Operacje na łańcuchach znaków
|
|
- Feliks Baranowski
- 8 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 Operacje na łańcuchach znaków wer. 6 z drobnymi modyfikacjami Wojciech Myszka :32:
2 Łańcuch znaków 1. Z łańcuchów znaków korzystamy powszechnie. 2. Najprostszy przykład: p r i n t f ( " Ala ma kota " ) ; 3. Łańcuchem znaków (ang: string) jest każdy napis zawarty w cudzysłowach. 4. Łańcuch znaków jest tablicą typu char, w której na ostatniej pozycji znajduje się znak null (znak o kodzie zero). char t e kst = " J a k i s tam t e k s t " ; p r i n t f ( " %c \ n ", " przyklad " [ 0 ] ) ; / wypisze p znaki w napisach sa numerowane od zera / p r i n t f ( " %c \ n ", t e k s t [ 2 ] ) ; / wypisze k /
3 Łańcuch znaków cd I 1. Język C nie robi jakichś wielkich rozróżnień między znakami a cyframi: #include < s t d i o. h> i n t main ( void ) { char t e s t [ ] = " t e s t " ; i n t i ; p r i n t f ( " %ld \ n ", sizeof ( t e s t ) ) ; for ( i = 0; i < sizeof ( t e s t ) ; i ++) p r i n t f ( " %d \ n ", t e s t [ i ] ) ; return 0; } 2. Efekt działania tego programu
4 Łańcuch znaków cd II
5 Deklaracje Poniższe deklaracje są (w zasadzie równoważne) char t e kst = " J a k i s tam t e k s t " ; / Umieszcza n a p i s w obszarze danych programu i przypisuje adres / char t e k st [ ] = " J a k i s tam t e k s t " ; / Umieszcza napis w t a b l i c y / char t e k st [ ] = { J, a, k, i, s,\, t, a, m,, t, e, k,\ s, t, \0 } ; / Tekst to taka t a b l i c a jak kazda inna / Jednak w pierwszym przypadku tekst jest odsyłaczem do stałej!
6 Operacje na łańcuchach Plik nagłówkowy string.h zawiera definicje stałych i funkcji związanych z operacjami na łańcuchach tekstów. void memccpy( void, const void, int, \ s i z e _ t ) ; void memchr( const void, int, size_t ) ; i n t memcmp( const void, const void,\ s i z e _ t ) ; void memcpy( void, const void,\ s i z e _ t ) ; void memmove( void, const void,\ s i z e _ t ) ; void memset( void, int, size_t ) ; char s t r c a t ( char, const char ); char s t r c h r ( const char, int ) ; i n t strcmp ( const char, const char ); i n t s t r c o l l ( const char, const char ); char strcpy ( char, const char ); s i z e _ t s t r c s p n ( const char, const char ); char strdup ( const char ); char s t r e r r o r ( int ) ; s i z e _t s t r l e n ( const char ); char strncat ( char, const char,\ s i z e _ t ) ; i n t strncmp ( const char, const char,\ s i z e _ t ) ; char strncpy ( char, const char,\ s i z e _ t ) ; char s t rpbrk ( const char, const char ); char s t r r c h r ( const char, int ) ; s i z e _ t s t r s p n ( const char, const char ); char s t r s t r ( const char, const char ); char s t r t o k ( char, const char ); char s t r t o k _ r ( char, const char,\ char ); size_t strxfrm ( char, const char,\ s i z e _ t ) ;
7 Porównywanie ciągów znaków 1. Porównywanie pojedynczych znaków na podstawie ich kodów ASCII 2. Dla ciągów znaków "aaa" > "aa" > "a" > ""; "ab" > "aa"; "a" > "A" 3. Funkcja strcmp służy do porównywania dwu ciągów znaków; ma dwa parametry i zwraca 1 gdy pierwszy ciąg znaków jest mniejszy od drugiego, 0 gdy są równe i +1, gdy pierwszy ciąg jest większy od drugiego. 4. Funkcja strncmp (o trzech parametrach, trzeci parametr wskazuje ile znaków ma być porównanych) może być użyta, gdy nie chcemy porównywać całych ciągów znaków.
8 Kopiowanie znaków 1. Do kopiowania służy funkcja strcpy o dwu parametrach; ciąg znakach zawarty w drugim parametrze kopiowany jest do pierwszego parametru. Do obowiązku programisty należy zapewnienie aby tablica będąca pierwszym parametrem miała wystarczającą ilość miejsca na pomieszczenie całego zapisu! 2. Drugi wariant funkcji strncpy; dodatkowy, trzeci parametr mówi ile znaków ma być skopiowanych (ale zawsze trzeba pamiętać o miejscu na znak null znajdującym się na końcu napisu). Znaki z drugiego parametry kopiowane są do końca łańcucha, chyba że tekst jest dłuższy niż liczba znaków do skopiowania; w tym przypadku programista musi dodać znak NULL ręcznie na końcu skopiowanego tekstu.
9 Łączenie napisów I 1. Do łączenia napisów służy funkcja strcat (nazwa pochodzi od STRing concatenate). 2. Podobnie jak w poprzednich przypadkach jest również drugi wariant strncat 3. W wersji standardowej Zawartość drugiego parametru funkcji dopisywana jest na końcu zawartości pierwszego. char t e k st [80] = " " ; s t r c a t ( tekst, " ala " ) ; s t r c a t ( tekst, " ma " ) ; s t r c a t ( tekst, " kota " ) ; puts ( t e k s t ) ;
10 Łączenie napisów II 4. Pierwszy parametr funkcji musi mieć dostateczną ilość miejsca na pomieszczenie połączonych ciągów znaków! 5. W drugim wariancie występuje trzeci parametr mówiący ile znaków ma być dołączonych.
11 Długość ciągu znaków 1. Funkcja strlen podaje długość ciągu znaków (bez znaku NULL)
12 Wyszukiwanie 1. Funkcja strchr (gdzie pierwszym parametrem jest ciąg znaków a drugim pojedynczy znak) zwraca numer znaku zgodnego z poszukiwanym. 2. Funkcja strrchr poszukuje od prawej do lewej. 3. Funkcja strstr (o dwu parametrach) wyszukuje pierwszego wystąpienia ciągu znaków będącego drugim parametrem w pierwszym. 4. Funkcja strtok może służyć do podziału pierwszego parametru na ciąg żetonów; zakładamy, że żetony (tokeny) oddzielone są zadanym znakiem (drugi parametr).
