Obliczenie ciągów poligonowych otwartych, obustronnie nawiązanych
|
|
- Mateusz Orłowski
- 6 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 Obliczenie ciągów poligonowych otwartych, obustronnie nawiązanych Dane: punkty A i B nawiązania ciągu, kąty a i boki d ciągu wiszącego Zadanie: obliczyd współrzędne punktów ciągu od 1 do n a1 a2 a3 kąty lewe w gradach o========o * * * o=========o kierunek ciągu A B d1 1 d n-1 C D A, B, oraz C, D - punkty nawiązania; 1...n punkty wyznaczane Specyfikacja problemu algorytmicznego: Problem algorytmiczny: Wyznaczyd współrzędne punktów ciągu poligonowego dwustronnego Dane wejściowe: 4 punkty nawiązania ciągu wiszącego (numery punktów A, B, C, D liczby całkowite long oraz ich współrzędne liczby rzeczywiste podwójne precyzji). oraz pomierzonych n kątów lewych w gradach i (n-1) długości boków wyznaczających punkty ciągu. Dane wyjściowe: współrzędne punktów wyznaczanych ciągu dwustronnego Algorytm obliczeo przyjęty w programie W programie założono, że są kąty pomierzone lewe w gradach (ilośd n) i dane są współrzędne 4 punktów nawiązania: A, B, C, D jak na rys. wyżej. Wprowadź dane punktów nawiązania: boku początkowego A, B i koocowego C, D numery i współrzędne. Oblicz azymuty boków nawiązania ze współrzędnych. Wprowadź ilośd pomierzonych kątów n. (Ilośd pomierzonych boków = n-1). Wprowadź kolejne pomierzone dane: kąty i boki oraz numery punktów wyznaczanych. Po wprowadzeniu danych na punkcie ostatnim wyznaczanym (kąt na punkcie i bok do punktu nawiązania C) wprowadź jeszcze tylko kąt na punkcie nawiązania C. W trakcie wprowadzania obliczaj na bieżąco azymuty jak dla ciągu wiszącego: An = Ap_+ a -200[grad] oraz suma bieżąca kątów sk i suma boków sl. Po wprowadzeniu danych liczona jest odchyłka kątowa fk Fk=[a]p -=[a]t [a]t = Ak Ap + n*200[grad] Obliczenie odchyłki kątowej maksymalnej: fktmax = m0* n gdzie m0=180cc dla ciągów do 1,2km lub 90cc dla ciągów > 1,2km Obliczenie poprawki na każdy kąt: vkt = -fkt/n i katów poprawionych: a popr = a pom+ vkt Obliczenie azymutów kolejnych boków na podstawie azymutu początkowego i kątów poprawionych : An = Ap + apopr -200[grad] Obliczenie przyrostów współrzędnych poszczególnych boków: DX=d*cos(A) DY=d*sin(A) i sum bieżących: SDX= DX1 + DX2.. i SDY = DY1 + DY2 Obliczenie sum przyrostów praktycznych i teoretycznych: [DX]p = DX2 + DX2 + DX(n-1) = SDX [DY]p = DX1+ DX2 + DX2 + DX(n-1) = SDY [DX]t = XC XB [DY]t = YC-YB Obliczenie odchyłek przyrostów: fx=[dx]p-[dx]t; fy=[dy]p-[dy]t Obliczenie odchyłki liniowej fl= (fx 2 + fy 2 ) i porównanie z dopuszczalną flmax (w programie nie jest liczona) Rozrzucenie odchyłek przyrostów proporcjonalnie do długości boków vx i =fx/l*d i vy i =-fy/l*d i Obliczenie przyrostów poprawionych: DXp=DX+vx DYp=DY+vy Obliczenie współrzędnych punktów poligonowych Pi Pn-1 na podstawie współrzędnych punktów poprzednich: X 1 = X B + DX 1 ; Y 1 = Y B + DY 1 X2 = X1 + DX2; Y2 = Y1+ DY1 X i+1 = Xi + Dx i ; Y i+1 = Yi + DYi Kontrola: XD = X n-1 + DX n-1 YD = Y n-1 + DY n-1
2 Obsługa programu Dane do programu wprowadza się z klawiatury ale istnieje możliwośd założenia pliku danych i wykorzystania go do programu zamiast wprowadzania konwersacyjnego. Uruchomienie programu w przypadku wykorzystania pliku danych i dodatkowego wyprowadzenia pliku obliczeo pośrednich, oprócz standardowego pliku wyników Wc2st1.txt Ogólnie Nazwa_programu < plik_danych >plik_wyników W tym przypadku Ciag2st1.exe < plik_danych >plik_wyników Np. Ciag2st1.exe <d1.txt >w1.txt Przykład danych (np. d1.txt) // nra xa ya // nrb xb yb // nrc xc yc // nrd xd yd 5 // ilośd kątów // kąt na punkcie nawiązania A // kąt i bok z punktu A do następnego punktu 1 1 // pierwszy punkt wyznaczany // kąt na punkcie 1 i bok do następnego // kąt i bok 3 // ostatni punkt wyznaczany // kąt i bok na punkcie wyznaczanym ostatnim // kąt na punkcie nawiązania C Przykład uruchomienia programu z wprowadzeniem danych z pliku d1.txt i wyprowadzeniem pośrednim do pliku w1.txt. Automatycznie zapisywany jest plik wyników Wc2st11.txt Program ciag2st1.cpp Obliczenie ciagu poligonowego otwartego, dwustronnie nawiazanego o============o * * *------o========o A B n C D Punkty nawiazania: A, B oraz C i D Stale do obliczen: M_PI= ROG= rog = Dane oddzielamy spacja Wprowadz dane punktow nawiazania: A, B, C, D Wprowadz NrA xa ya => Wprowadz NrB xb yb => Wprowadz NrC xc yc => Wprowadz NrD xd yd => Wprowadz ilosc katow pomierzonych n (o 2 wieksza od ilosci punktow wyznaczanych => Az pocz ap = ap1 = Az pocz = ap2 = Az konc = ak1 = Pkt A = 100 x = 2000 y = 3000 Pkt B = 200 x = 2010 y = 3300 Pkt C = 300 x = y =
3 Pkt D = 400 x = y = Az(A-B)= Az(C-D)= Lp = 1 Stanowisko 200 Wprowadz kat[grad] w punkcie 200 => Kat = Lp = 1 Stan = 200 tk[i]= sk = Wprowdz bok od punktu 200 do nastepnego => Bok = 150 Suma biezaca dlugosci sl = 150 Wprowadz Nr nastepnego punktu wyznaczanego => np = 1 Nr nastepny = 1 Lp=1 Pkt 200 Kat = Bok = 150 Azymut boku = dx= dy= Punkt nastepny 1 x= y= Suma biezaca dlugosci sl do punktu 1 = 150 Lp = 2 Stanowisko 1 Wprowadz kat[grad] w punkcie 1 => Kat = Lp = 2 Stan = 1 tk[i]= sk = Wprowdz bok od punktu 1 do nastepnego => Bok = 200 Suma biezaca dlugosci sl = 350 Wprowadz Nr nastepnego punktu wyznaczanego => np = 2 Nr nastepny = 2 Lp=2 Pkt 1 Kat = Bok = 200 Azymut boku 1-2 = dx= dy= Punkt nastepny 2 x= y= Suma biezaca dlugosci sl do punktu 2 = 350 Lp = 3 Stanowisko 2 Wprowadz kat[grad] w punkcie 2 => Kat = Lp = 3 Stan = 2 tk[i]= sk = Wprowdz bok od punktu 2 do nastepnego => Bok = Suma biezaca dlugosci sl = Wprowadz Nr nastepnego punktu wyznaczanego => np = 3 Nr nastepny = 3 Lp=3 Pkt 2 Kat = Bok = Azymut boku 2-3 = dx= dy= Punkt nastepny 3 x= y= Suma biezaca dlugosci sl do punktu 3 = Lp = 4 Stanowisko 3 Wprowadz kat[grad] w punkcie 3 => Kat = Lp = 4 Stan = 3 tk[i]= sk =
