POLSKE PSMO ENTOMOLOGCZNE BULLETN ENTOMOLOGQUE DE POLOGNE Tom XXXX/ Wrocaw 30 1969 Fauna mechowców (Acari, Oribatei) nadrzewnych w okoicach Poznania Arborea moss-mites fauna (Acari, Oribatei) in Poznan environs " napisa WOJCECH NEDBALA WSTEP Mechowce (Acari, Oribatei) sa typowymi roztoczami gebowymi. Duza ich iczebnosc i bogactwo gatunkowe wskazuja na to, ze geba i scióka jest ich optymanym srodowiskiem. stnieja jednak gatunki mechowców charakterystyczne da innych srodowisk. W gebie i scióce sa one gatunkami przypadkowymi. Juz w koncu ubiegego wieku MCHAEL(1883) i BERLEsE (1882-1886) wymieniaja szereg gatunków zyjacych w mchach i porostach na skaach i drzewach. W r. 1957 PSCHORN-WALCHERi GUNHOLDwyrózniaja 24 takie gatunki. Autorzy ci dziea mechowce na 4 ekoogiczne grupy, ecz zadna z nich nie obejmuje gatunków wyacznych da drzew. Dane te podaje za TRAVE (1963) - autorem jedynej obszerniejszej pracy przedstawiajacej ekoogie i bioogie mechowców skaoubnych i drzewoubnych. Badania swe prowadzi on w siediskach na skaach i drzewach pokrytych grubym kozuchem porostów i mchów w kimacie sródziemnomorskim. Jedyna praca w iteraturze poskiej poswiecona faunie roztoczy nadrzewnych, a w tym i mechowców, jest pubikacja KELCZEWSKEGO i KASHYNY(1965), w której autorzy wymieniaja gatunki roztoczy znaezione w kuturach i modnikach igastych w okoicach Poznania. Traktowai oni cae drzewa tyko jako jedno srodowisko.
84 WOJCECH NE DBALA Mechowce nadrzewne sa wiec saho poznane. Nieustaony jest ich skad gatunkowy i zupenie nieznana jest ich roa hiocenotyczna. Ceem niniejszego doniesienia jest anaiza skadu jakosciowego i iosciowego mechowców w róznych pietrach drzew ze szczegónym uwzgednieniem ich górnych partii na wysokosci 7,5-15 m, ponadto stwierdzenie ewentuanej zaeznosci skadu fauny nadrzewnej od skadu jakosciowego mechowców w scióce i gehie podoza. METODYKA ORAZ CHARAKTERYSTYKA STANOWSK Faune górnych partii drzew zhierano przy uzyciu wysiegnika teeskopowego, który wynosi zhierajacego znajdujacego sie w koszu na zadana wysokosc drzewa, maksymanie na 13 metrów. Tam wytrzasano gaezie z okoo poowy górnej partii drzewa nad czerpakiem, gdzie gromadziy sie iscie uh igy i suche gaazki wraz z zyjaca na nich mezofauna. Nastepnie przekadano zawartosc czerpaka do póciennego woreczka i po przcwiezieniu do pracowni umieszczano w aparatach Tugrena. Kore pnia w górnych partiach drzewa oraz na wysokosci 0,5-2 m, iczac od podstawy pnia, zeskrohywano uh odupywano hezposrednio do woreczków. Z wazniejszych stosowanych metod zbioru fauny nadrzewnej wymienic naezy tzw. metode "parasoowa", metode "sczesywania" fauny z igie aparatem szczoteczkowym (KELCZEWSKi KASYNA,1965) oraz