PROJEKT BUDOWLANY ZAMIENNY

Transkrypt

1 ul. Stawki 40, Warszawa Telefon: 0-22 / Fax: 0-22 / poland@cdm-europe.eu TYTUŁ PROJEKTU: PROJEKT BUDOWLANY ZAMIENNY ROZBUDOWA I MODERNIZACJA SYSTEMU ZAOPATRZENIA W WODĘ I ODPROWADZENIA ŚCIEKÓW W LUBLINIE. MODERNIZACJA ZBIORNIKÓW WKF WRAZ Z BUDYNKIEM OPERACYJNYM KONTRAKT NR 13.2 INWESTOR: Miejskie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji w Lublinie Sp. z o. o. Al. J. Piłsudskiego 15, Lublin ADRES INWESTYCJI: Oczyszczalnia Ścieków Hajdów, ul. Łagiewnicka 5, Lublin (Obr. 38 dz. nr ew. 68/8) NAZWA OBIEKTU: Budynek operacyjny WKF RODZAJ OPRACOWANIA: Tom 3 - TECHNOLOGIA STADIUM Projekt budowlany zamienny NR UMOWY 021/12 IMIĘ I NAZWISKO NR UPRAWNIEŃ PODPIS DYREKTOR BIURA ANDRZEJ DZIUBA PROJEKTOWAŁ Jacek Stanisz OPRACOWAŁ Agnieszka Kuter-Krajewska SPRAWDZIŁ Paweł Jasiński MAP/0475/POOS/11 MAZ/0062/POOS/12 Warszawa, luty 2013r.

2 OŚWIADCZENIE PROJEKTANTÓW Oświadczam, że projekt budowlany zamienny został sporządzony zgodnie z wymaganiami ustawy Prawa Budowlanego, obowiązującymi przepisami oraz zasadami wiedzy technicznej. Projektant Imię i nazwisko Uprawnienia Podpis Autorzy Projektant Jacek Stanisz MAP/0475/POOS/11 Sprawdzający Paweł Jasiński MAZ/0062/POOS/12 2

3 SPIS ZAWARTOŚCI PROJEKTU BUDOWLANEGO Tom I Tom II Tom III Tom IV Projekt zagospodarownia terenu Konstrukcja Technologia Elektryka SPIS TREŚCI 1. Informacje ogólne Przedmiot i zakres opracowania Lokalizacja Opis stanu istniejącego Projektowany schemat technologiczny Przewody Opis zmian w projekcie budowlano wykonawczym Wytyczne realizacji inwestycji Wytyczne elektryczne i AKPiA Wytyczne konstrukcyjne Ocena zagrożenia wybuchem Wytyczne BHP Sieci zewnętrzne Zestawienie materiałów i elementów sieci zewnętrznych Zewstawienie urządzeń, armatury i przewodów budynku operacyjnego WKF 13 Załącznik 1. Ocena zagrożenia wybuchem przestrzeni zewnętrznych WKF. 2. Kopia uprawnień i zaświadczenie o przynależności do Izby Inżynierskiej projektanta. 3. Kopia uprawnień i zaświadczenie o przynależności do Izby Inżynierskiej sprawdzającego. Spis rysunków 96108/T/PBW/72/01 Schemat technologiczny 96108/T/PBW/72/02 Budynek operacyjny WKF. Demontaże skala 1: /T/PBW/72/03 Demontaże dla zbiorników WKF nr 2, 3 i 4 skala 1: /T/PBW/72/04 Budynek operacyjny WKF. Rzut parteru skala 1: /T/PBW/72/05 Budynek operacyjny WKF. Rzut piętra skala 1: /T/PBW/72/06 Budynek operacyjny WKF. Przekroje A-A, B-B, C-C, D-D, E-E, Rzut kopuły skala 1: /T/PBW/72/07 Przekroje F-F, G-G, K-K skala 1: /T/PBW/72/08 Przekroje J-J, H-H, L-L skala 1: 50 3

4 1. Informacje ogólne Inwestor: Miejskie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji w Lublinie Sp. z o. o. Al. J. Piłsudskiego 15, Lublin Projektant: ul. Stawki 40, Warszawa Podstawa opracowania: Umowa zawarta pomiędzy Inwestorem a Projektantem. 2. Przedmiot i zakres opracowania Przedmiotem opracowania jest projekt budowlano wykonawczy zamienny modernizacji czterech istniejących komór WKF z budynkiem operacyjnym, w ramach Projektu Rozbudowa i modernizacja systemu zaopatrzenia w wodę i odprowadzania ścieków w Lublinie. Modernizacja zbiorników WKF wraz budynkiem operacyjnym kontrakt nr 13.2 Zakres niniejszej dokumentacji obejmuje część technologiczną wraz z wytycznymi branżowymi. Celem inwestycji jest modernizacja części technologicznej i budowlanej. Projekt obejmuje przebudowę następujących obiektów: - Wydzielone komory fermentacyjne, WKF-1; 2; 3 i 4, Opracowanie jest projektem zamiennym do projektu budowlanego: Rozbudowa i modernizacja systemu zaopatrzenia w wodę i odprowadzania ścieków w Lublinie. Modernizacja części osadowej oczyszczalni ścieków kontrakt nr 13 wykonanym przez CDM Sp. z o.o. we wrześniu 2009r., na podstawie którego zostało wydane prawomocne pozwolenie na budowę decyzja nr 595/1557 z dnia Lokalizacja Komory fermentacyjne z budynkiem operacyjnym (ob. 72) znajdują się we wschodniej części oczyszczalni w pobliżu reaktorów biologicznych. 4. Opis stanu istniejącego Oczyszczalnia ścieków w Lublinie posiada cztery zbiorniki WKF o pojemności 8270 m 3 każdy. Prowadzony jest w nich proces mezofilowej fermentacji metanowej. Są to zbiorniki żelbetowe, część środkowa ma kształt walca, górna i dolna stożka. Dopływ świeżego osadu z pompowni osadu zagęszczonego odbywa się kolejno do każdego WKF. Przełączenia realizowane są sześcioma zasuwami z napędem elektrycznym, które są zlokalizowane na rurociągach osadu zagęszczonego w budynku operacyjnym. Cztery zasuwy zainstalowane są na odejściach do każdego WKF, piąta na odcinku rurociągu doprowadzającym osad do komór 1 i 2, szósta na analogicznym odcinku do komór 3 i 4. Jest to rurociąg stalowy Dn250 mm. Mieszanie zawartości komór i podgrzewanie osadu odbywa się za pomocą pomp cyrkulacyjnych (3 pompy dla każdego WKF) i wymienników ciepła typu rura w rurze (1 dla każdego WKF) zlokalizowanych w budynku operacyjnym. Czynnikiem grzewczym jest woda o temperaturze +95 C dostarczana z kotłowni gazowej. Do rozbijania kożucha tworzącego się w WKF, służy odrębna pompa, która tłoczy 4

