzi wiersza polecenia, ponieważ nie działa w trybie jednowierszowym. Zamiast tego po uruchomieniu narzędzia polecenia są odczytywane ze standardowego wejścia/wyjścia (We/Wy). Te polecenia można przekierować na dowolny dysk, partycję lub wolumin. Powrót na górę Porównanie z przystawką Zarządzanie dyskami Narzędzie Diskpart włącza nadzbiór operacji obsługiwanych przez przystawkę Zarządzanie dyskami. Przystawka Zarządzanie dyskami uniemożliwia przypadkowe wykonanie operacji mogących spowodować utratę danych. Zaleca się ostrożne używanie narzędzia Diskpart, ponieważ umożliwia ono bezpośrednie operowanie na partycjach i woluminach. Narzędzia Diskpart można użyć do skonwertowania dysku podstawowego na dysk dynamiczny. Dysk dynamiczny może zarówno być pusty, jak i zawierać partycje podstawowe lub dyski logiczne. Dysk podstawowy może być dyskiem danych, systemowym lub rozruchowym. Na dysku podstawowym nie mogą występować zestawy dysków odpornych na uszkodzenia 1 / 21

2 (FtDisk), takie jak dyski rozłożone lub zdublowane. Aby skonwertować dyski podstawowe zawierające zestawy dysków FtDisk, należy użyć przystawki Zarządzanie dyskami w systemie Windows 2000 lub skonwertować dysk przed uaktualnieniem do systemu Windows XP. Narzędzia Diskpart można użyć do skonwertowania dysku dynamicznego na dysk podstawowy. Należy usunąć wszystkie woluminy dynamiczne przed procesem konwersji. Nie zaleca się usuwania partycji na dyskach dynamicznych z wyjątkiem sytuacji awaryjnych. Zaleca się usunięcie wszystkich woluminów znajdujących się na dysku, a następnie skonwertowanie dysku na dysk podstawowy. Trzeba usunąć wszystkie dynamiczne partycje danych. Nie należy także umieszczać na tym samym dysku partycji podstawowych i dynamicznych. W przeciwnym wypadku uruchomienie komputera może być niemożliwe. Narzędzia Diskpart można użyć do utworzenia partycji od podanego wprost przesunięcia. Przystawka Zarządzanie dyskami umieszcza partycję na końcu dowolnego zajętego obszaru lub w pierwszym wystarczająco dużym obszarze. Na dyskach z głównym rekordem rozruchowym (MBR) przesunięcie partycji i jej rozmiar są zaokrąglane w celu zachowania wymaganego wyrównania cylindrów. Przesunięcia są zaokrąglane do najbliższej prawidłowej wartości, a rozmiar jest zawsze zaokrąglany w górę do następnej prawidłowej wartości. Narzędzie Diskpart nie przypisuje litery dysku nowo utworzonej partycji. Należy użyć polecenia assign, aby przypisać punkt instalacji lub literę dysku. Narzędzia Diskpart dotyczą te same zasady co przystawki. Dyski dynamiczne nie mogą być tworzone na dyskach stałych. Nie można konwertować dysków wymiennych, takich jak dyski 1394 lub dyski uniwersalnej magistrali szeregowej (USB), na dyski dynamiczne. Narzędzie Diskpart zezwala na wykonanie niektórych operacji usuwania partycji zablokowanych w przystawce. Na przykład można użyć narzędzia Diskpart do usunięcia partycji MBR producenta OEM. Jednak te partycje często zawierają pliki istotne dla działania platformy. Narzędzie Diskpart blokuje usuwanie bieżących partycji i woluminów systemowych, rozruchowych i stronicowania. Blokuje także usuwanie partycji, na których utworzone są dyski dynamiczne. Nie można użyć narzędzia Diskpart do tworzenia partycji na nośnikach wymiennych. System Windows obsługuje maksymalnie jedną partycję MBR na nośniku wymiennym. Jeśli nośnik jest wyprodukowany z rekordem MBR, wówczas ten rekord nie może być zmieniony, ale rekord MBR jest zachowywany nawet, jeśli zostanie skonfigurowanych kilka partycji lub dysków 2 / 21

