Ekspertyza techniczna

Transkrypt

1 Ekspertyza techniczna Spawalnicza instrukcja naprawy spoin i modernizacji wywrotnicy Nr K920114_W3 Kluczbork, październik 2016 Zamawiający: ENEA Wytwarzanie sp. z o.o. - Elektrownia "Kozienice" FAMUR FAMAK S.A. Fabryczna 5, PL Kluczbork, Poland Tel.: Fax: famak@famak.pl 1

2 Zamówienie: KMR/RZP-EK Zamawiający: ENEA Wytwarzanie sp. z o.o. - Elektrownia "Kozienice", Świerże Górne Tytuł opracowania: Ekspertyza techniczna istniejącej wywrotnicy wagonowej nr 3 W2Wa p, Q=180T K920114_W3 Instrukcja naprawy Część: Mechaniczna OPRACOWAŁ SPRAWDZIŁ ZATWIERDZIŁ REW. DATA STATUS Tomasz Tobiasz Grzegorz Głogiewicz Marek Boroń

3 Spis treści 1. Rodzaj konstrukcji Zakres naprawy i modernizacji Wytyczne do naprawy i modernizacji Naprawa pęknięć z dokumentacją fotograficzną

4 1. Rodzaj konstrukcji. Konstrukcja stalowa wywrotnicy dwuwagonowej TYP: W2Wa p, rok produkcji 1979, nośność Q=180T, wydajność 2000t/h. 2. Zakres naprawy i modernizacji. Na podstawie opisu technicznego z kwietnia 2016 z przeprowadzonych oględzin ustroju stalowego wywrotnicy dwuwagonowej zainstalowanej w elektrowni Kozienice Świerże Górne. Zakres naprawy obejmuje usunięcie występujących na konstrukcji pęknięć. Dodatkowo modernizacji zostaną poddane niektóre uszkodzone węzły konstrukcji. 3. Wytyczne do naprawy i modernizacji Naprawa jak i jej zakres musi być uzgodniony z Transportowym Dozorem Technicznym. Proces spawania jaki zostanie zastosowany do naprawy ustroju powinien być zgodny z PN-EN Wykonujący naprawę zobowiązany jest do posiadania uprawnień nadanych przez TDT. Naprawę i modernizację należy wykonać zgodnie z kwalifikowaną technologią spawania WPQR. Proces spawania musi być wykonywany zgodnie z Technologicznymi Instrukcjami Spawania WPS. Spawacze muszą posiadać aktualne uprawnienia do spawania dla zatwierdzonej metody, zgodnie z PN-EN 287 lub PN-EN ISO Miejsca i/lub obszary spawania przed przystąpieniem do naprawy muszą być oczyszczone do metalicznego połysku metodami obróbki ścierno-strumieniowej lub szlifowania. Dopuszcza się inne metody czyszczenia powierzchni, aby uzyskać jakość powierzchni jak po w/w procesach Po oczyszczeniu powierzchni do metalicznego połysku w przypadku pęknięć, które są słabo widoczne i rozgałęziających się, należy przeprowadzić badanie magnetycznoproszkowe w celu dokładnego określenia przebiegu pęknięć Materiały dodatkowe użyte do naprawy i modernizacji muszą posiadać dopuszczenia UDT. Do naprawy konstrukcji zaleca się stosować drut G3Si1 wg PN-EN ISO dla metody spawania 135. Dopuszcza się zastosowanie innej metody spawania z zastosowaniem odpowiedniego materiału dodatkowego po wcześniejszym uzgodnieniu z Transportowym Dozorem Technicznym Pęknięcia występujące w spoinach ustroju na blachach oraz rozerwania blach należy usunąć dostępnymi metodami takimi jak: szlifowanie, żłobienie elektropowietrzne, żłobienie plazmowe lub pokrewnymi metodami Po usunięciu pęknięć i wyszlifowaniu wykonanych faz, przed przystąpieniem do spawania konieczne jest przeprowadzenie badań magnetyczno-proszkowych MT w celu potwierdzenia całkowitego usunięcia niezgodności, jeżeli przeprowadzone badania wskażą niezgodności, procedurę należy powtórzyć Przed przystąpieniem do spawania elementy należy podgrzewać niezależnie od ich grubości do temperatury C, w przypadku naprawy spoin stosować temperaturę podgrzewania o 50 0 C wyższą niż podano w WPQR. 4

