XVI MIĘDZYNARODOWY KONKURS PIANISTYCZNY IM. FRYDERYKA CHOPINA THE 16TH INTERNATIONAL FRYDERYK CHOPIN PIANO COMPETITION październik october 2010 12 ISSN 2082-2774 Warszawa Warsaw, Poland DLA NAS EXCLUSIVE >5 YOKO TSUNEKAWA Taka różnorodność Infinite variety EGZEMPLARZ BEZPŁATNY FREE COPY Copin: nieucwytny ideał Te elusive ideal Evgeni Bozanov, Bułgaria Bulgaria RECENZJA REVIEW MARCIN MAJCHROWSKI: W jego grze maniera przeplata się ze szlacetnością, a wszystko okraszone jest teatralnymi gestami. His performance can be sometimes mannered, sometimes dignified, and everyting is executed in a teatrical way. > 2 WYWIAD INTERVIEW KEVIN KENNER: Z oczywistyc względów nie mogę wcodzić w szczegóły. Obviously I cannot speak about te details of being a member of te Jury. > 4 HISTORIA HISTORY STANISŁAW DYBOWSKI: Konkursy Copinowskie były i są dla pianistów polskic wyzwaniem szczególnym. T ecopin Competition as always eld a particular significance for Polis pianists. >6
copin express recenzje reviews II etap kolejność uczestników 2nd stage auditions order Wtorek, 12 października Tuesday, 12 october ČČ10.00, Nikolay Kozyainov, Rosja/Russia ČČ10.50, Yuri Watanabe, Japonia/Japan ČČ11.40 12.10 PRZERWA INTERMISSION ČČ12.10, Mei-Ting Sun, Stany Zjednoczone/USA ff 13.00, Jacek Kortus, Polska/Poland ČČ17.00, Ilya Raskovskiy, Rosja/Russia ČČ17.50, Junna Iwasaki, Japonia/Japan ČČ18.40 19.10 PRZERWA INTERMISSION ČČ19.10, Yulianna Avdeeva, Rosja/Russia ČČ20.00, Marcin Koziak, Polska/Poland Środa, 13 października Wednesday, 13 october ff 10.00, Marek Braca, Polska/Poland ČČ10.50, Ingolf Wunder, Austria/Austria ČČ11.40 12.10 PRZERWA INTERMISSION ff 12.10, Lukas Geniušas, Rosja-Litwa/Russia-Lituania ČČ13.00, François Dumont, Francja/France ČČ17.00, Xin Tong, Ciny/Cina ČČ17.50, Andrew Tyson, Stany Zjednoczone/USA ČČ18.40 19.10 PRZERWA INTERMISSION ČČ19.10, Denis Zdanov, Ukraina/Ukraine ČČ20.00, Marianna Prjevalskaya, Hiszpania/Spain Środa, 13 października Wednesday, 13 October OGŁOSZENIE WYNIKÓW II ETAPU ANNOUNCEMENT OF THE 2nd STAGE RESULTS mecenas roku copinowskiego main sponsor of te copin year Wirtuozeria gestu Teatrical gestures Cztery różne pianistyczne światy oto panorama przedpołudniowyc przesłucań w poniedziałek. Poszukujący barw wrażliwy pianista Paweł Wakarecy, poważna i obiektywna, najdojrzalsza z wystepującyc Yuma Osaki, młodziutka, popisująca się wirtuozerią Wai-Cing Racel Ceung, wreszcie Evgeni Bozanov, którego występy budzą największe emocje. Nie można mu odmówić świetnego warsztatu pianistycznego; młody Bułgar nie ma też najmniejszyc trudności z przekazaniem wizji interpretacyjnej, dodajmy bardzo osobistej. Tyle tylko, że na pierwszym planie jest on sam, a gdzieś (dość daleko w tle) litera tekstu Copina. W jego grze maniera przeplata się ze szlacetnością, a wszystko okraszone jest bardzo teatralnymi gestami, które rzadko wynikają z treści muzyki, i w któryc spontaniczność nie wierzę. Dowód? Najbardziej interesująco Bozanow wykonał mazurki zaskakujące, że wtedy robił najmniej min i egzaltowanyc gestów. Podsumowując moja wizja muzyki Copina jest skrajnie odmienna od wizji Evgenija Bozanova. Four different musical realms tis was te scope of Monday morning s auditions. Te sensitive, Paweł Wakarecy wit is quest for tone colour, te serious and objective Yuma Osaki te most mature pianist of all, te young Wai-Cing Racel Ceung and er electrifying virtuosity, and finally, Evgeni Bozanov, wose performances inspired an emotional response from te audience. Here, we cannot disregard te presence of a ig level of proficiency, and te young Bulgarian as no trouble communicating is vision, eiter quite a personal one at tat. Only, e s alone in te foreground wile Copin s notes reside somewere in te