EUROPEJSKO-LATYNOAMERYKAŃSKIE ZGROMADZENIE PARLAMENTARNE. Perspektywy stosunków handlowych między Unią Europejską i Ameryką Łacińską

Transkrypt

1 EUROPEJSKO-LATYNOAMERYKAŃSKIE ZGROMADZENIE PARLAMENTARNE REZOLUCJA Perspektywy stosunków handlowych między Unią Europejską i Ameryką Łacińską na podstawie sprawozdania Komisji Spraw Gospodarczych, Finansowych i Handlowych Współsprawozdawca PE: Współsprawozdawca AŁK: María Muñiz De Urquiza (S&D) Oscar Arboleda Palacio (Parlandino) Czwartek 19 maja 2011 r. Montevideo (Urugwaj) AT\ doc AP v05-00

2 EUROLAT Rezolucja z dnia 19 maja 2011 r. Montevideo (Urugwaj) [na podstawie sprawozdania Komisji Spraw Gospodarczych, Finansowych i Handlowych] Perspektywy stosunków handlowych między Unią Europejską i Ameryką Łacińską Europejsko-Latynoamerykańskie Zgromadzenie Parlamentarne, uwzględniając swoje oświadczenie z dnia 9 listopada 2006 r., uwzględniając swoje rezolucje z dnia 20 grudnia 2007 r. w sprawie wyzwań i możliwości wynikających z globalizacji dla stosunków gospodarczych i handlowych między Unią Europejską i państwami Ameryki Łacińskiej, z dnia 1 maja 2008 r. w sprawie wyzwań i możliwości wynikających z rundy dauhańskiej, z dnia 8 kwietnia 2009 r. w sprawie handlu i zmiany klimatu oraz z dnia 15 maja 2010 r. w sprawie reformy Światowej Organizacji Handlu (WTO), uwzględniając oświadczenia z sześciu szczytów szefów państw lub rządów Ameryki Łacińskiej i Karaibów oraz Unii Europejskiej, które odbyły się dotąd w Rio de Janeiro (28 i 29 czerwca 1999 r.), Madrycie (17 i 18 maja 2002 r.), Guadalajarze (28 i 29 maja 2004 r.), Wiedniu (11 i 13 maja 2006 r.), Limie (15 i 17 maja 2008 r.) i Madrycie (18 maja 2010 r.), uwzględniając wspólne komunikaty z V szczytu UE-Meksyk (16 maja 2010 r.), IV szczytu UE-Mercosur (17 maja 2010 r.), IV szczytu UE-Chile (17 maja 2010 r.), IV szczytu UE- CARIFORUM (17 maja 2010 r.), IV szczytu UE-Ameryka Środkowa (19 maja 2010 r.) i szczytu UE-Wspólnota Andyjska (19 maja 2010 r.), uwzględniając Porozumienie genewskie w sprawie handlu bananami pomiędzy Unią Europejską a Brazylią, Ekwadorem, Gwatemalą, Hondurasem, Kolumbią, Kostaryką, Meksykiem, Nikaraguą, Panamą, Peru i Wenezuelą oraz Porozumienie w sprawie handlu bananami pomiędzy Unią Europejską a Stanami Zjednoczonymi, parafowane w dniu 15 grudnia 2009 r. i ratyfikowane przez Parlament Europejski w dniu 3 lutego 2011 r., uwzględniając Układ ustanawiający stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Chile, z drugiej strony, oraz partnerstwo na rzecz rozwoju i innowacyjności między Chile a UE, uwzględniając Umowę o partnerstwie gospodarczym oraz koordynacji politycznej i współpracy między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Meksykańskimi Stanami Zjednoczonymi, z drugiej strony, oraz partnerstwo strategiczne pomiędzy Meksykiem i UE, uwzględniając zakończenie negocjacji w sprawie układu o stowarzyszeniu między UE a Ameryką Środkową, uwzględniając zakończenie negocjacji pomiędzy UE a Kolumbią i Peru w sprawie wielostronnego porozumienia handlowego, uwzględniając wznowienie negocjacji UE-Mercosur mających na celu osiągnięcie ambitnego i wyważonego układu o stowarzyszeniu pomiędzy tymi dwoma regionami, uwzględniając Porozumienie z Marrakeszu ustanawiające Światową Organizację Handlu, AP v /9 AT\ doc

