(wrzesień 2013 r.) Nr 169. Elektroenergetyczne i sygnalizacyjne

Transkrypt

1 Projekt N SEP-E-004:2013 Elektroenergetyczne i sygnalizacyjne linie kablowe. Projektowanie i budowa (wrzesień 2013 r.) Projekty norm N SEP-E-001 i N SEP-E-004 publikowaliśmy w Nr Miesięcznika INPE (listopad-grudzień 2012 r.), kontynuując wieloletnią tradycję udostępniania Czytelnikom czasopism projektów norm opracowywanych przez SEP. Prezentowany niżej projekt z września br. pokazuje zmiany aktualizacyjne jakie nastąpiły w czasie od grudnia 2011 r. Projekt nie wyklucza ewentualnych dalszych zmian, toteż nie może mieć mocy prawnej normy SEP. SPIS TREŚCI* Redakcja INPE 1. Wstęp Zakres normy Normy powołane Określenia Linia kablowa Trasa linii kablowej Napięcie znamionowe linii kablowej Osprzęt elektroenergetycznej linii kablowej Odległość Odległość pozioma Odległość pionowa Skrzyżowanie Zbliżenie Osłona linii kablowej Pomieszczenie kablowe Kanał kablowy Tunel kablowy Szyb kablowy Estakada kablowa Drabinka kablowa Korytko kablowe Studzienka kablowa Ściana oddzielenia przeciwpożarowego Przegroda przeciwpożarowa Ognioodporny zespół kablowy Osłona trudno palna... 6 * Zachowano numerację stron z projektu normy Nr

2 Pozostałe określenia Wymagania ogólne Własności urządzeń i materiałów Kable, osprzęt i materiały pomocnicze Osłony linii kablowych Tunele i pomieszczenia kablowe Kanały kablowe Szyby kablowe Estakady kablowe Osłony otaczające Studzienki kablowe Wybór trasy linii kablowej Dobór kabli Napięcie znamionowe kabli Przekrój żył kabli Izolacja żył Powłoki, pancerze i osłony kabli Rodzaje kabli układanych w wodzie i pod wodą Rodzaje kabli przeznaczonych do układania w tunelach kablowych, kanałach w pomieszczeniach Ochrona kabli Ochrona kabli przed uszkodzeniami mechanicznymi Ochrona kabli przed korozją Ochrona kabli przed prądami błądzącymi Ochrona kabli przed promieniami ultrafioletowymi Zasady układania kabli Wymagania ogólne Temperatura kabli przy układaniu Zginanie kabli Układanie kabli Pionowe lub pochyłe układanie kabli Zakończenia i łączenia kabli Zakończenia kabli o napięciu znamionowym do 1 kv, tzn. U N 1 kv Zakończenia kabli o napięciu znamionowym wyższym niż 1 kv, tzn. U N > 1 kv Łączenie kabli Dobór muf i głowic Miejsce instalowania muf Własności muf i głowic Połączenia żył roboczych, żył powrotnych, powłok metalowych i pancerzy kabli... 11

3 Własności elektryczne połączeń Wykonanie połączeń Ochrona przeciwporażeniowa Oznaczanie linii kablowych Oznaczenie kabli Oznaczenie trasy Układanie kabli w ziemi Układanie kabli bezpośrednio w ziemi Wymagania ogólne Głębokość ułożenia kabli w ziemi Układanie warstwowe kabli Układanie kabli wzdłuż dróg i ulic Odległości Odległości między kablami nie należącymi do tej samej linii kablowej Odległości kabli od innych urządzeń podziemnych Skrzyżowania i zbliżenia kabli między sobą i z innymi obiektami lub przeszkodami naturalnymi Wymagania ogólne Wykonanie skrzyżowań i zbliżeń kabli między sobą Wykonanie skrzyżowań i zbliżeń z rurociągami Wykonanie skrzyżowań z drogami kołowymi Wykonanie skrzyżowań i zbliżeń kabli z torami szynowymi Wykonanie skrzyżowań i zbliżeń kabli z rzekami i innymi szlakami wodnymi Zbliżenie kabli z urządzeniami do ochrony budowli od wyładowań atmosferycznych Układanie kabli w osłonach otaczających umieszczonych w ziemi Postanowienia ogólne Głębokość umieszczenia osłon otaczających w ziemi Układanie kabli w kanałach i tunelach Wymagania ogólne Rozmieszczenie kabli Odległości między kablami Mocowanie kabli Odległości między miejscami zamocowania lub zawieszenia kabla Skrzyżowania Prowadzenie w kanałach i tunelach kabli i rurociągów Układanie kabli na mostach, wiaduktach, molach, nabrzeżach i estakadach kablowych Nr

4 5.1 Wymagania ogólne Sposoby układania kabli Układanie kabli ognioodpornych Układanie kabli w budynkach Wymagania ogólne Sposoby układania kabli Wprowadzenie kabli do budynków Przejścia kabli przez ściany i stropy Odległości między kablami ułożonymi w budynkach Skrzyżowania kabli z innymi kablami i przewodami Odległości kabli od rurociągów Pomieszczenia kablowe w budynkach Szyby kablowe Wymagania odbiorcze Oznaczenia żył kabli Sprawdzenie zgodności faz oraz ciągłości żył roboczych i powrotnych Sprawdzenie rezystancji izolacji żył kabli Próba napięciowa izolacji żył kabli Sprawdzenie na działanie napięcia osłony/powłoki zewnętrznej kabli Sprawdzenie rezystancji żył roboczych i powrotnych Sprawdzenie pojemności kabli Badania diagnostyczne Badania odbiorcze linii Sprawdzenie zgodności wykonania linii kablowej Sprawdzenie zgodności kabli i osprzętu Wykonanie badań odbiorczych Sprawdzenie zgodności faz oraz ciągłości żył roboczych i żył powrotnych Pomiar rezystancji izolacji żył kabla Próba napięciowa izolacji żył kabla Próba szczelności osłony/powłoki zewnętrznej Pomiar rezystancji żył roboczych i powrotnych Pomiar pojemności kabla Ocena wyników badań linii kablowej PRZEDMOWA Norma zawiera wymagania dotyczące projektowania i budowy elektroenergetycznych linii kablowych prądu stałego i przemiennego na napięcie znamionowe nie przekraczające 110 kv oraz sygnalizacyjnych linii kablowych. Zawiera również wymagania dotyczące badań odbiorczych linii kablowych.

