TABELA UWAG DO PROJEKTU USTAWY PRZEPISY WPROWADZAJĄCE USTAWĘ - KODEKS BUDOWLANY W RAMACH KONSULTACJI PUBLICZNYCH I OPINIOWANIA

Transkrypt

1 TABELA UWAG DO PROJEKTU USTAWY PRZEPISY WPROWADZAJĄCE USTAWĘ - KODEKS BUDOWLANY W RAMACH KONSULTACJI PUBLICZNYCH I OPINIOWANIA L.P. ART. KB PODMIOT ZGŁASZAJĄCY I TREŚĆ UWAGI STANOWISKO 1 1. Uwaga ogólna 2. Uwaga ogólna BCC BCC wnosi o wprowadzenie w Ustawie przepisów nakazujących umorzenie postępowań przed organami nadzoru budowlanego dla inwestycji zrealizowanych przed wejściem w życie Kodeksu bez wymaganego zgłoszenia lub pozwolenia na budowę, jeżeli zgodnie z przepisami Kodeksu nie jest dla nich wymagana zgoda budowlana. W przypadku, gdy Kodeks wymaga zgody budowlanej, a dokonano zgłoszenia bez wniesienia sprzeciwu przed wejściem w życie Kodeksu, odpowiednio powinno się stosować art. 153 Kodeksu. Pracodawcy Rzeczypospolitej Polskiej Uwagi do projektu ustawy wprowadzającej Kodeks budowlany Projekt ustawy wprowadzającej kodeks budowlany (dalej WKB) określa termin wejścia w życie Kodeksu budowlanego na dzień 1 stycznia 2017 r., co powinno wystarczyć na właściwe przeprowadzenie procesu legislacyjnego i wypracowanie odpowiednich rozwiązań merytorycznych i formalnoprawnych koniecznych Po analizie przepisów uwaga wydaje się niezasadna. Przedmiotowe kwestie zostały uregulowane w art. 66 ustawy. Po analizie przepisów uwaga wydaje się niezasadna. W ustawie z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. poz. 783 z późn. zm.) istnieje w załączniku 1 pkt 9a i 9b. Załącznik zmieniony został przez art. 3 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r., która weszła w życie z dniem 28 czerwca 2015 r. 1 Stanowisko do uwag zostało przygotowane na bazie opinii Komisji Kodyfikacyjnej Prawa Budowlanego z dnia 17 września 2015 r. 1

2 z uwagi na zakres zmian dotychczasowych przepisów. Ustawa ta pozostawia w mocy ustawy szczególne tzw. Iex specialis, właściwe dla danego rodzaju inwestycji, w tym ustawę z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych (Dz. U. Nr 106, poz. 675, z późn. zm.), co należy uznać za rozwiązanie kluczowe i korzystne dla rozwoju inwestycji dotyczących szybkich sieci łączności elektronicznej. Przedmiotowy projekt ustanawia przepisy uchylające, przejściowe, dostosowujące i końcowe (Rozdział 3), proponując zmianę m.in. art. 65 i 66, dotyczących możliwości wyboru przez inwestorów przepisów dla prowadzenia inwestycji na podstawie nowego KB lub przepisów dotychczasowych. Jednak ustanowiony przez projektodawcę 14-dniowy termin na wystąpienie inwestora o stosowanie przepisów nowej ustawy jest zbyt krótki dla analizy przepisów nowej ustawy oraz odpowiednich analiz inwestycyjnych. Proponuje się termin 30-dniowy jako powszechny w postępowaniach administracyjnych. W związku z tym proponuje się nadanie art. 65 i 66 następującego brzmienia: "Art Do postępowań w sprawie pozwolenia na budowę wszczętych, a niezakończonych przed dniem wejścia w życie ustawy, o której mowa w art. 1, w zakresie dotyczącym wymagań określonych dla projektu budowlanego, stosuje się przepisy dotychczasowe, chyba że strona postępowania, w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie ustawy, o której mowa w art. 1, wystąpi o stosowanie Uwaga do rozważenia. Zasadnym wydaje się wydłużenie terminów wskazanych w art. 65 i 66 KB. Racjonalnym wydaje się wydłużenie terminu do 30 dni stosownie do postanowień Kodeksu postępowania administracyjnego. 2

3 przepisów nowej ustawy. Do postępowań odrębnych w sprawie zatwierdzenia projektu budowlanego wszczętych, a niezakończonych przed dniem wejścia w życie ustawy, o której mowa w art. 1, w tym w zakresie dotyczącym wymagań określonych dla projektu budowlanego, stosuje się przepisy dotychczasowe, chyba że strona postępowania, w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie ustawy, o której mowa w art. 1, wystąpi o stosowanie przepisów nowej ustawy. Przepisy dotychczasowe stosuje się do postępowań, o których mowa w ust. 1 i 2, również w zakresie dotyczącym uzgodnień projektu budowlanego, chyba że strona postępowania, w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie ustawy, o której mowa w art. 1, wystąpi o stosowanie przepisów nowej ustawy." "Art. 66. Do spraw wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie ustawy, o której mowa w art. 1, dotyczących zgłoszenia budowy, wydania decyzji o pozwoleniu na budowę, przenoszenia pozwolenia na budowę na inną osobę, orzekania o utracie ważności pozwolenia na budowę, przyjmowania zawiadomień o zakończeniu budowy, wydawania pozwoleń na użytkowanie obiektu budowlanego, nakazania przeprowadzenia kontroli obiektu budowlanego i żądania przedstawienia ekspertyzy stanu technicznego obiektu budowlanego, zmiany sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części, postępowania legalizacyjnego, wydania decyzji o rozbiórce stosuje się przepisy dotychczasowe, chyba że strona postępowania, w 3

4 3. Uwaga ogólna 4. Uwagi ogólne terminie 30 dni od dnia wejścia w życie ustawy, o której mowa w art. 1, wystąpi o stosowanie przepisów nowej ustawy". Ponadto wydaje się, że art. 35 ustawy wprowadzającej Kodeks budowlany zawiera błędne odesłanie do punktów 9a i 9b części I załącznika do ustawy dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej. Tymczasem cz. I załącznika nie zawiera pkt. 9a ani 9b. Związek Przedsiębiorców i Pracodawców Zalecić należy poprawę wielu błędów z zakresu techniki legislacyjnej (odsyłanie do nieistniejących przepisów, mające zapewne charakter omyłkowy, czy też nieistniejących definicji [przykładem jest tu odesłanie w art. 16 przepisów wprowadzających do definicji budowli będących sieciami uzbrojenia terenu" z Kodeksu budowlanego - w zaprezentowanym projekcie nie ma tej definicji]). KIGEiT Zmiany proponowane w art. 152 ustawy - Prawo ochrony środowiska: 4. Do rozpoczęcia eksploatacji instalacji nowo zbudowanej lub zmienionej w sposób istotny, z zastrzeżeniem ust 4a, można przystąpić, jeżeli organ właściwy do przyjęcia zgłoszenia w terminie 30 dni od dnia doręczenia zgłoszenia nie wniesie sprzeciwu w drodze decyzji 4a. W przypadku instalacji radiokomunikacyjnych, można przystąpić do rozpoczęcia ich eksploatacji po doręczeniu zgłoszenia właściwemu organowi. Jeżeli w terminie 30 dni od dnia doręczenia Uwaga do rozważenia na etapie Komisji Prawniczej. Po analizie przepisów uwaga wydaje się niezasadna. Przedmiot uwagi wykracza poza zakres zmian regulowanych Kodeksem budowlanym. 4

