Udział pracodawców w systemie kształcenia i egzaminów potwierdzających kwalifikacje w zawodzie buduje sukces ucznia na rynku pracy

Transkrypt

1 Udział pracodawców w systemie kształcenia i egzaminów potwierdzających kwalifikacje w zawodzie buduje sukces ucznia na rynku pracy Projekt : Rozwój banków zadań do egzaminu zawodowego Strona 1

2 O projekcie Cel szczegółowy POWER Dostosowanie kształcenia i szkolenia zawodowego do potrzeb rynku pracy poprzez zaangażowanie przedstawicieli pracodawców i pracowników na wszystkich etapach jego programowania. Cel projektu Rozbudowanie istniejącej obecnie bazy zadań egzaminacyjnych poprzez stworzenie nowych zadań na egzamin potwierdzający kwalifikacje w zawodzie z zaangażowaniem pracodawców/przedstawicieli pracodawców, którzy uczestniczyć będą w każdym etapie procesu, tj. tworzenia zadań, recenzowania ich oraz oceniania zdających. Oś priorytetowa II : Efektywne polityki publiczne dla rynku pracy, gospodarki i edukacji Działanie 2.1 : Kształcenie i szkolenie zawodowe dostosowane do potrzeb zmieniającej się gospodarki. Okres realizacji : Od r. do r. Obszar realizacji : Realizator : Cała Polska Centralna Komisja Egzaminacyjna Ministerstwo Edukacji Narodowej Stan prawny Strona 2

3 Spis treści 1.Zamiast wstępu. 2.Różne modele kształcenia zawodowego. 3.Organizacja kształcenia zawodowego w Polsce. 4.Formy współpracy szkół z pracodawcami ( dobre praktyki ). 5.Egzamin w kwalifikacjach. 6.Udział pracodawców w systemie egzaminacyjnym. 7.Kto może prowadzić szkołę kształcącą w zawodach? 8.Młodociany pracownik. Strona 3

4 I. Zamiast wstępu Dostosowanie kształcenia zawodowego do potrzeb rynku pracy jest priorytetem edukacji zawodowej. Celem jej jest zapewnienie wykwalifikowanych kadr dla rozwijającej się gospodarki w takim zakresie i tempie, aby zrównoważyć zapotrzebowanie na pracowników z możliwością ich wykształcenia i przygotowania do wejścia na rynek pracy. Pojęcie kształcenia zawodowego definiuje się najczęściej w literaturze pedagogicznej jako proces, którego celem jest przekazanie uczniom określonego zasobu wiedzy i umiejętności z zakresu przemysłu, rolnictwa i hodowli oraz szeroko rozumianych usług. Proces ten obejmuje przekazanie określonego zasobu wiedzy ogólnej oraz specjalistycznych umiejętności teoretycznych i praktycznych, których opanowanie uprawnia uczniów do wykonywania wybranego zawodu. Rezultatem kształcenia zawodowego jest wykształcenie zawodowe uzyskane w określonej specjalności 1). W wielu krajach pracodawcy włączają się w system edukacji poprzez między innymi: identyfikację potrzeb kwalifikacyjno-zawodowych niezbędnych dla zmieniającego się rynku pracy, w weryfikację określonych wymagań kwalifikacji, kompetencji zawodowych, podstawy programowej dla zawodów, a także czynnie uczestniczą w procesie przygotowywanie i przeprowadzania egzaminów. Realizowany w Niemczech i Austrii system dualny edukacji zawodowej jest pewną gwarancją celowości i jakości kształcenia. Jest też wskazówką dla reform wprowadzanych w naszym kraju. Wiodącą rolę w systemie dualnym mają pracodawcy. To oni są inicjatorami wprowadzenia do systemu szkolnego nowego zawodu, określenia zakresu umiejętności, wiedzy i kompetencji absolwenta, współuczestniczą w redagowaniu podstawy programowej dla zawodu, wspomagają proces edukacyjny, wreszcie uczestniczą w ostatnim ogniwie szkolnej edukacji zawodowej, w egzaminie. Mogą brać udział w opracowaniu zadań egzaminacyjnych jako autorzy lub recenzenci. Wreszcie mogą pełnić funkcję egzaminatorów. Wynik egzamin zawodowego jest informacją przede wszystkim dla zdającego, ale także dla nauczycieli, weryfikując ich pracę. Egzamin jest jednocześnie wykładnią dla nowego cyklu edukacyjnego wskazując mocne i słabe strony organizacji edukacji zawodowej. Obecność przedstawicieli pracodawców na tym etapie kończącym jeden a zaczynającym następny cykl edukacyjny jest niezwykle cenna. Państwa uwagi, wiedza i umiejętności umożliwią dostosowywanie edukacji do Waszych oczekiwań będących jednocześnie oczekiwaniami rynku pracy. Dzisiejszy rynek pracy i edukacja rozwijają się równolegle zbyt rzadko krzyżując swe drogi. A przecież tylko dzięki pełnej współpracy można rozwiązać problemy kadrowe rynku pracy. Strona 4

