Jan KwaÊniewski Tomasz KwaÊniewski

Transkrypt

1 Jan KwaÊniewski Tomasz KwaÊniewski T USTE YCIE wydane przez wydawnictwo wgp Warszawa ul. ukowska 9/215

2 Książką tę, dedykuje wszystkim tym, którzy - po przejściu na dietię optymalną - zechcieli napisać do mnie, podając szczegółowo, jakie nastąpiły zmiany w ich zdrowiu, samopoczuciu i w ogóle w życiu po zmianie sposobu odżywiania. DO CZYTELNIKÓW W 1996 roku opublikowałem w Dzienniku Zachodnim cykl artykułów poświeconych zasadom stosowania diety optymalnej, opartej na tłuszczu i białku. Artykuły te spotkały się. z wielkim zainteresowaniem Czytelników Dziennika. Redakcja odbierała codziennie po kilkanaście, a nawet kilkadziesiąt listów z wyrazami zainteresowania i z różnymi zapytaniami do mnie. Wiele osób prosiło o brakujące im numery pisma, niektórzy wycinali i kompletowali moje artykuły. Wpływało do mnie i wpływa do dziś wiele listów z prośbami o podanie numerów Dzienników, w których artykuły te były drukowane, o przesłanie kserograficznych kopii niektórych, brakujących tekstów lub wszystkich. Jako praktykujący lekarz nie mam tyle czasu, by spełnić wszystkie te prośby. Postanowiłem wiec zebrać komplet artykułów i przekazać je Czytelnikom w wydaniu książkowym. Oto on. Każdy chętny może je nabyć. Artykuły zamieszczone w tej książce różnią się. nieznacznie od tych publikowanych w Dzienniku Zachodnim. Prasa, zwłaszcza prasa codzienna, rządzi się. specyficznymi prawami. Artykuł musi być zwięzły, często skrótowy, podzielony śródtytułami, nie może zająć więcej miejsca niż przewidziano na niego w gazecie. Toteż niektóre moje artykuły -z dziennikarskiej konieczności - byty skracane lub dzielone na części. W książce nie musze, się. z tym liczyć, toteż teksty wielu artykułów są pełniejsze, bez redakcyjnych skrótów, zawierają więcej przykładów, bardziej szczegółowe omówienia. Tematy dzielone na kilka części toczę. w jedną całość, tak że jednemu problemowi poświęcam jeden rozdział, choć w gazecie podzielony był na kilka (2,3, a nawet 4) artykuły. Jak pisałem wyżej, otrzymuje, mnóstwo listów z różnymi zapytaniami. Uznałem za słuszne na te pytania, które powtarzają się, najczęściej, odpowiedzieć w tej książce. I tak jak po każdym opublikowanym artykule nasilał się. strumień wpływającej do mnie korespondencji od Czytelników, tak i tu, po każdym rozdziale odpowiadam na jakieś szczegółowe pytanie. Orientacyjnie oceniam, że moją dietę, stosuje już w Polsce i za granicą ponad 150 tyś. osób. Mam szczerą nadzieje, że oddawany do rąk Czytelników zbiór artykułów powiększy te. liczbę, o nowe tysiące osób, które po przeczytaniu jej i po zmianie sposobu żywienia powiększą grono ludzi zdrowych, energicznych, prawidłowo myślących i zadowolonych z własne go życia. 1. Nie tylko o od ywianiu AUTOR Wiatach opracowałem nową metodę leczenia za pomocą prądów selektywnych, działających bardzo skutecznie w wielu chorobach. Według mojego projektu zostały zbudowane aparaty do ich stosowania. Noszą one nazwy: Pentapuls, Sannopuls i Biopuls. Aparaty i metoda zostały pozytywnie ocenione przez 4 upoważnione instytucje naukowe. Powinny znaleźć zastosowanie jako standardowe wyposażenie wszystkich gabinetów i zakładów fizjoterapii - napisano w opinii Instytutu Balneoklimatycznego z Poznania*. Żywienie optymalne i prądy selektywne były głównymi metodami leczenia w założonej i prowa- 2

3 dzonej przeze mnie Akademii Zdrowia Arkadia" w latach Stosując obie te metody w okresie 12 dni pobytu w Arkadii" uzyskiwałem u wszystkich pacjentów chorujących na chorobę Buergera, miażdżycę tętnic kończyn dolnych i stwardnienie rozsiane poprawę ukrwienia i siły mięśni taką, jaką uzyskiwałem po 3-4 miesiącach samego żywienia optymalnego. Takiej poprawy zdrowia w tak ciężkich chorobach, jak np. niedokrwienie kończyn dolnych, miażdżyca, choroba Buergera, stwardnienie rozsiane, nie uzyskuje się w powszechnym lecznictwie za pomocą żadnych, dotychczas stosowanych metod leczniczych. Siła mięśni kończyn dolnych wzrastała po 12 dniach o średnio 50% u chorych na miażdżycę tętnic, o 55% u chorych na chorobę Buergera i o 68% u chorych na stwardnienie rozsiane. Skutki działania prądów selektywnych, po serii zabiegów, utrzymują się przez wiele miesięcy, a nawet lat. * Obecnie prądy te stosowane są w Katowicach w Arkadii II" i w Gliwicach w Arkadii III", ośrodku znajdującym się przy ulicy Kłodnickiej 6 i 7; telefon: W ośrodku tym przyjmuję osobiście chorych w trzy pierwsze dni tygodnia (poniedziałek, wtorek, środa), w pozostałe dni przyjmuje dr Józef Kozak. Pracował on już w latach w Arkadii" w Cedzynie, jest dobrym, doświadczonym lekarzem, doskonale znającym moje metody leczenia, życzliwy i oddany pacjentom. Ja - z zasady - przyjmuję tylko ciężko chorych, dr Kozak - chorych z mniej zaawansowanymi chorobami i ustalonym rozpoznaniem. Na wizyty należy zapisywać się telefonicznie. Dzięki tej właściwości, przy dalszym stosowaniu żywienia optymalnego, umożliwiają wyleczenie miażdżycy tętnic kończyn, choroby Buergera, wczesnych postaci stwardnienia rozsianego oraz systematyczną poprawę u chorych z bardziej zaawansowaną tą chorobą. Działają bardzo skutecznie u chorych z porażeniami i niedowładami po udarach mózgowych. U dzieci z porażeniem mózgowym również. Prądy selektywne działają na układ wegetatywny. Są one praktycznym wykorzystaniem wiedzy zgromadzonej przez ks. prof. Włodzimierza Sedlaka, wybitnego uczonego i odkrywcę, twórcę m.in. bioelektroniki. Kiedy rozmawiałem z tym genialnym człowiekiem zapytał mnie: - Czemu uczeni nie chcą mnie zrozumieć? - Oni bardzo chcą Pana zrozumieć - odpowiedziałem - ale z przyczyn biologicznych nie mogą. I nie będą mogli, dopóki nie zapewnią swoim mózgom takiego zaopatrzenia w energie, i części zamienne, które sprawi, te czynność ich umysłów stanie się, zdrowa i będą mogli sami z siebie odróżniać zło wybierać dobro. Prof. Julian Aleksandrowicz napisał: Wszelkie trudności społeczne, gospodarcze, polityczne, a także zdrowotne mają swoją przyczynę, w wadliwej strukturze i w wadliwej czynności mózgów ludzkich, spowodowanych czynnikami ekologicznymi. Czynniki te są zewnętrzne, to znaczy możliwe do usunięcia. Stwierdzenie to wyszło spod pióra wybitnego uczonego. Jemu się to nie wydawało. On to wiedział. Napisał również, że nie ma chorób nieuleczalnych. Niedostateczna jest tylko nasza wiedza. Zatem człowiek choruje, ponieważ nie wie, co ma robić, aby nie musiał chorować. Nie może tego wiedzieć, ponieważ czynniki powodujące chorobę powodują równocześnie nieprawidłową czynność jego mózgu, a to uniemożliwia mu znalezienie faktycznej przyczyny choroby i sposobu jej wyleczenia. Co to jest wiedza? Według Biblii wiedza jest to prawdziwa znajomość rzeczy istniejących. Według Konfucjusza wiedzieć to co się. wie, te się. wie, i wiedzieć, że się. wie, czego się. nie wie - to prawdziwa wiedza. Wiedza to znajomość rzeczy. Wiedza praktycznie uniemożliwia popełnianie błędów, o czym wiedział Sokrates. Błędy popełniają tylko ci, którzy nie znają się na rzeczy, czyli nie dysponują wiedzą, ale są przekonani, że ją mają. Tylko raki rodzaj wiedzy jest przyczyną zła i jest godnym nagany nieuctwem - twierdził słusznie Sokrates. W sprawach najważniejszych dla rodzaju ludzkiego od niepamiętnych czasów ludzkość nigdy nie dysponowała wiedzą i nadal dysponować nie może. Nadal ludzie mozolą się. na próżno, ponieważ nie wiedzą, która praca jest dla nich samych i dla całego rodzaju ludzkiego pożyteczna, a któ- 3

4 ra szkodliwa. Im bardziej są chorzy i biedni, tym częściej podejmują prace społecznie szkodliwe, pomijając wszystko to, co by istotnie mogło poprawić ich zdrowie i zapewnić im dobrobyt. Prof. Jan Szczepański przed kilkoma laty stwierdził: Jestem zdania, że upadek Polski rozpoczął się. w drugiej połowie XVI! wieku. I ciągle jeszcze idziemy w dół. Z kryzysu wyjdziemy chyba w XXII wieku. Ani uczeni, ani politycy nie wiedzieli i nie wiedzą, jaka była faktyczna przyczyna upadku Polski. Nie wiedzą też, co należy robić, aby z kryzysu wyjść teraz czy w XXII wieku. I nic, by wiedzę tę zdobyć, nie czynią. Przy obecnym postępowaniu wyjścia z kryzysu nie widać, nawet w bardzo dalekiej perspektywie. A tymczasem z kryzysu możemy wyjść bardzo szybko, zamienić się w naród zdrowy i bogaty, bowiem w naszym kraju powstała potrzebna do tego wiedza, mamy też ku temu duże możliwości. Jedynym skutecznym sposobem jest szybka poprawa wartości biologicznej ludzi, tzn. poprawa zdrowia narodu i czynności umysłów. Jedynym sposobem na to jest najlepsze, z punktu widzenia biochemicznego, pokrycie potrzeb biologicznych organizmów ludzkich,'które da w efekcie późne dojrzewanie, długie życie, brak chorób i zdrową czynność umysłów ludzkich. Stworzy to podstawy pod spełnienie nakazu Biblii: nie bodziesz mozolił się. na próżno. Znaczy to, że prawidłowa praca mózgu sprawi, że każda praca podejmowana przez człowieka będzie uzasadniona i efektywna, będzie rozumna, będzie służyć człowiekowi i całemu światu, a nie w ostatecznym efekcie kierować się przeciwko niemu samemu. Warunki optymalnego zaopatrzenia organizmów ludzkich spełnia opracowane przeze mnie żywienie optymalne, opisane w książce pod tym tytułem. Opracowałem je ponad 25 lat temu. W 1974 r. były duże szansę na powszechne wprowadzenie żywienia optymalnego w Polsce, a tak zwany Program poprawy wyżywienia narodu miał być moim programem. Niestety, przyjęto odmienny program, który znacznie obniżył wartość biologiczną naszego narodu. Jego skutki nie dały na siebie długo czekać: zmniejszyła się wydajność pracy i jej jakość, zwiększyła natomiast zapadalność na choroby. W 1974 r. Polska była na 14 miejscu w Europie pod względem częstości występowania chorób cywilizacyjnych, obecnie znajduje się na miejscu trzecim. Założenia tego szkodliwego programu zrealizowano praktycznie w 1980 r. Udało mi się zainteresować sprawą żywienia optymalnego wielu liczących się ludzi: w polityce, nauce, kulturze. Z ich pomocą udowodniłem, że żywienie optymalne nie powoduje jakichkolwiek szkodliwych wpływów na organizm ludzki (z opinii prof. H. Rafalskiego), przynosi znaczną poprawę, stanu zdrowia i sprawności u wszystkich (z opinii prof. J. Hasika i prof. J. Tatonia). Jest to żywienie, które umożliwia wyleczenie wielu chorób dotychczas nieuleczalnych, gdyż kompleksowo regeneruje i odnawia cały organizm, który sam, bez żadnych zastrzyków czy pigułek leczy się. Jest przy tym żywieniem tanim i dostępnym dla wszystkich. Człowiek stosujący żywienie optymalne zjada bardzo mało pożywienia, tak objętościowo, jak i kalorycznie. Produkty najlepsze w żywieniu optymalnym wcale nie są najdroższe, a wręcz są tanie. Po przystosowaniu się do żywienia optymalnego, tj. po 3-4 miesiącach, wydatki najedzenie zmniejszają się o 30-50%. Trzeba też uwzględnić, że przestajemy przy tym wydawać na wizyty lekarskie, zabiegi, leki, które obecnie stają się coraz droższe itd. To dodatkowo zmniejsza finansowe obciążenie człowieka pozostającego na tej diecie. LISTY * PYTANIA * ODPOWIEDZI Mimo usilnych poszukiwań nie udało mi się, kupić Pańskiej książki pt. Żywienie optymalne. Nikt w księgarniach nie robi mi nawet nadziei na jej kupienie. Ciekawe, czemu? Księgarze i hurtownicy twierdza, że książka sprzedawałaby się. znakomicie, tylko że nikt jej nie wydaje. Panie Doktorze Kwaśniewski - o co tutaj chodzi? Jest takie popularne powiedzenie: gdy nie wiadomo, o co chodzi, zawsze chodzi o pieniądze. W 1978 roku trafił do mnie pewien ciężko chory redaktor i wydawca. Po pół roku diety optymalnej był zupełnie zdrowy i jest zdrowy do dnia dzisiejszego. Dałem się przez niego namówić na napisanie książki. Wydawnictwo, w którym pracował, zawarło ze mną umowę. Książkę napisałem 4

