Szanowni Państwo! Pod koniec marca planowany jest wyjazd do Włoch. Szczegóły programu wkrótce.

Transkrypt

1 Szanowni Państwo! Rozpoczynamy kolejny sezon wsparcia agrotechnicznego dla upraw sadowniczych. Główna formuła przekazu pozostaje niezmienna. Nadal dominującą formą informacji pozostaje codzienny Komentarz Dnia. Dostępne będą również Komunikaty, modele zagrożeń, konsultacje telefoniczne czy spotkania szkoleniowe. WAŻNE ostrzeżenia o zagrożeniach w nowym sezonie zostaną powiększone o nowe modele chorobowe RIM. Będą to: - nekrotyczna plamistość liści jabłoni (opadzina liści na Goldenie) - drobna plamistość liści drzew pestkowych, - Stemphylium dla grusz (ważna choroba przechowalnicza grusz) - monilioza wiśni i czereśni, Obecnie, w warunkach presji na ograniczanie pozostałości środków chemicznych w owocach, modele stają się wyjątkowo cennym wsparciem przy podejmowaniu decyzji o sposobie ochrony. Pełna lista modeli zagrożeń dostępna w 2019 roku: -parch jabłoni, -mączniak jabłoni, -zaraza ogniowa, -rak jabłoni, -brudna plamistość jabłek (ważna choroba sadów z bioprodukcją), -owocówka jabłkóweczka, -nekrotyczna plamistość liści jabłoni (opadzina liści na Goldenie) -monilioza wiśni i czereśni, -drobna plamistość liści drzew pestkowych, -Stemphylium dla grusz (ważna choroba przechowalnicza) -owocówka jabłkóweczka, -owocnica jabłkowa Dodatkowo w obecnym sezonie zostanie zaprezentowany również model informujący o sile warunków stresowych jakie oddziaływają w danym momencie na rośliny. Pod koniec marca planowany jest wyjazd do Włoch. Szczegóły programu wkrótce.

2 W obecnym sezonie zostanie zaprezentowany również model informujący o sile warunków stresowych jakie oddziaływają w danym momencie na rośliny. Dzięki tym wskazaniom będziemy mogli precyzyjniej dobierać terminy i rodzaj nawozów czy biostymulatorów.

3 Aktualna ocena kondycji drzew Z prowadzonych obecnie obserwacji wynika, że w większości sadów kondycja drzew jest dobra. Widać wprawdzie niewielkie różnice w ilości założonych pąków i ich jakości, jednak w sadach o dobrej kulturze agrotechnicznej nie budzi to większych zastrzeżeń. Ta uwaga dotyczy wszystkich odmian. Podczas prowadzonych lustracji można zauważyć, że na większej niż zwykle powierzchni upraw jabłoni ubiegłoroczny wzrost pędów był słabszy niż zwykle. Dotyczy to takich odmian jak Szampion, Red Delicious a zwłaszcza Gala. Zjawisko słabych przyrostów może niepokoić, gdyż na takich drzewach wielkość owoców jest zdecydowanie mniejsza w porównaniu z drzewami, gdzie przyrosty są silniejsze. Drzewa z drobnymi przyrostami zakładają też więcej pąków kwiatowych, których jakość jest słabsza. Dlatego na kwaterach, gdzie nowe przyrosty w większości są niewielkie (kilkucentymetrowe), a w koronie dominują sękate krótkopędy, w obecnym sezonie należy zwrócić uwagę na większą stymulację ich wzrostu. Dotyczy to również silnie wyhamowanych, wygiętych przewodników. Stymulację dokonujemy poprzez częstsze skracanie, zwłaszcza silnie zapąkowanych, słabszych, wiotkich pędów, nawet jeśli są to pędy kilkuletnie. Niestety, ze względu na ubiegłoroczne, obfite plonowanie, ilość słabych, wiotkich silnie wygiętych gałązek jest w wielu miejscach znaczna. Z większą ostrożnością w obecnym sezonie powinniśmy również podejść do zabiegu cięcia korzeni.

4 Jakość w pierwszej kolejności W nowym sezonie, poprzez jeszcze większe uwypuklenie najistotniejszych działań agrotechnicznych, będziemy starali się kłaść znaczący nacisk na kwestie związane z jakością owoców. Zimowe cięcie drzew, to bez wątpienia jedno z najważniejszych działań w procesie budowy jakości plonu. To w czasie cięcia przygotowujemy podstawy plonowania i od staranności tych prac będzie w dużej mierze zależała końcowa jakość owoców. Obecnie przepis na prawidłowe cięcie drzew można ograniczyć do kilku podstawowych punktów kontrolnych, które musimy weryfikować na każdym z przycinanych drzew. Nieznaczne różnice mogą być związane z wiekiem i kondycją drzew czy odmianą. W przypadku młodych sadów schemat działania powinien być następujący: 1. Rozrzedzenie pierwszego piętra korony 2. Wyszczuplenie strefy cm 3. Redukcja pędów kilkuletnich 4. Redukcja pędów jednorocznych 5. Zakończenie przewodnika Schematyczne potraktowanie cięcia znacznie ułatwia pracę, pozwala unikać błędów oraz, co bardzo ważne, w szybki sposób pozwala wyjaśnić nowym pracownikom zasady pracy.

