Laboratorium 6: Dynamiczny przydział pamięci. dr inż. Arkadiusz Chrobot dr inż. Grzegorz Łukawski

Wielkość: px
Rozpocząć pokaz od strony:

Download "Laboratorium 6: Dynamiczny przydział pamięci. dr inż. Arkadiusz Chrobot dr inż. Grzegorz Łukawski"

Transkrypt

1 Laboratorium 6: Dynamiczny przydział pamięci dr inż. Arkadiusz Chrobot dr inż. Grzegorz Łukawski 15 maja 2015

2 1. Wprowadzenie Instrukcja poświęcona jest dynamicznemu przydziałowi i zwalnianiu pamięci w języku c. Opisano w niej również podstawy tworzenia dynamicznych struktur danych. W rozdziale pierwszym zawarte są informacje na temat funkcji umożliwiających alokację i zwalnianie pamięci w trakcie wykonania programu. Rozdział drugi zawiera opis dwóch funkcji, które przydatne są gdy trzeba wykonać pewne proste operacje na zawartości określonych obszarów pamięci operacyjnej. W rozdziale trzecim przedstawiony jest sposób definiowania typów bazowych najczęściej używanych dynamicznych struktur danych. Rozdział czwarty zawiera opis mechanizmu wykrywania wycieków pamięci (ang. memory leaks debugger), który oferowany jest przez kompilator gcc. Ostatni rozdział zawiera przykładowy program używający dynamicznego przydziału pamięci. 2. Funkcje przydziału i zwalniania pamięci Język c oferuje trzy standardowe funkcję do dynamicznego przydziału pamięci i jedną funkcję do jej zwalniania. Aby z nich skorzystać należy w kodzie źródłowym programu załączyć plik nagłówkowy stdlib.h Przydział pamięci Najprostszym sposobem dynamicznego przydziału obszaru pamięci operacyjnej jest użycie funkcji malloc(). Funkcja ta przyjmuje jeden argument, którym jest wyrażony w bajtach rozmiar przydzielanego obszaru pamięci. Argument ten może być podany jako zwykła liczba, ale zazwyczaj do określenia potrzebnej liczby bajtów używamy operatora sizeof(). Funkcja malloc() zwraca wartość typu void *, którą jest adres początku przydzielonego obszaru. Jeśli nie uda się alokacja pamięci o podanym rozmiarze, to funkcja ta zwróci wartość null. Po każdym wywołaniu malloc() powinniśmy sprawdzać, czy nie wystąpił taki przypadek. Zwrócony adres możemy zapisać do zmiennej wskaźnikowej dowolnego typu, ale zaleca się wykonać przy tym rzutowanie na na typ tej zmiennej. Zostanie to pokazane w przykładowym programie. Obszar pamięci przydzielony przez tę funkcję nie jest zerowany i może zawierać przypadkowe wartości. Funkcja calloc() działa podobnie jak malloc(), została jednak stworzona w celu ułatwienia przydziału pamięci na tablice. Pobiera zatem dwa argumenty. Pierwszym jest liczba elementów w tworzonej tablicy, a drugim jest rozmiar pojedynczego elementu wyrażony w bajtach. Przydzielony przez nią obszar pamięci jest wyzerowany. Pod innymi względami nie różni się od malloc() i wszystkie zamieszczone wyżej uwagi do tej funkcji stosują się również do niej. Funkcja realloc() służy do zmiany (zmniejszenia lub zwiększenia) rozmiaru przydzielonego obszaru pamięci. Zawartość pamięci otrzymanej po wywołaniu tej funkcji nie jest inicjowana, co jest szczególnie ważne, jeśli chcemy powiększyć przydzielony obszar bez utraty jego zawartości. Funkcja realloc() jako argumenty przyjmuje wskaźnik na obszar, którego wielkość trzeba zmienić oraz nowy rozmiar obszaru wyrażony w bajtach. Jeśli pierwszy z argumentów będzie miał wartość null, to realloc() zadziała tak samo jak malloc(). Jeśli drugi z argumentów będzie miał wartość zero, to funkcja zwolni przydzielony blok pamięci. Typ wartości zwracanej przez realloc() jest taki sam jak dla wcześniej opisanych funkcji przydziału pamięci. Jeśli zmiana wielkości obszaru się nie powiedzie, a może mieć to miejsce tylko w przypadku jego powiększania, to zwracana jest wartość null, ale sam obszar zostaje nienaruszony i wskaźnik przekazany funkcji jako pierwszy argument będzie nadal wskaźnikiem poprawnym. Wartość null jest zwracana przez funkcję również wtedy, gdy jej drugi argument miał wartość zero Zwalnianie pamięci Do zwalnienia pamięci przydzielonej dowolną z wyżej opisanych funkcji służy funkcja free(). Funkcja ta nie zwraca żadnej wartości, ale przyjmuje jeden argument będący wskaźnikiem na obszar pamięci do zwolnienia. Jeśli ten wskaźnik będzie miał przed wywołaniem free() wartość null, to nie zostanie wykonana żadna operacja. Jeśli jednak będzie on wskazywał na już zwolniony obszar pamięci, to sposób zachowania się funkcji fee() w takim wypadku nie jest określony. Zaleca się zatem, aby zaraz po wywołaniu tej funkcji wskaźnikowi, który był jej argumentem nadać wartość null. Zapobiega to również przypadkowemu użyciu wskaźnika na zwolniony obszar pamięci w innym miejscu programu. 1

3 3. Manipulowanie obszarami pamięci Po włączeniu w programie pliku nagłówkowego string.h możemy korzystać nie tylko z opisywanych w jednej ze wcześniejszych instrukcji funkcji do manipulacji ciągami znaków, ale również do dwóch funkcji, których działanie jest bardziej ogólne. Obie działają na dowolnych obszarach pamięci o zadanej wielkości. Pierwszą z nich jest funkcja memset(). Służy ona do wypełniania obszaru pamięci zadaną wartością. Jako pierwszy argument przyjmuje wskaźnik na obszar pamięci, który ma zostać wypełniony. Może to być równie dobrze obszar przydzielony dynamicznie, jak i statycznie. Drugim argumentem jest wartość, którą ten obszar trzeba wypełnić, może to być np. znak, a trzecim jest rozmiar wypełnianego obszaru podany w bajtach. Wartością zwracaną jest wskaźnik na początek tego obszaru, ale ta wartość najczęściej jest ignorowana. Funkcja memset() jest często stosowana do zerowania obszarów pamięci, np. tablic. Drugą funkcją jest memcpy(), która służy do kopiowania zawartości obszarów pamięci. Najczęściej za jej pomocą kopiuje się tablice, za wyjątkiem tablic znakowych, w których przypadku używa się opisanych wcześniej strcpy() lub strncpy(). Funkcja memcpy() przyjmuje trzy argumenty. Pierwszym jest wskaźnik na obszar pamięci do którego mają być kopiowane dane. Drugim jest wskaźnik na obszar pamięci, z którego mają być kopiowane dane. Obszary te nie powinny na siebie nachodzić, a więc nie można za pomocą tej funkcji np. kopiować elementów tablicy do niej samej. Trzecim argumentem jest liczba bajtów, które mają być przekopiowane. Funkcja zwraca wskaźnik na obszar docelowy, ale ta wartość jest najczęściej ignorowana. W pliku nagłówkowym string.h zadeklarowano również inne funkcje o działaniu podobnym do memcpy() lub memset(). Są to np. funkcje memmove() i memccpy(). Ich działanie nie będzie jednak opisywane w tej instrukcji. 4. Definiowanie typów bazowych dynamicznych struktur danych Bazowe typy danych takich struktur jak listy, kolejki stosy i drzewa są definiowane z użyciem struktur ze wskaźnikami. Listing 1 zawiera definicję przykładowego bazowego typu danych, który może być użyty do budowy np. jednokierunkowej listy liniowej. Zawarto w nim również deklarację zmiennej wskaźnikowej tego typu. struct list_node { int a; struct list_node *next; }; struct list_node *first; Listing 1: Typ bazowy listy jednokierunkowej i zmienna wskaźnikowa Taki sposób definiowania typu bazowego struktury danych ma tę zaletę, że w każdym miejscu jego użycia jawnie jest zapisane, iż jest to typ bazujący na strukturze. Jego główną wadą jest rozciągłość zapisu. Przy deklarowaniu zmiennych globalnych i lokalnych oraz parametrów i typów wartości zwracanych przez funkcje należy zawsze powtarzać słowo kluczowe struct. Jeśli więc funkcja zwraca wskaźnik na element kolejki i przyjmuje jako argumenty dwa wskaźniki, odpowiednio na początek i koniec tej kolejki, to prototyp takiej funkcji jest bardzo długi, co zmniejsza jego czytelność. Aby poradzić sobie z tym problemem można skrócić zapis typu bazowego używając słowa kluczowego typedef. Służy ono do tworzenia nowych nazw dla wbudowanych lub zdefiniowanych przez programistę typów danych. Sposób jego użycia jest następujący: typedef typ_danych nowa_nazwa; Kod z listingu 1 może zatem zostać zapisany krócej przy użyciu słowa kluczowego typedef (listing 2). 2