5 zgłoszenia organ wniesie sprzeciw prowadzący instalację jest obowiązany niezwłocznie wstrzymać eksploatację instalacji " Uzasadnienie: Nie występuje ryzyko związane z ponadnormatywnymi emisjami przed zgłoszeniem instalacji, gdyż użytkowanie instalacji następuje po wykonaniu pomiarów pól elektromagnetycznych przez niezależne akredytowane laboratorium, a eksploatacja powyżej norm jest ustawowo zakazana. Ze względu na obowiązek wykonywania pomiarów pól elektromagnetycznych nie jest uzasadnione oczekiwanie na upływ terminu do wniesienia sprzeciwu i już po pozytywnych pomiarach powinno być możliwe eksploatowanie instalacji. Podkreślić trzeba, że w procedurze zgłoszenia instalacji do użytkowania organ nie dokonuje weryfikacji pomiarów, ani jakiegokolwiek ich zatwierdzenia, na co wskazują przesłanki wniesienia sprzeciwu. Poniżej przedstawiamy uwagi związane z obciążeniami fiskalnymi związanymi z zagadnieniami regulowanymi w Kodeksie budowlanym Przepisy obu ustaw w projektowanym brzmieniu zwiększą obciążenia fiskalne w podatku od nieruchomości. Wynika to z brzmienia wprowadzonych definicji podstawowych pojęć: obiektu budowlanego, budynku i budowli - zarówno w obszarze norm prawnobudowlanych (Kodeks) jak i podatkowych (zmienione Przepisami Wprowadzającymi przepisy ustawy o Przedmiotem działalności Komisji Kodyfikacyjnej jest opracowanie projektu przepisów rangi ustawowej w zakresie kompleksowej regulacji dotyczącej procesu inwestycyjno-budowlanego. Zatem 5

6 podatkach i opłatach lokalnych). Pomimo, iż prima facie wprowadzone definicje, ich konstrukcja i wzajemne relacje są bardzo podobne do aktualnie obowiązujących, to jednak istnieją w tym zakresie istotne różnice powodujące, że w istocie dochodzi do zwiększenia obciążeń, a także stanu niepewności odnośnie do kwalifikacji prawnopodatkowej poszczególnych obiektów. Zmiany nie uwzględniają krytycznych uwag pod adresem ustawodawcy i wytycznych Trybunału Konstytucyjnego i Naczelnego Sądu Administracyjnego dotyczących definiowania przedmiotu opodatkowania w zakresie konstytucyjnego standardu - m.in. podatkiem od nieruchomości. Przeciwnie, propozycja powiela rozwiązania poddane krytyce w tym orzecznictwie (a także w doktrynie prawa). Podstawową wadą projektu jest powtórzenie nieprawidłowego, posiadającego rozpoznane od dawna mankamenty, rozwiązania polegającego na zdefiniowaniu przedmiotu opodatkowania podatkiem od nieruchomości w ustawie podatkowej przez częściowe odesłanie do prawa budowlanego (tu Kodeksu). Wielokrotnie zwracano uwagę, że definicje tych samych pojęć (obiekt budowlany, budynek, budowla), spełniające dobrze swoją rolę w obszarze prawa budowlanego są zbyt ogólne i niejednoznaczne z punktu widzenia wymogów podatkowych, mianowicie art. 217 Konstytucji (zasada ustawowej określoności m.in. przedmiotu opodatkowania) zwiększają jeszcze stopień tej ogólności. kwestie prawno-podatkowe pozostają poza zakresem działalności Komisji. Podkreślić trzeba również, że podstawową przesłanką tworzenia Kodeksu jest zebranie systemowych przepisów prawa z zakresu prawa budowlanego, wliczając przepisy o wyrobach budowlanych, i uregulowanie tej sfery w jednym akcie prawnym, posiadającym jednolitą systematykę i zakres pojęć. Natomiast definiowania przedmiotu opodatkowania nie znajduje się w zakresie przedmiotowym tworzonego Kodeksu. 6

7 Na podstawie proponowanych definicji: a) nadal nie wiadomo, czym w świetle Kodeksu (a tym samym dla celów opodatkowania) jest obiekt budowlany - wiadomo jedynie, że jest to budowla, budynek i obiekt małej architektury, jednakże zarówno pojęcie budynek", jak i budowla" w ich definicjach rozpoczynają się od wskazania, że są to obiekty budowlane". Zatem powtarzany jest w tym zakresie błąd logiczny definicji, określony w powołanym wyroku Trybunału Konstytucyjnego jako błędne koło pośrednie. Błąd ten i wynikające z nich niejasności są następnie importowane do ustawy podatkowej przez odesłanie do tej kodeksowej definicji obiektu budowlanego; przez to, że są elementem definicji podatkowych pojęć budynek" i budowla", powstaje (a raczej powielony jest) olbrzymi zamęt pojęciowy, dający pole do rozmaitych interpretacji i stanowisk. b) nadal nie wprowadza się jednoznacznej delimitacji między obiektami budowlanymi (podlegającymi opodatkowaniu) a innymi składnikami majątkowymi (tj. rzeczami ruchomymi, które mogą być w związku funkcjonalnym z tymi obiektami albo gruntami). Rozwiązanie takie, być może zadowalające z punktu widzenia prawa budowlanego jest nieakceptowalne, gdy chodzi o nakładanie ciężarów publicznych i ograniczanie prawa własności. c) podatkowa definicja budynku" zawiera przesłankę m.in. trwałego związku z gruntem. Pojęcie to powoduje jednak już obecnie wiele trudności interpretacyjnych i sporów, w Definicja obiektu budowlanego w Kodeksie budowlanym stanowi powtórzenie definicji funkcjonującej na gruncie regulacji ustawy Prawo budowlane. Jest to rozwiązanie sprawdzone funkcjonujące od początku obowiązywania Prawa budowlanego z 1994 r. Tezy w uwadze KIGEiT wzajemnie się wykluczają. W jednym akapicie Izba wskazuje, że definicja obiektu budowlanego jest sprawdzonym rozwiązaniem, by w dalszej części wskazywać, że definicja obiektu budowlanego stanowi błąd logiczny definicji. Definicja pojęcia obiekt budowlany posługuje się terminami: budynek, budowla, obiekt małej architektury. Zatem przedmiotowa definicja wprost odsyła do definicji zawartych w Kodeksie i tylko czytana łącznie z nimi pozwala na precyzyjne określenie tego pojęcia. Definicja obiektu budowlanego ma szczególne znaczenie w Kodeksie, albowiem pojęcie to jest jednym z głównych wyznaczników jego zakresu przedmiotowego. Podkreślić należy również, że przedmiotowa definicja sprawdziła się na gruncie ustawy Prawo budowlane, nie budziła wątpliwości interpretacyjnych i tym samym mogły być również zamieszczone w Kodeksie. 7