5 W niniejszej normie w stosunku do uprzedniej i do obowiązujących wymagań w zakresie projektowania i budowy elektroenergetycznych i sygnalizacyjnych linii kablowych wprowadzono następujące uzupełnienia: uwzględniono nowe konstrukcje kabli, zaktualizowano zagadnienia ochrony przeciwpożarowej, wprowadzono nowe odległości przy zbliżeniach, skrzyżowaniach i układaniu równoległym kabli oraz układaniu kabli pod drogą, zrezygnowano ze szczegółowego opisu montażu osprzętu kablowego, wprowadzono nową wartość wymaganej rezystancji izolacji, uwzględniono układanie kabli posiadających cechę ognioodporności. uwzględniono uwagi dotyczące stosowania znormalizowanej terminologii, uaktualniono wykaz norm powołanych. Norma nie ma odpowiednika w normach międzynarodowych. 1. Wstęp Zatwierdzona przez Prezesa SEP dnia. 1.1 Zakres normy Przedmiotem normy są zasady projektowania i budowy elektroenergetycznych linii kablowych prądu stałego i przemiennego na napięcie znamionowe nieprzekraczające 110 kv oraz sygnalizacyjnych linii kablowych. Normę należy stosować przy projektowaniu, budowie i przebudowie linii kablowych wykonanych kablami elektroenergetycznymi i sygnalizacyjnymi. Norma nie zawiera wszystkich wymagań dotyczących projektowania i budowy linii kablowych w podziemiach kopalń, w morzach, na obiektach pływających, na taborze trakcji szynowej i bezszynowej. Normy nie stosuje się w doświadczalnych liniach kablowych. Stosowanie Normy oraz projektowanie i budowa linii kablowych powinny być prowadzone zgodnie z wymaganiami przedstawionymi w Ustawach Prawo budowlane, Prawo ochrony środowiska i Prawo energetyczne oraz zgodnie ze stosownymi rozporządzeniami wykonawczymi. 1.2 Normy powołane PN-HD 603 S1:2006 PN-HD 604 S1:2002/A3:2006(U) PN-HD 627 S1:2002/A2:2006(U) Nr 169 Distribution cables of rated voltage 0,6/1 kv (Kable rozdzielcze na napięcie znamionowe 0,6 kv/1 kv) 0,6/1 kv and 1,9/3,3 kv power cables with special fire performance for use in power stations (Kable rozdzielcze na napięcie znamionowe 0,6 kv/1 kv i 1,9/3,3 kv, nie przenoszące płomienia, przeznaczone do pracy w elektrowniach) Multicore and multipair cable for installation above and below ground (Kable energetyczne Kable wielożyłowe i wieloparowe przeznaczone do układania w ziemi i na powietrzu) 43

6 PN-EN 50393:2006(U) PN-HD 620 S1:2002/A3:2007(U) PN-HD 621 S1:2003(U) PN-HD 622 S1:2003/A2:2006(U) IEC :2004 IEC :2005 IEC :2005 PN-EN 61442:2005(U) PN-HD S2:2006(U) PN-HD 621 S1:2003(U) Test methods and requirements for accessories for use on distribution cables of rated voltage 0,6/1,0 (1,2) kv (Wymagania dotyczące złączek, koncówek głowic zewnętrznych przeznaczonych do kabli na napięcie znamionowe 0,6/1 kv) Distribution cables with extruded insulation for rated voltages from 3.6/6(7,2) kv to 20,8/36(42) kv (Kable energetyczne o izolacji wytłaczanej na napięcie znamionowe od 3,6/6 (7,2) kv do 20,8/36(42) kv) Medium voltage impregnated paper insulated distribution cables (Kable elektroenergetyczne średniego napięcia o izolacji papierowej przesyconej) Power cables having rated voltages from 3,6/6 (7,2) kv up to and including 20,8/36(42) kv with special fire performance for use In Power stations (Kable elektroenergetyczne na napięcia znamionowe od 3,6/6 (7,2) kv do 20,8/36(42) kv o specjalnych charakterystykach ogniowych do stosowania w elektrowniach) Power cables with extruded insulation and their accessories for rated voltages from 1 kv (U m = 1,2 kv) up to 30 kv (U m = 36 kv) Part 1: Cables for rated voltages of 1 kv (U m = 1,2 kv) and 3 kv (U m = 3,6 kv) (Kable elektroenergetyczne o izolacji wytłaczanej i osprzęt do nich na napięcie znamionowe od 1 kv (U m = 1,2 kv) do 30 kv (U m = 36 kv). Część 1: Kable na napięcie znamionowe od 1 kv (U m = 1,2 kv) i 3 kv (U m = 3,6 kv) Power cables with extruded insulation and their accessories for rated voltages from 1 kv (U m = 1,2 kv) up to 30 kv (U m = 36 kv) Part 2: Cables for rated voltages from 6 kv (U m = 7,2 kv) up to 30 kv (U m = 36 kv) (Kable elektroenergetyczne o izolacji wytłaczaneji i osprzęt do nich na napięcie znamionowe od 1 kv (U m = 1,2 kv) do 30 kv (U m = 36 kv). Część 2: Kable na napięcie znamionowe od 6 kv (U m = 7,2 kv) do 30 kv (U m = 36 kv) Power cables with extruded insulation and their accessories for rated voltages from 1 kv (U m = 1,2 kv) up to 30 kv (U m = 36 kv) Part 4: Test requirements on accessories for cables with rated voltages from 6 kv (U m = 7,2 kv) up to 30 kv (U m = 36 kv) (Kable elektroenergetyczne o izolacji wytłaczanej i osprzęt do nich na napięcie znamionowe od 1 kv (U m = 1,2 kv) do 30 kv (U m = 36 kv). Część 4: Osprzęt do kabli na napięcie znamionowe od 6 kv (U m = 7,2 kv) do 30 kv (U m = 36 kv) Test methods for accessories for power cables with rated voltages from 6 kv (U m = 7,2 kv) up to 36 kv kv (U m = 42 kv) (IEC 61442:2005, modified) (Metody badania osprzętu do kabli elektroenergetycznych na napięcie znamionowe od 3,6/6 (7,2) kv do 20,8/36(42) kv) Test requirements on accessories for on power cables of rated voltage from 3,6/6 (7,2 ) kv up to 20,8/36 (42) kv Part 1: Cables with extruded insulation (Wymagania dotyczące osprzętu do kabli elektroenergetycznych na napięcia znamionowe od 3,6/6 (7,2) kv do 20,8/36 (42) kv Cz.1 Kable o izolacji wytłaczanej) Medium voltage impregnated paper insulated distribution cables (Kable elektroenergetyczne średniego napięcia o izolacji papierowej przesyconej) 44

7 PN-HD S2:2006(U) Test requirements on accessories for power cables with rated voltage from 3,6/6 (7,2) kv up to 20,8/36 (42) kv Part 2: Cables with impregnatem paper insulation (Wymagania dotyczące osprzętu do kabli elektroenergetycznych na napięcia znamionowe od 3,6/6(7,2) kv do 20,8/36(42) kv- Cz.2 Kable o izolacji papierowej przesyconej) PN-EN Ochrona odgromowa. Część 1, 2, 3, 4. IEC Tests for electric cables under fire conditions circuit integrity PN-E-01002:1997 Słownik terminologiczny elektryki Kable i przewody 1.3. Określenia Linia kablowa Kabel wielożyłowy lub kable jednożyłowe w układzie wielofazowym albo kilka jedno- lub wielożyłowych kabli połączonych równolegle, łącznie z osprzętem, ułożonych na wspólnej trasie i łączących urządzenia elektryczne jedno- lub wielofazowe albo jedno- lub wielobiegunowe Trasa linii kablowej Pas terenu lub przestrzeń, w którym są ułożone jedna lub więcej linii kablowych Napięcie znamionowe linii kablowej Napięcie międzyprzewodowe w przypadku prądu przemiennego lub międzybiegunowe w przypadku prądu stałego, na które linia kablowa jest zbudowana Osprzęt elektroenergetycznej linii kablowej Zbiór elementów przeznaczonych do łączenia, rozgałęzienia lub zakończenia kabli, np. mufy, głowice, złączki, końcówki Odległość Najmniejszy odstęp między rozpatrywanymi punktami elementów Odległość pozioma Odległość między rzutami prostopadłymi elementów na płaszczyznę poziomą Odległość pionowa Odległość między rzutami prostopadłymi elementów na płaszczyznę pionową Skrzyżowanie Miejsce na trasie linii kablowej, w którym jakakolwiek część rzutu linii kablowej na płaszczyznę odniesienia (najczęściej poziomą) przecina lub pokrywa jakąkolwiek część rzutu innej linii kablowej lub innego obiektu podziemnego albo naziemnego lub przeszkód naturalnych na tę samą płaszczyznę Zbliżenie Miejsce na trasie linii kablowej, w którym odległość pozioma między linią kablową a inną linią kablową, urządzeniem podziemnym lub drogą komunikacyjną itp. jest Nr