4 typedef struct list_node { int a; struct list_node *next; } node; node *first; Listing 2: Użycie typedef dla typu bazowego dynamicznej struktury danych Dzięki temu rozwiązaniu zapis nazwy typu bazowego znacznie się skraca, jednakże z tego zapisu nie możemy wywnioskować jaki tak na prawdę jest to typ. Informacja o tym, że jego definicja oparta jest na strukturze zostaje zatracona. To rozwiązanie można więc swobodnie stosować tylko w programach o niewielkich rozmiarach. W innych przypadkach należy stosować je rozważnie, a korzystać głownie z pierwszego z przedstawionych sposobów definiowania typów bazowych dla dynamicznych struktur danych. 5. Wykrywanie wycieków pamięci Jednym z najczęściej popełnianych przez programistów błędów podczas korzystania z dynamicznego przydziału pamięci jest tracenie adresów do przydzielonych obszarów pamięci. W ten sposób powstają tzw. wycieki pamięci, czyli obszary pamięci, do których nie można się dostać i nie można ich zwolnić. W przeciwieństwie do takich błędów jak użycie niewłaściwego wskaźnika, przyczyny wycieków pamięci są trudne do wykrycia, bowiem ich skutki ujawniają się zawsze z pewnym opóźnieniem. Najczęściej wtedy, gdy nie ma już wolnej pamięci dla nowych przydziałów i nie można zwolnić przydzielonych obszarów, bo albo są w użyciu, albo uległy wyciekowi. Kompilator gcc zapewnia mechanizm, który ułatwia lokalizację przyczyn wycieków pamięci. Ten mechanizm składa się z dwóch funkcji języka c oraz jednego polecenia powłoki. Aby go użyć najpierw do kodu źródłowego musimy dołączyć plik nagłówkowy mcheck.h. Następnie w kodzie źródłowym, przed wszystkimi przydziałami pamięci umieszczamy wywołanie funkcji mtrace(). Wywołanie drugiej funkcji, jaką jest muntrace() umieszczamy za wszystkimi zwolnieniami obszarów przydzielonej pamięci. Program powinniśmy skompilować z opcją dodającą informacje dla debuggera, czyli -g. Przed uruchomieniem skompilowanego programu należy w powłoce systemowej utworzyć zmienną środowiskową o nazwie malloc_trace, której wartością będzie ścieżka dostępu do pliku tekstowego zawierającego informacje o ewentualnych wyciekach pamięci. W przypadku powłoki bash możemy taką zmienną stworzyć następująco: export malloc_trace=./plik.txt Proszę zwrócić uwagę na brak spacji po obu stronach znaku =. Kropka w ścieżce dostępu oznacza katalog bieżący. Jeśli plik memory.txt nie istnieje, to zostanie automatycznie stworzony po wydaniu tego polecenia. Po uruchomieniu programu informacje o ewentualnych wyciekach będą zapisane w tym pliku. Jego zawartość nie jest łatwa do odszyfrowania, dlatego stworzono osobny program - polecenie powłoki, który przedstawia zawarte w nim informacje w sposób czytelny. To polecenie nazywa się również mtrace i używamy go następująco: mtrace plik_wykonywalny plik.txt, gdzie plik_wykonywalny jest plikiem ze skompilowanym programem, a plik.txt zawiera dane o ewentualnych wyciekach pamięci. Jeśli do nich nie doszło, to na ekranie zobaczymy zdanie: No memory leaks. W przeciwnym przypadku zostanie wydrukowana tabela zawierająca informację o adresach obszarów pamięci, które nie zostały zwolnione, ich rozmiarze oraz miejscu w kodzie, gdzie zostały one utworzone. Liczby będą wypisane w kodzie szesnastkowym. 3

5 6. Przykładowy program - użycie stosu 1 #include<stdio.h> 2 #include<stdlib.h> 3 #include<string.h> 4 #include<mcheck.h> 5 6 typedef struct stack_node 7 { 8 char arg[100]; 9 struct stack_node *next; 10 } node; node *push(node *top, char *str) 13 { 14 node *new_node = NULL; 15 new_node = (node*)malloc(sizeof(node)); 16 if(new_node==null) { 17 fprintf(stderr,"błąd przydziału pamięci\n"); 18 return top; 19 } 20 strncpy(new_node->arg,str,100); 21 new_node->next=top; 22 return new_node; 23 } node *pop(node **top) 26 { 27 node *next = NULL, *old_top = NULL; 28 if(*top!=null) { 29 next=(*top)->next; 30 (*top)->next = NULL; 31 old_top = *top; 32 *top = next; 33 } 34 return old_top; 35 } int main(int argc, char **argv) 38 { 39 node *top = NULL; 40 int i; 41 mtrace(); 42 for(i=0;i<argc;i++) 43 top = push(top,argv[i]); 44 while(top) { 45 node *tmp = pop(&top); 46 printf("%s\n",tmp->arg); 47 free(tmp); 48 tmp=null; 49 } 50 muntrace(); 51 return 0; 52 } Listing 3: Program, który odkłada na stos swoje argumenty 4

6 Listing 3 zawiera kod programu odkładającego swoje argumenty wywołania na stos. Jeśli ten program zostanie wywołany bez argumentów, to na stos zostanie odłożona, a następnie zdjęta i wydrukowana na ekranie nazwa pod jaką został wywołany. Jeśli zostaną mu przekazane argumenty wywołania w dowolnej liczbie, to również zostaną one odłożone na stosie, a potem zdjęte i wydrukowane w osobnych wierszach na ekranie wraz z nazwą. Ze względu na specyfikę działania stosu te informacje zostaną wypisane w odwrotnej kolejności. W wierszach 6-9 zdefiniowano przy użyciu typedef typ bazowy stosu 1. Funkcja push() (wiersze 11-22) zapisuje poszczególne argumenty wywołania programu na stosie. Odpowiedzialna jest ona za tworzenie i dodawanie nowych elementów stosu. Ta funkcja przyjmuje dwa argumenty: wskaźnik na szczyt stosu (może mieć wartość null) i wskaźnik na ciąg znaków, który ma być zapisany w nowym elemencie stosu. Zwraca ona wskaźnik na nowy szczyt stosu lub stary szczyt stosu, jeśli nie udało się utworzyć nowego elementu. Do wypisywania informacji o niepowodzeniu realizacji przydziału pamięci (wiersz 16) wykorzystywana jest funkcja fprintf(). Jako pierwszy argument został jej podany wskaźnik do standardowego strumienia diagnostycznego (stderr), który związany jest z ekranem monitora. Z pewnych względów, które nie będą tu opisane, jest to rozwiązanie lepsze niż stosowanie funkcji printf() do wyświetlania opisu błędu. Do kopiowania argumentu, który zapisany jest w postaci łańcucha znaków (wiersz 19) użyta została funkcja strncpy(), gdyż pozwala ona ograniczyć liczbę kopiowanych znaków do wielkości, która mieści się w polu arg pojedynczego elementu stosu. Funkcja pop() zdejmuje pojedynczy element ze szczytu stosu. Jej implementacja jest bardziej skomplikowana niż funkcji push(). Ponieważ musi być zmodyfikowany wskaźnik na szczyt stosu, to do tej funkcji, jako argument, przekazywany jest jego adres (wiersz 44), stąd parametrem funkcji jest podwójny wskaźnik typ node (wiersz 24). Jego użycie komplikuje trochę odwołania do poszczególnych pól elementu szczytowego stosu (wiersze 28 i 29), ale jest niezbędne do prawidłowego działania programu. Funkcja pop() nie zwalnia pamięci przydzielonej na szczytowy element, a jedynie odłącza go od reszty stosu i zraca jego adres. Zwalnianie dokonywane jest po jej wywołaniu, w wierszu 46. Ponieważ argument wywołania programu zapisywany jest w tablicy znaków będącej integralną częścią pojedynczego elementu stosu, to rozwiązanie polegające na zwróceniu wskaźnika na łańcuch znaków i zwolnienie elementu w funkcji pop() jest błędne i nie zostało tu zastosowane. Przed odwołaniem do szczytowego elementu stosu funkcja sprawdza, czy on istnieje (wiersz 27). Jeśli nie, to zwracana jest przez nią wartość null. Obie opisane funkcje są wywoływane w funkcji main(). Proszę zwrócić uwagę na inicjowanie we wszystkich funkcjach zmiennych lokalnych, które są wskaźnikami, a także na nadawanie wskaźnikowi tmp wartości null, tuż po wywołaniu funkcji free(). Sposób wywołania funkcji pop() i push() pokazany jest w wierszach 44 i 42. Jeśli po skompilowaniu i wykonaniu wszystkich niezbędnych czynności opisanych w poprzednim rozdziale, uruchomimy program z np. trzema argumentami, to polecenie mtrace wypisze na ekranie informację, że nie ma żadnych wycieków pamięci. Jeśli jednak umieścimy w komentarzu wiersz 46, to po wykonaniu polecenia mtrace zobaczymy na ekranie informację podobną do tej: Memory not freed: Address Size Caller 0x b1460 0x70 at /home/arek/programming/c/mtrace/stack.c:14 0x b14e0 0x70 at /home/arek/programming/c/mtrace/stack.c:14 0x b1560 0x70 at /home/arek/programming/c/mtrace/stack.c:14 0x b15e0 0x70 at /home/arek/programming/c/mtrace/stack.c:14 1 Numery wierszy nie stanowią części kodu, zostały dodane wyłącznie w celu ułatwienia jego opisu. 5