8 szczególności z uwagi na to, że zupełnie odrębną przesłanką jest posiadanie fundamentów. Powstaje, zatem wątpliwość, czy chodzi o trwałość fizyczną (a wówczas, jakie są jej kryteria), czasową (wówczas powstaje pytanie, jaki okres należy uznać za wystarczający dla oceny trwałości), czy inną. Należałoby oczekiwać, aby ustawodawca podjął się zadania rozwiązania tego problemu a nie jego utrwalenia. W ocenie KIGEiT wskazane problemy są wprost wynikiem przyjęcia (a w istocie kontynuacji), wadliwej (i ocenionej, jako wadliwa w orzecznictwie i doktrynie prawa), dotychczasowej koncepcji definiowania przedmiotu opodatkowania z wykorzystaniem odesłania do definicji prawnobudowlanych. Koncepcja ta, czego dowiodła praktyka i teoria prawa, wyczerpała już swoje możliwości. Postulujemy więc wypracowanie całkowicie nowej, autonomicznej (tj. niepowiązanej z prawem budowlanym) definicji podatkowej budowli" oraz budynku". Prace nad Kodeksem i Przepisami wprowadzającymi stanowią dobrą okazję dla stworzenia takiej definicji. Kodeksowa definicja budowli" została pozbawiona przykładowego katalogu budowli. Jakkolwiek katalog ten z natury rzeczy miał charakter otwarty, to jednak dzięki wypracowanym przez Trybunał Konstytucyjny koncepcjom interpretacyjnym miał charakter gwarancyjny dla podatników, tzn. obiekty niewymienione w tym katalogu, jako budowle (ani w innych przepisach ustawy budowlanej) nie mogły być uznane za budowle dla celów W ramach prac nad Kodeksem uznano, że ograniczeniu powinna ulec definicja budowli, która w obecnej ustawie Prawo budowlane wymienia kilkadziesiąt przykładowych obiektów budowlanych będących budowlami. Szeroki katalog obiektów wymienionych w definicji budowli jest często postrzegany jako katalog zamknięty, co budziło wątpliwości interpretacyjne. Ponadto wśród budowli ustawa Prawo budowlane wymienia tak szeroko rozumiane pojęcia, jak np. zbiorniki, a przecież nie każdy zbiornik można utożsamiać z obiektem budowlanym. W Kodeksie zrezygnowano więc z kazuistycznego wyliczenia i wprowadzono jednoznaczną definicję, bez podawania konkretnych przykładów budowli, aby tym samym nie tworzyć wątpliwości co do charakteru katalogu tego typu obiektów budowlanych. Definicja kodeksowa budowli stwierdza, że budowlą jest każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem albo obiektem małej architektury, a także części budowlane urządzeń technicznych. Dodatkowo należy wskazać, że w przepisach podatkowych uregulowano definicję obiektu budowlanego tak, jak jest to obecnie w Prawie budowlanym. 8

9 podatkowych. Był, więc rodzajem zabezpieczenia przed swobodnym kwalifikowaniem różnych obiektów, jako budowli dla celów ich opodatkowania. Rezygnacja z tego katalogu oznacza, więc regres i pozbawienie podatników tej ważnej ochrony przed swobodą oceny czy dany obiekt jest budowlą czy nie. W praktyce bardzo poważnym problemem, wywołującym liczne spory podatkowe jest kwalifikacja dla celów opodatkowania urządzeń technicznych. W Kodeksie kwestia ta nie została rozwiązana w sposób prawidłowy i satysfakcjonujący - z punktu widzenia opodatkowania nieruchomości, które wynika z rozwiązań prawnobudowlanych. Przeciwnie, wprowadzone rozwiązania nakładają opodatkowanie na takie urządzenia. Mianowicie projektowany art. 2 pkt 1 Kodeksu wskazuje, że jego przepisów nie stosuje się do projektowania, wykonywania robót budowlanych i utrzymania (...) urządzeń technicznych i technologicznych". Tylko pozornie przepis ten wyłącza urządzenia techniczne z zakresu przedmiotowego prawa budowlanego (a potencjalnie także opodatkowania podatkiem od nieruchomości). W rzeczywistości z zakresu tego wyłączono jedynie czynności dotyczące takich urządzeń, tj. projektowanie, wykonywanie robót budo wiernych i utrzymanie. W zestawieniu z art. 1 pkt 1 Kodeksu, art. 2 pkt 1 lit. d) Kodeksu wskazuje, wręcz, że urządzenia techniczne są obiektami budowlanymi, objętymi zakresem przedmiotowym Kodeksu - z zakresu tego wyłączono nie te obiekty, ale dotyczące ich czynności. W efekcie z 9

10 5. Uwagi ogólne Kodeksu wynika, że urządzenia techniczne są budowlami, a wyłączenia ich dotyczące w Kodeksie (art. 2 pkt 1 lit. d)) nie mają znaczenia dla opodatkowania, - które ma miejsce tak jak dla budowli. Pracodawcy Rzeczypospolitej Polskiej Projekt ustawy wprowadzającej kodeks budowlany (dalej WKB) określa termin wejścia w życie Kodeksu budowlanego na dzień 1 stycznia 2017 r., co powinno wystarczyć na właściwe przeprowadzenie procesu legislacyjnego i wypracowanie odpowiednich rozwiązań merytorycznych i formalnoprawnych koniecznych z uwagi na zakres zmian dotychczasowych przepisów. Ustawa ta pozostawia w mocy ustawy szczególne tzw. Iex specialis, właściwe dla danego rodzaju inwestycji, w tym ustawę z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych (Dz. U. Nr 106, poz. 675, z późn. zm.), co należy uznać za rozwiązanie kluczowe i korzystne dla rozwoju inwestycji dotyczących szybkich sieci łączności elektronicznej. Przedmiotowy projekt ustanawia przepisy uchylające, przejściowe, dostosowujące i końcowe (Rozdział 3), proponując zmianę m.in. art. 65 i 66, dotyczących możliwości wyboru przez inwestorów przepisów dla prowadzenia inwestycji na podstawie nowego KB lub przepisów dotychczasowych. Jednak ustanowiony przez projektodawcę 14-dniowy termin na wystąpienie inwestora o stosowanie przepisów nowej ustawy Uwaga do art. 65 i 66 do uwzględnienia. Racjonalnym wydaje się wydłużenie terminu do 30 dni stosownie do postanowień Kodeksu postępowania administracyjnego. Tego rodzaju rozwiązanie umożliwia art. 16 Kodeksu zgodnie z którym do spraw objętych zakresem Kodeksu stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego. 10

11 jest zbyt krótki dla analizy przepisów nowej ustawy oraz odpowiednich analiz inwestycyjnych. Proponuje się termin 30-dniowy jako powszechny w postępowaniach administracyjnych. W związku z tym proponuje się nadanie art. 65 i 66 następującego brzmienia: "Art Do postępowań w sprawie pozwolenia na budowę wszczętych, a niezakończonych przed dniem wejścia w życie ustawy, o której mowa w art. 1, w zakresie dotyczącym wymagań określonych dla projektu budowlanego, stosuje się przepisy dotychczasowe, chyba że strona postępowania, w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie ustawy, o której mowa w art. 1, wystąpi o stosowanie przepisów nowej ustawy. 2. Do postępowań odrębnych w sprawie zatwierdzenia projektu budowlanego wszczętych, a niezakończonych przed dniem wejścia w życie ustawy, o której mowa w art. 1, w tym w zakresie dotyczącym wymagań określonych dla projektu budowlanego, stosuje się przepisy dotychczasowe, chyba że strona postępowania, w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie ustawy, o której mowa w art. 1, wystąpi o stosowanie przepisów nowej ustawy. 3. Przepisy dotychczasowe stosuje się do postępowań, o których mowa w ust. 1 i 2, również w zakresie dotyczącym uzgodnień projektu budowlanego, chyba że strona postępowania, w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie ustawy, o której mowa w art. 1, wystąpi o stosowanie przepisów nowej ustawy." "Art. 66. Do spraw wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie ustawy, o której 11