3 logicznych. Jeśli nośnik jest wyprodukowany bez rekordu MBR, wówczas jest traktowany jako "superdyskietka" i nie są na nim zapisywane jakiekolwiek partycje. Litera przypisana do dysku wymiennego dysku jest związana ze stacją, a nie z nośnikiem. Można użyć narzędzia Diskpart do przypisania litery dysku. Narzędzie Diskpart powoduje wygenerowanie sygnatur dysków, identyfikatora GUID tabeli partycji (GPT), unikatowych identyfikatorów globalnych (GUID) dysków i identyfikatorów GUID partycji GPT. Nie można ustawić tych wartości w sposób jawny za pomocą narzędzia Diskpart. Narzędzie Diskpart (podobnie jak przystawka) obsługuje nowy schemat partycjonowania dysku Itanium, nazywany GPT. Nie można używać dysków GPT na jakichkolwiek komputerach z procesorami x86, systemem Windows XP lub z systemem Windows Narzędzie Diskpart umożliwia konwertowanie partycji GPT na partycje MBR jedynie na pustych dyskach. Można używać narzędzia Diskpart do usuwania brakujących dysków dynamicznych. Dyski dynamiczne zawierają udostępnianą bazę danych; wszystkie dyski dynamiczne w komputerze mają dostęp do informacji o wszystkich innych dyskach dynamicznych w tym komputerze. Gdy dyski dynamiczne zostaną przeniesione, to pierwotny komputer uzna je za "brakujące". Litery dysków nie są automatycznie przypisywane podczas używania narzędzia Diskpart. Aby zagwarantować, że dana partycja lub dany wolumin mają przypisaną literę dysku, należy ją jawnie przypisać. Można przypisać literę dysku lub pozwolić na przypisanie następnej dostępnej litery dysku. Ustawianie fokusu Większość poleceń narzędzia Diskpart dotyczy konkretnego dysku, konkretnej partycji lub konkretnego woluminu. Docelowy obiekt ma "fokus". Fokus upraszcza typowe zadania konfiguracyjne, w których tworzy się wiele partycji na tym samym dysku. Obiekt otrzymuje fokus za pośrednictwem polecenia select. Wszystkie polecenia z wyjątkiem poleceń list, help, rem oraz exit wymagają fokusu. 3 / 21

4 Polecenia select używa się, aby w sposób jawny zmienić fokus. Aby zmienić fokus w sposób niejawny, należy użyć polecenia takiego jak create. Przed rozpoczęciem zarządzania dyskiem podstawowym należy ustawić fokus dysku. Na dyskach podstawowych fokus partycji i woluminu jest taki sam. W przypadku zmiany fokusu jednego elementu zmienia się jednocześnie fokus drugiego. Na woluminach dynamicznych istotny jest tylko fokus woluminu, ponieważ poprzedni fokus partycji jest zawsze gubiony, a fokus dysku ma znaczenie jedynie w przypadku prostych woluminów. Rozważmy następujące przykłady komputerów wyposażonych w dwa dyski: Każdy dysk zawiera dwie partycje podstawowe. Pierwszy dysk zawiera partycje C oraz D; drugi zawiera partycje E oraz F. Trzeba ustawić fokus dysku 1 przed ustawieniem fokusu partycji na partycję C lub D. Fokus woluminu można ustawić na partycje C, D, E lub F w dowolnym momencie. W tym przykładzie, jeśli fokus woluminu zostanie skierowany na partycję C lub D, to fokus dysku nie zmieni się; jeśli jednak fokus woluminu zostanie skierowany na partycję E lub F, to fokus dysku może zostać przeniesiony na drugi dysk. Każdy dysk jest dyskiem dynamicznym zawierającym prosty wolumin i wolny obszar. Pierwszy dysk zawiera partycję C, a drugi partycję E. Trzeba ustawić fokus dysku przed dodaniem prostego woluminu do pierwszego dysku. Aby rozszerzyć partycję C, wystarczy ustawić jedynie fokus woluminu. Podobnie, aby dodać zdublowaną partycję do partycji E, wystarczy jedynie ustawić fokus woluminu na partycję E. Przy tworzeniu prostego woluminu lub przy rozszerzaniu istniejącego woluminu na tym samym dysku nie ma potrzeby zmiany fokusu dysku. Przy dublowaniu, tworzeniu zestawu rozłożonego lub rozszerzaniu istniejącego woluminu na inny dysk można spowodować utratę fokusu dysku. Obsługa skryptów Narzędzie Diskpart obsługuje operacje zapisane w postaci skryptów. Aby zainicjować skrypt narzędzia Diskpart, należy użyć polecenia diskpart /s script.txt. Skryptów w powiązaniu z narzędziem Diskpart można używać w systemie Windows XP i Windows 2000, w nienadzorowanych środowiskach instalacyjnych Usługi instalacji zdalnej (RIS) lub w środowisku preinstalacji systemu Windows (PE) dla producentów OEM. 4 / 21

