Skarga na bezczynność organu

Transkrypt

1 Lesznowola, 26 stycznia 2016 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie ul. Jasna 2, Warszawa za pośrednictwem: Wójta Gminy Lesznowola Skarżący: Jacek Barcikowski Nowa Iwiczna Organ: Wójt Gminy Lesznowola ul. Gminnej Rady Narodowej Lesznowola Skarga na bezczynność organu w przedmiocie udzielenia informacji publicznej Na podstawie art.3 2 pkt.8, art.50 1, art.52 2 i art ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz ze zm.) wnoszę skargę na bezczynność Wójta Gminy Lesznowola w przedmiocie mojego wniosku z dnia 16 listopada 2015 roku, wysłanego za pośrednictwem systemu epuap (nr dokumentu DOK , UPP - Urzędowe Poświadczenie Przedłożenia (Identyfikator Poświadczenia: epuap-upp ), zarzucając organowi naruszenie Art.61 Konstytucji RP oraz art. 13 ust. 1, art. 13 ust. 2, art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz ze zm). przez nieudzielenie informacji publicznej zgodnie z żądanym zakresem i wnoszę o: 1. Zobowiązanie organu do udostępnienia przedmiotowej informacji publicznej w terminie czternastu dni od daty doręczenia akt organowi; 2. Dokonanie kontroli przewlekłości postępowania administracyjnego, którego dotyczy skarga 3. Zobowiązanie Wójta Gminy Lesznowola do ukarania dyscyplinarnego pracownika winnego niezałatwienie sprawy w terminie, 4. Na podstawie art. 6 ustawy o odpowiedzialności funkcjonariuszy publicznych za rażące naruszenie prawa (Dz. U z 2011r. Nr34, poz 173) w związku z art 149 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz ze zm) wnoszę o orzeczenie, czy bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania miały miejsce z rażącym naruszeniem prawa, 5. wymierzenie organowi grzywny na postawie art p.p.s.a w maksymalnej wysokości określonej w art p.p.s.a 6. Zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych

2 UZASADNIENIE Zgodnie z przyjętą linią orzeczniczą sądów administracyjnych skarga powyższa jest dopuszczalna bez dokonania przez skarżącego innych czynności prawnych. Jak stwierdza Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w wyroku z dnia 25 listopada 2008 r. w sprawie II SAB/Bk 45/08, dopuszczającym rozpoznanie analogicznej skargi: Zgodnie z art p.p.s.a. skargę do sądu administracyjnego można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed właściwym organem administracji publicznej. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie (art cytowanej ustawy). Taka właśnie sytuacja występuje w omawianej sprawie. Przedmiotem skargi jest, bowiem prawo do informacji publicznej na podstawie ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz ze zm.). Powyższa ustawa w sposób kompleksowy reguluje procedurę dostępu do informacji publicznej, nie zawiera jednak przepisów, które dotyczyłyby bezczynności organu. Jednocześnie ustawa w bardzo wąskim zakresie odsyła do przepisów kodeksu postępowania administracyjnego stanowiąc, że jedynie w kwestii wydania decyzji stosuje się przepisy k.p.a. Wobec powyższego w przypadku, gdy skarga na bezczynność dotyczy udostępnienia informacji publicznej, nie jest wymagane wcześniejsze wezwanie danego organu do usunięcia naruszenia prawa lub wniesienia zażalenia do organu wyższego stopnia w trybie k.p.a. (tak: Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 8 września 2006 r., sygn. akt II SAB/Wa 40/2006, LEX nr ). Przedmiotem powyższej skargi jest bezczynność Wójta Gminy Lesznowola w rozpoznaniu wniosku o udzielenie informacji publicznej, złożonego do organu za pośrednictwem systemu epuap w dniu 16 XI 2015 roku. (treść wniosku załącznik nr 1 do niniejszej skargi). W dniu 30 listopada 2015 roku otrzymałem za pośrednictwem poczty