ZAOPATRZENIE W WODĘ SZKOLENIE INSPEKTORÓW W OCHRONY. PRZECIWPOśAROWEJ

Transkrypt

1 PRZECIWPOśAROWE ZAOPATRZENIE W WODĘ SZKOLENIE INSPEKTORÓW W OCHRONY PRZECIWPOśAROWEJ

2 Akty prawne dotyczące ochrony ppoŝ. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 21 kwietnia 2006 r. w sprawie ochrony przeciwpoŝarowej budynków, budowli i terenów (Dz. U. Nr 80, poz. 563) Ustawa z dnia 24 sierpnia 1991r. o ochronie przeciwpoŝarowej Obwieszczenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 22 lipca 2002 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy (Dz. U. Nr 147, poz. 1229) Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690 ) Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16 czerwca 2003 r. w sprawie przeciwpoŝarowego zaopatrzenia w wodę oraz dróg poŝarowych (Dz. U. Nr 121, poz. 1139)

3 Rodzaje obiektów w wymagających zapewnienia zaopatrzenia w wodę do zewnętrznego gaszenia poŝaru jednostki osadnicze o liczbie mieszkańców w przekraczającej cej 100 osób, niestanowiące zabudowy kolonijnej, a takŝe e znajdujące się w ich granicach: budynki uŝytecznou yteczności ci publicznej i zamieszkania zbiorowego oraz obiekty budowlane produkcyjne i magazynowe; budynki uŝytecznou yteczności ci publicznej i zamieszkania zbiorowego oraz obiekty budowlane produkcyjne i magazynowe, nie znajdujące się w granicach jednostek osadniczych wymienionych w pkt 1, o kubaturze brutto przekraczającej cej m3 lub o powierzchni przekraczającej cej 500 m2, z wyjątkiem stacji paliw ze zbiornikami podziemnymi i stacji gazu płynnego; p obiekty budowlane niebędące budynkami, przeznaczone dla potrzeb uŝyteczności ci publicznej lub zamieszkania zbiorowego, w których znajduje się strefa poŝarowa przeznaczona do jednoczesnego przebywania ponad 50 osób b na powierzchni do m2; obiekty budowlane gospodarki rolnej o powierzchni strefy poŝarowej przekraczającej cej m2.

4 Budynki oraz części budynków, stanowiące odrębne strefy poŝarowe, z uwagi na przeznaczenie i sposób uŝytkowania, dzieli się na: mieszkalne, zamieszkania zbiorowego i uŝytecznou yteczności ci publicznej charakteryzowane kategorią zagroŝenia ludzi, określane dalej jako ZL, produkcyjne i magazynowe, określane dalej jako PM, IN. inwentarskie (słuŝą Ŝące do hodowli inwentarza), określane dalej jako IN.

5 Zasady zaliczania budynków w ZL oraz ich częś ęści, stanowiących odrębne strefy poŝarowe, do kategorii zagroŝenia ludzi (jednej lub do więcej niŝ jedna) ZL I - strefy poŝarowe zawierające co najmniej jedno pomieszczenie przeznaczone do jednoczesnego przebywania ponad 50 osób, ale tylko takich, które nie są jego stałymi uŝytkownikami, a ponadto pomieszczenie to nie jest przeznaczone przede wszystkim do uŝytku ludzi o ograniczonej zdolności poruszania się; są tutaj brane pod uwagę duŝe pomieszczenia handlowo-usługowe, lokale gastronomiczno-rozrywkowe, poczekalnie dworcowe, a takŝe te sale konferencyjne i wykładowe, które nie są przeznaczone dla stałego kręgu uŝytkowników, np. pracowników biura, czy studentów danej uczelni; pomieszczenie te mogą być udostępniane osobom niepełnosprawnym, ale nie są przewidziane specjalnie dla nich, gdyŝ wówczas strefy takie zalicza się do kategorii ZL II,