distance. His performance can be sometimes mannered, sometimes dignified, and everyting is executed in quite a teatrical way, wit gestures not often derived from te music s context I ave trouble believing in teir spontaneity. Te proof? Bozanov s most interesting playing was is interpretation of te Mazurkas most surprising as e made fewer faces or gestures ere tan in any oter performance. In conclusion my musical vision of Copin is diametrically opposite to te vision eld by Evgeni Bozanov. marcin majcrowski (polskie radio) Evgeni Bozanov, Bułgaria Bulgaria Yuma Osaki, Japonia Japan Leonard Bernstein By mieć wielkie osiągnięcia, trzeba dwóc rzeczy: planu i zbyt małej ilości czasu. To acieve great tings, two tings are needed: a plan, and not quite enoug time. 2 XVI Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Copina dzień dwunasty 12 października 2010 r.
Jon Allison editor of opera magazine, cief music critic of Te sunday TeleGrap Dla serca, do tańca Heart and eel paweł Wakarecy był pierwszym z Polaków, który zagrał w drugim etapie Konkursu i wprost oczarował publiczność swoimi mazurkami. Pisałem już o tym, że zagraniczni pianiści muszą mieć nie lada odwagę, by grać te utwory przed publicznością w Warszawie. Krytykowi też nie brakuje tupetu, jeśli odważył się komentować wykonania tyc ulotnyc tcnień polskiego duca. Ale co zrobić, gdy właśnie mazurki znalazły się w centrum uwagi w poniedziałkowe przedpołudnie. Wakarecy w Mazurku g-moll op. 24 odnalazł słodko-gorzką melancolię, w Mazurku C-dur lekkość i zwinność, tym samym ukazując, które mazurki należy grać dla serca, a które do tańca. Subtelne uczucie, które Polacy określają słowem żal, było niestety całkiem nieobecne w Mazurkac op. 59 w wykonaniu Yumy Osaki. Pianistka nie zwróciła wystarczającej uwagi na akcenty i pauzy, dzięki którym nuty wskazują pianiście właściwą drogę, i w sumie zagrała zbyt asekuracyjnie. Mazurki op. 24 w wykonaniu Wai-Cing Racel Ceung były ładnie wyważone. W jej dobrym skądinąd recitalu zabrakło jednak subtelności. Evgeni Bozanov odnalazł prawdziwego duca Mazurków op. 59. Wszystkie jego wykonania były pełne blasku i elegancji (np. Walc As-dur), i dowodziły wielkiej muzykalności (Barkarola). Wakarecy zepsuł niestety dobre wrażenie, jakie zrobił Polonezem A-dur, w którym dowiódł, że łaczy go z fortepianem niemal fizyczna więź jego Ballada g-moll była zbyt caotyczna. A Bozanov to pianista, którego cciałoby się jeszcze usłyszeć. as te first Polis contestant to play in te 2nd Stage, Paweł Wakarecy ad te audience spellbound wit is mazurkas. I ave previously suggested tat it takes special bravery from non-polis pianists to deliver tese works, and realize tat it may be cutzpa for a foreign critic to comment on tese elusive expressions of te Polis spirit, but indeed it was te mazurkas tat became te focal point of everyone s performances on Monday morning. Wakarecy s G minor piece from Op 24 ad bittersweet melancoly, and te C major work danced wit ligt and lilting zest, sowing te difference between tose mazurkas tat need to be played wit te eart and tose wit te eel. Tat subtle, nostalgic quality te Poles call żal was completely absent from Yuma Osaki s Op 59 group, and peraps se ad not paid enoug attention to te little accents and rests wit wic te scores point any pianist in te rigt direction; generally se sowed erself to be a safe player. Wai-Cing Racel Ceung s Op 24 pieces were nicely judged, toug overall er likeable recital lacked subtle imagination. Te Op 59 mazurkas of Evgeni Bozanov, by contrast, breated te rigt spirit, but ten everyting e did ad brilliant elegance (for example, te A flat Waltz) and tougtful musiciansip (Barcarolle). Wit Wakarecy aving spoiled te good impression e made in is