1 Moje Miasto Milanówek ISSN 2082-9396 listopad 2011 nr 4 Pozyskaliśmy czyli historia pewnego słowa Pozyskaliśmy. Pozyskaliśmy pieniądze na dokończenie budowy kanalizacji. Dzisiaj, po podpisaniu umowy na dofinansowanie, można ostatecznie i z całą stanowczością powiedzieć: pozyskaliśmy. Celowo nie piszemy dostaliśmy, bo znowu ktoś nas pozwie do Sądu. Przecież fizycznie nie mamy jeszcze pieniędzy na koncie. Dla nas wszystkich z MDiJ to wielka radość. Nie dlatego, że mieliśmy rację rok temu. Dlatego, że zakończymy budowę kanalizacji w Milanówku. My - Milanówek Dziś i Jutro. Absurdalne jest podważanie potrzeby inwestycji kanalizacyjnych. Każdy z nas wie jak jest to niezbędna potrzeba rozwojowa i cywilizacyjna. Nie uzyskaliśmy żadnej pomocy od radnych spoza Stowarzyszenia MDiJ w zamknięciu tej sprawy. Wręcz przeciwnie, odnosiliśmy wrażenie, że mają nadzieje, iż dotacji nie dostaniemy. Dobrze, że oczekiwania te się nie spełniły. Cieszymy się, nie ze względu na ich utracone nadzieje. Cieszymy się ze względu na to, że będzie kanalizacja, a miasto dzięki pozyskanym środkom podniesie się z problemów finansowych. Pozostaje nam wierzyć, że dzisiaj, po otrzymaniu przez Milanówek dotacji na dokończenie budowy kanalizacji znajdą się Radni, którym starczy odwagi cywilnej aby przyznać się, że nie pomogli w pozyskaniu tych środków. Aby przyznać, że bieżąca potrzeba polityczna i chęć Od lewej: Burmistrz Miasta Milanówka Jerzy Wysocki, Sekretarz Stanu w Ministerstwie Ochrony Środowiska Wiceminister Stanisław Gawłowski, Sekretarz Stanu w Ministerstwie Sportu i Turystyki Wiceminister Tomasz Półgrabski zdyskredytowania działań MDiJ przysłoniła to co najważniejsze dobro miasta i mieszkańców. Nie wierzymy niestety w to, że którykolwiek z nich będzie potrafił przyznać się do błędu. A co istotniejsze będzie potrafił wyciągnąć wnioski na przyszłość. Nie chodzi tu bowiem o to, czy ktoś użył słowa pozyskaliśmy, czy pozyskamy. Nie chodzi tu bowiem o to, czy ktoś skłamał, czy użył słowa na wyrost. Chodzi o to, że kanalizacja w Milanówku być musi. I będzie. Czy to się niektórym radnym podoba, czy nie. Tego potrzebują mieszkańcy. A o ich, o nasze wspólne dobro przecież chodzi. My to wiemy i codziennie o tym pamiętamy. W przeciwieństwie do pozostałych radnych i ich zauszników. Swoją drogą to dobrze, że był ten proces i że musieliśmy przeprosić za użycie słowa pozyskaliśmy. Dzięki temu, mistrzowie w podpinaniu się pod sukcesy i działania innych nie powiedzą dzisiaj, że to ich zasługa. A nawet gdyby. Trudno. Już dzisiaj Wam wybaczamy. Dziś jest dobry dzień. Pozyskaliśmy pieniądze na budowę kanalizacji. My Jerzy Wysocki Beata Potrzebowska Wojciech Wlazło Dariusz Kopeć Hanna Młynarska Bożena Utrata Jacek Banaszczyk Jacek Łocz Marzena Osiadacz Mirosław Kuźmiński Barbara Wiśniewska Małgorzata Trębińska Włodzimierz Starościak Grzegorz Szyszkowski Piotr Kacprzyński Jerzy Olczak Burmistrz Jerzy Wysocki mówi prawdę! Pozyskaliśmy pieniądze z Funduszu Spójności Unii Europejskiej do 24 mln zł na dofinansowanie projektu Modernizacja i rozbudowa systemu infrastruktury wodociągowo-kanalizacyjnej Gminy Milanówek. 9 listopada 2011 roku została podpisana umowa. Projekt zakłada budowę 31,82 km sieci kanalizacji sanitarnej, w tym cztery przepompownie ścieków oraz modernizację ujęć wody i budowę stacji uzdatniania wody przy ul. Na Skraju. Dofinansowanie wartego 46,2 mln zł Projektu realizowane będzie w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko. Dnia 9 listopada br. została podpisana umowa z Funduszem Spójności Unii Europejskiej na dofinansowanie budowy kanalizacji w Milanówku. Rok temu temat ten był przedmiotem burzliwych dyskusji w czasie kampanii wyborczej. Wypowiedziano wiele przykrych i krzywdzących słów, łącznie z zarzucaniem kłamstwa wyborczego Burmistrzowi i kandydatom ze Stowarzyszenia Milanówek Dziś i Jutro. W końcu sprawa trafiła na wokandę Burmistrz Miasta Milanówka Jerzy Wysocki z Zastępcą Burmistrza Ryszardem Malinowskim sądu w trybie wyborczym. Ale dziś zdecydowanie możemy powiedzieć pozyskaliśmy. Bezsprzeczną zasługą podpisania ww. umowy jest działalność Burmistrza i Stowarzyszenia Milanówek Dziś i Jutro. Najważniejszą kwestią dla nas mieszkańców jest pytanie: co na tym zyskamy? 1. Komfort życia mieszkańców Uciążliwości mieszkańców i ich sąsiadów, związane z opróżnianiem szamb staną się przeszłością. Ponadto opłaty za korzystanie z sieci kanalizacyjnej będą dużo niższe niż wywożenie nieczystości beczkowozem. 2. Milanówek jeszcze bardziej ekologiczny Także w tym aspekcie osiągamy wiele korzyści. Założeniem dotowania budowy kanalizacji ze środków unijnych rozdzielanych przez Ministerstwo Środowiska jest uzyskanie efektu ekologicznego. Realizacja tego projektu pozwoli kolejnym 4600 mieszkańcom naszego Miasta na korzystanie z systemu kanalizacji sanitarnej. Dla Milanówka lepsze powietrze, czystsza woda i gleba, a tym samym zdrowsza żywność w naszych przydomowych ogródkach. 3. Unikniemy kar za brak kanalizacji Już w 2006 roku Radni MDiJ mieli świadomość, że w dotychczasowym tempie, przy takim, a nie innym budżecie, skanalizowanie miasta potrwałoby kolejne 40-50 lat. Podjęliśmy decyzję o zintensyfikowaniu prac, zdając sobie sprawę, że będzie to kosztem wielu inwestycji np. drogowych. Nie była to łatwa decyzja. Natomiast tylko taka mogła być podjęta, gdyż zgodnie z Dyrektywą Komisji Europejskiej 91/271/EWG