Temat: Dynamiczne przydzielanie i zwalnianie pamięci. Struktura listy operacje wstawiania, wyszukiwania oraz usuwania danych.

Temat: Dynamiczne przydzielanie i zwalnianie pamięci. Struktura listy operacje wstawiania, wyszukiwania oraz usuwania danych. Temat: Dynamiczne przydzielanie i zwalnianie pamięci. Struktura listy operacje wstawiania, wyszukiwania oraz usuwania danych. 1. Rodzaje pamięci używanej w programach Pamięć komputera, dostępna dla programu,

Bardziej szczegółowo

Co to jest sterta? Sterta (ang. heap) to obszar pamięci udostępniany przez system operacyjny wszystkim działającym programom (procesom).

Co to jest sterta? Sterta (ang. heap) to obszar pamięci udostępniany przez system operacyjny wszystkim działającym programom (procesom). Zarządzanie pamięcią Pamięć: stos i sterta Statyczny i dynamiczny przydział pamięci Funkcje ANSI C do zarządzania pamięcią Przykłady: Dynamiczna tablica jednowymiarowa Dynamiczna tablica dwuwymiarowa 154

Bardziej szczegółowo

Wskaźniki. Informatyka

Wskaźniki. Informatyka Materiały Wskaźniki Informatyka Wskaźnik z punktu widzenia programisty jest grupą komórek pamięci (rozmiar wskaźnika zależy od architektury procesora, najczęściej są to dwa lub cztery bajty ), które mogą

Bardziej szczegółowo

Wskaźniki. Przemysław Gawroński D-10, p marca Wykład 2. (Wykład 2) Wskaźniki 8 marca / 17

Wskaźniki. Przemysław Gawroński D-10, p marca Wykład 2. (Wykład 2) Wskaźniki 8 marca / 17 Wskaźniki Przemysław Gawroński D-10, p. 234 Wykład 2 8 marca 2019 (Wykład 2) Wskaźniki 8 marca 2019 1 / 17 Outline 1 Wskaźniki 2 Tablice a wskaźniki 3 Dynamiczna alokacja pamięci (Wykład 2) Wskaźniki 8

Bardziej szczegółowo

Laboratorium 3: Tablice, tablice znaków i funkcje operujące na ciągach znaków. dr inż. Arkadiusz Chrobot dr inż. Grzegorz Łukawski

Laboratorium 3: Tablice, tablice znaków i funkcje operujące na ciągach znaków. dr inż. Arkadiusz Chrobot dr inż. Grzegorz Łukawski Laboratorium 3: Tablice, tablice znaków i funkcje operujące na ciągach znaków dr inż. Arkadiusz Chrobot dr inż. Grzegorz Łukawski 7 kwietnia 2014 1. Wprowadzenie Pierwsza część instrukcji zawiera informacje

Bardziej szczegółowo

ZASADY PROGRAMOWANIA KOMPUTERÓW

ZASADY PROGRAMOWANIA KOMPUTERÓW POLITECHNIKA WARSZAWSKA Instytut Automatyki i i Robotyki ZASADY PROGRAMOWANIA KOMPUTERÓW Język Język programowania: C/C++ Środowisko programistyczne: C++Builder 6 Wykład 9.. Wskaźniki i i zmienne dynamiczne.

Bardziej szczegółowo

Uzupełnienie dot. przekazywania argumentów

Uzupełnienie dot. przekazywania argumentów Uzupełnienie dot. przekazywania argumentów #include #include struct nowa { int f; char line[20000]; int k; } reprezentant; int main() { void funkcja7( struct nowa x); reprezentant.k=17;

Bardziej szczegółowo

Wskaźnik może wskazywać na jakąś zmienną, strukturę, tablicę a nawet funkcję. Oto podstawowe operatory niezbędne do operowania wskaźnikami:

Wskaźnik może wskazywać na jakąś zmienną, strukturę, tablicę a nawet funkcję. Oto podstawowe operatory niezbędne do operowania wskaźnikami: Wskaźniki są nieodłącznym elementem języka C. W języku C++ także są przydatne i korzystanie z nich ułatwia pracę, jednak w odróżnieniu do C wiele rzeczy da się osiągnąć bez ich użycia. Poprawne operowanie

Bardziej szczegółowo

Wstęp do programowania INP003203L rok akademicki 2018/19 semestr zimowy. Laboratorium 2. Karol Tarnowski A-1 p.

Wstęp do programowania INP003203L rok akademicki 2018/19 semestr zimowy. Laboratorium 2. Karol Tarnowski A-1 p. Wstęp do programowania INP003203L rok akademicki 2018/19 semestr zimowy Laboratorium 2 Karol Tarnowski karol.tarnowski@pwr.edu.pl A-1 p. 411B Plan prezentacji Komentarze Funkcja printf() Zmienne Łańcuchy

Bardziej szczegółowo

Podstawy programowania. Wykład 6 Wskaźniki. Krzysztof Banaś Podstawy programowania 1

Podstawy programowania. Wykład 6 Wskaźniki. Krzysztof Banaś Podstawy programowania 1 Podstawy programowania. Wykład 6 Wskaźniki Krzysztof Banaś Podstawy programowania 1 Adresy zmiennych Język C pozwala na operowanie adresami w pamięci stąd, między innymi, kwalifikowanie C jako języka relatywnie

Bardziej szczegółowo

Wskaźniki i dynamiczna alokacja pamięci. Spotkanie 4. Wskaźniki. Dynamiczna alokacja pamięci. Przykłady

Wskaźniki i dynamiczna alokacja pamięci. Spotkanie 4. Wskaźniki. Dynamiczna alokacja pamięci. Przykłady Wskaźniki i dynamiczna alokacja pamięci. Spotkanie 4 Dr inż. Dariusz JĘDRZEJCZYK Wskaźniki Dynamiczna alokacja pamięci Przykłady 11/3/2016 AGH, Katedra Informatyki Stosowanej i Modelowania 2 Wskaźnik to

Bardziej szczegółowo

Tablice, funkcje - wprowadzenie

Tablice, funkcje - wprowadzenie Tablice, funkcje - wprowadzenie Przemysław Gawroński D-10, p. 234 Wykład 5 25 marca 2019 (Wykład 5) Tablice, funkcje - wprowadzenie 25 marca 2019 1 / 12 Outline 1 Tablice jednowymiarowe 2 Funkcje (Wykład

Bardziej szczegółowo

Lab 9 Podstawy Programowania

Lab 9 Podstawy Programowania Lab 9 Podstawy Programowania (Kaja.Gutowska@cs.put.poznan.pl) Wszystkie kody/fragmenty kodów dostępne w osobnym pliku.txt. Materiały pomocnicze: Wskaźnik to specjalny rodzaj zmiennej, w której zapisany

