3. Metody identyfikacji defektów 3.1. Wprowadzenie
|
|
- Magda Filipiak
- 7 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 3. Metody identyfikacji defektów 3.1. Wprowadzenie Uzyskanie informacji na temat rodzaju defektu, a co za tym idzie stopnia zagrożenia dla poprawnego działania systemu izolacyjnego, pozwala na podjęcie prawidłowej decyzji dotyczącej wyłączenia z pracy zdefektowanego elementu. Posiadanie tej informacji umożliwia przeprowadzenie planowych, nie wymuszonych awarią oraz najmniej kosztownych i uciążliwych remontów. Identyfikacja defektów prawie zawsze sprowadza się do porównywania cech badanego obiektu z cechami skatalogowanych defektów, znajdującymi się we wcześniej przygotowanej bazie danych. Wymaga to zbudowania bazy danych zawierającej maksymalnie bogatą listę różnorodnych defektów. Dotychczas stworzono wiele różnych metod identyfikacji defektów, między innymi: chemiczne, optyczne, akustyczne i elektryczne. Każda z nich ma zastosowanie w odniesieniu do specyficznych obiektów i warunków badań oraz może służyć wykrywaniu tylko pewnych rodzajów defektów. Metody chemiczne, na przykład bazujące na badaniu oleju pozwalają wywnioskować o lokalnym przegrzaniu, utożsamianym z punktowym defektem. Metoda termowizyjna, jako jedna z metod optycznych, pozwala wykryć dużą rezystancję przejścia we wszelkiego rodzaju urządzeniach, natomiast metoda fotograficzna pozwala wykryć tylko sam fakt występowania wyładowań niezupełnych w widocznym miejscu [50]. Metody akustyczne umożliwiają nie tylko wykrycie wyładowań niezupełnych, lecz także umiejscowienie ich, np. w kadzi transformatora. Podstawą metody elektroakustycznej (EA) jest analiza sygnału akustycznego generowanego przez wyładowania niezupełne (wnz) [41, 75, 73, 74, 76, 82]. Większość energii wyładowania niezupełnego zamieniana jest w energię elektryczną, cieplną i chemiczną. Przyjmuje się, że w czasie wyładowania niezupełnego następuje impulsowa przemiana części energii elektrycznej na energię mechaniczną, ze sprawnością 1 5 %. Od strony fizykalnej, pojedyncze wyładowanie niezupełne można porównać do mikroeksplozji, która ma miejsce w dielektryku. Przy założeniu, że wyładowanie niezupełne ma miejsce w ośrodku jednorodnym, można je traktować jak punktowe źródło 33
2 zaburzeń sprężystych. Drgania te są przenoszone w postaci fali akustycznej. Zakres stosowania metody EA do identyfikacji defektów jest ograniczany przez wysoki poziom zakłóceń akustycznych lub elektromagnetycznych, złożoną geometrię obiektu badań uniemożliwiającą zamocowanie przetworników pomiarowych, stosowanie w badanych obiektach dielektryków lub układów izolacyjnych o niskim współczynniku sprężystości. Dlatego użycie metody EA zwykle nie umożliwia identyfikacji rodzaju defektu. Jest ona jednak szczególnie przydatna do lokalizacji wyładowań niezupełnych a najważniejszą jej zaletą jest możliwość stosowania w bardzo trudnych warunkach eksploatacji urządzeń elektroenergetycznych. Bardzo szeroko rozpowszechnione sposoby identyfikacji defektów opierają się na różnych metodach elektrycznych. Niniejsza praca bazuje na metodach elektrycznych związanych z pomiarem i analizą wyładowań niezupełnych. Poniżej przedstawione są różne metody identyfikacji defektów oparte na pomiarach wielkości elektrycznych charakteryzujących wyładowania niezupełne generowane przez defekty Metoda tradycyjna, oparta na pomiarze wielkości podstawowych charakteryzujących wyładowania niezupełne Schemat podstawowego układu do detekcji wyładowań niezupełnych (wnz) przedstawia rysunek 3.1.a [58, 80, 85]. Każde wyładowanie (wewnętrzne lub powierzchniowe) powoduje niewielki spadek napięcia na obiekcie badań OB. W wyniku tego z kondensatora sprzęgającego C s do obiektu badań dopływa skokowo niewielki ładunek pozorny Q p. Przepływ tego ładunku wymusza spadek napięcia U na impedancji pomiarowej Z m. Impuls ten jest wzmacniany i rejestrowany przez miernik wyładowań niezupełnych MWN. Pod wpływem tych zmian ze źródła dopływa do kondensatora uzupełniający ładunek, w wyniku czego do układu doprowadzona jest energia Q p U. Zastosowany kondensator sprzęgający C s powinien być wolny od wyładowań niezupełnych aby sam nie był ich źródłem i w ten sposób nie fałszował wyników pomiaru. Jako impedancję pomiarową Z m stosuje się rezystor lub cewkę o odpowiednich wartościach. Zastosowanie cewki może jednak spowodować, że sygnał rejestrowany będzie miał charakter oscylacyjny. 34
3 W przypadku, gdy tych sygnałów jest wiele, mogą one się na siebie nakładać i wzajemnie znosić lub wzmagać - dlatego zastosowania cewki nie zaleca się do oceny intensywności wnz. Natomiast z powodu dużej czułości, układ taki dobrze spełnia zadanie przy pomiarze napięcia początkowego wyładowań niezupełnych. Celowe jest w tym przypadku zastosowanie wzmacniacza o wąskim paśmie przenoszenia, nastrojonego na częstotliwość drgań własnych układu. Jeżeli podczas pomiaru wyładowań istnieje niebezpieczeństwo wystąpienia w obiekcie badanym przeskoków, wtedy w celu ochrony impedancji pomiarowej i przyrządu pomiarowego przed niedopuszczalnie wysokimi przepięciami należy zestawić układ równoległy według rysunku 3.1.b. Układ równoległy ma zastosowanie także w przypadku, gdy obiekt badań ma jedną elektrodę trwale uziemioną. Jeżeli w miejscu pomiaru wnz występują duże zakłócenia zewnętrzne przenoszone przez fale elektromagnetyczne zaleca się ekranowanie układu pomiarowego od wpływu obcych pól (np. klatka Faradaya) lub gdy jest to niemożliwe, należy zastosować układ mostkowy z rysunku 3.1.c. Metoda tradycyjna identyfikacji defektów opiera się na pomiarze napięcia początkowego wyładowań niezupełnych oraz wartości maksymalnego ładunku pozornego wyładowań i porównywaniu ich z bazą danych [36]. Zupełnie pomijany jest obraz oscylograficzny impulsów. Metoda ta nie daje zadowalających rezultatów tylko w wyjątkowych przypadkach rozpoznanie defektu jest poprawne [60]. 35
4 a) b) OB C s OB C s U U Z m MWN Z m MWN c) OB C s U Z m MWN Z m Rys Podstawowe układy do detekcji wyładowań niezupełnych: a) szeregowe połączenie impedancji pomiarowej z obiektem badanym, b) równoległe połączenie impedancji pomiarowej z obiektem badanym, c) układ mostkowy; OB - obiekt badany, Z m impedancja pomiarowa, C s - kondensator sprzęgający, MWN miernik wnz [28, 58, 80, 85] 3.3. Metoda wykorzystująca obraz oscylograficzny Przy pomocy metody wykorzystującej obraz oscylograficzny można badać zarówno próbki określonego dielektryka jak i cały układ izolacyjny. Do identyfikacji defektów najczęściej wykorzystuje się obraz oscylograficzny impulsów wnz na tle eliptycznej podstawy czasu [15, 80], która wynika z przesunięcia o π/2 napięcia na impedancji Z m względem napięcia na rezystancji R 2 (rys. 3.2.). Wielkościami porównywanymi, odnoszonymi do bazy danych, są: ładunek maksymalny wyładowań niezupełnych, napięcie zapłonu, napięcie gaśnięcia i przedział kątowy na eliptycznej podstawie czasu występowania wyładowań niezupełnych [15, 58, 69, 70]. 36