Burmistrz Jerzy Wysocki mówi prawdę! do 2015 roku wszystkie gminy powinny zostać skanalizowane. Te samorządy, które nie dostosują się do Dyrektywy będą musiały płacić wysokie kary. 4. Bezpieczny poziom zadłużenia Jedyną szansą na realizację naszych zamierzeń było pozyskanie środków unijnych. Wiązało się to jednak z zaciągnięciem kredytu na całość inwestycji, czyli ze znacznym zwiększeniem wskaźnika zadłużenia miasta. Ale jak widzimy było warto. W momencie podpisania umowy, zadłużenie zmniejsza się do 56% dochodów rocznych miasta, co jest bezpiecznym poziomem długu. Zanim otrzymaliśmy decyzję o dofinansowaniu, już zrealizowaliśmy 14,8 km kanałów sanitarnych, z przyłączami w granicy pasa drogowego. Kolejne 3,5 km jest w trakcie realizacji. Stanowi to 50% planowanych inwestycji kanalizacyjnych. Kolejny etap rozpocznie się wiosną 2012 roku. Planuje się wykonanie jeszcze 13,5 km kanalizacji. 5. Zmniejszenie problemów z brakiem wody Jednym z elementów złożonego wniosku jest modernizacja ujęć wody oraz budowa Stacji Uzdatniania Wody (SUW) przy ulicy Na Skraju. Co dalej z naszą koleją? W tym roku przypadają dwie niezwykle ważne rocznice dla Milanówka związane z włączeniem naszego miasta do sieci infrastruktury kolejowej. Te inwestycje odegrały ogromną rolę w rozwoju Milanówka i znacząco przyczyniły się do takiego kształtu miasta, jaki widzimy obecnie. Są to: 110-ta rocznica utworzenia przystanku Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej, o której pisaliśmy w majowym numerze MMM i 75-ta rocznica uruchomienia kolejki EKD (dzisiejsza WKD) do Warszawy przez Podkowę Leśną. Powrócił też temat przebudowy linii kolejowej na terenie Milanówka. Rozpoczęto również modernizację WKD na Mazowszu. Spółka PKP PLK S.A. planuje wyremontować linię kolejową na trasie Warszawa - Łódź. Podstawowym założeniem tej inwestycji jest przebudowa kolei w celu osiągnięcia większych prędkości tj. 160 km/h dla pociągów pasażerskich oraz 120 km/h dla pociągów towarowych. Planowana modernizacja przewiduje w zależności od potrzeb przebudowę układu torowego i sieci trakcyjnej oraz obiektów jej zasilania, ponadto remont tunelu przejścia podziemnego dla pieszych. Pewne zmiany, naocznie widoczne dla nas mieszkańców już zostały wprowadzone: pomalowano i naprawiono zniszczone fragmenty elewacji naszego dworca. W związku z przewidywaną po modernizacji dużą szybkością poruszających się pociągów, powstaje problem zwiększonej uciążliwości hałasu, na który już dzisiaj zwraca uwagę wielu mieszkańców. Z tego powodu PKP zobowiązała się zamontować specjalne ekrany akustyczne w miastach, gdzie będzie przebiegać zmodernizowana trasa kolejowa. Ekrany będą miały wysokość pięciu metrów, a swoim wyglądem w założeniu powinny wpisywać się w otaczający krajobraz, informuje pan Tomasz Krysiak kierownik Referatu Geodezji w Milanówku. Dodatkowo na stacjach kolejowych zostaną użyte maty antywibracyjne, jako element ograniczający oddziaływanie zatrzymujących się pociągów dodaje. W tym momencie Inwestor posiada już pozytywną decyzję Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w zakresie oddziaływania inwestycji na środowisko oraz oczekuje na uprawomocnienie się decyzji: Wojewody Mazowieckiego o ustaleniu lokalizacji inwestycji oraz Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Warszawie określającego wymagania wodno - prawne na wykonanie urządzeń wodnych i zasady korzystania z wód. Zanim zostaną rozpoczęte prace potrzebne jest jeszcze uzyskanie decyzji Wojewody Mazowieckiego w sprawie pozwolenia na budowę. Będziemy informować o bieżących postępach prac tej tak ważnej dla Milanówka inwestycji. Mimo, że w swoim założeniu Milanówek był budowany 100 lat temu przez naszych przodków frontem do kolei Warszawsko-Wiedeńskiej to dzięki usilnym staraniom Radnych MDiJ i lidera naszego Stowarzyszenia Jerzego Wysokiego, wbrew plotkom roznoszonym prze niektórych Radnych Miasta, uciążliwości związane z funkcjonowaniem i rozwojem kolei będą zminimalizowane. Podniesie się zarówno bezpieczeństwo, jak i komfort życia mieszkańców. Mam nadzieję, że mieszkańcy ulic Krakowskiej i Warszawskiej docenią osiągnięcia w tej dziedzinie. A co dalej z WKD? W 2007 roku Samorząd Województwa Mazowieckiego oraz lokalne samorządy przez które przebiega trasa kolejki wykupiły udziały Spółki WKD. Znacząco przyczynił się do tego Grzegorz Kostrzewa Zorbas, ówczesny radny sejmiku woj. mazowieckiego. Dzięki temu Milanówek zyskał możliwość współdecydowania o losach Warszawskiej Kolei Dojazdowej. Do punktualności naszej kolei wąskotorowej (jest ona na poziomie 98%), ma jeszcze dojść wysoki standard i szybkość podróży. W bydgoskiej fabryce są budowane nowe pociągi dla WKD. W niedalekiej przyszłości ma zostać wybudowany drugi tor z Podkowy Leśnej do Grodziska Mazowieckiego. Należy mieć nadzieję na szybką poprawę jakości usług transportu kolejowego. Jest to niezwykle ważne w dobie szalejących cen benzyny i coraz bardziej zakorkowanych dróg. Jako Radni MDiJ dalej będziemy dbali o to, aby rozwój kolei służył poprawie jakości życia mieszkańców Milanówka. W chwili obecnej najważniejsze jest rozwiązanie problemu parkowania mieszkańców dojeżdzających koleją do pracy i rozbudowa systemu biletu aglomeracyjnego. Bożena Utrata Moje Miasto