5 osad nad górny poziom osadu w WKF i poprzez cztery dysze zatapia tworzący się kożuch. W budynku operacyjnym zainstalowane jest 12 pomp cyrkulacyjnych, w tym 7 pomp 300 Z2K o parametrach Q=750m 3 /h, h=23m, p=55 kw, 4 pompy EMU FA35,54-510Z o parametrach Q=1000m 3 /h, h=11,5m, p=45 kw i 1 pompa EMU FA 25,93-365DKF o parametrach Q=1100m 3 /h, h=11,3m, p=40 kw. Spośród 4 pomp do likwidacji kożucha 3 to pompy typu RY o parametrach Q=450m 3 /h, h=46m, p=90 kw oraz 1 typu RY o parametrach Q= m 3 /h, h=54-48m, p=90 kw. Cyrkulacja osadu odbywa się rurociągami stalowymi Dn=800mm. Każdy WKF posiada zlokalizowane na trzech poziomach odprowadzenie dla wody nadosadowej, obecnie wyłączone z eksploatacji. Spust osadu przefermentowanego odbywa się za pomocą przelewu teleskopowego, który jest zlokalizowany w komorze w górnej, stożkowej części WKF. Ilość odpływającego osadu przefermentowanego równa jest ilości doprowadzanego osadu zagęszczonego. Możliwy też jest spust osadu przez otwarcie zasuwy na rurociągu spustowym. Osad przefermentowany kierowany jest do zagęszczaczy osadu przefermentowanego. Przed przekroczeniem górnego maksymalnego poziomu osadu w komorze, zabezpiecza przelew awaryjny podłączony do kanalizacji sanitarnej. Pomiar poziomu osadu w WKF odbywa się za pomocą poziomowskazów izotopowych. Zgodnie z danymi za rok 2008 przekazanymi przez Zamawiającego średnie ilości osadu doprowadzanego do komór wynoszą: Osad wstępny Osad nadmierny Osad zmieszany Q m 3 /d Zaw. suchej masy % Q msm T/d Zawartość części organicznych % Q msmorg T/d 383,3 5,3 19,9 74,1 14,8 384,1 4,9 18, ,3 767,4 5,1 38,7 75,2 29,1 Według tych samych danych średni czas fermentacji wynosił 31,6 doby, temperatura w komorach 35,5 0 C. Średnia produkcja biogazu w roku 2008 wyniosła m 3 /d. 5. Projektowany schemat technologiczny. Zgodnie z zapisami SIWZ w zakresie modernizacji części technologicznej wydzielonych komór fermentacyjnych WKF dokonana ma być zmiana sposobu mieszania osadu w WKF, ogrzewania osadu, rozbijania kożucha i gaszenia piany. Ponadto wykonana będzie modernizacja ścian wewnętrznych i zewnętrznych zbiorników komór fermentacyjnych, zainstalowane będą nowe pompy, armatura i ujęcie biogazu. Całość włączona zostanie do systemu automatyki i sterowania. Zmodernizowany też będzie układ zasilania obiektu w energię elektryczną. Po modernizacji dla obecnej ilości osadów (punkt 4.) wystarczająca będzie praca 2 komór o łącznej kubaturze m 3. Czas fermentacji wyniesie wtedy 21,6 dni. Dla takich wartości obliczono, że dzienna produkcja biogazu wyniesie: Q śrd = m 3 /d Q maxd = m 3 /d 5

