PROJEKTOWANIE I DOKUMENTOWANIE PROGRAMU KSZTAŁCENIA zgodnie z Krajowymi Ramami Kwalifikacji dla Szkolnictwa Wyższego

Transkrypt

1 PROJEKTOWANIE I DOKUMENTOWANIE PROGRAMU KSZTAŁCENIA zgodnie z Krajowymi Ramami Kwalifikacji dla Szkolnictwa Wyższego 1. Nazwa kierunku studiów: FIZJOTERAPIA 2. Poziom kształcenia: studia pierwszego stopnia 3. Profil kształcenia: praktyczny Dostarczenie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji społecznych niezbędnych do podjęcia i wykonywania pracy zawodowej, kształtowanie umiejętności uczenia się i doskonalenia swojej wiedzy, umiejętności i kompetencji z wykorzystaniem nowoczesnych środków i metod pozyskiwania, organizowania oraz przetwarzania informacji i materiałów informacyjnych; umożliwienie zdobycia umiejętności komunikowania się, a także posługiwania się językiem obcym na wyższym poziomie (B2) i językiem specjalistycznym). Praktyczne przygotowanie do wykonywania czynności zawodowych, a także częściowa walidacja, odbywa się w warunkach właściwych dla działalności zawodowej fizjoterapeuty, częściowo w środowisku potencjalnego miejsca pracy (zajęcia praktyczne, zajęcia kliniczne, praktyki) umożliwiając bezpośrednie wykonywanie odpowiednich zadań praktycznych przez studentów, pod nadzorem wykwalifikowanej kadry posiadającej odpowiednie doświadczenie zawodowe zdobyte poza uczelnią. 4. Forma studiów: studia stacjonarne i niestacjonarne 5. Tytuł zawodowy absolwenta: licencjat 6. Wskazanie związku z misją uczelni i jej strategią: Krakowska Akademia im. A. Frycza Modrzewskiego jest uczelnią akademicką prowadzącą działania edukacyjne i naukowo-badawcze dostosowane do współczesnych wyzwań i uwarunkowań, a w szczególności do postępu technologicznego oraz rozwoju ekonomicznego. Misją uczelni jest również formowanie osobowości jednostki, relacji międzygrupowych i integracji społecznej, a także budowanie społeczeństwa opartego na wiedzy. Program kształcenia na kierunku Fizjoterapia jest w pełni zgodny z misją uczelni, poprzez wysoki poziom nauczania, jak również aktywność naukową pracowników zatrudnionych na kierunku. Kierunek ten w swej nowej formule programowej, dostosowanej do Krajowych Ram Kwalifikacji, podkreśla strategię Krakowskiej Akademii, która zakłada między innymi podnoszenie jakości kształcenia oraz uatrakcyjnienie i dostosowywanie oferty edukacyjnej do potrzeb rynku pracy i preferencji kandydatów na studia.

2 7. Przyporządkowanie do obszaru kształcenia: nauki medyczne, nauki o zdrowiu oraz nauki o kulturze fizycznej. 8. Wskazanie dziedzin i dyscyplin, do których odnoszą się zakładane efekty kształcenia: Efekty kształcenia mieszczą się w dziedzinach: nauki o kulturze fizycznej, nauki o zdrowiu, nauki farmaceutyczne, nauki medyczne Efekty kształcenia mieszczą się w dyscyplinach: biologia medyczna i medycyna 9. Ogólne cele kształcenia oraz możliwości zatrudnienia: Koncepcja kształcenia na kierunku fizjoterapia ma na celu osiągnięcie przez absolwentów kompleksowej wiedzy w zakresie fizjoterapii oraz rehabilitacji. Na studia pierwszego stopnia składają się zajęcia, które umożliwiają zdobycie niezbędnej wiedzy podstawowej oraz specjalistycznej dla zawodu fizjoterapeuty, a także zajęcia praktyczne pozwalające na zdobycie specyficznych umiejętności zawodowych. Cele kształcenia: - przygotowanie wysokiej klasy specjalistów posiadających umiejętności z zakresu planowania i wykonywania zabiegów fizjoterapeutycznych, znających cel ich stosowania zgodnie z oceną wskazań i przeciwwskazań do ich wykonywania, potrafiących ściśle współpracować w zespole rehabilitacyjnym; - wykorzystanie w pracy zawodowej wiedzy teoretycznej i umiejętności praktycznych z zakresu nauk medycznych, nauk o zdrowiu i nauk o kulturze fizycznej; - rozwijanie umiejętności profesjonalnego, krytycznego, analityczne-go i etycznego podejścia do pracy w zawodzie; - przygotowanie do podjęcie studiów drugiego stopnia i podyplomowego podnoszenia swoich kwalifikacji zawodowych; - kształtowanie odporności emocjonalnej do współpracy z osobami chorymi i niepełnosprawnymi. Absolwenci dzięki specjalności o szerokim profilu wiedzy teoretycznej, oraz dużych umiejętnościach praktyczno - zawodowych zdobytych w nowoczesnych pracowniach, przychodniach rehabilitacyjnych, specjalistycznych oddziałach klinicznych pod kierunkiem wybitnych specjalistów z tej dziedziny, będą mogli podjąć pracę w różnych ośrodkach świadczących usługi lecznicze. Przede wszystkim będą przygotowani do pracy w : - publicznych i niepublicznych placówkach ochrony zdrowia, między innymi takich jak: szpitale o różnym

