Prosto z gabinetu Hodowla i ochrona roślin 7 Plan Działań dla Żywności Ekologicznej i Rolnictwa w Unii Europejskiej i w Polsce

Transkrypt

1 Nr 4/2005 (95) Biuletyn informacyjny wydawany przez Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi oraz Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa Redagowany pod kierunkiem Małgorzaty Książyk przy współpracy z kolegium redakcyjnym w składzie: Przewodnicząca Maria Zwolińska Radca Generalny Członkowie Jan Bielański, Dariusz Goszczyński, Waldemar Guba, Radosław Iwański, Grzegorz Łukasiewicz, Dariusz Nieć, Sławomir Nosowicz, Bożena Nowicka, Antoni Radzewicz, Bożena Rynkowska, Aleksandra Szelągowska, Tadeusz Szkamruk, Wojciech Wojtyra, Małgorzata Piotrowska Opracowywany przez zespół w składzie: Ewa Woicka Bekas, Ewa Jaroszewicz, Mariola Marczak ul. Wspólna 30, Warszawa, tel , , fax Podpisano do druku: r. Łączność z czytelnikami: Biuro Prasowe MRiRW ul. Wspólna Warszawa, Sekcja Prasowa ARiMR ul. Żelazna Warszawa Wersja internetowa ( ISSN Spis treści: Prosto z gabinetu Hodowla i ochrona roślin 7 Plan Działań dla Żywności Ekologicznej i Rolnictwa w Unii Europejskiej i w Polsce Infrastruktura wsi i komunikacja społeczna 9 Pomoc finansowa dla szkół rolniczych 10 Wzór Wniosku o udzielenie pomocy finansowej na zadanie z zakresu stosowania nowoczesnych technik i technologii w ramach praktycznej nauki zawodu Gospodarka ziemią 12 Realizacja prac scaleniowo wymiennych w 2004 roku Rybołówstwo 14 Ochrona morświnów bałtyckich 14 Zwalczanie nielegalnych, nieraportowanych i nieuregulowanych połowów Wspólna organizacja rynków rolnych 16 Organizacja rynku mleka i jego przetworów Agencja Rynku Rolnego 18 Pierwszy rok kwotowania produkcji mleka kilka informacji Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa 21 Inwestycje... bez niejasności 24 Stan zaawansowania płatności w ramach Wspólnej Polityki Rolnej 25 Podsumowanie działań ARiMR zrealizowanych w roku Efekty rzeczowe preferencyjnych kredytów inwestycyjnych udzielonych w 2004 roku 31 Realizacja płatności z Programu SAPARD 32 Analiza struktury upraw zgłoszonych we wnioskach o płatności w 2004 r. 36 Szkolenia dla kandydatów na pracowników sezonowych ARiMR 37 Integracja Polski z Unią Europejską oraz WPR w opinii młodych rolników 38 Liczby i fakty 40 Oprocentowanie kredytów inwestycyjnych udzielanych przez Banki w 2005 r. objętych dopłatami ARiMR, wysokość stopy redyskonta weksli 6,50% od r. Biuletyn Informacyjny otrzymują: Kancelaria Prezesa Rady Ministrów, posłowie i senatorowie, Kancelaria Prezydenta, wojewodowie, marszałkowie, starostwa, urzędy gmin, Ośrodki Doradztwa Rolniczego, Izby Rolnicze, banki współpracujące z ARiMR, Duszpasterstwo Rolników, szkoły i uczelnie rolnicze, instytuty i biblioteki rolnicze, Rada Gospodarki Żywnościowej. 1

2 Powrócił do Domu Ojca. Jest jednak w każdym z nas. Polscy rolnicy są wdzięczni za opiekę i miłość. Pozostaną wierni nauce i słowom Jego Świątobliwości Jana Pawła II. Składamy hołd Umiłowanemu Ojcu Świętemu, dziękując za miłość i mądrość, którą nam darował. Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi, Kierownictwo Resortu oraz Pracownicy

3 Fragmenty homilii i przemówień Jana Pawła II głoszonych podczas pielgrzymek do Polski... Jeżeli ziarno pszenicy wpadłszy w ziemię nie obumrze, zostanie tylko samo, ale jeżeli obumrze, przy nosi plon obfity (J 12, 24). W ten sposób ziemia i ten, który ją uprawia, jego praca, stają się szczególnym obrazem Boga i kluczem do zrozumienia Jego królestwa. I to jest także potwierdzeniem pośrednim, ale ogromnie głębokim, godności pra cy na roli. Pomyślmy, że dla zrozumienia Ewangelii, dla zrozumienia, czym jest królestwo Boże i życie wiecz ne, kim jest sam Chrystus, trzeba znać rolnictwo i pasterstwo. Trzeba wiedzieć, co to jest owczarnia i pasterz. Czym jest ziarno i ziemia uprawna. Kim jest siewca, jaka jest rola ziemi żyznej, wiatru i deszczu.... (Tarnów, 10 czerwca 1987 r.)... Ale rolnictwo to przecież chleb. Ten chleb, z którego żyje człowiek. Nie samym chlebem on żyje, ale przecież żeby człowiek żył, musi mieć chleb. Dlatego tak bardzo leży nam na sercu, by tego chleba nie bra kowało nikomu na naszym globie, a brakuje; leży nam na sercu, by go nie brakowało w naszej Ojczyźnie... (Tarnów, 10 czerwca 1987 r.)... chociaż praca na roli zmieniła nieco swój dawny charakter w związku z postępem techniki, to jednak nadal zachowuje swe tradycyjne, istotne znamiona. Warsztatem pracy jest ziemia, którą człowiek uprawia, a uprawiając pozwala się objawić tej ziemi w jej urodzaju, w jej naturalnej płodności. Staje się więc ta zie mia warsztat pracy rolnika ziemia, która rodzi i karmi, jakimś podobieństwem matki: matka ziemia. O żad nym innym warsztacie pracy niepodobna tak się wyrazić. A człowiek, który tę ziemię uprawia, czuje się słusznie bezpośrednim adresatem i mandatariuszem tych najstarszych słów samego Stwórcy, wypowiedzianych do prarodziców: Czyńcie sobie ziemię poddaną (por. Rdz 1,28)... (Łomża, 4 czerwca 1991 r.)... Staram się być z wami i polecać wasze sprawy Bogu w modlitwie. Spraw rolnictwa nie można odrywać, oczywiście, od reform całego systemu gospodarczego, ale też wszy scy czują, że ta dziedzina, nie tylko zresztą w naszej Ojczyźnie, wymaga szczególnej ochrony, współpracy wielu sektorów i solidarności wszystkich środowisk, a nade wszystko wymaga zabezpieczenia wolnej inicja tywy samych rolników. Wszyscy wiemy, jak wiele jest trudnych spraw do rozwiązania. Trzeba, by był słysza ny w państwie i respektowany gospodarski głos rolnika. (Łomża, 4 czerwca 1991 r. )... Przy okazji dzisiejszego spotkania pragnę jeszcze raz wyrazić moje uznanie dla podejmowanych kon sekwentnie i solidarnie wysiłków, których celem, od chwili odzyskania suwerenności, jest poszukiwanie i utrwalanie należnego i bezpiecznego miejsca Polski w jednoczącej się Europie i świecie. Polska ma pełne prawo, aby uczestniczyć w ogólnym procesie postępu i rozwoju świata, zwłaszcza Euro py. Integracja Polski z Unią Europejską jest od samego początku wspierana przez Stolicę Apostolską. Doświad czenie dziejowe, jakie posiada Naród polski, jego bogactwo duchowe i kulturowe mogą skutecznie przyczy nić się do ogólnego dobra całej rodziny ludzkiej, zwłaszcza do umocnienia pokoju i bezpieczeństwa w Eu ropie.... (Parlament RP, 11 czerwca 1999 r.)

4 WOJCIECH OLEJNICZAK Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi Apel Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi do rolników Szanowni Rolnicy, Mieszkańcy Wsi! Przede wszystkim pragnę Wam gorąco podziękować za to, że blisko 1,4 mln spośród Was złożyło w ubiegłym roku wnioski o płatności bezpośrednie. To ogromny sukces nie tyl ko polskiego rolnictwa, ale i całej gospodarki. Wszystkie te pieniądze trafiają na Wasze konta i wpływają na inne sektory gospodarki pozwalając zachować w nich miejsca pracy. Ten ogromny sukces jest wynikiem zaangażowania wielu osób, które uczestniczyły w zorganizowanej akcji wypełniania wniosków. Robiliśmy to w pierwszym roku naszego członkostwa w Unii Europejskiej. W tym roku czeka nas kolejna praca. Aby ułatwić wypełnianie formularzy otrzymaliście z Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa wnioski częściowo już wypełnione. Jestem przekonany, że Ci, którzy czynić to będą po raz pierwszy będą mogli liczyć nie tylko na pomoc doradców, ale także tych, którzy robili to już w roku ubiegłym. Zwracam się z gorącym apelem o wykorzystanie tej szansy tak, aby każdy z Was otrzymał dopłaty. Te pieniądze Wam się należą. W 2005 roku Biura Powiatowe ARiMR przyjmują wnioski w terminie od 15 marca do 15 maja. Jed nocześnie też przyjmowane są wnioski na płatności przysługujące tym, którzy gospodarują na tere nach o niekorzystnych warunkach. Po 15 maja formalnie będzie można jeszcze składać wnioski przez następnych 25 dni. Należy jednak pamiętać, że będą stosowane potrącenia w wysokości 1% za każ dy dzień zwłoki. Nie traćcie tego, co się Wam należy. Płatności realizowane będą od 1 grudnia 2005 roku do 30 czerwca 2006 roku. Szanowni Rolnicy! Zapewniam Was, że pracownicy takich instytucji, jak ARiMR i ODR y udzielą wszelkiej niezbęd nej pomocy i wyjaśnień w wypełnianiu wniosków o płatności bezpośrednie. Jesteśmy do Waszej dys pozycji. Wyrażam przekonanie, że tak, jak w roku ubiegłym, z pomocą przyjdą nam banki spółdziel cze, samorządy gminne i powiatowe, a także organizacje rolnicze. Wspólnie postarajmy się o to, aby pieniądze przeznaczone dla Polski zostały wykorzystane w 100 procentach. 4

