OZNACZANIE STĘŻENIA BARWNIKÓW W WODZIE METODĄ UV-VIS
|
|
- Halina Mikołajczyk
- 8 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 OZNACZANE STĘŻENA BARWNKÓW W WODZE METODĄ UV-VS. SPEKTROFOTOMETRA UV-Vis Spektrofotometria w zakresie nadfioletu (ang. ultra-violet UV) i promieniowania widzialnego (ang. visible- Vis), czyli spektrofotometria UV-Vis, jest techniką instrumentalną, w której do celów analitycznych wykorzystuje się przejścia energetyczne zachodzące w cząsteczkach, spowodowane absorpcją promieniowania elektromagnetycznego w zakresie nadfioletu ( nm), widzialnym ( nm) lub bliskiej podczerwieni. Technika ta polega na ilościowym pomiarze absorpcji, emisji lub odbicia światła. Wzrastająca energia λ Wzrastająca długość fali, λ Promienie Nadfiolet Podczerwień Fale Gamma Promienie X radiowe Promieniowanie widzialne Rys. 1. Widmo elektromagnetyczne. Metodą spektrofotometrii UV-Vis można oznaczać substancje organiczne (np. wiele związków posiadających wiązanie π lub elektrony n, w tym węglowodory aromatyczne, aldehydy, ketony, kwasy i aminy) i nieorganiczne (np. pierwiastki ziem rzadkich, ozon, SO 2 ) wykazujące absorpcję w nadfiolecie, związki absorbujące promieniowanie w zakresie widzialnym, w tym barwne związki organiczne (barwniki) i barwne sole metali (np. KMnO 4, CuSC 4 ) oraz substancje, których formy absorbujące promieniowanie uzyskuje się na drodze reakcji chemicznych. Do celów tych najczęściej wykorzystuje się reakcje kompleksowania.
2 Głównymi zaletami tej metody są: 1. Duża czułość, której miarą jest molowy współczynnik absorpcji ε, odpowiadający λ max badanego roztworu. Wartości ε dla czułych metod wynoszą powyżej dm 3 mol -1 cm -1. Metody mało czułe charakteryzują się współczynnikami ε o wartościach poniżej 1000 dm 3 mol -1 cm Duża precyzja oznaczeń. Precyzja oznaczeń zależy od zakresu oznaczanych stężeń i od klasy stosowanych aparatów. W metodach spektrofotometrycznych można uzyskać wyniki, których błąd nie przekracza ±0,2 %. 3. Selektywność oznaczeń uwarunkowana z jednej strony selektywnością absorpcji, z drugiej zaś selektywnością odczynników wywołującą barwną reakcję z substancją oznaczoną.. ABSORPCJA Wiązka promieniowania monochromatycznego przechodząca przez warstwę roztworu jest osłabiona w stosunku do padającego. Promieniowanie o natężeniu 0 ulega częściowo odbiciu lub rozproszeniu, częściowo pochłonięciu, a tylko częściowo przechodzi przez roztwór (Rys. 2.). = r p t Rys. 2. Schemat ilustrujący zjawisko absorpcji promieniowania. o - natężenie wiązki promieniowania monochromatycznego, r natężenie promieniowania rozproszonego i obitego, p natężenie promieniowania pochłoniętego, t natężenie promieniowania przechodzącego przez roztwór. Prawa absorpcji prawo absorpcji (prawo Lamberta) Wiązka promieniowania monochromatycznego po przejściu przez jednorodny ośrodek absorbujący o grubości b ulega osłabieniu zgodnie z równaniem: gdzie: = 0 e kb
3 0 - natężenie wiązki promieniowania monochromatycznego padającego na jednorodny ośrodek absorbujący, - natężenie promieniowania po przejściu przez ośrodek absorbujący, k - współczynnik absorpcji, e - podstawę logarytmów naturalnych. Stąd: gdzie: a = 0,4343 k, 0 0 ln = kb = A lub A = log = ab A - zdolność pochłaniania promieniowania zwana absorbancją. prawo absorpcji można zatem sformułować w sposób następujący: Absorbancja jest proporcjonalna do grubości warstwy absorbującej, jeśli wiązka promieniowania monochromatycznego przechodzi przez jednorodny ośrodek absorbujący. nną wielkością stosowaną do określania absorpcji promieniowania jest transmitancja (przepuszczalność) T określana jako: zatem: T = 0 1 A = log T Transmitancję podajemy najczęściej w procentach, stąd: % T = 100 = 100T lub A = log % T prawo absorpcji (prawo Lamberta-Beera) Prawo to dotyczy absorpcji promieniowania przez roztwory. Jeśli współczynnik absorpcji rozpuszczalnika jest równy zeru, to wiązka promieniowania monochromatycznego po przejściu przez jednorodny roztwór substancji absorbującej o stężeniu c ulega osłabieniu zgodnie z równaniem: = 0 e kbc Stąd, po przekształceniach jak wyżej, można zapisać: 0 A = log = abc prawo absorpcji można sformułować w sposób następujący:
4 Jeżeli współczynnik absorpcji rozpuszczalnika jest równy zeru, to absorbancja wiązki promieniowania monochromatycznego przechodzącej przez jednorodny roztwór jest wprost proporcjonalna do stężenia roztworu c i do grubości warstwy absorbującej b. prawo absorpcji (prawo addytywności absorpcji) Absorbancja roztworu wieloskładnikowego równa się sumie absorbancji poszczególnych składników: A = A + A gdzie A 1, A 2,..., A n - absorbancje poszczególnych składników. W równaniu: A = abc 1 wielkość a jest właściwym współczynnikiem absorpcji, gdy stężenie wyrażamy w [kg dm -3 ] lub [g cm -3 ]. Gdy stężenie c wyrazimy w [mol dm -3 ], równanie to przybiera postać: 2 A = εbc gdzie ε jest to molowy współczynnik absorpcji, a jego wymiar podawany jest dwojako: [dm 3 mol -1 cm -1 ] lub w jednostkach S [m 2 mol -1 ]. Addytywność absorbancji jest spełniona, jeśli pomiędzy składnikami środowiska absorbującego nie ma żadnych oddziaływań chemicznych. Oznacza ona, że każde indywiduum absorbuje tak, jakby inne były nieobecne. Jeżeli roztwór spełnia prawo absorpcji, wykres funkcji A = f (c) jest linią prostą, (Rys. 3). Współczynnik ε ma wartość stałą dla danego chromoforu, nie zależną od stężenia roztworu c. Wykres funkcji ε = f (c) jest linią prostą równoległą do osi odciętych (Rys. 4). A n A A=f(c) ε ε=f(c) Rys. 3. Wykres zależności A=f(c). c Rys. 4. Wykres zależności ε=f(c). c
5 Ograniczenia w stosowaniu prawa Lamberta-Beera W myśl prawa absorpcji zależność absorbancji od stężenia powinna mieć charakter liniowy. W praktyce spotykamy się z odchyleniami od przebiegu prostoliniowego, zarówno z ujemnymi, jak i z dodatnimi (Rys. 5.). Rys. 5. Typowe odstępstwa od prawa Beera: - prosta dla układu spełniającego prawa absorpcji, - krzywe dla układów nie spełniających praw absorpcji. Główne przypadki odstępstw charakteryzują się zmianą współczynnika absorpcji (ε): a) zmniejszanie się ze wzrostem stężenia; (b) wartości różne od rzeczywistej niezależnie od stężenia; (c) wzrost ze wzrostem stężenia. Powyższe odchylenia mogą być wywołane przez: podstawowe ograniczenia praw współczynnik absorpcji zależy od współczynnika załamania promieniowania w danym środowisku; dla roztworów rozcieńczonych (c<10-2 mol dm -3 ) współczynnik załamania jest stały i identyczny ze współczynnikiem załamania czystego rozpuszczalnika. W roztworach o większych stężeniach, zmiany wartości współczynnika załamania mogą być przyczyną odstępstw od praw absorpcji, występowanie innego niż absorpcja oddziaływania promieniowania elektromagnetycznego. czynniki chemiczne powodujące odchylenia od prostoliniowego przebiegu absorbancji związane są z reakcjami chemicznymi zachodzącymi w analizowanym roztworze. Ponadto prawo Lamberta może być spełnione tylko dla przypadku istnienia w roztworze jednej formy cząsteczek. W wyniku zmiany ph czy stężenia roztworu część z nich może ulec zmianom lub deformacjom (dysocjacja, asocjacja, polimeryzacja, solwatacja, a także różne reakcje kompleksowania) co prowadzi do zmiany wartości molowych współczynników adsorpcji odpowiednich cząstek i zaburzenie prostoliniowego charakteru zależności A=f(c). czynniki aparaturowe. brak ścisłej monochromatyzacji wiązki promienia,