od organu pismo datowane na 20 listopada 2015 roku, w którym organ odpowiedział mi na punkt 1 przedmiotowego wniosku i jednocześnie zażądał uzasadnienia istnienia szczególnego interesu publicznego dla udzielenia informacji o które wnioskowałem w punktach 2,3 i 4 ( załącznik nr 2). W dniu 6 grudnia 2015 roku przesłałem do organu za pośrednictwem systemu epuap pismo w którym wykazałem, że wszystkie żądane przeze mnie w przedmiotowym wniosku informacje nie mają charakteru informacji przetworzonej, a więc powinny być udostępnione mi niezwłocznie. Z ostrożności procesowej w w/w piśmie uzasadniłem także, że gdyby nawet informacje te potraktować jako informacje przetworzone, to istnieje szczególny interes publiczny aby je ujawnić. (załącznik nr 3) W dniu 21 grudnia 2015 roku otrzymałem za pośrednictwem poczty od organu pismo datowane na 21 grudnia 2015 roku, w którym organ stwierdził, iż w odpowiada na moje

3 pismo z dnia 6 grudnia na pytania nr 2,3 i 4. (załącznik nr 4). W dniu 6 grudnia nie przesyłałem jednak żadnego wniosku o udzielenie informacji publicznej a jedynie odpowiedź na żądanie organu dotyczące istnienia szczególnego interesu publicznego dla ujawnienia informacji których dotyczył przedmiotowy wniosek. Pismo z dnia 21 grudnia nie jest także odpowiedzią na punkty 2,3 i 4 przedmiotowego wniosku choć dotyczy podobnych kwestii, bowiem: w punkcie 2 przedmiotowego wniosku wnioskowałem o przedstawienie: 2.Kalkulacji finansowej inwestycji polegającej na budowie Punktu Selektywnego Zbierania Odpadów Komunalnych (PSZOK) ze środków gminy Lesznowola oraz informacji o ustalonej lokalizacji tej inwestycji, dacie jej rozpoczęcia i zakończenia. W piśmie z dnia 21 grudnia 2015 roku organ pisze natomiast, że informuje iż: Ad2. Uchwałą nr 75/IX.2015 Rady Gminy Lesznowola na rok 2015 zmniejszone zostały nakłady na zadanie inwestycyjne, na budowę punktu selektywnej zbiórki odpadów komunalnych. W projekcie budżetu na 2016 rok nie zaplanowano wydatków na budowę na ten cel. Pytanie z punktu 2 przedmiotowego wniosku nie dotyczyło treści uchwały Rady Gminy ani też zaplanowanych na rok 2016 wydatków na budowę punktu selektywnej zbiórki odpadów komunalnych. Nie można więc uznać, że pismo organu z dnia 21 grudnia 2015 skierowane do skarżącego stanowiło odpowiedź na punkt 2 przedmiotowego wniosku, a więc organ w zakresie udostępnienia informacji, o którą wnioskowano w tym punkcie pozostaje w bezczynności. W punkcie 3 przedmiotowego wniosku wnioskowałem o udzielenie informacji pozwalającej na ustalenie faktycznego poziomu zadłużenia gminy tj: 3.Informacji o łącznej wysokości otrzymanych przez gminę Lesznowola zaliczek i zadatków z tytułu podpisanych w roku 2014 roku umów dzierżawy i przedwstępnych umów dzierżawy terenów po KPGO Mysiadło (z 16 osobami prawnymi od których gmina odnotowała dochody w łącznej wysokości ,52 zł. (wg informacji z załącznika nr 13 do Zarządzenia Wójta Gminy Lesznowola Nr 33/2015 z dnia 26 marca 2015 roku dochody z tytułu dzierżawy gruntu dział 700 rozdział ). W piśmie z dnia 21 grudnia 2015 roku organ pisze natomiast, że informuje iż: Ad.3 Pytanie zawiera odpowiedź W tym przypadku również nie można uznać, że odpowiedź zamieszczona w piśmie organu z 21 grudnia 2016 roku dotyczyła udzielenia informacji o którą skarżący wnioskował w punkcie 3 przedmiotowego wniosku. W swoim pytaniu skarżący bowiem nie wymienił żadnej kwoty zaliczek i zadatków, których wysokość organ mógłby potwierdzić, a jedynie wysokość dochodów z umów, jakie gmina zadeklarowała a których dotyczył wniosek. Dochody i zaliczki to zupełnie inne wielkości finansowe (zaliczki składają się bowiem na łączne zadłużenie gminy).