opening A major Polonaise sowing a muscular, pysical connection to te instrument wit an unstable G minor Ballade, it was Bozanov wo proved imself te player we are most likely to ear again. paweł Wakarecy, polska poland copin express Tylko Irene Only Irene tak się jakoś składa, że jak dotąd przedpołudniowe przesłucania drugiego etapu są ciekawsze od popołudniowyc. Tak było też w poniedziałek. Rozpoczął Guillaume Masson i po interesującym występie w pierwszym etapie zawiódł. Po nim Jiayi Sun, która również w pierwszym etapie była nieciekawa, oraz najmniej satysfakcjonujący z ekipy rosyjskiej, topornie grający Yury Sadrin. Dopiero na zakończenie mieliśmy trocę przyjemności: Irene Veneziano, coć i jej występ nie pozbawiony był drobnyc usterek, pokazała, że umie zbudować formę epicką (w Balladzie g-moll), cieniować barwę dźwięku, a także oddać taneczny wdzięk walca. irene Veneziano, italy It so appens tat te morning sessions of te second stage are more interesting tat te afternoon ones. Monday was no different in tis respect. In te afternoon Guillaume Masson was te first to play after an interesting performance in te first stage, tis time e disappointed. Ten Jiayi Sun, wo was not interesting (nor in te first stage), and te least satisfying Russian, te eavy-anded Yury Sadrin. Only at te very end was tere some pleasure: Irene Veneziano; altoug er recital was not free from minor accidents, se sowed tat se knows ow to build an epic form (in te Ballade in G minor), ow to sade colours and ow to dance te waltz. DoroTa SZwarcman 12 October, 2010 day twelve Te 16t International Fryderyk Copin Piano Competition 3
copin express rozmowa interview Intuicji na ratunek Analysing intuition»»małgorzata Wende: Jak ocenia Pan pierwszy werdykt Jury? Kevin Kenner: Z oczywistyc względów nie mogę wcodzić w szczegóły, ale jestem usatysfakcjonowany, że Jury udało się podjąć wspólną decyzję. Zawsze ktoś jest rozczarowany, zawsze ktoś ma inne zdanie, ale potrafiliśmy dojść do porozumienia. To Jury jest wyjątkowe, bo tworzą je wykonawcy i nauczyciele, którzy wycowali mistrzów to bardzo ciekawe połączenie.»»czy dwóc zawodowyc pianistów może mieć zupełnie różne zdanie na temat jednego wykonania? Owszem, może. Kwestia uznawanyc przez nas wartości w muzyce wpływa na to, jak słucamy, a to, jak słucamy, kształtuje nasze opinie. Na pewne cecy wykonania jesteśmy bardziej wrażliwi, na inne zwracamy mniejszą uwagę. Juror stara się, rzecz jasna, mieć uszy otwarte na wszystkie wymiary muzyki. Innymi słowy, jako sędzia nie staram się odnosić wykonań do mojego gustu. Staram się być otwarty i akceptować interpretację, jeśli jest ona wewnętrznie logiczna. Jeśli owa logika daje moc przekonywania i siłę, wówczas mamy do czynienia z wykonaniem znakomitym. Kto może słyszeć wszystkie cecy muzyki równie dobrze? Słucając, szukamy linii melodycznej, barwy, ale koniec końców nasze decyzje często podejmujemy dość intuicyjnie. Nie jesteśmy naukowcami, którzy mogą dokonać sekcji wykonania, przeprowadzić analizę czy rozłożyć na czynniki pierwsze. Niemniej zawsze odwołuję się do intelektu, by racjonalnie wytłumaczyć powody intuicyjnyc odczuć.»»czy ma Pan własne kryteria, którymi kieruje się, słucając? Nigdy nie umiałem ic do końca określić. Wykonując Copina, trzeba odnaleźć istotę Kevin Kenner jego muzyki. Siła wykonawcy to jego zdolność do tcnięcia nowego życia w ową istotę. Oceniamy zatem dwa podstawowe elementy: po pierwsze, co dany wykonawca ma do powiedzenia w muzyce Copina, po drugie, jak dobrze umie to przekazać.»»czy zawsze ma Pan pewność, że podjął słuszną decyzję, że nie popełnił Pan błędu? To źle postawione pytanie. A pojawia się ono, bo taka jest natura konkursu. Konkursy, z definicji, nie mają nic wspólnego z