METODYKA PISANIA PRACY DYPLOMOWEJ

Transkrypt

1 METODYKA PISANIA PRACY DYPLOMOWEJ LICENCJACKIEJ I MAGISTERSKIEJ Zasady opisu bibliograficznego i redagowania przypisów /Z.Szkutnik/ 1

2 Opis bibliograficzny dokumentów drukowanych i specjalnych Opis bibliograficzny dokumentów drukowanych jest uporządkowanym zespołem danych o dokumencie służących do jego identyfikacji, przyjmowanych z reguły z karty tytułowej opisywanego dokumentu W opisie mogą pojawiać się informacje uzupełniające występujące najczęściej w opisie dokumentów niepublikowanych czy różnych opracowaniach wewnętrznych 2

3 Opis bibliograficzny dokumentów drukowanych i specjalnych, cd.2 Opierać się będziemy na obowiązującej od lipca 2002 r. polskiej normie PN-ISO 690 Dokumentacja. Przypisy bibliograficzne. Zawartość, forma i struktura (zastąpiła PN- 79/N Opis obejmuje elementy podstawowe niezbędne do identyfikacji dokumentu, tzw. pierwszy stopień szczegółowości opisu Wskażemy też elementy fakultatywne 3

4 Opis wydawnictwa zwartego Opis książki obejmuje następujące elementy: Odpowiedzialność główna, czyli autor (do trzech autorów); w przypadku więcej niż trzech należy przyjmować pierwszego dodając skrót et al. = et alli (i inni) Nazwę autora podaje się w inwersji, tzn. wpierw nazwisko, jako hasło porządkujące w bibliografii, a po nim imię (dopuszcza się inicjał imienia). Nowa norma dotyczy w zasadzie przypisów typu harwardzkiego W przypisach klasycznych tradycyjnie można podawać w kolejności inicjał imienia i nazwisko autora. 4

5 Opis wydawnictwa zwartego, cd.2 Tytuł Gdy dzieło jest pracą zbiorową mającą redaktora, wówczas tytuł jest pierwszym elementem opisu Można przyjmować podtytuł, jeśli jest to korzystne dla jasności przypisu lub identyfikacji dokumentu Odpowiedzialność drugorzędna (element fakultatywny opisu). Można tu podawać nazwę edytora lub redaktora naukowego w przypadku pracy zbiorowej wielu autorów Wydanie, tj. oznaczenie wydania wyższe od pierwszego, podaje się je cyframi arabskimi; opuszcza się info dodatkowe: poprawione, uzupełnione itp. 5

6 Opis wydawnictwa zwartego, cd.3 Publikacja (miejsce, wydawca), szczegóły dotyczące miejsca wydania i wydawcy są fakultatywne. Brak info o miejscu wydania zapisuje się skrótem w nawiasie kwadratowym [m.w.n.] lub wyrażeniem miejsce wydania nieznane [więcej: zestaw skrótów] Rok, data wydania jest obowiązkowa, podaje się ją cyframi arabskimi w postaci czterocyfrowej Uwagi, element fakultatywny, np. numer tomu Numer znormalizowany, czyli ISBN. W opisie fragmentu lub artykułu w wydawnictwie zwartym element fakultatywny 6

7 Opis wydawnictwa zwartego, cd.4 Uwaga: wyróżnienia typograficzne (krój czcionki, wielkość) oraz interpunkcja stosowana w poniższych przykładach nie stanowią części omawianej normy Można je kształtować w inny sposób, lecz zapewniający jednolity system interpunkcji i wyróżnień typograficznych we wszystkich przypisach pracy 7

8 Opis wydawnictwa zwartego - całości Przykłady: skrót, interpunkcja LINDSAY, D. Dobre rady dla piszących teksty naukowe. Wrocław: Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, ISBN GIERZ, W. Jak pisać pracę licencjacką? Poradnik metodyczny. Gdańsk: WSTiH, ISBN

9 Opis artykułu w wydawnictwie zwartym Opis artykułu w książce obejmuje elementy dla artykułu: Odpowiedzialność główna (autor) Tytuł oraz przyimek [In:, W:] pisany dużą lub małą literą, w nawiasie kwadratowym lub bez, z dwukropkiem dla dokumentu macierzystego: Odpowiedzialność główna Tytuł Wydanie Publikacja (miejsce, wydawca) Rok Lokalizacja w obrębie dok.macierzystego (strony od-do) 9

