Na temat Fanclubu-u czyta się i daje się słyszeć różne opinie. Wśród pozytywnych są też negatywne, nieprawdziwe, a nawet krzywdzące. Sądzę, że te ostanie wynikają przede wszystkim z braku rzetelnej informacji na temat założeń, celów działania i dokonań tego klubu; po prostu z niewiedzy. Wychodząc naprzeciw tym potrzebom, postanowiłem przybliżyć Czytelnikom-Internautom tę wiedzę. Rozmowę przeprowadziłem z inicjatorem tego przedsięwzięcia a zarazem prezesem Fanclubu panem Waldemarem Pypłaczem. Deklaracja programowa FANCLUBU Piotr Patas: Panie Prezesie, Skąd ta idea? Jaki jest cel powstania Fanclubu?, wszak organizacji zrzeszających hodowców owczarka niemieckiego jest już w Polsce sporo. Waldemar Pypłacz: Przed wejściem w życie Ustawy o ochronie zwierząt w terenie było wiele hodowli niezrzeszonych, gdzie rodziły się psy bez rodowodów. Hodowle te w wielu przypadkach dysponowały wprawdzie dobrym materiałem hodowlanym, osobnikami z udokumentowanym pochodzeniem (z rodowodami), ale ponieważ nie było popytu na droższe psy z rodowodami, hodowcy sprzedawali tańsze psy bez rodowodów. Klienta zaś z reguły nie interesował rodowód, lecz piękny pies. Hodowca miał więc uproszone zadanie. Nie musiał zabiegać o przeglądy hodowlane, o uprawnienia hodowlane dla swoich suk i psów, nie musiał jeździć z nimi prezentować ich na wystawach. Dlatego można było kupić psa bez rodowodu, np. za 500 zł, zamiast wydawać 1000 zł na psa z rodowodem. Kres temu położyła Ustawa o ochronie zwierząt. Zgodnie z jej zapisami, obecnie nie można już hodować psów bez rodowodów, a przede wszystkim wszystkie psy powinny być zidentyfikowane, oznakowane, przyporządkowane swoim właścicielom. Każdy pies powinien mieć swój dokument; swego rodzaju dowód tożsamości. I tu rysuje się pierwszy cel powstania Fanclubu. Chcieliśmy ratować te psy, które urodziły się w niezrzeszonych hodowlach, często po ładnych psach rodowodowych, ale były dotąd sprzedawane bez rodowodów, bo takie były czasy, bo dotąd nie było tych wymogów. Chcieliśmy również wyjść naprzeciw tym hodowcom, którzy dotąd nie byli zrzeszeni w żadnej organizacji kynologicznej, którzy byli poza związkiem i poza klubami. Oni nagle znaleźli się w potrzasku. Nie wiedzieli co dalej począć, co zrobić ze swymi zwierzętami. W zasadzie wedle zapisów Ustawy nie mieli możliwości hodować już psów. Powstał więc dylemat co z tymi psami zrobić? Utrzymywać 20-30 psów, które codziennie trzeba karmić; nie mając możliwości chowania po nich potomstwa? Wszak Ustawa stanowi, że psów bez rodowodów sprzedawać nie wolno. W zasadzie trzeba by te psy uśpić, albo wyrzucić w pole. A to byłoby skrajnie nierozsądne, a przede wszystkim niehumanitarne. Fanclub stworzył więc możliwość zrzeszenia się tym hodowcom i prowadzenia w ramach klubu racjonalnej hodowli.