6 Opierając się na opracowaniu pn. Koncepcja technologiczna intensyfikacji procesu usuwania azotu w oczyszczalni ścieków Hajdów w Lublinie (Kraków, maj 2008, autorzy: J. Banaś, W. Styka, P. Beńko) przyjęto, że w okresie docelowym ilości osadów wzrosną o około 20%. W takim przypadku ilości osadu doprowadzanego do komór wyniosą: Q m 3 /d Q max m 3 /d Q msm T/d Q msmorg T/d Osad ,9 17,8 wstępny Osad 460,9 22,6 17,1 nadmierny Osad zmieszany 920, ,4 34,9 Dla powyższych ilości konieczna będzie praca trzech komór fermentacyjnych o łącznej kubaturze m 3. Czas fermentacji wyniesie wtedy 26,9 dni, a dzienna produkcja biogazu: Q śrd = m 3 /d Q maxd = m 3 /d Instalację biogazu należy wymiarować dla wielkości Q maxd w okresie docelowym. W ramach modernizacji zmieniony będzie sposób mieszania osadu w WKF. Zastosowane zostało mieszadło z rurą centralną wymuszającą przepływ osadu w wielkości 3060m 3 /h. Mieszadło tłoczy osad rurą centralną w górę i jest czasowo przełączane na pracę w drugą stronę. Przełączanie mieszadła następuje też automatycznie w sytuacji pojawienia się piany. Dzięki temu piana jest zasysana i kierowana na dno WKF. Wirnik mieszadła napędzany jest silnikiem o mocy 22 kw. Zastosowanie mieszadeł pozwoli na polepszenie warunków pracy komór i zwiększenie stopnia stabilizacji osadu. Zmniejszy się też prawdopodobieństwo tworzenia się piany na powierzchni osadu w części gazowej. W budynku operacyjnym wymienione będą wymienniki ciepła do podgrzewania osadu. Wymienniki dobrane zostały na maksymalną dobową ilość osadu w okresie docelowym, czyli 1637 m 3 /d przy założeniu zasilania osadem każdej komory po 8 godzin na dobę. Taki układ zasilania wynika z faktu eksploatacji trzech komór i brakiem możliwości dawkowania osadu do więcej niż jednej komory równocześnie. Zaprojektowano cztery dwusekcyjne wymienniki ciepła typu rura w rurze. Każdy wymiennik obsługuje jedną komorę. Parametry wymiennika: Maksymalny przepływ osadu 450 m 3 /h Temperatura osadu 33, C Przepływ wody grzew m 3 /h Temperatura wody: C Rurociągi wymiany: DN200/250 Długość wymiennika: ~ 4.7 m Wysokość wymiennika: ~ 2.2 m Szerokość wymiennika: ~ 2.5 m Zapotrzebowanie: 485 kw Całkowite możliwości grzewcze wymiennika ~ 945 kw 6

7 Modernizacja zachowuje istniejący dziś system zasilania WKF osadem surowym. Pompownia osadu zagęszczonego pompuje każdorazowo osad surowy tylko do jednego WKF. Osad ten wypiera z komory osad przefermentowany. W stropie każdego WKF przewidziano komorę przelewową do odprowadzania osadu przefermentowanego. Poziom osadu w WKF jest regulowany skrzynką przelewową z zastawką zainstalowaną na końcu rury teleskopowej Dn250, która odprowadza osad do komory przelewowej z dna WKF. W przypadku jej zatkania zadziała krótka rura awaryjna. Z komory wyprowadzone są dwie rury Dn250, podstawowa odprowadzająca osad przefermentowany do dalszej przeróbki i awaryjna połączona z kanalizacją. Przewidziano możliwość spustu piany do komory przelewowej. Będzie się to mogło odbywać dzięki rurze Dn400 wyprowadzonej z wnętrza WKF do komory przelewowej. W budynku operacyjnym wymienione będą rurociągi cyrkulacyjne i doprowadzające osad surowy. Będą to rurociągi ze stali kwasoodpornej. Rurociągi cyrkulacyjne o średnicy Dn300, rurociągi osadu zagęszczonego Dn200. Wymienione będą istniejące zasuwy na zasuwy nożowe ręczne i z napędami elektrycznymi. Dla każdego WKF dobrano po dwie pompy cyrkulacyjne z czego jedna stanowi rezerwę. Będą to pompy o wydajności: Q=450 m 3 /h przy wysokości podnoszenia H=7,1 m i mocy silnika 22 kw. Wydajność ta zapewni krotność wymiany w ciągu doby na poziomie 1,3. Jako rezerwowe rozwiązanie do gaszenia piany zaprojektowano możliwość recyrkulacji powyżej lustra osadu dodatkowym rurociągiem Dn200. W tym przypadku parametry punktu pracy pompy cyrkulacyjnej wyniosą Q=397 m 3 /h i H=8,1m. Wydajność pomp cyrkulacyjnych na podstawowym obiegu gwarantuje zapewnienie przepływu optymalnego dla pracy wymiennika ciepła. Na ciśnieniowych rurociągach ssawnych pomp zainstalowane będą przepływomierze elektromagnetyczne. Nowym urządzeniem, zainstalowanym na parterze budynku operacyjnego WKF, będzie dezintegrator ultradźwiękowy o pojemności czynnej 5,6 m 3 i wydajności 12 m 3 /h. Osad do dezintegratora będzie podawany z rurociągu tłocznego osadu nadmiernego za pomocą pompy rotacyjnej o wydajności 12 m 3 /h. Zaprojektowano dwie takie pompy, w tym jedną rezerwową. Na rurociągu osadu nadmiernego za trójnikiem z odejściem do budynku operacyjnego będzie zainstalowana zasuwa. Przy jej pomocy można będzie przydławić odcinek doprowadzający osad do pompowni osadu zagęszczonego w sytuacji, gdy zagęszczony osad nadmierny nie będzie dopływał do pompy rotacyjnej obsługującej dezintegrator. Przepływ osadu będzie mierzony przepływomierzem elektromagnetycznym. Dezintegrator, przepływomierz i pompy stanowią komplet dostarczany przez producenta dezintegratora. Dezintegrator służy poprawie podatności na fermentację osadu nadmiernego. Jego działanie polega na niszczeniu ścian komórek mikroorganizmów znajdujących się w osadzie, dzięki czemu większa ilość substancji organicznej dostępna jest w procesie fermentacji. W efekcie dezintegracja intensyfikuje biochemiczny rozkład osadu oraz usprawnia pracę wydzielonych komór fermentacji, czego efektem są korzyści wynikające z: wyższej produkcji biogazu, wyższego stopnia mineralizacji osadu, oprawy własności reologicznych dla transportu hydraulicznego, skrócenia czasu fermentacji 7