5 i w 1982 r. złożyłem w wydawnictwie. W lutym 1983 r. wydawca zawiadomił mnie, że odstępuje od wydania mojej książki. Czy była zła? Nie. Była bardzo dobra. Dlaczego jej nie wydano? Otóż sprawa rozbiła się głównie o to, że przez 4 miesiące nie byli w stanie książki mojej zrecenzować. Maszynopis był przesyłany kolejno pięciu recenzentom i wszyscy odmówili, uznając, że książka jest bluźnierstwem wobec dotychczasowych osiągnięć nauki. Opinie te (przekazywane ustnie) zdecydowały, że wydawnictwo postanowiło zaniechać jej wydania. Sprzyjający mi redaktor napisał mi wtedy: zbyt wielkie siły stoją w naszej rzeczywistości na straty zachowania takiego porządku i takiego sposobu odżywiania, jakie Pan określa jako nonsensowne i patologiczne (ba, udowodnił Pan, ze są nonsensowne i patologiczne). Myślę, że gdybyśmy nawet przepchnęli sprawę, w wydawnictwie, prawdopodobnie zatrzymałaby nam ją cenzura. Ktoś, kto przyzna Panu rację, musi -w sposób nieunikniony - uznać wszystkie płynące z tego konsekwencje, zacząwszy od tego, ze cała kadra naszych żywieniowców, lekarzy, profesorów, autorytetów, jest bandą szalbierzy, aż po stwierdzenie, ze rządy totalnie okłamują swoje narody i prowadzą je do zagłady. Liczyłem, że ujecie pracy, jej forma, zakamuflują sprawy najbardziej drażliwe, ale okazało sią, że jest to właściwie niemożliwe. W 1990 roku książkę tę wydałem sam, za własne pieniądze, w małym nakładzie, na potrzeby moich pacjentów przebywających w Akademii Zdrowia Arkadia" i dla poszukujących u mnie skutecznych porad. Usprawniała ona moje działania, bo zamiast każdemu pacjentowi z osobna robić wykład o zasadach żywienia optymalnego, dawałem mu książkę. Od tamtego czasu nie miałem wystarczających funduszów, by sam, na własną rękę, wznowić ją. Toteż rzeczywiście nie ma jej w księgarniach i szkoda czasu jej szukać. Być może, że w 1997 lub w 1998 r. zdołam ją wydać w dużym nakładzie i rozprowadzić do księgarni. Współpracuję z wydawcą, który od wielu lat żywi się optymalnie, liczę więc na to, że łatwo zdołamy się porozumieć. Pyta Pani, o co chodzi? Dlaczego moje książki napotykają na takie trudności? Dla człowieka, który odpowiednio długo stosuje żywienie optymalne (jak przytoczony wyżej wydawca), jest sprawą jasną, o co chodzi. Chodzi dokładnie o to, by ludzie byli tępi, ubodzy duchem, cisi i pokornego serca, by łatwo było im wmówić różne rzeczy, by wierzyli propagandzie, nawet najgłupszej by ustawicznie się leczyli, by firmy farmaceutyczne i kosmetyczne zarabiały krocie na ludzkiej nieświadomości. Generał biskup Sławoj Leszek Głodź powiedział niedawno, że aby człowiek mógł oddać życie za ojczyznę, musi uprzednio się urodzić. Każda ojczyzna, która zmusza swoje dzieci, aby oddawały za nią życie, a więc wszystko, bo więcej już człowiek oddać nie może, na pewno nie jest matką, a jest kanibalem pożerającym własne dzieci. Abyśmy nie pojmowali tej prawdy i nie próbowali nawet myśleć w ten sposób utrudnia się mi publikowanie zasad żywienia optymalnego. 2. O przyczynach chorób Wszelkie choroby są zjawiskiem niepożądanym. Powodują ból i cierpienie, skracają życie, zmniejszają wydajność pracy i pogarszają jej jakość, powodują zubożenie obywateli i narodów. Dlatego wszystkie kraje przeznaczają większą lub mniejszą część swojego dochodu narodowego na zapobieganie chorobom i ich leczenie. Społeczne koszty ochrony zdrowia systematycznie rosną, a uzyskiwane efekty są - ogólnie rzecz biorąc - mizerne. Często bywają gorsze przy większych nakładach niż przy mniejszych. Badacze zajmujący się problemami ochrony zdrowia oceniają, że szkody społeczne spowodowane leczeniem są od 3 do 6 razy większe od korzyści z tego leczenia. Czy to znaczy, że nie trzeba się leczyć? Nie. Oznacza, że nie trzeba chorować. Obecne metody stosowane w leczeniu wielu chorób są w skutkach bardziej szkodliwe niż same choroby, które tymi metodami są leczone. W styczniu 1974 r. przekazałem prof. Julianowi Aleksandrowiczowi długą listę leków powodujących lub przyspieszających rozwój miażdżycy. Już wówczas było tych leków bardzo dużo. Obecnie jest ich znacznie więcej. 5

6 - Panie kolego - powiedział. - Ja o tym napisze. - Niech pan profesor nie pisze - odpowiedziałem. - Narazi się, pan na ataki ze strony licznych producentów leków i lekarzy, którzy te leki stosują. Odpowiedział, że napisze to w taki sposób, aby tylko ludzie mądrzy to zrozumieli. W efekcie napisał: Nieprzewidziane skutki zamierzonego działania są najczystszą, chociaż niedostrzegalną przyczyną chorób cywilizacyjnych. Faktycznie obecnie są one najczęstszą, ale nie jedyną i nie główną przyczyną chorób cywilizacyjnych. Co to są te nieprzewidziane skutki zamierzonego działania, o których pisał prof. Julian Aleksandrowicz? Otóż człowiek idzie do lekarza, bo czuje się źle. Lekarz zapisuje leki, które często, zazwyczaj na krótko, zmniejszają lub usuwają objawy choroby. Ale zarówno lekarz, jak i chory nie wiedzą, że te leki spowodują lub przyspieszą rozwój daleko groźniejszych chorób od tej, z jaką chory zgłosił się do lekarza. To są właśnie te niezamierzone skutki zamierzonego działania, będące obecnie jedną z głównych przyczyn nasilania się zachorowań na choroby cywilizacyjne. W Polsce obserwuje się je już od 1956 roku, przy czym od połowy lat 70-tych proces ten uległ znacznemu przyspieszeniu. Chorób jest bardzo dużo, i to zarówno wśród ludzi zamożnych, żyjących w krajach bogatych, jak i wśród biedoty w krajach najuboższych. Ale nie są to choroby te same. Są grupy ludzi, które nie chorują na tak rozpowszechnione choroby, jak: rak, miażdżyca, nadciśnienie, cukrzyca, astma, choroby przewodu pokarmowego, choroby stawów i inne choroby cywilizacyjne. Nie chorują nawet na choroby zakaźne. Są to np. Hunzowie w Indiach, mieszkańcy górskich rejonów Abchazji, Gruzji, Azerbejdżanu, ludzie w niektórych rejonach Jakucji. Do niedawna wolni od chorób cywilizacyjnych byli Masajowie w Afryce i Eskimosi na Grenlandii. Wolni od wszelkich chorób byli dawni mieszkańcy wyspy Fatu Hiva, o czym pisał Thor Heyerdahl w książce zatytułowanej Fatu Hiva. Jeżii mieszkaniec tej wyspy nie dostał maczugą w głowę w młodości lub nie porwał go rekin, albo nie stracił zębów w bójce, umierał zawsze z powodu starości, a nigdy z powodu chorób. I zawsze ze wszystkimi zdrowymi zębami. Wśród wielu setek i tysięcy czaszek zmarłych przed wiekami mieszkańców wyspy Fatu Hiva, Heyerdahl nie znalazł ani jednego zęba z próchnicą. Główną przyczyną chorób jest brak wiedzy o tym, jakie są ich faktyczne przyczyny. A główną przyczyną jest nieprawidłowe odżywianie. I jest ono nie tylko przyczyną chorób, lecz także powszechnie patologicznej czynności umysłów ludzkich. Jakże bowiem można uznać za rozumne te działania rodzaju ludzkiego, które skierowane są przeciwko własnemu gatunkowi, takie jak: wojny, agresja, zbrodnie, zbrojenia, narkomania, alkoholizm, ogromne i powszechne marnotrawstwo sił, środków i energii, powszechnie szkodliwa praca społeczna, powszechnie patologiczna ocena otaczającej rzeczywistości i powszechnie patologiczne skutki z tej oceny wynikające w praktyce. Wszystkie plagi ludzkości są skutkiem nieprawidłowego odżywiania. W efekcie wszystko to, co ludzie uważają za najpiękniejsze, najmądrzejsze, godne najwyższego szacunku, według Biblii jest obrzydliwością w oczach bożych. Wszystko to, co jest najgorsze, bezwartościowe, głupie - jest najbardziej pożądane i cieszy się najwyższym szacunkiem. Na przykład: jak bardzo trzeba ogłupić ludzi, aby uwierzyli, że jeden obraz, jakiś niezrozumiały dla nikogo bohomaz, namalowany przez sztucznie wylansowanego malarza, jest dla człowieka więcej wart niż dziesięć tysięcy dobrych krów (biorąc pod uwagę ceny), podczas gdy faktycznie jedna dobra krowa jest więcej warta dla ludzi niż setki obrazów. Obecnie wiele milionów ludzi w Polsce wykonuje prace społecznie szkodliwe. Im więcej pracują, tym bardziej szkodzą. Wielu zatrudnionych tylko przeszkadza w pracy innym lub robią rzeczy bezużyteczne, czyli w efekcie również społecznie szkodliwe. Całe gałęzie przemysłu, zatrudniające tysiące ludzi, produkują rzeczy niejadalne dla człowieka bądź też opakowania, które stają się zagrożeniem dla równowagi ekologicznej świata albo narkotyki i leki, które zatruwają ludzi itd. Obecnie medycyna nie zna faktycznej przyczyny prawie żadnej choroby. leźli nawet jej się wydaje, że zna, to tylko jej się wydaje. Jest regułą, że w książkach medycznych, przy omawianiu jakiejś choroby, pierwsze zdanie brzmi: Przyczyna choroby jest nieznana. Dalej następują różne teo- 6