8 mniejsza niż odległość dopuszczalna dla danych warunków ułożenia bez stosowania przegród lub osłon zabezpieczających i w którym nie występuje skrzyżowanie Osłona linii kablowej Konstrukcja przeznaczona do ochrony kabla przed uszkodzeniem spowodowanym działaniem czynników zewnętrznych. Rozróżnia się następujące rodzaje osłon: a) przykrycie osłona ułożona nad kablem; b) przegroda osłona ułożona wzdłuż kabla, oddzielająca go od sąsiedniego kabla lub innych urządzeń; c) osłona otaczająca osłona wokół kabla, dzielona lub nie dzielona np. rura; d) osłona otwarta osłona kabla z jednej, dwóch lub trzech stron Pomieszczenie kablowe Pomieszczenie w budynku przeznaczone do ułożenia kabli w celu ich rozprowadzenia do urządzeń elektrycznych Kanał kablowy Kanał w stropie, podłodze lub w ziemi przykryty płytami zdejmowalnymi, przeznaczony do układania w nim kabli, nie przystosowany do poruszania się obsługi w jego wnętrzu Tunel kablowy Tunel przeznaczony do układania w nim kabli i przystosowany do poruszania się obsługi w jego wnętrzu Szyb kablowy Obudowane przejście łączące więcej niż dwie kondygnacje budynku, przeznaczone do ułożenia w nim kabli Estakada kablowa Konstrukcja nadziemna przeznaczona do układania kabli oraz instalacji i urządzeń technologicznych Drabinka kablowa Konstrukcja wsporcza w formie drabinki przeznaczona do układania kabli Korytko kablowe Konstrukcja wsporcza w postaci elementu o trzech ścianach pełnych lub ażurowych przeznaczona do układania kabli Studnia kablowa Pomieszczenie podziemne ułatwiające montaż linii kablowych. 46

9 Nr 169 Elektroenergetyczne i sygnalizacyjne linie kablowe Ściana oddzielenia przeciwpożarowego Przegroda z drzwiami przeciwpożarowymi służąca do podziału tunelu lub pomieszczenia kablowego na strefy pożarowe, wykonana z materiałów gwarantujących szczelność oraz izolacyjność ogniową przez określony czas Przegroda przeciwpożarowa Przegroda z otworem przełazowym bez drzwi, wykonana w strefie pożarowej tunelu, służąca do ograniczenia rozprzestrzeniania się pożaru w obrębie jednej strefy, wykonana z materiałów niepalnych Ognioodporny zespół kablowy Kabel posiadający cechę ognioodporności wraz z jego konstrukcją nośną posiadający atest wydany przez certyfikowaną jednostkę badawczą gwarantującą podtrzymanie funkcji przez wymagany czas w czasie pożaru Osłona trudno palna Osłona nie podtrzymująca płomienia w temperaturze pożaru Betonit Wypełnienie rowu kablowego o określonych właściwościach cieplnych otaczające kable linii kablowej, mieszanina piasku o określonym granulacie i cementu oraz wody dostarczana na plac budowy w stanie mokrym. Odpowiednio ubita (około 1,6 t/m 3 ), po czasie tworzy scaloną warstwę wypełnienia rowu kablowego. Rezystywność cieplna betonitu w stanie suchym nie powinna być większa od 1,2 K m/w. Najczęściej jest to mieszanina piasku i cementu w proporcji 14:1 (objętościowo) Bentonit kablowy Bentonit kablowy jest mieszaniną naturalnych i neutralnych dla środowiska surowców o kontrolowanym przemiale. Materiał ten służy do wypełnienia osłon otaczających (rur) kable w celu zwiększenia obciążalności prądowej kabli umieszczonych w rurach oraz usztywnienia ułożenia kabli. Dostarczany na plac w stanie suchym, upłynniony wodą wypełnia wszystkie wolne przestrzenie wewnątrz rury z kablem podczas budowy linii oraz zestala się podczas eksploatacji. W razie potrzeby materiał ten daje się wypłukać, umożliwiając wyciągnięcie kabla z rury. Rezystywność cieplna bentonitu kablowego na stanie suchym nie powinna być większa od 1 K m/w Badania odbiorcze Zestaw prób i pomiarów, dla których określone są jednoznaczne kryteria ich oceny, pozwalające na stwierdzenie, czy nowo wybudowana lub przebudowana/ remontowana linia spełnia wymagania i może być oddana do eksploatacji Badania diagnostyczne Zestaw prób i pomiarów wykonywanych doraźnie lub okresowo (zgodnie z przyjętą przez właściciela linii instrukcją odbioru i eksploatacji). Badania diagnostyczne wy- 47

10 konuje się w celu określenia stanu technicznego linii oraz wykrycia wad linii powstałych w trakcie jej eksploatacji lub montażu. Prowadzenie tych badań musi brać pod uwagę stopień zagrożenia dla żywotności tej linii. Badania diagnostyczne wykonuje się przed badaniami odbiorczymi Pozostałe określenia Pozostałe określenia wg PN-E-01002: Wymagania ogólne 2.1 Własności urządzeń i materiałów Kable, osprzęt i materiały pomocnicze Kable, osprzęt i materiały pomocnicze stosowane do budowy linii kablowych powinny odpowiadać wymaganiom Polskich Norm. W przypadku braku norm wymagania techniczne dotyczące kabli i osprzętu powinny być uzgodnione między producentem, projektantem i użytkownikiem linii Osłony linii kablowych Konstrukcja i materiał osłon powinny być tak dobrane, aby chroniły kabel przed zagrożeniami wywołanymi czynnikami zewnętrznymi Tunele i pomieszczenia kablowe Tunele i pomieszczenia kablowe powinny być wykonane z materiałów niepalnych i powinny być tak zbudowane, aby przenikanie do ich wnętrza wody i zanieczyszczeń było utrudnione. Tunele powinny mieć: odwodnienie, przewietrzanie naturalne lub sztuczne z możliwością jego przerywania, budowę zapewniającą możliwość ewakuacji ludzi, wysokość w świetle co najmniej 200 cm, przejścia komunikacyjne o szerokości co najmniej 80 cm. Tunele o długości przekraczającej 100 m powinny być podzielone przegrodami, o odporności ogniowej nie mniejszej jak 60 min, na strefy pożarowe o długości nieprzekraczającej 100 m. Zaleca się dzielenie poszczególnych stref pożarowych przegrodami przeciwpożarowymi o odporności ogniowej 30 min, na odcinki po około 50 m. Tunele o długości ponad 20 m powinny mieć oświetlenie elektryczne Kanały kablowe Kanały kablowe powinny być wykonane z materiałów niepalnych. Płyty powinny być zdejmowalne na całej długości kanału. Dopuszcza się wykonanie kanałów bez możliwości dostępu z góry na długości nie większej niż 200 cm. Kanały kablowe powinny mieć odwodnienie. Kanały kablowe, jeżeli nie są na całej długości zasypywane piaskiem, powinny być podzielone na strefy pożarowe przez zastosowanie ścian oddzielenia przeciwpoża- 48