5 Domyślnie narzędzie Diskpart może przerwać przetwarzanie polecenia i zwrócić kod błędu, jeśli w skrypcie wystąpi problem. Aby kontynuować wykonywanie skryptu w tym scenariuszu, należy dołączyć do polecenia parametr noerr. Ten parametr umożliwia usunięcie wszystkich partycji na wszystkich dyskach danych za pomocą jednego skryptu niezależnie od całkowitej liczby dysków. Jednak nie wszystkie polecenia obsługują parametr noerr. Nawet jeśli zostanie użyty parametr noerr, zawsze będzie zwrócony błąd, jeśli wystąpią błędy składniowe polecenia. Poniższa lista zawiera opis kodów błędów narzędzia Diskpart: 0 - Nie wystąpił żaden błąd. Cały skrypt został wykonany bezbłędnie. 1 - Wystąpił wyjątek krytyczny. Może istnieć poważny problem. 2 - Argumenty podane w wierszu polecenia Diskpart były niepoprawne. 3 - Narzędzie Diskpart nie mogło otworzyć określonego skryptu lub pliku wynikowego. 4 - Jedna z usług używanych przez narzędzie Diskpart zwróciła błąd. 5 - Wystąpił błąd składniowy polecenia. Wykonanie skryptu nie powiodło się, gdyż obiekt nie został wybrany poprawnie lub nie był odpowiedni dla polecenia. Po uruchomieniu narzędzia Diskpart zostanie wyświetlona wersja narzędzia oraz nazwa bieżącego komputera. Powrót na górę 5 / 21

6 Spis poleceń Polecenia ustawiające fokus select Polecenie select służy do ustawiania fokusu na określony obiekt docelowy. Aby uzyskać listę typów fokusu, należy pozostawić puste pole Typ. Jeśli nie zostanie określony numer identyfikacyjny (ID), zostanie wyświetlony fokus bieżącego obiektu. select disk[=n] Polecenie select disk służy do ustawiania fokusu na dysk mający określony numer dysku w systemie Windows NT. Jeśli nie zostanie podany numer dysku, polecenie wyświetli dysk, na który aktualnie skierowany jest fokus. select partition[=n/l] Polecenie select partition służy do ustawiania fokusu na określoną partycję. Jeśli partycja nie zostanie określona, zostanie wyświetlona partycja, na którą aktualnie skierowany jest fokus. Na dyskach podstawowych można określić partycję, podając indeks, literę dysku lub punkt instalacji. Na dyskach dynamicznych partycję można określić jedynie przez podanie indeksu. select volume[=n/l] 6 / 21

7 Polecenie select volume służy do ustawiania fokusu na określony wolumin. Jeśli wolumin nie zostanie określony, polecenie wyświetli wolumin, na który aktualnie skierowany jest fokus. Wolumin można określić, podając indeks, literę dysku lub ścieżkę punktu instalacji. Jeśli wolumin zostanie wybrany na dysku podstawowym, to fokus zostanie skierowany na odpowiednią partycję. Polecenia wyświetlające konfigurację dysku Polecenie list służy do wyświetlania podsumowania. Aby wyświetlić więcej informacji, należy ustawić fokus, a następnie użyć polecenia detail. detail disk Polecenie detail disk służy do wyświetlania szczegółowych informacji na temat dysku, na który aktualnie skierowany jest fokus, na przykład: Diskpart> select disk 3 Disk 3 is now the selected disk. Diskpart> detail disk Maxtor 90432D2 Disk ID: F549D151 Type : IDE Bus : 0 Target : 0 LUN ID : 0 Volume ### Ltr Label Fs Type Size Status Info Volume 0 F My RAID Set NTFS RAID MB Healthy Volume 1 G FATSTRIPE FAT32 Stripe 6144 MB Healthy Volume 2 H My Mirror NTFS Mirror 2048 MB Healthy Volume 3 I My Span NTFS Spanned 9 GB Healthy detail partition Polecenie detail partition służy do wyświetlania szczegółowych informacji na temat partycji, na którą aktualnie skierowany jest fokus; 7 / 21