12 mowa w art. 1, dotyczących zgłoszenia budowy, wydania decyzji o pozwoleniu na budowę, przenoszenia pozwolenia na budowę na inną osobę, orzekania o utracie ważności pozwolenia na budowę, przyjmowania zawiadomień o zakończeniu budowy, wydawania pozwoleń na użytkowanie obiektu budowlanego, nakazania przeprowadzenia kontroli obiektu budowlanego i żądania przedstawienia ekspertyzy stanu technicznego obiektu budowlanego, zmiany sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części, postępowania legalizacyjnego, wydania decyzji o rozbiórce stosuje się przepisy dotychczasowe, chyba że strona postępowania, w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie ustawy, o której mowa w art. 1, wystąpi o stosowanie przepisów nowej ustawy". Ponadto wydaje się, że art. 35 ustawy wprowadzającej Kodeks budowlany zawiera błędne odesłanie do punktów 9a i 9b części I załącznika do ustawy dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej. Tymczasem cz. I załącznika nie zawiera pkt. 9a ani 9b Stowarzyszenie Polska Izba Urbanistów Art. 3a ust. 1 powinien brzmieć: Cmentarz jest budowlą lub zespołem budowli w rozumieniu ustawy z dnia... - Kodeks budowlany (Dz. U. z...). Ponadto z przepisów tego artykułu powinno wynikać że Grób nie jest obiektem budowlanym w rozumieniu ustawy z dnia... - Kodeks budowlany (Dz. U. z...), o ile jego forma nie jest forma katakumb piętrowych. Po analizie przepisu uwaga wydaje się niezasadna. Zmiana definicji budowli w Kodeksie budowlanym powoduje, że zasadne wydaje się wprowadzenie odpowiedniego przepisu do ustawy o cmentarzach i chowaniu zmarłych. Zgodnie z obecnie obowiązującymi przepisami cmentarz zaliczany jest do budowli. Tym samym do jego budowy wymagane jest uzyskanie pozwolenia na budowę. Natomiast poszczególne obiekty wznoszone na terenie cmentarza, składają się na budowlę, stanowiącą jedną całość, jaką jest cmentarz. Natomiast realizacja poszczególnych grobowców na cmentarzu nie wymaga uzyskiwania odrębnych decyzji o pozwoleniu 12

13 7. 8 ENERGA-OPERATOR SA Z uwagi na fakt, że Kodeks budowlany ma zastąpić obowiązującą obecnie ustawę Prawo budowlane, do której z kolei odwołuje się UPOL w definicjach dotyczących przedmiotu opodatkowania podatkiem od nieruchomości, przepisy wprowadzające Kodeks budowlany wprowadzają również zmianę w art. 1a pkt 1 i 2 UPOL, tj.: definicji budynku i budowli, polegającą na odwołaniu w tych definicjach do projektu Kodeksu budowlanego. Zmiany przewidziane w projekcie Kodeksu budowlanego, jakkolwiek przedstawione są jako zmiany, które nie są nastawione na modyfikację zakresu opodatkowania podatkiem od nieruchomości, mogą mieć wpływ na interpretowanie przepisów podatkowych, a co za tym idzie na podstawę i zakres opodatkowania podatkiem od nieruchomości. Jak wskazano powyżej, projekt Kodeksu budowlanego mając na celu usystematyzowanie prawa budowlanego, jednocześnie wpływa na prawo podatkowe. To powoduje w praktyce niepewność podatników co do stosowania prawa podatkowego, którzy mogą mieć trudności w monitorowaniu zmian legislacyjnych, które z założenia nie odnoszą się do kwestii podatkowych. na budowę. Działania takie należy traktować jako użytkowanie obiektu budowlanego zgodnie z jego przeznaczeniem. Wprowadzenie zmian w ustawie o cmentarzach i chowaniu zmarłych pozwoli uniknąć wątpliwości interpretacyjnych i zachować dotychczasowe sprawdzone rozwiązania. Przedmiotem działalności Komisji Kodyfikacyjnej jest opracowanie projektu przepisów rangi ustawowej w zakresie kompleksowej regulacji dotyczącej procesu inwestycyjno-budowlanego. Zatem kwestie prawno-podatkowe pozostają poza zakresem działalności Komisji. Podkreślić trzeba również, że podstawową przesłanką tworzenia Kodeksu jest zebranie systemowych przepisów prawa z zakresu prawa budowlanego, wliczając przepisy o wyrobach budowlanych, i uregulowanie tej sfery w jednym akcie prawnym, posiadającym jednolitą systematykę i zakres pojęć. Natomiast definiowania przedmiotu opodatkowania nie znajduje się w zakresie przedmiotowym tworzonego Kodeksu. Zmiany w przepisach podatkowych powinny być przedmiotem oddzielnego procesu legislacyjnego. 13

14 To potwierdza tezę konieczności kontynuowania prac nad sformułowaniem przemyślanych, właściwie skonsultowanych i autonomicznych definicji odnoszących się do przedmiotu opodatkowania podatkiem od nieruchomości w UPOL. Pozwoliłoby to w naszej ocenie, nie tylko na wypełnienie standardów określoności przepisów, na które zwracał uwagę Trybunał Konstytucyjny, ale także na uniezależnienie się od zmian przepisów innych niż podatkowe, a które mogą - w sposób niekontrolowany - wprowadzać zmiany w interpretacji przepisów podatkowych. nie negując proponowanej aktualnie zmiany w przepisach UPOL w związku z powstaniem Kodeksu budowlanego, w przypadku pojawienia się legislacji zakładającej wprowadzenie autonomicznych definicji dotyczących przedmiotu opodatkowania w UPOL, zasadna wydaje się rezygnacja z wprowadzania zmian w UPOL, przewidzianych w przepisach wprowadzających Kodeks budowlany. Wprawdzie potencjalne prace nad autonomicznymi definicjami dotyczącymi przedmiotu opodatkowania, jakie miałyby zostać wprowadzone do UPOL nie są przedmiotem prac nad Kodeksem budowlanym, niemniej już teraz deklarujemy aktywny udział w konsultacjach i analizach w zakresie formułowania nowych przepisów dotyczących przedmiotu opodatkowania podatkiem od nieruchomości i które - w świetle powyższych uwag - wydają się szczególnie uzasadnione ENEA S.A. Zob. stanowisko do uwagi lp

15 Z uwagi na fakt, że Kodeks budowlany ma zastąpić obowiązującą obecnie ustawę Prawo budowlane, do której z kolei odwołuje się UPOL w definicjach dotyczących przedmiotu opodatkowania podatkiem od nieruchomości, przepisy wprowadzające Kodeks budowlany wprowadzają również zmianę w art. 1a pkt 1 i 2 UPOL, tj.: definicji budynku i budowli, polegającą na odwołaniu w tych definicjach do projektu Kodeksu budowlanego. Zmiany przewidziane w projekcie Kodeksu budowlanego, jakkolwiek przedstawione są jako zmiany, które nie są nastawione na modyfikację zakresu opodatkowania podatkiem od nieruchomości, mogą mieć wpływ na interpretowanie przepisów podatkowych, a co za tym idzie na podstawę i zakres opodatkowania podatkiem od nieruchomości. Jak wskazano powyżej, projekt Kodeksu budowlanego mając na celu usystematyzowanie prawa budowlanego, jednocześnie wpływa na prawo podatkowe. To powoduje w praktyce niepewność podatników co do stosowania prawa podatkowego, którzy mogą mieć trudności w monitorowaniu zmian legislacyjnych, które z założenia nie odnoszą się do kwestii podatkowych. To potwierdza tezę konieczności kontynuowania prac nad sformułowaniem przemyślanych, właściwie skonsultowanych i autonomicznych definicji odnoszących się do przedmiotu opodatkowania podatkiem od nieruchomości w UPOL. Pozwoliłoby to w naszej ocenie, nie tylko na wypełnienie standardów określoności 15

