Każdy rodzic powinien:

Transkrypt

1 Każdy rodzic powinien: - dostrzegać i chwalić wszystkie, choćby najmniejsze osiągnięcia dziecka, - dawać dziecku możliwość wykonania różnych zadań, pełnienia ról, - zapewnić dziecku pomoc w domu i w szkole, - zachęcić dziecko do udziału w zajęciach korekcyjno- kompensacyjnych, - współpracować z nauczycielami uczącymi dziecko, - włączyć się osobiście do systematycznej pracy z dzieckiem w domu, - wspomagać rozwój dziecka (z młodszym dzieckiem, np. rozmawiać, rysować, uczyć rymowanek i krótkich piosenek, wierszyków, budować z klocków, układać obrazki z puzzli, czytać razem książki; ( ze starszym dzieckiem, np. rozmawiać na trudne tematy, zachęcać do rysowania, pisania i również razem z dzieckiem czytać książki ), - rozwijać wrodzone talenty i zainteresowania swojego dziecka, - pomagać dziecku w osiąganiu celów, - wspierać dziecko w odnoszeniu sukcesu wykorzystując jego umiejętności, zdolności, a także pomagać mu prezentować je przed innymi członkami rodziny, - okazywać dziecku zainteresowanie i troskę, 1 / 19

2 - informować dziecko o sprawach, które go dotyczą, Rodzice nie powinni: - głośno komentować jego trudności, (narzekania ile sprawia problemów), - stwarzać sytuacji rywalizacji wśród rodzeństwa, - wyręczać dziecka, 2 / 19

3 - podsuwać mu gotowych rozwiązań i podpowiedzi, - etykietować dziecka- nie powinno się mówić: dyslektyk, powinno się mówić: uczeń z dysleksją lub uczeń dyslektyczny, - traktować dziecka z dysleksją jak chorego, czy leniwego- nie wolno mówić o nim zdolny leń, - mobilizować dziecka do nauki karą lub groźbą, że otrzyma złe oceny albo krytyką czy kpiną, 3 / 19

4 - straszyć szkołą, nauczycielem np. słowami: Zobaczysz, nie zdasz, będziesz siedzieć w pierwszej klasie za karę, aż zaczniesz czytać. Wszyscy będą się z ciebie śmiać jak usłyszą twoje dukanie. Jak nie będziesz ćwiczyć czytania, to za karę pani nie zabierze cię na klasową wycieczkę., - deprecjonować starań i aktualnych umiejętności dziecka: Piszesz jak kura pazurem, na pewno najgorzej w klasie. Ciągle ci nie wychodzi, bo jesteś leniem. Ładnie napisałeś, ale mogłeś lepiej, - porównywać osiągnięć, postępów dziecka z rodzeństwem i innymi dziećmi z klasy: Ws zyscy już czytają, tylko ty jeszcze nie umiesz., Magda ładniej pisze niż ty., Mogłabyś choć raz tak ładnie narysować jak twój brat. Każdy rodzic powinien pamiętać, że dziecko to największy skarb jaki posiada!!! 4 / 19

5 5 / 19

6 Jak zachęcić i zmotywować dziecko do nauki czytania i pisania CZTEROLATKI - Ustal rytuał codziennego czytania o tej samej porze. - Czytaj w sposób ekspresyjny. Silnie zaznaczaj rytm zdania i rymy oraz czytaj kwestie poszczególnych bohaterów innymi głosami. - Często odwiedzaj z dzieckiem bibliotekę i zachęcaj malca do wspólnej zabawy z książkami. - Śpiewaj piosenki i recytuj wierszyki. - Dawaj dziecku materiały do kolorowania, przerysowywania i wycinania: bawcie się układankami. - Rozmawiaj z dzieckiem o codziennych wydarzeniach. - Wyjaśniaj, co robisz, i jak działają otaczające was przedmioty. - Angażuj dziecko do zabawy wymagającej wykonywania poleceń, słuchania, rozwiązywania problemów i przestrzegania kolejności. - Dawaj dobry przykład. Pokazuj dziecku, że czytanie to przyjemna i ważna czynność. 6 / 19

7 PIĘCIOLATKI - Codziennie czytaj na głos różne historie i rozmawiaj o nich z dzieckiem. - Wyrób dziecku kartę biblioteczną i regularnie odwiedzajcie bibliotekę. - Wypożyczajcie i recytujcie bądź śpiewajcie proste rymowanki i piosenki. - Czytajcie i recytujcie bądź śpiewajcie proste rymowanki i piosenki. - Postaraj się by dziecko widziało, że czytasz dla przyjemności. - Oddaj do dyspozycji dziecka pudło pełne kredek i arkuszy papieru. - Słuchaj co mówi twoje dziecko i namawiaj je, aby słuchało innych. 7 / 19

8 SZEŚCIOLATKI - Baw się z dzieckiem w gry językowe, aby rozwijać zakres jego słownictwa, zdolności rozwiązywania problemów oraz ćwiczyć znajomość dźwięków odpowiadających poszczególnym literom. - Zachęcaj dzieci do zadawania pytań dotyczących konkretnych słów. - Rozmawiajcie o trudnych słowach i pojęciach. 8 / 19