8 Diskpart> select disk 0 Disk 0 is now the selected disk. Diskpart> select partition 1 Partition 1 is now the selected partition. Diskpart> detail partition Partition 0 Type : 07 Hidden: No Active: Yes Volume ### Ltr Label Fs Type Size Status Info * Volume 2 C NTFS Partition 4110 MB Healthy System detail volume Polecenie detail volume służy do wyświetlania szczegółowych informacji na temat woluminu, na który aktualnie skierowany jest fokus, na przykład: Diskpart> select volume 1 Volume 1 is now the selected volume. Diskpart> detail volume Disk ### Status Size Free Dyn Gpt Disk 1 Online 8 GB 0 B * Disk 2 Online 8 GB 0 B * Disk 3 Online 8 GB 0 B * list disk Polecenie list disk służy do wyświetlania informacji podsumowujących na temat poszczególnych dysków w komputerze. Dysk oznaczony gwiazdką (*) ma aktualnie fokus. Jedynie dyski stałe (na przykład dyski IDE lub dyski SCSI) lub dyski wymienne (na przykład dyski 1394 lub dyski USB) są wymieniane. Stacje dysków wymiennych nie są wyświetlane. Diskpart> select disk 3 Disk 3 is now the selected disk. Diskpart> list disk Disk ### Status Size Free Dyn Gpt Disk 0 Online 4118 MB 0 B Disk 1 Online 8 GB 4002 MB * Disk 2 Online 8 GB 0 B * * Disk 3 Online 8 GB 0 B * Disk M0 Missing 8 GB 0 B * list partition Polecenie list partition służy do wyświetlania informacji na temat poszczególnych partycji dysku, 8 / 21

9 na który aktualnie skierowany jest fokus, na przykład: Diskpart> select disk 4 Disk 4 is now the selected disk. Diskpart> list partition Partition ### Type Size Offset Partition 1 Primary 4094 MB 31 KB Partition 2 Extended 4581 MB 4094 MB Partition 3 Logical 2047 MB 4094 MB Partition 4 Logical 2533 MB 6142 MB All partitions (regardless of type) are displayed. list volume Polecenie list volume służy do wyświetlania informacji na temat poszczególnych woluminów w komputerze, na przykład: Diskpart> list volume Volume ### Ltr Label Fs Type Size Status Info Volume 0 F My RAID Set NTFS RAID MB Healthy Volume 1 G FATSTRIPE FAT32 Stripe 6144 MB Failed Volume 2 H My Mirror NTFS Mirror 2048 MB Healthy Volume 3 I My Span NTFS Spanned 9 GB Healthy Volume 4 D CDFS CD-ROM 0 B Volume 5 C NTFS Partition 2047 MB Healthy System Volume 6 E NTFS Partition 2063 MB Healthy Boot Volume 7 J My Primary NTFS Partition 4095 MB Healthy Volume 8 K My Logical NTFS Partition 2047 MB Healthy Volume 9 L My Next Log NTFS Partition 2534 MB Healthy Polecenia do zarządzania dyskami podstawowymi W tej sekcji opisano polecenia służące do tworzenia i usuwania partycji oraz do przypisywania liter dysków i punktów instalacji. Polecenia z tej sekcji dotyczą jedynie dysków podstawowych. Opis poleceń dotyczących zarządzania dyskami dynamicznymi oraz do konwertowania dysków podstawowych na dynamiczne znajduje się w następnej sekcji. W odniesieniu do wszystkich dysków MBR parametry size i offset są zaokrąglane w górę, aby osiągnąć wyrównanie do cylindra. W odniesieniu do dysków GPT parametry size i offset są zaokrąglane, tak aby osiągnąć wyrównanie do sektora. Jeśli parametr offset nie jest określony, wówczas partycja jest umieszczana w pierwszym wolnym ciągłym obszarze dysku o 9 / 21