5 II. Różne modele kształcenia zawodowego SYSTEM SZKOLNY Zajęcia teoretyczne w szkole Zajęcia praktyczne w warsztatach szkolnych, w CKP, w pracowniach i laboratoriach Praktyka zawodowa w klasach technikum u pracodawców na podstawie zawartych ze szkołą umów Kształcenie modułowe z wykorzystaniem szkolnych pracowni SYSTEM DUALNY Zajęcia teoretyczne w szkole zajęcia praktyczne u pracodawcy System dualny nauczania pozwala na dostosowanie edukacji do potrzeb i oczekiwań pracodawców a uczniom/ absolwentom pozwala na łagodne, płynne przejście z okresu edukacji szkolnej do aktywności na rynku pracy. System dualny realizowany na poziomie szkolnictwa zawodowego i technicznego jest dominującym w stosunku do systemu szkolnego w Szwajcarii, w Niemczech, Austrii. Występuje także w Czechach, na Węgrzech i w Holandii. Jakie korzyści wynikają z rozwiniętego systemu dualnego dla pracodawców? Odpowiedzi w procentach: Główne powody stosowania systemu dualnego Niemcy Austria Szkolenie dla potrzeb firmy Szkolenie pracowników, których nie ma rynku Zmniejszenie fluktuacji Możliwość doboru spośród najlepszych stażystów Uniknięcie błędów w rekrutacji kadr Oszczędności na wprowadzaniu do pracy pracowników rekrutowanych na rynku pracy Budowanie prestiżu firmy Oszczędności na zatrudnianiu niewykwalifikowanych pracowników Oszczędności kosztów rekrutacji pracowników Mieczysław Kabaj, Wpływ systemów kształcenia zawodowego na zatrudnienie i bezrobocie młodzieży, IPiSS, Warszawa, 2012 Strona 5

6 III. Organizacja kształcenia zawodowego w Polsce TAK JEST : Szkoły ponadgimnazjalne Licea ogólnokształcące Szkoła policealna o okresie nauczania nie dłuższym niż 2.5 roku Czteroletnie technikum Trzyletnia szkoła zasadnicza Trzyletnia szkoła specjalna przysposabiająca do pracy TAK MA BYĆ: Szkoły ponadpodstawowe Czteroletnie liceum ogólnokształcące Pięcioletnie technikum Branżowa szkoła I stopnia Branżowa szkoła II stopnia Szkoła policealna Szkoła specjalistyczna przysposabiająca do pracy Edukacja szkolna obejmuje tylko te zawody, które ujęte są w Rozporządzeniu MEN z 23 grudnia 2011 r. w sprawie klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego (Dz. U. z 2012 r. poz. 7 z późniejszymi zmianami). Strona 6