7 rie, przeważnie ze sobą sprzeczne. Ale teorie nie są wiedzą, wyrażają tylko czyjeś poglądy. A wszelkie zło pochodzi Z poglądów - napisał Kołłataj i - poglądy bada najszkodliwsze ludziom -napisał Staszic. A Staszic był człowiekiem bardzo mądrym, o szerokiej wiedzy. Kapłani egipscy dysponowali wiedzą rozległą, ale utajnioną. Wiele z tego, co oni wiedzieli, dotychczas nauka nie wie. Oni to powiedzieli Herodotowi: z potraw, które się, zjada, powstają, wszystkie choroby ludzkie, a Herodot przekazał tę myśl w swoim dziele pt. Dzieje. Kapłani egipscy to wiedzieli. Nauka współczesna o tym nawet nie wie. Medycyna chińska za przyczyny chorób przyj maje zabnrzenia w ying i yang, czyli mówiąc bardziej naukowo, zaburzenia w czynności układu wegetatywnego. Medycyna zachodnia coraz częściej uznaje, że przyczyną chorób są zaburzenia w wytwarzaniu przez organizm pól elektromagnetycznych. Faktycznie zaburzenia te można stwierdzić w każdej chorobie. W organizmach żywych energia elektromagnetyczna jest jedynym sposobem sterowania funkcjami życiowymi. Wszystkie rodzaje energii działające na organizm są zamieniane na fale elektromagnetyczne. W chorobie dochodzi do zakłóceń w polach elektromagnetycznych, które stają się patologiczne. Zakłócają one funkcjonowanie całego organizmu. Prądami selektywnymi, którymi leczę moich pacjentów, można skutecznie likwidować te zaburzenia. Działam prądami o właściwościach (kształcie) typowych dla zdrowej tkanki, a także prądami (polami elektromagnetycznymi) o natężeniu tysiące razy większym od natężenia pól własnych organizmów. Pola te zostają w tkanki wmrożone, stają się typowe dla zdrowej tkanki, są odporne na zakłócenia, powodują trwałe wyleczenie lub długotrwałą poprawę. Faktyczną przyczyną chorób nie są chińskie zaburzenia w ying i yang, czyli zaburzenia w czynności układu wegetatywnego, ani też zaburzenia w polach elektromagnetycznych. Te zaburzenia są objawem choroby, a nie jej przyczyn. Przyczyną wszystkich chorób i zaburzeń jest patologiczne zasilanie organizmu człowieka, czyli nieprawidłowe odżywianie. LISTY * PYTANIA * ODPOWIEDZI Mam wrzody na dwunastnicy, nadkwasote. żołądka, niedomogą wątroby, trzustki, pieczenia w przewodzie pokarmowym, wzdęcia, pocenie się,, nieprzyjemny zapach z ust oraz nadwagę,. Po miesiącu stosowania diety optymalnej wszystko powoli wraca do normy z dobrym skutkiem. Ponad pół roku temu w gazecie Dziennik Zachodni były artykuły o dobrym żywieniu księdza Grandę. Stosując to żywienie myślałem o szybkim wyzdrowieniu, równocześnie biorąc lekarstwa. Jedząc kasze, gryczaną, fasole, po bretońsku, grochówkę, czułem się źle. Miałem wzdęcia, zgagą, pieczenia w układzie trawiennym, wiatry. Cały czas byłem obolały. Musiałem brać lekarstwa - podwójnie. Takie żywienie nie pomagało, lecz pogarszało mój stan. Zdrowy człowiek, jedząc tak, wcześniej czy później będzie chorowa. l zacznie się żywić optymalnie stosowaną przez dr Kwaśniewskiego dietą mądrą i zdrową. Dziękują p. Doktorowi serdecznie i chylę, czoło za mądrość Pana z całym szacunkiem. Lekarstw nie biorą. Artykuły księdza Grandę wbrew pozorom przyniosły korzyść wielu chorym. Nie dlatego, że treści zawarte w tych artykułach po praktycznym zastosowaniu są korzystne dla ludzi chorych czy zdrowych. Jest wprost przeciwnie! Są szkodliwe! Ale bez artykułów zawierających poglądy księdza Grandę nie byłoby w ogóle moich artykułów. Nie byłoby ludzi wyleczonych z wielu niepotrzebnych chorób, dotychczas nieuleczalnych, dzięki opracowanej przeze mnie diecie optymalnej, dodatkowo rozpropagowanej w 1996 r. przez cykl artykułów w Dzienniku Zachodnim. Będąc w marcu 1996 r. na Śląsku trafiłem do redakcji Dziennika Zachodniego właśnie z powodu cyklu artykułów ks. Grandę. Zapytałem red. Marka Chylińskiego, który już pisał o Arkadii" i skutkach stosowanych tam metod leczniczych ponad 8 lat temu, dlaczego drukuje takie bezrozumne wypowiedzi, które z wiedzą nie mają nic wspólnego i szkodzą ludziom. Wówczas zaproponował mi, abym sam napisał serię artykułów i wyjaśnił w nich zasady żywienia optymalnego. Niech ludzie sami wypraktykują, która die- 7

8 ta jest naprawdę dobra dla nich, lecznicza. List Pana, którego fragment przytaczam wyżej, w pełni potwierdza to założenie. Dziękuję więc za tę informację. Proszę dalej stosować żywienie optymalne, a wszystkie dolegliwości przewodu pokarmowego, które Panu dokuczają, będą ustępować; jedne szybciej, drugie wolniej, ale z czasem ustąpią wszystkie. I proszę nie powracać już do diety beztłuszczowej, jeśli chce Pan być zdrów także w przyszłości. 3. Kryteria oceny ywienia Wiele lal temu. po Jednym z moich wykładów dla lekarzy. w którym wspomniałem o własnej koncepcji żywienia człowieka, z inicjatywy ednego z lekarzy spotkałem się z profesorem Szczygłem, przebywającym wówczas w jednym z sanatoriów w Ciechocinku. Prof. Szczygieł był wówczas dyrektorem Instytutu Żywności i Żywienia w Warszawie i najwyższym autorytetem w sprawach żywienia Rozmawialiśmy kilka godzin. Pod koniec rozmowy powiedział, ze jeżii udowodnię to, tamto i owo. to za każde z tych odkryć dostanę Nagrodę Nobla. Odpowiedziałem: mimo tylu Nagród Nobla rodzaj ludzki jest bardziej zdegenerowany i bardziej chory niż był przed 100 laty, o wiele bardziej niż był w czasach starożytnych, a Polacy są nędznymi potomkami przodków z okresu Polski Jagiellonów. Zaproponowałem, żeby profesor wziął sobie te nagrody. Nic mi po nich. Niech tylko wykona odpowiednia liczbę badań na zwierzętach. a następnie na ludziach, niech pomoże mi udowodnić naukowo moją rację. Odpowiedział, ze moja wiedza przewraca wszystko to, w co dotychczas wierzył, i nie będzie przekreślał całego swojego dorobku naukowego. Badań nie wykona. Na koniec postawiłem profesorowi dwa pytania: co uważa za swoje na)większe osiągnięcie naukowe? i czy wychował swoich następców. Odpowiedział, że za największe osiągnięcie uważa ustalenie składu chemicznego produktów żywnościowych i ułożenie tabel tych produktów. Następców swoich nie udało mu się wychować. Zaproponował mi pracę w Instytucie Żywności i Żywienia, ale ja już nie chciałem być wychowywany". Nie widziałem w tej placówce kompetentnych wychowawców. Tym niemniej, gdy ukazały się moje pierwsze artykuły i gdy premier Piotr Jaroszewicz wydał zarządzenie powołania przez ministra nauki i ministra zdrowia komisji do oceny moich propozycji, gdy wykonano pierwsze badania na zwierzętach i gdy przygotowano program badań na ludziach, prof. Szczygieł, w przeciwieństwie do innych, nigdy nie krytykował mojej wiedzy. Był zresztą jedynym, który ją znał. Cała reszta uczonych jej nie znała i nie chciała poznać. Ściśnięcie umysłów było wówczas powszechne i nadal jest powszechne. Nadal nauka jest uczonym trupem myśli, o czym wiedział i o czym napisał ks. prof. Włodzimierz Sedlak. Wszyscy recenzenci konspektu planującego doświadczenia z żywieniem optymalnym na ludziach chorych wypowiedzieli się o nim negatywnie Jedynie prof. S/czygieł uczciwie przyznał: Nie umiem ustosunkować się do konspektu pracy, którą inają wykonać prof. H. Rafalski i prof. J Haxik. Nauka to nie zabawa. Błedy w nauce lub zaniechania kosztują ogromnie dużo A prof Sedlak napisał Konsekwencje decyzji uczonych. którzy muszą wybierać zło bywają nadzwyczaj groźne. Z powodu niewprowadzenia w życie mojego Programu poprawy wyżywienia narodu z roku 1974 zmarło w Polsce przedwcześnie ponad 4 miliony ludzi, a dochód narodowy jest co najmmej 4 razy mniejszy niż mógłby być. Obecnie rzadkością jest człowiek zdrowy. a przecież rzadkością mógłby być człowiek chory. Był czas, że pracowałem w wojsku. A w wojsku jak to w wojsku. Wyznaczono mnie dietetykiem i byłem dietetykiem. Jeśli to był przypadek, to okazał się dla mnie bardzo szczęśliwy. Układałem diety i liczyłem, liczyłem, liczyłem. W głowie. Kalkulatorów jeszcze nie było. Podczas tego liczenia, aby liczyć mniej, nauczyłem się na pamięć ilości kalorii, zawartości białka, tłuszczów i węglowodanów w każdym produkcie. Najważniejszym zadaniem było znalezienie sposobu na uporządkowanie produktów spożywczych według ścisłego klucza. pozwalającego biochemicznie dopasować skład tych produktów do 8