8 Zwiększenie produkcji biogazu, które może osiągnąć poziom nawet 50% oznacza poprawę bilansu energetycznego komory, a także całej oczyszczalni ścieków. Wyższy ubytek substancji organicznych spowoduje zmniejszenie ilości suchej masy przechodzącej do dalszej obróbki. Osad lepiej przefermentowany łatwiej się odwadnia, co pozwala zmniejszyć dawki polielektrolitów stosowanych do preparowania osadu przed odwadnianiem oraz zwiększyć wydajność procesu odwadniania czyli zmniejszyć gabaryty urządzeń, a także zmniejszyć zużycie wody w procesie odwadniania i zmniejszyć koszty eksploatacyjne instalacji do odwadniania ze względu na mniejsze obciążenie. W efekcie końcowym następuje zmniejszenie objętości finalnego odpadu, a zatem zmniejszenie kosztów związanych z ich utylizacją (min. kosztów wywozu osadu i opłat środowiskowych za osad). Ponieważ dezintegracji poddawany jest osad zagęszczony mechanicznie, zmiana właściwości reologicznych osadu będzie miała istotne znaczenie dla poprawy warunków transportu hydraulicznego osadu przez rurociągi i wymienniki ciepła oraz mieszania osadów w komorze fermentacyjnej, a tym samym zmniejszenia zużycia energii na te operacje. Efektywniejsza fermentacja może także pozwolić na zmniejszenie czasu zatrzymania w WKF-ie, a tym samym na zwiększenie jego wydajności. Ponadto dzięki dezintegracji uzyskuje się większą stabilność procesu fermentacji, lepsze parametry higieniczne osadu. W wyniku zmodernizowanego procesu fermentacji metanowej spodziewana jest redukcja zawartości części organicznych z około 75% w osadzie surowym do 50-55% w osadzie przefermentowanym. Przefermentowany osad po odwodnieniu na prasach będzie suszony w suszarni a następnie przekazywany np. do spalania. Bezawaryjną pracę komór zapewniają przelewy awaryjne, bezpieczniki cieczowe (na nad- i podciśnienie) i regulowane zwierciadło (skrzynka przelewowa). 6. Przewody Doprowadzenie osadu surowego: Osad do budynku operacyjnego doprowadzany będzie z pompowni osadu zagęszczonego istniejącym przewodem Dn250. W budynku operacyjnym przewody doprowadzające osad surowy do każdego WKF projektuje się ze stali nierdzewnej 0H18N9 Dn200, v=1,06 m/s dla Q= 120 m3/h. Cyrkulacja osadu w WKF: Osad fermentowany będzie pobierany z dna WKF rurociągiem 0H18N9 Dn300 i tłoczony do wymienników ciepła a następnie do WKF (v=1,77m/s dla Q= 450 m3/h). Pompy cyrkulacyjne mogą również służyć do rozbicia kożucha w WKF przewodem 0H18N9 Dn200, v=3,51 m/s dla Q= 397 m3/h. Na odcinku tłocznym pomp cyrkulacyjnych każdego WKF zaprojektowano odejście Dn250 umożliwiające płukanie osadem rury teleskopowej i rury spustowej z komory przelewowej. Rurociąg ten może być też wykorzystany do spustu osadu ze zbiornika WKF. Spust osadu z WKF Z tzw. komory teleskopowej osad odpływa przewodem 0H18N9 Dn250 do istniejącego przewodu osadu przefermentowanego. Awaryjnie z komory osad może spłynąć bezpośrednio do istniejącej kanalizacji sanitarnej przewodem 0H18N9 Dn300. Doprowadzenie osadu nadmiernego zagęszczonego: Osad do budynku operacyjnego doprowadzany będzie ze stacji zagęszczania osadu nadmiernego przewodem Dn150 do pomp dezintegratora osadu. 8