10 dostatecznej wielkości. Jeśli parametr size nie jest podany, wówczas partycja może zostać rozszerzona, tak aby zajęła pozostały obszar dysku, zajmując nawet cały dysk. Gdy nowe dyski zostaną wykryte po raz pierwszy, przyjmowane jest założenie, że są dyskami MBR. Należy jawnie skonwertować dysk na dysk GPT przed próbą utworzenia partycji GPT. Zaleca się tworzenie partycji MSR jako pierwszej partycji na każdym dysku danych oraz drugiej partycji (po partycji ESP) na każdym dysku systemowym i rozruchowym. Po skonwertowaniu dysku MBR na dysk GPT na dysku jest automatycznie tworzona partycja MSR. Po utworzeniu nowej partycji nowa partycja otrzymuje fokus partycji. Po usunięciu partycji fokus partycji jest tracony. Fokus dysku pozostaje niezmieniony we wszystkich wypadkach. active Polecenie active służy do ustawiania jako aktywnej partycji, na którą aktualnie skierowany jest fokus. To ustawienie informuje oprogramowanie układowe, że partycja jest prawidłową partycją systemową. Narzędzie Diskpart nie sprawdza prawidłowości zawartości partycji. UWAGA: Użycie tego polecenia może uniemożliwić ponowne uruchomienie komputera. assign [[letter=l]/[mount=path]] [noerr] Polecenie assign służy do przypisywania litery dysku lub punktu instalacji partycji, na którą aktualnie skierowany jest fokus. Jeśli nie będzie podana litera dysku, zostanie przypisana następna dostępna litera. Jeśli litera lub punkt instalacji są używane, zostanie wygenerowany błąd, chyba że zostanie użyty parametr noerr. Tego polecenia można użyć do zmiany litery dysku przypisanej do stacji dysków wymiennych. 10 / 21

11 Przypisywanie liter dysku jest blokowane na woluminach systemowych, rozruchowych i stronicowania. Tego polecenia nie można użyć w celu przypisania litery dysku do partycji OEM lub jakiejkolwiek partycji GPT innej niż partycja Msdata. create partition primary [size=n] [offset=n] [id=byte/guid] [noerr] Polecenie create partition primary służy do tworzenia partycji podstawowej o rozmiarze size, zaczynającej się od przesunięcia offset na aktualnym dysku. Jeśli bajt ID nie jest określony na dysku MBR, to polecenie tworzy partycję typu "0x6". Można użyć parametru ID do określenia typu partycji. Nie odbywa się sprawdzanie poprawności ani jakiekolwiek inne sprawdzanie bajtu ID. Jeśli nie zostanie określony identyfikator GUID dysku GPT, to polecenie utworzy partycję Msdata. Można użyć parametru ID do określenia dowolnego identyfikatora GUID. Nie odbywa się sprawdzanie poprawności bądź zdublowania ani jakiekolwiek inne sprawdzanie identyfikatora GUID. Identyfikator GUID wystąpienia partycji jest generowany automatycznie. Partycje MBR oraz GPT są tworzone w taki sposób, aby system Windows nie przydzielał automatycznie liter dysków. Litery dysków należy przypisać w jawny sposób. create partition extended [size=n] [offset=n] [noerr] Polecenie create partition extended służy do tworzenia partycji rozszerzonej o rozmiarze size, zaczynającej się od przesunięcia offset na aktualnym dysku. Dysk musi być dyskiem MBR. Po utworzeniu partycji nowa partycja rozszerzona uzyskuje fokus. Można utworzyć tylko jedną partycję rozszerzoną. Dyski logiczne można tworzyć dopiero po utworzeniu partycji rozszerzonej. 11 / 21

12 create partition logical [size=n] [offset=n] [noerr] Polecenie create partition logical służy do tworzenia dysku logicznego o rozmiarze size, zaczynającego się od przesunięcia offset w istniejącej partycji rozszerzonej na aktualnym dysku. Dysk musi być dyskiem MBR. Jeśli parametr offset nie jest podany, dysk logiczny jest umieszczany w pierwszym wolnym ciągłym obszarze dysku w partycji rozszerzonej o wystarczającym rozmiarze. Jeśli parametr size nie jest podany, wówczas dysk może zostać rozszerzony w taki sposób, aby zajął całą partycję rozszerzoną. Po utworzeniu partycji dysk logiczny uzyskuje fokus partycji. create partition msr [size=n] [offset=n] [noerr] Polecenie create partition msr jest równoważne utworzeniu partycji o identyfikatorze GUID MSR równym E3C9E316-0B5C-4DB8-817D-F92DF00215AE. create partition esp [size=n] [offset=n] [noerr] Polecenie create partition esp jest równoważne utworzeniu partycji o identyfikatorze GUID ESP równym C12A7328-F81F-11D2-BA4B-00A0C93EC93B. delete partition [noerr] [override] Polecenie delete partition służy do usuwania partycji, na którą aktualnie skierowany jest fokus. 12 / 21