5 Prosto z gabinetu Kolejne zakłady otrzymały zgodę na handel na wspólnotowym rynku nia 5 kwietnia 2005r. została opu Dblikowana w dzienniku Urzędo wym Unii Europejskiej (OJ L 86 p.13) Decyzja Komisji 2005/271/WE z dnia 30 marca 2005r. zmieniająca załącznik XII dodatek B Aktu Przystąpienia z 2003r. w zakresie niektórych zakładów w sek torach rybnym, mięsnym i mleczarskim w Polsce. Jest to decyzja wykreślająca zakłady z listy zakładów objętych okresami przej ściowymi. Dzięki temu kolejne z nich mogą już prowadzić handel na terenie całej Wspólnoty. Sytuacja na rynku spo żywczym doprowadziła do zdecydo wanegoprzyspieszenia prac moderni zacyjnych w zakładach, które miały dłu gie okresy przejściowe. Lista zakładów skreślonych z części B zał. XII do Traktatu Akcesyjnego dostosowane do handlu Zakłady Mięsne Nr. poz. w Traktacie lub Decyzji Wet. Nr. Ident. Nazwa Zakładu Zakład Przetwórstwa Mięsnego Sława Sp. z o.o ZPM GROT Ubojnia Trzody ZPM GROT S.J Zakład Przetwórstwa Mięsnego J. Wolas, M. Kastelik, Sp. z o.o Wytwórnia Salami IGLOOMEAT Sokołów Sp. z o.o Przetwórnia Mięsa PPM Taurus Zakład Masarski Trio Spółka jawna Zakład Mięsny Dobrowolscy Sp. z o.o Zakład Przetwórstwa Mięsnego Zagłoba Sp. J Rzeźnia Braci Szypcio Sp. Jawna Zakłady Mięsne NETTER Zakład Mięsny LUX s.c. J.TR. Kazimierowicz Zakład Przetwórstwa Mięsnego Spółka Jawna F. Czernin, U. Skrokol Zakład Rzeźniczo Przetwórczy Jerzy Wolas PPHU Jaślikowscy s.c JUTAR sc., Łagiewniki Kościelne Matro Masarnia T.R.M.A. Pietruszkas s. j Zakład Mięsny SMOLIŃSKI Zbigniew Smoliński Byk spółka jawna Jacek Malinowski & Dariusz Osiniak Przedsiębiorstwo Produkcji Zwierzęcej Przybkowo Sp. z o.o Zakład Przetwórstwa Mięsnego Dodatków Masarskich s.c B. Niedźwiedzki, H. Niedźwiedzka Przedsiębiorstwo Produkcyjno Handlowo Usługowe AD POL, sp. j., Przedsiębiorstwo Rolno Drobiarskie Sawdrob w Gródku Z. P. M Ubojnia Drobiu w Osiu Przedsiębiorstwo Rolno Przemysłowe, Spółka z o. o. w Rzadkwinie Zakład Mięsny Ritter, Kazimierz Ritter Zakład Przetwórstwa Mięsnego KAWIKS Sp. j. Karol Chachulski, Wincenty Chachulski Przedsiębiorstwo Produkcyjno Handlowo Usługowe Bak Pol Jan Bakalarz Zakład Przetwórstwa Mięsnego Gaik Andrzej Gaik Janina Stanisław Zalewscy P.P.H.U. Zakład Mięsny Borowina Zakład Mięsno. Wędliniarski POL MAT, sp. z o.o Zakład Produkcji Mięsno Wędliniarskiej, Marek Florczak Zakład Uboju Zwierząt Rzeźnych Jan Kołbon FIRMA KOJS, Mirosław Kojs BIELA Skup Ubój Zwierząt, Sprzedaż Hurtowa Mięsa, Handel Wyrobami Mięsnymi, Transport Ciężarowy, Stanisław Biela Centrum Mięsne Eurosmak sp. z o.o SOBSMAK sp. z o.o Ubojnia A.J.K. Matejka sp. j Masarnia Radymno, ul. Szopena 5, Radymno FPH sp. j ZPM H.A. Paśko sp. j Rzeźnictwo Wędliniarstwo C.P. Poliwczak Zakład Pracy Chronionej Zakład Rolny i Przetwórstwa Mięsnego JANPOL Jan i Grażyna Słomka, Sp. j. 5

6 Prosto z gabinetu Handel Mięsem Ubój i Rozbiór Mięsa, H. Brela Zakład Przetwórstwa Mięsnego Józef Malinowski Wyrób Wędlin i Wyrobów Wędliniarskich, Kazimierz Kołodziejczak, Zakład Masarski H. Suchanek, Pyskowice, ul. Zaolszany 38 a Ubojnia Zwierząt Rzeźnych G. Pałucha, M. Skipirzepa, Poręba, ul. Armii Krajowej Zakład Przetwórstwa Mięsnego Marek Łoboda, Gilowice Zakład Masarski Marek Rokita, ul. Wyzwolenia 6, Serock CHMARZYŃSKI Przemysł Mięsny i Handel Sp. z o. o., ul. Rynek 14, Osie Rzeźnictwo Wędliniarstwo Dominik Marczak, Bełchatów, Dobrzelów Zakład Przetwórstwa Mięsnego ROL PEK Leszek Roleski, ul. Słoneczna 22, Zblitowska Góra, Zgłobice Zakład Przetwórstwa Mięsnego Getmor Tadeusz Mroczkowski, Chrzanowo 28, Rzewnie Ubój Trzody Chlewnej i Bydła Zbigniew Zaręba, Skórznice 32, Winnica P.P.H. ROJBER, Tomasz Rojek Sp. J., Katowice, ul. Pszczyńska RSP PRZEŁOM Masarnia Mikołów Bujaków, ul. Ks. Górka Z.P.M. KODRIN Henryk Serafin, Gostyń, ul. Tyska 56 a Waldi ZPM Sp. j. Rzeźnia Ptaszkowi, Grodzisk Wielkopolski, Ptaszkowo 1A ZPM Szajek, Garnowo, ul. Poznańska 50b Przedsiębiorstwo Prywatne WOJ MAR Rzeźnia w Manieczkach, Brodnica, Manieczki, ul. Borecka Zakład Rzeźniczo Wędliniarski Trzcianka, Osiedle Domańskiego 39 Mięso drobiowe Nr. poz. w Traktacie lub Decyzji Wet. Nr. Ident Rolpek 2 Sp. z o.o Zakład Produkcji Chronionej TZD Roldrob SA, Tomaszów Maz Przedsiębiorstwo Drobiarskie M & R Sp. J Płockie Zakłady Drobiarskie SADROB SA ALBO Sp. z o.o Ubojnia Drobiu Leszek i Jerzy Smolarek Drop S.A. w Ostrowiu Wlkp. Nazwa Zakładu Chłodnie Nr. poz. w Traktacie lub Decyzji Wet. Nr. Ident NORDIS Chłodnie Polskie Sp.z o.o Nazwa Zakładu 6 Ryby Nr. poz. w Traktacie lub Decyzji Wet. Nr. Ident. Nazwa Zakładu PHP Krybekx ZPR Baltic Fish PAS Alta Przedsiębiorstwo Produkcyjno Handlowo Usługowe POLRYB w Maszkowie P.P.H. AMIKA Zakład Przetwórstwa Rybnego Przedsiębiorstwo Wielobranżowe HEST Mleko Nr. poz. w Traktacie lub Decyzji Wet. Nr. Ident. Nazwa Zakładu OSM w Pilicy Spółdzielnia Mleczarska Michowianka, Michów Spółdzielnia Mleczarska w Łużnej MLEKTAR S.A OSM Ostrołęka JAL Zakład Produkcyjno Usługowy Sp. j Okręgowa Spółdzielnia Mleczarska w Myszkowie

