ZAKŁAD PROJEKTOWANIA I USŁUG BUDOWLANYCH BENBUD INŻ. BENEDYKT REDER

Transkrypt

1 ZAKŁAD PROJEKTOWANIA I USŁUG BUDOWLANYCH BENBUD INŻ. BENEDYKT REDER ul Ks. dr Wł. Łęgi 1 /27, Grudziądz tel./fax. (056) tel. kom benbud@op.pl / DOKUMENTACJA PROJEKTOWA 1 STADIUM: BRANŻA: INWESTYCJA: Projekt wykonawczy Budowlano - instalacyjna Termomodernizacja budynku Zespołu Szkół Ekonomicznych i Ogólnokształcących przy ul. Partyzantów 25 w Słupsku LOKALIZACJA: ul. Partyzantów 25, Słupsk, działka nr 804/4 INWESTOR: Miasto Słupsk, Plac Zwycięstwa 3, Słupsk Stanowisko Branża Imię i nazwisko Nr. uprawień Podpis Projektant architektoniczna Olgierd Nagórski 588/71-Ba Sprawdzający architektoniczna Tadeusz Krepski BP-RN-V/22/TO/84 Projektant sanitarna Marek Kołecki KUP/0135/POOS/06 Sprawdzający sanitarna Kazimierz Kurkowski Projektant budowlana Benedykt Reder BP-RN- V/153/TO/82-83 UAN- IV/8346/113/To/88 Sprawdzający budowlana Olgierd Nagórski 588/71-Ba Asystent projektanta budowlana Łukasz Betker Właściciel Zakładu inż. Benedykt Reder Data opracowania: lipiec 2013r. 1

2 Termomodernizacja budynku przy ul. Partyzantów 25 w Słupsku Spis treści 1 ZAŚWIADCZENIE O PRZYNALEŻNOŚCI DO OKRĘGOWEJ IZBY INŻYNIERÓW BUDOWNICTWA PROJEKT BRANŻY ARCHITEKTONICZNO-BUDOWLANEJ INWESTOR JEDNOSTKA PROJEKTOWANIA LOKALIZACJA INWESTYCJI PODSTAWA PROJEKTOWANIA PRZEDMIOT INWESTYCJI OPIS ISTNIEJĄCEGO STANU FORMALNO-PRAWNEGO NIERUCHOMOŚCI WYMOGI OCHRONY KONSERWATORSKIEJ OCHRONA PRZECIWPOŻAROWA ZABEZPIECZENIE POŻAROWE STAN ISTNIEJĄCY WYMOGI DOTYCZĄCE PRZYSZŁEGO UŻYTKOWANIA PROJEKTOWANEGO OBIEKTU DOSTĘPNOŚĆ DLA OSÓB NIEPEŁNOSPRAWNYCH OPIS ROBÓT Roboty ziemne Roboty wyburzeniowe i rozbiórkowe Roboty izolacyjne Naprawa spękanych i zarysowanych ścian Roboty termomodernizacyjne Docieplenie stropu nad ostatnią kondygnacją Roboty malarskie Emulsja gruntująca Wentylacja grawitacyjna Stolarka okienna Roboty pozostałe UWAGI DOTYCZĄCE DOPUSZCZALNYCH ZMIAN BHP PRZY WYKONYWANIU ROBÓT BHP przy robotach rozbiórkowych Warunki BHP przy rusztowaniach PROJEKT BRANŻY SANITARNEJ

3 Termomodernizacja budynku przy ul. Partyzantów 25 w Słupsku Spis rysunków branży architektoniczno-budowlanej PS Plan sytuacyjny skala 1:500 IN1 Inwentaryzacja - Elewacje tylne skala 1:100 IN2 Inwentaryzacja Elewacje boczne skala 1:100 IN3 Inwentaryzacja Elewacja frontowa skala 1:100 IN4 Inwentaryzacja Rzuty skala 1:100 A1 Elewacje tylne stan docelowy skala 1:100 A2 Elewacje boczne stan docelowy skala 1:100 A3 Zestawienie stolarki - A4 Obróbki blacharskie 1:20 A5 Obudowa kanałów wentylacyjnych 1:10 A6 Opaska budynku D1 Docieplenie cokołu - D2 Docieplenie otworu okiennego - D3 Docieplenie nadproża - D4 Docieplenie ściany pod oknem - D5 Element penetrujący docieplenie - D6 Docieplenie naroża zewnętrznego - D7 Docieplenie narożnika wewnętrznego z dylatacją - D8 Docieplenie stropu - W1 Wentylacja stan docelowy: Rzut przyziemia skala 1:100 W2 Wentylacja stan docelowy: Rzut 1 piętra skala 1:100 W3 Wentylacja stan docelowy: Rzut 2 piętra skala 1:100 W4 Wentylacja stan docelowy: Rzut 3 piętra skala 1:100 W5 Wentylacja stan docelowy: Rzut dachu skala 1:100 K1 Kolorystyka elewacje tylne skala 1:100 K2 Kolorsytsyka elewacje boczne skala 1:100 Spis rysunków branży sanitarnej OG-01 Rzut piwnic instalacja ogrzewcza skala 1:100 OG-02 Rzut parteru instalacja ogrzewcza skala 1:100 OG-03 Rzut I piętra instalacja ogrzewcza skala 1:100 OG-04 Rzut II piętra instalacja ogrzewcza skala 1:100 OG-05 Rzut poddasza instalacja ogrzewcza skala 1:100 3

4 Termomodernizacja budynku przy ul. Partyzantów 25 w Słupsku 1 Zaświadczenie o przynależności do Okręgowej Izby Inżynierów Budownictwa 4

5 Termomodernizacja budynku przy ul. Partyzantów 25 w Słupsku 5

6 Termomodernizacja budynku przy ul. Partyzantów 25 w Słupsku 6

7 Termomodernizacja budynku przy ul. Partyzantów 25 w Słupsku 7

8 Termomodernizacja budynku przy ul. Partyzantów 25 w Słupsku 8

9 Termomodernizacja budynku przy ul. Partyzantów 25 w Słupsku 2 Projekt branży architektoniczno-budowlanej Projekt branży architektonicznobudowlanej 9

10 Termomodernizacja budynku przy ul. Partyzantów 25 w Słupsku UWAGI DO PROJEKTU: Zaleca się, aby Wykonawca robót dokonał w pierwszej kolejności szczegółowej wizji lokalnej, aby zapoznać się z specyfiką oraz problematyką robót budowlanych. W przypadku stwierdzenia jakichkolwiek wątpliwości co do sposobu realizacji robót, bądź w przypadku konieczności wprowadzenia zmian w zakresie lub sposobie prowadzonych robót budowlanych, należy niezwłocznie powiadomić o tym fakcie inspektora nadzoru inwestorskiego oraz projektanta opracowania. Niedopuszczalne jest wprowadzanie zmian bez uprzedniego powiadomienia o tym fakcie inspektora nadzoru inwestorskiego oraz projektanta. Ze względu na fakt, iż remont opierać się będzie w części na wykonywaniu robót rozbiórkowych, należy zwracać na bieżąco uwagę na stan techniczny elementów konstrukcyjnych. Prace te wykonywać należy z dużą ostrożnością. W przypadku pojawienia się jakichkolwiek objawów uszkodzenia bezpośredniego lub pośredniego konstrukcji budynku, należy niezwłocznie zaprzestać dalszej realizacji prac oraz zabezpieczyć konstrukcję przed dalszym uszkodzeniem. UWAGA: W PRZYPADKU UJAWNIENIA W TRAKCIE REALIZACJI ROBÓT UKRYTYCH WAD BUDYNKU, NALEŻY NIEZWŁOCZNIE POWIADOMIĆ INWESTORA ORAZ PROJEKTANTA OPRACOWANIA W CELU PODJĘCIA DALSZYCH DECYZJI. 10

11 Termomodernizacja budynku przy ul. Partyzantów 25 w Słupsku 2.1 Inwestor Miasto Słupsk, Plac Zwycięstwa 3, Słupsk 2.2 Jednostka projektowania Zakład Projektowania i Usług Budowlanych BENBUD inż. Benedykt Reder, ul. Ks. dr Wł. Łęgi 1/27, Grudziądz. 2.3 Lokalizacja inwestycji Budynek nr 25 przy ul. Partyzantów w Słupsku, działka nr 804/ Podstawa projektowania Zlecenie wykonania opracowania, Ustawa z dnia r. Prawo Budowlane Dz. U. Nr 89, poz. 414; tekst jednolity: Dz. U. z 2010 r., Nr 243, poz z późniejszymi zmianami, Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 3. lipca 2003 r. w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego Dz. U. z 2012r., Nr 81, poz. 462 z późniejszymi zmianami, Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12. kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U z 2012r., Nr 220, poz z późniejszymi zmianami), Inwentaryzacja budynku internatu przy Zespole Szkół Ekonomicznych przy ul. Partyzantów 26 w Słupsku, dz. nr 803/1, wykonana przez Rejonowy Zarząd Inwestycji w Słupsku Sp. z o.o., ul. Banacha 15, Słupsk, w październiku 2012r. 2.5 Przedmiot inwestycji Przedmiotem niniejszego opracowania jest projekt budowlany termomodernizacji budynku szkoły przy Zespole Szkół Ekonomicznych i Ogólnokształcących przy ul. Partyzantów 25 w Słupsku. Dotychczasowy sposób użytkowania budynku zostaje zachowany. 2.6 Opis istniejącego stanu formalno-prawnego nieruchomości Przedmiotowy budynek położony jest przy ul. Partyzantów 26 w Słupsku, na działce nr 801/ Wymogi ochrony konserwatorskiej Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego budynek przy ul. Partyzantów 25 w Słupsku znajduje się na obszarze Podgrodzie I. Obszar ten objęty jest strefą ochrony konserwatorskiej ochrony zachowanych elementów zabytkowych. Przedmiotowy budynek przy ul. Partyzantów 25 jest obiektem będącym w ewidencji konserwatorskiej o wysokich walorach architektonicznych. 2.8 Ochrona przeciwpożarowa zabezpieczenie pożarowe 1. Istniejący budynek szkolny czterokondygnacyjny w tym poddasze nieużytkowe. kubatura budynku: 4846,36 m 3 powierzchnia zabudowy: 347,34 m 2 całkowita powierzchnia użytkowa budynku: 1066,86 m 2 wysokość budynku: 15,8 m liczba osób użytkujących budynek:

12 Termomodernizacja budynku przy ul. Partyzantów 25 w Słupsku Budynek zakwalifikowano jako (SW) średniowysoki - ponad 12 m do 25 m włącznie nad poziomem terenu. Przedmiotowy budynek jest budynkiem czterokondygnacyjnym z poddaszem nieużytkowym, niepodpiwniczony. Budynek w głównej części przykryty jest dachem dwuspadowym, w części oficyny dachem jednospadowym. Dach budynku głównego i oficyny kryty papą. Ściany budynku wykonane z cegły ceramicznej pełnej, tynki wewnętrzne cementowo-wapienne, stropy drewniane, konstrukcja dachu krokwiowo-płatwiowa. Rok budowy budynku Budynek zakwalifikowano do kategorii zagrożenia ludzi jako ZL III. 2. W przedmiotowym obiekcie nie przewiduje się przechowywania (magazynowania) środków pożarowo niebezpiecznych. Nie zalicza się pomieszczeń do pomieszczeń zagrożonych wybuchem. 3. Gęstość obciążenia ogniowego nie przekracza 500 MJ/m2. 4. Zagrożenie wybuchem Nie występuje bezpośrednie zagrożenie wybuchem (nie przewiduje się składowania materiałów oraz urządzeń mogących wywołać wybuch). 5. Klasy odporności pożarowej. Budynek zakwalifikowano do klasy odporności pożarowej B. Klasa odporności Klasa odporności ogniowej elementów budynku pożarowej główna konstrukcja dachu zewnętrzna wewnętrzna dachu ściana ściana przekrycie strop budynku konstrukcja nośna B R 120 R 30 R E I 60 E I 60 E I 30 4) R E 30 (o i) 6. Drogi ewakuacyjne W strefie ZL III odległość od najdalszego miejsca, w którym może przebywać człowiek do wyjścia ewakuacyjnego na drogę ewakuacyjną lub do innej strefy pożarowej albo na zewnątrz budynku< 60 m przy dwóch dojściach. 7. Do budynku zapewniony jest dojazd do prowadzenia akcji gaśniczej od strony ul. Partyzantów. 8. Strefy pożarowe Budynek szkoły stanowi jedną strefę pożarową wraz z budynkami przy ul. Partyzantów 24 i 26. Budynek wymaga wyposażenia w stałe urządzenia gaśnicze. 9. Najbliższy hydrant znajduje się w odległości do 75 m od budynku, kolejny w odległości do 150m od budynku. 12

13 Termomodernizacja budynku przy ul. Partyzantów 25 w Słupsku 2.9 Stan istniejący Przedmiotowy budynek jest budynkiem pięciokondygnacyjnym z poddaszem użytkowym, całkowicie podpiwniczonym. Budynek w głównej części przykryty jest dachem dwuspadowym, w części oficyny dachem jednospadowym. Dach budynku głównego i oficyny kryty papą. Ściany budynku wykonane z cegły ceramicznej pełnej, tynki wewnętrzne cementowo-wapienne, stropy drewniane, konstrukcja dachu krokwiowo-płatwiowa Wymogi dotyczące przyszłego użytkowania projektowanego obiektu Obiekt budowlany należy użytkować w sposób zgodny z jego przeznaczeniem i wymaganiami ochrony środowiska oraz utrzymywać w należytym stanie technicznym i estetycznym, nie dopuszczając do nadmiernego pogorszenia jego właściwości użytkowych i sprawności technicznej Dostępność dla osób niepełnosprawnych Budynek objęty opracowaniem nie jest dostępny dla osób niepełnosprawnych. W budynku brak urządzeń zapewniających osobom niepełnosprawnym dostęp na poszczególne kondygnacje budynku Opis robót W ramach termomodernizacji budynku internatu przy Zespole Szkół Ekonomicznych i Ogólnokształcących przy ul. Partyzantów 26 w Słupsku planuje się: - zastosowanie odpowiedniego oznakowania i zabezpieczenia stref niebezpiecznych na placu budowy, - wyposażenie terenu budowy w sprzęt p-poż. oraz środki ochrony osobistej i apteczki pierwszej pomocy, - odpowiednie oznakowanie dróg ewakuacyjnych oraz pożarowych, - stosowanie sprzętu zabezpieczającego przed upadkiem z wysokości, - montaż rusztowań przez wyspecjalizowane przedsiębiorstwo (przez osoby posiadające wymagane kwalifikacje zawodowe, gwarantujące prawidłowy montaż i eksploatację). W ramach termomodernizacji budynku internatu przy ul. Partyzantów 26 w Słupsku wykonane zostaną następujące prace: - roboty rozbiórkowe, - roboty ziemne, - roboty betonowe, - roboty malarskie - roboty izolacyjne - roboty ślusarskie - roboty instalacyjne - roboty pozostałe 13

14 Termomodernizacja budynku przy ul. Partyzantów 25 w Słupsku Roboty ziemne Przewidziano roboty ziemne podczas wykonywania izolacji przeciwwilgociowej i cieplnej fundamentów budynku internatu oraz wykonywania opaski przy budynku. Uwaga: roboty ziemne przy fundamentach budynku należy wykonywać ręcznie. Aby odpowiednio wykonać izolację pionową ścian fundamentowych i piwnic należy wykonać wykop. Wykopy przewidziano w paśmie 0,60m od lica budynku. Wykopy należy prowadzić do głębokości 0,40 m poniżej poziomu posadzki piwnic. Głębokość ta uzależniona jest od poziomu występowania wody gruntowej. Przed przystąpieniem do robót ziemnych należy usunąć lub skuć elementy wykończenia terenu (opaski wokół budynku, betonowe posadzki, płyty chodnikowe betonowe, polbruk itp.), w paśmie 1.00 m uniemożliwiające prawidłowe wykonanie izolacji Roboty wyburzeniowe i rozbiórkowe Do robót rozbiórkowych i wykuwających zalicza się : rozbiórka fragmentów stropów do przeprowadzenia rur spiro, wykucia otworów wentylacyjnych usunięcie papy z w obrębie obróbek blacharskich, wykonanie bruzd. skucia tynków (przyjęto 30% tynków do skucia), wykucie stolarki okiennej, demontaż obróbek blacharskich, rynien i rur spustowych, demontaż krat okiennych rozbiórka elementów zewnętrznych terenu (rozbiórka schodów zewnętrznych, chodników z kostki betonowej i płyt betonowych, skucie opaski wokół budynku) pozostałe roboty rozbiórkowe i demontażowe, Warunki bezpieczeństwa i higieny pracy przy robotach rozbiórkowych. W odniesieniu do robót rozbiórkowych mają zastosowanie ogólnie obowiązujące przepisy B.H.P. przy robotach budowlanych. Szczegółowe warunki B.H.P. przy robotach rozbiórkowych określone zostały w Rozp. Min. Odbudowy oraz Pracy i Opieki Społecznej z dn r. (Dz. U. nr 30 z dn r.). Podstawowe przepisy tego rozporządzenia przedstawiają się następująco: Urządzenia zabezpieczające i ochronne. Przejścia, pomosty i inne niebezpieczne miejsca powinny być zabezpieczone odpowiednio umocowanymi barierami, a pomosty zaopatrzone w listwy obrzeżne. Znajdujące się w pobliżu miejsca rozbiórki budowle, urządzenia użyteczności publicznej, latarnie, słupy, przewody i drzewa, powinny być odpowiednio zabezpieczone. Środki zabezpieczające pracowników i urządzenia. Robotnicy zatrudnieni przy robotach rozbiórkowych powinni być zaopatrzeni w odzież i urządzenia ochronne jak : kaski, rękawice i okulary ochronne, a narzędzia ręczne powinny być mocno osadzone na zdrowych i gładkich trzonkach oraz stale utrzymane w dobrym stanie. Przed przystąpieniem do robót rozbiórkowych, kierownik rozbiórki powinien dokładnie poinformować robotników o sposobie wykonywania robót rozbiórkowych i przeszkolić ich w zakresie przepisów B.H.P. Miejsca ustawienia drabin do wejścia na mury powinien wskazywać kierownik rozbiórki lub majster. Zawiesia do demontażu należy używać atestowane. Wpływ warunków atmosferycznych na prowadzenie robót rozbiórkowych. Przy wykonywaniu robót rozbiórkowych należy uwzględniać na nie warunków atmosferycznych, jak deszczu, mrozu, wiatru i odwilży. Podczas silnego wiatru nie wolno prowadzić robót na ścianach lub innych rozbieranych konstrukcjach lub pod nimi, gdyż może zachodzić niebezpieczeństwo zawalenia się tych konstrukcji w wyniku silnych podmuchów wiatru. 14