3 uwzględniając oświadczenia z konferencji ministerialnej WTO, przyjęte w Ad-Dausze w dniu 14 listopada 2001 r., w Hongkongu w dniu 18 grudnia 2005 r., oraz podsumowanie przewodniczącego przyjęte w Genewie w dniu 2 grudnia 2009 r., uwzględniając deklarację milenijną Organizacji Narodów Zjednoczonych z dnia 8 września 2000 r., która określa milenijne cele rozwoju (MCR) jako kryteria przyjęte wspólnie przez społeczność międzynarodową w celu likwidacji ubóstwa, uwzględniając Ramową konwencję Organizacji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu (UNFCCC), protokół z Kioto do tej konwencji oraz wyniki XV Konferencji Stron UNFCCC, która odbyła się w Kopenhadze 1 uwzględniając zwołanie XVI Konferencji Stron UNFCCC, która odbyła się w Meksyku i podczas której udało ustanowić ważne porozumienia w sprawie zmiany klimatu tym ważniejsze, że wkrótce wygasa protokół z Kioto, uwzględniając deklarację pierwszego szczytu w sprawie lotnictwa cywilnego UE-AŁ, który odbył się w Río de Janeiro w maju 2010 r., porozumienia horyzontalne w sprawie lotnictwa cywilnego między UE a kilkoma krajami Ameryki Łacińskiej, podpisanie porozumienia w sprawie współpracy w zakresie zarządzania ruchem lotniczym między Meksykiem a UE oraz rozpoczęcie negocjacji między Federacyjną Republiką Brazylii a UE dotyczących ambitnego porozumienia w dziedzinie lotnictwa cywilnego, uwzględniając sprawozdanie Komisji Spraw Gospodarczych, Finansowych i Handlowych, A. mając na uwadze, że Ameryka Łacińska i Unia Europejska mają nie tylko wspólne wartości, historię i kulturę, lecz również to, że są zaangażowane we wzmacnianie partnerstwa strategicznego poprzez szereg porozumień dwustronnych i regionalnych, pogłębianie istniejących porozumień oraz zawieranie nowych układów, B. mając na uwadze, że kraje karaibskie należą do krajów Afryki, Karaibów i Pacyfiku (AKP), z którymi UE wypracowała specjalne stosunki datujące się od traktatu rzymskiego, C. mając na uwadze, że Unia Europejska zacieśniła swoje stosunki gospodarcze i handlowe z Ameryką Łacińską, stając się jej drugim najważniejszym partnerem handlowym oraz kluczowym partnerem handlowym Mercosuru i Chile; mając na uwadze, że kraje Unii Europejskiej są głównym źródłem bezpośrednich inwestycji zagranicznych (BIZ) w Ameryce Łacińskiej oraz że Unia Europejska także przyciąga bezpośrednie inwestycje zagraniczne z Ameryki Łacińskiej, przede wszystkim z Brazylii, Chile i Wenezueli, D. mając na uwadze, że stosunki gospodarcze pomiędzy Ameryką Łacińską a innymi światowymi podmiotami znacznie się wzmocniły w ostatnich latach oraz że kraje te stają się uprzywilejowanymi partnerami krajów Ameryk Łacińskiej i Karaibów; mając na uwadze, że w związku z tym porozumienia handlowe należy uznać za realne narzędzia umożliwiające zrównoważenie tej tendencji oraz zwiększenie wymiany handlowej między Unią Europejską a Ameryką Łacińską i Karaibami, E. mając na uwadze, że różnica poziomów rozwoju i form integracji z gospodarką światową tłumaczy fakt, iż handel między poszczególnymi krajami UE a krajami Ameryki Łacińskiej i regionu Karaibów (AŁK) cechuje asymetria, jeżeli chodzi o rodzaj eksportowanych przez Projekt decyzji UNFCCC -/CP.15, porozumienie kopenhaskie, FCCC/CP/2009/L.7 AT\ doc 3/9 AP v05-00

