Profile i Śruby Użytkownika Tworzenie własnych baz danych i procedur rysowania profili.

Transkrypt

1 Dodatek Profile i Śruby Użytkownika Tworzenie własnych baz danych i procedur rysowania profili. Okno Parametrów profilu użytkownika Command: ru Listy Typ i rozmiar pozwalają dokonać wyboru odpowiedniego profilu. Przyciski grupy Rysuj uruchamiają procedury rysowania wybranego profilu w przekroju, widoku z góry lub widoku z boku. Pola wyboru tej grupy pozwalają dodać do rysunku ofsety, oś i opis profilu. Przycisk wskaż pozwala wczytać parametry profilu z rysunku. Przycisk Edytuj pozwala na przejście do okna edycji profilu. Przycisk Opis pozwala na przejście do okna wstawiania pozycji opisu profilu użytkownika.

2 Okno wstawiania opisu pozycji użytkownika Command: stu Działa identycznie jak okno opisu pozycji RFD. Okno edycji profilu Okno edycji profilu pozwala na dodawanie, usuwanie i edycję nowych rozmiarów dla istniejących typów profili.

3 Listy rozwijane Typ i Rozmiar pozwalają na wybór profilu przeznaczonego do edycji. Wciśnięcie przycisku Dodaj otwiera okno dodawania profilu. Aby dodać nowy profil do bazy danych należy w odpowiednich polach wpisać Rozmiar i pozostałe parametry profilu. Wciśnięcie przycisku Zmień otwiera okno edycji profilu pozwalające na zmianę wartości jego parametrów.

4 Wciśnięcie przycisku Usuń powoduje usunięcie wybranego profilu z bazy danych po uprzednim zatwierdzeniu tej operacji. W dolnej części okna znajdują się dwa przyciski pomocnicze. Przycisk Load wymusza ponowne załadowanie bazy danych profili. Przycisk Format porządkuje wpisy w pliku bazy danych. Baza danych profili użytkownika. Baza danych profili użytkownika może być edytowana ręcznie. Ręczna edycja pozwala na dodawanie nowych typów profili i w razie potrzeby, tworzenie nowych fragmentów kodu do ich rysowania. Baza danych profili użytkownika zapisana jest w katalogu..rfd/data w pliku TextBazyPrf.txt Linijki zawierające nazwy profili rozpoczynają się słowem TYP. Linijki formatujące dane profilu zaczynają się słowami Opis, Wymiar i Po_przec. Linijki zawierające parametry profilu zaczynają się nazwą profilu np. HEA. Aby dodać do bazy danych zupełnie nowy typ profilu dodajemy po ostatniej linii zaczynającej się od słowa TYP nową linijkę w formacie. "TYP" "Dwuteownik_walcowany" "HEA" Słowo TYP powoduje przypisanie profilu HEA do listy profili użytkownika. Słowo Dwuteownik_walcowany dowiązuje do nazwy profilu właściwą procedurę rysowania profili. Słowo HEA to nazwa profilu. Po słowie HEA można dopisywać kolejne nazwy profili oddzielone spacją o ile profile te mogą być narysowane za pomocą tej samej procedury rysowania. W następnej kolejności tworzymy sekcję bazy danych w formacie prezentowanym poniżej: HEA Opis "h" "G" "ix"... HEA Wymiar "mm" "kg/m" "cm"... HEA Po_przec HEA HEA HEA Pierwsze słowo każdej linijki HEA pozwala odróżnić nową sekcję od pozostałych i przypisuje ją do