9 7. Opis zmian w projekcie budowlano wykonawczym. W niniejszym projekcie zamiennym zaprojektowane zostało mieszadło z krótszym wałem, co wyniknęło ze zmian w konstrukcji kopuł zbiorników WKF. Parametry mieszadła nie zmieniły się w stosunku do poprzedniej wersji projektu wykonawczego, co pokazuje poniższa tabela: Parametr mieszadła Wersja pierwotna Wersja aktualna przepływ [l/s] zapotrzebowanie mocy [kw] moc silnika [kw] napięcie [V] częstotliwość [Hz] prędkość obrotowa [1/min] W stosunku do projektu pierwotnego zrezygnowano ze stalowej kopuły a niezbędną armaturę zainstalowano w żelbetowej kopule WKF-u. Z ujęcia biogazu wyprowadzony będzie rurociąg ze stali 0H18N9 i średnicy Dz 156x3mm łączący się z siecią biogazu wykonaną w ramach kontraktu nr 14. Ponadto do kopuły doprowadzony będzie przewód 5/4 wody technologicznej do gaszenia piany. Przewód należy prowadzić w ociepleniu komory fermentacyjnej, co go zabezpieczy przed zamarzaniem w okresie zimowym. Dodatkowo na odejściach przewodu do każdej komory w budynku operacyjnym należy zabudować po dwa elektrozawory, jeden do uruchomienia zraszania kożucha, drugi odwadniający na odgałęzieniu, w celu spuszczania wody z odcinka rurociągu na WKF-ie po zakończeniu cyklu pracy instalacji do gaszenia piany. Instalacja będzie pracowała w ten sposób, że po otrzymaniu sygnału z odpowiedniego czujnika otwierał się będzie elektrozawór na przewodzie rozpoczynając cykl gaszenia piany. Po zamknięciu się tego zaworu otworzy się elektrozawór na odgałęzieniu w celu spustu wody z odcinka przewodu prowadzonego na zewnątrz. Po zakończeniu spustu (czas do określenia w trakcie rozruchu) elektrozawór zostanie zamknięty. Do rozpoczęcia kolejnego cyklu gaszenia piany rurociąg wody technologicznej na odcinku pomiędzy trójnikiem z zaworem odwadniającym a kopułą WKF-u pozostanie pusty. Wodę z zaworu spustowego odprowadzić należy rurociągiem grawitacyjnym do najbliższego wpustu lub przewodu kanalizacyjnego. W przypadku, gdy ciśnienie w sieci wody technologicznej będzie za niskie dla potrzeb związanych z gaszeniem piany, należy w budynku operacyjnym zainstalować hydrofor. W związku z zachowaniem starych komór teleskopowych w zbiornikach WKF nr 2, 3 i 4, komora na zbiorniku nr 1 zostanie odbudowana z zachowaniem tych samych gabarytów. Regulacja poziomu osadu (zakres 195,00 mnpm ±15cm) odbywać się będzie za pomocą skrzynki z regulacyjną zasuwą przelewową, zainstalowanej na końcu rury teleskopowej odprowadzającej osad z dna WKF-u do komory odpływowej. W przypadku zatkania się rury teleskopowej jej funkcję przejmie awaryjna rura przelewowa o długości ~5m z wypływem na rzędnej Przewód ten zlokalizowany będzie w drugiej części komory za betonową ścianką. Z tej części wyprowadzony będzie też rurociąg awaryjny umożliwiający odprowadzenie osadu do kanalizacji sanitarnej. Zapewniono możliwość zamknięcia odpływowego rurociągu awaryjnego zasuwą nożową. Obie części komory połączone będą otworem 30x30cm z zastawką naścienną. 9

10 Zaprojektowane rozwiązanie umożliwia współpracę zarówno rury teleskopowej jak i awaryjnej rury przelewowej z odpływem podstawowym (do rurociągu osadu przefermentowanego) lub awaryjnym (do kanalizacji sanitarnej). 8. Wytyczne realizacji inwestycji. Prace związane z modernizacją komór fermentacyjnych rozpoczną się od modernizacji jednej z komór, podczas gdy pozostałe będą normalnie eksploatowane. W pierwszej kolejności komora zostanie opróżniona i wyczyszczona. Zdemontowane zostaną pompy i rurociągi. Demontaż rury Dn250 doprowadzającej osad surowy do komory może być wykonany na odcinku od komory (recyrkulacja) do zasuwy odcinającej dopływ osadu do WKF-u. Zasuwa musi być pozostawiona i zamknięta, co umożliwi normalną eksploatację drugiej komory podłączonej do tego samego rurociągu. Następnie będą wykonane prace związane z modernizacją części budowlanej komory i elementów budynku operacyjnego na których zlokalizowane będą nowe rurociągi i armatura dla remontowanego WKF-u. Ostatnim etapem modernizacji komory jest montaż wymiennika ciepła, pomp i rurociągów z zasuwami i przepływomierzem. Nowy przewód doprowadzający świeży osad do komory będzie wykonany na odcinku wcześniej zdemontowanym. Po zakończeniu modernizacji pierwszej komory należy dokonać jej rozruchu. Po pomyślnym zakończeniu prac, można przystąpić do modernizacji kolejnej komory. Kiedy już będą zmodernizowane dwie komory, może się okazać, że są one wystarczające dla całej ilości osadu. Wtedy modernizację pozostałych komór można będzie przeprowadzić równocześnie. Do montażu dezintegratora można przystąpić po wykonaniu modernizacji komór nr 1 i 4, a montaż pomp dla dezintegratora po zakończeniu prac przy komorze nr 3. Po zakończeniu modernizacji ostatniej komory należy wymienić pozostałe jeszcze stare odcinki rurociągu osadu zagęszczonego i włączyć do niego rurociąg z osadem po dezintegracji. 9. Wytyczne elektryczne i AKPiA. Zasilanie całego obiektu w energię elektryczną będzie zmodernizowane. Należy wykonać instalację odgromową dla WKF. W systemie monitoringu będą pokazane stany pracy urządzeń, wskazania przepływomierzy i czujników poziomu, informacja o stanie zamknięcia lub otwarcia zasuw z napędem elektrycznym. Pompy i zasuwy można będzie uruchamiać i regulować lokalnie lub zdalnie ze sterowni. Nie dotyczy to pomp dla dezintegratora, których praca sterowana będzie przez lokalną szafę sterowniczą dezintegratora. Dezintegrator będzie załączany ręcznie z lokalnej szafy po uruchomieniu zagęszczarek. Przy pracy dwóch lub trzech zagęszczarek dezintegrator będzie pracował z pełną wydajnością. Kiedy będzie pracowała tylko jedna zagęszczarka przepływ osadu do dezintegratora należy zredukować. Mieszadło WKF ma pracować w sposób ciągły. Podstawowym trybem będzie pompowanie osadu rurą centralną w górę. Przy zmianie kierunku obrotów należy zapewnić przerwę w pracy mieszadła minimum 3 minuty (przekaźnik czasowy z nastawionym czasem blokady).każde mieszadło dostarczone będzie ze skrzynką zasilająco-sterowniczą. Zasilanie WKF-ów świeżym osadem odbywać się będzie sekwencyjnie (w danym przedziale czasu pompowanie tylko do 1 WKF-u). Należy zapewnić możliwość przełączania czasowego, lub w zależności od ilości wpompowanego osadu na podstawie odczytu z przepływomierzy 71FT01 i 72FT01. Recyrkulacja i podgrzewanie osadu działają w sposób ciągły. Sterowanie ogrzewaniem osadu zostało opisane w projekcie wykonawczym Instalacje sanitarne instalacja ciepła technologicznego. 10