7 Klasyfikacja właściwa według rozporządzenia: Zawody zostały podzielone na jedną, dwie a nawet trzy kwalifikacje. Planuje się zmniejszenie kwalifikacji w szkołach branżowych do 1 kwalifikacji, a dla szkół technicznych do 2 kwalifikacji. Bywają wspólne kwalifikacje dla kilku zawodów - są jednocześnie skróconą ścieżką uzyskania uprawnień do wykonywania pokrewnych zawód np. Kwalifikacja w różnych zawodach Technik budownictwa B.30 Sporządzanie kosztorysów i przygotowanie dokumentacji przetargowej Technik drogownictwa Technik dróg i mostów kolejowych Strona 7

8 Wszystkie zawody klasyfikacji szkolnej pogrupowane zostały w ramach obszarów kształcenia 1. Administracyjno-usługowy (A) 2. Budowlany (B) 3. Elektryczno-elektroniczny (E) 4. Mechaniczny i górniczo-hutniczy (M) 5. Rolniczo-leśny z ochroną środowiska (R) 6. Turystyczno-gastronomiczny (T) 7. Medyczno-społeczny (Z) 8. Artystyczny(S) W zakresie każdego obszaru występuje kilkanaście kwalifikacji i zawodów. Np. obszar budowlany to zawody jednokwalifikacyjne (np.murarz-tynkarz) i składające się z dwóch lub trzech kwalifikacji (np. monter zabudowy i robót wykończeniowych w budownictwie). Przykład Mechanik maszyn i urządzeń drogowych Monter sieci, instalacji i urządzeń sanitarnych Blacharz izolacji przemysłowych Kominiarz Monter izolacji przemysłowych Monter izolacji budowlanych Monter budownictwa wodnego Monter nawierzchni kolejowej Betoniarz-zbrojarz Monter konstrukcji budowlanych Monter zabudowy I robót Wykończeniowych W budownictwie Technik Urządzeń i Systemów Energetyki odnawialnej Obszar BUDOWLANY 36 kwalifikacji w zawodach: 9 w technikum 16 w szkole zasadniczej zawodowej Technik budownictwa Technik Renowacji Elementów Architektury Technik Urządzeń sanitarnych Zdun Kamieniarz Cieśla Murarz-tynkarz Dekarz Technik Budownictwa wodnego Technik drogownictwa Technik geodeta Technik gazownictwa Techn Dróg i mostów kolejowych Strona 8

9 O efektach kształcenia zawodowego stanowi Rozporządzenie MEN z 7 lutego 2012 r. w sprawie podstawy programowej kształcenia w zawodach (Dz. U. z 2012 r. poz.184 z późniejszymi zmianami). Podstawy programowe wskazują umiejętności jakie powinien osiągnąć uczeń po ukończeniu nauki zawodu np.: Mechanik pojazdów samochodowych Diagnoza i naprawa podzespołów i zespołów pojazdów samochodowych- Kwalifikacja M.18 Uczeń : 1) przyjmuje pojazd samochodowy do diagnostyki oraz sporządza dokumentację tego przyjęcia 2) przygotowuje pojazd samochodowy do diagnostyki 3) charakteryzuje budowę pojazdów samochodowych oraz wyjaśnia zasady działania podzespołów i zespołów tych pojazdów 4) określa podzespoły i zespoły pojazdów samochodowych 5) stosuje narzędzia i przyrządy pomiarowe do wykonania diagnostyki pojazdów samochodowych 6) dobiera metody oraz określa zakres diagnostyki pojazdów samochodowych 7) stosuje programy komputerowe do diagnostyki pojazdów samochodowych 8) wykonuje pomiary i badania diagnostyczne pojazdów samochodowych oraz interpretuje ich wyniki 9) ocenia stan techniczny pojazdów samochodowych. Dominującym systemem kształcenia zawodowego w Polsce jest kształcenie szkolne, formę kształcenia dualnego w Polsce realizują przede wszystkim Akademie rzemiosła lub szkoły współpracujące z Izbą Rzemieślniczą. Praktyczna nauka zawodu młodocianych pracowników realizowana jest u pracodawców indywidualnych, najczęściej zrzeszonych w izbach rzemieślniczych ( egzamin zawodowy organizowany jest przez Izbę Rzemieślniczą ). Własne szkoły kształcące w zawodach prowadzą także osoby prawne w pełni realizując naprzemienność kształcenia zawodowego teoretycznego i praktycznego np. organem prowadzącym Zespół Szkół Budowlanych w Poznaniu jest Wielkopolska Izba Budownictwa, czy Zespół Szkół Zawodowych PBO w Zielonej Górze prowadzona przez Przedsiębiorstwo Budownictwa Ogólnego sp. z o.o. Strona 9