5 3.8. Po upływie 24 godzin od zakończeniu spawania przeprowadzić oględziny wizualne wykonanych spoin oraz przeprowadzić 100% badań MT Spoiny wykonać bez karbów i podtopień, zakończenia i rozpoczęcia spoin przeszlifować, jeżeli jest to możliwe stosować płytki dobiegowe i wybiegowe Pęknięcia mogą zostać usunięte jedynie przez wycięcie wady, wyszlifowanie i powtórne zaspawanie lub przez wymianę elementu Zaleca się przeprowadzenie naprawy stosując metodę spawania 135. Do spawania stosować drut z gatunku G3Si1 o średnicy ø1,2 mm, jako gaz osłonowy należy użyć mieszanki M21 (82% Ar+18%CO 2 ). Do usunięcia pęknięć można stosować elektrody węglowe ESM 257 lub inne o średnicach ø 6, ø 8 lub ø 10, w zależności od grubości blach Do naprawy wywrotnicy mogą być stosowane następujące metody spawania i operacje towarzyszące lub ich odpowiedniki: Spawanie łukowe MAG 135. Cięcie i ukosowanie termiczne za pomocą palnika acetylenowo-tlenowego lub propanowo-tlenowego lub plazmowego. Podgrzewanie przed spawaniem palnikiem acetylenowo tlenowym, propanowym lub propanowo-tlenowym. Żłobienie elektropowietrzne lub plazmowe, mechaniczne wycinanie i szlifowanie Zasady i warunki spawania podczas wykonywania naprawy. Miejsce wykonywanej naprawy osłonić przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi takimi jak wiatr czy opady atmosferyczne. Wymagana temperatura otoczenia nie powinna być niższa od 0 0 C. Dopuszczalne jest spawanie w temperaturze otoczenia niższej od 0 0 C pod warunkiem zastosowania skutecznej ochrony stanowisk spawalniczych oraz podgrzewania łączonych elementów przed spawaniem do temperatury zalecanej w pkt W trakcie prowadzenia prac spawalniczych temperatura międzyściegowa nie może być niższa od temperatury podgrzewania wstępnego i wyższa od wskazanej w technologicznej instrukcji spawania WPS. Po usunięciu pęknięcia rowek spawalniczy i obszar bezpośrednio przyległy musi wykazywać metaliczną czystość. Szerokość oczyszczonego pasa powinna wynosić około 150 mm po obu stronach rowka spawalniczego. Szerokość strefy podgrzewania powinna wynosić około 100 mm po obu stronach rowka spawalniczego, na całej jego długości. Temperatura podgrzewania wstępnego powinna być zgodna z wytycznymi instrukcji. Ściegi należy wykonywać krokowo, odcinkami od środka, na zewnątrz: 5

6 Łuk należy zajarzać w miejscu wykonywania spoiny (w rowku spawalniczym). W przypadku gdy szczelina w dnie fazy jest większa niż 3 mm a jest możliwy dostęp do grani, w takich przypadkach należy zastosować podkładki ceramiczne. Zauważone niezgodności w trakcie spawania, szczególnie pęknięcia w grani spoiny, należy na bieżąco usuwać. W przypadku pęknięcia spoiny (sczepu) powinny być usunięte poprzez wycięcie szlifierką, a następnie zaspawane wg powyższych uwag. Przy układaniu ściegów i warstw wypełniających należy dbać o uzyskanie poprawnego wtopienia międzywarstwowego i brzegowego, natomiast początki i końce poszczególnych ściegów powinny być przesunięte względem siebie o 2030 mm. Każdy wykonany ścieg należy dokładnie oczyścić. W razie konieczności, wykonanej spoinie należy zapewnić powolne stygnięcie. Po wykonaniu i oczyszczeniu spoiny, zarówno lico jak i grań powinny być gładkie o równej szerokości i przechodzić łagodnie w materiał podstawowy, powinny one być wolne od karbów i podtopień. Podczas spawania należy kontrolować odkształcenia spawalnicze. Podgrzewanie przed spawaniem, oraz podgrzewanie do prostowania, powinno być kontrolowane za pomocą pirometru lub termometru kontaktowego dopuszcza się ostatecznie stosowanie termoindykatorów (termokredki). Dopuszczalna jest dwukrotna naprawa pęknięć. W przypadku pęknięcia konstrukcji po raz trzeci w tym samym miejscu, należy wymienić element Czynności spawaczy w trakcie wykonywania naprawy. Prace spawalnicze mogą być prowadzone wyłącznie przez spawaczy posiadających aktualne i ważne uprawnienia. Przed rozpoczęciem spawania spawacz powinien zapoznać się z obowiązującą technologią naprawy ze szczególnym uwzględnieniem doboru materiałów dodatkowych do spawania. Spawacz zobowiązany jest przestrzegać doboru materiałów dodatkowych do spawania oraz sposobu ich przechowywania w trakcie wykonywania prac spawalniczych. Cechowanie połączeń powinno odbyć się bezpośrednio po wykonaniu spoiny. 6