muzyką. Konkursy to twór naszego społeczeństwa, w którym tak ważna jest konkurencja w sferze polityki i gospodarki. Muzyka nie należy do tego świata. Wykorzystujemy jednak ten niefortunny system konkursowy, bo nie umiemy inaczej pomóc młodym muzykom w rozwoju kariery. Musimy zatem poradzić sobie jakoś z kwestiami sprawiedliwości i porównania. Istotą problemu jest sam fakt istnienia konkursów, a nie to, w jakim stopniu są one sprawiedliwe.»»małgorzata Wende: How do you feel about te first verdict of te Jury? Kevin Kenner: Obviously I cannot speak about details, but I felt a certain satisfaction tat we, as a Jury, ad made a decision togeter. Tere are always disappointments and differences of opinion but generally we ave reaced a consensus. Tere is someting particular about tis Jury. Te fact tat so many of us are performers or teacers of great performers makes a very interesting combination.»»can two professional pianists ave a totally different opinion of te same performance? Yes, tey can. Te issue of wat our values are in music certainly affects te way tat we listen; te way we listen leads to our opinion. Tere are some aspects of te music tat we are very sensitive to and oter aspects we do not consider as important. Of course, as a member of a jury you want to try to ave ears tat are open to as many of te dimensions of music as possible. In oter words, I as a judge am not trying to compare a performance to my 4 XVI Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Copina dzień dwunasty 12 października 2010 r. patroni oficjalny otel
dla nas exclusive CHOPIN EXPRESS personal taste. I am trying to listen as openly as possible and accept te interpretation based on its own inner logic. If in tat particular logic it is convincing and powerful ten I tink it is a great performance. Wo can listen to every dimension of music equally? We listen for line, for colour, but in te end te judgements are often quite intuitive. We are not scientists wo can tear a performance apart, analyse it and just break down into tiny pieces. But I always try to use my intellect to explain rationally wat lies beind my intuitive feeling.» Do you ave your own private criteria tat you always listen for? I ave never been able to say exactly wat tose are. Tere is a kind of essence of Copin s music tat needs to be found in te performance of is music. And te power of a performance lies in te performer s ability to give newly born life to tis essence. In tis way tere are two aspects of a performance on wic to judge: wat te performer tells us about Copin, meaning te content of te message, and secondly ow well and in wat form tis message is conveyed.»are you always be sure tat your decision is just, tat you aven t made a mistake? It is te wrong question to ask. It arises, of course, because of te nature of competition wic is, by definition, an activity tat as noting to do wit music. It was borrowed from our society, based on competition witin a particular political and economic environment. Music is not part of tis world. Yet I feel tat because of our failure in te music world to find a better way of elping young musicians to be eard and to develop teir careers, we ave borrowed tis unfortunate system. We are ten faced wit te problem of justice and comparison. Te real problem is in aving competitions at all, not so muc weter tey are fair. rozmawiała/interview by MAłGORZATA WENDE Yoko Tsunekawa KRYTYK MUZYCZNY MUSIC CRITIC Taka różnorodność Na świecie jest aż siedemset pięćdziesiąt konkursów pianistycznyc (jak wynika z danyc Fundacji Alink-Argeric). Trudno porównywać poszczególne konkursy, ale Konkurs Copinowski całkowicie wymyka się tego typu ocenom, ponieważ jak ujął to Fou Ts ong nie ma nic przed Copinem, nic