OFERTA EDUKACYJNA NA ROK SZKOLNY 2015/2016

Transkrypt

1 OFERTA EDUKACYJNA NA ROK SZKOLNY 2015/2016

2 ZAPISY NA PROJEKTY CYKLICZNE: SZTUKO(S)TWORY 21 września br. w godz. 8:30 16:00 pod numerem tel Warsztaty sztuki KARUZELA 14 września br. w godz. 8:30 16:00 pod numerem tel Młodzieżowa Akademia Filmu: 1 17 września br. w godz. 8:30 15:00 osobiście lub pod numerem tel Zapisy na pozostałe projekty prowadzone są w trybie ciągłym.

3

4

5 Dyrektorzy, nauczyciele wszystkich typów szkół i przedszkoli Szanowni Państwo, zapraszam na wspólne doświadczanie kultury w przestrzeniach Miejskiego Ośrodka Sztuki. Programy kierowane do dzieci i młodzieży co roku powstają w oparciu o konsultacje z metodykami i współpracującymi z nami nauczycielami. Dzięki temu przygotowana przez nas oferta wychodzi naprzeciw potrzebom uczniów, jak i pedagogów. Wzbogaca podstawy programowe przedmiotów humanistycznych, daje możliwość bezpośredniego obcowania ze sztuką oraz zorganizowania ciekawej lekcji poza szkołą. Różnorodność tematyczna warsztatów sprawia, że zajęcia w sposób kompleksowy przygotowują młodego człowieka do poruszania się w świecie współczesnej kultury. Część z programów realizowana jest bezpośrednio na zlecenie pedagogów wspomagając ich tym samym w szkolnym procesie nauczania i wychowania. Wierzę, że nasz program wzbogaci wiedzę dzieci i młodzieży, a praca z doświadczonymi oraz wykwalifikowanymi pod względem artystycznym i merytorycznym prowadzącymi, będzie przyjemnością zarówno dla nich, jak i dla Państwa.

6 Danuta Górecka FILM JAKO ATRAKCYJNE NARZĘDZIE REALIZACJI WYMAGAŃ PODSTAWY PROGRAMOWEJ KSZTAŁCENIA OGÓLNEGO We współczesnej szkole film i inne nowe media są ważnym narzędziem edukacyjnym. Umiejętnie wykorzystywane na pewno przyczyniają się do unowocześnienia procesu nauczania uczenia się. Znaczenie edukacji filmowej, postrzeganej jako część obszerniejszej i niezmiernie ważnej edukacji medialnej, wielokrotnie podkreślane jest w podstawie programowej na wszystkich etapach kształcenia, o czym najlepiej świadczy następujący zapis: Ponieważ środki społecznego przekazu odgrywają coraz większą rolę zarówno w życiu społecznym, jak i indywidualnym, każdy nauczyciel powinien poświęcić dużo uwagi edukacji medialnej, czyli wychowaniu uczniów do właściwego odbioru i wykorzystania mediów". Ponadto obecność edukacji filmowej przejawia się w wymaganiach ogólnych i szczegółowych wielu przedmiotów, przede wszystkim w celach i treściach z zakresu języka polskiego czy wiedzy o kulturze, w których obok tekstów literackich na równych prawach funkcjonuje szersze określenie teksty kultury. Warto więc przypomnieć sobie niektóre z tych zapisów, jednoznacznie odwołujących się do edukacji filmowej np.: uczeń wyodrębnia elementy dzieła filmowego i telewizyjnego (scenariusz, reżyseria, ujęcie, gra aktorska); wskazuje cechy charakterystyczne przekazów audiowizualnych" język polski, II etap edukacyjny; doskonali sprawność analizy i interpretacji tekstów kultury" język polski, III etap edukacyjny; poznaje wybrane filmy z twórczości polskich reżyserów (np.. Krzysztofa Kieślowskiego, Andrzeja Munka, Andrzeja Wajdy, Krzysztofa Zanussiego)" język polski, IV etap edukacyjny (poziom podstawowy); analizuje film (...), posługując się podstawowymi pojęciami z zakresu właściwej dziedziny sztuki" wiedza 1 o kulturze, IV etap edukacyjny. Nawet jeśli nie znajdziemy zapisów wprost odnoszących się do edukacji filmowej w podstawie programowej innych przedmiotów, to przecież z powodzeniem można wykorzystywać film po to, aby w gimnazjum na lekcjach wiedzy o społeczeństwie omawiać takie zagadnienia jak np. prawa człowieka, patriotyzm, mała i wielka ojczyzna, zasady etyczne w życiu publicznym, aby w szkole ponadgimnazjalnej na lekcjach historii, dzięki odpowiednio dobranym filmom dokumentalnym lub fabularnym, młodzież zapoznała się z przyczynami i skutkami Holokaustu, realiami życia społecznego w PRL, przemianami społecznymi, politycznymi i kulturowymi po 1989 r. Film jest też świetnym punktem wyjścia do rozmowy o wartościach, trudnych wyborach i dylematach moralnych, jaką warto prowadzić na zajęciach religii, etyki, filozofii czy godzinach do dyspozycji wychowawcy. Przykłady można mnożyć, są jeszcze przecież lekcje informatyki, dzięki którym młodzież uczy się wyszukiwania, gromadzenia i przetwarzania informacji z różnych źródeł oraz opracowuje obrazy i filmy (np. animowane) czy lekcje plastyki, podczas których uczniowie realizują różnorodne wymagania podstawy programowej. Funkcjonują także wartościowe, profesjonalne projekty z wykorzystaniem sztuk wizualnych. Nie da się również przecenić roli, jaką powinien odegrać film w procesie nauczania uczenia się języków obcych czy w pracy 4