15 Termomodernizacja budynku przy ul. Partyzantów 25 w Słupsku Zapewnienie bezpieczeństwa publicznego. Wszystkie przejścia i przejazdy pozostające w zasięgu prowadzonych robót rozbiórkowych, powinny być w sposób odpowiedni zabezpieczone. W szczególności należy wytyczyć i wyraźnie oznakować tymczasowe drogi okrężne ( obejścia i objazdy ) lub wystawić wartowników zaopatrzonych w przyrządy sygnalizacyjne bądź też, w przypadkach szczególnie niebezpiecznych zastosować oba środki łącznie. Przed przystąpieniem do robót rozbiórkowych wykonawcy mają obowiązek sprawdzenia, czy w ich zasięgu, w miejscach zagrożonych nie ma osób postronnych Rozbiórka ręczna. Wszyscy robotnicy pracujący na wysokości powyżej 4.00 m powinni być zaopatrzeni w pasy ochronne na linach odpowiednio mocowanych do trwałych elementów konstrukcji w danym momencie nie rozbieranych. Zrzucanie wystających lub zwisających części budynku powinny być wykonane szczególnie ostrożnie pod osobistym nadzorem majstra lub kierownika rozbiórki. Miejsca zrzucania gruzu powinny być należycie zabezpieczone. Przy usuwaniu gruzu z większych płaszczyzn należy stosować pochylnie lub zsypy (rynny ). Nie zezwala się gromadzenia gruzu na stropach, balkonach, klatkach schodowych i innych konstrukcjach budynku. W przypadku prowadzenia robót w dwóch poziomach, dolny poziom powinien być zabezpieczony daszkami ochronnymi. UWAGA: Roboty prowadzone przy istniejących instalacji należy prowadzić ręcznie. Uwagi dodatkowe. Materiały z rozbiórki wywozić sukcesywnie, aby zapewnić bezpieczeństwo pracujących robotników. Do wywozu należy przyjąć samochody samowyładowcze do 5 t. Wywóz materiałów z rozbiórki na najbliższe legalne wysypisko. Podczas wykonywania robót wyburzeniowych i rozbiórkowych należy zachować szczególną ostrożność i przestrzegać warunki BHP w tym zakresie. Teren na którym będą prowadzone roboty rozbiórkowe od jest wygrodzony ogrodzeniem stałym, a budynek na tym terenie jest eksploatowany. Przed przystąpieniem do robót rozbiórkowych należy wygrodzić teren na którym będą odbywały się roboty, a nad wejściami wykonać daszki ochronne. Na tak przygotowanym terenie przy wejściu wystarczy wywiesić tablicę informacyjną oraz tablicę ostrzegawczą UWAGA - TEREN ROZBIÓRKI. W odniesieniu do robót rozbiórkowych mają zastosowanie ogólnie obowiązujące przepisy B.H.P. przy robotach budowlanych. Szczegółowe warunki B.H.P. przy robotach rozbiórkowych określone zostały w Rozp. Min. Odbudowy oraz Pracy i Opieki Społecznej z dn r. (Dz. U. nr 30 z dn r.) Roboty izolacyjne Wykonanie izolacji pionowej oraz poziomej ścian piwnic IZOLACJA POZIOMA METODĄ INIEKCJI KRYSTALICZNEJ. Izolacje poziome zaprojektowano w systemie IZOHAN wodpochron W. Zastosować można inną technologię o takich samych bądź lepszych parametrach. Odtworzenie hydroizolacji poziomej jest niestety kłopotliwe, pracochłonne i dosyć kosztowne. Jednym ze sposobów wykonania wtórnej hydroizolacji poziomej jest wykonanie iniekcji. Iniekcja przeciw wilgoci podciąganej kapilarnie polega na nasączeniu pasa muru w całym jego przekroju takim środkiem, który spowoduje zahamowanie kapilarnego transportu wilgoci. Z czasem, ponad taką blokadą, dzięki zahamowaniu transportu wilgoci, uzyskujemy mur o prawidłowej wilgotności. Usytuowanie otworów iniekcyjnych zależy od stopnia przesiąknięcia wilgocią przegrody, od warunków gruntowych wokół obiektu oraz od tego czy wykonujemy (odtwarzamy) też izolację pionową. 15

16 Termomodernizacja budynku przy ul. Partyzantów 25 w Słupsku W przypadku murów o grubości do 60 cm otwory wierci się z jednej strony muru, a koniec otworu powinien być oddalony o 5 10 cm od przeciwległego krańca przegrody Otwory rozmieszcza się w jednym szeregu (odstęp między ich środkami wynosi 10 12,5 cm) lub w dwóch szeregach (szereg otworów górnych musi być przesunięty o połowę odstępu w stosunku do szeregu otworów znajdujących się poniżej), pionowy odstęp między górnym, a dolnym szeregiem nie może przekraczać 8 cm. W murach o szerokości powyżej 60 cm otwory najczęściej wierci się w dwóch rzędach bądź z dwóch stron muru. Średnica otworów zależy od sposobu wtłaczania preparatu iniekcyjnego w przypadku iniekcji bezciśnieniowej powinna wynosić 30 mm, przy iniekcji ciśnieniowej z reguły mm. Generalnie zaleca się nachylenie pod kątem 25º tak, aby otwory przechodziły przez co najmniej jedną warstwę spoiny przy murach do 30 cm i przynajmniej dwie spoiny w przypadku murów grubszych. W cienkich murach otwory należy wiercić bardziej stromo (do 40º), w grubych bardziej płasko. Iniekcja może odbywać się bezciśnieniowo (grawitacyjnie) bądź też pod ciśnieniem. Preparat IZOHAN wodochron W jest koncentratem mikroemulsji silikonowej (SMK). SMK posiada bardzo niską lepkość, wielkość promienia cząsteczek wynosi od 10-9 do m jest więc o rząd wielkości mniejsza od pozostałych emulsji, ponadto cząsteczki SMK mogą mieszać się z wodą kapilarną materiału budowlanego, tak że nawet przy wysokim stopniu zawilgocenia możliwa jest duża głębokość wnikania i dobre rozprowadzanie materiału w przegrodzie. Preparat iniekcyjny IZOHAN wodochron W można stosować w murach o stopniu przesiąknięcia wilgocią 45-75% bez wstępnego osuszania muru. W przypadku wyższego zawilgocenia konieczne jest wstępne osuszenie muru w strefie iniekcji (najlepiej gorącym powietrzem). Prace wstępne obejmują najczęściej przygotowanie podłoża, uszczelnienie miejsc wycieku wody oraz elastyczne uszczelnienie ruchomych szczelin. Rozpoczynamy od usunięcia zniszczonych i nieodpowiednich tynków, jastrychów i powłok malarskich. W przypadku szczelnych posadzek jastrych usuwa się tylko w pasie o szerokości 30 cm przy styku posadzki ze ścianą, jeśli zaś posadzka jest nieszczelna z całej powierzchni. Spoiny należy wydłutować na głębokość co najmniej 2 cm. Mury, szczególnie w obiektach starych, zabytkowych, nie są jednorodne zbudowane z różnych materiałów, często też znajdują się w nich kawerny, rysy czy pęknięcia. Wtedy przed zastosowaniem właściwego preparatu iniekcyjnego należy wypełnić większe pustki i rysy w murze. Właściwy preparat iniekcyjny powinien rozprzestrzenić się w kapilarach, a nie wypełnić pustki w strukturze muru. Po wywierceniu otworów następuje ich odpylenie (odessanie pyłu), następnie w otwory wprowadza się zaprawę (suspensję) IZOHAN renobud R-105 wypełniającą rysy i pustki, po czym po rozpoczęciu procesu twardnienia ponownie wykonuje się nawierty w tych miejscach. Przy wypełnianiu pustek stosuje się zazwyczaj ciśnienie rzędu 2-3 atmosfer. Materiał wypełniający wprowadza się przez wywiercone otwory. Po wykonaniu wstępnej iniekcji wypełniającej pustki i rysy, w ciągu następnych 60 minut, należy wykonać właściwą iniekcję. Oznacza to, że częściowo stwardniałą zaprawę z wstępnej iniekcji należy rozwiercić i w te same otwory wprowadzić mikroemulsję silikonową. Iniekcję bezciśnieniową wykonujemy, wlewając preparat IZOHAN wodochron W mokre na mokre i uzupełniamy tak długo, aż nastąpi całkowite nasycenie muru. Zalecane są przy tym specjalne lejki lub pojemniki dozujące, umożliwiające lepszą kontrolę nasączania muru. Jeśli w niektórych lejkach, po upływie wymaganej ilości godzin, pozostanie płyn iniekcyjny, należy rozdzielić go na puste już lejki. Lepsze efekty daje iniekcja ciśnieniowa wtłaczanie preparatu przy jednostajnym niskim ciśnieniu przez pakery niskociśnieniowe, umieszczone w otworach iniekcyjnych lub przy pomocy lancy iniekcyjnej. Iniekcja ciśnieniowa, która może być stosowana także w murach mokrych (zalecane wstępne osuszenie pasa muru), pozwala na kontrolę całego procesu wtłaczania preparatu, a otwory iniekcyjne można wiercić w poziomie. Po zakończeniu procesu wysycania muru, otwory należy zasklepić za pomocą zaprawy typu PCC IZOHAN renobud R-103. Przy wyborze sposobu iniekcji należy kierować się przede wszystkim stopniem przesiąknięcia wilgocią muru. Gdy kapilarny współczynnik przesiąknięcia wilgocią jest wyższy niż 60 % iniekcja grawitacyjna może nie spełnić oczekiwań, wtedy lepiej jest wykonać iniekcję niskociśnieniową. To, czy otwory nawiercamy w jednym czy dwóch rzędach, zależy od grubości muru i tego, czy jest to mur jednorodny czy z przewarstwieniami kamiennymi. W murach mieszanych stosuje się zazwyczaj iniekcje dwurzędowe. W przypadku iniekcji dwurzędowych należy liczyć się z tym, iż nastąpi zwiększenie zużycia IZOHAN wodochronu W. Bardzo istotne jest fizyczne suszenie poprzez ustawienie urządzeń grzewczych i usuwających wilgoć. Materiał iniekcyjny musi rozłożyć się w całym przekroju muru, aby mógł nastąpić zamierzony skutek. W przypadku SMK (iniekt schnący fizycznie), przy wysokim zawilgoceniu muru i jednocześnie wysokiej 16

17 Termomodernizacja budynku przy ul. Partyzantów 25 w Słupsku wilgotności powietrza, mogą się pojawić z tym problemy. Gdy woda, jako nośnik materiału iniekcyjnego, nie może odparować, materiał iniekcyjny pozostaje płynny i nie może tym samym ujawnić swojego działania. Dopiero wówczas, gdy materiał budowlany uzyska własności hydrofobowe, zapewnione jest przerwanie podciągania kapilarnego i możliwe odparowanie wilgoci powyżej poziomu iniekcji. Samo odtworzenie izolacji poziomej to tylko jeden z etapów prac wykonywanych przy renowacjach. Dalsze prace będą polegać na wykonaniu hydroizolacji pionowej ścian fundamentowych od strony wilgoci gruntowej lub od strony pomieszczenia (tzw. izolacja typu wannowego). Konieczne może być też zastosowanie tynków renowacyjnych (szczególnie przy zasolonych przegrodach), prawidłowe zabezpieczenie cokołów oraz zastosowanie preparatów do zwalczania korozji biologicznej. Sposób stosowania Koncentrat IZOHAN wodochron W należy rozcieńczyć z czystą wodą w proporcjach 1:9. Przygotowany roztwór należy wykorzystać w ciągu jednego dnia. Preparat iniekcyjny IZOHAN wodochron W można stosować w murach o stopniu przesiąknięcia wilgocią % bez wstępnego osuszania muru. W przypadku wyższego zawilgocenia konieczne jest wstępne osuszenie muru w strefie iniekcji (najlepiej gorącym powietrzem). Prace wstępne obejmują najczęściej przygotowanie podłoża, uszczelnienie miejsc wycieku wody oraz elastyczne uszczelnienie ruchomych szczelin. Rozpoczynamy od usunięcia zniszczonych tynków, jastrychów i powłok malarskich. W przypadku szczelnych posadzek jastrych usuwa się tylko w pasie o szerokości 30 cm przy styku posadzki ze ścianą, jeśli posadzka jest nieszczelna z całej powierzchni. Spoiny należy wydłutować na głębokość co najmniej 2 cm. Ściana, szczególnie w obiektach zabytkowych, nie jest w środku jednorodna, często można w niej znaleźć niewypełnione fugi, mikrorysy czy nawet większe pęknięcia i pustki. W takim wypadku przed zastosowaniem właściwego preparatu iniekcyjnego wypełnia się większe pustki i rysy w murze. Właściwy preparat czynny powinien rozprzestrzenić się tylko w kapilarach, inaczej nie osiągniemy zamierzonego efektu. Po wywierceniu otworów następuje ich odpylenie (odessanie pyłu), następnie w otwory wprowadza się przy pomocy pompy niskociśnieniowej zaprawę (suspensję) IZOHAN renobud R-105 wypełniającą rysy i pustki, po czym, po rozpoczęciu procesu twardnienia ponownie wykonuje się nawierty w tych miejscach. Przy wypełnianiu pustek stosuje się zazwyczaj ciśnienie rzędu 2-3 atmosfer. Materiał wypełniający wprowadza się przez wywiercone otwory. Po wykonaniu wstępnej iniekcji wypełniającej pustki i rysy, w ciągu następnych 60 minut należy wykonać w właściwa iniekcję. Oznacza to, że częściowo stwardniałą zaprawę z wstępnej iniekcji należy rozwiercić i w te same otwory wprowadzić mikroemulsję silikonową. W przypadku murów o grubości do 60 cm otwory wierci się z jednej strony muru, a koniec otworu powinien być oddalony o 5-10 cm od przeciwległej powierzchni. Otwory rozmieszcza się w jednym (odstęp między ich środkami wynosi 10-12,5 cm) lub w dwóch szeregach (szereg otworów górnych musi być przesunięty o połowę odstępu w stosunku do szeregu otworów znajdujących się poniżej). Odstęp między górnym, a dolnym szeregiem otworów nie może przekraczać 8 cm. Średnica otworów zależy od sposobu wtłaczania preparatu iniekcyjnego w przypadku iniekcji bezciśnieniowej powinna wynosić ok. 30 mm, przy iniekcji niskociśnieniowej z reguły mm. Generalnie zaleca się nachylenie pod kątem 25 o, tak aby otwory przechodziły przez co najmniej jedną warstwę spoiny. W cienkich murach otwory należy wiercić bardziej stromo (do 40 o ), w grubych bardziej płasko. Iniekcję bezciśnieniową wykonujemy wlewając preparat IZOHAN wodochron W mokre na mokre i uzupełnia tak długo aż nastąpi całkowite nasycenie muru. Ułatwieniem w metodzie grawitacyjnej są specjalne pojemniki dozujące umożliwiające lepszą kontrolę nasączania muru. Jeszcze lepsze efekty daje iniekcja ciśnieniowa wtłaczanie preparatu przy jednostajnym niskim ciśnieniu przez pakery niskociśnieniowe umieszczone w otworach iniekcyjnych lub przy pomocy lancy iniekcyjnej. Iniekcja ciśnieniowa może być stosowana w murach mokrych (zalecane wykonanie wstępnego osuszenia pasa muru), a otwory iniekcyjne można wiercić nawet w poziomie. Wybór pomiędzy iniekcją grawitacyjna, a niskociśnieniową zależy od stopnia przesiąknięcia wilgocią przegrody. Gdy kapilarny współczynnik przesiąknięcia wilgocią jest wyższy niż 60% iniekcja grawitacyjna nie spełni oczekiwań, trzeba wtedy wykonać iniekcję ciśnieniową. Otwory poiniekcyjne należy wypełniać zaprawą IZOHAN renobud R-103. Iniekcje dwurzędową wykonuje się przede wszystkim w murach mieszanych. Otwory wierci się w spoinach jeśli przegroda wykonana jest z mało nasiąkliwych kamieni o różnej wielkości i kształtach. W przypadku iniekcji zużycie preparatu iniekcyjnego może wzrosnąć. W przypadku 17

18 Termomodernizacja budynku przy ul. Partyzantów 25 w Słupsku murów o szerokości powyżej 60 cm wykonuje się najczęściej iniekcje dwustronne. Wykonanie iniekcji jednostronnej w grubszych murach też jest możliwe, należy jednak zwrócić szczególną uwagę na to by otwory przebiegały do siebie równoległe. W przypadku SMK trzeba koniecznie zadbać o to, aby fizyczne schnięcie mikroemulsji silikonowej nastąpiło w ciągu tygodnia od wtłoczenia preparatu iniekcyjnego! Poszczególne warstwy izolacji należy wykonywać zgodnie z kartami technologicznymi producenta. Wykonanie iniekcji 1. Wiercenie otworów iniekcyjnych w murze wykonuje się w jednej linii na wybranym poziomie, równolegle do poziomu posadzki w podpiwniczeniu lub przyziemiu w zależności od tego, czy budynek jest podpiwniczony czy też nie. Otwory o średnicy 20 mm wykonuje się przy użyciu młotów udarowo obrotowych w odstępach co cm, w zależności od stanu zasolenia murów. Jeżeli zasolenie murów jest większe niż 0,5% masowych lub gdy nie wykonuje się pomiarów zasolenia, należy wykonywać otwory iniekcyjne co 10 cm. W przypadku minimalnego zasolenia, znacznie poniżej 0,3%, otwory iniekcyjne można wiercić co 15 cm. Stwierdzono bowiem, że - podobnie jak w innych technologiach - zasolenie murów wpływa na zmniejszenie promienia penetracji iniekcji. Otwory iniekcyjne wierci się na głębokości grubości muru minus 5 cm oraz pod kątem do poziomu. Sposób wiercenia otworów ilustrują rysunki przekroju poziomego i pionowego murów wierconych jednostronnie i dwustronnie. 2. Przygotowane otwory iniekcyjne nawilża się przed wprowadzeniem środka iniekcyjnego wodą przez skierowanie do otworu strumienia wody około 0,5 l, który poza nawilżaniem wypłukuje z otworów zwiercinę stanowiącą przeszkodę w penetracji środka iniekcyjnego. Wodę do otworów można skierować z urządzenia iniekcyjnego pod ciśnieniem grawitacyjnym. 3. W przygotowane otwory iniekcyjne wprowadza się grawitacyjnie, po około 30 minutach od nawilżenia, świeżo przygotowany środek iniekcyjny, składający się z cementu portlandzkiego, aktywatora krzemianowego i wody w odpowiednich proporcjach wagowych. Mieszanina ta w czasie iniekcji powinna mieć konsystencji łatwo samopoziomującą się w naczyniu i łatwo wylewającą się z naczynia przez otwór o średnicy 2 cm. Ilość wprowadzonego grawitacyjnie środka iniekcyjnego równa się objętościowo pojemności otworu iniekcyjnego. Środek iniekcyjny w tej technologii jest jednocześnie środkiem zaślepiającym (flekującym) otwory, które po iniekcji można dodatkowo zaślepić tuż przy wylocie, (przy użyciu szpachelki) tym samym środkiem iniekcyjnym, lecz o gęstszej konsystencji. Czynność ta zwiększa estetykę lica muru w strefie iniekcji. 4. Mieszaninę iniekcyjną przygotowuje się bez pośrednio przed jej użyciem i należy ją zastosować do 30 minut od czasu dodania wody do składników mieszanki. Przeciwwilgociową izolację pionową wykonuje się w następujący sposób: otwory iniekcyjne wierci się w identyczny sposób jak w przypadku izolacji poziomej, natomiast różnica polega na rozmieszczeniu otworów na płaszczyźnie izolowanej ściany od środka budynku. Płaszczyznę muru zewnętrznego nawierca się siatką otworów iniekcyjnych w odległościach w rzędzie i pionie co 20 cm. W wyjątkowych sytuacjach zasolenia muru otwory należy wiercić w odstępach co 15 cm. Geometria rozmieszczenia otworów pokazana jest na rysunku, przedstawiającym widok ściany od strony nawiertów oraz na rysunku przedstawiającym przekrój pionowy izolowanej pionowo ściany. Pozostałe czynności są identyczne, jak podczas wykonywania izolacji poziomej tą metodą. IZOLACJA PIONOWA ŚCIAN FUNDAMENTOWYCH GRUBOWARSTWOWYMI POWŁOKAMI BITUMICZNYMI (KMB). Przygotowanie podłoża Podłoże musi być niezmrożone, nośne, równe i wolne od smoły, raków i rozwartych rys, zadziorów oraz szkodliwych zanieczyszczeń. Krawędzie należy sfazować (zukosować) zaś wyoblenia odpowiednio zaokrąglić. Podłoże może być suche lub lekko wilgotne, lecz chłonne. Wilgotne podłoże wydłuża czas twardnienia. Istniejące grubowarstwowe uszczelnienia i malarskie powłoki bitumiczne nadają się jako podłoże o ile wykazują wystarczającą wytrzymałość do przyjęcia nowej warstwy uszczelniającej. Miękkie, grubowarstwowe powłoki np. z kationowych emulsji bitumicznych lub bitumiczno-lateksowych mas uszczelniających należy oczyścić. Należy zbić wystające resztki zaprawy, krawędzie odsadzki fundamentowej należy oczyścić z gruzu i ziemi. Wystające części fundamentów należy potraktować ze 18

