WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Transkrypt

1 Sygn. akt XVII AmE 10/11 Dnia 10 grudnia 2012 roku WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Okręgowy w Warszawie Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów w składzie: Przewodniczący: SSO Jolanta de Heij - Kaplińska Protokolant: sekretarz sądowy Katarzyna Dawejnis po rozpoznaniu w dniu 10 grudnia 2012 roku w Warszawie na rozprawie sprawy z odwołania (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. przeciwko Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki o nałożenie kary pieniężnej na skutek odwołania od decyzji Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki z dnia 31 grudnia 2009 roku Nr DPE (...) I. oddala odwołanie; II. zasądza od (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. na rzecz Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki kwotę 360,00 zł (trzysta sześćdziesiąt) tytułem kosztów zastępstwa procesowego. SSO Jolanta de Heij - Kaplińska

2 XVII AmE 10/11 UZASADNIENIE Decyzją z dnia 31 grudnia 2009 roku Nr (...) Prezes Urzędu Regulacji Energetyki (dalej: Prezes URE ) po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego w sprawie wymierzenia kary pieniężnej przedsiębiorcy Zakłady (...) Spółce akcyjnej z siedzibą w W. (dalej: (...)) orzekł, że przedsiębiorca (...), nie wywiązał się w roku 2008 z określonego w art. 9a ust. 1 ustawy Prawo energetyczne (Dz.U. z 2006 Nr 89, poz. 625, ze zm,. Dalej: (...)) obowiązku uzyskania i przedstawienia do umorzenia Prezesowi URE świadectw pochodzenia energii elektrycznej wytworzonej w odnawianych źródłach energii lub uiszczenia opłaty zastępczej oraz wymierzył karę pieniężną w kwocie ,00 złotych to jest (...) % przychodu z działalności koncesjonowanej osiągniętego w 2008 roku. (decyzja Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki Nr (...) z dnia 31 grudnia 2009 roku, k. 3-6). (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. (dalej: (...), dawniej: (...)) w odwołaniu wniesionym w dniu 21 stycznia 2010 roku wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości oraz zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego. Odwołujący zaskarżonej decyzji zarzucił naruszenie art k.p.a. polegające na niewyjaśnieniu przez Prezesa URE wątpliwości dotyczących osiągniętego przez odwołującego przychodu z działalności koncesjonowanej w zakresie obrotu energią elektryczną w 2008 roku, co skutkowało wymierzeniem kary pieniężnej w oparciu o niezweryfikowany przez Prezesa URE materiał dowodowy. (...) uzasadniając swoje stanowisko wskazał, iż pismem z dnia 26 listopada 2009 roku odwołujący przekazał Prezesowi URE, że przychód z tytułu działalności koncesjonowanej polegającej na obrocie energią elektryczną wyniósł w 2008 roku (...) złotych. Jednocześnie, odwołujący podniósł, że zgodnie z pismem odwołującego z dnia 5 marca 2009 roku (informacja koncesjonariusza), kierowanym do Prezesa URE, przychód za rok 2008 związany z obrotem energią elektryczną wyniósł (...) złotych. Tym samym (...) podkreślił, że informacja o wysokości przychodu przekazana w piśmie z dnia 26 listopada 2009 roku była błędna (przekazano kwotę stanowiącą sumę działalności koncesjonowanych, tj. obrotu i dystrybucji). Jednakże, jego zdaniem organ był zobligowany do podjęcia w toku postępowania wszelkich niezbędnych działań, mających na celu dokładne wyjaśnienie okoliczności sprawy. W ocenie odwołującego Prezes URE, dysponując dwiema sprzecznymi ze sobą informacjami w zakresie przychodu z tytułu działalności koncesjonowanej polegającej na obrocie energią elektryczną w 2008 roku, winien wezwać przedsiębiorcę do złożenia wyjaśnień i wskazania wartości prawidłowej. (...) zaznaczył, że organ zaniechał swego ustawowego obowiązku i wydał decyzję z naruszeniem prawa. Jednocześnie, odwołujący wskazał, że skoro Prezes URE wymierzył mu karę w wysokości (...) przychodu z działalności koncesjonowanej to przy uwzględnieniu prawidłowej wartości przychodu kara winna wynosić nie ,00 złotych, lecz ok ,00 złotych. (odwołanie od decyzji Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki Nr (...) z dnia 31 grudnia 2009 roku, k. 7-9). Prezes URE w odpowiedzi na odwołanie wniósł o oddalenie odwołania. W uzasadnieniu swego stanowiska Prezes URE podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko zawarte w zaskarżonej decyzji.

