Rada Rozwoju Rynku Finansowego

Transkrypt

1 Rada Rozwoju Rynku Finansowego IV posiedzenie 7 lutego 2008 r. Materiał Informacyjny

2 Spis treści 1. Aktualny skład Rady Rozwoju Rynku Finansowego 2. Podsumowanie dotychczasowych prac Rady Rozwoju Rynku Finansowego 3. Grupy i Zespoły Robocze 3.1 Grupy i zespoły robocze, które zakończyły prace 3.2 Aktualne prace grup i zespołów roboczych 4. Główne cele spotkania Rady w dniu 7 lutego 2008 r. 4.1 Posiedzenia RRRF 4.2 Problemy rynku finansowego - potencjalne obszary prac Rady Rozwoju Rynku Finansowego 4.3 Problemy do dyskusji o charakterze systemowym 5. Proponowane obszary prac Rady Rozwoju Rynku Finansowego w 2008 r. 2

3 1. Aktualny skład Rady Rozwoju Rynku Finansowego W dniu 29 stycznia 2008 r. Przewodniczący Rady Rozwoju Rynku Finansowego zarosił do prac w ramach Rady Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. W przekonaniu Przewodniczącego, udział Prezesa UOKiK przyczyni się do wymiany poglądów w szerszym gronie na temat kształtowania rozwiązań konsumenckich w zakresie rynku finansowego. Stały udział Prezesa UOKiK jest również uzasadniony wagą jaką Unia Europejska przywiązuje do problematyki konsumenta, w tym również konsumenta usług finansowych. Aktualnie w skład Rady, oprócz Ministra Finansów i jego przedstawiciela jako Sekretarza Rady, wchodzą: 1. Prezes Narodowego Banku Polskiego, 2. Przewodniczący Komisji Nadzoru Finansowego, 3. Prezes Zarządu Giełdy Papierów Wartościowych w Warszawie S.A., 4. Prezes Zarządu Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych S.A., 5. Prezes Zarządu MTS-CeTO S.A., 6. Prezes Związku Banków Polskich, 7. Prezes Polskiej Izby Ubezpieczeń, 8. Prezes Bankowego Funduszu Gwarancyjnego, 9. Prezes Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego, 10. Przewodniczący Prezydium Rady Banków Depozytariuszy, 11. Prezes Izby Gospodarczej Towarzystw Emerytalnych, 12. Prezes Izby Zarządzających Funduszami i Aktywami, 13. Prezes Izby Domów Maklerskich, 14. Prezes Zarządu Krajowej Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej, 15. Prezes Zarządu Banku Polskiej Spółdzielczości S.A., 16. Prezes Stowarzyszenia Inwestorów Indywidualnych, 17. Prezes Polskiego Stowarzyszenia Inwestorów Kapitałowych, 18. Prezes Stowarzyszenia Emitentów Giełdowych, 19. Prezes Związku Maklerów i Doradców, 20. Prezes Stowarzyszenia Rynków Finansowych ACI Polska, 21. Przedstawiciel Konferencji Przedsiębiorców Finansowych, 22. Prezes Polskiej Izby Pośredników Ubezpieczeniowych i Finansowych, 23. Prezes Izby Gospodarczej Ubezpieczeń i Obsługi Ryzyka, 24. Prezes Polskiej Izby Brokerów Ubezpieczeniowych i Reasekuracyjnych, 25. Prezes Krajowej Izby Biegłych Rewidentów, 26. Przedstawiciel Polskiego Stowarzyszenia Ekonomistów Biznesu, oraz powołani na prawach Członka: 1. Dyrektor Sekretariatu Prezesa Rady Ministrów w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, 2. Prezes Biura Informacji Kredytowej, 3. Prezes Fundacji na Rzecz Kredytu Hipotecznego, 4. Prezes Polskiego Biura Ubezpieczycieli Komunikacyjnych, 5. Rzecznik Ubezpieczonych, 6. Prezes Zarządu Polskiego Stowarzyszenia Aktuariuszy, 7. Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. 3

4 2. Podsumowanie dotychczasowych prac Rady Rozwoju Rynku Finansowego Rok 2007 był pierwszym pełnym rokiem funkcjonowania RRRF. Formuła RRRF od początku zakładała działanie na dwóch poziomach: 1. spotkania RRRF ustalających kierunki działań Rady oraz 2. operacyjną pracę na poziomie grup i zespołów roboczych. Spotkania RRRF odbywają się raz w kwartale, natomiast grupy robocze powinny spotykać się w miarę potrzeb w celu opracowania konkretnego zagadnienia. Pierwszy rok działania pozwala na sformułowanie następujących spostrzeżeń: 1. praca w grupach roboczych cieszy się dużym zainteresowaniem środowiska instytucji finansowych wszystkie zainteresowane instytucje uczestniczą w spotkaniach grup, 2. w spotkaniach partycypują również przedstawiciele resortów innych niż MF w miarę możliwości przedstawiają nieformalne stanowisko właściwego resortu, 3. z prac grup sporządzane są raporty, zawierające zarówno krótkie podsumowania spotkań, propozycje dalszych działań, jak i wymianę korespondencji elektronicznej pomiędzy członkami grupy, 4. członkowie grup traktowani są jako eksperci, poglądy przez nich wyrażane niekoniecznie muszą pokrywać się z poglądami instytucji, które ich zgłosiły, 5. najczęstszym efektem pracy grup jest propozycja legislacyjna, która zostaje zamieszczona w akcie prawnym, podlegającym procedurze legislacyjnej, 6. zakres zgłoszonych na forum RRRF zagadnień jest dużo szerszy, niż wydolność zasobów Departamentu Rozwoju Rynku Finansowego, Jednocześnie przez Departament FN może być obsługiwane ok. 6-8 grup roboczych (po 2 zagadnienia w każdym z pionów: rynek kapitałowy, sektor bankowy sektor ubezpieczeń), co wynika częściowo z ilości wydziałów w Departamencie. Dodatkowo, niektóre piony mogą być czasowo wyłączone ze względu na nasilenie np. bieżących prac legislacyjnych (tak jak obecnie ma to miejsce w przypadku rynku kapitałowego). 7. w ramach RRRF nie zadziałał system informacyjny, Istota systemu miała polegać na przesyłaniu uczestnikom RRRF posegregowanych tematycznie informacji o tematach, które aktualnie są dyskutowane na forum UE. Podjęte próby rozsyłania nie dawały oczekiwanych skutków w postaci odzewu ze strony instytucji finansowych. W efekcie Departament FN kierował zapytania indywidualnie do potencjalnie zainteresowanych instytucji. Problem może wiązać się również z faktem, że najbardziej aktualne zagadnienia, omawiane na forum komitetów UE nie są przeznaczone do szerokiej dystrybucji, najczęściej też termin przeznaczony na konsultacje jest b. krótki. 8. formuła RRRF ułatwiła prace nad projektami aktów wykonawczych do ustaw kapitałowych w czasie, gdy nie było możliwe rozpoczęcie formalnej procedury legislacyjnej ze względu na brak przepisów ustawowych. Zespoły robocze zakończyły już prace, co umożliwi niebawem rozpoczęcie procedury legislacyjnej, której podstawą będą wstępnie przedyskutowane projekty rozporządzeń (najprawdopodobniej będzie to okres pomiędzy drugim i trzecim czytaniem ustaw w Sejmie). 4