13 Konwersje 1. atol, strtol zamienia łańcuch na liczbę całkowitą typu long 2. atoi zamienia łańcuch na liczbę całkowitą typu int 3. atoll, strtoll zamienia łańcuch na liczbę całkowitą typu long long (64 bity); dodatkowo istnieje przestarzała funkcja atoq będąca rozszerzeniem GNU, 4. atof, strtod przekształca łańcuch na liczbę typu double Funkcje ato* nie wykrywają błędów konwersji Funkcje zdefiniowane są w pliku stdlib.h
14 Różne informacje Plik nagłówkowy ctype.h zawiera definicje funkcji (i różnych stałych) związanych z rozpoznawaniem typów informacji i n t isalnum ( i n t ) ; i n t i s a l p h a ( i n t ) ; i n t i s a s c i i ( i n t ) ; i n t i s b l a n k ( i n t ) ; i n t i s c n t r l ( i n t ) ; i n t i s d i g i t ( i n t ) ; i n t isgraph ( i n t ) ; i n t i slower ( i n t ) ; i n t i s p r i n t ( i n t ) ; i n t ispunct ( i n t ) ; i n t isspace ( i n t ) ; i n t isupper ( i n t ) ; i n t i s x d i g i t ( i n t ) ; i n t t o a s c i i ( i n t ) ; i n t tolower ( i n t ) ; i n t toupper ( i n t ) ; i n t _toupper ( i n t ) ; i n t _tolower ( i n t ) ;
15 Konwersje I i n t a t o i ( const char s t r i n g ) ; long a t o l ( const char s ) ; double atof ( const char s t r i n g ) ; Parametrem funkcji jest ciąg znaków zawierający napis, który ma być skonwertowany
16 Konwersje II Funkcje z rodziny strto* long i n t s t r t o l ( const char str, char endptr, i n t base ) ; unsigned long i n t s t r t o u l ( const char str, char endptr, i n t base ) ; double s t r t o d ( const char str, char endptr ) ; Pierwszym parametrem funkcji jest napis podlegający konwersji, drugim jest znak ograniczający napis (może to być znak NULL). Trzecim parametrem w przypadku funkcji konwersji do postaci całkowitej jest podstawa zapisu liczb (zawarta pomiędzy 2 a 36). Specjalna wartość 0 pozwala automatycznie rozpoznawać liczby postaci 0nnnnn (gdzie n to cyfra od zera do 7) jako ósemkowe a liczby postaci 0xuuuu jako szesnastkowe (u to cyfry od zera do 9 oraz a f lub A F)
17 Unicode I 1. Jeżeli ograniczyć się do kodowania jednobajtowego (255 znaków) nie ma właściwie żadnych problemów, poza tym, że pogram musi być uruchamiany w odpowiednim środowisku. Dostępne kodowania znaków to ISO-8859-n (n od 1 do 9), cp-12xx, i tak dalej, i tak dalej Standardowe funkcje porównywania ciągów znaków nie będą działały! 3. Uniwersalny system kodowania znaków Unicode został dopuszczony do użytku w standardzie C99 4. Z Unicode też nie jest łatwo, mamy kilka rodzajów. Zestaw znaków Unicode obejmuje ponad 900 tys. symboli. Zapisać to można na 3 bajtach.
18 Unicode II 5. Ze względów technicznych przyjęto 4 bajty jako podstawowa wielkość znaku (bo łatwo jedną instrukcją) wybrać z pamięci. 6. W praktyce to za dużo, stąd warianty 6.1 UTF-8 od 1 do 6 bajtów (dla znaków poniżej do 3 bajtów) na znak; wszystkie standardowe znaki ASCII na jednym bajcie. 6.2 UTF-16 2 lub 4 bajty (UTF-32) na znak. 6.3 UCS-2 2 bajty na znak przez co znaki z numerami powyżej nie są uwzględnione 7. Domyślne kodowanie dla C to kodowanie zleżne od systemu; linux: czterobajtowe!.
19 Unicode III Co należy zrobić, by zacząć korzystać z kodowania UCS-2 powinniśmy korzystać z typu wchar_t (ang. wide character ), jednak jeśli chcemy udostępniać kod źródłowy programu do kompilacji na innych platformach, powinniśmy ustawić odpowiednie parametry dla kompilatorów, by rozmiar był identyczny niezależnie od platformy. korzystamy z odpowiedników funkcji operujących na typie char pracujących na wchar_t (z reguły składnia jest identyczna z tą różnicą, że w nazwach funkcji zastępujemy str na wcs np. strcpy wcscpy; strcmp wcscmp) jeśli przyzwyczajeni jesteśmy do korzystania z klasy string, powinniśmy zamiast niej korzystać z wstring, która posiada zbliżoną składnię, ale pracuje na typie wchar_t.
20 Polskie literki UTF-8! #include < s t d i o. h> #include < s t r i n g. h> i n t main ( void ) { char napis1 [30] = " Ala ma kota " ; char napis2 [30] = " Ala ma kotę " ; p r i n t f ( " napis1 : %d \ n ", ( i n t ) s t r l e n ( napis1 ) ) ; p r i n t f ( " napis2 : %d \ n ", ( i n t ) s t r l e n ( napis2 ) ) ; return 0; } Wyniki: napis1: 11 napis2: 12
21 Polskie literki #include < s t d i o. h> #include < s t r i n g. h> #include <wchar. h> i n t main ( void ) { char napis1 [ 30] = " Ala ma kota " ; char napis2 [ 30] = " Ala ma kotę " ; wchar_t napis3 [ 12] = L " Ala ma kotę " ; p r i n t f ( " napis1 : %d \ n ", ( i n t ) s t r l e n ( napis1 ) ) ; p r i n t f ( " napis2 : %d \ n ", ( i n t ) s t r l e n ( napis2 ) ) ; p r i n t f ( " napis3 : %d, s i z e o f napis3 %d \ n ", ( i n t ) wcslen ( napis3 ), ( i n t ) sizeof ( napis3 ) ) ; return 0; } Wyniki napis1: 11 napis2: 12 napis3: 11, sizeof napis3 48
22 Polskie literki #include < s t d i o. h> #include < s t r i n g. h> # include <wchar. h> i n t main ( void ) { i n t i ; wchar_t m[ 2 ] = L " A " ; union ccc { char n [ 8 ] ; wchar_t N [ 2 ] ; } c ; c.n[ 0 ] = m[ 0 ] ; c.n[ 1 ] = m[ 1 ] ; for ( i =0; i <8; i ++) p r i n t f ( " %d %x \ n ", i, c. n [ i ] ) ; return 0; }
23 Polskie literki #include < s t d i o. h> #include < s t r i n g. h> # include <wchar. h> i n t main ( void ) { i n t i ; wchar_t m[ 2 ] = L " Ą " ; union ccc { char n [ 8 ] ; wchar_t N [ 2 ] ; } c ; c.n[ 0 ] = m[ 0 ] ; c.n[ 1 ] = m[ 1 ] ; for ( i =0; i <8; i ++) p r i n t f ( " %d %x \ n ", i, c. n [ i ] ) ; return 0; }
24 Locale 1. Locale to zestaw definicji określających specyficzny dla różnych języków (i krajów) sposób prezentacji różnych informacji. 2. Z jakichś dziwnych powodów problem nie ma zbyt bogatej literatury. 3. Jeżeli ktoś chce się zapoznać z pewną realizacją uniksową mogę polecić bardzo stary tekst System Operacyjny HP-UX a sprawa polska.