10 Opis artykułu w wydawnictwie zwartym, cd.2 Przykłady: GRUCHAŁA, J. Sztuka sporządzania przypisów (z polskiej perspektywy). In: OLIVER, P. Jak pisać prace uniwersyteckie: poradnik dla studentów. Kraków: Wydaw.Literackie, 1999, s PRACZYK-JĘDRZEJCZAK, M. Katalogowanie dokumentów elektronicznych. Wybrane zagadnienia. [W:] Miscellanea informatologica. Pod red.m.górnego i P.Nowaka. Poznań: Sorus, 2001, s LUB w wersji uproszczonej: PRACZYK-JĘDRZEJCZAK, M. Katalogowanie dokumentów elektronicznych. Wybrane zagadnienia. [W:] Miscellanea informatologica. Poznań 2001, s

11 Interpunkcja w opisie Reguła: konsekwentne stosowanie w całej pracy jednolitych zasad według przyjętego wzoru, np.: między autorem a tytułem można zrezygnować z interpunkcji, o ile te dwa elementy opisu są wystarczająco typograficznie odróżnione; przeciwnym razie można postawić dwukropek lub przecinek między tytułem a podtytułem dwukropek lub kropka (odpowiednio: rozpoczynanie podtytułu z małej lub dużej litery) 11

12 Interpunkcja w opisie, cd. 2 adres wydawniczy (miejsce i rok wydania), jeśli go wprowadzamy, to między miejscem wydania, a wydawnictwem stawiamy dwukropek, następnie przecinkiem oddzielamy wydawcę od roku wydania po adresie wydawniczym podaje się numer strony lub stron, poprzedzając je przecinkiem lub pozostawiając spację 12

13 Konwersja pisma Opracowanie niektórych wydawnictw obcojęzycznych wymaga stosowania jednolitych zasad konwersji pisma, czyli sposobu przedstawiania każdego elementu pisma danego języka za pomocą konkretnego zbioru elementów innego języka Wyróżnia się dwa sposoby konwersji alfabetów: transliterację oraz transkrypcję, z których pierwsza stosowana jest w opisie bibliograficznym obligatoryjnie 13

14 Konwersja pisma, cd.2 Transliteracja polega na graficznym odtworzeniu liter i znaków specjalnych jednego alfabetu przez użycie odpowiadających im znaków i liter innego alfabetu, w razie potrzeby zaopatrzonych w znaki diakrytyczne, bez konieczności uwzględniania fonetycznych właściwości głosek odpowiadających transliterowanym literom. I tak: alfabety cyrylickie transliteruje się na alfabet łaciński zgodnie z PN-83/N-01201, PN-85/N alfabet grecki zgodnie z PN-72/N alfabet hebrajski zgodnie z PN-74/N

15 Konwersja pisma, cd.3 pisma jidysz PN-74/N litery niemieckie i skandynawskie zob. J.Weiner, op. cit. s (w wykazie literatury przekazanym wcześniej) 15

16 Konwersja pisma, cd.4 Częstym błędem jest mylenie transliteracji z transkrypcją, która jest sposobem graficznego odtwarzania liter jednego alfabetu za pomocą liter drugiego alfabetu z uwzględnieniem fonetyki głosek Metodę tę stosuje się w literaturze pięknej zamieniającej dźwięki mowy rosyjskiej na litery oznaczające te same dźwięki w języku polskim 16

17 Opis artykułu w wydawnictwach ciągłych (czasopismach) Na opis artykułu w czasopiśmie składają się: Odpowiedzialność główna, czyli nazwisko i imię autora (autorów) artykułu Tytuł artykułu (ewent. podtytuł oddzielny dwukrop.) Tytuł dokumentu macierzystego (tytuł czasopisma) Wydanie Lokalizacja w obrębie dokumentu macierzystego. Rok (wyrażony datą kalendarzową), numer/ zeszyt, strona/strony, na których mieści się artykuł 17