5 Baza danych składa się z szeregu oscylogramów odpowiadających poszczególnym defektom (rys i rys. 3.4.). Identyfikacja defektu polega na porównaniu zarejestrowanego przebiegu wyładowań w obiekcie badań z przebiegami znajdującymi się w bazie danych. Ponieważ jest to czynność wykonywana przez człowieka, istnieje pewne prawdopodobieństwo złego rozpoznania defektu tym większe im mniejsze jest doświadczenie osoby dokonującej identyfikacji. a) b) F U C R C x 1 s Z R 2 Y X 0 Y 0 π/2 3/2 π π U Y 0 U X π t 2π π 2π t Rys Metoda oscylograficzna badania wnz: a) schemat układu, b) przebiegi napięcia odchylającego X i Y oraz eliptyczny obraz podstawy czasu [15] a) b) c) d) e) Rys Charakterystyczne przypadki wyładowań: a) ulot z ostrza w powietrzu; b) iskrzenie w obwodzie; c) wyładowania we wtrącinie przyelektrodowej; d) wyładowania w pojedynczej wtrącinie; e) wyładowania w licznych wtrącinach [15, 58] 37
6 a) b) Rys Przykładowe obrazy oscyloskopowe mikrowyładowań w komorze gaszeniowej wyłącznika próżniowego; a) mikrowyładowania przy odstępie elektrod d=12 mm, b) wyładowania ślizgowe po powierzchni bocznej osłony izolacyjnej [69] 3.4. Metody wykorzystujące rozkłady uzyskane z wielokanałowego analizatora amplitudy Wielokanałowy analizator amplitudy (WAA) jest urządzeniem, które umożliwia zliczanie wprowadzanych impulsów napięciowych w poszczególnych kanałach, tj. w przedziałach amplitud tych impulsów [60]. Schemat przykładowego układu wykorzystującego wielokanałowy analizator amplitudy przedstawia rysunek 3.5. [48, 88]. WAA tworzy statystyczny rozkład, w którym każdemu z pojedynczych kanałów odpowiada konkretny przedział wartości ładunku wnz (rys. 3.6.). Całkowita liczba impulsów w każdym kanale równa jest liczbie dyskretnych impulsów, których amplituda odpowiada temu kanałowi. Szerokość wszystkich kanałów jest jednakowa. Zmianę jej uzyskuje się przez regulację wzmocnienia wzmacniacza. Liczba kanałów wynosi zwykle 2 n przy n 7. Pojemność poszczególnych kanałów może być stała lub regulowana do wartości [85]. Zaletą metody wykorzystującej WAA jest możliwość: - określenia dynamiki zmian intensywności wyładowań niezupełnych w czasie pomiaru wyładowań o bardzo małej częstości powtarzania, - pomiaru różnych wielkości związanych z intensywnością wyładowań niezupełnych (średni prąd wyładowań, średni kwadrat ładunku pozornego, moc, itp.), nawet przy dużej wartości stosunku q max /q min wynoszącej ponad sto [60]. 38
7 R 1 F U C Z m Obiekt badań MWN WAA Rys Schemat typowego układu do pomiaru wyładowań niezupełnych przy użyciu WAA; R 1 rezystor ograniczający; F filtr przeciwzakłóceniowy, Z m impedancja pomiarowa, MWN miernik wyładowań niezupełnych, WAA wielokanałowy analizator amplitudy [88, 48] liczba impulsów N ładunek Q [pc] Rys Przykładowy przebieg częstościowo amplitudowy ładunku uzyskany z WAA [48] Niestety, korzystając z WAA nie jesteśmy w stanie uzyskać informacji na temat rozkładu impulsów wyładowań względem fazy napięcia na obiekcie badanym. Mankament ten można obejść poprzez użycie oscyloskopu, dzięki któremu jesteśmy tę informację w stanie odczytać. Wielokanałowy analizator amplitudy, będąc urządzeniem cyfrowym, umożliwia w łatwy sposób przesłanie wyników pomiaru do pamięci komputera. Tak uzyskane wyniki mogą być w dowolny sposób 39
8 przetworzone przez komputer, w wyniku czego można uzyskać matematyczny model wzorcowego defektu. Model ten, po umieszczeniu w bazie danych, idealnie nadaje się do identyfikowania defektów. Jedna ze stosowanych metod identyfikacji defektów opiera się na modelu defektu zbudowanym z szeregu parametrów statystycznych, opisujących rozkład częstościowo amplitudowy, uzupełnionych o parametry opisujące położenie impulsów względem fazy napięcia [87]. Proces rozpoznania polega na dopasowaniu parametrów wyładowań niezupełnych uzyskanych w trakcie pomiarów do parametrów umieszczonych w uprzednio stworzonym katalogu defektów. Dopasowanie badanego modelu do zgromadzonych w bazie danych defektów wzorcowych oparte jest na następujących założeniach: - każdy obiekt wzorcowy jest opisany zbiorem kilkudziesięciu parametrów statystycznych, - każdy parametr statystyczny posiada miary tendencji centralnej i rozproszenia, które powinny być ustalone na podstawie wielokrotnych pomiarów na licznych próbkach, - parametry statystyczne opisujące obiekt badany porównywane są z odpowiednimi parametrami opisującymi obiekt wzorcowy, przy czym największe dopasowanie pojawia się wówczas, gdy wartość parametru opisującego obiekt badany pokrywa się z tendencją centralną parametru defektu wzorcowego, - prawdopodobieństwo dopasowania parametrów opisujących obiekt badany do zapamiętanych parametrów defektów wzorcowych jest ważoną sumą dopasowań poszczególnych parametrów; jeżeli badany obiekt charakteryzowany jest parametrami, których wartość odpowiada dokładnie tendencjom centralnym poszczególnych parametrów jednego z obiektów wzorcowych, to nastąpi stuprocentowe dopasowanie obiektu badanego do tego defektu: dopasowanie = n i= 1 ( w i p i ) (3.1) gdzie: w i waga i tego parametru w modelu matematycznym defektu, p i wartość i tego parametru opisującego rozpoznawany defekt. 40
9 Wagi w i mówiące o udziale poszczególnych parametrów w budowanym modelu defektu wzorcowego, a także miary tendencji centralnych i rozproszenia tych parametrów, są obliczane metodą regresji wielokrotnej na podstawie dużej liczby pomiarów na układach modelowych. Z racji cyfrowego zapisu wyników pomiaru pochodzących z WAA, stosunkowo łatwe jest zautomatyzowanie procesu identyfikacji przez zastosowanie stworzonych specjalnie w tym celu programów komputerowych [31, 87] Metody wykorzystujące rozkłady fazowe impulsów wyładowań niezupełnych Rozkłady fazowe wyładowań niezupełnych można uzyskać tylko wtedy, gdy układ pomiarowy umożliwia zarejestrowanie impulsów wyładowań niezupełnych równocześnie z fazą napięcia (rys. 3.7.) [16, 17, 18, 32]. Przebiegi uzyskane w czasie pomiarów umożliwiają stworzenie rozkładu częstościowo fazowego impulsów, jak to pokazano na rysunku 3.8. lub rozkładu ładunku impulsów w zależności od kąta fazowego, co przedstawiono na rysunku 3.9. Ze względu na czas obserwacji poszczególne parametry wyładowań niezupełnych można podzielić na trzy główne grupy [23]: - wielkości podstawowe obserwowane podczas jednego cyklu napięcia, - wielkości wywnioskowane zintegrowane wartości wielkości podstawowych zaobserwowane przez wiele okresów napięcia, - operatory statystyczne operatory stosowane do statystycznej analizy wielkości wywnioskowanych. 41