4 nie towarów i poziom wydajności, umowy handlowe powinny odzwierciedlać tę asymetrię i umożliwić Ameryce Łacińskiej przejście od handlu surowcami do handlu produktami o wartości dodanej; F. mając na uwadze, że wymiana handlowa pomiędzy tymi dwoma regionami podlega silnej koncentracji i że mimo ponad dwukrotnego wzrostu od 1990 r. rozwija się w wolniejszym tempie niż wymiana handlowa pomiędzy tymi dwoma regionami a resztą świata, G. mając na uwadze, że podczas szczytu UE-AŁK, który odbył się w Limie w 2008 r., określono główne płaszczyzny międzyregionalnego partnerstwa strategicznego w celu stworzenia sieci układów o stowarzyszeniu pomiędzy UE a różnymi grupami integracji na szczeblu podregionów; mając na uwadze, że podczas szczytu UE-AŁK, który odbył się w Madrycie w maju 2010 r., osiągnięto duży postęp w pracach nad tym zagadnieniem i zdołano odblokować wszystkie negocjacje handlowe z państwami AŁK, które pozostawały zablokowane w ostatnich latach, a także wznowić negocjacje w sprawie układu o partnerstwie strategicznym pomiędzy Unią Europejską a Mercosurem, przeprowadzić zatwierdzenie polityczne zawarcia szerokiego porozumienia handlowego pomiędzy Unią Europejską, Peru i Kolumbią oraz wesprzeć zakończenie negocjacji pomiędzy Unią Europejską a Ameryką Środkową, H. mając na uwadze, że w zglobalizowanym i zmieniającym się świecie otwarcie rynków na najważniejsze światowe gospodarki zawsze będzie się znacznie przyczyniało do wzrostu gospodarczego, I. mając na uwadze, że żaden kraj nie rozwinął się, odwróciwszy się w długofalowej perspektywie od międzynarodowego handlu i przepływów kapitałowych, ale pamiętając, że prawdą jest również, iż żaden kraj nie rozwinął się jedynie w wyniku otwarcia na handel i inwestycje zagraniczne; mając na uwadze, że sukces osiągano, łącząc możliwości oferowane przez światowe rynki z inwestycjami wewnętrznymi i strategią tworzenia instytucji zachęcających krajowych przedsiębiorców do działania, J. mając na uwadze, że pomyślne zakończenie rundy dauhańskiej poprzez wspieranie wielostronnego, otwartego i sprawiedliwego systemu handlowego opartego na normach może mieć pozytywny wpływ na światowy handel i powinno być szczególnie korzystne dla krajów rozwijających się, K. mając na uwadze, że dwustronne i międzyregionalne umowy handlowe uzupełniają normy WTO oraz są zgodne z normami społecznymi, środowiskowymi i w pewnych wypadkach normami dotyczącymi odpowiedzialności społecznej przedsiębiorstw, w których to sprawach umowy wielostronne jak na razie nie odniosły większych sukcesów, L. mając na uwadze, że celem stworzenia sieci kompleksowych umów już obowiązujących, zawartych lub będących na etapie negocjacji z różnymi grupami państw Ameryki Łacińskiej jest przyczynienie się do pogłębienia współpracy między oboma kontynentami z jednoczesnym uwzględnieniem procesów integracji regionalnej realizowanych w różnym tempie, M. mając na uwadze, że kilka krajów Ameryki Łacińskiej zaliczono do krajów najbardziej narażonych na skutki zmiany klimatu na świecie, oraz biorąc pod uwagę poważne konsekwencje procesów pustynnienia i wylesiania, a także wzrost liczby takich zjawisk, jak cyklony i wymieranie gatunków, które w dużym stopniu dotykają Amerykę Łacińską, jak AP v /9 AT\ doc