16 przepisów, na które zwracał uwagę Trybunał Konstytucyjny, ale także na uniezależnienie się od zmian przepisów innych niż podatkowe, a które mogą - w sposób niekontrolowany - wprowadzać zmiany w interpretacji przepisów podatkowych. nie negując proponowanej aktualnie zmiany w przepisach UPOL w związku z powstaniem Kodeksu budowlanego, w przypadku pojawienia się legislacji zakładającej wprowadzenie autonomicznych definicji dotyczących przedmiotu opodatkowania w UPOL, zasadna wydaje się rezygnacja z wprowadzania zmian w UPOL, przewidzianych w przepisach wprowadzających Kodeks budowlany. Wprawdzie potencjalne prace nad autonomicznymi definicjami dotyczącymi przedmiotu opodatkowania, jakie miałyby zostać wprowadzone do UPOL nie są przedmiotem prac nad Kodeksem budowlanym, niemniej już teraz deklarujemy aktywny udział w konsultacjach i analizach w zakresie formułowania nowych przepisów dotyczących przedmiotu opodatkowania podatkiem od nieruchomości i które - w świetle powyższych uwag - wydają się szczególnie uzasadnione Zespół Elektrowni PAK S.A. Zob. stanowisko do uwagi lp. 7. Zgodnie z Oceną Skutków Regulacji (dalej: OSR) załączoną do projektu Kodeksu budowlanego, celem projektowanej ustawy jest usystematyzowanie oraz uporządkowanie przepisów oraz norm prawnych dotyczących procesu budowlanego, a także jego uproszczenie i przyspieszenie w odniesieniu do niektórych 16

17 inwestycji budowlanych. Projekt Kodeksu jest kompleksową i nową regulacją w zakresie prawa budowlanego, która regulować będzie materię objętą dotychczas ustawą - Prawo budowlane i ustawą o wyrobach budowlanych, a także sprawy sytuowania obiektów budowlanych, uregulowane obecnie w przepisach techniczno-budowlanych. OSR nie wskazuje na jakiekolwiek motywy podatkowe proponowanych zmian. Tym samym, z powyższego można wywnioskować, że intencją Projektodawcy nie są zmiany dotyczące zakresu opodatkowania podatkiem od nieruchomości. Pragniemy zauważyć, że w dzisiejszym stanie prawnym ustawa z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 849 j.t. ze zmianami; dalej: UPOL), w części dotyczącej opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości odwołuje się do definicji zawartych w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r. poz j.t. ze zmianami; dalej: Prawo budowlane), które ma zostać zastąpione przez omawiany Kodeks budowlany. W związku z tym, już teraz zmiany prawa budowlanego, mogą wpływać na brzmienie/ interpretację przepisów dotyczących opodatkowania podatkiem od nieruchomości. Zmiany przewidziane w projekcie Kodeksu budowlanego obejmują m.in. nowe definicje obiektu budowlanego oraz budowli, do których odwołuje się UPOL w ramach definiowania przedmiotu opodatkowania podatkiem od nieruchomości. Zgodnie z projektem Kodeksu budowlanego: (i) poprzez obiekt budowlany należy rozumieć 17

18 budynek, budowlę albo obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wybudowany z użyciem wyrobów budowlanych" (dotychczasowa definicja wskazywała, że za obiekt budowlany uznaje się budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi, budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami, obiekt małej architektury"); (ii) poprzez budowlę należy rozumieć każdy obiekt budowlany, niebędący budynkiem albo obiektem malej architektury, a także części budowlane urządzeń technicznych" (dotychczasowa definicja wymieniała szereg obiektów uznawanych za budowlę, w tym obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe itd.). Jako uzasadnienie dla zmiany definicji obiektu budowlanego wskazano w uzasadnieniu do Kodeksu budowlanego, że zmiana ta ma szczególne znaczenie w przypadku robót ziemnych. Obiekty powstałe w wyniku takich robót (np. kopce lub doły) nie mogą być kwalifikowane jako obiekty budowlane (chyba że do ich powstania użyto wyrobów budowlanych, jak np. wały przeciwpowodziowe) ". Odnosząc się natomiast do zmienionej definicji budowli Projektodawca wskazuje, że Szeroki katalog obiektów wymienionych w definicji budowli jest często postrzegany jako katalog zamknięty, co budziło wątpliwości interpretacyjne. Ponadto 18

19 wśród budowli ustawa - Prawo budowlane wymienia tak szeroko rozumiane pojęcia, jak np. zbiorniki, a przecież nie każdy zbiornik można utożsamiać z obiektem budowlanym. W Kodeksie zrezygnowano więc z kazuistycznego wyliczenia i wprowadzono jednoznaczną definicję, bez podawania konkretnych przykładów budowli, aby tym samym nie tworzyć wątpliwości co do charakteru katalogu (ego typu obiektów budowlanych. " Powyższe uzasadnienie wskazuje, że zmiany do definicji były podyktowane względami technicznymi, związanymi z przepisami budowlanymi. Z uwagi na fakt, że Kodeks budowlany ma zastąpić obowiązującą obecnie ustawę Prawo budowlane, do której z kolei odwołuje się UPOL w definicjach dotyczących przedmiotu opodatkowania podatkiem od nieruchomości, przepisy wprowadzające Kodeks budowlany wprowadzają również zmianę w art. la pkt 1 i 2 UPOL, tj.: definicji budynku i budowli, polegającą na odwołaniu w tych definicjach do projektu Kodeksu budowlanego. Zmiany przewidziane w projekcie Kodeksu budowlanego, jakkolwiek przedstawione są jako zmiany, które nie są nastawione na modyfikację zakresu opodatkowania podatkiem od nieruchomości, mogą mieć wpływ na interpretowanie przepisów podatkowych, a co za tym idzie na podstawę i zakres opodatkowania podatkiem od nieruchomości. Jak wskazano powyżej, projekt Kodeksu budowlanego mając na celu usystematyzowanie 19

20 prawa budowlanego, jednocześnie wpływa na prawo podatkowe. To powoduje w praktyce niepewność podatników co do stosowania prawa podatkowego, którzy mogą mieć trudności w monitorowaniu zmian legislacyjnych, które z założenia nie odnoszą się do kwestii podatkowych. To potwierdza tezę konieczności kontynuowania prac nad sformułowaniem przemyślanych, właściwie skonsultowanych i autonomicznych definicji odnoszących się do przedmiotu opodatkowania podatkiem od nieruchomości w UPOL. Pozwoliłoby to w naszej ocenie, nie tylko na wypełnienie standardów określoności przepisów, na które zwracał uwagę Trybunał Konstytucyjny, ale także na uniezależnienie się od zmian przepisów innych niż podatkowe, a które mogą - w sposób niekontrolowany - wprowadzać zmiany w interpretacji przepisów podatkowych. W związku z powyższym, nie negując proponowanej aktualnie zmiany w przepisach UPOL w związku z powstaniem Kodeksu budowlanego, w przypadku pojawienia się legislacji zakładającej wprowadzenie autonomicznych definicji dotyczących przedmiotu opodatkowania w UPOL, zasadna wydaje się rezygnacja z wprowadzania zmian w UPOL, przewidzianych w przepisach wprowadzających Kodeks budowlany. Wprawdzie potencjalne prace nad autonomicznymi definicjami dotyczącymi przedmiotu opodatkowania, jakie miałyby zostać wprowadzone do UPOL nie są przedmiotem prac nad Kodeksem budowlanym, niemniej już teraz 20