Milanówek 2 Powinno to zapewnić mieszkańcom centralnych części miasta ciągłość dostaw bieżącej wody o znakomitej jakości. Stowarzyszenie MDiJ przyjęło informację o przyznaniu środków unijnych z wielką radością i satysfakcją. Ten olbrzymi sukces, jest dla nas impulsem do dalszej pracy dla dobra nas wszystkich. Jesteśmy szczęśliwi, że możemy na łamach gazety MMM podzielić się z mieszkańcami tą znakomitą wiadomością. W imieniu Stowarzyszenia Milanówek Dziś i Jutro Małgorzata Trębińska Inwestycje 2011 W ostatnich latach byliśmy przyzwyczajeni do bardzo szybkiego tempa rozwoju naszego miasta. Miała na to wpływ wyjątkowo korzystna sytuacja finansowa Milanówka. Musimy pamiętać, że podstawowym źródłem wpływów do budżetu gminy są podatki odprowadzane od osób fizycznych (PIT). W dużym uproszczeniu możliwości finansowe, a w tym inwestycyjne zależą od zamożności naszych mieszkańców. Już ubiegły rok był niełatwy, czego przykładem mogą być chociażby ograniczone inwestycje drogowe. Mimo jeszcze trudniejszego budżetu na rok bieżący udało się jednak wykonać szereg inwestycji poprawiających jakość życia mieszkańców. Wśród nich są: inwestycje niwelujące skutki podtopień związane z bieżącym utrzymaniem rowów melioracyjnych oraz przebudowa Rowu Grudowskiego pod składem budowlanym przy ul. Królewskiej oraz odtworzenie tam nawierzchni z kostki betonowej. Przeprowadzono również szereg inwestycji związanych z wodociągami i kanalizacją. Zlecono opracowanie dokumentacji projektowej przewodu wodociągowego w ulicy Krakowskiej, spinającego przewody wodociągowe w ul. Niecałej i Wspólnej. Zgodnie z planem wodociąg ten powinien zostać wykonany w następnym roku. Rozpoczęta została budowa kanalizacji w ulicy Wiatracznej i Nadarzyńskiej. Na ukończeniu jest budowa przyłączy kanalizacyjnych do nieruchomości w ulicach : Piaski, Wigury, Podgórnej, Parkowej, Długiej, Fiderkiewicza, Granicznej, Warszawskiej, Podwiejskiej, Nowowiejskiej, Wierzbowej, Staszica, Dembowskiej, Okrzei, Wysockiego i Łącznej. Dzięki rozpoczętej w ubiegłym roku budowie kanalizacji w ulicach Warszawskiej i Podwiejskiej, do użytku oddano 583 metry kanału sanitarnego z przyłączami w granicy pasa drogowego - w tym 432 metry metodą przewiertu sterowanego. Prace nad kanalizacją pozwoliły także na remont nawierzchni drogowych. Wymie-
3 Moje Miasto Milanówek Jak rozwiązać problemy podtopień? Od kilku lat mieszkańców Milanówka trapi problem podtopień. Jest to związane z podniesieniem poziomu wód gruntowych, spowodowanym nadmiernymi opadami w ostatnich latach. Problem jest jednak o wiele bardziej skomplikowany. Przez wiele lat zaniedbywano (a czasem wręcz zasypywano i niszczono) istniejące rowy melioracyjne, zapomniano o drenażu i innych urządzeniach odwadniających. Należy podkreślić, że znaczna część rowów nie należy do gminy. Doskonałym przykładem może być tu odnoga Rowu Grudowskiego wzdłuż ulicy Kazimierzowskiej, przebiegająca przez tereny prywatne, a także sieć rowów na północnych obszarach miasta. W tym momencie widzimy też absurd zawarty w Ustawie. Zgodnie z Prawem Wodnym obowiązek konserwacji urządzeń melioracyjnych należy do właścicieli posesji, natomiast zapisy zawarte w Ustawie uniemożliwiają gminie egzekwowanie tych obowiązków. Te uprawnienia posiada starostwo. Urząd miasta może jedynie uświadamiać i wysyłać prośby o wykonanie niezbędnych prac. W ostatnich miesiącach miasto podjęło próbę nieodpłatnego przejmowania od właścicieli posesji urządzeń melioracyjnych położonych na prywatnych działkach, gdyż tylko takie rozwiązanie dawałoby gminie możliwość wykonywania konserwacji. Nie spotkało się to z aprobatą mieszkańców. W miejscach, gdzie miasto jest właścicielem gruntów już od początku roku prowadzone są skoordynowane działania mające na celu wyremontowanie instalacji odprowadzających wody opadowe. I chociaż pesymiści twierdzą, że takie działania nie mają sensu, bo nie obejmują równocześnie całości miasta, faktem jest, że miasto podjęło znaczące kroki ku wywiązaniu się z obietnic danych mieszkańcom. Pomimo olbrzymich trudności finansowych, w 2011 roku przeznaczono 264 tys. złotych na roboty w zakresie melioracji. Rów Grudowski i inne rowy stanowiące niona została nawierzchnia ul. Warszawskiej i Podwiejskiej przez wykonawcę robót kanalizacyjnych w tych ulicach. Nowa warstwa ścieralna została położona na długości ulic Podwiejskiej i Warszawskiej, objętych budową kanalizacji, tj. od ul. Polnej do ul. Charci Skok. W tym roku zakończono również modernizację ulicy Gospodarskiej na odcinku pomiędzy ulicami Przyszłości i Leśny Ślad, gdzie zostały wykonane chodniki i została położona nawierzchnia asfaltowa. Zakład energetyczny PGE w ramach dobrej współpracy z Milanówkiem (na koszt miasta przycinane są gałęzie drzew pod liniami energetycznymi zgodnie ze sztuką ogrodniczą) wymienia nieizolowane linie niskiego napięcie na linie izolowane tzw. warkocze. Jeszcze w tym roku przewidywana jest wymiana linii w ulicach Krasińskiego, Sienkiewicza, Leśny ślad i Literackiej. Wykonano także modernizację instalacji elektrycznej w budynku C Urzędu Miasta co przyniesie znaczne oszczędności finansowe przy poborze energii elektrycznej. Małgorzata Trębińska istotne elementy sieci odprowadzającej wody deszczowe i roztopowe przebudowano i udrożniono w strategicznych miejscach. Usunięto również szereg