5 właściwego profilu. W bazie danych nie mogą istnieć dwie sekcje rozpoczynające się tym samym słowem! Linijka Opis zawiera literowe oznaczenia poszczególnych parametrów profilu. Za pomocą tych oznaczeń program wyszukuje potrzebne dane. W obecnej wersji programu oprócz parametrów opisujących wymiary profilu (np.: "h") wykorzystywanych przez procedury rysujące, niezbędne jest podanie parametru "G" (opisującego ciężar jednostkowy profilu) wykorzystywanego przez okno wstawiania opisu pozycji,a w dalszej kolejności do tworzenia wykazów stali. Użytkownik powinien w miarę możliwości stosować oznaczenia literowe wg. standardu przyjętego w przykładowych bazach danych z pliku TextBazyPrf.txt. W przeciwnym razie wewnętrzne funkcje RFD nie będą w stanie pobrać i wykorzystać wprowadzonych danych. W szczególności identyczne oznaczenia muszą mieć wszystkie profile przypisane do tej samej procedury rysunkowej. Linijka Wymiar zawiera nazwy jednostek dla poszczególnych parametrów. Nazwy te są wyświetlane przez okno parametrów profilu. Należy pamiętać że w RFD jednostki są zdefiniowane na stałe (dla poszczególnych typów parametrów) i nie da się ich zmienić modyfikując opisy w tej linijce. Linijka Po_przec. definiuje dokładność z jaką wyświetlane są parametry. Liczby w tej linijce oznaczają z jaką ilością miejsc po przecinku wyświetlane będą parametry. Parametry w bazie danych można w razie potrzeby zapisywać z większą lub mniejszą dokładnością. Wartości podane w tej linijce nie mają bowiem wpływu na dokładność wykonywanych obliczeń. Linijki zaczynające się rozmiarem profilu np.: 120 zawierają wartości parametrów dla kolejnych rozmiarów profilu. Po wybraniu konkretnego profilu program pobiera potrzebne dane i wyświetla je w formacie: HEA120 h (mm) = 114 G (kg/m) = 5.0 ix (cm) = 4.89 Aby aplikacja RFD mogła odczytać nową bazę danych potrzebne są linijki zaczynające się słowami Opis, Wymiar i Po_przec. i jedna linijka zaczynająca się rozmiarem profilu (np.: HEA 100). Linijki z parametrami kolejnych rozmiarów profilu można już dodawać za pomocą okna edycji. Podczas ręcznej edycji pliku bazy danych należy unikać następujących błędów: Nieparzyste cudzysłowy jeśli wpiszemy do bazy wyrażenie "h lub "h"" to w trakcie jej ponownego ładowania RFD padnie a AutoCAD wyświetli komunikat o błędzie. Jeżeli użyjemy niewłaściwego formatu danych wpisując liczbę w miejscu gdzie program spodziewa się opisu (lub odwrotnie) to wartość wpisu zostanie automatycznie zmieniona na 0 lub "0". Wszystkie linijki opisujące dany typ profilu muszą zwierać tę samą liczbę słów oddzielonych spacjami. AutoCAD może odczytać linijkę tekstu o długości nie większej niż 256 znaków. Co za tym idzie profile w pliku TextBazyPrf.txt mogą być (w przybliżeniu) opisane przez nie więcej niż 28 parametrów których długość nie przekracza 8 znaków.

6 Wykonywanie rysunków profili Gotowa baza danych zapewnia poprawne wstawianie do rysunku pozycji opisu i wykonywanie wykazów stali. W celu umożliwienia wykonywania rysunków profili należy dodać nowe procedury rysujące do pliku BazaPrf.lsp. Jest to wymagane tylko wtedy jeżeli tworzymy zupełnie nowy typ profilu (dopisaliśmy w bazie danych nową linijkę zaczynającą się od słowa TYP i zawierającą nową nazwę procedury rysującej). Plik BazaPrf.lsp jest wykonywalnym plikiem AutoLISP i do jego edycji przydatna jest podstawowa znajomość tego języka. Procedury zawarte w tym pliku nie są jednak zbyt skomplikowane i mogą być rozbudowywane przez doświadczonych użytkowników AutoCAD-a poprzez kopiowanie i modyfikowanie gotowych przykładów. Osobom zainteresowanym polecamy dostępną na rynku książkę AutoLISP autorstwa Stefana Świszczowskiego. Aby edytować lub obejrzeć kod otwieramy poleceniem vlide wbudowany w pełną wersję AutoCAD-a edytor AutoLISP. Następnie znajdujemy w katalogu..rfd/data plik BazaPrf.lsp i otwieramy go za pomocą edytora. Pokolorowany przez edytor kod programu z reguły wygląda dużo czytelniej. Na początku pliku znajduje się funkcja user_slideshow odpowiadająca za wyświetlanie slajdu z widokiem przekroju profilu w oknie parametrów. Jeśli chcesz aby okno parametrów wyświetlało slajd z widokiem nowego profilu HEA, na rysuj taki widok w AutoCADzie następnie za pomocą polecenia mslide zapisz go w katalogu..rfd/icon pod nazwą UsPrf_HEA. Następnie dodaj do funkcji user_slideshow linijkę (if (/= nil (member typ_profilu (list "HEA"))) (setq UserSlide "UsPrf_HEA")) Po zapisaniu pliku i ponownym uruchomieniu RFD wybór profilu HEA w oknie parametrów powinien spowodować wyświetlenie slajdu. Dalsza część pliku BazaPrf.lsp zawiera trzy kolejne funkcje RFD_profil_front rysuje przekrój profilu RFD_profil_bok rysuje profil w widoku z boku RFD_profil_top rysuje profil w widoku z góry Procedury rysujące we wszystkich trzech punktach są bardzo podobne dlatego omówimy tu tylko jeden przykład dla RFD_profil_front. Załóżmy że chcemy narysować przekrój profilu jak na poniższym obrazku:

7 Funkcja RFD_profil_front otrzymuje od RFD dwie zmienne: Zmienną P zawierającą współrzędne punktu wstawienia profilu i zmienną typ_profilu zawierającą listę parametrów profilu pobraną z bazy danych. Nieco dalej znajduje się lista sekcji rysujących wykonanych wg. poniższego schematu: ; Rysuje Nazwa_Procedury ((/= nil (member typ_profilu (assoc "Nazwa_Procedury" ListaProfili))) (progn ;... pobiera parametry profilu... ;... wylicza położenie punktów w rysunku... ;... rysuje... )) ; aby utworzyć nową procedurę rysującą wkopiowujemy ten schemat na końcu listy i zmieniamy nazwę Nazwa_Procedury na nazwę Dwuteownik_walcowany zdefiniowaną wcześniej w bazie danych. W pierwszej kolejności pobieramy z listy wysokość h i szerokość b profilu. O tym że wysokość i szerokość oznaczone są właśnie takimi literkami zdecydowaliśmy podczas tworzenia bazy danych wypełniając linijkę Opis dla profilu HEA. (setq par_h (nth 1 (assoc "h" Parametry_Profilu))) (setq par_b (nth 1 (assoc "b" Parametry_Profilu)))

8 Pobrane wartości zapisujemy w zmiennych par_h i par_b które wykorzystamy w dalszych obliczeniach. W drugiej kolejności musimy obliczyć położenie wszystkich punktów przez które przebiega obwód profilu opierając się o znany nam punkt P. Standardowa procedura obliczania położenia punktu wygląda następująco. (setq P1 (polar P Left 10) ) - utwórz punkt P1 o 10 mm na lewo od P (setq P2 (polar P Right 20) ) - utwórz punkt P2 o 20 mm na prawo od P (setq P3 (polar P Top 30) ) - utwórz punkt P3 o 30 mm w górę od P (setq P4 (polar P Down 40) ) - utwórz punkt P4 o 40 mm w dół od P My w miejsce odległości wstawimy tu utworzone przed chwilą parametry. Wyliczenie dla naszego przekroju profilu będzie więc wyglądać jak poniżej. (setq P1 (polar P Right par_b) ) (setq P2 (polar P Down par_h) ) (setq P3 (polar P2 Right par_b) ) - punkt P3 obliczamy na podstawie obliczonego wyżej P2 Kiedy dysponujemy już wszystkimi potrzebnymi punktami przystępujemy do rysowania profilu. W pierwszej kolejności wysyłamy do AutoCAD-a informację że będziemy rysować na warstwie o nazwie "1" (command "_layer" "_s" "1" "") Następnie obrysowujemy profil prowadząc polylinię od punktu do punktu (command "_pline" P P1 P3 P2 P "") Musimy jeszcze wysłać wysłać do RFD informację o utworzonej przez nas polylini zapisując informację o niej na liście obiekty. Jeśli tego nie zrobimy to aplikacja nie dopisze do polylini dodatkowych danych identyfikacyjnych i nie będzie mogła potem rozpoznać jej jako profilu. (setq obiekty (list (entlast))) ;utwórz listę obiekty i przypisz do niej ostatnio narysowany obiekt Jeżeli nasz rysunek składa się z więcej niż jednego elementu to dopisywanie do listy obiekty trzeba przeprowadzać po narysowaniu każdego kolejnego elementu. Przy czym drugie i kolejne odwołania do listy wyglądają nieco inaczej od pierwszego (patrz poniżej). (command "_line" P P3 "") (setq obiekty (append obiekty (list (entlast))) (command "_line" P1 P2 "") (setq obiekty (append obiekty (list (entlast))) ;dodaj ostatnio narysowany obiekt do listy obiekty Zapisujemy plik z gotową funkcją a następnie próbujemy ponownie załadować RFD i narysować nasz profil.