19 Termomodernizacja budynku przy ul. Partyzantów 25 w Słupsku szczególną pieczołowitością. Mleczko cementowe, resztki zaprawy i inne obniżające przyczepność części należy usunąć z całej powierzchni za pomocą odpowiednich narzędzi. Warstwa gruntująca Jako powłokę gruntującą nanosi się szczotką lub szerokim pędzlem EUROLAN 3 K, rozcieńczony wodą w stosunku 1:10 lub 1:15 w przypadku natrysku. Podłoża, które wymagają wzmocnienia (np. beton porowaty lub podłoża łuszczące się), należy zagruntować EUROLANem TG 2. Po wyschnięciu powłoki gruntującej można przystąpić do nanoszenia materiału właściwej izolacji. Pierwsza warstwa izolacji KMB Żeby zapobiec tworzeniu się pęcherzy na powierzchniach o dużych porach, nierównościach, jak i na bloczkach profilowanych powierzchniowo, potrzebne jest szpachlowanie wypełniające (szpachlowanie drapane) wykonane przy pomocy właściwego materiału izolacyjnego. Szpachla wypełniająca musi wyschnąć, zanim będzie można rozpocząć następny etap pracy. W przypadku nieotynkowanego muru z bloków wielkowymiarach należy zamknąć spoiny pionowe o rozwartości poniżej 5 mm poprzez szpachlowanie wypełniające materiałem izolacyjnym. Przy rozwartościach powyżej 5 mm należy je zamknąć poprzez szpachlowanie wypełniające, np. masą kompensującą skurcz, nieprzepuszczającą wody, wyrównawczą masą szpachlową DEITERMANN HKS. Uszczelnienie dylatacji oraz przejść rurowych Szczeliny dylatacyjne zaleca się uszczelnić taśmą izolacyjną SUPERFLEX B 400 lub SUPERFLEX B 240. Jest ona naklejona na krawędziach szczeliny masą izolacyjną i później łączona z izolacją powierzchniową. Uszczelnienie z materiału izolacyjnego w obrębie przejść rurowych powinno być wykonywane w postaci wyoblenia. W okolicy poziomu gruntu i w rejonie rozpryskiwanej wody zaleca się, żeby przed uszczelnieniem powlec cokół elastyczną mikrozaprawą SUPERFLEX D 1. Uszczelnienia z mineralnej zaprawy elastycznej i masy KMB powinny nakładać się na siebie na szerokości około 20 cm. W ten sposób zapobiega się podciąganiu wilgoci pod izolację, a przez to możliwym szkodom spowodowanym mrozem. Czarna izolacja nie powinna być później widoczna ponad powierzchnią gruntu. Miejsca połączeń i zaokrągleń są rejonami szczególnie zagrożonymi przez wodę. Przy tradycyjnych materiałach uszczelniających są one najczęstszymi miejscami przenikania wody. Masy KMB umożliwiają płynne i bezspoinowe przejścia pomiędzy izolacją wyobleń (faset) i izolacją powierzchni płaskich. Celowym jest rozpoczynanie uszczelniania piwnicy od uszczelnienia wyobleń. Uszczelnienie powierzchniowe należy przedłużyć na ok. 10 cm szerokości odsadzki fundamentowej. Wykonania wyobleń na styku ściana/płyta lub ściana/odsadzka fundamentowa można wykonać przy pomocy materiału izolacyjnego. Wzmocnienie tkaniną nie jest potrzebne. Do tworzenia wyobleń najlepiej nadaje się, będąca w naszej ofercie handlowej, kielnia w kształcie kociego języczka. Promień zaokrąglenia powinien wynosić maksymalnie 2 cm. W przypadku istniejących wyobleń wykonanych z zaprawy należy zwrócić uwagę na zapewnienie należytej jej przyczepności do podłoża oraz na zapobieżenie przenikaniu wilgoci. Właściwa izolacja nakładana metodą ręczną W ofercie DEITERMANN znajdą Państwo kilka materiałów KMB do nakładania metodą ręczna należą do nich między innymi: Superflex 10 (2K), Plastikol UDM 2 S (2K)oraz Superflex More (1K). Nakładanie uszczelnienia z tych materiału w co najmniej 2 procesach roboczych. Drugi proces roboczy powinien być przeprowadzony najszybciej jak to jest możliwe, tak by nie uszkodzić warstwy położonej w pierwszym procesie roboczym. Właściwa izolacja nakładana metodą natrysku Materiał Superflex 100 S jest materiałem specjalnie przygotowanym pod kontem nakładania metodą natrysku. Warstwa ochronna Na ścianach fundamentowych najczęściej warstwą ochronną są płyty ze styropianu ekstrudowanego lub ekspandowanego, które stanowią jednocześnie izolację termiczną pomieszczeń piwnicznych. Jako izolacji termicznej ścian fundamentowych z zastosowano płyty styropianu ekspandowanego grubości 12cm oraz systemu folia profilowana + geowłóknina DREFON S120. Płyty faliste i jednowarstwowe folie wytłaczane (pęcherzykowe) nie nadają się do ochrony uszczelnienia w czasie zasypywania wykopu. W przypadku stosowania wytłaczanych płyt polistyrenowych jako warstwy ochronnej należy wykluczyć pionowe ich przemieszczenia poprzez zastosowanie folii poślizgowych lub wypełnień z nie związanych frakcji piaskowych. Warstwa ochronna i zasypywanie wykopu może nastąpić dopiero po całkowitym wyschnięciu izolacji. Płyty z polistyrenu przyklejać należy materiałem z którego wykonana została izolacja powłokowa. 19

20 Termomodernizacja budynku przy ul. Partyzantów 25 w Słupsku Obróbki blacharskie Rozbiórkę obróbek blacharskich należy rozpocząć od demontażu rynien i rur spustowych. Istniejące rynny i rury spustowe należy rozebrać. Elementy te nie nadają się do ponownego użycia. Pozostałe obróbki blacharskie należy rozebrać, nie są przeznaczone do ponownego montażu. W skład pokrycia dachowego, oprócz papy, wchodzą również obróbki blacharskie. Przed położeniem papy należy zamocować pasy nadrynnowe, obróbki wiatrownic. Rynny φ 150 z blachy tytanowo-cynkowej gr. 0,60 mm. Rury spustowe φ 120 z blachy tytanowocynkowej gr. 0,60 mm. W dolnej części rury spustowej zamontować należy czyszczaki i połączyć z istniejącą kanalizacją deszczową wgłębną przy pomocy specjalnych kolanek. Pozostałe obróbki blacharskie należy wykonać z blachy tytanowo-cynkowej gr mm. Montaż rynien. Czasami dobrze jest założyć rynnę wstępnie, aby ustalić dokładnie jej długość. Nie należy jej wówczas zatrzaskiwać w hakach. Prawidłowa długość rynny powinna wynosić : długość dachu + po 1 cm z każdej strony. Następnie należy wyznaczyć miejsce, gdzie będzie zamocowany wylot otwarty (tzw. sztucer). Rynny i rury spustowe mogą być cięte za pomocą wyrzynarki do stali lub piły cyrkulacyjnej z tarczą do stali. Zabrania się stosowania piły kątowej do cięcia stalowych wyrobów powlekanych. Rynny prowadzić ze spadkiem 0,5%. Zakończenie rynny. Zakończenie rynny należy uszczelnić poprzez wyciśnięcie uszczelniacza dekarskiego na rowek wewnątrz zaślepki. Zaślepkę mocujemy, wciskając ją lekko na krawędź rynny i dodatkowo lutując. Podobnie postępujemy przy zastosowaniu zaślepki uniwersalnej. Zaleca się przymocować zaślepki do rynny wkrętami farmerskimi lub nitami. Montaż wylotu otwartego. Montaż wylotu otwartego zaczyna się od zaznaczenia miejsca na rurę spustową, używając wyloty rynny - sztucera. Otwór należy wyciąć używając nożyc lub wycinarki otworów. Następnie należy odgiąć krawędzie otworu w dół tak, aby woda spływała do wylotu otwartego. Zahaczyć należy sztucer o wygięty brzeg rynny i obrócić wokół rynny, a następnie owinąć klamry wokół drugiej krawędzi rynny. Zamocować wylot otwarty poprzez zgięcie klamry na tylnym brzegu rynny. Łączenie rynny. Łączenie rynny powinno być usytuowane w pobliżu haka rynnowego. Rynny należy łączyć na zakład min. 20 mm lub na styk, pozostawiając ok. 2 mm luzu. Przy łączeniu na styk należy zastosować łącznik. Użycie łącznika jest konieczne, ponieważ umożliwia on ruch rynny pod wpływem zmiany temperatur. Należy wycisnąć niewielką ilość uszczelniacza dekarskiego na środkowy rowek uszczelki gumowej, aby zapobiec ewentualnym przeciekom. Łącznik należy założyć na środek złącza rynny zaczynając od tylnej strony rynny. Następnie należy zagiąć przedni zaczep łącznika w dół i obrócić go do rynny. Zamknąć łącznik małą klamrą. Zabezpieczyć łącznik przed otwarciem, doginając małą klamerkę. Zasady montażu Montaż rury spustowej należy zacząć od zmierzenia odległości pomiędzy wylotem otwartym a fasadą budynku. Wyznaczyć odległość rury spustowej dochodzącej od sztucera do ściany budynku. Tabela do wyznaczania długości rury spustowej odchodzącej od sztucera do ściany budynku w mm. Odległość od ściany Długość rury spustowej Następnie należy ustalić położenie pierwszej obejmy rury spustowej. Zamocować obejmę z trzpieniem. Maksymalna odległość między obejmami wynosi 2000 mm. Obejmy owijają rurę spustową. 20

21 Termomodernizacja budynku przy ul. Partyzantów 25 w Słupsku Wylot rury spustowej powinien być zainstalowany około 300 mm od gruntu. Wylot rury spustowej należy zamocować z obu stron do rury, aby nie został uszkodzony zsuwający się śnieg lub lód. Przy ustalaniu długości pionowego odcinka rury spustowej trzeba wziąć pod uwagę, że kolano będzie w nią wsunięte na około 50 mm. Obejma powinna znajdować się w odległości około 40 mm od ściany. Obróbki blacharskie należy wykonać z blachy ocynkowanej gr. 0,60 mm. Istniejące obróbki blacharskie na ściankach attykowych szczytowych należy rozebrać. Obróbki blacharskie należy wykonać w sposób gwarantujący niezaciekanie wody opadowej na ściany. Odległość kapinosa obróbki od ściany wynosić powinna 4 cm. Parapety zewnętrzne Istniejące parapety zewnętrzne należy zdemontować. Nowoprojektowane parapety zewnętrzne wykonać należy z blachy tytanowo-cynkowej gr. 0,60 mm.. Parapet wykonać należy z jednego kawałka blachy. Niedopuszczalne jest wykonanie parapetów na zasadzie łączenia dwóch fragmentów blachy. Długość parapetu uzależniona jest od szerokości okna. Parapet należy wyprofilować w sposób gwarantujący prawidłowe odprowadzenie wody na zewnątrz budynku (5%). Parapet zakończyć należy okapnikiem. Odległość okapnika od powierzchni ściany nie może być mniejsza niż 40 mm. Należy zwrócić uwagę na prawidłowy montaż parapetów zewnętrznych, a w szczególności na prawidłowe uszczelnienie połączenia parapetu z istniejącym oknem. Ze względu na fakt, iż w danym budynku występuje wiele typów okien, należy zwracać szczególną uwagę na prawidłowe i indywidualne dopasowania kształtu parapetu dla każdego z okien. Parapety wewnętrzne montowane w nowowymienianych oknach wykonane z płyty melaminowanej w kolorze białym. Pozostałe obróbki blacharskie Pozostałe obróbki blacharskie należy wykonać z blachy ocynkowanej gr. 0,60 mm. Obróbki blacharskie powinny wystawać poza lico wykończonej ściany co najmniej 40 mm i być wykonane w taki sposób, aby zabezpieczały elewację przed zalewaniem wodą deszczową Ułożenie pokrycia dachu W związku z wymianą pasa nadrynnowego, w strefie przyokapowej dachu należy wykonać nowe pokrycie, z dwóch warstw papy termozgrzewalej: podkładowej i wierzchniego krycia. Papę podkładową asfaltową mocować za pomocą gwoździ papowych z podkładkami blaszanymi. Jako pokrycie przyjęto następujące papy : papa termozgrzewalna podkładowa gr. 4 mm papa termozgrzewalna wierzchniego krycia gr. 5 mm parametrach : dla papy nawierzchniowej : Podstawowe dane techniczne Osnowa Włóknina poliestrowa 200g/ivr Masa asfaltowa, zawartość g/m 2 IModvf. SBS min Siła zrywająca : wzdłuż/w poprzek N/5cm 750/700 Wydłużenie wzdłużna wzdłuż/w poprzek % min. 40/40 Giętość w obniżonej temp. Na wałku <j> 30 mm C - 25 "C ' Odporność na działania wys. Temp. (2h) C Grubość. mm *\4 Gwarancja ^ł-* 15 lal dla papy podkładowej : Podstawowe dane techniczne Osnowa Włóknina poliestrowa wzmocniona Masa asfaltowa, zawartość g/m 2 Modvf. 150g/ni" SBS

22 Termomodernizacja budynku przy ul. Partyzantów 25 w Słupsku Siła zrywająca : wzdłuż/w poprzek N/5cm 600/500 Wydłużenie wzdłużna wzdłuż/w poprzek % 40/40 Giętość w obniżonej temp. Na wałku (j) 30 mm C - 25 "C Odporność na działania wys. Temp. (2h) C Grubość : mm 5 Gwarancja 10 lat Warstwa podkładowa mocowana mechanicznie na podłożu drewnianym. Łączniki mechaniczne gwoździe papowe z podkładkami blaszanymi rozmieszczamy wzdłuż zakładu podłużnego na całej powierzchni dachu, zwiększając ich liczbę w obrębie brzegu dachu i urządzeń dachowych (kominy, wentylatory, świetliki i inne). Ze względu na nachylenie połaci dachowej przyjmujemy układanie pasów prostopadle do kierunku spływu wody. Tylko na jednej części gdzie spadek wynosi 2, projektuje się ułożenie pasów papy równolegle do spadku. W przypadku spadku na połaci dachowej mniejszej niż 5% należy dodatkowo zabezpieczyć je pokryciami bezspionowymi. Obróbki przy okapie Warstwę podkładową zaleca się zakończyć ok. 5 cm przed krawędzią zagięcia pasa okapowego, a warstwę nawierzchniową o ok. l cm od tej krawędzi. Brzeg papy w pobliżu zagięcia blachy okapowej przycisnąć w czasie zgrzewania wałkiem i dokładnie sprawdzić, czy nastąpił wypływ masy asfaltowej. W strefie przy okapowej powierzchnię należy obniżyć o koło l - 2 cm. Obróbki przy nowych trzonach kominowych Obróbki urządzeń należy wykonać w układzie dwuwarstwowym. Zaleca się zastosowanie przynajmniej na jedną z warstw papy polimerowo-asfaltowe na osnowie z włókniny poliestrowej. Nie należy stosować pap asfaltowych niemodyfikowanych. Obróbki z papy należy wyprowadzić min. 20 cm nad poziom połaci dachu. Aby nie załamywać papy pod kątem 90 oraz zapobiec odklejaniu się papy na krawędzi styku połaci dachowej z powierzchnią pionową, zaleca się zastosować listwy styropianowe laminowane papą o przekroju trójkątnym 5 x 5 cm lub 10 x 10 cm -. Paroizolację z pokrycia dachowego należy wyprowadzić na ścianę ponad izolację termiczną dachu. Powierzchnię ściany komina i attyki do których będzie zgrzewana papa, powinna być zagruntowana asfaltową emulsją anionową. Zgrzew papy podkładowej poza l/f ^ l : \ zarówno na połaci dachowej, jak i na ścianie, powinien wynosić cm. Przy attykach papę nawierzchniową należy wyprowadzić na wierzch attyki, a następnie wykonać obróbki blacharskie Naprawa spękanych i zarysowanych ścian Na podstawie przeprowadzonych oględzin, stwierdza się występowanie rys, szczególnie w obrębie otworów okiennych. Zarysowania występują również pod oknami. Poza tym widoczne zawilgocenia od nieszczelności obróbek blacharskich przed ich wymianą na obecne. Szczegółową inwentaryzację rys i spękań wykonaną na dzień r. i pokazano na rysunkach. Wzmocnienie pojedynczych zarysowań ścian po oczyszczeniu rysy wykonać iniekcję zaprawą cementową marki M 35 z dodatkiem zaprawy TEN-10 ATLAS wyrównać w bruzdach powierzchnię zaprawy w paśmie gdzie występują zarysowania przymocować wstrzeliwaną na kołki siatkę typu Ledóchowskiego na siatce wykonać narzut z zaprawy cementowej marki M 12 22