7 Nr 4. Naprawa pęknięć z dokumentacją fotograficzną. W przypadku naprawy i modernizacji danego elementu konstrukcji należy stosować się do wytycznych spawania zawartych na dokumentacji i ogólnych wytycznych zawartych w tej instrukcji. W poniższych tabelach zostanie przedstawiony opis naprawy pęknięć. Opis Długość [mm] 1 Pęknięcie znajduje się pod wspornikem 1 ( między belką prawą, a dźwigarem dolnym) od strony wjazdu. Pęknięcie nad spoiną pachwinową między pasem dolnym dźwigara a stójką. Wyszlifować obszar przylegający do pęknięcia. Przeprowadzić badanie MT i określić dokładną długość pęknięcia. Za pomocą żłobienia elektropowietrznego usunąć pęknięcie. Końce wykonanej fazy pozostawić zaokrąglone. Powstałą fazę po żłobieniu elektropowietrznym wyszlifować do metalicznego połysku. Przeprowadzić powtórne badanie w celu sprawdzenia czy pęknięcie zostało w całości usunięte. Po pozytywnych wynikach badań wykonać spawanie zgodnie z wymaganiami instrukcji. Po wykonaniu spoiny przeprowadzić powtórne badanie MT Pęknięcie występuje między wspornikiem 1 a blachą łącznikową w części górnej. Wyszlifować obszar przylegający do pęknięcia. Za pomocą żłobienia elektropowietrznego usunąć całe pęknięcie. Końce wykonanej fazy pozostawić zaokrąglone. Powstałą fazę po żłobieniu elektropowietrznym wyszlifować do metalicznego połysku. Przeprowadzić powtórne badanie w celu sprawdzenia czy pęknięcie zostało w całości usunięte. Po pozytywnych wynikach badań wykonać spawanie zgodnie z wymaganiami instrukcji. Po wykonaniu spoiny przeprowadzić powtórne badanie MT. 85 7

8 3 Pęknięcie jest umiejscowione na stójce przy wsporniku 1 i zainicjowane jest w narożu między blachą łącznikową a stójką. Wyszlifować obszar przylegający do pęknięcia. Przeprowadzić badanie MT i określić dokładną długość pęknięcia. Za pomocą żłobienia elektropowietrznego usunąć pęknięcie. Koniec fazy pozostawić zaokrąglony. Powstałą fazę wyszlifować do metalicznego połysku. Wykonać spawanie zgodnie z wymaganiami instrukcji. Po wykonaniu spoin przeprowadzić badanie MT Pęknięcie znajduje się między wspornikiem 1 a blachą łącznikową. Wyszlifować obszar przylegający do pęknięcia. Przeprowadzić badanie MT i określić dokładną długość pęknięcia. Za pomocą żłobienia elektropowietrznego usunąć pęknięcie. Koniec fazy pozostawić zaokrąglony. Powstałą fazę wyszlifować do metalicznego połysku. Przeprowadzić powtórne badanie w celu sprawdzenia czy pęknięcie zostało w całości usunięte. Wykonać spawanie zgodnie z wymaganiami instrukcji. Po wykonaniu spoin przeprowadzić badanie MT