awarii uszkodzonej sieci drenarskiej Miasta. Zlecono do wykonania koncepcję odwodnienia terenu w okolicach ulic Chopina, Moniuszki i Szczepkowskiego. Na następny rok zaplanowano opracowanie koncepcji wieloletniego planu dalszych działań zmierzających do całościowego uregulowania poziomu wód opadowych. Wszystkie te działania jednak nie wystarczą. Nie przestaliśmy się cieszyć z podpisania umowy z Funduszem Spójności na dofinansowanie kanalizacji, a już udało się pozyskać kolejne pieniądze z UE. Fundusze pochodzą z Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki, priorytetu IX Rozwój wykształcenia i kompetencji w regionach. Skala dofinansowania może wydawać się niewielka, ale cel na jaki otrzymaliśmy wsparcie jest niezwykle ważny dla naszych małych obywateli Milanówka. Wysokość kwoty kształtuje się na poziomie 185 261,60 zł, co stanowi 100 procent Zbyt wysoko umiejscowiony przepust powoduje spiętrzenie wody. fot. Michał Inkielman Spółka wodna realnym rozwiązaniem problemu. Kierując się wzorem okolicznych gmin, Miasto zaproponowało mieszkańcom utworzenie spółki wodnej. Dzięki wydatnej pomocy Urzędu opracowano już statut spółki, który został przyjęty na spotkaniu założycielskim dnia 7 listopada 2011 roku. Terenem działania spółki jest Milanówek. Wybrany został Zarząd w osobach: Przewodniczący Witold Rytwiński, Zastępca Michał Inkielman, Sekretarz Grzegorz Szyszkowski, członkowie Leon Korepta i Piotr Salamon. Biorąc czynny udział w tych pracach i obserwując działalność takich organizacji w gminach ościennych, mogę z całą odpowiedzialnością powiedzieć, że jest to ogromna szansa dla Milanówka. Po przyjęciu statutu wystarczy wykonać prace związane z rejestracją i przystąpić do działania. Jakie z tego wynikną korzyści dla mieszkańców? Spółka, w założeniu powinna przejąć obowiązki właścicieli gruntów w sprawie utrzymania urządzeń wodnych. Zapewni to fachowe i rzetelne wykonywanie tych prac. Aby jakaś inwestycja mogła zostać przeprowadzona muszą się znaleźć odpowiednie środki finansowe. Spółka Wodna daje właśnie takie możliwości. Zgodnie z ustawą Prawo Wodne, Spółka może otrzymywać dotacje z wielu źródeł, miedzy innymi z Powiatu i Województwa, co podkreślał jeden z założycieli Spółki w Brwinowie Pan Zbigniew Brzeziński. Wystarczy przystąpić jako członek do Spółki i opłacać regularnie ustalone składki członkowskie (nie są one wysokie, w związku z wieloźródłowym finansowaniem w Brwinowie wynoszą około 40 złotych rocznie), aby mieć realny wpływ na decyzje Spółki w zakresie kolejności przeprowadzonych prac. Co ważne, Spółka przejmuje obowiązki i zbliża ośrodek decyzyjny do mieszkańców. Nie jest prawdą, że Zarząd Spółki będzie pobierał wynagrodzenie z tytułu pełnionych funkcji. Członkowie Zarządu nieodpłatnie włączyli się w te prace dla dobra naszej gminy. Dlatego z pełnym przekonaniem zapraszamy wszystkich mieszkańców z terenów, które potrzebują wsparcia i realnej pomocy, do przystąpienia i aktywnego działania w Spółce Wodnej Milanówek. Nadszedł czas abyśmy trudne sprawy wzięli w swoje ręce. Witold Rytwiński Kontakt: Witold Rytwiński tel. 501 681 397 Kolejne pozyskane środki z Unii Europejskiej - tym razem dla dzieci! wartości projektu, a jego nazwa brzmi: Indywidualizacja nauczania i wychowania klas I-III w Gminie Milanówek. Głównym założeniem projektu jest eliminacja zdiagnozowanych zaburzeń, doskonalenie umiejętności szkolnych, a także rozwijanie zainteresowań dzieci szczególnie uzdolnionych. Dofinansowanie obejmuje również doposażenie placówek oświatowych w specjalistyczne pomoce dydaktyczne, wynagrodzenie dla prowadzących zajęcia dodatkowe oraz materiały biurowe. Redakcja
Moje Miasto Milanówek 4 Ilustrowane dzieje Ochotniczej Straży Pożarnej w Milanówku 1911-2011 Jednym z punktów programu obchodzonego 24 września br. jubileuszu 100-lecia istnienia naszej milanowskiej OSP była prezentacja albumu ukazującego dzieje jednostki. Podjęłam się próby odtworzenia historii OSP głównie ze względów rodzinnych, jako prawnuczka Gabriela Frasunkiewicza, inicjatora utworzenia straży ogniowej w rozwijającym się Letnisku Milanówek, do którego przeniósł się wraz z rodziną z sąsiedniego Grodziska właśnie w 1911 roku, lecz też z racji zamiłowania do odtwarzania dziejów małej ojczyzny. Z tematyką strażacką nie miałam do tej pory do czynienia, lecz w miarę zgłębiania dokumentów, odnajdywania kolejnych osób dzielących się swoją wiedzą i wspomnieniami oraz udostępniających swe zbiory fotograficzne, w ślad za natrafianiem w przedwojennej prasie pożarniczej na wzmianki na temat naszej straży, moje stopniowe oswajanie tematu przerodziło się niekłamaną pasję. Sceptycy mogą komentować, że znów kolejna książka o Milanówku, że dotyczy tematyki dla wąskiego grona odbiorców, że taka obszerna, więc nie tania, a poza tym kto przeczyta te niemal 500 stron itd. Śmiem twierdzić, że jednak album może być adresowany do różnych grup czytelników: i do pokolenia obrazkowego (zostało tu ukazanych ponad 870 zdjęć, reprodukcji dokumentów, wycinków prasowych, przedwojennych ulotek reklamowych), i do lubujących się w słowie pisanym, lecz też i do takich, którzy na książki patrzą jak na wytwór artystyczny, a do takich z uwagi na wyjątkową szatę graficzną - można publikację tę zaliczyć. Ilustrowane dzieje zainteresują z pewnością nie tylko amatorów tematyki