Wymagania edukacyjne niezbędne do uzyskania poszczególnych śródrocznych i rocznych ocen klasyfikacyjnych z informatyki KLASA I POZIOM PODSTAWOWY

Transkrypt

1 Wymagania edukacyjne niezbędne do uzyskania poszczególnych śródrocznych i rocznych ocen klasyfikacyjnych z informatyki KLASA I POZIOM PODSTAWOWY Wyszukiwanie informacji w Internecie Wyszukuje adresy Wie, czym są rozwój stron WWW Internet i strona usług organizację zawierające proste WWW oraz zna internetowych, informacji w hasło korzysta z wyszukiwarki genezę powstania Internetu. wskazując najważniejsze WWW. postać Wyjaśnia adresu internetowej. Zna Wymienia fakty. Wyjaśnia, URL. rozwoju zasady nawigacji wybrane usługi na czym polega zastosować różne Internetu, po stronie WWW, Internetowe. przeglądanie narzędzia do znaczenia poruszając się po Podaje opisy i strony wybranych stronach zastosowania wyszukiwarki internetowej. właściwie internetowych. internetowej, zawęzić obszar wyszukiwania informacji, usprawniając szukanie informacji. Właściwie porządkuje informacje formułować własne wnioski i spostrzeżenia dotyczące jego dla różnych dziedzin gospodarki i dla własnego rozwoju. Wyszukuje, katalogu stron poszukiwań, aby WWW i portalu. szybko odszukać gromadzi i Szuka informacji informacje. właściwie w Internecie, Korzysta z o selekcjonuje konstruując złożone hasło. encyklopedii słowników i w stronach WWW. informacje, tworząc złożone wersji odpowiednio projekty z elektronicznej. ocenić różnych dziedzin. przydatność i wiarygodność informacji. Stosowanie przepisów prawa Zna podstawowe Wie, co jest przepisy prawa przedmiotem dotyczące prawa interpretować korzystania z autorskiego i co ważniejsze cudzych jemu nie podlega. przepisy prawa materiałów i Zna pojęcie autorskiego stosuje je w dotyczące praktyce. Zna korzystania z podstawowe różnych źródeł zasady korzystania informacji i z programów komputerowych. Rozumie konieczność posiadania licencji na programy komputerowe. Jest świadomy istnienia licencji. Wymienia rodzaje darmowych licencji. Wymienia rodzaje przestępstw komputerowych. Wyjaśnia wybrane przepisy prawa autorskiego, m.in.: dozwolony użytek utworów, zasady korzystania z cudzego utworu bez pytania o zgodę, ochrona wizerunku. rodzaje licencji na programy komputerowe. uzasadnić zastosowanie wybranego przepisu prawa w konkretnym przypadku. Podaje przykłady łamania wybranych przepisów prawa. różnice pomiędzy różnymi rodzajami licencji. Sprawdza, na podstawie jakiej licencji jest rozpowszechniany dany program. Wyjaśnia zasady tej licencji. ochrony programów komputerowych. Wyszukuje dodatkowe informacje na temat przestępstw komputerowych.

2 przestępstw komputerowych. wybrane przykłady przestępstw komputerowych. Tworzenie prezentacji multimedialnych Zna podstawowe zasady tworzenia prezentacji multimedialnej. Tworzy prezentację składającą się z kilku slajdów z zastosowaniem animacji niestandardowych. Korzysta z szablonów slajdów. Umieszcza na slajdach tekst i obrazy. Zapisuje prezentację we wskazanym folderze docelowym. uruchomić pokaz slajdów. Z pomocą nauczyciela korzysta z wybranego programu do tworzenia grafiki rastrowej. Wyszukuje potrzebne funkcje w menu programu. Z pomocą nauczyciela korzysta z wybranego programu do tworzenia grafiki rastrowej. Wyszukuje Przygotowuje prezentację na zadany temat na podstawie konspektu. Zmienia kolejność slajdów. Ustawia przejścia poszczególnych slajdów. Wie, do czego służą poszczególne widoki slajdów. ustawić inne tło dla każdego slajdu. Wstawia do slajdu wykresy, tabele, równania matematyczne, efekty dźwiękowe. właściwie zaplanować prezentację na zadany temat. Pracuje z widokami slajdów. Wstawia dźwięki z plików spoza listy standardowej. Zmienia tło, wstawia obiekty i hiperłącza. Umieszcza przyciski akcji. Dopasowuje przejścia między slajdami. Dodaje animacje i efekty dźwiękowe do obiektów. Prezentuje swoje prace przed klasą. Wstawia podkład muzyczny odtwarzany podczas całej prezentacji. Przygotowuje materiały informacyjne dla uczestników pokazu i przeprowadza pokaz. Konwertuje przygotowaną prezentację do formatu umożliwiającego publikację w Internecie. Otwiera ją lokalnie w przeglądarce internetowej zaprojektować i przygotować multimedialną prezentację na wybrany temat, cechującą się ciekawym ujęciem zagadnienia, interesującym układem slajdów. Grafika komputerowa Zna formaty Sprawne korzysta Rozumie plików z Pomocy znaczenie zapisu graficznych. wbudowanej do pliku graficznego Opracowuje programów w w danym formacie grafikę rastrową: celu znalezienia zależnie od stosuje warstwy i szczegółowych przeznaczenia. selekcje, zmianę sposobów zalety, kontrastu i rozwiązania wady i nasycenia danego zastosowanie kolorów, problemu. wybranych kadrowanie i Dostrzega formatów plików skalowanie. różnice między grafiki rastrowej. Wykonuje proste grafiką rastrową i zastosować projekty w grafice wektorową. odpowiedni wektorowej, Opracowuje format pliku korzystając z grafikę rastrową: graficznego. możliwości uzyskuje efekty Zapisuje pliki w wstawiania specjalne dzięki różnych Autokształtów zastosowaniu formatach. Samodzielnie zapoznaje się z możliwościami wybranego programu graficznego, przygotowując złożone projekty z różnych dziedzin.