4 Wprowdz bok od punktu 3 do nastepnego => Bok = Suma biezaca dlugosci sl = Nr nastepny = 300 Lp=4 Pkt 3 Kat = Bok = Azymut boku = dx= dy= Punkt nastepny 300 x= y= Suma biezaca dlugosci sl do punktu 300 = Lp = 5 Stanowisko 300 Wprowadz kat[grad] w punkcie 300 => Kat = Lp = 5 Stan = 300 tk[i]= sk = Suma biezaca dlugosci sl = Nr nastepny = 400 Lp=5 Pkt 300 Kat = Bok = Azymut boku = dx= dy= Punkt nastepny 400 x= y= Suma biezaca dlugosci sl do punktu 400 = ===========Wyniki po wprowadzeniu wszystkich danych========= sk(prakt) = sk(teor) = fk1 = Skt(prakt)-Skt(teor) = fk=ak(obl)-ak(teor) = vk= Suma dlug ciagu sl = Suma DXprakt = SDXt = Suma DYprakt = SDYt = fx= fy= fl= Wyniki w pliku: Wc2st1.txt Nacisnij Enter
5 Przykład wyników plik Wc2st1.txt Program cia2st1.cpp Obliczenie ciagu poligonowego dwustronnego o========o * * * o=========o A B n C D A, B, oraz C, D - punkty nawiazania; 1...n punkty wyznaczane Obliczenie ciagu poligonowego wiszacego, nawiazanego do punktow A i B Pkt Kat Azymut Bok DX DY X Y pomierzony [grad] [grad] pkt A pkt B Obliczenie ciagu poligonowego otwartego, nawiazanego dwustronnie Pkt Kat wyr. Azymut Bok DX vdx DY vdy X Y pkt A pkt B pkt C pkt D Katy w gradach Zestawienie sum i odchylek Sumy katow: [katow]prakt. = [grad] [katow]teor. = [grad] Odchylka katowa= [grad] = [cc] m0 = 180[cc]; fktmax = m0*sqrt(n)= 402.5[cc] Poprawka kata = [grad] = 24.6[cc] Dlugosc ciagu = [m] Sumy przyrostow: [DX]prakt. = [DY]prakt. = [DX]teoret. = [DY]teoret. = Odchylki przyrostow i odchylka liniowa: fx = fy = fl =0.154
6 Algorytm programu w postaci listy kroków 1. Deklaracja zmiennych i tablic 2. Otwórz plik wyników "Wc2st1.txt" w trybie dopisywania, wydrukuj nagłówek programu ze szkicem 3. Wyświetl nagłówek programu i schemat ciągu wiszącego z oznaczeniami 4. Wprowadź dane punktów nawiązania A, B, C, D 5. Wprowadź ilośd kątów pomierzonych n (o 2 większa od ilości punktów wyznaczanych) 6. Oblicz i wyświetl azymuty boków nawiązania A - B i C-D i sumy teoretyczne przyrostów 7. Wyświetl wyniki 8. Wstaw wyniki obliczeo do odpowiednich tablic i ustaw wartości aktualne do dalszych obliczeo 9. Wykonuj cyklicznie dla podanej ilości kątów n w pętli for: Wprowadź kąt, bok. Oblicz bieżące sumy katów, sumy długości, azymuty i przyrosty ciągu wiszącego, opartego o bok AB Wprowadź numer punktu następnego (jeśli to nie jest już punkt przedostatni, bo wtedy następny = D) Wyświetl dane obliczeo bieżących: azymut, dx, dy, x, y, sumę długości. Zwiększ w pętli licznik bieżący kąta o 1 (pętla for) 10. Przejdź do punktu 9 jeśli licznik kątów nie przekroczył wartości n 11. Oblicz sumę kątów, odchyłkę kątową i poprawkę kąta oraz odchyłkę kątowa maksymalną 12. Wydrukuj wyniki obliczenia ciągu wiszącego do pliku 13. Oblicz kolejne kąty poprawione, azymuty i przyrosty z azymutów wyrównanych oraz sumy bieżące przyrostów (w pętli for) 14. Oblicz odchyłki przyrostów fx i fy i odchyłkę liniową fl. 15. Dla kolejnych boków oblicz poprawki przyrostów, poprawione przyrosty i kolejne, ostateczne współ rzędne punktów, dochodząc do punktu nawiązania C (w pętli for). 16. Wydrukuj zestawienie wyników do pliku. Współrzędne obliczone punktu C powinny byd równe współrzędnym danym. 17. Zamknij plik wyników. 18. Zakoocz program
7 SCHEMAT BLOKOWY PROGRAMU START Wyświetlenie nagłówek programu, otwórz plik wyników Wprowadź dane punków nawiązania: A, B, C, D: nr, X, Y Wprowadź ilośd kątów pomierzonych n ap=az(xa, ya, xb, yb); // azymut AB ak=az(xc, yc, xd, yd); // Wyświetl wyniki i=1 // pętla for (int i=1; i<=n; i++) i <=n T N Wprowadź kąt i bok (do punktu następnego) Oblicz bieżące sumy katów, sumy długości, azymuty i przyrosty ciągu wiszącego, opartego o bok AB Wprowadź nr punktu wyznaczanego następnego np i=i+1 Oblicz sumę kątów, odchyłkę kątową i poprawkę kąta oraz odchyłkę kątowa Wydrukuj wyniki obliczenia ciągu wiszącego do pliku 1
8 1 Oblicz kolejne kąty poprawione, azymuty i przyrosty z azymutów wyrównanych oraz sumy bieżące przyrostów dla i = 1 n Oblicz odchyłki przyrostów fx i fy i odchyłkę liniową fl. Dla kolejnych boków oblicz poprawki przyrostów, poprawione przyrosty i kolejne, ostateczne współ rzędne punktów, dochodząc do punktu nawiązania C. dla i=1 n Wydrukuj zestawienie wyników do pliku. Współrzędne obliczone punktu C powinny byd równe współrzędnym danym Zamknij plik wyników KONIEC
Obliczenie azymutów ze współrzędnych punktów tablica struktur punktów, tablica struktur azymutów
Obliczenie azymutów ze współrzędnych punktów tablica struktur punktów, tablica struktur azymutów Pojęcie azymutu w geodezji Azymut jest to kąt mierzony od kierunku północy (osi X) zgodnie z ruchem wskazówek
Bardziej szczegółowoWyrównanie ciągu poligonowego dwustronnie nawiązanego metodą przybliżoną.
