DANIEL 12. WPROWADZENIE. Biblia po polsku

Transkrypt

1 DANIEL 12. WPROWADZENIE Biblia po polsku Głównym celem naszego opracowania jest prawidłowe zrozumienie duchowej nauki Biblii, w odróżnieniu od zrozumienia jej wymiaru historycznego, fizycznego lub moralnego propagowanego przez większość współczesnych instytucji kościelnych czy ugrupowań w różnym stopniu utożsamiających się z Biblią. W naszym studium cytować będziemy z ogólnie dostępnych polskich tłumaczeń Biblii (Biblia Tysiąclecia, Biblia Gdańska, Biblia Warszawska), jednak podstawą naszego studium będzie stare tłumaczenie angielskie King James Version (KJV), a przede wszystkim oryginalne języki Biblii, to znaczy, głównie hebrajski i grecki. Dlatego polegać będziemy na konkordancjach biblijnych (Strong s Exhaustive Concordance of the Bible oraz Young s Analytical Concordance to the Bible) i Bibliach interlinearnych (hebrajsko-angielskiej i grecko-angielskiej), gdzie tekst oryginału zestawiony jest z tekstem tłumaczenia. Stosować będziemy polskie cytaty z tego tłumaczenia, które najbardziej odpowiada oryginałowi, a czasem zastosujemy własne, dosłowne tłumaczenie z oryginału. Wszelkie rozprawy na temat Biblii powinny cechować się tym, iż opierają się wyłącznie na samej Biblii jako jedynym źródle prawdy. Dlatego też, czytając opracowania Biblijne, nie możemy kierować się własnymi przekonaniami ani przekonaniami innych ludzi, zakorzenionymi głównie w tradycjach lub poglądach poszczególnych kościołów czy denominacji religijnych. Biblia nie zawiera, na przykład, żadnych informacji pozwalających utożsamić apostoła Jana, w tradycji kościelnej zwanego Św. Janem, z apostołem, którego Jezus miłował (J 21:7), ani na temat ilości Mędrców składających hołd narodzonemu Jezusowi. W tradycji kościelnej panuje powszechne przekonanie, że było ich trzech, a przecież nie ma żadnych podstaw biblijnych by łączyć ich z ilością darów, które przynieśli (mirra, kadzidło i złoto). Podobnie tytuły ksiąg, takie jak Ewangelia Marka, czy Ewangelia Jana, zostały przyjęte umownie dla odróżnienia poszczególnych ksiąg. Nadanie ewangeliom nazw apostołów, a tym bardziej nazywanie ich autorami tych ksiąg, jest czystym bluźnierstwem, gdyż autorem Biblii jest wyłącznie Jeden Bóg, który jest Duchem (J 4:24). Apostołowie byli jedynie przekaźnikami, czyli narzędziami w ręku Boga, zaś Biblia jest ponadczasowa (Hbr 13:8). Chyba nikt nie ma wątpliwości co do tego, że Mojżesz nie był obecny fizycznie w ogrodzie Eden, czy w czasie Potopu za Dni Noego, czyli w czasie wydarzeń, których opisanie błędnie mu się przypisuje. Biblia powstała pod natchnieniem Ducha Świętego (2 Tm 3:16), czyli autorem Biblii jest Duch Boży. W Starym Testamencie, nazwy poszczególnych ksiąg łączone są z ich pierwszymi słowami, co również powinno być tylko gestem umownym. To oczywiste, że istnieje potrzeba odróżnienia poszczególnych ksiąg, czy poszczególnych wersetów (choćby dla potrzeb studiowania Biblii), jednak formą bardziej poprawną byłoby, tak jak ma to miejsce w przypadku wersetów, oznaczenie ksiąg za pomocą liczb. Ponieważ oznaczenia ksiąg Biblii są dziełem poprzednich pokoleń, będziemy w związku z tym do nich nawiązywać, rozumiejąc jednak, że są to jedynie formy przyjęte, niebędące częścią samej Biblii. W niektórych przypadkach wykorzystamy bezpośrednie tłumaczenie z hebrajskich i greckich kopii, które się zachowały, ponieważ każde słowo w oryginalnym przekazie Biblii jest cennym skarbem. Do uczestnictwa w niniejszym projekcie zapraszamy wszystkich. Chcielibyśmy także zaapelować do wszystkich, którzy zrozumieją niniejsze opracowanie i do każdego, kto zna inne języki aby w miarę możliwości dokonali jego wiernego tłumaczenia na te 1