21 deklarujemy aktywny udział w konsultacjach i analizach w zakresie formułowania nowych przepisów dotyczących przedmiotu opodatkowania podatkiem od nieruchomości i które - w świetle powyższych uwag - wydają się szczególnie uzasadnione BCC W ustawie o gospodarce nieruchomościami i proponowanych zmianach przepisów art. 43, 88 i 90 przepisy te odwołują się do pojęcia zabudowy z Kodeksu, podczas, gdy Kodeksu nie definiuje tego pojęcia BCC BCC W ustawie o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielonych na usuwanie skutków powodzi - w propozycji zmiany przepisów posługuje się pojęciem sieci uzbrojenia terenu z Kodeksu, podczas, gdy Kodeksu nie definiuje tego pojęcia. W ustawie o samorządach zawodowych architektów oraz inżynierów budownictwa - w art. 43 jest odwołanie do art pkt 1-5 Kodeksu, podczas, gdy ta jednostka posiada pkt w art. 53 zastosowano niewłaściwą technikę legislacyjną przepis ten powinien brzmieć: w art. 53 dotychczasową treść oznacza się jako ust. Uwaga do uwzględnienia. Należy rozważyć zmianę użytego w przepisach art. 43, 88 i 90 pojęcia zabudowy na budowy. Uwaga do uwzględnienia. Proponuje się odesłać do ustawy Prawo geodezyjne. Zgodnie z art. 2 pkt 11 ww. ustawy, przez sieć uzbrojenia terenu rozumie się wszelkiego rodzaju nadziemne, naziemne i podziemne przewody i urządzenia: wodociągowe, kanalizacyjne, gazowe, cieplne, telekomunikacyjne, elektroenergetyczne i inne, z wyłączeniem urządzeń melioracji szczegółowych, a także podziemne budowle, jak: tunele, przejścia, parkingi, zbiorniki itp. Uwaga do uwzględnienia w zakresie odwołania w art. 43 ustawy o samorządach zawodowych architektów oraz inżynierów budownictwa do art. 55 Kodeksu. Uwaga do uwzględnienia w zakresie art. 53 ustawy o samorządach zawodowych architektów oraz inżynierów budownictwa. 21

22 1 i dodaje ust. 2 w brzmieniu: Polska Izba Inżynierów Budownictwa (PIIB) 1) dodany art. 5a określający podstawę prawną wykonywania zawodu przez inżyniera budownictwa (umowa cywilna, w spółce prawa cywilnego lub prawa handlowego albo prowadząc samodzielną działalność gospodarczą) oraz zasady łączenia form działalności ograniczają znacznie swobodę wykonywania zawodu inżyniera budownictwa, co jest sprzeczne z zasadą deregulacji promowaną przez Rząd. Poza tym cały przepis posługuje się pojęciami,,nieostrymi wymagającymi indywidualnej interpretacji. Dodatkowo należy podkreślić, iż brak sankcji w przypadku naruszenia wskazanego przepisu. Art. 5a ust. 2a nic nie wnosi ponieważ, te zasady obowiązują przepis potwierdza więc wyłącznie stan istniejący. Podobna uwaga odnosi się do dodanego do art. 6 ustawy o samorządach ust. 2a w połączeniu z art. 90 ustawy wprowadzającej wskazującym odmienny termin wejścia w życie (1 kwietnia 2017 r.), zamiast 1 stycznia 2017 r. trudno znaleźć uzasadnienie dla tak określonego terminu. 2) art. 43 ust. 3 powinien otrzymać nowe brzmienie: 3. Zawieszenie w prawach członka izby powoduje zakaz wykonywania samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie, o których mowa w art pkt 1-5 Kodeksu budowlanego, na okres zawieszenia. ; Pomimo, iż przepis został przeniesiony z Po analizie przepisu uwaga wydaje się niezasadna. W zakresie pojęć nieostrych do oceny Komisji Prawniczej. Uwaga do uwzględnienia w zakresie art. 18 pkt 3 ustawy Przepisy wprowadzające Kodeks budowlany. Ze względu na fakt, że pozostała część ww. ustawy dotycząca nowelizacji ustawy o samorządach zawodowych architektów oraz inżynierów budownictwa wchodzi w życie 1 stycznia 2017 r. Uwaga do odrzucenia. Odwołanie się w przedmiotowym przepisie do katalogu specjalizacji jest rozwiązaniem precyzyjniejszym. 22

23 obowiązującego art. 43, który odsyłał do art. 14 ust. 1 pkt 1-5 stanowiącego o specjalnościach nadawanych uprawnień budowlanych, to należy jednak odwołać się w zacytowanym przepisie do art pkt 1-5 Kodeksu budowlanego (zamiast Uwaga do rozważenia art pkt 1-5 Kodeksu budowlanego) definiującego pojęcie samodzielnych funkcji technicznych poprzez przykładowe wyliczenie działalności stanowiących samodzielne funkcje techniczne w budownictwie. Powyższe jest konsekwencją treści zacytowanego przepisu, który odwołuje się do wykonywania samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie, a nie do specjalności tych uprawnień. 3) Dodany przepis art. 53a określający krąg osób upoważnionych do pełnienia funkcji członka sądów dyscyplinarnych oraz rzecznika dyscyplinarnego poprzez wprowadzenie ograniczeń w zakresie czasu wykonywaniu zawodu odpowiednio przez 10 i 8 lat powoduje Uwaga do rozważenia. wątpliwości w zakresie sposobu dokumentowania faktu wykonywania zawodu, a dodatkowo powoduje ograniczenie biernego prawa wyborczego. Dla działalności samorządu zawodowego większe znaczenie ma praktyczne i merytoryczne przygotowanie niż wymogi formalne w zakresie czasu posiadania uprawnień budowlanych. Dodatkowo należy zauważyć, że izba funkcjonuje sprawnie już 13 lat i nie zauważono potrzeby wprowadzania omawianego uregulowania BCC Po analizie przepisu uwaga wydaje się niezasadna. 23