3 Prezes URE podniósł, że postępowanie administracyjne wykazało, że odwołujący nie przedstawił Prezesowi URE do umorzenia świadectw pochodzenia za rok 2008 ani nie uiścił w terminie do dnia 31 marca 2009 roku wymaganej opłaty zastępczej. Prezes URE wskazał, że biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny i prawny wymierzył przedsiębiorcy karę pieniężną w wysokości ,00 złotych. Jednocześnie, Prezes URE nadmienił, że dane o wysokości przychodu wynikającego z działalności koncesjonowanej osiągniętego w poprzednim roku podatkowym, na których została oparta decyzja o wymierzeniu kary, zostały przesłane przez samego odwołującego pismem z dnia 26 listopada 2009 roku. Zdaniem Prezesa URE nie było podstaw do poddania w wątpliwość informacji przedstawionej przez odwołującego. Tym samym Prezes URE wskazał, że w tym zakresie działał w zaufaniu do strony. Prezes URE nadmienił również, iż załączony do odwołania formularz Opłata z tytułu uzyskania koncesji z dnia 5 marca 2009 roku, zawierający informację dotyczącą osiągniętego w 2008 roku przychodu, został przekazany w celu ustalenia opłat za uzyskaną koncesję innej komórce organizacyjnej URE. Zdaniem Prezesa URE nałożona kara pieniężna w wysokości ,00 złotych stanowi (...) przychodu osiągniętego w 2008 roku z działalności koncesjonowanej, która mieści się w granicach, o których mowa w art. 56 ust. 3 Pe. Jednocześnie Prezes URE zaznaczył, że kara minimalna za niewypełnienie obowiązku z art. 9a ust.1 Pe wyniosłaby ,46 złotych, ale jej obostrzenie było konieczne ze względu na wcześniejszą karalność przedsiębiorcy (za niewypełnienie w roku 2006 i 2007 przedmiotowego obowiązku). (odpowiedź na odwołanie Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki, k ). Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny: W ewidencji przedsiębiorców prowadzonej przez Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w Warszawie XII Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem (...) figuruje spółka (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. przy ul. (...) II nr 11, utworzona 31 maja 1983 roku. W dniu 27 lipca 2011 roku został dokonany wpis do KRS o połączeniu w trybie art pkt 1 Kodeksu spółek handlowych przez przeniesienie całego majątku spółki Zakłady (...) Spółki akcyjnej (spółki przejmowanej) na spółkę (...) Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością (spółkę przejmującą). (...) w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zajmuje się m.in. produkcją, przetwarzaniem i przesyłaniem energii elektrycznej. (dowód: odpis pełny z Rejestru Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego z dnia 6 stycznia 2010 roku, nr (...), k. 10). Pismem z dnia 7 maja 2009 roku Prezes URE zwrócił się do (...) W. z prośbą o udzielenie informacji dotyczących dokonanej w okresie od dnia 1 stycznia 2008 roku do dnia 31 grudnia 2008 roku sprzedaży energii elektrycznej na rzecz odbiorców końcowych. W odpowiedzi (...) W. przekazał informacje dotyczące dokonanej w okresie od dnia 1 stycznia 2008 roku do dnia 31 grudnia 2008 roku sprzedaży energii elektrycznej na rzecz odbiorców końcowych. (dowód: pismo (...) W. z dnia 19 maja 2009, k. 1 akt administracyjnych).

