PLAN ODNOWY MIEJSCOWOŚCI SOŁECTWO KONARZEWO NA LATA 2012-2019

Załącznik do Uchwały Nr... Rady Gminy Dopiewo z dnia...r. PLAN ODNOWY MIEJSCOWOŚCI SOŁECTWO KONARZEWO NA LATA 2012-2019 2012

TWÓRCY PLANU ODNOWY MIEJSCOWOŚCI DLA SOŁECTWA KONARZEWO - Paulina Trybuś-Ludwiczak - Lidia Łopatka - Henryk Kapciński - Stanisław Niedziela - Paweł Jazy - Martyna Michor - Elżbieta Śmiglak - Beata Śmiglak oraz mieszkańcy sołectwa Konarzewo 2

SPIS TREŚCI WPROWADZENIE...4 CHARAKTERYSTYKA MIEJSCOWOŚCI SOŁECTWO KONARZEWO...5 Położenie miejscowości, przynależność administracyjna, powierzchnia, liczba ludności....5 Wykres nr 1. Analiza ilościowa mieszkańców według płci w %....6 Tabela nr 1. Struktura wieku mieszkańców miejscowości Konarzewo (zamieszkanie stałe). 6 Historia miejscowości...7 Inwentaryzacja zasobów służących odnowie miejscowości...11 Zasoby przyrodnicze...11 Dziedzictwo kulturowe...11 Dom Kultury...12 Infrastruktura społeczna...13 Infrastruktura techniczna...13 Rolnictwo i gospodarka...14 Tabela nr 2. Struktura użytków rolnych w sołectwie Konarzewo...14 Wykres nr 2. Procentowy udział w strukturze użytków rolnych....15 Tabela nr 3. Powierzchnia klaso-użytków dla gruntów ornych...16 Wykres nr 3. Procentowy udział klaso-użytków gruntów ornych....16 Kapitał społeczny i ludzki...17 DIAGNOZA SYTUACJI AKTUALNEJ MIEJSCOWOŚCI...21 Zajęcia sportowe w klubie sportowym. Zajęcia pozalekcyjne w Szkole Podstawowej oraz GOSiR w Dopiewie. Festyny sportowo - rekreacyjne, kółka zainteresowań przy Gminnej Bibliotece w Dopiewie. Zajęcia i spotkania w Świetlicy socjoterapeutycznej połączonej ze świetlicą wiejską....22 ANALIZA SWOT...22 Analiza mocnych i słabych stron sołectwa....22 Szanse i zagrożenia....23 WIZJA ROZWOJU MIEJSCOWOŚCI...25 OPIS PLANOWANYCH ZADAŃ INWESTYCYJNYCH I PRZEDSIĘWZIĘĆ AKTYWIZUJĄCYCH SPOŁECZNOSĆ LOKALNĄ....26 PLANOWANY HARMONOGRAM ZADAŃ...28 ZAKOŃCZENIE...29 3

WPROWADZENIE Plan Odnowy Miejscowości jest dokumentem strategicznym określającym rozwój wsi w sferze społeczno - gospodarczej na lata 2012-2019. Plan został opracowany w celu stworzenia całościowej wizji rozwoju miejscowości, uwzględniającej czynniki zewnętrzne i wewnętrzne wpływające na możliwość realizacji planowanych działań oraz umożliwienia pozyskania środków zewnętrznych na realizację zadań. Plan Odnowy Miejscowości przygotowany został wspólnie z mieszkańcami Sołectwa, tak by realizowane zadania odpowiadały rzeczywistym potrzebom mieszkańców i mogły w pełni wykorzystać istniejący potencjał i szanse rozwoju miejscowości. Zadania ujęte w Planie Odnowy Miejscowości wpisują się w założenia Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich 2012-2019, szczególnie w cele zawarte w Osi priorytetowej 3, działaniu Odnowa i rozwój wsi. Plan może stanowić również dokument pomocniczy przy aplikowaniu o środki finansowe z innych źródeł. W poniższym planie odnowy miejscowości w rozdziale 7 dotyczącym Opisu planowanych zadań inwestycyjnych i przedsięwzięć aktywizujących społeczność lokalną nie zostały wskazane do realizacji zdania inwestycyjne w zakresie budowy sieci kanalizacji sanitarnej, budowy dróg i chodników oraz obiektów oświatowych. Powyższe zadania zostaną objęte odrębnym Planem Przedsięwzięć Inwestycyjnych na lata 2012-2014. 4

CHARAKTERYSTYKA MIEJSCOWOŚCI SOŁECTWO KONARZEWO Położenie miejscowości, przynależność administracyjna, powierzchnia, liczba ludności. Gmina Dopiewo jest gminą wiejską, która leży po zachodniej stronie miasta Poznań w jego bezpośrednim sąsiedztwie. Do pozostałych gmin, graniczących z gminą Dopiewo, należą: Tarnowo Podgórne od północy, Stęszew od południa, Buk od zachodu, Komorniki od południowego - wschodu. Siedziba władz Gminy znajduje się w miejscowości Dopiewo. Gmina Dopiewo jest jedną z 226 gmin województwa wielkopolskiego, jedną ze 118 gmin wiejskich tego województwa oraz jedną z 17 gmin, stanowiących powiat ziemski poznański. Gminę tworzy 20 miejscowości i osad, w tym 11 wsi sołeckich: Dąbrowa, Dąbrówka, Dopiewo, Dopiewiec, Gołuski, Konarzewo, Palędzie, Skórzewo, Trzcielin, Więckowice, Zakrzewo. Sołectwo Konarzewo składa się z dwóch miejscowości: Konarzewo, Glinki. Sołectwo zlokalizowane jest w południowo wschodniej części Gminy Dopiewo. Wieś Konarzewo położona jest na skraju Wielkopolskiego Parku Narodowego. Podział Gminy na sołectwa obrazuje Rysunek 1. Obrazek nr 1. Mapa Gminy Dopiewo podział na sołectwa. 5

Na dzień 30 kwietnia 2012 r. sołectwo Konarzewo zamieszkiwały łącznie 1634 osoby (zamieszkanie stałe + tymczasowe), w tym: 808 kobiet oraz 826 mężczyzn. Wykres nr 1. Analiza ilościowa mieszkańców według płci w %. Analiza ilościowa mieszkańców wg płci w % Kobiety: 808 49,45% Mężczyźni: 826 50,55% mężczyźni kobiety Struktura wieku według roku urodzenia w miejscowości Konarzewo wg danych na dzień 30 kwietnia 2012 r. zobrazowana została ilościowo w Tabeli nr 1. Tabela nr 1. Struktura wieku mieszkańców miejscowości Konarzewo (zamieszkanie stałe). Lp. Wiek mieszkańców Liczba mieszkańców 1 do 6 lat 125 2 od 7-18 lat 230 3 od 19-30 lat 285 4 od 31-40 lat 282 5 od 41-50 lat 200 6 od 51-60 lat 216 7 powyżej 61 lat 263 RAZEM 1601 6