Bardziej szczegółowo

1 Podstawy c++ w pigułce.

1 Podstawy c++ w pigułce. 1 Podstawy c++ w pigułce. 1.1 Struktura dokumentu. Kod programu c++ jest zwykłym tekstem napisanym w dowolnym edytorze. Plikowi takiemu nadaje się zwykle rozszerzenie.cpp i kompiluje za pomocą kompilatora,

Bardziej szczegółowo

dynamiczny przydział pamięci calloc() memset() memcpy( ) (wskaźniki!! )

dynamiczny przydział pamięci calloc() memset() memcpy( ) (wskaźniki!! ) dynamiczny przydział pamięci malloc() free() realloc() calloc() memset() memcpy( ) mempcpy( ) memmove() (wskaźniki!! ) 1 dynamiczny przydział pamięci void * memccpy (void * to, void * from, int c, int

Bardziej szczegółowo

Wskaźniki w C. Anna Gogolińska

Wskaźniki w C. Anna Gogolińska Wskaźniki w C Anna Gogolińska Zmienne Zmienną w C można traktować jako obszar w pamięci etykietowany nazwą zmiennej i zawierający jej wartość. Przykład: kod graficznie int a; a a = 3; a 3 Wskaźniki Wskaźnik

Bardziej szczegółowo

Wstęp do Programowania, laboratorium 02

Wstęp do Programowania, laboratorium 02 Wstęp do Programowania, laboratorium 02 Zadanie 1. Napisać program pobierający dwie liczby całkowite i wypisujący na ekran największą z nich. Zadanie 2. Napisać program pobierający trzy liczby całkowite

Bardziej szczegółowo

Struktury. Przykład W8_1

Struktury. Przykład W8_1 Struktury Struktury pozwalają na grupowanie zmiennych różnych typów pod wspólną nazwą. To istotnie ułatwia organizacje danych, które okazują się w jednym miejscu kodu programu. To jest bardzo ważne dla

Bardziej szczegółowo

Podstawy programowania. Wykład 6 Złożone typy danych: struktury, unie. Krzysztof Banaś Podstawy programowania 1

Podstawy programowania. Wykład 6 Złożone typy danych: struktury, unie. Krzysztof Banaś Podstawy programowania 1 Podstawy programowania. Wykład 6 Złożone typy danych: struktury, unie Krzysztof Banaś Podstawy programowania 1 są sposobem na przechowywanie w ramach pojedynczej zmiennej zestawu zmiennych różnych typów,

Bardziej szczegółowo

DYNAMICZNE PRZYDZIELANIE PAMIECI

DYNAMICZNE PRZYDZIELANIE PAMIECI DYNAMICZNE PRZYDZIELANIE PAMIECI Pamięć komputera, dostępna dla programu, dzieli się na cztery obszary: kod programu, dane statyczne ( np. stałe i zmienne globalne programu), dane automatyczne zmienne

Bardziej szczegółowo

Laboratorium 6: Ciągi znaków. mgr inż. Leszek Ciopiński dr inż. Arkadiusz Chrobot dr inż. Grzegorz Łukawski

Laboratorium 6: Ciągi znaków. mgr inż. Leszek Ciopiński dr inż. Arkadiusz Chrobot dr inż. Grzegorz Łukawski Laboratorium 6: Ciągi znaków mgr inż. Leszek Ciopiński dr inż. Arkadiusz Chrobot dr inż. Grzegorz Łukawski 17 listopada 2016 1. Wprowadzenie Instrukcja poświęcona jest zmiennym, które służą do przechowywania

Bardziej szczegółowo

. Podstawy Programowania 2. Dwukierunkowa lista liniowa. Arkadiusz Chrobot. 7 kwietnia 2019

. Podstawy Programowania 2. Dwukierunkowa lista liniowa. Arkadiusz Chrobot. 7 kwietnia 2019 .. Podstawy Programowania 2 Dwukierunkowa lista liniowa Arkadiusz Chrobot Zakład Informatyki 7 kwietnia 2019 1 / 55 Plan.1 Wstęp.2 Typ bazowy i wskaźnik listy Tworzenie listy Dodawanie elementu do listy

Bardziej szczegółowo

Algorytmy i złożoności. Wykład 3. Listy jednokierunkowe

Algorytmy i złożoności. Wykład 3. Listy jednokierunkowe Algorytmy i złożoności Wykład 3. Listy jednokierunkowe Wstęp. Lista jednokierunkowa jest strukturą pozwalającą na pamiętanie danych w postaci uporzadkowanej, a także na bardzo szybkie wstawianie i usuwanie

Bardziej szczegółowo

Tablice (jedno i wielowymiarowe), łańcuchy znaków

Tablice (jedno i wielowymiarowe), łańcuchy znaków Tablice (jedno i wielowymiarowe), łańcuchy znaków wer. 8 z drobnymi modyfikacjami! Wojciech Myszka Katedra Mechaniki i Inżynierii Materiałowej 2017-04-07 09:35:32 +0200 Zmienne Przypomnienie/podsumowanie

Bardziej szczegółowo

Języki i metodyka programowania. Wskaźniki i tablice.

Języki i metodyka programowania. Wskaźniki i tablice. Wskaźniki i tablice. Zmienna1 Zmienna2 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 Zmienna to fragment pamięci o określonym rozmiarze identyfikowany za pomocą nazwy, w którym może być przechowywana

Bardziej szczegółowo

Struktury czyli rekordy w C/C++

Struktury czyli rekordy w C/C++ Struktury czyli rekordy w C/C++ Wprowadzenie do programowania w języku C struktury. pola bitowe, unie Struktury (rekordy) są złożonymi zmiennymi, składającymi się z elementów różnych typów zwanych polami,

Bardziej szczegółowo

Programowanie w języku C++

Programowanie w języku C++ Programowanie w języku C++ Część siódma Autor Roman Simiński Kontakt roman.siminski@us.edu.pl www.us.edu.pl/~siminski Niniejsze opracowanie zawiera skrót treści wykładu, lektura tych materiałów nie zastąpi

Bardziej szczegółowo

1 Podstawy c++ w pigułce.

1 Podstawy c++ w pigułce. 1 Podstawy c++ w pigułce. 1.1 Struktura dokumentu. Kod programu c++ jest zwykłym tekstem napisanym w dowolnym edytorze. Plikowi takiemu nadaje się zwykle rozszerzenie.cpp i kompiluje za pomocą kompilatora,

Bardziej szczegółowo

Podstawy programowania. Wykład Funkcje. Krzysztof Banaś Podstawy programowania 1

Podstawy programowania. Wykład Funkcje. Krzysztof Banaś Podstawy programowania 1 Podstawy programowania. Wykład Funkcje Krzysztof Banaś Podstawy programowania 1 Programowanie proceduralne Pojęcie procedury (funkcji) programowanie proceduralne realizacja określonego zadania specyfikacja

Bardziej szczegółowo

KURS C/C++ WYKŁAD 6. Wskaźniki

KURS C/C++ WYKŁAD 6. Wskaźniki Wskaźniki KURS C/C++ WYKŁAD 6 Każda zmienna ma unikalny adres wskazujący początkowy obszar pamięci zajmowany przez tą zmienną. Ilość pamięci zajmowanej przez zmienną zależy od typu zmiennej. Adres można

Bardziej szczegółowo

wykład III uzupełnienie notatek: dr Jerzy Białkowski Programowanie C/C++ Język C - zarządzanie pamięcią, struktury,

wykład III uzupełnienie notatek: dr Jerzy Białkowski Programowanie C/C++ Język C - zarządzanie pamięcią, struktury, , Programowanie, uzupełnienie notatek: dr Jerzy Białkowski , 1 2 3 4 , Wczytywanie liczb , Wczytywanie liczb 1 #include 2 #include < s t d l i b. h> 3 4 int main ( ) { 5 int rozmiar, numer

Bardziej szczegółowo

. Podstawy Programowania 2. Jednokierunkowa lista liniowa. Arkadiusz Chrobot. 28 marca 2017

. Podstawy Programowania 2. Jednokierunkowa lista liniowa. Arkadiusz Chrobot. 28 marca 2017 .. Podstawy Programowania 2 Jednokierunkowa lista liniowa Arkadiusz Chrobot Zakład Informatyki 28 marca 2017 1 / 57 Plan.1 Jednokierunkowa lista liniowa.2 Implementacja Typ bazowy i wskaźnik listy Tworzenie

Bardziej szczegółowo

Tablice deklaracja, reprezentacja wewnętrzna

Tablice deklaracja, reprezentacja wewnętrzna Tablice deklaracja, reprezentacja wewnętrzna Tablica jest zmienną złożoną z elementów tego samego typu. Obejmuje ona ciągły obszar pamięci operacyjnej dokładnie tak duży, aby zmieścić wszystkie jej elementy.