9 - Opowiadaj o autentycznych i wymyślonych wydarzeniach, aby rozwijać w malcach zrozumienie fabuły. - Słuchaj, jak dzieci czytają na głos. Dlaczego wspólne czytanie z dzieckiem jest tak ważne? CZYTANIE MAŁYM DZIECIOM NIE TYLKO WSPOMAGA U NICH NAUKĘ JĘZYKA, ALE PRZYSPIESZA ROZWÓJ UMIEJĘTNOŚCI CZYTANIA I WPŁYWA NA POSTĘPY W SZKOLE. 9 / 19

10 CZYTANIE DZIECKU NA GŁOS: - pobudza jego wyobraźnię, - rozwija w nim zainteresowanie książkami, - rozwija u niego zdolności słuchowe, - poszerza jego słownictwo, - pomaga mu zrozumieć zasady fabuły i książkowy język, - wzmacnia więzi między czytającym opiekunem i dzieckiem, - zapewnia malcowi wzór do naśladowania. 10 / 19

11 Zadowolenie z postępów! - Pierwsze słowa wypowiedziane przez nasze dziecko wywołują ogromną radość zarówno rodziców jak i krewnych. - Śmiejemy się, bierzemy dziecko na ręce i go przytulamy. - Namawiamy dziecko, aby powtórzyło swoje pierwsze słowo jeszcze raz, by powiedziało go przez telefon do znajomych. - Podobne zadowolenie wywołują pierwsze kroki dziecka. - Nauce czytania powinien towarzyszyć taki sam entuzjazm. To równie złożona umiejętność jak mówienie czy chodzenie. - Postaraj się znaleźć sposób na okazywanie radości z każdego malutkiego postępu 11 / 19

12 czynionego przez dziecko np. - zaproś inne dzieci, aby wysłuchały bajki wymyślonej przez twoje dziecko, - reaguj entuzjazmem słysząc jak twoje dziecko układa rymy, - zachęcaj dziecko do stworzenia listy umiejętności, które ma zdobyć, z zaznaczeniem postępów. Pięć elementów skutecznego czytania 12 / 19

13 Aby dziecko nauczyło się czytać musi przyswoić pięć podstawowych elementów składających się na umiejętność skutecznego czytania 1. Słyszenie fonemów lub dźwięków w słowach. 2. Rozpoznawanie często używanych słów. 3. Fonetyczny rozbiór słów. 4. Rozpoznawanie poszczególnych liter alfabetu. 5. Rozumienie treści przeczytanego tekstu dzięki dyskusji o nim i jego ponownemu czytaniu. 13 / 19

14 Drodzy rodzice, bardzo ważne jest, aby u dziecka rozpoczynającego naukę w szkole rozwijać umiejętności, które w przyszłości zaprocentują podczas nauki czytania czy pisania. Oto kilka bardzo prostych ćwiczeń, które mogą Państwo zastosować podczas codziennych zabaw z dzieckiem. Wspomogą one rozwój Państwa dziecka, jednocześnie są pomysłem na wspólne spędzanie wolnego czasu. Ćwiczenia ogólnej sprawności ruchowej i rozwijające zręczność: - ćwiczenia równoważne (gra w klasy, stanie na jednej nodze, skoki na trampolinie, jazda na rowerze, hulajnodze); 14 / 19

15 - podskoki; - gimnastyka; - pływanie; - zabawy dużą piłką, balonikami, kulkami gniecionymi z gazet; - budowanie konstrukcji z klocków; 15 / 19

16 - rzucanie do celu; - rzucanie piłki w parach; - zabawy stolikowe, np. pchełki, bierki, bilard stołowy; - zabawy manipulacyjne klockami, koralikami itp.; - włączanie dziecka w wykonywanie zadań domowych typu: ugniatanie ciasta, odrywanie szypułek owoców, wykrawanie ciastek i inne; - wdrażanie do samodzielności podczas samoobsługi (mycia, ubierania, zapinania guzików, zamków błyskawicznych); 16 / 19

17 Gra w łapki Polega na wysuwaniu odwróconych dłoni i szybkim cofaniu ich przed uderzeniem partnera. Gdy przeciwnik dotknie ręki, role się zmieniają. Wysuwa i cofa dłonie teraz ten z grających, który dotknął dłoni przeciwnika. 17 / 19

18 Wieża z rąk Gra odbywa się najczęściej na blacie stołu, może być także na kolanie jednej z uczestniczących osób. Uczestnicy kładą po kolei dłonie płasko jedną na drugiej najpierw prawe ręce, potem lewe. Gdy już wieża gotowa, wyciąga się kolejno dłoń położoną najniżej i nakłada się ją na samą górę wieży. Jeśli ktoś się pomyli i wysunie swoją rękę za wcześnie, uczestniczy w grze tylko z drugą ręką. Grę można przerwać w dowolnym momencie. Gra kończy się kiedy na stole zostają tylko 2 ręce. Sroczka Sroczka kaszkę gotowała - zakreślamy kółeczka w półotwartej dłoni dziecka 18 / 19

19 Temu dała na łyżeczce - chwytamy czubek małego palca Temu dała na miseczce - chwytamy czubek serdecznego palca Temu dała na spodeczku - chwytamy czubek dużego palca Temu dała w garnuszeczku - chwytamy czubek palca wskazującego A dla dlatego? nic nie miała Frrr!!! i po więcej poleciała - chwytamy i odzywamy się od czubka kciuka udając odfrunięcie. 19 / 19