PL B1. EGC SEED CAPITAL SPÓŁKA Z OGRANICZONĄ ODPOWIEDZIALNOŚCIĄ, Łódź, PL BUP 20/12

Transkrypt

1 PL B1 RZECZPOSPOLITA POLSKA (12) OPIS PATENTOWY (19) PL (11) (13) B1 (21) Numer zgłoszenia: (51) Int.Cl. B27M 3/18 ( ) B27M 1/08 ( ) Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (22) Data zgłoszenia: (54) Sposób wytwarzania elementów płaskich do mebli skrzynkowych (43) Zgłoszenie ogłoszono: BUP 20/12 (45) O udzieleniu patentu ogłoszono: WUP 01/16 (73) Uprawniony z patentu: EGC SEED CAPITAL SPÓŁKA Z OGRANICZONĄ ODPOWIEDZIALNOŚCIĄ, Łódź, PL (72) Twórca(y) wynalazku: MACIEJ KULA, Oborniki, PL PRZEMYSŁAW MAZUREK, Łódź, PL (74) Pełnomocnik: rzecz. pat. Adam Pawłowski

2 2 PL B1 Opis wynalazku Niniejszy wynalazek dotyczy sposobu wytwarzania elementów płaskich do mebli skrzynkowych. Meble skrzynkowe składają się z zestawu elementów płaskich, stanowiących tył, boki i fronty mebla oraz elementów złączeniowych, takich jak śruby czy trzpienie, jak również dodatków takich jak uchwyty czy nóżki. Meble tego typu mogą być sprzedawane w postaci do samodzielnego montażu przez użytkownika, wówczas elementy płaskie mają nawiercone otwory montażowe, ułatwiające precyzyjny montaż mebla przez użytkownika. Meble skrzynkowe zwykle wykonuje się masowo na zautomatyzowanych liniach produkcyjnych, na których prowadzi się produkcje taśmową, wytwarzając w jednym ciągu produkcyjnym dużą partię danego modelu mebla. Elementy płaskie wycina się z płyt wielkoformatowych, takich jak płyty wiórowe, płyty MDF, płyty HDF, po czym okleja się krawędzie elementu okleiną i nawierca otwory montażowe. Każda z maszyn w linii nastawiona jest na wykonywanie określonych z góry czynności. Po wykonaniu jednej partii elementów przestawia się linię produkcyjną na wytwarzanie dużej partii kolejnych elementów. Taki system stosowany jest w dużych zakładach produkcyjnych, wytwarzających wiele elementów tego samego rodzaju w danym cyklu produkcyjnym. Niektóre rodzaje mebli skrzynkowych, takie jak na przykład meble kuchenne, mają wymiary i kolorystykę dobraną indywidualnie dla odbiorcy końcowego, więc nie mogą być wytwarzane w zautomatyzowanych systemach do produkcji masowej. Wytwarza się je w systemie indywidualnych zamówień, tzw. zamówienie-po-zamówieniu (ang. order by order). Obecnie wytwarza się je w warsztatach wyposażonych w maszyny obsługiwane ręcznie i nastawiane indywidualnie do każdego zlecenia. Proces taki jest czasochłonny i podatny na błędy, co znacznie zwiększa koszt produkcji tego typu mebli. Celem wynalazku jest zapewnienie sposobu wytwarzania mebli w systemie indywidualnych zamówień, który umożliwi szybką produkcję przy minimalnym ryzyku błędów. Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania elementów płaskich do mebli skrzynkowych przy użyciu linii produkcyjnej zawierającej obrabiarki sterowane numerycznie sprzężone z centralnym sterownikiem, w którym z płyty wielkoformatowej wycina się element płaski, który następnie podaje się do kolejnych obrabiarek w ciągu linii produkcyjnej, na których element jest poddawany czynnościom obróbczym obejmującym oklejanie, nawiercanie i/lub frezowanie. Każdemu elementowi płaskiemu nadaje się unikalny kod, który zapisuje się na etykiecie samoprzylepnej, którą nakleja się na element po jego wycięciu z płyty wielkoformatowej, przy czym w bazie danych centralnego sterownika przechowuje się informacje opisujące sekwencje czynności obróbczych poszczególnych obrabiarek do wykonania na elemencie o danym kodzie, a podając element do obrabiarki odczytuje się kod z etykiety elementu i nastawia się obrabiarkę na wykonanie czynności obróbczych odczytanych z bazy danych centralnego sterownika obrabiarek dla kombinacji danego kodu i danej obrabiarki. Korzystnie, na etykiecie zapisuje się kod w postaci kodu kreskowego dwuwymiarowego. Korzystnie, na etykiecie zapisuje się za pomocą symboli graficznych charakterystyczne cechy elementu, obejmujące co najmniej jedną z cech z grupy: kolor, kształt, wymiary, ilość krawędzi, ilość otworów, rozmieszczenie otworów. Przedmiot wynalazku został przedstawiony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym: Fig. 1 przedstawia schemat linii produkcyjnej zawierającej obrabiarki sterowane numerycznie do wytwarzania elementów płaskich mebli skrzynkowych sposobem według wynalazku, Fig. 2 przedstawia przykład sekwencji czynności obróbczych przypisanych do etykiety, Fig. 3 przedstawia schemat obsługi obrabiarki, Fig. 4 przedstawia schemat złożeniowy elementów z etykietami do postaci mebla skrzynkowego, Fig. 5 przedstawia jeden przykład elementu płaskiego z naklejoną etykietą, Fig. 6 przedstawia inny przykład elementu płaskiego z naklejoną etykietą. Fig. 1 przedstawia schemat linii produkcyjnej zawierającej obrabiarki sterowane numerycznie do wytwarzania elementów płaskich mebli skrzynkowych sposobem według wynalazku. Linia produkcyjna zawiera szereg obrabiarek sterowanych numerycznie. Pierwszą obrabiarką jest pilarka 102 do rozkroju płyty wielkoformatowej na mniejsze elementy. W pobliżu pilarki 102 zamontowana jest drukarka etykiet samoprzylepnych 101, z której po wycięciu elementu pobiera się etykietę i nakleja się etykietę na wycięty element. Etykietę nakleja się w określonym miejscu w określonym kierunku, przykładowo w środku elementu równolegle do pierwszej wycinanej krawędzi. Kierunek naklejenia etykiety umożliwia późniejsze prawidłowe pozycjonowanie elementu na kolejnych obrabiarkach. Jednocześnie można nakleić drugą etykietę na płytę wielkoformatową, w celu oznaczenia płyty tak aby odróżnić od