7 Hodowla i ochrona roślin Plan Działań dla Żywności Ekologicznej i Rolnictwa w Unii Europejskiej i w Polsce P rodukcja żywności metodami eko logicznymi, zaobserwowana w ostatnich latach, wymagała ścisłych uregulowań prawnych. Istniejące od 1991 roku regulacje prawne, zawarte w Roz porządzeniu Rady (EWG) Nr 2092/91 z dnia 24 czerwca 1991 roku w sprawie produkcji ekologicznej produktów oraz znakowania produktów rolnych i środ ków spożywczych, nie wpłynęły w wy starczającym stopniu na planowany roz wój rolnictwa ekologicznego w krajach Unii Europejskiej. Szereg krajów wspól noty deklaruje osiągnięcie udziału rolnic twa ekologicznego w produkcji rolnej na poziomie 10 20% (np. Niemcy, Szwe cja). W tym celu w 2002 r. Unia Europej ska dokonała oceny kierunków rozwo ju rolnictwa ekologicznego w Europie. W jej wyniku został opracowany Europej ski Plan Działań dla Żywności Ekolo gicznej oraz Rolnictwa, którego osta teczny zakres został przyjęty przez Ra dę UE w październiku 2004 r. W ramach Planu Działania Komisja zamierza dokonać oceny sytuacji i opra cować podstawę polityki rozwoju w nad chodzących latach, zapewniając w ten sposób kompleksową wizję strategii, od noszącą się do udziału rolnictwa ekolo gicznego we wspólnej polityce rolnej. Podstawowe cele i zamierzenia Planu zostały zawarte w 21 zadaniach, dotyczą cych m.in.: Zorganizowania kampanii informa cyjnych i promocyjnych dotyczących rolnictwa ekologicznego (zadanie 1); Ulepszania procesu zbierania da nych statystycznych dotyczących zarów no produkcji jak i rynku produktów eko logicznych (zadanie 3); Umożliwiania państwom członkow skim wykorzystanie w największym stop niu pomocy oferowanej przez progra my unijne producentom działającym w sektorze owocowo warzywnym, prowa dzącym produkcję metodami ekologicz nymi (zadanie 4); Wykorzystania w pełni przez pań stwa członkowskie, w ramach swoich programów rozwoju obszarów wiejskich, dostępnych instrumentów, zapewniają cych wsparcie dla rolnictwa ekologicz nego, na przykład poprzez stworzenie krajowych lub regionalnych Planów dzia łania (zadanie 6); Wzmocnienia badań nad rolnictwem ekologicznym oraz metodami produk cji (zadanie 7); Poprawienia skuteczności działania jednostek oraz urzędów przeprowadza jących kontrole poprzez wprowadzanie oceny ryzyka, w odniesieniu do możli wości niestosowania ustalonych norm bezpieczeństwa, oraz poprzez zażąda nie przeprowadzenia ponownych kontro li na mocy postanowień Regulacji (EWG) nr 2092/91 (zadanie 13); Uzupełnienia i kontynuacja ujednoli cania standardów, odnoszących się do rol nictwa ekologicznego, poprzez m.in. opra cowanie listy dozwolonych substancji oraz substancji wspomagających proces prze twarzania w odniesieniu do przetwarza nych produktów zwierzęcych, polepsze nie standardów odnoszących się do bogac twa świata zwierzęcego itp. (zadanie 10); Wprowadzania do praktyki postano wień Regulacji Rady (EWG) nr 2092/91 wyjaśniających, że na podstawie ozna kowania produktów, można stwierdzić, że zawierają GMO, i nie mogą być ozna czone jako ekologiczne (zadanie 12); Zapewnienia lepszej koordynacji wśród jednostek przeprowadzających kontrole oraz między tymi jednostkami, a władzami wprowadzającymi je w ży cie na mocy postanowień Regulacji (EWG) nr 2092/91 (zadanie 16). Pozostałe zadania Europejskiego Pla nu Działania dla Żywności Ekologicz nej i Rolnictwa można znaleźć na stro nie internetowej Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi: gov.pl/strona/desktopdefault.aspx? TabOrgId=1154&LangId=0 Wiele państw członkowskich i regio nów ustanowiło krajowe i regionalne pla ny działania, w odniesieniu do rozwoju rolnictwa ekologicznego, w szczególno ści w zakresie programów rolnośrodowi skowych, badań oraz rozwijania działań promocyjnych. Plany te przyczyniły się do rozwoju sektora rolnictwa ekologicz nego w państwach członkowskich. Zamie rzeniem Komisji, w odniesieniu do Euro pejskiego Planu działania, jest zapew nienie interakcji z powstającymi krajowy mi i regionalnymi Planami Działania. Plan Działań dla Żywności Ekologicz nej i Rolnictwa w Polsce to element stra tegii rozwoju polskiego rolnictwa ekolo gicznego. Proponowane działania mają na celu osiągnięcie szybkiego wzrostu liczby gospodarstw ekologicznych w Pol sce, z obecnych 0,23% do poziomu w UE gdzie stanowią 3% ogólnej liczby gospo darstw rolnych. W dobie kryzysu zaufa nia do bezpieczeństwa żywności, jaki ostatnio jest odnotowywany w niektórych krajach UE, rolnictwo ekologiczne, a co za tym idzie żywność ekologiczna staje się bardzo ważnym źródłem żywności bezpiecznej, wolnej od szkodliwych i niebezpiecznych zanieczyszczeń, żyw ności o gwarantowanej jakości. W Planie zostało zawartych 15 zadań dla rozwoju rolnictwa ekologicznego, zmierzających m.in. do wzrostu produk cji ekologicznej i spożycia żywności eko logicznej, również z przeznaczeniem na eksport, rozwoju badań, promocji, do radztwa, doskonalenia systemu kontroli i certyfikacji. Jest to zgodne z ogólną ten dencją, której rezultatem jest rozwój rol nictwa ekologicznego na świecie a zwła szcza w Unii Europejskiej. Zadania Planu Działań dla Żywności Ekologicznej i Rolnictwa w Polsce będą re alizowane poprzez następujące działania: Organizowanie kampanii promocyj nej produktów rolnictwa ekologicznego wśród konsumentów, polegające m.in. na: opracowaniu krajowego logo rolnic twa ekologicznego; przeprowadzenie kampanii promo cyjnej rolnictwa ekologicznego; udziale rolnictwa ekologicznego w targach krajowych i międzynarodowych; opracowaniu i wydawaniu materia łów promocyjnych; utworzeniu bazy edukacyjnej dla szkół, wyższych uczelni włączeniu rol nictwa ekologicznego do programu na uczania; organizacji konferencji, dożynek i spotkań, przygotowaniu programów te lewizyjnych, radiowych i artykułów pra sowych; 7

8 Hodowla i ochrona roślin uruchamianiu stoisk z żywnością eko logiczną w dużych sieciach handlowych; Upowszechnianie wiedzy o wyma ganiach obowiązujących w rolnictwie ekologicznym w krajach trzecich po przez utworzenie internetowej bazy, za wierającej przepisy, dotyczące rolnic twa ekologicznego w wybranych kra jach trzecich oraz organizacjach pozarządowych. Gromadzenie danych statystycznych dotyczących produkcji i rynku produk tów rolnictwa ekologicznego poprzez utworzenie i prowadzenie bazy danych o produkcji żywności metodami ekolo gicznymi, przekazywanie raportów do Komisji Europejskiej oraz udostępnianie danych zawartych w bazie z zastrzeże niem danych osobowych. Wsparcie organizacji producentów owoców i warzyw w zakresie rolnictwa ekologicznego polegające na wprowa dzeniu zmian w przepisach ułatwiających tworzenie organizacji producentów pro wadzących produkcję metodami ekolo gicznymi, a także pomocy technicznej i prawnej oraz finansowej w tworzeniu i funkcjonowaniu organizacji producentów w rolnictwie ekologicznym. Upowszechnienie działań podejmo wanych przez UE, które mogą być wy korzystane w sektorze rolnictwa ekolo gicznego poprzez umieszczanie na stro nie internetowej informacji o działaniach podejmowanych przez Komisję Europej ską w sektorze rolnictwa ekologicznego. Rozwój pro środowiskowej funkcji rolnictwa ekologicznego, polegający na: Wdrażaniu programów rolnośrodo wiskowych jako instrumentu wsparcia rolnictwa ekologicznego poprzez opra cowanie i udostępnianie informacji do tyczących możliwości uczestniczenia rolników ekologicznych w programach rolnośrodowiskowych oraz pomoc w przygotowywaniu wniosków, Zwiększenie udziału rolnictwa eko logicznego na terenach chronionych, Włączenie rolnictwa ekologicznego do priorytetów działania Ministerstwa Środowiska, Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Ochrony Wód oraz Ekofunduszu, Uznanie rozwoju rolnictwa ekolo gicznego jako jednego z priorytetów w PROW na lata , Finansowanie projektów wspierają cych rozwój rolnictwa ekologicznego na obszarach chronionych. Rozwój badań naukowych w zakre sie produkcji prowadzonej metodami ekologicznymi polegający na doskona 8 leniu technologii produkcji metodami ekologicznymi, a także: hodowli i prowadzeniu badań nad odmianami przydatnymi do produkcji metodami ekologicznymi z uwzględnie niem odporności na choroby i szkodni ki, suszę, zimotrwałość. poszukiwaniu nowych metod ochro ny roślin i nowych środków ochrony. badaniu nad przydatnością nawozów do produkcji metodami ekologicznymi. podjęciu współpracy naukowo ba dawczej z odpowiednimi jednostkami badawczymi krajów członkowskich oraz włączenie badań w zakresie rolnictwa ekologicznego do priorytetów badaw czych MRiRW, powołaniu grupy eksper tów do oceny projektów badawczych, do skonaleniu metodyk analitycznych do oceny żywności produkowanej metoda mi ekologicznymi. Zapewnienie integralności rolnictwa ekologicznego poprzez opracowanie standardów dla nowych obszarów dzia łania rolnictwa ekologicznego. Działa nie to będzie polegało na opracowaniu regulacji prawnych, dotyczących ekolo gicznej hodowli ryb i innych produktów akwakultury. Zapewnienie współistnienia upraw metodami ekologicznymi z uprawami GMO. Działanie to będzie polegało na przygotowaniu przepisów prawnych do tyczących zasad współistnienia, określe niu progów zawartości GMO w materia le siewnym oraz stałym monitoringu za wartości GMO w produktach rolnictwa ekologicznego. Polepszenie skuteczności kontroli prowadzonej przez jednostki i urzędy w rolnictwie ekologicznym, poprzez: prowadzenie kontroli upoważnio nych jednostek certyfikujących zgodnie z Księgą Jakości, wyznaczenie punktów kry tycznych w systemie kontroli i certyfikacji, które decydują o ja kości pracy systemu oraz stwo rzenie spójnego, krajowego syste mu oceny kompetencji inspekto rów jednostek certyfikujących (egzamin państwowy) jako pod stawowy warunek skutecznego funkcjonowania systemu kontro li w rolnictwie ekologicznym. Udostępnienie ewidencji gruntów dla potrzeb rolnictwa ekolo gicznego poprzez wprowadzanie z wy korzystaniem systemu IACS danych o gospodarstwach ekologicznych. Doskonalenie współpracy pomiędzy jednostkami certyfikującymi oraz po między jednostkami certyfikującymi a organami właściwymi w sprawach rol nictwa ekologicznego polegające na wy pracowaniu zasad współpracy pomię dzy jednostkami certyfikującymi. Wzmocnienie systemu akredytacji dla jednostek certyfikujących poprzez dalsze doskonalenie systemu i dostoso wywanie do bieżących wymagań. Opracowywanie raportu z nadzoru nad upoważnionymi jednostkami cer tyfikującymi. Działanie to będzie pole gało na corocznym opracowywaniu spra wozdania z nadzoru nad upoważniony mi jednostkami certyfikującymi i przekazanie go ministrowi właściwemu ds. rolnictwa. Wsparcie przetwórstwa ekologicz nych płodów rolnych poprzez przygoto wanie przepisów prawnych umożliwia jących małoskalowe przetwórstwo w go spodarstwach ekologicznych oraz ulgi podatkowe dla przedsiębiorstw inwestu jących w przetwórstwo ekologicznych płodów rolnych. Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi oraz instytucje podległe będą koordyna torem większości działań. Oczekuje się, że pozostałe resorty, zwłaszcza Minister stwo Nauki i Informatyzacji oraz Mini sterstwo Środowiska, a także instytucje na ukowe, doradcze, społeczne i in., wezmą aktywny udział w realizacji Planu Dzia łań dla Żywności Ekologicznej i Rolnic twa w Polsce. Realizacja zadań przyjętych w pol skim planie działań powinna doprowa dzić do dynamicznego rozwoju rolnic twa ekologicznego w Polsce. Przewidu je się, że w wyniku tego w latach ilość gospodarstw ekologicz nych w Polsce będzie rosła w poniższym wymiarze: Prognozy rozwoju gospodarstw ekologicznych w Polsce w latach lata ilości gospodarstw powierzchnia ur. w ha Każde zwiększenie tych ilości będzie dodatkowym sukcesem rozwoju rolnict wa ekologicznego i rynku żywności eko logicznej w Polsce. DEP. HODOWLI I OCHRONY ROŚLIN TEL.:

9 Infrastruktura wsi i komunikacja społeczna Pomoc finansowa dla szkół rolniczych Z asady udzielania przez Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi w 2005 r. pomocy finansowej szkołom i placówkom kształcącym w zawodach, dla których właściwy jest minister wła ściwy do spraw rolnictwa, rozwoju wsi i rynków rolnych, w zakresie zajęć praktycznych i stosowania nowocze snych technik i technologii związa nych z praktyczną nauką zawodu, opra cowano w celu realizacji przepisu art. 24 ust. 2a ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, z późn. zm.). Informacje ogólne Przez praktyczną naukę zawodu rozumie się programowe zajęcia prak tyczne i praktyki zawodowe dla uczniów szkół i placówek kształcą cych w zawodach, dla których właści wy jest minister właściwy do spraw rolnictwa, rozwoju wsi i rynków rol nych, zwanych dalej zawodami rol niczymi. Pomoc finansowa jest udzielana wy łącznie na działalność związaną z pro wadzeniem praktycznej nauki zawodu, oddzielnie dla każdego zawodu rolni czego. Pomoc finansowa jest udzielana na zadanie z zakresu stosowania nowo czesnych technik i technologii w ra mach praktycznej nauki zawodu po przez dofinansowanie zakupu maszyn, narzędzi lub urządzeń niezbędnych do praktycznej nauki zawodu. Pomoc finansowa jest udzielana, je żeli koszt jednostkowy maszyny, narzę dzia lub urządzenia przekracza war tość 3,5 tys. zł. Pomoc finansowa jest udzielana na praktyczną naukę zawodu, prowadzo ną wyłącznie w bazie własnej szkół i pla cówek kształcących w zawodach rolni czych, w tym w szkolnych gospodar stwach pomocniczych. Pomoc finansowa jest udzielana na wniosek jednostki sa morządu terytorialne go prowadzącej szko łę lub placówkę kształcącą w zawo dach rolniczych. Wniosek, o którym mowa w pkt 6, składa się do Ministra Rolnic twa i Rozwoju Wsi, w terminie do dnia 14 maja 2005 r. Wzór wniosku jest określo ny w załączniku do niniejszych Zasad. Wnioski będą rozpatrywane i reali zowane w miarę posiadanych środków finansowych. Pomoc finansowa jest udzielana na podstawie porozumienia zawieranego pomiędzy Ministrem Rolnictwa i Roz woju Wsi a wnioskodawcą. Kryteria wyboru wniosków Wnioski będą rozpatrywane przez komisję powołaną w tym celu przez Mini stra Rolnictwa i Roz woju Wsi. Przy wyborze wniosku uwzględnia się m.in.: stan bazy dydak tycznej szkoły lub pla cówki, służącej do re alizacji praktycznej nauki zawodu (posia danie warsztatów szkolnych, gospodar stwa pomocniczego, pracowni do realizacji przedmiotów za wodowych oraz ich wyposażenie w środki dydaktyczne), liczbę uczniów objętych praktycz ną nauką zawodu w danym zawodzie rolniczym, wysokość własnych środków finan sowych wnioskodawcy i środków pozy skanych z innych źródeł finansowania, wskazaną w kalkulacji kosztów zawar tej we wniosku, zgodność kalkulacji kosztów z me rytorycznym uzasadnieniem zadania (koszt zakupów inwestycyjnych powi nien odzwierciedlać rzeczywiste po trzeby szkoły lub placówki, adekwat ne do opisu zawartego w części me rytorycznej wniosku i wskazujące sposób wykorzystania środków dydak tycznych przy realizacji praktycznej nauki zawodu). Sposób finansowania Pomoc finansowa jest udzielana w wysokości do 95% całkowitych kosztów zadania. Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi może dofinansować tylko część kosztów zadania wyszczególnionych we wnio sku. Dofinansowanie zakupów inwe stycyjnych nie może przekraczać kwo ty zł. Maszyny, narzędzia i urządzenia za kupione w ramach realizacji zadania nie mogą być zbyte, wydzierżawione albo przekazane nieodpłatnie, bez uprzedniej zgody Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Na zakupionych maszynach, narzę dziach i urządzeniach umieszcza się, w sposób widoczny informację, że zaku piono je ze środków Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Wnioskodawca jest zobowiązany rozliczyć się z udzielonej pomocy finan sowej w sposób i w terminie określonym w porozumieniu. 9

10 Infrastruktura wsi i komunikacja społeczna WZÓR (pieczęć wnioskodawcy) (data i miejsce sporządzenia wniosku) WNIOSEK o udzielenie pomocy finansowej na zadanie z zakresu stosowania nowoczesnych technik i technologii w ramach praktycznej nauki zawodu Na podstawie art. 24 ust. 2a ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, z późn. zm.) wnoszę o przyznanie pomocy finansowej na dofinansowanie zakupów inwestycyjnych niezbędnych do prak tycznej nauki zawodu, określonych w części III wniosku, w wysokości:... (kwota wnioskowanej pomocy finansowej) z przeznaczeniem dla... (nazwa i adres szkoły lub placówki) kształcącej w zawodzie... (zawód dla którego właściwy jest minister właściwy do spraw rolnictwa, rozwoju wsi i rynków rolnych) I. Dane wnioskodawcy 1. Nazwa wnioskodawcy Adres Numer telefonu Numer faxu Adres strony www oraz e mail Nazwa banku i numer rachunku bankowego Imię i nazwisko oraz stanowisko osoby upoważnionej do reprezentowania wnioskodawcy Imię i nazwisko oraz numer telefonu osoby uprawnionej do kontaktu... II. Merytoryczne uzasadnienie wniosku (opis zadania z zakresu stosowania nowoczesnych technik i technologii w ramach praktycznej nauki zawodu) 10

11 Infrastruktura wsi i komunikacja społeczna III. Kalkulacja kosztów zadania Lp. Planowane zakupy inwestycyjne (wyszczególnienie maszyn, narzędzi i urządzeń) Ilość szt. Cena (w zł) Wartość ogółem (w zł) (3x4) Źródła finansowania zadania z udzielonej pomocy finansowej (w zł) ze środków uzyskanych z innych źródeł (w zł) Ogółem: Dodatkowe uwagi lub informacje wnioskodawcy (pieczęć wnioskodawcy) (podpis i pieczęć głównego księgowego ) (podpis i pieczęć osoby upoważnionej do reprezentowania wnioskodawcy) Notatki: 11

12 Gospodarka ziemią Realizacja prac scaleniowo wymiennych w 2004 roku R ok 2004 był kolejnym rokiem pro wadzenia prac scaleniowo wy miennych przez organy admini stracji publicznej, głównie przez staro stów powiatów, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o sca laniu i wymianie gruntów. Poniższe zestawienie przedstawia wy kaz zrealizowanych i zatwierdzonych ostatecznymi decyzjami administracyj nymi projektów z tego zakresu w ubie głym roku: Jak wynika z załączonej tabeli tempo prowadzenia tych prac jest ciągle nie wielkie w stosunku do potrzeb, a wiel kość obszarów, na których zakończone zostały postępowania administracyjne jest jeszcze mniejsze od zakończonych w 2003 r., kiedy wykonywano je na po wierzchni 7937 ha. Scalenia gruntów mogą być rozpo czynane na wiosek rolników lub z urzędu. W 2004 r. projekty scaleń i wy mian gruntów wykonywane były wy łącznie na wniosek rolników. Byli oni zainteresowani poprawą warunków gospodarowania w ich gospodarstwach w drodze dogodniejszego rozmie szczenia ich gruntów. W ramach po szczególnych projektów osiągano na stępujące cele stawiane tego typu pra com: 12 Wyszczególnienie poprawę struktury obszarowej go spodarstw rolnych w drodze dopłat mię dzy rolnikami, zainteresowanymi zmia ną powierzchni gospodarstwa, zmniejszenie ilości działek w po szczególnych gospodarstwach rolnych, usytuowanie nowych gruntów korzy stniej względem siedziby gospodarstwa, wytyczenie i urządzenie funkcjo nalnej sieci dróg transportu rolnego do stosowanej do współcześnie stosowa nych maszyn rolniczych, Scalenia i wymiany Liczba Obszarów Uczestników Pow. zapewnienie każdej poscaleniowej działce dostępu z drogi ogólnodostępnej, dostosowania granic działek do sy stemu urządzeń melioracji wodnych oraz rzeźby terenu, wydzielenie gruntów niezbędnych na cele infrastruktury technicznej i spo łecznej w ramach postępowania scale niowego bez procedur wywłaszcze niowych, wydzielenie gruntów przeznaczo nych do zalesienia, likwidację zaniedbanych wspólnot gruntowych, opracowanie dla scalanych obsza rów dokumentacji katastralnej spełnia jącej najwyższe wymagania techniczne, ujawnianie w księgach wieczystych stanu prawnego wynikającego z decy zji o zatwierdzeniu projektu scalenia, a ha dla nieruchomości, które nie miały ta kich ksiąg założenie ich z urzędu. Prace scaleniowe prowadzone były głównie w województwach charakteryzu jących się od lat uciążliwą szachownicą gruntów tj. w woj. lubelskim, łódzkim, ma zowieckim, podlaskim oraz śląskim. Wymiany gruntów polegające na wza jemnej zamianie gruntów pomiędzy dwoma stronami przeważały w woje wództwach: kujawsko pomorskim, opol skim oraz wielkopolskim. W tym scalenia gruntów Liczba Obszarów Uczestników Dolnośląskie Kujawsko pomorskie Lubelskie Lubuskie Łódzkie Małopolskie Mazowieckie Opolskie Podkarpackie Podlaskie Pomorskie Śląskie Świętokrzyskie Warmińsko mazurskie Wielkopolskie Zachodniopomorskie Ogółem pow. Ha W toku scalenia można obecnie po większać obszar gospodarstwa o grun ty przydzielone z Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa za dopłatą pie niężną. Umożliwiła to ustawa z dnia 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego, która wprowadziła sto sowne zmiany w ustawie z dnia 26 mar ca 1982 r. o scalaniu i wymianie grun tów. Znowelizowane przepisy ustawy o scalaniu i wymianie gruntów przywróci ły zasadę, iż organem wyższego stop nia w stosunku do starosty jest wojewo da, a nie Samorządowe Kolegium Odwoławcze, co winno sprzyjać spraw niejszemu przebiegowi samego postę powania administracyjnego, zwłaszcza w jego końcowej fazie, kiedy pojawia ją się różnego rodzaju odwołania od decyzji zatwierdzających scalenie, kie