6 jeżeli w przyrządzie zachodzi rozpraszanie promieniowania; wywiera ono tym większy wpływ, im większe są wartości mierzonych absorpcji, zbyt duża szerokośćspektralna wiązki promieniowania przechodzącego przez próbkę.. APARATURA Podstawowymi częściami składowymi spektrofotometrów UV-vis są: 1. Źródło promieniowania, 2. układ optyczny (monochromator), 3. pomieszczenie na komórkę pomiarową, 4. detektor mierzący natężenie promieniowania, 5. wskaźnik, rejestrator, komputer. źródło promieniowa monochromator kuweta pomiarowa detektor Rys. 6. Schemat blokowy spektrofotometru UV-Vis wskaźnik i rejestrator Źródło promieniowania Jako źródło promieniowania stosowane są: a) lampy deuterowe w zakresie od 180 nm do 380 nm, b) lampy wolframowo-halogenowe powyżej 380 nm przez zakres widzialny i bliską podczerwień, c) wysokociśnieniowe łukowe lampy ksenonowe są źródłem ciągłego promieniowania, pokrywającego cały zakres UV-Vis. Monochromator ma za zadanie wybrać, z emitowanego przez źródło promieniowania ciągłego, wąskie pasmo o żądanej długości fali i przepuścić je przez komórkę z badaną substancją. Elementy wchodzące w skład układu optycznego przedstawiono na Rysunku 9. Komórka pomiarowa. Do pomiarów absorpcji gazów i cieczy stosowane są kuwety. Do badań w nadfiolecie przy długościach fali nm stosuje się kuwety wykonane z kwarcu lub ze stopionej krzemionki, ponieważ materiały te nie pochłaniają promieniowania z tego zakresu. W zakresie widzialnym widma można stosować kuwety szklane. W szczególnych przypadkach używa się kuwet wykonanych z tworzyw sztucznych.
7 Standardowa grubość kuwet wynosi 10 mm, ale są Grubość warstwy również dostępne kuwety o grubości mniejszej (np. Kuweta pomiarowa 1 mm) oraz większej (np. 100 mm). Kuweta pomiarowa powinna zapewniać dokładnie zdefiniowaną grubość Analit warstwy absorbującej cieczy, wykazywać odporność na działanie analizowanych substancji chemicznych oraz o T zapewniać w maksymalnym stopniu transmitancję promieniowania. *Do uzyskania optymalnych wyników analizy ważny jest odpowiedni dobór rozpuszczalnika. Rozpuszczalnik musi wykazywać niską absorpcję w tych zakresach widma, w których absorbuje badana próbka., nie może reagować z substancją rozpuszczoną, a także powinien wykazywać małą lotność. Detektory fotoelektryczne stosowane w spektrofotometrach UV-Vis przetwarzają energię promieniowania elektromagnetycznego na energię elektryczną. Najczęściej stosowane są fotokomórki, fotopowielacze oraz fotodiody. METODY OZNACZEŃ SPEKTROFOTOMETRYCZNYCH. lościowe oznaczenia metodą spektrofotometrii UV-Vis należą do metod porównawczych. Oznaczenie pojedynczego składnika przeprowadza się: 1) Metodą porównywania z pojedynczym wzorcem. Mierzymy absorbancję A x roztworu badanego o stężeniu c x i absorbancję A s roztworu wzorcowego o znanym stężeniu c s przy tej samej długości fali λ i w kuwetach o tej samej grubości b. Z porównania zmierzonych absorbancji na podstawie prawa Lamberta Beera, można obliczyć stężenie badanej próbki ze wzoru: Ax c x = c s. As 2) Metodą porównywania z kilkoma wzorcami, czyli metodą krzywej wzorcowej. W metodzie tej wykorzystuje się serię roztworów wzorcowych o stężeniu analitu 0 (ślepa próba), 1, 2, 3, 4, 5 i dla każdego roztworu mierzy się absorbancję. Następnie wykreśla się krzywą kalibracyjną A=f(c). Dla badanej próbki mierzy się absorbancję i z krzywej kalibracyjnej odczytuje stężenie c x 3) Metodą dodatku wzorca. Procedura oznaczeń w tej metodzie sprowadza się do pomiaru absorbancji A o próbki badanej o stężeniu c x i absorbancji A i mieszaniny próbki badanej o
8 stężeniu c x z dodatkiem wzorca o znanym stężeniu c s. Metoda ta może być stosowana tylko w przypadku, gdy w badanym zakresie występuje prostoliniowa zależność A od c. Metodą spektrofotometrii UV-Vis możliwe są także oznaczenia ilościowe mieszanin złożonych z dwu i z wielu absorbujących składników. Ze względu jednak na możliwość nakładania się na siebie krzywych adsorpcji, oznaczenia te wymagają zastosowania bardziej skomplikowanych procedur niż w przypadku oznaczeń pojedynczych składników. Zastosowanie spektrofotometrii UV-Vis w analizie jakościowej. Elektronowe widmo absorpcyjne jest cechą charakterystyczną związku chemicznego i określa jednoznacznie związek jednorodny. W przypadku związków organicznych widma w zakresie nm są stosowane do ustalenia pewnych zależności strukturalnych i identyfikacji grup funkcyjnych. Wynika to z obecności w cząsteczce chromoforów- ugrupowań odpowiedzialnych za absorpcję promieniowania w tym zakresie. Najczęściej są to pierścienie aromatyczne (aromatyczny sekstet elektronów), wiązania wielokrotne (ich część - wiązania typu π) zarówno między atomami węgla jak i inne, np. grupy karbonylowej C=O. Tabela 1. Struktury oraz właściwości absorpcyjne wybranych chromoforów chromofor benzenowy chromofor alkenowy C C chromofor azowy N N chromofor karbonylowy C O chromofor nitrozowy N O chromofor tiolowy C S
9 Obok pojęcia chromoforu w spektroskopii UV-Vis używa się pojęcia auksochromu. Auksochromami są różne grupy funkcyjne w cząsteczce, które choć same nie pochłaniają energii z zakresu UV-Vis, swoją elektroujemnością wpływają na energię chromoforu, przesuwając absorpcję w kierunku fal dłuższych. Do najpopularniejszych auksochromów należy grupa aminowa i hydroksylowa. Grupy te nie są auksochromami z definicji. Pełnią rolę auksochromów, gdy są tak powiązane z chromoforem, że mogą wpływać na jego energię, np. grupa hydroksylowa w fenolu (bezpośrednie powiązanie z chromoforem i możliwość oddziaływania chromofor-auksochrom) pełni role auksochromu, natomiast grupa hydroksylowa w alkoholu benzylowym auksochromem nie jest (grupa CH 2 między hydroksylem i pierścieniem skutecznie blokuje wpływ wolnych par tlenu na pierścień). Auksochrom z jednej strony wpływa na wartość energii podstawowego poziomu energetycznego chromoforu, z drugiej strony może oddziaływać z otoczeniem cząsteczki (wartość ph roztworu, polarność rozpuszczalnika itp.), które z kolei modyfikuje jego siłę oddziaływania na chromofor. Tak więc poprzez auksochrom, otoczenie może modyfikować energię chromoforu zmieniając tym samym położenie, a czasem i kształt widma. Rys. 8. Przykładowe widmo tej samej substancji zarejestrowane w roztworach o trzech różnych wartościach ph (ph=1, kwaśny; ph=7, obojętny i ph=10, zasadowy). Taki wpływ otoczenia na kształt i położenie widma czasem utrudnia pomiary i każe pamiętać, że widmo UV-Vis jest charakterystyczne dla danej substancji w danych (określonych) warunkach, z drugiej strony jest przydatnym w badaniach struktury cząsteczki, pozwalając np. określić, czy grupa aminowa ma charakter aromatyczny (auksochrom, wyraźny wpływ ph na położenie maksimum pasma) czy też alifatyczny (połączona z pierścieniem poprzez łańcuch węglowy, widmo nie reaguje na zmiany ph).