strażackiej, lecz też mieszkańców Milanówka mogących odkryć na fotografiach twarze swych znajomych sprzed lat, rozpoznać na Członkowie korpusu straży wraz z zarządem - 19 X 1924. Ze zbiorów autorki zdjęciach ulice i inne zakątki naszego miasta w tle sfotografowanych wydarzeń, powspominać, co się tam zmieniło, a co jest wciąż rozpoznawalne mimo upływu lat Książka odkrywa też wiele nowych faktów z historii naszego miasta i jego życia społecznego, a wydarzenia z dziejów milanowskiej straży pożarnej ukazane są wielokrotnie na szerszym tle, odnosząc się do skali ogólnokrajowej, wojewódzkiej czy powiatowej. Z perspektywy ukończonej pracy nad książką mogę stwierdzić, że nie była to praca łatwa. Do największych trudności, z jakimi musiałam się zmierzyć, należały braki w zachowanych dokumentach, konieczność weryfikacji rozbieżności w uzyskiwanych informacjach oraz zdjęcia bez jakichkolwiek podpisów. Dlatego wiele twarzy pozostało nierozpoznanych, a część wydarzeń mogłam określić tylko przybliżonymi datami na podstawie dokonywanych analiz porównawczych. Zachęcając do lektury, liczę na to, że Ilustrowane dzieje nie tylko wzbogacą wiedzę na temat dziejów miasta i jego Ochotniczej Straży Pożarnej, lecz też skłonią do spojrzenia z większym szacunkiem na tych, którzy już przez całe stulecie narażają swoje życie dla dobra i bezpieczeństwa mieszkańców Publikacja jest do nabycia u wydawcy w Archiwum Państwowym Dokumentacji Osobowej i Płacowej, w milanowskich księgarniach (przy ul. Kościuszki i Warszawskiej) oraz w Kawiarence U Artystek. W niedługim czasie będzie dostępna także poza Milanówkiem - w Księgarni Naukowej im. B. Prusa przy ul. Krakowskie Przedmieście w Warszawie. Maria Smoleń Druhny i druhowie OSP Milanówek z naczelnikiem Ewarystem Pilarskim (w garniturze) na Chevrolecie, 1938 r. Ze zbiorów Stanisława Jacka Gosa Milanowscy strażacy z prezesem Edmundem Około-Kułakiem na tle Chevroleta i remizy przy ul. Żwirowej, 1930 r. (?). Arch. OSP Milanówek
5 Moje Miasto Milanówek Księżopole Jedną z najbardziej podstawowych potrzeb młodych ludzi wchodzących w życie jest mieszkanie. Młodzi ludzie stoją często przed dylematem: czy wynajmować mieszkanie ze świadomością, że nigdy nie będzie Twoje, czy za nie wiele większe pieniądze mieć za jakiś czas własne mieszkanie w uroczej podwarszawskiej miejscowości. W dobie rozwiniętego rynku kredytowego taka szansa otwiera się przed wieloma z nich. Wiele małżeństw często korzysta z oferty ogrodzonych osiedli z kameralną niską zabudową, które gwarantują większe bezpieczeństwo, szczególnie ich pociechom. Firma Corner realizując ambitny projekt budowy Osiedla Księżopole w Brwinowie wychodzi naprzeciw tym potrzebom. Daje jakże cenną pomoc w uzyskiwaniu kredytów. Nowo powstałe Osiedle u zbiegu ulic Armii Krajowej i ulicy Zgoda leży w niedalekiej odległości od stacji PKP. Inwestycja jest kredytowana przez bank, a bezpieczeństwo wkładów gwarantują wpłaty proporcjonalne do postępów prac na budowie. Zrealizowano już 5 budynków, kolejny jest w trakcie realizacji. Korzystna jest cena mieszkań od 4000 do 4950 złotych za 1m 2. Mieszkania w wielkości od 30 m 2 do 100m 2. Jest to idealne miejsce dla chcących prowadzić działalność gospodarczą. Inwestor zaprojektował również przestrzeń na lokale handlowo-usługowe dla wygody mieszkańców osiedla. Powierzchnie usługową można nabyć w cenie od 5600 do 6100 złotych. Metraż lokali usługowych od 58 do 102 m 2. Warto skorzystać z szansy na własne wymarzone mieszkanie! Artykuł sponsorowany Dane kontaktowe: Firma Corner Biuro sprzedaży w Brwinowie przy ulicy Zgoda 8/22 Czynne: pon - pt 8.00-16.00 sob 8.00-12.00 Tel. (022) 729-62-55, 0 607-707-293 e-mail: ksiezopole@corner.pl www.corner.pl
Przed 150. rocznicą urodzin Michała Lasockiego W przyszłym roku, dokładnie 1 sierpnia, przypada 150 rocznica urodzin założyciela Milanówka Michała Lasockiego (1862-1938). Warto wiedzieć, że podjęta przez niego przed ponad stu laty parcelacja Lasu Milanowskiego zapoczątkowała współczesne dzieje Milanówka. Piszemy o tym wcześniej, aby można było wykorzystać tę rocznicę do popularyzacji wiedzy o tej postaci, której rola w powstaniu naszego miasta jest zbyt mało znana. Przy różnych okazjach pamięta się o Lasockim, ale gdyby przeciętnego mieszkańca zapytać co wie o założycielu naszego miasta i gdzie został pochowany odpowiedź nie przyszła by łatwo. W lokalnej przestrzeni publicznej postać założyciela Milanówka upamiętnia jedynie Park im. Michała Lasockiego. Park to bardzo niewielki teren położony w północnej części miasta (przy ul. Kościuszki) na pozostałości terenu leśnego, usytuowanego w pobliżu Dworu Lasockich. Znajduje się tam kamień wraz z tablicą, na której obok herbu Milanówka znalazł się napis: Park im. Michała Lasockiego, poniżej zaś tekst: Michałowi Lasockiemu herbu Dołęga (1862-1938), założycielowi Letniska Milanówek (1899), sędziemu, wielkiemu społecznikowi w 55 rocznicę uzyskania praw miejskich Społeczność Milanówka, Grudzień 2006. Umieszczona obok tablica szerzej informuje o dokonaniach M. Lasockiego (właściciela ziemskiego i sędziego z wyboru w sądzie w Grodzisku Maz.), które na trwałe zapisały go w historii Milanówka jako wielkiego społecznika i twórcę wizji rozwoju miejscowości. Tablica upamiętniająca założyciela Letniska Milanówek Michała Lasockiego Darowizny dla