9 5 Pęknięcie znajduje się na spoinie wzdłużnej belki prawej między pasem dolny a stójką przy wsporniku 1. Wyszlifować obszar przylegający do pęknięcia. Przeprowadzić badanie MT i określić dokładną długość pęknięcia. Za pomocą żłobienia elektropowietrznego usunąć pęknięcie wraz z fragmentem spoiny. Koniec fazy pozostawić zaokrąglony. Powstałą fazę wyszlifować do metalicznego połysku. Zaspawać wykonaną fazę zgodnie z wymaganiami instrukcji. Po wykonaniu spoin przeprowadzić badanie MT A Przyklejenie znajduje się na spoinie belki prawej między pasem dolnym a blachą nakładkową wspornika 1. Wyszlifować obszar przylegający do pęknięcia. Przeprowadzić badanie MT i określić dokładną długość pęknięcia. Za pomocą żłobienia elektropowietrznego usunąć fragment spoiny wraz z przyklejeniem. Powierzchnię wyszlifować do metalicznego.odtworzyć spoinę zgodnie z dokumentacją i wymaganiami instrukcji. Po wykonaniu spoiny przeprowadzić badanie MT

10 6 Pęknięcie występuje między wspornikiem 2 a blachą łącznikową w części górnej. Wyszlifować obszar przylegający do pęknięcia. Za pomocą żłobienia elektropowietrznego usunąć całe pęknięcie. Końce wykonanej fazy pozostawić zaokrąglone. Powstałą fazę po żłobieniu elektropowietrznym wyszlifować do metalicznego połysku. Przeprowadzić powtórne badanie w celu sprawdzenia czy pęknięcie zostało w całości usunięte. Po pozytywnych wynikach badań wykonać spawanie zgodnie z wymaganiami instrukcji. Po wykonaniu spoiny przeprowadzić powtórne badanie MT A Pęknięcie jest umiejscowione na stójce przy wsporniku 2 i zainicjowane jest przy spoinie pachwinowej łączącej blachę łącznikową ze stójką. Wyszlifować obszar przylegający do pęknięcia. Przeprowadzić badanie MT i określić dokładną długość pęknięcia. Za pomocą żłobienia elektropowietrznego usunąć pęknięcie. Koniec fazy pozostawić zaokrąglony. Powstałą fazę wyszlifować do metalicznego połysku. Wykonać spawanie zgodnie z wymaganiami instrukcji. Po wykonaniu spoin przeprowadzić badanie MT

11 7 Pęknięcie znajduje się między wspornikiem 2 a blachą łącznikową Wyszlifować obszar przylegający do pęknięcia. Przeprowadzić badanie MT i określić dokładną długość pęknięcia. Za pomocą żłobienia elektropowietrznego usunąć pęknięcie. Koniec fazy pozostawić zaokrąglony. Powstałą fazę wyszlifować do metalicznego połysku. Wykonać spawanie zgodnie z wymaganiami instrukcji. Po wykonaniu spoin przeprowadzić badanie MT Pęknięcie znajduje się między Dźwigarem dolnym (pas górny) a tarczą A od strony wjazdowej Wyszlifować obszar przylegający do pęknięcia. Przeprowadzić badanie MT i określić dokładną długość pęknięcia. Za pomocą żłobienia elektropowietrznego usunąć pęknięcie. Koniec fazy pozostawić zaokrąglony. Powstałą fazę wyszlifować do metalicznego połysku. Wykonać spoinę zgodnie z wymaganiami instrukcji. Po wykonaniu spoiny przeprowadzić badanie MT

12 9 Pęknięcie jest umiejscowione na zespawanym połączeniu kołnierzowym między belką boczną a tarczą wjazdową A. Wyszlifować obszar przylegający do pęknięcia. Przeprowadzić badanie MT i określić dokładną długość pęknięcia. Za pomocą żłobienia elektropowietrznego usunąć spoinę wraz z pęknięciem. Koniec fazy pozostawić zaokrąglony. Powstałą fazę wyszlifować do metalicznego połysku. Wykonać spawanie zgodnie z wymaganiami instrukcji. Po wykonaniu spoin przeprowadzić badanie MT Pęknięcie znajduje się obok P9 na wyjściu łączenia z tarczą belki prawej. Przed naprawą konieczne będzie zdemontowanie cięgna. Wyszlifować obszar przylegający do pęknięcia. Przeprowadzić badanie MT i określić dokładną długość pęknięcia. Za pomocą żłobienia elektropowietrznego usunąć pęknięcie. Koniec fazy pozostawić zaokrąglony. Powstałą fazę wyszlifować do metalicznego połysku. Wykonać spawanie zgodnie z wymaganiami instrukcji. Po wykonaniu spoin przeprowadzić badanie MT