HISTORIA MIEJSCOWOŚCI Konarzewo trzecie co do wielkości sołectwo w Gminie Dopiewo z liczbą mieszkańców sięgającą obecnie ponad półtora tysiąca, posiada bardzo bogatą przeszłość. Znaczenie Konarzewa jest w tej chwili dużo mniejsze niż bywało w przeszłości. Historia jednak kołem się toczy, a więc można mieć nadzieję, że lata świetności powrócą. Konarzewo - wieś położona na skraju Wielkopolskiego Parku Narodowego była kiedyś przedzielona rzeką. Pozostałością po korycie starej rzeki jest dolina i dwa rynnowe jeziorka: Konarzewskie i Chomęckie. Nazwa wsi pochodzi przypuszczalnie od wyrazu koniarz lub koniuch. Byli to osadnicy, którzy utrzymywali i dozorowali konie stadniny książęcej albo biskupiej. Przez Konarzewo przebiegał historyczny trakt królewski z Poznania do Buku i tu znajdowała się stacja zaprzęgów konnych. Pierwsze pisane źródła wymieniają Konarzewo już w 1386 roku. Pierwszą opisaną dziedziczką była znana tylko z imienia pani Hanka. Konarzewo było wtedy podzielone na dwie części: na Konarzewo zwane Maior Konarzewo" i Konarzewko zwane Minus Konarzewo". Pierwsze należało do rodu Porajów, drugie do rodu Drogosławów z Dąbrowy i Palędzia. Obydwa były więc własnością szlachecką. Powstanie parafii konarzewskiej ma niewątpliwie związek z wybudowaniem na tym terenie kościoła. Kościół parafialny przypuszczalnie został założony w XII wieku, a pierwsze wzmianki o nim pochodzą z 1370 roku. Był to kościół pod wezwaniem św. Marcina i św. Piotra w Okowach. Pod tym samym wezwaniem był sąsiedni kościół w Skórzewie, również św. Marcina. Skórzewo było starą siedzibą rodu Drogosławów, podobnie jak Konarzewko. Przypuszczalnie byli oni fundatorami kościoła parafialnego w Konarzewku i nadali mu ten sam tytuł co kościołowi w Skórzewie. Po pierwszej właścicielce Konarzewa wspomnianej pani Hance z Porajów, odziedziczyła rodzina Owieczków wywodząca się z tego rodu: w latach 1388-1403 Mikołaj Owieczka (Konarzewski), później Wojciech Żbik (syn Hanki) (1404-1424) oraz Wojciech Owieczka (1415-1424) i jego syn Tomasz (1423-1438). W tym czasie Konarzewo musiało być podzielone na więcej działów, gdyż jako jego właściciel figurował również Wojciech Tatarzyn. W dokumentach odnotowani są jeszcze Jan Mleczko z Konarzewa oraz bracia Piotr i Wojciech z Konarzewa. Jako ostatni właściciele z tego rodu wspomniani zostali w 1537 roku Andrzej Konarzewski i jego żona Dorota, która od męża dostała wieś w dożywocie i przebywała tam do 1580 roku. Później w dokumentach z najstarszej wizytacji wspomina się o Pawle Ostaszewskim jako dziedzicu Konarzewa i patronie Kościoła. Konarzewo w rękach Ostaszewskich nie pozostało jednak zbyt długo. Od 1644 roku była to własność Radomickich. Materiały źródłowe z 1696 r. mówią o Andrzeju Radomickim, kasztelanie kaliskim i staroście osieckim, który był dziedzicem majętności konarzewskiej. 7

XVIII wiek w Konarzewie, to wiek Radomickich. Generał Maciej Radomicki wyprawiał się stąd na Szwedów. Pobity pod Stęszewem musiał się wycofać, a Konarzewo zajęli wtedy na krótko Szwedzi pod wodzą Meierfelda. Można jednak powiedzieć, że za czasów Radomickich Konarzewo przeżywało swój "złoty wiek". Szczególne zasługi dla wsi położył Andrzej Radomicki. W latach 1689-1699 zbudował piękny pałac w stylu barokowym zwrócony frontem na północ i otoczony murem z barokową bramą. Z jego inicjatywy budynek kościoła został powiększony, zbudowano nową wieżę i zbudowano pod prezbiterium kryptę. Andrzej Radomicki zmarł przed rokiem 1727. Jego ciało złożono w sarkofagu, który do dzisiaj znajduje się w krypcie konarzewskiego kościoła. Po śmierci Andrzeja Radomickiego właścicielem Konarzewa został jego syn Jan Antoni. Zmarł on jednak w 1728 roku i dobrami zarządzała wdowa po nim Dorota Radomicka z Broniszów, która powtórnie wyszła za mąż za Stanisława Jabłonowskiego. W 1738 roku dziedzicem Konarzewa, jak wskazują dokumenty był już Władysław z Szołdr Szołdrski. W 1737 roku odbył się ślub Anny Radomickiej z Augustynem Działyńskim i około 1740 roku Anna z Radomickich została właścicielką konarzewskich dóbr. Po 19-stu latach małżeństwa zmarł jej mąż, a w 1764 roku poślubiła Władysława Gurowskiego - marszałka Wielkiego Księstwa Litewskiego, który hojnie wyposażył i przyozdobił kościół w Konarzewie. W 1808 roku konarzewskie dobra objął syn Anny z Radomickich, Działyńskiej, Górowskiej senator i wojewoda Księstwa Warszawskiego Ksawery Działyński, ożeniony z Justyną z hrabiów Dzieduszyckich Działyńską. Ich synem był Tytus hrabia Działyński. Majątek konarzewski otrzymała jednak córka Anna Paulina Działyńska. Po jej śmierci majątek przeszedł na jej jedynego syna Włodzimierza Dzieduszyckiego sławnego fundatora muzeum we Lwowie. Hrabia w Konarzewie rzadko bywał, więc wyznaczył zarządcę Józefa Stasińskiego jako generalnego pełnomocnika dziedzica. Włodzimierz Dzieduszycki był jednym z najbogatszych panów w Polsce. Miał ziemie w Galicji, Kongresówce i w Wielkim Księstwie. W Wielkopolsce należały do niego oprócz Konarzewa, Podłoziny, Dopiewo, Dopiewiec, Palędzie, Wiry oraz Głuszyca, co razem stanowiło 10 000 mórg ziemi ornej i tyle samo lasów. Po śmierci hrabiego Konarzewo odziedziczyła jego córka Jadwiga- żona księcia Witolda Czartoryskiego z Pełkiń w Małopolsce. W latach 20-tych majątkiem już zarządzał książę Roman Czartoryski i jego żona Teresa. Lata międzywojenne XX wieku to lata, kiedy właścicielem Konarzewa był książę Roman Czartoryski i jego żona Teresa. Z tego związku urodziło się ośmioro dzieci: Elżbieta, Zofia, Wanda, Maria, Anna, Urszula, Michał i Stanisław. Do dzisiaj żyją w Konarzewie osoby, które dobrze znały tę arystokratyczną rodzinę. Przed II wojną światową książe posiadał cały klucz konarzewski, tzn. Konarzewo, Dopiewiec, Dopiewo i Podłoziny. Okupant niemiecki przejął jednak cały majątek i wysiedlił rodzinę Czartoryskich. Później na podstawie dekretu PKWN z dnia 6 września 1944 roku o wykonaniu reformy rolnej majątek przeszedł na własność Skarbu Państwa. Obecnie majątek ten w 8