Wyrównanie ciągu poligonowego dwustronnie nawiązanego metodą przybliżoną. Uwagi wstępne należy przeczytać przed przystąpieniem do obliczeń W pierwszej kolejności należy wpisać do dostarczonego formularza
Bardziej szczegółowoTransformacja współrzędnych przy 2 punktach dostosowania - przez wydłużenie i skręt lub transformacja liniowa
Transformacja współrzędnych przy 2 punktach dostosowania - przez wydłużenie i skręt lub transformacja liniowa Dane są współrzędne 2 punktów dostosowania A i B w układach: pierwotnym (Xp,Yp) i wtórnym (Xw,Yw)
Bardziej szczegółowoWcięcie kątowe wstecz
Wcięcie kątowe wstecz Dane: współrzędne 3 punktów: A, B, C oraz kąty α 1 i α 2. Wyznaczyd współrzędne punktu wcinanego P Wcięcie kątowe wstecz polega na wyznaczeniu współrzędnych punktu P z wykorzystaniem
Bardziej szczegółowoObliczenie pola wieloboku na podstawie współrzędnych wierzchołków
Obliczenie pola wieloboku na podstawie współrzędnych wierzchołków Algorytmy 1. Metoda pierwsza wzory Gaussa - dla każdego punktu mnożymy współrzędną przez różnicę drugich współrzędnych punktu następnego
Bardziej szczegółowoPole trójkąta ze współrzędnych punktów : P1(x1,y1), P2(x2,y2), P3(x3,y3)
Pole trójkąta ze współrzędnych punktów : P1(x1,y1), P2(x2,y2), P3(x3,y3) Dane są współrzędne wierzchołków trójkąta. Obliczyd pole tego trójkąta. Algorytm Wzór rozwiązujący: 2P = Dx 1,2 Dy 1,2 Dx 1,3 Dy
Bardziej szczegółowoObliczenie azymutu ze współrzędnych wersja C++ Builder
Obliczenie azymutu ze współrzędnych wersja C++ Builder Specyfikacja problemu algorytmicznego Problem algorytmiczny: Obliczenie azymutów i długości, gdy dana jest tablica współrzędnych punktów (Nr X Y).
Bardziej szczegółowoZadanie egzaminacyjne
Zadanie egzaminacyjne W celu aktualizacji mapy zasadniczej należy założyć w terenie osnowę pomiarową sytuacyjno-wysokościową jako ciąg dwustronnie nawiązany. Współrzędne punktów nawiązania zamieszczone
Bardziej szczegółowoObliczenie azymutów ze współrzędnych punktów Azymuty i długości - tablica struktur, funkcje, zapis wyników do pliku
Obliczenie azymutów ze współrzędnych punktów Azymuty i dłuości - tablica struktur, funkcje, zapis wyników do pliku Układ współrzędnych eodezyjnych i pojęcie azymutu W eodezji obowiązuje eodezyjny, kartezjaoski,
Bardziej szczegółowo// Funkcja glowna int main() { // zmienne int kont='t'; double x1, y1, x2, y2, x3, y3, a, b, c, p1, p2, p3, pole, ha, hb, hc;
// PTxy1.cpp // Obliczenie pola trojkąta ze wspolrzednych punktow // Dolaczenie bibliotek jezyka C #include #include #include #include #include #define clrscr()
Bardziej szczegółowoRys Szkic sieci kątowo-liniowej. Nr X [m] Y [m]
5.14. Ścisłe wyrównanie sieci kątowo-liniowej z wykorzystaniem programu komputerowego B. Przykłady W prezentowanym przykładzie należy wyznaczyć współrzędne płaskie trzech punktów (1201, 1202 i 1203) sieci
Bardziej szczegółowoPROGRAM GEO Folder ten naleŝy wkleić do folderu osobistego: D:\inf1\nazwisko\GEO89
PROGRAM GEO89 1. Przyjmujemy, Ŝe na dysku D: został załoŝony folder: D:\inf1 2. W folderze tym załoŝono folder osobisty: D:\inf1\nazwisko 3. Ze strony internetowej naleŝy ściągnąć folder GEO89. Folder
Bardziej szczegółowoALGORYTMY. 1. Podstawowe definicje Schemat blokowy
ALGORYTMY 1. Podstawowe definicje Algorytm (definicja nieformalna) to sposób postępowania (przepis) umożliwiający rozwiązanie określonego zadania (klasy zadań), podany w postaci skończonego zestawu czynności
Bardziej szczegółowoNiwelacja C-Geo. Zad.1 Dany dziennik pomiaru ciągu niwelacji technicznej o reperach nawiązania RpA i RpB. Wprowadzić dane i obliczyć wysokości
Niwelacja C-Geo I. Niwelacja techniczna reperów z punktami pośrednimi. Wprowadzenie danych w C-Geo W kolumnie 'Numer' wprowadzać należy numery reperów i punktów pośrednich. W kolumnie 'Odl.' można podawać
Bardziej szczegółowoALGORYTMY. 1. Podstawowe definicje Schemat blokowy
ALGORYTMY 1. Podstawowe definicje Algorytm (definicja nieformalna) to sposób postępowania (przepis) umożliwiający rozwiązanie określonego zadania (klasy zadań), podany w postaci skończonego zestawu czynności
Bardziej szczegółowoIteracje. Algorytm z iteracją to taki, w którym trzeba wielokrotnie powtarzać instrukcję, aby warunek został spełniony.
