Oddział IV - procedury lecznicze

Transkrypt

1 Oddział IV - procedury lecznicze W naszym oddziale stale wprowadzamy nowe techniki operacyjne i nowe rozwiązania techniczne. Poniżej nieco informacji o niektórych z stosowanych metod operacyjnych. W leczeniu choroby dyskowej w fazie początkowej możliwe jest zastosowanie metody przezskórnej nukleoplastyki. Najogólniej metoda polega na wprowadzeniu przez specjalną igłę elektrody do jądra miażdżystego chorego dysku i częściowe "odparowanie" jądra miażdżystego co w początkowej fazie choroby pozwala na ustąpienie lub zmniejszenie objawów. W oddziale stosujemy do tego rodzaju operacji urządzenie do tzw. elektrokoblacji które w porównaniu do lasera wytwarza niższą temperaturę i nie powoduje uszkodzeń termicznych Jeśli choroba dyskowa jest bardziej zaawansowana możliwa jest do zastosowania technika usuwania przepuklin metodą endoskopową. W oddziale stosujemy metodę tzw transforaminalnej dyscektomii. Metoda ta pozwala na usunięcie lub zmniejszenie uciskającej korzeń przepukliny przez niewielką kaniulę wprowadzoną przezskórnie od bocznej części kanału kręgowego. Przy operacji chory nie jest usypiany. Metoda ta znana jest w Europie Zachodniej jako Max-More. Technika endoskopowa niezależnie od rodzaju instrumentarium ma na celu zmniejszenie wielkości rany operacyjnej co wpływa na szybkość rekonwalescencji pooperacyjnej i pozwala skrócić okres leczenia szpitalnego. Nie jest to jednak metoda uniwersalna i nie nadaje się do stosowania u wszystkich pacjentów. Najbardziej przydatna jest w wypadku jednopoziomowych przepuklin bez towarzyszących znacznych zmian zwyrodnieniowych stawów międzykręgowych. Korzystnym rozwiązaniem problemu choroby dyskowej jest zastąpienie uszkodzonego dysku ruchomą protezą co pozwala na przywrócenie fizjologicznego zakresu ruchu kręgosłupa. Metodę tą można zastosować zarówno w wypadku odcinka szyjnego jak i lędźwiowego. Metodę tą stosuje się u chorych bez zwyrodnienia stawów miedzykręgowych. W odcinku lędźwiowym endoprotezę wszczepia się z dostępu przedniego pozaotrzewnowego 1

2 W odcinku szyjnym do wszczepienia protezy stosowany jest typowy dostęp przedni. W przypadku choroby dyskowej ze zwyrodnieniem konieczne jest zastąpienie usuniętego dysku wstawką z karbonu lub tytanu. 2

3 Metodę tą stosuje się często w wypadku zwyrodnienia lub niestabilności odcinka lędźwiowego Zastosowanie implantów umożliwia również wykonanie repozycji w przypadku kręgozmyków 3

4 Obecnie najczęściej wykonywane operacje stabilizacji transpedikularnej wykonuje się coraz częściej z zastosowaniem instrumentarium przezskórnego co ogranicza wielkość rany pooperacyjnej, skraca przebieg leczenia. W niektórych złamaniach możliwe jest również ograniczenie zasięgu stabilizacji co zmniejsza utratę ruchomości kręgosłupa W przypadku nowotworów, oprócz standardowych metod leczenia (stabilizacja, odbarczenie struktur nerwowych) coraz częściej podejmowane są operacje całkowitego wycięcia guza i zastąpienia ubytku tytanową protezą. 4

5 W niektórych nowotworach i złamaniach osteoporotycznych można wypełnić chory krąg plombą cementową co możliwe jest do przeprowadzenia przezskórnie 5

6 Wypełnienie cementowe można zastosować w jednym lub w razie potrzeby w wielu kręgach U niektórych osób cement pozwala również na umocowanie śrub tytanowych do chorych kręgów i wykonanie stabilizacji kręgosłupa niemożliwej do uzyskania tradycyjnie z powodu osteoporozy lub nowotworu. U chorych którzy ulegli najcięższym urazom kręgosłupa z całkowitym i nieodwracalnym uszkodzeniem rdzenia w odcinku szyjnym co prowadzi do utraty czynności rąk i nóg (porażenie czterokończynowe) na obecnym poziomie wiedzy nie jest możliwe przywrócenie funkcji uszkodzonego rdzenia. 6

7 By umożliwić tym chorym pewną samodzielność podejmowane są operacje rekonstrukcyjne polegające na przeszczepach ścięgien tak by umożliwić uzyskanie funkcjonalnej użyteczności kończyny. Stosując metody stabilizacji staramy się ograniczyć do minimum zakres usztywnienia kręgosłupa. Przykładowo w przypadku złamań zęba obrotnika możliwe jest bezpośrednie zespolenie złamania co pozwala na przywrócenie przedurazowego zakresu ruchu leczonego złamania Na zakończenie tej krótkiej prezentacji należy podkreślić, że nie każde schorzenie kręgosłupa wymaga leczenia 7

8 operacyjnego. Dlatego często podejmujemy próbę leczenia zachowawczego z wykorzystaniem fizykoterapii i kinezyterapii, i dopiero gdy to leczenie nie da efektu, podejmowane jest leczenie operacyjne. 8