metode "wsysania" przy uzyciu aparatu dziaajacego na zasadzie odkurzacza (EBERT, 1966). HESSE (1940) i ENGELARDT(1958) scinai drzewa i odpiowywai ich wierzchoki, wyhierajac strzasniete na pachte pajeczaki. Wszystkie dotad stosowane metody zhioru fauny nadrzewnej naeza do metod wzgednych, które wprawdzie nic okresaja ahsoutnego hogactwa tej fauny, niemniej umoziwiaja poznanie jej skadu gatunkowego oraz pozwaaja porównac faune róznych hiotopów. Jak i wszystkie metody, tak i stosowana przeze mnie obarczona jest pewnym bedem zwiazanym zwaszcza z sia otrzasania gaezi. Nieznaa, a niewatpiwie rózna, jest przyczepnosc danych gatunków ub osobników mechowców do gaazek, isci ub igie. Nie jest obojetne, czy mechowce znajduja sie w momencie poowu przez otrzasanie na powierzchni iscia uh gaazki podczas okanej migracji, czy tez w pochewce iscia ub igy. Trudno tez ustaic jakas wasciwa jednostke pomiarowa. Zaeta stosowanej przeze mnie metody jest minimane uszkodzenie drzew i ich gaezi. stniaa jednak trudnosc zbioru fauny nadrzewnej
~ECHOWCE NADRZEWNE 85 w zwartych drzewostanach. Wysiegnik wymaga okresonej przestrzeni potrzebnej do manipuacji poruszania koszem. Badania górnych partii drzew miay charakter kompeksowy. Uwzgedniay one caa znaeziona faune. Przeprowadzaismy je wspónie z drem A. DZABASZEWSKM, który opracowuje faune innych pajeczaków. Stanowiska poozone w okoicach Poznania przegadaismy od 29 V do 26 X 1967 r. w odstepach mniej wiecej miesiecznych. PRZEGLAD STANOWSK Quercus robur L. - 37 badanych drzew 1. Wiekoposki Park Narodowy. Osowa Góra, deby przydrozne w pobizu szkóki esnej przyegajace do asu sosnowcgo z podszyciem debowym. Srodowisko wigotne - 21 drzew. 2. Suchyas. Skrajna partia kompeksu debowego okoo 100 m od Góry Moraskiej. Runo skape, scióka isciasta o duzej wigotnosci - 16 drzew. Pinus sivestris L. - 39 badanych drzew 1. Mosina. Odosobniony kompeks ponad 40-etniego, niskiego, SWetistego asu. Drzewa na skraju drogi. Runo skape, trawiaste, scióka z igiwia. Wigotnosc niska - 24 drzewa. 2. Suchyas. Drzewa przydrozne naezace do fragmentu asu mieszanego, rzadko rozstawione. Podszycie isciaste i runo dobrze wyksztacone. Wigotnosc podoza duza - 15 drzew. Pice a excesa (LAM.) - 42 badane drzewa 1. Wiekoposki Park Narodowy. Osowa Góra. Samotne swierki rosnace na skraju asu sosnowego z domieszka debu, przy drodze do jeziora Skrzynka. Wigotnosc podoza duza, podszycie dobrze wyksztacone - 18 drzew. 2. Suchyas. Skrajne drzewa gestego, zwartego kompeksu esnego. Podszycia brak, zacienienie dna niema cakowite. Detritus skada sie z grubej warstwy igie o duzej wigotnosci - 24 drzewa. ANALZA JAKOSCOWA LOSCOWA FAUNY MECHOWCÓW Mimo znacznego oddaenia stanowisk badanych gatunków drzew, jak tez i pewnej róznicy warunków panujacych na poszczegónych stanowiskach, nie stwierdziem zadnych wyraznych róznic w skadzie fauny