3 potrzebne funkcje w menu programu. Zna podstawowe zastosowania arkusza kalkulacyjnego. zaznaczyć zadany blok komórek. Ustawia liczbowy format danych. Samodzielnie pisze formułę wykonującą jedno z czterech podstawowych działań arytmetycznych (dodawanie, odejmowanie, mnożenie, dzielenie). zastosować kopiowanie i wklejanie formuł. Tworzy prosty wykres. Zapisuje utworzony skoroszyt we wskazanym folderze docelowym. Zna i stosuje podstawowe funkcje arkusza kalkulacyjnego: SUMA, ŚREDNIA. (Kształtów) w edytorze tekstu. tzw. filtrów. Tworzy proste kompozycje, korzystając z wybranego programu do tworzenia grafiki wektorowej. Opracowuje grafikę wektorową: przekształca obraz (pochyla, obraca), grupuje obiekty. Obliczenia w kalkulacyjnym Rozróżnia zasady Poprawnie układać adresowania w planuje tabelę w rozbudowane formuły z kalkulacyjnym. kalkulacyjnym, zastosowaniem Stosuje umieszczając w funkcji arkusza adresowanie niej dane kalkulacyjnego. bezwzględne liczbowe i opisy. stosować wtedy, gdy jest to Stosuje filtry i uzasadnione. adresowanie selekcjonować tworzyć mieszane wtedy, dane na formuły gdy jest to podstawie wykonujące uzasadnione. zaawansowanych bardziej Stosuje kryteriów. zaawansowane formatowanie Korzysta z filtrów. obliczenia warunkowe Tworzy wykres (potęgowanie, tabeli arkusza funkcji pierwiastkowanie, kalkulacyjnego. trygonometrycznej z zastosowaniem Zna zastosowania. Dopasowuje nawiasów). różnych typów wygląd arkusza Tworzy wykres wykresów. kalkulacyjnego po składający się z Dostosowuje typ wydruku, dobiera wielu serii wykresu do ustawienia strony, danych, dodając danych, jakie ma ustawia podział do niego przedstawiać. stron i obszar odpowiednie wydruku. opisy. Ustawia narysować Stosuje wybrane inne formaty wykres wybranej funkcje arkusza danych poza funkcji kalkulacyjnego: liczbowym. matematycznej. statystyczne, Formatuje tabelę. Drukuje tabelę logiczne, Korzysta z utworzoną w matematyczne, możliwości tekstowe, daty i wstawiania kalkulacyjnym. czasu. Stosuje funkcji. stosować zagnieżdżoną zastosować wybrane funkcje funkcję JEŻELI. funkcję JEŻELI. arkusza kalkulacyjnego do rozwiązywania zadań z różnych przedmiotów przeprowadzić analizę go problemu i opracować właściwy obliczeń. rejestrować makra, stosować je w celu ułatwiania wykonywania często powtarzanych czynności. Zna działanie i zastosowanie większości funkcji dostępnych w kalkulacyjnym.

