Tom XXVII ROŚLINY OLEISTE OILSEED CROPS 2006
|
|
- Daria Wojciechowska
- 4 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 Tom XXVII ROŚLINY OLEISTE OILSEED CROPS 2006 Michał Starzycki, Eligia Starzycka, Małgorzata Jędryczka*, Witold Irzykowski* Jan Pszczoła**, Danuta Solecka*** Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin, Oddział w Poznaniu * Instytut Genetyki Roślin PAN w Poznaniu, ** Hodowla Roślin Strzelce, Oddział w Borowie *** Uniwersytet Warszawski Identyfikacja i porównanie patogeniczności gatunków Leptosphaeria maculans (Desm.) Ces. et de Not. i Leptosphaeria biglobosa (Shoemaker i Brun) po inokulacji rzepaku ozimego w warunkach polowych i laboratoryjnych * Identification and comparison of pathogenicity of Leptosphaeria maculans (Desm.) Ces. et de Not. and Leptosphaeria biglobosa (Shoemaker and Brun) using inoculation of winter oilseed rape under laboratory and field conditions Słowa kluczowe: metabolity wtórne, sekwencja ITS, metoda grzybniowa, zakażanie łodyg W 2004 roku z łodyg żółtonasiennych form rzepaku ozimego wyodrębniono 16 izolatów Leptosphaeria sp. Na podstawie analiz mikologicznych, metody HPLC oraz analiz DNA ustalono, że 9 izolatów należy do gatunku L. maculans a 7 do L. biglobosa. W warunkach laboratoryjnych i w polu określono chorobotwórczość izolatów. Stwierdzono, że gatunek L. maculans mocniej porażał część podliścieniową inokulowanych siewek rzepaku, zarówno podczas stosowania pojedynczych izolatów jak też mieszaniny izolatów z tego samego gatunku. W polu inokulowano rośliny odmian Bolko i Idol oraz linii podwojonych haploidów DH-1 i DH-2. Po inokulacji wykazano, że gatunek L. maculans spowodował istotnie silniejsze objawy chorobowe jedynie na roślinach linii DH-1. Key words: secondary metabolites, ITS sequence, mycelium test, stem infection test Sixteen isolates of Leptosphaeria sp. were obtained from stems of yellow seeded forms of winter oilseed rape harvested in Based on mycological analyses, High Performance Liquid Chromatography method (HPLC) and DNA studies the isolates were identified as L. maculans (9 isolates) or L. biglobosa (7). Leptosphaeria maculans formed slower growing pale colonies with sparse mycelium and numerous pycnidia. The isolates produced secondary metabolites from the group of sirodesmins, with sirodesmin PL as the major compound. Internal Transcribed Spacer fragment of L. maculans obtained using WIRZ-G1 and PN10 primers was 566 bp long. Fungal colonies of L. biglobosa were fast growing and produced a characteristic yellow-brown pigment. * Praca finansowana przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Numer projektu badawczego: 2 P06A
2 52 Michał Starzycki... The main secondary metabolite was wasabidienon B and the ITS fragment was 28 bp longer than for L. maculans. Pathogenicity of isolates was studied using inoculation tests in laboratory and field conditions. It was found that L. maculans was more infective to hypocotyls of seedlings. Differences in pathogenicity of L. maculans and L. biglobosa were statistically significant both in case of single isolate treatments and the use of isolate mixtures from the same species. Inoculation tests were performed using plants of cultivars Bolko and Idol as well as doubled haploid lines DH-1 and DH-2. The inoculation under field conditions using isolate mixtures resulted in more severe symptoms on line DH-1 only, whereas on DH-2 and the cultivars the differences between both groups of isolates were insignificant. Growth stage of plants had significant effect on plant genotype resistance to studied Leptosphaeria species. Wstęp W warunkach klimatycznych Polski najgroźniejszymi patogenami rzepaku są grzyby rodzaju Leptosphaeria spp. Największe zagrożenie powodują zarodniki workowe powstające w owocnikach stadium doskonałego (pseudotecjach), tworzących się na resztkach pożniwnych roślin porażonych w poprzednim sezonie wegetacyjnym. Patogen przemieszcza się systemicznie z liści do łodyg dojrzałych roślin rzepaku (Hammond i in. 1985). W przypadku przenoszenia grzyba przez nasiona lub infekcji we wczesnej fazie rozwoju roślin można zaobserwować porażenie hypokotyli (czarna nóżka) i liścieni. Porażenie liścieni i liści rzepaku w okresie jesiennym i wiosennym stanowi zatem bardzo duże zagrożenie dla plonowania roślin (Jędryczka 2006). Doświadczenie inokulacyjne wykazało dużą zależność pomiędzy zmniejszeniem plonu nasion a fazą rozwojową roślin. Im wcześniej grzyb porażał rośliny rzepaku, tym większa była strata plonu. Doświadczenie wykonane na roślinach po jaryzacji wykazało, że największe obniżenie plonu nasion rzepaku stwierdzono, kiedy patogen porażał rośliny w stadium przed kwitnieniem, mniejsze podczas kwitnienia, a nieznaczne, gdy inokulację wykonano po kwitnieniu (Starzycki 1998). Na polach rzepaku corocznie występuje sucha zgnilizna kapustnych powodowana przez gatunki Leptosphaeria maculans (Desm.) Ces. et de Not. oraz Leptosphaeria biglobosa (Shoemaker i Brun 2001). Ze względu na podobieństwo owocników i zarodników oraz objawów chorobowych na roślinach rzepaku do niedawna oba gatunki traktowano jako tożsame. Choć już wiele lat wcześniej kwestionowano ich przynależność do tego samego taksonu (Petrie 1969), dopiero przy użyciu nowoczesnych metod badawczych, w tym kariotypowania (Taylor i in. 1991, Morales i in. 1993, Voigt i in. 2001) oraz badania i sekwencjonowania fragmentów DNA (Johnson i Lewis 1990, Patterson i Kapoor 1995, Jędryczka i in. 1999, Mendes-Pereira i in. 2003), jednoznacznie rozdzielono ten gatunek na L. maculans i L. biglobosa. Pomocne okazały się także metody chemiczne umożliwiające oznaczanie metabolitów wtórnych. Po zastosowaniu metody wysokosprawnej chromatografii cieczowej (HPLC) ustalono, iż gatunek L. maculans wytwarza
3 Identyfikacja i porównanie patogeniczności gatunków substancje z grupy sirodesmin, gdy tymczasem gatunek L. biglobosa nie jest zdolny do wytwarzania tego metabolitu (Badawy i Hoppe 1989, Pedras i Séguin-Swartz 1992, Kachlicki i Jędryczka 1994), lecz tworzy inne fitotoksyczne związki (Kachlicki i in. 1996) i barwniki (Pedras i in. 1995, Karolewski i in. 1998). Badania chemotaksonomiczne potwierdziły zatem wyniki uzyskane metodami mikologicznymi i molekularnymi. Dla potrzeb hodowli odpornościowej niezbędne są wszechstronne badania chorobotwórczości różnych izolatów grzyba. W celu przeprowadzenia testów inokulacyjnych wskazane jest zastosowanie możliwie najbardziej zróżnicowanych izolatów patogena, ze szczególnym uwzględnieniem dominujących na terenie, dla którego prowadzona jest hodowla. Przed zastosowaniem w testach odpornościowych patogeny należy scharakteryzować pod względem polimorfizmu DNA oraz zdolności tworzenia mikotoksyn. W niniejszej pracy wykonano powyższe badania wykorzystując pojedyncze izolaty, a także porównano agresywność mieszaniny patotypów L. maculans i L. biglobosa po inokulacji roślin w warunkach laboratoryjnych i polowych. Materiał i metody Pochodzenie izolatów Izolaty Leptosphaeria spp. wyodrębniono z roślin żółtonasiennych form rzepaku ozimego rosnących na poletkach doświadczalnych Oddziału IHAR w Poznaniu w 2004 roku. Izolacje wykonano z łodyg dojrzałych roślin rzepaku, pobierając porażone tkanki znajdujące się na wysokości około 10 cm od ich podstawy. Grzyby izolowano na pożywkę glukozowo-ziemniaczaną (PDA) dodatkiem siarczanu streptomycyny (0,02%). Poszczególne izolaty uzyskano z różnych roślin lub ich fragmentów. Izolaty kilkukrotnie pasażowano na świeże pożywki, aż do uzyskania kultur wolnych od zanieczyszczeń bakteryjnych. Izolaty do badań pobierano z brzeżnych fragmentów rozwijającej się kolonii grzyba. Analiza mikologiczna Izolaty jednozarodnikowe hodowano w trzech powtórzeniach na pożywce PDA oraz pożywce V1, którą wykonano poprzez dodanie agaru do rozcieńczonego soku pomidorowego (Starzycki 1998). Izolaty hodowano przez trzy tygodnie w temperaturze pokojowej, po czym oznaczono obfitość grzybni powietrznej i piknidiów (owocniki stadium niedoskonałego) oraz zabarwienie pożywki pod koniec hodowli. Ponadto izolaty hodowano przez 6 tygodni na płynnej pożywce Czapka-Doxa. Procedura ta służyła sprawdzeniu czystości izolatu oraz pozwalała na oznaczenie jego zdolności do pozakomórkowego wydzielania żółto-brązowego pigmentu (Jędryczka 2006).