9 składu chemicznego ciała człowieka i dostarczenie mu w pożywieniu wszystkich potrzebnych składników w optymalnych ilościach i proporcjach. Samochód nie potrzebuje 20 kół. Człowiek nie potrzebuje zbyt dużo białka. Nadmiar białka w diecie nie wychodzi człowiekowi na zdrowie. Eskimosi na Grenlandii spożywali średnio 350 g białka na dobę, 170 g tłuszczów i tylko 20 g węglowodanów. Na choroby cywilizacyjne nie chorowali, ale starzeli się szybko. Nadmiar białka jest przetwarzany w organizmie głównie na węglowodany, a te na tłuszcze. Jest to robota głupiego". Organizm nie powinien budować fabryk zamieniających białka na węglowodany czy na tłuszcze i nie będzie tego robił, gdy wszystkich składników będzie w pożywieniu w sam raz, ani za dużo, ani za mato. I to uznałem za główny cel optymalnego żywienia. Żadnej niepotrzebnej pracy w organizmie: możliwie mało białka oraz najlepsze i jednolite źródło energii, wszystkie witaminy i składniki mineralne w optymalnych ilościach i proporcjach, czyli najlepsze możliwe zaopatrzenie organizmu. I maksymalne trawienie poza organizmem: pieczenie, gotowanie, rozdrabnianie... W różny sposób. Ponadto koncentracja składników odżywczych w możliwie małej objętości, w myśl zasady znanej już Pliniuszowi, który powiedział: korzystniej jest w jakikolwiek bądź sposób zmniejszać to, co by żołądek obciąźało. Ponadto żadnych śmieci w pożywieniu, tj. żadnych zbędnych i nie trawionych składników. W efekcie nie ma człowiek żadnych wzdęć, żadnych wiatrów, żadnych zaparć, żadnego zatrucia organizmu produktami gnicia w jelitach. A w jelitach gnije to, co nie mogło być strawione. A nie mogło być strawione to i tylko to, co nie nadaje się do spożywania przez człowieka. Aby człowiek mógł odżywiać się lepiej od wszystkich innych stworzeń, nawet najlepiej wyposażonych przez naturę w możliwość zdobywania wartościowego pożywienia, zaczął posługiwać się ogniem. Nie jako źródłem ciepła - w Afryce było ciepło - ale jako poprawiaczem wartości biologicznej zjadanych pokarmów. Bohater greckiego mitu, Prometeusz, nauczył ludzi posługiwania się ogniem. Został za to okrutnie ukarany przez bogów. Czy słusznie? Może wcale Prometeusz nie był dobroczyńcą ludzi? Bez ognia większość produktów spożywanych obecnie przez człowieka, zwłaszcza pochodzenia roślinnego, nie mogłaby być spożywana ani wytwarzana. A te właśnie produkty zniszczyły rodzaj ludzki, spowodowały jego głęboką degenerację i choroby. Bezpowrotnie, jak dotąd, zabrały człowiekowi rozum. W ocenie jakości żywienia człowieka najważniejsze są proporcje między głównymi składnikami odżywczymi w diecie: białkiem, tłuszczem i węglowodanami. Pisałem o tym 24 lata temu w Perspektywach. Artykuł ten mogłem opublikować tylko dzięki rozumnemu, myślącemu dziennikarzowi - Jerzemu Surdykowskiemu. (Obecnie jest konsulem RP w USA). Najważniejsze są proporcje. Przy każdej zmianie proporcji występuje inna przemiana materii, inne jest zapotrzebowanie na białko, witaminy, mikroelementy, energię, inna sprawność mechaniczna organizmu, inna czynność umysłu, inne choroby. Jeżeli te proporcje są istotnie odmienne w odżywianiu różnych jednostek czy grup ludzkich, to zrozumienie i porozumienie się takich ludzi między sobą jest trudne, a czasem zupełnie niemożliwe, gdyż inaczej oni myślą, ich organizmy emitują zupełnie odmienne fale elektromagnetyczne, a to powoduje, że tacy ludzie czują się ze sobą źle. Inni ludzie chodzą na mecze sportowe, inni na koncerty rockowe, a jeszcze inni do opery. Są inni, ponieważ inaczej się odżywiają. Po co chodzą, skoro znaczniej dokładniej, lepiej, z powtórkami, wygodnie i nie płacąc za bilety mogą obejrzeć wybraną imprezę w telewizji? Chodzą głównie po to, aby znaleźć się w tłumie podobnych im ludzi, chodzą po doładowanie swoich organizmów energią innych osobników o zbliżonej przemianie materii, wytwarzających podobne fale elektromagnetyczne. Spośród różnych proporcji między głównymi składnikami odżywczymi najbardziej rozsądne jest spożywanie takich produktów, dzięki którym uzyskujemy proporcje najbardziej korzystne dla organizmu ludzkiego. LISTY * PYTANIA * ODPOWIEDZI Jak zapatruje się. Pan, Panie Doktorze, na picie przez ludzi alkoholu? Alkohol jest dla ludzi. Prawie wszystkie błony komórkowe w ciele człowieka zawierają alkohol 9

10 etylowy, ale w bardzo małych ilościach. Gdy człowiek zupełnie nie pije alkoholu, organizm sam musi go wytwarzać z innych produktów. Nie jest błędem, gdy codziennie dostarczymy naszemu organizmowi niewielka ilość alkoholu. Wprosi przeciwnie! Spotykałem w wielu pracach naukowych potwierdzenie, że małe, śladowe ilości alkoholu bardzo korzystnie wpływają na poprawę zdrowia w wielu chorobach. Alkohol wypity rozszerza naczynia tętnicze. natomiast podany dotętniczo - zwęża je. Alkohol wypity rozszerza tętnice przez swoje działanie na mózg. Dopuszczalna dawka alkoholu w chorobach naczyń obwodowych (w miażdżycy, chorobie Buergera. Raynauda) wynosi 4-6 gramów w 2 dawkach dziennie. Dawka nieszkodliwa dla prawie każdego człowieka, w tym dla chorego na miażdżycę to około 12 g na dobę, najlepiej wieczorem. Nie musi. In hvć alkohol z koniaku, może być z piwa. Piwo ma około 4% alkoholu. Na etykiecie podaje się go objętościowo. Litr piwa zawiera więc około ml (cm-3) alkoholu, czyli około g. Zatem alkohol zawarty w półlitrowej butelce piwa lub w 25 ml kieliszku koniaku nie jest dla człowieka dawką szkodliwą, a nawet może być pożyteczną. W tym problem, że ludzie piją alkoholu znacznie wiecej i trudno im ograniczyć się do tak niewielkich ilości. Sama dostępność alkoholu czy narkotyków nie jest przyczyną, że ludzie piją czy narkotyzują się. Piją, bo lubią. A lubią dlatego, że odżywiają się w taki sposób, który to lubienie wywołuje. Nie chleb był najbardziej pożądany w obozach koncentracyjnych. Przed chlebem był papieros, a przed papierosem - alkohol. Gdy władza rządząca, świadomie lub z braku rozumu, stosuje ograniczenia lub zakazy w sprzedaży alkoholu, osiąga skutki przeciwne do zamierzonych. Nic tak nie smakuje ludziom jak owoc zakazany. Zakaz sprzedaży alkoholu przed godziną 13 wprowadzony z inicjatywy Wojciecha Jaruzelskiego spowodował wzrost spożycia alkoholu. Wielu kuracjuszy przyjeżdżających do sanatorium upijało się, gdy dostęp do alkoholu był ograniczony, a jego spożycie obłożone klątwą wyrzucenia z sanatorium. Obecnie, gdy w sanatoriach istnieją barki, gdzie można na miejscu wypić kilka rodzajów piwa i kilkadziesiąt rodzajów napojów alkoholowych, pijanych nie ma zupełnie, podchmielonych również. Przyczyną nadmiernego picia jest określony model diety. Najczęściej alkoholikami zostają ludzie na diecie roślinne), na)biedniejsi. najbardziej umysłowo niesprawni. Żywienie optymalne jest leczeniem przyczynowym również w chorobie alkoholowej. Organizm człowieka odżywianego w sposób najlepszy nie toleruje alkoholu w większych dawkach. Poza tym wówczas człowiek ma zdrowy rozum, jest szczęśliwy, nie boi się niczego, umie rozwiązywać problemy codziennego życia, nie musi w alkoholu topić trosk i kłopotów ani poprawiać sobie w ten sposób nastroju. 4. Gdy smak oszukuje... Najważniejszym kryterium odżywiania człowieka są proporcje między głównymi składnikami odżywczymi: białkiem, tłuszczem i węglowodanami. Trzeba dokładnie znać skład chemiczny ciała ludzkiego i skład chemiczny spożywanych produktów, aby umieć dopasować to, co się zjada, do składu organizmu. Następnie trzeba dostarczać organizmowi najbardziej wydajne źródła energii, paliwa, możliwie nie trujące po spaleniu. Białka i energię należy spożywać w produktach zawierających wszystkie pozostałe składnik; w optymalnych ilościach i proporcjach, takie jak witaminy, składniki mineralne i nie tylko. Również tysiące złożonych składników, które mogą być wykorzystane przez organizm człowieka, bez konieczności budowania ich we własnym organizmie. Organizm człowieka nie potrzebuje żelaza. Potrzebuje dużo składników służących do przenoszenia tlenu i dwutlenku węgla oraz wielu do magazynowania tlenu na zapas. Takimi składnikami (maszynami) są hemoglobina i mioglobina. W każdej takiej maszynie występuje tylko jeden atom żelaza. Podobnie pozostałe składniki mineralne i witaminy powinny być podawane w pożywieniu w formie złożonych związków organicznych, w których stanowią niewielki procent ogólnej masy. Mikroelementy i witaminy - to śrubki, nakrętki, łożyska, ale niegotowe maszyny. Oczywiście te śrubki, łożyska, nakrętki mogą być pobierane z pożywienia przez organizm i wbudowywane w enzymy (maszyny), ale zupełnie nie jest możliwe dostosowanie ilości, rodzaju i proporcji między tymi 10

11 składnikami do potrzeb organizmu przy podawaniu witamin i mikroelementów w tabletkach. Każdy nadmiar poszczególnych składników i każdy ich niedobór powoduje zawsze określone szkody. Po co zmuszać nasz organizm do budowania z prostych składników tysięcy związków bardzo złożonych, zawierających w swym składzie witaminy czy mikroelementy, jeżeli można dostarczyć je organizmowi gotowe i kompletne. Gdy w samochodzie zepsuje się żarówka, nie kupujemy szkła, wolframu, argonu, miedzi i innych materiałów, z których składa się żarówka, lecz kupujemy żarówkę gotową. Podobnie należy postępować przy kupowaniu produktów przeznaczonych do spożycia. Za każdą robotę głupiego", do której zmuszamy własny organizm przez spożywanie surowców zamiast złożonych maszyn, płacimy własnym zdrowiem, obniżeniem wartości biologicznej organizmu, upośledzeniem czynności całego organizmu, mniej sprawnym umysłem, niższą wydajnością pracy, niższą jakością pracy, krótszym życiem, niższymi zarobkami również. W krajach bogatych występują duże różnice między ludźmi w zależności od składu ich przeciętnego odżywiania. Na przykład w Niemczech czy Irlandii bardzo wyraźne jest upośledzenie katolików w stosunku do protestantów. Potwierdzają to wszystkie statystyki. Katolicy mają niższe wykształcenie, wykonują mniej płatne zawody, zarabiają mniej od protestantów, częściej chorują i krócej żyją. Gdyby robiono takie badania, to by się okazało, że wielkość mózgów u katolików byłaby mniejsza niż u protestantów. Czym katolicy różnią się od protestantów? Przecież modlą się do tego samego Boga. Tak, ale protestanci od kilku wieków nie zachowują postów, zaś katolicy zachowują posty częste i ostre. Nawet w dawnej Polsce protestanci i inni innowiercy to były elity intelektualne, górujące umysłowo nad ciemną, katolicką masą szlachty, nie mówiąc o niższych stanach, gdzie było jeszcze gorzej. Nie wolno pościć! Żadne zwierzęta tego nie robią. W książce pt. Gargantua i Pantagruel Rabelais tak pisał o postach: W poście jest posiew wszelakich chorób; to prawdziwe ich gniazdo, naturalna i płodna wylęgarnia wszelakich cierpień. A jeszcze zważcie, że jeżeli post zżera dato, takoż i dusze, doprowadza do oszołomienia... W Australii stwierdzono, że nałogowi alkoholicy mają objętość mózgu mniejszą średnio o 100 cm 3 od nie pijących. To nie alkohol zmniejsza mózg, lecz alkoholikiem staje się człowiek z mniejszym i mniej sprawnym mózgiem, taki, który osiąga niższe wykształcenie, gorszą pracę, mniejsze zarobki. Alkoholikami stają się ludzie źle żywieni w młodości i nadal źle odżywiający się, z patologiczną pracą mózgu. Nikt rozumny nie będzie się sam, z własnej woli zatruwał. Za picie alkoholu płaci się upośledzeniem sprawności organizmu, przytępieniem umysłu, chorobami, skróceniem życia. Po to człowiek ma apetyt, żeby jadł tyle, ile ma ochotę i wtedy, kiedy ma ochotę. W świecie zwierząt nie znane jest zjawisko przejadania się. U człowieka jest inaczej. W Baśniach z tysiąca i jednej nocy spotkałem takie zdanie na ten temat: I trzoda wie, kiedy dość ma trawy, A głupiec je, aż pęka brzuch od strawy. Wmawia się ludziom, że człowiek dlatego tyje, że za dużo je. Ale dlaczego człowiek je za dużo - tego nauka nie wie. Lekarz mówi otyłemu: proszę ieść mniej. Człowiek ten je mniej, ale efekty są żadne. Człowiek zjada za dużo, ponieważ skład jego diety zmusza go do tego. Zjada za dużo i tyje, ponieważ wiele z tego, co zjada, nie nadaje się do jedzenia. Aby z pożywieniem wprowadzić niezbędne dla organizmu składniki musi zjadać dużo pożywienia. Człowiek nie powinien kierować się smakiem przy doborze produktów spożywczych, gdyż po przetworzeniu produkty często radykalnie zmieniają swój smak. Człowiekowi wydaje się, że to, co najbardziej mu smakuje, jest najlepsze. U zwierząt zarówno trawożernych, jak i u drapieżników, zmysły smaku, wzroku, zapachu, działają prawie bezbłędnie i zwierzęta te w pierwszej kolejności spożywają te produkty, które są dla nich najsmaczniejsze, ale jednocześnie są one dla nich najlepsze. Człowiek zmienia smak produktów-surowców: gotuje, smaży, przyprawia, miesza produkty jadalne dla niego na surowo z produktami na surowo niejadalnymi. Bez przetworzenia człowiek nigdy by tych niejadalnych produktów nie zjadał, podobnie jak wilk czy lis nigdy nie je ziemniaków, zboża czy buraków cukrowych. Dzięki przetwarzaniu człowiek potrafi produkty nieja- 11