10 CEL ĆWCZENA Celem niniejszego ćwiczenia jest zapoznanie się z zasadą działania i pracą Spektrofotometru UV-Vis A2800 firmy Hitachi. i oznaczenie stężeń roztworów barwników metodą krzywej wzorcowej. Analiza polega na pomiarze absorbancji analitu w całym zakresie UV-Vis i wyznaczeniu λ max (długość fali, odpowiadająca najbardziej intensywnemu pasmu absorpcji). Następnie należy przeprowadzić pomiary absorbcji badanych próbek przy wyznaczonej długości fali i na podstawie sporządzonej krzywej kalibracji wyznaczyć ich stężenie oraz wartości ε. Siatka dyfrakcyjna Szczelina 2 Filtr Szczelina 1 D2 Lampa UV W lampa Vis Lustro 1 Lustro 4 Wiązka referencyjna Kuweta referencyjna Detektor 2 Soczewka 1 Lustro półprzepuszczalne Lustro 2 Lustro 3 Wiązka pomiarowa Kuweta próbki Detektor 1 Soczewka 2 Monochromator Komora pomiarowa Rys. 8. Schemat budowy i działania spektrofotometru UV-Vis Na rysunku 8. przedstawiono schemat budowy dwuwiązkowego spektrofotometru UV-Vis. Szerokopasmowa wiązka promieniowania emitowanego przez lampę deuterową lub jodowolframową kierowana jest przez zwierciadło skupiające (Lustro 1) na szczelinę wejściową (Szczelina 1) i dalej na monochromator. Toroidalna siatka dyfrakcyjna powoduje rozszczepienie wiązki promieniowania na poszczególne fale, tworząc uporządkowane według długości fal continuum. Z tego continuum szczelina wyjściowa (Szczelina 2) wycina promień światła monochromatycznego (zawierający tylko 1 długość fali), który następnie przechodzi przez filtr i pada na zwierciadło toroidalne (Lustro 2). Promień odbity od tego zwierciadła dzieli się
11 następnie, przy pomocy pół-zwierciadła, na promień próbki i promień referencyjny (porównawczy). Oba te promienie przechodzą następnie, odpowiednio, przez kuwetę próbki badanej i kuwetę próbki odniesienia w komorze próbek. Po przejściu przez kuwety, oba promienie ulegają skupieniu za pomocą soczewek skupiających (Soczewka 1 i Soczewka 2). Skupione promienie ulegają zogniskowaniu na fotodiodach krzemowych Detektor 1 i Detektor 2, gdzie zostają przekształcone na sygnały elektryczne. Rejestrując wartości absorbancji w funkcji zmieniającej się długości fali przechodzącej przez roztwór otrzymujemy widmo. Zmiany długości fali najczęściej uzyskuje się zmieniając w sposób ciągły i automatyczny kąt monochromatora w stosunku do padającej nań wiązki ze źródła promieniowania. Rys. 10. Przykład widma absorpcyjnego. WYKONANE DOŚWADCZENA Przygotowanie roztworów wzorcowych analitu 1) Przygotować roztwór podstawowy barwnika rozpuszczając 25 mg w 500 ml wody destylowanej. 2) Do 8 probówek o pojemności 25 ml odmierzyć pipetą automatyczną: 0,2; 0,4; 0,6; 0,8; 1,0; 1,2; 1,4; 1,6 ml roztworu podstawowego, uzupełnić wodą do 10 ml, zamknąć probówki parafilmem i dokładnie wymieszać. 3) Obliczyć stężenia przygotowanych roztworów. Przygotowanie badanej próbki Dokłady opis kolejnych czynności przygotowania badanej próbki do analizy w poszczególnych doświadczeniach będzie dostępny na zajęciach.
12 Wykonanie oznaczeń spektrofotometrycznych 1) Zarejestrować widmo roztworu podstawowego barwnika w całym zakresie UV-Vis stosując wodę jako odnośnik w celu wyznaczenia analitycznej długości fali (λ max, nm), dla maksimum pasma absorpcyjnego barwnika. 2) Przy wyznaczonej λ max zmierzyć absorbancję A roztworów wzorcowych analitu. 3) Przy wyznaczonej analitycznej długości fali zmierzyć absorbancję badanej próbki. Opracowanie wyników i dyskusja: 1. Wyniki pomiarów zestawić w tabelach. 2. Przedstawić graficznie zależność A=f(c) otrzymaną na podstawie pomiarów absorbancji roztworów wzorcowych (krzywa kalibracji). 3. Z parametrów otrzymanej prostej regresji oraz wyznaczonych eksperymentalnie wartości absorbancji badanej próbki obliczyć stężenie barwnika w próbce. 4. Sformułować wnioski Literatura [1] Cygański, Metody spektroskopowe w chemii analitycznej, WN-T, Warszawa [2] Szczepaniak W., Metody instrumentalne w analizie chemicznej. W-wa, PWN, [3] Ewing G. W., Metody instrumentalne w analizie chemicznej. W-wa, PWN, Przygotowała: Anna Kołodziej
OZNACZANIE ŻELAZA METODĄ SPEKTROFOTOMETRII UV/VIS
OZNACZANIE ŻELAZA METODĄ SPEKTROFOTOMETRII UV/VIS Zagadnienia teoretyczne. Spektrofotometria jest techniką instrumentalną, w której do celów analitycznych wykorzystuje się przejścia energetyczne zachodzące
Bardziej szczegółowoELEMENTY ANALIZY INSTRUMENTALNEJ. SPEKTROFOTOMETRII podstawy teoretyczne
ELEMENTY ANALZY NSTRUMENTALNEJ Ćwiczenie 3 Temat: Spektrofotometria UV/ViS SPEKTROFOTOMETR podstawy teoretyczne SPEKTROFOTOMETRA jest techniką instrumentalną, w której do celów analitycznych wykorzystuje
Bardziej szczegółowoSPEKTROFOTOMETRIA UV-Vis. - długość fali [nm, m], - częstość drgań [Hz; 1 Hz = 1 cykl/s]
SPEKTROFOTOMETRIA UV-Vis Instrukcja do ćwiczeń opracowana w Katedrze Chemii Środowiska Uniwersytetu Łódzkiego. Spektrofotometria w zakresie nadfioletu (UV) i promieniowania widzialnego (Vis) jest jedną
Bardziej szczegółowoIR II. 12. Oznaczanie chloroformu w tetrachloroetylenie metodą spektrofotometrii w podczerwieni
IR II 12. Oznaczanie chloroformu w tetrachloroetylenie metodą spektrofotometrii w podczerwieni Promieniowanie podczerwone ma naturę elektromagnetyczną i jego absorpcja przez materię podlega tym samym prawom,
Bardziej szczegółowoĆw. 5 Absorpcjometria I
Ćw. 5 Absorpcjometria I Absorpcja promieniowania elektromagnetycznego z obszaru widzialnego i nadfioletowego przez atomy i cząsteczki powoduje zmianę ich stanu elektronowego. Zjawiska te moŝna badać za
Bardziej szczegółowoPRODUKTY CHEMICZNE Ćwiczenie nr 3 Oznaczanie zawartości oksygenatów w paliwach metodą FTIR
PRODUKTY CHEMICZNE Ćwiczenie nr 3 Oznaczanie zawartości oksygenatów w paliwach metodą FTIR WSTĘP Metody spektroskopowe Spektroskopia bada i teoretycznie wyjaśnia oddziaływania pomiędzy materią będącą zbiorowiskiem
Bardziej szczegółowoMetody spektroskopowe:
Katedra Chemii Analitycznej Metody spektroskopowe: Absorpcyjna Spektrometria Atomowa Fotometria Płomieniowa Gdańsk, 2010 Opracowała: mgr inż. Monika Kosikowska 1 1. Wprowadzenie Spektroskopia to dziedzina
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 1. Zagadnienia: spektroskopia absorpcyjna, prawa absorpcji, budowa i działanie. Wstęp. Część teoretyczna.