10 IV. Formy współpracy szkół z pracodawcami Dzięki lokalnym projektom partnerstwa wiedzy zwiększył się udział urzędów państwowych, uczelni, lokalnych przedsiębiorców w organizowanie praktyk dla uczniów i staży dla nauczycieli. W ten sposób umożliwia się im dostęp do nowoczesnych technologii, maszyn i urządzeń. JEDNOSTKI SAMORZĄDU TERYTORIALNEGO, URZĘDY PAŃSTWOWE SZKOŁY I PLACÓWKI OŚWIATOWE EDUKACJA ZAWODOWA PRACODAWCY UCZELNIE Kolejną inicjatywą był projekt realizowany przez PARP z udziałem Polskiego Stowarzyszenia Zarządzania Kadrami Biznes dla edukacji, którego celem było nawiązanie współpracy grup pracodawców skupionych wokół różnych branż ze szkołami i uczelniami. Inną koncepcją realizacji współpracy między przedsiębiorcami, instytucjami oświatowymi a jednostkami badawczo-rozwojowymi są klastry przemysłowe. Przykładem modelu klastrowego jest działalność Stowarzyszenie Grupy Przedsiębiorców Przemysłu Lotniczego Dolina Lotnicza, które było odpowiedzią na konieczność utworzenie zaplecza wykwalifikowanych pracowników niezbędnych do rozwoju przedsiębiorstw przemysłu lotniczego. W tym celu powołano Centrum Szkolenia Operatorów CEKSO zrzeszające szkoły techniczne województwa podkarpackiego i nawiązano współpracę z CKP w Rzeszowie, gdzie utworzono pracownie specjalistyczne. Badania przeprowadzone przez MEN w 2010 r. z zakresu współpracy firm z placówkami oświatowymi wskazują, że 23% organizacji objętych badanie współpracuje ze szkołą/ckp. Najczęściej były to firmy z sektora MŚP. Niewiele zmieniło się od tamtej pory. Strona 10

11 Formy współpracy przedsiębiorstw współpracujących ze szkołami lub Centrami kształcenia Praktycznego wymieniane przez badanych przedstawia poniższy wykres: Zajęcia praktyczne Praktyki zawodowe Sponsorowanie szkół Kształcenie zawodowe(teoretyczne i praktyczne) Szkolenia dla uczniów przy współpracy ze Wzbogacanie bazy szkoły w materiały Umowa partnerska ze szkołą zawodową Dostarczanie materiałów/surowców do Dostarczanie wyposażenia pracowni Opracowywanie programów nauczania we Patronat szkoły/ckp lub pracowni Współorganizacja wycieczek dydatycznych dla Organizacja olimpiad i konkursów Finansowanie stypendiów dla uczniów Szkolenia dla nauczycieli 0% 10% 20% 30% 40% 50% 60% 70% Na podstawie źródła: Badanie funkcjonowania systemu kształcenia zawodowego w Polsce. Raport z badania wśród przedsiębiorstw metodą wywiadów telefonicznych CATI, MEN, Warszawa 2010, s. 18. Inne formy współpracy występujące w organizacji pracy szkoły to : przeprowadzanie części praktycznej egzaminu potwierdzającego kwalifikacje w zawodzie, udział pracodawców jako egzaminatorów w egzaminie potwierdzającym kwalifikacje zawodowe 3). Strona 11

