Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie

Transkrypt

1 Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie Geodezyjne Pomiary Szczegółowe Ćwiczenie 1: EWMapa wprowadzenie do programu, zakładanie bazy 2012 Kamil Nieścioruk A. Baza istniejąca podstawy obsługi 1. Uruchamiamy program: Start > EWMapa FB > EWMapa FB. 2. W oknie Wybór bazy (menu Baza > Otwórz bazę) wskazujemy bazę Przykład. 3. Po wczytaniu widzimy puste pole główne programu. O tym, że baza jest wczytana mówi nam tytuł na górnej belce programu. 4. Po nazwie bazy podana jest aktywna warstwa, standardowo baza główna. Zmiany dokonywane w zakresie wyboru warstw do edycji w Eksploratorze znajdują swoje odzwierciedlenie na belce podana jest aktywna baza działek oraz aktywna warstwa. 5. Dane wczytać możemy korzystając z przycisków z grupy Narzędzia, a konkretnie Eksploratora (wczytanie dowolnych danych, zarządzanie bazą) lub Wyboru z aktywnej bazy (wczytanie tylko bazy działek lub konturów). Eksplorator Ustal warstwę Wybór z aktywnej bazy Raster Szrafura Pobieranie współrzędnych Ustawienia Drukuj wskazany obszar 1

2 6. Wybieramy narzędzie Wybór z aktywnej bazy. Znajdziemy tu informacje o zawartości bazy: liczbę punktów oraz liczbę działek, a także liczbę wybranych obiektów. Aby od razu wyświetlić wszystkie działki, wystarczy kliknąć Wybierz wszystko i zatwierdzić wybór klikając OK. Wczytajmy wszystkie dane. 7. Okno pozwala także na selekcję danych. Otwórzmy ponownie okno i usuńmy wczytane dane (Usuń wszystko). Pole Podaj numer działki umożliwia wyświetlenie tylko wybranej działki (jeśli znamy jej numer) lub części działek, np. z danego obrębu. We wczytanej bazie działki mają numery od 12-19xx do 12-21xx. Podając numery możemy posłużyć się znakiem gwiazdki (*), zastępującym dowolny ciąg znaków. Klikając Wybierz widzimy powyżej, ile działek spełnia nasze zapytanie. Wczytajmy działki z obrębu dwunastego o numerach zaczynających się od 20. 2

3 8. Ponownie usuńmy wyświetlane dane. Wybór z bazy może odbywać się także wg numerów punktów wystarczy zmienić przycisk wyboru w polu Przełącznik pomiędzy. Wybór można poszerzyć o wszystkie działki stykające się z tymi, które spełniają nasze zapytanie (Działki sąsiednie), jak i zawęzić, poprzez podanie warunków (rozwijana opcja filtrowania wg zadanego parametru). 9. Dodatkowe opcje uzyskamy korzystając z przycisków Odczyt danych z dysku (odczyt punktów wg zapytań zdefiniowanych w pliku tekstowym), Uruchom interfejs (odczyt wg pliku wygenerowanego przez inny program, przeważnie EWOpis) oraz Wybór przez okno (odczyt wg podanych współrzędnych, godła lub markera powierzchniowego). 10. Wyświetlić możemy także dane archiwalne, czyli wygląd działek na dany dzień i godzinę. 11. Analiza przylegania działek to narzędzie sprawdzania topologii obiektów. Działa ono na prostej zasadzie wykrywania tych połączeń, które stanowią granicę tylko jednej działki. Pozwala to na wykrycie luk w układzie działek wynikających z niedociągnięcia linii do punktów, utworzenia podwójnych linii granicznych itp. Prawidłowo skonstruowana baza powinna w efekcie analizy zostać wyświetlona jako linia będąca zewnętrznym obrysem całości. Sprawdźmy to, wybierając do wyświetlenia całą bazę i zaznaczając opcję analizy. 12. Drugim ze sposobów na wczytanie danych (tym razem wszystkich, nie tylko działek i konturów) jest posłużenie się Eksploratorem. 3