4 Zna pojęcie systemu pozycyjnego. Wie, co to jest system binarny. Korzystając z przykładów, potrafi obliczyć wartość dziesiętną liczby zapisanej w systemie dwójkowym. KLASA I POZIOM ROZSZERZONY Reprezentacja danych w komputerze Wyjaśnia, co to jest system binarny, i potrafi dokonać zamiany liczby z systemu dziesiętnego na binarny i odwrotnie. Zna system szesnastkowy i potrafi wykonać konwersję liczb dziesiętnych na liczby w systemie szesnastkowym i odwrotnie. Zna zależność między systemem binarnym i szesnastkowym. wykonać dowolną konwersję pomiędzy systemem dziesiętnym, dwójkowym i szesnastkowym. napisać program obliczający wartość dziesiętną liczby dwójkowej. napisać program (w wersji iteracyjnej i rekurencyjnej) realizujący zamiany liczby dziesiętnej na postać binarną. napisać program realizujący umożliwiający zamianę liczb z systemu szesnastkowego na dziesiętny i odwrotnie. Podstawowe zasady Zna klasyfikację Zapisuje program Wymienia i Wie, jaka jest języków w czytelnej omawia modele różnica między. postaci stosuje. językiem Zna ogólną wcięcia, wysokiego budowę programu i komentarze. Rozumie prezentować złożone y poziomu a językiem najważniejsze znaczenie i (z podprogramami) wewnętrznym; elementy języka działanie w wybranym potrafi określić podstawowych języku rolę procesora i słowa kluczowe, instrukcji (m.in.. pamięci instrukcje, wyrażenia, zasady iteracyjnych, warunkowych) Zna i stosuje instrukcje wyboru. operacyjnej w działaniu składni. wybranego Prezentuje programów. zrealizować języka wybrane y Deklaruje prosty iteracyjne w procedury i liniowy i z wysokiego postaci programu funkcje z warunkami w poziomu. Wie, na komputerowego. parametrami. Wie, języku wysokiego czym polega Zna rekurencyjne jakie znaczenie ma poziomu; potrafi programowanie realizacje prostych zasięg zmiennej. skompilować i strukturalne. ów. Definiuje funkcje uruchomić Rozróżnia i Rozumie i stosuje rekurencyjne. program. poprawia błędy zasady kompilacji i błędy wykonania. zrealizować strukturalnego. Deklaruje procedury i funkcje prezentować y rekurencyjne w postaci programu. Ocenia efektywność działania programu. Wskazuje podobieństwa i różnice dotyczące tworzenia programów zapisanych w różnych językach ; wyjaśnia działanie poszczególnych instrukcji, sposób deklaracji zmiennych. Sprawnie definiuje i stosuje procedury i funkcje w programach.

5 Zna urządzenia multimedialne, wymienia nazwy, określa ogólnie przeznaczenie urządzeń multimedialnych. Posługuje się drukarką i skanerem. Po zeskanowaniu zapisuje obraz w pliku w formacie domyślnym. Wymienia programy do tworzenia i obróbki grafiki. Posługuje się jednym z nich w celu tworzenia własnych rysunków. Tworzy i edytuje obrazy w wybranym programie graficznym, korzystając z podstawowych narzędzi do edycji obrazu. Wie, czym różni się y iteracyjne w języku wysokiego poziomu. bez parametrów. Wie, na czym polega różnica pomiędzy przekazywaniem parametrów przez zmienną i przez wartość w procedurach i funkcjach. Rozumie zasady postępowania przy rozwiązywaniu problemu metodą zstępującą. Zapisuje w postaci programu wybrane y sortowania, y na tekstach, definiując odpowiednie procedury lub funkcje. Sprawnie korzysta z dodatkowej, fachowej literatury. Rozwiązuje zadania z matury i olimpiady informatycznej. Multimedia i grafika komputerowa Korzysta z Posługuje się Zna i stosuje w różnych urządzeń sprawnie praktyce multimedialnych, wybranymi zaawansowaną zna ich działanie, urządzeniami obróbkę grafiki podaje ich multimedialnymi. rastrowej i przeznaczenie. Zna różne wektorowej. Przy Definiuje pojęcie możliwości użyciu komputer komputera w odpowiednich multimedialny. zakresie edycji narzędzi potrafi Zna sposoby obrazu, dźwięku, zaznaczyć reprezentacji animacji i wideo. fragmenty obrazu obrazu i dźwięku model nawet o w komputerze. barw. Zna pojęcia: skomplikowanym Zna modele RGB i CMYK. kształcie. barw. Zapisuje formaty zapisywać pliki plik graficzny w plików multimedialne w różnych dźwiękowych. różnych formatach. Zna stosować formatach, ze zastosowanie różne narzędzia szczególnym poszczególnych malarskie i uwzględnieniem formatów, ich korekcyjne oraz formatów zalety i wady. wybrać internetowych. Wymienia odpowiedni tryb Zna pojęcia: filtr, formaty zapisu ich pracy. Wie, na histogram, krzywa dźwięku. Zna czym polega praca barw. podstawowe z warstwami. zdefiniować barwy możliwości Wykonuje rysunki, i wykonać na nich wybranych korzystając z operacje. Stosuje programów do warstw. filtry. Wykonuje edycji obrazu tworzyć ćwiczenia z rastrowego i maskami (wybiera wektorowego. fotomontaże. fragmenty wybrać Tworzy obraz w obrazu). fragmenty grafice retuszować obraz. Samodzielnie zapoznaje się z programami do obróbki grafiki rastrowej i wektorowej. Tworzy obrazy, wykorzystując różne możliwości programów. Korzystając z Pomocy i innych źródeł, poznaje możliwości programów graficznych. Przygotowuje grafikę do własnej strony internetowej lub prezentacji multimedialnej. Uczestniczy w konkursach dotyczących gra