mieszkańców i inicjatywy rozwojowe W 1899 r. utworzył Letnisko Milanówek, które poprzedziło powstanie gminy (1919), założył Milanowskie Towarzystwo Letnicze, które wytyczało kierunki rozwoju miejscowości. Podarował członkom Milanowskiego Towarzystwa Letniczego teren przy ul. Kościelnej, na którym powstał ośrodek kultury, Teatr Letni i korty tenisowe pod wspólną nazwą Osada Rozrywka. Przekazał plac pod przyszły kościół (którego patronką od imienia zmarłej córeczki Lasockiego została św. Jadwiga Śląska). Podarował teren pod przyszły park, który z upływem lat mocno się skurczył. Michał Lasocki Dzięki staraniom Lasockiego powstał w Milanówku przystanek Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej (1.05.1901 r.), który zdynamizował rozwój Letniska. Podejmując różnego rodzaju inicjatywy promocyjne, m.in. w prasie warszawskiej, zachęcił do nabywania działek, budowy willi i osiedlania się w Letnisku osób światłych, ludzi pracy twórczej, wysokiej rangi wojskowych, co sprawiło, że miejscowość postrzegano jako ośrodek skupiający polską inteligencję. Co się stało z dworem? Powróćmy jeszcze na moment do nie istniejącego już dworu. Dwór ten niewielki, skromny przetrwał II wojnę światową. Mieszkała w nim po śmierci Michała Lasockiego jego córka Helena, którą po zakończeniu wojny wywłaszczono wysiedlając z domu rodzinnego z zakazem przebywania od niego do 30 km. Zakazem takim objęto wszystkich wywłaszczonych właścicieli ziemskich. W tej sytuacji Helena zamieszkała w Łowiczu, gdzie zmarła w 1958 r. Dwór po wojnie objęty został przymusowym kwaterunkiem. Zamieszkały w nim rodziny, które nie dbały o niego. Stopniowo popadał w ruinę i uległ całkowitemu zniszczeniu. Pamiątki po Lasockich Przed kilkoma laty pani Anna Kołaczykowa, potomek rodziny Lasockich, w udzielonym mi wywiadzie poinformowała, że często bywała w Milanówku. Bywałam też powiedziała - we dworze u cioci Heleny Lasockiej. Mama moja, która była chodzącą encyklopedią wiedzy o rodzinie i wszystkich możliwych potomkach, często mi opowiadała o losach poszczególnych członków rodziny, o wydarzeniach na terenie Milanówka. Wiedziałam, że mama była pasjonatką Milanówka, co zresztą i mnie się udzieliło. Nic więc dziwnego, że kiedy w 1948 r. mama dowiedziała się, że po wysiedleniu cioci Heleny z dworu Milanowskiego, meble i pamiątki rodzinne zostały wyrzucone z dworu i znalazły się w na poły zrujnowanej stodole, bardzo się tym przejęła. Mieszkałyśmy wówczas w Gnieźnie, komunikacja była kiepska, ale mama nawet na moment się nie zawahała, natychmiast wsiadła do pociągu i pojechała do Milanówka, aby ratować to, co jeszcze dało się uratować. Moje Miasto Milanówek 6 Był to już przysłowiowy ostatni dzwonek, bowiem po przybyciu na miejsce stwierdziła, iż wszystko niszczeje w stodole pod przeciekającym dachem. Mama natychmiast wynajęła w Milanówku ciężarówkę, załadowano na nią meble, obrazy i pamiątki po czym wszystko przewieziono do Gniezna. Wśród obrazów, które udało się uratować był niezwykle cenny portret przedstawiający pra-pra-pra-pradziadka Leona Adriana Lasockiego. Portret ten w czasie swojej wizyty pani Kołaczykowa przekazała burmistrzowi J. Wysockiemu w podarunku dla przyszłego Muzeum Milanówka. Pani Kołaczykowa ofiarowała też władzom samorządowym Milanówka kilkadziesiąt nigdzie do tej pory nie publikowanych zdjęć z archiwum rodziny Lasockich. Patriotyczne tradycje rodziny Lasockich Pisząc o założycielu Milanówka Michale Lasockim nie sposób nie wspomnieć o jego ojcu i kilku innych członkach tej zasłużonej dla kraju rodziny. Ojciec Michała - mieszkający w rodzinnym Brochowie (pow. Sochaczew) Leon Adrian Lasocki - był wielkim społecznikiem i podobnie, jak i wszyscy członkowie rodu Lasockich, gorącym patriotą, zaangażowanym w sprawy kraju. W duchu umiłowania ojczyzny wychowywali go jego rodzice Michał Maurycy Mateusz Lasocki z Lasocina h. Dołęga (1791-1814), który był powiatowym sędzią pokoju w Sochaczewie i jego matka Antonina Katarzyna z Łączyńskich h. Nałęcz (1793-1864). Niemałą rolę odegrali dziadkowie, a zwłaszcza Adam Lasocki z Lasocina h. Dołęga (1730-1796), który był posłem, członkiem Sejmu Wielkiego, odznaczony za zasługi dla ojczyzny orderami Orła Białego (1787) i Świętego Stanisława (1777). Leon Adrian Lasocki wraz z wieloma innymi członkami rodu wziął udział w Powstaniu Styczniowym (1863). Za udział w nim został skazany przez władze carskie na zesłanie na Syberię. Żona jego Bronisława dowiedziawszy się, że wyrok jest nieodwracalny znalazła malarza, który przed wyjazdem męża na zesłanie namalował jego portret. Bronisława Lasocka po sprzedaniu rodzinnego majątku w Brochowie (300 ha) w 1867 r. nabyła majątek Milanówek (181 ha), gdy jej dwaj synowie byli jeszcze dziećmi i przez 22 lata sama prowadziła gospodarstwo. W 1899 r. zdecydowała się sprzedać majątek młodszemu synowi Michałowi. Majątek składał się wówczas z wsi i folwarku. Tymczasem jego siostra Maria Lasocka (1859-1873) zmarła stosunkowo młodo w czasie pobytu w Gleichenbergu, bo w wieku 14 lat. Według opowieści rodzinnych, które przytoczyła w rozmowie ze mną pani Anna Kołaczyk - Maria wyróżniała się dużym zdolnościami plastycznymi. Niejako na dowód tego przywiozła i podarowała dla przyszłego Muzeum Milanówka narysowany przez Marię autoportret, który wykonała po zaledwie pięciu miesiącach nauki rysunku.