Ćwiczenie 1 Metodyka poprawnych i dokładnych pomiarów absorbancji, wyznaczenie małych wartości absorbancji. Czynniki wpływające na mierzone widma absorpcji i wartości absorbancji dla wybranych długości
Bardziej szczegółowoOpracował dr inż. Tadeusz Janiak
Opracował dr inż. Tadeusz Janiak 1 Uwagi dla wykonujących ilościowe oznaczanie metodami spektrofotometrycznymi 3. 3.1. Ilościowe oznaczanie w metodach spektrofotometrycznych Ilościowe określenie zawartości
Bardziej szczegółowoKatedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego. Spektrofotometryczne oznaczanie stężenia jonów żelaza(iii) opiekun mgr K. Łudzik
Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego Spektrofotometryczne oznaczanie stężenia jonów żelaza(iii) opiekun mgr K. Łudzik ćwiczenie nr 26 Zakres zagadnień obowiązujących do ćwiczenia 1. Prawo Lamberta
Bardziej szczegółowoSpektroskopia molekularna. Ćwiczenie nr 1. Widma absorpcyjne błękitu tymolowego
Spektroskopia molekularna Ćwiczenie nr 1 Widma absorpcyjne błękitu tymolowego Doświadczenie to ma na celu zaznajomienie uczestników ćwiczeń ze sposobem wykonywania pomiarów metodą spektrofotometryczną
Bardziej szczegółowoTechniki analityczne. Podział technik analitycznych. Metody spektroskopowe. Spektroskopia elektronowa
Podział technik analitycznych Techniki analityczne Techniki elektrochemiczne: pehametria, selektywne elektrody membranowe, polarografia i metody pokrewne (woltamperometria, chronowoltamperometria inwersyjna
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 30. Zagadnienia: spektroskopia absorpcyjna w zakresie UV-VIS, prawa absorpcji, budowa i. Wstęp
Ćwiczenie 30 Metodyka poprawnych i dokładnych pomiarów absorbancji w zakresie UV- VS, wyznaczenie małych wartości absorbancji. Czynniki wpływające na mierzone widma absorpcji i wartości absorbancji dla
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 31. Zagadnienia: spektroskopia absorpcyjna, prawa absorpcji, budowa i działanie. Wstęp
Ćwiczenie 31 Metodyka poprawnych i dokładnych pomiarów widm absorbancji w zakresie UV-VIS. Wpływ monochromatyczności promieniowania i innych parametrów pomiarowych na kształt widm absorpcji i wartości
Bardziej szczegółowoKolorymetryczne oznaczanie stężenia Fe 3+ metodą rodankową
Kolorymetryczne oznaczanie stężenia Fe 3+ metodą rodankową (opracowanie: Barbara Krajewska) Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z podstawami spektrofotometrii absorpcyjnej w świetle widzialnym (kolorymetrią)
Bardziej szczegółowoKatedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego. Wyznaczanie stałej szybkości i rzędu reakcji metodą graficzną. opiekun mgr K.
Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego Wyznaczanie stałej szybkości i rzędu reakcji metodą graficzną opiekun mgr K. Łudzik ćwiczenie nr 27 Zakres zagadnień obowiązujących do ćwiczenia 1. Zastosowanie
Bardziej szczegółowoLaboratorium Podstaw Biofizyki
CEL ĆWICZENIA Celem ćwiczenia jest zbadanie procesu adsorpcji barwnika z roztworu oraz wyznaczenie równania izotermy Freundlicha. ZAKRES WYMAGANYCH WIADOMOŚCI I UMIEJĘTNOŚCI: widmo absorpcyjne, prawo Lamberta-Beera,
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 2: Metody spektralne w inżynierii materiałowej AKADEMIA GÓRNICZO- HUTNICZA WYDZIAŁ ODLEWNICTWA KATEDRA INŻYNIERII PROCESÓW ODLEWNICZYCH
ćw 2 Ćwiczenie 2: Metody spektralne w inżynierii materiałowej PRZEDMIOT: NOWOCZESNE TECHNIKI BADAWCZE W INŻYNIERII MATERIAŁOWEJ Opracowała: dr hab. AKADEMIA GÓRNICZO- HUTNICZA WYDZIAŁ ODLEWNICTWA KATEDRA
Bardziej szczegółowoLaboratorium OCHRONA ŚRODOWISKA W TECHNOLOGII CHEMICZNYM. Usuwanie barwników ze ścieków metodą adsorpcji na węglu aktywnym
Laboratorium OCHRONA ŚRODOWISKA W TECHNOLOGII CHEMICZNYM Usuwanie barwników ze ścieków metodą adsorpcji na węglu aktywnym 1 Wstęp Ścieki przemysłowe i komunalne są głównym źródłem zanieczyszczenia wód
Bardziej szczegółowo1. PRZYGOTOWANIE ROZTWORÓW KOMPLEKSUJĄCYCH
1. PRZYGOTOWANIE ROZTWORÓW KOMPLEKSUJĄCYCH 1.1. przygotowanie 20 g 20% roztworu KSCN w wodzie destylowanej 1.1.1. odważenie 4 g stałego KSCN w stożkowej kolbie ze szlifem 1.1.2. odważenie 16 g wody destylowanej
Bardziej szczegółowoInstrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych
UNIWERSYTET GDAŃSKI WYDZIAŁ CHEMII Pracownia studencka Katedry Analizy Środowiska Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych Ćwiczenie nr 3 Oznaczanie chlorków metodą spektrofotometryczną z tiocyjanianem rtęci(ii)
Bardziej szczegółowoANALIZA SPEKTRALNA I POMIARY SPEKTROFOTOMETRYCZNE. Instrukcja wykonawcza
ĆWICZENIE 72A ANALIZA SPEKTRALNA I POMIARY SPEKTROFOTOMETRYCZNE 1. Wykaz przyrządów Spektroskop Lampy spektralne Spektrofotometr SPEKOL Filtry optyczne Suwmiarka Instrukcja wykonawcza 2. Cel ćwiczenia
Bardziej szczegółowoFizykochemiczne metody w kryminalistyce. Wykład 7
Fizykochemiczne metody w kryminalistyce Wykład 7 Stosowane metody badawcze: 1. Klasyczna metoda analityczna jakościowa i ilościowa 2. badania rentgenostrukturalne 3. Badania spektroskopowe 4. Metody chromatograficzne
Bardziej szczegółowoĆWICZENIE NR 3 POMIARY SPEKTROFOTOMETRYCZNE
ĆWICZENIE NR 3 POMIARY SPEKTROFOTOMETRYCZNE Cel ćwiczenia Poznanie podstawowej metody określania biochemicznych parametrów płynów ustrojowych oraz wymagań technicznych stawianych urządzeniu pomiarowemu.