większości jest administrowany przez Agencję Nieruchomości Rolnych. W XX wieku z Konarzewem splotły się życiorysy trzech wybitnych osobowości. Są to ksiądz Jan Dąbrowa Laskowski i ksiądz Stanisław Hartlieb długoletni proboszczowie parafii konarzewskiej oraz Tadeusz Kościuszko długoletni dyrektor Kombinatu PGR Konarzewo. Tadeusz Kościuszko urodził się w 1916 r. w Szypłowie, powiat Jarocin. Po ukończeniu Szkoły Rolniczej w Lesznie jako praktykant rozpoczął pracę w Zarządzie Dóbr Rolniczych w Czaczu W roku 1939 jako topograf bombardier XVII Pułku Artylerii Lekkiej brał udział w bitwie nad Bzurą, gdzie został ranny i zabrany do niewoli. Od 1 stycznia 1946 roku jeszcze w mundurze wojskowym podjął pracę w majątku Bodzyniewo. Kolejno gospodaruje w Łagiewnikach i Pudliszkach, pełnił funkcje kierownicze w Zjednoczeniu Ostrów i Inspektoracie Ostrów. 1 lutego 1966 roku przybywa do Konarzewa, aby przez ponad 23 lata kierować jednym z pierwszych Kombinatów PGR i pozostać już tutaj na zawsze. Od początku dał się poznać jako dobry administrator, wspaniały rolnik, wyrozumiały przełożony i życzliwy człowiek. Budował szkoły współpracując z Gminą Dopiewo i nie szczędził na to środków z kasy przedsiębiorstwa. Posiadał Medal Komisji Edukacji Narodowej, który bardzo cenił. Akademia Rolnicza szeroko współpracowała z Kombinatem, a młodzież akademicka oraz z Techników Rolniczych korzystała często z rad i doświadczenia swojego opiekuna. Tadeusz Kościuszko dbał również o zabytki kultury. Siedziba Zarządu Kombinatu w pałacu Konarzewskim spowodowała, że budynek przez cały okres powojenny był utrzymywany w dobrej kondycji. Tadeusz Kościuszko zasłużony rolnik, wielki człowiek spoczywa w Konarzewie na parafialnym cmentarzu z widokiem na pola, które tak bardzo kochał. Modne dzisiaj pojęcie mała ojczyzna kojarzy się najczęściej z niewielkim regionem, na którym widzimy las, jezioro lub rzekę, szkoły, kościoły itd. Mało kto uświadamia sobie, że te małe ojczyzny tworzą przede wszystkim ludzie, że jest to ziemia przesiąknięta ich potem, codziennym trudem, bezgranicznym oddaniem, a bywa i własną krwią. Choć ludzie ci przemijają, pozostają ich dzieła, pozostaje pamięć o nich. Taką małą ojczyzną jest piękne życie wielkopolskiego kapłana, konarzewskiego proboszcza ks. JANA DĄBROWA LASKOWSKIEGO ( 1872-1939 ). Jego duszpasterska posługa splotła się z wielkim patriotycznym i narodowym wysiłkiem obrony tego co polskie, obrony przed wynarodowieniem. Co pozwoliło albo nawet nakazywało mu stać się sercem i mózgiem strajku szkolnego we Wrześni? Ksiądz JAN DĄBROWA LASKOWSKI urodził się 22 czerwca 1872 roku w okolicach wielkopolskiego miasta Szamotuły. Święcenia kapłańskie otrzymał 25 lutego 1896 roku. Pierwszym wyzwaniem była funkcja wikariusza w parafii w Wieleniu. Potem była Września, gdzie oprócz funkcji w kościele uczył religii w miejscowej szkole. To tutaj sprzeciwił się nakazowi nauczania w języku niemieckim i wraz z grupą dzieci w dniu 4 marca 1901 roku strajkował w Szkole 9

Podstawowej we Wrześni. Do Konarzewa przybył 15 stycznia 1902 roku. Parafia Konarzewska była w tym czasie bardzo zaniedbana. Przed trzydziestoletnim kapłanem Janem Dąbrową Laskowskim stanęło znów trudne zadanie. Był jednak pełen zapału i nic nie wydawało mu się trudne. To była jego nowa placówka, front walki o polskość, a równocześnie walki z ciemnotą, obojętnością religijną i narodową. Po wielu latach ciężkiej pracy jej owoce zaczęły być w końcu widoczne. Chlubą Konarzewa były liczne stowarzyszenia katolickie zakładane i prowadzone pod okiem księdza Jana. Wśród nich trzeba wymienić: - STOWARZYSZENIE DZIEWCZĄT POLSKICH - KOŁO ROLNICZE - KOŁO WŁOŚCIANEK - STOWARZYSZENIE MŁODYCH POLEK - KATOLICKIE TOWARZYSTWO ROBOTNIKÓW - TEATR MŁODZIEŻOWY - CHÓR KOŚCIELNY - BIBLIOTEKA Ksiądz Jan Dąbrowa Laskowski organizując od nowa lub reaktywując zrzeszenia i organizacje, których praca na terenie parafii osłabła lub wygasła, wkrótce przekonał się, że natrafił na wspaniałych ludzi, na diamenty, które szlifował przekształcając w brylanty. Ksiądz Jan Dąbrowa Laskowski 18 października 1939 roku zmarł nagle i został pochowany na parafialnym cmentarzu w Konarzewie. Na podstawie powszechnie znanych źródeł przybliżmy biografię wybitnego duszpasterza, intelektualisty, proboszcza Konarzewa w latach 1945-1989 księdza kanonika Stanisława Hartlieba urodzonego w Poznaniu 9 kwietnia 1920 roku w parafii Matki Boskiej Bolesnej. Maturę zdał w 1938 roku i zgłosił się do Arcybiskupiego Seminarium Duchownego w Gnieźnie. Wybuch II wojny światowej przerwał mu jednak studia i skazał na tułaczkę. W połowie grudnia 1939 roku został wysiedlony do Częstochowy. Tam uczęszczał na wykłady Tajnego Seminarium Ojców Paulinów. Kończy tam II rok nauki seminaryjnej. W styczniu 1940 r. przenosi się do Seminarium Diecezji Kieleckiej. gdzie finalizuje okres przygotowań do kapłaństwa. Zostaje wyświęcony na księdza przez biskupa kieleckiego Czesława Kaczmarka w dniu 18 maja 1944r. Od września 1944 r. do lutego 1945 r. był wikariuszem w parafii Chrystusa Króla w Kielcach. Ksiądz. Hartlieb w lutym 1945r. wraca do Poznania. Pierwsze kroki kieruje do rodzinnej parafii Matki Boskiej Bolesnej, gdzie w tym czasie rezyduje biskup Walenty Dymek - rządca Diecezji Poznańskiej. Decyzją biskupa zostaje skierowany do Konarzewa na zastępstwo. Praca kapłana w trudnym okresie po zakończeniu wojny była swoistym wyzwaniem dla księdza Stanisława. Pod koniec lat 60-tych Ks. Hartlieb zaczyna angażować się w działalność ruchu odnowy liturgicznej Światło - Życie. 28 lutego 1978 10