12 Dobre Praktyki: Klasy patronackie pracodawca podpisuje umowę ze szkołą uczestniczy w opracowaniu programu nauczania część praktyczna nauczania w całości odbywa się u pracodawcy przy użyciu jego tehnologii, maszyn,materiałów szkoła/ckp W programie nauczania szkoła uwzględnia oczekiwania pracodawcy jeżeli firma działa na rynku zagranicznym szkoła wprowadza do planu nauczania odpowiedni język obcy 4) prowadzi kształcenie teoretyczne Dla uczniów, a także i nauczycieli firma organizuje specjalistyczne kursy, nie rzadko zakończone wydaniem odpowiedniego certyfikatu. Pracodawcy często promują uczniów stypendiami, premiami lub innymi formami nagrody. Klasy patronackie prowadzą m.inn. Haering Polska, Man Truck&Bus Polska, AHK Polska (Polsko- Niemiecka Izba Przemysłowo-Handlowa).W branży motoryzacyjnej od wielu lat Volkswagen współpracuje z Zespołem Szkół nr 1 w Swarzędzu prowadząc kształcenie w zawodach mechanika i elektromechanika pojazdów samochodowych, mechatronika, operatora obrabiarek skrawających. Firma szkoli uczniów jako młodocianych pracowników a najlepszym umożliwia zdobycie certyfikatów uprawniających do pracy w krajach UE. Klasy patronackie w branży motoryzacyjnej prowadzi także firma Peugeot Polska 4) Programy edukacyjne realizowane przez firmy skierowane są częściej do studentów rzadziej do uczniów szkół ponadgimnazjalnych. Te, skierowane do szkół i placówek oświatowych to np. : Praktyczna nauka zawodu z FAKRO - skierowany do uczniów w zawodach budowlanych Lidl Akademia Handlowa - skierowany do uczniów w zawodzie technika handlowca i sprzedawcy Strona 12

13 MAPEI BRANDED SCHOOL- Szkoła pod patronatem MAPEI firma uruchomiła Mobilne centrum szkoleniowe MAPEI- autobus, który dociera do uczniów wielu szkół budowlanych. Zagrzewamy do nauki program edukacyjny PGNiG TERMIKA SA Edukacja zawodowa a świat mody to program firmy ACUS właściciela marki odzieżowej Cateria i inne programy. V. Egzamin z kwalifikacji w zawodzie Egzamin z kwalifikacji w zawodzie jest wprowadzony do systemu egzaminów zewnętrznych. Składa się z dwóch części i jest formą oceny poziomu opanowanie wiedzy i umiejętności zdającego w zakresie jednej kwalifikacji wyodrębnionej w danym zawodzie ustalone w podstawie programowej kształcenia w zawodach. Do egzaminu mogą przystąpić uczniowie, absolwenci i osoby które ukończyły kwalifikacyjny kurs zawodowy. Część pisemna - test 40 zadań wielokrotnego wyboru. Trwa minut ( przyjęto jednolity czas 60 minut). Przeprowadzany w formie elektronicznej lub z wykorzystaniem arkuszy egzaminacyjnych i kart odpowiedzi. Próg zdawalności - 50% Część praktyczna to wykonanie jednego zadania, którego rezultatem jest wyrób, usługa lub dokumentacja. Trwa od 120 do 240 minut w zależności od kwalifikacji. Próg zdawalności - 75% Strona 13