13 Narzędzie Diskpart blokuje usuwanie bieżących woluminów systemowych, rozruchowych i stronicowania. Aby usunąć partycję ESP, MSR lub znaną partycję OEM, należy użyć parametru override. extend [size=n][noerr] Polecenie extend powoduje rozszerzenie woluminu, na który aktualnie skierowany jest fokus, na nieprzydzielony obszar. Nieprzydzielony obszar musi znajdować się za (musi zaczynać się na sektorze o wyższym przesunięciu) partycją, na którą jest skierowany fokus. To polecenie jest przeznaczone do rozszerzania istniejącej podstawowej partycji danych na nowo utworzony obszar w rozszerzonej sprzętowej macierzy Raid o numerze LUN. Jeśli partycja została uprzednio sformatowana w systemie plików NTFS, to system plików jest automatycznie rozszerzany, tak aby objął większą partycję, i dane nie są tracone. Jeśli partycja została uprzednio sformatowana w systemie plików innym niż NTFS, to polecenie nie zadziała i partycja nie zostanie zmieniona. Narzędzie Diskpart blokuje rozszerzanie jedynie bieżących partycji systemowych i rozruchowych. remove [[letter=l]/[mount=path]/[all]] [noerr] Polecenie remove usuwa literę lub punkt instalacji z partycji, na którą aktualnie skierowany jest fokus. Jeśli zostanie użyty parametr all, wówczas zostaną usunięte wszystkie aktualne litery dysków i punkty instalacji. Jeśli litera lub punkt instalacji nie będą podane, to zostanie usunięta litera dysku. Tego polecenia można użyć do zmiany litery dysku przypisanej do stacji dysków wymiennych. 13 / 21

14 Usuwanie liter dysku jest blokowane na woluminach systemowych, rozruchowych i stronicowania. Tego polecenia nie można użyć w celu usunięcia litery dysku z partycji OEM, jakiejkolwiek partycji GPT z nierozpoznanym identyfikatorem GUID ani z jakiejkolwiek specjalnej partycji nie będącej partycją danych, ani z partycji GPT takich jak partycje ESP. Polecenia do zarządzania dyskami dynamicznymi Poleceń opisanych w tej sekcji można używać do tworzenia i usuwania woluminów, naprawiania woluminów odpornych na uszkodzenia i do importowania dysków. Parametr size jest zawsze zaokrąglany w taki sposób, aby osiągnąć wyrównanie do MB. Nie można jawnie określić przesunięcia. Wolumin jest zawsze umieszczany w pierwszym wolnym ciągłym obszarze dysku o wystarczającym rozmiarze. Jeśli parametr size nie jest podany, to tworzony jest wolumin o maksymalnym rozmiarze. Po utworzeniu woluminu fokus woluminu jest ustawiany na nowo utworzonym woluminie. Aktualny fokus dysku jest tracony, jeśli wolumin obejmuje kilka dysków. Fokus woluminu jest tracony, jeśli wolumin zostanie usunięty. Jeśli przed usunięciem woluminu istniał prawidłowy fokus dysku, to pozostanie on niezmieniony. UWAGA: Narzędzie Diskpart wymusza utworzenie partycji MSR na pustym dysku, gdy dysk zostanie skonwertowany na dysk dynamiczny lub GPT. active Polecenie active służy do ustawiania jako aktywnego woluminu, na który aktualnie skierowany jest fokus. To ustawienie informuje oprogramowanie układowe, że partycja jest prawidłową partycją systemową. Narzędzie Diskpart weryfikuje tylko, czy wolumin może pomieścić rozruchowy obraz systemu operacyjnego, ale nie sprawdza poprawności zawartości partycji. Użycie tego polecenia może uniemożliwić ponowne uruchomienie komputera. 14 / 21

