DOBÓR SPRZETU SNOWBOARDOWEGO I JEGO ZASTOSOWANIE

Transkrypt

1 DOBÓR SPRZETU SNOWBOARDOWEGO I JEGO ZASTOSOWANIE Snowboard to bardzo dynamicznie rozwijająca się dyscyplina sportowa,a do najpopularniejszej dziedziny snowboardu należy Freestyle. Freestyle to nie tylko styl jazdy, to zarówno zajawka, muzyka i cała otoczka związana z ciuchami i sprzętem bez którego o uprawianiu Freestyle niema mowy. Freestyle jest uważany przez niektórych za niebezpieczny i ryzykowny, ale jeżeli robi się to pod okiem wykwalifikowanej kadry i przestrzega wszystkich zasad bezpieczeństwa związanych z uprawianiem Freestyle okazuje się to dużo łatwiejsze, przyjemniejsze i bezpieczne. Oprócz zasad bezpiecznego poruszanie się po stoku i w snow-parku do bezpiecznego uprawiania Freestyle niezbędne są ochraniacze, które pośrednio łagodzą skutki upadku i chronią nas przed urazami. Do najważniejszych należą: 1.Kask-jest najważniejszy dla naszego bezpieczeństwa i zdrowia, powinien być noszony zawsze kiedy tylko wybieramy się na stok, a przy nauce i doskonaleniu freestrylu jest niezbędny. Kask to wbrew pozorom bardzo przydatna rzecz dla snowboardzisty zarówno początkującego jak i zaawansowanego freestyle'era. Obecnie kaski stają się coraz popularniejsze a to za sprawą funkcji jaką spełniają. Są jedyną ochroną głowy podczas upadków, chronią nas przed ewentualnym urazem lub wstrząśnieniem. 2.Gogle- oprócz tego że chronią nasze oczy przed nadmiernym promieniowaniem, to powinny poprawiać widzenie w trudnych warunkach(mgła).gogle powinny być elastyczne, muszą dobrze przylegać oraz powinny być kompatybilne z naszym kaskiem, co spowoduje że w 100% będą chronić nasze oczy i cześć twarzy przed ewentualnymi urazami. 3.Ochraniacze kręgosłupa-tutaj możemy rozróżnić dwa typy ochraniaczy: tzw. Żółwie,które chronią tylko nasz kręgosłup na całej długości, oraz pełne zbroje, które chronią nie tylko nasz kręgosłup ale również nasze barki, klatkę piersiową, żebra.ochraniacze te wykonane są z pianek ochronnych z elementami tworzywa sztucznego, nowsze(droższe) modele wykonane są z żelu który pod wpływam uderzenia twardnieję i amortyzuje upadek. Warto od razu powiedzieć, że żadne ochraniacze kręgosłupa nie są w stanie zapewnić jego bezpieczeństwa w 100%. Tego typu ochraniacze nie chronią odcinka szyjnego kręgosłupa, który to jednak jest chyba najbardziej narażony na uszkodzenia. Zbroja zawiera w sobie ochraniacz kręgosłupa, łokci, barków, klatki piersiowej. Może się wydawać,że w takiej zbroi nic nam nie grozi. Rzeczywiście z taką zbroją możemy czuć się w miarę bezpieczni: ochrania ona najważniejsze miejsca od pasa wzwyż. Podstawową zaletą takiego ochraniacza jest to,że jest wygodny w użytkowaniu oraz jest lekki no i najważniejsze to zapewnia bezpieczeństwo podczas extremalnej jazdy.ale we wszystkim co robimy trzeba zachować zdrowy rozsądek. 4.Spodenki ochronne-które chronią nasze biodra, kość ogonową, pośladki oraz uda przed stłuczeniem. Polecane dla wszystkich na każdym poziomie zaawansowania. Poprawiają komfort cieplny, amortyzują upadki. Jest to chyba najbardziej praktyczny ochraniacz zarówno dla początkujących jak również dla zaawansowanych snowboardzistów. Wiem po sobie, że takie spodenki chciałby mieć każdy początkujący po pierwszym dniu nauki kiedy to upadamy na tyłek średnio co 5 m. Taki ochraniacz na pewno będzie przydatny dla uczących się podstawowych trików, które zazwyczaj kończą się upadkami, nierzadko są one bardzo bolesne. Zaawansowani też mogą być zadowoleni z takich spodenek bo dzięki temu łatwiej jest się im przełamać do nowych trików zwłaszcza na railach