po nim, ani nic obok niego. Ten Konkurs jest zarazem uniwersalny i jedyny na świecie. To nadzwyczajne, że możliwyc jest tyle wizji muzyki Copina słucacze, członkowie Jury, każdy z uczestników pojawiają się ze swoim Copinem. To czyni z tego Konkursu wydarzenie ze wszec miar unikalne. W tym roku w Jury Konkursu Copinowskiego zasiadają doświadczeni pianiści o międzynarodowej sławie ic ostateczne decyzje płyną z serca, co odróżnia ic od teoretyków. To wspaniałe, bo muzyka Copina to nie tylko to, co zawiera partytura jest żywa, zmienna, ma ogromny ładunek emocjonalny; daje pianistom dużo interpretacyjnej swobody, zawierza ic intuicji. Młodzi pianiści podejmują wyzwanie występu w Warszawie z miłości do Copina. Tegoroczny Konkurs wyróżnia się na tle dotycczasowyc ze względu na poziom uczestników wśród czterdziestu osób zakwalifikowanyc do drugiego etapu są znakomici, dojrzali artyści. To także zaświadcza o renomie Konkursu Copinowskiego. Infinite variety Tere are as many as 750 piano competitions around te world, according to te Alink-Argeric Foundation. It is very difficult to compare competitions. However, te Copin Competition is beyond any comparison because as Fou Ts'ong puts it tere is noting before Copin, noting after im and noting next to im. Tis Competition is unique and universal. It is wonderful tat tere are so many visions of Copin's music in te world from te listeners, te Jury, te candidates everyone comes wit teir own Copin. Tis is wat makes tis Competition so very special. Tis year te Jury includes experienced pianists of international renown and teir decisions come from teir earts, wic makes tem different from teoreticians of te piano. It is fantastic, as in Copin's music tere is muc more tan can be written in te score tis music is full of life, flow, emotions; it gives pianists muc freedom to rely on teir intuition. Young pianists come to compete in Warsaw because tey love Copin. Tis year's Competition is exceptional also because of te level of candidates among te 40 participants of te second stage tere are so many wonderful, experienced pianists. Tis also sows te importance of te Copin Piano Competition. KRONIKA KONKURSU THE COMPETITION ON DISC CD 7 II ETAP 10 października 2nd STAGE AUDITIONS 10 October Fryderyk Copin (1810 1849) 1. Fantazja f-moll op. 49 13.45 Anna Fedorova, Ukraina/ Ukraine, [12] 2. Nokturn fis-moll op. 48 nr 2 6.45 Mazurki op. 33 3. gis-moll nr 1 1.35 4. C-dur nr 2 1.45 Leonora Armellini, Włocy/Italy, [2] Mazurki op. 17 5. B-dur nr 1 2.10 6. e-moll nr 2 1.55 Airi Katada, Japonia/Japan, [29] * 7. Rondo Es-dur op. 16 10.35 Fei- Fei Dong, Ciny/Cina, [8] Mazurki op. 24 8. g-moll nr 1 3.10 9. C-dur nr 2 2.13 10. As-dur nr 3 1.50 11. b-moll nr 4 4.30 Claire Huangci, Stany Zjednoczone/USA, [24] ** Mazurki op. 59 12. a-moll nr 1 3.55 13. As-dur nr 2 2.25 14. fis-moll nr 3 3.15 15. Walc As-dur op. 42 3.25 Cing-Yun Hu, Cińskie Tajpej/Cinese, Taipei [22] Mazurki op. 33 16. gis-moll nr 1 1.40 17. C-dur nr 2 1.15 18. D-dur nr 3 2.25 19. -moll nr 4 5.05 Rina Sudo, Japonia/Japan, [65] ** TT: 74.00 Fortepiany Pianos: STEINWAY, * KAWAI, ** YAMAHA REDAKTOR EDITOR: STANISłAW LESZCZYńSKI, NARODOWY INSTYTUT FRYDERYKA CHOPINA THE FRYDERYK CHOPIN INSTITUTE 12 October, 2010 DAY TWELVE Te 16TH International Fryderyk Copin Piano Competition 5