12 dalne dla niego w stanie surowym zamienić na możliwe do spożycia. Ale to nie oznacza, że przez przeróbkę produkty te stały się dla człowieka dobre. Chleb jest tak samo niedobry jak ziarno zboża, cukier jak buraki cukrowe, a puree ziemniaczane tak samo jak surowy ziemniak. Nie może i nie powinien ich spożywać, jeśli chce być zdrowy; być Człowiekiem pisanym z dużej litery. Jeżeli spożywa produkty na surowo niejadalne, możliwe do spożycia tylko dzięki przeróbce, może być tylko niewolnikiem, niezależnie od wykształcenia, jakie osiągnął, i zajmowanego stanowiska. Dopóki nie było zboża, niewolników nie było. Fryderyk Engels napisał: Zboże, które początkowo używane było wyłącznie jako pasza dla bydła, wkrótce stało się, pożywieniem ludzi. I wynaleziono wówczas bydło ludzkie, niewolników. On to nie tylko napisał, ale i udowodnił. LISTY * PYTANIA * ODPOWIEDZI Mam 54 lata, dobre zdrowie ogólne i już od 3 lat jestem na estrogenie i progesteronie. Może dzięki temu dobrze znoszą przekwitanie. Czy bada musiała wspomagać hormonami swój organizm do końca życia? Przekwitanie u kobiet jest procesem fizjologicznym i jako takie nie powinno sprawiać większych kłopotów. Oczywiście, że im następuje później, tym jest lepiej i tym jego przebieg jest łagodniejszy. Im kobieta gorzej żywi się, tym wcześniej zaczyna miesiączkować, tym krótszy jest jej okres płodności i tym szybciej przekwita. A przy tym częściej choruje na raka piersi i na wiele innych chorób. Kobieta powinna być zawsze najedzona - i zawsze szczupła. W okresie przekwitania nie powinna przybierać na wadze. Tymczasem u większości kobiet następują w tym okresie znaczne zmiany w odżywianiu, zachodzące poza ich świadomością. Często jedzą więcej, by zrekompensować sobie uczucie, że stoją na progu starości. Zaczynają dogadzać podniebieniu, jedzą więcej słodyczy, zaczynają smakować im słodkie ciasta, torty, czekolada, owoce. To one są głównie przyczyną różnych chorób, które tak często pojawiają się w okresie menopauzy. Hormony w okresie przekwitania brać należy, jeśli po nich kobieta czuje się lepiej, a jej organizm lepiej funkcjonuje. Żywienie optymalne znacznie łagodzi dolegliwości związane z menopauzą, tak że leczenie hormonalne staje się niepotrzebne. Po przejściu na żywienie optymalne Pani również będzie mogła, po pewnym czasie, odstawić te leki. 5. Skàd jesteêmy? Poznanie rodowodu ludzkości jest jednym z najważniejszych zagadnień, nad którym zastanawiali się ludzie od czasu, gdy w rodzaju ludzkim pojawiła się świadomość. I nadal jest bardzo ważne. Wciąż szukamy odpowiedzi na pytania: skąd jesteśmy? dokąd dążymy? Nie zdajemy sobie sprawy z tego, że jesteśmy gatunkiem głęboko zdegenerowanym, że możemy ponownie stać się gatunkiem zdrowym, bez chorób, bez agresji do siebie nawzajem, zaprzestać zabijania, gwałtów, nie podejmować szkodliwej lub bezużytecznej pracy, co obecnie jest szczególnie powszechnym zjawiskiem. Szukamy odpowiedzi na pytanie: co należy czynić, aby ludzie byli zdrowi, żyli długo, szczęśliwie i bezpiecznie, aby ustały wszelkie zbrodnie, przestępstwa, gwałty i wojny? Czasami wydaje się. że na pytania te nie ma odpowiedzi. Ale w rzeczywistości odpowiedzi na postawione pytania już są możliwe. Jest potrzebna wiedza, są możliwości do tego, by wprowadzić ją w życie. Trzeba z tą wiedzą dokładnie się zapoznać i praktycznie ją zastosować. Skąd wzięło się na Ziemi życie? Skąd pojawił się człowiek? Już starożytni wiedzieli jak powstał wszechświat. Epikur w liście do Herodota pisał: Konieczność ruchów dat niebieskich, jak i ich regularność, wywodzą się z pierwotnego rozbicia ściśniętej masy atomów przy powstawaniu świata. Skąd Epikur mógł wiedzieć o atomach, o wielkim wybuchu ściśniętej masy atomów, który zapoczątkował powstanie obecnego świata przed wieloma miliardami lat ziemskich? Skąd autorzy Biblii wiedzieli o początku, środku i końcu czasów lub o tajemnicy czasów, skoro dopiero od Einsteina 12

13 ludzkość co nieco wie na ten temat? Skąd starożytni wiedzieli, że przyczyną powstania życia na Ziemi było Słońce? Takich pytań, bez odpowiedzi, jest wiele. Ludzie w tamtych czasach nie mogli tych rzeczy wymyślić. Musieli skądś otrzymać te informacje. Od kogo? Od Boga czy od bogów? Tak uważa większość ludzi, a ściślej - większość religii. Liczba gwiazd (słońc) nie jest nieskończona, ale jest niewyobrażalnie wielka. Planet podobnych do Ziemi są w kosmosie miliardy. Planety się rodzą, dojrzewają, starzeją i umierają. Gdy dojrzeją do powstania życia, powstaje na nich życie. Musi ono trwać miliardy lat, musi się zmieniać, musi prowadzić do powstania świadomości, do powstania rozumnych form życia. Tak też przebiegało życie na Ziemi. Bez Słońca, bez jego energii, życie na Ziemi nie mogłoby powstać. Rośliny wytworzyły chlorofil, który energię Słońca zużywa do rozbicia cząsteczek wody, w wyniku czego powstaje aktywny wodór. Z tego wodoru i z dwutlenku węgla powstają w roślinach węglowodany i tłuszcze, a w połączeniu z azotem - aminokwasy. Jest ich 20, tylko 20, ale z nich powstają miliony białek złożonych, tak w roślinach, jak i w zwierzętach. Zwierzęta nie potrafią korzystać z energii Słońca do budowy swoich organizmów. Nie potrafi tego też robić człowiek. Zwierzęta i człowiek aby żyć, muszą jeść. Życie zwierząt i człowieka zależy głównie od tego, co jedzą. Im zjadane pożywienie znajduje się bliżej pierwszego ogniwa łańcucha pokarmowego, tym życie zwierząt i ludzi jest krótsze i gorsze, tym gorsza jest czynność ich mózgów. Co to jest łańcuch pokarmowy? W wodach oceanów, mórz, rzek, jezior, pierwszym ogniwem łańcucha pokarmowego są jednokomórkowe i wielokomórkowe rośliny, które potrafią bezpośrednio wykorzystywać energię Słońca i dzięki tej energii żyją. Te organizmy są zjadane przez inne zwierzęta drobne, te są z kolei zjadane przez większe, te są zjadane przez ryby, ryby mniejsze zjadane są przez ryby większe, te są zjadane przez foki, a foki stanowią główne źródło pożywienia dla orek - drapieżnych delfinów, które wcale nie są w morzu największe, ale których już nikt nie zjada. Znajdują się na końcu łańcucha pokarmowego. Mają największe mózgi i są najbardziej inteligentne. Wielokrotnie opisywano i obserwowano wysoką inteligencję orek. Opisywano na przykład, że zaganiały one wieloryby w stada i pędziły je do stacji wielorybniczej na lądzie prowadzonej przez ludzi, podobnie jak kowboje pędzą stado bydła. W zamian za swoje usługi orki były nagradzane językami wielorybów, które najbardziej im smakują, a które ludzie wyrzucali im do morza. Czy nie mogły zdobywać języków wielorybich same atakując wieloryby? Oczywiście mogły, ale po co zużywać energię na polowanie, skoro ludzie oddawali im to, co dla nich było najsmaczniejsze, czyli najlepsze? Orki potrafią myśleć. Na ogół w każdym następnym ogniwie łańcucha pokarmowego zawartość składników potrzebnych do życia ulega koncentracji i w każdym następnym ogniwie poprawia się jakość i wartość tych składników. W przedostatnim ogniwie koncentracja składników odżywczych i ich jakość jest taka, że produkty z przedostatniego ogniwa są najlepsze dla organizmów z ostatniego ogniwa, czyli tych, których nikt już nie zjada. Lepiej zjadać niż być zjadanym. Lepiej zjadać wybrane produkty z przedostatniego ogniwa łańcucha pokarmowego niż z ogniw bliższych początku łańcucha pokarmowego. Taki sam łańcuch pokarmowy, ale krótszy, znajduje się na lądzie. Wszystkie organizmy żyjące na ziemi, z człowiekiem włącznie, żyją dzięki bardzo cienkiej warstwie gleby pokrywającej Ziemię. Składniki mineralne z gleby pobierane są przez rośliny, które za pomocą energii słonecznej budują same całą resztę. Składniki odżywcze zawarte w roślinach i ich wartość biologiczna, czyli przydatność dla organizmu ludzkiego, są bardzo niskie (poza nielicznymi nasionami). Rośliny są zjadane przez zwierzęta trawożerne, zaś zwierzęta trawożerne są zjadane przez drapieżniki. Ponieważ prawie wszystkie rośliny bardzo różnią się składem od składu ciała człowieka, ich przydatność w żywieniu człowieka jest praktycznie żadna. Nie ma w człowieku takich tkanek. które byłyby podobne do tkanki jabłka, banana, ziemniaka czy zbóż. Człowiek może je spożywać i obecnie prawie zawsze to robi, ale płaci za to bardzo wysoką cenę. Płaci nie tylko on. Płaci cała przyroda. Ponieważ sam wybrałeś, a płody Ziemi jeść będziesz, przeklęta będzie ziemia ; twojego powodu - napisano w Księdze Rodzaju. I jest przeklęta. Zgodnie z instrukcją obsługi człowieka przekazaną 13