6 grafika rastrowa od wektorowej. Zna zasady tworzenia formuł i stosowania funkcji arkusza kalkulacyjnego. Zna i stosuje zasady adresowania względnego i bezwzględnego w kalkulacyjnym. Zapisuje w kalkulacyjnym liniowy i z warunkami. Stosuje wybrane funkcje arkusza kalkulacyjnego. utworzyć wykres w kalkulacyjnym obrazu i wykonać na nich różne operacje, np. selekcje, przekształcenia (obroty, odbicia)., korzystając z gotowego pliku video, wykonać proste operacje, tj. podzielić film na fragmenty, przyciąć film, dodać efekty. wektorowej, rysuje figury, ścieżki. Wykonuje przekształcenia obrazu (obroty, odbicia), tworząc obrazy Wie, czym są krzywe Béziera i rysuje je. Opracowuje krótki film Algorytmy i zależności funkcyjne w kalkulacyjnym Zapisuje w zrealizować pętlę zagnieżdżoną kalkulacyjnym w z kalkulacyjnym. warunkami Wie, co to jest zagnieżdżonymi. fraktal i w jaki Zna i stosuje sposób się go zasady tworzy. Podaje adresowania przykłady fraktali. mieszanego w Rysuje wykres wybranej funkcji kalkulacyjnym. trygonometrycznej. Dobiera zrealizować odpowiedni typ iterację w wykresu do prezentowanych kalkulacyjnym. danych Rysuje wykres Rysuje wykres funkcji liniowej, wielomianu, wybranej funkcji trygonometrycznej i funkcji logarytmicznej. Zna możliwości zastosowania ów iteracyjnych w rysowaniu fraktali, m.in.: śnieżynki Kocha, dywanu i trójkąta Sierpińskiego. Stosuje wybrane możliwości arkusza kalkulacyjnego do rozwiązywania zadań z różnych dziedzin. zobrazować wybraną zależność funkcyjną w kalkulacyjnym, np. rozwiązywania układu równań liniowych metodą wyznaczników. Rozumie, w jaki sposób narysować paprotkę Barnsleya w kalkulacyjnym. Korzystając z Internetu i innych źródeł, wyszukuje dodatkowe informacje na temat geometrii fraktalnej, m.in. dotyczące jej zastosowań.

7 Wie, co to jest. Określa dane do zadania oraz wyniki. Zna podstawowe zasady graficznego prezentowania ów: podstawowe rodzaje bloków, ich przeznaczenie i sposoby umieszczania w schemacie blokowym. narysować (odręcznie) schemat blokowy u liniowego. napisać prosty program, wyświetlaj KLASA II POZIOM ROZSZERZONY Prezentacja u liniowego w wybranej notacji Wymienia Określa zależności Zapisuje przykłady między problemem, dowolny czynności i em a w działań w życiu programem wybranej przez codziennym oraz komputerowym. siebie postaci zadań szkolnych, odpowiedzieć (notacji). które uważa się na pytanie, czy istnieją za y. Zna działania, które nie zapoznać się z pojęcie mają cech nowym specyfikacji ów, i podać programem zadania. Zna przykłady. Przedstawia edukacyjnym wybrane sposoby dokładną specyfikację przeznaczonym prezentacji dowolnego zadania. do konstrukcji ów. Analizuje poprawność schematów Przedstawia budowy schematu blokowych. liniowy blokowego. Wyjaśnia w postaci listy pojęcia: program przeprowadzić kroków. Podczas wynikowy, kompilacja, szczegółową rysowania translacja, analizę schematów interpretacja. Realizuje poprawności blokowych przykładowy konstrukcji potrafi liniowy w wybranym schematu wykorzystać języku blokowego. Autokształty z. Analizuje edytora tekstu. Wykonuje program i działanie Określa pojęcia testuje go, u dla program podstawiając różne przykładowych komputerowy, dane. danych. język posłużyć się. kompilatorem Zapisuje prosty danego języka. liniowy wskazać i w wybranym poprawić błędy języku w programie.. go skompilować i uruchomić. Przestrzega zasad zapisu ów w zadanej postaci (notacji). Stosuje poznane metody prezentacji ów w opisie zadań (problemów) z innych przedmiotów szkolnych oraz różnych dziedzin życia. zapoznać się z kompilatorem wybranego języka. Samodzielnie pisze program realizujący liniowy. Podstawowe zasady Wie, czym jest zastosować Rozumie, na zmienna w łańcuchowy i czym polega programie i co tablicowy typ danych dobór struktur oznacza w zadaniach. Deklaruje danych do przypisanie jej typ tablicowy i u. konkretnej łańcuchowy. Wczytuje i wartości. wyprowadza Wymienia przykłady prostych struktur danych. zadeklarować zmienne typu Dobiera najlepszy i odpowiednie struktury danych do rozwiązania postawionego problemu.

