K R Y T E R I A O C E N I A N I A. z katechezy w zakresie kl. II szkoły podstawowej. do programu nr AZ-1-01/1. Bliscy Sercu Jezusa

Transkrypt

1 K R Y T E R I A O C E N I A N I A z katechezy w zakresie kl. II szkoły podstawowej do programu nr AZ-1-01/1 i podręcznika nr AZ-12-01/1-5 Bliscy Sercu Jezusa pod redakcją ks. Stanisława Łabendowicza Siostra ElŜbieta Grzegorczyk

2 Kryteria w zakresie oceny celującej naleŝy określić indywidualnie. Ogólnie Na ocenę celującą zasługuje uczeń, który wyraźnie wykracza poza poziom osiągnięć edukacyjnych przewidzianych dla danego etapu kształcenia. Nawiązuje kontakt z kolegami i pomaga im. Jest otwarty na grupę klasową. Naśladuje dobroć Boga w Ŝyciu codziennym. Jest zainteresowany przedmiotem, o czym świadczy jakość prezentowanych wiadomości. Wykazuje pilność i systematyczność. Uczestniczy w konkursach. Jest pilny, systematyczny, przygotowany zawsze do zajęć, estetycznie prowadzi zeszyt. Dzieli się poznanymi treściami z innymi uczniami i otoczeniem. DOPUSZCZAJĄCA DOSTATECZNA DOBRA BARDZO DOBRA I. PAN JEZUS ZAPRASZA NAS DO SIEBIE Wymienia, jak troszczą się rodzice o swoje dziecko. Streszcza tekst Pisma Świętego o spotkaniu Jezusa z dziećmi. Opowiada na podstawie tekstu Ewangelii o Ŝyciu pierwszych Podaje, kto stanowi Rodzinę Świętą. Objaśnia, na czym polegało Ŝycie pierwszych chrześcijan we wspólnocie. Wskazuje przykłady spotkań z Panem Jezusem. Przytacza słowa Chrystusa zawarte w tekście źródłowym. Podaje, pod jakim wezwaniem jest parafia, do której naleŝy. Wyjaśnia, kto tworzy wspólnotę parafialną. Objaśnia słowa Jezusa: Gdzie dwaj, albo trzej. Opowiada o szacunku i wdzięczności wobec rodziców. Wskazuje na obecność wspólnoty w waŝnych wydarzeniach Ŝycia 2

3 chrześcijan. Wskazuje na udział rodziców w przygotowaniu do Pierwszej Komunii Świętej. człowieka. II. SŁUCHAMY SŁÓW BOGA I ODPOWIADAMY Przytacza treść Pisma Świętego dotyczącą stworzenia świata. Podaje, Ŝe Bóg jest Stwórcą. RozróŜnia wartość Pisma Świętego na tle innych ksiąŝek. Podaje, czym jest grzech. Streszcza tekst o Abrahamie. Podaje, Ŝe Izraelici składali Panu Bogu ofiary. Wymienia przykazania BoŜe. Podaje miejsce otrzymania od Boga kamiennych tablic z wypisanymi przykazaniami. Wymienia, kto w imieniu Narodu Wybranego otrzymał kamienne tablice. Nazywa Pismo Święte Księgą miłości Boga do człowieka. Wymienia dzieła BoŜe. Podaje, Ŝe przez grzech odwracamy się od Boga. Podaje treść dziesięciu przykazań BoŜych. Przytacza treść przykazania miłości Boga i bliźniego. Podaje, kim był MojŜesz. Podaje, jaką ofiarę złoŝył Melchizedek. Wymienia imię Boga: Jestem, Który Jestem. Identyfikuje ocalenie Izraelitów z zaznaczeniem drzwi krwią baranka. Wyjaśnia, co znaczy stworzyć. Porównuje przejście przez Morze Czerwone z chrztem. Podaje sposób, jak przeprosić Boga za popełnione zło. Podaje, jakie zadanie miał do wypełnienia MojŜesz. Wymienia rodzaje darów otrzymanych w sakramencie chrztu świętego. Wyjaśnia znaczenie znaku krzyŝa świętego czynionego przed Ewangelią na czole, ustach i sercu. Wyjaśnia, czym jest przymierze. Opisuje wiarę Abrahama. Wskazuje na związek ofiary Melchizedeka z ofiarą Mszy Świętej. Opowiada na podstawie tekstu Pisma Świętego o stworzeniu świata. Określa potrzebę wypełniania przykazań i ich rolę dla chrześcijanina. Podaje, do czego nas zobowiązują przykazania BoŜe. Streszcza historię MojŜesza. Opowiada historię postępowania Adama i Ewy w raju. Wskazuje znaczenie słuchania Słowa BoŜego dla Ŝycia człowieka. Uzasadnia wdzięczność Bogu za stworzony świat oraz szacunek do przyrody. Stwierdza potrzebę systematycznego uczestniczenia we Mszy Świętej. Określa związek ofiary baranka z ofiarą złoŝoną przez Zbawiciela. Sugeruje, jak powinno postępować dziecko BoŜe, które otrzymało łaskę chrztu świętego. Proponuje, jak moŝna wyrazić wiarę w codziennym Ŝyciu. III. PAN JEZUS POKAZUJE OJCA I UCZY WYPEŁNIAĆ JEGO WOLĘ Podaje, Ŝe chrzest jest podstawą do Podaje, jakie dary otrzymujemy na Podaje, Ŝe chrzest jest sakramentem Podaje, Ŝe podczas Mszy Świętej 3