Bardziej szczegółowoSpektrofotometryczne wyznaczanie stałej dysocjacji czerwieni fenolowej
Spektrofotometryczne wyznaczanie stałej dysocjacji czerwieni fenolowej Metoda: Spektrofotometria UV-Vis Cel ćwiczenia: Celem ćwiczenia jest zapoznanie studenta z fotometryczną metodą badania stanów równowagi
Bardziej szczegółowoInstrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych
UNIWERSYTET GDAŃSKI WYDZIAŁ CHEMII Pracownia studencka Katedra Analizy Środowiska Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych Ćwiczenie nr 3 OZNACZANIE CHLORKÓW METODĄ SPEKTROFOTOMETRYCZNĄ Z TIOCYJANIANEM RTĘCI(II)
Bardziej szczegółowoJan Drzymała ANALIZA INSTRUMENTALNA SPEKTROSKOPIA W ŚWIETLE WIDZIALNYM I PODCZERWONYM
Jan Drzymała ANALIZA INSTRUMENTALNA SPEKTROSKOPIA W ŚWIETLE WIDZIALNYM I PODCZERWONYM Światło słoneczne jest mieszaniną fal o różnej długości i różnego natężenia. Tylko część promieniowania elektromagnetycznego
Bardziej szczegółowoAtomowa spektrometria absorpcyjna i emisyjna
Nowoczesne techniki analityczne w analizie żywności Zajęcia laboratoryjne Atomowa spektrometria absorpcyjna i emisyjna Cel ćwiczenia: Celem ćwiczenia jest oznaczenie zawartości sodu, potasu i magnezu w
Bardziej szczegółowoPODSTAWY METODY SPEKTROSKOPI W PODCZERWIENI ABSORPCJA, EMISJA
PODSTAWY METODY SPEKTROSKOPI W PODCZERWIENI ABSORPCJA, EMISJA Materia może oddziaływać z promieniowaniem poprzez absorpcję i emisję. Procesy te polegają na pochłonięciu lub wyemitowaniu fotonu przez cząstkę
Bardziej szczegółowoSpektroskopowe metody identyfikacji związków organicznych
Spektroskopowe metody identyfikacji związków organicznych Wstęp Spektroskopia jest metodą analityczną zajmującą się analizą widm powstających w wyniku oddziaływania promieniowania elektromagnetycznego
Bardziej szczegółowoSPEKTROFOTOMETRYCZNA ANALIZA ZAWARTOŚCI SUBSTANCJI W PRÓBCE
SPEKTROFOTOMETRYCZNA ANALIZA ZAWARTOŚCI SUBSTANCJI W PRÓBCE Zakres materiału: roztwory - stężenia, rozcieńczanie; podstawy i podział spektroskopii; prawa absorpcji: współczynnik absorpcji, addytywność
Bardziej szczegółowoKOLORYMETRYCZNE OZNACZANIE Cd, Mn i Ni
KOLORYMETRYCZNE OZNACZANE Cd, Mn i Ni nstrukcja do ćwiczeń opracowana w Katedrze Chemii Środowiska Uniwersytetu Łódzkiego. l. WSTĘP 1.1. Spektrofotometria w zakresie nadfioletu (UV) i promieniowania widzialnego
Bardziej szczegółowoSpektroskopia molekularna. Spektroskopia w podczerwieni
Spektroskopia molekularna Ćwiczenie nr 4 Spektroskopia w podczerwieni Spektroskopia w podczerwieni (IR) jest spektroskopią absorpcyjną, która polega na pomiarach promieniowania elektromagnetycznego pochłanianego
Bardziej szczegółowoPodczerwień bliska: cm -1 (0,7-2,5 µm) Podczerwień właściwa: cm -1 (2,5-14,3 µm) Podczerwień daleka: cm -1 (14,3-50 µm)
SPEKTROSKOPIA W PODCZERWIENI Podczerwień bliska: 14300-4000 cm -1 (0,7-2,5 µm) Podczerwień właściwa: 4000-700 cm -1 (2,5-14,3 µm) Podczerwień daleka: 700-200 cm -1 (14,3-50 µm) WIELKOŚCI CHARAKTERYZUJĄCE
Bardziej szczegółowoAdsorpcja błękitu metylenowego na węglu aktywnym w obecności acetonu
Adsorpcja błękitu metylenowego na węglu aktywnym w obecności acetonu Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest zbadanie procesu adsorpcji barwnika z roztworu, wyznaczenie równania izotermy Freundlicha oraz wpływu
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 3 Pomiar równowagi keto-enolowej metodą spektroskopii IR i NMR
Ćwiczenie 3 Pomiar równowagi keto-enolowej metodą spektroskopii IR i NMR 1. Wstęp Związki karbonylowe zawierające w położeniu co najmniej jeden atom wodoru mogą ulegać enolizacji przez przesunięcie protonu
Bardziej szczegółowoOznaczanie żelaza i miedzi metodą miareczkowania spektrofotometrycznego
Oznaczanie żelaza i miedzi metodą miareczkowania spektrofotometrycznego Oznaczanie dwóch kationów obok siebie metodą miareczkowania spektrofotometrycznego (bez maskowania) jest możliwe, gdy spełnione są
Bardziej szczegółowoInstrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych
UNIWERSYTET GDAŃSKI WYDZIAŁ CHEMII Pracownia studencka Katedra Analizy Środowiska Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych Ćwiczenie nr 2 ZASTOSOWANIE SPEKTROFOTOMETRII W NADFIOLECIE I ŚWIETLE WIDZIALNYM
Bardziej szczegółowoPOMIARY SPEKTROFOTOMETRYCZNE
Laboratorium Elektronicznej Aparatury Medycznej Katedra Inżynierii Biomedycznej Wydział Podstawowych Problemów Techniki Politechnika Wrocławska ĆWICZENIE NR 3 POMIARY SPEKTROFOTOMETRYCZNE Cel ćwiczenia
Bardziej szczegółowoLaboratorium 4. Określenie aktywności katalitycznej enzymu. Wprowadzenie do metod analitycznych. 1. CZĘŚĆ TEORETYCZNA
Laboratorium 4 Określenie aktywności katalitycznej enzymu. Wprowadzenie do metod analitycznych. Prowadzący: dr inż. Karolina Labus 1. CZĘŚĆ TEORETYCZNA Enzymy to wielkocząsteczkowe, w większości białkowe,
Bardziej szczegółowoABSORPCYJNA SPEKTORFOTOMETRIA CZĄSTECZKOWA
BSORPYJN SPEKTORFOTOMETRI ZĄSTEZKOW (Oznaczanie chromu i kobaltu obok siebie) Politechnika Gdańska; opracowała: mgr inż. M. Wasielewska 1 WPROWDZENIE Metody spektroskopowe są to metody opierające się na
Bardziej szczegółowoJak analizować widmo IR?
Jak analizować widmo IR? Literatura: W. Zieliński, A. Rajca, Metody spektroskopowe i ich zastosowanie do identyfikacji związków organicznych. WNT. R. M. Silverstein, F. X. Webster, D. J. Kiemle, Spektroskopowe
Bardziej szczegółowo3. Badanie kinetyki enzymów
3. Badanie kinetyki enzymów Przy stałym stężeniu enzymu, a przy zmieniającym się początkowym stężeniu substratu, zmiany szybkości reakcji katalizy, wyrażonej jako liczba moli substratu przetworzonego w
Bardziej szczegółowoANALIZA INSTRUMENTALNA
ANALIZA INSTRUMENTALNA TECHNOLOGIA CHEMICZNA STUDIA NIESTACJONARNE Sala 522 ul. Piotrowo 3 Studenci podzieleni są na cztery zespoły laboratoryjne. Zjazd 5 przeznaczony jest na ewentualne poprawy! Możliwe
Bardziej szczegółowoWYM. Ćwiczenie: Badania wymywalności szkodliwych substancji ze zużytych mas odlewniczych Opracowała: dr hab. Beata Grabowska
Beata Grabowska ćw WYM Ćwiczenie: Badania wymywalności szkodliwych substancji ze zużytych mas odlewniczych Opracowała: dr hab. Beata Grabowska AKADEMIA GÓRNICZO HUTNICZA WYDZIAŁ ODLEWNICTWA KATEDRA INŻYNIERII
Bardziej szczegółowoE (2) nazywa się absorbancją.