4 54 Michał Starzycki... Analiza HPLC Poszczególne izolaty hodowano na pożywce płynnej Fries a (Adriaensen i in. 2005). Metabolity izolowano poprzez ekstrakcję w fazie stałej (SPE) i poddawano analizie metodą wysokosprawnej chromatografii cieczowej. Stosowano HPLC-UV z detekcją absorpcji światła i rejestracją widm w zakresie UV i widzialnym oraz HPLC-MS z użyciem spektrometru mas Esquire 3000 (Bruker-Daltonik, Niemcy) umożliwiającego rejestrację widm fragmentacyjnych MS n uzyskiwanych metodą CID (Collision Induced Decomposition). Sekwencjonowanie fragmentu ITS Amplifikowano fragment DNA obejmujący 3 koniec genu 18S rrna, ITS1, gen 5.8S rrna, ITS2 i koniec 5 genu 26S rrna. Do amplifikacji regionu ITS oraz sekwencjonowania zastosowano startery: WIRZ-G1 (5'-GTAACAAGGTTTCCGTAGGTG-3 ) (Irzykowski i in. 2005) i PN10 (5 -TCCGCTTATTGATATGCTTAAG-3 ) (Balesdent i in. 1998). Amplifikację DNA i nieradioaktywne sekwencjonowanie przeprowadzono zgodnie z procedurą podaną przez Irzykowskiego i in. (2005) w sekwenserze typu Perkin Elmer ABI Prism 310 Genetic Analyzer. Reakcję przeprowadzono przy zastosowaniu zestawu ABI PRISM BigDye V3.0 Terminator Cycle Sequencing Ready Reaction Kit oraz polimerazy AmpliTaq DNA, zgodnie z instrukcją producenta. Sekwencje DNA odczytywano przy pomocy programu Chromas 1.43, natomiast do ich porównania wykorzystano program Clustal X Określenie chorobotwórczości Badania patogeniczności izolatów prowadzono: a) metodą grzybniową na siewkach rzepaku (2005 i 2006), b) metodą pinezkową poprzez sztuczne zakażenie dojrzałych roślin w warunkach polowych (2006). Do inokulacji zastosowano 5 izolatów L. maculans i 5 izolatów L. biglobosa oraz mieszaninę izolatów każdego z wymienionych gatunków. Badano reakcję dwóch odmian i dwóch linii podwojonych haploidów (DH). Wytypowano odmiany zróżnicowane pod względem odporności na L. biglobosa. Odmiana Bolko (HR Strzelce) charakteryzowała się podwyższoną odpornością, natomiast odmiana Idol (Monsanto) była mniej odporna (Jędryczka 2006). Linię DH-1 w warunkach polowych oceniono jako nieodporną, natomiast linia DH-2 wykazywała w warunkach polowych podwyższony poziom odporności na Leptosphaeria spp. (dane niepublikowane). Inokulacja siewek Inokulację siewek prowadzono metodą grzybniową (Starzycki i in. 1994, Starzycki 1998). Zakażano siewki odmiany rzepaku ozimego Bolko hodowane na dziesięciokrotnie rozcieńczonej pożywce agarowej B 5 (Gamborg i in. 1968). Dla
5 Identyfikacja i porównanie patogeniczności gatunków wzrostu patogenów stosowano pożywkę V 1 (Starzycki 1998). Każdym izolatem zakażano 153 lub 204 rośliny (3 4 powtórzenia 51 siewek). Łącznie przebadano 1734 siewki inokulowane i 306 siewek kontrolnych. Obserwację porażenia poszczególnych siewek wykonano 14 dni po inokulacji. Inokulacja dojrzałych roślin Badania wykonano w 2006 roku na poletkach doświadczalnych HR Strzelce w Borowie koło Czempinia. Inokulowano rośliny tuż po kwitnieniu. Zastosowano metodę pinezkową opracowaną przez Starzyckiego (1998). Inokulacja polegała na przytwierdzaniu pinezką ziarniaków żyta przerośniętych grzybnią mieszaniny izolatów gatunku L. maculans lub L. biglobosa. Ziarniaki przyczepiano na wysokości około 10 cm od podstawy łodygi na roślinach odmian Bolko i Idol oraz roślinach linii podwojonych haploidów DH-1 i DH-2. W każdym przypadku inokulowano po 20 roślin w trzech powtórzeniach. Izolatami obu gatunków inokulowano te same rośliny, lecz po przeciwnych stronach łodygi. Po upływie 21 dni mierzono długość wszystkich plam infekcyjnych. Wyniki Z porażonych łodyg rzepaku wyodrębniono 16 kultur Leptosphaeria sp., które następnie poddano charakterystyce pod względem mikologicznym, oznaczono obecność wybranych metabolitów, polimorfizm regionu ITS oraz chorobotwórczość. Analiza mikologiczna W wyniku analizy mikologicznej stwierdzono występowanie dwóch grup izolatów różniących się pod względem morfologicznym. Izolaty zidentyfikowane jako L. maculans rosły wolniej, tworzyły skąpą grzybnię powietrzną i liczne piknidia, kształt kolonii był często nieregularny, nie obserwowano barwnika ani na pożywce agarowej PDA, ani też na pożywce płynnej Czapka-Doxa. Do grupy o wymienionych cechach charakterystycznych należało 9 izolatów. Pozostałe izolaty, w liczbie 7, charakteryzowały się szybszym tempem wzrostu i obfitszą grzybnią powietrzną (rys. 1), tworzyły mniej liczne owocniki, a kolonie posiadały regularny okrągły kształt. Na rewersie pożywki PDA obserwowano żółtobrązowe zabarwienie, natomiast pożywka Czapka-Doxa po upływie 6 tygodni hodowli zmieniła kolor na brązowy. Zgodnie z tą charakterystyką izolaty zaklasyfikowano do gatunku L. biglobosa. Analiza HPLC Wszystkie izolaty oznaczone jako L. maculans (9) były zdolne do tworzenia metabolitów z grupy sirodesmin. Najbardziej charakterystycznym związkiem była sirodesmina PL (λ max = 210 nm, [M+H-2S] + = 423 m/z).
6 56 Michał Starzycki... L. biglobosa L. maculans Rys. 1. Różnice w obfitości grzybni powietrznej po hodowli izolatu L. biglobosa i L. maculans na pożywce glukozowo-ziemniaczanej (PDA) Differences in abundance of aerial mycelium after culturing of L. biglobosa and L. maculans on potato-glucose medium (PDA) Izolaty L. biglobosa tworzyły wasabidienon B (λ max = 220, 255, 330 i 405 nm, [M+H] + = 268 m/z). Związek ten był obecny w płynie pohodowlanym wszystkich siedmiu izolatów należących do tego gatunku. Dla obu wymienionych związków uzyskiwano powtarzalne i charakterystyczne widma fragmentacyjne MS n. Sekwencjonowanie regionu ITS W wyniku reakcji PCR z zastosowaniem starterów WIRZ-G1 oraz PN10 każdorazowo uzyskiwano jeden produkt o długości pomiędzy 500 a 600 pz, przy czym w dziewięciu przypadkach fragment ten był krótszy, a w siedmiu dłuższy. W wyniku sekwencjonowania stwierdzono, że dla izolatów oznaczonych jako L. maculans długość fragmentu DNA wynosiła 566 pz, natomiast dla L. biglobosa amplifikowany odcinek DNA miał 594 pz. Pojedyncze zsekwencjonowane fragmenty DNA gatunku L. biglobosa w porównaniu do L. maculans różniły się 30 insercjami, 2 delecjami i 46 substytucjami (rys. 2). Chorobotwórczość izolatów Siewki z objawami porażenia przez L. maculans były znacznie słabiej wykształcone, niższe i miały silnie przebarwioną część podliścieniową. Siewki porażone przez L. biglobosa charakteryzowały się podobnymi, choć zazwyczaj słabszymi, objawami porażenia. Na siewkach kontrolnych nie obserwowano objawów porażenia przez grzyby rodzaju Leptosphaeria spp. Izolaty należące do gatunku L. maculans wywołały objawy na prawie wszystkich siewkach odmiany Bolko (94,29%), gdy tymczasem grzyb L. biglobosa
7 Identyfikacja i porównanie patogeniczności gatunków Rys. 2. Porównanie sekwencji ITS gatunków L. maculans (L.m.) i L. biglobosa (L.b.) Comparison of ITS sequence of L. maculans (L.m.) and L. biglobosa (L.b.) * oznacza występowanie tego samego nukleotydu u L. maculans i L. biglobosa the same nucleotide for L. maculans and L. biglobosa podkreślono fragment ITS1 oraz ITS2 (w podanej kolejności) ITS1 and ITS2 fragments are underlined (in a given order) porażał średnio jedynie 26,53% siewek. Poszczególne izolaty L. maculans wywoływały objawy na podobnej liczbie siewek, natomiast izolaty L. biglobosa były znacznie zróżnicowane pod względem chorobotwórczości; procent siewek z objawami przebarwień na hypokotylu wahał się od 9,1 do 47,1% (tab. 1). Na podstawie otrzymanych wyników i po zastosowaniu do obliczeń statystycznych testu t-studenta stwierdzono wysoce istotne różnice pomiędzy patogenicznością obu gatunków grzyba (test t; 10 1, ).