4 Tak więc, gdyby nawet przyjąć, że pismo organu z dnia 21 grudnia dotyczyło przedmiotowego wniosku to należy stwierdzić, że organ pozostaje w bezczynności w jego załatwieniu. Tezę tą potwierdza cały szereg orzeczeń sądów administracyjnych, których wynika, że nie jest udzieleniem informacji na wniosek sytuacja, w której podmiot zobowiązany udziela wprawdzie informacji, ale dokonuje przedstawienia informacji innej niż ta, na którą oczekuje wnioskodawca lub też informacji wymijającej, niepełnej czy nieadekwatnej do treści wniosku. Jednym z tych orzeczeń jest wyrok WSA z siedzibą we Wrocławiu z dnia 10 czerwca 2011 r. (sygn.. akt IV SAB/Wr 45/11). Czytamy w nim: Jeżeli organ miał wątpliwości co do zakresu żądania wniosku powinien zwrócić się do wnioskodawcy o jego sprecyzowanie, albowiem właściwa realizacja wniosku o dostęp do informacji publicznej wymaga precyzyjnego udzielenia informacji na temat zawartych w nim kwestii. Nie chodzi bowiem o udzielenie jakiejkolwiek informacji, ale o przedstawienie jej w takim zakresie i w taki sposób, jaki odpowiada treści żądania. W przeciwnym wypadku doszłoby bowiem do zaprzeczenia idei dostępu do informacji publicznej, której założeniem jest jawność działań władzy publicznej. Przedstawienie informacji zupełnie innej, niż ta, na którą oczekuje wnioskodawca, informacji niepełnej lub też informacji wymijającej czy wręcz nieadekwatnej do treści wniosku, świadczy o bezczynności podmiotu zobowiązanego do udostępnienia informacji publicznej, do którego skierowano wniosek o jej udostępnienie, co niewątpliwie narusza regulację zawartej w art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz.U. Nr 112, poz ze zm.). Kolejnym wyrokiem potwierdzającym tezę iż organ pozostaje w przedmiotowej sprawie w bezczynności są: Wyrok WSA w Łodzi z (sygn.. akt II SAB/Łd 125/14): Nie jest zaś udzieleniem informacji na wniosek sytuacja, w której podmiot zobowiązany udziela wprawdzie informacji, ale dokonuje przedstawienia informacji innej niż ta, na którą oczekuje wnioskodawca lub też informacji wymijającej. Sytuację taką należy traktować jako nieudzielanie żądanej informacji. Zobowiązany formalnie udziela bowiem informacji publicznej, ale nie odpowiada na wniosek, gdyż odpowiedź nie dotyczy wniosku bądź zawiera informacje niezwiązane z samym wnioskiem. (por. wyroki Wojewódzkich Sądów Administracyjnych w Warszawie z dnia 9 grudnia 2010r., sygn.akt II SAB/Wa 280/10 i z dnia 12 kwietnia 2010r., sygn.akt II Sab/Wa 40/10 oraz w Szczecinie z dnia 10 stycznia 2013r., sygn.akt II SAB/Sz 51/12 dostępne w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych). Wyrok WSA w Warszawie z 14 grudnia 2011 (sygn.. akt. II SAB/Wa 246/11): Właściwa realizacja wniosku o dostęp do informacji publicznej wymaga precyzyjnego udzielenia informacji na temat zawartych w nim kwestii. Nie chodzi bowiem o udzielenie jakiejkolwiek informacji, ale o przedstawienie jej w takim zakresie i w taki sposób, jaki odpowiada treści żądania. W przeciwnym wypadku doszłoby do zdeprecjonowania idei dostępu do informacji publicznej, której założeniem jest jawność działań władzy publicznej.