23 Termomodernizacja budynku przy ul. Partyzantów 25 w Słupsku Roboty termomodernizacyjne Zgodnie z wymaganiami związanymi z wykonaniem izolacji termicznej ścian, projektuje się wykonanie docieplenia ścian tylnych elewacji budynku za pomocą styropianu elewacyjnego gr. 13 cm EPS (powyżej cokołu) i za pomocą styropianu elewacyjnego gr. 13 cm EPS (cokół budynku). Ściany fundamentowe (piwnicy) poniżej terenu należy ocieplić za pomocą płyt z polistyrenu ekstradowanego gr. 13cm. Przed dociepleniem piwnic wykonać izolację przeciwwilgociową pionową zewnętrznych ścian fundamentowych do poziomu ław fundamentowych. Po dociepleniu ścian, wykonać należy warstwę zbrojącą (z systemowej siatki zbrojącej) oraz warstwę fakturową w postaci tynku mineralnego cienkowarstwowego typu baranek o grubości ziaren 2,0. Na poddaszu przewiduje się docieplenie ściany wewnętrznej (h=280cm) taką samą metodą styropianem EPS gr. 16cm Budynek przybudówki należy ocieplić styropianem elewacyjnym EPS gr. 14cm. UWAGA: Wszelkie inne luźne fragmenty obrzutki tynkarskiej, mogące budzić wątpliwości, co do przyczepności, należy skuć oraz dokładnie oczyścić powstałe w ten sposób miejsca. Ze względu na ryzyko uszkodzenia dolnych fragmentów docieplenia, do wysokości 2,50 m powyżej poziomu terenu, projektuje się wykonanie dodatkowej (drugiej) warstwy siatki zbrojącej. Sposób wykonania docieplenia metodą lekką mokrą, musi być zgodny z wytycznymi technologicznymi zawartymi w technologii systemowej wybranego producenta. Niedopuszczalne jest wykonanie docieplenia przy pomocy produktów pochodzących od różnych producentów (należy zastosować jeden całkowity system docieplenia). Przed rozpoczęciem prac dociepleniowych, należy oczyścić elewację z resztek luźnych fragmentów. TECHNOLOGIA WYKONANIA DOCIEPLENIA Sposób wykonania docieplenia metodą lekką mokrą, musi być zgodny z wytycznymi technologicznymi zawartymi w technologii systemowej wybranego producenta. Niedopuszczalne jest wykonanie docieplenia przy pomocy produktów pochodzących od różnych producentów (należy zastosować jeden całkowity system docieplenia tego samego producenta). ZAGRUNTOWANIE PODŁOŻA ŚCIAN Przygotowanie podłoża: Podłoże powinno być suche, oczyszczone z kurzu, brudu, olejów, tłuszczów i wosku. Wszystkie luźne, nie związane właściwie z podłożem warstwy należy przed zastosowaniem emulsji usunąć. Przygotowanie emulsji: Emulsja gruntująca produkowana jest jako emulsja gotowa do bezpośredniego użycia. Nie wolno jej łączyć z innymi materiałami, rozcieńczać ani zagęszczać. Sposób użycia: Emulsję gruntującą nanosi się na podłoże w postaci nierozcieńczonej, jednokrotnie wałkiem lub pędzlem jako cienką i równomierną warstwę. Na podłożach bardzo chłonnych i zmurszałych emulsję nanieść jeszcze raz, poprzecznie do pierwszej warstwy. Użytkowanie powierzchni, czyli wylewanie posadzek lub podkładów, przyklejanie płytek itp., należy rozpocząć po wyschnięciu, nie wcześniej jednak niż po 6 godzinach od nałożenia emulsji. Niniejsze informacje stanowią podstawowe wytyczne, dotyczące stosowania wyrobu i nie zwalniają z obowiązku wykonywania prac zgodnie z zasadami sztuki budowlanej i przepisami BHP. OCIEPLENIE ŚCIAN Ocieplenie ścian zewnętrznych: Przed przystąpieniem do ocieplenia ścian zewnętrznych należy w pierwszej kolejności oczyścić ścianę z zanieczyszczeń, sadzy, usunąć resztki zaprawy ze ściany oraz luźną izolację ze szczelin (połączeń płyt). Izolację termiczną ścian należy wykonać zgodnie z poniższym opisem oraz zgodnie z instrukcją ocieplania ścian metodą lekką mokrą opracowaną przez producenta systemu. Przygotowanie podłoża: Warunki pogodowe. Płyty styropianowe należy przyklejać przy pogodzie bezdeszczowej, gdy temperatura powietrza nie jest niższa niż 5 C. Na przygotowaną (oczyszczoną, wyrównaną i zagruntowaną) powierzchnię należy przykleić w różnych miejscach budynku 8-10 próbek styropianu o wymiarach 10 x 10 cm. Do przyklejania należy użyć zaprawy klejowej, nakładając ją na całe powierzchnie próbek w warstwie grubości ok. 1 cm. Po 23

24 Termomodernizacja budynku przy ul. Partyzantów 25 w Słupsku dokładnym dociśnięciu styropianu do ściany, pozostawia się go na 3-4 dni. Po tym czasie odrywa się przyklejone próbki styropianu. Podłoże jest nośne, jeżeli nastąpi rozwarstwienie próbek styropianowych. Przymocowanie płyt izolacji termicznej: Głównym elementem mocującym styropian do muru jest warstwa zaprawy klejowej. Możliwe jest nanoszenie jej dwoma sposobami: - metoda I: polegająca na naciągnięciu kleju na mur za pomocą pacy zębatej, jest to sposób szybki i wydajny, możliwy jednak do zastosowania tylko na równym podłożu. - metoda II: polegająca na nakładaniu kleju na płyty styropianowe w formie placków, ze szczególnym uwzględnieniem brzegów płyty. Zaprawa klejowa uzyskuje pełną wytrzymałość po dwóch-trzech dniach, w zależności do temperatury i wilgotności. Nakładanie zaprawy klejowej w warunkach silnego nasłonecznienia, lub przy temperaturze powietrza ponad 30 C może doprowadzić do znacznego spadku jej wytrzymałości. Należy pamiętać, że nasłoneczniona ściana może się rozgrzać do temperatury 60 C, a w tych warunkach nie jest możliwe wiązanie żadnej zaprawy mineralnej. W celu prawidłowego przymocowania płyt izolacji termicznej projektuje się osadzić dyble, opierając talerzyki o powierzchnię ocieplenia i zależnie od rodzaju kołka wbijać lub wkręcać trzpienie do oporu. Prawidłowo osadzone dyble nie wystają żadnym fragmentem więcej niż o 1 mm ponad powierzchnię a w przypadku ich zagłębienia w ociepleniu niedopuszczalne jest uszkodzenie struktury styropianu. Długość kołków powinna być tak dobrana, aby ich rozporowe trzpienie były zagłębione w konstrukcyjnej części ściany (nie licząc tynku) co najmniej 6 cm w ścianach wykonanych z materiałów pełnych. Do wykonywania warstwy termoizolacyjnej należy stosować płyty styropianowe po okresie sezonowania u producenta. Wymiary płyt nie mogą być większe niż 60 x 120 cm. Krawędzie płyt mogą być proste lub frezowane. Producent styropianu powinien załączyć deklarację zgodności z posiadanym atestem. Warstwa zbrojąca Dwie warstwy siatki na ścianach należy zastosować do wysokości min. 2,50 m powyżej poziomu terenu. Na pozostałej części budynku wykonać należy warstwę zbrojącą jednowarstwowo. Siatka powierzchniowa powinna charakteryzować się odpowiednią wytrzymałością mechaniczną, równym, trwałym splotem, i dzięki kąpieli akrylowej odpornością na alkalia. Wykonywanie należy rozpoczynać od naciągania na styropian warstwy zaprawy za pomocą pacy zębatej. Następnie należy odciąć potrzebną długość pasa siatki i wcisnąć ją w kilka punktów w klej, po czym pacą zębatą dokładnie zatopić. Kolejny pas siatki układa się na zakład min. 5 cm. Ostatnią czynnością jest wygładzanie powierzchni pacą metalową do otrzymania równej, gładkiej faktury. Dokładne wykonanie tej warstwy jest szczególnie ważne, zarówno ze względów konstrukcyjnych, jak i estetycznych. Jeżeli po wygładzeniu pozostaną jakieś nierówności to należy je zeszlifować, ponieważ mogą one być widoczne na wyprawie tynkarskiej grubości tylko 2 3 mm. PODKŁAD TYNKARSKI Warunki pogodowe. Podczas wykonywania i wysychania tynku temperatura powietrza powinna wynosić min. 5 C, a max 25 C. Nie należy wykonywać tynków w czasie opadów deszczu i silnych wiatrów. UWAGA: podkładu tynkarskiego nie należy rozcieńczać. TYNK SZLACHETNY MINERALNY Jest to szlachetna fakturowa wyprawa tynkarska, dostarczana w postaci suchej mieszanki do rozrabiania wodą. Nadaje się do stosowania zarówno na zewnątrz jak i wewnątrz budynku, ponieważ jest odporna na opady, przepuszczalna dla pary i CO2, i nieszkodliwa pod względem higienicznym. Suchą mieszankę rozrabia się wodą w ilości 0,21 0,22 l/kg, do uzyskania jednolitej, półpłynnej konsystencji. Należy ustalić sobie własną, stałą ilość wody dodawaną do każdego worka. Należy rozrabiać zawsze całe worki (możliwość separowania się kruszywa w czasie transportu). Po wymieszaniu zaprawy należy odstawić ją na kilka minut przed nałożeniem, aby zdążyły zadziałać zawarte w niej substancje chemiczne, po czym jeszcze raz zamieszać i ewentualnie dodać wody do uzyskania żądanej konsystencji. Tak uzyskana zaprawa nadaje się do nakładania przez 1 2 godzin. Przy nakładaniu wskazany jest 24

25 Termomodernizacja budynku przy ul. Partyzantów 25 w Słupsku jednak pośpiech, szczególnie w warunkach wysokiej temperatury powietrza i nasłonecznienia, których generalnie należy unikać. Ściana nasłoneczniona może rozgrzać się do ponad 60 C, nałożenie tynku jest wówczas niemożliwe. Nie należy również pozwolić na nakładanie i dojrzewanie tynku w temperaturze poniżej + 5 C. Przed rozpoczęciem kładzenia tynku należy rozplanować przerwy technologiczne, tak aby móc je ukryć w detalach architektonicznych (otwory, rury spustowe, zmiana koloru, bonie, specjalne listwy). Jeżeli nie ma takich elementów ścianę należy tynkować w całości. Rozrobioną mieszankę nanosi się na podłoże za pomocą packi metalowej, po czym zaciera się ją packą plastikową do uzyskania żądanej faktury. Należy nakładać warstwę tak cienko, jak to jest możliwe, to znaczy powłokę grubości najgrubszego ziarna kruszywa. Dla SN 20 jest to 2 mm. WYKONANIE ROBÓT OCIEPLAJĄCYCH Przyjęto następujący sposób wykonania robót: Zagruntowanie powierzchni ściany emulsją gruntującą, W celu uzyskania prostej i wypoziomowanej dolnej krawędzi systemu ocieplającego należy zamocować listwę cokołową. Listwą tą jest aluminiowy kształtownik dobierany przekrojem do grubości styropianu, mocowany do podłoża stalowymi kołkami rozporowymi. Przyklejanie styropianu za pomocą zaprawy klejowej. Ewentualne szczeliny powstałe w warstwie ocieplającej trzeba wypełnić np. przez wstawienie klinów wyciętych ze styropianu lub przez wprowadzenie ekspansywnej pianki poliuretanowej. Szczeliny nie wolno wypełniać klejem. Po stwardnieniu kleju mocującego styropian (min. po 24 godz.) ewentualne nierówności warstwy izolacyjnej należy zeszlifować ręcznie packą pokrytą gruboziarnistym papierem ściernym lub mechanicznie przy pomocy szlifierki oscylacyjnej. Mocowanie kołków plastikowych. Otwory pod kołki należy wiercić na głębokość 6 cm w ścianach z cegły, betonu i min. 9 cm w ścianach z materiałów porowatych (gazobeton). Po wywierceniu otwory oczyścić przez przedmuchanie. W tak przygotowane otwory osadzić kołki, opierając talerzyki o powierzchnię styropianu i w zależności od rodzaju kołka wkręcić lub wbić trzpienie. Prawidłowo osadzone kołki nie powinny wystawać żadnym fragmentem więcej niż 1 mm ponad powierzchnię, a w przypadku ich zagłębienia w ociepleniu niedopuszczalne jest wystąpienie uszkodzeń struktury styropianu. W obrębie otworów okiennych i drzwiowych należy wykonać uszczelnienia styków styropianu ze stolarką i obróbkami blacharskimi przy pomocy trwale elastycznej masy, najlepiej akrylowej. Przykleić ukośne wkładki z siatki zbrojącej 25x35 cm w sąsiedztwie wszystkich narożników okiennych i drzwiowych oraz innych otworów w elewacji. Wykonać wzmocnienia narożników budynku oraz otworów okiennych i drzwiowych osadzając aluminiowe kątowniki. Wykonanie warstwy zbrojonej. Przygotowaną zaprawę klejową należy naciągnąć na ścianę z jednoczesnym formowaniem jego powierzchni pacą zębatą 10/12 mm w bruzdy. Nałożony klej zachowuje odpowiednią plastyczność przez około min w zależności od temperatury i wilgotności względnej powietrza. Dlatego należy unikać pracy przy bezpośrednim nasłonecznieniu i silnym wietrze. Na tak naniesionym kleju należy zatopić i zaszpachlować na gładko siatkę zbrojącą. Poszczególne pasma siatki należy układać poziomo lub pionowo z zachowaniem zakładów min. 5 cm. Minimalne otulenie siatki wynosi 1 mm. Niedopuszczalne jest pozostawienie, nawet miejscami, siatki bez otuliny. Nie wolno wykonywać warstwy zbrojonej metodą zaszpachlowania klejem uprzednio rozwieszonej na ociepleniu siatki! Po całkowitym wyschnięciu warstwy zbrojonej, tj. nie wcześniej niż po 2 dniach, można przystąpić do wykonania podkładu tynkarskiego. Wykonanie podkładu tynkarskiego. Podkład tynkarski należy wykonywać w temperaturach od + 5 C do + 25 C nakładając go pędzlem lub wałkiem malarskim. Czas wysychania wynosi 6 12 godzin i zależy od warunków atmosferycznych. 25

26 Termomodernizacja budynku przy ul. Partyzantów 25 w Słupsku Nakładanie szlachetnej zaprawy tynkarskiej. Materiał należy naciągać na podłoże rozprowadzając go równomiernie w cienkiej warstwie przy pomocy pacy stalowej gładkiej. Po wykonaniu i wyschnięciu zaprawy tynkarskiej należy wykonać powłoki malarskie oraz tynk mozaikowy wg projektu kolorystyki elewacji. Numery poszczególnych kolorów farb podano i tynku podano na rysunku kolorystyki Docieplenie stropu nad ostatnią kondygnacją Na poddaszu przewiduje się ocieplenie stropu wełną mineralną gr. 13cm z wykonaniem podłogi z płyt OSB oraz ocieplenie stropu nad pokojami, wełną mineralną gr. 13cm wraz z wykonaniem podłogi z płyt OSB. Należy zastosować maty z wełny mineralnej URSA DF 40 (λ=0,040[w/(m*k)] Zakres prac obejmuje: demontaż deskowania stropu usunięcie wypełnienia z gliny ułożenie folii ułożenie wełny mineralnej wykonanie podłogi z płyt OSB Na stropie pomiędzy legarami należy ułożyć folię paroszczelną i warstwę wełny mineralnej gr. 13 cm. Następnie wykonać warstwę podłogową z płyt OSB gr. 22 mm, wilgocioodpornych niepalnych. Płyta OSB powinna być transportowana oraz przechowywana w taki sposób, aby uniknąć jej uszkodzenia. Do przechowywania płyty najkorzystniej jest przeznaczyć zamknięte i wentylowane pomieszczenie magazynowe. Możliwe jest również magazynowanie płyt pod zadaszoną wiatą, tak, aby płyta nie była narażona na opady atmosferyczne. Jeśli niemożliwe jest składowanie w miejscu zadaszonym, należy zapewnić płycie równe podłoże, np. w formie platformy i odizolować od gruntu warstwą folii, zabezpieczyć paletę folią, plandeką lub innym wodoszczelnym materiałem oraz umożliwić płytom dostęp powietrza. Zanim płyta zostanie użyta na budowie, zaleca się co najmniej 24-godzinny okres aklimatyzacji w nowych warunkach. Według zasad ochrony i zabezpieczenia materiałów drewnopochodnych, zaleca się aby wilgotność płyty podczas montażu nie przekraczała 15%. Przy tym poziomie wilgotności wyklucza się możliwość wystąpienia szkodliwych grzybów i pleśni. Układanie płyt OSB Jeżeli płyta OSB jest układana w paśmie dłuższym niż 12 m, to należy dodatkowo pozostawić szczelinę dylatacyjną o szerokości min. 25 mm. Płyty o krawędziach prostych łączyć na legarach z zachowaniem koniecznie min. 3mm dylatacji wokół płyty. Konstrukcja połączenia na pióro i wpust automatycznie daje szczelinę dylatacyjną. Przy montażu płyt pomiędzy ścianami lub w przypadku podłóg pływających zalecane jest zachowanie dylatacji 12 mm pomiędzy płytą a ścianą. Płyty układać osią główną prostopadle do legarów, a łączenie krótszych krawędzi płyty zawsze musi być na legarach. Nie podparte na legarach dłuższe krawędzie płyty, muszą mieć wyprofilowane krawędzie na pióro i wpust, odpowiednią podporę lub łącznik. Do mocowania płyt OSB na podłodze należy stosować wkręty do drewna lub gwoździe spiralne lub pierścieniowe długości co najmniej 2,5 razy grubość mocowanej płyty. Odległość gwoździa od brzegu płyty nie może być mniejsza niż 1 cm. Uwaga- czarne wkręty do płyt gipsowo-kartonowych- nie nadają się do mocowania płyt drewnopochodnych, mają one inną charakterystykę hartowania. W celu zwiększenia sztywności podłogi przykleić płytę do legarów klejem montażowym na bazie rozpuszczalników chemicznych, natomiast sklejenie połączeń płyt pióro-wpust (np. klejem typu D3) zalecane jest w przypadku podłóg pływających z zachowaniem dylatacji min. 1cm pomiędzy podłogą a ścianą. 26