15 add disk=n [noerr] Polecenie add służy do dodawania dublowania do woluminu, na który aktualnie skierowany jest fokus na określonym dysku. Obsługiwane są tylko dwa obiekty typu plex. Wolumin, na który skierowany jest fokus, musi być woluminem prostym. assign [[letter=l]/[mount=path]] [noerr] Polecenie assign służy do przypisywania litery lub punktu instalacji woluminowi, na który aktualnie skierowany jest fokus. Jeśli nie będzie podana litera dysku, zostanie przypisana następna dostępna litera. Jeśli litera lub punkt instalacji są używane, zostanie wygenerowany błąd, chyba że zostanie użyty parametr noerr. Przypisywanie liter dysku jest blokowane na woluminach systemowych, rozruchowych i stronicowania. break disk=n [nokeep] [noerr] Polecenie break służy do dzielenia zestawu dublowania, na który aktualnie skierowany jest fokus. Domyślnie zawartość obu obiektów typu plex jest zachowywana, ponieważ oba obiekty stają się woluminami prostymi. Jeśli zostanie użyty parametr nokeep, zostanie zachowany tylko określony obiekt typu plex, natomiast drugi zostanie usunięty i przekształcony w wolny obszar. Oryginalny wolumin zachowuje wszystkie litery dysków i punkty instalacji. Jeśli obiekt typu plex nie jest zachowany, to fokus pozostaje na zachowanym prostym woluminie na określonym dysku. W przeciwnym wypadku fokus jest przenoszony na określony zachowany obiekt typu plex na określonym dysku. Obiekt typu plex staje się woluminem prostym; jednak do nowego woluminu nie jest przypisywana litera dysku. 15 / 21

16 create volume simple [size=n] [disk=n] [noerr] Polecenie create volume simple służy do tworzenia prostych woluminów o rozmiarze size na określonym dysku. Jeśli rozmiar nie zostanie podany, nowy wolumin może zająć cały pozostały ciągły wolny obszar dysku. Jeśli nie zostanie określony dysk, zostanie użyty dysk, na który aktualnie skierowany jest fokus. Po utworzeniu woluminu fokus dysku jest przenoszony na docelowy dysk. create volume stripe [size=n] disk=n[,n[,...]] [noerr] Polecenie create volume stripe służy do tworzenia woluminu zestawu rozłożonego na określonym dysku. Całkowity rozmiar woluminu rozłożonego jest równy wartości parametru size pomnożonej (*) przez liczbę dysków. Jeśli rozmiar nie będzie określony, zostanie utworzony wolumin rozłożony o maksymalnym rozmiarze. Znajdowany jest dysk o najmniejszym ciągłym wolnym obszarze. Rozmiar tego wolnego obszaru wyznacza rozmiar woluminu rozłożonego. Obszar o tym samym obszarze jest rezerwowany na każdym dysku. create volume raid [size=n] disk=n[,n[,...]] [noerr] Polecenie create volume raid służy do tworzenia woluminu zestawu Raid-5 na określonym dysku. Na każdym dysku rezerwowany jest obszar o rozmiarze "size". 16 / 21

17 Jeśli rozmiar nie będzie określony, zostanie utworzony wolumin Raid 5 o maksymalnym możliwym rozmiarze. Znajdowany jest dysk o najmniejszym ciągłym wolnym obszarze. Rozmiar tego wolnego obszaru określa rozmiar woluminu Raid 5 i na każdym dysku rezerwowany jest obszar o tym samym rozmiarze. Faktyczny rozmiar woluminu, którego można użyć, jest mniejszy niż wartość parametru size pomnożona przez liczbę dysków, ponieważ część obszaru jest wykorzystywana do sprawdzania parzystości. delete disk [noerr][override] Polecenie delete disk służy do usuwania brakujących dysków dynamicznych z listy dysków. Jeśli parametr override nie będzie określony, wszystkie woluminy proste obejmowane przez dysk zostaną usunięte i zostaną też usunięte obiekty typu plex. Jeśli dysk wchodzi w skład woluminu Raid 5, to polecenie nie zadziała. delete partition [noerr] [override] Polecenie delete partition służy do usuwania partycji, na którą aktualnie skierowany jest fokus. Polecenie Diskpart blokuje usuwanie wszelkich partycji używanych do przechowywania istniejących woluminów dynamicznych online. Te woluminy muszą być usunięte, a dysk przekształcony na dysk podstawowy. Aby usunąć partycję ESP, MSR lub znaną partycję OEM, należy użyć parametru override. Można usuwać partycje z dysków dynamicznych, ale nie można ich tworzyć. Można na przykład usunąć nierozpoznaną partycję GPT na dynamicznym dysku GPT. W wypadku usunięcia partycji wolny obszar nie staje się dostępny. Można użyć tego polecenia do odzyskania miejsca na uszkodzonym dysku dynamicznym offline w sytuacjach awaryjnych, w których nie można użyć polecenia clean. 17 / 21

