Ignacy Domeyko Obywatel Świata
Czasy młodości Ignacy Domeyko urodził się 31 lipca 1802 w Niedźwiadce na terenie dzisiejszej Białorusi. Od najmłodszych lat interesował się naukami ścisłymi, a w szczególności mineralogią. W wieku 14 lat rozpoczął studia na uniwersytecie Wileńskim.
Studia w Wilnie Domeyko rozpoczął studia na wydziale Fizyczno- Matematycznym w roku 1816. Naukę zakończył 6 lat później otrzymując tytuł magistra matematyki. Podczas studiów prowadził tajną działalność patriotyczną w Towarzystwie Filomatów.
Towarzystwo filomatów Działalność w Towarzystwie Filomatów Domeyko rozpoczął w roku 1819. Podczas spotkań towarzystwa, Ignacy zaprzyjaźnił się z Adamem Mickiewiczem. W 1823 został aresztowany za udział w działalności patriotycznej.
Represje Po aresztowaniu, Domeyce groziło zesłanie na Syberię, jednak dzięki prośbom jego stryjów wyrok został złagodzony. Ignacy został skazany na sześcioletni przymusowy pobyt na wsi pod nadzorem policyjnym. Po zakończeniu kary, Domeyko wziął udział w powstaniu listopadowym.
Życie na emigracji - Niemcy Po upadku powstania listopadowego, Domeyko zmuszony był emigrować. Pierwszym etapem życia poza granicami kraju było ponowne spotkanie z Adamem Mickiewiczem w Dreźnie. W gronie przyjaciół z uniwersytetu, Domeyko wyruszył do Francji.
Życie na emigracji - Francja Czas spędzony we Francji, Domeyko w całości poświęcił na naukę. Podczas pobytu w Paryżu został zachęcony do studiowania górnictwa. Po ukończeniu nauki w 1837, Domeyko otrzymał propozycję pracy w Coquimbo, w Południowym Chile. Ignacy zgodził się natychmiast.
Podróż Domeyki Po opuszczeniu Paryża, Domeyko wyruszył do Coquimbo w Chile. Trasa podróży przebiegała m.in. przez Londyn, Wyspy Kanaryjskie, Rio de Janeiro i Buenos Aires. W trakcie podróży Domeyko prowadził liczne badania geologiczne.
Praca w Chile Do obowiązków Domeyki należało nauczanie młodego pokolenia chemii, fizyki, metalurgii i mineralogii. Wolny czas poświęcał na prowadzenie badań nad złożami naturalnymi w Chile. W 1867 roku został wybrany na rektora Uniwersytetu Chilijskiego. Funkcję tą, pełnił przez 16 lat.
Powrót do ojczyzny W 1884 roku Domeyko decyduje się na powrót do kraju. Podczas wizyty w ojczyźnie odwiedza swoją córkę Annę, syna Hermana oraz znajomych z czasów studenckich. Przed powrotem do Chile odwiedza jeszcze Paryż, Rzym, Ziemię Świętą, Kraków i Warszawę.
Ostatnia podróż Po zakończeniu wizyty w ojczyźnie Domeyko postanawia wrócić do Chile. Dwumiesięczna podróż do Chile wyczerpała siły Domeyki. Po kilkutygodniowej chorobie zmarł 23 stycznia 1889 roku (miał wtedy 87 lat).
Fakty z życia Domeyki Ignacy Domeyko był pierwowzorem Żegoty z Dziadów Adama Mickiewicza. W 1848 roku (10. rok pobytu w Chile) Domeyko otrzymał obywatelstwo chilijskie. W roku 1883 zostało odsłonięte popiersie Domeyki na uniwersytecie Chilijskim, oraz został wybity na cześć Domeyki medal pamiątkowy.
Fakty z życia Domeyki Przez cały pobyt poza granicami ojczyzny, Domeyko utrzymywał listowy kontakt z rodziną i znajomymi. Po śmierci Domeyki w Chile ogłoszono żałobę narodową po śmierci gran sabio polaco (wielkiego mędrca z Polski).
Domeyko w nazwach Paradoksalnie imię uczonego pozostaje bardziej znane za granicą niż w Polsce. Na cześć uczonego jedną z planetoid nazwano 2784 Domeyko. W Chile istnieje pasmo górskie Cordillera de Domeyko i miasto Domeyko, a w podręcznikach mineralogii minerał domeykit. Nazwisko Domeyki upamiętniono także w nazwach paleontologicznych, botanicznych i zoologicznych.
Przyjaźń z A. Mickiewiczem Początek przyjaźni Ignacego Domeyki i Adama Mickiewicza miał miejsce na spotkaniach Towarzystwa Filomatów. Pomimo trudnych czasów utrzymywali stały kontakt listowy. Łącząca ich więź była tak silna, że Mickiewicz wykreował postać Żegoty na wzór swojego przyjaciela.
Pamiątki po Domeyce Po Ignacym Domeyce zostało wiele pamiątek, między innymi medale, znaczki pocztowe, popiersia oraz tablice pamiątkowe.
Pamiątki po Domeyce
Pamiątki po Domeyce
Pamięć o Domeyce Ignacy Domeyko zapadł w pamięć ludzi na wiele pokoleń. Najlepszym tego dowodem jest proces beatyfikacyjny Domeyki, który rozpoczął się w lipcu 2008 roku. Możliwe, że już wkrótce Ignacemu Domeyce będzie przysługiwało miano Sługi Bożego.
Dziękujemy za uwagę Autorzy: Bartłomiej Tuszyński Maciej Głowacki Klasa 3B