14 Po zdaniu obu części zdający otrzymuje świadectwo w zakresie jednej kwalifikacji. Po zdaniu wszystkich kwalifikacji wyodrębnionych w danym zawodzie i ukończeniu odpowiedniego poziomu wykształcenia otrzymuje dyplom potwierdzający kwalifikacje zawodowe. Na wniosek posiadacza dyplomu, odpowiednia komisja okręgowa wydaje suplement Europass do dyplomu ułatwiający poruszanie się po europejskim rynku pracy. Kwalifikacyjny kurs zawodowy a pracodawca: KKZ to forma szybkiego pozyskania wykwalifikowanego pracownika (forma krótsza niż szkoła dla dorosłych kształcenie w konkretnej wymaganej przez pracodawcę kwalifikacji) KKZ daje możliwość podnoszenia kwalifikacji lub przekwalifikowania się osób dorosłych (np. pracowników). VI. Możliwości udział pracodawców w systemie egzaminacyjnym: Prowadzi swój własny ośrodek egzaminacyjny U niego odbywa sie część praktyczna egzaminu. Warunek: prowadzi praktyczną naukę zawodu oraz uzyskał upoważnienie od Okręgowej Komisji Egzaminacyjnej Pracodawca - egzaminatorem * jest przedstawicielem pracodawcy lub orgaznizacji pracodawców albo stowarzyszenia lub samorządu zawodowego posiada kwalifikacje wymagane od instruktora praktycznej nauki zawodu i conajmniej 3 l-etni staż w zawodzie w którym przeprowadzany jest egzamin spełnia warunki art.10 pkt 5 ust.2-4 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela ukończył z wynikiem pozytywnym szkolenie dla kandydatów na egzaminatorów organizowane przez OKE i uzyskał wpis do ewidencji egzaminatorów *Art.9 c ust.4 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2015 r. poz oraz z 2016 r. poz. 35, 64, 195, 668 i 1010). Strona 14

15 Pracodawca egzaminatorem. Co trzeba zrobić, aby pełnić funkcję egzaminatora? krok 1 Złożyć wymagane dokumenty w OKE krok 2 krok 3 Ukończyć szkolenia dla egzaminatorów z wynikiem pozytywnym Wystąpić do dyrektora własciwej OKE o wpis do ewidencji egzaminatorów w zakresie danej kwalifikacji krok 4 Egzaminator powoływany jest przez dyrektora właściwej OKE w zależności od potrzeb Strona 15

16 Kto może być instruktorem praktycznej nauki zawodu? Osoba, która ma : Przygotowanie pedagogiczne : przygotowanie pedagogiczne lub ukończony kurs pedagogiczny wymagany od nauczycieli albo ukończony kurs pedagogiczny zatwierdzony przez kuratora oświaty Wymagane kwalifikacje: co najmniej tytuł mistrza w zawodzie, którego będą nauczać, lub w zawodzie wchodzącym w zakres zawodu, którego będą nauczać lub świadectwo ukończenia technikum, technikum uzupełniającego lub szkoły równorzędnej albo świadectwo ukończenia szkoły policealnej lub dyplom ukończenia szkoły pomaturalnej lub policealnej i tytuł zawodowy w zawodzie, którego będą nauczać, lub w zawodzie pokrewnym do zawodu, którego będą nauczać, oraz co najmniej trzyletni staż pracy w zawodzie, którego będą nauczać lub świadectwo ukończenia liceum zawodowego i tytuł robotnika wykwalifikowanego lub równorzędny w zawodzie, którego będą nauczać, oraz co najmniej czteroletni staż pracy w tym zawodzie nabyty po uzyskaniu tytułu zawodowego lub świadectwo ukończenia liceum ogólnokształcącego, liceum technicznego, liceum profilowanego, uzupełniającego liceum ogólnokształcącego, technikum i technikum uzupełniającego, kształcących w innym zawodzie niż ten, którego będą nauczać, lub średniego studium zawodowego i tytuł robotnika wykwalifikowanego lub równorzędny w zawodzie, którego będą nauczać, oraz co naj mniej sześcioletni staż pracy w tym zawodzie nabyty po uzyskaniu tytułu zawodowego lub dyplom ukończenia studiów wyższych na kierunku (specjalności) odpowiednim dla zawodu, którego będą nauczać, oraz co najmniej trzyletni staż pracy w tym zawodzie nabyty po uzyskaniu dyplomu lub dyplom ukończenia studiów wyższych na innym kierunku (specjalności) oraz co najmniej sześcioletni staż pracy w zawodzie, którego będą nauczać Strona 16