3 profilu, przychodnie specjalistyczne i wielospecjalistyczne, poradnie i gabinety rehabilitacyjne, - ośrodkach rehabilitacyjnych, - sanatoriach rehabilitacyjnych o różnym profilu, - ośrodkach opiekuńczo-leczniczych, - warsztatach terapii zajęciowej, - publicznych i niepublicznych ośrodkach sportowych dla osób niepełnosprawnych, - jednostkach gospodarki i podmiotach gospodarczych prowadzących działalność prozdrowotną, takich jak na przykład ogniska TKKF, ośrodki i gabinety odnowy biologicznej, klubowe przychodnie sportowo-lekarskie, gabinety masażu i terapii manualnej, - placówkach sportowo-rekreacyjnych i terapeutycznych dla dzieci i młodzieży, - różnego rodzaju szkołach kosmetycznych i medycznych, masażu, a także fizjoterapii (po uzyskaniu dodatkowych uprawnień pedagogicznych do nauczania przedmiotów zawodowych). 10. Uwzględnienie zbieżności zakładanych efektów kształcenia z potrzebami rynku pracy: Zmiany demograficzne, prognozowane na najbliższe 30 lat, zakładają znaczne zwiększenie się liczby osób po 65 roku życia. W 2010 roku na jedną osobę w wieku emerytalnym przypadały 4 osoby w wieku produkcyjnym, natomiast w roku 2020 będą to już 3 osoby, a w 2035 zaledwie 2. Starzenie się społeczeństwa wymaga większej grupy osób mogących w sposób fachowy i ekonomicznie uzasadniony podjąć i realizować opiekę nad osobami starszymi. Zakłady Opieki Leczniczej, Domy Pomocy Społecznej, obok oddziałów dla przewlekle chorych, oddziałów geriatrycznych i hospicjów, czy oddziałów rehabilitacyjnych wymagać będą z kolei co raz to większej liczby, między innymi dobrze wyszkolonych fizjoterapeutów. W starzejących się społeczeństwach Europy i świata wyraźnie zaznacza się zapotrzebowanie na specjalistów w tym zawodzie. Ciągle wzrasta liczba prywatnych przychodni medycznych, gabinetów fizjoterapeutycznych, salonów odnowy biologicznej, fitness klubów, a ich pojawianie się jest odpowiedzią na zainteresowanie społeczeństwa zarówno szeroko rozumianą profilaktyką zdrowia, jak również utrzymaniem możliwie największej sprawności i aktywności fizycznej do późnych lat starości. Wzrasta