4 W dniu 5 listopada 2009 roku Prezes URE wszczął z urzędu postępowanie administracyjne w sprawie wymierzenia kary pieniężnej przedsiębiorstwu (...) w związku z ujawnieniem nieprawidłowości polegających na nieprzestrzeganiu w roku 2008 określonego w art. 9a ust. 1 Pe obowiązku uzyskania i przedstawienia do umorzenia Prezesowi URE świadectw pochodzenia energii elektrycznej wytworzonej w odnawialnych źródłach energii, o których mowa w art. 9e ust. 1 Pe lub uiszczenia opłaty zastępczej obliczonej według wzoru określonego w art. 9a ust.2 Pe. (dowód: zawiadomienie o wszczęciu postępowania Prezesa URE z dnia 5 listopada 2009 roku, k. 4-6 akt administracyjnych). Pismem z dnia 26 listopada 2009 roku (...) W. przekazał dalsze wyjaśnienia i dokumenty, w tym że kwota opłaty zastępczej w wysokości ,53 złotych została wpłacona na konto (...) w dniu 1 kwietnia 2009 roku. Jednocześnie, (...) W. wskazał, że podmiotem wpłacającym opłatę zastępczą było przedsiębiorstwo (...). Jako załącznik do pisma z dnia 26 listopada 2009 roku (...) W. złożył oświadczenie, że przychód z działalności polegającej na obrocie energią elektryczną za rok 2008 wyniósł (...) złotych. (dowód: pismo (...) W. z dnia 26 listopada 2009 roku, k. 7-8 akt administracyjnych, oświadczenie (...) W., k. 21 akt administracyjnych). W dniu 31 grudnia 2009 roku Prezes URE wydał decyzję Nr (...), w której orzekł, że (...) W. nie wywiązał się w 2008 roku z określonego w art. 9a ust. 1 Pe obowiązku uzyskania i przedstawienia do umorzenia Prezesowi URE świadectw pochodzenia energii elektrycznej wytworzonej w odnawialnych źródłach energii lub uiszczenia opłaty zastępczej. Za powyższe naruszenie Prezes URE nałożył na (...) W. karę w wysokości ,00 złote, co stanowi (...) % przychodu z działalności koncesjonowanej osiągniętego w 2008 roku. (dowód: decyzja Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki Nr (...) z dnia 31 grudnia 2009 roku, k akt administracyjnych). Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie niekwestionowanych wzajemnie twierdzeń Stron oraz dokumentów zgromadzonych w toku postępowania administracyjnego i sądowego. Powyższy materiał dowodowy z uwagi na wzajemną spójność i logiczność uznano za wiarygodny. Sąd nie wziął pod uwagę złożonej kserokopii opłaty z tytułu uzyskania koncesji z dnia 5 marca 2009 r. (k. 35). Dołączona kserokopia nie jest dokumentem prywatnym świadczącym o istnieniu oryginału o treści i formie w niej odwzorowanej. Dla uznania kserokopii za dokument prywatny, świadczący o istnieniu oryginału o odwzorowanej w niej treści, niezbędne jest oświadczenie o istnieniu dokumentu o treści i formie odwzorowanej kserokopią. Takim oświadczeniem będzie umieszczone na kserokopii i zaopatrzone podpisem poświadczenie zgodności kserokopii z oryginałem. Bez wspomnianego poświadczenia kserokopia nie może być uznana za dokument, a tym samym nie stanowi dowodu na określenie wysokości przychodów za 2008 r. Nadal aktualne pozostaje stanowisko zapoczątkowane uchwałą Sądu Najwyższego z 29 marca 1994 roku o tezie Niepoświadczona kserokopia nie jest dokumentem w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego a jako taka nie może stanowić źródła dowodzenia określonego faktu (por. uchwała SN z 29 marca 1994 r. III CZP 37/94 OSNCP 1994/11 poz. 206, postanowienie z 27 sierpnia 1998 r. III CZ 107/98 OSNC 1999/3 poz. 52, postanowienie z 6 listopada 2002 r. I CKN 1280/2000 LexPolonica nr , wyrok z 14 lutego 2007 r. II CSK 401/2006 LexPolonica nr , Sądu Apelacyjnego w Katowicach z 10 stycznia 2008 r. V ACa 816/2007 Orzecznictwo Sądu Apelacyjnego w Katowicach i Sądów Okręgowych 2008/2 poz. 7 str. 27). Również, jak