8 58 Michał Starzycki... Tabela 1 Procent siewek odmiany Bolko z objawami porażenia hypokotylu po inokulacji metodą grzybniową (2005) Percent of Bolko seedlings with infected hypocotyls following inoculation with a mycelium test (2005) Powtórzenie Symbol izolatu L. maculans Isolate symbol Replication Lm-1 Lm-2 Lm-3 Lm-4 Lm ,2 92,2 98,0 90,2 94,1 2 94,1 96,1 94,1 92,2 92,2 3 92,2 98,0 92,2 94,1 96,1 4 96,1-96,1-98,0 Średnia Mean 93,65 95,43 95,1 92,17 95,1 Powtórzenie Symbol izolatu L. biglobosa Isolate symbol Replication Lb-5 Lb-17 Lb-18 Lb-22 Lb ,7 25,5 47,1 21,6 15,7 2 5,9 33,3 51,0 19,6 19,6 3 7,8 41,2 52,9 29,4 23,5 4 37,3 Średnia Mean 9,13 33,33 47,08 23,53 19,60 Wystąpiły także istotne różnice pomiędzy reakcją odmian i linii hodowlanych rzepaku na infekcję. Różnice te były statystycznie istotne zarówno po inokulacji przez L. maculans, jak też przez L. biglobosa. W badanym zestawie obiektów odmiana Bolko charakteryzowała się najwyższą odpornością na zainfekowanie części podliścieniowej przez L. maculans; porażeniu uległo jedynie 37,2% siewek, natomiast w przypadku pozostałego materiału badawczego było to 52,0 do 69,6% siewek (tab. 2). Reakcja genotypów roślinnych na inokulację przez L. biglobosa była odmienna niż dla L. maculans; spośród trzech odmian podatnych na L. maculans Tabela 2 Procent siewek odmian i linii rzepaku ozimego z objawami porażenia hypokotylu po inokulacji metodą grzybniową, traktowanych mieszaniną izolatów danego gatunku Leptosphaeria sp. (2006) Percent of seedlings of winter oilseed rape cultivars and lines with infected hypocotyls following inoculation with a mycelium test, treated with mixtures of a given species of Leptosphaeria sp. isolates (2006) Gatunek Species Odmiana/linia rzepaku ozimego Cultivar/line of winter oilseed rape Bolko Idol DH-1 DH-2 Średnia Mean L. maculans 37,2 55,9 69,6 52,0 53,7 L. biglobosa 14,7 10,8 68,6 25,5 29,9
9 Identyfikacja i porównanie patogeniczności gatunków dwie były stosunkowo odporne na porażenie przez L. biglobosa. Najniższy procent roślin z objawami L. biglobosa na podliścieniowej części siewek zaobserwowano u odmiany Idol. W zastosowanym teście inokulacyjnym nie wystąpiły różnice pomiędzy reakcją odmiany Bolko i odmiany Idol. Natomiast pomiędzy reakcją linii podwojonych haploidów była statystycznie istotna różnica; siewki linii DH-1 uległy porażeniu w 68,6%, a siewki linii DH-2 jedynie w 25,5%. W wyniku inokulacji łodyg dojrzałych roślin rzepaku uzyskano plamy infekcyjne o długości od 19 do 37 mm. Przebarwienia na łodygach rzepaku odmian Bolko i Idol oraz linii DH-2 powodowane przez L. maculans i L. biglobosa nie różniły się od siebie w sposób statystycznie istotny. W przypadku linii DH-1 średnia długość plamy infekcyjnej wywołanej przez L. maculans wynosiła 37 mm, natomiast dla L. biglobosa średnie przebarwienie było o 11 mm krótsze, a różnica pomiędzy reakcją roślin na inokulację była statystycznie istotna (tab. 3). Tabela 3 Długość plamy infekcyjnej (mm) powodowanej przez mieszaniny izolatów Leptosphaeria spp. po inokulacji łodyg dojrzałych roślin rzepaku The length of discolouration (mm) on adult plant stems of oilseed rape treated with Leptosphaeria spp. isolate mixtures Odmiana/linia Cultivar/line Gatunek Leptosphaeria spp. Species of Leptosphaeria spp. L. maculans L. biglobosa Test t-studenta Value of Student t-test Bolko ,16325 Idol ,15012 DH ,00138 ** DH ,32039 ** różnice istotne statystycznie statistically significant differences Dyskusja Na żółtonasiennych roślinach rzepaku ozimego z objawami suchej zgnilizny kapustnych, uprawianych na poletkach hodowlanych IHAR w Poznaniu, stwierdzono występowanie izolatów należących zarówno do gatunku L. maculans, jak też do L. biglobosa. Oba gatunki porażały szyjkę korzeniową i dolną część łodyg rzepaku. Izolaty należące do obu gatunków znacznie różniły się pod względem morfologicznym, a wygląd kultur na pożywkach agarowych i płynnych odpowiadał wcześniejszym opisom (Williams i Fitt 1999, Jędryczka 2006). Prawidłowość identyfikacji mikologicznej potwierdzono metodą chemiczną oraz metodą molekularną. W wyniku badań chemicznych prowadzonych przy zastosowaniu wysokosprawnej chromatografii cieczowej stwierdzono, iż głównym metabolitem wytwarzanym przez L. maculans była sirodesmina PL, natomiast izolaty L. biglobosa tworzyły
10 60 Michał Starzycki... wasabidienon B. Uzyskane dane w pełni znajdują swoje potwierdzenie w literaturze naukowej, zarówno w przypadku gatunku L. maculans (Badawy i Hoppe 1989, Kachlicki i Jędryczka 1994), jak również w odniesieniu do gatunku L. biglobosa (Pedras i in. 1995, Kachlicki 2004), które przed 2001 rokiem klasyfikowano jako nieagresywne lub mało agresywne szczepy L. maculans (Shoemaker i Brun 2001). Skład metabolitów wtórnych tworzonych przez badane izolaty jest cechą na tyle niezmienną i charakterystyczną dla każdego z wymienionych gatunków, że stanowi podstawę klasyfikacji chemotaksonomicznej (Pedras i Biesenthal 2000). Także różnice genetyczne pomiędzy gatunkiem L. maculans i L. biglobosa uzasadniają ich rozróżnienie w klasyfikacji mikologicznej. W niniejszych badaniach pomiędzy izolatami należącymi do L. maculans i L. biglobosa stwierdzono aż 78 różnic w obrębie sekwencji ITS, co potwierdza ich przynależność do różnych gatunków. W badaniach nad chorobotwórczością stwierdzono znacznie silniejsze porażenie części podliścieniowej siewek przez L. maculans. Udział roślin porażonych przez L. biglobosa był niższy. Izolaty L. maculans powodowały prawie całkowite porażenie części podliścieniowej i zamieranie roślin odmiany Bolko, natomiast izolaty L. biglobosa powodowały średnie porażenie siewek. Zastosowanie do inokulacji mieszaniny izolatów w istotny sposób ograniczyło chorobotwórczość L. maculans. Inokulacja poszczególnymi izolatami grzyba spowodowała zdecydowanie silniejsze porażenie roślin. W naturalnych warunkach w polu spotykamy się z infekcją mieszaniną izolatów grzyba (Stachowiak i in. 2006). Izolaty te mogą posiadać zróżnicowaną wirulencję względem określonych genotypów rzepaku, a ich łączne zastosowanie może spowodować odmienną reakcję roślin niż zastosowanie każdego izolatu oddzielnie. Działanie mieszaniną izolatów L. biglobosa spowodowało prawie dwukrotne zmniejszenie procentu roślin z objawami porażenia części podliścieniowej w stosunku do traktowania roślin izolatami gatunku L. maculans. Różnica pomiędzy udziałem chorych roślin po sztucznym zakażeniu przez L. maculans i L. biglobosa była uzależniona od genotypu rośliny. W przypadku odmiany Idol różnica ta była ponad 5-krotna (mocniej porażały izolaty L. maculans), natomiast dla odmiany Bolko oraz linii DH-2 odpowiednio 2,5-krotna (także mocniej porażały izolaty L. maculans). Linia DH-1 była podatna zarówno na L. maculans, jak też na L. biglobosa. Reakcja rzepaku na porażenie przez grzyby rodzaju Leptosphaeria spp. była silnie uzależniona od fazy rozwojowej roślin. Porażenie roślin w warunkach polowych, mierzone długością plamy infekcyjnej po inokulacji roślin w fazie tworzenia łuszczyn, było odmienne od wykazanego testem grzybniowym. W tym przypadku nie odnotowano statystycznie istotnych różnic pomiędzy reakcją odmian Bolko i Idol oraz linii DH-2, natomiast stwierdzono statystycznie istotną różnicę pomiędzy porażeniem linii DH-1. O ile w przypadku testu grzybniowego w fazie siewki linia ta była podatna na oba gatunki grzyba, o tyle w fazie dojrzewania obserwowano znacznie silniejsze porażenie przez L. maculans. Podczas oceny