roku budynki gospodarcze parafii opuszcza PGR, które to zajmował od 1950 r. Po opuszczeniu PGR-u natychmiast rozpoczyna się adaptacja budynków gospodarczych na Ośrodek Rekolekcyjny Ruchu Światło-Życie. Latem 1978r. w Konarzewie rozpoczynają się pierwsze turnusy rekolekcyjne dla dzieci, młodzieży i rodzin, które gromadzą około 200 osób w jednocześnie. W następnych latach do 1989 r. (ks. Hartlieb przechodzi na emeryturę) trwają prace poprawiające warunki lokalowe ośrodka. Całe dzieło remontów i budowy Ośrodka Rekolekcyjnego nie byłoby możliwe gdyby nie ofiarność parafian. Ks. Hartlieb byl proboszczem konarzewskiej parafii bardzo długo, bo 44 lata, 4 miesiące i 4 dni. Po prostu zakochał się w Konarzewie i kiedy władze kościelne proponowały mu większe parafie odmawiał. Ostatnie lata emerytury ks. Hartlieb spędził w domu sióstr Szarytek w Poznaniu, gdzie w wieku 82 zmarł. Wolą zmarłego było to, aby jego ciało zostało pochowane na cmentarzu parafialnym w Konarzewie. Opracowanie na podstawie: Konarzewo, proboszcz i parafianie 1902-1939 Aleksandra Napierała. Opracowano na podstawie: Jan Baier, Wielkopolscy rolnicy 1946-2000 oraz przeprowadzonych rozmów z mieszkańcami Konarzewa. INWENTARYZACJA ZASOBÓW SŁUŻĄCYCH ODNOWIE MIEJSCOWOŚCI Zasoby przyrodnicze Wieś Konarzewo położona jest na skraju Wielkopolskiego Parku Narodowego. Na terenie miejscowości Konarzewo znajduje się - objęty ochroną zespół zieleni o charakterze zabytkowym - park dworski w stylu francuskim. Dziedzictwo kulturowe Pałac Konarzewo Najwcześniejsza informacja o istnieniu zabudowań dworskich w Konarzewie pochodzi z roku 1429. Pod koniec XVII w. kasztelan gnieźnieński, wojewoda kaliski i poznański Andrzeja Radomicki, wzniósł imponującą rezydencję książęcą w stylu barokowym. Pałac zbudowany jest na planie prostokąta, z wysuniętym dwupiętrowym ryzalitem w fasadzie 11

ogrodowej oraz klatką schodową uzyskał kształt litery T. Nad głównym wejściem tablica z datą 1697 ozdobiona maszkaronami i puttami. W skrajnych osiach elewacji frontowej i bocznej półkoliste wnęki prawdopodobnie na rzeźby. Środkową część kondygnacji parteru stanowi wielka sień przykryta sklepieniem kolebkowym z lunetami. W dawnej wielkiej jadalni na parterze, sali oraz bibliotece na piętrze, sztukaterie (częściowo autorstwa Włocha Adalberto Bianco i Francesco Signo z Leszna) i polichromie (pędzla Karola Dankwarta, o tematyce mitologicznej, biblijnej i hagiograficznej. Przed pałacem obszerny podjazd otoczony murem z barokową bramą. Obok pałacu późnobarokowa oficyna z II poł. XVII w. kryta dachem łamanym. Do pałacu przylega park o powierzchni około 13 ha o zróżnicowanym i bogatym drzewostanie. Pałac w Konarzewie uznawany jest przez znawców tematu za jedną z ciekawszych rezydencji tego okresu, które przetrwały do naszych czasów bez większych zmian struktury i formy. Największy rozkwit pałacu przypada w okresie, gdy jego właścicielami była Anna z Radomickach i jej mąż Augustyn Działyński. Kościół i parafia Pierwszy kościół w Konarzewie stał już prawdopodobnie w XII wieku pod wezwaniem św. Marcina Biskupa. Murowany kościół w stylu gotyckim pod wezwaniem św. Piotra w Okowach wzniesiony został około 1370 roku, źródła historyczne mówią o istnieniu parafii już w 1391 r. Fundatorami kościoła byli bracia Piotr i Wojciech Konarzewscy z rycerskiego rodu Porajów. O najstarszych dziejach murowanego kościoła w Konarzewie mówi nie tylko jego późnogotycka architektura części nawowej, ale także dwa dzwony z 1494 i 1559 roku W 1694 roku dobudowano prezbiterium do istniejącej bryły kościoła oraz zbudowaną kryptę pod prezbiterium. Na początku XVIII wieku dobudowano wieżę, która nadała budowli cech barokowych, upodobniając ją do architektury pałacu. Szczególne zasługi dla rozbudowy kościoła miał Andrzej Radomicki, budowniczy pałacu. Dom Kultury Zakładowy Dom Kultury w Konarzewie powstał 1974 r., jego powstanie wpisywało się w politykę socjalną ówczesnego kombinatu PGR. Inicjatorem i realizatorem był niezapomniany dyrektor kombinatu p. Tadeusz Kościuszko. Dom Kultury w latach 70-80 prowadził działalność na szeroką skalę. Istniało wiele kółek zainteresowań. Zespół dudziarski, chór, zespół młodzieżowy, dziecięcy zespół wokalno- 12

taneczny, grupa teatralna. Imponująca sala widowiskowa umożliwiała organizowanie spektakli koncertów ówczesnych gwiazd estradowych. W Domu Kultury istniało zaplecze gastronomiczne, dzięki któremu można było organizować uroczyste gale i zabawy okolicznościowe. Infrastruktura społeczna Szkolnictwo Na terenie sołectwa znajduje się publiczna szkoła podstawowa do której uczęszcza 128 uczniów. Młodzież gimnazjalna swoją edukację kontynuuje w gimnazjum w miejscowości Dopiewo oddaloną o 5 km. W miejscowości Konarzewo znajduje się również publiczne przedszkole wybudowane w 2011 roku. Sport i rekreacja Na terenie miejscowości Konarzewo znajduje się pełnometrażowe boisko piłkarskie, które jest bardzo ważnym elementem życia sportowego wsi, a także działa klub sportowy ORKAN KONARZEWO. Kultura Na terenie sołectwa brak instytucji świadczącej funkcje kulturalne. Służba zdrowia Na terenie sołectwa nie ma Ośrodka Zdrowia. Mieszkańcy w dużej mierze korzystają z pomocy lekarzy zatrudnionych w przychodni lekarzy rodzinnych w Dopiewie. Opieka społeczna Mieszkańcy sołectwa podlegają opiece Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w Dopiewie. Infrastruktura techniczna Systemy zaopatrzenia w gaz Na terenie miejscowości Konarzewo w latach 90 XX wieku została wybudowana sieć gazowa. Miejscowość została w 100% zgazyfikowana. Zaopatrzenie w wodę W Konarzewie na przełomie lat 80 i 90 XX wieku została wybudowana sieć wodna. 13

Gospodarka ściekowa Na przełomie 2004 i 2005 roku w Konarzewie rozpoczęła się budowa sieci kanalizacji sanitarnej. Transport i komunikacja Komunikacja autobusowa odbywa się ona na liniach: nr 791 na trasie Dopiewo - Konarzewo - Trzcielin - Lisówki DPS. Linia 791 wykonuje kursy między Dopiewem a Konarzewem, a część kursów jedzie dalej do Trzcielina oraz Lisówek (wariantowo do samej wsi lub do DPS). Dodatkowo w dni robocze dwa kursy rano jadą z Konarzewa do Dopiewa przez Dopiewiec i dalej drogą wzdłuż torów kolejowych, a popołudniu kolejne dwa kursy pokonają tą trasę w relacji powrotnej. - nr 103 na trasie Konarzewo Poznań. Telekomunikacja Operatorem telefonii stacjonarnej działającym na terenie sołectwa Konarzewo jest Telekomunikacja Polska SA. Posiadamy także zasięg telefonii komórkowej. Odpady stałe W zakresie gospodarki odpadami mieszkańcy podpisują indywidualne umowy o odbiór odpadów komunalnych z przedsiębiorstwami działającymi na terenie gminy. Sołectwo uczestniczy w działającym na terenie gminy Dopiewo programie zbiórki odpadów segregowanych oraz w zbiórce odpadów wielkogabarytowych i odpadów problemowych. Termin i miejsce zbiórki w poszczególnych wioskach wskazuje harmonogram. Rolnictwo i gospodarka. Na terenie miejscowości Konarzewo zarejestrowanych jest 105 podmiotów gospodarczych, z czego czynną działalność prowadzą 92 podmioty. Natomiast jeśli chodzi o gospodarstwa rolne o powierzchni powyżej 1 ha to jest ich zarejestrowanych w Konarzewie 69. Struktura użytków rolnych została przedstawiona w Tabeli nr 2. Tabela nr 2. Struktura użytków rolnych w sołectwie Konarzewo 14