13 11 Pęknięcie znajduje się między blachą łącznikową wspornika 2 a pasem dolnym belki łączącej tarcze. Wyszlifować obszar przylegający do pęknięcia. Przeprowadzić badanie MT i określić dokładną długość pęknięcia. Za pomocą żłobienia elektropowietrznego usunąć spoinę pachwinową wraz z pęknięciem. Końce wyżłobionych spoin pozostawić zaokrąglone. Powierzchnię po żłobieniu wyszlifować do metalicznego połysku. Wykonać spoinę zgodnie z wymaganiami instrukcji. Po wykonaniu spoiny przeprowadzić badanie MT Pęknięcie znajduje się między belką boczną prawą z tarczą B ( za stykiem śrubowym), od wewnątrz stołu z boku belki, wkoło wspornika. Podobnie jak w przypadku pęknięcia 10 przed naprawą konieczne będzie zdemontowanie cięgna. Wyszlifować obszar przylegający do pęknięcia. Przeprowadzić badanie MT i określić dokładną długość pęknięcia. Za pomocą żłobienia elektropowietrznego usunąć pęknięcie. Koniec fazy pozostawić zaokrąglony. Powstałą fazę wyszlifować do metalicznego połysku. Wykonać spawanie zgodnie z wymaganiami instrukcji. Po wykonaniu spoin przeprowadzić badanie MT

14 13 Pęknięcie 13 znajduje się obok pęknięcia 12, od góry belki, wkoło wspornika na pasie górnym, który blokuje ramię. Wyszlifować obszar przylegający do pęknięcia. Przeprowadzić badanie MT i określić dokładną długość pęknięcia. Za pomocą żłobienia elektropowietrznego usunąć pęknięcie. Koniec fazy pozostawić zaokrąglony. Powstałą fazę wyszlifować do metalicznego połysku. Wykonać spawanie zgodnie z wymaganiami instrukcji. Po wykonaniu spoin przeprowadzić badanie MT Blacha wzmacniająca pas górny pod zderzakiem na belce oporowej, częściowo oderwana, pęknięcie na spoinie. Naprawa trudna do wykonania, ze względu na trudny dostęp oraz zaawansowaną korozję powierzchni blach również pod pęknięciem. Przy podjęciu próby naprawy należy usunąć fragment żebra przylegającego do zderzaka. Wyszlifować obszar przylegający do pęknięcia. Przeprowadzić badanie MT i określić dokładną długość pęknięć. Za pomocą żłobienia elektropowietrznego usunąć pęknięcia. Końce pozostawić zaokrąglone. Powierzchnię wyszlifować do metalicznego połysku. Przeprowadzić powtórne badanie w celu sprawdzenia czy pęknięcia nie występują w głębszych partiach blachy. Po pozytywnych wynikach badań wykonać spawanie zgodnie z wymaganiami instrukcji. Po wykonaniu spoin przeprowadzić badanie MT. 14

15 15 Pęknięcie znajduje się między belką górna lewą na przejściu pasa dolnego do tarczy A na gięciu pasa i łuku. Przeprowadzić badanie MT i określić dokładną długość pęknięcia. Za pomocą żłobienia elektropowietrznego usunąć spoinę wraz z pęknięciem. Końce powstałej fazy pozostawić zaokrąglone. Powierzchnię po żłobieniu wyszlifować do metalicznego połysku. Spoinę wyprowadzić na płytki wybiegowe. Wykonać spoinę zgodnie z wymaganiami instrukcji. Po wykonaniu spoiny przeprowadzić badanie MT Pęknięcie znajduje się obok pęknięcia nr 15. Naprawę przeprowadzić analogicznie jak dla pęknięcia