2 języki, by mogło ono dotrzeć do większego grona odbiorców. Mamy nadzieję, że istnieje wielu studentów na całym świecie, którzy potrafili zgromadzić cenne i ukryte fragmenty informacji wiążące się z tym tematem. Być może chcieliby się nimi podzielić i/lub wykorzystać materiał z opracowania Daniel 12 w ich własnych studiach. Nie jest to praca wyłącznie na temat rozdziału 12. Księgi Daniela, jak można by przypuszczać, jednak ta właśnie księga i ten właśnie rozdział zawierają ważny klucz związany z okresem Wielkiego Ucisku, czyli okresem bezpośrednio poprzedzającym koniec świata, który oznacza Syna Człowieczego, przychodzącego na obłokach niebieskich z wielką mocą i chwałą (Mt 24:29-31). Rozdział 12 Księgi Daniela podaje nam również inny cenny szczegół, a mianowicie, że Księga i Słowa zostały zamknięte i zapieczętowane aż do czasów ostatecznych (Dn 12:4,9). Ponieważ obecnie, jak się spodziewamy, prawda została otwarta albo odpieczętowana, daje nam to poczucie pewności, że czas końca świata jest już bliski. Mówiąc o Dniu Sądu, musimy mieć na uwadze nie tylko jakiś jeden, szczególny dzień, ale także dłuższy okres. Bóg rozpoczyna (a tak naprawdę już rozpoczął) Swój Sąd nad światem od okresu Wielkiego Ucisku. Tak więc te dwa wydarzenia idą w parze. Przekazywanie przesłania o Sądzie Bożym nie jest przyjemne, ale jest to wieść pochodząca z Biblii, co oznacza, że przekaz ten jest obowiązkiem każdego wtajemniczonego, który taką wiedzę posiada. Temat końca świata może wywoływać przerażenie i kontrowersje, gdyż o owym dniu lub godzinie nikt nie wie, ani aniołowie w niebie, ani Syn, tylko Ojciec (Mk 13:32). Werset ten zostanie dokładnie wyjaśniony by rozwiać wszelkie wątpliwości co do tego, że nie jest możliwe aby Syn Boży nie znał daty końca świata (gdyż Syn-- Boży jest równocześnie Ojcem) ani Jego wybrańcy (będący narzędziem w rękach Boga). Powtarzający się bowiem w Biblii nakaz uważajcie, czuwajcie (Mk 13:33) odnosi się do studiowania Biblii i rozpowszechniania wszelkich nowych wiadomości, jakich Bóg pozwala dowiedzieć się ze Swojego Słowa. Stwierdzenie, że Bóg odźwiernemu (słudze) przykazał, żeby czuwał (Mk 13:34) pokazuje, że nie jest to kwestia własnego wyboru lecz wypełniania woli Bożej. Właściwie, jest to także kwestia obowiązku spoczywającego na wybranych, aby ostrzegać ludzi o nadchodzącym sądzie Bożym. Obowiązek ten wynika ze świętego powołania (Eze 33:2-9), bez względu na efekt końcowy, który to efekt, jak wszystko inne, ostatecznie jest w rękach Boga. Słowa przekazu Bożego w ustach strażnika, który nie został namaszczony na posługę jako duchowy kapłan Chrystusa, nie tylko nie będą żadnym ostrzeżeniem, co wynika to z faktu, że zarówno Szatan jak i niewybrańcy nie znają czasu sądu i stwarzają pozór bezpieczeństwa własnej owczarni", ale i ściągnie sąd na samego złego stróża (Ez 33:2-9). W dniu sądu bowiem Szatan ściągnie wyrok zarówno na niewybrańców, jak i na samego siebie. Okres Wielkiego Ucisku oraz Dzień Sądu opisane są w Biblii za pomocą wielu równoległych lub nakładających się na siebie obrazów, z których szczególnie wyróżnia się Sąd na Krzyżu, oparty na Święcie Paschy, ustanowionej przez Boga jako upamiętnienie oswobodzenia Izraela z niewoli egipskiej. Pascha reprezentowana jest przez Chrystusa (1 Kor 5:7) czyli Baranka Bożego (J 1:29,36, 1 P 1:19, Ap 5:12). Sąd nad światem w czasie Wielkiego Ucisku (Mt 24:15) został zainicjowany przez sąd nad Jego ludem" (Hbr 10:30), co odnosi się do nowotestamentowych kościołów (1 P 4:17). Wtedy bowiem Szatan otrzyma (a raczej już otrzymał) moc panowania nad kościołami i zwodzenia świata. 2