5 Wnioski propozycje usprawnienia prac RRRF: 1. prace grup RRRF powinny być nieco bardziej regularne, co pozwoli zdyscyplinować uczestników prac w grupach zarówno przedstawicieli instytucji finansowych, jak i pracowników departamentu FN, organizujących spotkania, Proponuje się przyjąć założenie, że od chwili powołania grupy spotkania będą odbywały się co do zasady w interwałach 2 lub 3-tygodniowych, o ile grupa na spotkaniu organizacyjnym nie przyjmie innego trybu prac lub odmiennej decyzji w tym zakresie nie podejmie Sekretarz RRRF (Podsekretarz Stanu odpowiedzialny za pion ministra właściwego ds. instytucji finansowych). 2. należy rozważyć uruchomienie systemu informacyjnego, Do czasu wypracowania skutecznego systemu informacyjnego zasadnicze informacje o rozstrzygnięciach na forum UE będą rozsyłane do uczestników RRRF. 3. za prowadzenie (oraz tempo) prac w poszczególnych grupach odpowiedzialny będzie Dyrektor/Zastępca Dyrektora Departamentu FN. W szczególnych przypadkach pracami grup będzie kierował Podsekretarz Stanu nadzorujący pion ministra właściwego ds. instytucji finansowych. 5

6 3. Grupy i Zespoły Robocze Formuła pracy Rady zakłada wypracowanie rozwiązań przez profesjonalistów w ramach grup i zespołów roboczych opracowujących zagadnienia istotne dla likwidacji barier rozwoju rynku finansowego w Polsce. Dotychczas powołano osiem grup roboczych (dwie z nich zakończyły prace): - ds. memorandum informacyjnego Grupa zakończyła prace, - ds. pożyczek papierów wartościowych i krótkiej sprzedaży - Grupa zakończyła prace, - ds. rachunków zbiorczych (omnibus accounts), - ds. nowego systemu wypłacalności zakładów ubezpieczeń (Solvency II), - ds. przeglądu regulacji prawa bankowego, - ds. kredytu hipotecznego, - ds. przeglądu regulacji prawa ubezpieczeń gospodarczych, - ds. usług płatniczych oraz następujące zespoły robocze: - ds. podatku VAT w odszkodowaniach z ubezpieczeń komunikacyjnych (w ramach Grupy Roboczej ds. przeglądu regulacji prawa ubezpieczeń gospodarczych) Zespół zakończył prace, - ds. adekwatności kapitałowej firm inwestycyjnych - Zespół zakończył prace, - ds. trybu i warunków działania firm inwestycyjnych i banków powierniczych - Zespół zakończył prace, - ds. przeglądu aktów wykonawczych do ustawy o funduszach inwestycyjnych, - ds. transpozycji dyrektywy o reasekuracji - Zespół zakończył prace. 3.1 Grupy i zespoły robocze, które zakończyły prace Grupa Robocza do spraw memorandum informacyjnego Grupa Robocza powołana w dniu 23 listopada 2006 r. Zadaniem Grupy Roboczej było dokonanie analizy możliwości nowelizacji przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 października 2005 roku w sprawie szczegółowych warunków, jakim powinno odpowiadać memorandum informacyjne, o którym mowa w art. 39 ust. 1 oraz art. 42 ust. 1 ustawy o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych. Z przebiegu prac Grupy sporządzone zostało sprawozdanie. Rozporządzenie weszło w życie w dniu 7 sierpnia 2007 r Grupa Robocza do spraw pożyczania papierów wartościowych Grupa Robocza powołana w dniu 1 grudnia 2006 r. Zadaniem Grupy Roboczej było opracowanie koncepcji zmian przepisów ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi oraz rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 kwietnia 2006 r. w sprawie trybu i warunków pożyczania maklerskich instrumentów finansowych z udziałem firm inwestycyjnych oraz banków powierniczych, w celu stworzenia rozwiązań prawnych umożliwiających rozwój mechanizmów krótkiej sprzedaży na rynku regulowanym oraz transakcji pożyczek papierów wartościowych. Z przebiegu prac Grupy sporządzone zostało sprawozdanie. 6