7 nauczyciela bibliotekarza, przygotowującego uczniów do świadomego i krytycznego odbioru przekazów medialnych. Tak więc obowiązująca podstawa programowa wyznacza edukacji filmowej konkretne miejsce i stwarza przestrzeń do jej aktywnego praktykowania, a zapisy znajdujące się w treściach nauczania uczenia się wielu przedmiotów zobowiązują nauczycieli do wykorzystywania w toku kształcenia różnorodnych materiałów filmowych. Edukację filmową w szkole możemy rozpatrywać w dwóch aspektach, organizując proces kształcenia dla filmu i poprzez film. W pierwszym przypadku w centrum zainteresowania znajduje się dzieło filmowe i jego środki wyrazu, dzięki czemu młodzież wzbogaca swoją wiedzę filmoznawczą niezbędną do pogłębionego odczytania filmu oraz doskonali kompetencje świadomego odbioru tego ważnego tekstu kultury. W drugim film najczęściej wykorzystywany jest w charakterze kontekstu pomocniczego lub interpretacyjnego, umożliwiającego pełniejsze zrozumienie jakiegoś zjawiska społecznego, wydarzenia historycznego czy utworu literackiego. Odrębnym sposobem wdrażania edukacji filmowej są zajęcia realizatorskie, podczas których młodzież samodzielnie lub pod opieką nauczyciela przygotowuje krótką animację lub etiudę filmową. Taka forma edukacji filmowej wydaje się szczególnie wartościowa, bowiem uczniowie, pracując nad filmem i uczestnicząc w tego rodzaju projektach, uczą się we współpracy, rozwiązują problemy w twórczy sposób, rozpoznają swój potencjał i przygotowują się do pełnienia różnych ról społecznych. Ponadto opublikowanie filmu np. na stronie internetowej szkoły będzie dla jego autorów źródłem satysfakcji i powodem do dumy. Edukacja filmowa, jeśli składa się z działań przemyślanych i celowych, powinna być skorelowana z programami nauczania oraz programem wychowawczym klasy i szkoły. Jej treści realizować trzeba zarówno na zajęciach lekcyjnych, jak i pozalekcyjnych, zaś jej formą może być również obóz filmowy (np. zielona szkoła" z filmem), szkolny dyskusyjny klub filmowy czy filmowy projekt edukacyjny. W wielu szkołach zespoły nauczycieli tworzą innowacje programowo-metodyczne, w których film jako narzędzie edukacyjne odgrywa ważną rolę. W ten sposób powstają klasy medialne, dziennikarskie, filmowe, kulturoznawcze, przygotowujące młodzież do istnienia w kulturze, do jej twórczego 2 odbioru i kształtowania". Wprowadzenie edukacji filmowej do szkoły wymaga jednak spełnienia pewnych warunków. Potrzebni są przede wszystkim nauczyciele zainteresowani filmem, odpowiednio przygotowani od strony merytorycznej i metodycznej, gotowi ciągle poszerzać swoje kompetencje, umiejący pracować w zespole. Ważny jest również dostęp do filmów i materiałów wspierających. W obu przypadkach sytuacja nie wygląda najgorzej. Przede wszystkim w szkołach ponadpodstawowych od kilku lat wdrażany jest projekt Filmoteka Szkolna. Szkoły mogą również skorzystać z propozycji kin, które tworzą programy edukacji filmowej dla różnych etapów kształcenia, uwzględniające 3 strony internetowe, zawierające scenariusze zajęć, wzorcowe analizy filmów, bogactwo artykułów merytorycznych i metodycznych. Nauczyciele odwiedzający te portale, korzystają z ich zasobów bezpłatnie, znajdując wsparcie i wskazówki do dalszej pracy oraz, co szczególnie ważne, zapoznają się z przykładami dobrych praktyk i dzielą się z innymiswoim doświadczeniem. Dla nauczycieli zainteresowanych edukacją filmową 5

8 przygotowana jest bogata oferta różnego rodzaju form doskonalenia zawodowego, zarówno stacjonarnych jak i zdalnych, opracowana przez instytucje zajmujące się filmem. Edukacja filmowa wymaga również odpowiednich warunków technicznych, ale z tym problemem szkoły sobie radzą coraz lepiej, dysponując często wspaniale wyposażonymi salami audiowizualnymi. We wszystkich przedsięwzięciach dotyczących edukacji filmowej ważną rolę odgrywa dyrektor. Mają one szansę na powodzenie, jeśli będzie on rozumiał rolę filmu w procesie kształcenia i wspierał innowacyjne rozwiązania metodyczne, jeśli swoim autorytetem uwydatni znaczenie działań podejmowanych przez nauczycieli. Korzyści płynące z wdrażania edukacji filmowej są niepodważalne. Nauczyciel, wprowadzając w sposób przemyślany i konsekwentny film do praktyki szkolnej, uczy nowocześnie, odpowiadając na zmiany dokonujące się we współczesnym świecie, odchodzi od szkolnej rutyny, stwarza warunki do rozwijania uczniowskich zdolności i pasji, pomaga dzieciom i młodzieży osiągać cele przedmiotowe zapisane w podstawie programowej i skutecznie przygotować się do egzaminów zewnętrznych (bowiem film jest wartościowym tekstem kultury, który mogą przywoływać uczniowie, rozwiązując zadania egzaminacyjne). Ponadto nauczyciel, wdrażając edukację filmową, realizuje także istotne cele wychowawcze, przygotowuje młodzież do funkcjonowania w rzeczywistości pozaszkolnej, wzbogaca ofertę edukacyjną szkoły i zapoznaje uczniów z ważnym dziedzictwem kulturowym. Dzięki edukacji filmowej wspiera się rozwój ucznia i wyzwala jego kreatywność. Wychowanie aktywnego odbiorcy filmów oznacza wychowanie aktywnego i wrażliwego człowieka, który będzie umiał interpretować otaczający go świat. Danuta Górecka konsultantka Łódzkiego Centrum Doskonalenia Nauczycieli i Kształcenia Praktycznego, kierownik Pracowni Humanistycznej w tej instytucji, autorka licznych opracowań i scenariuszy zajęć z zakresu edukacji filmowej. Artykuł przedrukowano z: Edukacja filmowa na zajęciach szkolnych i pozaszkolnych. Poradnik dla dyrektorów placówek oświatowych, nauczycieli, wychowawców, edukatorów filmowych, pod red. Danuty Góreckiej, Doroty Gołębiowskiej, Warszawa 2014, s Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 23 grudnia 2008 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół (Dz. U. z dnia 15 stycznia 2009 r.). 2 Bobiński W., Film fabularny w dydaktyce literatury... [w:] Przygotowanie ucznia do odbioru różnych tekstów kultury (red. Anna Janus-Sitarz), UNIVERSITAS, Kraków 2004, s Np