P.P.: A co z psami? W.P.: Fanclub zgodnie z wymogiem tejże Ustawy wszystkie te psy rejestruje; zarówno te z rodowodami, jak i bez rodowodów. Wyręcza w ten sposób służby gmin, które Ustawa do tego zobowiązuje. Fanclub te psy identyfikuje, rejestruje, zaopatruje w tatuaże i dokumenty tożsamości. Dotyczy to rzecz jasna psów rasy owczarek niemiecki. P.P.: A co z psami innych ras? wszak mamy ich w Polsce sporo. W.P.: I tu mam sugestię do miłośników i hodowców innych ras, by zechcieli uczynić to samo, co my. Wówczas będziemy mieli w kraju większość psów zidentyfikowanych, zarejestrowanych, oznakowanych i przyporządkowanych do właścicieli. Wówczas każdy posiadacz psa będzie czuł się odpowiedzialny za swego pupila. Będzie znacznie mniej bezpańskich zwierząt. P.P.: Fanclub ma siedzibę w Mysłowicach. Stwarza hodowcom z Górnego Śląska możliwość zrzeszania się w klubie w bliskości ich miejsca zamieszkania. W.P.: Jakkolwiek są w naszym klubie również hodowcy spoza tego regionu, to jednak dla większości jest to bardzo istotne. Wrocław, Sieradz, Warszawa, Witkowo, Inowrocław, gdzie mają swe siedziby inne kluby to miejscowości bardzo odległe. Nasi hodowcy musieliby pokonywać znaczne odległości, żeby uczestniczyć w zebraniach, dowozić psy i szczenięta na przeglądy, na wystawy. To wszystko jest kłopotliwe, czasochłonne i związane z kosztami. Słyszałem wiele zachęt, by stworzyć klub tu na miejscu, by nie trzeba było daleko jeździć. I stało się! P.P.: Od siebie dodam, że powstanie klubu daje hodowcom możliwość spotykania się, wymiany doświadczeń, nauki racjonalnej hodowli, porównywania swoich osiągnięć, wymiany materiału hodowlanego, czy też dostępu do reproduktorów. W.P.: To bardzo ważne. Bez tego nie ma rozwoju. P.P.: Z ust osób krytycznie nastawionych, członków innych klubów, czy związków słyszy się zarzuty, że w Fanclubie wydaje się rodowody psom bez udokumentowanego pochodzenia, psom bez rodowodów. Inaczej; z pospolitych burków z dnia na dzień robi się psy rodowodowe. W.P.: Chcę zdecydowanie temu zaprzeczyć. To jest nieprawda. To byłby absurd. To byłoby nadużycie. Psom bez rodowodu o cechach owczarka niemieckiego wydajemy jedynie tzw. kartę zerową, która służy do identyfikacji psa. Jest to jego dokument tożsamości. Jest na niej numer rejestracyjny, tożsamy z numerem tatuażu w uchu lub z wszczepionym czipem. Stosujemy obydwa te sposoby identyfikacji. Są na niej również dane właściciela psa z adresem i telefonem. Chcę wyraźnie podkreślić, iż tzw. karta zerowa nie jest rodowodem psa. P.P.: Co jeszcze Fanclub oferuje swoim członkom?
W.P.: Umożliwia hodowcom z rejonu Górnego Śląska (ale nie tylko) zrzeszanie się. Hodowanie psów zgodnie z zasadami nowoczesnej hodowli, uczestniczenie w wystawach, doskonalenie tej rasy przez świadomą pracę hodowlaną, jak również legalną sprzedaż piesków; przede wszystkim dla tych, dla których jest to główne źródło dochodu (bo takie osoby też są w naszym gronie), także dla emerytów i rencistów. Dla wielu jest to wyłącznie hobby. Chodzi też o to, by hodowcy z tego rejonu mieli klub blisko, w zasięgi ręki, by nie było konieczności odbywania dalekich podróży, czy to na odbiór miotu, przeglądy hodowlane, czy na wystawy. P.P.: Kto może zostać członkiem Fanclubu? W.P.: Członkiem Fanclubu może zostać każda osoba będąca miłośnikiem rasy owczarek niemiecki i posiadająca co najmniej jedno zwierzę (psa lub sukę) tej rasy. Osoba ta powinna złożyć deklarację z oświadczeniem, iż chce zostać członkiem klubu, że będzie przestrzegać postanowień regulaminu i opłaci składkę członkowską. P.P.: Czy członkiem klubu może zostać osoba, która nie posiada psów z rodowodami? W.P.: Owszem, taka osoba może zostać