2 5.ochraniacz na łokcie-kolejna propozycja to ochraniacze łokci. Zabezpieczają staw łokciowy przed uszkodzeniami i uderzeniami. Są one chyba mniej przydatne niż poprzednie no chyba,że ktoś upada na łokcie to wtedy bez nich się nie obejdzie. Na ochronę łokci dobrze się nadają ochraniacze z deskorolki czy rolek więc jeśli takie się posiada to warto skorzystać. 6.Ochraniacze na kolana- to propozycja jak najbardziej wskazana dla początkujących snowboardzistów. Z doświadczenia i z obserwacji wiem, że albo się upada na tyłek albo na kolana. Upadki na kolana mogą być bolesne zwłaszcza jeśli jeździmy po ubitej lub oblodzonej trasie. Takie ochraniacze chronią przede wszystkim rzepkę oraz cały staw kolanowy. Jednak nie zabezpieczają one stawu kolanowego przed skręceniem. Dla początkujących na kolana wystarczą chociażby ochraniacze siatkarskie, które to na pewno złagodzą upadki. 7.Ochraniacze na golenie -chronią kości piszczelowe przed uderzeniami. Jak wiadomo uderzenie w piszczel jest bardzo bolesne. Na szczęście uderzenia w piszczele nie zdarzają się zbyt często podczas jazdy normalnej lub skoków na hopkach. Inaczej sprawa wygląda na railach gdzie takie sytuacje mają miejsce. Więc polecam wszystkim którzy wybierają jazdę po rurkach. Ważne aby ochraniacze,których będziecie używać nie krepowały Waszych ruchów. Zwróćcie też uwagę przy zakupywaniu ciuchów(kurtka, spodnie) ponieważ ochraniacze których będziecie używać zwiększają Wasz rozmiar, więc warto na zakupy wybrać się z ochraniaczami lub kupić kurtkę czy spodnie o rozmiar większe. Ważne również aby przy zakupie kasku mieć gogle ze sobą aby sprawdzić czy są kompatybilne z kaskiem który chcemy kupić, lub mieć kask przy zakupie gogli bo to działa w dwie strony, a komfort jazdy jest najważniejszy. Do uprawiania Freestyle oprócz ochraniaczy jest nam potrzebny odpowiedni dobór sprzętu snowboardowego(deska,wiązania,buty) 1.Deska snowboardowa FS - freestyle- najlepsze deski do uprawiania Freestyle to deski typu twin tip,są symetryczne co oznacza że przód i tył jest taki sam, a środek ciężkości jest na środku deski. Są to deski przeznaczone do skakania, jazdy w half-pajpie, a także na boxach i poreczach. Twardsze deski frestylowe przeznaczone są do skakania na dużych skoczniach i jazdy w pajpie, krótsze do jibbingu, zabawy na stoku i skoków. Deski freestylowe są bardziej stabilne szczególnie w jeździe na ślizgu przy większych prędkościach. Z desek freestylowych można wyróżnić: - deski do jibbingu - są to deski miekki, symetryczne, zazwyczaj krótsze,ale szersze i bardziej wytrzymałe, o konstrukcji sidewall. -deski do jazdy w half-pajpie to deski twardsze,dłuższe co powoduje że maja dłuższą krawędź efektywną co pozwala na stabilne wybicie z progu i długi