11 rowego. Ściany oddzielenia przeciwpożarowego nie powinny utrudniać odwodnienia kanałów. Długość strefy pożarowej nie powinna być dłuższa niż 100 m. W uzasadnionych przypadkach zamiast ściany oddzielenia przeciwpożarowego dopuszcza się stosowanie osłony otaczającej w postaci warstwy ogniochronnej (powłoki ogniochronnej) naniesionej na izolacyjną powłokę lub osłonę kabla na długości nie mniejszej niż 150 cm. Dotyczy to w szczególności kabli w powłokach lub osłonach izolacyjnych wykonanych z materiałów termoplastycznych (np. PE, MDPE, HDPE). W kanałach kablowych wykonanych na zewnątrz budynków i znajdujących się powyżej poziomu wody gruntowej dopuszcza się dno kanału gruntowe, pokryte na całej powierzchni ubitą warstwą piasku i żwiru o grubości co najmniej 10 cm Szyby kablowe Szyby kablowe należy wykonywać z materiałów niepalnych oraz dzielić na strefy pożarowe o długości nie większej niż 25 m. Oddzielenia pożarowe poszczególnych stref pożarowych należy wykonywać przez zastosowanie materiału gwarantującego szczelność oraz izolacyjność ogniową nie mniejszą niż 90 min. Dopuszcza się stosowanie osłon ogniochronnych o długościach nie krótszych jak 4 m. Do każdej strefy pożarowej należy zapewnić dostęp umożliwiający wykonywanie prac eksploatacyjnych Estakady kablowe Konstrukcja estakady powinna mieć odpowiednią wytrzymałość mechaniczną. Metalowa konstrukcja estakady powinna być uziemiona. Estakady kablowe powinny być wyposażone w odpowiednie półki, drabinki kablowe lub korytka kablowe. Kable układane na estakadach nie wymagają tworzenia stref pożarowych. Jeżeli dla układanych kabli istnieje zagrożenie pożarowe od zewnątrz, to kable te (linie) powinny być prowadzone w ogniochronnych kanałach kablowych lub powinny być pokryte powłoką ognioochronną na długości zagrożenia Osłony otaczające Konstrukcja osłon otaczających i materiały, z których są wykonane, powinny być odporne na działanie czynników zewnętrznych. Osłony otaczające powinny być tak ułożone, by nie zbierała się w nich woda i nie następowało ich zamulanie. Osłony otaczające w ścianach, stropach (tuneli, kanałów lub budynków), po ułożeniu kabli powinny być uszczelnione materiałem niepalnym. Wnętrza osłon otaczających nie powinny powodować uszkodzeń zewnętrznej warstwy kabla chronionego. Osłony otaczające kable o U n > 8,75/15 kv prowadzone w ziemi i o długości większej jak 3 m powinny być wypełnione bentonitem kablowym. Zaleca się wypełnianie bentonitem wszystkich osłon otaczających (rur) kable 110 kv. Nr

12 2.1.8 Studnie kablowe Studnie kablowe powinny być wykonane z materiałów niepalnych i powinny być przykryte zdejmowalnymi płytami lub mieć zamykany właz. Wielkość studni kablowych powinna umożliwiać przeciąganie, zmianę kierunku ułożenia oraz wykonanie połączeń kabli. W odległości 30 cm od zakończenia muf, w osi kabli, powinny być usytuowane trwale uchwyty kablowe. 2.2 Wybór trasy linii kablowej Trasę linii kablowej należy ustalić z uwzględnieniem następujących zasad: a) kable powinny być jak najmniej narażone na uszkodzenia mechaniczne i szkodliwe wpływy czynników zewnętrznych, aby zapewnić niezawodność eksploatacji linii i dostęp do kabli w czasie eksploatacji; b) liczba skrzyżowań i zbliżeń kabli z innymi urządzeniami na trasie oraz liczba przejść przez ściany, stropy i inne przeszkody powinna być jak najmniejsza; c) prowadzenie kabli przez pomieszczenia i strefy zagrożone wybuchem lub pożarem należy ograniczyć do kabli zasilających urządzenia w tych pomieszczeniach lub strefach, jak również należy spełnić warunki określone w odrębnych przepisach; d) w przypadku ułożenia kabla w ziemi, trasa kabla powinna być wyznaczona wzdłuż dróg, ulic lub przez trawniki w pasach do tego przeznaczonych; wzdłuż rzek i brzegów jezior trasa powinna być wyznaczona poza miejscami narażonymi na podmywanie przez wodę; e) linie kablowe prowadzone na terenach rolniczych mogą być prowadzone pod dnem rowów melioracyjnych. Na terenach rolniczych zaleca się prowadzenie kabli w osłonach otaczających. Linie rezerwowe zaleca się prowadzić innymi trasami niż linie rezerwowane. 2.3 Dobór kabli Napięcie znamionowe kabli Napięcie znamionowe kabla powinno być nie mniejsze niż napięcie znamionowe sieci, do której linia wykonana tym kablem ma być włączona Przekrój żył kabli Przekroje żył kabla powinny być tak dobrane, aby dla danych warunków eksploatacji linii kablowej wartość prądu obciążenia kabla była nie większa od dopuszczalnej wartości obciążalności prądowej długotrwałej i krótkotrwałej lub dobowo-zmiennej, a wartość prądu zwarciowego nie powodowała przekroczenia dopuszczalnych wartości temperatur żył roboczych i powrotnych kabla podanych przez producenta dla warunków zwarciowych. Dla kabli o napięciu znamionowym nie wyższym niż 1 kv przekrój żył kabli powinien być dobrany również w zależności od dopuszczalnego spadku napięcia oraz wymagań z zakresu ochrony przeciwporażeniowej. 50