86 WOJCECH NEDBALA mechowców. Nie udao sie takze uchwycic róznic w skadzie hadanej fauny w róznych porach roku. Liste gatunków mechowców znaezionych w górnych partiach drzew (7,5-15 m) z wyaczeniem kory pnia na tej wysokosci przedstawia tabea. Liczba gatunków mechowców na poszczegónych gatunkach drzew mimo zbizonej iczby badanych drzew bya rózna: na sosnach wystepowao 21 gatunków, na swierkach 16, a na debach 14 gatunków mechowców. Na sosnach wystepowaa takze najwieksza iczba osobników. Z ich koron pochodzi 55% zebranego materiau, ze swierków 37,3%, a z debów zacdwie 7,5%. Tabea 1 iustruje równiez podzia mechowców na trzy grup)' Grupa - mechowce wspóne da trzech badanych gatunków drzew, grupa - mechowce zbierane tyko na dwóch gatunkach i grupa - mechowce ograniczajace swe wystepowanie do jednego gatunku drzewa. Do grupy naezy 7 gatunków mechowców, które - co naezy podkresic - osiagaja najwieksza dominacje i staosc wystepowania. Wykazuja one jednak niejednakowe stosunki w staosci wystepowania i dominacji na poszczegónych gatunkach drzew. Np. na debach najwieksza dominacje i staosc osiaga Micreremus brevipes (MCHAEL),a na drzewach igastych C)'mberemeus c)'mba (NCOLET). Grupa obejmuje takze 7 gatunków mechowców. Zajmuja one jednak nizsze kasy staosci (2,4-10,3) i dominacji (0,3-6,0). Poowa znaezionych gatunków wchodzi w skad grupy. Z tego 9 gatunków znajdowano tyko w koronach sosen, 3 wyacznie na swierkach i 3 gatunki na debach. Mechowce tej grupy, mimo zaznaczajacej sie preferencji do poszczegónych gatunków drzew, nie sa jednak ze wzgedu na niskie kasy staosci i dominacji, które zajmuja, gatunkami charakterystycznymi da jakiegokowiek gatunku drzewa. Jedynie Camisia segnis (HERMANN)w stosunku do sosen mozna uwazac za gatunek wybierajacy, abowiem iczby okresajace jej dominacje (4,4), a zwaszcza staosc (28,8), sa stosunkowo wysokie. nteresujaco przedstawia sie iczebnosc arw i nimf, których ogóna iczba wynosi zaedwie 128 osobników (tabea 1). Wedug wieu autorów wzgedna iczba arw mechowców w gebie i scióce w zaeznosci od pory roku szacowana jest na okoo 30% wystepujacych mechowców. Natomiast w górnych partiach drzew jest ich zaedwie 14%. Stosunki tc nasuwaja wniosek, ze mechowce rozmnazaja sie w gebie i scióce ub "W nizszych partiach pnia o spekanej korze, pokrytej mchami i porostami, natomiast na gaezie i iscie migruja juz przewaznie osobniki dorose. W badanych przez nas górnych partiach drzew mechowce iczebnie