18 delete volume [noerr] Polecenie delete volume służy do usuwania woluminu, na który aktualnie skierowany jest fokus. Po użyciu tego polecenia wszystkie dane są tracone. extend disk=n [size=n] [noerr] Polecenie extend służy do rozszerzania bieżącego prostego lub rozszerzonego woluminu na określonym dysku. Polecenie extend działa jedynie na woluminach z systemem plików NTFS. Jeśli nie zostanie podany rozmiar, wolumin może zająć cały wolny obszar na określonym dysku. Wszelki istniejący fokus dysku jest tracony. import [noerr] Polecenie import służy do importowania wszystkich dysków z obcej grupy dysków. Jeśli fokus zostanie skierowany na dowolny dysk w obcej grupie dysków, można importować dyski z tej grupy. Po wykonaniu tego polecenia wszelki istniejący fokus dysku jest tracony. online [noerr] Polecenie online służy do przywracania trybu online dysku lub woluminu uprzednio przełączonego na tryb offline. Użycie tego polecenia nie powoduje przeniesienia fokusu. remove [[letter=l]/[mount=path]/[all]] [noerr] 18 / 21

19 Polecenie remove usuwa literę lub punkt instalacji z woluminu, na który aktualnie skierowany jest fokus. Jeśli zostanie użyty parametr all, wówczas zostaną usunięte wszystkie aktualne litery dysków i punkty instalacji. Jeśli litera lub punkt instalacji nie będą podane, to zostanie usunięta ścieżka, która zostanie znaleziona jako pierwsza. Usuwanie liter dysku jest blokowane na woluminach systemowych, rozruchowych i stronicowania. retain Polecenie retain służy do przygotowania prostego woluminu dynamicznego do używania jako woluminu rozruchowego lub systemowego. Jeśli polecenie retain zostanie użyte na komputerze z procesorem x86, to zostanie utworzona partycja MBR na prostym woluminie dynamicznym i fokus zostanie skierowany na nią. Aby utworzyć partycję MBR, prosty wolumin dynamiczny musi się rozpoczynać od przesunięcia wyrównanego do cylindra, a rozmiar w cylindrach musi dać się wyrazić liczbą całkowitą. W wypadku użycia polecenia retain na komputerze z procesorem Itanium polecenie retain tworzy partycję GPT na prostym woluminie dynamicznym i partycja otrzymuje fokus. Polecenia do konwertowania dysków convert mbr [noerr] Polecenie convert mbr służy do ustawiania stylu partycjonowania bieżącego dysku jako MBR. Dysk może być dyskiem podstawowym lub dynamicznym, ale nie może zawierać żadnych prawidłowych partycji i woluminów danych. 19 / 21

20 convert gpt [noerr] Polecenie convert gpt służy do ustawiania stylu partycjonowania bieżącego dysku jako GPT. Dysk może być dyskiem podstawowym lub dynamicznym, ale nie może zawierać jakichkolwiek prawidłowych partycji i woluminów danych. To polecenie dotyczy jedynie komputerów z procesorem Itanium; na komputerach z procesorem x-86 może się nie powieść. convert dynamic [noerr] Polecenie convert dynamic służy do zmieniania dysku podstawowego na dysk dynamiczny. Dysk może zawierać prawidłowe partycje danych. convert basic [noerr] Polecenie convert basic służy do zmieniania dowolnego pustego dysku dynamicznego na dysk podstawowy. Różne polecenia exit Polecenie exit kończy działanie narzędzia Diskpart i zwraca sterowanie do systemu operacyjnego. clean [all] 20 / 21

21 Polecenie clean służy do usuwania formatowania partycji i woluminów na dysku, na który aktualnie skierowany jest fokus, przez wyzerowanie sektorów. Domyślnie jest zamazywana jedynie informacja o partycjach MBR i GPT oraz informacje w ukrytych sektorach dysków MBR. Jeśli zostanie użyty parametr all, wszystkie poszczególne sektory mogą być wyzerowane i wszystkie dane zawarte na dysku usunięte. rem [...] Polecenie rem nie wykonuje żadnej operacji i jest używane do komentowania skryptów. rescan Polecenie rescan służy do ponownego skanowania wszystkich magistrali We/Wy i powoduje wykrycie wszystkich nowych dysków dodanych do komputera. Polecenia pomocy help Polecenie help służy do wyświetlania listy wszystkich poleceń. 21 / 21