7 Wypracowane w ramach Grupy propozycje rozwiązań regulujących zagadnienia związane z pożyczaniem papierów wartościowych oraz transakcjami krótkiej sprzedaży zostały wprowadzone do projektów ustaw nowelizujących ustawę o obrocie instrumentami finansowymi oraz ustawę o funduszach inwestycyjnych, przyjętych w dniu 20 marca 2007 r. przez Radę Ministrów i przekazanych do prac parlamentarnych Zespół Roboczy do sprawy podatku VAT w odszkodowaniach z ubezpieczeń komunikacyjnych Cel - zintensyfikowanie prac merytorycznych i wstępne uzgodnienie propozycji rozwiązań prawnych w kwestii dotyczącej uwzględniania VAT przy wypłacie odszkodowań wypłacanych z umów ubezpieczeń komunikacyjnych OC i AC, w zw. z projektem ustawy o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej oraz niektórych innych ustaw (druk nr 1547 z autopoprawką), będącym przedmiotem prac poprzedniego Sejmu Zespół zakończył prace we wrześniu 2007r. sformułowaniem poprawki do ww. projektu. Poprawka wskutek dyskontynuacji prac Sejmu nie uzyskała dalszego biegu legislacyjnego. Zespół zaproponował m.in. zmiany w ubezpieczeniu OC komunikacyjnym, uwzględnianie w wysokości odszkodowania utraty wartości handlowej pojazdu mechanicznego, przyjęcie metody kosztorysowej w sytuacji powzięcia decyzji o nienaprawianiu pojazdu oraz wprowadzenie przepisu o niezależnym rzeczoznawcy samochodowym, który byłby krokiem w kierunku zobiektywizowania wyceny wartości szkody wzorem rozwiązań przyjętych w wielu innych państwach UE. Ponadto zgodnie z rekomendacją Zespołu w zakresie ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 108 poz. 908), wystosowano stosowne postulaty do Ministra Transportu, Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, a ponadto także do Ministra Środowiska o wprowadzenie odpowiednich regulacji w ustawach dotyczących odpadów i recyklingu pojazdów Zespół Roboczy do spraw adekwatności kapitałowej firm inwestycyjnych Zespół Roboczy do spraw adekwatności kapitałowej firm inwestycyjnych powołany 27 marca 2007 r. Zadaniem Zespołu jest wstępne uzgodnienie propozycji rozwiązań prawnych transponujących zapisy Dyrektywy 2006/49/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r. w sprawie adekwatności kapitałowej firm inwestycyjnych i instytucji kredytowych w projektach aktów wykonawczych, które zostaną wydane zgodnie z projektem nowelizacji ustawy o obrocie instrumentami finansowymi. W skład Zespołu weszli przedstawiciele: Komisji Nadzoru Finansowego, Narodowego Banku Polskiego, Związku Banków Polskich, Rady Banków Depozytariuszy, Izby Domów Maklerskich oraz Ministerstwa Finansów. Aktualnie Zespół kończy prace nad projektami dziewięciu rozporządzeń dotyczących przedmiotowej problematyki. Brak rozbieżności o charakterze systemowym powoduje, że pozostałe wątpliwości w odniesieniu do zapisów zostaną rozstrzygnięte w ramach procedury legislacyjnej Zespół Roboczy do spraw trybu i warunków postępowania firm inwestycyjnych oraz banków powierniczych (Zespół zakończył prace) Zespół Roboczy do spraw trybu i warunków postępowania firm inwestycyjnych oraz banków powierniczych został powołany 27 marca 2007 r. Zadaniem Zespołu było wstępne uzgodnienie propozycji rozwiązań legislacyjnych wynikających z konieczności implementacji do polskiego porządku prawnego dyrektywy 2006/39/WE w sprawie rynków instrumentów finansowych zmieniającej dyrektywę Rady 85/611/EWG i 93/6/EWG i dyrektywę 2000/12/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz uchylającej dyrektywę Rady 7

8 93/22/EWG oraz dyrektywy 2006/73/WE wprowadzającej środki wykonawcze do dyrektywy 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do wymogów organizacyjnych i warunków prowadzenia działalności przez przedsiębiorstwa inwestycyjne oraz pojęć zdefiniowanych na potrzeby tejże dyrektywy. W ramach Zespołu przygotowano projekty trzech rozporządzeń wykonawczych do ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, w sprawie: 1. trybu i warunków postępowania firm inwestycyjnych oraz banków powierniczych; 2. szczegółowych warunków technicznych i organizacyjnych wymaganych do prowadzenia działalności maklerskiej przez firmę inwestycyjną, warunków prowadzenia rachunków papierów wartościowych przez bank powierniczy oraz warunków szacowania przez dom maklerski kapitału wewnętrznego i dokonywania przeglądów procesu szacowania i utrzymywania tego kapitału, które zastąpi rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 14 kwietnia 2006 r. w sprawie określenia warunków technicznych i organizacyjnych dla firm inwestycyjnych i banków powierniczych; 3. warunków, jakie musi spełniać organizowany przez firmę inwestycyjną alternatywny system obrotu. Teksty jednolite tych projektów, uwzględniające uwagi zgłoszone w trakcie prac Zespołu, zostały opublikowane na stronie internetowej Ministerstwa Finansów w zakładce Instytucje Finansowe/ Rada Rozwoju Rynku Finansowego. Z prac zespołu zostało przygotowane sprawozdanie Zespół Roboczy do spraw transpozycji dyrektywy o reasekuracji Zespół Roboczy do sprawy transpozycji dyrektywy o reasekuracji został powołany w dniu 18 lipca 2007 r. Zadaniem Zespołu jest wstępne uzgodnienie propozycji rozwiązań prawnych dotyczących działalności reasekuracyjnej, które stanowić będą implementacje postanowień przepisów Dyrektywy 2005/68/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 listopada2005 r. w sprawie reasekuracji oraz zmieniającej dyrektywy Rady 73/239/EWG, 92/49/EWG, a także dyrektywy 98/78/WE i 2002/83/WE. W ramach Zespołu konsultacjom poddano przygotowany przez Ministerstwo Finansów projekt ustawy o działalności reasekuracyjnej. Projekt został przekazany do uzgodnień wewnątrzresortowych. 3.2 Aktualne prace Grup i zespołów Roboczych Grupa Robocza do spraw kont zbiorczych papierów wartościowych (omnibus accounts) Grupa powołana w dniu 21 grudnia 2006 r. w celu wypracowania rozwiązań mających na celu wprowadzenie do polskiego sytemu prawnego zbiorczych kont papierów wartościowych, które funkcjonują m.in. w wielu państwach Unii Europejskiej, Szwajcarii oraz w Stanach Zjednoczonych. Uczestniczący w pracach Grupy przedstawiciele Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych S.A. oraz Rady Banków Depozytariuszy podkreślają iż wprowadzenie tej instytucji przyczyni się do realizacji celu jakim jest uczynienie Warszawy regionalnym centrum finansowym. Prace Grupy koncentrują się na trzech aspektach wprowadzenia kont zbiorczych, tj. zmianie ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, analizie i zmianie przepisów o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz kwestiach podatkowych. 8

