Dainius Sobeckis, Be vietovardžių: Eilėraščiai. Vilnius: LRS leidykla, 2001 Dainius Sobeckis, Bez nazw miejscowych: Wiersze Wilno, Wydawnictwo Związku Pisarzy Litwy, 2001 Lietus nustojo lyti lietaus raumuo pasitempė raištį Deszcz przestało padać mięsień deszczu z naderwanym więzadłem ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------- 24 valandos labas rytas taip rytais sveikinasi žmonės kalba apie orus ir šiaip niekus kaip vakar sekėsi darbe ar nematei antano prie baro gėrėme alų su kuo miegojo rūta apkalbama per pietus laba diena taip dieną sveikinasi žmonės kalba kaip gyvent blogai ką veiksi vakare devintą gal einame pašokt į Paradoxą o gal vakarieniauti pas mane nenori tuomet alaus į barą na tada eik sau labas vakaras taip sveikinasi žmonės vakarais šaltai spaudžia ranką skubėdami namo ar dar kur nors rytoj iš ryto penktą keltis sako ir atsisveikina staiga grįžtu namo nėra kam sakyt labanakt
24 godziny dzień dobry tak ludzie witają się rano mówią o pogodzie i takich tam błahostkach jak było wczoraj w pracy nie widziałeś może antanasa piliśmy piwo przy barze z kim przespała się rūta omawia się w południe dzień dobry tak w ciągu dnia witają się ludzie mówią jakie podłe to życie co porabiasz wieczorem o dziewiątej może pójdziemy potańczyć do Paradoxu a może do mnie na kolację nie chcesz to do pubu na piwo no to idź do diabła dobry wieczór tak ludzie witają się wieczorami chłodno ściskają dłonie spieszą się do domu czy gdzie tam jutro trzeba wstać o piątej rano mówią i żegnają się nagle wracam do domu nie ma komu powiedzieć dobranoc Svajonė neatsargus vėjas suplėšė svajonę paskui atsiprašė aišku apgailestavo net voro siūlą pasiūlė kad galėtų susiūti bet adatą užmiršo nuo to laiko plyšta svajonės Marzenie nieostrożny wiatr rozdarł marzenie potem przeprosił jasne czuł się winny
nawet pajęczą nić podsunął że niby zszyje ale igły zapomniał odtąd w marzeniach są dziury Apsiniaukus nubėga juokas lūpų kampučiais žudikas šypsosi aukos burna akių spalva lietuje pelkėja gyvenimo ašaros danguje pilkėja tik varnas lieka juodai ramus Pochmurność ucieka śmiech po kącikach warg zabójca uśmiecha się ustami ofiary kolor oczu na deszczu blaknie łzy życia w niebie gasną tylko kruk wciąż spokojny i w czerni
Metras devyniasdešimt keturi Rūtai V. objektyviai pažiūrėti į kiekvieną detalę kiekvieną centimetrą: septyniasdešimt centimetrų subjektyvumo penkiasdešimt nepilno sudėjimo arogancijos trisdešimt mažėjančia tvarka melo dvidešimt trys centimetrai gimdytojų genų (kūno deformacijos) septyniolika sunaudota poezijai keturi išliekančios tiesos Vienas metras devyniasdešimt keturi (rašant kanceliariškai mirties liudijimą): be manęs Tikriausias objektyvumas yra miręs objektyvumas Metr dziewięćdziesiąt cztery Rūcie V. obiektywnie spojrzeć na każdy detal każdy centymetr: siedemdziesiąt centymetrów subiektywnych pięćdziesiąt arogancji niedoskonałej budowy trzydzieści malejąco kłamstwa dwadzieścia trzy centymetry genów rodzicielskich (cielesnej deformacji) siedemnaście wykorzystane w celach poetyckich cztery ocalałej prawdy Jeden metr dziewięćdziesiąt cztery (przy spisywaniu urzędowego aktu zgonu): beze mnie Najprawdziwszy obiektywizm to martwy obiektywizm ----------------------------------------------------------------------------------------------------------------. *** senyvo amžiaus moteris nešėsi skalbinius prie upės skalbiant pursluose taškėsi jos nukarusios krūtys tarp rankų praplaukė išsigandusi žuvelė lygiai kaip jos
gyvenimas *** kobieta w podeszłym wieku zaniosła pranie nad rzekę gdy prała w mydlinach pluskały się jej obwisłe piersi między dłońmi przemknęła wystraszona rybka dokładnie tak jak jej życie Vyšnių sodas buvo žydėjo nužydėjo netilpo galvoje kur dingo mėnulio šviesoje turbūt įtakos turėjo lietuvių kalba būtasis kartinis laikas Wiśniowy sad był kwitł przekwitł w głowie się nie mieścił gdzie on przepadł w tym księżyca świetle zapewne
wpływ na to miał litewski język czas przeszły dokonany