6 ZL II - strefy poŝarowe przeznaczone przede wszystkim do uŝytku u ludzi o ograniczonej zdolności poruszania się,, takie jak szpitale, Ŝłobki, przedszkola, domy dla osób b starszych; naleŝy tu zwróci cić uwagę, Ŝe e rozpatrywanie zdolności do samodzielnego poruszania się w aspekcie klasyfikacji poŝarowej ma jeden zasadniczy cel - ocenę wpływu stanu psychofizycznego określonych grup ludzi na moŝliwo liwość ich ewakuacji w sytuacji zagroŝenia; do ZL II będąb zaliczane te strefy poŝarowe, których podstawową część uŝytkowników w stanowią osoby nie mogące ewakuować się samodzielnie, nawet jeŝeli eli nie wynika to tylko ze stanu ich sprawności ruchowej; oprócz obiektów w podanych wyŝej jako przykłady, do kategorii tej naleŝeć więc c będąb takŝe e domy opieki i szkoły y dla osób niesłysz yszących, niewidomych lub upośledzonych umysłowo, ośrodki rehabilitacji ruchowej oraz sanatoria dla osób b o ograniczonej zdolności poruszania się itp.

7 ZL III - strefy poŝarowe przeznaczone dla uŝytecznou yteczności ci publicznej, z wyjątkiem przeznaczonych przede wszystkim dla ludzi o ograniczonej zdolności poruszania się oraz zawierających pomieszczenie dla ponad 50 osób, nie będących jego stałymi uŝytkownikami; u obejmuje takŝe e te strefy poŝarowe, które nie sąs ogólnodost lnodostępne, ale mają przeznaczenie biurowe lub socjalne,

8 ZL IV - strefy poŝarowe o przeznaczeniu mieszkalnym, niezaleŝnie od rodzaju budynku, w którym się znajdują ZL V - strefy poŝarowe przeznaczone do zamieszkania zbiorowego, z wyjątkiem przeznaczonych przede wszystkim dla ludzi o ograniczonej zdolności poruszania się oraz zawierających pomieszczenie dla ponad 50 osób, nie będących jego stałymi uŝytkownikami.

9 W celu określenia wymagań technicznych i uŝytkowych u budynki sąs podzielone pod względem wysokości na: 1. niskie (N) - do 12 m włąw łącznie nad poziomem terenu, a mieszkalne - do 4 kondygnacji włąw łącznie, 2. średniowysokie (SW) - ponad 12 do 25 m włąw łącznie nad poziomem terenu, a mieszkalne - do 9 kondygnacji włąw łącznie, 3. wysokie (W) - ponad 25 do 55 m włąw łącznie nad poziomem terenu, a mieszkalne - od d 9 kondygnacji do 18 kondygnacji nadziemnych włącznie, 4. wysokościowe (WW) - powyŝej 55 m nad poziomem terenu.

10 Wysokość budynku lub jego częś ęści jest liczona od poziomu terenu przy najniŝej połoŝonym onym wejściu do budynku, nie będącym b wyłą łącznie wejściem do pomieszczeń gospodarczych lub technicznych, do górnej g płaszczyzny p stropu lub stropodachu nad najwyŝsz szą kondygnacją uŝytkową, łącznie z grubości cią izolacji cieplnej, bez uwzględnienia wyniesionych ponad tęt płaszczyznę maszynowni dźwigd wigów w i innych pomieszczeń technicznych.

11

12

13 ODPORNOŚĆ OGNIOWA Według PN-B : 1997 odporność ogniowa jest to zdolność elementu budynku do spełniania określonych wymagań w znormalizowanych warunkach fizycznych, odwzorowujących porównawczy przebieg poŝaru; miarą odporności ogniowej jest, wyraŝony w minutach czas od początku badania do chwili osiągnięcia przez element próbny jednego z trzech stanów granicznych: nośności przegrody (R), szczelności (E) i izolacyjności (I).

14 Nośno ność ogniowa (R) jest to zdolność elementu próbnego nośnego nego elementu konstrukcji do utrzymania obciąŝ ąŝenia badawczego bez przekraczania określonych kryteriów w pod względem wielkości i prędko dkości przemieszczenia. Szczelność ogniowa (E) jest to zdolność elementu próbnego oddzielającego elementu konstrukcji budowlanej do zapobieŝenia enia przejściu płomieni p i gorących gazów w oraz do zapobieŝenia enia pojawienia się płomieni na powierzchni nie nagrzewanej. Izolacyjność ogniowa (I) jest to zdolność elementu próbnego oddzielającego elementu konstrukcji budowlanej, poddanego oddziaływaniu ognia z jednej strony, do ograniczenia przyrostu temperatury nie nagrzewanej powierzchni poniŝej określonych poziomów.