Bardziej szczegółowo

Pliki. Informacje ogólne. Obsługa plików w języku C

Pliki. Informacje ogólne. Obsługa plików w języku C Pliki Informacje ogólne Plik jest pewnym zbiorem danych, zapisanym w systemie plików na nośniku danych (np. dysku twardym, pendrive, płycie DVD itp.). Może posiadać określone atrybuty, a odwołanie do niego

Bardziej szczegółowo

Podstawy programowania komputerów

Podstawy programowania komputerów Podstawy programowania komputerów Wykład 10: Sterowanie pamięcią w C Pamięć na stosie!każdy program napisany w języku C ma dostęp do dwóch obszarów pamięci - stosu i sterty, w których może być przechowywana

Bardziej szczegółowo

Dynamiczny przydział pamięci w języku C. Dynamiczne struktury danych. dr inż. Jarosław Forenc. Metoda 1 (wektor N M-elementowy)

Dynamiczny przydział pamięci w języku C. Dynamiczne struktury danych. dr inż. Jarosław Forenc. Metoda 1 (wektor N M-elementowy) Rok akademicki 2012/2013, Wykład nr 2 2/25 Plan wykładu nr 2 Informatyka 2 Politechnika Białostocka - Wydział Elektryczny Elektrotechnika, semestr III, studia niestacjonarne I stopnia Rok akademicki 2012/2013

Bardziej szczegółowo

Wskaźniki. Programowanie Proceduralne 1

Wskaźniki. Programowanie Proceduralne 1 Wskaźniki Programowanie Proceduralne 1 Adresy zmiennych Sterta 1 #include 2 3 int a = 2 ; 4 5 int main ( ) 6 { 7 int b = 3 ; 8 9 printf ( " adres zmiennej a %p\n", &a ) ; 10 printf ( " adres

Bardziej szczegółowo

METODY I JĘZYKI PROGRAMOWANIA PROGRAMOWANIE STRUKTURALNE. Wykład 02

METODY I JĘZYKI PROGRAMOWANIA PROGRAMOWANIE STRUKTURALNE. Wykład 02 METODY I JĘZYKI PROGRAMOWANIA PROGRAMOWANIE STRUKTURALNE Wykład 02 NAJPROSTSZY PROGRAM /* (Prawie) najprostszy przykład programu w C */ /*==================*/ /* Między tymi znaczkami można pisać, co się

Bardziej szczegółowo

Zmienne, stałe i operatory

Zmienne, stałe i operatory Zmienne, stałe i operatory Przemysław Gawroński D-10, p. 234 Wykład 2 4 marca 2019 (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca 2019 1 / 21 Outline 1 Zmienne 2 Stałe 3 Operatory (Wykład 2) Zmienne, stałe

Bardziej szczegółowo

znajdowały się różne instrukcje) to tak naprawdę definicja funkcji main.

znajdowały się różne instrukcje) to tak naprawdę definicja funkcji main. Część XVI C++ Funkcje Jeśli nasz program rozrósł się już do kilkudziesięciu linijek, warto pomyśleć o jego podziale na mniejsze części. Poznajmy więc funkcje. Szybko się przekonamy, że funkcja to bardzo

Bardziej szczegółowo

Podstawy programowania skrót z wykładów:

Podstawy programowania skrót z wykładów: Podstawy programowania skrót z wykładów: // komentarz jednowierszowy. /* */ komentarz wielowierszowy. # include dyrektywa preprocesora, załączająca biblioteki (pliki nagłówkowe). using namespace

Bardziej szczegółowo

Programowanie w C++ Wykład 5. Katarzyna Grzelak. 16 kwietnia K.Grzelak (Wykład 1) Programowanie w C++ 1 / 27

Programowanie w C++ Wykład 5. Katarzyna Grzelak. 16 kwietnia K.Grzelak (Wykład 1) Programowanie w C++ 1 / 27 Programowanie w C++ Wykład 5 Katarzyna Grzelak 16 kwietnia 2018 K.Grzelak (Wykład 1) Programowanie w C++ 1 / 27 Pojęcia z poprzednich wykładów Tablica to ciag obiektów tego samego typu, zajmujacy ciagły

Bardziej szczegółowo

Argumenty wywołania programu, operacje na plikach

Argumenty wywołania programu, operacje na plikach Temat zajęć: Argumenty wywołania programu, operacje na plikach Autor: mgr inż. Sławomir Samolej Zagadnienie 1. (Zmienne statyczne) W języku C można decydować o sposobie przechowywania zmiennych. Decydują

Bardziej szczegółowo

Wykład 3 Składnia języka C# (cz. 2)

Wykład 3 Składnia języka C# (cz. 2) Wizualne systemy programowania Wykład 3 Składnia języka C# (cz. 2) 1 dr Artur Bartoszewski -Wizualne systemy programowania, sem. III- WYKŁAD Wizualne systemy programowania Metody 2 Metody W C# nie jest

Bardziej szczegółowo

Podstawy Programowania 2 Jednokierunkowa lista liniowa. Plan. Jednokierunkowa lista liniowa. Jednokierunkowa lista liniowa. Notatki. Notatki.

Podstawy Programowania 2 Jednokierunkowa lista liniowa. Plan. Jednokierunkowa lista liniowa. Jednokierunkowa lista liniowa. Notatki. Notatki. Podstawy Programowania 2 Jednokierunkowa lista liniowa Arkadiusz Chrobot Zakład Informatyki 26 marca 2019 1 / 57 Plan Jednokierunkowa lista liniowa Implementacja Typ bazowy i wskaźnik listy Tworzenie listy

Bardziej szczegółowo

Zmienne i struktury dynamiczne

Zmienne i struktury dynamiczne Zmienne i struktury dynamiczne Zmienne dynamiczne są to zmienne, które tworzymy w trakcie działania programu za pomocą operatora new. Usuwa się je operatorem delete. Czas ich występowania w programie jest

Bardziej szczegółowo

Struktura programu. Projekty złożone składają się zwykłe z różnych plików. Zawartość każdego pliku programista wyznacza zgodnie z jego przeznaczeniem.

Struktura programu. Projekty złożone składają się zwykłe z różnych plików. Zawartość każdego pliku programista wyznacza zgodnie z jego przeznaczeniem. Struktura programu Projekty złożone składają się zwykłe z różnych plików. Zawartość każdego pliku programista wyznacza zgodnie z jego przeznaczeniem. W ostatnich latach najbardziej używanym stylem oprogramowania

Bardziej szczegółowo

Wskaźniki a tablice Wskaźniki i tablice są ze sobą w języku C++ ściśle związane. Aby się o tym przekonać wykonajmy cwiczenie.

Wskaźniki a tablice Wskaźniki i tablice są ze sobą w języku C++ ściśle związane. Aby się o tym przekonać wykonajmy cwiczenie. Część XXII C++ w Wskaźniki a tablice Wskaźniki i tablice są ze sobą w języku C++ ściśle związane. Aby się o tym przekonać wykonajmy cwiczenie. Ćwiczenie 1 1. Utwórz nowy projekt w Dev C++ i zapisz go na

Bardziej szczegółowo

Język C++ Różnice między C a C++

Język C++ Różnice między C a C++ Język C++ Różnice między C a C++ Plan wykładu C a C++ Różnice ogólne Typy Deklaracje zmiennych C++ jako rozszerzenie C Domyślne argumenty funkcji Przeciążanie funkcji Referencje Dynamiczny przydział pamięci

Bardziej szczegółowo

Języki programowania obiektowego Nieobiektowe elementy języka C++

Języki programowania obiektowego Nieobiektowe elementy języka C++ Języki programowania obiektowego Nieobiektowe elementy języka C++ Roman Simiński roman.siminski@us.edu.pl www.programowanie.siminskionline.pl Przetwarzanie tablic znaków Łańcuchy znakowe jako tablice znaków

Bardziej szczegółowo

Część XVII C++ Funkcje. Funkcja bezargumentowa Najprostszym przypadkiem funkcji jest jej wersja bezargumentowa. Spójrzmy na przykład.