9 Przeszkodą w zakończeniu prac grupy są wątpliwości natury podatkowej (związanej głównie z obowiązkami informacyjnymi płatnika podatku, zakładającymi identyfikację podatnika, oraz zwrotem zapłaconego podatku) Grupa Robocza do spraw przeglądu regulacji prawa bankowego Problemy wyodrębnione do prac Grupy Roboczej do spraw przeglądu regulacji prawa bankowego RRRF obejmują 5 następujących obszarów: - Przetwarzanie danych/tajemnica bankowa - Outsourcing - Sekurytzacja - Wykonywanie czynności bankowych oraz świadczenie innych usług przez banki - Bankowość spółdzielcza Grupa Robocza prowadzi obecnie prace dotyczące outsorcingu w działalności bankowej. Podstawą prowadzonych prac są propozycje zmian przepisów zgłoszone przez Związek Banków Polskich. Proponowane przez ZBP zmiany zmierzają do liberalizacji obecnie obowiązujących przepisów, przede wszystkim w zakresie obowiązków informacyjnych banku wobec organu nadzoru, w tym obowiązków sprawozdawczych, liberalizacji zasad wykonywania outsourcingu zagranicznego, uregulowania kwestii podwykonawstwa zleconych przez bank czynności (podoutsourcing), dopuszczenia wspólników spółki cywilnej do zawierania umów outsourcingowych. W ramach Grupy Roboczej ds. przeglądu regulacji prawa bankowego powołany został Zespół Roboczy ds. sekurytyzacji, którego zadaniem jest dokonanie całościowego przeglądu i zmiany otoczenia regulacyjnego dotyczącego przeprowadzania transakcji sekurytyzacyjnych Grupa robocza ds. kredytu hipotecznego Grupa robocza ds. kredytu hipotecznego została powołana przez Ministra Finansów w dniu 20 kwietnia 2007 r. w celu dokonania analizy i przeglądu obecnego ustawodawstwa w zakresie kredytu hipotecznego oraz udział w pracach Komisji Europejskiej nad przygotowywaniem Białej Księgi dla kredytu hipotecznego. Członkowie Grupy przygotowali szereg propozycji zmian w otoczeniu prawnym kredytu hipotecznego, zmierzających do zwiększenia efektywności funkcjonowania tego rynku w Polsce. Z uwagi na szeroki zakres zgłoszonych postulatów podjęto decyzję o podziale Grupy na zespoły robocze i kontynuowaniu prac w tej formule. Na podstawie konsultacji z członkami Grupy wydzielono 5 tematycznych zespołów roboczych: 1. Proces inwestycyjno-budowlany oraz planowanie przestrzenne 2. Obrót nieruchomościami oraz zabezpieczenie kredytu hipotecznego 3. Refinansowanie kredytu hipotecznego (aspekty ekonomiczne) 4. Regulacje nadzorcze w zakresie kredytu hipotecznego 5. Regulacje Unii Europejskiej i ochrona konsumenta Prace w zespołach rozpoczęły się w styczniu br. Zespół 1 zajmuje się podstawowymi problemami pojawiającymi się w procesie inwestycyjnobudowlanym oraz planowaniu przestrzennym (w szczególności potrzeba uregulowania wzajemnych relacji bank-inwestor-nabywca, usprawnienie procesu planowania przestrzennego, ułatwienie zmiany przeznaczenia gruntów w granicach administracyjnych miast na cele nierolne i nieleśne, wprowadzenie mechanizmów egzekwowania aktualności dokumentacji geodezyjnej). Zespół 5 zajmuje się zagadnieniami poruszonymi w opublikowanej przez Komisję Europejską w dniu 18 grudnia 2007 r. Białej Księdze w sprawie integracji rynków kredytów hipotecznych w Unii Europejskiej. Jego celem jest m.in. wypracowanie stanowiska do dokumentu, które 9

10 następnie zostanie wykorzystane przy opracowywaniu Stanowiska Rządu do Białej Księgi. Obecnie jest przygotowywany projekt Stanowiska Rządu do Białej Księgi, który zostanie rozesłany do zaopiniowania członkom grupy oraz innym instytucjom i resortom. Po otrzymaniu uwag przygotowany zostanie ostateczny projekt Stanowiska, który zostanie przekazany do UKIE. Dalszy harmonogram prac Zespołu będzie uzależniony od przebiegu prac w Komisji Europejskiej w zakresie kredytu hipotecznego. Wynikiem prac Zespołu 2 będą rekomendacje w zakresie znoszenia barier prawnych w obszarze kredytu hipotecznego, które zostaną przedłożone Ministrowi Finansów oraz Ministrowi Sprawiedliwości. W stosunku do pierwotnie zgłoszonych propozycji, zespół 3 ma nowy, szerszy zakres działania obejmie całą problematykę refinansowania kredytów hipotecznych, ze szczególnym naciskiem na aspekt ekonomiczny. Podczas spotkania odbyła się dyskusja na temat ekonomicznych aspektów refinansowania kredytów hipotecznych na podstawie prezentacji przedstawionej przez Fundację na Rzecz Kredytu Hipotecznego. Wypracowano wstępne postulaty zmian w obszarze listów zastawnych. Dalsze propozycje członkowie zespołu będą zgłaszać drogą elektroniczną Grupa Robocza do spraw przeglądu regulacji prawa ubezpieczeń gospodarczych Zadanie analiza i przegląd obecnego ustawodawstwa ubezpieczeniowego oraz opracowanie koncepcji zmian przepisów i zgłaszanie rekomendacji do ustaw w zakresie dotyczącym działalności ubezpieczeniowej i ubezpieczeń obowiązkowych, w oparciu o skargi od ubezpieczających oraz uwagi napływające z rynku od zakładów ubezpieczeń dla skonstruowania projektu nowelizacji, która docelowo ma poprawić sytuację ubezpieczonych, poszkodowanych i przyczynić się do funkcjonowania klarownych zasad na rynku ubezpieczeniowym. 1. Jak dotąd omówiono wątpliwości oraz propozycje zmian do ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, UFG i PBUK. 2. W okresie pomiędzy spotkaniami uczestnicy Grupy przedstawiciele instytucji rynku ubezpieczeń, nadzoru i administracji wypracowywali koncepcje rozwiązań oraz propozycje zmian w ustawach także dot. działalności ubezpieczeniowej, w ramach poszczególnych instytucji uczestniczących w pracach Grupy. 3. MF opracowało zgłoszone uwagi w zbiorczym dokumencie dla celów następnych spotkań. 4. W ramach powołanego Zespołu Roboczego ds. implementacji postanowień przepisów Dyrektywy 2005/68/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 listopada 2005 r. w sprawie reasekuracji oraz zmieniającej dyrektywy Rady 73/239/EWG, 92/49/EWG, a także dyrektywy 98/78/WE i 2002/83/WE, opracowany został projekt ustawy o działalności reasekuracyjnej. Na najbliższym posiedzeniu w dniu 11 lutego 2008 r., omawiane będą przedstawione koncepcje i rekomendacje do dwóch problematycznych zagadnień kwestii dokumentu potwierdzającego zawarcie umowy ubezpieczenia obowiązkowego (w tym problem ważności dokumentu wygenerowanego elektronicznie) oraz zagadnienia dotyczącego tzw. podwójnego ubezpieczenia Grupa do spraw usług płatniczych Grupa Robocza do spraw usług płatniczych, działająca w ramach Rady Rozwoju Rynku Finansowego, została powołana w dniu 28 września 2007 r. Członkami grupy są 10