10 R 1 F U R 2 R 3 C Z m Obiekt badań MWN Q [pc] U [V] Rys Przykładowy schemat układu do badania rozkładu częstościowofazowego wyładowań niezupełnych; R 1 rezystor ograniczający; F filtr przeciwzakłóceniowy, R 2 R 3 dzielnik napięcia; Z m impedancja pomiarowa; MWN miernik wyładowań niezupełnych [49] liczba impulsów N kąt fazowy α [deg] Rys Przykładowy rozkład częstościowo-fazowy wyładowań [49] Pomiar impulsów generowanych przez defekty jest wykonywany w oknach fazowych, reprezentujących kąt fazowy Jeśli rozkład wnz jest zmienny w czasie, wówczas ważny jest czas trwania pomiarów. Zadowalające wyniki daje pomiar wnz przez dwadzieścia minut [22], choć wykonuje się pomiary przez dziesięć minut [36]. Do obliczenia wielkości wywnioskowanych wystarcza seria tysiąca okien fazowych (tysiąc pełnych sinusoid napięcia) zebranych w czasie jednego pomiaru [25]. Aby zmieścić się w 90 % lub 95 % przedziale ufności dla każdego z operatorów statystycznych wystarczy, 8 23 pomiarów [22]. 42
11 ładunek Q [pc] kąt fazowy α [deg] Rys Przykładowy rozkład ładunku wyładowań niezupełnych w zależności od kąta fazowego [49] Po zarejestrowaniu wyładowań w serii pewnej liczby okien fazowych można wygenerować dwa rozkłady: - H n (ϕ) rozkład liczby wyładowań w funkcji kąta fazowego (zwany rozkładem częstościowo fazowym), - H qn (ϕ) rozkład średniej wartości ładunku impulsów w funkcji kąta fazowego. Dodatkowo rozkłady te dzielą się na dotyczące dodatniej połowy cyklu napięciowego (H + n (ϕ), H + qn (ϕ)) oraz na dotyczące ujemnej połowy cyklu napięciowego (H - n (ϕ), H - qn (ϕ)). Rozkłady te można opisać między innymi poniżej scharakteryzowanymi operatorami statystycznymi [23, 247, 29, 35]. Współczynnik asymetrii ładunku wyładowań Q, który opisuje wzór: QS Q =, (3.2) + QS lub NS Q =, (3.3) + N S gdzie: Q S -, Q S + N -, N + sumaryczny ładunek rozkładu impulsów wyładowań w dodatniej i ujemnej połowie cyklu napięciowego, liczba impulsów wyładowań w dodatniej i ujemnej połowie cyklu napięciowego, 43
12 Q=1 oznacza taki sam średni poziom wyładowań w obu połowach cyklu napięciowego, zaś Q=0 całkowitą asymetrię średniego poziomu wyładowań. Współczynnik korelacji wzajemnej cc ocena różnicy kształtu rozkładu ładunku lub liczby wyładowań w dodatniej i ujemnej połowie cyklu napięciowego, cc = x 2 i i x iyi x i n 2 ( x ) i 2 ( ) yi yi n y n 2, (3.4) gdzie: x i maksymalna wartość ładunku lub liczby wyładowań w i tym oknie czasowym dodatniej połowy cyklu napięcia, y i maksymalna wartość ładunku lub liczby wyładowań w i tym oknie czasowym ujemnej połowy cyklu napięcia, n liczba okien fazowych danej połowy cyklu napięcia. Gdy rozkłady wyładowań w dodatniej i ujemnej połowie cyklu napięciowego mają taki sam kształt (ale niekoniecznie wartość) to cc=1. Zmodyfikowany współczynnik korelacji wzajemnej mcc, definiowany jako: mcc = Q cc. (3.5) Liczba mod P e liczba lokalnych maksimów w rozkładzie; dy i 1 dy i+ 1 warunki wystąpienia mody: 0; 0. (3.6) dx dx i 1 i+ 1 44
13 Skośność S k współczynnik asymetrii rozkładu, ( x µ ) 3 i Sk 3 pi =, (3.7) σ gdzie: x i wartość zmierzona, p i prawdopodobieństwo pojawienia się wartości x i w i tym oknie czasowym, µ średnia wartość z x i pi, σ odchylenie standardowe, σ ( x i µ ) pi =. Kurtoza K u operator opisujący stromość rozkładu, ( x µ ) 4 i K u 4 Dla rozkładu normalnego K u = 0. pi =. (3.8) σ Każdy z operatorów mieści się w zakresie charakterystycznym dla danego defektu. Zakres ten wynika z odchyleń od średniej arytmetycznej dla wyniku danego pomiaru. t S x1 = MS0, (3.9) N t S x 2= MS0 +, (3.10) N gdzie: M S0 średnia arytmetyczna z serii N pomiarów dla wybranego operatora statystycznego dla jednego typu defektu, S odchylenie standardowe z wyników pomiaru wybranego operatora statystycznego dla jednego typu defektu, t parametr statystyczny zależny od liczby obserwacji N. 2 45
14 Rozpoznanie defektu w metodzie wykorzystującej rozkład fazowy impulsów wyładowań niezupełnych polega na porównaniu odcisku palca, czyli macierzy operatorów statystycznych nieznanego defektu z odciskiem palca zawartym w uprzednio przygotowanej bazie danych, co pokazano na rysunku Sprowadza się to do wykonania następujących operacji: 1) przygotowanie odcisków palca różnych znanych defektów, 2) pomiar wnz nieznanego defektu (przez 20 min. należy zebrać 8 23 serii pomiarowych uzyskując w ten sposób 95 % przedział ufności pomiarów), 3) uśrednienie wyników pomiaru wnz dla 1000 okien czasowych, reprezentujących kąt ϕ (0,360 ), w wyniku czego uzyskuje się H n (ϕ) i H qn (ϕ), 4) dokonanie operacji statystycznych na H n (ϕ) i H qn (ϕ) i uzyskanie odcisku palca nieznanego defektu z wyznaczoną tolerancją dla każdego operatora statystycznego, 5) obliczenie tzw. wskaźnika rozpoznania, który reprezentuje liczbę operatorów statystycznych nieznanego defektu mieszczących się w limicie danym w odcisku palca znanego źródła wnz, 6) rozpoznanie defektu, które polega na wskazaniu defektu posiadającego najwyższy wskaźnik rozpoznania. W wyniku procedury rozpoznawania defektów zilustrowanej na rysunku 3.10., należy wywnioskować, że nieznany defekt został zidentyfikowany jako INTERNAL DISCHARGES IN SPACER (wyładowania wewnętrzne w odstępniku). Operacja 5) jest przeprowadzana, jak zaznaczono, przy użyciu tzw. wskaźnika rozpoznania. Były przeprowadzane próby zastosowania innych kryteriów rozpoznania. Jednym z nich jest kryterium najmniejszej odległości od środka [35]. W kryterium tym tworzy się n wymiarową przestrzeń operatorów statystycznych (gdzie n liczba operatorów). Następnie umieszcza się w niej punkty odpowiadające odciskom palca wszystkich serii pomiarowych znanego defektu oraz punkt będący środkiem masy tych punktów (rys ). Według tego kryterium największym prawdopodobieństwem cechuje się ten defekt, którego środek masy wszystkich parametrów jest najbliższy punktowi opisującemu nieznany defekt. Niestety porównanie wskaźnika rozpoznania i kryterium najmniejszej odległości wypada negatywnie dla tego drugiego wskaźnik rozpoznania bardziej poprawnie identyfikuje defekty. 46