13 W przypadku występowania odmiennych warunków odprowadzenia ciepła z kabla na różnych odcinkach trasy linii kablowej przekrój żył roboczych kabla należy dobrać do najbardziej niesprzyjających warunków chłodzenia, w określonych warunkach eksploatacji, najczęściej dla współczynnika obciążenia m = 1, o ile inaczej nie zastrzeżono. Zaleca się, aby instalowane kable 110 kv miały wbudowane w żyłę powrotną co najmniej 2 tuby światłowodowe do wzdłużnego pomiaru temperatury kabla Izolacja żył Przy budowie, przebudowie i remontach linii kablowych nie dopuszcza się stosowania kabli o izolacji papierowej przesyconej syciwem zwykłym (ściekającym) Powłoki, pancerze i osłony kabli Powłoki, pancerze i osłony kabli powinny chronić izolację kabla przed szkodliwym oddziaływaniem środowiska występującego na trasie linii kablowej. Przy doborze kabli należy przestrzegać następujących zasad: a) jeżeli przewiduje się występowanie w kablach naprężeń rozciągających, to należy stosować kable opancerzone drutami; b) w miejscach narażonych na przemieszczenie gruntu oraz w strefach działania prądów błądzących należy stosować kable w osłonach otaczających z tworzyw sztucznych; c) żyły kabli, np. sygnalizacyjnych, powinny być chronione przed oddziaływaniem pól elektromagnetycznych, jeżeli takie pola mogłyby zakłócić działanie obwodów, które kabel zasila Rodzaje kabli układanych w wodzie lub pod dnem rzek, kanałów, zbiorników wodnych itp. Przy układaniu kabli bezpośrednio w wodzie i pod dnem rzek, kanałów i zbiorników wodnych należy stosować kable opancerzone o osłonie antykorozyjnej wytłoczonej z tworzywa sztucznego. Inne kable układane w ww. warunkach powinny być umieszczane w osłonach otaczających (w rurach) wypełnionych bentonitem kablowym Rodzaje kabli przeznaczonych do układania w tunelach kablowych, kanałach i w pomieszczeniach W tunelach kablowych, kanałach i w pomieszczeniach należy stosować kable o zwiększonej odporności na rozprzestrzenianie się płomienia. Dopuszcza się stosowanie innych kabli pod warunkiem zastosowania skutecznej ochrony przeciwpożarowej. W przypadku instalowania kabli w układzie z krzyżowaniem żył powrotnych (cross-bonding) izolacyjne powłoki kabli powinny być pokryte wytłoczoną warstwą przewodzącą. Nr

14 2.4 Ochrona kabli Ochrona kabli przed uszkodzeniami mechanicznymi W miejscach, w których w zwykłych warunkach użytkowania przewiduje się występowanie naprężeń mechanicznych mogących spowodować uszkodzenie kabla, kabel należy układać w osłonach. W szczególności należy osłaniać kable: a) ułożone na mostach, wiaduktach i przyczółkach; b) ułożone na wysokości nie przekraczającej 250 cm w miejscach dostępnych dla osób nie należących do obsługi urządzeń elektrycznych; c) ułożone w ziemi pod drogami, torami itp. Dopuszcza się układanie kabli o napięciu znamionowym nie większym niż 30 kv bez osłon otaczających: pod drogami z nawierzchnią rozbieralną, pod drogami zbiorczymi, lokalnymi, dojazdowymi z nawierzchnią nierozbieralną pod warunkiem ułożenia równolegle do trasy kablowej wolnej osłony otaczającej. W miejscach wyjścia z osłon kable należy tak ułożyć i zabezpieczyć, aby nie były narażone na uszkodzenie np. ścinanie i zgniatanie Ochrona kabli przed korozją W środowisku o wysokim stopniu korozyjności należy stosować kable o powłokach zewnętrznych odpornych na korozję. Wszystkie połączenia elektryczne wykonane na zewnątrz linii kablowej powinny być zabezpieczone antykorozyjnie Ochrona kabli przed prądami błądzącymi W strefach działania prądów błądzących należy stosować kable o powłokach lub osłonach odpornych na ich działanie Ochrona kabli przed promieniami ultrafioletowymi Odcinki linii kablowej narażone na działanie promieni UV powinny być osłonięte lub wykonane kablami odpornymi na ich działanie. 2.5 Zasady układania kabli Wymagania ogólne Kable należy układać w sposób uniemożliwiający ich uszkodzenie. Przy układaniu powinny być zachowane środki ostrożności zapobiegające uszkodzeniu innych kabli lub urządzeń znajdujących się na trasie budowanej linii oraz przestrzegane zasady ochrony środowiska. Zastosowana technologia układania kabli powinna uniemożliwiać: tarcie zewnętrznej warstwy kabla o ściany lub dno wykopu, kanału albo tunelu, przekroczenie dopuszczalnej siły ciągnięcia kabla. W przypadku mechanicznego układania kabla siła ciągnąca może być przyłożona tylko do żył roboczych kabla. Stosowanie innego sposobu przyłożenia siły ciągnącej jest 52

15 niedopuszczalne. Maszyna ciągnąca (ciągarka) powinna być wyposażona w sprzęgło ograniczające dopuszczalną siłę ciągnięcia oraz w dynamometr i urządzenie rejestrujące wartość siły ciągnięcia. Dopuszczalna wielkość (wartość) siły ciągnięcia nie powinna być większa od wartości F = k s, gdzie: s suma przekrojów ciągnionych żył roboczych kabla, k współczynnik dla Cu = 50 N/mm 2, Al = 30 N/mm 2. Przy zastosowaniu innych metod układania kabla należy bezwzględnie wykluczyć możliwość uszkodzenia powłoki lub izolacji kabla. Uszkodzony odcinek należy wymienić na nowy. Niedopuszczalne jest stosowanie pończochy do ciągnięcia kabla Temperatura kabli przy układaniu Temperatura kabli przy układaniu powinna być nie niższa od wartości podanej przez producenta kabli Zginanie kabli Przy układaniu kabel można zginać tylko w przypadkach koniecznych, przy czym promień gięcia powinien być nie mniejszy od podanego przez producenta kabli. Jeżeli brak danych, to promień gięcia kabla powinien być nie mniejszy niż: 25-krotna zewnętrzna średnica kabla w przypadku kabli olejowych i kabli o izolacji polietylenowej o napięciu znamionowym wyższym niż 30 kv, 20-krotna zewnętrzna średnica kabla w przypadku kabli jednożyłowych, 15-krotna zewnętrzna średnica kabla w przypadku kabli wielożyłowych, 10-krotna zewnętrzna średnica kabla w przypadku kabli sygnalizacyjnych Układanie kabli Kable należy układać w taki sposób, aby w normalnych warunkach pracy nie wywoływały niepożądanych zjawisk w innych liniach kablowych. Kable ułożone obok siebie nie powinny się stykać. Dopuszcza się stykanie ze sobą na całej długości kabli: sygnalizacyjnych z sygnalizacyjnymi, sygnalizacyjnych z kablami elektroenergetycznymi do 1 kv przyłączonymi do tego samego odbiornika, elektroenergetycznych jednożyłowych stanowiących jednotorową linię kablową, elektroenergetycznych przeznaczonych do zasilania urządzeń oświetleniowych. Dopuszcza się stykanie kabli o napięciu znamionowym nie wyższym niż 1 kv, jeżeli kable te nie rezerwują się wzajemnie. Kable jednożyłowe, obciążone prądem przemiennym o powłokach metalowych, lub kable jednożyłowe opancerzone lub kable jednożyłowe z żyłą powrotną należy tak układać, aby nagrzewanie kabli przez indukowane prądy było jak najmniejsze. Osłony otaczające oraz zamocowania kabli jednożyłowych powinny być wykonane z materiału niemagnetycznego oraz powinny być dostosowane do sił dynamicznych występujących przy zwarciach w danej linii. Nr