copin express istoria istory Konkurs dla Polaków? Exclusively Polis? [1] Stanisław Dybowski Konkursy Copinowskie były i są dla pianistów polskic wyzwaniem szczególnym. Już sama myśl publicznego zmierzenia się z muzyką Copina rodzi obawy. Dla Polaka, grającego dzieła twórcy polonezów i mazurków, osiągnięcie w rodzimym kraju sukcesu jest trudniejsze niż dla obcokrajowca. Potwierdza się w tym przypadku stara maksyma, że nikt nie jest prorokiem we własnym kraju... W I Konkursie Copinowskim wzięło udział 26 uczestników z ośmiu państw. Najliczniejszą grupę (szesnaście osób) stanowili pianiści polscy. Z czterec nagród regulaminowyc, dwie przypadły Polakom: II Stanisławowi Szpinalskiemu (1901-1957) i III Róży Etkin (1908-1945), dwie pozostałe Rosjanom. Nagrodę specjalną Polskiego Radia za najlepsze wykonanie mazurków otrzymał uczeń Paderewskiego, Henryk Sztompka (1901-1964). Oczywiście środowisko muzyczne, słucacze i miłośnicy Copina woleliby, by triumfatorami byli rodacy. Uszczypliwie tę sprawę opisał Juliusz Kaden-Bandrowski w tygodniku Świat : Cały szereg dobryc patriotów rozpacza, że w Konkursie Copinowskim zostaliśmy pobici przez Rosjan. Finis Poloniae powiadają. [...] Patriotów tyc bardzo rozumnie pocieszał w kuluarac jakiś student warszawskiego uniwersytetu. Panowie, panowie wołał a ja wam mówię, że»dobra jest!«. Wolę, żebyśmy tu u nas w Warszawie dawali teraz nagrody Rosjanom za Copina, niż, żeby jak przed wojną oni dawali w Petersburgu nagrody za Rubinsteina! Zupełna racja. Z grona pozostałyc polskic uczestników, bardzo piękne kariery pianistyczne i pedagogiczne rozwijali później Maria Barówna (1900-po 1960), Jakub Gimpel (1906-1989), Leopold Münzer (1901-ok. 1942), Maria Wiłkomirska (1904-1995) i Janina Wysocka-Oclewska (1903-1975) uprawiająca także grę na klawesynie. Na II Konkursie w 1932 roku ekipa polska liczyła już 31 osób, w tym cztery, startujące ponownie. III nagrodę otrzymał Bolesław Kon (1906-1936), VII Leon Boruński (1909-1942), a XIII Maryla Jonas (1911-1959). Maria Dońska (1912-1996), Aleksander Kagan (1906-1979) i Aleksander Sienkiewicz (1903-1982), otrzymali dyplomy onorowe. Mateusz Gliński w Muzyce tę porażkę Polaków skwitował następująco: Po smutnyc doświadczeniac pierwszego konkursu można było z góry przewidzieć, że polska ekipa pianistowska [sic!] spotka [...] poważnyc współzawodników. Należało pracować w ciągu pięciu lat (tak, jak czyniono to w Rosji czy na Węgrzec) [...], ściągając co najwybitniejsze siły pianistowskie, rozproszone w kraju i za granicą, i stosując surowe wstępne rozgrywki eliminacyjne. Tymczasem ekipa polska [...] okazała się zespołem najzupełniej przypadkowym. [...] Obok kilku jednostek wybitnyc, w gronie tym znalazło się wielu adeptów początkującyc, którzy swą grą wywarli przygnębiające wrażenie. Skutki były fatalne: ekipa polska nie tylko przegrała z kretesem swą sprawę, ale przedstawiła pianistyka szopenowska (...) wymaga pracy nie tylko tecnicznej Witold Małcużyński (1914-1977) podczas występu na Konkursie Copinowskim w 1937 roku playing at te Copin Competition in 1937 z najgorszej strony polską grę fortepianową i polski styl Copinowski. Występy naszyc pianistów surowej ocenie poddali również inni recenzenci. Czy mieli rację? Z perspektywy czasu okazuje się, że byli zbyt wymagający i niesprawiedliwi, bo np. Stanisław Niedzielski (1905-1975) znakomity interpretator Copina i Scumanna, Seweryn Turel (1907-1954) uważany za drugiego Horowitza, z dużym powodzeniem rozwinęli światowe kariery, a inni pianiści, jak Jakub Kalecki ulubiony uczeń profesora Żurawlewa i Edmund Rezler (1906-1958), przez wiele lat z sukcesem koncertowali w kraju. Rezler mógłby zajść w Konkursie wyżej, gdyby nie to, że podczas jego wykonania Marsza żałobnego z Sonaty b-moll zaczął za salą niemiłosiernie wyć pies, który tak zdeprymował pianistę, że ten zupełnie się pogubił; miało to oczywiście wyraz w punktacji! Na III Konkursie w 1937 roku znów triumfowali Rosjanie. Honor Polaków uratowali Witold Małcużyński (1914-1977) III nagroda, Jan Ekier (1913-) VIII nagroda, Olga Iliwicka-Dąbrowska (1910-1979) i Halina Kalmanowicz (1911?-1942?) XIII. Dyplomami onorowymi wyróżniono Zbigniewa Grzybowskiego (1910?