15 a) b) c) Rys Identyfikacja defektów przy użyciu rozkładu fazowego impulsów wyładowań niezupełnych; a) przykładowy odcisk palca znanego defektu, b) operatory statystyczne opisujące nieznany defekt, c) przykładowe wskaźniki rozpoznania [36] 47
16 A B Rys Ilustracja kryterium najmniejszej odległości od środka; liczba wymiarów n=2, A środek masy, B nieznany defekt [35] Identyfikacja defektów może być przeprowadzana przy użyciu jednej z wymienionych metod lub też poprzez zastosowanie kilku metod jednocześnie. Użycie kilku wymienionych metod może znacznie poprawić skuteczność identyfikacji, jednak podnosi to koszty zastosowanej aparatury pomiarowej. Dlatego ciągle prowadzone są prace badawcze mające na celu znalezienie metody optymalnej, to znaczy takiej, która jest nie tylko skuteczna ale i tania w zastosowaniu. 48
7. Identyfikacja defektów badanego obiektu
7. Identyfikacja defektów badanego obiektu Pierwszym krokiem na drodze do identyfikacji defektów było przygotowanie tzw. odcisku palca poszczególnych defektów. W tym celu został napisany program Gaussian
Bardziej szczegółowo8. Wyniki procesu identyfikacji
8. Wyniki procesu identyfikacji Podczas badań laboratoryjnych zostały wyodrębnione serie pomiarowe, które nie były brane pod uwagę w trakcie tworzenia odcisku palca defektów. Następnie serie te zostały
Bardziej szczegółowoStatyczne badanie wzmacniacza operacyjnego - ćwiczenie 7
Statyczne badanie wzmacniacza operacyjnego - ćwiczenie 7 1. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z podstawowymi zastosowaniami wzmacniacza operacyjnego, poznanie jego charakterystyki przejściowej
Bardziej szczegółowoWzmacniacze operacyjne
Wzmacniacze operacyjne Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest badanie podstawowych układów pracy wzmacniaczy operacyjnych. Wymagania Wstęp 1. Zasada działania wzmacniacza operacyjnego. 2. Ujemne sprzężenie
Bardziej szczegółowoLABORATORIUM ELEKTROTECHNIKI POMIAR PRZESUNIĘCIA FAZOWEGO
POLITECHNIKA ŚLĄSKA WYDZIAŁ TRANSPORTU KATEDRA LOGISTYKI I TRANSPORTU PRZEMYSŁOWEGO NR 1 POMIAR PRZESUNIĘCIA FAZOWEGO Katowice, październik 5r. CEL ĆWICZENIA Poznanie zjawiska przesunięcia fazowego. ZESTAW
Bardziej szczegółowoWłasności dynamiczne przetworników pierwszego rzędu
1 ĆWICZENIE 7. CEL ĆWICZENIA. Własności dynamiczne przetworników pierwszego rzędu Celem ćwiczenia jest poznanie własności dynamicznych przetworników pierwszego rzędu w dziedzinie czasu i częstotliwości
Bardziej szczegółowoĆw. III. Dioda Zenera
Cel ćwiczenia Ćw. III. Dioda Zenera Zapoznanie się z zasadą działania diody Zenera. Pomiary charakterystyk statycznych diod Zenera. Wyznaczenie charakterystycznych parametrów elektrycznych diod Zenera,
Bardziej szczegółowo5. Badania eksperymentalne
5. Badania eksperymentalne 5.1. Obiekt badań Obiektem badań była komora gaszeniowa wyłącznika próżniowego średniego napięcia typu KG 12166A, produkcji Zakładów Elektronowych LAMINA w Piasecznie (fotografia
Bardziej szczegółowoPRACOWNIA ELEKTRONIKI
PRACOWNIA ELEKTRONIKI Ćwiczenie nr 4 Temat ćwiczenia: Badanie wzmacniacza UNIWERSYTET KAZIMIERZA WIELKIEGO W BYDGOSZCZY INSTYTUT TECHNIKI 1. 2. 3. Imię i Nazwisko 1 szerokopasmowego RC 4. Data wykonania
Bardziej szczegółowoĆwiczenie nr 65. Badanie wzmacniacza mocy
Ćwiczenie nr 65 Badanie wzmacniacza mocy 1. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest poznanie podstawowych parametrów wzmacniaczy oraz wyznaczenie charakterystyk opisujących ich właściwości na przykładzie wzmacniacza
Bardziej szczegółowoSzczegółowy program kursu Statystyka z programem Excel (30 godzin lekcyjnych zajęć)
Szczegółowy program kursu Statystyka z programem Excel (30 godzin lekcyjnych zajęć) 1. Populacja generalna a losowa próba, parametr rozkładu cechy a jego ocena z losowej próby, miary opisu statystycznego
Bardziej szczegółowoWydział Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki Katedra Elektroniki
Wydział Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki Na podstawie instrukcji Wtórniki Napięcia,, Laboratorium układów Elektronicznych Opis badanych układów Spis Treści 1. CEL ĆWICZENIA... 2 2.
Bardziej szczegółowoPOMIARY OSCYLOSKOPOWE
Ćwiczenie 51 E. Popko POMIARY OSCYLOSKOPOWE Cel ćwiczenia: wykonanie pomiarów wielkości elektrycznych charakteryzują-cych przebiegi przemienne. Zagadnienia: prąd przemienny, składanie drgań, pomiar amplitudy,
Bardziej szczegółowoMiernictwo I INF Wykład 13 dr Adam Polak
Miernictwo I INF Wykład 13 dr Adam Polak ~ 1 ~ I. Właściwości elementów biernych A. Charakterystyki elementów biernych 1. Rezystor idealny (brak przesunięcia fazowego między napięciem a prądem) brak części
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 2 Mostek pojemnościowy Ćwiczenie wraz z instrukcją i konspektem opracowali P.Wisniowski, M.Dąbek
Ćwiczenie 2 Mostek pojemnościowy Ćwiczenie wraz z instrukcją i konspektem opracowali P.Wisniowski, M.Dąbek el ćwiczenia elem ćwiczenia jest zapoznanie się z metodą mostkową pomiaru pojemności kondensatora
Bardziej szczegółowoBierne układy różniczkujące i całkujące typu RC
Instytut Fizyki ul. Wielkopolska 15 70-451 Szczecin 6 Pracownia Elektroniki. Bierne układy różniczkujące i całkujące typu RC........ (Oprac. dr Radosław Gąsowski) Zakres materiału obowiązujący do ćwiczenia:
Bardziej szczegółowoĆwiczenie: "Mierniki cyfrowe"
Ćwiczenie: "Mierniki cyfrowe" Opracowane w ramach projektu: "Informatyka mój sposób na poznanie i opisanie świata realizowanego przez Warszawską Wyższą Szkołę Informatyki. Zakres ćwiczenia: Próbkowanie
Bardziej szczegółowoProjektowanie systemów pomiarowych
Projektowanie systemów pomiarowych 03 Konstrukcja mierników analogowych Zasada działania mierników cyfrowych Przetworniki pomiarowe wielkości elektrycznych 1 Analogowe przyrządy pomiarowe Podział ze względu
Bardziej szczegółowoWZMACNIACZ NAPIĘCIOWY RC
WZMACNIACZ NAPIĘCIOWY RC 1. WSTĘP Tematem ćwiczenia są podstawowe właściwości jednostopniowego wzmacniacza pasmowego z tranzystorem bipolarnym. Zadaniem ćwiczących jest dokonanie pomiaru częstotliwości
Bardziej szczegółowoDynamiczne badanie wzmacniacza operacyjnego- ćwiczenie 8
Dynamiczne badanie wzmacniacza operacyjnego- ćwiczenie 8 1. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest dynamiczne badanie wzmacniacza operacyjnego, oraz zapoznanie się z metodami wyznaczania charakterystyk częstotliwościowych.