16 Dopuszcza się stosowanie osłon otaczających i zamocowań wykonanych z materiału magnetycznego, jeżeli nie tworzą zamkniętych obwodów magnetycznych. W osłonie otaczającej z materiału magnetycznego dopuszcza się ułożenie kabli jednożyłowych tworzących układ trójfazowy Pionowe lub pochyłe układanie kabli Kable ułożone pionowo lub pochyło powinny być tak zamocowane, aby siła naciągu nie wywoływała nadmiernych naprężeń w kablu, nie powodowała osiowego przesunięcia kabla i jego elementów budowy i aby miejsca połączeń, tj. mufy i głowice nie były narażone na naprężenia wzdłużne. Jeżeli nie można uniknąć siły naciągu w miejscu łączenia kabli opancerzonych drutami, to do łączenia tych kabli należy stosować mufy przystosowane do przenoszenia naciągu, umożliwiające połączenie pancerzy obu odcinków kabli. W przypadku łączenia innych kabli należy przy mufie zostawić zapas wystarczający do skompensowania możliwych przesunięć kabla. 2.6 Zakończenia i łączenia kabli Zakończenia kabli o napięciu znamionowym do 1 kv, (U N 1 kv) Kable o napięciu znamionowym do 1 kv należy zabezpieczyć przed wnikaniem wody do ich wnętrza. Nie wymaga się wykonania głowic. W przypadku zastosowania w warunkach napowietrznych kabli z izolacją żył wykonaną z polietylenu lub polietylenu usieciowanego nieuodpornionego na działanie promieni UV, należy osłonić izolację przed bezpośrednim działaniem tego promieniowania Zakończenia kabli o napięciu znamionowym wyższym niż 1 kv, (U N > 1 kv) Zakończenia kabli należy wykonywać głowicami kablowymi. W warunkach wnętrzowych dopuszcza się niestosowanie głowic kablowych na zakończeniach kabli o napięciu do 6 kv o izolacji z PCW, pod warunkiem zabezpieczenia żył roboczych i wnętrza kabla przed wnikaniem wody Łączenie kabli Kable należy łączyć za pomocą muf kablowych Dobór muf i głowic Mufy i głowice powinny być dostosowane do typu kabla, jego napięcia znamionowego, przekroju i liczby żył oraz warunków otoczenia w miejscu zainstalowania. Zastosowane mufy i głowice muszą posiadać świadectwo producenta o spełnieniu wymagań w odniesieniu do kabli, na których mają być zainstalowane. Mufy i głowice powinny być dostosowane do warunków zwarciowych występujących w miejscu zainstalowania oraz do dopuszczalnej obciążalności prądowej. 54

17 Nr 169 Elektroenergetyczne i sygnalizacyjne linie kablowe Głowice i mufy na napięcie 110 kv powinny spełniać wymagania współpracy z odpowiadającymi im kablami. Powinny przejść badania systemów kablowych, prowadzonych zgodnie z wymaganiami norm dotyczących budowy i badań kabli, z wynikiem pozytywnym Miejsce instalowania muf Nie dopuszcza się instalowania muf w pomieszczeniach zagrożonych wybuchem. Nie zaleca się stosowania muf w pomieszczeniach, tunelach, kanałach i szybach kablowych. W przypadkach koniecznych zastosowania mufy, nie może być ona wykonana w korpusie żeliwnym. W przypadku układania wiązek kabli składających się z kabli jednożyłowych, zaleca się zainstalowanie muf na kablach poszczególnych faz w taki sposób, aby mufy względem siebie były przesunięte wzdłuż długości trasy linii kablowej i nie stykały się Własności muf i głowic Miejsca połączeń żył kabli w mufach powinny być izolowane oddzielnie. Dopuszcza się wykonywanie wspólnej izolacji w mufach kablowych przy łączeniu kabli o napięciu znamionowym do 1 kv, jeżeli wnętrze mufy jest wypełnione materiałem o właściwościach izolacyjnych i uszczelniających. W mufach kablowych do kabli o powłoce metalowej o napięciu znamionowym wyższym niż 1 kv, przy łączeniu powłok należy stosować wkładki metalowe, gwarantujące ciągłość i szczelność połączeń. Metalowe wkładki muf powinny być przylutowane szczelnie do powłok metalowych kabli. Zainstalowane mufy i głowice powinny spełniać wymagania określone dla budowanej lub eksploatowanej linii kablowej Połączenia żył roboczych, żył powrotnych, powłok metalowych i pancerzy kabli Własności elektryczne połączeń Własności elektryczne połączeń żył wg PN-90/E Obciążalność zwarciowa połączeń metalowych powłok kabli, żył powrotnych, pancerzy wraz z uziemieniem powinna być nie mniejsza niż obciążalność zwarciowa łączonych powłok, żył powrotnych i pancerzy Wykonanie połączeń Metalowe powłoki, żyły powrotne oraz pancerze łączonych odcinków kabli powinny być połączone metalicznie ze sobą oraz z metalowymi obudowami muf, głowic oraz uziemieniem. Układ połączeń powłok metalowych i żył powrotnych kabli jednożyłowych powinien uwzględniać możliwość ograniczenia przepływu prądów w nich indukowanych Ochrona przeciwporażeniowa Uziemienie metalowych korpusów / podstaw głowic powinno być wykonane w sposób widoczny. W przypadku stosowania głowic z materiału izolacyjnego lub bezgło- 55

18 wicowego zakończenia kabla, należy metalowe powłoki, żyły powrotne i pancerze kabli połączyć z uziemieniem. Dopuszcza się niewykonanie połączeń metalowych głowic oraz metalowych powłok, żył powrotnych i pancerzy kabli z uziemieniem jednego końca kabla, jeżeli ma to zapobiec wynoszeniu w warunkach zakłóceniowych potencjału elektrycznego poza teren stacji przez metalowe powłoki, żyły powrotne i pancerze kabli lub ograniczyć prąd w żyłach powrotnych, pod warunkiem zastosowania specjalnych środków do ochrony obsługi przed porażeniem. Jeżeli zostaną zastosowane specjalne środki ochronne, zapobiegające porażeniu przy dotknięciu zewnętrznych metalowych części linii kablowej, to jest dopuszczalne przerwanie elektrycznej ciągłości tych części wówczas, gdy: a) stosuje się mufy z przegrodą izolacyjną (cross-bondingowe) w celu zapobieżenia przepływowi prądów obcych przez metalowe części kabla, b) ma ono zapobiec połączeniu odizolowanych systemów przez metalowe części kabla. 2.7 Oznaczanie linii kablowych Oznaczenie kabli Kable ułożone w ziemi powinny być zaopatrzone na całej długości w trwałe oznaczniki rozmieszczone w odstępach nie większych niż 10 m oraz przy mufach i w miejscach charakterystycznych, np. przy skrzyżowaniu, wejściach do kanałów i osłon otaczających. Kable ułożone w powietrzu powinny być zaopatrzone w trwałe oznaczniki przy głowicach i odbiornikach oraz w takich miejscach i odstępach, aby identyfikacja kabla było jednoznaczna. Oznaczniki kabli ułożonych w kanałach i tunelach należy umieszczać w odstępach nie większych niż 20 m. Na oznacznikach należy umieścić trwałe napisy zawierające, co najmniej: a) numer ewidencyjny linii, b) typ kabla, c) znak użytkownika kabla, d) rok ułożenia kabla. Zaleca się umieszczanie danych dotyczących długości kabla, zgodnych z kierunkiem zasilania podanym w projekcie. W przypadku kabli sygnalizacyjnych dopuszcza się nieumieszczanie na oznacznikach typu kabla Oznaczenie trasy Trasa linii kablowych ułożonych w ziemi powinna być na całej długości trasy, na określonej głębokości względem powierzchni zewnętrznej kabli lub osłon otaczających, oznaczona za pomocą siatki lub folii perforowanej (do szerokości 15 cm folia może być nieperforowana) o trwałym kolorze: niebieskim kabli elektroenergetycznych o napięciu znamionowym do 1 kv, tzn. U N 1 kv; 56