13 Gospodarka ziemią dy trzeba sprawnie je rozpatrzyć i wpro wadzić rolnika w posiadanie nowych gruntów. Jednolity tekst zmienionej usta wy opublikowany został w Dz. U. z 2003 r. Nr 178 pod poz W 2004 roku rozpoczęto prace nad dokumentami programowymi umożli wiającymi znacznie szerszą realizację prac scaleniowych już po wejściu RP do UE z wykorzystaniem środków pomo cowych. W tym celu, przy pomocy doradców twinningowych, głównie z Holandii, przeprowadzony został cykl szkoleń dla pracowników organów administra cji publicznej oraz biur geodezji i tere nów rolnych tj. jednostek realizujących prace scaleniowe bezpośrednio w tere nie. Efektem tych szkoleń, w tym ana lizy rozwiązań stosowanych w tym za kresie w innych krajach europejskich, było wypracowanie koncepcji wpro wadzenia dalszych zmian w ustawie o scalaniu i wymianie gruntów, umożli wiających sprawną absorpcję środków pomocowych oraz wyraźne zwiększe nie tempa prowadzenia tych prac. Wy nikiem tej współpracy była kolejna zmia na ustawy o scalaniu i wymianie grun tów wprowadzona ustawą z dnia 20 kwietnia 2004 r. o Narodowym Planie Rozwoju. Polega ona na powierzeniu sa morządom województw, jako instytu Notatki: cjom wdrażającym Sektorowe Progra my Operacyjne, obowiązków monito rowania potrzeb i wykonywania tych L.p. Województwo prac przy pomocy wojewódzkich biur geodezji i terenów rolnych. Ponadto ustawa określiła, że na prowadzenie scaleń i wymian gruntów mogą być przeznaczane także wspólnotowe środ ki publiczne. Zgodnie z informacjami uzyskanymi z urzędów marszałkowskich do realiza cji tych prac w ramach SPO poszczegól ne województwa zgłosiły wstępnie na stępujące powierzchnie gruntów: Liczba zgłoszonych projektów Powierzchnia gruntów scalanych w ha 1 dolnośląskie kujawsko pomorskie lubelskie lubuskie łódzkie małopolskie mazowieckie opolskie podkarpackie podlaskie pomorskie śląskie świętokrzyskie warmińsko mazurskie wielkopolskie zachodniopomorskie Ogółem: Dane te świadczą o wzroście zainte resowania pracami scaleniowo wymien nymi wśród rolników i to nie tylko w wo jewództwach o tradycyjnie rozdrobnio nym rolnictwie, ale również w pozostałych rejonach kraju. DEP. GOSPODARKI ZIEMIĄ TEL.:

14 Rybołówstwo Ochrona morświnów bałtyckich Problemy związane z jej wprowadzeniem dla polskiego rybołówstwa W spólnota Europejska rozporzą dzeniem Rady (WE) Nr 812/2004 z dnia 26 kwietnia 2004 r. ustanawiającym środki dotyczą ce przypadkowych połowów waleni w rybołówstwie, wprowadziła obowiązek redukcji pławnic łososiowych przez państwa członkowskie w połowach na Morzu Bałtyckim. Zgodnie z wymie nionym rozporządzeniem maksymalna liczba statków upoważnionych przez każde państwo członkowskie do poło wów pławnicami łososiowymi nie mo że przekroczyć w 2006 roku 40%, a w 2007 roku 20% liczby statków, które używały tych narzędzi w latach Wprowadzenie wymienionego roz porządzenia jest bardzo dotkliwe dla polskich rybaków, od wielu pokoleń specjalizujących się w połowach ryb łososiowatych, ponieważ nie mogą oni w przeciwieństwie do rybaków innych państw, jak rybacy duńscy, szwedzcy i fińscy zastąpić pławnic łososiowych klatkami tzw. trapnetami. Polska linia brzegowa ma praktycznie linię prostą i brak jest miejsc osłoniętych, w których takie klatki mogłyby zostać zakotwiczo ne, co jest możliwe na wybrzeżu o cha rakterze klifowym. Należy zwrócić uwagę, że również nety dorszowe są narzędziami, którymi możliwe są incydentalne przyłowy tych zwierząt, jednakże Komisja Europejska nie podjęła żadnych działań, które zmie rzałyby do ograniczenia ilości tych na rzędzi pomimo faktu, że strona polska podnosiła ten problem podczas spotkań Komisji. Sytuacja ta wskazuje, że przy ograniczeniu pławnic nie kierowano się wszystkimi obiektywnymi uwarunko waniami. Informacje o liczbie morświnów do tyczą incydentalnych obserwacji, od notowanych przy okazji prowadzenia in nej działalności, głównie rybackiej oraz podczas rejsów jachtowych. Zebrane wyniki nadal nie stanowią pełnej doku mentacji naukowej i przez to nie pozwa lają na dokładną ocenę liczby morświ nów przebywających w polskich ob szarach morskich, a także pewnej liczby zwierząt, które giną w wyniku zapląta nia się w sieci. Dane zebrane w latach wskazują, iż w okresie tym odnotowa ne zostały w polskich obszarach mor skich zaledwie dwa przypadki przyło wów rocznie. Należy jednak podkre ślić, ze zwierzęta te giną również z innych powodów, np. w wyniku kolizji z promami morskimi. Populacja morświnów występujących w Morzu Bałtyckim jest największa w cieśninach duńskich i zmniejsza się wy raźnie w kierunku wschodnim. Obser wacje prowadzone w polskich obsza rach morskich nie wykazały występowa nia znaczącej liczby tych zwierząt. Prawdopodobnie, zwierzęta te pojawia ją się w naszych wodach w wyniku wę drówek, a spadek ich liczebności obser wowany w XX wieku, wynika ze zwięk szonej śmiertelności morświnów w rejonie cieśnin duńskich, jak i ze zmian środowiskowych. Dane pochodzące z rejonu cieśnin duńskich wskazują, że rokrocznie ginie tam wielokrotnie wię cej morświnów. Porównywanie liczby morświnów ginących w naszych i duń skich wodach, z powodu działalności ry backiej, jest zasadne, gdyż obrazuje skalę problemu wyrażoną w wartościach bezwzględnych, jedynych statystycznie wiarygodnych danych. Polska podejmowała działania zmie rzające do innego potraktowania w roz porządzeniu polskiego rybołówstwa ło sosiowego, lecz wniosek ten nie został uwzględniony, decyzja została podjęta przez stare państwa członkowskie w drodze głosowania. Wprowadzenie jednolitych restrykcji dla całego basenu Morza Bałtyckiego jest nieuzasadnione, a całkowity zakaz uży wania pławnic jest dotkliwy ekonomicz nie i społecznie, dlatego też rząd złożył do Komisji Europejskiej wniosek o de rogację dla Polski od postanowień roz porządzenia Nr 812/2004 z 26 kwiet nia 2004 roku. LIDIA KACALSKA BIEŃKOWSKA DEP. RYBOŁÓWSTWA TEL.: Zwalczanie nielegalnych, nieraportowanych i nieuregulowanych połowów W dniu 12 marca 2005 r. w siedzi bie Organizacji Narodów Zjed noczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa (FAO) w Rzymie, odbyło się Spotkanie na temat zwalczania nielegal nych, nieraportowanych i nieuregulowa nych połowów (IUU), w którym wziął 14 udział J. Jerzy Pilarczyk Sekretarz Sta nu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwo ju Wsi. Spotkanie poprzedziła trwająca ty dzień Sesja Komitetu do spraw Rybołów stwa (COFI), w której wzięło udział 600 przedstawicieli rządów 137 państw, a ponadto reprezentowane były 43 orga nizacje międzyrządowe oraz 28 orga nizacji pozarządowych. W Spotkaniu wzięło natomiast udział 121 ministrów do spraw rybołówstwa, w tym przedstawiciele krajów dotknię tych tsunami. Spotkanie to obejmowa