11 10. Wytyczne konstrukcyjne. Należy zaprojektować odbudowę stropu WKF-u nr 1. W przypadku tego zbiornika odbudowujemy tylko komorę przelewową. Na WKF-ach 2, 3 i 4 komory z izotopowymi czujnikami poziomu i komory wód nadosadowych nie będą wykorzystane. W centralnej części stropu osadzone będzie mieszadło z rurą centralną. Należy zgodnie z wytycznymi producenta zaprojektować gniazdo do jego osadzenia. Zmodernizowane i ocieplone będą ściany komór i budynku operacyjnego. Wewnątrz budynku operacyjnego wyremontowane będą ściany i posadzki. Fundamenty pod pompy zostaną odnowione oraz zostanie wykonany fundament na dezintegrator. 11. Ocena zagrożenia wybuchem W protokole zagrożenia wybuchem przestrzeni zewnętrznych WKF określono strefę wybuchowości wokół kopuły gazowej, określoną w protokole jako strefa 2. Pozostałe obszary zostały uznane za niewybuchowe. 12. Wytyczne BHP. Po modernizacji w budynku operacyjnym WKF pojawi się nowe urządzenie, dezintegrator, które jest źródłem hałasu ultradźwiękowego. W celu minimalizacji zagrożenia hałasem urządzenie będzie zamknięte w obudowie dźwiękochłonnej. Poza dodatkowym źródłem hałasu modernizacja nie spowoduje zmian w warunkach BHP przy obsłudze urządzeń zainstalowanych na zbiornikach WKF i w budynku operacyjnym. 13. Sieci zewnętrzne Do budynku operacyjnego WKF projektuje się nowe doprowadzenie osadu nadmiernego zagęszczonego (przewód 72.1) oraz nowy rurociąg wody technologicznej (przewód 72.2). Oba rurociągi projektuje się z rur PE100 Dz160x9.5mm SDR17. Nowo projektowane przewody połączyć z istniejącymi rurociągami poprzez trójniki równoprzelotowe, żeliwne, kołnierzowe. Na istniejących przewodach przed i za trójnikami zmontować złączki kołnierzowe. Na rurociągu wody technologicznej, tuż za trójnikiem projektuje sie zasuwę odcinającą. Na przewodzie osadu nadmiernego przed wejściem do budynku należy zamontować złączkę przejściową PE/stal i połączyć z rurociągiem wewnątrz obiektu. Rurociągi ułożyć na 20cm podsypce z piasku. Projektowane przewody elektryczne są przedmiotem odrębnego opracowania. Minimalne oraz maksymalne zagłębienia dna kanału wynoszą odpowiednio: - przewód i 1.62m - przewód i 2.02m Kanał zaprojektowany został ze spadkiem: - przewód 72.1 od 3.9 do przewód Wytyczne wykonania sieci zewnętrznych Rurociągi w ziemi układać zgodnie z wytycznymi producenta. Przy budowie z uwagi na istniejące uzbrojenie terenu należy postępować ze szczególną ostrożnością, przestrzegając warunków BHP. Przed zasypaniem rurociągów należy dokonać prób szczelności zgodnie z wytycznymi obowiązujących Norm. 11

12 14. Zestawienie materiałów i elementów sieci zewnętrznych Uwaga! Zestawienie nie uwzględnia elementów wyspecyfikowanych w dokumentacji obiektów. Lp Przewód 72.1 Osad nadmierny zagęszczony Nazwa Średnica Długość Ilość [mm] [m] [szt.] Dostawca Rura PE100 Dz160x9. np. KWH ~ SDR17 5 Pipe Trójnik np. Saint kołnierzowy, Dn150-1 Gobain żeliwny Złączki kołnierzowe na np. Hawle rurociągi Dn150 Złączka przejściowa np. Hawle PE/stal Lp. 1 Przewód 72.2 Woda technologiczna Średnica Długość Ilość Nazwa [mm] [m] [szt.] Rura PE100 Dz160x9. ~ SDR Łuk PE 30 o Dz Łuk PE 45 o Dz Trójnik kołnierzowy, żeliwny Zasuwa kołnierzowa Dn150-1 Dostawca np. KWH Pipe np. KWH Pipe np. KWH Pipe np. Saint Gobain Dn150-1 np. Jafar 6 Skrzynka żeliwna Teleskopowa obudowa trzpienia Złączki kołnierzowe na rury Dn np. Hawle 12