24 W ustawie o szczególnych zasadach odbudowy, remontów i rozbiórek obiektów budowlanych zniszczonych lub uszkodzonych w wyniku działania żywiołu - w art. 6 pkt 4 automatycznie zamieniono regulację art. 29 ust.1 ustawy Prawo budowlane treścią art pkt 1 Kodeksu, podczas, gdy treść zamienianych przepisów ustawy Prawo budowlane nie jest w pełni tożsama z nowym przepisem Kodeksu - niejasna jest wykładnia zmienianego art. 7 ust. 2 w zakresie przyłączy elektroenergetycznych, wodociągowych, kanalizacyjnych, gazowych, cieplnych i telekomunikacyjnych nie wiadomo czy intencją ustawodawcy było to, aby przyłącza były zwolnione z obowiązku zgłoszenia czy też nakłada się na ich odbudowę taki obowiązek, przy czym trudno uznać, że przyłącze (to jest urządzenie budowlane zgodnie z art. 3 pkt 32 Kodeksu) mieści się w kategorii obiektów liniowych, o których mowa w zmienianym przepisie BCC W ustawie o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym: - zmieniono zakres elementów obligatoryjnych miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, w ten sposób, że dotychczasowy sposób usytuowania obiektów budowlanych w stosunku do dróg i innych terenów publicznie dostępnych oraz do granic przyległych nieruchomości staje się elementem Stosownie do regulacji art. 88 pkt 17, nie wymaga zgody budowlanej budowa przyłączy elektroenergetycznych, wodociągowych, kanalizacyjnych, gazowych, cieplnych i telekomunikacyjnych. Natomiast przez zgodę budowlaną należy rozumieć a) decyzję o pozwoleniu na budowę, b) przyjęcie zgłoszenia bez sprzeciwu, stanowiące czynność z zakresu administracji publicznej w rozumieniu art. 3 2 pkt 4 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. W związku z powyższym Kodeks budowlany nie przewiduje uzyskania na budowę przyłączy ani obowiązku uzyskania pozwolenia na budowę, ani dokonania zgłoszenia. Zatem nie racjonalnym byłoby nakładanie na inwestora jednego z ww. obowiązków przypadku odbudowy obiektu budowlanego. Po analizie przepisu uwaga wydaje się niezasadna. W ustawie o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym uzupełniono przepisy określające treść planu miejscowego. Plan będzie określał sposób usytuowania obiektów budowlanych w stosunku do dróg i innych terenów publicznie dostępnych oraz do granic przyległych nieruchomości. Celem przedmiotowej regulacji jest ograniczenie praktyk polegających na sytuowaniu obiektów budowlanych w sposób uniemożliwiający korzystanie z dróg i innych terenów publicznie dostępnych 24

25 obligatoryjnym planu, a nie jak dotychczas fakultatywnym zmiana ta może mieć wpływ zasady lokalizowania na masztów telekomunikacyjnych - w art. 50 ust. 2a wprowadza się zasadę, że w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego budowa sieci między innymi telekomunikacyjnych wymaga uzyskania decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego, co pozostaje w sprzeczności z art. 47 Megaustawy, który wyłącza konieczność uzyskiwania takiej decyzji dla budowy infrastruktury telekomunikacyjnej o nieznacznym oddziaływaniu Polska Izba Informatyki i Telekomunikacji Wydaje się, że art. 35 WKB zawiera błędne odesłanie do punktów 9a i 9b części I załącznika do ustawy dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej. Tymczasem cz. I załącznika nie zawiera pkt. 9a ani 9b. Uwaga do odrzucenia. W art. 47 pkt 2 ustawy Przepisy wprowadzające Kodeks budowlany proponuje się dodać do ustawy o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych art. 49a w brzmieniu: Art. 49a. Regionalna sieć szerokopasmowa może być realizowana przez inwestora, bez konieczności uzyskiwania decyzji o ustaleniu lokalizacji regionalnej sieci szerokopasmowej, na warunkach określonych w ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz ustawie z dnia - Kodeksu budowlanego.. Po analizie przepisu uwaga wydaje się niezasadna. Zob. stanowisko do uwagi lp. 2. Negatywnie należy ocenić również ustalenie stawek opłaty skarbowej od przyjęcia zgłoszenia zamiaru budowy sieci art. 35 pkt 1 WKB: niezrozumiale jest ustalenie tych stawek nieproporcjonalnie do długości sieci [105 zł za sieć do 1 km, natomiast aż 2143 zł za sieć pow. 1 km], jak również negatywnie ocenić należy niewprowadzenie maksymalnej wysokości opłaty analogicznie do wysokości opłaty za przyjęcie zgłoszenia zamiaru budowy domu 25

26 jednorodzinnego Francusko-Polska Izba Gospodarcza (FPIG) Ponadto wydaje się, że art. 35 ustawy WKB zawiera błędne odesłanie do punktów 9a i 9b części I załącznika do ustawy dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej. Tymczasem cz. I załącznika nie zawiera pkt. 9a ani 9b Polska Izba Informatyki i Telekomunikacji Negatywnie należy ponadto ocenić proponowaną zmianę w art. 72 ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz ocenach oddziaływania na środowisko, polegającą na wprowadzeniu obowiązku uzyskiwania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach również przed dokonaniem zgłoszenia zgodnie z KB. Zmiana taka stanowiłaby wyraźną barierę inwestycyjną w zakresie rozwoju usług telekomunikacyjnych. Biorąc pod uwagę powyższe proponuje się usunięcie art. 39 pkt 2 WKB pkt 4 Polska Izba Komunikacji Elektronicznej Art. 47 pkt 4) Przepisów wprowadzających, w którym zmianie ulega brzmienie art. 60 ust. 1a Megaustawy, powinien wskazywać na art pkt 2, a nie jak jest obecnie błędnie art pkt 2. Po analizie przepisu uwaga wydaje się niezasadna. Zob. stanowisko do uwagi w lp. 2. Po analizie przepisu uwaga wydaje się niezasadna. Zaproponowana zmiany ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz ocenach oddziaływania na środowisko ma charakter jedynie dostosowujący do nowego Kodeksu budowlanego i jest związane z wprowadzeniem przez Kodeks budowlany nowych instytucji prawnych. Uwaga do uwzględnienia. Omyłka pisarska. Należy zastąpić art pkt 2 na art pkt 2. Ponadto wyjaśnieniu powinna podlegać zmiana dokonana poprzez art. 47 pkt 3 Przepisów wprowadzających w art. 59 ust. 2 Megaustawy, 26

27 gdzie spójnik lub" został zastąpiony spójnikiem albo" PIIB Za niezbędne uważamy wprowadzenie zapisu umożliwiającego sprawowanie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie osobom posiadającym uprawnienia budowlane wydane przed wejściem w życie Prawa budowlanego z 1994 r. i ustawy o samorządach zawodowych BCC W ustawie o odpadach: - w art. 3 pkt 25 tj. w definicji składowiska odpadów zmieniono definiujące je pojęcie obiektu budowlanego na niezdefiniowane pojęcie obiektu, co może w praktyce skutkować brakiem jednoznacznej wykładni tego przepisu. - w art. 3 pkt 25 tj. w definicji składowiska odpadów zmieniono definiujące je pojęcie obiektu budowlanego na niezdefiniowane pojęcie obiektu, co może w praktyce skutkować brakiem jednoznacznej wykładni tego przepisu BCC W ustawie o charakterystyce energetycznej budynków: - art. 6 posługuje się pojęciem projektu architektoniczno-budowlanego, podczas, gdy Kodeksu nie używa już takiego pojęcia, w miejsce którego posługuje się projektem urbanistycznobudowlanym lub budowlanym. Uwaga do uwzględnienia. Ze względu na zasadę praw nabytych. Po analizie przepisu uwaga wydaje się niezasadna. Celem projektowanej zmiany jest jednoznaczne przesądzenie, że składowisko odpadów (hałda, sterta śmieci) nie jest obiektem budowlanym. Uwaga do uwzględnienia. Należy zastąpić sformułowanie projekt architektoniczno-budowlany pojęciem projekt techniczny. Stosownie do regulacji art ust. 2 Kodeksu, projekt techniczny zawiera charakterystykę energetyczną. Po analizie przepisu uwaga wydaje się niezasadna. 27