11 Identyfikacja i porównanie patogeniczności gatunków wyniku testu inokulacyjnego ważną informacją jest zatem faza rozwojowa roślin poddanych zakażeniu. Zakażenie roślin przed okresem wernalizacji i po tym okresie to oddziaływanie na rośliny w odmiennej fazie rozwojowej i w różnym stanie fizjologicznym, prawdopodobnie uruchamiające inne geny odporności i odmienne reakcje odpornościowe roślin. Wnioski 1. Żółtonasienne formy rzepaku, podobnie jak formy o ciemnym zabarwieniu nasion, są porażane zarówno przez gatunek L. maculans, jak też przez L. biglobosa. 2. Izolaty L. maculans i L. biglobosa różnią się pod względem morfologicznym, wytwarzają zróżnicowane metabolity wtórne i są odmienne genetycznie. 3. Genotypy rzepaku znacznie różnią się pod względem podatności na L. maculans i L. biglobosa. 4. Gatunek L. maculans silnie poraża podliścieniowe części rzepaku. 5. Faza rozwojowa w istotny sposób wpływa na reakcję odpornościową roślin rzepaku ozimego na suchą zgniliznę kapustnych. Literatura Adriaensen K., Vrålstad T., Noben J.-P., Vangronsveld J., Jcolpaert V Copper-Adapted Suillus luteus, a Symbiotic Solution for Pines Colonizing Cu Mine Spoils. Applied Environ. Microbiology, 71 (11): Badawy H.M.A., Hoppe H.H Production of phytotoxic sirodesmins by aggressive strains of Leptosphaeria maculans differing in interactions with oil seed rape genotypes. Journal of Phytopathology, 127: Balesdent M.H., Jędryczka M., Jain L., Mendes-Pereira E., Bertrandy J., Rouxel T Conidia as a substrate for internal transcribed spacer-based PCR identification of members of the Leptosphaeria maculans species complex. Phytopathology, 88: Gamborg O.L., Miller R.A., Ojima K Nutrient requirements of suspension cultures of soybean root cells. Exp. Cell Res., 50: Hammond K.E., Lewis B.G., Musa T.M A systemic pathway in the infection of oilseed rape plants by Leptosphaeria maculans. Plant Pathology, 34: Irzykowski W., Soldatova V., Gasich E., Razgulaeva N., Jędryczka M RAPD analysis of Russian and Polish isolates of Sclerotinia sclerotiorum from crucifers. International Organisation for Biological Control Bulletin, 28 (10): Jędryczka M Epidemiologia i szkodliwość suchej zgnilizny kapustnych na rzepaku ozimym w Polsce. Rozprawy i Monografie, nr 17, IGR PAN, Poznań. Jędryczka M., Rouxel T., Balesdent M.H Rep-PCR based genomic fingerprinting of a Polish population of Leptosphaeria maculans. European Journal of Plant Pathology, 105:
12 62 Michał Starzycki... Johnson R.D., Lewis B.G DNA polymorphism in Leptosphaeria maculans. Physiol. Molec. Plant Pathol., 37: Kachlicki P Rola metabolitów wtórnych w interakcji grzyba Phoma lingam (Tode ex Fr.) Desm. i roślin rzepaku (Brassica napus L.). Rozprawy i Monografie, nr 12, IGR PAN. Kachlicki P., Jędryczka M Properties of Phoma lingam (Tode ex Fr.) Desm. isolates from Poland. I. Secondary metabolites production. Phytopathologia Polonica, 7 (XIX): Kachlicki P., Stobiecki M., Jędryczka M Kwas benzoesowy fitotoksyczny metabolit szczepu Tox 0 grzyba Phoma lingam. Rośliny Oleiste Oilseed crops, XVII: Karolewski Z., Goliński P., Wnuk S., Li O., Weber Z Chemical and biological characteristics of metabolite of non-aggressive Phoma lingam isolate. Phytopathologia Polonica, 15: Mendes-Pereira E., Balesdent M-H., Brun H., Rouxel T Molecular phylogeny of the Leptosphaeria maculans L. biglobosa species complex. Mycol. Res., 107: Morales V., Séguin-Swartz G., Taylor J.L Chromosome length polymorphism in Leptosphaeria maculans. Phytopathology, 83: Patterson N.A., Kapoor M Detection of additional restriction fragment length polymorphisms among the weakly virulent (nonaggressive) and highly virulent (aggressive) isolates of Leptosphaeria maculans. Can. J. Microbiol., 41: Pedras M.S.C., Séguin-Swartz G The blackleg fungus: phytotoxins and phytoalexins. Can. J. Plant Pathol., 14: Pedras M.S.C., Taylor J.L., Morales V.M Phomaligin A and other yellow pigments in Phoma lingam and P. wasabiae. Phytochemistry, 38: Pedras M.S.C., Biesenthal C.J HPLC analyses of cultures of Phoma spp.: differentiation among groups and species through secondary metabolites profiles. Can. J. Microbiol., 46: Petrie G.A Variability in Leptosphaeria maculans (Desm.) Ces et de Not., the cause of blackleg of rape. PhD. Thesis, University of Saskatchewan, Canada. Shoemaker R.A., Brun H The teleomorph of the weakly aggressive segregate of Leptosphaeria maculans. Canadian J. Bot., 79: Stachowiak A., Olechnowicz J., Jedryczka M., Rouxel T., Balesdent M.H., Happstadius I., Gladders P., Latunde-Dada A., Evans N Frequency of avirulence alleles in field populations of Leptosphaeria maculans in Europe. Eur. J. Plant Pathol., 114: Starzycki M Badania nad odpornością rzepaku ozimego (Brassica napus L.) na patogena Leptosphaeria maculans (Desm.) Ces. et de Not. / Phoma lingam (Tode ex Fr.) Desm., powodującego suchą zgniliznę kapustnych. Monografie i Rozprawy Naukowe, nr 1, IHAR, Radzików. Starzycki M., Starzycka E., Pszczoła J Evaluation of resistance of winter oilseed rape seedlings to Phoma lingam (Tode ex Fr.) Desm. using mycelium test. Rapeseed meeting, , Dania. Biuletyn GCIRC: Taylor J.L., Borgmann I., Séguin-Swartz G Electrophoretic karyotyping of Leptosphaeria maculans differentiates highly virulent from weakly virulent isolates. Current Genetics, 19: Voigt K., Jędryczka M., Wöstemeyer J Strain typing of Polish Leptosphaeria maculans isolates supports at the genomic level the multi-species concept of aggressive and non-aggressive strains. Microbiological Research, 156 (2): Williams R.H., Fitt B.D.L Differentiating A and B groups of Leptosphaeria maculans, causal agent of stem canker (blackleg) of oilseed rape. Plant Pathology, 48:
Wpływ metabolitów form Tox 0 grzyba Phoma lingam na kultury zarodków mikrosporowych oraz protoplastów rzepaku *
Tom XIX Rośliny Oleiste 1998 Wei Zhang, Piotr Kachlicki*, Teresa Cegielska**, Małgorzata Jędryczka* Genetic Engineering Laboratory, College of Biotechnology, South China Agricultural University, Guangzhou,
Bardziej szczegółowoMonitoring zmian zdolności chorobotwórczych populacji organizmów szkodliwych dla roślin oleistych
Raport Końcowy Programu Wieloletniego za 2015 r. IHAR-PIB Monitoring zmian zdolności chorobotwórczych populacji organizmów szkodliwych dla roślin oleistych Nr obszaru 3.8 Michał Starzycki Cel pracy w 2015
Bardziej szczegółowoWPŁYW TERMINU WYKONANIA JESIENNYCH ZABIEGÓW FUNGICYDOWYCH NA NASILENIE OBJAWÓW SUCHEJ ZGNILIZNY KAPUSTNYCH NA RZEPAKU W REGIONIE DOLNEGO ŚLĄSKA
Progress in Plant Protection/Postępy w Ochronie Roślin 50 (2) 2010 WPŁYW TERMINU WYKONANIA JESIENNYCH ZABIEGÓW FUNGICYDOWYCH NA NASILENIE OBJAWÓW SUCHEJ ZGNILIZNY KAPUSTNYCH NA RZEPAKU W REGIONIE DOLNEGO
Bardziej szczegółowoPW Zadanie 3.3: Monitoring zmian zdolności chorobotwórczych populacji patogenów z kompleksu Stagonospora spp. / S.