27 Termomodernizacja budynku przy ul. Partyzantów 25 w Słupsku Roboty malarskie Zastosować farby silikatowe. Kolorystykę elewacji przyjąć należy zgodnie z numerami farb zawartymi w dokumentacji projektowej. Niedopuszczalne jest dobieranie kolorów farb poprzez porównywanie ich z kolorami przedstawionymi na wydrukach (rysunkach). Ościeża okienne należy pomalować farbą silikatową w kolorze białym Malowanie elewacji Przygotowanie powierzchni nowych tynków: Powierzchnie nowych tynków należy odkurzyć. Powierzchnia tynku powinna być zagruntowana rozrzedzoną farbą emulsyjną (z 5 10-proc. dodatkiem wody) lub roztworem spoiwa dyspersyjnego (np. l część dyspersji na 5 części wody), Tynki świeże wymagają przed malowaniem emulsyjnym zneutralizowania. Stosuje się w tym celu fluatowanie, tj. powleczenie powierzchni 10-procentowym roztworem fluorokrzemianu magnezu, cynku lub innym podobnym preparatem. W technice emulsyjnej mają obecnie zastosowanie farby przygotowane fabrycznie, których spoiwem są dyspersje tworzyw sztucznych (np. polioctanu winylu, kopolimerów akrylowo-sty-renowych itp.) oraz lateksy kauczukowe. Przed przystąpieniem do malowania farby powinny być dokładnie wymieszane. Malowanie odbywać się może pędzlami ławkowymi, wałkami lub pistoletami natryskowymi. Farbami emulsyjnymi nie można malować podłoży ze stali i żeliwa ze względu na to, że działają one korodująco na stal. Powłoki emulsyjne wykonane na elementach stalowych otrzymują brunatną barwę. Rdzawe plamy będą widoczne na powierzchni ściany pomalowanej farbą emulsyjną, jeżeli uprzednio nie zostały zaizolowane (np. lakierem asfaltowym) wystające elementy zbrojenia. Emulsja gruntująca Podłoże powinno być suche, oczyszczone z kurzu, brudu, olejów, tłuszczów i wosku. Wszystkie luźne, nie związane właściwie z podłożem warstwy należy przed zastosowaniem emulsji usunąć. Emulsję nanosi się na podłoże w postaci nierozcieńczonej, jednokrotnie wałkiem lub pędzlem jako cienką i równomierną warstwę. Na podłożach bardzo chłonnych i zmurszałych emulsję nanieść jeszcze raz, poprzecznie do pierwszej warstwy. Użytkowanie powierzchni, czyli wylewanie posadzek lub podkładów, przyklejanie płytek itp., należy rozpocząć po wyschnięciu, nie wcześniej jednak niż po 6 godzinach od nałożenia emulsji. Farba PRZYGOTOWANIE PODŁOŻA Sposób oczyszczenia podłoża powinien być dopasowany indywidualnie do danego obiektu, w zależności od wytrzymałości i stanu zachowania materiału podłoża oraz jego wartości historycznej. Podłoże powinno być suche i nośne oraz oczyszczone z zabrudzeń mogących osłabić przyczepność farby, zwłaszcza z kurzu, brudu, wosku oraz tłuszczów. Stare, słabej jakości powłoki malarskie i inne warstwy o problematycznej przyczepności należy usunąć. Przed zastosowaniem farby, podłoże zagruntować silikatowym preparatem gruntującym (np.atlas ZŁOTY WIEK S-01 lub inny o takich samych bądź lepszych parametrach). SPOSÓB UŻYCIA Farba dostarczana jest w postaci gotowej do użycia. Po otwarciu, zawartość opakowania należy przemieszać w celu wyrównania konsystencji. Farbę można rozcieńczać preparatem gruntującym maksymalnie do 7% objętościowo (0,7 litra preparatu na opakowanie 10 litrów). Przyjęte proporcje rozcieńczania należy zachować na całej malowanej powierzchni. Ostatnie malowanie wykonać farbą w postaci nierozcieńczonej. Farbę nanosić cienką, równomierną warstwą za pomocą pędzla, wałka lub metodą natryskową. W zależności od potrzeb oraz chłonności i struktury podłoża farbę nanosić jedno- lub dwukrotnie. Drugą warstwę nanosić po wyschnięciu pierwszej. Nanoszenie farby należy prowadzić w sposób ciągły, metodą mokre na mokre, unikając przerw i nie dopuszczając do malowania już częściowo wyschniętej farby. Czas wysychania powłoki wynosi ok. 2 do 6 godzin, zależnie od podłoża, temperatury i wilgotności względnej powietrza. Przerwy technologiczne podczas malowania należy z góry 27

28 Termomodernizacja budynku przy ul. Partyzantów 25 w Słupsku zaplanować, np. w narożnikach i załamaniach budynku, na liniach gzymsów, pilastrów lub innych podziałów architektonicznych. W trakcie prac malarskich oraz w okresie wysychania farby, malowaną powierzchnię należy chronić przed bezpośrednim nasłonecznieniem, działaniem wiatru i opadów atmosferycznych. Zaleca się stosowanie siatek ochronnych na rusztowaniach. Uwaga! Aby uniknąć ewentualnych różnic w odcieniach barw przy zastosowaniu kolorowych farb, należy na jedną powierzchnię nakładać farbę o tej samej dacie produkcji. Malowanie powierzchni różniących się między sobą fakturą i parametrami technicznymi może powodować efekt różnych odcieni danego koloru farby. Przed malowaniem należy dokładnie zabezpieczyć wszystkie elementy znajdujące się w pobliżu, np. szyby, stolarkę, obróbki blacharskie itp., ponieważ zabrudzenia z farby silikatowej są po wyschnięciu bardzo trudne do usunięcia bez ryzyka uszkodzenia podłoża. Należy zastosować Farbę SILIKATOWĄ (np. ATLAS ZŁOTY WIEK S-02 SILIKATOWA lub inna o takich samych bądź lepszych parametrach) Malowanie ścian wewnętrznych (nowe piony wentylacyjne) Scianki z płyt gipsowo-kartonowych pomalować zgodnie z kolorem pomieszczenia w którym się znajduje. Zastosować farbę emulsyjną na uprzednio przygotowanym podłożu. Podłoże przed malowaniem należy zagruntować Wentylacja grawitacyjna W budynku istnieje wentylacja grawitacyjna. Istniejące przewody wentylacyjne należy odgruzować. Projektowane podłączenia pomieszczeń do istniejących przewodów wykonać z rur spiro, i obudować płytami gipsowo-kartonowymi gr. 1.5cm niepalnymi, w pomieszczeniach wilgotnych - impregnowanymi. Kanały w pomieszczeniach nieogrzewanych są ocieplone wełną i zamknięte płytami osb na stelażu drewnianym. Ponad dachem kominy są otynkowane i pomalowane zgodnie z kolorem elewacji. Ze względu na konieczność zwiększenia ilości przewodów wentylacyjnych oraz zmianę ich lokalizacji, projektuje się wykonanie nowych. Do wzniesionych pionów wentylacyjnych, należy doprowadzić przewody wentylacyjne z rur Spiro. Na wylotach pionów wentylacyjnych projektuje się zainstalowanie nasad obrotowych wg. projektu. Na wlotach wentylacji umieścić kratki wentylacyjne. Szczegóły znajdują się w części rysunkowej opracowania. RURA WENTYLACYJNA SPIRO Ø150 Wykonana ze stali ocynkowanej gr. 0,55mm. Dostępna w 3-metrowych kawałkach. NASADY KOMINOWE Nasady kominowe to urządzenia przeznaczone do montażu na szczycie komina i służące do stabilizacji i wspomagania ciągu kominowego w przewodach wentylacyjnych, spalinowych lub dymowych. Nasada obrotowa Obrotowe nasady kominowe są urządzeniami dynamicznie wykorzystującymi siłę wiatru do wspomagania ciągu kominowego. Dzięki unikalnej budowie charakteryzują się wysoką wydajnością, trwałością i cichą pracą. Montuje się je na wylotach kominowych wentylacji grawitacyjnej Obudowanie kominów płytą gipsowo-kartonową Płyta gipsowo-kartonowa ogniochronne (GKF) Płyty te przeznaczone są do wykonywania okładzin ścian i sufitów na konstrukcji metalowej, ścian szachtowych i przedścianek,oraz innych elementów budowlanych w miejscach, gdzie wymagana jest odporność ogniowa. Są to płyty, o dodatkowo wzmocnionym rdzeniu gipsowym, zawierające włókno szklane, które zwiększa odporność ogniowa płyt. Krawędź podłużna spłaszczona, półokrągła 28

29 Termomodernizacja budynku przy ul. Partyzantów 25 w Słupsku Grubość 12,5 mm Wymiar 200 / 260 / 300 cm x 120 cm Waga ok. 13 kg/m Stolarka okienna Stolarka okienna PCV (kolor biały). Szyba termo U max = 1,1 [W/(m 2 K)], oszklenie podwójne, wypełnienie argonem, jedna szyba pokryta powłoką ciepłochronną, wymiary mm, grubość szyby zespolonej 30mm, transmisja światła w 71%, solar factor wg PN EN 41049, współczynnik zaciemnienia 0,61, klasyfikacja akustyczna Rw min. 35dB, współczynnik infiltracji 0,5, oraz stopniowanie uchyłu skrzydła Całkowity współczynnik przenikania ciepła dla okna U max = 1,1 [W/(m 2 K)] Profile okienne min. 5 komorowe. Okna wyposażyć należy w nawiewniki okienne higrosterowalne, montowane w ramie okiennej. Nawiewniki higrosterowalne 30m3/h zamontowane z każdym skrzydle okna. Montaż nawiewników higrosterowalnych w stolarce okiennej Proponowane nawiewniki np. prod. AERECO typ EMM (lub innych producentów o równoważnych parametrach technicznych) w kolorze białym. UWAGA: montaż wykonać należy zgodnie z technologią producenta. Przed rozpoczęciem montażu, należy każdorazowo skontrolować rodzaj profili tworzących konstrukcje okien (profile PCV lub drewniane) oraz ocenić realną możliwość wykonania takiego montażu. W przypadku stwierdzenia wątpliwości co do możliwości wykonania takiego montażu, należy skontaktować się z producentem nawiewników w celu uzyskania ostatecznych wytycznych dotyczących danego możliwości zastosowania danego nawiewnika. Powiadomić też należy inspektora nadzoru inwestorskiego, który jako jedyny może podjąć decyzję ostateczną co do sposobu montażu nawiewnika. Prace związane z montażem nawiewników, należy powierzać osobom posiadającym wymagane kwalifikacje, minimalizując ryzyko uszkodzenia konstrukcji okiennej. Prace montażowe należy też uprzednio uzgodnić z lokatorami, w celu ustalenia metody pracy najmniej uciążliwej dla nich. W opracowaniu przyjęto założenie, iż nawiewniki montowane będą w otwieranych skrzydłach okiennych, w górnej, przylgowej części ramy okiennej. Niedopuszczalny jest montaż nawiewnika poprzez wycięcie otworu w centralnej części profili okiennych, gdyż powoduje to rozszczelnienie konstrukcji okna i obniżenie jego właściwości izolacyjnych. Ogólne wytyczne dotyczące montażu nawiewników, przedstawiono poniżej, posługując się przykładowym nawiewnikiem higrosterowalnym prod. AERECO typ EMM. 29

30 Termomodernizacja budynku przy ul. Partyzantów 25 w Słupsku CHARAKTERYSTYKA PRZEPŁYWOWA Nawiewnik pracuje automatycznie w zakresie od % wilgotności względnej. Jeśli wilgotność względna jest mniejsza lub równa 35 % nawiewnik jest przymknięty i minimalny strumień powietrza doprowadzany jest do pomieszczenia. Wraz ze wzrostem wilgotności otwiera się i przy wilgotności 70 % uzyskuje wartość maksymalną. Nawiewniki te są skonstruowane ta, że powietrze zewnętrzne nie styka się bezpośrednio z czujnikiem. Dzięki temu analizowane są warunki wewnątrz pomieszczenia, a nie na zewnątrz. Okucia budowlane Każdy wyrób stolarki budowlanej powinien być wyposażony w okucia zamykające, łączące, zabezpieczające i uchwytowo-osłonowe. Okucia powinny odpowiadać wymaganiom norm państwowych, a w przypadku braku ta kich norm - wymaganiom określonym w świadectwie ITB dopuszczającym do stosowania wyroby stolarki budowlanej wyposażone w okucie, na które nie została ustanowiona norma. Okucia stalowe powinny być zabezpieczone fabrycznie trwałymi powłokami antykorozyjnymi. Okucia nie zabezpieczone należy, przed ich zamocowaniem, pokryć minią ołowianą lub farbą ftalową, przeciwrdzewną. 30

31 Termomodernizacja budynku przy ul. Partyzantów 25 w Słupsku Oszklenie Oszklenie powinno odpowiadać norm państwowych, a w przypadku braku takich norm - wymaganiom określonym w świadectwie ITB dopuszczającym do stosowania wyroby ze szkła budowlanego. Szyba termo Ug = 1,0 [W\ (m2x0k)], oszklenie podwójne, wypełnienie argonem, jedna szyba pokryta powłoką ciepłochronną, wymiary mm. W dolnej części zespolenia należy umieścić wygrawerowane oznaczenie oraz wielkość wsp. Ug [W\ (m2x0k)] dla zastosowanego szkła. Uwaga : Przed przystąpieniem do montażu okien należy przedstawić inspektorowi nadzory Aprobatę techniczną lub Świadectwo zgodności z podaniem wsp. Ug [W\ (m 2 x 0 K)] dla całego okna. Bez tego dokumentu okna nie zostaną dopuszczone do montażu. Pianka montażowa PIA/EX/66/2004 Zastosowanie: uszczelnienia przy montażu stolarki okiennej i drzwiowej z drewna, PCV i aluminium wypełnianie i izolacja przepustów kablowych i rurowych uszczelnienia złączy dachowych, ściennych i stropowych izolacja termiczna elementów instalacji c.o. i wodno-kanalizacyjnych montaż rolet, wygłuszanie i uszczelnianie ścian działowych łączenie i uszczelnienia prefabrykowanych elementów drewnianych w konstrukcjach szkieletowych uszczelnienia w systemach chłodzących izolacja termiczna dachów i stropodachów warstwa dźwiękoszczelna w osłonach silników Sposób użycia: podłoże musi być czyste, wolne od tłuszczu i wszelkich zanieczyszczeń (kurz, brud, stare szczeliwa itp.) bezpośrednio przed nałożeniem pianki podłoże obficie zwilżyć wodą przed użyciem doprowadzić puszkę do temperatury pokojowej, np. przez włożenie do naczynia z letnią wodą bezpośrednio przed rozpoczęciem pracy puszką energicznie wstrząsnąć około 30 razy standardowa pozycja puszki podczas aplikacji pianki - do dołu zaworem w miejscach trudno dostępnych można aplikować piankę w pozycji do góry zaworem po uprzednim częściowym opróżnieniu puszki (o ok. 1/3 zawartości) i powtórnym dokładnym wymieszaniu przestrzeń roboczą wypełniać od dołu powolnym, jednostajnym ruchem, zapełniając ją tylko częściowo i pozostawiając miejsce na rozprężającą się piankę po stwardnieniu uszczelnienia usunąć nożem nadmiar pianki zabezpieczyć utwardzona piankę przed działaniem promieni słonecznych tynkiem, farbą lub Silikonem czyścić płynem czyszczącym do pianki poliuretanowej bezpośrednio po użyciu. utwardzoną piankę usuwać tylko mechanicznie - nie spalać! Zalecenia BHP: Przy użyciu pianki poliuretanowej należy przestrzegać zwykłych zasad higieny pracy: chronić przed dziećmi, stosować wyłącznie w dobrze wentylowanych pomieszczeniach, nosić odpowiednią odzież ochronną, odpowiednie rękawice ochronne i okulary lub ochronę twarzy, nie wdychać gazu/rozpylonej cieczy, nie używać w pobliżu otwartego ognia ani w temperaturach ponad 50 C, w przypadku awarii lub jeżeli źle się poczujesz, niezwłocznie zasięgnij porady lekarza - jeżeli to możliwe, pokaż etykietę, nie przebijać ani nie zgniatać opakowania, usuwać produkt i jego opakowanie w sposób bezpieczny, 31

32 Termomodernizacja budynku przy ul. Partyzantów 25 w Słupsku Roboty pozostałe Opaska budynku Po rozebraniu istniejącej opaski wokół budynku kamieni naturalnych i usunięciu gruzu z rozbiórki należy wykonać nową z kostki betonowej np. POLBRUK gr. 6 cm w kolorze naturalnym o szerokości 50 cm. Przykładowe wymiary kostki: 20x10x6 cm. Po wytyczeniu trasy opaski należy ułożyć obrzeża trawnikowe o wymiarach 100 x 20 x 6 cm w kolorze szarym. Teren przylegający do opaski należy wyprofilować z minimalnym spadkiem na zewnątrz oraz obsypać krawężnik w sposób gwarantujący jego stabilność. Kostki betonowe należy układać na warstwie podsypki piaskowej stabilizowanej cementem gr. 2 cm oraz podsypce piaskowej zagęszczonej mechanicznie do I s =0.95 o gr. 30 cm (po zagęszczeniu). Kostki betonowe należy układać z zachowanie szczelin 3 5 mm. Wypełnianie szczelin musi być prowadzone w miarę postępu robót. Po wypełnieniu szczelin powierzchnię należy dokładnie oczyścić. Następnie ułożone kostki należy ubić wibratorem płytowym z osłoną z tworzywa sztucznego dla ochrony kostki przed uszkodzeniem i zabrudzeniem. Po ubijaniu należy uzupełnić szczeliny do pełnej wysokości. Do wypełnienia szczelin zastosowano piasek naturalny. Opaskę należy wykonać ze spadkiem 2 % w kierunku trawnika. Grunt pod opaską powinien być niewysadzinowy. Nienośny grunt podłoża należy usunąć lub tak zagęścić, aby jego nośność była odpowiednia dla projektowanych obciążeń. Podłoże należy wyprofilować zapewniając jego odwodnienie Roboty ślusarskie Kraty zamontowane w oknach budynku należy zdemontować na czas wykonywania robót izolacyjnych, oczyścić, pomalować i zamontować Roboty betonowe Roboty betonowe obejmują naprawę stopni przy wejściach do budynku od strony podwórza Uwagi dotyczące dopuszczalnych zmian - Wszystkie zmiany odnośnie zastosowań materiałowych i rozwiązań konstrukcyjnych wymagają uzgodnienia z autorem opracowania. - Kopiowanie bądź przedruk w części lub w całości jest dozwolony tylko za zgodą autora opracowania BHP przy wykonywaniu robót BHP przy robotach rozbiórkowych - Teren, na którym odbywa się rozbiórka obiektu budowlanego, należy ogrodzić i oznakować tablicami ostrzegawczymi. - Przed przystąpieniem do robót rozbiórkowych pracownicy powinni być zapoznani z programem rozbiórki i poinstruowani o bezpiecznym sposobie jej wykonania. - Usuwanie jednego elementu nie powinno wywoływać nieprzewidzianego spadania lub zawalenia się innego. - Podczas wiatru o szybkości większej niż 10 m/sek. należy roboty wstrzymać. - W czasie rozbiórki przebywanie ludzi na niżej położonych kondygnacjach jest zabronione. - Przy usuwaniu gruzu z rozbieranego obiektu należy stosować zsuwnice pochyłe lub rynny zsypowe. - Zsuwnice powinny mieć zabezpieczenie przed spadaniem lub wypadaniem gruzu. - Gromadzenie gruzu na stropach, balkonach, klatkach schodowych i innych konstrukcyjnych częściach obiektu jest zabronione. 32