28 - w art. 6 i 7 jest odwołanie do charakterystyki energetycznej z odwołaniem do art. 84 Kodeksu, podczas, gdy przepis ten nie reguluje wprost kwestii związanych z charakterystyką energetyczną Izba Gospodarcza Wodociągi Polskie W ocenie Izby negatywnie należy ocenić art. 57, który zmienia ustawę o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków w zakresie definicji przyłącza kanalizacyjnego i wodociągowego, definiując je jednolicie dla przyłącza kanalizacyjnego jak i wodociągowego jako: znajdujący się w granicach nieruchomości odbiorcy usług odcinek przewodu..." Przede wszystkim Izba wskazuje, że definicja ta winna uwzględniać aspekty techniczne przyłączy jako odcinków łączących wewnętrzne instalacje w nieruchomości odbiorców usług z siecią, a definicja granicy nieruchomości w żaden sposób powyższego aspektu nie uwzględnia. Ponadto koszty wykonania odcinków poza granicą nieruchomości danego odbiorcy usług, a sieciami wod-kan, które przebiegać mogą w znacznej odległości od granicy danej nieruchomości poniosą wszyscy odbiorcy usług w danej gminie, z uwagi na uwzględnienie przez przedsiębiorstwo wod-kan poniesionych kosztów przyłączenia w Zaproponowana zmiana art. 6 i 7 ustawy o charakterystyce energetycznej ma charakter dostosowujący do nowego Kodeksu budowlanego i jest związane ze zmianą numeru przepisu, w którym znajduje się ustawowa delegacja do wydania rozporządzenia określającego szczegółowy zakres i formę projektu budowlanego. Obowiązujący nadal przepis art. 6 i 7 ustawy o charakterystyce energetycznej odsyła do art. 34 ust. 6 pkt 1 ustawy - Prawo budowlane. Wskazać bowiem należy, że wydane na podstawie art. 34 ust. 6 pkt 1 ustawy - Prawo budowlane rozporządzenie w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego reguluje kwestie dotyczące charakterystyki energetycznej budynku. Po analizie przepisu uwaga wydaje się niezasadna. W ustawie z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (Dz. U. z 2015 r. poz. 139) proponuje się zmianę definicji przyłącza kanalizacyjnego i wodociągowego. Definicje przyłączy są ważnym rozstrzygnięciem przesądzającym o faktycznej treści obowiązków, w tym kosztów ponoszonych przez osobę ubiegającą się o przyłączenie nieruchomości do sieci. Ustawa przewiduje bowiem, że koszty wykonania przyłączy i ich utrzymania ponosi odbiorca usług. Definicję przyłącza kanalizacyjnego zmieniono w trakcie prac parlamentarnych w 2005 r., z uwagi na duży nacisk społeczny spowodowany realizowanymi ze środków UE programami inwestycji kanalizacyjnych, mimo że projekt rządowy nie zawierał takiej zmiany. Ograniczając długość przyłącza do odcinka przewodu znajdującego się w granicach nieruchomości zmniejszono koszty budowy przyłącza przez podmiot przyłączany, zwiększając tym samym dostępność usług kanalizacyjnych. Wprowadzona wówczas definicja wywołuje poważne wątpliwości interpretacyjne. Wątpliwości te w pewnym stopniu wyjaśnił Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 13 września 2007 r. (III CZP 79/07) w której wskazano, że odcinek przewodu kanalizacyjnego łączący wewnętrzną instalację 28

29 taryfach, chociaż odcinek ten będzie służył, co do zasady, do świadczenia usług na rzecz tylko jednego odbiorcy. Przyjęta w art. 57 projektu ustawy granica nieruchomości nie jest także kryterium stałym, albowiem z uwagi na scalenia i podziały nieruchomości, przedmiotowa granica będzie ulegać zmianom, co z kolei spowoduje liczne spory sądowe co do kwestii własności tychże nowo powstałych odcinków, kosztów utrzymania, usuwania awarii. Wprowadzenie ww. definicji przyłączy bez uwzględnienia ich skutków na obszarze poza granicami nieruchomości usługobiorców wprowadzi trudne do oszacowania dalsze negatywne konsekwencje. Jako jedną z najważniejszych wskazać należy znaczny wzrost ilości roszczeń o wynagrodzenie za bezumowne korzystanie z gruntu. Kierowane one będą przez właścicieli gruntów, przez które przebiegają przewody o niejasnym statusie prawnym. Osoby zgłaszające te roszczenia twierdzić będą mogły, że skoro ustawodawca zamknął" przyłącza w granicach nieruchomości odbiorców usług, to wszystko poza tymi granicami to sieci wodociągowe i kanalizacyjne, których eksploatator powinien płacić za korzystanie z gruntu, w którym są ułożone. Przewody, które do czasu ewentualnego wejścia w życie proponowanej zmiany uznawane były przez przedsiębiorstwa za fragmenty przyłączy (w związku z czym nie istniała potrzeba do regulowania przez Obecnie funkcjonująca definicja nie sprzyja rozwojowi infrastruktury, jak kanalizacyjną w nieruchomości tego odbiorcy z istniejącą siecią kanalizacyjną stanowi w części leżącej poza granicą nieruchomości gruntowej urządzenie kanalizacyjne. W orzeczeniu tym SN wyznaczył wyraźną granicę dla przyłączy wskazując, że jest nią granica nieruchomości gruntowej, poza którą odbiorca usług nie jest podmiotem zobowiązanym do ponoszenia kosztów budowy przewodu. W praktyce niejasna definicja ustawowa oraz fakt, że uchwała SN nie jest wiążąca sprawia, że osoba przyłączająca się do sieci często ponosi koszty budowy przewodu również poza granicami jej nieruchomości, który zgodnie z rozstrzygnięciem SN należy już do sieci. Przedsiębiorstwom wodociągowo-kanalizacyjnym natomiast niejasna definicja utrudnia kwalifikowanie kosztów realizowanych inwestycji ze środków UE. Proponuje się określenie przyłącza kanalizacyjnego jako odcinka przewodu, leżącego w granicach nieruchomości odbiorcy usług, łączącego wewnętrzną instalację kanalizacyjną podmiotu przyłączanego z siecią kanalizacyjną. Takie zdefiniowanie przyłącza oznacza, że w celu przyłączenia, np. budowanego domu do sieci wodociągowo-kanalizacyjnej, przyszły odbiorca usług zobowiązany będzie do wykonania tylko takiego zakresu prac, które zlokalizowane są na obszarze jego nieruchomości. Wszelkie inne roboty, takie jak: wykonanie wpięcia do głównego kolektora ściekowego po przeciwnej stronie ulicy, wykonanie wykopów celem ułożenia rury kanalizacyjnej przez drogę oraz opłacenie nadzoru branżowego realizowanego przez przedsiębiorstwo i wykonanie projektów powykonawczych, należą do zakresu przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjnego. Koszty związane z wykonaniem tych prac zaliczane są bowiem do kosztów zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków, stanowiących podstawę do określenia taryf. Poprzez analogię do definicji przyłącza kanalizacyjnego, w celu wyeliminowania rozbieżności powodujących wątpliwości interpretacyjne, proponuje się także zmianę definicji przyłącza 29