9 Arkadiusz Walczak EDUKACJA FILMOWA NA ZAJĘCIACH POZALEKCYJNYCH I POZASZKOLNYCH PODSTAWY PRAWNE Do stworzenia odpowiedniego systemu lub modelu edukacyjnego, wspierającego rozwój edukacji filmowej dzieci i młodzieży, konieczne są odpowiednie ustawy oświatowe i rozporządzenia. Edukacja filmowa poprzez zapisy podstawy programowej została wpisana w programy nauczania i musi być obecna podczas obowiązkowych zajęć edukacyjnych. Specyfika edukacji filmowej decyduje o konieczności wzmocnienia jej obecności w szkole poprzez organizację zajęć pozalekcyjnych i pozaszkolnych. Za organizację zajęć pozalekcyjnych odpowiedzialny jest dyrektor szkoły. Spełniają 4 one następujące funkcje: kształcącą, integrującą, rekreacyjno-rozrywkową. Dzięki tej formie zajęć dzieci i młodzież mają możliwość rozwijania i pogłębiania zainteresowań. Istotnym celem zajęć pozalekcyjnych jest także uzupełnianie i pogłębianie nauki szkolnej nowymi treściami i formami. Zajęcia pozalekcyjne, ujmowane jako wspomaganie wszechstronnego rozwoju dzieci, są organizowane po lekcjach na terenie szkoły lub poza szkołą. Można je podzielić na przedmiotowe, ruchowe, rozrywkowe i związane z terapią pracy, jeśli za podstawę 5 przyjmie się rodzaj terapii. Zajęcia pozalekcyjne, w tym pozaszkolne, od dawna obecne są w programie polskiej szkoły. Na przełomie 2011 r. i 2012 r. zostało zrealizowane badanie systemu finansowania zajęć pozalekcyjnych przez jednostki samorządu terytorialnego w ramach projektów systemowych, realizowanych przez Ośrodek Rozwoju Edukacji. Ujawniło ono szereg ciekawych rozwiązań stosowanych, przez organy prowadzące placówki w zakresie finansowania i organizacji zajęć pozalekcyjnych. Były to w szczególności: organizacja gminnego konkursu dla organizatorów zajęć pozalekcyjnych, który wymagał współpracy szkoły z innym podmiotem, włączenie godzin na zajęcia pozalekcyjne do lokalnych standardów zatrudnienia nauczycieli (lokalnego bonu oświatowego), organizacja zajęć on-line dla uczniów ze wszystkich szkół (zajęcia kończyły się obozem dla najlepszych uczestników), zlecanie zajęć pozalekcyjnych podmiotowi zewnętrznemu, specjalizującemu się w rozwijaniu kompetencji uczniów, powołanie lokalnego operatora zajęć pozalekcyjnych we wszystkich szkołach. Każda szkoła zobowiązana jest do opracowania szkolnego planu zajęć pozalekcyjnych. Plan ten powinien zapewniać realizację założonych celów i obejmować wszystkie zajęcia pozalekcyjne, odbywające się na terenie szkoły, niezależnie od źródeł ich finansowania. Plan powinien być pozytywnie zaopiniowany przez radę pedagogiczną i skonsultowany z radą rodziców. Osobną kategorię zajęć pozalekcyjnych stanowią zajęcia pozaszkolne, realizowane w formie wyjść lub wyjazdów. Głównym powodem, dla którego w każdej szkole jest miejsce dla imprez pozaszkolnych, jest ich wspomagająca rola w procesie realizowania programu dydaktycznego i wychowawczego. W praktyce szkolnej organizowane 7

10 są wyjścia trwające kilka godzin, jednodniowe i dłuższe. Niezależnie od czasu trwania, każde z nich jest sytuacją edukacyjną, czyli taką, podczas której realizuje się cele dydaktyczne i wychowawcze. Zajęcia pozaszkolne spełnią funkcję sytuacji edukacyjnej wyłącznie wtedy, gdy będą przemyślanym, dobrze zaplanowanym wydarzeniem w życiu klasy czy szkoły, które w swoich celach i założeniach będzie nawiązywało do treści podstawy programowej kształcenia ogólnego i przyjętych przez szkołę 6 celów edukacyjnych. Zajęcia edukacji filmowej realizowane w formie zajęć pozaszkolnych nie mogą w świadomości uczniów, rodziców i nauczycieli funkcjonować jako impreza rozrywkowa wyjście do kina zamiast lekcji. W swoich celach i treściach zajęcia takie muszą nawiązywać do treści podstawy programowej kształcenia ogólnego oraz zadań zawartych w statucie i programie szkoły. Ich jedynym elementem nie może być wyłącznie projekcja filmowa. Film powinien stanowić środek dydaktyczny do realizacji celów kształcenia i wychowania. Program takich zajęć powinien być ustalany lub konsultowany z innymi nauczycielami, pracującymi z daną klasą. Mogą oni zaproponować zagadnienia wynikające z celów i treści nauczanego przez nich przedmiotu, które mogłyby znaleźć odbicie w celach i treściach planowanych zajęć filmoznawczych. Ponadto w trakcie swoich lekcji nauczyciele mogą przygotować uczniów do merytorycznego uczestnictwa w planowanych zajęciach z zakresu edukacji filmowej, a także omówić z uczniami film po projekcji pod kątem realizacji podstawy programowej swojego przedmiotu. Racjonalnie zaplanowane zajęcia z zakresu edukacji filmowej nie muszą i nie mogą wpisywać się tylko w realizację podstawy programowej języka polskiego czy wiedzy o kulturze. Włączenie w ten proces także nauczycieli innych przedmiotów ogranicza zagrożenie tzw. utratą godzin na realizację podstawy programowej, a tym samym ryzyko niezrealizowania wymaganej przepisami liczby zajęć. Warto także pamiętać, że to uczniowie są głównym podmiotem, a nie tylko adresatem takich zajęć, powinni więc mieć wpływ na dobór zajęć i ich formę. Edukacja filmowa, realizowana w formie zajęć pozaszkolnych, nie może być wydarzeniem jednostkowym i przypadkowym. Jako działanie edukacyjne powinna mieć charakter długoterminowego zadania, wokół którego przebiega praca dydaktyczna i wychowawcza z uczniami na różnych przedmiotach i podczas zajęć pozalekcyjnych. Przepisy prawa oświatowego w zakresie organizacji zajęć pozaszkolnych i pozalekcyjnych pozostawiają dyrektorom i nauczycielom szeroki zakres autonomii. Kwestie te regulują: Ustawa z 7 września 1991 roku o systemie oświaty, Ustawa z 26 stycznia 1982 roku Karta Nauczyciela, zapisy w wielu rozporządzeniach, aktach prawa miejscowego oraz aktach prawa wewnętrznego szkół i placówek. Art..1. Ustawy o systemie oświaty obliguje szkoły i placówki do dostosowania treści, metod i organizacji kształcenia do potrzeb, możliwości i aspiracji dzieci i młodzieży, w tym poprzez organizowanie zajęć pozalekcyjnych i pozaszkolnych oraz kształtowanie aktywności społecznej i umiejętności spędzania czasu wolnego (Art. 1.15). Przywołany już wcześniej Art pkt 2 Karty Nauczyciela wskazuje, że nauczyciel jest zobowiązany między innymi do realizacji zajęć i czynności wynikających z zadań statutowych szkoły, w tym zajęć opiekuńczych i wychowawczych, uwzględniających potrzeby i zainteresowania uczniów. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 7 lutego 2012 r. 8