7 Moje Miasto Milanówek Milanowska gałąź rodu Lasockich Mieszkający wraz z matką we dworze na terenie majątku Milanówek syn Leona - Michał Lasocki (1862-1938), miał ze swoją żoną Jadwigą z d. Karską czworo dzieci: Lucynę (1892-1945), Helenę (zm. w 1958 r.), Leona i Jadwigę, z których Jadwiga zmarła w 1904 r. jako dziecko. Lucynę, Helenę i Leona mówiła Anna Kołaczyk - dobrze znałam, Helena była moją matką chrzestną. Córki nigdy nie wyszły za mąż, Leon natomiast się ożenił, ale wkrótce się rozwiódł i z tego związku małżeńskiego dzieci nie było. Zmarł w 1943 r. i został pochowany w grobowcu rodzinnym na Cmentarzu Powązkowskim. Co do Lucyny, to miała jeszcze siostrę bliźniaczkę, której dano na imię Kazimiera, ale zmarła będąc niemowlęciem. W ten sposób gałąź rodu Lasockich reprezentowana przez Michała i jego dzieci z braku potomstwa zakończyła się. Wszystkie te osoby są na licznych zdjęciach, które przed dwoma laty przekazałam burmistrzowi. Kontynuatorem rodu był drugi z synów Leona - Antoni Lasocki (zm. w 1911 r.); wraz ze swoją żoną Marią Pągowską (1854-1943) mieli jedną córkę Janinę (1878-1943). Po kilku latach małżeństwa Antoni pozostawił żonę z córką, wyjechał do Paryża i z bliżej nieznanych powodów już nigdy do kraju nie wrócił. Jego córka Janina wyszła za mąż za Jana Rostworowskiego, pochodzącego z majątku Stelmachów pod Tykocinem. Z tego związku przyszła na świat córka Elżbieta (1904-1994), która wyszła za mąż za płk. Władysława Wielowiejskiego (1886-1943) i miała z nim trójkę dzieci: Andrzeja, Adama i Annę (obecnie Anna Kołaczyk). Po latach, gdy z inicjatywy Towarzystwa Miłośników Milanówka przystąpiono do opracowania nowego herbu Milanówka, uznano że w swej symbolice i nie bez powodu powinien nawiązywać do herbu Michała hr. Lasockiego. Spoglądając na tarczę herbu powinniśmy pamiętać, że złotożółta barwa symbolizuje powodzenie i bogactwo, zaś zielony liść dębu - starożytność pochodzenia, witalność, potęgę, piękno i honor oraz - co w Milanówku jest oczywiste i stanowi o charakterze miasta-ogrodu - wartości ekologiczne wraz z pięknem przyrody i krajobrazu. Andrzej Pettyn P.S. W czasie listopadowego posiedzenia Zarządu Tow. Miłośników Milanówka m.in. omawiano wstępnie propozycje upamiętnienia okrągłej rocznicy urodzin założyciela Milanówka. Zanotowano kilka projektów, które będą miały na celu przybliżenie postaci samego M. Lasockiego, jego rodziny i okresu przełomy wieków 19 i 20, kiedy powstawał Milanówek. Niektóre projekty będą realizowane wspólnie z Milanowskim Uniwersytetem Trzeciego Wieku. Wśród propozycji znalazł się pomysł opracowania ścieżki edukacyjnej śladami Michała Lasockiego, który TMM udostępni nauczycielom w celu wykorzystania przy organizowaniu spacerów przybliżających dokonania założyciela Milanówka. Ścieżka obejmie trasę od stacji PKP do Parku Lasockiego i miejsca, gdzie znajdował się dwór rodziny Lasockiej w północnej części miasta. 1 Andrzej Stawarz (red.) Zarys dziejów Milanówka Milanówek w śmietankowej mgle Artyści i Waleria W marcu tego roku miałam przyjemność opisać na łamach MMM projekt artystyczny, który zrealizowano w Gdańsku i który zaproponowałam milanowskim Artystom. Milanowscy Artyści z zapałem przyjęli zaproponowaną przeze mnie ideę stworzenia wspólnego dzieła. Tak oto idea namalowania panoramy miasta Milanówka przybrała rozmiary płótna 180/300 cm. Po wielu wspólnych spotkaniach, przygotowaniach projektów, wyborze obiektów do namalowania przyszedł czas na wybór miejsca, w którym miało powstawać dzieło. Wybór był oczywisty i jednogłośny. Artyści chcieli malować w Walerii. Nie było w mieście lepszego miejsca, w którym przez cztery miesiące w ciszy, odosobnieniu i skupieniu można byłoby oddać się twórczej pracy. Poza tym historia Walerii, jak wszyscy świetnie wiedzą ściśle łączy się ze Sztuką i Artystami. Decyzja o malowaniu w Walerii nie została podjęta przypadkowo, ale bardzo świadomie. My Artyści spędziliśmy w tym miejscu cztery miesiące- od czerwca, kiedy to z okazji Festiwalu Otwarte Ogrody położono pierwsze plamy na płótnie, aż do drugiej połowy października. Sporo czasu i wiele przemyśleń. We wrześniu ze wspólnej inicjatywy Milanowskiego Centrum Kultury i Artystów zrealizowano projekt ArtWaleria, który wspaniale wpisał się w Europejskie Dni Dziedzictwa. Otwarcie drzwi wilii Waleria dla ludzi, zaproszenie mieszkańców do obejrzenia wspólnego wysiłku Artystów z Milanówka miało na celu wskazanie przeznaczenia tego miejsca. Nie było celem obnażenie stanu technicznego budynku (bo ten jest oczywisty) ale ukazanie jego potencjału! Waleria powinna być miejscem, w którym gościłaby Sztuka. Nie ma w Milanówku prawdziwej galerii miejskiej i odpowiednich przestrzeni wystawienniczych! Willa Szczepkowskiego to miejsce w którym milanowscy Artyści mogliby tworzyć, eksponować swoją twórczość, organizować wystawy i plenery malarskie. Wiadomo jednak, że do osiągnięcia takiego stanu jest długa droga. Głównym celem tego wspólnego malowania była promocja i integracja środowiska artystycznego Milanówka. Integracja jest procesem rozciągniętym w czasie, więc wymaga kontynuacji. Pojawiła się w naszych (Artystów) wyobraźniach piękna wizja i pojawiły się kolejne pomysły, które ściśle łączą się z Walerią. Jeśli wszystko ułoży się pomyślnie, to od wiosny realizować będziemy kolejne akcje. Może ożywimy to miejsce na dobre i kwiaty zakwitną na Walerii Bardzo serdecznie chciałabym podziękować Artystom, którzy ze mną pracowali nad kształtem tego obrazu, poświęcili swój czas i talent a byli to: Olga Cieślak, Maria Matuszewska, Włodzimierz Starościak, Ryszard Lynx Łobos, Nina Gąsowska, Daria Grad, Anna Rogala, Barbara Matuszewska-Berg, Sylwia Sikora-Tyszka, Małgorzata Budziszewska. Dziękuję także Dyrektor Milanowskiego Centrum Kultury Annie Osiadacz za otwartość i wspieranie naszych artystycznych wizji Daria Selka-Bonna Milanówek w śmietankowej mgle