lot, oraz stabilne lądowanie przy dalekich skokach Ważne aby przy wyborze deski zwrócić uwagę na jej sztywność oraz sprężystość, im deska jest bardziej sprężysta tym daje lepsze wybicie i pewniejsze lądowanie,a drgania powstające podczas skoków i jazdy są tłumione przez system abs, na który tez warto zwrócić uwagę. AM All Mountain kategoria desek najbardziej uniwersalnych, skonstruowanych i przeznaczonych dla początkujących i średnio zaawansowanych osób. Są bardzo przyjazne (tzw. wybaczanie błędów), idealne dla kogoś, kto jeździ rekreacyjnie lub zaczyna przygodę ze

3 snowboardem. Deski te umożliwiają zarówno jazdę w puchu, na krawędziach, jak i skakanie na skoczniach. Osoby początkujące jeżdżąc na takich deskach dość szybko osiągają postępy. Środek ciężkości (setback) jest cofnięty, co ułatwia prowadzenie deski. FR Freeride deski skonstruowane do jazdy w każdych warunkach, zarówno do szybkiej jazdy po przygotowanych stokach jak i w poza trasami w dziewiczym puchu. Środek ciężkości (setback) przesunięty jest mocno do tyłu co ułatwia jazdę w głębokim puchu. Przód jest szerszy od tyłu, co ułatwia skręcanie i powoduje, że nose nie zakopuje się w puchu. DESKI DAMSKIE Deski damskie uwzględniają zarówno ich preferencje graficzno-kolorystyczne jak i odmienne parametry fizyczne (proporcje pomiędzy wzrostem, a rozmiarem stopy, inna dynamika i siła). Ich charakterystyka to: mniejsza szerokość talii, niż desek o tej samej długości przeznaczonych dla mężczyzn mniejsza twardość, w porównaniu do analogicznej długości desek męskich mniejsza ogólna długość desek odmienna grafika i kolorystyka MĘŻCZYŹNI DŁUGOŚĆ DESKI WAGA RIDERA WZROST RIDERA / cm < < do 40kg do 145 do kg do 155 do 157 do kg do kg kg kg< 158< 160< 161< 162< 164< 166< KOBIETY: DŁUGOŚĆ DESKI WAGA RIDERA WZROST RIDERA / cm < < do 40kg do 140 do 142 do 144 do < 40-50kg kg kg kg< < *dobierając deskę należy uwzględnić parametry wzrostu, wagi oraz rozmiar stopy a co najważniejsze styl jazdy w którym chcemy się specjalizować PARAMETRY TECHNICZNE DESEK Rdzenie - Na dzień dzisiejszy praktycznie tylko dla dzieci produkuje się deski z rdzeniem piankowym. Ogólnie królują drewniane rdzenie. Drewniany rdzeń to podstawa jakości jazdy i wytrzymałości naszej deski. Rodzaje rdzeni: Piankowy - występujący w tanich deskach, słaba elastyczność deski, niska wytrzymałość. Występuje czasem jako domieszka do rdzeni drewnianych, obniżając wartość deski i pozostawiając wpływ na jej wartości jezdne. Drewniany zapewnia odpowiednią wytrzymałość deski, ma wpływ na wagę deski, a jego jakość decyduje o tym czy deska jest sprężysta i czy po jakimś czasie nie staje się miękka, czyli traci swoje wartości. Rdzenie drewniane czasami produkowane są z różnego rodzaju drewna co jeszcze bardziej poprawia ich właściwości. Włókna szklane sploty tych włókien wzmacniają rdzeń, mają wpływ na elastyczność deski Kevlar ten wytrzymały materiał występuje jako dodatek do drewnianych rdzeni lub czasami jako szkielet budowy deski. Powoduje on usztywnienie deski i podwyższenie jej wytrzymałości Karbon a raczej sploty włókien węglowych, podobnie jak kevlar wzmacniają deskę, obniżają jej wagę i zwiększają sztywność.