11 w sprawie ramowych planów nauczania w szkołach publicznych stanowi: organ prowadzący szkołę, na wniosek dyrektora szkoły, może przyznać nie więcej niż 3 godziny tygodniowo dla każdego oddziału (grupy międzyoddziałowej lub grupy międzyklasowej) w danym roku szkolnym, a w przypadku szkół w zakładach poprawczych i schroniskach dla nieletnich od 6 do 12 godzin, na: 1) okresowe lub roczne zwiększenie liczby godzin wybranych obowiązkowych zajęć edukacyjnych; 2) realizację następujących dodatkowych zajęć edukacyjnych rozwijających zainteresowania i uzdolnienia uczniów: [...] b) zajęć edukacyjnych, dla których nie została ustalona podstawa programowa, lecz program nauczania tych zajęć został włączony do szkolnego zestawu programów nauczania. Dodatkowe zajęcia edukacyjne dyrektor szkoły może wprowadzić do szkolnego planu nauczania po zasięgnięciu opinii rady pedagogicznej i rady rodziców. W przypadku wprowadzenia dodatkowych zajęć edukacyjnych udział uczniów w tych zajęciach jest obowiązkowy ( 3. ust. 1. i 2.). W szkolnym planie nauczania dopuszcza się wprowadzenie zestawienia obowiązkowych zajęć edukacyjnych z zakresu kształcenia ogólnego w blok przedmiotowy, w ramach którego jest prowadzone zintegrowane nauczanie treści i umiejętności z różnych dziedzin wiedzy, realizowane w toku jednolitych zajęć edukacyjnych, pod warunkiem zapewnienia realizacji celów i treści nauczania wynikających z podstawy programowej kształcenia ogólnego oraz zachowania co najmniej minimalnego wymiaru godzin poszczególnych obowiązkowych zajęć edukacyjnych na danym etapie edukacyjnym, określonego w ramowym planie nauczania dla danego typu szkoły ( 4.). W 2009 r. wprowadzając reformę programową Ministerstwo Edukacji Narodowej podkreślało wzrastającą autonomię dyrektora i nauczycieli w zakresie organizacji procesu nauczania: Najistotniejszą zmianą w ramowym planie nauczania jest nieokreślenie liczby godzin tygodniowo w cyklu kształcenia przeznaczonej na poszczególne obowiązkowe zajęcia edukacyjne. Zamiast tego określone zostały minimalne ogólne liczby godzin przeznaczone na realizację podstawy programowej z poszczególnych obowiązkowych zajęć edukacyjnych w całym cyklu kształcenia. Dyrektor szkoły odpowiada za to, aby łączne sumy godzin w ciągu trzech lat zajęć z danego przedmiotu były nie mniejsze niż wymienione w ramowym planie nauczania, a efekty określone w podstawie programowej zostały osiągnięte. Dzięki takiemu opisaniu godzin nauczania poszczególnych przedmiotów pojawia się możliwość bardziej ela-stycznego niż do tej pory planowania roku szkolnego. Dyrektor szkoły może planować rok szkolny nierytmicznie, decydując o różnej organizacji pracy szkoły w niektóre dni czy tygodnie. Możliwość nierównomiernego rozłożenia godzin w trakcie roku szkolnego można wykorzystać również dla zorganizowania całych dni nauki poza szkołą (podkreślenie A.W.). Godziny tak zaplanowanych zajęć mogą być doliczone do czasu pracy uczniów przeznaczonego na konkretny przedmiot oraz do pensum realizowanego przez nauczyciela. Oczywiście doliczamy godziny spędzone z uczniami na faktycznych zajęciach dydaktycznych niezależnie od tego, czy były prowadzone w klasie, czy pozaszkolą ale nie czas dojazdu 7 lub noclegu. Kluczowe znaczenie dla realizacji edukacji filmowej w formie obowiązkowych zajęć 9

12 edukacyjnych, zajęć pozalekcyjnych i pozaszkolnych ma Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 27 sierpnia 2012 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół. W przypadku każdego przedmiotu wskazuje ona na konieczność powiązania edukacji szkolnej z edukacją poza systemem klasowo-lekcyjnym. W przypadku przedmiotu muzyka dla II i III etapu edukacyjnego szkoła powinna stwarzać warunki do obcowania z "żywą" muzyką poprzez udział uczniów w koncertach i spektaklach muzycznych, organizowanych w szkole i poza szkolą (podkreślenie A.W.) oraz do publicznej prezentacji umiejętności muzycznych uczniów. Na lekcjach plastyki dla II etapu uczeń określa swoją przynależność kulturową poprzez kontakt z wybranymi dziełami sztuki, zabytkami i tradycją w swoim środowisku lokalnym i regionalnym, a także uczestniczy w życiu kulturalnym tego środowiska (zna placówki kultury działające na jego rzecz); a szkoła powinna stwarzać możliwości czynnego uczestnictwa uczniów w kulturze, w wystawach i wydarzeniach artystycznych, organizowanych w szkole i poza szkolą (podkreślenie A.W.). Na III etapie szkoła powinna stwarzać możliwości czynnego uczestnictwa uczniów w kulturze poprzez ich udział w wystawach stałych i czasowych organizowanych przez muzea i instytucje kulturalne, uczestnictwo w ważnych wydarzeniach artystycznych organizowanych w szkole i poza szkolą (podkreślenie A.W.) oraz stwarzać warunki do prezentacji ich własnej twórczości i do upowszechniania kultury plastycznej. W przypadku wiedzy o kulturze dla IV etapu edukacyjnego uczeń: 4) analizuje film lub analizuje spektakl teatralny, posługując się podstawowymi pojęciami z zakresu właściwej dziedziny sztuki; 5) charakteryzuje podstawowe media kultury (słowo, obraz, dźwięk, widowisko); 6) wymienia różne formy mediów kultury (słowo mówione, pismo, książka, obraz malarski, fotografia, film, program telewizyjny, spektakl teatralny) oraz użycia (nowe media, media masowe, media interaktywne, multimedia); uczeń tworzy wypowiedzi, celowo posługując się różnymi mediami (słowo mówione i pisane, obraz malarski, fotograficzny, filmowy, dźwięk, widowisko, środki multimedialne); aktywnie współtworzy kulturę lokalną (szkoły, dzielnicy, miejscowości) (podkreślenie A.W.). Na III i IV etapie edukacyjnym pojawiają się zajęcia artystyczne jako przedmiot uzupełniający. Zalecane warunki i sposób realizacji wyraźnie wskazują powinności szkoły, która opracowuje i przedstawia uczniom ofertę zajęć artystycznych. Rodzaj zajęć oraz realizowany program powinny być dostosowane do zainteresowań uczniów. Zajęcia mogą być realizowane w trybie regularnych, cotygodniowych spotkań lub w trybie projektu wskazanego przez nauczyciela lub zaproponowanego przez uczniów, także w korelacji z pracą nad projektami z innych zajęć edukacyjnych (podkreślenie A.W.). Przygotowując konkretną ofertę zajęć artystycznych, nauczyciel precyzuje wymagania szczegółowe wynikające z wybranego zakresu i formy zajęć. Zajęcia artystyczne oferowane przez szkolę mogą stanowić podstawę do stworzenia lokalnej (gminnej, powiatowej, dzielnicowej) oferty, z której uczniowie mogą wybrać interesujące ich zajęcia. Należy stwarzać możliwości publicznego prezentowania efektów pracy uczniów w ramach zajęć artystycznych, włączając odpowiednie prezentacje w organizację szkolnych i środowiskowych uroczystości i imprez, oraz stymulować ucznia do udziału w koncertach, przeglądach i konkursach. 10