15 Rybołówstwo ło dyskusje jedynie na dwa, bardzo zna czące tematy. Pierwszym z nich był plan naprawy sytuacji po tsunami, a drugim właśnie zwalczanie nielegalnych, nie regulowanych i nieraportowanych po łowów oraz rozwój systemu monitoro wania statków (VMS). Ogrom zniszczeń i cierpienia ludzi w krajach dotkniętych tsunami, kluczowa rola FAO jako koordynatora i głównego organizatora wszelkiej pomocy kierowa nej w rejon katastrofy, a także idea po wstała w Unii Europejskiej o możliwo ści transferu statków rybackich do tych krajów, to główne wątki prze jawiające się w dyskusji Ministrów biorących udział w spotkaniu. Efektem tej części spotkania by ło przyjęcie deklaracji ministerial nej, w której podkreślono koniecz ność odbudowy rybołówstwa i akwakultury w krajach dotknię tych tsunami w sposób odpowie dzialny, zgodny z potrzebami mie szkańców i uwzględniający zasa dy zrównoważonego rybołówstwa. Obudowa powinna być nakierowana na przywrócenie środków do życia i zapewnienie ludziom ochrony przed ewentualnymi przyszłymi katastrofami naturalnymi. Przyjęta deklaracja pod kreśla także potrzebę ochrony praw ry baków i zapewniania im dostępu do ło wisk i zasobów, w szczególności tym, którzy utrzymywali się z rybołówstwa rybołówstwo na mała skalę. Jednocześnie ministrowie stwierdzili, że kolejnym priorytetem jest poprawa efektywności i zarządzania rybołów stwem oraz zgodzili się prowadzić współpracę w celu zapewnienia, że re konstrukcja nie doprowadzi do nadmier nej rozbudowy floty przekraczając roz miary dostępnych zasobów. Odbudowa floty rybackiej powinna być dokony wana w zgodzie z zasadami Kodeksu Odpowiedzialnego Rybołówstwa FAO oraz międzynarodowymi wytycznymi dla zrównoważonego rybołówstwa przy jętymi przez FAO w 1995 r. W deklara cji podkreślono również, że pomoc w Notatki: odbudowie nie oznacza tylko prostej odbudowy istniejącej wcześniej infra struktury lecz odbudowę i wzmocnie nie instytucjonalnych i technicznych zdolności tych krajów do odpowiedzial nego zarządzania rybołówstwem. Druga część Spotkania Ministerialne go obejmowała wystąpienia ministrów dotyczące przeglądu doświadczeń po szczególnych państw i regionalnych organizacji do spraw rybołówstwa w prowadzeniu monitorowania, kontroli i nadzoru, jako integralnych części zarzą dzania rybołówstwem i narzędzia zwal czania nielegalnych, nieuregulowanych i nieraportowanych połowów. Działania w zakresie eliminacji poło wów IUU są podejmowane na forach wielu międzynarodowych regionalnych organizacji zajmujących się rybołów stwem, na przykład NAFO, NEAFC, CCAMLR, w których Polska również ak tywnie uczestniczy. Na forum FAO został wypracowany Raport z Technicznych konsultacji w celu przeglądu postępu i dalszego pro mowania pełnej implementacji Między narodowego Planu Działania (IPOA) w celu zapobiegania, powstrzymywania i eliminowania nielegalnych, nierapor towanych i nieuregulowanych poło wów oraz Międzynarodowego Planu działania, dotyczącego zarządzania na kładem połowowym, które to konsulta cje odbyły się w Rzymie, w dniach czerwca 2004 r. Natomiast efektem omawianego Spo tkania Ministerialnego było przyjęcie drugiej deklaracji wzywającej do zinten syfikowania działań mających na celu zwalczanie nielegalnych, nieraporto wanych i nieuregulowanych połowów. Jako dalszy krok w efektywnym zwalcza niu nielegalnych, nieraportowanych i nie uregulowanych połowów zwrócono uwa gę na utworzenie w ramach FAO komple ksowego rejestru statków rybackich. Zgodzono się, co do potrzeby pono wienia wysiłków w celu zapewnienia, że duże statki przemysłowe prowadzące połowy na wodach międzynarodowych będą wyposażone w system sateli tarnego monitorowania do końca 2008 r. System satelitarnego moni torowania statków rybackich po zwala na przekazywanie danych dotyczących położenia tego statku, ale i działań przez niego podejmo wanych, co pozwala właściwym władzom szczegółowo monitoro wać działalność danego statku ry backiego, a w konsekwencji sprzy ja wzmocnieniu zdolności zarzą dzania rybołówstwem, jak i zwalczaniu nielegalnych, nieraportowa nych i nieuregulowanych połowów. Ponadto ministrowie podkreślili potrze bę wzmocnienia regionalnych organiza cji do spraw zarządzania rybołówstwem (RFMO Regional Fisheries Management Organizations), jako międzynarodowych organizacji rządowych ułatwiających za rządzanie rybołówstwem na wodach bę dących poza jurysdykcją państw, aby po prawić ich skuteczność w zapobieganiu prowadzenia nielegalnych, nieraporto wanych i nieuregulowanych połowów. FAO podkreśla, że nielegalne, niera portowane i nieuregulowane połowy, których zwalczanie jest szczególnie trudne na wodach międzynarodowych, to podstawowa przeszkoda w dążeniu do zrównoważonego rybołówstwa, a tym samym odbudowy przełowionych zasobów i zapewnieniu ryb dla przy szłych pokoleń. AGNIESZKA SOKOŁOWSKA DEP. RYBOŁÓWSTWA TEL.:

16 Wspólna organizacja rynków rolnych Organizacja rynku mleka i jego przetworów W dniu 1 kwietnia 2005 r. weszła w życie, uchwalona przez Sejm dnia 4 marca br. i podpisana przez Prezydenta RP w dniu 24 marca br., ustawa o zmianie ustawy o organi zacji rynku mleka i przetworów mlecz nych (Dz. U. Nr 53, poz. 469). Celem nowelizacji ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i prze tworów mlecznych (Dz. U. Nr 93, poz. 897) była zarówno implementacja no wych regulacji wprowadzonych do pra wodawstwa unijnego Rozporządzeniem Komisji (WE) nr 595/2004 dotyczących organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych, jak również uszczegółowie nie przepisów ustawy obecnie obowią zującej, wynikające przede wszystkim z doświadczeń zdobytych przy praktycz nym wdrażaniu przepisów tej ustawy przez Agencję Rynku Rolnego. Rozporządzenie Komisji (WE) nr 595/2004 ustanawiające szczegółowe zasady stosowania Rozporządzenia Ra dy (WE) nr 1788/2003 ustanawiającego opłatę wyrównawczą w sektorze mleka i przetworów mlecznych zaczęło obo wiązywać począwszy od dnia 1 kwiet nia 2004 r. i zastąpiło dotychczas obo wiązujące Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1392/2001 z dnia 9 lipca 2001 r. usta nawiające szczegółowe zasady stoso wania Rozporządzenia Rady (EWG) nr 3950/92 ustanawiającego opłatę dodat kową w sektorze mleka i przetworów mlecznych, przepisy którego wdrażała ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych. W związku ze zmianami w ustawo dawstwie unijnym w ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych wprowa dzono przepisy dotyczące: zasady określania referencyjnej za wartości tłuszczu w mleku dla producen tów rozpoczynających produkcję mleka w ustawie nowelizowanej referencyjna zawartość tłuszczu dla producentów roz poczynających produkcję mleka okre ślona była na podstawie średniej zawar tości tłuszczu w mleku dostarczonym podczas pierwszych 12 miesięcy dostaw mleka, natomiast w Rozporządzeniu Ko misji (WE) 595/2004 referencyjna zawar 16 tość tłuszczu w omawianym przypadku określona została w wysokości krajowej referencyjnej zawartości tłuszczu, tj. w przypadku Polski w wysokości 3,9%; po nieważ przepis powyższego rozporzą dzenia obowiązuje bezpośrednio, w no welizacji ustawy uchylono przepisy do tyczące ustalania zawartości tłuszczu dla omawianej grupy producentów; terminu, w jakim może być składa ny wniosek o dokonanie stałej konwer sji indywidualnej ilości referencyjnej zgodnie z przepisami Rozporządzenia Komisji (WE) nr 595/2004 konwersja stała jest stosowana począwszy od roku, w którym producent wnioskuje o jej do konanie, dlatego też w nowelizacji usta wy wprowadzono przepis stanowiący o złożeniu wniosku o konwersję stałą do dnia 31 grudnia danego roku kwotowe go, zastępując tym samym dotychczaso wy przepis, określający termin złożenia tego wniosku do dnia 31 stycznia roku kwotowego poprzedzającego rok kwo towy, od którego konwersja zostanie za stosowana; zmiany zasad obliczania kary pie niężnej dla dostawcy bezpośredniego, w przypadku przesłania przez niego niepra widłowej informacji rocznej zgodnie z nowymi przepisami, przy wymierza niu kary została uwzględniona waga nie prawidłowości; jednocześnie wprowa dzono przepis przejściowy, dotyczący naliczania tych kar począwszy od roku kwotowego 2005/2006; w nowelizowanej ustawie zmienio no zasady wymierzania kary, polegają cej na wykreśleniu podmiotu skupujące go z rejestru podmiotów skupujących, w przypadku nieprzestrzegania przez ten podmiot obowiązków określonych w ustawie przepisy nowelizacji ustawy w większym stopniu uwzględniają rodzaj nieprawidłowości i jej powtarzalność; zgodnie z Rozporządzeniem Komisji (WE) nr 595/2004 odebranie zatwier dzenia, tj. w przypadku polskich prze pisów wykreślenie z rejestru podmio tów skupujących następuje wówczas, gdy podmiot skupujący przestał prowa dzić działalność w zakresie skupu mle ka i nie posiada na terenie Państwa Członkowskiego, gdzie prowadzi skup mleka, siedziby, w której dostępne są wszelkie dokumenty związane z rozli czaniem indywidualnych ilości referen cyjnych. W innych przypadkach, tj. np. gdy podmiot przesyła nieprawidłowe in formacje lub po wyznaczonym terminie, Państwo Członkowskie może zdecydo wać czy zastosuje karę w postaci ode brania zatwierdzenia czy też karę pie niężną w wysokości proporcjonalnej do ilości mleka będącego przedmiotem naruszenia i wagi nieprawidłowości; zgodnie z takimi zasadami wprowadzo no zmiany w przepisach dotyczących od powiednio warunków, jakie musi speł nić podmiot skupujący, aby uzyskać wpis do rejestru podmiotów skupują cych jak i przypadków, w których pod miot może zostać wykreślony z rejestru podmiotów skupujących oraz kar pie niężnych za nieprzestrzeganie przez podmioty obowiązków nałożonych prze pisami ustawy; zmiany zasad cofnięcia dostawcy bezpośredniemu indywidualnej ilości referencyjnej; obecnie ilość referencyj na zostaje cofnięta, gdy dostawca bez pośredni nie prześle w wyznaczonym ter mie rocznej informacji o stopniu wyko rzystania w danym roku kwotowym indywidualnej ilości referencyjnej; prze pisy Rozporządzenia Komisji (WE) nr 595/2004 określają, iż w pierwszej ko lejności, za nie przesłanie informacji rocznej do dnia 14 maja stosuje się ka rę pieniężną a następnie, jeżeli infor macja ta nie zostanie przesłana osta tecznie do dnia 30 czerwca, ilości refe rencyjne są przekazywane do krajowej rezerwy. W ustawie o zmianie ustawy o orga nizacji rynku mleka i przetworów mlecz nych oprócz przepisów, które wynikają bezpośrednio z nowych regulacji wpro wadzonych do prawodawstwa unijnego ustanowiono również przepisy, które są niezbędne w świetle doświadczeń zdo bytych przez Agencję Rynku Rolnego podczas praktycznego wdrażania prze pisów ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetwo rów mlecznych. W związku z powyż szym nowelizacja ustawy wprowadziła m.in. następujące zmiany: uzupełniono przepisy, nowelizowa nej ustawy, o upoważnienie ustawowe