Lp. Użytki rolne Powierzchnia (ha) 1 Grunty orne 1219,2544 2 Sady 6,1838 3 Łąki trwałe 37,1792 4 Pastwiska trwałe 1,7178 Razem: 1264,3352 Wykres nr 2. Procentowy udział w strukturze użytków rolnych. Struktura użytków rolnych sołectwa Konarzewo 100 96,43 80 60 40 20 0 Grunty orne 0,49 2,94 0,14 Łąki trwałe Oznaczenie gruntu Jakość użytków rolnych w miejscowości wyrażona za pomocą wskaźnika bonitacji gleb dla gruntów ornych przedstawiona została w Tabeli nr 3. 15

Tabela nr 3. Powierzchnia klaso-użytków dla gruntów ornych Lp. Oznaczenie klasoużytku Powierzchnia (ha) 1 R III a 136,9165 2 R III b 297,7715 3 R IV a 409,5502 4 R IV b 188,0193 5 R V 161,4377 6 R VI 25,5592 Razem 1219,2544 Wykres nr 3. Procentowy udział klaso-użytków gruntów ornych. Powierzchnia klaso-użytków gruntów ornych w sołectwie Konarzewo % 40 30 20 10 0 33,59 24,42 15,42 11,23 13,24 2,1 RIIIa RIIIb RIVa RIVb RV RVI Klasa bonitacyjna gleby 16

Kapitał społeczny i ludzki. Ochotnicza Straż Pożarna Powstała w 1953 roku z inicjatywy i zaangażowania Piotra Kołodziejczyka, od lat mieszkającego w Konarzewie. Początkowo należało do niej kilku niedoświadczonych młokosów. Czynem społecznym i wielkim zaangażowaniem wielu mieszkańców wsi Konarzewo, naprzeciw kościoła pobudowało remizę strażacką. Naczelnik P. Kołodziejczyk, sekretarz M. Książek oraz skarbnik J. Dutka postanowili działać. Strażacy uczestniczyli w zawodach strażackich miedzy innymi w Stęszewie, Plewiskach, Czapurach, Strykowie i Rakoniewicach. Do pożaru wyjeżdżano końmi z beczkami zamontowanymi na gospodarskich wozach. W 1964 roku zakupiono wóz bojowy marki Mercedes, który przez lata służył konarzewskiej Straży. Z okazji Jubileuszu X lecia ufundowano ze zbiórek pieniężnych sztandar św. Floriana patrona strażaków. Końcem lat 70 tych Ochotniczą Straż Pożarną przejmuje Kombinat PGR Konarzewo. Odtąd przybiera nazwę Zakładowa Straż Pożarna. Zmiany jakie następują w Polsce powodują w 1999 roku jej rozwiązanie. Jako ciekawostka w centrum Konarzewa pozostała mała sadzawka po zbiorniku wodnym, który po rekultywacji mógłby służyć jako zbiornik przeciwpożarowy Kółko Rolnicze 12 lipca 1885 powstało Kółko Rolnicze w Konarzewie, które jest jednym z najstarszych kółek w Wielkopolsce. Założycielami byli rolnicy dwóch parafii konarzewskiej i skórzewskiej. Inicjatorem był ówczesny proboszcz konarzewskiej parafii ks. Niezieliński. Kółka Rolnicze miały przydomek parafialne. Pierwszym prezesem Zarządu był właściciel ziemski w Trzcielinie Michal Kopa. Funkcje zastępcy prezesa oraz sekretarza piastował rolnik z Konarzewa Piotr Szajkowski. Kółko zrzeszało 40 członków. W 1888 roku ze względu na kilkukilometrową odległość parafia skórzewska postanawia założyć Kółko Rolnicze u siebie, tym samym na kilka lat Kółko w Konarzewie zostaje zawieszone. Od października 1902 roku Kółko wznawia swoją działalność. Z 45 członków wybrano zarząd w składzie: - prezes Władysław Glabisz z Konarzewa - v prezes Paweł Szyfter z Dopiewa - skarbnik Józef Kaszub z Dopiewa Trwa kontynuacja rozpoczętych działań. W ciągu dwóch lat liczba członków wzrosła do 64. Olbrzymim osiągnięciem konarzewskiego Kółka było przeprowadzenie melioracji ponad połowy pól uprawnych. 17

W 1907 roku Związek zrzesza 72 członków z następujących wsi: Konarzewo, Chomęcice, Dopiewo, Dopiewiec, Gołuski i Palędzie. W rok później dołączają wsie: Trzcielin, Podłoziny i Lisówki. 12 członków gospodarzy na obszarze powyżej 50 hektarów. Lata 1914-1918 to okres I Wojny Światowej. Członkowie oraz ich synowie chlubnie zapisali się w walkach pod Rynarzewem, Zbąszyniem, Lesznem oraz pod Lwowem i na froncie bolszewickim. Reszta członków spotyka się potajemnie. W 1919 roku wraz z odzyskaniem niepodległości młodzi rolnicy ze zdwojoną energią kontynuują rozpoczęte działania. Członem Kółka Rolniczego jest Kółko Włościanek, które również powstało w Konarzewie. W 1935 roku Kółko Rolnicze obchodzi Jubileusz 50 lecia. Rozpoczęcie II Wojny Światowej przyniosło wiele prześladowań. Po 5 latach gehenny powoli rolnicy wracają na swoje opustoszałe posiadłości. Kółko Rolnicze jest zawieszone do września 1957 roku. Z inicjatywy Stefanii Goździkowskiej mieszkanki Konarzewa, Kółko wznawia działalność. To ona potrafiła przekonać mieszkańców o konieczności reaktywacji. Pod koniec 1966 roku z inicjatywy tutejszego kierownika szkoły Jana Rogalewicza powstaje Koło Gospodyń Wiejskich, wywodzące się z przedwojennego Kółka Włościanek. Jest ono integralną częścią Kółka Rolniczego. Jego zadaniem było organizowanie wszelkiego rodzaju pogadanek i kursów. Przydzielano członkiniom pisklęta kurze, kacze i gęsie oraz sprowadzano dla nich mieszanki. Członkowie K.R. i K.G.W. brali również czynny udział w radach nadzorczych S.K.R., G.S., Spółdzielni Mleczarskiej, Banku Spółdzielczego. Byli radnymi gminy, powiatu, a także województwa. Rolnicy ufundowali w 100 rocznicę powstania Kółka sztandar, który został poświęcony 30 sierpnia 1986 roku podczas dożynek kościelnych. W 2005 roku obchodzono 120-lecie istnienia i działalności. Jak wiemy rolnictwo to zakład pracy pod chmurką, a pogoda nie zawsze jej sprzyja. I tak Kółko Rolnicze w Konarzewie pokonało bardzo trudny, bo 127 - letni wielopokoleniowy okres i w nielicznej grupie dotarł aż do dnia dzisiejszego. Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży oddział nr 84 w Konarzewie 84 oddział Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży (KSM) został założony 1 września 2007r. Inicjatywę powołania KSMu w Konarzewie podjął ówczesny proboszcz parafii ks. Daniel Litkowski, który został pierwszym asystentem oddziału. Na pierwsze założycielskie spotkanie została zaproszona młodzież uczestnicząca w Lednickim spotkaniu młodych (czerwiec 2007). Pojawiło się 8 osób. Na spotkanie przyjechali członkowie ówczesnego Zarządu KSM Archidiecezji Poznańskiej: prezes Natalia Ampuła-Woźniak, Krzysztof Krawczyk oraz Łukasz Nienartowicz. Członkami założycielami 84 oddziału KSM w Konarzewie są: Katarzyna 18