18 Przykłady opisu artykułu w czasopiśmie DENEK, K.: Prace magisterskie. Dydaktyka Szkoły Wyższej 1987 R.20 nr 2 s lub DENEK, K. Prace magisterskie. Dydaktyka Szkoły Wyższej 1987, R.20, nr 2, s Przykłady różnią się formą zapisu tytułu artykułu oraz tytułu czasopisma (antykwa, kursywa) i interpunkcją. Wybór należy do piszącego pracę dyplomową; ważne, by później zachować konsekwencję 18

19 Opis artykułu w czasopiśmie - interpunkcja Pomiędzy autorem a tytułem artykułu stawiamy przecinek lub dwukropek, po tytule kropkę Po tytule czasopisma, a przed rokiem wystarczy spacja Rok, numer i strony można oddzielić przecinkami lub spacją Uznaniowym elementem jest rocznik czasopisma liczony od początku jego wydawania, który można wstawić po roku poprzedzając dużą literą R. 19

20 Główne rodzaje opisów bibliograficznych Trzy powyższe główne rodzaje opisów bibliograficznych: książek samoistnych i artykułów w wydawnictwach zwartych oraz czasopismach należą do najczęściej przywoływanych w przypisach przez studentów i stanowią one podstawę do opisywania większości publikacji 20

21 Dokumentowanie wykorzystania prac niepublikowanych Opis taki zawiera inne elementy, które są odmiennie skonstruowane Obowiązujące elementy opisu są następujące: nazwa autora (nazwisko, inicjał imienia) tytuł (ewentualnie z dodatkami do tytułu) określenie rodzaju pracy (np. magisterska, doktorska) nazwa instytucji, w której wykonano pracę, jej siedzibę oraz rok zakończenia (obrony) informacje o technice wykonania (wydruk komputer.) 21

22 Dokumentowanie wykorzystania prac niepublikowanych, cd.2 może też pojawić się zwięzła informacja o miejscu przechowywania pracy Przykład: Majzel, J. Pointa w retoryce dziennikarskiej (prasowej i telewizyjnej). Praca licencjacka, WSUS w Poznaniu, 2004, wydruk komputerowy. 22

23 Dokumentowanie wykorzystania materiałów archiwalnych i rękopisów Opracowuje się je według zasad obowiązujących w archiwistyce. Opis powinien uwzględniać: nazwę instytucji przechowującej dany dokument, jej skrót lub akronim z określeniem siedziby (miejscowości) nazwę jednostki archiwalnej (zespołu akt) lub tematykę opisywanej jednostki sygnaturę lub inne oznaczenie identyfikacji dokumentu liczbę i numer strony (karty) Przykład: Archiwum Państwowe w Poznaniu, Wojewódzki Urząd Informacji i Propagandy w Poznaniu, 58, Sprawozdanie Referatu Bibliotecznego za m-c listopad 1945 r., k

24 Zasady sporządzania przypisów Gdy w przypisie wymieniamy daną pozycję po raz pierwszy, to opis bibliograficzny podajemy w pełnym brzmieniu z odesłaniem do konkretnej strony Pozycja w spisie wykorzystanej literatury: Boć, J. Jak pisać pracę magisterską. Wyd. 4. [Wrocław]: Kolonia Limited, ISBN

25 Zasady sporządzania przypisów, cd.2 Ta sama pozycja w przypisie z opuszczonym ISBN, który w przypadku fragmentu jest elementem fakultatywnym: Boć, J. Jak pisać pracę magisterską. Wyd.4. [Wrocław]: Kolonia Limited, 2003 s

26 Zasady sporządzania przypisów, cd.3 Jeśli cytuje się wielokrotnie tylko jedno dzieło danego autora, wówczas dane bibliograficzne wykazujemy w maksymalnym skrócie wymieniając: nazwisko autora i inicjał imienia zamiast tytułu typowy skrót łaciński (op.cit. rzadziej o.c.) lub polski (dz.cyt.) [szczegółowo o skrótach zob.poniżej] Np.: 15 Boć, J. op.cit. s.68. lub 15 Boć, J. dz.cyt. s