17 Kopalnia Budryk - przygotowania do egzaminu uczniów ZSP w Ornontowicach Ośrodek Egzaminacyjny w PBO sp. z o.o. w Zielonej Górze - Przygotowania do egzaminu uczniów ZSZPBO VII. Kto może prowadzić szkołę kształcącą w zawodach? Dzisiejsze szkoły zawodowe w znakomitej większości powstawały w drugiej połowie XX wieku jako odpowiedź na potrzeby rynku pracy różnych branż przemysłu, rolnictwa, leśnictwa, handlu i usług, kolejnictwa itd. Wiele z nich powstało przy dużych zakładach pracy jako szkoły przyzakładowe, decyzją odpowiednich ministrów. Do dziś funkcjonują w Polsce szkoły resortowe prowadzone przez Ministra rolnictwa i rozwoju wsi, Ministra środowiska, Ministra obrony narodowej, Ministra spraw wewnętrznych i administracji. Swoje szkoły prowadzi też Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Ustawa o systemie oświaty wprowadzona w 1991 roku oddała prowadzenie i zakładanie szkół publicznych ponadgimnazjalnych jednostce samorządu terytorialnego- powiatom. Jednak dopuszcza zakładanie i prowadzenie szkół również przez osoby prawne i fizyczne. Nie ma więc przeszkód prawnych, które uniemożliwiałyby pracodawcom zakładanie i prowadzenie szkół. Procedury zakładania szkół publicznych wymagają: aktu założycielskiego, zezwolenia na założenie szkoły udzielonego przez odpowiedni organ jednostki samorządu terytorialnego i wpisanie szkoły do rejestru szkół publicznych i o uprawnieniach szkół publicznych. do wniosku należy także dołączyć projekt statutu szkoły(zezwolenie na założenie szkoły wydaje się na czas nieokreślony). Zasady finansowania szkół publicznych prowadzonych przez inne podmioty niż jednostki samorządu terytorialnego określają przepisy art. 80 ust. 3 ustawy o systemie oświaty. Strona 17

18 VIII. Młodociany pracownik Organizacja edukacji szkolnej ucznia - młodocianego pracownika: 1.Kształcenie teoretyczne ogólne odbywa się w szkole a zawodowe na kursach. Kształcenie praktyczne - u pracodawcy Kształcenie ogólne odbywa się w systemie klasowo-lekcyjnym Kształcenie zawodowe teoretyczne - 4 tygodnie w każdej klasie (po 136 godzin lekcyjnych) w Oddziach Dokształcania i Doradztwa Zawodowego. 2. Kształcenie teoretyczne ogólne i zawodowe odbywa sie w szkole a kształcenie praktyczne - u pracodawcy Kształcenie ogóle odbywa się w systemie klasowo-lekcyjnym Kształcenie teoretyczne zawodowe odbywa się w systemie klasowo-lekcyjnym Kształcenie zawodowe może być realizowane w szkole w systemie modułowym Kształcenie szkolne jest naprzemienne z kształceniem u pracodawcy. Mechanizmy finansowe : dofinansowanie kosztów kształcenia zawodowego wypłacane z Funduszu Pracy dofinansowanie realizowane na pdst. art.70b ustawy o systemie oświaty uzależnione jest od formy kształcenia i czasu jego realizacji i podlega rewaloryzacji (kwota dofinansowania wynosi: dla zawodów o 24 miesięcznym cyklu kształcenia 4587,00 zł,a dla zawodów o 36- miesięcznym cyklu kształcenia -8081,00zł). Zgodnie ze znowelizowanym art. 70b ust. 11 ustawy o systemie oświaty dofinansowanie kosztów kształcenia młodocianych pracowników stanowi pomoc de minimis udzielaną zgodnie z warunkami określonymi w rozumieniu przepisów rozporządzenia Komisji (UE) Nr 1407/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L 352 z , str. 1). Strona 18