11 przedstawiciele administracji publicznej, organów nadzoru oraz rynku usług płatniczych. Pierwsze spotkanie grupy odbyło się w dniu 5 października 2007 r. Grupa spotkała się 3 razy, w celu przedyskutowania zapisów Dyrektywy 2007/64/WE z dnia 13 listopada 2007 r. w sprawie usług płatniczych w ramach rynku wewnętrznego pod kątem ich wdrożenia do polskiego ustawodawstwa. Grupa zidentyfikowała ok. 25 kwestii, które wymagają szczególnej analizy i właściwej implementacji do krajowego porządku prawnego. W chwili obecnej trwa przygotowywanie wstępnego projektu ustawy implementującej założenia Dyrektywy 2007/64/WE Grupa Robocza do spraw nowego systemu wypłacalności zakładów ubezpieczeń (Solvency II) Grupa powołana do życia w dniu 14 lutego 2007 r. Zadaniem Grupy Roboczej jest analiza projektu skodyfikowanej dyrektywy ubezpieczeniowej (zastępuje 13 dyrektyw ubezpieczeniowych), a także dokumentów roboczych zawierających propozycje rozwiązań w zakresie nowego systemu wypłacalności (Solvency II) oraz wypracowanie stanowiska do zaprezentowania przez przedstawiciela Polski na forum unijnym ( tj. obecnie posiedzeniach grupy roboczej w Radzie UE) Zespół Roboczy do spraw przeglądu aktów wykonawczych do ustawy o funduszach inwestycyjnych Zespół Roboczy do spraw przeglądu aktów wykonawczych do ustawy o funduszach inwestycyjnych został powołany 17 kwietnia 2007 r. Zadaniem Zespołu Roboczego jest: 1) analiza możliwości nowelizacji przepisów określających szczegółowe warunki, jakim powinien odpowiadać prospekt informacyjny funduszu inwestycyjnego, a także skrót prospektu oraz 2) wstępne uzgodnienie propozycji rozwiązań legislacyjnych przewidzianych w projektach rozporządzeń z zakresu kontroli wewnętrznej oraz zarządzania portfelami i doradztwa inwestycyjnego. Prace w zakresie pkt 1 zostały zakończone z końcem maja 2007 r., a w dniu 6 listopada 2007r. zostało podpisane przez Prezesa Rady Ministrów rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie prospektu informacyjnego funduszu inwestycyjnego otwartego oraz specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego, a także skrót tego prospektu, które zostało wypracowane w ramach Zespołu. 11

12 4. Główne cele spotkania Rady w dniu 7 lutego 2008 r. 4.1 Ustalenie harmonogramu spotkań RRRF, 4.2 Ustalenie priorytetowych zadań oraz sposobów działania RRRF na rok 2008, 4.3 Dyskusja nad systemowo ważnymi tematami dla rynku finansowego w Polsce. Ad. 4.1 Posiedzenia RRRF Proponuje się, aby kolejne posiedzenia Rady były zwoływane na I lub II tydzień każdego kwartału kalendarzowego. W związku z powyższym wstępny harmonogram posiedzeń Rady wyglądałby następująco: - 9 kwietnia 2008 r., - 9 lipca 2008 r., - 8 października 2008 r. Ad. 4.2 Problemy rynku finansowego - potencjalne obszary prac Rady Rozwoju Rynku Finansowego System podatkowy jako promotor rozliczeń bezgotówkowych (Ministerstwo Finansów jako early adopter) Wraz z rozwojem obrotu bezgotówkowego podejmowanymi zarówno w kraju, jak i na forum UE, należy rozważyć, czy jest możliwe utworzenie w miarę jednolitego standardu rozliczeń bezgotówkowych w skali całego kraju. Za rozpoczęciem prac w tym zakresie przemawiają m.in.: a. inicjatywa SEPA (związana z transpozycją do polskiego systemu prawnego dyrektywy w sprawie usług płatniczych) spowoduje w instytucjach finansowych powstanie wysokich kosztów dostosowawczych, związanych ze zmianami w systemach informatycznych, b. w ramach Ministerstwa Finansów generowane są projekty promujące elektroniczne rozliczenia podatków (m.in. e-deklaracje), c. część instytucji infrastrukturalnych podejmuje inicjatywy mające na celu ułatwienie obrotu gospodarczego poprzez jego elektronizację (e-faktury, e-archiwum), d. żadna z ww. inicjatyw nie osiągnęła efektu skali, e. istnieje duże ryzyko poniesienia zbędnych kosztów w przypadku zmiany ww. systemów w przypadku gdyby jeden z głównych systemów (np. system podatkowy) przyjął inny standard niż pozostałe, powstałe wcześniej. Powyższe czynniki wskazują na konieczność wykreowania docelowej wizji systemów rozliczeń bezgotówkowych, co w późniejszym okresie ułatwi ich współpracę. Stąd, konieczne jest rozpoczęcie w ww. obszarze jak najszybciej. Model bezgotówkowych rozliczeń mógłby opierać się na następujących założeniach: i. istnieje centralny system rozliczeń podatkowych (na początek mógłby to być np. VAT), dokonujący rozliczeń i gromadzący dane, 12