25 Locale Unix Zachowanie systemu po wyborze określonego języka zmienia się. Za pomocą kilku zmiennych środowiska można regulować zakres w jakim podporządkowujemy się specyficznym regułom. I tak: LANG określa używany język, LC_CTYPE definiuje charakter (litery, cyfry, znaki przestankowe, znaki drukowalne) poszczególnych znaków, LC_COLLATE określa sposób sortowania, LC_MONETARY opisuje zaznaczania jednostek monetarnych (symbol waluty, gdzie jest on umieszczany... ), LC_NUMERIC sposób zapisu liczb, znak oddzielający grypy cyfr, znak oddzielający część całkowitą od ułamkowej, LC_TIME postać podawania daty i czasu, LC_MESSAGES język używany w wyświetlanych komunikatach, LC_ALL wszystkie LC_*.
26 Locale Programowanie 1. Sprawa nie jest prosta! 2. Można wszystko zrobić na wiele sposobów. 3. Bardzo często komunikaty wyprowadzanie przez (różne) programy powtarzają się. 4. Powstaje myśl stworzenia bazy danych zawierających różne komunikaty oraz ich tłumaczenia na różne języki. 5. Są też gotowe biblioteki zapewniające obsługę takiej bazy danych (oraz jej tworzenie).
27 Locale Przykład #include < s t d i o. h> #include < s t d l i b. h> #include < s t r i n g. h> # include <wchar. h> #include < l o c a l e. h> i n t main ( void ) { / Wyniki $ LANG=C./stringi 144 $ LANG=pl_PL.utf8./stringi -25 p r i n t f ( " % s \ n ", getenv ( " LANG " ) ) ; / s e t l o c a l e ( LC_ALL, getenv ( " LANG " ) ) ; p r i n t f ( " %d \ n ", wcscoll ( L " żó ł ć ", L " żó łw" ) ) ; return 0; }
Bardzo szybkie podsumowanie: wykład 5
Bardzo szybkie podsumowanie: wykład 5 wer. 7 z drobnymi modyfikacjami! Wojciech Myszka 2016-05-25 11:55:55 +0200 Uwagi 1. Obowiązuje cały materiał! 2. Tu tylko podsumowanie. Formatowane (tekstowe) wejście/wyjście.
Ćwiczenie nr 6. Poprawne deklaracje takich zmiennych tekstowych mogą wyglądać tak:
Ćwiczenie nr 6 Temat: Operacje na łańcuchach znaków. Zagadnienia: Zasady pracy z łańcuchami tekstowymi (tablice wartości typu char). funkcje standardowe operacji na łańcuchach, funkcje I/O dla operacji
ŁAŃCUCHY W JĘZYKU C/C++
ŁAŃCUCHY W JĘZYKU C/C++ Stała tekstowa / łańcuchowa jest tablicą znaków zakończoną znakiem o kodzie: 0 np. stała łańcuchowa: Jestem tekstem... 74 101 115 116 101 109 32 116 101 107 115 116 101 109 0......
DANE TEKSTOWE W JĘZYKU C/C++ - TABLICE ZNAKOWE
DANE TEKSTOWE W JĘZYKU C/C++ - TABLICE ZNAKOWE Stała tekstowa / łańcuchowa jest tablicą znaków zakończoną znakiem o kodzie: 0 np. stała łańcuchowa: Jestem tekstem ASCII... J e s t e m t e k s t e m \0...
Tablice deklaracja, reprezentacja wewnętrzna
Tablice deklaracja, reprezentacja wewnętrzna Tablica jest zmienną złożoną z elementów tego samego typu. Obejmuje ona ciągły obszar pamięci operacyjnej dokładnie tak duży, aby zmieścić wszystkie jej elementy.
Języki programowania obiektowego Nieobiektowe elementy języka C++
Języki programowania obiektowego Nieobiektowe elementy języka C++ Roman Simiński roman.siminski@us.edu.pl www.programowanie.siminskionline.pl Przetwarzanie tablic znaków Łańcuchy znakowe jako tablice znaków
Podstawy programowania w języku C++
Podstawy programowania w języku C++ Część siódma Przetwarzanie tablic znaków Autor Roman Simiński Kontakt roman.siminski@us.edu.pl www.us.edu.pl/~siminski Niniejsze opracowanie zawiera skrót treści wykładu,
Języki programowania. Przetwarzanie tablic znaków. Część druga. Autorzy Tomasz Xięski Roman Simiński
Języki programowania Część druga Przetwarzanie tablic znaków Autorzy Tomasz Xięski Roman Simiński Niniejsze opracowanie zawiera skrót treści wykładu, lektura tych materiałów nie zastąpi uważnego w nim
Podstawy programowania
Podstawy programowania Część siódma Przetwarzanie tablic znaków Autor Roman Simiński Kontakt roman.siminski@us.edu.pl www.programowanie.siminskionline.pl Niniejsze opracowanie zawiera skrót treści wykładu,
Języki i metody programowania I
Języki i metody programowania I dr inż. Piotr Szwed Katedra Informatyki Stosowanej C2, pok. 403 e-mail: pszwed@agh.edu.pl http://home.agh.edu.pl/~pszwed/ Aktualizacja: 2013-01-18 8. Łańcuchy znaków Łańcuchy
Laboratorium 6: Ciągi znaków. mgr inż. Leszek Ciopiński dr inż. Arkadiusz Chrobot dr inż. Grzegorz Łukawski
Laboratorium 6: Ciągi znaków mgr inż. Leszek Ciopiński dr inż. Arkadiusz Chrobot dr inż. Grzegorz Łukawski 17 listopada 2016 1. Wprowadzenie Instrukcja poświęcona jest zmiennym, które służą do przechowywania
Wprowadzenie do programowania w języku C
Wprowadzenie do programowania w języku C Część piąta Tablice koncepcja, reprezentacja, przetwarzanie Autor Roman Simiński Kontakt siminski@us.edu.pl www.us.edu.pl/~siminski Niniejsze opracowanie zawiera