5 wskazał Sąd Najwyższy ww. wyroku z dnia 14 lutego 2007 roku, jak i z 6 listopada 2002 roku niepoświadczoną za zgodność z oryginałem kserokopia nie może też stanowić podstawy prowadzenia dowodu w trybie art. 308 k.p.c. Sąd Okręgowy zważył co następuje: Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie. Ugruntowany jest pogląd, że postępowanie przed Sądem Ochrony Konkurencji i Konsumentów nie zmierza bezpośrednio do przeprowadzenia kontroli postępowania administracyjnego, lecz do merytorycznego rozstrzygnięcia sprawy. Specyfika postępowania przed Sądem Ochrony Konkurencji i Konsumentów (tzw. postępowanie hybrydowe) powoduje, że wymieniony Sąd ma uprawnienie pełnej kontroli zastosowanego prawa materialnego i poczynionych ustaleń faktycznych (por. wyrok SN z dnia 24 października 2002 r. I CKN 1465/00, z dnia 28 września 2003 r. I CK 81/02) oraz niepełnej kontroli prawa administracyjnego (por. wyrok SN z dnia 20 września 2005 r. III SZP 2/05). Tylko wówczas, gdy odwołujący wykaże, że uchybienia proceduralne istotnie wpłynęły na merytoryczną treść zaskarżonej decyzji, wówczas Sąd musi ustosunkować się do zarzutów (por. wyrok SN z dnia 19 sierpnia 2009 r. III SK 5/09, OSNP 2011/9-10/144). Podniesione w odwołaniu zarzuty naruszenia przepisów prawa postępowania administracyjnego nie odnoszą skutku, albowiem twierdzenia odwołującego o niewyjaśnieniu przez Prezesa URE wątpliwości dotyczących osiągniętego przez Spółkę przychodu z działalności koncesjonowanej w zakresie obrotu energią elektryczną w 2008 roku nie zostały udowodnione. Dokument, na który powołuje się odwołujący nie ma mocy dowodowej w postępowaniu cywilnym. Prezes URE w trakcie postępowania administracyjnego wszczętego 5 listopada 2009 roku zgromadził materiał dowodowy, w którym nie ma pisma, na które powołuje się odwołujący. Strona miała możliwość zapoznania się z materiałem zgromadzonym w postępowaniu administracyjnym i zweryfikowania danych przedstawianych Prezesowi URE (zawiadomienie z dnia 1 grudnia 2009 roku, k. 22 akt administracyjnych). Oświadczenie o przychodzie z działalności koncesjonowanej z dnia 26 listopada 2009 roku zostało złożone przez osoby uprawnione do reprezentacji spółki, a więc mające wiedzę o stanie przychodów. W piśmie przewodnim Spółka oświadczyła, że kwota (...) zł stanowi przychód z działalności koncesjonowanej polegającej na obrocie energią elektryczną (k. 8 akt administracyjnych). Wymienione okoliczności świadczą o przyjęciu prawidłowych danych do wymierzenia kary pieniężnej, a twierdzenie odwołania, że podana kwota przychodu pochodzi z sumy działalności koncesjonowanych obrotu i dystrybucji, nie zostało udowodnione. Organ nie miał podstaw do wyjaśniania okoliczności, skoro nie budziły one wątpliwości w prowadzonych postępowaniu administracyjnym. Wymierzona przedsiębiorcy kara pieniężna ustalona została z uwzględnieniem przepisu art. 56 ust. 3 Pe i pozostaje we właściwej proporcji do jego przychodu. W ocenie Sądu sytuacja finansowa odwołującego pozwala na uiszczenia tej kary bez uszczerbku dla aktywów przedsiębiorstwa i nie będzie stanowić nadmiernego obciążenia finansowego dla dalszego wykonywania koncesjonowanej działalności gospodarczej. Mając powyższe na względzie Sąd uznał, że ustalone w postępowaniu administracyjnym okoliczności dotyczące stopnia zawinienia i społecznej szkodliwości czynu odwołującego w pełni uzasadniają nałożenie kary pieniężnej w wysokości ustalonej przez Prezesa URE. Biorąc powyższe względy pod uwagę Sąd Okręgowy w Warszawie - Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów, nie znajdując podstaw do jego uwzględnienia, oddalił wniesione odwołanie na podstawie art k.p.c. Stosownie do przepisu art. 98 k.p.c. w związku z art k.p.c. w związku z art. 99 k.p.c. zaliczono do niezbędnych kosztów procesu

6 poniesionych przez Prezesa URE wynagrodzenie radcy prawnego należne stosownie do 14 ust. 3 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz.U. 2002r., Nr 163, poz ze zm.) w wysokości 360,00 zł. SSO Jolanta de Heij Kaplińska