8 liczbowego (całkowite, rzeczywiste) i stosować je w zadaniach. Określa sytuacje warunkowe. Podaje przykłady zadań, w których występują sytuacje warunkowe. Wie, na czym polega powtarzanie tych samych operacji. omówić na konkretnym przykładzie znajdowania najmniejszego z trzech elementów. Wymienia własności ów. przeanalizować przebieg u zapisanego w postaci listy kroków lub w postaci schematu blokowego dla przykładowych danych i ocenić w ten sposób jego poprawność. Rozróżnia elementy struktury danych: tablicy. proste i złożone. Wprowadza Podaje przykłady. dane tekstowe. Tworzy programy, dobierając odpowiednie Techniki iczne i wybrane y odróżnić Analizuje y, w Zapisuje liniowy których występują y z od u z powtórzenia (iteracje). pętlą warunkami (z Ocenia zgodność zagnieżdżoną. rozgałęzieniami). u ze Zna metodę Zna pojęcie specyfikacją. Zna dziel i iteracji i rozumie sposoby zakończenia zwyciężaj, pojęcie iteracji. Określa kroki u iteracji. zapisać generowania iteracyjnego. w wybranej notacji np. liczb Podaje ich sumowania n Fibonacciego, przykłady. Wie, liczb, schemat od czego zależy obliczania silni, Hornera. liczba powtórzeń. znajdowania minimum ich Tworzy schemat w ciągu n liczb, iteracyjną blokowy realizację i u z rozwiązywania potrafi warunkiem równania liniowego. przedstawić prostym i pętlą. zapisać jeden z nich w Testuje z warunkami wybranej rozwiązanie dla zagnieżdżonymi i pętlą notacji. Zna inne wybranych w wybranej postaci. y danych. Określa Zna iteracyjną postać sortowania, np. problemy, w u Euklidesa. pozycyjne, przez których Zna rekurencyjną wstawianie. występuje realizację wybranego Wskazuje rekurencja i u, np. silni. różnicę między podaje przykłady Zna przynajmniej dwie rekurencją a zjawisk techniki sortowania iteracją. Zna rekurencyjnych (np. bąbelkowe, przez rekurencyjną wziętych z życia wybór) i zapisuje realizację i zadań szkolnych. wybrany w wybranych omówić postaci programu ów, np. komputerowego. obliczania silni i porządkowania wybrane elementów y na tekstach. Euklidesa. (metodą przez wyjaśnić, na zamienić wybór) na czym polega praktycznym wydawanie reszty zapisany przykładzie, np. metodą zachłanną i iteracyjnie na wybierając napisać listę kroków postać Rozumie dokładnie technikę rekurencji (znaczenie stosu). ocenić, kiedy warto stosować iterację, a kiedy rekurencję. Zna trudniejsze y, np. trwałego małżeństwa, problem ośmiu hetmanów, szukanie wzorca w tekście. zapisać je w różnych notacjach (również w języku wysokiego poziomu). Korzysta z dodatkowej literatury fachowej. Określa złożoność czasową i pamięciową wybranych ów. Zna odpowiednie wzory. Określa efektywność ów. Zapisuje wybrane y

9 Zna i potrafi omówić wybrane y sortowania. Analizuje gotowe listy kroków wybranych ów sortowania, wykonuje y dla wybranych danych. omówić rozkładu liczby na czynniki pierwsze. Zna łamigłówkę Wież Hanoi. Wykonuje praktyczne ćwiczenie, odpowiednio przekłada trzy krążki. najwyższego ucznia z grupy. wybrane y sortowania. wybrany na tekstach (np. tworzenie anagramów). Zna i omawia własności ów. ocenić poprawność działania u i jego zgodność ze specyfikacją. Określa liczbę prostych działań zawartych w ie. Zna jeden z wybranych ów sortowania: np. przez wstawianie. Sprawdza liczbę porównań elementów w tym ie. Zna y zamiany liczb między dowolnymi systemami pozycyjnymi: obliczania wartości dziesiętnej liczby, zapisywania liczby dziesiętnej w systemie liczbowym o określonej podstawie. Wie, jak sprawdzić, czy dana liczba jest liczbą doskonałą. Zna reprezentację tego u. Rozumie, co to jest złożoność czasowa u i potrafi określić liczbę operacji wykonywanych na elementach zbioru w wybranym ie sortowania. Rozróżnia złożoność czasową i pamięciową. Zna y sortowania: np. przez wstawianie, przez scalanie, metodą szybką. Sprawdza liczbę porównań elementów w przypadku każdego z ów. Zna przeszukiwania binarnego. utworzyć listę kroków tego u. Zna y na liczbach naturalnych: generowanie liczb pierwszych (podejście naiwne, sito Eratostenesa). wybrany numeryczny, np. obliczanie wartości pierwiastka kwadratowego. Zna sposób zapisu liczby całkowitej i rzeczywistej (zmiennoprzecinkowej ). rekurencyjną. Zapisuje wybrany na tekstach (np. tworzenie anagramów, zliczanie znaków w tekście, sprawdzanie, czy dany ciąg jest palindromem) w postaci programu komputerowego. Zapisuje wydawania reszty metodą zachłanną w postaci programu komputerowego. Wie, jak ocenić złożoność pamięciową u. porównać złożoność obliczeniową różnych ów tego samego zadania dla tych samych danych. Wie, kiedy jest efektywny. i stosuje w zadaniach y na liczbach naturalnych: generowanie liczb pierwszych (podejście naiwne, sito Eratostenesa). sortowania (np. przez wstawianie, przez scalanie, metodą szybką) w postaci programu komputerowego. zapisać w języku wysokiego poziomu konwersji liczb z dowolnego systemu pozycyjnego na inny. Tworzy programy komputerowe, stosując wybrane y. Rozwiązuje zadania z matury i olimpiady informatycznej.