27 Zasady sporządzania przypisów, cd.4 Gdy w kolejnych przypisach prostych, tj. zawierających tylko jeden opis bibliograficzny powołujemy się na tę samą pozycję, to również używamy typowych skrótów: ib. lub ibid. (ibidem) = tamże jw. (jak wyżej) oraz loc.cit. rzadziej l.c. (loco citato lub locus citatus), np.: 27

28 Zasady sporządzania przypisów, cd.5 16 Kobyliński, W. Organizacyjne i metodyczne problemy pisania pracy dyplomowej. Poradnik dla słuchaczy podyplomowego studium organizacji i zarządzania oświatą. Warszawa: Instytut Kształcenia Nauczycieli, 1980 s Ibid s.125 lub 17 Tamże s.125 lub 17 Jw. s Loc.cit. lub 18 Tamże W przypisie 18 nie jest podana strona, co oznacza, że cytuje się to samo dzieło i miejsce, co w przypisie poprzednim. Zalecane jest niepowtarzanie tej samej strony w dwóch kolejnych przypisach, gdyż jest to sztuczne mnożenie liczby przypisów 28

29 Zasady sporządzania przypisów, cd.6 Skrótów op.cit oraz dz.cyt. nie można stosować, gdy powołujemy się w pracy na więcej dzieł danego autora nie byłoby wiadomo, do którego z nich to op.cit. się odnosi W takich przypadkach po nazwisku autora i inicjale imienia podaje się początek tytułu dzieła z wielokropkiem oraz numer strony Można również nie powtarzać nazwiska, lecz zastąpić je słowem tenże (łac. idem, id.) lub w odniesieniu do autorki taż (łac. eadem, ead.), np.: 29

30 Zasady sporządzania przypisów, cd.7 Przykład: 19 Miśkiewicz, B. Praca s Tenże Wstęp s.62. Uwaga: W dotychczasowych przykładach pomijano interpunkcję pomiędzy autorem a tytułem odróżniając te części opisu typograficznie. W dalszych przykładach wprowadzimy dwukropek 30

31 Zasady sporządzania przypisów, cd.8 W przypisach złożonych (powołujemy się jednocześnie na kilka pozycji) zasady posługiwania się skrótami tamże, jw. lub ibid. nie obowiązują Nie byłoby bowiem wiadomo, do której pozycji się one odnoszą. Trzeba przywołać nazwisko autora i odpowiedni skrót tytułu pracy W przypisach złożonych pozycje literatury, na które się powołujemy, wykazujemy w porządku chronologicznym wg kolejności lat wydania poczynając od najstarszego, np.: 31

32 Zasady sporządzania przypisów, cd.9 21 Krajewski, M.: Vademecum autora i wydawcy prac naukowych. Wyd. 2. Włocławek: Wyższa Szkoła Humanistyczno-Ekonomiczna, 2001 s. 248; Brdulak, J.: Zasady techniczne pisania prac dyplomowych o tematyce ekonomicznej. Warszawa: Szkoła Główna Handlowa, 2002 s.31; Młyniec, W., Ufnalska, S.: Scientific communications, czyli jak pisać i prezentować prace naukowe. Poznań: Sorus, 2003 s Krajewski, M.: op.cit. s

33 Zasady sporządzania przypisów, cd.10 W przypisach złożonych, w których obowiązuje generalna zasada chronologicznego porządkowania, w obrębie tych samych lat stosuje się układ alfabetyczny wg nazwisk autorów, por. rok 2000 w poniższym przykładzie Zwróć też uwagę na graficzny ciągły układ opisów bibliograficznych Przykład następny slajd: 33

34 Zasady sporządzania przypisów, cd Dominiczak, H.: Przygotowanie pracy magisterskiej. (Poradnik metodyczno-metodologiczny). Częstochowa: Wydaw. WSP, 1996 s.82; Woźniak,K.: O pisaniu pracy magisterskiej na studiach humanistycznych. Przewodnik praktyczny. Warszawa: Wydaw. Naukowe PWN, 1998 s.119; Majchrzak, J., Mendel, T.: Metodyka pisania prac magisterskich i dyplomowych. Wyd. 3. Poznań: Wydaw. Akademii Ekonomicznej, 1999 s.56; Jura, J., Roszczypała, J.: Metodyka przygotowania prac dyplomowych, licencjackich i magisterskich. Warszawa: Wyższa Szkoła Ekonomiczna, 2000 s.63; Pułło, A.: Prace magisterskie i licencjackie. Wskazówki dla studentów. Warszawa: Wydaw.Prawnicze PWN, 2000; Wójcik, K.: Piszę pracę magisterską. Poradnik dla autorów akademickich prac promocyjnych (licencjackich, magisterskich, doktorskich). Wyd.5. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Szkoły Głównej Handlowej, 2000 s.46; Wiszniewski, A.: Sztuka pisania. Katowice: Videograf II, 2003 s