14 przez Stworzycieli Twoich w Księdze Rodzaju człowiek miał znajdować się na samym końcu łańcucha pokarmowego, a ponadto z ostatniego ogniwa tego łańcucha miał wybierać tylko najlepsze dla siebie produkty i dodatkowo, przed ich spożyciem, poprawiać jeszcze ich wartość biologiczną. Tylko wówczas mógł być zdrowy, rozumny, długowieczny, szczęśliwy. Współczesna nauka uważa, że człowiek powstał drogą ewolucji. ale tak na pewno to tego nie wie. Z drugiej strony w każdej religii, a nawet w niepisanych przekazach niektórych prymitywnych plemion, przechowywana jest wiadomość, że Bóg, a częściej bogowie, stworzyli człowieka na obraz i podobieństwo swoje. Czy Bóg był jeden czy też bogów było wielu? Co mówi na ten temat nauka? Wszyscy ludzie pochodzą od jednej matki lub kilku sióstr mających tych samych rodziców. Ludzie pojawili się najwcześniej około 210 tysięcy lat temu, najpóźniej około 170 tysięcy lat. Ale nie byli to ludzie podobni współczesnym. Ci pojawili się około 40 tysięcy lat temu. Oczywiście już znacznie wcześniej pojawiały się istoty człekopodobne (około 20 milionów lat temu), ale nie byli to jeszcze ludzie. Pojawiło się wiele istot przediudzkich w ostatnich 2 milionach lat, ale wszystkie te istoty wymarły. Człowiek kromanioński (70 tyś. lat) również wymarł. Ostatni człowiek neandertalski zmarł około 12 tysięcy lat temu. Te grupy ludzkie nie były przodkami współczesnego człowieka. Nasi przodkowie i współcześnie z nimi żyjące grupy ludzkie nie były jednym gatunkiem. Nie mogły płodzić potomstwa zdolnego do dalszego rozmnażania się. Skąd o tym wiemy? Dawno temu pewne organizmy wykorzystywały inne organizmy, które potrafiły produkować energię. Były to bakterie zamknięte w komórkach zwierząt i człowieka. To mitochondria. One mają swój osobny materiał genetyczny, inny niż materiał genetyczny zawarty w jądrach komórkowych. Tego materiału genetycznego nie ma w plemnikach. Jest on przenoszony tylko przez matki. W procesie życia i wymiany pokoleń w tym materiale genetycznym powstają określone zmiany. Znając w przybliżeniu tempo tych zmian, współczesna nauka może dość dokładnie określić, kiedy pojawili się pierwsi, bezpośredni przodkowie współczesnego człowieka. Na tej podstawie oparto twierdzenie, że ludzie pojawili się (lub zostali stworzeni) około tysięcy lat temu. Jest to także dowodem, że ludzie ci byli osobnym gatunkiem i nie mieli (bo nie mogli mieć) płodnego potomstwa z innymi współczesnymi im istotami przedludzkimi. Nauka nie znalazła też żadnych dowodów na to, że ludzie ci zabijali inne istoty przedludzkie lub sami byli przez nie zabijani. Jest wiele źródeł pisanych mówiących o stworzeniu ludzi, większość z nich jednak zaginęła lub zostały świadomie zniszczone przez rządzących i kapłanów różnych religii. Judaizm, który jest ojcem i matką wszystkich religii chrześcijańskich, jest religią monoteistyczną, czyli taką, która każe wierzyć, że Bóg jest jeden. Wszelkie informacje mówiące o tym, że bogów jest wielu, zostały z ksiąg żydowskich wykreślone. Ale kilka zdołało się zachować. W Księdze Rodzaju napisano: stworzymy człowieka na obraz i podobieństwo nasze. A więc my stworzymy, na nasze podobieństwo, a nie na podobieństwo swoje. W księdze Hanuka napisano: pamiętaj na Stworzycieli swoich. Pierwsze przykazanie dekalogu, który otrzymał Mojżesz, również wyraźnie mówi, że bogów było wielu: Nie będziesz miał Bogów cudzych przede mną. Za mną możesz ich mieć. I Żydzi tych bogów również czcili przez całe pokolenia. Ale nie tacy bogowie stworzyli człowieka. Odnalezione stare teksty mówią o tym, jak odbywało się stwarzanie ludzi. Na Ziemi pojawiło się około 600 bogów. Byli oni specjalistami z różnych dziedzin. Posiedli ogromną wiedzę, której jeszcze długo nie dorównamy. Gotowe zarodki z boskim materiałem genetycznym były zaszczepiane w macicach nieszczęsnych matek - jak napisano. Nieszczęsnych, ponieważ pierwsze egzemplarze ludzkie były nieudane. Miały różne wady wrodzone, które dość dokładnie opisano. Po poprawieniu materiału genetycznego następne egzemplarze już były udane. Kobieta nie powstała z żebra Adama. Pierwsza (starsza) Księga Rodzaju mówi o tym wyraźnie: Bóg (...) mężczyzną i niewiastą stworzył ich. Sumerolodzy wyjaśnili, że tekst mówiący o stworzeniu niewiasty z żebra Adama wynika z błędnego tłumaczenia imienia bogini Enki - znaczyło ono pani od zebra. Gdy pisano Biblię, Sumerów już od ponad 1000 lat nie było. Były tylko teksty przez nich napisane. Zresztą cała Biblia do czasów Abrahama (4000 lat temu) oparta jest na tekstach sume- 14

15 ryjskich, poprawionych znacznie przez autorów Biblii. Bogowie stworzyli więc człowieka na własny obraz i podobieństwo za pomocą swojego materiału genetycznego. Obecnie nauka już potrafi to robić i nazywa to sztucznym zapłodnieniem. Zapłodniona komórka jajowa wszczepiana jest do macicy. Najczęściej zabieg ten stosuje się u krów, ale w ostatnich czasach również u kobiet, które nie mogą samoistnie zajść w ciążę. Byliśmy z bogami prawie jednym gatunkiem, synowie boży brali sobie córki Ziemi za żony, a one rodziły im dzieci. Do pewnego czasu. Gdy gatunek ludzki zaczął degenerować się na skutek niewłaściwego żywienia. Bóg powiedział: nie będzie duch mój trwaf na wieki w człowieku. Było to wówczas, gdy życie ludzkie skróciło się do 120 lat i gdy marzenia o życiu na wieki bezpowrotnie zostały zaprzepaszczone. Każdy, kto mówi, że Biblia, to zbiór przypowieści dla dzieci, jest głupcem. Zawarta jest w niej wiedza Sumerów i innych dawnych cywilizacji z czasów, gdy ludzie byli bardzo rozumni. Teksty biblijne zostały spisane przez ludzi o najsprawniejszych umysłach, jakich od czasów Mojżesza nie było i jakich już nie ma od ponad 2000 lat. Autorzy Biblii byli pierwszymi cybernetykami. Wiedzę, którą zgromadzili, podali w Biblii w taki sposób, że jest ona dokładnie zakryta i może być rozumiana tylko przez ludzi bardzo mądrych, o umysłach równie sprawnie działających jak umysły autorów Biblii. Biblia uważana jest za najmądrzejszą księgę napisaną przez ludzi. I tak jest w rzeczywistości. Autorzy Biblii wiedzieli, że w przyszłości powstaną warunki umożliwiające odnowę biologiczną rodzaju ludzkiego i pojawią się duże grupy ludzi, u których czynność umysłu będzie w pełni prawidłowa. Gdyby tego nie wiedzieli, to pisanie Biblii nie miałoby żadnego sensu. Wiedzieli też, kiedy pojawią się warunki umożliwiające odnowę biologiczną rodzaju ludzkiego i dokładnie przepowiedzieli ten termin. Podał go jeden z ludzi o najsprawniejszym umyśle. Był to prorok Izajasz. Warunki te zawarte są również w księdze Eklezjastyka. Aby w pełni zrozumieć mądrość zawartą w Biblii trzeba mieć sprawnie działający umysł i dużo wolnego czasu na przemyślenia zawartych w niej prawd. Na dogłębne ich zrozumienie. Mądrość uczonego w czasie wolnym. A kto mniej ma zajada, nabędzie mądrości - napisano w Biblii. Obecnie uczeni, zwłaszcza w Polsce, narzekają nie tylko na brak pieniędzy, ale głównie na brak czasu. Brak pieniędzy uniemożliwia praktycznie bardziej korzystne dla organizmu, a tym samym dla umysłu, odżywianie, a niekorzystne odżywianie powoduje z kolei brak czasu wolnego, czyli czasu na myślenie. Uczeni (...) nie mają czasu na myślenie - napisał Sedlak. A filozof Tatarkiewicz napisał: ludzie nie myślą, ludzie się tylko martwią. LISTY * PYTANIA * ODPOWIEDZI Uprzejmie proszą o wyznaczenie mi daty, kiedy mógłbym przyjechać do Pana na wizytą. Mam lat 60, chorobą wieńcową, przeszedłem chyba 2 zawały. Jestem już 8 miesięcy na Pana diecie. I ja i moja żona jesteśmy dużo, dużo zdrowsi. Bardzo dziękuję, panu za wynalezienie tej diety. Żona by już nie żyła, gdyby żywiła sią tak, jak dawniej. Pisze Pan. że po przejściu na dietę optymalną oboje z żoną czujecie się dużo, dużo lepiej. To bardzo dobrze. Przy dalszym stosowaniu żywienia optymalnego będzie dalsza poprawa. Dni są teraz krótkie, pogoda paskudna, z Żywca do Ciechocinka daleko. Nie ma obecnie sensu przyjazd Państwa. Szkoda zdrowia i pieniędzy. Przyjmuję chorych wyjątkowo, i to głównie tych, których, ze względu na ich stan zdrowia, na zagrożenie śmiercią lub kalectwem, przyjąć muszę. Oczywiście jako lekarz nie mogę nikomu odmówić przyjęcia na wizytę, ale zdrowy rozsądek nakazuje, aby postępować racjonalnie i logicznie. Po co mam przyjmować Państwa, skoro już wiecie, jak się żywić należy, a dowodem na to jest poprawa, którą sami zauważacie. Dalej tak należy postępować i wszystko będzie dobrze. Organizm człowieka nie powinien robić nic ponadto, co robić musi. Rozsądnie jest postępować tak, aby musiał robić możliwie mało. Właściciel tegoż organizmu, zwłaszcza będący na diecie optymalnej od 8 miesięcy, też nie powinien czynić tego, czego nie musi. A obecnie nie muszą Państwo przyjeżdżać, 15

16 bo nie ma takiej konieczności. 6. Dlaczego jest êle? Dziwną istotą jest człowiek. Potrafi wytwarzać tak wiele różnych maszyn, urządzeń, komputerów. Umieszcza na orbicie Ziemi liczne satelity, odbył podróż na Księżyc i przymierza się do odwiedzenia Marsa. A jednocześnie wydaje ogromne sumy na produkcję śmiercionośnych broni w ilościach przekraczających nie tylko zdrowy rozsądek, ale nawet i chory rozsądek. Samych środków wybuchowych zgromadzono ponad 6 ton na każdego mieszkańca Ziemi, chociaż, aby zabić człowieka, w zupełności wystarczy 6 gramów. Ludzie oddają władzę nad sobą jednostkom najbardziej zdegenerowanym, najbardziej okrutnym, powodującym największe zbrodnie, takim jak: Aleksander, Napoleon, Hitler, Stalin, Poi Pot i im podobnym. Wybrany niedawno w demokratycznych wyborach, najgodniejszy według Francuzów człowiek na stanowisko prezydenta, rozpoczął swoje urzędowanie od wznowienia prób z bronie jądrową. Im naród jest bardziej ogłupiony, tym bardziej zdegenerowanym jednostkom oddaje władzę nad sobą. Rozumny prawodawca ateński, Perykles, który jako jedyny z rządzących napisał i miał prawo napisać: Dałem ludowi pewność życia, o rządzących napisał tak: Dla tych bowiem, którzy mają władze, w rakach, którym się. dobrze powodzi i którzy mają możność wyboru, wojna jest najwyższym szaleństwem. Jak dotąd prawie wszystkie wojny rozpoczynane były przez ludzi, którzy mieli władzę, którym się dobrze powodziło i którzy mieli zawsze możność wyboru. I zawsze ich postępowanie będzie przedstawiane ludziom jako mądre, uzasadnione, konieczne. Najgorsi zbrodniarze sprawujący władzę zawsze znajdą intelektualistów i ludzi propagandy, którzy będą wychwalali ich postępowanie. I zawsze znajdą się tacy, którzy im będą wierzyć. Co obecnie przeciętny człowiek wie o Wolterze czy Helwecjuszu? Został dokładnie przekonany, że byli to wielce mądrzy filozofowie, że mieli nieprzeciętne umysły, walczyli o prawa człowieka, byli uczciwi i prawi. A jaka była rzeczywistość? Jeden z najmądrzejszych ludzi epoki, Stanisław Staszic, tak o nich pisał: Czemuż jedna niecna kobieta mogła za moich czasów stać się, przyczyną wymordowania około dwóch milionów ludzi? Czemu, gdy długim swoim życiem nadała tej ziemi więcej lat wojen niżeli pokoju, gdy pół kręgu świata krwią, ludzką oblała, ludzie dawali jej cześć najwyższą? (...) W Humaniu znajdują się. dotychczas trzy wielkie studnie, zapakowane kilku tysiącami dzieci przy piersiach matek zamordowanych. Trzeba zostawić te bezeceństwa ślady, aby potomność wiedziała, jak sądzić te. Katarzynę. II, którą, wcale jej nie znając, tylko o jej pensjach słysząc, nikczemny chciwiec sławy i pieniędzy Wolter i podły dla pensji Helwecjusz wystawiają pod niebiosa, wystawiając potomności do naśladowania jej mądrość, tolerancje, i ludzkość. Wolter i Helwecjusz otrzymywali więc stałe i wysokie pensje od Katarzyny II, zwanej Wielką, bo zaiste była wielką zbrodniarką. Za pieniądze chwalili ją przed światem. Im władca większym był zbrodniarzem, bardziej bezwzględnym i okrutnym, tym częściej poddani dawali mu przydomek wielki". Był Aleksander Wielki, który w wojnach wytracił setki tysięcy ludzi. Piotr Wielki, car Rosji, który z własnej chęci i upodobania wyręczał kata w wykonywaniu kary śmierci, była wcześniej wspomniana Katarzyna Wielka. Byli i inni wielcy" w historii. Wielcy w swoich zbrodniach i okrucieństwach, a przecież sławieni przez historyków i potomnych. Jedynym władcą w dziejach całej ludzkości, którego nazywano wielkim" i który na to miano rzeczywiście zasłużył, był nasz polski król Kazimierz Wielki. Ani historycy, ani uczeni, ani politycy nie wiedzą dotąd, co rzeczywiście zbudował Kazimierz Wielki. Porzekadło mówi, że zastał Polskę, drewnianą, a wstawił murowaną. Z kolei historycy twierdzą, że Kazimierz nie budował ani tam gdzie trzeba, ani tego co trzeba. Poza niezbędną obroną przed najazdem Tatarów (Mongołów) w wojny się nie bawił. Natomiast bardzo skutecznie wojował" pieniędzmi. I okazało się to o wiele bardziej sensowne niż prowadzenie wojen. Wiedział, że najcenniejszym majątkiem każdego narodu są młodzi ludzie, że powinni żyć i przez długie lata pracować dla dobra i swojego, i narodu. Wiedział, że głupotą oraz ogromnym marnotrawstwem jest pozwalać, aby młodzież ginęła w wojnach, do wszczynania których rządzący zawsze znajdą przyczynę. 16