39 spruces 37 drzew Deby trees Swierki 42 37drzewa trees MECHOWCENADRZEWNE oaks 87 Ac D A 11,98 2,74,4 38,08,3 45,2 10,87,4 2,40,3 2,76,0 50,0 31,0 27,0 18,9 7,1 8,1 5,4 27,4 0,2 14,8 063 14,7 22,0 11,6 0,93 2,9 1,26 10,4 C 17,7 25 28 137 5 15 3 45,0 1,2 4,4 ] 58 74 60 52 2,4 0,63 0,2 0,6 2 18,462 12,743 70 2,7 46,1 25,6 77,0 28,8 32,4 10,3 12,8 30,8 5,1 2,6 pines 5,11 2,4 2,7 1,5 2,7 53 52 2,7 11932 14 498 12 (Acari, Oribatei) (Acari, bribatei) nadrzewnych nation (D) 64,4120,7 3,21 13381 and abundance 68 (A) of arborea moss-mites 651 Sosny
88 WOJCECH NEDBALA Tabea 2. Zróznicowanie strefowe fauny mechowców (Acari, Oribatei) na debach oraz porównanie z fauna mechowców w scióce Zona differentiation of moss-mites fauna (Acari, Oribatei) on the oaks and comparison with itter moss-mites fauna Gatunki mechowców \oss-mites species Gaezie Branches 7,5-15 m Kora pnia Bark of the trunk Dometorina pantivaga (SELLN.) 13 Cymberemeus eymba (NC.) 2 3 20 95 60 36 262 18 42 50 16 10 148 41 69 846 15 509 35 42 Eporibatua graeiis HAM]\[. 82 34 83 131 110 120 63 167 4 82 3 1 1213 22 37 52 74 11 33 13467 263 Zygoribatua exiis (NC.) 1 Oppia minus (PAOL) Myeobates parmeiae (MCH.) Oppia ongiameata (MCH.) Camisia bivertueata C. L. KOCH Phauoppia ueorum (C. L. KOCH) Neoiodes Jarinosus C. L. KOCH Cepheus atus C. L. KOCH Trichoribatf'S inciseus (KRAM.) Carabodes abyrinthicus (MCH.) 1 Scheoribates atipes (C. L. Koca) 4 Larwy Oribatei 7 Aiereremus brevipes (MCH.) 10 Triehoribates trimacuatus (C. L. KOCH) Tectoeepheus sarekensis TRAG. Eremeus obongus C. L. KocH Eupeops oeeutus (C. L. Koca) Braehyehthonius marginatus FORSSL. Quadroppia quadricarinata (MCH.) Adoristes poppei (OUDEM.) Suetobeba subcornigera FORSSL. Notaspis coeoptratus (L.) Chamobates boreais HAMMEN Oppia nova (O:DE) Bebidae Nothrus sivestris NC. Hypochthonius rujuus C.L. Koca Oppia inscupta (PAOL) 8uctobeba intermedia WLLM. Scutovertex minutus (C. L. KOCH) Liebstadia simiis (Mca.) Gaumna aneeatus OUDEM. LiacaTUs eoracinus (C. L. Koca) Oppia cavipeetinata (MCH.) Punctoribates punctum (C. L. K.-BERL.) Suctobeba acutidens FORSSL. Ptyetima Oribatua tibiais (Ne.) Braehychthonius beresei WLLL Oppia ornat a (OUDC\L) wsciók: okape drzew Litter in 7,5-15m 0,5-2 m overhang of trees -----;---- 15
MECHOWCE NADRZEWNE 89 Tabea 3. Zróznicowanie strefowe mechowców (Aeari, Oribatei) na swierkach oraz porównanie z fauna mechowców w scióce Zona differentiation of moss-mites (Aeari, Oribatei) on the spruce and comparison with itter moss-mites fauna Gatunki mechowców Moss-mites species Gaezie Branches 7,5-15 m Kora pnia Bark of the trunk 7,5-15 m 0,5-2 m Scióka w okapie drzew Litter in overhang of trees C)"mbeemeus cymba (Nc.) Eporibatu/a rausehenensis (SELLN.) Dometorina pant ivaga (BERL.) Miereremus brevipes (MCH.) Eporibatua graciis HAMM. Zygoribatua exiis (Nc.) Scheoribates atipes (C. L. Kocu) Eupeops oceu/tus (C. L. KOC) Camisia biurus (C. L. Koc) Larwy Oribatei Carabodes abyrinthicus (MC.) Tectocepheus sarekensis TRAG. ~ Cu/troribua juneta (MCH.) -Camisia spinifer (C. L. Koc) Adoristes poppei (OUDEM.) Oppia nova (OUDEM.) Neo/iodes farinosus C. L. KOCH -Eremeus hepaticus C. L. KOC Triehoribates trimacu/atus P/atynothrus petifer (C. L. KOCH) Oribatua tibiais (Nc.) -Cepheus eepheiformis (Nc.) Liaearus eoracinus (C. L. KOC) Ptyctima Oppia ornata (OUDEc'\1.) Oppia minu. (PAOL) Nothrus si/vestris Nc. Ga/umna aneeatus OUDEM. Eremeus obongus C. L. KOC Suctobeba intermedia FORSSL. (C. L. Koc) Braehyehthonius beresei WLLM. Braehyehthonius marginatus FORSSL. p Lioehthonius perpusius (BERL.) Camisia biverrueata C. L. KOC Bebidae Suetobeba subeornigera FORSSL. 9 2 7 2 32 27 1012 34679 15 26 16 21 2 i,t 4 124 140 330 34 172 16 4 4 2 2 6 20
90 WOJCECH NEDBALA przewazaja znacznie nad innymi grupami roztoczy. Stanowia one 88% osobników, Trombidiformes 7%, a Mesostigmata 5% znaezionych roztoczy. Poszczegóne strefy wysokosciowe drzew maja rózny skad gatunkowy mechowców. Zjawisko to iustruja tabee 2-4. Anaiza obejmowaa 8 debów, 4 swicrki i sosne. Czesc gatunków wystepuje jedynie w górnych partiach drzew, na gaeziach i pniu. Sa to: Cymberemeus cymba (NCOLET), Micreremus brevipes (MCHAEL), Eporibatua rauschenensis (SELLNCK), Dometorina pantivaga (BERLESE) na swierkach i D. pantivaga (BERLEsE) na debach. Pewna iczba gatunków wystepuje tyko na pniu drzewa, nie wchodzac na boczne gaezie. Bizej podstawy pnia iczba gatunków rosnie. Szczegónie wyraznie zaeznosc ta zaznacza sie na debach (najwieksza iczba reprezentowanych drzew). Tabee 2-4 zawieraja takze zestawienic gatunków mechowców dwóch odmiennych, ecz stykajacych sie biotopów, a mianowicie drzewa oraz geby i scióki. Pcwne gatunki sa wspóne da tych biotopów, a pewne wystepuja tyko w jednym z nich. Na uwage zasuguje fakt, ze gatunki wystepujace jedynie na drzewach sa w wiekszosci przypadków dominujace i osiagaja najwyzsza staosc wystepowania w ich górnych partiach (tabee 1-4). W dotychczasowych badaniach nad fauna mechowców wiekszosc gatunków dominujacych na badanych przez nas drzewach okresana bya w scióce i gebie najnizszymi kasami dominacji i staosci wystepowania, co takze swiadczy o tym, ze wasciwym biotopem da nich sa drzewa. Na czterech debach, na ich obumarych gaeziach znajdujacych sie na wysokosci 8-9 m, znaazem 15 gatunków mechowców, w tym 3 nie znaj dowane na innych czesciach debów. Sa to: Camisia segnis (HER MANN) 4 okazy, Oppia cavipectinata (MCHAEL)18 okazów i Beba