4 13. Po jego otworzeniu, po lewej stronie okna dostępna jest lista obiektów wczytanej bazy, a po stronie prawej kontekstowe okno informacji oraz, na dole, zestaw przycisków narzędzi i operacji. 14. Wybierzmy (podświetlmy) pozycję Główna baza i kliknijmy Odczytaj całość. 15. Na ekranie, pod oknem Eksploratora, pojawią się znane nam już działki, uzupełnione ewentualnie o numerację, która nie wczytywała się poprzednio, gdy korzystaliśmy z opcji Wybór z aktywnej bazy. 16. Rozwińmy obiekt Główna baza i przyjrzyjmy się jego elementom. Obiekty, których nazwa poprzedzona jest kółkiem z zieloną kropką oznaczają obiekty wczytane i wyświetlone na ekranie. Zielone wypełnienie przed pozycją, która zawiera inne (jest możliwość jej rozwinięcia) oznacza, że któraś z podwarstw jest widoczna, ale niekoniecznie widoczna musi być cała warstwa. Kółko z szarą kropką oznacza obiekt wczytany, ale niewidoczny, a puste kółko to obiekt niewczytany. W przykładzie widać, że wczytane są elementy obiektu Główna baza (zielona kropka), ale nie wszystkie są widoczne. Rozwinięcie ujawnia zieloną kropkę w kółku np. przed Połączeniami i szarą przed Opisami punktów. Puste kółko przed Szrafurami oznacza, że nie są one wczytane. 4

5 17. Włączmy widoczność dla Numerów punktów i obserwujmy zmiany na ekranie. Włączanie następuje przez wybranie obiektu/warstwy i zaznaczenie opcji Widoczna na górze prawej strony okna. 18. Podświetlmy główną bazę (pozycja Przykład) i usuńmy całość z pamięci, klikając na ikonę kosza w pierwszym rzędzie. Następnie wczytajmy i wyświetlmy dane tylko dla wskazanego obszaru, wg prostokątnego zaznaczenia (Odczytaj według wskazanego, 5. ikona w pierwszym rzędzie). 5

6 B. Podłączenie danych z istniejącej bazy do programu (nowa baza) 1. W dowolnej lokalizacji na swoim koncie załóżmy katalog lublin i skopiujmy tam całą zawartość katalogu z danymi z dysku sieciowego. 2. Przyjrzyjmy się plikom w jednym z katalogów z działkami. Plik *.edz to plik eksportu danych z EWMapy do formatu tekstowego, który pozwala na łatwą wymianę danych (całych baz) między użytkownikami. Wyświetlmy plik z rozszerzeniem edz. Format danych jest następujący: <nr_działki> numer działki, <x_nr_d><y_nr_d> współrzędne położenia numeru działki, <x_nr_d_od><y_nr_d_od> współrzędne położenia numeru działki na odnośniku, jeśli odnośnika brak, to wartości są identyczne jak <nr_x> i <nr_y>, <odnośnik> wartość logiczna (T/N), informująca o obecności odnośnika, <justowanie> wartość justyfikacji numeru działki, <operat> operat przypisany do działki, [dane_autoryzacji] opcjonalne dane autoryzacji, <liczba_punktow> liczba punktów granicznych działki (topologia wymaga, aby punkt początkowy i końcowy były tym samym punktem, zatem działka prostokątna będzie miała pięć punktów granicznych). Kolejne wartości opisują poszczególne punkty i schemat ten powtórzony jest tyle razy, ile punktów tworzy daną działkę. Wartości te to: <nr_punktu> numer punktu, <x_p><y_p> współrzędne punktu, <x_nr_p><y_nr_p> współrzędne numeru punktu, <cecha> wartość cechy, <odnośnik> jak dla działki, <stabilizacja> wartość logiczna wskazująca na stabilizację punktu, <justyfikacja> jak dla działki, <operat> jak dla działki, [dane_autoryzacji] jak dla działki. 3. Zamknijmy bazę w programie (menu Baza > Zamknij bazę). 4. Dodajmy bazę opartą na danych przegranych uprzednio do katalogu. Otwórzmy okno Konfiguracji baz (menu Baza > Konfiguracja baz). 5. W oknie wskażmy pozycję nadrzędną EWMAPA i wybierzmy opcję Dodaj nową bazę. Sąsiedni gadżet (Kreator nowej bazy) wykorzystywany jest w praktyce rzadziej przeważnie bazę tworzymy dysponując już jakimiś danymi (na przykład z ośrodka). 6