4 Tytan Bardzo drogie dodatki tytanowe usztywniają deskę i absorbują drgania Ślizg - Deski wyposażone są w ślizgi wykonane z tworzywa o nazwie P-tex (polietylen). W zależności od przeznaczenia deski ślizg może być spiekany lub tłoczony. Połączenie rodzaju ślizgu i jakości zastosowanego materiału decyduje o właściwościach jezdnych deski. Rodzaje ślizgów: Tłoczony najpopularniejszy rodzaj ślizgu. Nie wymaga wielkiej troski, czyli smarowania na gorąco. Prosty do naprawy, nadający się do kilkakrotnej regeneracji na maszynie. Nie nasmarowany jest szybszy od nie nasmarowanych spiekanych. Od jakości zależy, czy jest on miękki i delikatny, czy też twardy i wytrzymały jak spiekany. Spiekany nasmarowany jest szybszy od tłoczonego. Z reguły twardszy i bardziej wytrzymały. Jednak sporo cieńszy, dlatego dla jibberów nie zalecany, bo z naprawą jest już trudniej, a regenerować na maszynie można go w przypadkach poważnych. Należy często smarować go na gorąco, czyścić dokładnie przed każdym smarowaniem, by go nie zaniedbać. Electra ślizg grafitowy, który początkowo stosowany był w nartach, później w deskach zawodniczych Race, z czasem stał się popularniejszy w deskach miękkich. Ma swoje zalety i wady. Jest Najszybszy i najmocniejszy. Żaden inny ślizg tak nie nabiera prędkości, ma najniższe tarcie. Należy go smarować praktycznie przed każdorazowym użyciem deski. Regenerację na maszynie możemy robić w przypadkach extremalnych, gdyż ślizg ten jest bardzo cienki. Konstrukcja w obecnych czasach produkuje się deski w konstrukcji CAP, lub SIDEWALL Cap zewnętrzny laminat pokrywa całą deskę, a przy krawędziach łagodnie opada aż do styku z jej krawędzią. Konstrukcja lekka i wytrzymała, dzięki niej deska łatwo wchodzi w skręt kosztem stabilności przy większych prędkościach i mniejszej sztywności poprzecznej niż sidewall. Sidewall drewniany rdzeń zamknięty jest od góry laminatem, a z boku ABS-em, monoblokiem pod kątem prawie prostym względem laminatu. Konstrukcja odporna na uszkodzenia boczne. Deska jest lepiej dociskana i stabilniejsza. Bardziej wyczulona na nasze impulsy, także błędy. Dla początkujących zalecana jest konstrukcja cap, jednak nie ma przeciwwskazań, by uczyć się na sidewall. Dla zaawansowanych, szczególnie dla agresywnie jeżdżących i jibbujących zaleca się deski w konstrukcji sidewall 2. Wiązania obecnie większość wiązań posiada bardzo uniwersalne przeznaczenie (FS-FR), jednak modele dedykowane określonemu stylowi jazdy charakteryzują się specyficznymi szczegółami konstrukcji, głównie kształtem i sztywnością górnego strapu oraz wysokością i sztywnością highbacka. Dopasowanie najważniejszą cechą wiązania jest jego możliwość dopasowania do buta, co bezpośrednio przekłada się na kontrolę jazdy. Dobre dopasowanie również ogranicza urazy stopy lub stawu skokowego. W wiązaniu dopasowanie realizowane jest za pomocą rozmiarówki (np. S,M,L), systemu regulacji oraz kształtu i właściwości strapa. Po zapięciu buta nie może być po jego bokach zbyt dużego luzu, pięta musi być dobrze unieruchomiona w podkowie, a cholewka mocno dociśnięta do highbacka. Klamry muszą zapewniać odpowiednie dozowanie siły zaciśnięcia pasków. Ważne aby wiązanie było przeznaczone do Freestyle, bo wtedy jest nam łatwiej wykonać triki i obracać deskę,wiązania tego typu SA miększe i mamy większy zakres ruchu w tego typu wiązaniu. 