sp. 1 okaz. Na uwage zasuguje Camisia segnis (HERMANN)znajdowana wyacznic na zywych gaeziach w koronach sosen. Fakt ohecnosci dodatkowych gatunków na ohumarych gaeziach swiadczyc moze o odmiennosci istniejacych tam warunków zwiazanych z intensywnoscia proccsów rozkadu suhstancji organicznych, z ohfitoscia kryjówek - warunków szczegónie necacych mechowce. KELCZEWSK i KASHYNA (1965), uwzgedniajac 4 gatunki drzcw igastych: sosne, swierk, jode i modrzew, stwierdzii ohok innych roztoczy ohecnosc 13 gatunków mechowców. Moje hadania wykazay na ohu hadanych drzewach igastych - sosnach i swierkach - oheenosc 27 gatunków, na dehach 24 gatunki. W sumic z górnych partii zehraem 37 gatunków mechowców:
Kora ' MECHOWCE NADRZEWNE 91 Camisia spinifer (C. L. KOCH) C. segnis (HERMANN) C. biurus (c. L. KOCH) Damaeus graciipes (KULCZYNSK) Beba sp. Eremeus obongus C. L. KOCH Carabodes abyrinthicus (MCHAEL) C. minuscuus BERLESE Tecu.ceph.us sarekensis TRAGARDH Oppia cavipectinata (MCHAEL) O. ongiameata (MCHAEL) O. minus (PAOL) O. ornata (OUDEMANS) O. unicarinata (PAOL) O. obsoeta (PA OL) O. nova (OUDEMANS) Cymberemeus cymba (NCOLET) Mic.reremus brevipes (MCHAEL) Oribatea cacarata (C. L. KOCH) C. biverrucata C. L. KOCH Patynothrus petifer (C. L. KOCH) Neoiodes farinosus C. L. KOCH Mycobates parmeiae (MCHAEL) Trichoribates trimacuatus (C. L. KOCH) Eupeops occutus (C. L. KOCH) Chamobates boreais HAMMEN Gaumna anceatus OUDEMANS Oribatua tibiais (NCOLET) Zygoribatua exiis (NCOLET) Z. propinquus (OUDEMANS) Eporibatua rauschenensis (SELLNCK) E. graciis HAMMER Phauoppia ucorum (C. L. KOCH) Dometorina pantivaga (BERLESE) Liebstadia humerata SELLNCK Schtoribates atipes (C. L. KOCH) Sch. aevigatus (C. L. KOCH) Tabea 4. Zróznicowanie strefowe fauny mechowców (Acari, Oribatei) na sosnie oraz porównanie z fauna mechowców w scióce Zona differentiation of moss-mites (Acari, Oribatei) on the pinc and comparison with itter moss-mites fauna Gatunki mechowców Moss-mites species Sciók: ' Branches Gaezie Bark of the pniatrunk wdrzewa okape 7,5-15 m i 7,5-15 m 0,5-2 m Litter in overhang of tree Dometorina pantivaga (BERL.) Cymberemeus cymba (NC.) Eporibatua graciis HAMM. Phauoppia ucorum (C. L. KOCH) Zygoribatua propinquus (OUDEM.) Larwy Oribatei Tectocepheus sarekensis TRAG. Adoristes poppei (OUDEM.) Trichoribates trimacuatus (C. L. KOCH) Scutovertex minutus (C. L. KOCH) - Peoptuus phaenotus (C. L. KOCH) 4 3 3! 2 8 ' 4 2 4 10 25 2 3 KELCZEWSK i KASYNA (1965) najiczniej spotykai dwa gatunki: Xenius tegeocranus (HERMANN) i Phenopeops dupex BERLESE, uwazajac je za mechowce typowe da biotopu drzew esnych. Na badanych przeze mnie gatunkach drzew zaden z tych gatunków nie wystepowa.