Gawronek, Martyna Patrzyk, Joanna Wysocka, Ewa Ratajczak, Zofia Łopatka, Martyna Michor, Amadeusz Róg. W składzie pierwszego kierownictwa znaleźli się: prezes: Amadeusz Róg, skarbnik: Zofia Łopatka, sekretarz: Katarzyna Gawronek. Początkowo spotkania odbywały się na plebanii, z czasem gdy grupa zaczęła się powiększać zaadoptowano salkę przy ośrodku rekolekcyjnym, dziś znajduje się w niej przedszkole Bajka. Oddział w swojej działalności podejmuje przede wszystkim działania integracyjne zapraszając parafian i nie tylko( zabawy taneczne, wyjazd na łyżwy, basen, ogniska). Uczestniczy aktywnie w życiu parafii (pomoc ks. Proboszczowi, pomoc w organizacji ważnych wydarzeń kościelnych, udział w pielgrzymkach i wyjazdach parafialnych) jak również w Archidiecezji Poznańskiej (rekolekcje wielkopostne oraz adwentowe, obozy wakacyjne, akcje diecezjalne) czy też w życiu KSM ogólnopolskiego (25rocznica reaktywacji KSM Warszawa 25.09.2010, ogólnopolskie turnieje futsalu w Gdańsku). Oddział przeprowadza akcje zarobkowe zbierając fundusze na wyjazd wakacyjny (3krotny wyjazd wakacyjno-rekolekcyjny do Gdyni wraz z ks. Asystentem, obóz w Białej), rekolekcje czy na inne potrzeby funkcjonowania oddziału. Charakterystyczną i co roczną akcją jest Słodka Niedziela, czyli tzw. Akcja Kremówki odbywająca się w okolicach 16 października, wspominając dzień wyboru Karola Wojtyły na stolicę apostolską. Jak również sprzedaż stroików i kartek świątecznych w okolicach Świąt Bożego Narodzenia. 4.09.2009r odbyły się wybory do nowego kierownictwa. Prezesem został Damian Dudkowiak, zastępcą prezesa Amadeusz Róg, skarbnikiem Anna Małek, sekretarzem Jędrzej Kmiecik, zastępcą sekretarza Martyna Michor 29.12.2009-2.01.2010 parafia Konarzewo brała udział w Europejskim Spotkaniu Młodych Taize. Organizacją za przyjęcie gości z Polski, Francji, Ukrainy i Słowenii zajmował się oddział KSM. 3.09.2010r. odbyły się kolejne wybory do kierownictwa. Prezes Jędrzej Kmiecik, zastępca prezesa Łukasz Przybecki, skarbnik Sylwia Wojtczak, sekretarz Martyna Michor, zastępca sekretarza Tomasz Kosiński. Od listopada 2009 oddział co roku uroczyście obchodzi odpust Bł. Karoliny Kózkówny w Dopiewcu, która to jest patronką stowarzyszenia. Na obchody przyjeżdżają KSMowicze z całej diecezji. W 1.08.2011r. nastąpiła zmiana ks. Asystenta, nowym asystentem oraz proboszczem parafii Konarzewo został ks. Krzysztof Różański. 16.03.2012r. przyspieszone wybory kierownictwa. Prezes Michalina Mikołajczak, skarbnik Łukasz Nowak, sekretarz Jędrzej Kmiecik. W ciągu 5lat działalności oddziału do przyrzeczenia KSM przystąpiło 9 osób. Przyrzeczenie składa się na ręce biskupa w święto Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata (listopad) w katedrze poznańskiej. 19

Obecnie oddział składa się z około 12 osób w wieku 15 23 lat. Wciąż aktywnie działa na terenie parafii i diecezji. Klub Sportowy Orkan Konarzewo Klub powstał w 1949 r. Był to bardzo ciężki, powojenny czas, kiedy nikt jeszcze nie myślał o uprawianiu sportu tylko o odbudowaniu kraju w nowej rzeczywistości politycznej. Mimo tego w Konarzewie w 4 lata po zakończeniu działań wojennych, lokalna inicjatywa wdrożyła w działanie klub piłkarski, który był pierwszym na terenie Ziemi Dopiewskiej i jednym z pierwszych na powojennej mapie Wielkopolski. 63 lata historii Orkanu Konarzewo to wzloty i upadki, sukcesy sportowe i chwile zawodu. To historia wielu ludzi, którzy poświęcili swój czas aby realizować sportową pasję. Przez lata klub z Konarzewa występował pod różnymi nazwami: LZS Konarzewo, Iskra Konarzewo, aż wreszcie w nazwie pojawił się Orkan. Klub niczym huragan przebrnął kolejne szczebelki piłkarskiej drabinki. Grał od C-klasy do Klasy Okręgowej (ówczesnej IV ligi) z satysfakcjonującymi wynikami. Nie gorzej radził sobie w rozgrywkach regionalnego Pucharu Polski. Kryzys finansowy dosięgnął klub w sezonie 2003/04. Brak sponsorów i kłopoty natury technicznej nie pozwoliły przez trzy kolejne sezony przystąpić do rozgrywek. Dopiero 16 lutego 2007 r. walne zebranie członków klubu wybrało nowy zarząd. Dzięki determinacji samych mieszkańców reaktywowano tradycję piłkarską w Konarzewie. Nie mały udział w tym wydarzeniu miał Radny Gminy Dopiewo Pan Henryk Kapciński. 12 marca 2007 roku, podczas walnego zebrania członków wybrano nowy zarząd, na którego czele stanął właśnie Henryk Kapciński, a jesienią tego samego roku klub wrócił do rozgrywek ligowych. Trenerem seniorów został Piotr Bartkowiak i już w pierwszym roku drużyna awansowała do A-klasy. Od 2011 roku trenerem seniorów został Marek Gieze. Obok seniorów prężnie rozwija się zespół młodzików rocznik 1999-2000, trenowany przez Roberta Adamczaka wychowanka Orkanu. Oprócz struktur sportowych możemy poszczycić się także wzorowo prowadzoną polityką marketingową: stroną internetową i gazetką klubową. Orkan to również imprezy rozrywkowe: zabawy taneczne i festyny. Dzisiaj nasz klub to organizacja bardzo rozbudowana, tworzony z pasją, przez blisko 80 osób. Nie możemy również zapomnieć o bardzo licznej rzeszy kibiców i ludzi dobrej woli, którzy nas wspierają. Orkan powoli wraca do czasów największej świetności. Wszystko to sprawia, że wierzymy, iż nasze sukcesy to nie tylko przeszłość, ale również przyszłość (Opracował: Paweł Jazy) 20