19 Jakie warunki trzeba spełnić, aby ubiegać się o dofinansowanie do kosztów kształcenia? Art 70 b uso Art 70 b uso Art.70 b uso Umowa pracodawcy z młodocianym pracownikiem o kształcenie ma charakter umowy na czas nieokreślony (Kodeks Pracy dział Zatrudnienie młodocianych) Pracodawca lub osoba prowadząca zakład w imieniu pracodawcy albo osoba zatrudniona u pracodawcy posiada kwalifikacje wymagane do prowadzenia przygotowania zawodowego młodocianych określone w przepisach w sprawie przygotowania zawodowego młodocianychi ich wynagradzania Dofinansowanie przyznaje wójt (burmistrz, prezydent miasta) właściwy ze względu na miejsce zamieszkania młodocianego pracownika Dofinansowanie stanowi pomoc de minimis Zaświadczenie potwierdzające zdanie przez młodocianego egzaminu czeladniczego lub dyplom zawodowy wydany przez Okręgową Komisję Egzaminacyjną Przypisy: Akty prawne: 1. C.Kupisiewicz, M. Kupisiewicz Słownik pedagogiczny, W-wa 2009 s edukacja zawodowa w Niemczech dualny system kształcenia zawodowego. 3. Współpraca pracodawców ze szkołami zawodowymi. Teraźniejszość i przyszłość KOWEZiU Warszawa Współpraca pracodawców ze szkołami zawodowymi. Teraźniejszość i przyszłość KOWEZiU Warszawa 2013 s Ustawa z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (tekst jednolity z dnia 2 lutego 2016 r. Dz.U. z 2016 poz. 1943, ze zm.). 2. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 27 kwietnia w sprawie szczegółowych warunków i sposobu przeprowadzania egzaminu potwierdzającego kwalifikacje w ( Dz.U.2015 poz.673). 3. Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 11 stycznia 2012 r. w sprawie egzaminów eksternistycznych (Dz.U. z 2012 r. poz.188, ze zm.). Strona 19

20 4. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 15 grudnia 2010 r. w sprawie praktycznej nauki zawodu (Dz.U. z 2010 r. Nr 244, poz. 1626). 5. Obwieszczenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 6 grudnia 2013 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie przygotowania zawodowego młodocianych i ich wynagradzania(dz.u. z 2014 poz.232). 6. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 23 grudnia 2011 r. w sprawie klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego (Dz.U. z 2012 r., poz.184 z późn.zm.). 7. Obwieszczenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 13 sierpnia 2015 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej w sprawie ramowego programu szkolenia kandydatów na egzaminatorów, sposobu prowadzenia ewidencji egzaminatorów oraz trybu wpisywania i skreślania egzaminatorów z ewidencji(dz.u. z 2015 poz. 1305). 8. Ustawa z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela (Obwieszczenie Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 10 stycznia 2014 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy Karta Nauczyciela Dz.U nr 0 poz.191). Bibliografia i netografia: 1. Stan szkolnictwa zawodowego w Polsce - raport Koweziu Warszawa P. Zaręba, R. Kupczyk, J. Misztal, M. Hadrian, A. Biernat Współpraca Szkół Zawodowych z pracodawcami KOWEZiU Warszawa Szkolnictwo Zawodowe w Polsce a w innych krajach Unii Europejskiej - Płock M. Kabaj Wpływ systemów kształcenia zawodowego na zatrudnienie i bezrobocie młodzieży IPiSS Warszawa A. Jawor-Joniewicz Raport specjalny dotyczący biznesu i edukacji w Polsce PARP Warszawa R. Nowakowska-Siuta Kształcenie Zawodowe w krajach Unii Europejskiej CKE Warszawa http/ zawodowa w Niemczech dualny system kształcenia zawodowego Strona 20