33 Termomodernizacja budynku przy ul. Partyzantów 25 w Słupsku Warunki BHP przy rusztowaniach Rusztowania powinny: - posiadać pomost o powierzchni roboczej wystarczającej dla zatrudnionych oraz do składowania narzędzi i niezbędnej ilości materiałów, - posiadać konstrukcję dostosowaną do przeniesienia działających obciążeń, - zapewniać bezpieczną komunikację pionową i swobodny dostęp do stanowisk pracy, - stwarzać możność wykonywania pracy w pozycji nie powodującej nadmiernego wysiłku, - Rusztowania typowe powinny być wykonane zgodnie z wymaganiami norm, - Rusztowania nietypowe powinny być wykonane zgodnie z projektem, - Rusztowania inwentaryzowane powinny być zaopatrzone w atest wytwórni, a ich montaż powinien być dokonywany zgodnie z instrukcją producenta, - Pracownicy zatrudnieni przy ustawianiu i rozbiórce rusztowań powinni być przeszkoleni w zakresie wykonywania danego rodzaju rusztowań, - Przy wykonywaniu robót na wysokości pracownicy powinni być zabezpieczeni pasami ochronnymi z linką umocowaną do stałych elementów konstrukcji budowli lub wznoszonych (rozbieranych) rusztowań, - Przy wznoszeniu lub rozbiórce rusztowań należy wyznaczyć strefę niebezpieczną i zabezpieczyć ją w sposób określony w Zabronione jest ustawianie i rozbieranie rusztowań: - o zmroku, jeżeli nie zapewniono oświetlenia dającego dobrą widoczność, - w czasie gęstej mgły, opadów deszczu i śniegu oraz gołoledzi, - podczas burzy i wiatru o szybkości przekraczającej 10 m/sek. - Wznoszenie lub rozbieranie rusztowań w sąsiedztwie napowietrznych linii elektrycznych może być dokonywane wyłącznie wtedy, gdy linie te są usytuowane poza strefą niebezpieczną określoną w 31 i 47; w przeciwnym razie przed rozpoczęciem robót linie napowietrzne należy wyłączyć spod napięcia. - Używanie beczek, skrzyń, cegieł, bloków betonowych itp. przedmiotów jako rusztowań lub podpór dla pomostów rusztowań jest zabronione. - Użytkowanie rusztowania dopuszczalne jest po dokonaniu jego odbioru przez nadzór techniczny, potwierdzonego zapisem w dzienniku budowy. - Na rusztowaniu powinna być wywieszona tablica informująca o dopuszczalnej wielkości obciążenia pomostów. - Obciążanie pomostów rusztowań materiałami ponad ustaloną ich nośność i gromadzenie się pracowników na pomostach jest zabronione. - Wchodzenie i schodzenie z rusztowań powinno odbywać się w miejscach do tego przeznaczonych. - Wspinanie się po stojakach, podłużnicach, leżniach i poręczach rusztowań jest zabronione. - Piony komunikacyjne, schodnie i pomosty rusztowań należy utrzymywać w czystości, a w okresie zimy oczyszczać ze śniegu i posypywać piaskiem. - Pozostawianie narzędzi przy krawędziach pomostów rusztowań jest zabronione. - Jednoczesna praca na dwóch pomostach roboczych znajdujących się w jednym pionie jest dozwolona pod warunkiem zastosowania odpowiedniego zabezpieczenia, np. szczelnego daszku ochronnego. - Rusztowania powinny być sprawdzane okresowo, a ponadto po silnym wietrze, opadach atmosferycznych i przerwach roboczych dłuższych niż 10 dni. - Podłoże (grunt, konstrukcja itp.), na którym ustawia się rusztowanie, powinno zapewniać jego stabilność, mieć zapewnione stałe odwodnienie oraz odpływ wód opadowych od budynku. 33

34 Termomodernizacja budynku przy ul. Partyzantów 25 w Słupsku - Dla rusztowań nietypowych liczbę zakotwień oraz wielkość siły kotwiącej należy każdorazowo ustalać w zależności od rodzaju i wysokości tych rusztowań, przyjmując siłę jednego zamocowania, której składowa pozioma jest nie mniejsza niż 250 kg. - Zakotwienia powinny być rozmieszczane równomiernie na całej powierzchni ściany, przy której znajduje się rusztowanie. Poprzecznice w miejscach zakotwienia powinny być dosunięte do ściany. - Konstrukcja rusztowania nie powinna wystawać poza najwyżej położoną linię kotew więcej niż 3 m, a pomost roboczy nie powinien być umieszczony wyżej niż 1,5 m. - Rusztowania stojakowe powinny mieć wydzielone bezpieczne piony komunikacyjne. - Odległość najbardziej oddalonego stanowiska pracy od pionu komunikacyjnego nie powinna być większa niż 20 m. - Nośność urządzenia do transportu materiałów na wysięgnikach mocowanych do konstrukcji rusztowania nie może przekraczać 150 kg. - Wielkość prześwitu otworu w rusztowaniu dla przejazdu powinna być dostosowana do gabarytu pojazdów z ładunkiem, a szerokość otworu powinna być nie mniejsza niż 3 m. Znajdujące się przy przejeździe stojaki należy zabezpieczyć przed zmianą położenia (uderzeniem) za pomocą odbojnic. - Rusztowanie z rur stalowych powinno być uziemione i posiadać instalację odgromową. - Zrzucanie elementów rozbieranych rusztowań jest zabronione. - Na pomoście rusztowania nie powinno przebywać jednocześnie więcej osób niż przewiduje instrukcja techniczno-ruchowa. - Wykonywanie gwałtownych ruchów, przechylanie się przez poręcze, gromadzenie materiałów i narzędzi po jednej stronie rusztowania, opieranie się o ścianę budynku itp. przez osoby znajdujące się na pomoście jest zabronione. - Pozostawianie na pomoście rusztowania materiałów i narzędzi po zakończonej pracy jest zabronione. - Rusztowania przesuwne składane należy użytkować zgodnie z instrukcją producenta. - Droga, po której rusztowanie jest przesuwane, powinna być wyrównana i utwardzona. Opracowanie: 34

35 Termomodernizacja budynku przy ul. Partyzantów 25 w Słupsku 3 Projekt branży sanitarnej Projekt branży sanitarnej 35

36 Wymiana instalacji ogrzewczej w budynku przy ul. Partyzantów 25 w Słupsku. ZAWARTOŚĆ OPRACOWANIA 1. PODSTAWA OPRACOWANIA DANE OGÓLNE OPIS STANU ISTNIEJĄCEGO OPIS PROJEKTOWANYCH ROZWIĄZAŃ Instalacja ogrzewcza Przewody Grzejniki Armatura Odpowietrzenie i odwodnienie Próby i płukanie instalacji ogrzewczej Regulacja instalacji ogrzewczej Izolacja antykorozyjna i ciepłochronna UWAGI KOŃCOWE SPIS RYSUNKÓW

37 Wymiana instalacji ogrzewczej w budynku przy ul. Partyzantów 25 w Słupsku. OPIS TECHNICZNY do projektu wykonawczego wymiany instalacji ogrzewczej w budynku przy ul. Partyzantów 25, Słupsk, działka nr 804/4. 1. PODSTAWA OPRACOWANIA 1.1. Umowa z Inwestorem, 1.2. Projekt budowlany branży architektoniczno-konstrukcyjnej, 1.3. Audyt energetyczny opracowany przez Agatę Lachowicz w czerwcu 2013 r., 1.4. Uzgodnienia międzybranżowe, 1.5. Obowiązujące przepisy i normy. 2. DANE OGÓLNE Przedmiotem opracowania jest projekt wykonawczy wymiany instalacji ogrzewczej w budynku przy ul. Partyzantów 25, Słupsk, działka nr 804/4. Jest to obiekt czterokondygnacyjny z poddaszem użytkowym, zrealizowany wg technologii tradycyjnej z dachem na pełnym deskowaniu kryty papą, z podsufitką wykonany z płyt wiórowych. Podstawowe parametry techniczne obiektu: Powierzchnia zabudowy - 347,34 m 2 Powierzchnia użytkowa ,86 m 2 Kubatura ,36 m 3 3. OPIS STANU ISTNIEJĄCEGO Źródłem ciepła dla instalacji ogrzewczej, wodnej, pompowej zrealizowanej z rozdziałem dolnym, jest wbudowany kompaktowy węzeł cieplny zlokalizowany w piwnicy w przyległym budynku przy ul. Partyzantów 26. Przewody instalacji ogrzewczej wykonano z rur stalowych czarnych łączonych przez spawanie. Przewody rozdzielcze, piony oraz gałązki grzejnikowe układane są po powierzchni ścian. Instalacja posiada centralne odpowietrzenie. W pomieszczeniach oraz na klatkach schodowych, jako elementy grzejne zastosowano grzejniki żeliwne typu S-130a i T-1, grzejniki stalowe płytowe oraz grzejniki członowe aluminiowe typu G-500. Gałązki wyposażone są w zawory grzejnikowe przelotowe z pojedynczą regulacją. Kilkudziesięcioletnia eksploatacja instalacji spowodowała m.in. nagromadzenie się osadów stałych na wewnętrznej powierzchni rur i grzejników, które zakłócają jej prawidłowe działanie. Ponadto, z uwagi na projektowaną termomodernizację obiektu, następstwem powinna być także regulacja lub przebudowa istniejącej instalacji ogrzewczej. Zgodnie z wnioskami zawartymi ww. audycie energetycznym, projektuje się całkowitą wymianę istniejącej instalacji ogrzewczej z zastosowaniem grzejników płytowych oraz zaworów z głowicami termostatycznymi umożliwiającymi regulację strumienia cieplnego. 4. OPIS PROJEKTOWANYCH ROZWIĄZAŃ 4.1. Instalacja ogrzewcza Czynnik grzewczy na potrzeby instalacji ogrzewczej budynku przy ul. Partyzantów 25 doprowadzany będzie z istniejącego wbudowanego węzła cieplnego zlokalizowanego w piwnicy przyległego budynku przy ul. Partyzantów 26. Temperatury ogrzewanych pomieszczeń przyjęto na podstawie Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia r. (Dz. U. Nr 75, poz. 690 z późn. zm.). 37

38 Wymiana instalacji ogrzewczej w budynku przy ul. Partyzantów 25 w Słupsku. Współczynniki przenikania ciepła U obliczono wg PN-EN-ISO-6946:2008. Projektowa temperatura zewnętrzna wg PN-EN θ e = 16 C. Projektowe obciążenie cieplne budynku ustalono zgodnie z PN-EN Obliczenia współczynników przenikania ciepła U [W/m 2 K] oraz zapotrzebowania na ciepło pomieszczeń wykonano za pomocą programu InstalSoft OZC Zaprojektowano instalację z rozdziałem dolnym, wodną, o parametrach szczytowych 80/60ºC (przy θ e =-16 C), zmiennych w funkcji temperatury zewnętrznej, o łącznej mocy grzewczej W. Wymagane ciśnienie dyspozycyjne na wyjściu z rozdzielaczy winno wynosić 27,3 kpa Przewody Z uwagi na użytkowane i zagospodarowane pomieszczenia oraz bezpieczeństwo przeciwpożarowe nowe rurociągi tj. poziomy, piony oraz gałązki grzejnikowe zaprojektowano z rur systemu np. KAN-therm Steel o połączeniach zaciskowych typu press. Przewody układane będą po wierzchu ścian. Do mocowania przewodów stosować typowe ocynkowane zawieszenia (uchwyty) systemu KAN-therm, Hilti lub Flamco. Zastosowane zawieszenia (uchwyty) powinny zapewnić poprawną kompensację naturalną. Przejścia przewodów przez przegrody budowlane (ściany, stropy) należy wykonać w tulejach ochronnych, umożliwiających wzdłużne przemieszczanie się przewodu w ścianie lub stropie. Przestrzeń pomiędzy tuleją a przewodem wypełnić kitem trwale elastycznym, nie powodującym uszkodzenia przewodu. W tulei nie może znajdować się żadne połączenie. Sposób układania rurociągów pokazano na rzutach poszczególnych kondygnacji budynku oraz rozwinięciu instalacji Grzejniki Jako elementy grzejne zaprojektowano: w pomieszczeniach produkcyjnych kuchni grzejniki płytowe COSMO typ 10H, 20H lub 30H (bocznozasilane) w wersji higienicznej, grzejniki płytowe COSMO typ 11K, 21K, 22K lub 33K (bocznozasilane), w sanitariatach na III piętrze grzejniki drabinkowe Cosmo-WAVE, Każdy z ww. grzejników COSMO posiada wbudowany odpowietrznik w ścianie bocznej oraz korek, co umożliwia podłączenie go do każdego systemu instalacji Armatura Na kondygnacji przyziemia, każdy pion zasilający i powrotny na odgałęzieniu od przewodu rozdzielczego, wyposażyć w przelotowy zawór kulowy z kurkiem spustowym. Lokalizację zaworów oraz ich średnice podano na rzucie przyziemia oraz rozwinięciu instalacji. Każdą gałązkę grzejnikową zaopatrzyć na zasilaniu w zawór termostatyczny np. typu RA-N a na powrocie w zawór odcinający z funkcją opróżniania i napełniania np. typu RLV firmy Danfoss. Zawory grzejnikowe wyposażyć w głowice termostatyczne z czujnikiem gazowym w wersji wzmocnionej np. typu RTD W przewodzie powrotnym na rozdzielaczu w węźle cieplnym należy zabudować ręczny zawór równoważący z króćcami pomiarowymi np. typu LENO MSV-BD firmy Danfoss Odpowietrzenie i odwodnienie Odpowietrzenie instalacji zaprojektowano za pomocą odpowietrzników wbudowanych w każdy grzejnik a także odpowietrzników automatycznych zamontowanych w pionach zasilających w najwyższych punktach instalacji. 38

39 Wymiana instalacji ogrzewczej w budynku przy ul. Partyzantów 25 w Słupsku. Odwodnienie instalacji ogrzewczej zaprojektowano za pomocą: kurków spustowych przy kulowych zaworach odcinających każdy pion zasilający i powrotny, zaworów odcinających z funkcją opróżniania i napełniania przy grzejnikach Próby i płukanie instalacji ogrzewczej Całą instalację należy poddać próbie ciśnieniowej na zimno na ciśnienie 0,6 MPa oraz na gorąco przy maksymalnych parametrach roboczych. Badanie szczelności należy przeprowadzać przed zakryciem bruzd oraz przed wykonaniem izolacji ciepłochronnej. Po pozytywnej próbie na zimno, instalację należy płukać strumieniem zimnej wody z prędkością przepływu min. 1,5 m/s tak długo aż woda będzie czysta Regulacja instalacji ogrzewczej. Regulację przepływu w poszczególnych obiegach instalacji ogrzewczej (na rozdzielaczu powrotnym w węźle cieplnym dla budynków o nr 25 i 26) zaprojektowano za pomocą ręcznych zaworów równoważących z króćcami pomiarowymi typu LENO MSV-BD firmy Danfoss. Zawory zawierają wbudowaną funkcję nastaw wstępnych umożliwiającą precyzyjną regulację przepływu. Regulację przepływu w poszczególnych grzejnikach zaprojektowano za pomocą zaworów grzejnikowych z wstępną regulacją typu RA-N firmy Danfoss poprzez odpowiednią ich nastawę. Wartości nastaw na zaworach MSV-BD oraz odano na rozwinięciu instalacji. Na zaworach RLV nie dokonywać żadnej nastawy wstępnej (pełny przepływ) Izolacja antykorozyjna i ciepłochronna. Izolację ciepłochronną rurociągów wykonać za pomocą np. otulin polietylenowych typu Tubolit DG firmy Armacell. Minimalna grubość izolacji ciepłochronnej rurociągów rozdzielczych układanych w kondygnacji przyziemia powinna wynosić: dla rur o średnicy nominalnej Dn 15 i Dn mm dla rur o średnicy nominalnej Dn mm dla rur o średnicy nominalnej Dn mm dla rur o średnicy nominalnej Dn mm dla rur o średnicy nominalnej Dn mm Izolacja ciepłochronna powinna spełniać wymagania zawarte w PN-B-02421:2000 oraz Warunkach technicznych wykonania i odbioru robót budowlanych. Część C: Zabezpieczenia i izolacje zeszyt 10 Izolacje cieplne instalacji sanitarnych i sieci ciepłowniczych opracowanych zeszyt 439/2008 wydanymi przez ITB w 2008 r.. Po zakończeniu izolacji cieplnej rurociągów należy je oznaczyć malując lub naklejając strzałki wskazujące kierunki przepływu, zgodnie z zasadami oznaczania podanymi w PN-N UWAGI KOŃCOWE Całość robót wykonać zgodnie z: PN-EN 215:2002 Termostatyczne zawory grzejnikowe. Wymagania i badania PN-EN 442-1:1999 Grzejniki. Wymagania i warunki techniczne PN-EN 442-3:2001 Grzejniki. Ocena zgodności PN-B-02421:2000 Ogrzewnictwo i ciepłownictwo. Izolacja cieplna rurociągów, armatury i urządzeń. Wymagania i badania PN-91/B Ogrzewnictwo. Odpowietrzanie instalacji ogrzewań wodnych. Wymagania 39

40 Wymiana instalacji ogrzewczej w budynku przy ul. Partyzantów 25 w Słupsku. PN-C-04607:1993 Woda w instalacjach ogrzewania. Wymagania i badania dotyczące jakości wody. PN-90/M Armatura instalacji centralnego ogrzewania. Ogólne badania i wymagania PN-B-02421:2000 Ogrzewnictwo i ciepłownictwo. Izolacja cieplna rurociągów, armatury i urządzeń. Wymagania i badania. PN-70/N Wytyczne znakowania rurociągów. Kod barw rozpoznawczych dla przesyłanych czynników, [1] Warunki Techniczne Wykonania i Odbioru Robót Budowlanych ITB nr E3/2012. Część E: Roboty instalacyjne sanitarne, zeszyt 3: Instalacje ogrzewcze. [2] Instrukcje, Wytyczne, Poradniki ITB nr 475/2012. Równoważenie hydrauliczne obiegów grzejnych i chłodzących. [3] Warunki Techniczne Wykonania i Odbioru Robót Budowlanych ITB nr 439/2008. Część C: Zabezpieczenia i izolacje, zeszyt 10: Izolacja cieplne instalacji sanitarnych i sieci ciepłowniczych. [4] Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas wykonywania robót budowlanych (Dz. U. Nr 47, poz. 401) [5] Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75 poz. 690 z późn. zmianami) Opracował: inż. M. Kołecki 40

41 Wymiana instalacji ogrzewczej w budynku przy ul. Partyzantów 25 w Słupsku. 6. SPIS RYSUNKÓW Lp. Nr rys. Nazwa Rev. Skala 1 OG-01 RZUT PRZYZIEMIA INSTALACJA OGRZEWCZA A 1:100 2 OG-02 RZUT I PIĘTRA INSTALACJA OGRZEWCZA A 1:100 3 OG-03 RZUT II PIĘTRA INSTALACJA OGRZEWCZA A 1:100 4 OG-04 RZUT III PIĘTRA INSTALACJA OGRZEWCZA A 1:100 5 OG-05 ROZWINIĘCIE INSTALACJ OGRZEWCZEJ A 1:100 41

42 budynek nieistniejący budynek objęty opracowaniem PROJEKT WYKONAWCZY ASYSTENT PROJEKTANTA SPRAWDZAJĄCY PROJEKTANT SPRAWDZAJĄCY PROJEKTANT SPRAWDZAJĄCY PROJEKTANT ul. Ks. dr Wł. Łęgi 1/ Grudziądz inż. Benedykt Reder Z.P. i U.B. BENBUD TECH. BUD. ŁUKASZ BETKER Upr. konstrukcyjno-budowlane nr 588/71-Ba MGR INŻ. OLGIERD NAGÓRSKI Upr. konstrukcyjno-budowlane UAN-IV/8346/113/TO/88 INŻ. BENEDYKT REDER Upr. intsal.-inżynier. BP-RN-V/153/TO/82-83 INŻ. KAZIMIERZ KURKOWSKI Upr. instal.-inżynier. nr KUP/0135/POOS/06 INŻ. MAREK KOŁECKI nr BP-RN-V/22/TO/84 BRANŻA: ARCHITEKTONICZNA PS NUMER RYSUNKU: 1:500 SKALA: MRG INŻ. ARCH. TADEUSZ KREPSKI nr 588/71-Ba MGR INŻ. OLGIERD NAGÓRSKI r. DATA: PLAN SYTUACYJNY NAZWA RYSUNKU BIURO PROJEKTOWE: FAZA: MIASTO SŁUPSK PLAC ZWYCIĘSTWA SŁUPSK TEMOMODERNIZACJA BUDYNKU ZESPOŁU SZKÓŁ EKONOMICZNYCH I OGÓLNOKSZTAŁCĄCYCH PRZY UL. PARTYZANTÓW 25 W SŁUPSKU INWESTYCJA: INWESTOR:

43 ELEWACJA I-H ELEWACJA G-F ELEWACJA TYLNA G F I H cegły na gzymsie oczyścić J H G 77.0 instalacja odgromowa do demontażu i ponownego zainstalowania E instalacje ukryć w warstwie termoizolacji ościeże drzwi do otynkowania oświetlenie zewnętrzne zdemontować po wykonanych robotach zainstalować przewody ukryć w bruzdach do demontarzu haki itp. do demontarzu balustradę oczyścić i wykonać nową powłokę malarską drzwi poddane oczyszczeniu i malowaniu wszystkie kraty poddane oczyszczeniu i malowaniu NAWIGACJA BUDYNEK PARTYZANTÓW 25 J F E C D H G ELEWACJA TYLNA DOBUDOWKA BUDYNKU NR 25 B A I ELEWACJA BOCZNA Liczne zawilgocenia spowodowane nieszczelonścią obróbek blacharskich. Pozostałości tynku należy skuć i wykonać nową warstwę tynku Wymiana wszystkich obróbek blacharskich na nowe z blachy tytanowo-cynkowej. Każdy z parapetów wkonany z jednego kawałka blachy. Wszystkie stare okna drewniane do wymiany na nowe PCV z odwzorowaniem podziału. Wszystkie ościeża okien docieplone są warstwą styropianu gr. 2cm Kraty w oknach poddać oczyszczeniu i wykonać nową powłokę malarską. Wszystkie istniejące balustrady poddać oczyszczeniu i wykonaniu nowej powłoki malarskiej Po wykonaniu warstwy termomodernizacyjnej podczas montażu rur spustowych należy zastosować kształtki poniżej terenu, które pozwolą na prawidłowe odprowadzenie wody do istniejącej kanalizacji wgłębnej. INWESTOR: MIASTO SŁUPSK PLAC ZWYCIĘSTWA SŁUPSK INWESTYCJA: TEMOMODERNIZACJA BUDYNKU ZESPOŁU SZKÓŁ EKONOMICZNYCH I OGÓLNOKSZTAŁCĄCYCH PRZY UL. PARTYZANTÓW 25 W SŁUPSKU BIURO PROJEKTOWE: Z.P. i U.B. BENBUD inż. Benedykt Reder ul. Ks. dr Wł. Łęgi 1/ Grudziądz NAZWA RYSUNKU INWENTARYZACJA - ELEWACJE TYLNE SKALA: 1:100 BRANŻA: ARCHITEKTO- NICZNA FAZA: PROJEKT WYKONAWCZY DATA: r. NUMER RYSUNKU: IN1 PROJEKTANT MGR INŻ. OLGIERD NAGÓRSKI nr 588/71-Ba MRG INŻ. ARCH. TADEUSZ KREPSKI nr BP-RN-V/22/TO/84 SPRAWDZAJĄCY ASYSTENT TECH. BUD. ŁUKASZ BETKER PROJEKTANTA

44 E ELEWACJA BOCZNA ELEWACJA A-B C wszystkie kraty poddać oczyszczeniu B B i ponownie pomalować A A RZUT PRZYZIEMIA C B ELEWACJA BOCZNA DOBUDOWKA BUDYNKU NR wentylacja do wyprowadzenia betonowe elementy balustrady do naprawy ubytki tynku drzwi do oczyszczenia i ponownego pomalowania balustradę poddać oczyszczeniu i wykonaniu nowej powłoki malarskiej instalacje ukryć w warstwie termoizolacji drzwi do oczyszczenia i ponownego pomalowania betonowe podesty i ściankę rozebrać NAWIGACJA ELEWACJA C-D J H BUDYNEK PARTYZANTÓW 25 F E C D G ELEWACJA TYLNA C D B A I Liczne zawilgocenia spowodowane nieszczelonścią obróbek blacharskich. Pozostałości tynku należy skuć i wykonać nową warstwę tynku Wymiana wszystkich obróbek blacharskich na nowe z blachy tytanowo-cynkowej. Każdy z parapetów wkonany z jednego kawałka blachy. Wszystkie stare okna drewniane do wymiany na nowe PCV z odwzorowaniem podziału. Wszystkie ościeża okien docieplone są warstwą styropianu gr. 2cm Kraty w oknach poddać oczyszczeniu i wykonać nową powłokę malarską. Wszystkie istniejące balustrady poddać oczyszczeniu i wykonaniu nowej powłoki malarskiej Po wykonaniu warstwy termomodernizacyjnej podczas montażu rur spustowych należy zastosować kształtki poniżej terenu, które pozwolą na prawidłowe odprowadzenie wody do istniejącej kanalizacji wgłębnej. INWESTOR: MIASTO SŁUPSK PLAC ZWYCIĘSTWA SŁUPSK INWESTYCJA: TEMOMODERNIZACJA BUDYNKU ZESPOŁU SZKÓŁ EKONOMICZNYCH I OGÓLNOKSZTAŁCĄCYCH PRZY UL. PARTYZANTÓW 25 W SŁUPSKU BIURO PROJEKTOWE: Z.P. i U.B. BENBUD inż. Benedykt Reder ul. Ks. dr Wł. Łęgi 1/ Grudziądz NAZWA RYSUNKU INWENTARYZACJA - ELEWACJE BOCZNE SKALA: 1:100 BRANŻA: ARCHITEKTO- NICZNA FAZA: PROJEKT WYKONAWCZY DATA: r. NUMER RYSUNKU: IN2 PROJEKTANT MGR INŻ. OLGIERD NAGÓRSKI nr 588/71-Ba MRG INŻ. ARCH. TADEUSZ KREPSKI nr BP-RN-V/22/TO/84 SPRAWDZAJĄCY ASYSTENT TECH. BUD. ŁUKASZ BETKER PROJEKTANTA

45 okno do wymiany na nowe PCV okno do wymiany na nowe PCV okno do wymiany na nowe PCV ELEWACJA FRONTOWA okno do wymiany na nowe PCV okno do wymiany na nowe PCV okno do wymiany na nowe PCV okno do wymiany na nowe PCV okno do wymiany na nowe PCV okno do wymiany na nowe PCV okno do wymiany na nowe PCV okno do wymiany na nowe PCV okno do wymiany na nowe PCV okno do wymiany na nowe PCV okno do wymiany na nowe PCV INWESTOR: MIASTO SŁUPSK PLAC ZWYCIĘSTWA SŁUPSK INWESTYCJA: TEMOMODERNIZACJA BUDYNKU ZESPOŁU SZKÓŁ EKONOMICZNYCH I OGÓLNOKSZTAŁCĄCYCH PRZY UL. PARTYZANTÓW 25 W SŁUPSKU BIURO PROJEKTOWE: Z.P. i U.B. BENBUD inż. Benedykt Reder ul. Ks. dr Wł. Łęgi 1/ Grudziądz NAZWA RYSUNKU INWENTARYZACJA - ELEWACJA FRONTOWA SKALA: 1:100 BRANŻA: ARCHITEKTO- NICZNA FAZA: PROJEKT WYKONAWCZY DATA: r. NUMER RYSUNKU: IN3 PROJEKTANT MGR INŻ. OLGIERD NAGÓRSKI nr 588/71-Ba MRG INŻ. ARCH. TADEUSZ KREPSKI SPRAWDZAJĄCY nr BP-RN-V/22/TO/84 ASYSTENT TECH. BUD. ŁUKASZ BETKER PROJEKTANTA

46 RZUT PRZYZIEMIA RZUT I PIĘTRA RZUT II PIĘTRA RZUT III PIĘTRA RZUT DACHU Inwentaryzacja wykonana przez Macieja Grabosza-Karnickiego i dostarczona przez Rejonowy Zarząd Inwestycji w Słupsku INWESTOR: MIASTO SŁUPSK PLAC ZWYCIĘSTWA SŁUPSK INWESTYCJA: TEMOMODERNIZACJA BUDYNKU ZESPOŁU SZKÓŁ EKONOMICZNYCH I OGÓLNOKSZTAŁCĄCYCH PRZY UL. PARTYZANTÓW 25 W SŁUPSKU BIURO PROJEKTOWE: Z.P. i U.B. BENBUD inż. Benedykt Reder ul. Ks. dr Wł. Łęgi 1/ Grudziądz NAZWA RYSUNKU SKALA: BRANŻA: INWENTARYZACJA - RZUTY 1:100 BUDOWLANA FAZA: PROJEKT WYKONAWCZY DATA: r. NUMER RYSUNKU: IN4 PROJEKTANT INŻ. BENEDYKT REDER Upr. budowlano - konstrukcyjne nr UAN-IV/8346/113/TO/88 SPRAWDZAJĄCY MGR INŻ. OLGIERD NAGÓRSKI Upr. budowlano - konstrukcyjne nr 588/71-Ba ASYSTENT TECH. BUD. ŁUKASZ BETKER PROJEKTANTA

47 ELEWACJA I-H ELEWACJA G-F ELEWACJA TYLNA I H G F PAS NAD I PODRYNNOWY PAS NAD I PODRYNNOWY PAS NAD I PODRYNNOWY PAS NAD I PODRYNNOWY PAS NAD I PODRYNNOWY OBRÓBKA "2" docieplenie poprowadzić do ceglanego gzymsu i wykończyć obróbką OBRÓBKA "2" docieplenie poprowadzić do ceglanego gzymsu i wykończyć obróbką J H OBRÓBKA "2" OBRÓBKA "2" OBRÓBKA "2" G PARAPET "1" PARAPET "1" PARAPET "1" PARAPET "1" PARAPET "1" PARAPET "1" PARAPET "1" PARAPET "1" PARAPET "1" PARAPET "1" PARAPET "1" PARAPET "1" PARAPET "1" PARAPET "1" OBRÓBKA "1" PARAPET "1" PARAPET "1" E PARAPET "1" PARAPET "1" OBRÓBKA COKOŁU PARAPET "1" PARAPET "1" PARAPET "1" PARAPET "1" PARAPET "1" PARAPET "1" OBRÓBKA COKOŁU OBRÓBKA COKOŁU PARAPET "2" PARAPET "2" PARAPET "1" PARAPET "1" NAWIGACJA BUDYNEK PARTYZANTÓW 25 J F E C D H G ELEWACJA TYLNA DOBUDOWKA BUDYNKU NR 25 docieplenie poprowadzić do ceglanego gzymsu i wykończyć obróbką B A I ELEWACJA BOCZNA INWESTOR: MIASTO SŁUPSK PLAC ZWYCIĘSTWA SŁUPSK INWESTYCJA: TEMOMODERNIZACJA BUDYNKU ZESPOŁU SZKÓŁ EKONOMICZNYCH I OGÓLNOKSZTAŁCĄCYCH PRZY UL. PARTYZANTÓW 25 W SŁUPSKU BIURO PROJEKTOWE: Z.P. i U.B. BENBUD inż. Benedykt Reder ul. Ks. dr Wł. Łęgi 1/ Grudziądz NAZWA RYSUNKU ELEWACJE TYLNE - STAN DOCELOWY SKALA: 1:100 BRANŻA: ARCHITEKTO- NICZNA FAZA: PROJEKT WYKONAWCZY DATA: r. NUMER RYSUNKU: A1 PROJEKTANT MGR INŻ. OLGIERD NAGÓRSKI nr 588/71-Ba MRG INŻ. ARCH. TADEUSZ KREPSKI nr BP-RN-V/22/TO/84 SPRAWDZAJĄCY ASYSTENT TECH. BUD. ŁUKASZ BETKER PROJEKTANTA

48 E ELEWACJA BOCZNA ELEWACJA A-B PAS NADRYNNOWY D C WIATROWNICA PAS NADRYNNOWY OBRÓBKA "1" WIATROWNICA B B A PAS NADRYNNOWY PARAPET "3" OBRÓBKA "1" PARAPET "3" PARAPET "3" PARAPET "3" PARAPET "3" PARAPET "4" PARAPET "4" PARAPET "4" A RZUT PRZYZIEMIA C B NAWIGACJA BUDYNEK PARTYZANTÓW 25 J F E C D H G ELEWACJA TYLNA DOBUDOWKA BUDYNKU NR 25 B A I ELEWACJA BOCZNA ELEWACJA C-D OBRÓBKA "1" WIATROWNICA C D INWESTOR: MIASTO SŁUPSK PLAC ZWYCIĘSTWA SŁUPSK INWESTYCJA: TEMOMODERNIZACJA BUDYNKU ZESPOŁU SZKÓŁ EKONOMICZNYCH I OGÓLNOKSZTAŁCĄCYCH PRZY UL. PARTYZANTÓW 25 W SŁUPSKU BIURO PROJEKTOWE: Z.P. i U.B. BENBUD inż. Benedykt Reder ul. Ks. dr Wł. Łęgi 1/ Grudziądz NAZWA RYSUNKU ELEWACJE BOCZNE - STAN DOCELOWY SKALA: 1:100 BRANŻA: ARCHITEKTO- NICZNA FAZA: PROJEKT WYKONAWCZY DATA: r. NUMER RYSUNKU: A2 PROJEKTANT MGR INŻ. OLGIERD NAGÓRSKI nr 588/71-Ba MRG INŻ. ARCH. TADEUSZ KREPSKI nr BP-RN-V/22/TO/84 SPRAWDZAJĄCY ASYSTENT TECH. BUD. ŁUKASZ BETKER PROJEKTANTA

49 Wszystkie okna wyposażone w nawiewniki higrosterowalne (30m3/h). Na każde skrzydło okna jeden nawiewnik. INWESTOR: MIASTO SŁUPSK PLAC ZWYCIĘSTWA SŁUPSK INWESTYCJA: TEMOMODERNIZACJA BUDYNKU ZESPOŁU SZKÓŁ EKONOMICZNYCH I OGÓLNOKSZTAŁCĄCYCH PRZY UL. PARTYZANTÓW 25 W SŁUPSKU BIURO PROJEKTOWE: Z.P. i U.B. BENBUD inż. Benedykt Reder ul. Ks. dr Wł. Łęgi 1/ Grudziądz NAZWA RYSUNKU ZESTAWIENIE STOLARKI SKALA: - BRANŻA: ARCHITEKTO- NICZNA FAZA: PROJEKT WYKONAWCZY DATA: r. NUMER RYSUNKU: A3 PROJEKTANT MGR INŻ. OLGIERD NAGÓRSKI nr 588/71-Ba MRG INŻ. ARCH. TADEUSZ KREPSKI SPRAWDZAJĄCY nr BP-RN-V/22/TO/84 ASYSTENT TECH. BUD. ŁUKASZ BETKER PROJEKTANTA

50 INWESTOR: MIASTO SŁUPSK PLAC ZWYCIĘSTWA SŁUPSK INWESTYCJA: TEMOMODERNIZACJA BUDYNKU ZESPOŁU SZKÓŁ EKONOMICZNYCH I OGÓLNOKSZTAŁCĄCYCH PRZY UL. PARTYZANTÓW 25 W SŁUPSKU BIURO PROJEKTOWE: Z.P. i U.B. BENBUD inż. Benedykt Reder ul. Ks. dr Wł. Łęgi 1/ Grudziądz NAZWA RYSUNKU OBRÓBKI BLACHARSKIE SKALA: 1:20 BRANŻA: ARCHITEKTO- NICZNA FAZA: PROJEKT WYKONAWCZY DATA: r. NUMER RYSUNKU: A4 PROJEKTANT MGR INŻ. OLGIERD NAGÓRSKI nr 588/71-Ba MRG INŻ. ARCH. TADEUSZ KREPSKI SPRAWDZAJĄCY nr BP-RN-V/22/TO/84 ASYSTENT TECH. BUD. ŁUKASZ BETKER PROJEKTANTA

51 Kanały - schemat nasada wentylacyjna z blachy ocynkowanej lub nasada wiatrowa według projektu podstawa pod nasadę wentylacyjną masa uszczelniająca belka drewniana 6x6cm rura spiro Ø150mm tynk cementowo-wapienny na siatce siatka Rabitza płyta wodoodporna OSB gr. 2,2cm izolacja z wełny mineralnej gr. 6cm belka drewniana 6x6cm tynk cementowo-wapienny na siatce kątownik - wzmocnienie na narożach siatka Rabitza płyta wodoodporna OSB gr. 2,2cm izolacja z wełny mineralnej gr. 6cm belka drewniana 6x6cm Przekrój - skala 1:20 blacha tyt-cynk gr. 0.6mm klin z materiału termoizolacyjnego INWESTOR: MIASTO SŁUPSK PLAC ZWYCIĘSTWA SŁUPSK INWESTYCJA: TEMOMODERNIZACJA BUDYNKU ZESPOŁU SZKÓŁ EKONOMICZNYCH I OGÓLNOKSZTAŁCĄCYCH PRZY UL. PARTYZANTÓW 25 W SŁUPSKU BIURO PROJEKTOWE: Z.P. i U.B. BENBUD inż. Benedykt Reder ul. Ks. dr Wł. Łęgi 1/ Grudziądz NAZWA RYSUNKU OBUDOWA KANAŁÓW WENTYLACYJNYCH SKALA: 1:10 BRANŻA: ARCHITEKTO- NICZNA FAZA: PROJEKT WYKONAWCZY DATA: r. NUMER RYSUNKU: A5 PROJEKTANT MGR INŻ. OLGIERD NAGÓRSKI nr 588/71-Ba MRG INŻ. ARCH. TADEUSZ KREPSKI SPRAWDZAJĄCY nr BP-RN-V/22/TO/84 ASYSTENT TECH. BUD. ŁUKASZ BETKER PROJEKTANTA

52 tynk cienkowarstwowy podkład tynkarski siatka zbrojąca - dwie warstwy zaprawa klejowa styropian gr. 13cm kołek do mocowania izolacji zaprawa klejowa izolacja kostka brukowa gr. 6cm podsypka cementowo-piaskowa gr. 2cm Is=0.95 podbudowa piaskowa gr. 30cm geowłóknina INWESTOR: MIASTO SŁUPSK PLAC ZWYCIĘSTWA SŁUPSK INWESTYCJA: TEMOMODERNIZACJA BUDYNK ZESPOŁU SZKÓŁ EKONOMICZNYCH I OGÓLNOKSZTAŁCĄCYCH PRZY UL. PARTYZANTÓW 25 W SŁUPSKU BIURO PROJEKTOWE: Z.P. i U.B. BENBUD inż. Benedykt Reder ul. Ks. dr Wł. Łęgi 1/ Grudziądz NAZWA RYSUNKU OPASKA BUDYNKU SKALA: - BRANŻA: ARCHITEKTO- NICZNA FAZA: PROJEKT WYKONAWCZY DATA: r. NUMER RYSUNKU: A6 PROJEKTANT MGR INŻ. OLGIERD NAGÓRSKI nr 588/71-Ba SPRAWDZAJĄCY ASYSTENT PROJEKTANTA MRG INŻ. ARCH. TADEUSZ KREPSKI nr BP-RN-V/22/TO/84 TECH. BUD. ŁUKASZ BETKER