16 17 Pęknięcie żebra na pasie górnym belki oporowej, pęknięcie poprzeczne żebra przechodzące w pas. Wyszlifować obszar przylegający do pęknięcia. Przeprowadzić badanie MT i określić dokładną długość pęknięcia. Wyciąć fragment żebra (300 mm ) po 150 mm w obie strony od pęknięcia. Wyszlifować pas po usunięciu żebra. Przeprowadzić badanie MT w celu sprawdzenia pasa, w przypadku wykrycia pęknięcia określić jego długość. Za pomocą żłobienia elektropowietrznego usunąć pęknięcie. Końce fazy pozostawić zaokrąglone. Powstałą fazę wyszlifować do metalicznego połysku. Przeprowadzić powtórne badanie w celu sprawdzenia czy pęknięcia nie występują w głębszych partiach blachy. Po pozytywnych wynikach badań wykonać spawanie zgodnie z wymaganiami instrukcji. Po wykonaniu spoin przeprowadzić badanie MT. Następnie wstawić brakujący fragment żebra. Po wspawaniu żebra przeprowadzić badanie MT Pęknięcie znajduje się między belką górna lewą na przejściu pasa dolnego do tarczy B na gięciu pasa i łuku. Przeprowadzić badanie MT i określić dokładną długość pęknięcia. Za pomocą żłobienia elektropowietrznego usunąć pęknięcia. Końce powstałych faz pozostawić zaokrąglone. Powierzchnię po żłobieniu wyszlifować do metalicznego połysku. Spoinę od krawędzi blachy wyprowadzić na płytki wybiegowe, które po pozytywnych wynikach badań należy usunąć. Wykonać spoinę zgodnie z wymaganiami instrukcji. Po wykonaniu spoiny przeprowadzić badanie MT

17 20 Wyszlifować obszar przylegający do pęknięcia. Przeprowadzić badanie MT i określić dokładną długość pęknięć. Za pomocą żłobienia elektropowietrznego usunąć pęknięcia. Końce fazy pozostawić zaokrąglone. Powstałą fazę wyszlifować do metalicznego połysku. Przeprowadzić powtórne badanie w celu sprawdzenia czy pęknięcia nie występują w głębszych partiach blachy. Po pozytywnych wynikach badań wykonać spawanie zgodnie z wymaganiami instrukcji. Spoinę wyprowadzić na płytki wybiegowe. Po wykonaniu spoin przeprowadzić badanie MT Wyszlifować obszar przylegający do pęknięcia. Przeprowadzić badanie MT i określić dokładną długość pęknięcia. Za pomocą żłobienia elektropowietrznego usunąć pęknięcie wraz ze spoiną. Końce fazy pozostawić zaokrąglone. Powstałą fazę wyszlifować do metalicznego połysku. Przeprowadzić powtórne badanie w celu sprawdzenia czy pęknięcia nie występują w głębszych partiach blachy. Po pozytywnych wynikach badań wykonać spoinę zgodnie z wymaganiami instrukcji. Po wykonaniu spoin przeprowadzić badanie MT

18 22 Pomiędzy pasem dolnym belki górnej prawej, a stójką tarczy. Wyszlifować obszar przylegający do pęknięcia. Przeprowadzić badanie MT i określić dokładną długość pęknięcia. Za pomocą żłobienia elektropowietrznego usunąć pęknięcie. Koniec fazy pozostawić zaokrąglony. Powstałą fazę wyszlifować do metalicznego połysku. Wykonać spoinę zgodnie z wymaganiami instrukcji, wyprowadzić na płytki wybiegowe, które po pozytywnych badaniach należy usunąć. Po wykonaniu spoiny przeprowadzić badanie MT Pęknięcie umiejscowione między belką górna prawą a pasem dolnym z tarczą B Wyszlifować obszar przylegający do pęknięcia. Przeprowadzić badanie MT i określić dokładną długość pęknięcia. Za pomocą żłobienia elektropowietrznego usunąć pęknięcie. Koniec fazy pozostawić zaokrąglony. Powstałą fazę wyszlifować do metalicznego połysku. Wykonać spoinę zgodnie z wymaganiami instrukcji. Po wykonaniu spoiny przeprowadzić badanie MT