15 ODPORNOŚĆ POśAROWA Ustanawia się pięć klas odporności poŝarowej budynków lub ich części, podanych w kolejności od najwyŝszej do najniŝszej i oznaczonych literami: "A", "B", "C", "D" i "E

16

17 OBCIĄś ĄśENIE OGNIOWE ObciąŜenie ogniowe (Q) jest to określona w megadŝulach (MJ) średnia wartość cieplna wszystkich materiałów palnych zgromadzonych na 1 metrze kwadratowym budynku lub wydzielonych w nim poszczególnych stref poŝarowych. Zasady, według których oblicza się wartość obciąŝenia ogniowego, określa Polska Norma PN-70/B Jednostką obciąŝenia ogniowego jest 1 MJ/m2.

18 OBCIĄś ĄśENIE OGNIOWE gdzie: n - liczba rodzajów w materiałów w palnych znajdujących się w pomieszczeniu, strefie poŝarowej lub składowisku, G1- masa poszczególnych materiałów, w kilogramach. F - powierzchnia rzutu poziomego pomieszczenia, strefy poŝarowej lub składowiska, w metrach kwadratowych, Qcl - ciepło o spalania poszczególnych materiałów, w megadŝulach na kilogram.

19 WYBRANE WARTOŚCI CIEPŁA SPALANIA Lp. Rodzaj materiału Q cl - Ciepło spalania [MJ/kg] Aceton Acetylen Acetyloaminobenzen Alkohole: allilowy amylowy benzylowy butylowy cetylowy etylowy metylowy propylowy izopropylowy

20 WYBRANE WARTOŚCI CIEPŁA SPALANIA Aluminium (proszek, folie) Asfalt Bakelity Benzen Benzyna (średnio) Bitum Butan Butylen Celuloid Celuloza Drewno (zawartość wilgoci do 12 %) Drewno (zawartość wilgoci ponad 12 %) Dwusiarczek węgla Guma (średnio) Guma piankowa Koks Len (surowiec i wyroby)

21

22

23 Woda do celów w przeciwpoŝarowych dla wcześniej wymienionych obiektów w powinna być dostępna przede wszystkim z urządze dzeń słuŝących do zaopatrywania w nią ludności. Wodociąg g stanowiący źródło o wody do celów w przeciwpoŝarowych w jednostce osadniczej powinien zapewniać wydajność nie mniejszą niŝ 5 dm3/s i ciśnienie na hydrancie zewnętrznym nie mniejsze niŝ 0,1 MPa,, przez co najmniej 2 godziny. W przypadku gdy w jednostce osadniczej zasoby wody przeznaczonej dla ludności, dostarczanej wodociągiem, nie zapewniają jej wymaganej ilości do celów w przeciwpoŝarowych, wykonuje się co najmniej jedno z następuj pujących uzupełniaj niających źródeł wody, znajdujące się w odległości nie większej niŝ 250 m od skrajnej zabudowy jednostki osadniczej lub chronionego obiektu budowlanego: studnię o wydajności nie mniejszej niŝ 10 dm3/s; punkt czerpania wody przy naturalnym lub sztucznym zbiorniku wodnym o pojemności zapewniającej odpowiedni zapas wody albo na cieku wodnym o stałym przepływie wody nie mniejszym niŝ 20 dm3/s przy najniŝszym stanie wód; w przeciwpoŝarowy zbiornik wodny

24 Uzupełniające źródło wody, o którym mowa powinno zapewniać moŝliwość pobierania wody z głębokości nie większej niŝ 6 m, licząc od osi pompy, i być wyposaŝone w: studzienkę ssawną lub inne urządzenie umoŝliwiające pobór wody, zabezpieczone przed zamuleniem i zamarzaniem; stanowisko czerpania wody wraz z dojazdem.