35 Zasady sporządzania przypisów, cd.12 Gdy w tekście zasadniczym zreferowaliśmy czyjeś poglądy nie przytaczając ich dosłownie i są one zawarte w różnych miejscach publikacji, to opis źródła poprzedzić trzeba skrótem zob. (łac. vide ) oraz użyć określenia passim, np.: Zob. Zbroińska,B.: Piszę pracę licencjacką i magisterską. Praktyczne wskazówki dla studenta. Kielce: Wydaw. Akademii Świętokrzyskiej, 2002, passim. 35

36 Zasady sporządzania przypisów, cd.13 Gdy natomiast chcemy czytelnika powiadomić, że o danej sprawie pisali także inni, to opis tych opracowań poprzedza skrót por. (łac. cf. skrót od confer ), np.: 32 Por. Bereźnicki, F.: Prace magisterskie z pedagogiki. Przewodnik metodologiczny dla studentów. Szczecin: Uniwersytet Szczeciński, 1997 passim; Bartkowiak, L.: Redagowanie pracy magisterskiej. Poradnik dla studentów. Poznań: Wydawnictwa Uczelniane AM, 1998 s.35-42; Pioterek, P., Zieleniecka, B.: Technika pisania prac dyplomowych. Wyd.2. Poznań: 2000 s.71-83; Dutkiewicz, W.: Podstawy metodologii badań do pracy magisterskiej i licencjackiej z pedagogiki. Wyd. 5. Kielce: Wydaw. Stachurski, 2001 s

37 Zasady sporządzania przypisów, cd.14 Gdy cytujemy za kimś jakby z drugiej ręki, to opis opracowania, za którym przytoczono czyjąś wypowiedź poprzedzić należy skrótem cyt. za: z dwukropkiem W przypadku powoływania się w przypisie złożonym także na źródła, wymieniamy je przed opracowaniami pamiętając też o zasadzie ich wewnętrznego hierarchizowania, tj. opis rękopisu powinien wyprzedzać opis źródła drukowanego (np. aktu prawnego) 37

38 Zasady sporządzania przypisów, cd.15 Wymóg dokumentowania pracy naukowej wyrażający się w przypisach sprawia, że w opisach bibliograficznych (zwłaszcza wskazujących lokalizację cytatu) musi znaleźć się numer lub numery stron. Należy o tym koniecznie pamiętać już na etapie gromadzenia materiałów w postaci notatek Istotną zasadą redagowania przypisów o dużym znaczeniu praktycznym jest obowiązek stosowania umownych skrótów. Pozwalają one uniknąć wielokrotnego powtarzania tych samych opisów, zwłaszcza w przypisach kolejno po sobie następujących, gdy często cytujemy to samo dzieło lub kilka dzieł tego samego autora 38

39 Skróty łacińskie i polskie wykorzystywane w przypisach ibid. lub ib. = ibidem // tamże lub jw. = jak wyżej loc.cit lub l.c. = loco citato = miejsce cytowane passim = tu i ówdzie, wszędzie op.cit. lub o.c. = opus citatum lub opere citato // dz.cyt. = dzieło cytowane lub w dziele cytowanym id. = idem // tenże ead. = eadem // taż, tejże v. = vide // zob. = zobacz cf. = confer // por. = porównaj 39

40 Skróty łacińskie i polskie wykorzystywane w przypisach, cd.2 et al. = et alli // i in. = i inni (-e) s.l. = sine loco // b.m. = bez miejsca // [m.w.n.] = [miejsce wydania nieznane] s.n. = sine nomine // b.w. = bez wydawcy inc. = incipit = zaczyna się (początkowe wyrazy utworu literackiego przytaczane, gdy utwór nie posiada tytułu) (sic) lub (sic!) lub (!) = tak, właśnie 40