1/6 Celem ćwiczenia jest poznanie zjawiska absorpcji światła przez roztwory, pomiar widma absorpcji przy pomocy spektrofotometru oraz wyliczenie stężenia badanego roztworu. Promieniowanie elektromagnetyczne,
Bardziej szczegółowoWYZNACZANIE STAŁEJ DYSOCJACJI p-nitrofenolu METODĄ SPEKTROFOTOMETRII ABSORPCYJNEJ
Ćwiczenie nr 13 WYZNCZNIE STŁEJ DYSOCJCJI p-nitrofenolu METODĄ SPEKTROFOTOMETRII BSORPCYJNEJ I. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest wyznaczenie metodą spektrofotometryczną stałej dysocjacji słabego kwasu,
Bardziej szczegółowoSpektrofotometria ( SPF I, SPF II ) Spektralna analiza emisyjna ( S ) Fotometria Płomieniowa ( FP )
Spektrofotometria ( SPF I, SPF II ) 1. Rodzaje energii opisujące całkowity stan energetyczny cząsteczki. 2. Długości fal promieniowania elektromagnetycznego odpowiadające zakresom: UV, VIS i IR. 3. Energia
Bardziej szczegółowoĆWICZENIE 11. ANALIZA INSTRUMENTALNA KOLORYMETRIA - OZNACZANIE Cr(VI) METODĄ DIFENYLOKARBAZYDOWĄ. DZIAŁ: Kolorymetria
ĆWICZENIE 11 ANALIZA INSTRUMENTALNA KOLORYMETRIA - OZNACZANIE Cr(VI) METODĄ DIFENYLOKARBAZYDOWĄ DZIAŁ: Kolorymetria ZAGADNIENIA Elektronowe widmo absorpcyjne; rodzaje przejść elektronowych w kompleksach
Bardziej szczegółowoĆwiczenie O 13 -O 16 BADANIE ABSORPCJI ŚWIATŁA W MATERII Instrukcja dla studenta
Ćwiczenie O 13 -O 16 BADANE ABSORPCJ ŚWATŁA W MATER nstrukcja dla studenta. WSTĘP Światło jest falą elektromagnetyczną jak i strumieniem fotonów, których energia jest w bezpośredni sposób związana z częstością
Bardziej szczegółowospektroskopia UV Vis (cz. 2)
spektroskopia UV Vis (cz. 2) spektroskopia UV-Vis dlaczego? wiele związków organicznych posiada chromofory, które absorbują w zakresie UV duża czułość: zastosowanie w badaniach kinetyki reakcji spektroskop
Bardziej szczegółowoSpis treści. Wstęp. Twardość wody
Spis treści 1 Wstęp 1.1 Twardość wody 1.2 Oznaczanie twardości wody 1.3 Oznaczanie utlenialności 1.4 Oznaczanie jonów metali 2 Część doświadczalna 2.1 Cel ćwiczenia 2.2 Zagadnienia do przygotowania 2.3
Bardziej szczegółowoEFEKT SOLNY BRÖNSTEDA
EFEKT SLNY RÖNSTED Pojęcie eektu solnego zostało wprowadzone przez rönsteda w celu wytłumaczenia wpływu obojętnego elektrolitu na szybkość reakcji zachodzących między jonami. Założył on, że reakcja pomiędzy
Bardziej szczegółowoKolorymetria - dział spektrofotometrii absorpcyjnej (inaczej absorpcjometrii) Oznaczanie stężeń substancji barwnych na podstawie absorbcji ich roztworów w zakresie światła widzialnego Spektrofotometria
Bardziej szczegółowoRÓWNOWAGI REAKCJI KOMPLEKSOWANIA
POLITECHNIK POZNŃSK ZKŁD CHEMII FIZYCZNEJ ĆWICZENI PRCOWNI CHEMII FIZYCZNEJ RÓWNOWGI REKCJI KOMPLEKSOWNI WSTĘP Ważną grupę reakcji chemicznych wykorzystywanych w chemii fizycznej i analitycznej stanowią
Bardziej szczegółowoPRACOWNIA CHEMII. Równowaga chemiczna (Fiz2)
PRACOWNIA CHEMII Ćwiczenia laboratoryjne dla studentów II roku kierunku Zastosowania fizyki w biologii i medycynie Biofizyka molekularna Projektowanie molekularne i bioinformatyka Równowaga chemiczna (Fiz2)
Bardziej szczegółowoABSORPCYJNA SPEKTROMETRIA ATOMOWA ( AAS )
Pracownia Analizy Instrumentalnej - Absorbcyjna Spektrometria Atomowa str. 1 ABSORPCYJNA SPEKTROMETRIA ATOMOWA ( AAS ) Oznaczanie Fe, Ni, Zn lub Cd w próbce metodą krzywej wzorcowej. Zakład Chemii Analitycznej
Bardziej szczegółowoKatedra Fizyki i Biofizyki instrukcje do ćwiczeń laboratoryjnych dla kierunku Lekarskiego
Ćw. M8 Zjawisko absorpcji i emisji światła w analityce. Pomiar widm absorpcji i stężenia ryboflawiny w roztworach wodnych za pomocą spektrofotometru. Wyznaczanie stężeń substancji w roztworze metodą fluorescencyjną.
Bardziej szczegółowoMonochromatyzacja promieniowania molibdenowej lampy rentgenowskiej
Uniwersytet Śląski Instytut Chemii Zakładu Krystalografii ul. Bankowa 14, pok. 133, 40 006 Katowice tel. (032)359 1503, e-mail: izajen@wp.pl, opracowanie: dr Izabela Jendrzejewska Laboratorium z Krystalografii
Bardziej szczegółowoMETODYKA POMIARÓW WIDM FLUORESCENCJI (WF) NA MPF-3 (PERKIN-HITACHI)
METODYKA POMIARÓW WIDM FLUORESCENCJI (WF) NA MPF-3 (PERKIN-HITACHI) (Uzupełnieniem do niniejszej metodyki jest instrukcja obsługi spektrofluorymetru MPF-3, która znajduje się do wglądu u prof. dr hab.
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 3 ANALIZA JAKOŚCIOWA PALIW ZA POMOCĄ SPEKTROFOTOMETRII FTIR (Fourier Transform Infrared Spectroscopy)
POLITECHNIKA ŁÓDZKA WYDZIAŁ INśYNIERII PROCESOWEJ I OCHRONY ŚRODOWISKA KATEDRA TERMODYNAMIKI PROCESOWEJ K-106 LABORATORIUM KONWENCJONALNYCH ŹRÓDEŁ ENERGII I PROCESÓW SPALANIA Ćwiczenie 3 ANALIZA JAKOŚCIOWA
Bardziej szczegółowoRepetytorium z wybranych zagadnień z chemii
Repetytorium z wybranych zagadnień z chemii Mol jest to liczebność materii występująca, gdy liczba cząstek (elementów) układu jest równa liczbie atomów zawartych w masie 12 g węgla 12 C (równa liczbie
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 363. Polaryzacja światła sprawdzanie prawa Malusa. Początkowa wartość kąta 0..