PW 2015-2020 Zadanie 3.3: Monitoring zmian zdolności chorobotwórczych populacji patogenów z kompleksu Stagonospora spp. / S. tritici sprawców plamistości liści i plew pszenicy i pszenżyta Zakład Fitopatologii,
Bardziej szczegółowoRozwój apotecjów grzyba Sclerotinia sclerotiorum (Lib.) de Bary w warunkach in vitro
Tom XXIV Rośliny Oleiste 2003 Eligia Starzycka, Michał Starzycki, Jan Pszczoła* Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin, Oddział w Poznaniu * Hodowla Roślin Strzelce Spółka z o.o., Oddział w Borowie Rozwój
Bardziej szczegółowo56 (3): , 2016 Published online: ISSN
PROGRESS IN PLANT PROTECTION DOI: 10.14199/ppp-2016-054 56 (3): 336-342, 2016 Published online: 05.09.2016 ISSN 1427-4337 Received: 06.05.2016 / Accepted: 25.08.2016 Virulence assessment of Leptosphaeria
Bardziej szczegółowoThe effect of the selected active substances of fungicides on the growth of Leptosphaeria maculans and Leptosphaeria biglobosa
PROGRESS IN PLANT PROTECTION DOI: 0.499/ppp-206-030 56 (2): 80-85, 206 Published online: 24.05.206 ISSN 427-4337 Received: 2.03.206 / Accepted: 25.04.206 The effect of the selected active substances of
Bardziej szczegółowoZróżnicowanie polskich i chińskich izolatów Sclerotinia sclerotiorum (Lib.) de Bary pod względem zdolności
Tom XXIII Rośliny Oleiste 2002 Eligia Starzycka, Piotr Kachlicki*, Michał Starzycki Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin, Pracownia Metod Hodowli Odpornościowej w Poznaniu *Instytut Genetyki Roślin
Bardziej szczegółowoOtrzymywanie czystych izolatów grzyba Sclerotinia sclerotiorum (Lib.) de Bary z zanieczyszczonych sklerocjów
Tom XXII Rośliny Oleiste 2001 Eligia Starzycka, Michał Starzycki, Jan Pszczoła* Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin, Zakład Roślin Oleistych w Poznaniu * Hodowla Roślin Strzelce, Oddział w Borowie
Bardziej szczegółowoOcena podatności odmian rzepaku jarego na zgniliznę twardzikową
Tom XX Rośliny Oleiste 1999 Małgorzata Jędryczka, Elżbieta Lewartowska, Sylwia Dakowska Instytut Genetyki Roślin PAN Ocena podatności odmian rzepaku jarego na zgniliznę twardzikową Evaluation of susceptibility
Bardziej szczegółowoPorównanie zestawu genów awirulencji i ras w kolekcjach izolatów chorobotwórczego grzyba Leptosphaeria maculans w Polsce
Tom XXX ROŚLINY OLEISTE OILSEED CROPS 2009 Małgorzata Jędryczka 1, Anna Stachowiak 1, Julia Olechnowicz 1, Zbigniew Karolewski 2, Anna Podleśna 3 1 Instytut Genetyki Roślin PAN w Poznaniu 2 Uniwersytet
Bardziej szczegółowoTom XIX Rośliny Oleiste 1998
Tom XIX Rośliny Oleiste 1998 Zbigniew Karolewski, Zbigniew Weber Akademia Rolnicza w Poznaniu, Katedra Fitopatologii Skuteczność zaprawiania nasion i opryskiwania roślin w ochronie rzepaku ozimego przed
Bardziej szczegółowoGospodarczo ważne chorobotwórcze patogeny rzepaku Brassica napus L. w warunkach Polski
Gospodarczo ważne chorobotwórcze patogeny rzepaku Brassica napus L. w warunkach Polski Prof. nadzw. dr hab. inż. Michał Starzycki Mgr inż. Elżbieta Starzycka Korbas Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Bardziej szczegółowoBadanie odporności rzepaku ozimego na porażenie przez Sclerotinia sclerotiorum (Lib.) de Bary
Tom XIX Rośliny Oleiste 1998 Eligia Starzycka, Michał Starzycki, Henryk Cichy*, Katarzyna Mikołajczyk Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin, Zakład Roślin Oleistych w Poznaniu *Zakład Doświadczalny Hodowli
Bardziej szczegółowoTom XXI Rośliny Oleiste 2000
Tom XXI Rośliny Oleiste 2000 Eligia Starzycka, Michał Starzycki, Jan Pszczoła, Katarzyna Mikołajczyk Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin, Zakład Roślin Oleistych w Poznaniu Stopień odporności hodowlanych
Bardziej szczegółowoNowe odmiany rzepaku ozimego - jakie mają geny?
https://www. Nowe odmiany rzepaku ozimego - jakie mają geny? Autor: Katarzyna Szponar Data: 13 lipca 2017 Wybierając nowe odmiany rzepaku ozimego do swoich zasiewów, warto zwrócić uwagę na te, które wyróżniają
Bardziej szczegółowoNajważniejsze choroby rzepaku ozimego (BBCH 30-33). Jak je zwalczać?
.pl Najważniejsze choroby rzepaku ozimego (BBCH 30-33). Jak je zwalczać? Autor: mgr inż. Agata Kaczmarek Data: 31 marca 2018 Wczesną wiosną, zaraz po ruszeniu wegetacji, liczne choroby rzepaku ozimego
Bardziej szczegółowoMolekularna detekcja inokulum pierwotnego chorobotwórczych grzybów Leptosphaeria maculans i L. biglobosa w próbach powietrza z regionu Dolnego Śląska
Tom XXX ROŚLINY OLEISTE OILSEED CROPS 2009 Joanna Kaczmarek 1, Małgorzata Jędryczka 1, Bruce D.L. Fitt 2, John A. Lucas 2, Akinwunmi O. Latunde-Dada 2 1 Instytut Genetyki Roślin PAN, Poznań 2 Rothamsted
Bardziej szczegółowoCharakterystyka podwojonych haploidów rzepaku ozimego uzyskanych z odmiany Bor
Tom XXIII Rośliny Oleiste 22 Laurencja Szała, Krystyna Krótka, Krystyna Czernik-Kołodziej, Teresa Cegielska-Taras Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin, Zakład Roślin Oleistych w Poznaniu Charakterystyka
Bardziej szczegółowoSkuteczność biopreparatu Contans WG (Coniothyrium Minitans Campb.) w ochronie rzepaku ozimego przed Sclerotinia sclerotiorum (Lib.
Tom XXIII Rośliny Oleiste 2002 Akademia Rolnicza w Poznaniu, Katedra Fitopatologii Skuteczność biopreparatu Contans WG (Coniothyrium Minitans Campb.) w ochronie rzepaku ozimego przed Sclerotinia sclerotiorum
Bardziej szczegółowoBadania nad strukturą populacji grzyba Leptosphaeria maculans na Morawach i w zachodniej Słowacji
Tom XIX Rośliny Oleiste 1998 Małgorzata Jędryczka, Elżbieta Lewartowska, Eva Plachka*, Ľuboš Ziman** Instytut Genetyki Roślin PAN w Poznaniu * Instytut Roślin Oleistych, Opava, Republika Czeska ** Instytut
Bardziej szczegółowoWpływ terminu stosowania fungicydu zawierającego flusilazol na skuteczność ochrony rzepaku ozimego przed suchą zgnilizną kapustnych
TOM XXXII ROŚLINY OLEISTE OILSEED CROPS 2011 Joanna Kaczmarek 1, Andrzej Brachaczek 2, Małgorzata Jędryczka 1 1 Instytut Genetyki Roślin, Polska Akademia Nauk, Poznań 2 DuPont Poland sp. z o.o., Warszawa
Bardziej szczegółowoOdporność mieszańców międzygatunkowych rodzaju Brassica na suchą zgniliznę kapustnych (Leptosphaeria spp.)
PROGRESS IN PLANT PROTECTION DOI: 10.14199/ppp-2016-042 56 (2): 245-250, 2016 Published online: 20.06.2016 ISSN 1427-4337 Received: 18.03.2016 / Accepted: 28.05.2016 Resistance to stem canker ( spp.) in
Bardziej szczegółowoStruktura plonu wybranych linii wsobnych żyta ozimego
NR 218/219 BIULETYN INSTYTUTU HODOWLI I AKLIMATYZACJI ROŚLIN 2001 MAŁGORZATA GRUDKOWSKA LUCJAN MADEJ Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin, Radzików Struktura plonu wybranych linii wsobnych żyta ozimego
Bardziej szczegółowoS P R A W O Z D A N I E Z B A D A N I A
S P R A W O Z D A N I E Z B A D A N I A. Temat badania: Ocena wpływu zastosowania różnych regulatorów wzrostu w rzepaku ozimym w fazach BBCH 2-7 2. Zleceniodawca: Syngenta Polska Sp. z o.o., ul. Szamocka
Bardziej szczegółowoNOWOŚĆ OTWIERAMY NOWĄ ERĘ. Chcesz więcej masz Tilmor
NOWOŚĆ OTWIERAMY NOWĄ ERĘ Chcesz więcej masz edycja 21 fungicyd 24 EC 24 EC odpowiedź na nowe wyzwania rynku rzepakowego W ostatnich latach wzrosła popularność uprawy rzepaku zarówno w Polsce, jak i w
Bardziej szczegółowoSkuteczność oceny plonowania na podstawie doświadczeń polowych z rzepakiem ozimym o różnej liczbie powtórzeń
TOM XXXIII ROŚLINY OLEISTE OILSEED CROPS 2012 Maria Ogrodowczyk Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin Państwowy Instytut Badawczy, Oddział w Poznaniu Adres do korespondencji: mogrod@nico.ihar.poznan.pl
Bardziej szczegółowoSucha zgnilizna kapustnych - jak z nią walczyć?
.pl https://www..pl Sucha zgnilizna kapustnych - jak z nią walczyć? Autor: Katarzyna Szponar Data: 29 września 2017 Rzepak jesienią jest atakowany przez wiele chorób i to już od momentu siewek. Do najgroźniejszych
Bardziej szczegółowoMonitoring zmian zdolności chorobotwórczych populacji organizmów szkodliwych dla roślin oleistych
Monitoring zmian zdolności chorobotwórczych populacji organizmów szkodliwych dla roślin oleistych Nr obszaru 3.8 Prof. IHAR-PIB Michał Starzycki Cel pracy w 2016 r.: Podstawowym celem zadania była kompleksowa
Bardziej szczegółowoMutacja typu Virescens u rzepaku ozimego Brassica napus L.
Tom XIX Rośliny Oleiste 1998 Akademia Rolnicza w Poznaniu, Katedra Genetyki i Hodowli Roślin Mutacja typu Virescens u rzepaku ozimego Brassica napus L. Virescens type of mutation in winter rape Brassica
Bardziej szczegółowoul. Strzeszyńska 34, Poznań
Acta Agrophysica, 2005, 5(2), 441-446 LASER LIGHT AS A PHYSICAL FACTOR ENHANCING RAPESEED RESISTANCE TO BLACKLEG DISEASE Michał Starzycki 1, Wojciech Rybiński 2, Eligia Starzycka 1, Jan Pszczoła 3 1 Plant
Bardziej szczegółowoPW : / S.