92 WOJCECH NEDBALA nteresujace pod wzgedem faunistycznym jest wystepowanie na wszystkich badanych gatunkach drzew Eporibatua graciis HAMM. Gatunek ten wykazuje wysoka dominacje i staosc wystepowania, jest przy tym gatunkiem nowym da fauny Poski. HAMMER (1958) opisaa go na podstawie osobnika znaezionego w mchu wsród kamieni na wysokosci 5400 m n.p.m. w Boiwii. Okazy z Poski róznia sie od boiwijskiego jeuynie nieco bardziej wyduzonym ksztatem ciaa oraz brakiem inii aczacych amee oraz aczacych wosy rostrane (p. rys.). \ ) \ Eporibatua graciis HAMJ\1ER Okaz nr 9 z korony sosny przydroznej na skraju asu mieszanego. Suchyas pod Poznaniem. Dugosc okazu 0,361 mm, szerokosc 0,088 mm. Wymiary jaja 0,137X0,052 mm Specimen No 9 from the crown of the roadside pine on the border of a mixed forest in Suchyas at Poznan. Length of specimen 0.361 mm, width 0.088 mm. Egg's size: 0.137X 0.052 mm SUMMARY Using a tcescopic outrigger the author investigateu the fauna of moss-mites (Acari, Oribatei) of the upper parts of 118 trees in the outskirts of Pozna (Great Poand). They were: pines - Pinus sivestris L. -
MECHOWCE NADRZEWNE 93 39 trees, spruces - Picea excesa (LAM.) - 42 trees and oaks - Quercus robur L. - 37 trees. n the upper parts of pines (7.5-15 m), except the bark of the trunk, 21 species of moss-mites have been found; on the spruces they werc 16 and on the oak trees 14 species (tabe ). The author divides the moss-mites into 3 groups. To the gro up beong 7 species of moss-mites, which occur on a three investigated species of trees. They show the highest degree of dominance and constancy of appearance. Group is represented by 7 spccies, which appear ony on two species of trees. More than haf of the species found, being within group, imit their appearance to one species of tree ony. The species of the group of moss-mites show a very ow dominance as we as a ow degree of constancy in their appearance. From the upper parts of pines 55% of the materia have been coectcd, 37% from the spruces and 7.5% ony from the oak trees. The particuar high zones of the trees have a different moss-mites species composition. Nearcr to the base of the trunk the number of species increases (tabies 2-4). These tabes show aso the species of moss-mitcs found on trces and not in the soi, neither in the itter within the overhang area of the tree. n most cases they are dominant spccies which show the highest constancy of occurrence on trees (tabe ). n hitherto investigations on itter and soi moss-mites the same species have been determined as beonging to the owest dominanec and constancy casses. This is the proof that trees are the right biotop for them. Larvae and nymphs constituted 14% of coected materia. The author concudes that mosty adut specimens migrate to the top parts of trecs and the rcproduction takes pace in the soi and in the itter, or on the ower parts of trunks. Moss-mites constitute 88 % of a Acari, whie TrombidiJormes make 7% and Mesostigmata 5% ony. Among the species, Eporibatua graciis HAMMERis new for the Poish fauna. t is numcrous on the invcstigated trees. HAMMER(1958) has described this species basing on specimen found in the moss among stones in Boivia on an atitude of 5400 m. The spccimens from Poand differ from the Boivian one ony by showing a sighty more eongated body and by ack of the ine connecting the ameae ~nd thc rostra hairs (see fig.). Zakad 1"orfoogii Zwierzat Uniwersytetn im. A. Jickiewicza Poznan, n. Fredry 10
94 WOJCECHNEDBALA PSMENNCTWO - REFERENCES EBERT, W., 1966, Eine neue Methode zur Erforschung der Kronenfauna iiterer Wadhestiinde. n: "Entomoogisches Symposium iiher die Proberne der faunistischen und entomogeographischen Erforschung der Tschechosowakei und Mitteeuropas''. Opava, p. 115-118. ENGELHARDT,W., 1958, Untersuchungen iiber Spinnen aus Fichtenwipfen, Miinchen, Opusc. zoo., 17, p. 1-9. AMMER,M., 1958, nvestigations on the Oribatid fauna of the Andes Mountains.. The Argentine and Boivia, Bio. Skr. (Kobenhavn), 10 () 1-129, 34 tt. HESSE,E., 1940, Untersuchungen an einer Koi, ktion Wipfespinnen, Berin, Schr. (Ber.) Ges. naturf. Fr., 15, p. 350-363. KELCZEWSK, B., E. KASHYNA,1965, Akarofauna kutur i modników igastych na terenie Nadesnictwa Doswiadczanego WSR Zieonka, Pr. Kom. Nauk rono i esno Pozn. TPN, Poznan, 17 (3), p. 377-383. TRAVE,J., 1963, Ecoogie et bioogie des Oribates (Acariens) saxicoes et arboricoes. Paris, Vie et Miieu, Suppement 14, p. 1-267.