Moje Miasto Milanówek 8 Milanówek- Okiem przelotnego ptaka Podziękowanie Gdy wysiadam na stacji w Milanówku i skręcam w prawo na ulicę Warszawską wchodzę w moim przekonaniu na unikalny skwer. Dlaczego unikalny? Dlatego, że po obu jego przeciwległych stronach przedzielonych ulicą i obramowanych starymi drzewami znajdują się tablice upamiętniające dwóch niezwykłych Polaków. Przy czym zaliczanych do kilku (kilkunastu) najodważniejszych ludzi, w czasach kiedy przyszło im żyć: Rotmistrza Witolda Pileckiego i Pułkownika Ryszarda Kuklińskiego. Pragnąłbym w tym miejscu podziękować (wiem, że wyrażam tu przekonanie także wielu innych mieszkańców Milanówka) tym wszystkim, którzy przyczynili się do powstania i umieszczenia tam ww. tablic. W pierwszym rzędzie: pani dr Helenie Krajewskiej; panu burmistrzowi Jerzemu Wysockiemu; Radzie Miejskiej poprzedniej kadencji (o ile mi wiadomo, akceptacja była jednomyślna); wreszcie tym wszystkim, którzy wykonali stronę techniczną. Rotmistrz Witold Pilecki i Pułkownik Ryszard Kukliński to wielcy patrioci i ludzie wprost niezwykłej odwagi, którzy zaryzykowali życiem i dokonali czynów o których pisze się w książkach. Dzięki takim jak oni i wielu im podobnym istniejemy, zachowaliśmy narodową tożsamość i godność Oni są naszymi rodakami. Podziwiamy odwagę i umiejętność skrzydlatych jeźdźców i ich następców, podziwiamy upór i dzielność szarej piechoty, itd., ale im było łatwiej, mieli obok siebie towarzyszy broni. Odwaga Witolda Pileckiego i Ryszarda Kuklińskiego, w moim przekonaniu, była odwagą wyższego rzędu. Samotni, z determinacją toczyli walkę przez miesiące i lata w ciągłym zagrożeniu życia i z umiejętnością przełożenia patriotyzmu na skuteczne działanie. Mówili niektórzy o Ryszardzie Kuklińskim, że był zdrajcą, że sprzeniewierzył się Ludowemu Wojsku Polskiemu i Sojuszniczej Armii Radzieckiej. Chcę wierzyć, że wyrażali tą ich opinię, nie wiedząc co mówią. Tak, sprzeniewierzył się, ale zrobił to dla wyższego celu, dla Polski. Podobnie zdrajcami można byłoby nazwać żołnierzy Powstania Listopadowego. Oni też przysięgali legalnemu (tak wówczas było) królowi polskiemu, którym był jednocześnie car Rosji Mikołaj I. A Romuald Traugutt nawet były pułkownik rosyjski. Przykłady można by mnożyć. Pułkownik Ryszard Kukliński z racji zajmowanego stanowiska wiedział, jak mało kto, jaka wówczas była przewaga militarna Związku Radzieckiego ( Układu Warszawskiego) nad Zachodem (co czyniło pokusę jej wykorzystania), znał dokładnie te plany. Nie wiemy do końca, czy wybuchłaby III Wojna Światowa, ale Ryszard Kukliński ujawniając te plany oddalił to niebezpieczeństwo. Przez Polskę (bo nie ma innej drogi) przechodziłyby główne siły decydującego drugiego rzutu Uprzejmie informujemy, że nie widzimy podstaw do zamieszczenia przeprosin w proponowanej przez Pana formie. Uważamy, że podnoszone zarzuty dotyczące naruszenia dóbr osobistych są bezzasadne. Artykuł Wyjęci spod prawa nie Armii Radzieckiej, a taktyczna broń atomowa, którą jak wiemy użyłoby NATO, nie wybiera żołnierza i cywila, nie wybiera czołgu i domu. Być może wyparowalibyśmy razem z Milanówkiem. Może to zabrzmi paradoksalnie, ale nawet Rosjanie powinni być wdzięczni Ryszardowi Kuklińskiemu. Wyniki wojny są zawsze niewiadome i czy za atomową bronią taktyczną, nie poszłaby atomowa broń strategiczna? Tego też nie wiemy do końca, ale tak mogło się stać. Wiemy jedno, że bez takich ludzi, jak Witold Pilecki, Ryszard Kukliński i wielu im podobnych, zapewne bylibyśmy kimś innym; albo mogło nas nie być wcale. Może ktoś inny szerzej opisze sylwetki Witolda Pileckiego i Ryszarda Kuklińskiego, ale z cała pewnością zasługują oni w Milanówku na tablice Ich upamiętniające. W gazecie Moje Miasto Milanówek, tak jak i w innych, warto czasami napisać kilka zdań o takich ważnych dla naszej historii postaciach, których tablice upamiętniające znajdują się w naszym Miasteczku, szczególnie, że kilka dni temu obchodziliśmy rocznicę odzyskania niepodległości 11 Listopada. Krzysztof Rytwiński Odpowiedź na list Pana Marka Zarakowskiego z dnia 28 lipca 2011 r. do Redakcji MMM dotyczył Pana osoby tylko pracy Komisji Rewizyjnej. Tym nie mniej jeśli poczuł się Pan urażony, niniejszym przepraszamy, pozostając przy swoim zdaniu. Redakcja MMM Apel o udostępnienie materiałów dotyczących stanu wojennego i NSZZ,,Solidarność na terenie Powiatu Grodziskiego W trzydziestą rocznicę wprowadzenia stanu wojennego Archiwum Państwowe Dokumentacji Osobowej i Płacowej w Milanówku przygotowuję publikację poświęconą działaczom opozycji i,,solidarności Powiatu Grodziskiego. W związku z powyższym zwracamy się z uprzejmą prośbą o udostępnienie materiałów dotyczących stanu wojennego i NSZZ,,Solidarność z terenu miast i wsi naszego powiatu. Prosimy byłych działaczy i ich rodziny o kontakt z Archiwum. Udostępnione materiały zwracamy niezwłocznie po ich skopiowaniu. Osoby, które chciałyby przekazać w darze do Archiwum dokumentacje z lat 80 tych ( prasa, ulotki, wydawnictwa i in.) zapraszamy i dziękujemy. W sprawie udostępnienia materiałów prosimy o kontakt z : Moniką Jurgo Puszcz m.jurgo-puszcz@adop.gov.pl tel.22 724-76-05 w.701, k.510-210-290 Elżbietą Kubek e.kubek@adop.gov.pl tel.22 724-76-05 w.702 Uprzejmie informujemy, że z dniem 15-XI-2011r nastąpiła zmiana Redaktora Naczelnego Moje Miasto Milanówek. Nowym Redaktorem Naczelnym została nasza koleżanka redakcyjna Małgosia Trębińska. Małgosi gratulujemy i życzymy wielu sukcesów, a Mirkowi Kuźmińskiemu serdecznie dziękujemy za jego ogromne serce i zaangażowanie w tworzenie naszej gazety oraz współredagowanie pierwszych numerów. Kontakt z redakcją: tel. 605 379 351 e-mail: mmmilanowek@o2.pl Zespół redakcyjny: Małgorzata Trębińska - redaktor naczelny, Witold Rytwiński - sekretarz redakcji, Dariusz Kopeć, Grzegorz Szyszkowski, Bożena Utrata Wydawca: Wydawnictwo MMM Milanówek ul. Warszawska 52, 05-822 Milanówek Kontakt z wydawcą: tel. 605 379 351 Nakład 3500 egz. Teksty podpisane imieniem i nazwiskiem mają charakter autorski, podpisane Redakcja - prezentują stanowisko zespołu redagującego.