17 Co zatem budował Kazimierz Wielki? Budował społeczeństwo z ludzi pracowitych, zdrowych, rozumnych. Był na tyle mądry, że potrafił zrozumieć, co dla narodu jest dobre, a czego należy się wystrzegać. Jako motto mojej książki pt. Żywienie optymalne przyjąłem następującą wypowiedź Vaniniego, włoskiego filozofa, człowieka myślącego: Losy narodów zależą od ich obyczajów, a obyczaje zależą od sposobu odżywiania, od narodowych potraw, od soków czerpanych z ziemi. Zdanie to zawiera wielką prawdę. Proszę, aby każdy czytelnik przeczytał to zdanie kilka razy. By je przemyślał. By postarał się z niego wyciągnąć wnioski. Ksiądz Giulio Cezare Vanini był człowiekiem myślącym, a jego wypowiedź jest oparta na wiedzy. Jako człowiek myślący, autor dwóch rozumnych jak na jego czasy i ówczesny stan wiedzy książek, został spalony na stosie, jak wielu innych ludzi myślących w tych czasach. Bo głupota i nietolerancja zawsze górowała. Los naszego narodu powinien być o wiele lepszy niż los mieszkańców Szwajcarii. Nasze i Szwajcarów położenie geopolityczne jest bardzo podobne. Oba narody mają silniejszych i często drapieżnych sąsiadów. Polacy mają takich sąsiadów dwóch. Szwajcarzy - czterech. Polacy są obecnie w Polsce narodem jednolitym, mają jeden wspólny język, jedną dominującą religię i rzekomą wolność. Szwajcarzy pochodzą z czterech różnych narodów, posługują się czterema różnymi językami, wyznają kilkanaście religii i mają rzeczywistą wolność. Ale oni mają najwyższy w Europie dochód narodowy przypadający na jednego obywatela, a my jeden z najniższych- Oni wydają swoje pieniądze mądrze, my z zasady bardzo głupio. Oni mają tylko około 10% ziemi uprawnej i żadnych bogactw naturalnych, my mamy około 50% ziemi uprawnej oraz liczne bogactwa naturalne. Kształt naszego państwa jest zbliżony do koła i jeździmy najczęściej po terenie płaskim, ich państwo ma kształt nieregularny, wydłużony, i muszą jeździć i wozić towary po górach. A to kosztuje więcej. Ich energetyka oparta jest obecnie w ponad 80% na energii atomowej, u nas nie mamy ani jednej elektrowni atomowej, a protesty bezrozumnych i nawiedzonych ekologów spowodowały odstąpienie od budowy jedynej takiej elektrowni w Żarnowcu, w momencie, gdy utopiono już w niej, bez pożytku, ogromne sumy i wielką pracę. U nich awaria elektrowni atomowej praktycznie zdarzyć się nie może, u nas raczej mogłaby. Oni mają ludzi, my niewolników. Im kraj bogatszy, a ludzie mądrzejsi, im odżywianie narodu lepiej pokrywa biologiczne potrzeby człowieka, tym dłużej trwa ludzkie życie, a zatem później występuje dojrzewanie płciowe ludzi. Jest to dość znamienny wskaźnik. U dziewcząt w Szwajcarii pierwsza miesiączka występuje w wieku średnio 18 lat, a u nas, na Śląsku, w wieku nieco powyżej lat 11. Gdy Anglia rządziła światem, a wszystko, co doskonałego w świecie ludzie widzą, jest Anglika dziełem (jak pisał Staszic), w roku 1830 pierwsza miesiączka występowała u dziewcząt średnio w wieku 21 lat, a w rodzinach bogatych jeszcze później. Tak wczesnego dojrzewania jak u dziewcząt śląskich nie stwierdzono nigdzie w Polsce, ani w żadnym innym kraju europejskim - napisano w jednej z prac naukowych kilka lat temu. Tylko na Śląsku spotykałem dziewczynki, u których pierwsza miesiączka pojawiała się nawet w siódmym roku życia, przed pójściem do szkoły. Tak wcześnie nie występuje nawet w najuboższych, najniżej cywilizowanych krajach trzeciego świata. W Szwajcarii dzieci we wszystkich grupach wieku są niższe i lżejsze od dzieci w Polsce i dojrzewają znacznie później. Gdy Polska za Gierka zaczynała trzeszczeć i pękać, uciekano się do argumentu, że nasza młodzież jest taka wysoka, taka dorodna, tak szybko rośnie i dojrzewa, że matki Polki rodzą coraz to większe dzieci. Miał być to argument, że panuje coraz większy dobrobyt, że stan biologiczny narodu poprawia się. Ale nie mówiono o tym, że u tych dzieci lawinowo wzrasta liczba wad wrodzonych i jest wielokrotnie większa u noworodków największych. Że ta dorodna" młodzież ma niezwykle słabe kości, że powszechne w wieku szkolnym są skrzywienia kręgosłupa, a do rzadkości należą młodzi ludzi, którzy nie mieliby próchnicy zębów, że zdrowotność tej dorodnej" populacji jest alarmująca. Czy lepiej jest być dużym czy małym? Czy lepiej być ciężkim czy lekkim? Czy lepiej jest dojrzewać jak najwcześniej, czy też jak najpóźniej? To trzeba wiedzieć, jeśli chce się rządzić narodem. Tego żaden uczony, żaden minister zdrowia, żaden wysoki urzędnik podejmujący decyzje ważne dla narodu nie wiedział i nadal nie wie. Co gorzej - nie chce wiedzieć! A przede wszystkim niezbęd- 17

18 na jest im wiedza, jak ludzie powinni się odżywiać, jakie powinny być ich potrawy, jakie soki trzeba czerpać z ziemi, a jakich nie wolno. Nie mogą wiedzieć, ponieważ sami też odżywiają się źle, a złe odżywianie uniemożliwia zdrową czynność ich umysłów. Umysły ludzi są chore. Umysły ludzi uważanych za najmądrzejszych są najbardziej chore i mają najbardziej patologiczną czynność. Najlepsi fachowcy wiedzą najgorzej. Jeśli tę swoją wiedzę stosują w praktyce, powodują ogromne szkody. Jeżeli stosują ją w stosunku do własnych organizmów, płacą za to swoim zdrowiem, a jeśli podejmują decyzje dotyczące dużych grup ludzkich, szkody wyrządzane przez nich są ogromne. Lekarzom w Niemczech powodzi się przecież dobrze. Ale żyją oni krócej od innych mężczyzn o podobnych dochodach, a kobiety lekarki krócej aż o 11 lat od innych kobiet o zbliżonych dochodach. Dlaczego? Bo, znając lepiej zasady błędnej dietetyki, najskrupulatniej je stosują. Lepiej już nic nie wiedzieć, niż wiedzieć źle. Nasi przodkowie byli znacznie mniejsi, znacznie lżejsi, później dojrzewali, wielokrotnie dłużej żyli. Poza urazami, których też umieli się wystrzegać, bo mieli o wiele większy i o wiele bardziej sprawny mózg niż nasz, praktycznie nie chorowali. Nie chorowali, bo przy swoim sposobie odżywiania nie mogli chorować na takie powszechne dziś choroby, jak: rak, miażdżyca, nadciśnienie, cukrzyca, zawal serca, choroby stawów, stwardnienie rozsiane, zapalenie wyrostka robaczkowego, kamica wątrobowa i nerkowa, a także choroby zakaźne. Obecnie praktycznie tylko Hunzowie mieszkający w Indiach, w górach, są wolni od wymienionych chorób. Większość Hunzów przekracza 120 lat życia. Ich dobre zdrowie i długowieczność nie są uwarunkowane genetycznie. Gdy Hunza wyjedzie do innego rejonu świata i tam, siłą rzeczy, musi jeść to, co jedzą otaczający go ludzie, bardzo szybko zaczyna chorować na te wszystkie choroby, na które chorują miejscowi. Co z kolei się dzieje, gdy taki Hunza wróci do swojej ojczyzny? Po niedługim czasie staje się człowiekiem równie zdrowym, jak był przed wyjazdem z ojczyzny. Czytelnik powinien w tym miejscu postawić sobie serię pytań: co by się ze mną stało, gdybym jadł tak jak Hunzowie, a nadal mieszkał na zadymionym Śląsku? czy mnie na to stać? czy będę umiał? czy mi będzie smakowało? czy dostępne są w handlu produkty takie same lub podobne, które jedzą Hunzowie? A co by się działo, gdybym umiał jeść jeszcze lepiej dla mojego organizmu, niż robią to Hunzowie? Czy mógłbym osiągnąć jeszcze lepsze efekty? Byłyby to rozumne pytania, a tylko ten, kto potrafi pytać, może znaleźć odpowiedź. Kilkanaście lat temu w Niemczech ludzie najdłużej żyli w Zagłębiu Ruhry, a w Anglii w Manchesterze. Wówczas były to rejony o bardzo silnie skażonych środowiskach, ale też o najwyższych zarobkach. Również na Śląsku zatrucie środowiska nie ma tak dużego wpływu na stan zdrowia ludności, jak się powszechnie głosi. Oczywiście, że nie sprzyja ono zdrowiu, ale na pewno zatrute środowisko na Śląsku nie powoduje przyspieszonego dojrzewania u dzieci ani nie powoduje, że młodzież jest taka dorodna", tzn. duża, gruba i ciężka. A są to najważniejsze objawy świadczące o niskiej wartości biologicznej tak dzieci, jak i dorosłych w tym rejonie Polski. Wysokie zarobki w jednym kraju nie są wysokimi zarobkami w innym. W rozległych badaniach wykonanych niedawno w USA udowodniono, że śmiertelność (zatem i chorobowość) we wszystkich grupach wieku jest najniższa u ludzi najbogatszych, a najwyższa u biednych. Wykazano ponadto, że środowisko, rodzaj pracy, warunki mieszkaniowe, a nawet palenie tytoniu nie są odpowiedzialne za wyższą śmiertelność u biednych i niższą u bogatych. Wskaźniki te są związane z dochodami. Bogaci jedzą zupełnie inaczej niż biedni. Jedzą znacznie więcej tłuszczów zwierzęcych, białka zwierzęcego, wapnia i witamin, biedni zaś znacznie więcej węglowodanów, W Nowym Jorku otyłość u dziewcząt była 11 razy większa w rodzinach najuboższych niż w najbogatszych. Palenie papierosów na pewno powoduje znacznie częstsze zachorowania na raka płuc, ale znacznie rzadsze zachorowania na raka jelita grubego, a u tych, którzy palą fajki i cygara nie ma więcej przypadków raka płuc niż się to spotyka wśród niepalących. Fajki i cygara palą obecnie w krajach bogatych ludzie bogaci. A oni jedzą na tyle dobrze, że im te fajki czy cygara niewiele szkodzą. Nie oznacza to, że trzeba palić tytoń. To zawsze jest głupotą. Ale głupotą powodującą poważne skutki u biednych, a nie tak duże u bogatych. Wracamy do pytania: czy lepiej być dużym czy małym? ciężkim czy lekkim? 18