41 Opis bibliograficzny dokumentów elektronicznych - ogólnie Problem pojawił się w momencie, kiedy po wykorzystaniu dokumentu na dyskietce, dysku optycznym lub umieszczonego w Internecie należało opisać to nowe źródło informacji. Zwłaszcza, gdy nie posiadało ono elementów jednoznacznie je identyfikujących i nie zawsze porównywalnych z dokumentami drukowanymi Dokumenty te często nie zawierają nazwisk twórców, daty czy nazwy miejsca ich powstania. Równie często zmieniają adres w Internecie, podlegają aktualizującym zmianom czy też w ogóle znikają Jak stworzyć opis bibliograficzny (standard), by był aktualny i wiarygodny? 41

42 Opis bibliograficzny dokumentów elektronicznych ogólnie, cd.2 Pierwsze próby standaryzacji dokumentów do celów przypisów bibliograficznych pojawiły się w 1987 roku w uczelniach USA Od tego czasu poczyniono wiele istotnych unifikujących ustaleń, najważniejsze z nich znalazły wyraz w postaci norm Dla naszych potrzeb ważna jest PN-ISO grudzień 1999 Informacja i dokumentacja. Przypisy bibliograficzne. Dokumenty elektroniczne i ich części zawierająca wskazówki dla naukowców i studentów, którzy muszą sporządzać przypisy dokumentujące wykorzystane przez nich w badaniach zasoby elektroniczne 42

43 Opis bibliograficzny dokumentów elektronicznych ogólnie, cd.3 Wspomniana norma ustanawia: kolejność elementów opisu zasady przejmowania i prezentacji danych cytowanych z e-dokumentu wyznacza elementy obowiązkowe i zalecane, m.in. datę uzyskania informacji z oglądanej wersji e-dokumentu zgodnie z normą datę można wyrazić - numerycznie: lub słownie: piętnasty lipca

44 Opis bibliograficzny dokumentów elektronicznych ogólnie, cd.4 Uwagę poświęcimy tylko niektórym dokumentom w dostępie zdalnym (internetowym), tj. bez posługiwania się nośnikiem fizycznym: dyskietką, CD- ROM-em, jak to ma miejsce w dostępie lokalnym Będą to: wydawnictwa zwarte (książki) artykuły w wydawnictwach ciągłych (e-czasopismach) i bazach pełnotekstowych teksty z wybranych systemów komunikowania się, np. lista dyskusyjna, poczta elektroniczna strony domowe WWW 44

45 Elementy opisu e-wydawnictwa zwartego Obowiązkowe elementy opisu e-książki: Nazwisko, imię autora Tytuł (kursywą) [typ nośnika] w nawiasie kwadratowym z możliwymi odpowiednikami [online], [CD-ROM], dyskietka] W razie potrzeby można też sprecyzować typ publikacji, np. [baza danych online], [wydawnictwo zwarte na CD-ROM], [poczta elektroniczna] Kolejność wydania /wersji/aktualizacja używać wyrażeń występujących w źródle 45

46 Elementy opisu e-wydawnictwa zwartego, cd.2 Miejsce wydania: wydawca, data wydania (w przypadku braku miejsca wydania lub wydawcy posłużyć się skrótem z wykazu powyżej: s.l., m.w.n. lub s.n. Data dostępu (obowiązkowe w przypadku dokumentów online) należy poprzedzić wyrażeniem dostęp. Datę podawać w postaci numerycznej lub słownej, np.: [dostęp: ] lub [dostęp: 29 marca 2004] Warunki dostępu, w tym adres internetowy (obowiązkowy w przypadku dokumentów online) zaleca się poprzedzanie tej informacji wyrażeniem Dostępny w np.: Dostępny w Internecie: Lista dyskusyjna lub Dostępny w World Wide Web: 46