10 danych numerycznych w komputerze: reprezentację binarną liczb ujemnych, reprezentację stałopozycyjną liczb, reprezentację zmiennopozycyjn ą liczb. szybkiego podnoszenia do potęgi i y badające własności geometryczne (np. przynależność punktu do odcinka, badanie położenia punktu względem prostej). wybrany numeryczny, np. wyznaczanie miejsca zerowego funkcji, obliczanie wartości pierwiastka kwadratowego, obliczanie pola obszaru ograniczonego. Zna właściwości arytmetyki komputerowej. Na konkretnych przykładach potrafi sprawdzić, jak zmienia się wartość błędu względnego. Tworzy program komputerowy, stosując wybrany Kompresja i szyfrowanie danych Wie, co to jest Rozumie, na Wie, co to jest policzyć Wyszukuje

11 kompresja danych. Zna przynajmniej jeden kompresji danych. Wie, czym jest szyfrowanie danych. Zna przynajmniej jeden szyfrowania danych. Zna i stosuje podstawowe sposoby wprowadzania danych i wyprowadzania wyników w wybranym języku. Zna i omawia strukturę typów danych w wybranym języku. Wie, jakiego czym polega kompresja danych i w jakim celu się ją wykonuje. Wymienia rodzaje kompresji. jeden przykładowy kompresji. Koduje tekst, używając alfabetu Morse a. Wymienia y szyfrowania. zaszyfrować i odszyfrować prosty tekst. współczynnik kompresji. rodzaje kompresji: kompresję stratną i bezstratną. Podaje przykłady ów kompresji stratnej i bezstratnej. statyczny i słownikowy. przynajmniej dwa y szyfrowania: szyfr podstawieniowy i przestawieniowy. współczynnik kompresji. Wyjaśnia różnicę pomiędzy em statycznym a słownikowym. Stosuje słownikowy do kompresji ciągu znaków. przykładowy szyfr z kluczem. Stosuje szyfr Vigenère a do zaszyfrowania ciągu znaków. wykorzystanie ów szyfrowania w podpisie elektronicznym. dodatkowe informacje na temat kompresji i szyfrowania danych. inne y kompresji i szyfrowania. zapisać wybrany kompresji lub szyfrowania w postaci programu. Zapoznaje się z kodem Huffmana i pokazuje na przykładzie jego zastosowanie., czym się zajmuje stenografia, wyszukując informacje na ten temat. Wyjaśnia, w jaki sposób tworzy się podpis elektroniczny. Algorytmika i programowanie problemy zaawansowane Tworzy własne typy Poprawnie poprawnie danych (typ okrojony, formatuje zadeklarować typ wyliczeniowy) i wyprowadzane dane potrzebne stałe. Zna procedury i wyniki. do rozwiązania funkcje umożliwiające stos jako zadania. Wie, co generowanie danych przykład określa typ losowych. Stosuje w struktury danych i format programach danych. danych. generowanie losowych Wykonuje odpowiednio danych. operacje na sformatować zastosować stosie. wyprowadzane rekordowy typ danych Implementuje wyniki. do przetwarzania stos z Tworzy prosty danych różnego wykorzystaniem program, w rodzaju. Zna zasady tablicy. Zna i którym deklaruje przetwarzania plików omawia dane typu w wybranym języku zastosowanie rekordowego (w stosu (odwrotną Dobiera sposób wprowadzania danych do rozwiązywanego zadania. sprawdzić poprawność danych wprowadzanych do programu. Definiuje własne typy danych, potrzebne do rozwiązania danego zadania. Korzystając z możliwości generowania