5 Regulacja zagęszczenia pierwszego piętra korony. Rozrzedzenie pędów. Pierwsze piętro korony finalnie powinno zawierać 4-6 gałęzi. W pierwszej kolejności wycinamy na czop (4-6 cm) te pędy, które są najgrubsze i które wyrastają pod najostrzejszym kątem. Usuwamy również pędy, które są najsłabsze. WAŻNE: z pierwszego piętra wycinanie pędów zawsze zaczynamy od góry. UWAGA: pędów z pierwszego piętra nie wolno skracać, muszą być wycięte w całości.

6 Regulacja zagęszczenia pierwszego piętra korony. Pierwsze piętro korony finalnie powinno zawierać 4-6 gałęzi. W pierwszej kolejności wycinamy na czop (4-6 cm) te pędy, które są najgrubsze i które wyrastają pod najostrzejszym katem. Usuwamy również pędy, które są wyjątkowo słabe, silnie zwisające z ryzykiem wykładanie się na ziemi.

7 WAŻNE: z pierwszego piętra wycinanie pędów zaczynamy zawsze od góry..

8 Błąd! UWAGA: mocnych pędów z pierwszego piętra nie wolno skracać w grubym drewnie. Gałęzie takie muszą być wycięte w całości. Skracanie dopuszczone jest jedynie w przypadku, gdy pędy z korony są słabe i istnieje ryzyko ich zbyt silnego wygięcia.

9 Wyszczuplenie strefy cm. Jest to strefa leżąca bezpośrednio nad pierwszym piętrem. Usuwamy tu zbyt grube i zbyt długie pędy. W tym miejscy pozostawiamy jedynie krótkie sęki. Usunięcie silniejszych pędów rosnących na wysokości piersi to kluczowy zabieg doświetlający dolną partię drzewa. Większa ilość światła na dole to większa ilość pąków kwiatowych i lepsze wybarwienie owoców. Działanie bardzo ważne zwłaszcza na odmianach z grupy Jonagolda.

10 Przed cięciem Wycinanie najgrubszych pędów wyrastających tuż nad pierwszym piętrem korony, to jeden z najważniejszych elementów cięcia, który wpływa na jakość plonu.

11 Po cięciu Z zaznaczonego rejonu usuwamy również mocniejsze pędy jednoroczne, nawet jeśli są zakończone pąkiem kwitowym

12 Redukcja pędów kilkuletnich Zwłaszcza na odmianach drobnoowocowych, tam gdzie obserwuje się słaby przyrost pędów, powinniśmy zwrócić uwagę na silniejsze przycięcie najsłabszych pędów, zwłaszcza jeśli są one wiotkie, cienkie i silnie zapakowane. Nawet kilkuletnie pędy z pąkami kwiatowymi, jeśli są cienkie i wiotkie MUSZĄ być przycięte o 20-60% swojej długości. Im pęd słabszy, tym silniejsze przycięcie. Niestety zwykle zbyt wiele wiotkich pędów pozostaje nieskracana, w efekcie czego wyrastające na nich owoce są słabej jakości. Skracanie takich pędów to konieczność w celu ich usztywnienia. Powinny być przerzedzone również sękowate krótkopędy.

13 Korekta krótkopędów Stymulacja poprzez cięcie sękowatych krótkopędów jest kluczowym działaniem wpływającym na poprawę wielkości owoców u takich odmian jak Gala czy Red Delicious

14 Korekta krótkopędów Zabieg istotny zwłaszcza na starszych, słabiej rosnących drzewach, gdzie ilość krótkopędów jest znaczna.

15 Korekta krótkopędów

16 Na słabych, wiotkich pędach zakładanych jest zwykle więcej pąków kwiatowych. Owoce jakie tu wyrosną nie będą miały odpowiedniej wielkości.

17 Wyrastające owoce zbyt silnie wyginają wiotkie pędy ku ziemi. Silne wygięcie to słaby przyrost nowych. Nowe owoce również nie osiągną odpowiedniej jakości.

18 Przecięcie zbyt słabego pędu usztywnia go i wzmacnia. Zabieg poprawia wielkość owoców.

19 Usztywnianie zbyt słabych pędów Nawet kilkuletnie pędy z pąkami kwiatowymi, jeśli są cienkie i wiotkie MUSZĄ być przycięte o 20-60% swojej długości. Im pęd słabszy, tym silniejsze przycięcie.

20 Korekta pędów jednorocznych. Z całej korony usuwamy całkowicie (czop 2-3cm): A. Wszystkie pędy zakończone pąkami liściowymi (NA KOŃCACH TYCH PĘDÓW WIDAĆ NAJCZĘSCIEJ FRAGMENTY UBIEGŁOROCZNYCH LIŚCI) B. Najdłuższe pędy zakończone pąkami kwiatowymi jeśli są one dłuższe niż 1,5 długości sekatora. (NA ICH KOŃCACH WIDAĆ BUTELKOWATE PĄKI KWIATOWE). Pędów tych nie skracamy muszą być wycięte! C. Najcieńsze, wiotkie pędy zakończone pąkami kwitowymi. Pozostałe pędy z pąkami kwiatowymi, pozostawiamy na drzewie. Nie powinny być one również skracane, nawet jeśli wyrastają pionowo do góry.