4 przyjęcia innych sakramentów. Identyfikuje słowo BoŜe jako naukę Jezusa. Przytacza poszczególne przykazania BoŜe. Nazywa niedzielę dniem poświęconym Bogu. Wymienia osoby Rodziny Świętej. Podaje, Ŝe Bóg jest Stwórcą wszystkich rzeczy. RozróŜnia prawdę od kłamstwa. Wskazuje, Ŝe najwaŝniejsze jest przykazanie miłości Boga i człowieka. Określa zadania dzieci i rodziców w rodzinie przy pomocy pytań naprowadzających. chrzcie świętym. Wymienia miejsca, gdzie moŝna usłyszeć naukę Pana Jezusa. Wylicza osoby, przez które naucza Jezus. Wyjaśnia zwrot odnoszący się do Jezusa: był im poddany. RozróŜnia, jakie czynności moŝna wykonywać w niedzielę. RozróŜnia własność społeczną i prywatną. Wyjaśnia, na czym polega prawdomówność. Wskazuje, o jakiej miłości mówi przykazanie miłości. Opowiada o Ŝyciu Jezusa w Nazarecie. przymierza z Bogiem. Wyjaśnia dlaczego niedziela jest dla chrześcijanina najwaŝniejszym dniem tygodnia. Objaśnia, Ŝe człowiek powinien troszczyć się o swoje zdrowie i innych. Uzasadnia sens przykazań BoŜych: siódmego i dziesiątego. Opowiada, dlaczego naleŝy kochać i czcić Pana Boga. Wskazuje na posłuszeństwo Jezusa wobec Maryi i Józefa. Wskazuje na cześć dla rzeczy poświęconych Bogu. Dowodzi, dlaczego mamy kochać Pana Boga i bliźniego. słuchamy nauki Jezusa. Wymienia sposoby oddawania czci Bogu. Wyjaśnia treść poznanego błogosławieństwa. Objaśnia tekst, w którym Pan Jezus nazywa siebie Prawdą. Uzasadnia, kiedy wypełniamy trzecie przykazanie BoŜe. Redaguje modlitwę za rodziców. Wskazuje, jak waŝna jest rodzina dla kaŝdego dziecka. Określa, na czym polega okazywanie miłości Bogu, bliźniemu i sobie. Wskazuje, dlaczego naleŝy szanować imię BoŜe. Analizuje tekst KKK 358. IV. PAN JEZUS śyje WŚRÓD NAS Nazywa Pana Jezusa Zbawicielem. Wylicza przymioty Maryi. Podaje, kiedy przeŝywamy Adwent. Podaje, kiedy obchodzimy uroczystość Objawienia Pańskiego. Wymienia sakramenty święte. Przytacza treść modlitwy Ojcze nasz. Podaje, kiedy Pan Jezus został ofiarowany w świątyni. Redaguje Ŝyczenia na święta BoŜego Narodzenia. Przytacza przykłady modlitwy. Podaje proroctwo Symeona. Wymienia, jakie dary ofiarowali Mędrcy. Wymienia, kto uczestniczy w chrzcie świętym. Wyjaśnia, czym jest modlitwa. Wyjaśnia znaczenie słów: Adwent i Niepokalana. Opowiada o wydarzeniu Zwiastowania. Opowiada o narodzeniu Jezusa. Podaje przykłady posłuszeństwa wobec Boga. Podaje z kalendarza liturgicznego czas omawianych wydarzeń. Podaje tradycje związane ze świętami. Wymienia owoce chrztu świętego. Wylicza stacje Drogi KrzyŜowej. Wyjaśnia, dlaczego Jezusa nazywamy Światłością świata. RozróŜnia modlitwę pacierzową od modlitwy spontanicznej. Podaje, kim byli Symeon i Anna. Przytacza cel przyjścia Jezusa na ziemię. Nazywa modlitwę rozmową z Panem Bogiem. Wyjaśnia tekst Oto ja słuŝebnica. Objaśnia znaczenie darów złoŝonych Panu Jezusowi przez Mędrców. Wskazuje, kiedy i jak odprawia się naboŝeństwo Drogi KrzyŜowej. Uzasadnia, Ŝe człowiek ochrzczony powinien naśladować Chrystusa. 4