wykład III uzupełnienie notatek: dr Jerzy Białkowski Programowanie C/C++ Język C - zarządzanie pamięcią, struktury,
, Programowanie, uzupełnienie notatek: dr Jerzy Białkowski , 1 2 3 4 , Wczytywanie liczb , Wczytywanie liczb 1 #include 2 #include < s t d l i b. h> 3 4 int main ( ) { 5 int rozmiar, numer
METODY I JĘZYKI PROGRAMOWANIA PROGRAMOWANIE STRUKTURALNE. Wykład 02
METODY I JĘZYKI PROGRAMOWANIA PROGRAMOWANIE STRUKTURALNE Wykład 02 NAJPROSTSZY PROGRAM /* (Prawie) najprostszy przykład programu w C */ /*==================*/ /* Między tymi znaczkami można pisać, co się
Funkcje i procedury szybkie przypomnienie Tablice i wskaźniki Napisy
Funkcje i procedury szybkie przypomnienie Tablice i wskaźniki Napisy Poniekąd wszystko jest już znane i jasne: Poniekąd, bo: 1. Można zwrócić kilka wartości na raz (referencja) 2. Parametry mogą być przekazywane
Wyklad 7 Funkcje (c.d.). Tablice jednowymiarowe znaków
Wyklad 7 Funkcje (c.d.). Tablice jednowymiarowe znaków Nie wolno definicji funkcji zagniezdzac w ciele innej funkcji! Funkcje bez parametrów musza korzystac ze zmiennych globalnych, jesli zachodzi potrzeba
Programowanie Proceduralne
Programowanie Proceduralne Bożena Woźna-Szcześniak bwozna@gmail.com Jan Długosz University, Poland Wykład 7 strlen size_t strlen(char const *s); Oblicza długość napisu wskazywanego przez s Przykładowy
Informatyka 1. Plan dzisiejszych zajęć. zajęcia nr 11. Elektrotechnika, semestr II rok akademicki 2008/2009
Informatyka 1 zajęcia nr 11 Elektrotechnika, semestr II rok akademicki 2008/2009 mgr inż.. Paweł Myszkowski Plan dzisiejszych zajęć 1. Łańcuchy znaków 2. Wprowadzanie i wyprowadzanie znaków w i łańcuchów
Reprezentacja symboli w komputerze.
Reprezentacja symboli w komputerze. Znaki alfabetu i łańcuchy znakowe. Programowanie Proceduralne 1 ASCII The American Standard Code for Information Interchange, 1968 r. 7 bitów, liczby z zakresu 0-127
Podstawy Programowania
Podstawy Programowania dr Elżbieta Gawrońska gawronska@icis.pcz.pl Instytut Informatyki Teoretycznej i Stosowanej dr Elżbieta Gawrońska (ICIS) Podstawy Programowania 05 1 / 15 Plan wykładu 1 Biblioteka
Reprezentacja symboli w komputerze. Znaki alfabetu i łańcuchy znakowe. Programowanie Proceduralne 1
Reprezentacja symboli w komputerze. Znaki alfabetu i łańcuchy znakowe. Programowanie Proceduralne 1 ASCII The American Standard Code for Information Interchange, 1968 r. 7 bitów, liczby z zakresu 0-127
main( ) main( void ) main( int argc, char argv[ ] ) int MAX ( int liczba_1, liczba_2, liczba_3 ) źle!
Funkcja wysoce niezależny blok definicji i instrukcji programu (podprogram) Każdy program napisany w języku C/C++ zawiera przynajmniej jedną funkcję o predefiniowanej nazwie: main( ). Najczęściej wykorzystuje
Tablice (jedno i wielowymiarowe), łańcuchy znaków
Tablice (jedno i wielowymiarowe), łańcuchy znaków wer. 8 z drobnymi modyfikacjami! Wojciech Myszka Katedra Mechaniki i Inżynierii Materiałowej 2017-04-07 09:35:32 +0200 Zmienne Przypomnienie/podsumowanie
Wstęp do programowania INP001213Wcl rok akademicki 2017/18 semestr zimowy. Wykład 12. Karol Tarnowski A-1 p.
Wstęp do programowania INP001213Wcl rok akademicki 2017/18 semestr zimowy Wykład 12 Karol Tarnowski karol.tarnowski@pwr.edu.pl A-1 p. 411B Plan prezentacji (1) Obsługa łańcuchów znakowych getchar(), putchar()
Prawidłowa konstrukcja (3 x 4) char** tab = new char*[3]; for (size_t i = 0; i < 3; i++) tab[i] = new char[4];
Prawidłowa konstrukcja (3 x 4) char** tab = new char*[3]; for (size_t i = 0; i < 3; i++) tab[i] = new char[4]; STOS STERTA tab for (size_t i = 0; i < 3; i++) delete[] tab[i]; delete[] tab; 1. Zrealizować
int tab[5]; tab[1]; ciągły obszar pamięci, w którym umieszczone są elementy tego samego typu macierz [ ] - dwuargumentowy operator indeksowania
Rok akademicki 2013/2014, Pracownia nr 10 2/20 Informatyka 1 Tablica elementów ciągły obszar pamięci, w którym umieszczone są elementy tego samego typu Politechnika Białostocka - Wydział Elektryczny Elektrotechnika,
Języki i metodyka programowania. Wprowadzenie do języka C
Literatura: Brian W. Kernighan, Dennis M. Ritchie Język Ansi C, Wydawnictwa Naukowo - Techniczne, 2007 http://cm.bell-labs.com/cm/cs/cbook/index.html Scott E. Gimpel, Clovis L. Tondo Język Ansi C. Ćwiczenia
Inicjacja tablicy jednowymiarowej
TABLICE C++ Inicjacja tablicy jednowymiarowej typ_komórek_tablicy nazwa_tablicy [ ilość elementów tablicy ] ; np.: int tablica[1000]; czyli tablica, która może przechowywać tysiąc elementów typu całkowitego,
Wstęp do programowania INP003203L rok akademicki 2018/19 semestr zimowy. Laboratorium 2. Karol Tarnowski A-1 p.