DIAGNOZA SYTUACJI AKTUALNEJ MIEJSCOWOŚCI. SOŁECTWO KONARZEWO Co ją wyróżnia? Kim są mieszkańcy? Co daje utrzymanie? Jak zorganizowani są mieszkańcy? DIAGNOZA AKTUALNEJ SYTUACJI Położenie na granicy z Wielkopolskim Parkiem Narodowym, pałac barokowy Czartoryskich z 1699roku; kościół barokowy ok. 1700r.; zwarta zabudowa z wyraźnie zaznaczonym centrum (ład przestrzenny); bliskość autostrady A2 oraz drogi krajowej Poznań - Wrocław (w bliskiej przyszłości będzie trasa S5 i węzeł Konarzewo). Rolnicy, pracownicy sfery budżetowej, pracownicy najemni, przedsiębiorcy prywatni, nauczyciele, osoby bezrobotne, dzieci i młodzież, emeryci i renciści. Praca w gospodarstwach rolnych, praca najemna, praca za granicą, działalność gospodarcza, emerytury i renty. Przede wszystkim to więzi rodzinne. Organizacja życia społecznego koncentruje się wokół świetlicy wiejskiej, Szkoły Podstawowej, Klubu Sportowego ORKAN Konarzewo i Kościoła. W jaki sposób rozwiązują problemy? Na zebraniach wiejskich, współpracując z Urzędem Gminnym, za pośrednictwem sołtysa oraz radnych, na forum miejscowej gazety. Jaki wygląda nasza wieś? Jaki jest stan otoczenia i środowiska? Jakie jest rolnictwo? Wieś jest zadbana o zwartej zabudowie z drogami powiatowymi, gminnymi oraz prywatnymi. Konarzewo jest wsią ekspansywnie rozwijającą się. Ważne znaczenie ma położenie Konarzewa. Wieś leży w granicy Wielkopolskiego Parku Narodowego. Na wsi jest w pełni rozwinięta segregacja oraz gospodarka odpadami. Miejscowość jest w całości zwodociągowana i skanalizowana. Rolnictwo nie pełni zdecydowanej roli. Przeważają gospodarstwa małe oraz średnie do 50h. Na terenie wsi najmniejsze znaczenie ma hodowla trzody i bydła. 21

Jakie są powiązania komunikacyjne? Co proponujemy dzieciom i młodzieży? Dostępność komunikacyjną zapewnia droga powiatowa, która łączy się z drogą krajową nr 5 Poznań Wrocław. Bliskość autostrady wjazd w Komornikach ok.9km od Konarzewa. Mieszkańcy korzystają z komunikacji autobusowej i samochodowej Zajęcia sportowe w klubie sportowym. Zajęcia pozalekcyjne w Szkole Podstawowej oraz GOSiR w Dopiewie. Festyny sportowo - rekreacyjne, kółka zainteresowań przy Gminnej Bibliotece w Dopiewie. Zajęcia i spotkania w Świetlicy socjoterapeutycznej połączonej ze świetlicą wiejską. ANALIZA SWOT Analiza mocnych i słabych stron sołectwa. Poniżej została przedstawiona analiza mocnych i słabych stron sołectwa, która została wypracowana przez uczestników procesu budowania planu odnowy miejscowości. MOCNE STRONY brak dużych zakładów przemysłowych położenie w granicach Wielkopolskiego Parku Narodowego zabytki: zespół pałacowo parkowy wraz z zabytkową gorzelnią, kościół barokowy Konarzewo miejscem spoczynku wielkiego patrioty ks. Jana Laskowskiego jeziora Konarzewskie i Chomęcickie SŁABE STRONY zły stan techniczny części dróg asfaltowych (drogi powiatowe) w dużym stopniu nieutwardzone drogi gminne brak w newralgicznych miejscach chodników i ścieżek rowerowych zbyt mały dostęp do Internetu nowi mieszkańcy obiekty zabytkowe - wieloletnie zaniedbania (właściciel Agencja Nieruchomości Rolnej w Poznaniu) 22

bliskość rezerwatu przyrody Trzcielińskie bagna - Natura 2000 bliskość miasta Poznania oraz drogi krajowej Poznań Wrocław. bliskość autostrady A2 Berlin Warszawa oraz drogi ekspresowej S 11 Koszalin Pyrzyce Szkoła Podstawowa z wieloletnimi tradycjami i nowo powstałe Przedszkole rada sołecka, radni gminy Dopiewo oraz organizacje wiejskie i kościelne bezrobocie (przede wszystkim wśród mieszkańców zatrudnianych w dawnym PGR Konarzewo) oraz wśród młodych rdzennych mieszkańców brak ujednolicenia oraz wizualizacji centrum Konarzewa, wyraźnie zaznaczonego w topografii wsi, co jest jej atutem brak miejsca utwardzonego do organizacji imprez plenerowych brak miejsc do gier sportowych (oprócz boiska do piłki nożnej) i rekreacyjnych klub sportowy ORKAN Konarzewo, działający blisko 65 lat sieć wodociągowa, kanalizacyjna i telefoniczna, internet potencjał ludzki w branży rolnej dobrze oznakowane szlaki turystyczne piesze i rowerowe tablice informacyjne o miejscowości oraz Gminie znakomite tereny pod budownictwo mieszkaniowe i AG Szanse i zagrożenia. Uczestnicy procesu tworzenia planu odnowy miejscowości określili szanse i zagrożenia występujące w otoczeniu sołectwa, które to mogą wpływać na przyszłość miejscowości. 23

SZANSE integracja mieszkańców poprzez organizację spotkań integracyjnych i edukacyjnych np. festyny, występy, koncerty, wystawy i pogadanki spotkania z mieszkańcami na temat zewnętrznych źródeł finansowania (zarówno krajowych i zagranicznych) na rozwój infrastruktury wsi oraz zasobów gospodarczych (branża rolnicza, przedsiębiorstwa) promocja wiedzy na temat sposobu pozyskiwania oraz finansowania ze źródeł Unii Europejskiej i Budżetu Państwa. (str. internet. U. G. oraz czasopismo samorządowe) ZAGROŻENIA niski poziom integracji nowych mieszkańców, których z roku na rok przybywa z rdzennymi mieszkańcami sołectwa Konarzewo Brak inicjatyw społecznych na rzecz sołectwa Konarzewo niewystarczające środki sołeckie i inne na realizację wszystkich zamierzeń promocja sołectwa i jego walorów turystycznych (okazjonalnik Głos Konarzewa ; tablica info. w centrum wsi) informowanie mieszkańców sołectwa o możliwości pozyskania inwestycyjnych zasobów finansowych (str. internet. U. G. oraz czasopismo samorządowe) promocja i wspieranie rolnictwa przyjaznego przyrodzie (pogadanki ODR) promowanie turystyki przyrodniczej, kwalifikowanej (trasy rowerowe i konne, szlaki piesze), edukacyjnej prowadzone przez Szkołę Podstawową (edukacja ekologiczna). 24