3 PL B1 3 siebie płyty, z których zostały już wycięte elementy, w celu określenia płyty, z której najbardziej optymalnie będzie wyciąć kolejny element. Oznaczony etykietą element podaje się do kolejnych obrabiarek w ciągu linii produkcyjnej. Kolejne obrabiarki mogą stanowić: okleiniarka 103 prostoliniowa do okleinowania krawędzi bocznych elementów, wiertarka 104 do wiercenia otworów przelotowych lub nieprzelotowych w powierzchniach głównych lub krawędziach elementów, frezarka 105 do frezowania otworów wzdłużnych w elementach lub docinania elementów wzdłuż skomplikowanych krzywizn, jak również okleiniarka krzywoliniowa 106 do precyzyjnego oklejania krzywizn elementów. Każda z obrabiarek wyposażona jest w czytnik kodów z etykiet. W centralnym sterowniku 121 przechowuje się informacje o każdym elemencie do wytworzenia w postaci przedstawionej przykładowo na Fig. 2. Każdemu elementowi nadaje się unikalny kod. Dla każdego kodu określa się sekwencje czynności obróbczych poszczególnych obrabiarek. Przykładowo, dla pilarki można określić linie cięcia. Dla okleiniarni można określić krawędzie i kolory oklein, którymi krawędzie danego elementu mają zostać oklejone. Dla wiertarki można określić współrzędne, kierunki, średnice i głębokości otworów, które mają zostać nawiercone w elemencie. Dla frezarki można określić współrzędne i głębokości linii frezowania. Dla okleiniarni krzywoliniowej można określić krawędzie i kolory oklein, którymi krawędzie danego elementu mają zostać oklejone. Informacje mogą być przechowywane w bazie danych 122 centralnego sterownika 121 w postaci tabelarycznej lub innej postaci bazodanowej. Wprowadza je operator linii produkcyjnej za pomocą interfejsu edycyjnego 123, który może być interfejsem graficznym pozwalającym na graficzne projektowanie planowanych do wykonania elementów, określanie ich krawędzi, wymiarów, parametrów otworów i oklein. Fig. 3 przedstawia schemat obsługi obrabiarki. W pierwszym kroku 301 podaje się element na stół roboczy obrabiarki, odpowiednio go ukierunkowując. Kierunek ułożenia elementu może być określony kierunkiem naklejenia etykiety. Następnie w kroku 302 odczytuje się kod z etykiety za pomocą czytnika danej obrabiarki Obrabiarka w kroku 303 nawiązuje połączenie z centralnym sterownikiem 121 i odczytuje z bazy danych 122 sekwencje czynności obróbczych dla kombinacji danego kodu i danej obrabiarki. Następnie w kroku 304 obrabiarka wykonuje odczytane czynności, po czym element może zostać przeniesiony na kolejną obrabiarkę. Fig. 4 przedstawia schemat złożeniowy elementów płaskich z etykietami do postaci mebla skrzynkowego w formie prostej szafki. Każdy z elementów wykonanych sposobem według wynalazku ma naniesioną etykietę z kodem, według którego prowadzone były poszczególne czynności obróbcze elementów. Identyczne elementy, to znaczy 401 i 402 czy 403 i 404 mogą być oznaczone identycznymi etykietami. Fig. 5 przedstawia jeden przykład elementu płaskiego 500 z naklejoną etykietą 510. Etykieta 510 może mieć wymiary prostokąta o boku długości kilku centymetrów, jest korzystnie umieszczana w pobliżu geometrycznego środka głównej płaszczyzny elementu 500, gdzie istnieje najmniejsze prawdopodobieństwo jego dalszej obróbki. W przedstawionym na Fig. 5 przykładzie na etykiecie zapisany jest jedynie kod elementu w postaci kodu paskowego jednowymiarowego 501. Fig. 6 przedstawia inny przykład elementu płaskiego 600 z naklejoną etykietą 610. W tym przykładzie na etykiecie 610 zapisany jest kod elementu w postaci kodu paskowego dwuwymiarowego 611. Oprócz kodu 611 na etykiecie 610 znajdują się symbole graficzne 612 określające charakterystyczne cechy elementu. Symbole 612 mogą określać kolor elementu, przykładowo w postaci litery. Mogą wskazywać schematycznie na kształt elementu lub określać jego dokładne wymiary lub ilość krawędzi. Symbole 612 mogą również wskazywać na ilość i rozmieszczenie otworów względem krawędzi elementu. Zapisanie na etykiecie symboli 612 określających charakterystyczne cechy elementu pozwala na weryfikację przez pracownika przenoszącego elementy pomiędzy poszczególnymi obrabiarkami, czy dany element zawiera prawidłową etykietę, przykładowo czy kształt i kolor oznaczony na etykiecie pokrywają się z faktycznym kształtem i kolorem danego elementu. Dzięki zastosowaniu etykiet z kodami identyfikującymi poszczególne elementy, możliwe jest wytwarzanie mebli w systemie indywidualnych zamówień przy wykorzystaniu obrabiarek sterowanych numerycznie i nastawianych automatycznie na czynności obróbcze przypisane do elementu o danym kodzie. Eliminuje to konieczność ręcznego nastawiania obrabiarek, a więc skraca czas obróbki i zmniejsza ryzyko błędów przy nastawianiu. Ryzyko błędów jest ponadto zmniejszone poprzez naniesienie na etykietę symboli graficznych określających charakterystyczne cechy elementu, co pozwala pracownikom kontrolować, czy na elementy zostały naniesione prawidłowe etykiety.