członkiem Fanclubu, aczkolwiek zaleca się, by z czasem (docelowo) hodowca wprowadził do swej hodowli psy z rodowodami. Zauważyłem, że członkowie klubu mają aspiracje rozwoju i doskonalenia materiału hodowlanego i sami, od siebie sprowadzają zwierzęta z rodowodami. P.P.: Jakim kryteriom muszą odpowiadać te psy bez rodowodów, by mogły zostać zarejestrowane w klubie? W.P.: Decydująca jest ocena, czy to zwierzę (pies, czy suka) ma cechy owczarka niemieckiego. Oceny dokonuje się komisyjnie. Mamy wzorzec tej rasy, na którym się opieramy. Każde zwierzę porównujemy z tym wzorcem. Wzorzec opisuje określone cechy i parametry, m.in.: eksterier, włos, barwę, anatomię, wysokość w kłębie, oko, ułożenie ucha, ogon, łopatki, zgryz, a u psa jądra. Owczarek niemiecki jest psem obronnym, dlatego ocenia się także cechy psychiczne osobnika. Zwierzę (pies, czy suka) nie może być bojaźliwe. To są cechy, które kwalifikują kandydata do tej rasy. Jeśli komisja stwierdzi, iż osobnik (pies lub suka) ma cechy odpowiadające temu wzorcowi lub bardzo zbliżone do niego, klub wystawia mu tzw. kartę zerową. Zwierzę otrzymuje też tatuaż lub czip. P.P.: Czy tzw. karta zerowa to twór Fanclubu? W.P.: Bynajmniej nie. Związek Kynologiczny w Polsce ma w swym regulaminie prawo wystawiania karty zerowej dla wyjątkowych, wybitnych zwierząt nie posiadających udokumentowanego pochodzenia, aczkolwiek o ile wiem nie nadużywa się tej procedury. Na marginesie dodam, iż kiedyś, przed laty nasi przodko-
wie zaczynali pracę hodowlaną nad owczarkiem właśnie od kart zerowych. Trudno byłoby zaczynać inaczej, gdy nie znano przodków, protoplastów tej rasy. Postępowanie ze zwierzętami, które nie posiadają rodowodu, a znani są ich przodkowie P.P.: Czy można upewnić się co do pochodzenia zwierzęcia w oparciu o badanie DNA samego zwierzaka i jego rodziców? W.P.: Takiemu zwierzęciu można wydać rodowód, jeśli rodzice mają rodowody. Można też wydać rodowód w oparciu o rodowody rodziców i pisemne oświadczenie właściciela takiego psa potwierdzone pisemnym oświadczeniem hodowcy, który tego zwierzaka wyhodował. Powinno mieć ono taką formę. Suczka A urodziła się w mojej hodowli. Jej ojcem jest pies X, a matką suka Y. Data i podpis hodowcy. Niemniej jednak, gdyby później pojawiły się jakiekolwiek wątpliwości co do pochodzenia takiego zwierzęcia, należałoby je rozwiać w oparciu o badanie DNA. P.P.: A jeśli rodzice nie posiadają rodowodów, a badanie DNA wskazuje że np. suczka A jest potomkiem pary: samca X i samicy Y?
W.P.: Wtedy suczce A wydajemy tylko metryczkę, ponieważ znamy tylko matkę i ojca. To zamyka sprawę. Metryczka jest dokumentem pośrednim między kartą zerową, a rodowodem. P.P.: Spróbuję podsumować. Kartę zerową otrzymują zwierzęta (psy i suki), których nie znamy żadnych przodków. Metryczki wystawiamy zwierzętom, których znamy pierwsze pokolenie przodków ojca i matkę (one rzecz jasna nie posiadają rodowodów). Natomiast w rodowody zaopatrujemy zwierzęta, które wywodzą się z rodziców posiadających rodowody. P.P.: Panie Prezesie, czy Fanclub honoruje rodowody i uprawnienia hodowlane psów i suk wydawane przez inne związki i kluby? Wielu członków Fanclubu posiada już takie psy lub nabywa je z hodowli zrzeszonych w innych organizacjach. Co z nimi? W.P.: Fanclub honoruje tego rodzaju rodowody, ponieważ są to oficjalne dokumenty sygnowane podpisami i pieczęciami innych stowarzyszeń. Ktoś kiedyś stwierdził pochodzenie tego zwierzęcia, ocenił je wedle przyjętych kryteriów i dlatego Fanclub to respektuje. Byłoby śmieszne, gdybyśmy uznawali dokumenty wydawane wyłącznie przez nasz klub. Innymi słowy, przyjmujemy do Fanclubu wszystkich, z każdym rodowodem i z każdym dokumentem.