Iteracje Algorytm z iteracją to taki, w którym trzeba wielokrotnie powtarzać instrukcję, aby warunek został spełniony. Iteracja inaczej zwana jest pętlą i oznacza wielokrotne wykonywanie instrukcji. Iteracje
Bardziej szczegółowoZadanie 1 Przygotuj algorytm programu - sortowanie przez wstawianie.
Sortowanie Dane wejściowe: ciąg n-liczb (kluczy) (a 1, a 2, a 3,..., a n 1, a n ) Dane wyjściowe: permutacja ciągu wejściowego (a 1, a 2, a 3,..., a n 1, a n) taka, że a 1 a 2 a 3... a n 1 a n. Będziemy
Bardziej szczegółowoGeomatyka02 Wczytanie danych, obliczenie długości, azymutu i kąta ze współrzędnych. Przygotowanie do pracy
Przygotowanie do pracy 1. Utwórz nowy dokument Excela. 2. Plik zapisz pod nazwą N-C1-Geom02-NazwiskoImię.xls (zmieniając N na S w przypadku studiów stacjonarnych, C1 na odpowiedni numer grupy, NazwiskoImię
Bardziej szczegółowoInstrukcje sterujące
Podstawy programowania w C++ Bibliografia: Instrukcje sterujące Nauka programowania dla początkujących; A. Struzińska-Walczak / K. Walczak CPA: PROGRAMMING ESSENTIALS IN C++ https://www.netacad.com Opracował:
Bardziej szczegółowoGEODEZJA*KARTOGRAFIA*GEOINFORMATYKA
www.geonet.net.pl GEODEZJA*KARTOGRAFIA*GEOINFORMATYKA Roman J. Kadaj Przykład wyrównania fragmentu sieci III klasy w układach 1965, 1992, 2000/18 [ Publikacja internetowa, www.geonet.net.pl, ALGORES-SOFT,
Bardziej szczegółowoPRÓBNY EGZAMIN MATURALNY Z INFORMATYKI
Wpisuje zdający przed rozpoczęciem pracy PESEL ZDAJĄCEGO Miejsce na nalepkę z kodem szkoły PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY Z INFORMATYKI Arkusz II Instrukcja dla zdającego Czas pracy 150 minut 1. Proszę sprawdzić,
Bardziej szczegółowowagi cyfry 7 5 8 2 pozycje 3 2 1 0
Wartość liczby pozycyjnej System dziesiętny W rozdziale opiszemy pozycyjne systemy liczbowe. Wiedza ta znakomicie ułatwi nam zrozumienie sposobu przechowywania liczb w pamięci komputerów. Na pierwszy ogień
Bardziej szczegółowoAlgorytm poprawny jednoznaczny szczegółowy uniwersalny skończoność efektywność (sprawność) zmiennych liniowy warunkowy iteracyjny
Algorytm to przepis; zestawienie kolejnych kroków prowadzących do wykonania określonego zadania; to uporządkowany sposób postępowania przy rozwiązywaniu zadania, problemu, z uwzględnieniem opisu danych
Bardziej szczegółowoZasady programowania Dokumentacja
Marcin Kędzierski gr. 14 Zasady programowania Dokumentacja Wstęp 1) Temat: Przeszukiwanie pliku za pomocą drzewa. 2) Założenia projektu: a) Program ma pobierać dane z pliku wskazanego przez użytkownika
Bardziej szczegółowoprzedmiot kilka razy, wystarczy kliknąć przycisk Wyczaruj ostatni,
Baltie Zadanie 1. Budowanie W trybie Budowanie wybuduj domek jak na rysunku. Przedmioty do wybudowania domku weź z banku 0. Zadanie 2. Czarowanie sterowanie i powtarzanie W trybie Czarowanie z pomocą czarodzieja
Bardziej szczegółowoWykład z Technologii Informacyjnych. Piotr Mika
Wykład z Technologii Informacyjnych Piotr Mika Uniwersalna forma graficznego zapisu algorytmów Schemat blokowy zbiór bloków, powiązanych ze sobą liniami zorientowanymi. Jest to rodzaj grafu, którego węzły
Bardziej szczegółowoDefinicje. Algorytm to:
Algorytmy Definicje Algorytm to: skończony ciąg operacji na obiektach, ze ściśle ustalonym porządkiem wykonania, dający możliwość realizacji zadania określonej klasy pewien ciąg czynności, który prowadzi
Bardziej szczegółowoPRZYKŁADY OPERACJI PLIKOWYCH z wykorzystaniem biblioteki <stdio.h>
PRZYKŁADY OPERACJI PLIKOWYCH z wykorzystaniem biblioteki Pliki TEKSTOWE zawierające ciągi liczb: TXT- 1: Kalkulator sumowanie dwóch liczb zapisanych w pliku tekstowym ( fopen, fscanf, fprintf,
Bardziej szczegółowociężkości. Długości celowych d są wtedy jednakowe. Do wstępnych i przybliżonych analiz dokładności można wykorzystywać wzór: m P [cm] = ± 0,14 m α
ciężkości. Długości celowych d są wtedy jednakowe. Do wstępnych i przybliżonych analiz dokładności można wykorzystywać wzór: m [cm] = ±,4 m α [cc] d [km] * (9.5) β d 9.7. Zadanie Hansena β d Rys. 9.7.