9 W AutoLISP-ie najczęściej spotykanym błędem jest błąd nawiasów uniemożliwiający nawet załadowanie aplikacji. Chodzi o to że w każdej komendzie AutoLISP ilość nawiasów otwierających musi być równa ilości nawiasów zamykających ( setq obiekty ( list ( entlast ))) W razie problemów należy dokładnie przejrzeć utworzoną procedurę. Jeżeli nie jesteśmy pewni czy RFD dostarcza właściwych danych do rysowania, możemy skorzystać z procedury test umieszczonej na początku funkcji. Procedura ta nie jest aktywna ponieważ przed każdą z jej linijek umieszczono znaki komentarza ;;;. Po usunięciu tych znaków zapisaniu i ponownym załadowaniu pliku, procedura aktywizuje się. Za każdym razem kiedy uruchomiona zostanie funkcja rysowania przekroju, wyniki testu będą drukowane w linii poleceń AutoCAD. Przewijając w górę listę poleceń będzie można zobaczyć podobną do poniższej informację.. === Test ===================== Funkcja - RFD_profil_front - dane początkowe === Test =====================. typ_profilu = HEA Punkt P = ( ) Parametry_Profilu = (h mm) (b mm) (ts 5 1 mm) (tg 8 1 mm) (r 12 0 mm) (h-2c 74 0 mm) (A cm2) (G kg/m) (Jx cm4) (Wx cm3) (ix cm) (Jy cm4) (Wy cm3) (iy cm) (d mm) (w mm). === Koniec ===================. Oczywiście większość z uzyskanych tu danych można w każdej chwili zobaczyć w oknie parametrów profilu. Baza danych śrub użytkownika. Bazy danych części śrub wykorzystywanych przez RFD zawiera plik BazaSrb.lsp. Plik BazaPrf.lsp jest wykonywalnym plikiem AutoLISP i do jego edycji przydatna jest podstawowa znajomość tego języka.

10 W sekcji RfdSrubaNazwy zdefiniowane są nazwy norm Śrub, Nakrętek i Podkładek użytkownika. Nowe nazwy można dodawać ujmując je w cudzysłów i oddzielając spacją. Aby aplikacja mogła wstawiać opisy nowych śrub do rysunku konieczne jest uzupełnienie danych w sekcjach RfdSrubaPakiety i RfdSrubaDobor. Z kolei aby narysować nowy typ śruby trzeba uzupełnić dane w sekcji RfdSrubaWymiary. Sekcja RfdSrubaPakiety dowiązuje nazwy norm nakrętek i podkładek do nazwy śruby oraz definiuje ilość nakrętek i podkładek w pakiecie. Na przykład poniższa linijka tworzy pakiet składający się ze śruby PN-85/M-82101, nakrętki PN- 86/M i dwu podkładek PN-78/M (list "PN-85/M-82101" "PN-86/M-82144" 1 "PN-78/M-82005" 2) Sekcja RfdSrubaDobor definiuje wartości skleszczeń dla kolejnych rozmiarów i długości danej śruby. (if (= norma "NazwaNormyŚruby") (list "M12" '(SkleszczenieMinimum SkleszczenieMaksimum DlugośćŚruby) Jeżeli dla śruby M (np.; M12) o podanej NazwieNormyŚruby wartość skleszczenia jest taka że SkleszczenieMinimum <= WartośćSkleszczenia < SkleszczenieMaksimum to sekcja zwraca właściwą DlugośćŚruby Sekcja RfdSrubaWymiary zawiera zbiór wymiarów niezbędnych do poprawnego rysowania śruby przez aplikację. Parametry b1, b2 i b3 opisują długości gwintu śruby i są dobierane przez program wg. zależności: L długość śruby wg. RfdSrubaDobor. b1 dla L <= 125 mm b2 dla L > 125 mm i L <= 200 mm b3 dla L > 200 mm k - grubość łebka śruby. m - grubość nakrętki do średnica otworu podkładki D średnica podkładki g grubość podkładki s wewnętrzna średnica łebka śruby e zewnętrzna średnica łebka śruby Aplikacja rysuje śrubę z łbem sześciokątnym wg. zadanych parametrów. Na razie nie przewidujemy możliwości samodzielnego dodawania kodu do rysowania śrub o innym wyglądzie. W obecnej wersji programu nie jest możliwe wyjście poza ustaloną listę śrub (M12, M16, M20, M24, M27, M30) i ustaloną listę klas 3.6, 4.6, 4.8, 5.6, 5.8, 6.6, 6.8, 8.8, 10.9, 12.9).