4 4 PL B1 Zastrzeżenia patentowe 1. Sposób wytwarzania elementów płaskich do mebli skrzynkowych przy użyciu linii produkcyjnej zawierającej obrabiarki sterowane numerycznie sprzężone z centralnym sterownikiem, w którym z płyty wielkoformatowej wycina się element płaski, który następnie podaje się do kolejnych obrabiarek w ciągu linii produkcyjnej, na których element jest poddawany czynnościom obróbczym obejmującym oklejanie, nawiercanie i/lub frezowanie, znamienny tym, że każdemu elementowi płaskiemu nadaje się unikalny kod, który zapisuje się na etykiecie samoprzylepnej, którą nakleja się na element po jego wycięciu z płyty wielkoformatowej, przy czym w bazie danych centralnego sterownika przechowuje się informacje opisujące sekwencje czynności obróbczych poszczególnych obrabiarek do wykonania na elemencie o danym kodzie, a podając element do obrabiarki odczytuje się kod z etykiety elementu i nastawia się obrabiarkę na wykonanie czynności obróbczych odczytanych z bazy danych centralnego sterownika obrabiarek dla kombinacji danego kodu i danej obrabiarki. 2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że na etykiecie zapisuje się kod w postaci kodu kreskowego dwuwymiarowego. 3. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że na etykiecie zapisuje się za pomocą symboli graficznych charakterystyczne cechy elementu, obejmujące co najmniej jedną z cech z grupy: kolor, kształt, wymiary, ilość krawędzi, ilość otworów, rozmieszczenie otworów.

5 PL B1 5 Rysunki

6 6 PL B1

7 PL B1 7

8 8 PL B1 Departament Wydawnictw UPRP Cena 2,46 zł (w tym 23% VAT)