4 zatem konkurencja, co stymuluje do posiadania szerszego zakresu wiedzy i umiejętności praktycznych z zakresu najnowocześniejszych metod fizjoterapeutycznych. Realizowanie według zasad Krajowych Ram Kwalifikacyjnych kształcenia fizjoterapeutów zapewnić może dopływ właściwie wyszkolonych kadr mogących sprostać tym problemom, co zgodne jest z potrzebami rynku pracy. 11. Wykorzystanie wzorców międzynarodowych: Według definicji Światowej Konfederacji Fizjoterapii (World Confederation for Physical Therapy-WCPT) Fizjoterapia oznacza świadczenie usług wobec jednostek lub populacji osób, mających na celu rozwijanie, utrzymywanie i przywracanie im maksymalnych zdolności ruchowych i funkcjonalnych. WCPT jasno określa, że w ramach swoich usług fizjoterapeuta posiada kompetencje do badania, oceniania, ewaluacji, diagnozy funkcjonalnej, prognozy, programowania postępowania, a także przeprowadzenia powtórnej oceny pacjenta na potrzeby prowadzonego procesu terapeutycznego. W zasadzie istnieje zgodność między Ramami Kwalifikacji i standardami międzynarodowymi przy opracowanym opisie efektów kształcenia. Zarówno Benchmark Statements WCPT, jak i The competence ENPHE przedstawiają opis efektów kształcenia poprzez określenie autonomii zawodowej fizjoterapeuty w ochronie zdrowia oraz w społeczeństwie. Benchmark Statement WCPT nie różnicuje efektów kształcenia dla dwóch stopni kształcenia, zostawiając wybór i podział kompetencji dla danego kraju i jego polityki kształcenia. Opisując działalność fizjoterapeuty przypisuje mu określone oczekiwania, co do wiedzy i umiejętności, które powinien zdobyć w programie szkolenia. 12. Wskazanie na specyfikę kształcenia na kierunku studiów: Fizjoterapia jest ze swej istoty nauką stosowaną, co oznacza, że zdefiniowane wzorcowe efekty kształcenia związane są z wiedzą i umiejętnościami teoretycznymi, jak i praktycznymi oraz kompetencja-mi społecznymi, a zawód fizjoterapeuty zawodem zaufania społeczne-go. W Polsce wykonywanie zawodu fizjoterapeuty polega na udzielaniu w sposób bezpośredni świadczeń zdrowotnych, usług o charakterze społecznym (co jest zgodne z treścią Art. 18d ust. 1, pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 roku o zakładach opieki zdrowotnej; Dz.U.nr 91 poz.408 z późn. zmianami - osoba wykonująca zawód medyczny to osoba, która na podstawie odrębnych przepisów uprawniona jest do udzielania świadczenia zdrowotnych, oraz osoba legitymująca się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych w określonym zakresie lub w określonej dziedzinie medycyny. Kształcenie na kierunku fizjoterapia ukierunkowane jest na osiąganie przez studentów wysokiego poziomu profesjonalizmu, wyznacza zatem dążenie do podnoszenia motywacji

5 studentów. Wobec takich założeń niezbędny staje się podmiotowy styl kształcenia. Edukacja podmiotowa zakłada rozwój zawodowy i merytoryczny studenta oraz jego samorealizację bazując na osobistych doświadczeniach, związanych z własnym zaangażowaniem poznawczym oraz emocjonalnym w stosunku do wybranego kierunku zdobywania wiedzy. Profesjonalizm w zawodzie fizjoterapeuty wymaga uczenia się, poszerzania oraz uzupełniania swojej wiedzy, by móc kształtować, podtrzymywać, a także przywracać sprawność i wydolność osób w różnym wieku utraconą lub obniżoną wskutek różnych chorób lub urazów zgodnie z najnowszymi wynikami badań naukowych. Systematyczne uczenie się w ciągu odpowiednio dostosowanego toku studiów przygotowuje do skutecznego działania pozwalającego zbadać pacjenta pod kątem planowanej terapii oraz odpowiednio dobrać zestaw właściwych zabiegów i metod fizjoterapeutycznych stosowanych w procesie jego usprawniania. Zajęcia teoretyczne stanowią część wprowadzającą, natomiast ćwiczenia stanowią podstawy zdobycia umiejętności praktycznego myślenia, wykorzystania posiadanej wiedzy teoretycznej do rozwiązywania zadanych problemów. Zajęcia praktyczne nastawione są przede wszystkim na praktyczne wykorzystanie nabytej znajomości zagadnień teoretycznych. Kształcenie na kierunku fizjoterapia wymaga bezpośredniej wiedzy związanej z przygotowaniem do wykonywania zawodu fizjoterapeuty przez nieodzowne w tym przypadku łączenie teorii z praktyką i poszerzanie wartości merytorycznych i kreatywności w zgodzie z etyką właściwą dla zawodu. Ponadto ważny cel stanowi przygotowanie studentów do ustawicznego poszerzania wiedzy. Istotne jest rozbudzenie motywacji u studentów do nabywania wiedzy, aby mogli dobrze sprostać wymaganiom w opiece nad pacjentem na zajęciach praktycznych i klinicznych. Fizjoterapia jest nauką, która rozwija się bardzo dynamicznie w ostatnich latach zarówno w Polsce, jak i na świecie. Fizjoterapia jest integralną częścią obszaru nauk medycznych. Jest to nauka o metodach leczenia środkami naturalnymi, opartymi na różnych formach energii fizycznej, występującej w środowisku człowieka, takich jak ruch, bodźce termiczne, kinetyczne, mechaniczne, elektryczne, świetlne oraz chemiczne. Fizjoterapia należy do dynamicznie rozwijających się dziedzin współczesnej medycyny.