3 Dowiemy się, że istnieje więcej niż jeden okres w programie zbawienia i sądu, i że wszystko odbywa się według z góry ustalonego harmonogramu, że Bóg zbawia według własnej kolejności (1 Kor 15:23) w oparciu o ukryty Kalendarz Biblijny czasów i chwil lub pór (1 Tes 5:1), rozciągający się od Dnia Stworzenia do Dnia Końca Świata. Dzięki temu kalendarzowi możemy stwierdzić, że znajdujemy się obecnie w czasie Wielkiego Ucisku, w okresie będącym odbiciem czasów Noego, kiedy to Bóg zesłał deszcz i potop na świat, gładząc każdą żyjącą istotę z powierzchni Ziemi i pozostawiając przy życiu tylko Noego i tych, którzy byli z nim w arce (Rdz 7:23). Przeanalizujemy wiele fragmentów Biblii i wydarzeń powiązanych z końcem czasu, takich jak ucisk za dni Jakuba, zniszczenie Jerozolimy (Jeruzalem), sąd nad Sodomą i Gomorą, itd., ze szczególnym naciskiem na Potop za Dni Noego. Niniejszy projekt realizowany jest na bieżąco, dlatego planujemy ciągłą jego aktualizację, a także wprowadzanie możliwych poprawek. Opracowanie to zawiera sporo szczegółów, których można nie dostrzec przy pierwszym czytaniu. Dlatego zaleca się powracać do tego materiału. Opracowanie nie zachowuje jakiejś szczególnej ciągłości chronologicznej. Może ono zawierać stwierdzenia, które są wytłumaczone później lub w innym rozdziale. Wszelkie pytania, spostrzeżenia, wnioski i uwagi można kierować do nas wypełniając formularz na naszej stronie kontaktowej. Najciekawsze pytania i spostrzeżenia opublikujemy w rozdziale Pytania i odpowiedzi. Wszelkie stwierdzenia będą cytowane anonimowo i będą to wyłącznie kwestie, których nie zawiera samo opracowanie. Z naciskiem doradzamy, aby wnikliwie zapoznać się z ważnymi biblijnymi zasadami dotyczącymi jej studiowania (pierwsze rozdziały). Niektóre z nich zawarte są w rozdziale 6 Listu do Hebrajczyków: Dlatego pominąwszy podstawowe nauki o Chrystusie [zasady, doktryny Chrystusa], przenieśmy się do tego, co doskonałe, nie kładąc ponownie fundamentu, jaki stanowią: pokuta za uczynki martwe i [wyznanie] wiary w Boga, nauka o chrztach i nakładaniu rąk, o powstaniu z martwych i sądzie wiecznym. Heb 6:1-2 Biblia ciągle odnosi się do tych fundamentalnych zasad, podczas gdy brak tej wiedzy sprawia niemożność dalszego duchowego wzrostu, uzależnionego od woli Bożej. Projekt Daniel 12 nie utożsamia się z żadnym wyznaniem ani kościołem. Nie jesteśmy członkami żadnej organizacji, instytucji ani zrzeszenia. Opieramy nasze nauki wyłącznie na Biblii. Nie prosimy o żadne ofiary, datki ani prezenty, ale o głoszenie słowa Bożego w świecie. Łaska Pana Jezusa Chrystusa, miłość Boga i dar jedności w Duchu Świętym niech będą z wami wszystkimi! 2 Kor 13:13 Wzrastajcie więc w łasce i poznaniu Pana naszego i Zbawiciela, Jezusa Chrystusa! Jemu chwała zarówno teraz, jak i do dnia wieczności! Amen. 2 P 3:18 OZNACZENIA BIBLII (SIGLA BIBLIJNE) 3