P.P.: Dlaczego Pana zdaniem nie wszystkie kluby, czy związki respektują wzajemnie swoje dokumenty? Spotkałem się z tym, że gdy zgłosiłem zamiar pokrycia suki reproduktorem z KHRON-u, właściciel samca spytał mnie o to, członkiem jakiego klubu jestem i w jakim klubie (związku) zarejestrowana jest suka. Gdy powiedziałem, że jestem członkiem Fanclubu odmówił krycia, uzasadniając to spodziewanymi nieprzyjemnościami ze strony zarządu KHRON-u. Czy zarząd Fanclubu ma podobne nastawienie i też zabroni kryć suki z innych klubów reproduktorami Fanclubu? Czy zarząd klubu będzie miał coś przeciwko? W.P.: W Fanclubie mamy do tej sprawy inne podejście. Żyjemy przecież już w innych uwarunkowaniach. Czasy, kiedy powszechne były zakazy typu: nie da się, nie wolno, nie można (bez uzasadnienia) na szczęście minęły. Zezwalamy zarówno na krycie naszych suk hodowlanych reproduktorami z innych klubów, jak i pozwalamy kryć suki z innych klubów naszymi reproduktorami. Rodowód strona 4 Rodowód strona 1 P.P.: Jakich argumentów używają inne kluby, nie dopuszczając do wzajemnego uznawania sobie dokumentów hodowlanych (rodowodów i uprawnień hodowlanych) i wykorzystywania swoich reproduktorów?
W.P.: Najczęściej podnoszony jest argument, iż Fanclub nie jest zarejestrowany w KRS-ie (w Krajowym Rejestrze Sądowym), lecz działa na zasadach PKD (to jest Polska Klasyfikacja Działalności, która od 1 stycznia 2010 roku jest umownie przyjętym, hierarchicznie usystematyzowanym podziałem zbioru rodzajów działalności społeczno-gospodarczej, jakie realizują różne podmioty gospodarcze). Uważam, że nie ma to żadnego znaczenia, jakiego rodzaju urząd, czy instytucja państwowa rejestruje klub (czy stowarzyszenie). Ważne są jedynie kryteria i zasady jego działania. Wzajemne nieuznawanie sobie rodowodów, uprawnień hodowlanych, czy też ograniczanie możliwości zapraszania swoich sędziów na wystawy, to nic innego, jak małostkowość i przeżytek starej mentalności z czasów PRL-u. P.P.: A może członkowie zarządów w tych klubach mają wątpliwości, czy kryteria oceny lub kwalifikacji na psy hodowlane w Fanclubie są równie wymagające, ostre, jak w tamtych klubach? Być może inni obawiają się tego, że kryjąc naszymi reproduktorami obniżą jakość potomstwa, bo nasze psy ich zdaniem nie są odpowiedniej klasy, czy nie mają czystego pochodzenia? Rodowód strona 2 Rodowód strona 3 W.P.: Nie wiem, czym kierują się inni dopuszczając do rozrodu swoje psy. Wiem jednak to, że u nas w klubie dbamy o wysoki poziom psów i suk hodowlanych. My też moglibyśmy mieć zastrzeżenia co do realizacji procedur przyznawania upraw-
nień hodowlanych w innych klubach, bo tu i ówdzie słyszy się o różnych, wątpliwych przypadkach. Nie mam bynajmniej zamiaru podważać ich wiarygodności, chcę jednak powiedzieć to, że z racji wieloletniej, dobrej opinii, w niektórych oddziałach procedury mogą być traktowane rutynowo, z przymrużeniem oka na zasadzie: skoro zawsze było dobrze, skoro ma już dokumenty, to się oko przymyka i wydaje się następne. U nas tak nie jest. My jesteśmy na celowniku. Na nasz klub wszyscy patrzą ze zdwojoną ostrością. My staramy się działać uczciwie i rzetelnie. Albo coś jest czarne i wtedy odpada, albo jest białe i wtedy przechodzi. Procedura postępowania wobec zwierząt rodzących się w klubie P.P.: Jakie zwierzęta w Fanclubie są dopuszczane do rozrodu? W.P.: Młode zwierzęta muszą dorosnąć, a gdy dorosną by były dopuszczone do rozrodu muszą przejść przegląd hodowlany, w trakcie którego porównuje się zwierzę z wzorcem owczarka niemieckiego, a w tym przede wszystkim: eksterier, włos, barwę, anatomię, wysokość w kłębie, oko, ułożenie ucha, ogon, łopatki, zgryz, a u psa jądra. Ocenia się także cechy psychiczne osobnika. Zwierzę (piec, czy suka) nie może być bojaźliwe. Zwierzęta te muszą też zaliczyć dwie wystawy z oceną doskonałą, bądź bardzo dobrą. Chcielibyśmy, żeby zwierzę takie posiadało również wyszkolenie PT (pies towarzysz, czyli posłuszeństwo), a najważniejszym wymogiem jest jego prawidłowy stan stawów biodrowych potwierdzony badaniem rentgenowskim. Nie chcemy dopuszczać do rozrodu psów w jakimś stopniu kalekich, które mają wady anatomiczne, bo one mogą być dziedziczone. Wiem o tym, że w niektórych klubach nadal nie respektują tego wymagania. P.P.: Jakie cechy dyskwalifikują zwierzę pod kątem przydatności do rozrodu? W.P.: Nieprawidłowy stan stawów biodrowych; czyli tzw. dysplazja, nieprawidłowy zgryz, braki w uzębieniu, brak jądra (u samca), słaba, niepewna psychika. Reasumując, zwierzę (pies, czy suka) nie posiadające rodowodu, a wykazujące wszystkie cechy charakterystyczne dla wzorca owczarka niemieckiego może być w Fanclubie dopuszczone do rozrodu. Natomiast dyskwalifikuje go dysplazja. Dodam, że identyczne wymagania stawiamy hodowcom zwierząt (psom i sukom) posiadającym kartę zerową Fanclubu ubiegającym się o uprawnienia hodowlane dla swoich pupili. P.P.: Jaka jest w Fanclubie procedura związana z kryciem suki hodowlanej? Jakie są wymagania w stosunku do partnera? W.P.: Hodowca powinien zgłosić w Fanclubie zamiar pokrycia suki, przedstawić jej rodowód i uprawnienia hodowlane. Hodowca powinien również wskazać wybranego reproduktora, przedstawiając również jego rodowód i uprawnienia hodowlane. Nie można kryć suki psem, który nie posiada uprawnień reproduktora. Jeśliby do tego doszło, miot potomstwa nie zostanie odebrany, nie otrzyma od żadnych doku-
mentów. Ale reproduktor może mieć uprawnienia hodowlane z innego klubu. Właściciel suki hodowlanej udaje się z suką do tego reproduktora. Tam dochodzi do krycia. Właściciel reproduktora wystawia kartę krycia, na której jest jego oświadczenie poświadczone podpisem, iż ten pies pokrył tę sukę w tym dniu. Kartę krycia właściciel suki dostarcza do klubu. P.P.: Czy jest wymagana większa ilość kryć, czy wystarczy jedno?? W.P.: Ja doradzam jeżeli jest taka możliwość żeby doszło do trzech kryć, co dwa dni. To jest najpewniejsze. Aczkolwiek wiemy z praktyki, że w wielu przypadkach wystarczy jednej kontakt. P.P.: A kwestia wynagrodzenia właściciela reproduktora za krycie? W.P.: To jest uzgodnione w pisemnej umowie między właścicielem suki i psa. Zwykle jest to ustalona kwota, albo odchowany szczeniak. P.P.: Szczenięta się urodziły. Co czyni dalej hodowca? W.P.: Hodowca powinien powiadomić o tym klub, podając datę urodzin i liczebność miotu. Po 5-6 tygodniach z zarządem klubu ustalić termin odbioru miotu. Komisja udaje się do hodowcy, dokonuje przeglądu miotu, rejestruje szczeniaki, tatuuje się je i wydaje się im stosowne dokumenty; rodowody lub metryczki. P.P.: Na czym polega odbiór miotu? Co jest przedmiotem badania i oceny? Na co zwraca się wtedy uwagę? W.P.: Czy szczeniaki