Bardziej szczegółowoSzczegółowy program kursu Statystyka z programem Excel (30 godzin lekcyjnych zajęć)
Szczegółowy program kursu Statystyka z programem Excel (30 godzin lekcyjnych zajęć) 1. Populacja generalna a losowa próba, parametr rozkładu cechy a jego ocena z losowej próby, miary opisu statystycznego
Bardziej szczegółowoWSKAZÓWKI DO WYKONANIA SPRAWOZDANIA Z WYRÓWNAWCZYCH ZAJĘĆ LABORATORYJNYCH
WSKAZÓWKI DO WYKONANIA SPRAWOZDANIA Z WYRÓWNAWCZYCH ZAJĘĆ LABORATORYJNYCH Dobrze przygotowane sprawozdanie powinno zawierać następujące elementy: 1. Krótki wstęp - maksymalnie pół strony. W krótki i zwięzły
Bardziej szczegółowoW celu obliczenia charakterystyki częstotliwościowej zastosujemy wzór 1. charakterystyka amplitudowa 0,
Bierne obwody RC. Filtr dolnoprzepustowy. Filtr dolnoprzepustowy jest układem przenoszącym sygnały o małej częstotliwości bez zmian, a powodującym tłumienie i opóźnienie fazy sygnałów o większych częstotliwościach.
Bardziej szczegółowoLaboratorium Elektroniki
Wydział Mechaniczno-Energetyczny Laboratorium Elektroniki Badanie wzmacniaczy tranzystorowych i operacyjnych 1. Wstęp teoretyczny Wzmacniacze są bardzo często i szeroko stosowanym układem elektronicznym.
Bardziej szczegółowoLiniowe układy scalone w technice cyfrowej
Liniowe układy scalone w technice cyfrowej Wykład 6 Zastosowania wzmacniaczy operacyjnych: konwertery prąd-napięcie i napięcie-prąd, źródła prądowe i napięciowe, przesuwnik fazowy Konwerter prąd-napięcie
Bardziej szczegółowoWZMACNIACZ OPERACYJNY
1. OPIS WKŁADKI DA 01A WZMACNIACZ OPERACYJNY Wkładka DA01A zawiera wzmacniacz operacyjny A 71 oraz zestaw zacisków, które umożliwiają dołączenie elementów zewnętrznych: rezystorów, kondensatorów i zwór.
Bardziej szczegółowoĆwiczenie: "Obwody prądu sinusoidalnego jednofazowego"
Ćwiczenie: "Obwody prądu sinusoidalnego jednofazowego" Opracowane w ramach projektu: "Informatyka mój sposób na poznanie i opisanie świata realizowanego przez Warszawską Wyższą Szkołę Informatyki. Zakres
Bardziej szczegółowoPL B1. Sposób badania przyczepności materiałów do podłoża i układ do badania przyczepności materiałów do podłoża
RZECZPOSPOLITA POLSKA (12) OPIS PATENTOWY (19) PL (11) 203822 (13) B1 (21) Numer zgłoszenia: 358564 (51) Int.Cl. G01N 19/04 (2006.01) G01N 29/00 (2006.01) Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (22)
Bardziej szczegółowoBadanie diod półprzewodnikowych
Badanie diod półprzewodnikowych Proszę zbudować prosty obwód wykorzystujący diodę, który w zależności od jej kierunku zaświeci lub nie zaświeci żarówkę. Jak znaleźć żarówkę: Indicators -> Virtual Lamp
Bardziej szczegółowopłytka montażowa z tranzystorami i rezystorami, pokazana na rysunku 1. płytka montażowa do badania przerzutnika astabilnego U CC T 2 masa
Tranzystor jako klucz elektroniczny - Ćwiczenie. Cel ćwiczenia Zapoznanie się z podstawowymi układami pracy tranzystora bipolarnego jako klucza elektronicznego. Bramki logiczne realizowane w technice RTL
Bardziej szczegółowoCEL ĆWICZENIA: Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z zastosowaniem diod i wzmacniacza operacyjnego
WFiIS LABORATORIUM Z ELEKTRONIKI Imię i nazwisko: 1.. TEMAT: ROK GRUPA ZESPÓŁ NR ĆWICZENIA Data wykonania: Data oddania: Zwrot do poprawy: Data oddania: Data zliczenia: OCENA CEL ĆWICZENIA: Celem ćwiczenia
Bardziej szczegółowoPRAWO OHMA DLA PRĄDU PRZEMIENNEGO
ĆWICZENIE 53 PRAWO OHMA DLA PRĄDU PRZEMIENNEGO Cel ćwiczenia: wyznaczenie wartości indukcyjności cewek i pojemności kondensatorów przy wykorzystaniu prawa Ohma dla prądu przemiennego; sprawdzenie prawa
Bardziej szczegółowoWyznaczanie prędkości dźwięku w powietrzu
Imię i Nazwisko... Wyznaczanie prędkości dźwięku w powietrzu Opracowanie: Piotr Wróbel 1. Cel ćwiczenia. Celem ćwiczenia jest wyznaczenie prędkości dźwięku w powietrzu, metodą różnicy czasu przelotu. Drgania
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 21. Badanie właściwości dynamicznych obiektów II rzędu. Zakres wymaganych wiadomości do kolokwium wstępnego: Program ćwiczenia:
Ćwiczenie Badanie właściwości dynamicznych obiektów II rzędu Program ćwiczenia:. Pomiary metodą skoku jednostkowego a. obserwacja charakteru odpowiedzi obiektu dynamicznego II rzędu w zależności od współczynnika
Bardziej szczegółowoPL B BUP 14/16
RZECZPOSPOLITA POLSKA (12) OPIS PATENTOWY (19) PL (11) 229798 (13) B1 (21) Numer zgłoszenia: 410735 (51) Int.Cl. G01R 19/00 (2006.01) Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (22) Data zgłoszenia: 22.12.2014
Bardziej szczegółowoPRZEŁĄCZANIE DIOD I TRANZYSTORÓW
L A B O R A T O R I U M ELEMENTY ELEKTRONICZNE PRZEŁĄCZANIE DIOD I TRANZYSTORÓW REV. 1.1 1. CEL ĆWICZENIA - obserwacja pracy diod i tranzystorów podczas przełączania, - pomiary charakterystycznych czasów
Bardziej szczegółowoWartość średnia półokresowa prądu sinusoidalnego I śr : Analogicznie określa się wartość skuteczną i średnią napięcia sinusoidalnego:
Ćwiczenie 27 Temat: Prąd przemienny jednofazowy Cel ćwiczenia: Rozróżnić parametry charakteryzujące przebieg prądu przemiennego, oszacować oraz obliczyć wartości wielkości elektrycznych w obwodach prądu
Bardziej szczegółowoPolitechnika Białostocka
Politechnika Białostocka Wydział Elektryczny Katedra Automatyki i Elektroniki Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z przedmiotu: ELEKTRONIKA EKS1A300024 BADANIE TRANZYSTORÓW BIAŁYSTOK 2015 1. CEL I ZAKRES
Bardziej szczegółowoNiepewności pomiarów
Niepewności pomiarów Międzynarodowa Organizacja Normalizacyjna (ISO) w roku 1995 opublikowała normy dotyczące terminologii i sposobu określania niepewności pomiarów [1]. W roku 1999 normy zostały opublikowane
Bardziej szczegółowoNarodowe Centrum Badań Jądrowych Dział Edukacji i Szkoleń ul. Andrzeja Sołtana 7, Otwock-Świerk
Narodowe Centrum Badań Jądrowych Dział Edukacji i Szkoleń ul. Andrzeja Sołtana 7, 05-400 Otwock-Świerk ĆWICZENIE L A B O R A T O R I U M F I Z Y K I A T O M O W E J I J Ą D R O W E J Zastosowanie pojęć
Bardziej szczegółowoLABORATORIUM PODZESPOŁÓW ELEKTRONICZNYCH. Ćwiczenie nr 2. Pomiar pojemności i indukcyjności. Szeregowy i równoległy obwód rezonansowy
LABORATORIUM PODZESPOŁÓW ELEKTRONICZNYCH Ćwiczenie nr 2 Pomiar pojemności i indukcyjności. Szeregowy i równoległy obwód rezonansowy Wykonując pomiary PRZESTRZEGAJ przepisów BHP związanych z obsługą urządzeń
Bardziej szczegółowoĆwiczenie nr 05 1 Oscylatory RF Podstawy teoretyczne Aβ(s) 1 Generator w układzie Colpittsa gmr Aβ(S) =1 gmrc1/c2=1 lub gmr=c2/c1 gmr C2/C1