53 INWESTOR: MIASTO SŁUPSK PLAC ZWYCIĘSTWA SŁUPSK INWESTYCJA: TEMOMODERNIZACJA BUDYNKU ZESPOŁU SZKÓŁ EKONOMICZNYCH I OGÓLNOKSZTAŁCĄCYCH PRZY UL. PARTYZANTÓW 25 W SŁUPSKU BIURO PROJEKTOWE: Z.P. i U.B. BENBUD inż. Benedykt Reder ul. Ks. dr Wł. Łęgi 1/ Grudziądz NAZWA RYSUNKU DOCIEPLENIE COKOŁU SKALA: - BRANŻA: ARCHITEKTO- NICZNA FAZA: PROJEKT WYKONAWCZY DATA: r. NUMER RYSUNKU: D1 PROJEKTANT MGR INŻ. OLGIERD NAGÓRSKI nr 588/71-Ba SPRAWDZAJĄCY ASYSTENT PROJEKTANTA MRG INŻ. ARCH. TADEUSZ KREPSKI nr BP-RN-V/22/TO/84 TECH. BUD. ŁUKASZ BETKER

54 INWESTOR: MIASTO SŁUPSK PLAC ZWYCIĘSTWA SŁUPSK INWESTYCJA: TEMOMODERNIZACJA BUDYNKU ZESPOŁU SZKÓŁ EKONOMICZNYCH I OGÓLNOKSZTAŁCĄCYCH PRZY UL. PARTYZANTÓW 25 W SŁUPSKU BIURO PROJEKTOWE: Z.P. i U.B. BENBUD inż. Benedykt Reder ul. Ks. dr Wł. Łęgi 1/ Grudziądz NAZWA RYSUNKU DOCIEPLENIE OTWORU OKIENNEGO SKALA: - BRANŻA: ARCHITEKTO- NICZNA FAZA: PROJEKT WYKONAWCZY DATA: r. NUMER RYSUNKU: D2 PROJEKTANT MGR INŻ. OLGIERD NAGÓRSKI nr 588/71-Ba SPRAWDZAJĄCY ASYSTENT PROJEKTANTA MRG INŻ. ARCH. TADEUSZ KREPSKI nr BP-RN-V/22/TO/84 TECH. BUD. ŁUKASZ BETKER

55 INWESTOR: MIASTO SŁUPSK PLAC ZWYCIĘSTWA SŁUPSK INWESTYCJA: TEMOMODERNIZACJA BUDYNKU ZESPOŁU SZKÓŁ EKONOMICZNYCH I OGÓLNOKSZTAŁCĄCYCH PRZY UL. PARTYZANTÓW 25 W SŁUPSKU BIURO PROJEKTOWE: Z.P. i U.B. BENBUD inż. Benedykt Reder ul. Ks. dr Wł. Łęgi 1/ Grudziądz NAZWA RYSUNKU DOCIEPLENIE NADPROŻA SKALA: - BRANŻA: ARCHITEKTO- NICZNA FAZA: PROJEKT WYKONAWCZY DATA: r. NUMER RYSUNKU: D3 PROJEKTANT MGR INŻ. OLGIERD NAGÓRSKI nr 588/71-Ba SPRAWDZAJĄCY ASYSTENT PROJEKTANTA MRG INŻ. ARCH. TADEUSZ KREPSKI nr BP-RN-V/22/TO/84 TECH. BUD. ŁUKASZ BETKER

56 INWESTOR: MIASTO SŁUPSK PLAC ZWYCIĘSTWA SŁUPSK INWESTYCJA: TEMOMODERNIZACJA BUDYNKU ZESPOŁU SZKÓŁ EKONOMICZNYCH I OGÓLNOKSZTAŁCĄCYCH PRZY UL. PARTYZANTÓW 25 W SŁUPSKU BIURO PROJEKTOWE: Z.P. i U.B. BENBUD inż. Benedykt Reder ul. Ks. dr Wł. Łęgi 1/ Grudziądz NAZWA RYSUNKU DOCIEPLENIE ŚCIANY POD OKNEM SKALA: - BRANŻA: ARCHITEKTO- NICZNA FAZA: PROJEKT WYKONAWCZY DATA: r. NUMER RYSUNKU: D4 PROJEKTANT MGR INŻ. OLGIERD NAGÓRSKI nr 588/71-Ba SPRAWDZAJĄCY ASYSTENT PROJEKTANTA MRG INŻ. ARCH. TADEUSZ KREPSKI nr BP-RN-V/22/TO/84 TECH. BUD. ŁUKASZ BETKER

57 INWESTOR: MIASTO SŁUPSK PLAC ZWYCIĘSTWA SŁUPSK INWESTYCJA: TEMOMODERNIZACJA BUDYNKU ZESPOŁU SZKÓŁ EKONOMICZNYCH I OGÓLNOKSZTAŁCĄCYCH PRZY UL. PARTYZANTÓW 25 W SŁUPSKU BIURO PROJEKTOWE: Z.P. i U.B. BENBUD inż. Benedykt Reder ul. Ks. dr Wł. Łęgi 1/ Grudziądz NAZWA RYSUNKU ELEMENT PENETRUJĄCY DOCIEPLENIE SKALA: - BRANŻA: ARCHITEKTO- NICZNA FAZA: PROJEKT WYKONAWCZY DATA: r. NUMER RYSUNKU: D5 PROJEKTANT MGR INŻ. OLGIERD NAGÓRSKI nr 588/71-Ba SPRAWDZAJĄCY ASYSTENT PROJEKTANTA MRG INŻ. ARCH. TADEUSZ KREPSKI nr BP-RN-V/22/TO/84 TECH. BUD. ŁUKASZ BETKER

58 1. ELEWACYJNA PŁYTA ZE STYROPIANU GR. 13cm 2. ZAPRAWA KLEJOWA 3. ZAPRAWA KLEJOWA 4. SIATKA ZBROJĄCA Z WŁÓKNA SZKLANEGO 5. PODKŁAD TYNKARSKI 6. CIENKOWARSTWOWY TYNK STRUKTURALNY 7. KOŁEK DO MOCOWANIA TERMOIZOLACJI TYPU KDS 8. LISTWA NAROŻNA Z SIATKĄ INWESTOR: INWESTYCJA: MIASTO SŁUPSK PLAC ZWYCIĘSTWA SŁUPSK TEMOMODERNIZACJA BUDYNKU ZESPOŁU SZKÓŁ EKONOMICZNYCH I OGÓLNOKSZTAŁCĄCYCH PRZY UL. PARTYZANTÓW 25 W SŁUPSKU BIURO PROJEKTOWE: Z.P. i U.B. BENBUD inż. Benedykt Reder ul. Ks. dr Wł. Łęgi 1/ Grudziądz NAZWA RYSUNKU DOCIEPLENIE NAROŻA ZEWNĘTRZNEGO SKALA: - BRANŻA: ARCHITEKTO- NICZNA FAZA: PROJEKT WYKONAWCZY DATA: r. NUMER RYSUNKU: D6 PROJEKTANT MGR INŻ. OLGIERD NAGÓRSKI nr 588/71-Ba SPRAWDZAJĄCY ASYSTENT PROJEKTANTA MRG INŻ. ARCH. TADEUSZ KREPSKI nr BP-RN-V/22/TO/84 TECH. BUD. ŁUKASZ BETKER

59 1. ELEWACYJNA PŁYTA ZE STYROPIANU GR. 13CM 2. ZAPRAWA KLEJOWA 3. ZAPRAWA KLEJOWA 4. ELEWACYJNA PŁYTA ZE STYROPIANU GR. 13CM 5. SIATKA ZBROJĄCA Z WŁÓKNA SZKLANEGO 6. PODKŁAD TYNKARSKI 7. CIENKOWARSTWOWY TYNK STRUKTURALNY 8. WKRĘT STALOWY W TULEJI ROZPRĘŻNEJ TERMOPLASTYCZNEJ 9. LISTWA COKOŁOWA 10. MASA SILIKONOWA 11. TAŚMA ROZPRĘŻNA INWESTOR: INWESTYCJA: MIASTO SŁUPSK PLAC ZWYCIĘSTWA SŁUPSK TEMOMODERNIZACJA BUDYNKU ZESPOŁU SZKÓŁ EKONOMICZNYCH I OGÓLNOKSZTAŁCĄCYCH PRZY UL. PARTYZANTÓW 25 W SŁUPSKU BIURO PROJEKTOWE: Z.P. i U.B. BENBUD inż. Benedykt Reder ul. Ks. dr Wł. Łęgi 1/ Grudziądz NAZWA RYSUNKU DOCIEPLENIE NAROŻNIKA WEWNĘTRZNEGO Z DYLATACJĄ SKALA: - BRANŻA: ARCHITEKTO- NICZNA FAZA: PROJEKT WYKONAWCZY DATA: r. NUMER RYSUNKU: D7 PROJEKTANT MGR INŻ. OLGIERD NAGÓRSKI nr 588/71-Ba SPRAWDZAJĄCY ASYSTENT PROJEKTANTA MRG INŻ. ARCH. TADEUSZ KREPSKI nr BP-RN-V/22/TO/84 TECH. BUD. ŁUKASZ BETKER

60 INWESTOR: MIASTO SŁUPSK PLAC ZWYCIĘSTWA SŁUPSK INWESTYCJA: TEMOMODERNIZACJA BUDYNKU ZESPOŁU SZKÓŁ EKONOMICZNYCH I OGÓLNOKSZTAŁCĄCYCH PRZY UL. PARTYZANTÓW 25 W SŁUPSKU BIURO PROJEKTOWE: Z.P. i U.B. BENBUD inż. Benedykt Reder ul. Ks. dr Wł. Łęgi 1/ Grudziądz NAZWA RYSUNKU SKALA: BRANŻA: DOCIEPLENIE STROPU NAD OSTATNIĄ KONDYGNACJĄ - ARCHITEKTO- NICZNA FAZA: PROJEKT WYKONAWCZY DATA: r. NUMER RYSUNKU: D8 PROJEKTANT MGR INŻ. OLGIERD NAGÓRSKI nr 588/71-Ba SPRAWDZAJĄCY ASYSTENT PROJEKTANTA MRG INŻ. ARCH. TADEUSZ KREPSKI nr BP-RN-V/22/TO/84 TECH. BUD. ŁUKASZ BETKER

61 RZUT PRZYZIEMIA nowoprojektowany komin z rur spiro 150 obudowany płytami g-k 35 INWESTOR: MIASTO SŁUPSK PLAC ZWYCIĘSTWA SŁUPSK INWESTYCJA: TEMOMODERNIZACJA BUDYNKU ZESPOŁU SZKÓŁ EKONOMICZNYCH I OGÓLNOKSZTAŁCĄCYCH PRZY UL. PARTYZANTÓW 25 W SŁUPSKU BIURO PROJEKTOWE: Z.P. i U.B. BENBUD inż. Benedykt Reder ul. Ks. dr Wł. Łęgi 1/ Grudziądz NAZWA RYSUNKU WENTYLACJA - STAN DOCELOWY RZUT PRZYZIEMIA SKALA: 1:100 BRANŻA: ARCHITEKTO- NICZNA FAZA: PROJEKT WYKONAWCZY DATA: r. NUMER RYSUNKU: W1 PROJEKTANT MGR INŻ. OLGIERD NAGÓRSKI nr 588/71-Ba MRG INŻ. ARCH. TADEUSZ KREPSKI nr BP-RN-V/22/TO/84 SPRAWDZAJĄCY ASYSTENT TECH. BUD. ŁUKASZ BETKER PROJEKTANTA 4920

62 NW wykucie otworu wentylacyjnego nowoprojektowany komin z rur spiro 150 obudowany płytami g-k RZUT I PIĘTRA NW NW wykucie otworu wentylacyjnego xNW 167 NW NW INWESTOR: MIASTO SŁUPSK PLAC ZWYCIĘSTWA SŁUPSK INWESTYCJA: TEMOMODERNIZACJA BUDYNKU ZESPOŁU SZKÓŁ EKONOMICZNYCH I OGÓLNOKSZTAŁCĄCYCH PRZY UL. PARTYZANTÓW 25 W SŁUPSKU BIURO PROJEKTOWE: Z.P. i U.B. BENBUD inż. Benedykt Reder ul. Ks. dr Wł. Łęgi 1/ Grudziądz NAZWA RYSUNKU WENTYLACJA - STAN DOCELOWY RZUT 1 PIĘTRA SKALA: 1:100 BRANŻA: ARCHITEKTO- NICZNA FAZA: PROJEKT WYKONAWCZY DATA: r. NUMER RYSUNKU: W2 PROJEKTANT MGR INŻ. OLGIERD NAGÓRSKI nr 588/71-Ba MRG INŻ. ARCH. TADEUSZ KREPSKI nr BP-RN-V/22/TO/84 SPRAWDZAJĄCY ASYSTENT TECH. BUD. ŁUKASZ BETKER PROJEKTANTA

63 RZUT II PIĘTRA nowoprojektowany komin z rur spiro 150 obudowany płytami g-k xNW 3xNW nowoprojektowany komin z rur spiro 150 obudowany płytami g-k 117 3xNW 55 nowoprojektowany komin z rur spiro 150 obudowany płytami g-k rozbiórka fragmentu ściany NW NW INWESTOR: MIASTO SŁUPSK PLAC ZWYCIĘSTWA SŁUPSK INWESTYCJA: TEMOMODERNIZACJA BUDYNKU ZESPOŁU SZKÓŁ EKONOMICZNYCH I OGÓLNOKSZTAŁCĄCYCH PRZY UL. PARTYZANTÓW 25 W SŁUPSKU BIURO PROJEKTOWE: Z.P. i U.B. BENBUD inż. Benedykt Reder ul. Ks. dr Wł. Łęgi 1/ Grudziądz NAZWA RYSUNKU WENTYLACJA - STAN DOCELOWY RZUT 2 PIĘTRA SKALA: 1:100 BRANŻA: ARCHITEKTO- NICZNA FAZA: PROJEKT WYKONAWCZY DATA: r. NUMER RYSUNKU: W3 PROJEKTANT MGR INŻ. OLGIERD NAGÓRSKI nr 588/71-Ba MRG INŻ. ARCH. TADEUSZ KREPSKI nr BP-RN-V/22/TO/84 SPRAWDZAJĄCY ASYSTENT TECH. BUD. ŁUKASZ BETKER PROJEKTANTA

64 20 nowoprojektowany komin z rur spiro 150 obudowany płytami g-k RZUT III PIĘTRA nowoprojektowany komin z rur spiro 150 obudowany płytami g-k INWESTOR: MIASTO SŁUPSK PLAC ZWYCIĘSTWA SŁUPSK INWESTYCJA: TEMOMODERNIZACJA BUDYNKU ZESPOŁU SZKÓŁ EKONOMICZNYCH I OGÓLNOKSZTAŁCĄCYCH PRZY UL. PARTYZANTÓW 25 W SŁUPSKU BIURO PROJEKTOWE: Z.P. i U.B. BENBUD inż. Benedykt Reder ul. Ks. dr Wł. Łęgi 1/ Grudziądz NAZWA RYSUNKU WENTYLACJA - STAN DOCELOWY RZUT 3 PIĘTRA SKALA: 1:100 BRANŻA: ARCHITEKTO- NICZNA FAZA: PROJEKT WYKONAWCZY DATA: r. NUMER RYSUNKU: W4 PROJEKTANT MGR INŻ. OLGIERD NAGÓRSKI nr 588/71-Ba MRG INŻ. ARCH. TADEUSZ KREPSKI nr BP-RN-V/22/TO/84 SPRAWDZAJĄCY ASYSTENT TECH. BUD. ŁUKASZ BETKER PROJEKTANTA 20 36

65 47 NW NW 32 RZUT DACHU 9xNW NW NW h=80cm NW NW - NASADA WIATROWA 62 5xNW h=80cm h=80cm 63 h=80cm h=80cm h=80cm INWESTOR: MIASTO SŁUPSK PLAC ZWYCIĘSTWA SŁUPSK INWESTYCJA: TEMOMODERNIZACJA BUDYNKU ZESPOŁU SZKÓŁ EKONOMICZNYCH I OGÓLNOKSZTAŁCĄCYCH PRZY UL. PARTYZANTÓW 25 W SŁUPSKU BIURO PROJEKTOWE: Z.P. i U.B. BENBUD inż. Benedykt Reder ul. Ks. dr Wł. Łęgi 1/ Grudziądz NAZWA RYSUNKU WENTYLACJA - STAN DOCELOWY RZUT DACHU SKALA: 1:100 BRANŻA: ARCHITEKTO- NICZNA FAZA: PROJEKT WYKONAWCZY DATA: r. NUMER RYSUNKU: W5 PROJEKTANT MGR INŻ. OLGIERD NAGÓRSKI nr 588/71-Ba MRG INŻ. ARCH. TADEUSZ KREPSKI nr BP-RN-V/22/TO/84 SPRAWDZAJĄCY ASYSTENT TECH. BUD. ŁUKASZ BETKER PROJEKTANTA

66 ELEWACJA I-H I H ELEWACJA G-F G F J H H ELEWACJA TYLNA G E NAWIGACJA BUDYNEK PARTYZANTÓW 25 J F E C D H G ELEWACJA TYLNA DOBUDOWKA BUDYNKU NR 25 B A I ELEWACJA BOCZNA INWESTOR: MIASTO SŁUPSK PLAC ZWYCIĘSTWA SŁUPSK INWESTYCJA: TEMOMODERNIZACJA BUDYNKU ZESPOŁU SZKÓŁ EKONOMICZNYCH I OGÓLNOKSZTAŁCĄCYCH PRZY UL. PARTYZANTÓW 25 W SŁUPSKU BIURO PROJEKTOWE: Z.P. i U.B. BENBUD inż. Benedykt Reder ul. Ks. dr Wł. Łęgi 1/ Grudziądz NAZWA RYSUNKU KOLORYSTYKA - ELEWACJE TYLNE SKALA: 1:100 BRANŻA: ARCHITEKTO- NICZNA FAZA: PROJEKT WYKONAWCZY DATA: r. NUMER RYSUNKU: K1 PROJEKTANT MGR INŻ. OLGIERD NAGÓRSKI nr 588/71-Ba MRG INŻ. ARCH. TADEUSZ KREPSKI nr BP-RN-V/22/TO/84 SPRAWDZAJĄCY ASYSTENT TECH. BUD. ŁUKASZ BETKER PROJEKTANTA

67 E C ELEWACJA BOCZNA B ELEWACJA A-B B A NAWIGACJA BUDYNEK PARTYZANTÓW 25 J F E C D H G ELEWACJA TYLNA DOBUDOWKA BUDYNKU NR 25 B A I ELEWACJA BOCZNA ELEWACJA C-D C D INWESTOR: MIASTO SŁUPSK PLAC ZWYCIĘSTWA SŁUPSK INWESTYCJA: TEMOMODERNIZACJA BUDYNKU ZESPOŁU SZKÓŁ EKONOMICZNYCH I OGÓLNOKSZTAŁCĄCYCH PRZY UL. PARTYZANTÓW 25 W SŁUPSKU BIURO PROJEKTOWE: Z.P. i U.B. BENBUD inż. Benedykt Reder ul. Ks. dr Wł. Łęgi 1/ Grudziądz NAZWA RYSUNKU KOLORYSTYKA - ELEWACJE BOCZNE SKALA: 1:100 BRANŻA: ARCHITEKTO- NICZNA FAZA: PROJEKT WYKONAWCZY DATA: r. NUMER RYSUNKU: K2 PROJEKTANT MGR INŻ. OLGIERD NAGÓRSKI nr 588/71-Ba MRG INŻ. ARCH. TADEUSZ KREPSKI nr BP-RN-V/22/TO/84 SPRAWDZAJĄCY ASYSTENT TECH. BUD. ŁUKASZ BETKER PROJEKTANTA