19 Nasi dawni przodkowie ważyli kg, mieli tyiko około cm wzrostu, ale mózgi, ich były znacznie większe. Lepiej być bogatym, zdrowym i żyć długo - dlatego trzeba być niskim, lekkim i możliwie późno dojrzewać. W Nowym Jorku dzieci w rodzinach od wieków najbogatszych rodzą się małe, rosną bardzo powoli, nie są we wczesnym dzieciństwie rezolutne", a raczej tępe, dojrzewają późno, są niskie i lekkie w wieku dojrzałym, ale dłużej żyją i mają znacznie sprawniejsze mózgi. W Stanach Zjednoczonych ludzie mali, o wzroście poniżej 160 cm, żyją średnio ponad 85 lat, podczas gdy wysocy, o wzroście powyżej 210 cm, żyją średnio 41 lat. Dlaczego tak jest, skoro wysoki wzrost i duża waga uznawane są powszechnie za dowód zdrowia i dobrego rozwoju? Otóż człowiek rozwijający się powoli buduje organizm dokładniej, lepiej, a ten, kto rośnie szybko, z konieczności buduje go byle jak. A potem, gdy dorośnie, człowiek mały i lekki może za te same pieniądze kupić lepszą żywność niż duży i ciężki, gdyż zwykle potrzebuje o połowę lub mniej niż połowę tego pożywienia, co objętościowo i kalorycznie spożywa duży i ciężki. W krajach bogatych najwyższe zarobki uzyskują najniżsi i najlżejsi, co dodatkowo zwiększa dochody małych i lekkich, szczególnie w przeliczeniu na l kg wagi czy na metr wysokości ciała. Bardziej wartościowa żywność jest z zasady droższa od mniej wartościowej. Człowiek mały i lekki za te same pieniądze może kupić dużo dobrej żywności, a nie musi złej, ponieważ nie potrzebuje dużo jeść. Pensje są wypłacane na osobę, niezależnie od wzrostu i wagi ciała. Wysocy i ciężcy muszą jeść dużo więcej w kaloriach, by utrzymać przy życiu większą masę swego ciała, a zatem muszą kupować żywność znacznie mniej wartościową. LISTY * PYTANIA * ODPOWIEDZI Mieszkam na wsi. To, co Pan pisze o żywieniu jest tak inne i odwrotne od wszystkiego, co do tej pory słyszałam i czytałam. Ale wcale mnie nie dziwi, że nie miał Pan posłuchu u różnych autorytetów, gdyż ci ludzie nie lubią, kiedy się okazuje, że wcale nie są tacy mądrzy. Ale Pan przecież doskonale o tym wie. To smutne, że ludzie odrzucali tak cenne rady, a chyba nawet nie sprawdzili, czy są. słuszne. Dlatego wierzę, Że ma Pan racją, zresztą potwierdzają to sami ludzie, których Pan wyleczył. Przekonałam sią na własnej skórze, że mądrość i prawda nie fest zawiła i zagmatwana, jak to próbowano mi wmawiać. Dziękuję za interesujący list. Pisze Pani, iż wierzy, że mam rację. Moim celem jest, aby ludzie wierzyć przestali, a zaczęli wiedzieć. Nie jest dobrze, jeśli ludzie kierują się wiarą, bo znaczy, że sami nie myślą, ktoś może łatwo różne rzeczy im wmówić, przekonać ich nawet do rzeczy niesłusznych, wręcz głupich. Aby przekonać się, trzeba samemu tę rzecz sprawdzić. Jeśli podjęła Pani odżywianie optymalne i po pewnym czasie stwierdzi Pani u siebie wiele pozytywnych zmian: ustępowanie chorób i dolegliwości, ładniejszą cerę, sprawniejsze myślenie, przypływ sit witalnych, dobry nastrój itd., to przestanie mi Pani wierzyć, będzie Pani wiedziała z całą pewnością, że dieta ta jest dla Pani dobra. Moim celem nie jest straszenie ludzi. Chcę, usuwając przyczynę wszelkiego zła, zamienić gatunek ludzki w zdrowy, bez chorób, bez patologicznej czynności umysłów, bez barbarzyńskich światopoglądów. Od blisko 30 lat wiem, jak to można osiągnąć i właśnie o tym piszę. Moja wiedza jest wiedzą ścisłą, sprawdzoną w badaniach naukowych. Napisano oficjalnie, że dieta optymalna nikomu nie szkodzi, a każdemu pomaga. Moja wiedza podaje terapię przyczynową wszelkich chorób ludzkich i głębokiej degeneracji rodzaju ludzkiego. W większości działań zmierza się tylko do osłabienia złych skutków, ja podaję, jak zlikwidować przyczynę, aby skutki te w ogóle nie wystąpiły. Potwierdzi to każdy stosujący żywienie optymalne przez dłuższy okres czasu. Cała trudność polega na tym, że moja wiedza nie zgadza się z utartymi, rozpowszechnionymi poglądami opartymi na wierze. Większość ludzi odrzuca ją niejako z góry, bez sprawdzenia. Odrzuca - bo nie może zrozumieć. Bo - żeby zrozumieć, trzeba byłoby uprzednio, przez dłuższy czas, stosować żywienie optymalne. Czyli najpierw trzeba przepłynąć ocean, a dopiero później budować okręt. Do wiedzy tej dochodzą najłatwiej ludzie bardzo chorzy, którzy chwyciliby się nawet brzytwy, 19

20 by ratować zagrożone życie lub pozbyć się uporczywych bólów. A brzytwa okazuje się być w praktyce skutecznym dla nich kołem ratunkowym. Z początku wierzą mi na tej samej zasadzie, na jakiej wierzyli dotychczas leczącym ich lekarzom, uzdrowicielom, zielarzom itp. Potem, gdy dieta wyleczy ich z choroby, a przy tym równocześnie poprawi sprawność ich umysłów, przestają wierzyć na słowo, a zaczynają wiedzieć, co jest dla nich dobre, a co złe. Chciałbym, aby Pani także do nich należała. 7. Jak bardzo jest êle? Aby znaleźć sposób na radykalne uzdrowienie sytuacji w jakiejś dziedzinie działalności ludzkiej, która nie jest efektywna lub po prostu jest zła, należy uprzednio poznać przyczyny niekorzystnego stanu rzeczy. W tym celu trzeba sporządzić bilans aktualnego stanu, porównać go z poziomem występującym u najbogatszych i najbiedniejszych narodów i szukać przyczyn, które faktycznie powodują zły stan rzeczy w tej dziedzinie. Dlaczego jedni żyją długo, a inni krótko? jedni są bogaci, a inni biedni? jedni są zdrowi, a inni chorzy? jedni pracują wydajnie, a inni źle, a wytwory ich pracy są albo wysokiej jakości, albo l bardzo niskiej? Jeśli się tego nie wie, to trzeba szukać w dziełach i przekazach pozostawionych przez przodków. Może inni już to wiedzieli? Bez tej wiedzy żaden człowiek nie ma prawa sięgać po władzę i rządzić innymi. Zarówno pod wptywem jednego jak i drugiego, i nędzy, i bogactwa, pogarszają się, wytwory pracy ludzkiej i pogarszają się, fachowcy - napisał Platon, a on miał samego Sokratesa za nauczyciela. Sokrates i Platon wiedzieli, że bogactwo, tak samo jak nędza, powoduje degenerację biologiczną człowieka. Oczywiście tak było w czasach, w których żyli. Ale i obecnie jest podobnie. Ale kto dziś czyta Platona? Kto ma czas i ochotę zgłębiać filozofię Sokratesa? Stosunkowo najsprawniejszy rozum mają ludzie biedni, ale nie żyjący w nędzy, ludzie prości i nie wykształceni. Mają oni tak zwany chłopski" rozum, który umożliwia samodzielne znajdowanie najkorzystniejszych rozwiązań, bo na ogół nie znają gotowych rozwiązań podsuwanych przez pseudonaukę. Znany pisarz francuski Erich Maria Remarque tak pisał o reakcji różnych ludzi na wybuch I wojny światowej: Najrozsądniejsi właściwie byli prości i biedni ludzie. Wojnę od razu uznali za nieszczęście, ale lepiej sytuowani nie posiadali się, z radości, chociaż to oni powinni bardziej zdawać sobie sprawę z konsekwencji. I dalej: Kaczy ński utrzymuje, że pochodzi to z owego wykształcenia. Ogłupia ono. Czy wykształcenie ogłupia ludzi? Niestety, tak. To tak zwane wykształcenie" opiera się na bezmyślnym wtłaczaniu w mózgi ludzkie poglądów i wierzeń, które stworzone zostały przez jednostki uznane za autorytety, ale w rzeczywistości zdegenerowane. Poglądy te nie mogą być prawdziwe i dobre dla człowieka, skoro są efektem wadliwego myślenia ich twórców. W efekcie wszystko to, co ludzie uważają za najmądrzejsze, najpiękniejsze i godne najwyższego podziwu i szacunku, jest, jak napisano w Biblii, obrzydliwością w oczach bożych. W oczach bożych, czyli w rzeczywistości, zgodnie z prawdą. Nadal wiedza, prawda i mądrość są niedostępne dla ludzi. Największym wrogiem ludzi (narodu czy grupy ludzkiej) jest ten, kto wmawia im, jacy to są zdrowi, pracowici, mądrzy, honorowi, wierzący, postępujący zgodnie z nakazami wiary, którą wyznają, podczas gdy w rzeczywistości jest zupełnie inaczej. Tak postępuje się z naszym narodem. Najprościej można nazwać to ogłupianiem. Gdy ktoś widzi rzeczywistość zgodnie z prawdą i wypowie tę prawdę publicznie, inni - zamiast zastanowić się nad tym, co powiedział, przemyśleć, wyciągnąć wnioski, sprawdzić je i gdy są słuszne wprowadzić w życie - wybuchają świętym gniewem przeciw tej osobie, tylko dlatego, że myśli i mówi inaczej. Człowiek, któremu powodzi się źle, który jest chory, powinien uczyć się nawet od diabła, jeśliby nauka ta miała poprawić jego los. Jeżeli ktoś jest biedny i chory, to znaczy zawsze, że nie wie, jak ma postępować, aby być zdrowym, i nie wie, gdzie i jak ma pracować, aby nie być biednym. Aby radykalnie zmienić swój stan zdrowia i swoje życie, żadne drobne kroczki nie wystarczą. Nie mogą wystarczyć. W życiu człowieka musi nastąpić radykalna zmiana. Ponieważ wszystko zależy od odżywiania, musi nastąpić radykalna zmiana w odżywianiu. Tlenu w powietrzu i wody ludziom nie brakuje. Przynajmniej w Polsce. 20