25 STUDNIA SSAWNA

26 Wymagana ilość wody do celów w przeciwpoŝarowych dla budynków uŝyteczności ci publicznej i zamieszkania zbiorowego oraz innych obiektów w budowlanych o takim przeznaczeniu, słuŝąs Ŝąca do zewnętrznego gaszenia poŝaru, wynosi: dla budynku o kubaturze brutto do m3 i o powierzchni wewnętrznej do 500 m2, połoŝonego onego na terenie jednostki osadniczej - 10 dm3/s z co najmniej jednego hydrantu o średnicy 80 mm lub zapas wody 100 m3 w przeciwpoŝarowym zbiorniku wodnym; dla budynków w nie wymienionych w wyŝej - 20 dm3/s łącznie z co najmniej dwóch hydrantów w o średnicy 80 mm lub zapas wody 200 m3 w przeciwpoŝarowym zbiorniku wodnym; dla obiektów w budowlanych nie będących b budynkami, w których znajduje się strefa poŝarowa przeznaczona do jednoczesnego przebywania ponad 50 osób b na powierzchni do m2-10 dm3/s z co najmniej jednego hydrantu o średnicy 80 mm lub zapas wody 100 m3 w przeciwpoŝarowym zbiorniku wodnym. W przypadku gdy w budynku uŝytecznou yteczności ci publicznej o kubaturze brutto przekraczającej cej m3 lub o powierzchni wewnętrznej przekraczającej cej 500 m2 znajdują się pomieszczenia magazynowe o łącznej powierzchni w jednej strefie poŝarowej przekraczającej cej 250 m2 i średniej gęstog stości obciąŝ ąŝenia ogniowego przekraczającej cej MJ/m2 wymagana ilość wody do zewnętrznego gaszenia poŝaru jest określana jak dla obiektu magazynowego z taką gęstością obciąŝ ąŝenia ogniowego, jak w tych pomieszczeniach.

27 ZL I, ZL II, ZL III, ZL V Powierzchnia wewnętrzna do 500 m 2 Kubatura do 2500 m 3 1 x DN dm 3 /s lub zapas 100 m 3 Dla pozostałych: ZL I, ZL II, ZL III, ZL V 2 x DN dm 3 /s lub zapas 200 m 3

28 STACJE PALIW PŁYNNYCH STACJE LPG 10 m 3 /s 1 x DN 80

29 WYMAGANIA DLA SIECI WODOCIĄGOWYCH PPOś Sieć wodociągowa przeciwpoŝarowa powinna być zasilana w wodę z pompowni przeciwpoŝarowej, zbiornika wieŝowego, studni lub innych urządze dzeń,, zapewniających wymaganą wydajność i ciśnienie na najbardziej niekorzystnie połoŝonych onych hydrantach zewnętrznych, przez co najmniej 2 godziny. Sieć wodociągowa przeciwpoŝarowa powinna być wykonana jako sieć obwodowa. Dopuszcza się budowę sieci wodociągowej rozgałę łęzieniowej poza obszarami miejskimi oraz tam, gdzie łączna wymagana ilość wody nie przekracza 20 dm3/s. Dopuszcza się budowę odgałę łęzień z sieci obwodowej w celu zasilania hydrantów w zewnętrznych. W przypadku gdy łączna wymagana ilość wody przekracza 30 dm3/s, sieć obwodową zasila się w dwóch punktach usytuowanych w moŝliwie największej odległości od siebie.

30 Sieć wodociągow gową,, dla której łączna wymagana ilość wody przekracza 20 dm3/s, projektuje się i buduje tak, aby moŝliwe było o jednoczesne pobieranie wody z dwóch sąsiednich siednich hydrantów w zewnętrznych przeciwpoŝarowych. Średnice nominalne (DN) przewodów w wodociągowych, wyraŝone w milimetrach, na których przewiduje się instalowanie hydrantów w zewnętrznych przeciwpoŝarowych, powinny wynosić co najmniej: DN w sieci obwodowej; DN w sieci rozgałę łęzieniowej; w odgałę łęzieniach sieci obwodowej - według obliczeń hydraulicznych; DN 80 - przy rozbudowie lub modernizacji istniejącego wodociągu o wydajności 5 dm3/s w jednostce osadniczej o liczbie mieszkańców nieprzekraczającej cej