Część XVII C++ Funkcje. Funkcja bezargumentowa Najprostszym przypadkiem funkcji jest jej wersja bezargumentowa. Spójrzmy na przykład. Część XVII C++ Funkcje Funkcja bezargumentowa Najprostszym przypadkiem funkcji jest jej wersja bezargumentowa. Spójrzmy na przykład. 2 3 Tworzymy deklarację i definicję funkcji o nazwie pobierzln() Funkcja

Bardziej szczegółowo

main( ) main( void ) main( int argc, char argv[ ] ) int MAX ( int liczba_1, liczba_2, liczba_3 ) źle!

main( ) main( void ) main( int argc, char argv[ ] ) int MAX ( int liczba_1, liczba_2, liczba_3 ) źle! Funkcja wysoce niezależny blok definicji i instrukcji programu (podprogram) Każdy program napisany w języku C/C++ zawiera przynajmniej jedną funkcję o predefiniowanej nazwie: main( ). Najczęściej wykorzystuje

Bardziej szczegółowo

/* dołączenie pliku nagłówkowego zawierającego deklaracje symboli dla wykorzystywanego mikrokontrolera */ #include <aduc834.h>

/* dołączenie pliku nagłówkowego zawierającego deklaracje symboli dla wykorzystywanego mikrokontrolera */ #include <aduc834.h> Szablon programu: /* dołączenie pliku nagłówkowego zawierającego deklaracje symboli dla wykorzystywanego mikrokontrolera */ #include /* opcjonalne: deklaracja typów o rozmiarze jednego i dwóch

Bardziej szczegółowo

Powyższe wyrażenie alokuje 200 lub 400 w zależności od rozmiaru int w danym systemie. Wskaźnik wskazuje na adres pierwszego bajtu pamięci.

Powyższe wyrażenie alokuje 200 lub 400 w zależności od rozmiaru int w danym systemie. Wskaźnik wskazuje na adres pierwszego bajtu pamięci. 1. Tablice dynamiczne Początkowa zadeklarowana wielkość tablicy czasami może okazać niewystarczająca, lub nadmierna. Dynamiczna alokacja pamięci wykorzystywana jest w celu otrzymania bądź zwolnienia pamięci

Bardziej szczegółowo

Ćwiczenie nr 6. Poprawne deklaracje takich zmiennych tekstowych mogą wyglądać tak:

Ćwiczenie nr 6. Poprawne deklaracje takich zmiennych tekstowych mogą wyglądać tak: Ćwiczenie nr 6 Temat: Operacje na łańcuchach znaków. Zagadnienia: Zasady pracy z łańcuchami tekstowymi (tablice wartości typu char). funkcje standardowe operacji na łańcuchach, funkcje I/O dla operacji

Bardziej szczegółowo

Podstawy Programowania 2 Dwukierunkowa lista liniowa. Plan. Wstęp. Implementacja. Notatki. Notatki. Notatki. Notatki.

Podstawy Programowania 2 Dwukierunkowa lista liniowa. Plan. Wstęp. Implementacja. Notatki. Notatki. Notatki. Notatki. Podstawy Programowania 2 Dwukierunkowa lista liniowa Arkadiusz Chrobot Zakład Informatyki 7 kwietnia 2019 1 / 55 Plan Wstęp Implementacja Typ bazowy i wskaźnik listy Tworzenie listy Dodawanie elementu

Bardziej szczegółowo

Wstęp do programowania

Wstęp do programowania wykład 10 Agata Półrola Wydział Matematyki i Informatyki UŁ semestr zimowy 2018/2019 Przesyłanie argumentów - cd Przesyłanie argumentów do funkcji - tablice wielowymiarowe Przekazywanie tablic wielowymiarowych

Bardziej szczegółowo

Ćwiczenie 4. Obsługa plików. Laboratorium Podstaw Informatyki. Kierunek Elektrotechnika. Laboratorium Podstaw Informatyki Strona 1.

Ćwiczenie 4. Obsługa plików. Laboratorium Podstaw Informatyki. Kierunek Elektrotechnika. Laboratorium Podstaw Informatyki Strona 1. Laboratorium Podstaw Informatyki Strona 1 Laboratorium Podstaw Informatyki Kierunek Elektrotechnika Ćwiczenie 4 Obsługa plików Kraków 2010 Laboratorium Podstaw Informatyki Strona 2 Obsługa plików Zanim

Bardziej szczegółowo

Podstawy Programowania 2 Wskaźniki i zmienne dynamiczne. Plan. Wskaźniki - krótka powtórka. Wskaźniki - krótka powtórka Wartości wskaźników.

Podstawy Programowania 2 Wskaźniki i zmienne dynamiczne. Plan. Wskaźniki - krótka powtórka. Wskaźniki - krótka powtórka Wartości wskaźników. Podstawy Programowania 2 Wskaźniki i zmienne dynamiczne Arkadiusz Chrobot Zakład Informatyki 25 lutego 2019 1 / 55 Plan Wskaźniki - co już wiemy? Jak czytać skomplikowane deklaracje? 2 / 55 Zmienne wskaźnikowe,

Bardziej szczegółowo

Podstawy programowania w języku C++

Podstawy programowania w języku C++ Podstawy programowania w języku C++ Część siódma Przetwarzanie tablic znaków Autor Roman Simiński Kontakt roman.siminski@us.edu.pl www.us.edu.pl/~siminski Niniejsze opracowanie zawiera skrót treści wykładu,

Bardziej szczegółowo

Konwersje napis <-> liczba Struktury, unie Scanf / printf Wskaźniki

Konwersje napis <-> liczba Struktury, unie Scanf / printf Wskaźniki Konwersje napis liczba Struktury, unie Scanf / printf Wskaźniki Konwersje liczba napis Ćwiczenia 1. Napisz aplikację, która na wejściu dostaje napis postaci W Roku Pańskim 1345, władca Henryk 12,

Bardziej szczegółowo

Wskaźniki. nie są konieczne, ale dają językowi siłę i elastyczność są języki w których nie używa się wskaźników typ wskaźnikowy typ pochodny:

Wskaźniki. nie są konieczne, ale dają językowi siłę i elastyczność są języki w których nie używa się wskaźników typ wskaźnikowy typ pochodny: Wskaźniki nie są konieczne, ale dają językowi siłę i elastyczność są języki w których nie używa się wskaźników typ wskaźnikowy typ pochodny: typ nw; /* definicja zmiennej nw typu typ */ typ *w_nw; /* definicja

Bardziej szczegółowo

Uniwersytet Zielonogórski Instytut Sterowania i Systemów Informatycznych. Ćwiczenie 3 stos Laboratorium Metod i Języków Programowania

Uniwersytet Zielonogórski Instytut Sterowania i Systemów Informatycznych. Ćwiczenie 3 stos Laboratorium Metod i Języków Programowania Uniwersytet Zielonogórski Instytut Sterowania i Systemów Informatycznych Ćwiczenie 3 stos Laboratorium Metod i Języków Programowania Celem ćwiczenia jest zapoznanie studentów z najprostszą dynamiczną strukturą

Bardziej szczegółowo

Obsługa plików. Laboratorium Podstaw Informatyki. Kierunek Elektrotechnika. Laboratorium Podstaw Informatyki Strona 1. Kraków 2013

Obsługa plików. Laboratorium Podstaw Informatyki. Kierunek Elektrotechnika. Laboratorium Podstaw Informatyki Strona 1. Kraków 2013 Laboratorium Podstaw Informatyki Strona 1 Laboratorium Podstaw Informatyki Kierunek Elektrotechnika Obsługa plików Kraków 2013 Laboratorium Podstaw Informatyki Strona 2 Obsługa plików Zanim będziemy mogli

Bardziej szczegółowo

Część 4 życie programu

Część 4 życie programu 1. Struktura programu c++ Ogólna struktura programu w C++ składa się z kilku części: część 1 część 2 część 3 część 4 #include int main(int argc, char *argv[]) /* instrukcje funkcji main */ Część

Bardziej szczegółowo

Typy wyliczeniowe Konwersje napis <-> liczba Struktury, unie Scanf / printf Wskaźniki