12 typu dane zapisuje się w rekordzie. Wie, czym charakteryzują się dane typu tablicowego. Wymienia modele. model strukturalnego. Wie, jakie są korzyści z definiowania procedur i funkcji. zdefiniować procedury i funkcje w wybranym języku. Wie, co to jest moduł. (strukturalnego). Wczytuje dane do rekordu. omówić ogólnie zasady przetwarzania plików w wybranym języku. szczegółowo modele. Zna zasady modularnego. Analizując programy, tworzy własne moduły. językach ). Stosuje odpowiednie procedury i funkcje. Deklaruje zmienne typu plikowego. Korzystając z przykładów, odczytuje dane z pliku i zapisuje dane do pliku. Wie, na czym polega programowanie obiektowe. Zna podstawowe pojęcia obiektowego: klasa, obiekt, pola, metody. notację polską ONP). Wykonuje operacje na plikach w wybranym języku (w językach ). Przetwarza pliki tekstowe. Tworzy własne programy, w których wykorzystuje przetwarzanie plików. Zna dynamiczne struktury danych i typ wskaźnikowy danych. Deklaruje zmienne typu wskaźnikowego. Stosuje w programach zmienne wskaźnikowe. Tworzy zmienne dynamiczne. Zna wybrane struktury dynamiczne. Analizuje gotowe programy, w których zastosowano listę jednokierunkow ą i binarne drzewo poszukiwań; uruchamia je i testuje dla wybranych danych. Rozumie i potrafi zastosować typ danych losowych, tworzy własne gry komputerowe. Stosuje w programach wybrane struktury dynamiczne. Tworzy listę jednokierunkową. Tworzy i przegląda binarne drzewo poszukiwań. Pisze program wyszukujący wartości w binarnym drzewie uporządkowanym. Korzystając z dodatkowej literatury, zapoznaje się z innymi strukturami dynamicznymi, np. z listą dwukierunkową. Tworzy programy z zastosowaniem struktur dynamicznych. Rozwiązuje zadania z matury i olimpiady informatycznej i bierze w niej udział.

13 obiektowy. Definiuje klasy. Deklaruje pola prywatne. cechy obiektowego: dziedziczenie i polimorfizm. Wie, czym są metody wirtualne. Poznaje zastosowanie tych cech, analizując gotowe programy. Modyfikuje programy według wskazówek nauczyciela. Wymienia części składowe zestawu komputerowego, podaje ich parametry i przeznaczenie. Rozróżnia rodzaje pamięci komputera, określa ich własności i przeznaczenie. Wie, co to jest bit i bajt. Wie, co to jest system operacyjny, wymienia i omawia jego podstawowe funkcje oraz z nich korzysta. Podaje przykłady KLASA III POZIOM ROZSZERZONY Komputer i system operacyjny Analizuje model sklasyfikować komputera zgodny szczegółowo środki z ideą von model komputera (urządzenia) i Neumanna. zgodny z ideą von narzędzia wymienić i omówić Neumanna. (oprogramowanie) rodzaje aktualnie Wyjaśnia, w jaki technologii używanych sposób procesor informacyjnej. komputerów. wykonuje Wie, jak działa, jak działa dodawanie liczb. komputer. procesor. Porównuje cechy Wyjaśnia rolę Wymienia i różnych systemów procesora. omawia popularne operacyjnych, np. Rozumie sposób systemy Microsoft organizacji operacyjne: Windows, Unix, pamięci Microsoft Linux, Mac Os. komputerowej. Windows, Unix, Zna jednostki Linux, Mac Os. pamięci, systemy pojemności operacyjne dla nośników i urządzeń programów. mobilnych. dwa Samodzielnie zapoznaje się z szczegółowo system Linux, porównując go do systemu Microsoft Windows. Korzystając z dodatkowych źródeł, omawia kierunek rozwoju systemów operacyjnych. Korzystając z dodatkowych źródeł, omawia najnowsze osiągnięcia dotyczące systemów operacyjnych stosowanych w