13 Komentarz do podstawy programowej przedmiotu zajęcia artystyczne wyraźnie wskazuje, że osiągnięcia uczniów powinny być prezentowane publicznie w formie właściwej dla rodzaju zajęć: publikacji, koncertu, występu, wystawy, sesji przedstawiającej wyniki badań, z założeniem realizacji celu edukacyjnego wdrażania uczniów w uczestnictwo w kulturze i upowszechnianie kultury w lokalnej społeczności. Zajęcia pozaszkolne, jako wartościowa formuła rozwijania zainteresowań uczniów, rekomendowane są przez nauczycieli metodyków wszystkich przedmiotów 8 ogólnokształcących i artystycznych. Reasumując, przepisy prawa oświatowego stwarzają szerokie możliwości realizacji zajęć pozalekcyjnych i pozaszkolnych. Zapisy podstawy programowej wyraźnie nakładają na szkoły i nauczycieli obowiązek wiązania wiedzy szkolnej z działaniami praktycznymi, otwarcia szkoły na środowisko lokalne, w tym instytucje i organizacje zajmujące się edukacją filmową. Oferta zajęć pozalekcyjnych i pozaszkolnych powinna być ściśle powiązana z realizacją zajęć obowiązkowych, uwzględniać cele i zadania sformułowane w statucie szkoły, programie wychowawczym, programie profilaktyki, uwzględniać potrzeby rozwojowe uczniów i ich zainteresowania oraz potrzeby środowiska, w którym funkcjonuje szkoła. Stanowić efekt przemyślanej przez wszystkich nauczycieli strategii budowy oferty edukacyjnej szkoły. Arkadiusz Walczak dyrektor Warszawskiego Centrum Innowacji Edukacyjno- Społecznych i Szkoleń, historyk, filmoznawca, edukator, autor licznych projektów i programów edukacyjnych oraz kursów doskonalących dla nauczycieli z zakresu edukacji filmowej i medialnej. Artykuł przedrukowano z: Edukacja filmowa na zajęciach szkolnych i pozaszkolnych, s Gałązka E., Rola zajęć pozalekcyjnych w szkole, dostęp w dniu 19 czerwca 2014 r. 5 Wrucha M., Zajęcia pozalekcyjne cele, klasyfikacja i zasady funkcjonowania, zajecia-pozalekcyjne-cele-klasyfikacje.php, dostęp w dniu 19 czerwca 2014 r. 6 Jankowski B., Wycieczka szkolna jako wartościowy element programu dydaktyczno-wychowawczego szkoły [w:] Nowa szkoła, skuteczne zarządzanie w praktyce, Wydawnictwo Raabe, listopad 2011, C.16, s Marciniak Z., O potrzebie reformy programowej kształcenia ogólnego [w:] Podstawa progra-mowa z komentarzami, MEN Zajęcia pozaszkolne w archiwum, muzeum, bibliotece sojusznikami w rozwijaniu zainteresowań historycznych uczniów [w:] Machałek M., współpraca Usowicz J., Jak pracować z uczniem zdolnym? Poradnik dla nauczycieli historii, ORE, Warszawa 2013, ss ; Zajęcia pozaszkolne [w:] Gołębiewski K., Kamiński M., Rochowicz K., Sobczuk B., Jak zainteresować uczniów astronomią w szkole podstawowej, gimnazjum i szkole ponadgimnazjalnej?, ORE, Warszawa 2012, ss

14

15 FORMY CYKLICZNE SZTUKO(S)TWORY II EDYCJA NOWE WARSZTATY (DZIECI W WIEKU 4-5 LAT) Warsztaty wprowadzają najmłodszych odbiorców sztuki: czteroi pięciolatków w ciekawy świat najprostszych środków wyrazu plastycznego tj. linii i kreski, koloru, barwy i plamy barwnej, przestrzeni, kompozycji, światła, bryły i faktury. Podstawą każdego spotkania jest zabawa czynnik pobudzający swobodną aktywność twórczą, samodzielność i umiejętność wypowiadania się w różnych technikach plastycznych. Spotkania dają dzieciom przestrzeń do prac wielkoformatowych, projektów architektonicznych czy instalacji. Tworzą okazję do działań indywidualnych, jak i zespołowych oraz wypowiadania się na forum grupy rówieśniczej, w nowej, twórczej sytuacji. Każdy warsztat będzie dla dzieci: najbardziej twórczą zabawą, najciekawszym spotkaniem ze sztuką, najlepszą okazją do wypowiedzenia się poprzez sztukę, najlepszym miejscem do rozwijania uzdolnień. PROWADZĄCA: Agnieszka Kowalska-Kucharczyk absolwentka gorzowskiego Liceum Plastycznego oraz Uniwersytetu Zielonogórskiego (Katedra Sztuki i Kultury Plastycznej, specjalność: edukacja artystyczna w zakresie sztuk plastycznych). Zajmuje się malarstwem i edukacją artystyczną. Prowadzi warsztaty artystyczne z dziećmi, młodzieżą i nauczycielami (m.in. BWA Zielona Góra, Młodzieżowy Dom Kultury w Gorzowie Wlkp., Miejskie Centrum Kultury w Gorzowie Wlkp., Ośrodek Rehabilitacyjno- Readaptacyjny w Strychach). Brała udział w Ogólnopolskim przeglądzieprojektów artystyczno-edukacyjnych Co Nowego? (Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu). UCZESTNICY GRUPY PRZEDSZKOLNE (DZIECI W WIEKU 4-5 LAT) UCZESTNICTWO CYKL I RAZ W MIESIĄCU W OKRESIE OD PAŹDZIERNIKA DO LISTOPADA 2015 I OD STYCZNIA DO LUTEGO 2016 CYKL II RAZ W MIESIĄCU W OKRESIE OD MARCA DO CZERWCA 2016 KOSZT 7 zł OD OSOBY ZA SPOTKANIE ZGŁOSZENIA DZIAŁ WYSTAW I EDUKACJI tel ZAPISY: Zajęcia odbywają się cyklicznie, raz w miesiącu. Cykl obejmuje 4 spotkania (I cykl: październik listopad 2015, styczeń luty 2016 oraz II cykl: marzec czerwiec 2016). Ilość miejsc ograniczona. Decyduje kolejność zgłoszeń. Odpłatność za zajęcia wynosi 7 zł od osoby za pojedynczy warsztat. 13