31 RODZAJE SIECI WODOCIĄGOWYCH ZASILANIE SIEĆ OBWODOWA ZASILANIE ZASILANIE SIEĆ ROZGAŁĘZIENIOWA DO 20 m 3

32 Na sieci wodociągowej przeciwpoŝarowej stosuje się hydranty zewnętrzne nadziemne o średnicy nominalnej DN 80. Dopuszcza się stosowanie hydrantów w podziemnych o średnicy nominalnej DN 80 w przypadkach, gdy stosowanie hydrantów w nadziemnych jest szczególnie utrudnione lub niewskazane, na przykład ze względu na powodowanie utrudnień w ruchu. W obiekcie budowlanym produkcyjnym i magazynowym, w którym wymagana ilość wody do zewnętrznego gaszenia poŝaru przekracza 30 dm3/s, w zakładach adach rafineryjnych i petrochemicznych oraz na magistralnym przewodzie wodociągowym powinny być stosowane hydranty nadziemne o średnicy nominalnej DN 100. Hydranty zewnętrzne zainstalowane na sieci wodociągowej przeciwpoŝarowej powinny mieć moŝliwo liwość ich odłą łączania zasuwami od sieci. Zasuwy powinny znajdować się w odległości co najmniej 1 m od hydrantu i pozostawać w połoŝeniu otwartym.

33 Hydranty zewnętrzne przeciwpoŝarowe rozmieszcza się wzdłuŝ dróg g i ulic oraz przy ich skrzyŝowaniach, przy zachowaniu odległości: 1) między hydrantami - do 150 m; 2) od zewnętrznej krawędzi jezdni drogi lub ulicy - do 15 m; 3) od chronionego obiektu budowlanego - do 75 m; 4) od ściany budynku - co najmniej 5 m. Poza obszarami miejskimi odległość między hydrantami powinna być dostosowana do gęstog stości istniejącej i planowanej zabudowy. Wydajność nominalna hydrantu zewnętrznego przeciwpoŝarowego, przy ciśnieniu nominalnym 0,2 MPa mierzonym na zaworze hydrantowym podczas poboru wody, w zaleŝno ności od jego średnicy nominalnej (DN), powinna wynosić co najmniej: 1) dla hydrantu nadziemnego DN dm3/s; 2) dla hydrantu nadziemnego DN dm3/s; 3) dla hydrantu podziemnego DN dm3/s. Hydranty zewnętrzne przeciwpoŝarowe powinny być co najmniej raz w roku poddawane przeglądom i konserwacji przez właściciela w sieci wodociągowej przeciwpoŝarowej.

34 LOKALIZACJA HYDRANTÓW ZL PM do 75 m > 5 m od ściany do 150 m do 15 m od zewnętrznej krawędzi

35 HYDRANT ZEWNĘTRZNY PODZIEMNY Hydrant podziemny o średnicy nominalnej 80 mm z samoczynnym urządzeniem odwadniającym w komorze dolnej przeznaczony jest do czerpania wody z rurociągu ogólnego przeznaczenia o średnicy nominalnej 80 mm, wody o temp. do 40'C i ciśnieniu do 1 Mpa.

36 STOJAK HYDRANTOWY W skład sprzętu do hydrantów podziemnych wchodzą: Stojak hydrantowy słuŝy do pobierania wody z hydrantu podziemnego. Klucz wykorzystuje się do unoszenia pokrywy hydrantu podziemnego oraz do otwierania jego zaworu. 1 wrzeciono zaworu, 2 pokrywa, 3 grzybek, 4 uszczelka grzybka, 5 nasada 75, 6 korpus, 7 nasada pokrętna, 8 rura, 9 nakrętka mocująca, 10 stopka, 11 uszczelka stopki

37 HYDRANT ZEWNĘTRZNY NADZIEMNY Hydrant nadziemny o średnicy nominalnej 80 mm z samoczynnym urządzeniem odwadniającym w komorze dolnej przeznaczony jest do czerpania wody z rurociągu ogólnego przeznaczenia o średnicy nominalnej 80 mm, wody o temp. do 40'C i ciśnieniu do 1 Mpa.

38 HYDRANT ZEWNĘTRZNY NAZIEMNY