17 Wspólna organizacja rynków rolnych dla ministra właściwego do spraw ryn ków rolnych, na podstawie którego zo staną ustalone współczynniki równo ważności, określające ilości mleka wy korzystywanego do produkcji niektórych przetworów mlecznych wprowadzo nych do obrotu przez dostawców bez pośrednich; przepis został wprowa dzony w związku z koniecznością roz liczenia stopnia wykorzystania przez tych dostawców przyznanych im in dywidualnych ilości referencyjnych i obliczenia ewentualnej opłaty za ich przekroczenie oraz umożliwia skon trolowanie przez Agencję Rynku Rol nego prawidłowości prowadzonych przez dostawców bezpośrednich mie sięcznych rejestrów, jak również prze kazywanych przez nich rocznych in formacji rozliczeniowych, wprowadzono obowiązek dla dy rektora oddziału terenowego Agencji Rynku Rolnego przekazywania podmio tom skupującym, dwa razy w miesiącu, informacji o wszelkich zmianach w sta nie posiadania przez dostawców hurto wych indywidualnych ilości referencyj nych, mając na względzie konieczność prawidłowego obliczania i pobierania za liczek (potrącanych z ceny mleka w mo mencie przekroczenia przez dostawcę hurtowego przyznanej mu indywidual nej ilości referencyjnej) przez podmio ty skupujące, wprowadzono przepisy określające warunki przydziału indywidualnych ilo ści referencyjnych z krajowej rezerwy krajowej ilości referencyjnej uchylając jednocześnie przepisy stanowiące o upo ważnieniu ustawowym dla ministra wła ściwego do spraw rynków rolnych, na podstawie którego zostałyby, w drodze rozporządzenia, ustalone szczegółowe warunki i tryb przyznania indywidual nych ilości referencyjnych z krajowej rezerwy; jednocześnie, w związku z wprowadzeniem dla producentów roz wijających produkcję mleka warunku wykazania zwiększenia sprzedaży mle ka w danym roku kwotowym w stosun ku do indywidualnej ilości referencyjnej stanowiącej własność producenta w dniu 31 marca roku kwotowego poprzedza jącego rok kwotowy, w którym został złożony wniosek o przyznanie indywi dualnej ilości referencyjnej z krajowej re zerwy, wprowadzono upoważnienie ustawowe, na podstawie którego zosta nie określony wymagany poziom zwięk szenia sprzedaży mleka; powyższe zmia ny zapewnią większą czytelność prze pisów a ww. upoważnienie ustawowe, ze względu na uproszczone w stosun ku do ustawy procedowanie, pozwoli na szybsze reagowanie na zmieniającą się sytuację rynkową w zakresie struktury produkcji mleka i uwzględnianie jej przy przyznawaniu ilości referencyjnych z krajowej rezerwy; rozszerzono zakres upoważnienia ustawowego dla ministra właściwego do spraw rynków rolnych dotyczącego określenia laboratorium referencyjnego do badań zawartości tłuszczu w mleku dodatkowo o powołanie co najmniej jednego laboratorium referencyjnego oraz ustalenie zasad działania krajowe go systemu badania zawartości tłuszczu w mleku z udziałem laboratorium refe rencyjnego; wprowadzona zmiana po zwoli na określenie jednolitych zasad jakie będą stosowane m.in. w zakresie organizacji międzylaboratoryjnych ba dań porównawczych oraz stosowania przez laboratoria oceniające zawartość tłuszczu w mleku prób wzorcowych przygotowanych i udostępnianych przez laboratorium referencyjne; wprowadzono przepis umożliwia jący dokonanie konwersji tymczasowej przez posiadacza indywidualnej ilości re ferencyjnej; w dotychczas obowiązują cych przepisach konwersji mógł doko nać jedynie właściciel indywidualnej ilości referencyjnej; wprowadzono przepis, ustalający procedurę ponownego ubiegania się o przyznanie indywidualnej ilości referen cyjnej przez producenta, któremu ta ilość została cofnięta; możliwość taka przewidziana jest w przepisach Rozpo rządzenia Rady (WE) nr 1788/2003, dotychczasowe umowy zbycia i dzierżawy indywidualnej ilości referen cyjnej zastąpiono umowami nienazwa nymi, z uwagi na wprowadzenie w no welizacji ustawy warunków modyfiku jących w znacznym stopniu istotne cechy tych umów; ponadto wprowadzono przepis, określający możliwość zbywa nia lub oddawania w używanie w danym roku kwotowym tylko tej części indywi dualnej ilości referencyjnej, która nie została wykorzystana w tym okresie; zmieniona została również procedura obowiązująca przy zawieraniu umów zbywania prawa do indywidualnej ilo ści referencyjnej i oddawania indywi dualnej ilości referencyjnej w używa nie obecnie obowiązek przedkładania dyrektorowi oddziału terenowego Agen cji Rynku Rolnego przedmiotowych umów spoczywa na zbywcy lub odda jącym w używanie, a nie jak dotych czas na nabywcy lub dzierżawcy; jed nocześnie wymagane jest przedłożenie przez zbywcę lub oddającego w używa nie indywidualnej ilości referencyjnej wystawionego przez podmiot skupują cy zaświadczenia o stopniu wykorzy stania przyznanej dostawcy indywidual nej ilości referencyjnej, uzupełniono zadania realizowane dotychczas przez Agencję Rynku Rol nego (zakup interwencyjny i sprzedaż interwencyjna oraz dopłaty do przecho wywania, przetwórstwa i konsumpcji przetworów mlecznych) o wydawanie zezwoleń na wykorzystanie kazeiny i kazeinianów do produkcji serów, reje strację producentów serów o kodzie CN 0406 w centralnym rejestrze przed siębiorców prowadzonym przez Agen cję Rynku Rolnego, ustalenie szcze gółowych zasad wymierzania kar dla producentów wykorzystujących kaze inę i kazeiniany do produkcji serów bez zezwolenia oraz w ilości przekra czającej dozwoloną ilość; propono wane uzupełnienie przepisów wynika z konieczności przekazania odpowie dniej instytucji państwa członkowskie go kompetencji w powyższym zakre sie, w celu nadzorowania i kontroli producentów wykorzystujących kaze inę i kazeiniany do produkcji serów, w ramach określonych rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2204/90 z dnia 24 lip ca 1990 r. ustanawiającym dodatko we ogólne zasady w sprawie wspólnej organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych w odniesieniu do sera (Dz. Urz. WE L 201, ) oraz roz porządzeniem Komisji (EWG) nr 2742/90 z dnia 26 września 1990 r. ustanawiającym szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2204/90 (Dz. Urz. WE L 264, ); rozszerzono grupę beneficjentów mechanizmu dopłat do zakupu masła przez organizacje o charakterze niedo chodowym. Ustawa o zmianie ustawy o organiza cji rynku mleka i przetworów mlecz nych wchodząc w życie z dniem 1 kwiet nia 2005 r., tj. z dniem rozpoczęcia dru giego, dla Polski, roku kwotowego, umożliwia płynne przejście uczestni kom systemu kwotowania produkcji mle ka do nowego roku kwotowego 2005/2006 nie powodując w ten sposób zakłóceń na rynku mleka i przetworów mlecznych. DEP. WSPÓLNEJ ORGANIZACJI RYNKÓW ROLNYCH TEL.:

18 AGENCJA RYNKU ROLNEGO Pierwszy rok kwotowania produkcji mleka kilka informacji Z akończył się pierwszy w Polsce rok kwotowy. Rok, w którym za równo pracownicy ARR, jak i rol nicy oraz podmioty skupujące uczyli się administrować systemem kwot mlecznych. Był to rok ciężkiej pracy, za którą chciałbym wszystkim podzięko wać. Od 1 kwietnia mamy już drugi rok kwotowy w Polsce. Pierwsza alokacja kwot mlecznych Pierwszym działaniem, które ARR uruchomiła jeszcze przed integracją z Unią Europejską, było limitowanie pro dukcji mleka. Na podstawie produkcji w roku referencyjnym od 1 kwietnia 2002 do 31 marca 2003 ARR wydała decyzje administracyjne producentom mleka, uprawniające ich do produkcji mleka. Do końca lutego 2004 roku, czy li ustawowego terminu, ARR wydała ponad 355 tysięcy decyzji o przyznaniu limitu produkcji mleka dla dostawców hurtowych oraz ponad 78 tysięcy decy zji dla dostawców bezpośrednich. W pierwszej alokacji rozdzielono po między dostawców hurtowych blisko 7,5 miliarda kilogramów mleka. Najwięcej wydanych decyzji o przy dziale limitu produkcji mleka dotyczy ło tych producentów, którzy w ciągu ro ku produkują do 10 tys. kg mleka. Ta kim rolnikom ARR wydała 187 tys. decyzji. 139 tys. decyzji wdano tym producentom, których produkcja wyno siła od 10 tys. kg do 50 tys. kg mleka. W przedziale od 50 tys. kg do 500 tys. kg produkcji mleka znalazło się ponad 28 tys. producentów. Natomiast tych producentów, którzy produkowali rocz nie ponad 500 tys. kg mleka było 633. Rozdysponowanie rezerwy mlecznej ARR rozdysponowała rezerwę mleczną, a ponad miliard kilogramów mleka, który był w niej trafił w postaci kwot mlecznych do producentów mle ka. Ten proces rozpoczął się po akce sji Polski do UE. Integracja ze Wspól notą Europejską stworzyła warunki do rozwoju branży mleczarskiej i wzrostu produkcji mleka. Ci, którzy znaleźli się w systemie kwo towania produkcji, zyskali na tym, przede wszystkim poprzez stabilizację i pewność produkcji oraz wzrost cen mleka w skupie po integracji z UE. Rozdział rezerwy mlecznej, czyli tej części mleka, która nie została rozdy sponowana po roku referencyjnym prze biegł sprawnie, na warunkach, które opra cowała Komisja Porozumiewawcza, czy li przedstawiciele branży mleczarskiej podmiotów skupujących i rolników. Po opracowaniu szczegółowych zasad roz dysponowania rezerwy mlecznej przez Komisję Porozumiewawczą i zatwier dzeniu zasad przez Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi, ARR wydała decyzje ad ministracyjne przyznające kwoty mlecz ne dla tych producentów, którzy powięk szyli produkcję mleka lub rozpoczęli ją po roku referencyjnym. Dostawcy hurto wi otrzymali w ten sposób dodatkowo po nad miliard kilogramów. Co dalej? Po zakończeniu 31 marca br. pierwsze go w Polsce roku kwotowego, podmioty skupujące mleko oraz rolnicy dostaw cy bezpośredni będą przekazywali do ARR informacje o wykorzystaniu wcze śniej przyznanych kwot mlecznych. Wte dy to ARR dokona bilansu pierwszego roku kwotowego i określi ilość mleka, która znajduje się w rezerwie kwoty mlecznej. Do rezerwy mlecznej powra ca to mleko, które nie zostało zagospo darowane przez producentów. Zgodnie z ustawą o regulacji rynku mleka produ cenci muszą wykorzystać, co najmniej 70% przyznanej im kwoty. Poza tym re zerwa mleczna jest zasilana z dokony wanych transferów kwot, poprzez 5% potrącenia kwoty mlecznej podczas jej sprzedaży innemu producentowi. Są tak że producenci, którzy mimo posiadanych kwot mlecznych nie podjęli produkcji w pierwszym roku kwotowym. Podział rezerwy mlecznej na dostawców hurtowych na województwa według zgłaszanych zapotrzebowań OT ARR Łączna liczba zweryfikowanych poprawnie wniosków Dostawcy hurtowi Łączna IIR z KRKIR dla dostawców hurtowych przyznana dostawcom z terenu danego OT ARR w kilogramach Udział procentowy poszczególnych OT ARR w IIR z KRKIR Białystok ,56% Warszawa ,08% Poznań ,05% Olsztyn ,56% Łodź ,40% Lublin ,57% Bydgoszcz ,08% Gdynia ,50% Wrocław ,28% Opole ,28% Kielce ,90% Katowice ,89% Szczecin ,90% Kraków ,58% Gorzów Wlk ,28% Rzeszów ,09% Łącznie ,00% IIR indywidualna ilość referencyjna (kwota mleczna); KRKIR krajowa rezerwa krajowej ilości referencyjnej (kwota mleczna z rezerwy) 18

19 AGENCJA RYNKU ROLNEGO Według znowelizowanych przepisów ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych, o przyznanie limitu produk cji mleka z rezerwy mlecznej mogą ubie gać się producenci rozwijający produk cję mleka, którzy zwiększyli sprzedaż mleka lub przetworów mlecznych. W przypadku producenta rozwijającego produkcję mleka warunkiem przydzia łu kwoty mlecznej z krajowej rezerwy w danym roku kwotowym jest zwiększe nie sprzedaży mleka lub przetworów mlecznych w stosunku do kwoty mlecz nej stanowiącej własność producenta w dniu 31 marca roku kwotowego poprze dzającego rok kwotowy, w którym zło żono wniosek. Zwiększenie sprzedaży mleka lub przetworów mlecznych pro ducent dokumentuje fakturami lub inny mi dokumentami potwierdzającymi sprzedaż mleka lub przetworów mlecz nych za okres, co najmniej 3 kolejnych miesięcy danego roku kwotowego po przedzającego miesiąc, w którym złożo no wniosek o kwotę mleczną z krajowej rezerwy. Właściwy miejscowo dyrektor OT ARR na podstawie dokumentów po twierdzających sprzedaż mleka lub prze tworów mlecznych określa szacowaną OT ARR średnioroczną sprzedaż mleka lub prze tworów mlecznych w danym roku kwo towym. Wysokość kwoty mlecznej przyznanej z krajowej rezerwy ustala się jako różnicę pomiędzy wielkością szacowanej średniorocznej sprzedaży a wielkością kwoty mlecznej stano wiącej własność producen ta w dniu wydania decyzji. Traktat akcesyjny podpisa ny w Atenach w dniu 16 kwietnia 2003 r. określa dla Polski kwotę mleczną: krajowa kwota mleczna: ton, w tym: krajowa kwota mleczna dla dostawców hurtowych: ton, krajowa kwota mleczna dla dostawców bezpośre dnich: ton, oraz rezerwę restrukturyzacyjną w wy sokości: ton. Rezerwa restrukturyzacyjna może być uruchomiona w 2006 r. pod wa runkiem, że zostanie udokumentowa ne zmniejszenie zużycia mleka suro wego w gospodarstwach rolnych przy Podział rezerwy mlecznej na dostawców bezpośrednich na województwa według zgłaszanych zapotrzebowań Dostawcy bezpośredni Liczba dostawców bezpośrednich, którzy wnioskują o przyznanie IIR z KRKIR na podstawie udokumentowanej sprzedaży mleka i przetworów mlecznych oraz liczba pozytywnie zweryfikowanych odwołań złożonych przez dostawców bezpośrednich od przyznanych IIR Wielkość zapotrzebowania na kwotę z KRKIR dla dostawców bezpośrednich (kg) Białystok Warszawa Poznań Olsztyn Łodź Lublin Bydgoszcz Gdynia Wrocław Opole Kielce Katowice Szczecin Kraków Gorzów Wlk Rzeszów Łącznie IIR indywidualna ilość referencyjna (kwota mleczna); KRKIR krajowa rezerwa krajowej ilości referencyjnej (kwota mleczna z rezerwy) jednoczesnym wzroście popytu na mle ko, wynikającym ze zwiększenia spo życia mleka konsumpcyjnego i prze tworów mlecznych na rynku krajo wym. Wówczas krajowa kwota mleczna wzrośnie maksymalnie do po ziomu: ton. Warto wiedzieć Producent mleka powinien wiedzieć, że indywidualna ilość referencyjna ma swoją wartość majątkową, którą moż na przeliczyć na złotówki. Cena kilogra ma indywidualnej ilości referencyjnej w krajach UE kształtuje się na poziomie ce ny kilograma mleka. Indywidualną ilość referencyjną można sprzedać (produ cent mleka otrzymał indywidualną ilość referencyjną bez żadnych opłat za darmo), wydzierżawić za określoną ce nę, bądź też zapisać w spadku swoim najbliższym. Producent mleka jest wła ścicielem swojego limitu, w związku z czym to on ustala cenę za kilogram swojej indywidualnej ilości referencyj nej. Obowiązujące przepisy znowelizo wanej ustawy o regulacji rynku mleka pozwalają właścicielom kwot mlecz nych na swobodny nimi obrót na obsza rze województwa. Oznacza to, że pro ducent mleka może decydować o swo jej kwocie mlecznej, już nie tylko w obrębie jednej mleczarni, do której do tychczas odstawiał mleko. Przepisy ustawy o regulacji rynku mleka nakładają obowiązek kupowa nia mleka przez podmioty skupujące od tych producentów, którzy posiada ją kwoty mleczne. Tak sformułowany przepis nakazuje podmiotom skupują cym ponosić konsekwencje kupowa nia mleka od rolników bez kwot mlecz nych, a nie rolnikom, którzy takie mle ko sprzedają. ROMAN WENERSKI PREZES ARR 19

20 AGENCJA RYNKU ROLNEGO Adresy i numery telefonów oddziałów terenowych ARR OT ARR Olsztyn Olsztyn, ul. Partyzantów 1/2 tel. (0 89) , fax (0 89) OT ARR Warszawa Warszawa, ul. Waszyngtona 146 tel. (0 22) , fax (0 22) OT ARR Lublin Lublin, ul. Unicka 4 tel. (0 81) , fax (0 81) OT ARR Katowice Katowice, ul. Brynowska 76 tel. (0 32) do 14, fax (0 32) OT ARR Wrocław Wrocław, ul. Powstańców Śląskich 28/30 tel. (0 71) , fax (0 71) OT ARR Poznań Poznań, ul. Święty Marcin 43 tel. (0 61) , fax (0 61) OT ARR Szczecin Szczecin, ul. Niedziałkowskiego 21 tel. (0 91) , fax (0 91) OT ARR Łódź Łódź, ul. Wróblewskiego 18 tel. (0 42) , fax (0 42) OT ARR Białystok Białystok, ul. Kombatantów 4 tel. (0 85) , fax (0 85) OT ARR Bydgoszcz Bydgoszcz, ul. Kasztanowa 57 tel. (0 52) , , fax (0 52) OT ARR Gdynia Gdynia, ul. Kołłątaja 1 tel. (0 58) , fax (0 58) OT ARR Gorzów Wielkopolski Gorzów Wlkp., ul. Gen. Sikorskiego 20 C tel. (0 95) , fax (0 95) OT ARR Kielce Kielce, ul. Piaskowa 18 tel. (0 41) , fax (0 41) OT ARR Kraków Kraków, ul. Starowiślna 13 tel. (0 12) , , fax (0 12) OT ARR Opole Opole, ul. Horoszkiewicza 6 tel. (0 77) , fax (0 77) OT ARR Rzeszów Rzeszów, ul. Kopernika 15 tel. (0 17) , fax (0 17)