Typy wyliczeniowe Konwersje napis <-> liczba Struktury, unie Scanf / printf Wskaźniki Typy wyliczeniowe Konwersje napis liczba Struktury, unie Scanf / printf Wskaźniki Typy wyliczeniowe Służą do łatwiejszej kontroli nad stałymi Ustawianie parametrów o ściśle określonym zbiorze wartości

Bardziej szczegółowo

ISO/ANSI C - funkcje. Funkcje. ISO/ANSI C - funkcje. ISO/ANSI C - funkcje. ISO/ANSI C - funkcje. ISO/ANSI C - funkcje

ISO/ANSI C - funkcje. Funkcje. ISO/ANSI C - funkcje. ISO/ANSI C - funkcje. ISO/ANSI C - funkcje. ISO/ANSI C - funkcje Funkcje (podprogramy) Mianem funkcji określa się fragment kodu, który może być wykonywany wielokrotnie z różnych miejsc programu. Ogólny zapis: typ nazwa(argumenty) ciało funkcji typ określa typ danych

Bardziej szczegółowo

4. Tablica dwuwymiarowa to jednowymiarowa tablica wskaźników do jednowymiarowych tablic danego typu.

4. Tablica dwuwymiarowa to jednowymiarowa tablica wskaźników do jednowymiarowych tablic danego typu. Języki i paradygmaty programowania 1 studia stacjonarne 2018/19 Lab 6. Tablice znakowe o dwóch indeksach, przekazywanie tablic do funkcji cd., dynamiczna alokacja pamięci, funkcje przetwarzające ciągi

Bardziej szczegółowo

Języki programowania. Przetwarzanie tablic znaków. Część druga. Autorzy Tomasz Xięski Roman Simiński

Języki programowania. Przetwarzanie tablic znaków. Część druga. Autorzy Tomasz Xięski Roman Simiński Języki programowania Część druga Przetwarzanie tablic znaków Autorzy Tomasz Xięski Roman Simiński Niniejsze opracowanie zawiera skrót treści wykładu, lektura tych materiałów nie zastąpi uważnego w nim

Bardziej szczegółowo

Podstawy programowania 2. Przygotował: mgr inż. Tomasz Michno

Podstawy programowania 2. Przygotował: mgr inż. Tomasz Michno Instrukcja laboratoryjna 2 Podstawy programowania 2 Temat: Zmienne dynamiczne tablica wskaźników i stos dynamiczny Przygotował: mgr inż. Tomasz Michno 1 Wstęp teoretyczny 1.1 Tablice wskaźników Tablice

Bardziej szczegółowo

. Podstawy Programowania 2. Wskaźniki i zmienne dynamiczne. Arkadiusz Chrobot. 25 lutego 2019

. Podstawy Programowania 2. Wskaźniki i zmienne dynamiczne. Arkadiusz Chrobot. 25 lutego 2019 .. Podstawy Programowania 2 Wskaźniki i zmienne dynamiczne Arkadiusz Chrobot Zakład Informatyki 25 lutego 2019 1 / 55 Plan.1 Wskaźniki - co już wiemy?.2 Wskaźniki na funkcje.3.4 Jak czytać skomplikowane

Bardziej szczegółowo

Podstawy programowania w języku C++

Podstawy programowania w języku C++ Podstawy programowania w języku C++ Część ósma Zmienne wskaźnikowe koncepcja, podstawowe zastosowania Autor Roman Simiński Kontakt roman.siminski@us.edu.pl www.us.edu.pl/~siminski Niniejsze opracowanie

Bardziej szczegółowo

Podstawy programowania

Podstawy programowania Podstawy programowania Część siódma Przetwarzanie tablic znaków Autor Roman Simiński Kontakt roman.siminski@us.edu.pl www.programowanie.siminskionline.pl Niniejsze opracowanie zawiera skrót treści wykładu,

Bardziej szczegółowo

Materiał. Typy zmiennych Instrukcje warunkowe Pętle Tablice statyczne Funkcje Wskaźniki Referencje Tablice dynamiczne Typ string Przeładowania funkcji

Materiał. Typy zmiennych Instrukcje warunkowe Pętle Tablice statyczne Funkcje Wskaźniki Referencje Tablice dynamiczne Typ string Przeładowania funkcji Podstawy informatyki Informatyka stosowana - studia niestacjonarne - Zajęcia nr 5 Grzegorz Smyk Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej Akademia Górniczo Hutnicza im. Stanisława Staszica w

Bardziej szczegółowo

Programowanie i struktury danych

Programowanie i struktury danych Programowanie i struktury danych 1 / 19 Dynamiczne struktury danych Dynamiczną strukturą danych nazywamy taka strukturę danych, której rozmiar, a więc liczba przechowywanych w niej danych, może się dowolnie

Bardziej szczegółowo

// Liczy srednie w wierszach i kolumnach tablicy "dwuwymiarowej" // Elementy tablicy są generowane losowo #include <stdio.h> #include <stdlib.

// Liczy srednie w wierszach i kolumnach tablicy dwuwymiarowej // Elementy tablicy są generowane losowo #include <stdio.h> #include <stdlib. Wykład 10 Przykłady różnych funkcji (cd) - przetwarzanie tablicy tablic (tablicy "dwuwymiarowej") - sortowanie przez "selekcję" Dynamiczna alokacja pamięci 1 // Liczy srednie w wierszach i kolumnach tablicy

Bardziej szczegółowo

Laboratorium 5: Tablice. Wyszukiwanie binarne

Laboratorium 5: Tablice. Wyszukiwanie binarne Wojciech Myszka Laboratorium 5: Tablice. Wyszukiwanie binarne 2016-05-07 09:02:17 +0200 1. Tablice Do tej pory nie było potrzeby odwoływać się do zmiennych złożonych. Programy były bardzo proste i korzystały

Bardziej szczegółowo

Materiał uzupełniający do ćwiczen z przedmiotu: Programowanie w C ++ - ćwiczenia na wskaźnikach

Materiał uzupełniający do ćwiczen z przedmiotu: Programowanie w C ++ - ćwiczenia na wskaźnikach Materiał uzupełniający do ćwiczen z przedmiotu: Programowanie w C ++ - ćwiczenia na wskaźnikach 27 kwietnia 2012 Wiedząc, że deklarowanie typu rekordowego w języku C/ C++ wygląda następująco: struct element

Bardziej szczegółowo

Programowanie w C++ Wykład 5. Katarzyna Grzelak. 26 marca kwietnia K.Grzelak (Wykład 1) Programowanie w C++ 1 / 40

Programowanie w C++ Wykład 5. Katarzyna Grzelak. 26 marca kwietnia K.Grzelak (Wykład 1) Programowanie w C++ 1 / 40 Programowanie w C++ Wykład 5 Katarzyna Grzelak 26 marca 2018 9 kwietnia 2018 K.Grzelak (Wykład 1) Programowanie w C++ 1 / 40 Pojęcia z poprzedniego wykładu Podział programu na funkcje podział na niezależne

Bardziej szczegółowo

DANE TEKSTOWE W JĘZYKU C/C++ - TABLICE ZNAKOWE

DANE TEKSTOWE W JĘZYKU C/C++ - TABLICE ZNAKOWE DANE TEKSTOWE W JĘZYKU C/C++ - TABLICE ZNAKOWE Stała tekstowa / łańcuchowa jest tablicą znaków zakończoną znakiem o kodzie: 0 np. stała łańcuchowa: Jestem tekstem ASCII... J e s t e m t e k s t e m \0...

Bardziej szczegółowo

Niezwykłe tablice Poznane typy danych pozwalają przechowywać pojedyncze liczby. Dzięki tablicom zgromadzimy wiele wartości w jednym miejscu.