Nazwisko... Data... Nr na liście... Imię... Wydział... Dzień tyg.... Godzina... Polaryzacja światła sprawdzanie prawa Malusa Początkowa wartość kąta 0.. 1 25 49 2 26 50 3 27 51 4 28 52 5 29 53 6 30 54
Bardziej szczegółowoAparatura w absorpcyjnej spektrometrii atomowej
Lidia Kozak, Przemysław Niedzielski Lidia Kozak, Przemysław Niedzielski Spektrometry absorpcji atomowej zbudowane są z następujących podstawowych części: źródła promieniowania, atomizera, monochromatora,
Bardziej szczegółowoSZYBKOŚĆ REAKCJI JONOWYCH W ZALEŻNOŚCI OD SIŁY JONOWEJ ROZTWORU
POLITECHNIKA ŚLĄSKA WYDZIAŁ CHEMICZNY KATEDRA FIZYKOCHEMII I TECHNOLOGII POLIMERÓW SZYBKOŚĆ REAKCI ONOWYCH W ZALEŻNOŚCI OD SIŁY ONOWE ROZTWORU Opiekun: Krzysztof Kozieł Miejsce ćwiczenia: Czerwona Chemia,
Bardziej szczegółowoANALIZA ŚLADOWYCH ZANIECZYSZCZEŃ ŚRODOWISKA I ROK OŚ II
ANALIZA ŚLADOWYCH ZANIECZYSZCZEŃ ŚRODOWISKA I ROK OŚ II Ćwiczenie 1 Przygotowanie próbek do oznaczania ilościowego analitów metodami wzorca wewnętrznego, dodatku wzorca i krzywej kalibracyjnej 1. Wykonanie
Bardziej szczegółowoREFRAKTOMETRIA. 19. Oznaczanie stężenia gliceryny w roztworze wodnym
REFRAKTOMETRIA 19. Oznaczanie stężenia gliceryny w roztworze wodnym Celem ćwiczenia jest zaobserwowanie zmiany współczynnika refrakcji wraz ze zmianą stężenia w roztworu. Odczynniki i aparatura: 10% roztwór
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 2 Przejawy wiązań wodorowych w spektroskopii IR i NMR
Ćwiczenie 2 Przejawy wiązań wodorowych w spektroskopii IR i NMR Szczególnym i bardzo charakterystycznym rodzajem oddziaływań międzycząsteczkowych jest wiązanie wodorowe. Powstaje ono między molekułami,
Bardziej szczegółowoSynteza nanocząstek Ag i pomiar widma absorpcyjnego
Synteza nanocząstek Ag i pomiar widma absorpcyjnego Nanotechnologia jest nową, interdyscyplinarną dziedziną nauki łączącą osiągnięcia różnych nauk (m. in. chemii, biologii, fizyki, mechaniki, inżynierii)
Bardziej szczegółowoSpektroskopia UV-VIS zagadnienia
Spektroskopia absorbcyjna to dziedzina, która obejmuje metody badania materii przy użyciu promieniowania elektromagnetycznego, które może z tą materią oddziaływać. Spektroskopia UV-VS zagadnienia promieniowanie
Bardziej szczegółowoPODSTAWY LABORATORIUM PRZEMYSŁOWEGO. ĆWICZENIE 3a
PODSTAWY LABORATORIUM PRZEMYSŁOWEGO ĆWICZENIE 3a Analiza pierwiastkowa podstawowego składu próbek z wykorzystaniem techniki ASA na przykładzie fosforanów paszowych 1 I. CEL ĆWICZENIA Zapoznanie studentów
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 8 Wyznaczanie stałej szybkości reakcji utleniania jonów tiosiarczanowych
CHEMI FIZYCZN Ćwiczenie 8 Wyznaczanie stałej szybkości reakcji utleniania jonów tiosiarczanowych W ćwiczeniu przeprowadzana jest reakcja utleniania jonów tiosiarczanowych za pomocą jonów żelaza(iii). Przebieg
Bardziej szczegółowoIM-4 BADANIE ABSORPCJI ŚWIATŁA W MATERIAŁACH PÓŁPRZEWODNIKOWYCH
IM-4 BADANIE ABSORPCJI ŚWIATŁA W MATERIAŁACH PÓŁPRZEWODNIKOWYCH I. Cel ćwiczenia Zapoznanie się z fotoelektryczną optyczną metodą wyznaczania energii przerwy wzbronionej w półprzewodnikach na przykładzie
Bardziej szczegółowoSPEKTROSKOPIA SPEKTROMETRIA
SPEKTROSKOPIA Spektroskopia to dziedzina nauki, która obejmuje metody badania materii przy użyciu promieniowania elektromagnetycznego, które może być w danym układzie wytworzone (emisja) lub może z tym
Bardziej szczegółowoOznaczanie mocznika w płynach ustrojowych metodą hydrolizy enzymatycznej
Oznaczanie mocznika w płynach ustrojowych metodą hydrolizy enzymatycznej Wprowadzenie: Większość lądowych organizmów kręgowych część jonów amonowych NH + 4, produktu rozpadu białek, wykorzystuje w biosyntezie
Bardziej szczegółowoOptyczna spektroskopia oscylacyjna. w badaniach powierzchni
Optyczna spektroskopia oscylacyjna w badaniach powierzchni Zalety oscylacyjnej spektroskopii optycznej uŝycie fotonów jako cząsteczek wzbudzających i rejestrowanych nie wymaga uŝycia próŝni (moŝliwość
Bardziej szczegółowoSpektroskopia. Spotkanie pierwsze. Prowadzący: Dr Barbara Gil
Spektroskopia Spotkanie pierwsze Prowadzący: Dr Barbara Gil Temat rozwaŝań Spektroskopia nauka o powstawaniu i interpretacji widm powstających w wyniku oddziaływań wszelkich rodzajów promieniowania na
Bardziej szczegółowo-1- Piotr Janas, Paweł Turkowski Zakład Fizyki UR Do użytku wewnętrznego ĆWICZENIE 44 ABSORPCJOMETRIA. WYZNACZANIE STĘŻENIA ROZTWORU
-1- Piotr Janas, Paweł Turkowski Zakład Fizyki UR Do użytku wewnętrznego ĆWICZENIE 44 ABSORPCJOMETRIA. WYZNACZANIE STĘŻENIA ROZTWORU Kraków, 10.03.2016 SPIS TREŚCI I. CZĘŚĆ TEORETYCZNA Promieniowanie elektromagnetyczne
Bardziej szczegółowo-1- Piotr Janas, Paweł Turkowski Zespół Fizyki, Akademia Rolnicza Do użytku wewnętrznego ĆWICZENIE 44 ABSORPCJOMETRIA. WYZNACZANIE STĘŻENIA ROZTWORU
-1- Piotr Janas, Paweł Turkowski Zespół Fizyki, Akademia Rolnicza Do użytku wewnętrznego ĆWICZENIE 44 ABSORPCJOMETRIA. WYZNACZANIE STĘŻENIA ROZTWORU Kraków, 16.01.2004 SPIS TREŚCI I. CZĘŚĆ TEORETYCZNA...