noszą znamiona i cechy rodziców, czy są do nich podobni? Czy też nie doszło do krycia niepożądanego, przypadkowego, mimo krycia reproduktorem. To pokaże eksterier, widoczny od razu. Gdyby do tego doszło, taki miot dyskwalifikuje się. Takim szczeniakom nie można wystawić rodowodów. Każdemu szczeniakowi sprawdza się również zgryz. Ocenia się jego kondycję, sprawdza się, czy szczeniaki nie są zaniedbane, wychudzone, czy nie są zapchlone, czy nie mają przepukliny, itp. P.P.: Czy w sytuacjach skrajnych niektóre szczeniaki się odrzuca? W.P.: Tak, czasami urodzi się szczeniak z wadami fizycznymi. Czasem odbiega całkowicie od wzorca. P.P.: A szczeniak malutki, najmniejszy z miotu? W.P.: Nie odrzucamy go, ponieważ jak pokazuje praktyka szczeniak nawet znacznie mniejszy od rodzeństwa, później może dorosnąć do niego. Być może urodził się najmniejszy i dlatego nie potrafił dopchać się do sutków matki, ale po pewnym czasie samodzielnego pobierania pokarmu dorówna rodzeństwu.
Kwalifikacja do rozrodu psów i suk P.P.: Hodowca wybrał z miotu osobnika rokującego nadzieję do dalszej hodowli. Co ma czynić, by doprowadzić go do uprawnień? W.P.: Gdy zwierzę osiągnie wiek 12-15 miesięcy, trzeba je poddać badaniom w kierunku dysplazji stawów biodrowych. Zwierzę rzecz jasna musi też przejść przegląd hodowlany. Dysplazja, zaliczone dwie wystawy z oceną doskonałą lub bardzo dobrą, przyznaną przez dwóch sędziów to warunki uzyskania uprawnień. P.P.: Jaka jest gradacja ocen na wystawach? W.P.: Najwyższa ocena doskonała, potem postępują kolejno: ocena bardzo dobra, dobra, dostateczna. Nie spotkałem się dotąd z oceną niedostateczną. P.P.: A jak ocenia się młode zwierzęta? W.P.: Młodym zwierzętom do klasy juniorów włącznie nie przyznaje się nigdy oceny doskonałej, a co najwyżej ocenę bardzo dobrą. Są one jeszcze w fazie rozwoju i w przyszłości mogą być jeszcze piękniejsze. P.P.: Wspomniał Pan o wystawach. To miejsce, to okazja, gdzie hodowcy mogą zaprezentować swoje zwierzęta, pochwalić się swoimi osiągnięciami w hodowli, popatrzeć na nie na tle innych zwierząt. To wreszcie platforma, ring, na którym kandydatki (suki) i kandydaci (psy, samce) zdobywają oceny do uprawnień hodowlanych. Ile w tym roku Fanclub planuje wystaw? W.P.: Planujemy jak co roku 5, 6 wystaw. Ile wyjdzie? zobaczymy. To kwestia środków i chętnych do pracy, do pomocy w ich zorganizowaniu. Trzeba wydatkować z góry kilka tysięcy złotych, poczynić starania o sędziów, opracować i wydać katalogi, itd. P.P.: Kiedy będzie najbliższa wystawa? W.P.: Planowaliśmy zorganizować ją pod koniec lipca, ale wszystko wskazuje na to, że raczej będzie to początek sierpnia. P.P.: Jakie najstarsze zwierzęta dopuszcza się do rozrodu? Jaka jest górna granica wieku psa, czy suki dopuszczonych do rozrodu? W.P.: Pies reproduktor może kryć suki dożywotnio. Tak jest m.in. w Związku Kynologicznym. My akceptujemy tę zasadę. Natomiast suki hodowlane były wykorzystywane w rozrodzie do ósmego roku życia. Gdy suka była w dobrej kondycji, była pełna wigoru i energii i brała udział w wystawach licencję hodowlaną przedłużano jej o rok. Natomiast w Niemczech suki mogą rodzić dożywotnio. Skoro zajdzie w ciążę, potrafi rodzić i odchować szczenięta, to znak, że jej kondycja jest zadawalająca. O jej przydatności do rozrodu decyduje więc natura. P.P.: Czy zgadzamy się z tym?