5 Wykonuje kartę na święta BoŜego Narodzenia. Ilustruje graficznie dary ofiarowane Panu Jezusowi. Opisuje, co przedstawiają stacje Drogi KrzyŜowej. Opowiada o wędrówce Mędrców ze Wschodu. Określa postawę chrześcijanina w okresie Adwentu.. Redaguje krótką modlitwę skierowaną do Boga. V. PAN JEZUS PRZEBACZA NAM GRZECHY Podaje, kim jest pasterz. Wyjaśnia, kim jest Apostoł. Wymienia sakramenty. RozróŜnia, kiedy człowiek grzeszy. Identyfikuje odpuszczenie grzechów ze spowiedzią i sakramentem pokuty. Wylicza warunki dobrej spowiedzi. Podaje, Ŝe przed spowiedzią naleŝy Ŝałować za grzechy. Streszcza fragment Ewangelii mówiący o uzdrowieniu paralityka. Streszcza treść przypowieści o synu marnotrawnym. Określa przebieg sakramentu pokuty. Wskazuje na potrzebę powrotu do przyjaźni z Bogiem. Wymienia ilu Apostołów miał Pan Jezus. Podaje, co to jest sakrament. Definiuje pojęcie grzechu. Wylicza warunki sakramentu pokuty. Identyfikuje syna marnotrawnego z człowiekiem grzeszącym. Objaśnia, na czym polega rachunek sumienia. Wyjaśnia na czym polega Ŝal za grzechy. UŜywa poprawnie pojęć: Chrystus- Pasterz, Kościół-Owczarnia. Wyjaśnia, czym jest spowiedź. Streszcza tekst biblijny o Zacheuszu Łk 19,8-9. Podaje, kto ustanowił sakramenty święte. Przytacza inne nazwy sakramentu pokuty. Streszcza przypowieść o synu marnotrawnym. Wyjaśnia, dlaczego naleŝy robić rachunek sumienia. Objaśnia, czym jest zadośćuczynienie. Określa, kiedy obchodzimy Niedzielę Dobrego Pasterza. Opowiada wydarzenia biblijne o powołaniu Apostołów. Opowiada o uzdrowieniu paralityka. Stwierdza potrzebę pracy nad sobą. Uzasadnia potrzebę szczerej spowiedzi. Wskazuje treść i przebieg spowiedzi świętej. Przytacza treść Spowiedzi Powszechnej. Podaje, z kim spotykamy się w sakramencie pokuty. Wyjaśnia, w jakim celu Jezus powołał Apostołów. Opowiada, jak Chrystus-Dobry Pasterz opiekuje się swoim ludem. Określa, w jakim celu Pan Jezus ustanowił sakramenty święte. Porównuje ojca z Bogiem i syna z grzesznikiem. Określa pytania do rachunku sumienia. Uzasadnia konieczność wzbudzania Ŝalu za grzechy. Dowodzi, jak naleŝy przygotować się do sakramentu pokuty. Wskazuje sposoby wynagradzania za wyrządzone krzywdy. 5