13 15. Zewstawienie urządzeń, armatury i przewodów budynku operacyjnego WKF Lp. Opis Typ, materiał ilość szt./m masa kg 1 Pompa recyrkulacyjna Q=450 m 3 /h, H=7,1m, P=22 kw np. typ N Pompa wyporowa śrubowa Q=12m 3 /h, H=40m, n=4,0kw Dezintegrator ultradźwiękowy poj. czynna 5,6 m3 np. typ DEZIN EKP Zasuwa nożowa z napędem elektr. Dn300 np. typ VNA ,0 5 Zasuwa nożowa z napędem elektr. Dn250 np. typ VNA ,0 6 Zasuwa nożowa z napędem elektr. Dn200 np. typ VNA ,0 7 Przepływomierz elektromagnetyczny Dn250 np. typ MPP 4 65,0 8 Przepływomierz elektromagnetyczny Dn65 np. typ MPP 1 15,0 9 Wymiennik ciepła Q=450m3/h, tp.os.33-36stc np. typ WCrr kpl Mieszadło do WKF np. typ TMA 6 4 kpl Skrzynka przelewowa z zastawką regulacyjną o szer.0,3m wys.podn.+-0,15m stal 0H18N9 np. typ Ekotech 4-12 Zasuwa nożowa z napędem ręcznym Dn300 np. typ VNA ,0 13 Zasuwa nożowa z napędem ręcznym Dn250 np. typ VNA ,0 14 Zasuwa nożowa z napędem ręcznym Dn200 np. typ VNA ,0 15 Zasuwa nożowa z napędem ręcznym Dn150 np. typ VNA ,0 16 Zasuwa nożowa z napędem ręcznym Dn100 np. typ VNA ,0 17 Zasuwa kołnierzowa z nap.ręcznym Dn100 żeliwo, stal nierdzewna 4 21,0 18 Zasuwa kołnierzowa z nap.ręcznym Dn65 żeliwo, stal nierdzewna 1 13,5 18a Zasuwa nożowa z nap.ręcznym Dn80 np. typ VNA ,0 19 Wstawka montażowa PN10 Dn300 stal nierdzewna, żeliwo 12 73,0 20 Wstawka montażowa PN10 Dn250 stal nierdzewna, żeliwo ,0 13

14 21 Wstawka montażowa PN10 Dn200 stal nierdzewna, żeliwo 34 49,0 22 Wstawka montażowa PN10 Dn100 stal nierdzewna, żeliwo 3 21,0 23 Wstawka montażowa PN10 Dn65 stal nierdzewna, żeliwo 1 13,0 24 Zawór zwrotny Dn200 żeliwo 8 78,0 25 Zawór zwrotny Dn100 żeliwo 2 17,0 26 Kompensator gumowy PN10 Dn ,0 27 Kompensator gumowy PN10 Dn ,0 28 Kompensator gumowy PN10 Dn ,0 29 Kompensator gumowy PN10 Dn80-2 6,0 30 Łuk hamburski 90 Dn300 s=3mm stal 0H18N ,4 31 Łuk hamburski 90 Dn250 s=3mm stal 0H18N ,5 32 Łuk hamburski 90 Dn200 s=3mm stal 0H18N9 25 7,2 33 Łuk hamburski 90 Dn150 s=3mm stal 0H18N ,8 34 Łuk hamburski 90 Dn100 s=3mm stal 0H18N9 19 1,85 35 Łuk hamburski 45 Dn300 s=3mm stal 0H18N9 12 7,2 36 Łuk hamburski 45 Dn250 s=3mm stal 0H18N9 32 5,3 37 Łuk hamburski 45 Dn200 s=3mm stal 0H18N9 12 3,6 38 Łuk hamburski 60 Dn200 s=3mm stal 0H18N9 4 4,8 39 Łuk hamburski 30 Dn200 s=3mm stal 0H18N9 4 2,4 40 Trójnik równoprzelotowy Dn300/300 stal 0H18N ,30 41 Trójnik redukcyjny Dn300/250 s=3mm stal 0H18N Trójnik równoprzelotowy Dn250/250 s=3mm stal 0H18N ,7 43 Trójnik redukcyjny Dn250/100 s=3mm stal 0H18N Trójnik równoprzelotowy Dn200/200 s=3mm stal 0H18N9 16 5,8 45 Trójnik równoprzelotowy Dn150/150 s=3mm stal 0H18N9 1 5,5 46 Trójnik równoprzelotowy Dn100/100 s=3mm stal 0H18N9 2 1,45 47 Trójnik redukcyjny skośny Dn300/200 s=3mm stal 0H18N Redukcja Dn400/300 s=3mm stal 0H18N9 4 7,98 49 Redukcja Dn300/250 s=3mm stal 0H18N9 28 3,14 50 Redukcja Dn300/200 s=3mm stal 0H18N9 24 5,7 14