13 ii. iii. iv. instytucje finansowe (mogą to też być doradcy podatkowi, biura księgowe lub osoby legitymujące się kwalifikowanym podpisem cyfrowym) dostarczają interfejsy do tworzenia faktur, ich rozsyłania, a także udostępniają formaty deklaracji okresowych generowanych przez system centralny, system powinien mieć możliwość wprowadzania danych z zewnątrz, nie tylko generowanych w ramach systemu co pozwoli na dołączanie kolejnych podatników, system mógłby być zsynchronizowany z istniejącym projektem e-deklaracji, v. jednocześnie wykorzystywałby istniejące kanały komunikacji elektronicznej pomiędzy instytucjami finansowymi i ich klientami, vi. system z czasem mógłby zostać rozbudowany o funkcjonalności w zakresie np. podatków bezpośrednich oraz podatków od zysków kapitałowych. Wykreowanie wizji takiego systemu na obecnym początkowym etapie rozwoju rozliczeń bezgotówkowych pozwoli na szybsze osiągnięcie efektu skali, usprawni rozliczenia podatkowe, zredukuje koszty obsługi księgowej, umożliwi automatyczne uzyskanie informacji o wiarygodności kontrahenta, ułatwi factoring, utrudni oszustwa podatkowe, itp. W przypadku podatników prowadzących działalność gospodarczą w niewielkim zakresie powinno to być istotne uproszczenie i zmniejszenie kosztów obsługi. W celu wypracowania modelu należy powołać grupę roboczą składającą się z przedstawicieli Ministerstwa Finansów (departamenty rozwoju systemów informatycznych, administracji podatkowej, podatkowe, rozwoju rynku finansowego) oraz instytucji finansowych (Związek Banków Polskich, Narodowy Bank Polski, Krajowa Izba Rozliczeniowa i inne) Likwidacja utrudnień podatkowych w sektorze instytucji finansowych Podczas rozmów w Ministerstwie Finansów kilkakrotnie wskazywano rozwiązania prawne, które m.in. powodowały nierównomierne obciążanie podatkowe lub nakładały na instytucje finansowe nieuzasadnione obowiązki. Niespójności jak wyżej były dotychczas wskazywane głownie przez Polską Izbę Ubezpieczeń oraz Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych, niemniej jednak należy założyć, że mogą one występować również w innych segmentach rynku finansowego. Powołanie Grupy Roboczej mogłoby ułatwić identyfikację i zniesienie utrudnień, przy założeniu, że zmiany nie przełożą się na wpływy podatkowe Rynek obligacji korporacyjnych Istotnym problemem jest obecne funkcjonowanie rynków obligacji nieskarbowych. Propozycje usprawnień dla tego obszaru zostały skierowane do Ministerstwa Finansów przez Związek Banków Polskich. Podobne postulaty zgłasza także MTS-CeTO. Jest to jedna z pilniejszych kwestii choćby ze względu na konieczność poszerzenia bazy inwestycyjnej dla otwartych funduszy emerytalnych System rekompensat Obecnie system rekompensat jest prowadzony przez Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych (KDPW). Podczas konsultacji międzyresortowych dla projektu nowelizacji ustawy o obrocie instrumentami finansowymi uczestnicy zwracali uwagę na konieczność 13

14 zmiany warunków funkcjonowania tego sytemu, w celu dostosowania do obecnej sytuacji rynkowej. Propozycje te zostały ponowione przez Izbę Domów Maklerskich podczas dyskusji nad autopoprawką do ustawy Rynek kapitałowy przegląd regulacji Transpozycja dyrektywy MiFID oraz pozostałych dyrektyw wskazała na szereg niedopasowań prawa europejskiego z polskim system regulacji sektora finansowego. Niezgodności te mają charakter systemowy. Na obecnym etapie prac transponowano regulacje MiFID próbując w miarę wiernie oddać jej cele, niemniej jednak część zagadnień powinna zostać w najbliższym czasie poddana ponownemu przeglądowi. Wątpliwości mogą dotyczyć m.in. podwójnego licencjonowania instytucji kredytowych, trybu działania banków na rynku kapitałowym, itp. Ponadto podczas prac nad nowelizacją ustaw podnoszone były postulaty, które ze względu na pilność dokonania obecnej nowelizacji, nie były rozpatrywane (np. usunięcie formalnego podziału na rynek giełdowy i pozagiełdowy, rozszerzenie definicji wprowadzającego, dostęp banków do systemu giełdowego) Fundusze inwestycyjne przegląd ustawy W zakresie funduszy inwestycyjnych proponuje się powołanie grupy ds. gruntownego przeglądu ustawy o funduszach inwestycyjnych i jej uporządkowania pod kątem obowiązków informacyjnych, uproszczenia postępowania licencyjnego czy też wprowadzenia ułatwień dla funduszy typu venture capital. Propozycje w tym zakresie były zgłaszane m.in. przez Izbę Zarządzających Aktywami i Funduszami oraz Polskie Stowarzyszenie Inwestorów Kapitałowych. Biorąc pod uwagę obecne prace na poziomie UE być może zaistnieje również potrzeba legislacyjnego rozpoznania segmentu funduszy hedgingowych, a także rewizji przepisów dotyczących zbiorczego portfela papierów wartościowych. Należy także wskazać, że prawna formuła funkcjonowania polskich funduszy inwestycyjnych różni się od typowych rozwiązań spotykanych w Unii Europejskiej. Należy rozważyć, czy fakt powyższy może rodzić zagrożenia konkurencyjne dla sektora funduszy inwestycyjnych w Polsce Limity inwestycyjne otwartych funduszy emerytalnych W związku ze zwiększaniem środków zarządzanych przez otwarte fundusze emerytalne zarządzający coraz częściej wskazują na konieczność zmiany limitów inwestycyjnych zarówno w odniesieniu do inwestycji zagranicznych, jak i wzajemnej proporcji poszczególnych kategorii instrumentów w portfelu ofe. Ponadto, w odniesieniu do limitu inwestycji zagranicznych oraz sposobu obciążania towarzystwa kosztami tych inwestycji swoje zastrzeżenia zgłosiła Komisja Europejska. W dalszym ciągu nie jest również rozwiązany problem stosowania przez ofe instrumentów pochodnych w celu zabezpieczania portfela oraz pożyczania papierów wartościowych. Powyższe czynniki wskazują na konieczność pilnego powołania Grupy Roboczej ds. otwartych funduszy emerytalnych celem poddania analizie problemu funkcjonowania ofe w kontekście rozwoju rynku usług finansowych w Polsce. 14