6 VI. PAN JEZUS ZAPRASZA NA UCZTĘ Podaje, czym jest modlitwa. Identyfikuj chleb i wino z Ciałem i Krwią Chrystusa. Streszcza tekst o cudownym rozmnoŝeniu chleba i ryb. Określa, jakie przemienienie dokonuje się w czasie Mszy Świętej. Podaje, kiedy obchodzimy pamiątkę ustanowienia Eucharystii. Wymienia części Mszy Świętej. Wymienia rodzaje modlitwy. Objaśnia, jak naleŝy zachować się podczas Eucharystii. Opowiada, co Pan Jezus obiecał tym, którzy będą spoŝywać Jego Ciało. Streszcza teksty tematyczne. Identyfikuje moment Przeistoczenia podczas Mszy Świętej. Objaśnia, jak przeŝyć właściwie Mszę Świętą. Wyjaśnia, dlaczego Mszę Świętą nazywamy Ucztą. Opowiada wydarzenia biblijne Wielkiego Czwartku. Wskazuje na Mszę Świętą jako spotkanie z Jezusem. Podaje słowa wypowiadane przez kapłana w czasie Przeistoczenia. Objaśnia, jak chrześcijanin powinien przygotować się i zachować na Mszy Świętej. Opowiada o wydarzeniach liturgicznych dnia ustanowienia Eucharystii. Określa, kiedy nasze uczestnictwo we Mszy Świętej jest świadome, pełne i owocne. VII. ZAPRASZAMY PANA JEZUSA W NASZE śycie Podaje, Ŝe róŝaniec jest modlitwą. Wymienia niektóre modlitwy znajdujące się w modlitewniku. Streszcza historię Cudownego Medalika. Stwierdza, Ŝe odpoczynek jest darem Boga dla człowieka. Wskazuje, kiedy Jezus zesłał Ducha Świętego. Określa, kiedy obchodzimy uroczystość BoŜego Ciała. Podaje, kiedy szczególnie modlimy się na róŝańcu.. Wymienia części róŝańca świętego. Przytacza napisy znajdujące się na Cudownym Medaliku. Przytacza słowa uwielbienia Boga wypowiedziane przez Maryję. Objaśnia, jak lud BoŜy uczestniczy w adoracji Najśw. Sakramentu. Określa, czym obdarowani zostali Apostołowie w dniu Zesłania Ducha Świętego. Wskazuje okolicznościowe modlitwy z modlitewnika. Wymienia części i tajemnice róŝańca. Przytacza słowa, którymi Chrystus ustanowił Eucharystię. Ilustruje graficznie medalik. Stosuje poprawnie modlitewnik. Wskazuje na Ducha Świętego jako Pocieszyciela. Określa obowiązki Dziecka BoŜego podczas wakacji. Analizuje teksty źródłowe. Przytacza sposób modlitwy na róŝańcu. RozróŜnia postacie, pod którymi Chrystus jest obecny w Eucharystii. Wskazuje na potrzebę modlitwy do Matki BoŜej. Uzasadnia konieczność naśladowania Postawy Maryi wobec Boga. Proponuje przyrzeczenia wobec Boga na czas wakacji. Redaguje krótką modlitwę do Ducha Świętego. 6

7 7