Niezwykłe tablice Poznane typy danych pozwalają przechowywać pojedyncze liczby. Dzięki tablicom zgromadzimy wiele wartości w jednym miejscu. Część XIX C++ w Każda poznana do tej pory zmienna może przechowywać jedną liczbę. Jeśli zaczniemy pisać bardziej rozbudowane programy, okaże się to niewystarczające. Warto więc poznać zmienne, które mogą

Bardziej szczegółowo

W2 Wprowadzenie do klas C++ Klasa najważniejsze pojęcie C++. To jest mechanizm do tworzenia obiektów. Deklaracje klasy :

W2 Wprowadzenie do klas C++ Klasa najważniejsze pojęcie C++. To jest mechanizm do tworzenia obiektów. Deklaracje klasy : Wprowadzenie do klas C++ Klasa najważniejsze pojęcie C++. To jest mechanizm do tworzenia obiektów. Deklaracje klasy : class nazwa_klasy prywatne dane i funkcje public: publiczne dane i funkcje lista_obiektów;

Bardziej szczegółowo

Biblioteka standardowa - operacje wejścia/wyjścia

Biblioteka standardowa - operacje wejścia/wyjścia Biblioteka standardowa - operacje wejścia/wyjścia Przemysław Gawroński D-10, p. 234 Wykład 6 15 stycznia 2019 (Wykład 6) Biblioteka standardowa - operacje wejścia/wyjścia 15 stycznia 2019 1 / 14 Outline

Bardziej szczegółowo

// Potrzebne do memset oraz memcpy, czyli kopiowania bloków

// Potrzebne do memset oraz memcpy, czyli kopiowania bloków ZAWARTOŚCI 3 PLIKOW W WORDZIE: MAIN.CPP: #include #include #include pamięci // Potrzebne do memset oraz memcpy, czyli kopiowania bloków #include "Rysowanie_BMP.h" using

Bardziej szczegółowo

Podstawy programowania w języku C++

Podstawy programowania w języku C++ Podstawy programowania w języku C++ Część ósma Zmienne wskaźnikowe koncepcja, podstawowe zastosowania Wersja skrócona, tylko C++ Autor Roman Simiński Kontakt roman.siminski@us.edu.pl www.us.edu.pl/~siminski

Bardziej szczegółowo

Programowanie proceduralne INP001210WL rok akademicki 2018/19 semestr letni. Wykład 6. Karol Tarnowski A-1 p.

Programowanie proceduralne INP001210WL rok akademicki 2018/19 semestr letni. Wykład 6. Karol Tarnowski A-1 p. Programowanie proceduralne INP001210WL rok akademicki 2018/19 semestr letni Wykład 6 Karol Tarnowski karol.tarnowski@pwr.edu.pl A-1 p. 411B Plan prezentacji Wskaźnik do pliku Dostęp do pliku: zapis, odczyt,

Bardziej szczegółowo

Języki i metodyka programowania. Wprowadzenie do języka C

Języki i metodyka programowania. Wprowadzenie do języka C Literatura: Brian W. Kernighan, Dennis M. Ritchie Język Ansi C, Wydawnictwa Naukowo - Techniczne, 2007 http://cm.bell-labs.com/cm/cs/cbook/index.html Scott E. Gimpel, Clovis L. Tondo Język Ansi C. Ćwiczenia

Bardziej szczegółowo

Wstęp do programowania

Wstęp do programowania Wstęp do programowania Przemysław Gawroński D-10, p. 234 Wykład 1 8 października 2018 (Wykład 1) Wstęp do programowania 8 października 2018 1 / 12 Outline 1 Literatura 2 Programowanie? 3 Hello World (Wykład

Bardziej szczegółowo

Globalne / Lokalne. Wykład 15. Podstawy programowania (język C) Zmienne globalne / lokalne (1) Zmienne globalne / lokalne (2)

Globalne / Lokalne. Wykład 15. Podstawy programowania (język C) Zmienne globalne / lokalne (1) Zmienne globalne / lokalne (2) Podstawy programowania (język C) Globalne / Lokalne Wykład 15. Tomasz Marks - Wydział MiNI PW -1- Tomasz Marks - Wydział MiNI PW -2- Zmienne globalne / lokalne (1) int A, *Q; // definicja zmiennych globalnych

Bardziej szczegółowo

Wstęp do programowania INP001213Wcl rok akademicki 2017/18 semestr zimowy. Wykład 12. Karol Tarnowski A-1 p.

Wstęp do programowania INP001213Wcl rok akademicki 2017/18 semestr zimowy. Wykład 12. Karol Tarnowski A-1 p. Wstęp do programowania INP001213Wcl rok akademicki 2017/18 semestr zimowy Wykład 12 Karol Tarnowski karol.tarnowski@pwr.edu.pl A-1 p. 411B Plan prezentacji (1) Obsługa łańcuchów znakowych getchar(), putchar()

Bardziej szczegółowo

Jeśli chcesz łatwo i szybko opanować podstawy C++, sięgnij po tę książkę.

Jeśli chcesz łatwo i szybko opanować podstawy C++, sięgnij po tę książkę. Języki C i C++ to bardzo uniwersalne platformy programistyczne o ogromnych możliwościach. Wykorzystywane są do tworzenia systemów operacyjnych i oprogramowania użytkowego. Dzięki niskiemu poziomowi abstrakcji

Bardziej szczegółowo

WYKŁAD 10. Zmienne o złożonej budowie Statyczne i dynamiczne struktury danych: lista, kolejka, stos, drzewo. Programy: c5_1.c, c5_2, c5_3, c5_4, c5_5

WYKŁAD 10. Zmienne o złożonej budowie Statyczne i dynamiczne struktury danych: lista, kolejka, stos, drzewo. Programy: c5_1.c, c5_2, c5_3, c5_4, c5_5 WYKŁAD 10 Zmienne o złożonej budowie Statyczne i dynamiczne struktury danych: lista, kolejka, stos, drzewo Programy: c5_1.c, c5_2, c5_3, c5_4, c5_5 Tomasz Zieliński ZMIENNE O ZŁOŻONEJ BUDOWIE (1) Zmienne

Bardziej szczegółowo

Informacje ogólne. Karol Trybulec p-programowanie.pl 1. 2 // cialo klasy. class osoba { string imie; string nazwisko; int wiek; int wzrost;

Informacje ogólne. Karol Trybulec p-programowanie.pl 1. 2 // cialo klasy. class osoba { string imie; string nazwisko; int wiek; int wzrost; Klasy w C++ są bardzo ważnym narzędziem w rękach programisty. Klasy są fundamentem programowania obiektowego. Z pomocą klas będziesz mógł tworzyć lepszy kod, a co najważniejsze będzie on bardzo dobrze

Bardziej szczegółowo

Struktury, unie, formatowanie, wskaźniki

Struktury, unie, formatowanie, wskaźniki Struktury, unie, formatowanie, wskaźniki 1. Napisz aplikację, która na wejściu dostaje napis postaci W Roku Pańskim 1345, władca Henryk 12, na rzecz swoich 143209 poddanych uchwalił dekret o 20 procentowej

Bardziej szczegółowo

Szablony klas, zastosowanie szablonów w programach

Szablony klas, zastosowanie szablonów w programach Szablony klas, zastosowanie szablonów w programach 1. Szablony klas i funkcji 2. Szablon klasy obsługującej uniwersalną tablicę wskaźników 3. Zastosowanie metody zwracającej przez return referencję do

Bardziej szczegółowo

Wykład 1: Wskaźniki i zmienne dynamiczne

Wykład 1: Wskaźniki i zmienne dynamiczne Programowanie obiektowe Wykład 1: Wskaźniki i zmienne dynamiczne 1 dr Artur Bartoszewski - Programowanie obiektowe, sem. 1I- WYKŁAD Podstawy programowania w C++ Wskaźniki 2 dr Artur Bartoszewski - Programowanie

Bardziej szczegółowo

Wykład 5 Wybrane zagadnienia programowania w C++ (c.d.)

Wykład 5 Wybrane zagadnienia programowania w C++ (c.d.) Wykład 5 Wybrane zagadnienia programowania w C++ (c.d.) Kontenery - - wektor vector - - lista list - - kolejka queue - - stos stack Kontener asocjacyjny map 2016-01-08 Bazy danych-1 W5 1 Kontenery W programowaniu

Bardziej szczegółowo

Ghost in the machine

Ghost in the machine Operacje na pami eci i odrobina I/O Zak lad Chemii Teoretycznej UJ 8 stycznia 2007 Funkcje operujace Wstep do operacji I/O na plikach 1 Operacje na pami eci 2 Funkcje operujace 3 Wst Funkcje operujace

Bardziej szczegółowo

. Podstawy Programowania 2. Stos i jego zastosowania. Arkadiusz Chrobot. 6 marca 2018

. Podstawy Programowania 2. Stos i jego zastosowania. Arkadiusz Chrobot. 6 marca 2018 .. Podstawy Programowania 2 Stos i jego zastosowania Arkadiusz Chrobot Zakład Informatyki 6 marca 2018 1 / 73 Plan.1 Abstrakcyjne struktury danych.2 Stos - wprowadzenie.3 Stos - implementacja.4 Wycieki

Bardziej szczegółowo