Bardziej szczegółowoMateriał obowiązujący do ćwiczeń z analizy instrumentalnej II rok OAM
Materiał obowiązujący do ćwiczeń z analizy instrumentalnej II rok OAM Ćwiczenie 1 Zastosowanie statystyki do oceny metod ilościowych Błąd gruby, systematyczny, przypadkowy, dokładność, precyzja, przedział
Bardziej szczegółowoĆwiczenie nr 2. Pomiar energii promieniowania gamma metodą absorpcji
Ćwiczenie nr (wersja_05) Pomiar energii gamma metodą absorpcji Student winien wykazać się znajomością następujących zagadnień:. Promieniowanie gamma i jego własności.. Absorpcja gamma. 3. Oddziaływanie
Bardziej szczegółowoBadanie dynamiki rekombinacji ekscytonów w zawiesinach półprzewodnikowych kropek kwantowych PbS
Badanie dynamiki rekombinacji ekscytonów w zawiesinach półprzewodnikowych kropek kwantowych PbS 1. Absorpcja i emisja światła w układzie dwupoziomowym. Absorpcję światła można opisać jako proces, w którym
Bardziej szczegółowoLABORATORIUM Z KATALIZY HOMOGENICZNEJ I HETEROGENICZNEJ WYZNACZANIE STAŁEJ SZYBKOŚCI REAKCJI UTLENIANIA POLITECHNIKA ŚLĄSKA WYDZIAŁ CHEMICZNY
POLITECHNIKA ŚLĄSKA WYDZIAŁ CHEMICZNY KATEDRA FIZYKOCHEMII I TECHNOLOGII POLIMERÓW WYZNACZANIE STAŁEJ SZYBKOŚCI REAKCJI UTLENIANIA JONÓW TIOSIARCZANOWYCH Miejsce ćwiczenia: Zakład Chemii Fizycznej, sala
Bardziej szczegółowoTechniki atomowej spektroskopii absorpcyjnej (AAS) i możliwości ich zastosowania do analizy próbek środowiskowych i geologicznych
Zn Fe Cu Techniki atomowej spektroskopii absorpcyjnej (AAS) i możliwości ich zastosowania do analizy próbek środowiskowych i geologicznych Dr Artur Michalik Artur.Michalik@ujk.edu.pl Podstawy teoretyczne,
Bardziej szczegółowoBADANIE WŁASNOŚCI KOENZYMÓW OKSYDOREDUKTAZ
KATEDRA BIOCHEMII Wydział Biologii i Ochrony Środowiska BADANIE WŁASNOŚCI KOENZYMÓW OKSYDOREDUKTAZ ĆWICZENIE 2 Nukleotydy pirydynowe (NAD +, NADP + ) pełnią funkcję koenzymów dehydrogenaz przenosząc jony
Bardziej szczegółowoIM21 SPEKTROSKOPIA ODBICIOWA ŚWIATŁA BIAŁEGO
IM21 SPEKTROSKOPIA ODBICIOWA ŚWIATŁA BIAŁEGO Cel ćwiczenia: Zapoznanie się z metodą pomiaru grubości cienkich warstw za pomocą interferometrii odbiciowej światła białego, zbadanie zjawiska pęcznienia warstw
Bardziej szczegółowoMETODY ABSORPCYJNE CHEMIA ANALITYCZNA SPEKTROFOTOMETRIA UV-VIS I I. II prawo absorpcji (prawo Bouguera-Lamberta-Beera, 1852)
CHEMIA ANALITYCZNA METODY ABSORPCYJNE II prawo absorpcji (prawo Bouguera-Lamberta-Beera, 1852) Jeżeli współczynnik absorpcji rozpuszczalnika jest równy zeru, to wiązka promieniowania monochromatycznego
Bardziej szczegółowocykloheksan benzen p-nitrofenol
1 Ćwiczenie 19K. Interakcja światła z materią. Absorpcja światła. Wyznaczanie widm absorpcji wybranych biomolekuł. Część teoretyczna: Spektroskopia jest często stosowaną techniką w badaniach chemicznych
Bardziej szczegółowoSPEKTROFOTOMETRYCZNA ANALIZA
POLITECHNIKA ŁÓDZKA INSTRUKCJA Z LABORATORIUM W ZAKŁADZIE BIOFIZYKI Ćwiczenie 8 SPEKTROFOTOMETRYCZNA ANALIZA LUDZKIEJ HEMOGLOBINY I. WSTĘP TEORETYCZNY Hemoglobina (Hb) jest białkiem złożonym z grupy prostetycznej
Bardziej szczegółowoZastosowanie spektroskopii UV/VIS do określania struktury związków organicznych
Zwiększenie liczby wysoko wykwalifikowanych absolwentów kierunków ścisłych Uniwersytetu Jagiellońskiego POKL.04.01.02-00-097/09-00 Zastosowanie spektroskopii UV/VIS do określania struktury związków organicznych
Bardziej szczegółowoBadanie absorpcji promieniowania γ
Badanie absorpcji promieniowania γ 29.1. Zasada ćwiczenia W ćwiczeniu badana jest zależność natężenia wiązki osłabienie wiązki promieniowania γ po przejściu przez warstwę materiału absorbującego w funkcji
Bardziej szczegółowoSzkoła Letnia STC Łódź 2013 Oznaczanie zabarwienia cukru białego, cukrów surowych i specjalnych w roztworze wodnym i metodą MOPS przy ph 7,0
Oznaczanie zabarwienia cukru białego, cukrów surowych i specjalnych w roztworze wodnym i metodą MOPS przy ph 7,0 1 Dr inż. Krystyna Lisik Inż. Maciej Sidziako Wstęp Zabarwienie jest jednym z najważniejszych
Bardziej szczegółowoWłaściwości optyczne. Oddziaływanie światła z materiałem. Widmo światła widzialnego MATERIAŁ
Właściwości optyczne Oddziaływanie światła z materiałem hν MATERIAŁ Transmisja Odbicie Adsorpcja Załamanie Efekt fotoelektryczny Tradycyjnie właściwości optyczne wiążą się z zachowaniem się materiałów
Bardziej szczegółowoPolarymetryczne oznaczanie stężenia i skręcalności właściwej substancji optycznie czynnych
Polarymetryczne oznaczanie stężenia i skręcalności właściwej substancji optycznie czynnych Część podstawowa: Zagadnienia teoretyczne: polarymetria, zjawisko polaryzacji, skręcenie płaszczyzny drgań, skręcalność
Bardziej szczegółowoPRACOWNIA CHEMII. Wygaszanie fluorescencji (Fiz4)
PRACOWNIA CHEMII Ćwiczenia laboratoryjne dla studentów II roku kierunku Zastosowania fizyki w biologii i medycynie Biofizyka molekularna Projektowanie molekularne i bioinformatyka Wygaszanie fluorescencji
Bardziej szczegółowoPracownia analizy ilościowej dla studentów II roku Chemii specjalność Chemia podstawowa i stosowana Dobór metody analitycznej
Pracownia analizy ilościowej dla studentów II roku Chemii specjalność Chemia podstawowa i stosowana Dobór metody analitycznej Oznaczanie żelaza metodą spektrofotometryczną Wstęp Żelazo jest pospolitym
Bardziej szczegółowoPotencjometryczna metoda oznaczania chlorków w wodach i ściekach z zastosowaniem elektrody jonoselektywnej
Potencjometryczna metoda oznaczania chlorków w wodach i ściekach z zastosowaniem elektrody jonoselektywnej opracowanie: dr Jadwiga Zawada Cel ćwiczenia: poznanie podstaw teoretycznych i praktycznych metody
Bardziej szczegółowoJAK ZMIERZYĆ ILOŚĆ KWASÓW NUKLEINOWYCH PO IZOLACJI? JAK ZMIERZYĆ ILOŚĆ KWASÓW NUKLEINOWYCH PO IZOLACJI?
Podstawowe miary masy i objętości stosowane przy oznaczaniu ilości kwasów nukleinowych : 1g (1) 1l (1) 1mg (1g x 10-3 ) 1ml (1l x 10-3 ) 1μg (1g x 10-6 ) 1μl (1l x 10-6 ) 1ng (1g x 10-9 ) 1pg (1g x 10-12
Bardziej szczegółowoDobór warunków dla poprawnego pomiaru widm emisji i wydajności kwantowych emisji
Dobór warunków dla poprawnego pomiaru widm emisji i wydajności kwantowych emisji Badania emisyjne są niezwykle cennym źródłem danych o właściwościach cząsteczek i kompleksów (różnego rodzaju), które one
Bardziej szczegółowoPromieniowanie rentgenowskie. Podstawowe pojęcia krystalograficzne
Promieniowanie rentgenowskie Podstawowe pojęcia krystalograficzne Krystalografia - podstawowe pojęcia Komórka elementarna (zasadnicza): najmniejszy, charakterystyczny fragment sieci przestrzennej (lub
Bardziej szczegółowo