Bardziej szczegółowoProf. Danuta Makowiec Instytut Fizyki Teoretycznej i Astrofizyki pok. 353, tel danuta.makowiec at gmail.com
Programowanie wykład dla I roku bioinformatyki semestr letni 2013 Prof. Danuta Makowiec Instytut Fizyki Teoretycznej i Astrofizyki pok. 353, tel. 58 523 2466 e-mail: danuta.makowiec at gmail.com Cel bloku
Bardziej szczegółowoInformacje wstępne #include <nazwa> - derektywa procesora umożliwiająca włączenie do programu pliku o podanej nazwie. Typy danych: char, signed char
Programowanie C++ Informacje wstępne #include - derektywa procesora umożliwiająca włączenie do programu pliku o podanej nazwie. Typy danych: char, signed char = -128 do 127, unsigned char = od
Bardziej szczegółowoPrzykładowe zadanie egzaminacyjne w części praktycznej egzaminu w modelu d dla kwalifikacji B.35 Obsługa geodezyjna inwestycji budowlanych
Przykładowe zadanie egzaminacyjne w części praktycznej egzaminu w modelu d dla kwalifikacji B.35 Obsługa geodezyjna inwestycji budowlanych W ramach pomiaru kontrolnego pomierzono punkty pośrednie łuku
Bardziej szczegółowoMathcad c.d. - Macierze, wykresy 3D, rozwiązywanie równań, pochodne i całki, animacje
Mathcad c.d. - Macierze, wykresy 3D, rozwiązywanie równań, pochodne i całki, animacje Opracował: Zbigniew Rudnicki Powtórka z poprzedniego wykładu 2 1 Dokument, regiony, klawisze: Dokument Mathcada realizuje
Bardziej szczegółowoObliczenie powierzchni w C-Geo. Działki, użytki
Obliczenie powierzchni w C-Geo Działki, użytki Obliczanie powierzchni działek (użytków) wiąże się ściśle z mapą. Jeżeli mapa nie ma założonej warstwy działek (użytków) należy to uczynić przed przystąpieniem
Bardziej szczegółowoW języku C dostępne są trzy instrukcje, umożliwiające tworzenie pętli: for, while oraz do. for (w1;w2;w3) instrukcja
Pętle W języku C dostępne są trzy instrukcje, umożliwiające tworzenie pętli: for, while oraz do. Instrukcja for ma następującą postać: for (w1;w2;w3) instrukcja w1, w2, w3 są wyrażeniami Schemat blokowy
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 3 z Podstaw programowania. Język C++, programy pisane w nieobiektowym stylu programowania. Zofia Kruczkiewicz
Ćwiczenie 3 z Podstaw programowania. Język C++, programy pisane w nieobiektowym stylu programowania Zofia Kruczkiewicz Zakres Podstawowe algorytmy przetwarzania tablic (wypełnianie, porównywanie elementów,
Bardziej szczegółowoGPSz2 WYKŁAD 15 SZCZEGÓŁOWA WYSOKOŚCIOWA OSNOWA GEODEZYJNA
GPSz2 WYKŁAD 15 SZCZEGÓŁOWA WYSOKOŚCIOWA OSNOWA GEODEZYJNA 1 STANDARD TECHNICZNY ZAŁACZNIK NR 1 DO ROZPORZĄDZENIA 2 3 4 5 TO TZW. POŚREDNIE WYMAGANIA DOKŁADNOŚCIOWE 6 Przy niwelacji w druku dziennika pomiaru
Bardziej szczegółowoSchematy blokowe I. 1. Dostępne bloki: 2. Prosty program drukujący tekst.
Schematy blokowe I Jeżeli po schematach blokowych będzie używany język C, to należy używać operatorów: '&&', ' ', '!=', '%' natomiast jeśli Ruby to 'and', 'or', '%', '!='. 1. Dostępne bloki: a) początek:
Bardziej szczegółowoXV Konkurs Informatyczny dla gimnazjalistów III ETAP
XV Konkurs Informatyczny dla gimnazjalistów III ETAP Drogi Uczniu! Witaj na III Etapie Konkursu Informatycznego dla Gimnazjalistów województwa świętokrzyskiego. Przeczytaj uważnie instrukcje i postaraj
Bardziej szczegółowoObliczenia w geodezyjnym układzie współrzędnych
Politechnika Warszawska Wydział Instalacji udowlanych, Hydrotechniki i Inżynierii Środowiska Obliczenia w geodezyjnym układzie współrzędnych Wykład nr 4 Jerzy Kulesza j.kulesza@il.pw.edu.pl Instytut Dróg
Bardziej szczegółowoWykład 1_2 Algorytmy sortowania tablic Sortowanie bąbelkowe
I. Struktury sterujące.bezpośrednie następstwo (A,B-czynności) Wykład _2 Algorytmy sortowania tablic Sortowanie bąbelkowe Elementy języka stosowanego do opisu algorytmu Elementy Poziom koncepcji Poziom
Bardziej szczegółowo1. Otwórz skoroszyt Zadania 03.xlsx i zapisz pod nową nazwą: Wykonane zadanie 3.xlsx.
1. Otwórz skoroszyt Zadania 03.xlsx i zapisz pod nową nazwą: Wykonane zadanie 3.xlsx. 2. Przejdź do arkusza Arkusz 1. 3. W komórce F5 oblicz średnią komórek z zakresu C5:E5. Skopiuj formułę do komórek
Bardziej szczegółowoJak napisać program obliczający pola powierzchni różnych figur płaskich?