5 również konkretne, niepokojące i bardzo znaczące przykłady globalnego zagrożenia związanego ze zmianą klimatu, np. stan lasów deszczowych Amazonii i ryzyko stwarzane przez lodowce andyjskie, N. uwzględniając kluczową rolę lotnictwa cywilnego w stosunkach między Ameryką Łacińską a Unią Europejską oraz jego znaczenie dla odbudowy gospodarczej w obu regionach w obecnej sytuacji gospodarczej na świecie, O. mając na uwadze, że handel bananami jest skupiony w rękach koncernów międzynarodowych działających głównie w Ameryce Łacińskiej, które kontrolują ponad 80% światowego rynku, 1. podkreśla, że polityka handlowa podobnie jak dialog polityczny i współpraca jest ważnym narzędziem umożliwiającym osiągnięcie celu, jakim jest międzyregionalne partnerstwo strategiczne między Unią Europejską i Ameryką Łacińską; 2. podkreśla, że integracja regionalna jest procesem o dużym znaczeniu dla umożliwienia krajom Ameryki Łacińskiej dostosowania się do nowych globalnych wyzwań; w związku z tym podkreśla istotną rolę, jaką odgrywa obecnie Unia Narodów Ameryki Południowej (UNASUR), i z zadowoleniem przyjmuje decyzję o utworzeniu Społeczności Państw Ameryki Łacińskiej oraz Wysp Karaibskich (CELAC); 3. opowiada się za stworzeniem sprawiedliwszych stosunków gospodarczych, przynoszących korzyści krajom i narodom, wspierających rozwój i współpracę w oparciu o równość państw oraz o budowę między krajami na wszystkich kontynentach sojuszy i porozumień na rzecz walki z niesprawiedliwością i nierównością społeczną, głodem, chorobami i ubóstwem; 4. z zadowoleniem przyjmuje korzystny rozwój wydarzeń w tych krajach latynoamerykańskich, gdzie nowe strategie handlowe i społeczno-gospodarcze wraz z towarzyszącymi odpowiednimi reformami wewnętrznymi i strukturalnymi, szczególnie w kwestiach socjalnych i podatkowych, przyczyniły się do ograniczenia ubóstwa i nierówności, które jednak nadal są znaczne pomimo poprawy współczynnika Giniego; uważa, że ten rozwój wydarzeń ilustruje warunki, w jakich polityka handlowa może mieć postępujące skutki dystrybucyjne; 5. uważa, że obszary wiejskie Ameryki Łacińskiej nie są obecnie w pełni wykorzystane, szczególnie biorąc pod uwagę małą liczbę właścicieli ziemi w ogóle oraz nadmiar wielkich właścicieli gruntów rolnych; uważa, że zwalczanie ubóstwa i nierówności, a także przeciwdziałanie nadmiernej koncentracji ludności na terenach miejskich, można wesprzeć poprzez konkretne działania ułatwiające dostęp do nieruchomości na obszarach wiejskich; 6. uznaje, że aby Ameryka Łacińska mogła konkurować w skali światowej, istotne jest większe zróżnicowanie jej handlu, obecnie opartego głównie na surowcach, oraz dalsze zmierzanie ku zrównoważonemu handlowi produktami i usługami o większej wartości dodanej; uważa, że umowy handlowe między UE a Ameryką Łacińską powinny zapewnić osiągnięcie tego celu poprzez silną współpracę technologiczną i umożliwienie utrzymania i rozwoju własnej produkcji i przemysłu przetwórczego dóbr i artykułów spożywczych; 7. UE i kraje Ameryki Łacińskiej powinny przyczynić się do zlikwidowania szkodliwych dla handlu barier w celu ułatwienia wymiany handlowej. Należy jak najszybciej przeprowadzić istotną reformę dotacji eksportowych na produkty rolne, przewidzianą w rundzie dauhańskiej WTO; AT\ doc 5/9 AP v05-00