14 systemów operacyjnych. systemy operacyjne. możliwościami nowych urządzeń związanych z TIK. urządzeniach mobilnych. Sieci komputerowe Wyjaśnia pojęcia: Wymienia korzyści sieć płynące z komputerowa, zasoby sieciowe, korzystania z sieci. Wyjaśnia, na czym klient, serwer. polega wymiana Podaje podział informacji w sieci. sieci ze względu na wielkość, ze podstawowe klasy względu na i topologie model sieciowe. funkcjonowania i wymienić na topologię. urządzenia i wymienić kilka cech pracy w sieci, odróżniających ją elementy sieciowe oraz omówić ich ogólne przeznaczenie. od pracy na Zna cechy autonomicznym komputerze. systemu działającego w Podaje obszary zastosowań baz danych na przykładach z najbliższego otoczenia szkoły, instytucji naukowych, społecznych i gospodarczych. Podaje przykłady szkolnej pracowni. Wie, co to jest protokół komunikacyjny. Zna zasady pracy w sieci, m.in. zasady udostępniania zasobów. Wie, z jakich warstw składa się warstwowy model sieci. Ogólnie je omawia. Posługuje się terminologią sieciową. wymienić zalety i wady różnych topologii sieci. Charakteryzuje topologie gwiazdy, magistrali i pierścienia. Zna znaczenie protokołu w sieciach (w tym TCP/IP). Definiuje funkcje i usługi poszczególnych warstw modelu warstwowego sieci. Wie, co to jest adres sieciowy. Wyjaśnia, co to jest adres domenowy i omawia jego strukturę. omówić ogólne zasady administrowania siecią komputerową w architekturze klient-serwer. Swobodnie posługuje się terminologią sieciową. Zna schemat działania sieci komputerowych. ogólnie określanie ustawień sieciowych danego komputera i jego lokalizacji w sieci (podsieci IPv4, protokół DHPC, DNS, TCP). Wie, co określa maska podsieci. z pomocą nauczyciela zrealizować małą sieć komputerową skonfigurować jej składniki, udostępnić pliki, dyski, drukarki, dodać użytkowników. szczegółowo model warstwowy sieci. różne systemy sieciowe. Dokonuje ich analizy porównawczej. Projektowanie relacyjnej bazy danych Rozumie metody Projektuje przetwarzania relacyjną bazę wytłumaczyć danych na danych (na zadany pojęcie relacji. przykładzie temat) składającą Projektuje gotowej bazy się z trzech tabel relacyjną bazę danych. Określa połączonych danych składającą podstawowe relacją. się z trzech lub pojęcia (rekord, typy relacji w bazie większej liczby pole, typ pola, danych. Zna tabel. relacja, klucz zasady Samodzielnie podstawowy). definiowania ustala zawartość Zna dokładnie wybrany program do projektowania baz danych. zaprojektować bazę danych, korzystając z wybranego

15 programów do tworzenia baz danych. wykonać podstawowe operacje na bazie danych przygotowanej w jednej tabeli (wprowadzanie, redagowanie, sortowanie, wyszukiwanie, prezentacja). utworzyć prostą kwerendę, jeden formularz i raport. Wyszukuje informacje w bazie, korzystając wyłącznie z gotowych kwerend i narzędzi wbudowanych do programu. Tworzy bazę danych składającą się z dwóch tabel, w każdej po kilka pól różnych typów. Projektuje formularze i raporty. Tworzy proste kwerendy wybierające. wykonywać operacje przetwarzania danych w bazie składającej się z kilku rekordów. Zna zasady przygotowania korespondencji seryjnej. kluczy podstawowych. Projektuje formularze i raporty według wskazówek nauczyciela. utworzyć formularz z podformularzem. Umieszcza przyciski nawigacyjne. Tworzy kwerendy wybierające. Importuje dane z tabel arkusza kalkulacyjnego i dokumentu tekstowego do tabel bazy danych. Eksportuje dane z tabel bazy danych do tabel arkusza kalkulacyjnego i do dokumentu tekstowego. bazy (rodzaj informacji). Zna kilka rodzajów formularzy i raportów. Umie zaprojektować wygląd formularza i raportu. Na formularzach umieszcza pola kombi, ogranicza wartości, wstawia (gdy jest taka potrzeba) bieżącą datę, umieszcza przyciski poleceń. Stosuje funkcje standardowe w kwerendach i standardowe operatory w kryteriach wyszukiwania. Korzysta z parametrów w kwerendzie. narzędzia (programu). Projekt bazy opiera na rzeczywistych informacjach, aby można było wykorzystać ją w praktyce, np. w szkole czy w domu. Korzysta z dodatkowej, fachowej literatury. Tworzenie kwerend z wykorzystaniem języka SQL Tworzy Zna zasady wyszukiwania kwerendy (proste informacji w bazie i złożone), z wykorzystaniem korzystając z języka zapytań. wbudowanych do Zna składnię i programu działanie narzędzi. Wie, co podstawowych to jest język SQL. instrukcji. zapisać prostą przeanalizować kwerendę, przykład zapytania korzystając z utworzonego w języka zapytań. języku SQL. zapisać złożone kwerendy, korzystając z wybranej instrukcji. Stosuje instrukcję SELECT i jej główne klauzule, by wybrać kolumny z tabel bazy danych. Wykorzystuje klauzulę JOIN do łączenia informacji z wielu tabel i kwerend oraz przedstawiania wyników jako jednego logicznego połączenia Opierając się na profesjonalnej literaturze, potrafi zapisywać złożone kwerendy z wykorzystaniem języka zapytań SQL.

16 rekordów. Stosuje instrukcje INSERT do dopisywania rekordów i UPDATE do modyfikowania rekordów w bazie. Usuwa rekordy, korzystając z instrukcji DELETE.