Wstęp do programowania INP003203L rok akademicki 2018/19 semestr zimowy Laboratorium 2 Karol Tarnowski karol.tarnowski@pwr.edu.pl A-1 p. 411B Plan prezentacji Komentarze Funkcja printf() Zmienne Łańcuchy
Programowanie proceduralne INP001210WL rok akademicki 2018/19 semestr letni. Wykład 6. Karol Tarnowski A-1 p.
Programowanie proceduralne INP001210WL rok akademicki 2018/19 semestr letni Wykład 6 Karol Tarnowski karol.tarnowski@pwr.edu.pl A-1 p. 411B Plan prezentacji Wskaźnik do pliku Dostęp do pliku: zapis, odczyt,
Tablice wielowymiarowe. Przykład tablica 2-wymiarowa. Przykład. Przykład 3-wymiarowy. Tak naprawdę nie istnieją w C! Rozważmy tablicę o rozmiarze 3x2
Tablice wielowymiarowe Przykład tablica 2-wymiarowa Tak naprawdę nie istnieją w C! Tak naprawdę C i Java dopuszczają tworzenie tablic tablic tablica 2-wymiarowa = tablica (zwykłych) tablic tablica 3-wymiarowa
Reprezentacja symboli w komputerze.
Reprezentacja symboli w komputerze. Znaki alfabetu i łańcuchy znakowe. Programowanie Proceduralne 1 ASCII The American Standard Code for Information Interchange, 1968 r. 7 bitów, liczby z zakresu 0-127
Podstawy programowania 1
Podstawy programowania 1 Krzysztof Grudzień kgrudzi@kis.p.lodz.pl Wykład nr 2 1 Plan spotkań Wskaźniki Tablice jednowymiarowe & wska źniki. Programowanie w C. Wikibooks 2 Co to jest wskaźnik?? Wskaźnik
Tablice, funkcje - wprowadzenie
Tablice, funkcje - wprowadzenie Przemysław Gawroński D-10, p. 234 Wykład 5 25 marca 2019 (Wykład 5) Tablice, funkcje - wprowadzenie 25 marca 2019 1 / 12 Outline 1 Tablice jednowymiarowe 2 Funkcje (Wykład
Pliki. Informacje ogólne. Obsługa plików w języku C
Pliki Informacje ogólne Plik jest pewnym zbiorem danych, zapisanym w systemie plików na nośniku danych. Może posiadać określone atrybuty, a odwołanie do niego odbywa się poprzez nazwę. Każdy plik ma skończoną
Katedra Elektrotechniki Teoretycznej i Informatyki. wykład 9 - sem.iii. Dr inż. M. Czyżak
Katedra Elektrotechniki Teoretycznej i Informatyki wykład 9 - sem.iii Dr inż. M. Czyżak Język ANSI C tablice znaków Tablice znaków (łańcuchy) Tablice znaków stanowią specjalny rodzaj tablic o budowie ułatwiającej
Programowanie w C++ Wykład 2. Katarzyna Grzelak. 4 marca K.Grzelak (Wykład 1) Programowanie w C++ 1 / 44
Programowanie w C++ Wykład 2 Katarzyna Grzelak 4 marca 2019 K.Grzelak (Wykład 1) Programowanie w C++ 1 / 44 Na poprzednim wykładzie podstawy C++ Każdy program w C++ musi mieć funkcję o nazwie main Wcięcia
Wprowadzenie do tablic znaków (łańcuchów) w ANSI C
Wprowadzenie do tablic znaków (łańcuchów) w ANSI C Tablice znaków stanowią specjalny rodzaj tablic o budowie ułatwiającej przetwarzanie tekstów. Przetwarzanie obejmuje szereg operacji takich jak tworzenie,
Informatyka I. Typy danych. Operacje arytmetyczne. Konwersje typów. Zmienne. Wczytywanie danych z klawiatury. dr hab. inż. Andrzej Czerepicki
Informatyka I Typy danych. Operacje arytmetyczne. Konwersje typów. Zmienne. Wczytywanie danych z klawiatury. dr hab. inż. Andrzej Czerepicki Politechnika Warszawska Wydział Transportu 2019 1 Plan wykładu
dr inż. Jarosław Forenc
Informatyka 2 Politechnika Białostocka - Wydział Elektryczny Elektrotechnika, semestr III, studia niestacjonarne I stopnia Rok akademicki 2011/2012 Pracownia nr 9 (20.01.2012) dr inż. Jarosław Forenc Rok
utworz tworzącą w pamięci dynamicznej tablicę dwuwymiarową liczb rzeczywistych, a następnie zerującą jej wszystkie elementy,
Lista 3 Zestaw I Zadanie 1. Zaprojektować i zaimplementować funkcje: utworz tworzącą w pamięci dynamicznej tablicę dwuwymiarową liczb rzeczywistych, a następnie zerującą jej wszystkie elementy, zapisz
Laboratorium 3: Tablice, tablice znaków i funkcje operujące na ciągach znaków. dr inż. Arkadiusz Chrobot dr inż. Grzegorz Łukawski
Laboratorium 3: Tablice, tablice znaków i funkcje operujące na ciągach znaków dr inż. Arkadiusz Chrobot dr inż. Grzegorz Łukawski 7 kwietnia 2014 1. Wprowadzenie Pierwsza część instrukcji zawiera informacje
Podstawy programowania w języku C++
Podstawy programowania w języku C++ Część dziewiąta Tablice a zmienne wskaźnikowe Wersja skrócona, tylko C++ Autor Roman Simiński Kontakt roman.siminski@us.edu.pl www.us.edu.pl/~siminski Niniejsze opracowanie
Katedra Elektrotechniki Teoretycznej i Informatyki. wykład 7- sem.iii. M. Czyżak
Katedra Elektrotechniki Teoretycznej i Informatyki wykład 7- sem.iii M. Czyżak Język C tablice znaków Tablice znaków (łańcuchy) Tablice znaków stanowią specjalny rodzaj tablic o budowie ułatwiającej przetwarzanie
. Podstawy Programowania 1. Łańcuchy znaków. Arkadiusz Chrobot. 25 listopada 2015
.. Podstawy Programowania 1 Łańcuchy znaków Arkadiusz Chrobot Zakład Informatyki 25 listopada 2015 1 / 47 Plan.1 Operacje na pojedynczych znakach.2 Typ danych dla ciągów znaków.3 Inicjacja łańcuchów.4
iii. b. Deklaracja zmiennej znakowej poprzez podanie znaku
Języki i paradygmaty programowania 1 studia stacjonarne 2018/19 Lab 5. Stałe i zmienne znakowe. Tablice. Wskaźniki do tablic. Operacje na wskaźnikach. Instrukcja switch, case. Wyrażenie przecinkowe. Funkcje
Programowanie w C++ Wykład 5. Katarzyna Grzelak. 26 marca kwietnia K.Grzelak (Wykład 1) Programowanie w C++ 1 / 40
Programowanie w C++ Wykład 5 Katarzyna Grzelak 26 marca 2018 9 kwietnia 2018 K.Grzelak (Wykład 1) Programowanie w C++ 1 / 40 Pojęcia z poprzedniego wykładu Podział programu na funkcje podział na niezależne
Typy złożone. Struktury, pola bitowe i unie. Programowanie Proceduralne 1
Typy złożone Struktury, pola bitowe i unie. Programowanie Proceduralne 1 Typy podstawowe Typy całkowite: char short int long Typy zmiennopozycyjne float double Modyfikatory : unsigned, signed Typ wskaźnikowy
Zaawansowane programowanie w języku C++ Biblioteka standardowa