19 czerwonym kabli elektroenergetycznych o napięciu znamionowym wyższym niż 1 kv, tzn. U N > 1 kv. Folia lub siatka powinna znajdować się w wykopie nad ułożonym kablem (rurą) na wysokości nie mniejszej niż 25 cm i nie większej niż 35 cm. Krawędzie folii lub siatki powinny wystawać co najmniej 50 mm poza zewnętrzną krawędź ułożonych kabli. Grubość folii lub folii perforowanej powinna wynosić co najmniej 0,3 mm, a siatki co najmniej 1,5 mm. Powierzchnia wyperforowanych otworów powinna być nie większa niż 15% powierzchni całkowitej. Wymiar któregokolwiek z boków lub średnicy otworu siatki lub folii perforowanej powinien być nie większy niż 10 mm, a odległość między otworami powinna być w dowolnym miejscu nie mniejsza niż 1,5 mm. Folie i siatki powinny być wykonane z tworzywa sztucznego, które w temperaturze 20 C ma wydłużenie przy zerwaniu co najmniej 200%. Trasa kabli ułożonych w ziemi na terenach niezabudowanych powinna być dodatkowo oznaczona ponad powierzchnią ziemi trwałymi i widocznymi oznacznikami. Na prostej trasie kabla oznaczniki powinny być rozmieszczone w odstępach nie większych niż 100 m. Oznaczniki zewnętrzne należy umieszczać również w miejscach zmiany kierunku ułożenia kabla oraz w miejscach skrzyżowań i zbliżeń. Przy skrzyżowaniach z rzekami spławnymi i żeglownymi położenie linii kablowych należy oznaczyć na obu brzegach trwałymi tablicami ostrzegawczymi, dobrze widocznymi ze środka rzeki. 3. Układanie kabli w ziemi 3.1 Układanie kabli bezpośrednio w ziemi Wymagania ogólne Kable należy układać na dnie wykopu, jeżeli grunt jest piaszczysty, w pozostałych przypadkach kable należy układać na warstwie piasku o grubości co najmniej 10 cm. Ułożone kable należy zasypać warstwą piasku o grubości co najmniej 10 cm powyżej ich ułozenia, następnie warstwą piasku lub rodzimego gruntu, jak również oznaczyć wg Do obliczeń obciążalności prądowej linii należy wziąć pod uwagę rodzaj i parametry cieplne warstw piasku i wypełnienia rowu kablowego. Kable można układać na i w warstwie wypełnienia kontrolowanego o określonej rezystywności cieplnej np. w betonicie. Zamiast piasku można zastosować również inne mieszaniny wypełniające, pod warunkiem że rezystywność cieplna piasku i mieszanin w stanie suchym nie będzie większa od 3 K m/w. Zaleca się jednak stosowanie mieszanin otaczających kable linii o rezystywności cieplnej w stanie suchym mniejszej od 2 K m/w. Zastosowane mieszaniny powinny posiadać świadectwo producenta potwierdzające ich własności elektryczne i cieplne w stanie suchym i powinny być ubite po zasypaniu do gęstości ok. 1,6 t/m 3. W przypadku skrzyżowań oznaczenia linii krzyżujących się powinny znajdować się na tej samej wysokości. Nr

20 Przy układaniu bednarki uziemiającej w tym samym wykopie, w którym ułożono kabel, bednarkę należy zakopać w dnie rowu kablowego na głębokości co najmniej 10 cm Głębokość ułożenia kabli w ziemi Głębokość ułożenia kabli w ziemi, mierzona prostopadle od powierzchni ziemi do górnej powierzchni kabla, powinna wynosić co najmniej: 100 cm kabli o napięciu znamionowym wyższym niż 30 kv; 90 cm kabli o napięciu znamionowym do 30 kv, ułożonych na użytkach rolnych; 80 cm kabli o napięciu znamionowym wyższym niż 1 kv, lecz nie wyższym niż 30 kv, ułożonych poza użytkami rolnymi; 70 cm kabli o napięciu znamionowym do 1 kv, ułożonych poza użytkami rolnymi; 50 cm kabli o napięciu znamionowym do 1 kv, ułożonych pod chodnikiem, drogą rowerową i przeznaczonych do oświetlenia ulicznego, do oświetlenia znaków drogowych i sygnalizacji ruchu ulicznego oraz reklam itp. Jeżeli głębokości te nie mogą być zachowane, np. przy wprowadzeniu kabla do budynku, przy skrzyżowaniu lub obejściu urządzeń podziemnych, to dopuszczalne jest ułożenie kabla na mniejszej głębokości, jednak na tym odcinku kabel należy chronić osłoną otaczającą. Ułożenie kabla na mniejszej głębokości może mieć wpływ na obciążalność prądową linii i musi być uwzględnione w obliczeniach obciążalności prądowej linii. Głębokość ułożenia kabla w miejscu skrzyżowania z drogami kołowymi, torami szynowymi, rzekami i innymi szlakami wodnymi powinna spełniać wymagania wg , , Układanie warstwowe kabli Dopuszcza się układanie kabli o napięciu znamionowym do 30 kv w ziemi, w dwóch lub więcej warstwach. Głębokość ułożenia górnej warstwy kabli wg Pionowa odległość między warstwami kabli powinna wynosić co najmniej 15 cm. Nie dopuszcza się warstwowego układania kabli o napięciu znamionowym wyższym niż 30 kv, jeżeli odległość pionowa między warstwami jest mniejsza niż 70 cm i jeżeli linie należą do różnych właścicieli. Zaleca się możliwie szerokie przesuniecie osiowe warstw. Obliczenia obciążalności prądowej kabli muszą uwzględniać warunki warstwowego ułożenia kabli lub linii kablowych Układanie kabli wzdłuż dróg i ulic Kable należy układać poza częściami dróg i ulic przeznaczonymi do ruchu kołowego, w odległości co najmniej 50 cm od jezdni. Odległości kabli od pni istniejących drzew lub projektowanego zadrzewienia należy uzgodnić z odpowiednimi władzami terenowymi. 58