15 4.2.8 Reklamy produktów finansowych W ciągu ostatniego roku Urząd Komisji Nadzoru Finansowego wskazywał na problem nierzetelnych reklam produktów inwestycyjnych, przy czym badaniu poddawane były głównie nieprawidłowości w obszarze funduszy inwestycyjnych. Wydaje się, że problem reklam powinien być rozważony w kontekście całego rynku finansowego, choćby ze względu na duży stopień substytucji instrumentów finansowych oferowanych przez banki, firmy ubezpieczeniowe i fundusze inwestycyjne Regulacje dla pośredników finansowych Do rozważenia pozostaje objęcie regulacjami i licencjonowaniem szerokiej kategorii pośredników finansowych, zajmujących się m.in. pośrednictwem kredytowym i niektórymi formami doradztwa finansowego. Część z ww. instytucji będzie obejmowana rygorami dyrektywy MiFID, inne zostaną objęte wymogami wynikającymi z dyrektywy w sprawie usług płatniczych. Duża część pośredników jednak pozostanie poza obszarem nadzorowanym co rodzi pytania o rzetelność ich usług. Z drugiej strony powstaje wątpliwość czy jest możliwe uregulowanie wszystkich aspektów funkcjonowania rynku finansowego i jak to wpłynie na rozwój tego rynku Regulacje systemu Spółdzielczych Kas Oszczędnościowo-Kredytowych Rozwój systemu kas oszczędnościowo-kredytowych rodzi pytania czy obecne ramy prawne są adekwatne do rozmiarów działalności prowadzonej przez kasy. Dotychczas nie została wypracowany projekt ustawy, który z jednej strony regulowałby kompleksowo kwestie nadzorcze i wymogi ostrożnościowe, a z drugiej zyskał akceptację wszystkich zainteresowanych stron Ustawa o nadzorze nad rynkiem finansowym przegląd i asymilacja uprawnień nadzorczych KNF, przegląd katalogu sankcji oraz przegląd wymogów kapitałowych Postępująca integracja nadzoru nad poszczególnymi segmentami rynku finansowego wywołuje wątpliwości, czy instrumentarium prawne, które znajduje się w dyspozycji Urzędu Komisji Nadzoru Finansowego, jest wystarczające do sprawowania skutecznego nadzoru. Obecnie umocowanie do stosowania narzędzi nadzorczych ma swoje źródło w kilku ustawach, ponadto uprawnienia z nich wynikające nie są spójne. Równocześnie nadzór ukierunkowany na ochronę klienta (np. wynikający z dyrektywy MiFID) wymaga nieco innego podejścia niż nadzór oparty na kontrolowaniu bezpieczeństwa finansowego instytucji regulowanych. Należy również rozważyć, czy katalog sankcji jest adekwatny do regulacji, które zostały istotnie zmienione w ostatnim czasie w związku z transpozycją dyrektyw. W dłuższym okresie wątpliwości będzie budzić również umocowanie Komisji Nadzoru Finansowego do wydawania uchwał dotyczących wymogów kapitałowych dla sektora bankowego, w sytuacji gdy analogiczne regulacje dla firm inwestycyjnych są nakładane w drodze rozporządzenia. 15

16 4.3 Problemy do dyskusji o charakterze systemowym układ regulacji systematyka aktów prawnych nowe instrumenty finansowe Ad Układ regulacji W okresie Unia Europejska przyjęła szereg dyrektyw regulujących poszczególne obszary rynku finansowego, z czego większość stanowiła efekt realizacji Financial Services Action Plan. Dyrektywy były transponowane do polskiego systemu prawnego poprzez dostosowanie do uprzednio istniejących regulacji. W efekcie powstał system regulacji, który może być nieprzejrzysty dla podmiotów podlegających regulacjom oraz dla konsumentów. Duża część dyrektyw jest transponowana w aktach wykonawczych, zaś związane z tym regulacje rangi ustawowej (zawierające m.in. delegacje do wydania rozporządzeń) są ściśnięte w artykułach oznaczanych kolejnymi literami alfabetu. Ponadto, szereg regulacji istniejących przed transpozycją dyrektyw stało się nieaktualnych przez fakt, że regulacje wynikające z dyrektyw regulują materię w odmienny sposób. Innym często spotykanym problemem jest definiowanie w jednym akcie prawnym tej samej instytucji na różne sposoby (inna definicja dla wymogów kapitałowych a inna dla działalności inwestycyjnej), co wynika z faktu, że większość dyrektyw tworzy własne środowisko regulacyjne. Wyjściem z sytuacji może być stopniowe powielanie układu dyrektyw w polskim prawie, co wpłynie na przejrzystość prawa, powinno doprowadzić do eliminacji zbędnych regulacji w dłuższym okresie i tym samym zwiększy level palying field dla podmiotów krajowych. Ad Nowe instrumenty finansowe Mechanizmy dostępne na rozwiniętych rynkach finansowych, które są jeszcze relatywnie mało dostępne dla polskich inwestorów, obejmują m. in. 1 : - Fundusze hedgingowe: fundusze, które stosują strategie inwestycyjne wykraczające poza krąg strategii tradycyjnych, wykorzystują wszelkie formy inwestowania inwestują na rynku surowców, towarów, walut, metali, papierów dłużnych i akcji, oraz powszechnie wykorzystują mechanizm dźwigni finansowej z użyciem instrumentów pochodnych, czy też równoczesnym stosowaniem wyrafinowanych strategii inwestycyjnych. Fundusze hedgingowe charakteryzują się relatywnie wysokim ryzykiem inwestycyjnym, a ich strategia inwestycyjna jest często agresywna i spekulacyjna. - Fundusze typu private equity/venture capital 2 : Private equity (PE) to pojęcie ogólniejsze - to wszelkie inwestycje na niepublicznym rynku kapitałowym, w celu osiągnięcia średnio- i długoterminowych zysków z przyrostu wartości kapitału. Venture capital (VC) jest jedną z odmian private equity. Są to inwestycje dokonywane we wczesnych stadiach rozwoju przedsiębiorstw, służące uruchomieniu danej spółki lub jej ekspansji. Fundusze PE mogą inwestować także w spółki dojrzałe, planujące wejście na giełdę w przyszłości, wymagające restrukturyzacji lub zmieniające właścicieli. W Europie zachodniej popularną formą inwestycji PE jest udział w wykupie menedżerskim. 1 Nie wyczerpuje do katalogu możliwości inwestycyjnych