Część IX C++ Jak napisać program obliczający pola powierzchni różnych figur płaskich? Na początku, przed stworzeniem właściwego kodu programu zaprojektujemy naszą aplikację i stworzymy schemat blokowy
Bardziej szczegółowoALGORYTMY Algorytm poprawny jednoznaczny szczegółowy uniwersalny skończoność efektywność (sprawność) zmiennych liniowy warunkowy iteracyjny
ALGORYMY Algorytm to przepis; zestawienie kolejnych kroków prowadzących do wykonania określonego zadania; to uporządkowany sposób postępowania przy rozwiązywaniu zadania, problemu, z uwzględnieniem opisu
Bardziej szczegółowo1. Nagłówek funkcji: int funkcja(void); wskazuje na to, że ta funkcja. 2. Schemat blokowy przedstawia algorytm obliczania
1. Nagłówek funkcji: int funkcja(void); wskazuje na to, że ta funkcja nie ma parametru i zwraca wartość na zewnątrz. nie ma parametru i nie zwraca wartości na zewnątrz. ma parametr o nazwie void i zwraca
Bardziej szczegółowoPodstawy Programowania Algorytmy i programowanie
Podstawy Programowania Algorytmy i programowanie Katedra Analizy Nieliniowej, WMiI UŁ Łódź, 3 października 2013 r. Algorytm Algorytm w matematyce, informatyce, fizyce, itp. lub innej dziedzinie życia,
Bardziej szczegółowoWYZNACZENIE CHARAKTERYSTYK STATYCZNYCH PRZETWORNIKÓW POMIAROWYCH
Zakład Metrologii i Systemów Pomiarowych P o l i t e c h n i k a P o z n ańska ul. Jana Pawła II 4 60-96 POZNAŃ (budynek Centrum Mechatroniki, Biomechaniki i Nanoinżynierii) www.zmisp.mt.put.poznan.pl
Bardziej szczegółowoa[1] a[2] a[3] a[4] a[5] a[6] a[7] a[8] a[9] a[10] 3-2 5 8 12-4 -26 12 45-76
. p. 1 Algorytmem nazywa się poddający się interpretacji skończony zbiór instrukcji wykonania zadania mającego określony stan końcowy dla każdego zestawu danych wejściowych W algorytmach mogą występować
Bardziej szczegółowoINSTRUKCJE ITERACYJNE
INSTRUKCJE ITERACYJNE Zadanie nr 1 Przedstaw algorytm za pomocą a i schematów blokowych, który wyświetla na ekranie monitora 10 kolejnych liczb całkowitych począwszy od 1. Zrealizuj problem za pomocą instrukcji
Bardziej szczegółowoTransformacja współrzędnych
Transformacja współrzędnych I. Transformacja współrzędnych w C-Geo Moduł umożliwia transformację metodą Helmerta, afiniczną lub między układami. Wyboru metody przeliczania dokonuje się przez wciśnięcie
Bardziej szczegółowoTechnologia informacyjna Algorytm Janusz Uriasz
Technologia informacyjna Algorytm Janusz Uriasz Algorytm Algorytm - (łac. algorithmus); ścisły przepis realizacji działań w określonym porządku, system operacji, reguła komponowania operacji, sposób postępowania.
Bardziej szczegółowoRozwiązanie. #include <cstdlib> #include <iostream> using namespace std;
Programowanie C++ Zadanie 1 Napisz program do obliczenia sumy i iloczynu ciągu liczb zakooczonego liczbą zero. Zakładamy, że ciąg zawiera co najmniej jedną liczbę (założenie to jest konieczne przy obliczeniu
Bardziej szczegółowoWHILE (wyrażenie) instrukcja;
INSTRUKCJE ITERACYJNE WHILE, DO WHILE, FOR Instrukcje iteracyjne pozwalają powtarzać daną instrukcję programu określoną liczbę razy lub do momentu osiągnięcia określonego skutku. Pętla iteracyjna while
Bardziej szczegółowoWHILE (wyrażenie) instrukcja;
INSTRUKCJE ITERACYJNE WHILE, DO WHILE, FOR Instrukcje iteracyjne pozwalają powtarzać daną instrukcję programu określoną liczbę razy lub do momentu osiągnięcia określonego skutku. Pętla iteracyjna while
Bardziej szczegółowoWARUNEK ZOSTAŁ SPAENIONY WARUNEK NIE ZOSTAŁ SPEŁNIONY
Podstawowe funkcje Z pewnością wiesz już, że program Microsoft Excel 2010 pozwala tworzyd formuły z wykorzystaniem jednej z wielu predefiniowanych funkcji. Dzięki temu możesz zautomatyzowad wykonywanie
Bardziej szczegółowoAlgorytm. Krótka historia algorytmów
Algorytm znaczenie cybernetyczne Jest to dokładny przepis wykonania w określonym porządku skończonej liczby operacji, pozwalający na rozwiązanie zbliżonych do siebie klas problemów. znaczenie matematyczne
Bardziej szczegółowoTemat 20. Techniki algorytmiczne
Realizacja podstawy programowej 5. 1) wyjaśnia pojęcie algorytmu, podaje odpowiednie przykłady algorytmów rozwiązywania różnych problemów; 2) formułuje ścisły opis prostej sytuacji problemowej, analizuje
Bardziej szczegółowoProgramowanie w języku Python. Grażyna Koba
Programowanie w języku Python Grażyna Koba Kilka definicji Program komputerowy to ciąg instrukcji języka programowania, realizujący dany algorytm. Język programowania to zbiór określonych instrukcji i
Bardziej szczegółowoInstrukcja wyboru, pętle. 2 wykład. Podstawy programowania - Paskal
Instrukcja wyboru, pętle 2 wykład. Podstawy programowania - Paskal Tematy Instrukcja wyboru jeden z wielu wariantów: case Pętle while repeat for Instrukcje sterowania pętli break continue goto Instrukcja
Bardziej szczegółowoPodstawy Programowania
Podstawy Programowania Monika Wrzosek Instytut Matematyki Uniwersytet Gdański Matematyka 2017/18 Monika Wrzosek (IM UG) Podstawy Programowania 1 / 119 Sprawy organizacyjne E-mail: mwrzosek@mat.ug.edu.pl
Bardziej szczegółowoProgramowanie proceduralne INP001210WL rok akademicki 2017/18 semestr letni. Wykład 3. Karol Tarnowski A-1 p.