21 Dopuszcza się układanie w częściach ulic i dróg przeznaczonych do ruchu kołowego kabli w osłonach otaczających na głębokości co najmniej: 80 cm kabli o napięciu znamionowym do 30 kv, 100 cm kabli o napięciu znamionowym wyższym niż 30 kv. Długość i kształt osłon otaczających kabli ułożonych pod drogami i ulicami musi umożliwić wymianę osłoniętego kabla Odległości Odległości między kablami nienależącymi do tej samej linii kablowej Najmniejsze dopuszczalne odległości pionowe na skrzyżowaniu i poziome przy zbliżeniu kabli ułożonych bezpośrednio w ziemi podano w tablicy 1. Tablica 1. Odległości między ułożonymi bezpośrednio w ziemi kablami nienależącymi do tej samej linii kablowej Lp. 1 Charakterystyka kabli krzyżujących się i zbliżających Kable elektroenergetyczne o napięciu znamionowym do 1 kv z kablami o tym samym napięciu znamionowym lub kablami sygnalizacyjnymi Najmniejsza dopuszczalna odległość [cm] pionowa na skrzyżowaniu pozioma przy zbliżeniu 10 5* 2 Kable sygnalizacyjne i kable przeznaczone do zasilania urządzeń oświetleniowych z kablami tego samego przeznaczenia 5 mogą się stykać 3 Kable elektroenergetyczne o napięciu znamionowym do 1 kv z kablami elektroenergetycznymi o napięciu znamionowym 1 kv < U N 30 kv 25 4 Kable elektroenergetyczne jednotorowej linii kablowej o napięciu znamionowym 1 kv < U N 30 kv z kablami tego samego przedziału napięć znamionowych Kable różnych użytkowników o napięciu znamionowym do 30 kv 25 6 Kable z mufami innych kabli nie dopuszcza się jak lp Kable elektroenergetyczne o napięciu znamionowym wyższym niż 30 kv z innymi kablami * dopuszcza się stykanie kabli zgodnie z zapisem w pkt Odległości kabli od innych urządzeń podziemnych Najmniejsze dopuszczalne odległości kabli elektroenergetycznych i sygnalizacyjnych ułożonych bezpośrednio w ziemi od innych urządzeń podziemnych podano w tablicy 2. Nr

22 Tablica 2. Odległości kabli elektroenergetycznych i sygnalizacyjnych ułożonych w ziemi od innych urządzeń podziemnych Lp. 1 Rodzaj urządzenia podziemnego Rurociągi wodociągowe, ściekowe, cieplne, gazowe z gazami niepalnymi Najmniejsza dopuszczalna odległość [cm] kabli o napięciu znamionowym U N 30 kv pionowa na skrzyżowaniu 25 + średnica rurociągu pozioma przy zbliżeniu 25 + średnica rurociągu kabli o napięciu znamionowym 30 kv < U N 110 kv pionowa na skrzyżowaniu 50 + średnica rurociągu pozioma przy zbliżeniu 50 + średnica rurociągu Rurociągi z gazami i cieczami palnymi Zbiorniki z gazami i cieczami palnymi Części podziemne linii napowietrznych (ustój, podpora, odciążka) Podziemne części budynków i inne budowle, np. przyczółki, z wyjątkiem urządzeń wyszczególnionych w lp. 1, 2, 3, 4 uzgodnić z właścicielem rurociągu, ale nie mniej niż w lp. 1 nie mogą się krzyżować nie mogą się krzyżować nie mogą się krzyżować * nie mogą się krzyżować nie mogą się krzyżować nie mogą się krzyżować** uzgodnić z właścicielem rurociągu, ale nie mniej niż Skrajna szyna trakcji, rowy odwadniające w pasie technicznym kolei 100 między osłoną kabla i stopą szyny; 50 między osłoną kabla a dnem rowu odwadniającego 250* 120 między osłoną kabla i stopą szyny; 80 między osłoną kabla a dnem rowu odwadniającego Urządzenia do ochrony budowli od wyładowań atmosferycznych PN-EN , Ochrona odgromowa. Wymagania ogólne * Dopuszcza się zmniejszenie odległości podanych w tablicy 2 pod warunkiem zastosowania osłon otaczających i uzgodnienia odstępstwa z użytkownikami obiektów. ** Dopuszcza się w przypadku ułożenia kabli w kanałach, tunelach, kanalizacji kablowej, przewiertach sterowanych, po uzgodnieniu z właścicielami budynków lub budowli Skrzyżowania i zbliżenia kabli między sobą i z innymi obiektami lub przeszkodami naturalnymi Wymagania ogólne Skrzyżowania kabli z drogami, ulicami, torami szynowymi, rzekami, kanałami i szlakami wodnymi oraz urządzeniami podziemnymi i innymi kablami, zaleca się wykonać pod kątem zbliżonym do 90 i w miarę możliwości w najwęższym miejscu krzyżowanego urządzenia. 60

23 Kable elektroenergetyczne i sygnalizacyjne ułożone bezpośrednio w ziemi powinny być chronione przed uszkodzeniem w miejscu skrzyżowania i na długości co najmniej po 50 cm w obie strony od miejsca skrzyżowania, za pomocą osłony. Zaleca się, aby w czasie budowy linii kablowych w miejscu skrzyżowania z drogami, ulicami, torami szynowymi ułożyć rezerwowe przepusty dla potrzeb wymiany w trakcie eksploatacji odcinków linii kablowych Wykonanie skrzyżowań i zbliżeń kabli między sobą Odległości między kablami na skrzyżowaniu i przy zbliżeniu wg tablicy 1. W przypadku, gdy z uzasadnionych powodów odległości te nie mogą być zachowane, dopuszcza się ich zmniejszenie pod warunkiem, że każdy z krzyżujących się kabli elektroenergetycznych i sygnalizacyjnych ułożony bezpośrednio w ziemi będzie chroniony przed uszkodzeniem w miejscu skrzyżowania i na długości co najmniej 50 cm w obie strony od skrzyżowania osłoną otaczającą, a przy zbliżeniu przegrodą Wykonanie skrzyżowań i zbliżeń z rurociągami Odległości kabli na skrzyżowaniu z rurociągami powinny spełniać wymagania podane w tablicy 2. Dopuszcza się zmniejszenie odległości podanych w tablicy 2 lp. 1 pod warunkiem: wykonania osłony otaczającej kabel, jeżeli kabel jest ułożony nad rurociągiem, zastosowania osłony otwartej zamkniętej od góry nad kablem, jeżeli kabel jest ułożony pod rurociągiem Wykonanie skrzyżowań z drogami kołowymi Skrzyżowania kabli z drogami kołowymi należy wykonać wg Najmniejsza odległość pionowa między górną częścią osłony otaczającej lub kablem a górną powierzchnią drogi powinna być nie mniejsza niż 80 cm przy układaniu kabli o napięciu znamionowym U N 30 kv, natomiast nie mniejsza niż 100 cm przy układaniu kabli o napięciu znamionowym U N > 30 kv. Odległość między górną częścią osłony kabla a dnem rowu odwadniającego powinna wynosić co najmniej 50 cm w przypadku kabli o napięciu znamionowym U N 30 kv oraz co najmniej 80 cm w przypadku kabli o napięciu znamionowym U N > 30 kv. Osłony otaczające powinny wystawać poza: krawężnik lub krawędź jezdni na długość co najmniej 50 cm z każdej strony w przypadku kabli o napięciu znamionowym do 30 kv oraz co najmniej 100 cm w przypadku kabli o napięciu znamionowym wyższym niż 30 kv; rów odwadniający lub nasyp drogi co najmniej 100 cm z każdej strony bez względu na wartość napięcia Wykonanie skrzyżowań i zbliżeń kabli z torami szynowymi Skrzyżowania kabli z torami szynowymi należy wykonać wg W miejscu skrzyżowania z torami szynowymi należy stosować kable wg Nr