Zaawansowane programowanie w języku C++ Biblioteka standardowa Prezentacja jest współfinansowana przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego w projekcie pt. Innowacyjna dydaktyka
Stałe, znaki, łańcuchy znaków, wejście i wyjście sformatowane
Stałe, znaki, łańcuchy znaków, wejście i wyjście sformatowane Stałe Oprócz zmiennych w programie mamy też stałe, które jak sama nazwa mówi, zachowują swoją wartość przez cały czas działania programu. Można
1 P roste e t ypy p d a d n a ych c - c ąg ą g d a d l a szy 2 T y T py p z ł z o ł żo ż ne e d a d n a ych c : T BLICE
1. Proste typy danych- ciąg dalszy 2. Typy złożone danych : TABLICE Wykład 3 ZMIENNE PROSTE: TYPY WBUDOWANE Typy zmiennoprzecinkowe: float double long double Różne rozmiary bajtowe. W konsekwencji różne
Pliki. Informacje ogólne. Obsługa plików w języku C
Pliki Informacje ogólne Plik jest pewnym zbiorem danych, zapisanym w systemie plików na nośniku danych (np. dysku twardym, pendrive, płycie DVD itp.). Może posiadać określone atrybuty, a odwołanie do niego
Stałe i zmienne znakowe. Stała znakowa: znak
Stałe i zmienne znakowe. Stała znakowa: znak Na przykład: a, 1, 0 c Każdy znak jest reprezentowany w pamięci przez swój kod. Kody alfanumerycznych znaków ASCII to liczby z przedziału [32, 127]. Liczby
Struktura programu. Projekty złożone składają się zwykłe z różnych plików. Zawartość każdego pliku programista wyznacza zgodnie z jego przeznaczeniem.
Struktura programu Projekty złożone składają się zwykłe z różnych plików. Zawartość każdego pliku programista wyznacza zgodnie z jego przeznaczeniem. W ostatnich latach najbardziej używanym stylem oprogramowania
Laboratorium 6: Dynamiczny przydział pamięci. dr inż. Arkadiusz Chrobot dr inż. Grzegorz Łukawski
Laboratorium 6: Dynamiczny przydział pamięci dr inż. Arkadiusz Chrobot dr inż. Grzegorz Łukawski 15 maja 2015 1. Wprowadzenie Instrukcja poświęcona jest dynamicznemu przydziałowi i zwalnianiu pamięci w
2 Przygotował: mgr inż. Maciej Lasota
Laboratorium nr 2 1/7 Język C Instrukcja laboratoryjna Temat: Wprowadzenie do języka C 2 Przygotował: mgr inż. Maciej Lasota 1) Wprowadzenie do języka C. Język C jest językiem programowania ogólnego zastosowania
Wykład 2 Składnia języka C# (cz. 1)
Wizualne systemy programowania Wykład 2 Składnia języka C# (cz. 1) 1 dr Artur Bartoszewski -Wizualne systemy programowania, sem. III- WYKŁAD Wizualne systemy programowania Budowa projektu 2 Struktura programu
#include <stdio.h> void main(void) { int x = 10; long y = 20; double s; s = x + y; printf ( %s obliczen %d + %ld = %f, Wynik, x, y, s ); }
OPERACJE WEJŚCIA / WYJŚCIA Funkcja: printf() biblioteka: wysyła sformatowane dane do standardowego strumienia wyjściowego (stdout) int printf ( tekst_sterujący, argument_1, argument_2,... ) ;
Microsoft IT Academy kurs programowania
Microsoft IT Academy kurs programowania Podstawy języka C# Maciej Hawryluk Język C# Język zarządzany (managed language) Kompilacja do języka pośredniego (Intermediate Language) Kompilacja do kodu maszynowego
Programowanie w C++ Wykład 2. Katarzyna Grzelak. 5 marca K.Grzelak (Wykład 1) Programowanie w C++ 1 / 41
Programowanie w C++ Wykład 2 Katarzyna Grzelak 5 marca 2018 K.Grzelak (Wykład 1) Programowanie w C++ 1 / 41 Reprezentacje liczb w komputerze K.Grzelak (Wykład 1) Programowanie w C++ 2 / 41 Reprezentacje
Instytut Mechaniki i Inżynierii Obliczeniowej Wydział Mechaniczny Technologiczny Politechnika Śląska
Instytut Mechaniki i Inżynierii Obliczeniowej www.imio.polsl.pl fb.com/imiopolsl @imiopolsl Wydział Mechaniczny Technologiczny Politechnika Śląska Języki programowania z programowaniem obiektowym Laboratorium
Programowanie w C Typ wskaźnikowy do typu znakowego i operacje na łańcuchach
Programowanie w C Typ wskaźnikowy do typu znakowego i operacje na łańcuchach Artur Opaliński (pokój E112) e-mail: (p. wykład administracyjny) URL: (p. wykład administracyjny) Treść wykładu Podstawowe funkcje
Wstęp. #define include include include include include include
1 FW WSTĘP 1 1. Wstęp. Przedstawiany tu program po wczytaniu tekstu ze standardowego wejścia wypisuje uporządkowaną alfabetycznie listę słów wraz z liczbą ich wystąpień w podanym tekście. Przez słowo rozumiemy
Podstawy programowania. Wykład: 9. Łańcuchy znaków. dr Artur Bartoszewski -Podstawy programowania, sem 1 - WYKŁAD
Podstawy programowania Wykład: 9 Łańcuchy znaków 1 dr Artur Bartoszewski -Podstawy programowania, sem 1 - WYKŁAD Tablica znaków w językach C i C++ (oraz pochodnych) łańcuch znaków przechowywany jest jako
PARADYGMATY PROGRAMOWANIA Wykład 3
PARADYGMATY PROGRAMOWANIA Wykład 3 Definiowanie operatorów i ich przeciążanie Przykłady zastosowania operatorów: a) operator podstawienia ( = ) obiektów o złożonej strukturze, b) operatory działania na
Funkcja (podprogram) void
Funkcje Co to jest funkcja? Budowa funkcji Deklaracja, definicja i wywołanie funkcji Przykłady funkcji definiowanych przez programistę Przekazywanie argumentów do funkcji Tablica jako argument funkcji
lekcja 8a Gry komputerowe MasterMind
lekcja 8a Gry komputerowe MasterMind Posiadamy już elementarną wiedzę w zakresie programowania. Pora więc zabrać się za rozwiązywanie problemów bardziej złożonych, które wymagają zastosowania typowych
Podstawy programowania. Wykład 6 Wskaźniki. Krzysztof Banaś Podstawy programowania 1
Podstawy programowania. Wykład 6 Wskaźniki Krzysztof Banaś Podstawy programowania 1 Adresy zmiennych Język C pozwala na operowanie adresami w pamięci stąd, między innymi, kwalifikowanie C jako języka relatywnie
Ćwiczenie 4. Obsługa plików. Laboratorium Podstaw Informatyki. Kierunek Elektrotechnika. Laboratorium Podstaw Informatyki Strona 1.