Ćwiczenie nr 05 Oscylatory RF Cel ćwiczenia: Zrozumienie zasady działania i charakterystyka oscylatorów RF. Projektowanie i zastosowanie oscylatorów w obwodach. Czytanie schematów elektronicznych, przestrzeganie
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 2: pomiar charakterystyk i częstotliwości granicznych wzmacniacza napięcia REGIONALNE CENTRUM EDUKACJI ZAWODOWEJ W BIŁGORAJU
REGIONALNE CENTRUM EDUKACJI ZAWODOWEJ W BIŁGORAJU R C E Z w B I Ł G O R A J U LABORATORIUM pomiarów elektronicznych UKŁADÓW ANALOGOWYCH Ćwiczenie 2: pomiar charakterystyk i częstotliwości granicznych wzmacniacza
Bardziej szczegółowoSposoby opisu i modelowania zakłóceń kanałowych
INSTYTUT TELEKOMUNIKACJI ZAKŁAD RADIOKOMUNIKACJI Instrukcja laboratoryjna z przedmiotu Podstawy Telekomunikacji Sposoby opisu i modelowania zakłóceń kanałowych Warszawa 2010r. 1. Cel ćwiczeń: Celem ćwiczeń
Bardziej szczegółowoCharakterystyka mierników do badania oświetlenia Obiektywne badania warunków oświetlenia opierają się na wynikach pomiarów parametrów świetlnych. Podobnie jak każdy pomiar, również te pomiary, obarczone
Bardziej szczegółowoŹródła zasilania i parametry przebiegu zmiennego
POLIECHNIKA ŚLĄSKA WYDZIAŁ INŻYNIERII ŚRODOWISKA I ENERGEYKI INSYU MASZYN I URZĄDZEŃ ENERGEYCZNYCH LABORAORIUM ELEKRYCZNE Źródła zasilania i parametry przebiegu zmiennego (E 1) Opracował: Dr inż. Włodzimierz
Bardziej szczegółowoBADANIE ELEMENTÓW RLC
KATEDRA ELEKTRONIKI AGH L A B O R A T O R I U M ELEMENTY ELEKTRONICZNE BADANIE ELEMENTÓW RLC REV. 1.0 1. CEL ĆWICZENIA - zapoznanie się z systemem laboratoryjnym NI ELVIS II, - zapoznanie się z podstawowymi
Bardziej szczegółowoPolitechnika Białostocka
Politechnika Białostocka Wydział Elektryczny Katedra Automatyki i Elektroniki Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z przedmiotu: ELEKTRONIKA EKS1A300024 ZASTOSOWANIE WZMACNIACZY OPERACYJNYCH W UKŁADACH
Bardziej szczegółowoBadanie właściwości dynamicznych obiektów I rzędu i korekcja dynamiczna
Ćwiczenie 20 Badanie właściwości dynamicznych obiektów I rzędu i korekcja dynamiczna Program ćwiczenia: 1. Wyznaczenie stałej czasowej oraz wzmocnienia statycznego obiektu inercyjnego I rzędu 2. orekcja
Bardziej szczegółowoWielkości opisujące sygnały okresowe. Sygnał sinusoidalny. Metoda symboliczna (dla obwodów AC) - wprowadzenie. prąd elektryczny
prąd stały (DC) prąd elektryczny zmienny okresowo prąd zmienny (AC) zmienny bezokresowo Wielkości opisujące sygnały okresowe Wartość chwilowa wartość, jaką sygnał przyjmuje w danej chwili: x x(t) Wartość
Bardziej szczegółowoPRACOWNIA ELEKTRONIKI
PRACOWNIA ELEKTRONIKI Temat ćwiczenia: BADANIE WZMACNIA- CZA SELEKTYWNEGO Z OBWODEM LC NIWERSYTET KAZIMIERZA WIELKIEGO W BYDGOSZCZY INSTYTT TECHNIKI. 2. 3. Imię i Nazwisko 4. Data wykonania Data oddania
Bardziej szczegółowoĆWICZENIE 15 BADANIE WZMACNIACZY MOCY MAŁEJ CZĘSTOTLIWOŚCI
1 ĆWICZENIE 15 BADANIE WZMACNIACZY MOCY MAŁEJ CZĘSTOTLIWOŚCI 15.1. CEL ĆWICZENIA Celem ćwiczenia jest poznanie podstawowych właściwości wzmacniaczy mocy małej częstotliwości oraz przyswojenie umiejętności
Bardziej szczegółowoUkłady i Systemy Elektromedyczne
UiSE - laboratorium Układy i Systemy Elektromedyczne Laboratorium 2 Elektroniczny stetoskop - głowica i przewód akustyczny. Opracował: dr inż. Jakub Żmigrodzki Zakład Inżynierii Biomedycznej, Instytut
Bardziej szczegółowoWzmacniacz jako generator. Warunki generacji
Generatory napięcia sinusoidalnego Drgania sinusoidalne można uzyskać Poprzez utworzenie wzmacniacza, który dla jednej częstotliwości miałby wzmocnienie równe nieskończoności. Poprzez odtłumienie rzeczywistego
Bardziej szczegółowoSzkoła z przyszłością. Zastosowanie pojęć analizy statystycznej do opracowania pomiarów promieniowania jonizującego
Szkoła z przyszłością szkolenie współfinansowane przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego Narodowe Centrum Badań Jądrowych, ul. Andrzeja Sołtana 7, 05-400 Otwock-Świerk ĆWICZENIE
Bardziej szczegółowo1 Podstawy rachunku prawdopodobieństwa
1 Podstawy rachunku prawdopodobieństwa Dystrybuantą zmiennej losowej X nazywamy prawdopodobieństwo przyjęcia przez zmienną losową X wartości mniejszej od x, tzn. F (x) = P [X < x]. 1. dla zmiennej losowej
Bardziej szczegółowoPRACOWNIA ELEKTRONIKI
PRACOWNIA ELEKTRONIKI UNIWERSYTET KAZIMIERZA WIELKIEGO W BYDGOSZCZY INSTYTUT TECHNIKI Ćwiczenie nr Temat ćwiczenia:. 2. 3. Imię i Nazwisko Badanie filtrów RC 4. Data wykonania Data oddania Ocena Kierunek
Bardziej szczegółowo4. Schemat układu pomiarowego do badania przetwornika
1 1. Projekt realizacji prac związanych z uruchomieniem i badaniem przetwornika napięcie/częstotliwość z układem AD654 2. Założenia do opracowania projektu a) Dane techniczne układu - Napięcie zasilające
Bardziej szczegółowoPrzetworniki cyfrowo analogowe oraz analogowo - cyfrowe
Przetworniki cyfrowo analogowe oraz analogowo - cyfrowe Przetworniki cyfrowo / analogowe W cyfrowych systemach pomiarowych często zachodzi konieczność zmiany sygnału cyfrowego na analogowy, np. w celu
Bardziej szczegółowoP-1a. Dyskryminator progowy z histerezą
wersja 03 2017 1. Zakres i cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest zaprojektowanie dyskryminatora progowego z histerezą wykorzystując komparatora napięcia A710, a następnie zmontowanie i przebadanie funkcjonalne
Bardziej szczegółowoIMPULSOWY PRZEKSZTAŁTNIK ENERGII Z TRANZYSTOREM SZEREGOWYM
Instrukcja do ćwiczenia laboratoryjnego. IMPSOWY PRZEKSZTAŁTNIK ENERGII Z TRANZYSTOREM SZEREGOWYM Przekształtnik impulsowy z tranzystorem szeregowym słuŝy do przetwarzania energii prądu jednokierunkowego
Bardziej szczegółowoWstęp do teorii niepewności pomiaru. Danuta J. Michczyńska Adam Michczyński
Wstęp do teorii niepewności pomiaru Danuta J. Michczyńska Adam Michczyński Podstawowe informacje: Strona Politechniki Śląskiej: www.polsl.pl Instytut Fizyki / strona własna Instytutu / Dydaktyka / I Pracownia
Bardziej szczegółowoPolitechnika Gdańska WYDZIAŁ ELEKTRONIKI TELEKOMUNIKACJI I INFORMATYKI. Katedra Metrologii i Optoelektroniki. Metrologia. Ilustracje do wykładu
Politechnika Gdańska WYDZIAŁ ELEKTRONIKI TELEKOMUNIKACJI I INFORMATYKI Katedra Metrologii i Optoelektroniki Metrologia Studia I stopnia, kier Elektronika i Telekomunikacja, sem. 2 Ilustracje do wykładu
Bardziej szczegółowoKatedra Fizyki Ciała Stałego Uniwersytetu Łódzkiego. Ćwiczenie 2 Badanie funkcji korelacji w przebiegach elektrycznych.