6 8. uważa, że porozumienia w sprawie edukacji, szkoleń i wymiany technologii powinny przyczynić się do zmniejszenia różnorodności, która istnieje w krajach Ameryki Łacińskiej, co wpłynęłoby na lepsze wykorzystanie projektów wymiany handlowej z UE; 9. wzywa do zacieśnienia współpracy pomiędzy UE a państwami Ameryki Łacińskiej, aby mogły one skoordynować działania na rzecz zawarcia ambitnego, sprawiedliwego i kompletnego porozumienia w ramach rundy dauhańskiej WTO, z uwzględnieniem specjalnego traktowania krajów rozwijających się, co skutecznie przyczyniłoby się do zmniejszenia ubóstwa; podkreśla, że wielostronny system handlowy otwarty, sprawiedliwy i respektujący normy przyczyni się do wyjścia gospodarek światowych z kryzysu gospodarczego oraz będzie sprzyjał wzrostowi i zrównoważonemu rozwojowi; 10. proponuje ustanowienie długoterminowego celu w postaci współdzielenia norm społecznych, środowiskowych, zdrowotnych, technicznych i jakościowych w gospodarkach UE i Ameryki Łacińskiej, aby uniknąć konkurencji prowadzącej do obniżenia wymagań w tych dziedzinach. Uznaje, że pomoc technologiczna związana z handlem musi być dodatkowa w stosunku do oficjalnej pomocy rozwojowej i powinna mobilizować środki na finansowanie programów, które stwarzają możliwości rozwoju produkcji lokalnej i regionalnej w celu zapewnienia bezpieczeństwa żywnościowego, wspierania lokalnej produkcji żywności i zrównoważonego dostępu do rynków dla społeczności, małych producentów oraz małych i średnich przedsiębiorstw; powinna ona też służyć drobnym producentom do obniżania kosztów operacyjnych wynikających z przestrzegania norm prawnych i jakościowych; uznaje także, że należy opracowywać programy pomocy dla małych i średnich firm, obejmujące kontrolę, testowanie oraz certyfikacje urzędowe; 11. podkreśla wagę nałożenia norm środowiskowych, identyfikowalności i bezpieczeństwa żywności na produkty rolne importowane na mocy porozumień między UE a państwami Ameryki Łacińskiej; 12. wzywa państwa członkowskie Europejsko-Latynoamerykańskiego Zgromadzenia Parlamentarnego do zmniejszania kosztów transakcji, w szczególności poprzez działania na rzecz zwalczania korupcji; 13. podkreśla, że osiągnięcie milenijnych celów rozwoju ONZ należy postrzegać jako kluczowe zadanie podczas prowadzonych obecnie wielostronnych i dwustronnych negocjacji handlowych; podkreśla, że realizacja ponowionych zobowiązań zawartych w deklaracji madryckiej, dotyczących milenijnych celów rozwoju i likwidacji ubóstwa na świecie wymagać będzie takich warunków prowadzenia obrotu handlowego, w których kraje rozwijające się w Ameryce Łacińskiej będą miały rzeczywisty dostęp do rynków krajów rozwiniętych, w szczególności rynku Unii Europejskiej, ze szczególnym uwzględnieniem promocji lokalnej przedsiębiorczości złożonej głównie z małych i średnich przedsiębiorstw; praktyki handlowe muszą być zgodne z prawami pracowniczymi, prawami człowieka i rozwoju społecznego, zasadami ochrony środowiska i przejściem do modeli ekonomicznych zapewniających lepszą redystrybucję dóbr, mniejsze zużycie nieodnawialnych zasobów naturalnych, których wydobycie może powodować szkody dla środowiska naturalnego, bezpieczeństwo żywnościowe oraz wspieranie lokalnej produkcji żywności; 14. z zadowoleniem przyjmuje to, że w deklaracji madryckiej wyraźnie uznano zasadę niezawisłego prawa państw do gospodarowania swymi zasobami naturalnymi i regulowania AP v /9 AT\ doc