5 Przedstawienie informacji zupełnie innej, niż ta, na którą oczekuje wnioskodawca, informacji niepełnej lub też informacji wymijającej czy wręcz nieadekwatnej do treści wniosku, świadczy o bezczynności podmiotu zobowiązanego do udostępnienia informacji publicznej, do którego skierowano wniosek o jej udostępnienie, co uchybia regulacji zawartej w art. 13 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej. - Wyrok WSA w Łodzi z 18 grudnia 2014 roku (sygn.. akt II SAB/Łd 175/14): Nie jest bowiem udzieleniem informacji na wniosek sytuacja, w której podmiot zobowiązany udziela wprawdzie informacji, ale dokonuje przedstawienia informacji innej niż ta, na którą oczekuje wnioskodawca lub też udziela informacji wymijającej, dalece niepełnej. Sytuację taką należy traktować jako nieudzielanie żądanej informacji. Przedstawienie informacji zupełnie innej, niż ta, na którą oczekuje wnioskodawca, informacji niepełnej lub też informacji wymijającej, czy wręcz nieadekwatnej do treści wniosku, świadczy o bezczynności podmiotu zobowiązanego do udostępnienia informacji publicznej, do którego skierowano wniosek o jej udostępnienie, co niewątpliwie narusza regulację zawartej w art. 13 ust. 1 u.d.i.p. (por. wyroki Wojewódzkich Sądów Administracyjnych w Warszawie z dnia 9 grudnia 2010r., sygn. akt II SAB/Wa 280/10 i z dnia 12 kwietnia 2010r., sygn. akt II SAB/Wa 40/10 oraz w Szczecinie z dnia 10 stycznia 2013r., sygn. akt II SAB/Sz 51/12 dostępne na Sąd w składzie niniejszym w pełni podziela to ugruntowane już stanowisko sądów administracyjnych. Wyrok NSA z 9 grudnia 2011 roku (Sygn. Akt. I OSK 1512/11): Przedstawienie informacji innej niż ta, na którą oczekuje wnioskodawca, informacji niepełnej lub wymijającej, czy wręcz nieadekwatnej do treści wniosku świadczy o bezczynności podmiotu zobowiązanego do udostępnienia informacji publicznej, do którego skierowano wniosek o jej udostępnienie, co uchybia regulacji zawartej w art. 13 ust. 1 u.d.i.p. Wyrok NSA z 4 lipca 2014 roku (sygn.. akt I OSK 2855/13): Zarówno w orzecznictwie, jak i literaturze przedmiotu, prezentowane jest stanowisko, zgodnie z którym organ udzielając informacji publicznej powinien czynić to dokładnie i precyzyjnie, tak aby podmiot wnioskujący nie miał jakichkolwiek wątpliwości, że uzyskana odpowiedź stanowi realizację jego żądania. Przedstawienie informacji innej niż ta, na którą oczekuje wnioskodawca, informacji niepełnej lub wymijającej, czy wręcz nieadekwatnej do treści wniosku, i tym samym niewyczerpującej żądania wniosku, świadczy o bezczynności podmiotu zobowiązanego do udostępnienia informacji publicznej, do którego skierowano wniosek o jej udostępnienie, co niewątpliwie narusza regulację zawartą w art. 13 ust. 1 u.d.i.p. Organ nie udostępnił także informacji publicznej o którą wnioskowałem w punkcie 4 przedmiotowego wniosku tj:

6 4.Informacji o łącznej wysokości poręczeń, kaucji, gwarancji i innych form zabezpieczeń wykonania przez gminę Lesznowola swoich zobowiązań z tytułu 16 umów zawartych z osobami prawnymi, o których mowa w punkcie 3 powyżej. W piśmie z dnia 21 grudnia 2015 roku organ pisze jedynie, że: Ad.4. Uchwały Rady Gminy w sprawie wyrażenia zgody na złożenia oświadczenia o dobrowolnym poddaniu się egzekucji tytułem wpłaconych zaliczek na użytkowanie gruntów znajdują się na stronie BIP Lesznowola uchwały rok. Tak więc także w tym przypadku nie można uznać, że informacja ta jest odpowiedzią na punkt 4 przedmiotowego wniosku. Odpowiedzią na wniosek nie jest bowiem odesłanie do stron Biuletynu Informacji Publicznej, gdy do uzyskania żądanej informacji konieczne jest zapoznanie się przez stronę z licznymi udostępnionymi