Katedra Fizyki Ciała Stałego Uniwersytetu Łódzkiego Ćwiczenie Badanie unkcji korelacji w przebiegach elektrycznych. Cel ćwiczenia: Celem ćwiczenia jest zbadanie unkcji korelacji w okresowych sygnałach
Bardziej szczegółowo2. Pomiar drgań maszyny
2. Pomiar drgań maszyny Stanowisko laboratoryjne tworzą: zestaw akcelerometrów, przedwzmacniaczy i wzmacniaczy pomiarowych z oprzyrządowaniem (komputery osobiste wyposażone w karty pomiarowe), dwa wzorcowe
Bardziej szczegółowoCharakterystyki liczbowe (estymatory i parametry), które pozwalają opisać właściwości rozkładu badanej cechy (zmiennej)
Charakterystyki liczbowe (estymatory i parametry), które pozwalają opisać właściwości rozkładu badanej cechy (zmiennej) 1 Podział ze względu na zakres danych użytych do wyznaczenia miary Miary opisujące
Bardziej szczegółowoBadanie obwodów z prostownikami sterowanymi
Ćwiczenie nr 9 Badanie obwodów z prostownikami sterowanymi 1. Cel ćwiczenia Poznanie układów połączeń prostowników sterowanych; prostowanie jedno- i dwupołówkowe; praca tyrystora przy obciążeniu rezystancyjnym,
Bardziej szczegółowoĆw. 18: Pomiary wielkości nieelektrycznych II
Wydział: EAIiE Kierunek: Imię i nazwisko (e mail): Rok:. (2010/2011) Grupa: Zespół: Data wykonania: Zaliczenie: Podpis prowadzącego: Uwagi: LABORATORIUM METROLOGII Ćw. 18: Pomiary wielkości nieelektrycznych
Bardziej szczegółowoUsługi kontrolno pomiarowe
Usługi kontrolno pomiarowe Detekcja wyładowań niezupełnych z pomocą kamery w sieciach o napięciu pow. 6kV Wyładowaniom niezupełnym towarzyszą liczne zjawiska fizyczne w tym również emisja promieniowania
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 1 Metody pomiarowe i opracowywanie danych doświadczalnych.
Ćwiczenie 1 Metody pomiarowe i opracowywanie danych doświadczalnych. Ćwiczenie ma następujące części: 1 Pomiar rezystancji i sprawdzanie prawa Ohma, metoda najmniejszych kwadratów. 2 Pomiar średnicy pręta.
Bardziej szczegółowoSprzęt i architektura komputerów
Krzysztof Makles Sprzęt i architektura komputerów Laboratorium Temat: Elementy i układy półprzewodnikowe Katedra Architektury Komputerów i Telekomunikacji Zakład Systemów i Sieci Komputerowych SPIS TREŚCI
Bardziej szczegółowoPaństwowa Wyższa Szkoła Zawodowa
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Legnicy Laboratorium Podstaw Elektroniki i Miernictwa Ćwiczenie nr 18 BADANIE UKŁADÓW CZASOWYCH A. Cel ćwiczenia. - Zapoznanie z działaniem i przeznaczeniem przerzutników
Bardziej szczegółowoAnaliza właściwości filtra selektywnego
Ćwiczenie 2 Analiza właściwości filtra selektywnego Program ćwiczenia. Zapoznanie się z przykładową strukturą filtra selektywnego 2 rzędu i zakresami jego parametrów. 2. Analiza widma sygnału prostokątnego..
Bardziej szczegółowoBadanie oleju izolacyjnego
POLITECHNIKA LUBELSKA WYDZIAŁ ELEKTROTECHNIKI I INFORMATYKI KATEDRA URZĄDZEŃ ELEKTRYCZNYCH I TWN LABORATORIUM TECHNIKI WYSOKICH NAPIĘĆ Ćw. nr 7 Badanie oleju izolacyjnego Grupa dziekańska... Data wykonania
Bardziej szczegółowoPodstawy elektroniki i metrologii
Politechnika Gdańska WYDZIAŁ ELEKTRONIKI TELEKOMUNIKACJI I INFORMATYKI Katedra Metrologii i Optoelektroniki Podstawy elektroniki i metrologii Studia I stopnia kier. Informatyka semestr 2 Ilustracje do
Bardziej szczegółowoĆwiczenie nr 8. Podstawowe czwórniki aktywne i ich zastosowanie cz. 1
Ćwiczenie nr Podstawowe czwórniki aktywne i ich zastosowanie cz.. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest zapoznanie się ze sposobem realizacji czwórników aktywnych opartym na wzmacniaczu operacyjnym µa, ich
Bardziej szczegółowoTEORIA OBWODÓW I SYGNAŁÓW LABORATORIUM
TEORIA OBWODÓW I SYGNAŁÓW LABORATORIUM AKADEMIA MORSKA Katedra Telekomunikacji Morskiej ĆWICZENIE 7 BADANIE ODPOWIEDZI USTALONEJ NA OKRESOWY CIĄG IMPULSÓW 1. Cel ćwiczenia Obserwacja przebiegów wyjściowych
Bardziej szczegółowoPOMIARY CHARAKTERYSTYKI CZĘSTOTLIWOŚCIOWEJ IMPEDANCJI ELEMENTÓW R L C
ĆWICZENIE 4EMC POMIARY CHARAKTERYSTYKI CZĘSTOTLIWOŚCIOWEJ IMPEDANCJI ELEMENTÓW R L C Cel ćwiczenia Pomiar parametrów elementów R, L i C stosowanych w urządzeniach elektronicznych w obwodach prądu zmiennego.