7 ich eksploatacji, zaznaczając jednocześnie, że należy brać pod uwagę kryteria zrównoważonego rozwoju; 15. przyznaje, że zawarcie porozumień WTO dotyczących handlu bananami ostatecznie zakończyło wieloletni spór pomiędzy Unią Europejską i Ameryką Łacińską, może ułatwić postęp w negocjacjach w ramach rundy dauhańskiej oraz przyczyniło się do zakończenia negocjacji dotyczących porozumień z państwami Ameryki Środkowej oraz z Kolumbią i Peru; uważa, że w obliczu tendencji do liberalizacji światowego rynku bananów należy przedsięwziąć środki zmierzające do poprawy konkurencyjności producentów w trudnej sytuacji geograficznej związanej z oddaleniem lub wyspiarskim charakterem miejsc produkcji w celu wspierania tradycyjnej zrównoważonej działalności o wysokiej jakości, w ramach której przestrzega się minimalnych norm społecznych i środowiskowych; 16. z zadowoleniem przyjmuje wprowadzenie klauzuli dotyczącej praw człowieka w umowach dwustronnych, która w przypadku naruszenia praw człowieka umożliwia jednostronne i natychmiastowe zawieszenie porozumienia, co w porównaniu z ogólnym systemem preferencji (GSP+) jest zdecydowanie lepszym rozwiązaniem. Wyraża również zadowolenie z włączenia zarówno klauzul socjalnych, jak i środowiskowych, co oznacza odpowiednio przyjęcie i spełnienie podstawowych norm MOP oraz udział w wielostronnym porozumieniu na rzecz zwalczania zmiany klimatu; przypomina, że zgodność z tymi klauzulami powinna być obowiązkowa i że powinny one obejmować mechanizmy uczestnictwa w dziedzinie monitorowania; 17. zaleca opracowanie strategii pozwalającej na skuteczne uregulowanie rynków kapitałowych, karanie przenoszenia przedsiębiorstw międzynarodowych, nakładanie podatku od transakcji finansowych i położenie kresu rajom podatkowym; 18. podkreśla konstruktywną rolę, jaką powinny odgrywać przedsiębiorstwa z siedzibą w UE działające na terenie Ameryki Łacińskiej poprzez stosowanie rygorystycznych norm w zakresie ochrony środowiska, praw socjalnych i zarządzania jakością oraz oferowanie uczciwego wynagrodzenia i bezpieczeństwa zatrudnienia; przypomina, że UE jako całość oraz przedsiębiorstwa z siedzibą w UE działające w Ameryce Łacińskiej powinny służyć za wzór postaw w zakresie praw socjalnych i pracowniczych oraz ochrony środowiska, w szeroko pojmowanych ramach przejrzystości i poszanowania praw człowieka, zapewniających ochronę wszystkim podmiotom; podkreśla, że europejskie przedsiębiorstwa wielonarodowe stanowią ważny element wizerunku UE w regionie i powinny propagować jej wartości, przestrzegając zasad społecznej odpowiedzialności biznesu; 19. uważa, że rozdział dotyczący zrównoważonego i ambitnego rozwoju jest niezbędny w każdym porozumieniu; uważa, że forum w sprawie handlu i zrównoważonego rozwoju, składające się z przedstawicieli związków, pracodawców i organizacji pozarządowych, mogłoby zagwarantować, że większemu otwarciu rynków będzie towarzyszyć przyjmowanie coraz wyraźniejszych norm socjalnych i środowiskowych; uważa za niezbędne to, aby organy odpowiedzialne za zarządzanie układami (rady i komisje) uwzględniały forum jako organ konsultacyjny; 20. podkreśla prawo społeczności rdzennych w całej Ameryce Łacińskiej do samodzielnego decydowania o tym, w jakim stopniu mają stać się częścią światowej gospodarki rynkowej; ponownie podkreśla potrzebę ochrony tradycyjnej wiedzy społeczności rdzennych oraz rzadkich gatunków zamieszkujących ich terytoria i zwielokrotnienia wysiłków w tym AT\ doc 7/9 AP v05-00