na stronie BIP materiałami. Fakt ten potwierdza wyrok WSA w Łodzi z 21 października 2014 roku (sygn., akt II SAB/Łd 125/14), w którym czytamy: Nieprawidłowe jest załatwienie wniosku poprzez odesłanie do stron Biuletynu Informacji Publicznej, gdy do uzyskania żądanej informacji konieczne jest zapoznanie się przez stronę z licznymi udostępnionymi na stronie BIP dokumentami źródłowymi, a następnie dokonanie selekcji zawartych w nich danych lub też gdy uzyskanie informacji polegać ma na interpretacji obszernych danych dostępnych w BIP, a następnie samodzielnym jej "wytworzeniu" na ich podstawie. (por. np. wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 3 stycznia 2013r., sygn. akt I OSK 2244/12, z dnia 21 czerwca 2012r., sygn. akt I OSK 718/12 oraz Wojewódzkich Sądów Administracyjnych w Warszawie z dnia 4 stycznia 2014r., sygn. akt II SAB/Wa 184/11 i w Białymstoku z dnia 27 marca 2008r., sygn. akt II SAB/Bk 7/08 wszystkie dostępne w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych na stronie internetowej Niezależnie od powyższego należy tu podkreślić, iż na stronie BIP gminy Lesznowola, nie są dostępne (wbrew twierdzeniu organu) uchwały Rady Gminy dotyczące wszystkich umów zawartych przez organ z 16 osobami prawnymi w sprawie wyrażenia zgody na złożenie oświadczenia o dobrowolnym poddaniu się egzekucji tytułem zawarcia tych umów. Uzasadniony jest także wniosek o uznanie, że bezczynność organu miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa. Podstawą takiego stwierdzenia jest fakt, że organ świadomie dążył do tego, aby skarżącemu wnioskowanej informacji nie udzielić oraz świadomie działał w sposób przewlekły. Zgodnie z przepisem art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej jej udzielenie powinno nastąpić niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku. Organ przygotował w odpowiedzi na wniosek skarżącego, który otrzymał 16 listopada wezwanie do uzasadnienia szczególnego interesu udzielenia informacji publicznej w dniu 20 listopada a wysłał go pocztą elektroniczną dopiero 10 dni później, a więc nie zrobił tego niezwłocznie mimo, iż mógł to zrobić bez żadnego wysiłku gdyż odpowiedź była gotowa i wystarczyło ją wysłać mailem. Istotne w tej sprawie jest też to, że Wójt Gminy Lesznowola od wielu miesięcy

7 uniemożliwia dostęp do informacji publicznej, która pozwoliła by ustalić realną wysokość zadłużenia gminy stosując różnego rodzaju uniki, nie odpowiadając na zadane pytania lub udzielając odpowiedzi wymijających nie dotyczących zadanych pytań itd. a także nie wydając nawet decyzji administracyjnej w danej sprawie. Przykładem takiego działania był m.in. brak udzielenia już wcześniej informacji publicznej na wniosek skarżącego, do czego ustosunkował się tutejszy Sąd uznając przewlekłość postępowania organu (WSA sygn. akt II SAB/Wa 810/15). Dodatkowym argumentem na fakt rażącego naruszenia prawa i opieszałość organu jest to, iż Pani Wójt Gminy Lesznowola jest absolwentką wydziału prawa samorządu terytorialnego Uniwersytetu Warszawskiego, a także studiów doktoranckich w Instytucie Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk w Warszawie niewątpliwie więc naruszanie przez nią i pracowników organu obowiązującego prawa jest świadome. W tym stanie rzeczy skarga na bezczynność i opieszałość organu jest uzasadniona stosownie do wykładni prawa dokonywanej przez sądy administracyjne. Przykładowo w orzeczeniu WSA w Gorzowie Wielkopolskim w wyroku z dnia 1 lutego 2012 (sygn. akt II SAB/Go 59/11) czytamy: "Rozpoznając skargę na bezczynność organu administracji publicznej, na podstawie przepisów art p.p.s.a. w zw. z art. 3 2 pkt 8 p.p.s.a., w