Routing - wstęp... 2 Routing statyczny... 3 Konfiguracja routingu statycznego IPv Konfiguracja routingu statycznego IPv6...

Transkrypt

1 Routing - wstęp... 2 Routing statyczny... 3 Konfiguracja routingu statycznego IPv Konfiguracja routingu statycznego IPv Sprawdzenie połączenia... 4 Zadania... 4

2 Routing - wstęp O routowaniu pakietów zostało już trochę wspomniane w poprzednim laboratorium. Temat routowania jest bardzo obszerny i wymaga uzupełnienia. Proces routingu można podzielić na dwie grupy: Routing statyczny trasy definiowane są ręcznie poprzez podanie adresu następnego skoku dla danej sieci docelowej, Routing dynamiczny, protokoły: o RIP (Routing Information Protocol), o RIPv2, o RIPng o IGRP (Interior Gateway Routing Protocol), o EIGRP (Enhanced Interior Gateway Routing Protocol), o OSPF (Open Shortest Path First), o IS-IS (Intermediate System-to-Intermediate System), o BGP (Border Gateway Protocol). W ramach kolejnych laboratoriów omówione zostaną: routing statyczny, routing dynamiczny RIP, RIPng, OSPF. Każdy router przechowuje tablice routingu w której znaleźć można informacje na temat tras takie jak: typ trasy, adres sieci docelowej wraz z maską, odległość administracyjna oraz metryka, interfejs następnego skoku. Informacje te są niezbędne do przekierowania pakietu we właściwe miejsce. Możliwe typy tras to: Bezpośrednio podłączona w momencie gdy na interfejsie skonfigurowany zostanie adres IP i maska sieci wówczas w tablicy routingu pojawi się wpis dotyczący tej sieci z literą C na początku. Litera C oznacza connected czyli sieć przyłączoną bezpośrednio. Trasa statyczna jest to trasa do sieci zdalnej skonfigurowana ręcznie przez administratora systemu. Wpis w tablicy routingu musi zawierać adres sieciowy wraz z maską podsieci oraz IP routera następnego skoku. Trasa statyczna zawiera na początku identyfikator S (static). Przykładowa trasa statyczna została przedstawiona na poniższym zrzucie ekranu. Analizując powyższy zrzut ekranu widzimy, że gdy pakiet na trafić do jakiegoś komputera w sieci /8 wówczas zostanie on przekazany do routera następnego skoku o adresie Trasa dynamiczna wpisy dotyczące zdalnych sieci mogą być dopisywane do tablicy routingu za pomocą dynamicznych protokołów routingu. Routery wymieniają między sobą informacje o dostępności sieci zdalnych. Zadaniami dynamicznych protokołów routingu są wykrywanie sieci zdalnych i aktualizacja oraz utrzymanie tablic routingu. W związku z automatyczny wykrywaniem sieci zdalnych nie ma konieczności konfigurowania tras statycznych. W