8 zakresie w ramach Konwencji o różnorodności biologicznej zgodnie ze zobowiązaniami zawartymi w deklaracji madryckiej; 21. wyraża zadowolenie w związku z parafowaniem układu o stowarzyszeniu pomiędzy UE a Ameryką Środkową, które jako pierwszy przykład porozumienia między dwoma regionami powinno, wraz z odpowiednimi dodatkowymi strategiami, przyczynić się do zrównoważonego rozwoju oraz do dalszej integracji regionalnej; 22. z zadowoleniem przyjmuje parafowanie wielostronnego porozumienia handlowego między UE, Kolumbią i Peru, oczekującego na ratyfikację parlamentarną; uznaje, że po zaprzestaniu etapowych negocjacji UE jest otwarta na negocjacje z Boliwią i Ekwadorem; w związku z tym wzywa zainteresowane strony do przedsięwzięcia koniecznych i właściwych środków w celu pokonania istniejących barier i promowania przyszłego układu o stowarzyszeniu między regionami ze wszystkimi krajami Wspólnoty Andyjskiej; 23. popiera wznowienie, po szczycie w Madrycie w 2010 r., negocjacji dotyczących układu o stowarzyszeniu UE-Mercosur, gdyż układ ten, jeżeli dojdzie do skutku, będzie jednym z najbardziej ambitnych porozumień międzyregionalnych na świecie; zdaje sobie sprawę, że na koniec konieczne będzie osiągnięcie wyniku zrównoważonego dla obu stron, w pełni uwzględniającego ostatnie wydarzenia zachodzące w światowej gospodarce, globalne wyzwania środowiskowe oraz wnioski i obawy wyrażone przez różne parlamenty i społeczeństwo obywatelskie; 24. podkreśla jednak, że umowa handlowa między UE a Mercosurem musi koniecznie mieć ambitny i zrównoważony charakter w odniesieniu do rolnictwa, zasady wzajemności w wymianie handlowej, poszanowania norm związanych z ochroną zdrowia, środowiska i drobnych producentów produktów żywnościowych; 25. z zadowoleniem przyjmuje podpisanie w dniu 15 października 2008 r. układu o partnerstwie gospodarczym między CARIFORUM i UE; uważa, że jest to ważne narzędzie wspierania rozwoju krajów karaibskich wskutek zwiększenia wymiany handlowej z UE; wzywa w związku z tym właściwe organy ustanowione na mocy przedmiotowego układu do zapewnienia właściwego i skutecznego wykonania układu w celu promowania zrównoważonego rozwoju w regionie Karaibów; 26. popiera plan działania oraz program prac partnerstwa na rzecz rozwoju i innowacyjności Chile-UE; popiera również intensywniejszą i zadowalającą obie strony współpracę w sektorze handlu towarami i usługami w ramach układu o stowarzyszeniu, który od 2003 r. przyczynił się do ponaddwukrotnego zwiększenia wymiany handlowej między Chile a UE; uważa, że właściwe, elastyczne i zrównoważone wykorzystanie klauzuli przeglądowej oferuje konkretne możliwości pogłębienia handlowego filaru układu o stowarzyszeniu i skutecznego reagowania na nowe możliwości i wyzwania w dwustronnych stosunkach handlowych; 27. popiera przyjęcie wspólnego planu wykonawczego dla partnerstwa strategicznego UE- Meksyk oraz negocjacje mające na celu ambitne unowocześnienie stosunków handlowych z myślą o pełniejszym wykorzystaniu możliwości wynikających z układu o stowarzyszeniu UE-Meksyk, który od momentu wejścia w życie umożliwił 122-procentowy wzrost obrotu handlowego; wyraża wiarę w to, że układ ten nadal będzie stanowił pozytywny bodziec w odniesieniu do ilości i jakości relacji pomiędzy oboma stronami; AP v /9 AT\ doc