PW 2015-2020 Zadanie 3.3: Monitoring zmian zdolności chorobotwórczych populacji patogenów z kompleksu Stagonospora spp. / S. tritici sprawców plamistości liści i plew pszenicy i pszenżyta Zakład Fitopatologii,
Bardziej szczegółowoPorażenie przez grzyby chorobotwórcze roślin rzepaku ozimego w latach 1999 i 2000
Tom XXII Rośliny Oleiste 1 Agnieszka Mączyńska, Mariola Głazek, Barbara Krzyzińska, Joanna Banachowska Instytut Ochrony Roślin, Oddział w Sośnicowicach Porażenie przez grzyby chorobotwórcze roślin rzepaku
Bardziej szczegółowoAvirulence genes and mating types in the populations of Leptosphaeria maculans collected from infected oilseed rape plants in Poland in autumn 2010
PROGRESS IN PLANT PROTECTION/POSTĘPY W OCHRONIE ROŚLIN 53 (3) 2013 Avirulence genes and mating types in the populations of Leptosphaeria maculans collected from infected oilseed rape plants in Poland in
Bardziej szczegółowoZagrożenia ze strony grzyba Rhizoctonia solani na plantacjach buraka cukrowego
Zagrożenia ze strony grzyba Rhizoctonia solani na plantacjach buraka cukrowego Paweł Skonieczek Mirosław Nowakowski Łukasz Matyka Marcin Żurek Zakład Technologii Produkcji Roślin Okopowych Instytut Hodowli
Bardziej szczegółowoWpływ szczepionek mykoryzowych na rozwój i zdrowotność borówki amerykańskiej, różaneczników oraz wrzosów
Wpływ szczepionek mykoryzowych na rozwój i zdrowotność borówki amerykańskiej, różaneczników oraz wrzosów Zleceniodawca: Mykoflor, Rudy 84, 24-130 Końskowola Miejsce doświadczeń: Instytut Sadownictwa i
Bardziej szczegółowoDojrzewanie pseudotecjów i uwalnianie zarodników workowych grzybów kompleksu Leptosphaeria maculans L. biglobosa w rejonie Kujaw ( )
Tom XXIX ROŚLINY OLEISTE OILSEED CROPS 28 Adam Dawidziuk, Joanna Kaczmarek, Małgorzata Jędryczka Instytut Genetyki Roślin PAN w Poznaniu Dojrzewanie pseudotecjów i uwalnianie zarodników workowych grzybów
Bardziej szczegółowoPoczątki uprawy buraków
Zakopane 2017 Początki uprawy buraków 750 lat p.n.e. Babilon uprawna forma boćwiny IX wiek n.e. dwór Karola Wielkiego uprawiany jako warzywo 1575 r pierwsze wzmianki o obecności cukru w burakach 1747 r.
Bardziej szczegółowoMetoda bezpośredniego uzyskiwania podwojonych haploidów z mikrospor zarodków rzepaku ozimego (Brassica napus L.)
Tom XIX Rośliny Oleiste 98 Teresa Cegielska-Taras, Laurencja Szała Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin, Zakład Roślin Oleistych w Poznaniu Metoda bezpośredniego uzyskiwania podwojonych haploidów z
Bardziej szczegółowoOptimization of fungicide treatment dates against sclerotinia stem rot on oilseed rape
PROGRESS IN PLANT PROTECTION/POSTĘPY W OCHRONIE ROŚLIN 52 (4) 2012 Optimization of fungicide treatment dates against sclerotinia stem rot on oilseed rape Optymalizacja terminu zabiegów fungicydowych przeciw
Bardziej szczegółowoGrisu 500 SC. celny strzał w choroby! ŚRODEK GRZYBOBÓJCZY
Grisu 500 SC ŚRODEK GRZYBOBÓJCZY celny strzał w choroby! Czy wiesz, że Yumi (jap. 弓 ) to tradycyjny łuk japoński. Przez całe wieki był najważniejszą bronią tamtejszych wojowników, a nauka strzelania z
Bardziej szczegółowoTom XXX ROŚLINY OLEISTE OILSEED CROPS 2009
Tom XXX ROŚLINY OLEISTE OILSEED CROPS 2009 Elżbieta Starzycka 1, Michał Starzycki 1, Magdalena Kauzik 1, Henryk Woś 2, Henryk Cichy 2, Grzegorz Budzianowski 2 1 Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin,
Bardziej szczegółowoInstytut Ochrony Roślin Państwowy Instytut Badawczy Terenowa Stacja Doświadczalna w Toruniu. Agnieszka Kiniec
Instytut Ochrony Roślin Państwowy Instytut Badawczy Terenowa Stacja Doświadczalna w Toruniu M AŁO ZNANI SPRAWCY ZGNILIZN KORZENI BURAKA CUKROWEGO Agnieszka Kiniec RHIZOPUS ARRHIZUS RHIZOPUS STOLONIFER
Bardziej szczegółowoWystępowanie suchej zgnilizny kapustnych na wybranych odmianach rzepaku ozimego i ich plon w warunkach doświadczeń łanowych w Wielkopolsce
TOM XXXIII ROŚLINY OLEISTE OILSEED CROPS 2012 Andrzej Brachaczek 1, Joanna Kaczmarek 2, Tomasz Kosiada 3, Małgorzata Jędryczka 2 1 DuPont Poland Sp. z o.o. w Warszawie 2 Instytut Genetyki Roślin Polskiej
Bardziej szczegółowoChcesz więcej masz Tilmor. PROMOCJA! Przy zakupie preparatu Tilmor Proteus gratis! NOWOŚĆ OTWIERAMY NOWĄ ERĘ
PROMOCJA! Przy zakupie preparatu Tilmor Proteus gratis! Szczegóły u przedstawicieli regionalnych firmy Bayer NOWOŚĆ OTWIERAMY NOWĄ ERĘ Chcesz więcej masz Tilmor Edycja 211 Objawy czerni krzyżowych wywoływanej
Bardziej szczegółowoEvaluation of Fusarium head blight resistance types in winter triticale using phenotypic and metabolic markers
PSZENŻYTO Wiśniewska 1* Halina, Góral 2 Tomasz, Ochodzki 2 Piotr, Majka 1 Maciej., Walentyn-Góral 2 Dorota, Belter 1 Jolanta 1 Instytut Genetyki Roślin, Polskiej Akademii Nauk, Poznań 2 Instytut Hodowli
Bardziej szczegółowoZadanie 6.2. Śledzenie zmian patogeniczności w populacjach Clavibacter michiganensis
Zadanie 6.2. Śledzenie zmian patogeniczności w populacjach Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus -sprawcy bakteriozy pierścieniowej ziemniaka oraz Ralstonia solanacearum - sprawcy śluzaka ziemniaka
Bardziej szczegółowoPostęp w badaniach nad suchą zgnilizną kapustnych (Leptosphaeria spp.)