Programowanie proceduralne INP001210WL rok akademicki 2017/18 semestr letni Wykład 3 Karol Tarnowski karol.tarnowski@pwr.edu.pl A-1 p. 411B Plan prezentacji (1) Co to jest algorytm? Zapis algorytmów Algorytmy
Bardziej szczegółowoEGZAMIN POTWIERDZAJĄCY KWALIFIKACJE W ZAWODZIE Rok 2013 CZĘŚĆ PISEMNA
Nazwa kwalifikacji: Wykonywanie pomiarów sytuacyjnych i wysokościowych oraz opracowywanie wyników pomiarów Oznaczenie kwalifikacji: B.34 Wersja arkusza: X Układ graficzny CKE 2013 Arkusz zawiera informacje
Bardziej szczegółowoPodstawowe I/O Liczby
Podstawowe I/O Liczby Informatyka Jolanta Bachan Implementacja algorytmów, cd. I/O: Keyboard in, screen out, no loops Jolanta Bachan 2 Implementacja algorytmów, cd. I/O: Keyboard in, screen out, no loops
Bardziej szczegółowodo instrukcja while (wyrażenie);
Instrukcje pętli -ćwiczenia Instrukcja while Pętla while (póki) powoduje powtarzanie zawartej w niej sekwencji instrukcji tak długo, jak długo zaczynające pętlę wyrażenie pozostaje prawdziwe. while ( wyrażenie
Bardziej szczegółowoProgramowanie i techniki algorytmiczne
Temat 2. Programowanie i techniki algorytmiczne Realizacja podstawy programowej 1) wyjaśnia pojęcie algorytmu, podaje odpowiednie przykłady algorytmów rozwiązywania różnych 2) formułuje ścisły opis prostej
Bardziej szczegółowoUkłady VLSI Bramki 1.0
Spis treści: 1. Wstęp... 2 2. Opis edytora schematów... 2 2.1 Dodawanie bramek do schematu:... 3 2.2 Łączenie bramek... 3 2.3 Usuwanie bramek... 3 2.4 Usuwanie pojedynczych połączeń... 4 2.5 Dodawanie
Bardziej szczegółowo1 Wprowadzenie do algorytmiki
Teoretyczne podstawy informatyki - ćwiczenia: Prowadzący: dr inż. Dariusz W Brzeziński 1 Wprowadzenie do algorytmiki 1.1 Algorytm 1. Skończony, uporządkowany ciąg precyzyjnie i zrozumiale opisanych czynności
Bardziej szczegółowoSortowanie przez wstawianie Insertion Sort
Sortowanie przez wstawianie Insertion Sort Algorytm sortowania przez wstawianie można porównać do sposobu układania kart pobieranych z talii. Najpierw bierzemy pierwszą kartę. Następnie pobieramy kolejne,
Bardziej szczegółowoOrientacja pojedynczego zdjęcia
Orientacja pojedynczego zdjęcia 1. Na dysku D\\student założyć folder o nazwie PM_swoje nazwisko 2. Z dysku D\\!_Materiały_do_zajęć_sala_136\\Images(pl)\\Trybsz_30 przekopiować do swojego katalogu zdjęcie
Bardziej szczegółowoZadania do wykonania. Rozwiązując poniższe zadania użyj pętlę for.
Zadania do wykonania Rozwiązując poniższe zadania użyj pętlę for. 1. apisz program, który przesuwa w prawo o dwie pozycje zawartość tablicy 10-cio elementowej liczb całkowitych tzn. element t[i] dla i=2,..,9
Bardziej szczegółowoSposoby przedstawiania algorytmów
Temat 1. Sposoby przedstawiania algorytmów Realizacja podstawy programowej 5. 1) wyjaśnia pojęcie algorytmu, podaje odpowiednie przykłady algorytmów rozwiązywania różnych problemów; 2) formułuje ścisły
Bardziej szczegółowoZADANIE 1. Ważenie (14 pkt)
ZADANIE 1. Ważenie (14 pkt) Danych jest n przedmiotów o niewielkich gabarytach i różnych wagach. Jest też do dyspozycji waga z dwiema szalkami, ale nie ma odważników. Kładąc na wadze przedmioty a i b,
Bardziej szczegółowoAlgorytm. a programowanie -
Algorytm a programowanie - Program komputerowy: Program komputerowy można rozumieć jako: kod źródłowy - program komputerowy zapisany w pewnym języku programowania, zestaw poszczególnych instrukcji, plik
Bardziej szczegółowoPzetestuj działanie pętli while i do...while na poniższym przykładzie:
Pzetestuj działanie pętli while i do...while na poniższym przykładzie: Zadania pętla while i do...while: 1. Napisz program, który wczytuje od użytkownika liczbę całkowitą, dopóki podana liczba jest mniejsza
Bardziej szczegółowoJęzyk ludzki kod maszynowy
Język ludzki kod maszynowy poziom wysoki Język ludzki (mowa) Język programowania wysokiego poziomu Jeśli liczba punktów jest większa niż 50, test zostaje zaliczony; w przeciwnym razie testu nie zalicza
Bardziej szczegółowoProgramowanie w C++ Wykład 2. Katarzyna Grzelak. 5 marca K.Grzelak (Wykład 1) Programowanie w C++ 1 / 41
Programowanie w C++ Wykład 2 Katarzyna Grzelak 5 marca 2018 K.Grzelak (Wykład 1) Programowanie w C++ 1 / 41 Reprezentacje liczb w komputerze K.Grzelak (Wykład 1) Programowanie w C++ 2 / 41 Reprezentacje
Bardziej szczegółowofor (inicjacja_warunkow_poczatkowych; wyrazenie_warunkowe; wyrazenie_zwiekszajace) { blok instrukcji; }
Pętle Pętle (ang. loops), zwane też instrukcjami iteracyjnymi, stanowią podstawę prawie wszystkich algorytmów. Lwia część zadań wykonywanych przez programy komputerowe opiera się w całości lub częściowo
Bardziej szczegółowoKARTA PRACY UCZNIA. Klasa II
Dobrze widzi się tylko sercem. Najważniejsze jest niewidoczne dla oczu. KARTA PRACY UCZNIA Klasa II Temat: Budowanie schematu blokowego realizującego prosty algorytm. Czynności: 1. Uruchom komputer, a
Bardziej szczegółowoWstęp do programowania INP001213Wcl rok akademicki 2017/18 semestr zimowy. Wykład 12. Karol Tarnowski A-1 p.
Wstęp do programowania INP001213Wcl rok akademicki 2017/18 semestr zimowy Wykład 12 Karol Tarnowski karol.tarnowski@pwr.edu.pl A-1 p. 411B Plan prezentacji (1) Obsługa łańcuchów znakowych getchar(), putchar()
Bardziej szczegółowoWarsztaty dla nauczycieli
WPROWADZENIE Wyprowadzanie danych: Wyprowadzanie na ekran komunikatów i wyników umożliwia instrukcja wyjścia funkcja print(). Argumentami funkcji (podanymi w nawiasach) mogą być teksty, wyrażenia arytmetyczne
Bardziej szczegółowoProgramowanie proceduralne INP001210WL rok akademicki 2018/19 semestr letni. Wykład 6. Karol Tarnowski A-1 p.