9 28. jest zdania, że wkrótce należy dokonać reformy ogólnego systemu preferencji (GSP) w celu wzmocnienia go i uczynienia bardziej skutecznym i stabilnym, tak aby dopilnować, by wszystkie zainteresowane strony mogły czerpać z niego prawdziwe i znaczne korzyści; 29. z zadowoleniem przyjmuje utworzenie fundacji UE-AŁK, która również na płaszczyźnie handlowej posłuży do umocnienia partnerstwa międzyregionalnego, zwiększenia jego widoczności i rozpowszechnienia jego pełnego potencjału; 31. ponownie podkreśla, że należy aktywnie i konkretnie wspierać te kraje rozwijające się, które korzystają z tzw. rozwiązań elastycznych zapisanych w Porozumieniu w sprawie handlowych aspektów praw własności intelektualnej (TRIPS), tak aby w ramach krajowych programów w dziedzinie zdrowia publicznego mogły one zapewniać leki po przystępnych cenach; uważa, że prawa własności intelektualnej muszą umożliwiać i ułatwiać dostęp do leków w krajach Ameryki Łacińskiej, w szczególności w celu walki z epidemiami takimi jak HIV, gruźlica, malaria i inne; 31. popiera udzielanie kredytów przez Europejski Bank Inwestycyjny (EBI) w Azji i Ameryce Łacińskiej (ALA) i podkreśla, że w ramach obecnego mandatu (ALA IV), obejmującego lata , Europejski Bank Inwestycyjny jest uprawniony do udzielenia kredytu o wartości do 2800 mln euro krajom Ameryki Łacińskiej na operacje finansowe wspierające strategie współpracy UE w tych regionach oraz uzupełniające inne programy i narzędzia rozwoju i współpracy UE w nich realizowane; 32. wyraża ubolewanie w związku z rozwojem biopiractwa, szczególnie w rejonie Amazonii; wzywa do uznania w układach wiedzy przodków i mechanizmów współpracy w celu promowania transferu technologii, pomocy technologicznej oraz budowania zdolności; 33. potwierdza swoje poparcie dla zniesienia blokady Kuby zgodnie z kolejnymi rezolucjami Zgromadzenia Ogólnego ONZ; 34. uznaje wkład, jaki ruch lotniczy może mieć w zwiększenie wymiany handlowej i turystycznej między Ameryką Łacińską a Europą; zaleca wzmocnienie współpracy między Ameryką Łacińską a Europą w dziedzinie ochrony środowiska, bezpieczeństwa i efektywności transportu powietrznego poprzez konkretne programy; * * * 35. zobowiązuje swoich współprzewodniczących do przekazania niniejszej rezolucji Radzie Unii Europejskiej i Komisji Europejskiej, a także parlamentom państw członkowskich Unii Europejskiej i wszystkich krajów Ameryki Łacińskiej i Karaibów, Parlamentowi Latynoamerykańskiemu, Parlamentowi Środkowoamerykańskiemu, Parlamentowi Wspólnoty Andyjskiej, Parlamentowi Mercosuru, Sekretariatowi Generalnemu Wspólnoty Andyjskiej, Komitetowi Stałych Przedstawicieli Mercosuru, Stałemu Sekretariatowi Latynoamerykańskiego Systemu Gospodarczego oraz sekretarzom generalnym Organizacji Państw Amerykańskich (OPA), UNASUR i Organizacji Narodów Zjednoczonych. AT\ doc 9/9 AP v05-00