brzmieniu obowiązującym od dnia 11 kwietnia 2011 r., sąd administracyjny obowiązany jest dokonać z urzędu kontroli przewlekłości postępowania administracyjnego, którego dotyczy skarga." Natomiast NSA w Wyroku z dnia 11 października 2013 (sygn. akt I OSK 1495/13) orzekł: "Zarzucenie w jednym piśmie bezczynności organu i przewlekłości prowadzonego przez niego postępowania nie musi zatem stanowić skumulowania dwóch skarg, o ile kwestionowana jest terminowość i sprawność postępowania w zakończeniu tej samej sprawy administracyjnej. W takiej sytuacji dopuszczalność objęcia jedną skargą obu form opieszałości organu inicjuje jedną sprawę sądowoadministracyjną, w której sąd ma obowiązek rozpoznać i rozstrzygnąć spór o legalność braku wydania aktu lub podjęcia czynności. Pozostaje to w związku z zasadą, że przedmiotem zaskarżenia w konkretnym postępowaniu może być tylko jedna decyzja, postanowienie, inny akt lub podjęta czynność. Liczba zaskarżonych aktów lub czynności determinuje zatem liczbę spraw sądowoadministracyjnych. Przedmiotem postępowania w sprawie ze skargi zarówno na bezczynność, jak i przewlekłość organu stanowi ustalenie, czy zachodzi potrzeba zobowiązania organu do wydania w określonym terminie aktu lub dokonania czynności. W obu przypadkach sąd administracyjny dysponuje tymi samymi środkami prawnymi, ich zastosowanie jest zaś obowiązkowe w razie stwierdzenie jakiejkolwiek postaci niesprawnego funkcjonowania organu, niezależnie od podniesionych w skardze zarzutów i wniosków oraz podstawy prawnej (por. wyrok NSA z dnia 5 czerwca 2012 r., II OSK 709/12)." Ponadto w Uchwale Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 listopada 2008 (sygn. akt I OPS 6/08 ) zawarta jest następująca wykładnia stosowania prawa: Przepis art pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz ze zm.) ma zastosowanie także w przypadku, gdy po wniesieniu skargi na bezczynność organu - w sprawach określonych w art.

8 3 2 pkt 1-4a tej ustawy - organ wyda akt lub dokona czynności z zakresu administracji publicznej dotyczących uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, co do których pozostawał w bezczynności. W tezie wyroku NSA z dnia 5 lipca 2012 (sygn. akt II OSK 1031/12) stwierdzono też że: "O ile wydanie przez organ administracyjny na dzień orzekania przez Sąd żądanego rozstrzygnięcia sprawy czyni z natury rzeczy niemożliwymi zobowiązanie organu do działania, o tyle nie zwalnia to Sądu z obowiązku zbadania, czy w sprawie doszło do przewlekłego prowadzenia postępowania administracyjnego, a następnie oceny, czy miało ono miejsce z rażącym naruszeniem prawa oraz rozważania, czy zachodzą podstawy do wymierzenia organowi grzywny (art. 149 par. 1 i 2 p.p.s.a.). Podjęcie przez organ czynności procesowych powoduje, iż ustaje stan ewentualnej bezczynności organu, co uzasadnia umorzenie postępowania w zakresie skargi na bezczynność organu, ale nie stanowi podstawy do umorzenia postępowania sądowego dotyczącego skargi strony na przewlekłe prowadzenie postępowania przez organ" Za uzasadnione w związku z tym należy uznać także zobowiązanie Wójta Gminy Lesznowola do ukarania pracownika winnego niezałatwienia sprawy w terminie na podstawie art. 38 KPA Wobec powyższego wnoszę o uznanie skargi za zasadną. W załączeniu: odpis skargi załącznik nr 1 wniosek o udzielenie informacji publicznej z dnia 16 XI 2015 r. - załącznik nr 2 pismo od organu z dnia 20 XI 2015 roku otrzymane 30 XI 2015 roku - załącznik nr 3 odpowiedź skarżącego z dnia 6 grudnia 2015 dotycząca żądania uzasadnienia szczególnego interesu publicznego - załącznik nr 4 pismo od organu z dnia 21 grudnia 2015 roku Jacek Barcikowski