W.P.: Ja obstaję przy tym, jak jest w ZKwP. Suka może rodzić do ósmego roku życia lub w wyjątkowych przypadkach, gdy jest w dobrej kondycji do 9 lat. P.P.: Częstotliwość dopuszczania suk do rozrodu. Jak często suka może rodzić? W.P.: Wskazane byłoby, by suka rodziła tylko raz w roku. To znaczy, by była kryta co drugą cieczkę. To moim zdaniem byłoby optymalne. To nie nadwyręży organizmu zwierzęcia, a szczeniaki będą dorodniejsze. W naturze u wilków jest wprawdzie inaczej, bo suki bywają kryte po każdej cieczce. My hodowcy mamy jednak obawy, że organizm zwierzęcia wcześniej się wyczerpie. Niemieccy hodowcy kryją suki dwa razy z rzędu, po czym jedną cieczkę mijają, pozwalając suce wypocząć i zregenerować się. My to przejęliśmy. Uważam, że jest to właściwe. Więcej od rodzącej suki nie powinniśmy wymagać. Krycie przy każdej rui nadmiernie eksploatuję sukę, nie wspominając już o tym, że nie mogłaby ona uczestniczyć w ogóle w wystawach. P.P.: W jakim wieku można pierwszy raz pokryć młodą sukę hodowlaną? W.P.: Suczka powinna mieć co najmniej 18 miesięcy, powinna być w wieku co najmniej 1,5 roku. Wcześniejsze macierzyństwo może się niekorzystnie odbić na jej rozwoju. Praktycznie wypada to w okresie, gdy ma trzecią cieczkę. P.P.: Fanclub zasłynął z tego, że od czasu do czasu organizuje dla swych członków pikniki. Jaki jest cel tych spotkań? W.P.: Nasze pikniki mają zgoła inny charakter niż wystawy. Panuje na nich zupełnie inna atmosfera. Wystawom towarzyszy swego rodzaju stres, m.in. dlatego, że właściciel pieska stara się jak najlepiej go zaprezentować, a nie zawsze się to udaje. Jego pan niepokoi się o to, jak jego pupil wypadnie, jak zostanie oceniony na tle konkurentów. Wystawa jest swego rodzaju rywalizacją. Na pikniku jest inaczej. Wprawdzie tu też pokazuje się psy, które ocenia sędzia, bądź wieloletni hodowca z doświadczeniem, ale na pikniku nie ma rywalizacji, nie ma współzawodnictwa, nie ma lokat, nie ma więc stresu i niepokoju. Jest luz. W trakcie prezentacji pieska, jego hodowca ma okazję zobaczyć swego pupila na tle innych zwierząt. Spojrzeć na niego bardziej obiektywnie, może nawet krytycznie. Właściciel na pokazie usłyszy z ust oceniającego o zaletach i wadach pupila, o jego rokowaniach na przyszłość, itp. Dla pieska piknik jest doświadczeniem i okazją (częstokroć pierwszą), by obyć się z ludźmi i ze swymi pobratymcami. Hodowcy z niewielkim doświadczeniem na pikniku mają też okazję nauczyć się prowadzić psa na ringu. Umiejętność ta wbrew pozorom jest bardzo ważna, ponieważ od niej w znacznym stopniu zależy lokata uzyskana przez psa. P.P.: A po pokazie? W.P.: Po pokazie jest biesiada. Są kiełbaski, ciastka, kawa czasem też muzyka i tańce.
P.P.: Panie Prezesie, uważam, że w tej rozmowie sformułował Pan dostatecznie jasno idee powstania Fanclubu, jego zasady działania, jak również zamierzenia przyszłościowe. Mam nadzieję, że rozwiał Pan również wątpliwości sceptyków w kwestiach najczęściej słyszanych zarzutów wobec klubu. Uprzejmie dziękuję Panu za rozmowę. Z prezesem Fanclubu panem Waldemarem Pypłaczem rozmawiał: Piotr Patas Mysłowice, dnia 12 lipca 2013 roku