-1946), Jana Bereżyńskiego (1908-2000), Fryderyka Portnoja, Paulinę Szmukler, Helenę Landau (?-1941), Marię Bilińską-Riegerową (1911-1969) i Natalię Hornowską (1911-1987). Opinie o poziomie naszyc pianistów w turnieju były różne. Na uwagę zasługują refleksje natury ogólnej Karola Stromengera, ogłoszone na łamac Anteny : Trudne zadanie miał sąd konkursowy w uplasowaniu kandydatów różnyc szkół [...]. Bo nie ma ortodoksji grania Copina. [...] Przyniósł konkurs świadomość, że Copin jest dziś zadaniem pianistycznym o wielu rozwiązaniac, że jest problemem zaciekawiającym młodzież pianistyczną najróżniejszyc krajów, że pianistyka szopenowska daje bezmiar możliwości interpretacyjnyc, wymaga pracy nie tylko tecnicznej, ale muzycznie kulturalnej, coraz bardziej aktualnej. Jak bardzo wymagającym kompozytorem jest Copin, pokazuje każdy Konkurs Copinowski. Aż do dziś. Ale o tym w następnym odcinku. 6 XVI Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Copina dzień dwunasty 12 października 2010 r.
Stanisław Szpinalski (1901-1957), Bolesław Kon (1906-1936), Maryla Jonas (1911-1959) Copin Competitions ave always eld a particular significance for Polis pianists. Just te tougt of rising to te callenge of measuring up to Copin s works is enoug to rattle te nerves. For a Pole performing te works of Copin, composer of te Polonaise and Mazurka, it often proves more difficult to attain success in one s own land tan is te case for a foreign musician. Tis is proof of te old adage tat a propet as no onour in is own country... Tere were 26 competitors from eigt countries at te first Copin Competition. Te largest group, of 16, was made up of Polis pianists. Out of te four official prizes, two were awarded to Poles: Second Prize to Stanisław Szpinalski (1901-1957) and Tird Prize to Róża Etkin (1908-1945), wile te remaining two went to Russians. Te special Polis Radio prize for te best performance of Mazurkas was given to Paderewski s pupil, Henryk Sztompka (1901-1964). Naturally, te musical establisment, audiences and Copin fans would ave preferred for teir compatriots to ave taken ome te top prizes. Juliusz Kaden-Bandrowski gave a somewat ironic appraisal of te issue in te weekly Świat. A wole line of respectable patriots laments te fact tat we were defeated in te Copin Competition by te Russians. Finis Poloniae is wat tey re saying In te foyer, tese patriots were ceered up by an astute Warsaw University student. Sirs, sirs, e called out, I m telling you: it s fine. I would prefer tat tey give tese prizes out for Copin ere in Warsaw rater tan in St Petersburg for te Rubinstein as tey did before te war! It s te complete trut. In te remaining group of Polis competitors, tere were some wo embarked on quite wonderful performing and teacing careers, suc as Maria Barówna (1900-after 1960), Jakub Gimpel (1906-1989), Leopold Münzer (1901-c1942), Maria Wiłkomirska (1904-1995) and Janina Wysocka-Oclewska (1903-1975) wo also played te arpsicord. At te second edition in 1932, Poland ad 31 musicians on its team, four of wom ad already competed in te first edition. Tird Prize was given to Bolesław Kon (1906-1936), sevent to Leon Boruński (1909- Copin s pianism requires a great deal of work not only tecnically 1942), and 13t to Maryla Jonas (1911 1959). Maria Dońska (1912-1996), Aleksander Kagan (1906-1979) and Aleksander Sienkiewicz (1903-1982) received onorary diplomas. In te periodical Muzyka, Mateusz Gliński described te Polis fiasco: After te saddening outcome of te first competition, it could be assumed tat te Polis piano team would face some serious rivals. Tis sould ave been worked out for at least five years (te way tey do in Russia or Hungary) pursuing te most