Tom XXX ROŚLINY OLEISTE OILSEED CROPS 2009 Magdalena Kauzik, Elżbieta Starzycka, Michał Starzycki Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin, Oddział w Poznaniu Postęp w badaniach nad suchą zgnilizną kapustnych
Bardziej szczegółowoWykorzystanie krajowych i światowych zasobów genowych w pracach badawczych oraz hodowlanych pszenicy
Wykorzystanie krajowych i światowych zasobów genowych w pracach badawczych oraz hodowlanych pszenicy Miejsce realizacji badań: Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin Państwowy Instytut Badawczy w Radzikowie
Bardziej szczegółowoCharakterystyka materiałów hodowlanych pszenicy ozimej pod względem odporności na rdzę brunatną (Puccinia triticina)
NR 268 BIULETYN INSTYTUTU HODOWLI I AKLIMATYZACJI ROŚLIN 2013 ANNA STRZEMBICKA GRZEGORZ CZAJOWSKI KATARZYNA KARSKA Zakład Roślin Zbożowych w Krakowie Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin PIB Charakterystyka
Bardziej szczegółowoPozostałości herbicydów w glebie i nasionach gorczycy białej (Sinapis alba)
Tom XXVII ROŚLINY OLEISTE OILSEED CROPS 2006 Mariusz Kucharski, Marek Badowski Instytut Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa Państwowy Instytut Badawczy, Oddział we Wrocławiu Pozostałości herbicydów w glebie
Bardziej szczegółowoWPŁYW MIESZANINY PROPIONIBACTERIUM FREUDENREICHII I LACTOBACILLUS RHAMNOSUS NA ZDROWOTNOŚĆ I PLON RZEPAKU OZIMEGO
Progress in Plant Protection/Postępy w Ochronie Roślin, 49 (3) 2009 WPŁYW MIESZANINY PROPIONIBACTERIUM FREUDENREICHII I LACTOBACILLUS RHAMNOSUS NA ZDROWOTNOŚĆ I PLON RZEPAKU OZIMEGO ROMUALD GWIAZDOWSKI
Bardziej szczegółowoCHARAKTERYSTYKA POPULACJI PYRENOPHORA TERES WYSTĘPUJĄCEJ NA JĘCZMIENIU JARYM W WIELKOPOLSCE*
Fragm. Agron. 32(1) 2015, 66 72 CHARAKTERYSTYKA POPULACJI PYRENOPHORA TERES WYSTĘPUJĄCEJ NA JĘCZMIENIU JARYM W WIELKOPOLSCE* Agata Korbas 1, Tomasz Kosiada Katedra Fitopatologii i Nasiennictwa, Uniwersytet
Bardziej szczegółowoGeny odporności na wirus Y ziemniaka (PVY)
Geny odporności na wirus Y ziemniaka (PVY) Dr inż. Katarzyna Szajko Mgr Anna Grupa Mgr Krystyna Michalak Projekt wieloletni MRiRW Zad. 3.1. (kolekcja wirusów ziemniaka) Młochów, 23.06.2016 PVY (Potato
Bardziej szczegółowoRegeneracja roślin z niedojrzałych zarodków Camelina sativa L. (lnianka siewna) w kulturach in vitro
Tom XIX Rośliny Oleiste 1998 Jolanta Zandecka-Dziubak Akademia Rolnicza w Poznaniu, Katedra Genetyki i Hodowli Roślin Regeneracja roślin z niedojrzałych zarodków Camelina sativa L. (lnianka siewna) w kulturach
Bardziej szczegółowoEkonomiczna opłacalność chemicznego zwalczania chorób, szkodników i chwastów w rzepaku ozimym
Tom XX Rośliny Oleiste 1999 Małgorzata Juszczak, Marek Mrówczyński, Gustaw Seta* Instytut Ochrony Roślin w Poznaniu, *Instytut Ochrony Roślin, Oddział Sośnicowice Ekonomiczna opłacalność chemicznego zwalczania
Bardziej szczegółowoMichał Starzycki Elżbieta Starzycka-Korbas Jacek Żebrowski. IHAR PIB w Poznaniu 2016
Badania metabolomu roślin rzepaku Brassica napus L. zmutowanych pod wpływem pierwotnego porażenia fitoplazmami. Investigation of metabolome Brassica napus L. mutants after primary infection by phytoplasmas
Bardziej szczegółowoWpływ terminu siewu na zdrowotność rzepaku jarego
Tom XXII Rośliny Oleiste 2001 Czesław Sadowski, Krzysztof Jankowski*, Aleksander Łukanowski, Jacek Trzciński Akademia Techniczno-Rolnicza w Bydgoszczy, *Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie Wpływ
Bardziej szczegółowoReakcja rzepaku jarego na herbicydy na polu zachwaszczonym i bez chwastów
Tom XIX Rośliny Oleiste 1998 Instytut Uprawy, Nawożenia i Gleboznawstwa, Zakład Ekologii i Zwalczania Chwastów Reakcja rzepaku jarego na herbicydy na polu zachwaszczonym i bez chwastów Reaction of spring
Bardziej szczegółowoODPORNOŚĆ NA PĘKANIE ŁUSZCZYN I OSYPYWANIE
ODPORNOŚĆ NA PĘKANIE ŁUSZCZYN I OSYPYWANIE 2018-10-15 Badania odporności na pękanie łuszczyn i osypywanie się nasion wykonujemy od 2010 roku zarówno w warunkach laboratoryjnych jak i na poletkach doświadczalnych
Bardziej szczegółowoZadanie 2.4. Dr inż. Anna Litwiniec Dr inż. Barbara Skibowska Dr inż. Sandra Cichorz
Zadanie 2.4 Poszerzanie puli genetycznej buraka cukrowego przez doskonalenie procesu gynogenezy oraz podnoszenie odporności na wirus nekrotycznego żółknięcia nerwów i tolerancji na suszę Dr inż. Anna Litwiniec
Bardziej szczegółowoRZODKIEW OLEISTA. Wyniki porejestrowych doświadczeń odmianowych 2017, 2016
RZODKIEW OLEISTA Wyniki porejestrowych doświadczeń odmianowych 2017, 2016 W opracowaniu przedstawiono wyniki porejestrowych doświadczeń odmianowych (PDO) z rzodkwią oleistą uprawianą w międzyplonie ścierniskowym
Bardziej szczegółowoAutor: dr Mirosława Staniaszek
Zakład Hodowli Roślin Ogrodniczych Pracownia Genetyki i Hodowli Roślin Warzywnych Fot. J. Sobolewski Procedura identyfikacji genu Frl warunkującego odporność pomidora na Fusarium oxysporum f.sp. radicis-lycopersici
Bardziej szczegółowoAnaliza genetyczna zawartości kwasów tłuszczowych w liniach DH rzepaku ozimego
NR 226/227/2 BIULETYN INSTYTUTU HODOWLI I AKLIMATYZACJI ROŚLIN 2003 ELŻBIETA ADAMSKA 1 TERESA CEGIELSKA-TARAS 2 LAURENCJA SZAŁA 2 KRYSTYNA CZERNIK-KOŁODZIEJ 2 1 Instytut Genetyki Roślin PAN w Poznaniu
Bardziej szczegółowoPoszukiwanie źródeł odporności u pszenic na wirus odglebowej mozaiki zbóż (Soil-borne cereal mosaic virus, SBCMV)
Małgorzata Jeżewska Zakład Wirusologii i Bakteriologii, Instytut Ochrony Roślin Państwowy Instytut Badawczy, Poznań Poszukiwanie źródeł odporności u pszenic na wirus odglebowej mozaiki zbóż (Soil-borne
Bardziej szczegółowoLaboratorium Pomorskiego Parku Naukowo-Technologicznego Gdynia.
Laboratorium Pomorskiego Parku Naukowo-Technologicznego Gdynia www.ppnt.pl/laboratorium Laboratorium jest częścią modułu biotechnologicznego Pomorskiego Parku Naukowo Technologicznego Gdynia. poprzez:
Bardziej szczegółowoOFERTA NA NASIONA RZEPAKU. Odmiany liniowe (ceny netto/jedn. 2,0 mln nasion/3ha*)
OFERTA NA NASIONA RZEPAKU Odmiany liniowe (ceny netto/jedn. 2,0 mln nasion/3ha*) BRENDY hodowla HR STRZELCE 340,00 zł wysoki potencjał plonowania do 110 % wzorca w 2013 r. dobra zimotrwałość potwierdzona
Bardziej szczegółowoREAKCJA NASION WYBRANYCH ODMIAN OGÓRKA NA PRZEDSIEWNĄ BIOSTYMULACJĘ LASEROWĄ. Wstęp
Roczniki Akademii Rolniczej w Poznaniu CCCLXXXIII (2007) DANUTA DROZD, HANNA SZAJSNER REACJA NASION WYBRANYCH ODMIAN OGÓRA NA PRZEDSIEWNĄ BIOSTYMULACJĘ LASEROWĄ Z atedry Hodowli Roślin i Nasiennictwa Uniwersytetu
Bardziej szczegółowoOcena przezimowania, aktualne zalecenia i rekomendacje.
Centrum Kompetencji BASF w Pągowie aktualna sytuacja ocena stanu roślin Ocena przezimowania, aktualne zalecenia i rekomendacje. Przebieg warunków atmosferycznych w sezonie jesiennym i na przełomie jesieni/zimy
Bardziej szczegółowoSkracanie rzepaku ozimego i ochrona przed chorobami w jednym
.pl https://www..pl Skracanie rzepaku ozimego i ochrona przed chorobami w jednym Autor: Karol Bogacz Data: 18 sierpnia 2017 Rzepak ozimy wymaga starannej pielęgnacji w okresie jesiennym. Atakują go od
Bardziej szczegółowoReakcja odmian pszenżyta ozimego na długoterminowe przechowywanie w banku genów
NR 230 BIULETYN INSTYTUTU HODOWLI I AKLIMATYZACJI ROŚLIN 2003 MARIAN GÓRSKI Krajowe Centrum Roślinnych Zasobów Genowych Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin w Radzikowie Reakcja odmian pszenżyta ozimego
Bardziej szczegółowoBiałka różnicowe w bulwach odmian ziemniaka o różnym poziomie odporności na bakterie Dickeya solani
Białka różnicowe w bulwach odmian ziemniaka o różnym poziomie odporności na bakterie Dickeya solani Lebecka R 1, Dębski J 2., Kistowski M 2, Murawska Z 1, Szajko K 1, Marczewski W 1 1 Instytut Hodowli
Bardziej szczegółowoSprawozdanie z prac PW obszar/zdanie 6.10 L. BOROS, T. GÓRAL
Śledzenie zmian patogeniczności w populacjach ważnych gospodarczo grzybów roślin strączkowych (Mycosphaerella pinodes, Ascochyta fabae, Botrytis fabae, Fusarium sp.) sprawców zgorzelowej plamistości grochu
Bardziej szczegółowoWPROWADZENIE MATERIAŁ BADAWCZY I CEL BADAŃ
Sprawozdanie merytoryczne z wykonania zadania nr 2: Poszukiwanie markerów molekularnych i fenotypowych do identyfikacji genów odporności pszenicy na łamliwość źdźbła powodowaną przez Oculimacula yallundae
Bardziej szczegółowoKierownik: dr Aurelia Ślusarkiewicz-Jarzina Wykonawcy: dr Aurelia Ślusarkiewicz-Jarzina, mgr Hanna Pudelska, mgr Jolanta Woźna
Badania nad zwiększeniem efektywności uzyskiwania haploidów w procesie androgenezy oraz optymalizacja parametrów otrzymywania podwojonych haploidów pszenżyta ozimego i jarego. Nr decyzji MRiRW: HOR hn-801-pb-9/16,
Bardziej szczegółowoZadanie 2.4. Cel badań:
Zadanie 2.4 Poszerzanie puli genetycznej buraka cukrowego przez doskonalenie procesu gynogenezy oraz podnoszenie odporności na wirus nekrotycznego żółknięcia nerwów i tolerancji na suszę Cel badań: Celem
Bardziej szczegółowoMonitoring występowania nowych, PW 3 agresywnych patotypów Synchytrium endobioticum
Monitoring występowania nowych, agresywnych patotypów Synchytrium endobioticum z uwzględnieniem wykrycia ewentualnego pojawienia się nowych czynników wirulencji w populacjach patogena występujących w Polsce.