Laboratorium Podstaw Informatyki Strona 1 Laboratorium Podstaw Informatyki Kierunek Elektrotechnika Ćwiczenie 4 Obsługa plików Kraków 2010 Laboratorium Podstaw Informatyki Strona 2 Obsługa plików Zanim
Laboratorium 1. Programowanie II - Kierunek Informatyka. dr inż. Janusz Słupik. Gliwice, 2015. Wydział Matematyki Stosowanej Politechniki Śląskiej
Laboratorium 1 - Kierunek Informatyka Wydział Matematyki Stosowanej Politechniki Śląskiej Gliwice, 2015 c Copyright 2015 Janusz Słupik Punkty Na laboratorium można zdobyć 60 punktów. Ocena ogólna z zajęć:
#include <stdio.h> int main( ) { int x = 10; long y = 20; double s; s = x + y; printf ( %s obliczen %d + %ld = %f, Wynik, x, y, s ); }
OPERACJE WEJŚCIA / WYJŚCIA Funkcja: printf() biblioteka: wysyła sformatowane dane do standardowego strumienia wyjściowego (stdout) int printf ( tekst_sterujący, argument_1, argument_2,... ) ;
Języki i metodyka programowania. Typy, operatory, wyrażenia. Wejście i wyjście.
Typy, operatory, wyrażenia. Wejście i wyjście. Typy, operatory, wyrażenia Zmienna: [] [ '[' ']' ] ['=' ]; Zmienna to fragment pamięci o określonym
ISO/ANSI C - funkcje. Funkcje. ISO/ANSI C - funkcje. ISO/ANSI C - funkcje. ISO/ANSI C - funkcje. ISO/ANSI C - funkcje
Funkcje (podprogramy) Mianem funkcji określa się fragment kodu, który może być wykonywany wielokrotnie z różnych miejsc programu. Ogólny zapis: typ nazwa(argumenty) ciało funkcji typ określa typ danych
Dr inż. Grażyna KRUPIŃSKA. D-10 pokój 227 WYKŁAD 7 WSTĘP DO INFORMATYKI
Dr inż. Grażyna KRUPIŃSKA Grazyna.Krupinska@fis.agh.edu.pl D-10 pokój 227 WYKŁAD 7 WSTĘP DO INFORMATYKI Wyrażenia 2 Wyrażenia w języku C są bardziej elastyczne niż wyrażenia w jakimkolwiek innym języku
PODSTAW PROGRAMOWANIA WYKŁAD 6 WSKAŹNIKI
PODSTAW PROGRAMOWANIA WYKŁAD 6 WSKAŹNIKI Wskaźnik jest zmienną, która zawiera adres (wskazanie) początku dowolnego obszaru w pamięci komputera, (np. może być to adres obszaru danych lub adres kodu programu)
Laboratorium 5: Tablice. Wyszukiwanie binarne
Wojciech Myszka Laboratorium 5: Tablice. Wyszukiwanie binarne 2016-05-07 09:02:17 +0200 1. Tablice Do tej pory nie było potrzeby odwoływać się do zmiennych złożonych. Programy były bardzo proste i korzystały
Narzędzia internacjonalizacji programów
Spis treści -1 Pojęcia Mechanizm locale Mechanizm locale a Xlib Kto jeszcze nie śpi? Tłumaczenie komunikatów catgets Pakiet gettext (Nawiasem mówiąc) Nowe funkcje glibc 2.2 Problemy Marcin Woliński Narzędzia
1. Typy zmiennych. 2. Typy podstawowe: char short int int long int float
KURS C/C++ WYKŁAD 4 1. Typy zmiennych 2. Typy podstawowe 3. Stałe 3.1. Stałe całkowite 3.2. Stałe zmiennoprzecinkowe 3.2. Stałe znakowe 3.4. Stałe tekstowe 4. Typy pochodne 4.2. Typ void 4.2. Tablice 4.2.1.