17 - Produkty strukturyzowane to instrumenty finansowe skonstruowane w oparciu o potencjał innych, bazowych produktów. Jest to swoista mieszanka możliwości, jakie dają poszczególne produkty. Produktem strukturyzowanym może być np. lokata, której oprocentowanie nie jest zależne jedynie od stóp procentowych, ale zależy np. od kursu akcji, ceny ropy lub złota. Tak więc mogą to być instrumenty finansowe, których cena jest uzależniona od wartości określonego wskaźnika rynkowego. Mogą być emitowane przez instytucje finansowe, najczęściej banki lub domy maklerskie. Emitent produktu strukturyzowanego zobowiązuje się w stosunku do inwestora, że w terminie wykupu instrumentu wypłaci mu kwotę rozliczenia kalkulowaną wg określonego wzoru. Formuła określająca zasady wypłaty ułatwia posiadaczom takich instrumentów śledzenie bieżącej wartości danego instrumentu. - Instrumenty finansowe będące efektem sekurytyzacji aktywów/produkty finansowe powiązane z rynkiem nieruchomości. Sekurytyzacja jest formą finansowania działalności dynamicznie rozwijającą się na światowych rynkach finansowych; ciągle słabo rozwiniętą w Polsce pomimo dosyć dobrej bazy prawnej do tworzenia tego typu konstrukcji. Sekurytyzacja to metoda finansowania, która polega na przeniesieniu przez dany podmiot (tzw. inicjator) części swoich aktywów do spółki celowej (tzw. spółki specjalnego przeznaczenia - Special Purpose Vehicle - SPV) i emisji przez SPV instrumentów zabezpieczonych tymi aktywami (Asset Backed Securities - ABS) lub przyszłymi wpływami pieniężnymi z tych aktywów. W zależności od rodzaju struktury finansowania oraz aktywów są to przykładowo: Mortgage Backed Securities (forma obligacji hipotecznych), CDO (Collateralized Loan Obligations) czy CBO (Collateralized Bond Obligations). - Instrumenty finansowe o charakterze pochodnych kredytowych (np. collateral debt obligation, credit default swap, credit linked notes) są najbardziej dynamicznie rozwijającą się grupą instrumentów pochodnych i zdobywają coraz większe znaczenie w zakresie obecnego procesu przemian w sposobie zarządzania ryzykiem kredytowym. Instrumenty te umożliwiają podmiotowi chcącemu podjąć ryzyko kredytowe na zajęcie, bez konieczności zakupu obligacji czy udzielania kredytu, długiej pozycji w zakresie ryzyka kredytowego danego instrumentu. Zachodzi zatem oddzielenie ryzyka kredytowego oraz obrót nim jako odrębną wartością. Taki sposób pozyskiwania przychodów z operacji pozabilansowych ma wiele zalet w stosunku do klasycznego, związanego z rozbudowywaniem bilansu. Dostępność powyżej wskazanych możliwości inwestycyjnych na krajowym rynku finansowym jest ograniczona. Tymczasem mamy do czynienia w coraz większym stopniu z transferem oszczędności z sektora bankowego w kierunku instrumentów oferowanych przez rynek kapitałowy, czego wyrazem jest gwałtowny wzrost aktywów funduszy inwestycyjnych. Efekt ten jest wzmacniany przez wzrost aktywów otwartych funduszy emerytalnych. Poszerzanie wachlarza dostępnych instrumentów finansowych, mogących być przedmiotem lokat jest jednym z najistotniejszych zadań o charakterze długofalowym, którym powinna zając się RRRF. W związku z powyższym proponuje się rozpoczęcie prac realizujących następujące zadania: 1. stworzenie katalogu dostępnych instrumentów finansowych i ocena ich dostępności dla krajowych inwestorów, 17

18 2. analiza potencjalnych przyczyn, dla których niektóre segmenty rynku finansowego są relatywnie słabo rozwinięte (np. segment obligacji korporacyjnych), 3. stworzenie katalogu instrumentów, które są dostępne na rozwiniętych rynkach finansowych, a jednocześnie nie występują na rynku polskim, 4. identyfikacja barier i wskazanie działań, które powinny przyczynić się do upowszechnienia ww. instrumentów, 5. ustalenie harmonogramu wdrażania zaproponowanych działań. Ww. czynności mogłyby być realizowane w ramach RRRF przez grupę roboczą o charakterze stałym, sporządzającą cykliczne sprawozdania z działalności, które następnie byłyby poddawane obligatoryjnej ocenie na forum RRRF. Należy również przyjąć, że grupa w szerokim zakresie będzie korzystać ze szczegółowych rozwiązań wypracowanych w ramach zadaniowych grup roboczych (np. grupa ds. kredytu hipotecznego). 18

19 5. Proponowane obszary prac Rady Rozwoju Rynku Finansowego w 2008 r. Tryb prac w ramach RRRF uzależniony jest przede wszystkim od zakończenia aktualnie wykonywanych zadań. Wydaje się, że do zadań, które powinny zostać zrealizowane w najbliższym czasie należy zaliczyć: 1. Limity inwestycyjne ofe. Zadanie będzie wykonywane w pionie ubezpieczeń. 2. Rynek obligacji korporacyjnych. Zadanie będzie wykonywane w pionie rynku kapitałowego. Uruchomienie grupy możliwe po zakończeniu prac nad transpozycją dyrektywy MiFID maj Rozliczenia elektroniczne/bezgotówkowe w systemie podatkowym. Zagadnienie pokrewne grupie ds. usług płatniczych (zbliżony krąg zainteresowanych podmiotów rynkowych). 4. Likwidacja utrudnień podatkowych. 19