Bardziej szczegółowoNano-Gro w badaniach rolniczych na rzepaku ozimym w Polsce w latach 2007/2008 (badania rejestracyjne, IUNG Puławy)
Nano-Gro w badaniach rolniczych na rzepaku ozimym w Polsce w latach 2007/2008 (badania rejestracyjne, IUNG Puławy) Celem badań było określenie wpływu stymulatora wzrostu Nano-Gro na wzrost, rozwój, plonowanie
Bardziej szczegółowoW 2014 komisja rejestrowa COBORU zarejestrowała aż 4 odmiany mieszańcowe rzepaku Syngenta. Są to odmiany: SY Saveo, SY Alister, SY Polana, SY Samoa.
Polska Wybór właściwej odmiany rzepaku Aktualności Produkty 05.06.2014 W 2014 komisja rejestrowa COBORU zarejestrowała aż 4 odmiany mieszańcowe rzepaku Syngenta. Są to odmiany: SY Saveo, SY Alister, SY
Bardziej szczegółowoChcesz więcej masz Tilmor PROMOCJA! Przy zakupie Tilmor 5 l 1 l Proteus gratis! Tilmor 15 l 3 l Proteus gratis! NOWOŚĆ OTWIERAMY NOWĄ ERĘ
PROMOCJA! Przy zakupie Tilmor 5 l 1 l Proteus gratis! Tilmor 15 l 3 l Proteus gratis! Szczegóły u przedstawicieli regionalnych firmy Bayer NOWOŚĆ OTWIERAMY NOWĄ ERĘ Chcesz więcej masz Tilmor Edycja 212
Bardziej szczegółowoReakcja odmian gryki na długoterminowe przechowywanie w banku genów
NR 233 BIULETYN INSTYTUTU HODOWLI I AKLIMATYZACJI ROŚLIN 2004 MARIAN GÓRSKI Krajowe Centrum Roślinnych Zasobów Genowych Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin w Radzikowie Reakcja odmian gryki na długoterminowe
Bardziej szczegółowoOpracowała: Krystyna Bruździak SDOO Przecław. 13. Soja
Opracowała: Krystyna Bruździak SDOO Przecław 13. Soja Uwagi ogólne Soja jest jedną z najcenniejszych roślin strączkowych. Uprawiana jest głównie na nasiona, które zawierają przeciętnie 40% białka o doskonałym
Bardziej szczegółowoWPŁYW FUNGICYDÓW BRAVO 500 SC I BRAVO PLUS 500 SC NA MODEL WZROSTU GRZYBA TRICHODERMA HARZIANUM
Progress in Plant Protection/Postępy w Ochronie Roślin 48 (4) 2008 WPŁYW FUNGICYDÓW BRAVO 500 SC I BRAVO PLUS 500 SC NA MODEL WZROSTU GRZYBA TRICHODERMA HARZIANUM WYSTĘPUJĄCEGO W UPRAWIE PIECZARKI DWUZARODNIKOWEJ
Bardziej szczegółowoDisease severity on winter rapeseed grown in short-term monoculture taking into consideration the different production systems
PROGRESS IN PLANT PROTECTION/POSTĘPY W OCHRONIE ROŚLIN 52 (3) 2012 Disease severity on winter rapeseed grown in short-term monoculture taking into consideration the different production systems Nasilenie
Bardziej szczegółowoGrzyby uprawne w produkcji żywności tradycyjnej
ETRAFOON project is funded by the European Community's Seventh Framework Programme (FP7/27-213) under grant agreement no. 613912 Grzyby uprawne w produkcji żywności tradycyjnej Warsztaty szkoleniowe dla
Bardziej szczegółowoEconomic value of oilseed rape cultivars under production conditions with full fungicide protection technology using the SPEC forecasting system
TOM XXXI ROŚLINY OLEISTE OILSEED CROPS 2010 Andrzej Brachaczek 1, Michał Kamiński 2, Joanna Kaczmarek 3, Małgorzata Jędryczka 3 1 DuPont Poland sp. z o.o., Warszawa 2 Instytut Zootechniki PIB, Zakład Doświadczalny
Bardziej szczegółowoKiła kapusty w rzepaku: zabieg T0 receptą na sukces?
.pl https://www..pl Kiła kapusty w rzepaku: zabieg T0 receptą na sukces? Autor: mgr inż. Agata Kaczmarek Data: 23 marca 2018 Aby w przyszłości liczyć na satysfakcjonujący plon, rzepak ozimy należy chronić
Bardziej szczegółowoRegeneracja pędów z segmentów hypokotylowych lnianki siewnej Camelina sativa L. w kulturach in vitro
Tom XX Rośliny Oleiste 1999 Jolanta Zandecka-Dziubak, Tadeusz Łuczkiewicz Akademia Rolnicza w Poznaniu, Katedra Genetyki i Hodowli Roślin Regeneracja pędów z segmentów hypokotylowych lnianki siewnej Camelina
Bardziej szczegółowoWZROST I PLONOWANIE PAPRYKI SŁODKIEJ (CAPSICUM ANNUUM L.), UPRAWIANEJ W POLU W WARUNKACH KLIMATYCZNYCH OLSZTYNA
Roczniki Akademii Rolniczej w Poznaniu CCCLXXXIII (2007) ŁUCJA MICHALIK WZROST I PLONOWANIE PAPRYKI SŁODKIEJ (CAPSICUM ANNUUM L.), UPRAWIANEJ W POLU W WARUNKACH KLIMATYCZNYCH OLSZTYNA Z Katedry Ogrodnictwa
Bardziej szczegółowoConiothyrium minitans lekarstwem na zgniliznę twardzikową
https://www. Coniothyrium minitans lekarstwem na zgniliznę twardzikową Autor: prof. zw. dr hab. Stanisław J. Pietr Data: 13 lipca 2016 Zgnilizna twardzikowa, zwana również białą pleśnią, jest jedną z chorób,
Bardziej szczegółowoNumer zadania 4.3. pt Oszacowanie możliwości koegzystencji upraw różnych typów odmian rzepaku ozimego w warunkach agroklimatycznych Polski
ROZLICZENIE KOŃCOWE z wykonania zadań i wykorzystania dotacji na zadania określone w rozdziale IV programu wieloletniego Tworzenie naukowych podstaw postępu biologicznego i ochrona roślinnych zasobów genowych
Bardziej szczegółowoProf. dr hab. inż. Michał Starzycki ŻYZNOŚĆ GLEBY ŹRÓDŁEM OCHRONY ROŚLIN
Prof. dr hab. inż. Michał Starzycki Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin, Państwowy Instytut Badawczy w Poznaniu ŻYZNOŚĆ GLEBY ŹRÓDŁEM OCHRONY ROŚLIN Terminem żyzność gleby określamy naturalną zdolność
Bardziej szczegółowoPrzy wyborze rzepaku zwróć uwagę na 3 czynniki!
.pl https://www..pl Przy wyborze rzepaku zwróć uwagę na 3 czynniki! Autor: Anita Musialska Data: 27 lipca 2016 Dobór odpowiedniej odmiany rzepaku nie powinien być loterią. Szeroki wybór materiału siewnego
Bardziej szczegółowoZastosowanie nowych technologii genotypowania w nowoczesnej hodowli i bankach genów
Zastosowanie nowych technologii genotypowania w nowoczesnej hodowli i bankach genów Jerzy H. Czembor, Bogusław Łapiński, Aleksandra Pietrusińska, Urszula Piechota Krajowe Centrum Roślinnych Zasobów Genowych
Bardziej szczegółowoSEGREGACJA TRANSGRESYWNA POKOLENIA F 2 KUKURYDZY W PODATNOŚCI NA FUSARIUM SPP.
Progress in Plant Protection/Postępy w Ochronie Roślin, 49 (1) 2009 SEGREGACJA TRANSGRESYWNA POKOLENIA F 2 KUKURYDZY W PODATNOŚCI NA FUSARIUM SPP. GRAŻYNA SZYMAŃSKA, HANNA SULEWSKA, KATARZYNA PANASIEWICZ
Bardziej szczegółowoInstytut Ochrony Roślin - Państwowy Instytut Badawczy w Poznaniu. Tytuł zadania
Instytut Ochrony Roślin - Państwowy Instytut Badawczy w Poznaniu Tytuł zadania Ochrona roślin uprawianych w systemie ekologicznym ze szczególnym uwzględnieniem poszukiwania metod zastąpienia miedzi jako
Bardziej szczegółowoZmienność cech ilościowych w populacjach linii DH i SSD jęczmienia
NR 226/227/1 BIULETYN INSTYTUTU HODOWLI I AKLIMATYZACJI ROŚLIN 2003 MARIA SURMA 1 TADEUSZ ADAMSKI 1 ZYGMUNT KACZMAREK 1 STANISŁAW CZAJKA 2 1 Instytut Genetyki Roślin Polskiej Akademii Nauk, Poznań 2 Katedra
Bardziej szczegółowoSkuteczne sposoby na zwalczanie mączniaka prawdziwego
https://www. Skuteczne sposoby na zwalczanie mączniaka prawdziwego Autor: mgr inż. Agata Kaczmarek Data: 15 kwietnia 2018 Jedną z głównych chorób zagrażających zbożom jest mączniak prawdziwy zbóż i traw.
Bardziej szczegółowo