16 WARSZTATY SZTUKI KARUZELA (6 9 LAT) UCZESTNICY GRUPY PRZEDSZKOLNE (MIESZANE 5 i 6-latki) GRUPY PRZEDSZKOLNE (DZIECI W WIEKU 6-9 LAT) UCZESTNICTWO RAZ W MIESIĄCU W OKRESIE OD PAŹDZIERNIKA 2015 DO CZERWCA 2016 KOSZT 12 zł OD OSOBY ZA SPOTKANIE ZGŁOSZENIA DZIAŁ WYSTAW I EDUKACJI tel ZAPISY: Zajęcia prowadzą znani artyści gorzowscy i edukatorzy. Program warsztatów dopasowany jest do wieku dzieci i stanowi uzupełnienie przedszkolnej i szkolnej edukacji. Dzięki zabawie dzieci poznają tajniki wielu dziedzin sztuki: plastyki, ceramiki, fotografii, muzyki i teatru. Spotkania pobudzają do swobodnej aktywności twórczej, rozwijają umiejętność pracy w grupie i samodzielność, dają możliwość rozwoju emocjonalnego, zdolności manualnych, koordynacji ruchowej, poczucia rytmu, pobudzają ciekawość i wspierają uzdolnienia.. Dzieci przychodzące do Miejskiego Ośrodka Sztuki mają okazję poznać instytucję kultury i zwiedzić aktualne wystawy. W czerwcu podczas uroczystego zakończenia warsztatów uczestnicy oraz zaproszeni goście oglądają wystawę prac wykonanych przez dzieci, a także pokaz slajdów dokumentujący zajęcia. Uczestnicy oraz opiekunowie otrzymują dyplomy i listy gratulacyjne. Zajęcia prowadzą m. in.: plastycy Agnieszka Kowalska-Kucharczyk, Jagoda Karłowska, Gustaw Nawrocki, Bartosz Nowak, instruktorka tańca Agnieszka Błaszkowska, aktorzy Beata Chorążykiewicz, Kamila Pietrzak-Polakiewicz, Cezary Żołyński, muzyk Marek Zalewski fotografik Sławomir Sajkowski. Warsztaty Sztuki Karuzela przygotowane zostały z myślą o dzieciach w wieku od 6 do 9 lat (kl. I IV szkoły podstawowej). W tym roku szkolnym w związku z reformą systemu oświaty istnieje możliwość uczestnictwa w warsztatach grup przedszkolnych niejednorodnych wiekowo (5 i 6-latków) Odpłatność za zajęcia wynosi 12 zł od osoby. Decyduje kolejność zgłoszeń. Zajęcia trwają od października br. do czerwca 2016r. 14

17 POZOSTAŁE FORMY SZTUKA + działanie = SZTUKowanie Warsztaty skierowane do zorganizowanych grup dzieci (od 3 lat), młodzieży i dorosłych, mają na celu przybliżyć zagadnienia sztuki współczesnej. Każde spotkanie obejmuje oprowadzenie z przewodnikiem po aktualnych wystawach Miejskiego Ośrodka Sztuki oraz przełożenie teorii (technik wykonania prac, ich problematyki i idei) na praktyczne zadania twórcze. Warsztaty sięgają do najnowszych osiągnięć z zakresu edukacji artystycznej. Są spotkaniem, procesem, sytuacją twórczą i zabawą. Przykładowe zadania/tematy: wspólnie wykonajmy koncert na przedmioty, a następnie przedstawmy wybrany dźwięk w pracy malarskiej (zajęcia do wystawy Widmowa gęstość mocy wystawa zbiorowa wykładowców i studentów Akademii Sztuki w Szczecinie), stwórz fotokolaż przedstawiający wyobrażony pejzaż (zajęcia do wystawy Wyspa Sonii Rammer), wykonaj szablon przedmiotu, który jest związany z twoim wspomnieniem, a następnie odbij go używając farby w sprayu (zajęcia do wystawy Z albumu gorzowian ), zaprojektujmy plac zabaw dla dorosłych (zajęcia do wystawy malarstwa Jakuba Ciężkiego). UCZESTNICY DZIECI W WIEKU OD 3 LAT, MŁODZIEŻ I DOROŚLI UCZESTNICTWO TERMINY I ILOŚĆ SPOTKAŃ USTALANE INDYWIDUALNIE KOSZT 5 zł OD OSOBY ZA SPOTKANIE ZGŁOSZENIA DZIAŁ WYSTAW I EDUKACJI Tel Warsztaty dostosowywane są każdorazowo do wieku uczestników, tak by dawać jak największą możliwość szeroko pojętego rozwoju ekspresji twórczej, podnosić sprawności manualne i umiejętności komunikacyjne: dzieci przedszkolne: twórcza zabawy z rówieśnikami, pobudzenie swobodnej aktywności twórczej oraz samodzielności, możliwość wypowiadania się poprzez sztukę, pobudzenie ciekawości i rozwijanie uzdolnień, dostarczenie wiedzy z zakresu malarstwa, rzeźby, architektury itp.., rozwijanie umiejętności społecznych oraz radzenia sobie w nowej sytuacji, dzieci klas I III i IV VI: przekazanie wiedzy z zakresu malarstwa, rzeźby oraz innych dyscyplin sztuki (m.in. performance, obiekt, instalacja, fotografika, film artystyczny), stworzenie warunków do przekształcania własnych myśli i uczuć na język sztuki, 15

18 pobudzenie wyobraźni, wykorzystanie narzędzi multimedialnych, młodzież gimnazjalna i ponadgimnazjalna: rozwój umiejętności percepcji sztuki, wykorzystania zdobytej wcześniej wiedzy, doskonalenie umiejętności analizy i interpretacji dzieła sztuki, kontakt z dziełami sztuki współczesnej, pobudzenie osobistej działalności twórczej oraz posługiwania się środkami wyrazu sztuk plastycznych (tradycyjnymi i nowymi mediami), przekazanie wiedzy o wybranych, uznanych dziełach sztuk plastycznych w kontekście współczesnych zjawisk w sztuce, możliwość uczestniczenia w kulturze lokalnej. Warsztaty prowadzi: Agnieszka Kowalska-Kucharczyk absolwentka gorzowskiego Liceum Plastycznego oraz Uniwersytetu Zielonogórskiego (Katedra Sztuki i Kultury Plastycznej, specjalność: edukacja artystyczna w zakresie sztuk plastycznych). Zajmuje się malarstwem i edukacją artystyczną. Prowadzi warsztaty artystyczne z dziećmi, młodzieżą i nauczycielami (m.in. BWA Zielona Góra, Młodzieżowy Dom Kultury w Gorzowie Wlkp., Miejskie Centrum Kultury w Gorzowie Wlkp., Ośrodek Rehabilitacyjno- Readaptacyjny w Strychach). Brała udział w Ogólnopolskim przeglądzie projektów artystyczno-edukacyjnych Co Nowego? (Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu). NOWOŚCI W PROJEKCIE: HASIORÓWKA - od tego roku szkolnego zapraszamy do uczestnictwa w warsztatach dotyczących stałej kolekcji prac Władysława Hasiora, SZTUKowanie z gościem - warsztaty prowadzone przez artystów, którzy będą prezentowali swoje prace w galeriach MOS (prowadzący i terminy zajęć będą podawane w ciągu roku szkolnego), SZTUKowanki dla najnajmłodszych w godzinach także popołudniowych raz w miesiącu (zapisy prowadzi Gorzowski Klub Mam Uczestnictwo w warsztatach może być jednorazowe lub cykliczne. Spotkania odbywają się w zależności od potrzeb zgłaszających się grup (data i godzina do ustalenia). Odpłatność za udział: 5 zł od osoby za spotkanie (w tym potrzebne materiały plastyczne, możliwość korzystania ze sprzętu multimedialnego). 16