4 Istnieje wiele zróżnicowanych skrótów dotyczących nazw poszczególnych ewangelii, w związku z czym, w naszym opracowaniu, będziemy posługiwać się następującymi uproszczeniami : ST STARY TESTAMENT Rdz Księga Rodzaju Wj Księga Wyjścia Kpł Księga Kapłańska Lb Księga Liczb Pwt Księga Powtórzonego Prawa Joz Księga Jozuego Sdz Księga Sędziów Rt Księga Rut NT NOWY TESTAMENT Mt Ewangelia Mateusza Mk Ewangelia Marka Łk Ewangelia Łukasza J Ewangelia Jana Dz Dzieje Apostolskie Rz List do Rzymian 1 Kor Pierwszy List do Koryntian 2 Kor Drugi List do Koryntian 1 Sm Pierwsza Księga Samuela Ga List do Galatów 2 Sm Druga Księga Samuela Ef List do Efezjan 1 Krl Pierwsza Księga Królewska Flp List do Filipian 2 Krl Druga Księga Królewska Kol List do Kolosan 1 Krn Pierwsza Księga Kronik 1 Tes Pierwszy List do Tesaloniczan 2 Krn Druga Księga Kronik 2 Tes Drugi List do Tesaloniczan Ezd Księga Ezdrasza Ne Księga Nehemiasza Est Księga Estery Hi Księga Hioba Ps Księga Psalmów Prz Księga Przysłów Koh Księga Koheleta Pnp Pieśń nad Pieśniami Iz Księga Izajasza Jr Księga Jeremiasza Lm Lamentacje Ez Księga Ezechiela Dn Księga Daniela Oz Księga Ozeasza Jl Księga Joela Am Księga Amosa 1 Tm Pierwszy List do Tymoteusza 2 Tm Drugi List do Tymoteusza Tt List do Tytusa Flm List do Filemona Hbr List do Hebrajczyków Jk List Jakuba 1 P Pierwszy List Piotra 2 P Drugi List Piotra 1 J Pierwszy List Jana 2 J Drugi List Jana 3 J Trzeci List Jana Jud List Judy Ap Apokalipsa Jana 4

5 Ab Księga Abdiasza Jon Księga Jonasza Mi Księga Micheasza Na Księga Nahuma Ha Księga Habakuka So Księga Sofoniasza Ag Księga Aggeusza Za Księga Zachariasza Ml Księga Malachiasza OZNACZENIA DAT I KALENDARZA Biblia posługuje się nazwami miesięcy Kalendarza Hebrajskiego. Miesiące te oznaczane są także za pomocą liczb, od 1 do 12, odpowiadających dwunastu miesiącom Kalendarza Gregoriańskiego. Użycie Kalendarza Gregoriańskiego jest podyktowane powszechnością użycia tego kalendarza. Dla odróżnienia Kalendarza Hebrajskiego (Biblii) od Kalendarza Gregoriańskiego (świeckiego), miesiące Kalendarza Hebrajskiego będą oznakowane wartością numeryczną (cyframi arabskimi 1-12 i cyframi rzymskimi I-XII) bądź hebrajskimi nazwami miesięcy, zaś miesiące Kalendarza Gregoriańskiego będą oznakowane tylko nazwami miesięcy: styczeń grudzień. MIESIĄCE KALENDARZA HEBRAJSKIEGO MIESIĄCE KALENDARZA GREGORIAŃSKIEGO 1. (I) NISAN / ABIB MARZEC - KWIECIEŃ 2. (II) ZIW KWIECIEŃ MAJ 3. (III) SIWAN MAJ CZERWIEC 4. (IV)(brak nazwy miesiąca w Biblii) CZERWIEC LIPIEC 5. (V)(brak nazwy miesiąca w Biblii) LIPIEC SIERPIEŃ 6. (VI) ELUL SIERPIEŃ WRZESIEŃ 7. (VII) ETANIM WRZESIEŃ PAŹDZIERNIK 8. (VIII) BUL PAŹDZIERNIK LISTOPAD 9. (IX) KISLEW LISTOPAD GRUDZIEŃ 10. (X) TEBET GRUDZIEŃ STYCZEŃ 11. (XI) SZEBAT STYCZEŃ LUTY 12 (XII) ADAR LUTY - MARZEC 5

6 Istnieje także Kalendarz Hebrajski Świecki, którego pierwszym miesiącem jest siódmy miesiąc hebrajski. W roku przestępnym (2 razy na 7 lat) Kalendarza Hebrajskiego dodawany jest miesiąc Adar II (Drugi Adar) stąd na Kalendarzu Gregoriańskim znajduje się odniesienie do dwóch różnych miesięcy świeckich (w przypadku roku przestępnego, obowiązuje miesiąc kolejny). 6