WIZJA ROZWOJU MIEJSCOWOŚCI. KONARZEWO WIZJA STANU DOCELOWEGO Co ją ma wyróżniać? Sołectwo Konarzewo powinno mieć zwartą zabudowę z wyraźnym zaznaczonym centrum, od którego odchodzą główne drogi. W Konarzewie, które ma długą tradycję kulturalno oświatowo sportową, powinno powstać Centrum Kultury, w którym oprócz zajęć dla dzieci i młodzieży można zorganizować np. Uniwersytet Trzeciego Wieku. Zmodernizowane boisko do piłki nożnej byłoby miejscem rekreacyjno sportowym mieszkańców Konarzewa i okolic. Powinniśmy przywrócić dawny blask w nowoczesnym wydaniu. Kim mają być mieszkańcy? Społeczeństwo Konarzewa powinno składać się z rolników, osób pracujących na etatach, prowadzących własną działalność gospodarczą, uczniów, studentów oraz rencistów i emerytów. Co ma dać utrzymanie? Jak mają być zorganizowani mieszkańcy? Jaki ma wyglądać nasze sołectwo? Jaki ma być stan otoczenia i środowiska? Mieszkańcy sołectwa powinni utrzymywać się z pracy na roli oraz pracy zarobkowej poza rolnictwem, jak i z działalności gospodarczej. Mieszkańcy powinni współpracować ściśle z Radą sołecką, radnymi z okręgu Konarzewo. Powinni wspierać czynnie Klub Sportowy ORKAN Konarzewo. Powinni również działać w kółkach zainteresowań, które powstałyby przy Centrum Kultury. Wieś o zwartej zabudowie z budynkami jednorodzinnymi oraz wielorodzinnymi z zagospodarowanym centrum. Kanalizacja, segregacja odpadów w gospodarstwach domowych. Nieustanne podnoszenie świadomości ekologicznej. począwszy od najmłodszych mieszkańców sołectwa 25

Jakie ma być rolnictwo? Jakie mają być powiązania komunikacyjne? Co zaproponujemy dzieciom i młodzieży? Następuje powolny proces przekształceń ziemi rolnej na działki budowlane dla mieszkalnictwa jednorodzinnego, szeregowego oraz na AG. Dostęp do autostrady A2, dróg krajowych i powiatowych. Kursy autobusów podmiejskich. Stacja kolejowa w Dopiewie. Korzystanie z boiska sportowego, placu zabaw, świetlicy socjoterapełtycznej, świetlicy wiejskiej, w okresie letnim półkolonii w Szkole Podstawowej, wypoczynku nad jeziorem, rajdach rowerowych wyznaczonymi szlakami. Można również skorzystać z propozycji Biblioteki gminnej w Konarzewie i w Dopiewie oraz Gminnego Ośrodka Sportu i Rekreacji w Dopiewie. OPIS PLANOWANYCH ZADAŃ INWESTYCYJNYCH I PRZEDSIĘWZIĘĆ AKTYWIZUJĄCYCH SPOŁECZNOSĆ LOKALNĄ. Lp. NAZWA PRZEDSIĘWZIĘCIA LATA REALIZACJI SZACUNKOWY KOSZT 1. Remont i modernizacja Szkoły Podstawowej w Konarzewie. 2012 2013 500 tys. zł 2. Lampy oświetlenie ul. Poznańska 2012 4000 tys. zł 3. Lampy oświetlenie ul. Ogrodowa 2012 20 tys. zł 4. 5. Zagospodarowanie Centrum Konarzewa - komunikacja. drogi. chodniki, - zbiornik wodny i teren wokół, zieleń Utwardzenie asfaltem lub kostką brukową Ul. Kwiatowa (300m ) dofinansowanie z dojazdu do pól 2012 2014 200 tys. zł 2012 2013 250 tys. zł 6. Zagospodarowanie pomieszczeń na świetlicę w budynku po byłej Viali 2013 2014 200 tys. zł 26

7. 8. 9. Uzupełnienie kanalizacji w Konarzewie (poza głównymi ulicami) Inwestycje na boisku gminnym w Konarzewie - trybuny, scena z zadaszeniem Budowa Szkoły Podstawowej w Konarzewie 2013 2020 500 tys. zł. 2013 2015 100 tys. zł 2017 2019 10 mln zł 10. Chodnik ul. Szkolna 2013 300 tys. zł 11. Chodnik ul. Bukowska 2014 450 tys. zł. 12. Parking przy cmentarzu w Konarzewie 2015 200 tys. zł. 27

PLANOWANY HARMONOGRAM ZADAŃ ZADANIE 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 Zagospodarowanie pomieszczeń na świetlicę w budynku po byłej Viali Zagospodarowanie Centrum Konarzewa - komunikacja. drogi. chodniki, - zbiornik wodny i teren wokół, zieleń Uzupełnienie kanalizacji w Konarzewie (poza głównymi ulicami) Utwardzenie asfaltem lub kostką brukową Ul. Kwiatowa (300m ) dofinansowanie z dojazdu do pól Remont i modernizacja Szkoły Podstawowej w Konarzewie. Parking przy cmentarzu w Konarzewie Lampy oświetlenie ul. Poznańska Lampy oświetlenie ul. Ogrodowa Inwestycje na boisku gminnym w Konarzewie - trybuny, scena z zadaszeniem Chodnik ul. Szkolna Chodnik ul. Bukowska Budowa Szkoły Podstawowej w Konarzewie 28

ZAKOŃCZENIE Zadania zawarte w Planie są ukierunkowane na potrzeby rozwoju wsi i poprawę jakości życia ich mieszkańców. W tym dokumencie zaplanowano, iż realizacja planowanych zadań może być realizowana przy wykorzystaniu wsparcia budżetu gminy oraz innych źródeł umożliwiających realizację projektów. Przyjęty Plan Odnowy Miejscowości może ulec zmianie, aktualizacji i dostosowaniu w zależności od potrzeb i warunków rozwoju miejscowości. Będzie poddawany systemowi monitorowania. Monitorowanie jako proces systematycznego zbierania, raportowania i analizowania ilościowych i jakościowych informacji nt. wdrażanego planu w aspekcie finansowym i rzeczowym ma na celu dbanie o prawidłową realizację założeń. Realizacja planu odnowy miejscowości umożliwi systematyczny rozwój wsi. Środki na realizację zadań ujętych w harmonogramie pozyskane będą z budżetu gminy, własnych inicjatyw oraz z programów oferujących wsparcie lokalnych inicjatyw. W proces monitorowania Planu zaangażowani będą pracownicy Urzędu Gminy Dopiewo, jak również sami mieszkańcy sołectwa. Podczas zebrań wiejskich, jak i na spotkaniu samej Rady Sołeckiej będą systematycznie zapoznawać się ze stanem zaawansowania prac. Będą mogli też zgłaszać wnioski i uwagi będące podstawą do modyfikacji i uaktualniania zapisów dokumentu. Przyjęty Plan Odnowy Miejscowości jest dokumentem, który może ulegać zmianom. W razie potrzeb będzie ulegał aktualizacji i dostosowaniu w zależności od potrzeb i warunków rozwoju miejscowości. Powyższe opracowanie w sposób syntetyczny przedstawia wizję rozwoju sołectwa, zostały w nim nakreślone główne kierunki rozwoju miejscowości, przy jednoczesnym podjęciu działań aktywizujących społeczność wiejską w perspektywie 7 lat. 29