19 WARSZTATY CERAMICZNE DLA POCZĄTKUJĄCYCH Oferta skierowana do osób dorosłych i młodzieży od 15 lat. Program zajęć obejmuje m.in.: glina i masy ceramiczne, szkliwa i angoby, technik modelowania i zdobienia, szkliwienie i wypalanie. Spotkania odbywają się od października br. w każdy wtorek w godzinach Koszt zajęć: 30 zł za 2 godz. lub 20 zł za 1 godz. (w cenę zajęć wliczone są materiały, narzędzia, wypał i konsultacje prowadzącego). Więcej informacji pod numerem telefonu: Cennik wypalania prac wykonanych poza zajęciami: wypalenie wyrobów drobnych (do 10x10x10 cm) 4 zł brutto/szt., wypalenie wyrobów nie większych niż 20x20x20 cm 10 zł brutto/szt., 40 zł brutto (na biskwit) czas wypału ok. 24 godz., pojemność pieca 70l (trzy półki), 50 zł brutto (szkliwione) czas wypału ok. 24 godz., pojemność pieca 70l (trzy półki). UCZESTNICY DOROŚLI I MŁODZIEŻ OD 15 LAT UCZESTNICTWO CZTERY RAZY W MIESIĄCU (W KAŻDY WTOREK) KOSZT 30 zł za 2 godz. 20 zł za 1 godz. ZGŁOSZENIA DZIAŁ WYSTAW I EDUKACJI Tel

20

21 INTERDYSCYPLINARNA AKADEMIA AUDIOWIZUALNA FORMA CYKLICZNA Młodzieżowa Akademia Filmu Władza, sława, motyw herosa, miłości romantycznej, wątki apokaliptyczne Sztuka filmowa przesycona jest tropami kulturowymi. Czasem podaje je widzowi w sposób bardzo czytelny, innym razem wymaga od niego wytężenia umysłu. Jednak, zarówno w pierwszym, jak i drugim przypadku oglądający musi posiadać pewne kompetencje i podstawy, które ułatwiają wychwycenie i odczytanie określonych motywów i treści. Tegorocznemu cyklowi przyświecać będzie więc idea wspólnego poszukiwania intertekstualnych odniesień i mniej lub bardziej znanych uczestnikom tropów. Konwersatoria uczą dyskutowania o filmie oraz rozpatrywania go jako medium i tekst kultury, wspomagają młodzież w świadomym obcowaniu z dziełem filmowym a także realizują zagadnienia związane z podstawą programową z języka polskiego oraz wiedzy o kulturze. Dzięki udziałowi w cyklu uczeń m.in.: prezentuje własne przeżycia wynikające z kontaktu z dziełem sztuki, określa problematykę utworu oraz charakteryzuje świat przedstawiony, wskazuje filmowe środki wyrazu i ich funkcje, zwraca uwagę na konteksty (np. literackie, kulturowe, filozoficzne), dostrzega treści symboliczne, wartości uniwersalne oraz elementy znaczące dla odczytania sensu utworu, tworzy wypowiedź posługując się fachową terminologią. UCZESTNICY GIMNAZJA I SZKOŁY PONADGI- MNAZJALNE UCZESTNICTWO RAZ W MIESIĄCU W OKRESIE OD PAŹDZIERNIKA 2015 DO CZERWCA 2016 KOSZT 6 zł OD OSOBY ZA SPOTKANIE ZGŁOSZENIA DZIAŁ KULTURY FILMOWEJ tel ZAPISY: Zajęcia prowadzi Iwona Bartnicka filmoznawca i teoretyk mediów, absolwentka Wydziału Kulturoznawstwa Uniwersytetu Łódzkiego, a także scenariopisarstwa i produkcji filmowo-telewizyjnej WSRTiF, prezes DKF Megaron, dyrektor Ogólnopolskiego Festiwalu Filmów Frapujących, koordynatorka Gimnazjalnych Spotkań Filmowych oraz Wojewódzkiego Konkursu Wiedzy o Filmie Zmagania z X Muzą. Prowadzi zajęcia z teorii i historii filmu oraz warsztaty medialne dla dzieci, młodzieży, nauczycieli i dyrektorów szkół (współpraca z WOM i Biblioteką Pedagogiczną w Gorzowie Wlkp.), zajmuje się badaniem form obecności fotografii w świecie diegetycznym filmu. Odpłatność za udział w zajęciach wynosi 6 zł od osoby. Decyduje kolejność zgłoszeń. Zajęcia trwają od października br. do maja 2016 r. 19

22 POZOSTAŁE FORMY Filmowa lekcja (KLASY I-III, IV-VI, SZKOŁY GIMNAZJALNE I PONADGIMNAZJALNE, DOROŚLI) UCZESTNICY SP (KLASY I VI) GIMNAZJA I SZKOŁY PONADGIMNAZJALNE ZORGANIZOWANE GRUPY DOROSŁYCH UCZESTNICTWO TERMINY I ILOŚĆ SPOTKAŃ USTALANE INDYWIDUALNIE KOSZT ZALEŻNY OD FILMU I RODZAJU WARSZTATU ZGŁOSZENIA DZIAŁ KULTURY FILMOWEJ tel Filmowa lekcja o początkach kina, wybranym twórcy, motywie filmowym, ciekawych postaciach i wydarzeniach z historii, ekologii, o ważnym problemie lub emocjach. Sztuka filmowa podejmuje wiele tematów i może stanowić punkt wyjścia do ciekawych dyskusji i warsztatów. Kreatywnie wykorzystana wspomaga merytorycznie nauczycieli w realizowaniu wybranych zagadnień edukacji medialnej, a także pracy wychowawczej. Spotkania pozwalają zarówno na wybór spośród określonych zagadnień, jak i na samodzielne ustalenie tematyki zajęć zgodnie z zapotrzebowaniem pedagogów oraz zainteresowaniami uczestników. Cykl pozwala na realizację i wzbogacenie treści podstawy programowej z wielu przedmiotów: języka polskiego, wiedzy o kulturze, historii i społeczeństwa, języków obcych, plastyki i muzyki, wychowania do życia w rodzinie, religii czy etyki. Najmłodsi poznają podstawowe terminy z zakresu sztuki filmowej, wykonają proste ćwiczenia dla zobrazowania składowych filmu: obrazu, dźwięku i ruchu, dowiedzą się co to jest Oscar czy Złota Palma. Młodzież i dorośli nabędą kompetencje do pełniejszego odczytywania sztuki filmowej oraz jej analizy. Spróbują odnieść filmowe sytuacje i postawy bohaterów do przykładów z własnego życia. Nie zabraknie również wskazówek dla pedagogów, którzy na co dzień chcą wzbogacić swoje lekcje wykorzystując wybrane filmy. Wśród prowadzących znajdą się fachowcy z wielu dziedzin, zależnie od wybranego tematu czy zagadnienia. Spotkania skierowane są do grup zorganizowanych dzieci, młodzieży i dorosłych. Uczestnictwo w nich może być jednorazowe lub cykliczne. Terminy, ilość spotkań oraz zakres materiału jest ustalany z osobą zgłaszającą. Koszt udziału uzależniony jest od tytułu filmu oraz rodzaju warsztatu. 20