19 24 Pęknięcie znajduje się między blachą łącznikową wspornika 1 a pasem dolnym belki łączącej tarcze. Wyszlifować obszar przylegający do pęknięcia. Przeprowadzić badanie MT i określić dokładną długość pęknięcia. Za pomocą żłobienia elektropowietrznego usunąć spoinę pachwinową wraz z pęknięciem. Końce wyżłobionych spoin pozostawić zaokrąglone. Powierzchnię po żłobieniu wyszlifować do metalicznego połysku. Wykonać spoinę zgodnie z wymaganiami instrukcji. Po wykonaniu spoiny przeprowadzić badanie MT Pęknięcie znajduje się między blachą łącznikową wspornika 2 a pasem dolnym belki łączącej tarcze. Wyszlifować obszar przylegający do pęknięcia. Przeprowadzić badanie MT i określić dokładną długość pęknięcia. Za pomocą żłobienia elektropowietrznego usunąć spoinę pachwinową wraz z pęknięciem. Końce wyżłobionych spoin pozostawić zaokrąglone. Powierzchnię po żłobieniu wyszlifować do metalicznego połysku. Wykonać spoinę zgodnie z wymaganiami instrukcji. Po wykonaniu spoiny przeprowadzić badanie MT

20 26 Pęknięcie znajduje się na belce prawej przy kołnierzu, przy tarczy A na pasie górnym. Wyszlifować obszar przylegający do pęknięcia. Przeprowadzić badanie MT i określić dokładną długość pęknięć. Za pomocą żłobienia elektropowietrznego usunąć spoinę wraz pęknięciami. Koniec fazy pozostawić zaokrąglony. Powstałą fazę wyszlifować do metalicznego połysku. Wykonać spawanie zgodnie z wymaganiami instrukcji. Po wykonaniu spoin przeprowadzić badanie MT Pęknięcie znajduje się na belce prawej przy kołnierzu, przy tarczy B na pasie górnym. Pęknięcie znajduje się podrugiej stronie kołnierza. Tak samo jak w przypadku pęknięcia 26 wyszlifować obszar przylegający do pęknięcia. Przeprowadzić badanie MT i określić dokładną długość pęknięcia. Za pomocą żłobienia elektropowietrznego usunąć pęknięcie. Koniec fazy pozostawić zaokrąglony. Powstałą fazę wyszlifować do metalicznego połysku. Wykonać spawanie zgodnie z wymaganiami instrukcji. Po wykonaniu spoin przeprowadzić badanie MT

21 29 Wyszlifować obszar przylegający do pęknięcia. Przeprowadzić badanie MT i określić dokładną długość pęknięcia. Za pomocą żłobienia elektropowietrznego usunąć pęknięcie wraz ze spoiną pachwinową. Końce pozostawić zaokrąglone. Powierzchnię po żłobieniu wyszlifować do metalicznego połysku. Wykonać spoinę zgodnie z wymaganiami instrukcji. Po wykonaniu spoiny przeprowadzić badanie MT Wyszlifować obszar przylegający do pęknięcia. Przeprowadzić badanie MT i określić dokładną długość pęknięcia. Za pomocą żłobienia elektropowietrznego usunąć pęknięcie. Koniec fazy pozostawić zaokrąglony. Powstałą fazę wyszlifować do metalicznego połysku. Wykonać spawanie zgodnie z wymaganiami instrukcji. Po wykonaniu spoin przeprowadzić badanie MT

22 31 Pęknięcie jest usytuowane na belce górnej prawej łączącej się z tarczą A na pasie dolnym od strony wewnętrznej wywrotnicy, pęknięte spoiny przechodzące przez blachę. Wyszlifować obszar przylegający do pęknięcia. Przeprowadzić badanie MT i określić dokładną długość pęknięcia. Za pomocą żłobienia elektropowietrznego usunąć pęknięcie. Koniec fazy pozostawić zaokrąglony. Powstałą fazę wyszlifować do metalicznego połysku. Powtórnie przeprowadzić badanie MT w celu sprawdzenia czy pęknięcia nie występują w głębszych partiach blachy. Wykonać spoinę zgodnie z wymaganiami instrukcji. Po wykonaniu spoiny przeprowadzić badanie MT Wyszlifować obszar przylegający do pęknięcia. Przeprowadzić badanie MT i określić dokładną długość pęknięcia. Za pomocą żłobienia elektropowietrznego usunąć pęknięcie. Koniec fazy pozostawić zaokrąglony. Powstałą fazę wyszlifować do metalicznego połysku. Wykonać spawanie zgodnie z wymaganiami instrukcji. Po wykonaniu spoin przeprowadzić badanie MT