21 Pąk kwiatowy Pąk liściowy Jednym z kryteriów decydującym o wycięciu jednorocznego pędu jest to, jakim pąkiem jest on zakończony. Te zakończone pąkiem liściowym ZAWSZE muszą być w całości usunięte.

22 Pąki liściowe. Pędy zakończone pąkami liściowymi zawsze muszą być całkowicie usunięte. Nie wolno ich skracać. Niewycięte, jednoroczne pędy zakończone pąkami liściowymi to ryzyko ich zbyt silnego wzrostu w kolejnym sezonie. Silne pędy skutecznie hamują wyrastanie pędów owoconośnych. Powstają ogołocenia.

23 Niewycięty pęd który był zakończony pąkiem liściowym nadal rośnie zbyt silnie. U jego podstawy zakładane są paki kwiatowe co zwiększa ryzyko pozostawienia go na kolejny sezon. Pogłębia się strefa ogołocenia

24 Pąk liściowy Pąk kwiatowy Pędy jednoroczne zakończone pąkiem liściowym, niezależnie od ich długości zawsze są wycinane całkowicie. W przypadku pędów zakończonych pąkami kwiatowych wycinamy tylko te najdłuższe. W przypadku Jonagoldów zwykle są to wszystkie pędy dłuższe niż 1,5 długości sekatora. U odmian drobnoowocowych zwykle pozostawiane pędy są nieco krótsze.

25 Pąk kwiatowy U odmian drobnoowocowych pozostawiane pędy zakończone pąkiem kwiatowym powinny być nie dłuższe niż długość sekatora. Zasada ta dotyczy jedynie pędów o odpowiedniej sztywności. Pądy wiotkie muszą być silnie skrócone lub nawet wycięte w całości..

26 Przy silnym obłożeniu pędami owoconośnymi, większa ich ilość może być usunięta, nawet jeśli mają optymalną długość.

27 Zakończenie przewodników. To co coraz częściej widać w naszych sadach, to słabe, wiotkie, obłożone pąkami kwiatowymi przewodniki. Przewodniki których nowe przyrosty są bardzo słabe. Słabe przewodniki muszą być wzmocnione poprzez przycięcie poniżej strefy ich wiotkości, czyli w miejscu dobrego usztywnienia (zwykle jest to 10-20cm poniżej wierzchołka). Czasami przycięcie ma za zadanie pozbycie się zbyt dużej ilości pąków kwiatowych. Zabieg ten jest konieczny nawet jeśli cięcie wykonywane jest w kilkuletnim drewnie. Silne przewodniki (zwykle zakończone pąkiem liściowym)przycinamy tylko wówczas, gdy przerosną wysokość bambusowej podpory. Tniemy tak by miejsce cięcia było w jednorocznym przyroście na wysokości końca konstrukcji wspierającej, zwykle jest to szczyt tyczki.

28 Słabe, wyhamowane we wzroście przewodniki to domena niektórych odmian np. grupy Red Delicious. Zjawisko potęgowane jest wówczas, gdy sadzone drzewka nie są dobrej jakości, lub sad zakładany jest na słabym stanowisku.

29 Wiotki, słaby przewodnik, silnie obłożony pąkami kwiatowymi praktycznie nie daje nowych przyrostów. Często wyłamuje się. Tak silne ograniczenie wzrostu uniemożliwia osiągnięcie przez drzewo docelowej wysokości. Spada wielkość plonu.

30 Wiotki, słaby przewodnik. Czerwona linie wskazuje miejsce jego przycięcia. Wiotki, słaby przewodnik. Czerwona linia wskazuje miejsce jego przycięcia. Zabieg konieczny, często związany z obawami, gdyż musimy ciąć w starszym drewnie.

31 W następnym roku po przycięciu wiotkiego przewodnika, wzmacnia się on poprzez wypuszczenie silnych jednorocznych pędów, które szybko osiągają docelową wysokość. Cięcie nowych pędów odbywa się według typowych zasad skracania, gdy pęd osiągnie wysokość konstrukcji..

32 Jeszcze jeden przykład usztywnienia przewodnika poprzez cięcie w starszym drewnie

33 Miejsce przycięcia w ubiegłym sezonie Jeszcze jeden przykład usztywnienia przewodników (Gala) ubiegłoroczne poprzez cięcie w starszym drewnie.

34 Miejsce pierwszego cięcia jednorocznych przyrostów silnego przewodnika Silne przewodniki (zwykle zakończone pąkiem liściowym)przycinamy tylko wówczas, gdy przerosną wysokość bambusowej podpory. Tniemy tak by miejsce cięcia było w jednorocznym przyroście na wysokości końca konstrukcji wspierającej, zwykle jest to szczyt tyczki.

35 Przed cięciem Po cięciu