Programowanie proceduralne INP001210WL rok akademicki 2018/19 semestr letni Wykład 6 Karol Tarnowski karol.tarnowski@pwr.edu.pl A-1 p. 411B Plan prezentacji Wskaźnik do pliku Dostęp do pliku: zapis, odczyt,
Bardziej szczegółowoPrzykład projektowania łuku poziomego nr 1 z symetrycznymi klotoidami, łuku poziomego nr 2 z niesymetrycznymi klotoidami
1. Dane Droga klasy technicznej G 1/2, Vp = 60 km/h poza terenem zabudowanym Prędkość miarodajna: Vm = 90 km/h (Vm = 100 km/h dla krętości trasy = 53,40 /km i dla drogi o szerokości jezdni 7,0 m bez utwardzonych
Bardziej szczegółowoAlgorytmika i programowanie. dr inż. Barbara Fryc Wyższa Szkoła Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie
Algorytmika i programowanie dr inż. Barbara Fryc Wyższa Szkoła Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie Algorytmy i sposoby ich przedstawiania Algorytm - informatyczny opis planu rozwiązania zadania Sposoby
Bardziej szczegółowoREGULATOR PI W SIŁOWNIKU 2XI
REGULATOR PI W SIŁOWNIKU 2XI Wydanie 1 lipiec 2012 r. 1 1. Regulator wbudowany PI Oprogramowanie sterownika Servocont-03 zawiera wbudowany algorytm regulacji PI (opcja). Włącza się go poprzez odpowiedni
Bardziej szczegółowoAgnieszka Nowak Brzezińska
Agnieszka Nowak Brzezińska jeden z algorytmów regresji nieparametrycznej używanych w statystyce do prognozowania wartości pewnej zmiennej losowej. Może również byd używany do klasyfikacji. - Założenia
Bardziej szczegółowo2 π. przyspieszenia nie następował zbyt szybko. A w3
. Mamy zaprojektowany łuk kołowy poziomy nr o następujących danych γ = 45,70 γ 45,70 T = R tg = 800 tg = 337,m 45,70 Ł = π γ π R = 800 = 638,09 m 80 80. Ustalenie parametru A dla klotoid symetrycznych
Bardziej szczegółowoPolcode Code Contest PHP-10.09
Polcode Code Contest PHP-10.09 Przedmiotem konkursu jest napisanie w języku PHP programu, którego wykonanie spowoduje rozwiązanie zadanego problemu i wyświetlenie rezultatu. Zadanie konkursowe Celem zadania
Bardziej szczegółowo- - Ocena wykonaniu zad3. Brak zad3
Indeks Zad1 Zad2 Zad3 Zad4 Zad Ocena 20986 218129 ocena 4 Zadanie składa się z Cw3_2_a oraz Cw3_2_b Brak opcjonalnego wywołania operacji na tablicy. Brak pętli Ocena 2 Brak zad3 Ocena wykonaniu zad3 po
Bardziej szczegółowoProgramowanie w Turbo Pascal
Skróty: ALT + F9 Kompilacja CTRL + F9 Uruchomienie Struktura programu: Programowanie w Turbo Pascal Program nazwa; - nagłówek programu - blok deklaracji (tu znajduje się VAR lub CONST) - blok instrukcji
Bardziej szczegółowoSZACUNEK PORÓWNAWCZY GRUNTÓW
SZACUNEK PORÓWNAWCZY GRUNTÓW cd. Obliczenie powierzchni konturów szacunkowych i wycinków konturów szacunkowych w działkach powstałych w wyniku szacunku porównawczego gruntów 1. Powierzchnie konturów szacunkowych
Bardziej szczegółowoINFORMATYKA Z MERMIDONEM. Programowanie. Moduł 5 / Notatki
INFORMATYKA Z MERMIDONEM Programowanie Moduł 5 / Notatki Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. Realizator projektu: Opracowano w ramach projektu
Bardziej szczegółowoZapisywanie algorytmów w języku programowania
Temat C5 Zapisywanie algorytmów w języku programowania Cele edukacyjne Zrozumienie, na czym polega programowanie. Poznanie sposobu zapisu algorytmu w postaci programu komputerowego. Zrozumienie, na czym
Bardziej szczegółowoPrzykład projektowania łuku poziomego nr 1 z symetrycznymi klotoidami, łuku poziomego nr 2 z niesymetrycznymi klotoidami i krzywej esowej ł
1. Dane Droga klasy technicznej G 1/2, Vp = 60 km/h poza terenem zabudowanym Prędkość miarodajna: Vm = 90 km/h (Vm = 100 km/h dla krętości trasy = 53,40 /km i dla drogi o szerokości jezdni 7,0 m bez utwardzonych
Bardziej szczegółowoWYKŁAD 8. Funkcje i algorytmy rekurencyjne Proste przykłady. Programy: c3_1.c..., c3_6.c. Tomasz Zieliński
WYKŁAD 8 Funkcje i algorytmy rekurencyjne Proste przykłady Programy: c3_1.c..., c3_6.c Tomasz Zieliński METODY REKURENCYJNE (1) - program c3_1 ======================================================================================================
Bardziej szczegółowoRozdział 7 ZARZĄDZANIE PROJEKTAMI
Wprowadzenie do badań operacyjnych z komputerem Opisy programów, ćwiczenia komputerowe i zadania. T. Trzaskalik (red.) Rozdział 7 ZARZĄDZANIE PROJEKTAMI 7.2. Ćwiczenia komputerowe Ćwiczenie 7.1 Wykorzystując
Bardziej szczegółowoAgnieszka Nowak Brzezińska Wykład III
Agnieszka Nowak Brzezińska Wykład III Naiwny klasyfikator bayesowski jest prostym probabilistycznym klasyfikatorem. Zakłada się wzajemną niezależność zmiennych niezależnych (tu naiwność) Bardziej opisowe
Bardziej szczegółowoRozdział 1 PROGRAMOWANIE LINIOWE
Wprowadzenie do badań operacyjnych z komputerem Opisy programów, ćwiczenia komputerowe i zadania. T. Trzaskalik (red.) Rozdział 1 PROGRAMOWANIE LINIOWE 1.2 Ćwiczenia komputerowe Ćwiczenie 1.1 Wykorzystując
Bardziej szczegółowoPodstawy programowania C. dr. Krystyna Łapin http://www.mif.vu.lt/~moroz/c/
Podstawy programowania C dr. Krystyna Łapin http://www.mif.vu.lt/~moroz/c/ Tematy Struktura programu w C Typy danych Operacje Instrukcja grupująca Instrukcja przypisania Instrukcja warunkowa Struktura
Bardziej szczegółowo