47 Elementy opisu e-wydawnictwa zwartego, cd.3 Przykłady opisów e-książek: 35 Migracje wewnętrzne ludności Oprac.M.Kołaska i in.[online]. Warszawa: GUS, [dostęp: 29 marca 2004]. Dostępny w World Wide Web: ISBN X. 36 NAHOTKO, M. Słownik terminologii metadanych. [Online]. S.l., s.n. [dostęp: ]. Dostępny w World Wide Web: slownik.html. 47

48 Elementy opisu e-wydawnictwa zwartego, cd.4 W powyższych opisach zaprezentowano różne sposoby zapisu daty: słowny i numeryczny. Skrótami zaznaczono brak miejsca wydania (sine loco) i nazwy wydawcy (sine nomine) 48

49 Elementy opisu artykułu w e-czasopiśmie (pełnotekstowej bazie danych) Nazwisko i imię (dopuszczalny inicjał) autora artykułu Tytuł artykułu (dopuszcza się skracanie długiego tytułu lub podtytułu, jeżeli to nie spowoduje utraty istotnych danych) Tytuł wydawnictwa ciągłego zapis kursywą; tytuł poprzedza się wyrażeniem In [Typ nośnika] np.: [online], [CD-ROM] Wydanie. Oznaczenie zeszytu. Data aktualizacji Lokalizacja w obrębie dokumentu macierzyst. 49

50 Elementy opisu artykułu w e-czasopiśmie (pełnotekstowej bazie danych), cd.2 Nazwa bazy danych. Nazwa serwisu online (dot.pełnotekstowej bazy danych)- zapis kursywą Data dostępu (dot.dokumentów dostępnych online) Warunki dostępu (dot. dok. dostępn. online) ISSN Przykład art.. w e-czasopiśmie: 40 Śliwińska, E. Opis bibliograficzny dokumentów elektronicznych: standardy dla potrzeb cytowania w przypisach. In EBIB Elektroniczny Biuletyn Informacyjny Bibliotekarzy. [Online] 2000 nr 6(14) [dostęp: ]. Dostępny w World Wide Web: oss.wroc.pl/biuletyn/ebib14/sliwinska.html. ISSN

51 Elementy opisu artykułu w e-czasopiśmie (pełnotekstowej bazie danych), cd.3 Przykład artykułu z pełnotekstowej bazy danych: PANEK R. Rings Around the Planets. In Natural History [Online] 2000 Vol.109 Iss.8 p Academic Search Elite. EBSCOhost. [dostęp: 10 października 2001]. Dostępny w World Wide Web: = _

52 Opis dokumentu z listy dyskusyjnej Budowa opisu: Autor. (Data listu). Temat listu. Nazwa listy dyskusyjnej [Tryb dostępu]. [Data dostępu] Warunki dostępu. Przykład: 45 Szelong K. (16 lutego 2004). Re: Wirtualne katalogi Książnicy Cieszyńskiej. Lista dyskusyjna pracowników informacji naukowej bibliotek szkół wyższych [Online]. [dostęp: 17 lutego 2004]. Dostępny w Internecie: INFOBIBL@MAN.TORUN.PL. 52

53 Opis dokumentu z poczty elektronicznej Budowa opisu (propozycja standardu): Nadawca listu (Adres owy nadawcy). (Data listu). Temat listu. Nazwa odbiorcy listu (Adres owy odbiorcy). Przykład: 46 Macheta B. (macheta@bg.edu.pl). ( ). Prośba o info. do Z.Szkutnik ( szkutnik@wsus.poznan.pl). 53

54 Opis dokumentu ze strony WWW Elementy opisu są podobne do opisów innych e-dokumentów Często w miejscu nazwiska autora tekstu znajduje się: jego login (identyfikator) lub alias czyli inne nazwy (vel, także pseudonimy, kryptonimy) Zamiast tytułu może znajdować się nazwa pliku 54

55 Opis dokumentu ze strony WWW, cd.2 Budowa opisu: Autor. Tytuł dokumentu (tekstu) [Typ publikacji, np. dokument elektroniczny]. [Tryb dostepu] Warunki dostępu. Przykład: 47 Zasady edytowania dokumentu elektronicznego do Biuletynu EBIB [Dokument elektroniczny]. [Online] [dostęp: ] Dostępny w World Wide Web: 55

56 Czy są pytania? Dziękuję Państwu za uwagę! 56