Rys. 1. Sieć uczelniana

Transkrypt

1 CCNA-2 Skills Exam Głównym celem Skills Exam jest sprawdzenie umiejętności praktycznych. Dodatkowo Skills Exam ma zachęcić i zmobilizować do powtórzenia materiału z drugiego semestru kursu CCNA, z myślą o Final Exam. Story Administrator ma za zadanie skonfigurować sieć, powiedzmy uczelnianą, składającą się z trzech segmentów: (a) podsieć w uczelni (b) podsieć w kampusie oraz (c) podsieć dostępu do Internetu, reprezentowanego przez (d) niewielką podsieć z serwerem www (rys. 1). Rys. 1. Sieć uczelniana Konfiguracja powinna obejmować podział puli dostępnych adresów IP na podsieci, konfigurację routerów (w tym interfejsów, protokołów routingu OSPF i EIGRP oraz tras statycznych) oraz komputerów (adresy IP i bramy domyślne)

2 Koncepcja routingu w sieci uczelnianej Koncepcja routingu w sieci uczelnianej jest przedstawiona na rys. 2. Podsieci w uczelni i kampusie używają protokołów routingu, OSPF oraz EIGRP, natomiast w podsieci dostępu do Internetu są zdefiniowane trasy statyczne oraz domyślne (tj. statyczne do sieci ). Rys. 2. Routing w sieci uczelnianej. Linia ciągła trasa domyślna, linia przerywana trasa statyczna. Rysunek pokazuje wszystkie trasy statyczne, jakie należy zdefiniować. Do pozostałych routerów trasy statyczne zostaną przekazane przez odpowiednio skonfigurowane protokóły OSPF i EIGRP. Z kolei w routerze ISP trasa statyczna już jest.

3 Podsieć w uczelni Podsieć w uczelni składa się z dwóch podsieci (w jednej są komputery pracowników, w drugiej serwery uczelniane), komputerów, serwerów, przełączników oraz routerów.. Zadania Rys. 3. Podsieć w uczelni. 1. Podzielić pulę adresów IP na podsieci (trzeba też zostawić trochę adresów dla kampusu liczbę komputerów proszę określić samemu). 2. Skonfigurować komputery i serwery; 3. Skonfigurować routery. Jako protokół routingu należy użyć OSPF, przy czym funkcję DR ma pełnić router brzegowy. Działanie OSPF ma być ograniczone do podsieci w uczelni, zatem port szeregowy routera brzegowego powinien być ustawiony jako pasywny dla OSPF. Trasa domyślna powinna być skonfigurowana w routerze brzegowym i rozgłaszana do pozostałych routerów. Łącza pomiędzy routerami powinny używać prywatnych numerów IP (np x.x), aby nie zmniejszać liczby posiadanych adresów.

4 Podsieć w kampusie Ze względu na wydajność i lokalizację, komputery w kampusie zostały podłączone do dwóch routerów dostępowych. Serwer kampusu (plików, poczty, itd.) jest publicznie dostępny. Rys. 4. Podsieć w kampusie. Zadania 4. Przydzielić numery IP dla komputerów i serwera. 5. Skonfigurować routery; Jako protokół routingu należy użyć EIGRP. Działanie EIGRP ma być ograniczone do podsieci w kampusie, zatem zewnętrzny port szeregowy routera brzegowego powinien być ustawiony jako pasywny. Trasa domyślna powinna skonfigurowana w routerze brzegowym i rozgłaszana do pozostałych routerów przez protokół routingu EIGRP.

5 Podsieć dostępu do Internetu Routery brzegowe podsieci uczelni i kampusu są połączone przez łącza szeregowe z routerem brzegowym sieci dostępowej, który z kolei jest połączony z routerem dostawcy usług ISP. Rys. 5. Podsieć dostępu do Internetu. Linia ciągła trasa domyślna, linia przerywana trasa statyczna Zadania 6. Skonfigurować połączenia pomiędzy routerami. 7. Skonfigurować łącze między routerem brzegowym a routerem ISP. W przypadku routera ISP należy skonfigurować tylko port szeregowy inne potrzebne rzeczy już są.. 8. Skonfigurować trasy statyczne. Jeżeli nie zostało to zrobione wcześniej (zob. zadanie nr 3 i 5), to do konfiguracji routerów brzegowych podsieci w uczelni i w kampusie należy wpisać trasy statyczne. Trasy statyczne należy też skonfigurować w routerze brzegowym sieci dostępowej (do obu podsieci oraz domyślną do Internetu zob. rys 2). Łącza pomiędzy routerami powinny używać prywatnych numerów IP (np x.x), aby nie zmniejszać liczby posiadanych adresów.

6 Sposób wykonania zadań Ze względu na złożoność zadań, sugeruję wykonywać je w sposób możliwie usystematyzowany. Najwygodniej jest zapisywać polecenia konfiguracyjne w pliku tekstowym (w rozłącznych blokach, oddzielnie dla poszczególnych urządzeń) i wczytywać je metodą kopiuj-wklej. Daje to lepszy ogląd całej sytuacji (np. możliwość szybkiego sprawdzenia zgodności adresów, haseł itp.), a w razie potrzeby możliwość sczyszczenia konfiguracji (polecenie reload) i wczytania na nowo, po naniesieniu poprawek. Można także uruchamiać sieć etapami, dopisując kolejne polecenia konfiguracji. Sugerowana kolejność działań: 1. Planowanie - podział puli publicznych adresów IP pomiędzy poszczególne podsieci. - przydzielenie adresów prywatnych do połączeń między routerami. - rozrysowanie mapy sieci, z numerami interfejsów i adresami IP. (wbrew pozorom bardzo przydatne, warto!). 2. Konfiguracja podsieci w uczelni - konfiguracja routingu OSPF (na tym etapie może być bez trasy do Internetu) - sprawdzenie łączności w całej podsieci 3. Konfiguracja podsieci w kampusie - konfiguracja routingu EIGRP (na tym etapie może być bez trasy do Internetu) - sprawdzenie łączności w całej podsieci 4. Konfiguracja podsieci dostępu do Internetu - konfiguracja interfejsów szeregowych - konfiguracja tras statycznych - sprawdzenie łączności w całej podsieci 5. Konfiguracja pozostałych potrzebnych tras statycznych - konfiguracja tras statycznych z podsieci uczelni i kampusu - sprawdzenie łączności w całej sieci

7 Rozliczenie Do rozliczenia się potrzebne będą 2 pliki: plik Packet Tracer oraz plik tekstowy, w którym proszę zamieścić podział na podsieci dla każdej podsieci należy podać: adres podsieci, maskę oraz pierwszy i ostatni dostępny numer IP. Jeżeli polecenia konfiguracyjne routerów zostały zapisane w plikach tekstowych (zgodnie z opisanym powyżej sposobem działania), to proszę je także zamieścić to bardzo ułatwia sprawdzanie. Pliki rozwiązaniami proszę wysyłać na adres pik@am.gdynia.pl Dane Podsieci każdy otrzymuje do dyspozycji dwa fragmenty podsieci klasy C, które należy podzielić na jeszcze mniejsze fragmenty. Anas Zain Din /27 i /26 Łukasz Dunowski /26 i /27 Olaf Hildebrandt /27 i /26 Pawel Holz /27 i /26 Jakub Lewanczyk /26 i /27