7 6. Jako nazwę wpiszmy Lublin. Po prawej stronie okna pojawią się dwie opcje: Dodaj wybrany element do bazy i Usuń bazę oraz rozwijane menu, w którym wskazujemy element do dodania pierwszą opcją. 7. W naszej bazie znajdą się dwie bazy działek, gdyż pochodzą one z dwu obrębów. W związku z tym dodać musimy Główną bazę i Dodatkowe działki. 8. Wybierzmy w menu rozwijanym opcję Główna baza i kliknijmy Dodaj wybrany element do bazy. 9. Wskazujemy ścieżkę dostępu do katalogu z danymi działek klikając na Zmień (jest teraz obojętne, którą z baz wybierzemy jako główną, a którą jako dodatkową, możemy wskazać dowolny z dwu katalogów z działkami). Wszystkie opcje zostawiamy ustawione domyślnie (podobnie robimy w kolejnych krokach). 10. Wybieramy (podświetlamy) ponownie nazwę bazy (Lublin) i w rozwijanym menu wskazujemy Dodatkowe działki, po czym dodajemy ten element do bazy wskazując drugi z katalogów z działkami (inny niż wybrany w poprzednim kroku). 11. Analogicznie postępujemy dla warstw tematycznych z listy wybieramy Warstwy i wskazujemy katalog z warstwami właśnie. 12. Ostatnim krokiem będzie zdefiniowanie układu współrzędnych. Wczytywane dane pochodzą z MODGiK-u w Lubinie, gdzie baza prowadzona jest w Układzie 2000 (strefa 8). Wczytując dane musimy znać układ, w którym są zapisane. Z rozwijanego menu wybieramy Inne, dodajemy ten element, a następnie (ponownie z listy) wybieramy Układ współrzędnych. Po jego dodaniu wskazujemy 2000 strefa Klikamy OK i otwieramy utworzoną bazę. 7

8 14. Na pytania o utworzenie nowej bazy odpowiadamy twierdząco i akceptujemy sugerowane formaty numerów (pytania wynikają z faktu, że w katalogu brak jest jeszcze lokalnych plików konfiguracyjnych EWMapy). 15. Korzystając z opcji Wybór z aktywnej bazy możemy sprawdzić, że w bazie brak jest obiektów. Również w Eksploratorze widać, że nieobecne są warstwy tematyczne. Aby dane pojawiły się, musimy je zaimportować z analizowanych wcześniej, a dodanych już do bazy plików tekstowych. 16. Zaimportujmy działki wybierając z menu Działki/kontury/użytki > Import > Import z formatu tekstowego. W oknie importu wskazujemy w polu Plik wtórny (czyli pochodzący z innej bazy) plik edz z działkami. Opcje w oknie pozostawiamy domyślne (sprawdzamy tylko układ współrzędnych na dole okna) i klikamy OK. 17. W Eksploratorze rozwijamy pozycję Dodatkowe działki i wskazujemy Nowy element, a następnie aktywujemy go do edycji (Ustaw aktywną druga z prawej ikona w górnym rzędzie). Teraz import nastąpi do dodatkowej bazy działek. Gdybyśmy nie zmienili bazy, dane zostałyby połączone wczytane do głównej bazy (pochodzą z dwu obrębów, więc warto ten podział zachować). Importu dokonujemy analogicznie jak importu do bazy głównej (p. 16). 8

9 18. Importujemy warstwy wybierając z menu Warstwy > Import > Import dla wielu warstw z formatu tekstowego. W oknie wybieramy plik z warstwami, sprawdzamy układ współrzędnych, zaznaczamy katalog do impotu i klikamy OK. Uwaga gdyby nastąpił błąd zapisu pliku z raportem (WarImp), musimy zmienić jego lokalizację (najlepiej do katalogu konfiguracyjnego utworzonego na swoim koncie). Błąd może być wynikiem braku uprawnień dostępu do lokalizacji systemowych. 19. Wyświetlamy całą bazę i zapoznajemy się z jej treścią, warstwami, opisami warstw itd. 9