3 przypadku gdy pojawi się jakiś problem w działaniu danej trasy wówczas protokół routingu może zmienić trasę którą podróżują pakiety. Trasy dynamiczne identyfikowane są przez literę początkową zgodnie ze schematem: o R RIP, o O OSPF, o I ISIS, o B BGP. Routing statyczny Laboratorium poświęcone jest tematyce routingu statycznego. W przypadku tego typu routingu bardzo istotną rzeczą jest skonfigurowanie sieci w obu kierunkach tzn. aby pakiety w sieci przekazywane były w obie strony wówczas wszystkie routery muszą posiadać pełną informację na temat wszystkich sieci. W przypadku routingu statycznego należy wprowadzić pojęcie trasy domyślnej. Trasa domyślna to taka, którą kierowane będą wszystkie pakiety, które nie mogą zostać dopasowane do żadnej innej reguły znajdującej się w tablicy routingu. Wpis dotyczący trasy domyślnej może wyglądać następująco: Aby w systemie vyatta wyświetlić tablicę routingu należy wydać następujące polecenie: show ip route Konfiguracja routingu statycznego IPv4 Konfigurację należy rozpocząć od podstawowej konfiguracji routera, a przede wszystkim konfiguracji wszystkich interfejsów, które mają uczestniczyć w transmisji. Następnym krokiem jest skonfigurowanie tras statycznych. W tym celu należy wykorzystać komendę: set protocols static route IP_sieci_zdalnej/maska next hop IP_następnego_skoku Przykładowo jeśli chcemy dodać wpis dotyczący trasy do sieci /24 gdzie routerem następnego skoku jest skorzystać należy z polecenia: set protocols static route /24 next hop commit Gdy chcemy usunąć trasę należy skorzystać z komendy delete protocols static route IP_sieci_zdalnej/maska Konfiguracja routingu statycznego IPv6 Gdy wszystkie interfejsy są skonfigurowane dla IPv6 należy sprawdzić czy przekazywanie pakietów IPv6 jest włączone. Należy tego dokonać komendą: show ipv6 forwarding Jeśli otrzymamy komunikat ipv6 forwarding is off wówczas należy uruchomić przekazywanie pakietów IPv6: delete system ipv6 disable forwarding commit Następnie należy ponownie sprawdzić czy przekazywanie jest uruchomione. Jeśli tak wówczas można przystąpić do konfiguracji tras statycznych. Należy skorzystać z polecenia: set protocols static route6 IPv6/maska next hop IPv6_następnego_skoku

4 Na przykład: set protocols static route6 2001:db8:1::/64 next hop 2001:db8:2::1 commit W przypadku gdy chcemy skonfigurować trasę domyślną dla IPv6 wówczas skorzystamy z: set protocols static route6 ::/0 next hop IPv6_nastęnego_skoku Sprawdzenie połączenia Najprostszą metodą sprawdzenia czy skonfigurowane trasy działają prawidłowe jest skorzystanie z polecenia ping IP oraz traceroute IP. Program ping służy do diagnozowania połączeń sieciowych. Dostarcza takich informacji jak liczba zgubionych pakietów oraz opóźnienia w transmisji. Program traceroute służy do badania trasy pakietu. Dzięki niemu znamy kolejne etapy transmisji pakietu (routery następnego skoku) oraz opóźnienia na poszczególnych etapach transmisji. Konfiguracja połączenia sieciowego w Linuxie ifconfig ethx IP netmask maska broadcast adres_rozgloszeniowy Dodanie bramy domyślnej w systemie Linux route add default gw IP_bramy ethx route sprawdzenie poprawności wprowadzonej konfiguracji Zadania 1. Zestaw połączenia i wirtualne maszyny zgodnie z poniższym schematem. Wykorzystaj pulę adresów 10.SEKCJA.0.0/16. Samodzielnie dokonaj najbardziej opłacalnego podziału przestrzeni adresowej. Następnie stwórz odpowiednie wpisy w tablicach routingu. Sprawdź czy możliwa jest transmisja pomiędzy PC1<->PC2, PC1<->PC3 oraz PC2<->PC3. (Router Rx maszyna vyatta_czysty, Komputer PCx maszyna debian_czysty, opcja I copied it dla wszystkich maszyn)

5 2. Uzupełnij konfigurację z zadania 1 o połączenie do sieci WAN routera R1. Zmodyfikuj konfigurację tak aby możliwa była transmisja z dowolnego komputera do sieci WAN. 3. Uruchom wirtualne maszyny: lab2_r1_p, lab2_r2_p, lab2_r3_p, lab2_pc1_p, lab2_pc2_p oraz lab2_pc3_p, wybierz opcję I moved it dla każdej maszyny. Zdiagnozuj wszystkie problemy występujące w komunikacji pomiędzy poszczególnymi urządzeniami w sieci. Sprawdź transmisję pomiędzy PC1<->PC2, PC1<->PC3, PC2<->PC3 oraz PC1<->WAN, PC2<->WAN, PC3<->WAN.

6 Przyjęta adresacja: Węzeł Interfejs IP Maska R1 R2 R3 Eth Eth Eth Eth Eth Eth Eth Eth3 DHCP DHCP PC1 Eth PC2 Eth PC3 Eth