Bardziej szczegółowo1. Nadajnik światłowodowy
1. Nadajnik światłowodowy Nadajnik światłowodowy jest jednym z bloków światłowodowego systemu transmisyjnego. Przetwarza sygnał elektryczny na sygnał optyczny. Jakość transmisji w dużej mierze zależy od
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 5 Badanie sensorów piezoelektrycznych
Ćwiczenie 5 Badanie sensorów piezoelektrycznych 1. Cel ćwiczenia Poznanie podstawowych układów pracy sensorów piezoelektrycznych jako przetworników wielkości mechanicznych na elektryczne. Doświadczalne
Bardziej szczegółowoPARAMETRY MAŁOSYGNAŁOWE TRANZYSTORÓW BIPOLARNYCH
L B O R T O R I U M ELEMENTY ELEKTRONICZNE PRMETRY MŁOSYGNŁOWE TRNZYSTORÓW BIPOLRNYCH REV. 1.0 1. CEL ĆWICZENI - celem ćwiczenia jest zapoznanie się z metodami pomiaru i wyznaczania parametrów małosygnałowych
Bardziej szczegółowoPomiary rezystancji izolacji
Stan izolacji ma decydujący wpływ na bezpieczeństwo obsługi i prawidłowe funkcjonowanie instalacji oraz urządzeń elektrycznych. Dobra izolacja to obok innych środków ochrony również gwarancja ochrony przed
Bardziej szczegółowoZapoznanie z przyrządami stanowiska laboratoryjnego. 1. Zapoznanie się z oscyloskopem HAMEG-303.
Zapoznanie z przyrządami stanowiska laboratoryjnego. 1. Zapoznanie się z oscyloskopem HAMEG-303. Dołączyć oscyloskop do generatora funkcyjnego będącego częścią systemu MS-9140 firmy HAMEG. Kanał Yl dołączyć
Bardziej szczegółowoLaboratorium Podstaw Elektrotechniki i Elektroniki
Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i utomatyki 1) Wstęp st. stacjonarne I st. inżynierskie, Energetyka Laboratorium Podstaw Elektrotechniki i Elektroniki Ćwiczenie nr 3 OBWODY LINIOWE PRĄDU SINUSOIDLNEGO
Bardziej szczegółowoWstęp. Doświadczenia. 1 Pomiar oporności z użyciem omomierza multimetru
Wstęp Celem ćwiczenia jest zaznajomienie się z podstawowymi przyrządami takimi jak: multimetr, oscyloskop, zasilacz i generator. Poznane zostaną również podstawowe prawa fizyczne a także metody opracowywania
Bardziej szczegółowoBADANIE SZEREGOWEGO OBWODU REZONANSOWEGO RLC
BADANIE SZEREGOWEGO OBWOD REZONANSOWEGO RLC Marek Górski Celem pomiarów było zbadanie krzywej rezonansowej oraz wyznaczenie częstotliwości rezonansowej. Parametry odu R=00Ω, L=9,8mH, C = 470 nf R=00Ω,
Bardziej szczegółowo5 Filtry drugiego rzędu
5 Filtry drugiego rzędu Cel ćwiczenia 1. Zrozumienie zasady działania i charakterystyk filtrów. 2. Poznanie zalet filtrów aktywnych. 3. Zastosowanie filtrów drugiego rzędu z układem całkującym Podstawy
Bardziej szczegółowoLaboratorium Przyrządów Półprzewodnikowych Laboratorium 1
Laboratorium Przyrządów Półprzewodnikowych Laboratorium 1 1/10 2/10 PODSTAWOWE WIADOMOŚCI W trakcie zajęć wykorzystywane będą następujące urządzenia: oscyloskop, generator, zasilacz, multimetr. Instrukcje
Bardziej szczegółowoRegulacja dwupołożeniowa (dwustawna)
Regulacja dwupołożeniowa (dwustawna) I. Wprowadzenie Regulacja dwustawna (dwupołożeniowa) jest często stosowaną metodą regulacji temperatury w urządzeniach grzejnictwa elektrycznego. Polega ona na cyklicznym
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 7 PARAMETRY MAŁOSYGNAŁOWE TRANZYSTORÓW BIPOLARNYCH
Ćwiczenie 7 PRMETRY MŁOSYGNŁO TRNZYSTORÓW BIPOLRNYCH Wstęp Celem ćwiczenia jest wyznaczenie niektórych parametrów małosygnałowych hybrydowego i modelu hybryd tranzystora bipolarnego. modelu Konspekt przygotowanie
Bardziej szczegółowoKONSPEKT LEKCJI. Podział czasowy lekcji i metody jej prowadzenia:
Tokarski Stanisław KONSPEKT LEKCJI Przedmiot: pracownia elektryczna. Temat lekcji: Badanie szeregowego obwodu RC. Klasa - II Technikum elektroniczne. Czas 3 jednostki lekcyjne. Cel operacyjny wyrabianie
Bardziej szczegółowoI Zastosowanie oscyloskopu do pomiarów kąta przesunięcia fazowego.
I Zastosowanie oscyloskopu do pomiarów kąta przesunięcia fazowego. II Badanie charakterystyk statycznych elementów nieliniowych za pomocą oscyloskopu (realizacja tematyki na życzenie prowadzącego laboratorium)
Bardziej szczegółowoZakres wymaganych wiadomości do testów z przedmiotu Metrologia. Wprowadzenie do obsługi multimetrów analogowych i cyfrowych
Zakres wymaganych wiadomości do testów z przedmiotu Metrologia Ćwiczenie 1 Wprowadzenie do obsługi multimetrów analogowych i cyfrowych budowa i zasada działania przyrządów analogowych magnetoelektrycznych
Bardziej szczegółowoE107. Bezpromieniste sprzężenie obwodów RLC
E7. Bezpromieniste sprzężenie obwodów RLC Cel doświadczenia: Pomiar amplitudy sygnału w rezonatorze w zależności od wzajemnej odległości d cewek generatora i rezonatora. Badanie wpływu oporu na tłumienie
Bardziej szczegółowoĆWICZENIE nr 5. Pomiary rezystancji, pojemności, indukcyjności, impedancji
Politechnika Łódzka Katedra Przyrządów Półprzewodnikowych i Optoelektronicznych WWW.DSOD.PL LABORATORIUM METROLOGII ELEKTRONICZNEJ ĆWICZENIE nr 5 Pomiary rezystancji, pojemności, indukcyjności, impedancji
Bardziej szczegółowoĆw. 7 Wyznaczanie parametrów rzeczywistych wzmacniaczy operacyjnych (płytka wzm. I)
Ćw. 7 Wyznaczanie parametrów rzeczywistych wzmacniaczy operacyjnych (płytka wzm. I) Celem ćwiczenia jest wyznaczenie parametrów typowego wzmacniacza operacyjnego. Ćwiczenie ma pokazać w jakich warunkach
Bardziej szczegółowoLaboratorum 2 Badanie filtru dolnoprzepustowego P O P R A W A
Laboratorum 2 Badanie filtru dolnoprzepustowego P O P R A W A Marcin Polkowski (251328) 15 marca 2007 r. Spis treści 1 Cel ćwiczenia 2 2 Techniczny i matematyczny aspekt ćwiczenia 2 3 Pomiary - układ RC
Bardziej szczegółowo12.7 Sprawdzenie wiadomości 225
Od autora 8 1. Prąd elektryczny 9 1.1 Budowa materii 9 1.2 Przewodnictwo elektryczne materii 12 1.3 Prąd elektryczny i jego parametry 13 1.3.1 Pojęcie prądu elektrycznego 13 1.3.2 Parametry prądu 15 1.4
Bardziej szczegółowoU 2 B 1 C 1 =10nF. C 2 =10nF
Dynamiczne badanie przerzutników - Ćwiczenie 3. el ćwiczenia Zapoznanie się z budową i działaniem przerzutnika astabilnego (multiwibratora) wykonanego w technice TTL oraz zapoznanie się z działaniem przerzutnika
Bardziej szczegółowoPomiar rezystancji metodą techniczną
Pomiar rezystancji metodą techniczną Cel ćwiczenia. Poznanie metod pomiarów rezystancji liniowych, optymalizowania warunków pomiaru oraz zasad obliczania błędów pomiarowych. Zagadnienia teoretyczne. Definicja
Bardziej szczegółowo