outstanding talents around te country and abroad, even applying strict preliminary elimination trials. Instead, te Polis group as proven itself an entirely accidental group. Alongside a few solitary aces, tere were a few adept novices wose performances made a miserable impression. Te effects were appalling: te Polis team not only completely failed teir cause, but tey sowed te worst side of Polis piano performance and te Polis Copin style. Oter critics also gave ars opinions of te nation s pianists. Were tey correct? From today s perspective, it appears tat tey were overly exacting and unjust as, for example, Stanisław Niedzielski (1905-1975) a musician wose interpretation of Copin and Scumann was impeccable and Seweryn Turel (1907-1954) considered Horowitz s equal bot went on to enjoy worldwide careers, wile oter pianists, suc as Jakub Kalecki te favourite pupil of Jerzy Żurawlew and Edmund Rezler (1906-1958) toured te country for many years wit great success. Rezler could ave gone furter in te competition if it ad not been for te owling of a dog during is performance of te Funeral Marc wic so distracted te pianist tat e completely lost is place. Naturally, tis knocked off some points! Te Russians triumped once again at te Tird Competition in 1937. Polis onour was salvaged by Witold Małcużyński (1914-1977) wit Tird Prize, Jan Ekier (b1913) wit eigt, Olga Iliwicka-Dąbrowska (1910-1979) and Halina Kalmanowicz (c1911-c1942), tirteent. Zbigniew Grzybowski (c1910-1946), Jan Bereżyński (1908-2000), Fryderyk Portnoj, Paulina Szmukler, Helena Landau (d1941), Maria Bilińska- Riegerowa (1911-1969) and Natalia Hornowska (1911-1987) were all distinguised wit onourable diplomas. Opinions regarding te talent of Poland s pianists were varied. Of note are te general comments expressed by Karol Stromenger in te periodical Antena: Te Competition Jury was carged wit a eavy task in placing candidates from so many different scools Because tere is no ortodoxy in performing Copin Te Competition brougt about te realisations tat tese days Copin is a pianistic task tat can be interpreted in many different ways; tat e can be interesting to today s pianistic yout around te world; tat te Copin s pianism gives an immeasurable capacity for interpretation, but it requires a great deal of work not only tecnically but culturally, wic is of even greater importance in our current time. Exactly ow demanding Copin is as a composer is demonstrated by eac edition of te Copin Competition. Until today but more about tat in te next instalment.»» Jutro: Polacy na Konkursac Copinowskic po wojnie tomorrow: Post-war Polis competitors 12 October, 2010 day twelve Te 16t International Fryderyk Copin Piano Competition 7
copin express drugi etap second stage Evgeni Bozanov, Bułgaria Bulgaria Yury Sadrin, Rosja Russia Yuma Osaki, Japonia Japan Paweł Wakarecy, Polska Poland Irene Veneziano, Włocy Italy Copin Express oficjalny dziennik XVI Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Copina wydawca publiser Instytut Adama Mickiewicza Polska culture.pl iam.pl & Gramopone music magazine gramopone.co.uk redaktor naczelny editor-in-cief Aleksander Laskowski redakcja angielska englis language editor Emma Baker (Gramopone music magazine) zespół editors Bartosz Kamiński, Krzysztof Komarnicki, Dominik Skurzak, Małgorzata Wende foto poto Wojciec Grzędziński, Bartosz Sadowski projekt design Marek Zalejski layout & prepress Studio Q Organizator XVI Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Copina Narodowy Instytut Fryderyka Copina Organiser of te 16t International Fryderyk Copin Piano Competition Te Fryderyk Copin Institute nifc.pl 8 Te 16t International Fryderyk Copin Piano Competition day twelve 12 October, 2010