Podstawy programowania. Wykład Funkcje. Krzysztof Banaś Podstawy programowania 1
Podstawy programowania. Wykład Funkcje Krzysztof Banaś Podstawy programowania 1 Programowanie proceduralne Pojęcie procedury (funkcji) programowanie proceduralne realizacja określonego zadania specyfikacja
wykład II uzupełnienie notatek: dr Jerzy Białkowski Programowanie C/C++ Język C - funkcje, tablice i wskaźniki wykład II dr Jarosław Mederski Spis
i cz. 2 Programowanie uzupełnienie notatek: dr Jerzy Białkowski 1 i cz. 2 2 i cz. 2 3 Funkcje i cz. 2 typ nazwa ( lista-parametrów ) { deklaracje instrukcje } i cz. 2 typ nazwa ( lista-parametrów ) { deklaracje
Tablice. int rozmiar; cout << Jaki ma być rozmiar tabeli? ; cin >> rozmiar; { int tablica[rozmiar]; /* TU JEST ŹLE */... }
Tablice grupa obiektów tego samego typu tablica tablica ciąg obiektów tego samego typu, zajmujący ciągły obszar w pamięci korzyść zamiast wielu definicji poszczególnych obiektów jedna wspólna; odniesienia
Podstawy Informatyki. Inżynieria Ciepła, I rok. Wykład 10 Kurs C++
Podstawy Informatyki Inżynieria Ciepła, I rok Wykład 10 Kurs C++ Historia Lata 70-te XX w język C (do pisania systemów operacyjnych) "The C programming language" B. Kernighan, D. Ritchie pierwszy standard
Wskaźniki w C. Anna Gogolińska
Wskaźniki w C Anna Gogolińska Zmienne Zmienną w C można traktować jako obszar w pamięci etykietowany nazwą zmiennej i zawierający jej wartość. Przykład: kod graficznie int a; a a = 3; a 3 Wskaźniki Wskaźnik
Języki i metody programowania. Omówienie języków C, C++ i Java
Języki i metody programowania Omówienie języków C, C++ i Java Język C Język programowania ogólnego przeznaczenia Historia: M. Richards - BCPL - lata 60-te ubiegłego stulecia K. Thompson - B dla UNIX (DEC
Laboratorium 10: Maszyna stanów
Wojciech Myszka Laboratorium 10: Maszyna stanów 2016-05-07 09:05:39 +0200 1. Wprowadzenie Laboratorium poświęcone jest operacjom na napisach (ciągach znaków). Przypominam, że: a to stała typu char o wartości
1. Wartość, jaką odczytuje się z obszaru przydzielonego obiektowi to: a) I - wartość b) definicja obiektu c) typ oboektu d) p - wartość
1. Wartość, jaką odczytuje się z obszaru przydzielonego obiektowi to: a) I - wartość b) definicja obiektu c) typ oboektu d) p - wartość 2. Poprawna definicja wskażnika b to: a) float *a, **b = &a; b) float
Podstawy Programowania. Przetwarzanie napisów, drzewa binarne
Podstawy Programowania Wykład XI Przetwarzanie napisów, drzewa binarne Robert Muszyński ZPCiR ICT PWr Zagadnienia: reprezentacja napisów znakowych, operowanie na napisach: porównywanie, kopiowanie, łączenie,
1. Wprowadzanie danych z klawiatury funkcja scanf
1. Wprowadzanie danych z klawiatury funkcja scanf Deklaracja int scanf ( const char *format, wskaźnik, wskaźnik,... ) ; Biblioteka Działanie stdio.h Funkcja scanf wczytuje kolejne pola (ciągi znaków),
MATERIAŁY DO ZAJĘĆ II
MATERIAŁY DO ZAJĘĆ II Zmienne w C# Spis treści I. Definicja zmiennej II. Hierarchia typów (CTS) III. Typy wbudowane IV. Deklaracja zmiennych V. Literały VI. Pobieranie i wypisywanie wartości zmiennych
Podstawy programowania skrót z wykładów:
Podstawy programowania skrót z wykładów: // komentarz jednowierszowy. /* */ komentarz wielowierszowy. # include dyrektywa preprocesora, załączająca biblioteki (pliki nagłówkowe). using namespace
1 Podstawy c++ w pigułce.
1 Podstawy c++ w pigułce. 1.1 Struktura dokumentu. Kod programu c++ jest zwykłym tekstem napisanym w dowolnym edytorze. Plikowi takiemu nadaje się zwykle rozszerzenie.cpp i kompiluje za pomocą kompilatora,
Wykład II. Programowanie II - semestr II Kierunek Informatyka. dr inż. Janusz Słupik. Wydział Matematyki Stosowanej Politechniki Śląskiej
Wykład II - semestr II Kierunek Informatyka Wydział Matematyki Stosowanej Politechniki Śląskiej Gliwice, 2015 c Copyright 2015 Janusz Słupik Operacje dyskowe - zapis do pliku #include #include
Zajęcia 4 procedury i funkcje
Zajęcia 4 procedury i funkcje 1. Napisz funkcję, która dokonuje dodania dwóch liczb przekazanych jako parametry. Następnie: zmień wartości zmiennych przekazanych jako parametry wewnątrz tej funkcji, ustaw
Szablony funkcji i szablony klas
Bogdan Kreczmer bogdan.kreczmer@pwr.wroc.pl Zakład Podstaw Cybernetyki i Robotyki Instytut Informatyki, Automatyki i Robotyki Politechnika Wrocławska Kurs: Copyright c 2011 Bogdan Kreczmer Niniejszy dokument
Wykład IV PASCAL - łańcuch znaków, - procedury i funkcje, - sortowanie bąbelkowe
Podstawy programowania Wykład IV PASCAL - łańcuch znaków, - procedury i funkcje, - sortowanie bąbelkowe 1 Podstawy programowania Część I Łańcuchy znaków 2 I. Zmienne łańcuchowe Klasyfikacja zmiennych statycznych
Wstęp do programowania obiektowego. WYKŁAD 3 Dziedziczenie Pola i funkcje statyczne Funkcje zaprzyjaźnione, this
Wstęp do programowania obiektowego WYKŁAD 3 Dziedziczenie Pola i funkcje statyczne Funkcje zaprzyjaźnione, this 1 Nazwa typu Rozmiar Zakres Uwagi bool 1 bit wartości true albo false stdbool.h TYPY ZNAKOWE
Tablice Napisy Funkcje i procedury Pliki
Tablice Napisy Funkcje i procedury Pliki Funkcje i procedury Poniekąd takie samo jak w Javie: Funkcje i procedury Poniekąd, bo: 1. Można zwrócić kilka wartości na raz 2. Parametry mogą być przekazywane
Co to jest sterta? Sterta (ang. heap) to obszar pamięci udostępniany przez system operacyjny wszystkim działającym programom (procesom).
Zarządzanie pamięcią Pamięć: stos i sterta Statyczny i dynamiczny przydział pamięci Funkcje ANSI C do zarządzania pamięcią Przykłady: Dynamiczna tablica jednowymiarowa Dynamiczna tablica dwuwymiarowa 154
Temat: Dynamiczne przydzielanie i zwalnianie pamięci. Struktura listy operacje wstawiania, wyszukiwania oraz usuwania danych.
Temat: Dynamiczne przydzielanie i zwalnianie pamięci. Struktura listy operacje wstawiania, wyszukiwania oraz usuwania danych. 1. Rodzaje pamięci używanej w programach Pamięć komputera, dostępna dla programu,
Podstawy Programowania
Podstawy Programowania Wykład XI Przetwarzanie napisów, drzewa binarne Robert Muszyński Katedra Cybernetyki i Robotyki, PWr Zagadnienia: reprezentacja napisów znakowych, operowanie na napisach: porównywanie,