23 Między słowami warsztaty świadomej komunikacji (KLASY IV-VI, SZKOŁY GIMNAZJALNE I PONADGIMNAZJALNE, DOROŚLI) W rodzinie, szkole, grupie towarzyskiej czy biznesie znajomość zasad komunikacji jest cenną umiejętnością. Od niej zależą właściwe emocje w relacjach, skuteczność działania oraz wpływ jaki wywieramy na innych. Różnorodność dzisiejszych mediów pociąga za sobą bogactwo znaczeń i informacji, a przez to potrzebę zrozumienia, że nie tylko słowa wyrażają. Również symbole, gesty, postawa ciała, mimika czy ubiór są nośnikami określonych komunikatów. Warsztaty wprowadzają w zagadnienia komunikacji werbalnej i niewerbalnej, przybliżają podstawy procesu komunikacji, kształtują kompetencje medialne, uczą świadomego poruszania się w społeczeństwie informacyjnym oraz budowania wizerunku w określonych sytuacjach społecznych. Warsztaty obejmują m.in. zagadnienia: mowa ciała, autoprezentacja i kreacja wizerunku, sposoby walki z tremą czyli jak dobrze wypaść podczas wystąpień publicznych, warsztat prelegenta zasady skutecznej i atrakcyjnej komunikacji, jak właściwie dyskutować i argumentować?, podstawowe błędy z rozmów kwalifikacyjnych, rodzaje mediów, komunikatów, przebieg procesu komunikacji, reklama, promocja i manipulacja w mediach świadome korzystanie z informacji, media społecznościowe jak przeżyć w globalnej wiosce?, użytkownik w sieci: korzyści i niebezpieczeństwa (m.in.: podstawy prawa autorskiego, ochrona wizerunku, creative commons, treści z wolnych domen). UCZESTNICY SP (KLASY I VI) GIMNAZJA I SZKOŁY PONADGIMNAZJALNE ZORGANIZOWANE GRUPY DOROSŁYCH UCZESTNICTWO TERMINY I ILOŚĆ SPOTKA USTALANE INDYWIDUALNIE KOSZT 5 zł OD OSOBY ZGŁOSZENIA DZIAŁ KULTURY FILMOWEJ tel Podczas spotkań uczestnicy podejmują próby krótkich komunikatów a także ich właściwej prezentacji na forum oraz przed kamerą. Zajęcia prowadzone są w oparciu o analizę przykładów ze świata mass mediów, ćwiczenia praktyczne oraz gry psycho-edukacyjne. Warsztaty prowadzi Iwona Bartnicka (na życzenie uczestników istnieje możliwość ustalenia dodatkowych zajęć z zaproszonymi gośćmi poświęconych dykcji i emisji głosu, improwizacji kontaktowej czy technikom aktorskim). Spotkania skierowane są do uczniów klas IV-VI, gimnazjalnych oraz ponadgimnazjalnych a także zorganizowanych grup dorosłych. Ilość i terminy spotkań ustalane są indywidualnie z osobą zgłaszającą. Poziom zajęć jest każdorazowo dostosowywany do wieku uczestników. Koszt udziału: 5 zł od osoby. 21

24 MIEJSKI OŚRODEK SZTUKI Prowadzi działalność wystawienniczą, filmową i edukacyjną. Organizuje wystawy twórców polskich i zagranicznych, upowszechnia sztukę współczesną, kino spoza mainstreamu oraz promuje twórców niezależnych. Wychowuje dzieci i młodzież na aktywnych uczestników kultury. Umożliwia spotkania z artystami i teoretykami sztuki, przedstawicielami świata filmu oraz zachęca do bezpośredniego kontaktu z szeroko pojętą sztuką. Dział Wystaw i Edukacji Kurator: Gustaw Nawrocki tel fax: galeriabwa@mosart.pl Dział Programu i Promocji Kurator: Zbigniew Sejwa tel , fax: sejwa@mosart.pl Dział Kultury Filmowej Kierownik: Iwona Bartnicka tel fax: film@mosart.pl Danuta Błaszczak Dyrektor tel , fax: info@mosart.pl

25 ZAPROSZENIE DO GALERII 30 LAT WŁADYSŁAWA HASIORA W GORZOWIE WLKP RYSZARD WOŹNIAK MALARSTWO MONIKA CHLEBEK MALARSTWO Galeria Władysława Hasiora Stała ekspozycja, druga co do wielkości (po zakopiańskiej) kolekcja prac artysty w Polsce, licząca 31 obiektów. W poniedziałki galerie nieczynne, od wtorku do piątku czynne w godzinach , w sobotę i niedzielę czynne w godzinach Wstęp bezpłatny 23

26 ZAPROSZENIE DO KINA: Kino 60 krzeseł w kameralnej atmosferze pozwala widzom zapoznać się z produkcjami spoza mainstreamu, ciekawymi filmami uznanych reżyserów, jak i debiutantów. Organizuje przeglądy, konkursy, repliki festiwali oraz wydarzenia tematyczne. Działa zgodnie z zasadą: dobre kino porywa, dlatego odwiedzających wita duchem tradycyjnego kina, brakiem reklam oraz szeleszczenia podczas seansów. Kino zrzeszone jest w Sieci Kin Studyjnych i Lokalnych. Koncepcja programowa: Iwona Bartnicka. Dyskusyjny Klub Filmowy Megaron istnieje od 50 lat. Wyboru filmowych dań dokonują członkowie oraz Rada Programowa, która stoi na straży, by menu było różnorodne, intrygujące i dostarczało tematów do rozmów. W czwartki (od października do czerwca) o godz. 18:00 widzowie mają okazję uczestniczyć w seansach, które upowszechniają ideę: prelekcja+projekcja+dyskusja. Klub był dwukrotnie nominowany do Nagród PISF. Członkiem honorowym jest krytyk Tomasz Raczek. Prezes: Iwona Bartnicka. Zachęcamy do zapoznania się propozycjami filmowymi na nowy sezon: Facebook: MOS.Gorzow DKFMegaron 24

27

28 Miejski Ośrodek Sztuki, ul. Pomorska 73, Gorzów Wlkp. REGON , NIP Fax , sekretariat/administracja: , Dział Wystaw i Edukacji: tel , galeriabwa@mosart.pl Dział Programu i Promocji: tel , , sejwa@mosart.pl Dział Kultury Filmowej: tel , film@mosart.pl Dział Finansowo-Księgowy: tel , finanse@mosart.pl Interdyscyplinarna Akademia Audiowizualna otrzymała Certyfikat Filmoteki Narodowej na okres od września 2015 r. do czerwca 2016 r.