2. BUTY Sztywność parametr ten określa przeznaczenie butów, jednak jego wartość dobieramy również według własnych upodobań pamiętając, że buty sztywniejsze (i właściwie dopasowane) mogą zmniejszyć ryzyko kontuzji stawu skokowego i śródstopia. Twardość buta najlepiej jest sprawdzać po założeniu go, ponieważ zupełnie inaczej but ugina się w rękach, a inaczej, gdy jest zasznurowany na nodze. But powinien uginać się do przodu (o wartość określoną właśnie jego sztywnością), trochę na boki (coraz więcej producentów podaje ten parametr), ale nigdy do tyłu! Najważniejsze to pamiętać że buty twarde są przeznaczone do szybkiej dynamicznej jazdy, a buty miększe do Freestylu, co pozwala na szybkie opanowywanie nowych trików. Dopasowanie decyduje o komforcie i bezpieczeństwie, jest więc najważniejszą cechą buta. Właściwe dopasowanie zależy od systemu sznurowania oraz materiałów, z których wykonany jest

5 but wewnętrzny. Podstawową zasadą jest to, że buty nie mogą być ani za duże, ani za małe. Aby osiągnąć ten idealny stan musimy: stosować skarpety specjalnie przeznaczone do jazdy na desce (raczej cienkie); pamiętać, że palce powinny dochodzić możliwie najbliżej końca wkładki dzięki temu minimalizuje się straty w przekazywaniu obciążenia na przednią krawędź deski; wybierać rozmiar odrobinę za mały głównie na szerokość ponieważ z czasem wewnątrz buta pojawia się pewien luz, tym większy, im grubsze tworzywo wkładki. Robimy to z wyczuciem, bo buty zbyt małe są źródłem bólu w śródstopiu oraz marznięcia palców. zwrócić uwagę, by pięta po zawiązaniu buta była zblokowana, a przy ugięciu kolana i naciśnięciu na języki butów nie odrywała się od podeszwy. Wkładka w tym miejscu buta rozbija się najbardziej, dlatego wskazane są wszelkie wzmocnienia ograniczające ten proces; wybierać, o ile to możliwe, wkładki termoformowalne oraz odpowiedni system sznurowania zarówno buta wewnętrznego, jak i zewnętrznej skorupy. Nowoczesne materiały stosowane do izolacji termicznej sprawiają, że wkładki (i skarpety) mogą być cieńsze - zyskiem jest lepsze dopasowanie i czucie deski, a przede wszystkim mniejsza zewnętrzna skorupa buta. Kompletując zestaw należy pamiętać o tym, że: Deska, wiązania i buty muszą być do siebie dopasowane, ponieważ na stoku pracują jako zestaw. Dlatego: do butów dopasowujemy wiązania, nie na odwrót! Najważniejsza jest wygoda i bezpieczeństwo, a tę gwarantują przede wszystkim dobrze dopasowane buty; nigdy nie stosujmy kombinacji: miękkie wiązanie i sztywny but (opóźniona reakcja deski) lub odwrotnie, czyli twarde wiązanie i miękki but (deska nie reaguje prawidłowo na balans ciała, natomiast paski wiązań mogą załamywać buta i powodować uciski); do sztywnych desek dobieramy twarde wiązania (szerokie i twarde strapy, sztywny highback). Komplet uzupełniają twarde buty, mało uginające się do przodu. Taki zestaw pozwoli na wykorzystanie wszystkich właściwości sztywnej deski; przy deskach miękkich mamy większą dowolność: możemy używać miękkich zestawów wiązanie/but, lub wedle upodobań - twarde wiązania i buty; wybierając deskę musimy zwrócić uwagę na to, by wiązania (i zamocowane w nich buty) nie wystawały nadmiernie poza obrys deski (przy planowanych kątach ustawień). OPRACOWAŁ: Michał Ackermann EH school