15 51 Redukcja Dn250/200 s=3mm stal 0H18N9 2 2,57 52 Redukcja Dn200/100 s=3mm stal 0H18N9 2 3,42 53 Redukcja Dn150/100 s=3mm stal 0H18N Redukcja Dn100/80 s=3mm stal 0H18N9 4 0,59 55 Redukcja Dn100/65 s=3mm stal 0H18N Złączka kołnierzowa Dn250 żeliwo, stal nierdzewna 1-57 Złączka kołnierzowa Dn300 żeliwo, stal nierdzewna 4-58 Zawór kulowy wody technologicznej 4" 2 59 Zawór kulowy wody technologicznej 2" 6 60 Termometr 0-100stC Wodomierz wody technologicznej fi Obejma na istn.kanał Dn300/100 z zakończeniem kołnierzowym np. Integra 1 63 Przewód Dn300 s=3mm stal 0H18N9 239,8 22,76 kg/m 64 Przewód Dn250 s=3mm stal 0H18N9 382,0 19,0 kg/m 65 Przewód Dn200 s=3mm stal 0H18N9 270,9 15,25 kg/m 66 Przewód Dn150 s=3mm stal 0H18N9 12, ,49 kg/m 67 Przewód Dn100 s=3mm stal 0H18N9 63,5 7,41 kg/m 68 Przewód Dn65 stal 0H18N9 0, kg/m 69 Przewód Dn400 s=3mm stal 0H18N ,3 kg/m 70 Przewód wody technologicznej Dn100 PE 131,4 71 Przewód wody technologicznej Dn50 PE 53,3 72 Łuk hamburski 90 Dn50 stal 0H18N9 8 0,9 kg/m 73 Zasuwa kołnierzowa z nap.ręcznym Dn50 żeliwo, stal nierdzewna 8 11,0 74 Przewód Dn50 stal 0H18N9 2,5 75 Przewód wody technologicznej Dn32 PE Filtr z płukaniem wstecznym 5/ Łuk hamburski 30 Dn150 s=3mm stal 0H18N9 12 1,6 78 Zastawka naścienna B=30cm, H=35cm stal 0H18N Łuk hamburski ~61 Dn150 s=3mm stal 0H18N9 4 3,2 15

16 80 Zawór kulowy z napędem elektrycznym 5/4" 8 81 Ujęcie biogazu 400x150mm Typ np. Siga-Tech, stal 0H18N Bezpiecznik cieczowy Typ np. Siga-Tech, stal 0H18N Wizjer Dn400mm z wycieraczką Typ np. Siga-Tech, stal 0H18N Łuk hamburski 17 Dn250 s=3mm stal 0H18N Dysza do gaszenia piany Łuk hamburski 90 Dn400 s=3mm stal 0H18N9 4 27,6 87 Redukcja 600/400mm stal 0H18N9 4 23,1 88 Automatyczny filtr samoczyszczący strumieniem zwrotnym UWAGA: na czerwono zaznaczono elementy, które zostały dodane w projekcie zamiennym 16

17 Ocena zagrożenia wybuchem przestrzeni zewnętrznych WKF Oczyszczalni ścieków Hajdów w Lublinie. Do zagrożonych wybuchem zalicza się te pomieszczenia lub przestrzenie zewnętrzne, w których w wyniku procesu technologicznego lub magazynowania mogą tworzyć się mieszaniny wybuchowe podstawą oceny zagrożenia wybuchem danej przestrzeni jest rodzaj składników mieszaniny reaktywnej. 1. Charakterystyka składników palnych mieszaniny wybuchowej. Metan /CH4/ - masa cząsteczkowa 16 - gęstość 0,716 kg/m 3 - gęstość względna 0,55 - dolna granica wybuchowości 4,9% - górna granica wybuchowości 15,4% - temperatura wybuchu 923 K Siarkowodór IH 2 S/ - masa cząsteczkowa 34,1 - gęstość 1,54 kg/m 3 - dolna granica wybuchowości 4,3% - górna granica wybuchowości 45,5% - temperatura wybuchu 563 K 2. Opis komór WKF Istnejące 4 komory fermentacyjne są obiektami budowlanymi zamkniętymi i szczelnymi do atmosfery. W wyniku prowadzonego procesu fermentacji powstaje biogaz, którego głównym składnikiem jest metan - CH4. Pozostałe składniki to dwutlenek węgla CO 2 i azot - N 2. W skład biogazu wchodzi także siarkowodór - H 2 S w przeciętnych ilościach 100g/m 3 Każda komora fermentacji wyposażona jest w ujęcie biogazu, bezpiecznik cieczowy umożliwiający odprowadzenie biogazu do atmosfery w przypadku nadciśnienia lub zassania powietrza do części gazowej komory w przypadku spadku ciśnienia poniżej atmosferycznego. Zjawisko wypływu biogazu do atmosfery przez bezpiecznik cieczowy nastąpi jedynie sporadycznie a jednorazowo i nie przekroczy 10 m 3. System odpływu osadu uzależniony od ilości wprowadzonego osadu praktycznie wyklucza powstanie podciśnienia. 17

18 3. Określenie wielkości i klasyfikacja stref zagrożonych wybuchem. Dla zamkniętych komór fermentacji ustala się zewnętrzną strefę zagrożenia wybuchem - "2" o promieniu R=3 m licząc od wylotu biogazu z króćca bezpiecznika cieczowego i wylotu spustowego wyprowadzonego z ujęcia biogazu. Przestrzeń zagrożona wybuchem ma kształt dwóch nachodzących na siebie sfer kulistych. 4. Oznakowanie strefy zagrożenia. Oznakowanie strefy zagrożenia wykonać wg wytycznych zawartych w normie PN-92/N " Barwy i znaki bezpieczeństwa". 18

19 19

20 20

21 21

22 22

23 23