1. Symbol związku: JWH-210

1. Symbol związku: JWH-210 2.Status administracyjny: Nie występuje w Wykazie środków odurzających oraz w Wykazie substancji psychotropowych Ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii z późniejszymi zmianami (2005 r. 2010 r.). 3. Wzór strukturalny: 4. Nazwa IUPAC: 4-ethylnaphthalen-1-yl-(1-pentylindol-3-yl)methanone 5. Synonimy: (4-ethylnaphthalen-1-yl)(1-pentyl-1H-indol-3-yl)methadone 6.Wzór sumaryczny: C 26 H 27 NO 7. Masa molowa: 369,498 g/mol 8. Numer CAS: 824959-81-1 9. Pochodzenie substancji: JWH 210 jest syntetycznym kannabinoidem pochodną naftyloindolu o działaniu podobnym do substancji aktywnych naturalnie występujących w roślinach zielnych należących do rodziny konopiowatych (Cannabaceae), których najpopularniejszą odmianą są konopie indyjskie (Cannabis sativa var. indica). Jest pochodną etylową związku o symbolu JWH 018, substancji zawartej w Wykazie środków odurzających psychotropowych Ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii z późniejszymi zmianami (2005 r. 2010 r.). Analogi 4- metylo i 4-metoksy JWH-018 to odpowiednio: JWH-122 i JWH-081. Został zsyntetyzowany i nazwany przez dra Johna W. Huffmana. 10. Mechanizm działania: JWH 210 jest agonistą receptorów kannabinoidowych, należących do grupy receptorów związanych z białkiem G. Jego działanie polega na hamowaniu neuroprzekaźnictwa. Wykazuje silne powinowactwo do receptora zarówno CB 1 (K i =0,46 nm) jak i CB 2 (K i =0,69 nm). Dla JWH 018 wartości te wynoszą odpowiednio: CB 1 (K i =9 ± 5 nm) i CB 2 (K i =2,9 ± 2,6 nm). 79

11. Aktywność farmakologiczna: JWH 210 jest substancją psychoaktywną a jej połączenie z receptorami w mózgu powoduje uczucie przyjemności. Zależnie od dawki wywołuje stan głębokiego odprężenia (mała dawka), wzrost apetytu, wzrost wrażliwości na zapachy i smaki (mała dawka), wzrost wrażliwości słuchu i wzroku (średnia dawka), zaburzenia orientacji w przestrzeni, podrażnienie, stany euforyczne (duża dawka). 12. Działania niepożądane: Przekrwienie oczu, wahania ciśnienia krwi, zaburzenia czynności ruchowych, suchość błon śluzowych, zawroty głowy, apatia; w skrajnych przypadkach: napady lęku, omamy wzrokowe i słuchowe, urojenia, przewlekłe choroby psychiczne wymagające leczenia szpitalnego. 13. Informacje na temat obrotu: Jest przyjmowany w formie proszku i mieszanek. 14. Literatura: 1. J.W.Huffman et al., Bioorganic & Medicinal Chemistry 13 (2005) 89-112. 2. Wikipedia, the free encyclopedia 3. PubChem Public Chemical Database 5. Shanghai Chemchallender Biotech Co., Ltd., Company Information Site Map 6. www.chemchallenger.com 80

1. Symbol związku: JWH-250 2.Status administracyjny: JWH-250 występuje w Wykazie środków odurzających oraz w Wykazie substancji psychotropowych Ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii z późniejszymi zmianami (2005 r. 2010 r.). 3. Wzór strukturalny: 4. Nazwa IUPAC: 2-(2-methoxyphenyl)-1-(1-pentylindol-3-yl)ethanone 5. Synonimy: 1-pentyl-3-(2-methoxyphenylacetyl)indole 6.Wzór sumaryczny: C 22 H 25 NO 2 7. Masa molowa: 335,438 g/mol 8. Numer CAS: 864445-43-2 9. Pochodzenie substancji: JWH 250 jest syntetycznym kannabinoidem o działaniu analgetycznym. Został zsyntetyzowany przez chemika Johna Huffmana jako analog i metabolit Δ 9 - tetrahydrokannabinolu (THC). 10. Mechanizm działania: JWH 250 jest agonistą receptorów kannabinoidowych, należących do grupy receptorów związanych z białkiem G. Jego działanie polega na hamowaniu neuroprzekaźnictwa. Wykazuje silne powinowactwo do receptora zarówno CB 1 (K i =9 ± 5 nm) jak i CB 2 (K i =2,9 ± 2,6 nm). 11. Aktywność farmakologiczna: Przyjmowany jest doustnie w dawce od 3mg do 20mg. Efekty działania utrzymują się od 10 do 30 minut. Jeśli jest wdychany dawki nie przekraczają 1mg, efekt działania jest wtedy dużo krótszy. JWH 250 jest substancją psychoaktywną. Jego połączenie z receptorami w mózgu powoduje uczucie przyjemności. Zależnie od dawki wywołuje stan głębokiego odprężenia (mała dawka), wzrost apetytu, wzrost wrażliwości na zapachy i smaki (mała dawka), wzrost wrażliwości słuchu i wzroku (średnia dawka), zaburzenia orientacji w przestrzeni, podrażnienie, stany euforyczne (duża dawka). 81

12. Działania niepożądane: Przekrwienie oczu, wahania ciśnienia krwi, zaburzenia czynności ruchowych, suchość błon śluzowych, zawroty głowy, apatia; w skrajnych przypadkach: napady lęku, omamy wzrokowe i słuchowe, urojenia, przewlekłe choroby psychiczne wymagające leczenia szpitalnego. 13. Informacje na temat obrotu: Jest stosowany w postaci proszku lub mieszanek (np: Tajfun, Rebel, Kosior, The Bandit Gold), także jako kadzidełko zapachowe. 14. Literatura: 1. Wikipedia, the free encyclopedia 2. www.caymanchem.com 3. www.neurosoup.com 82

1. Symbol związku: JWH-251 2.Status administracyjny: Nie występuje w Wykazie środków odurzających oraz w Wykazie substancji psychotropowych Ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii z późniejszymi zmianami (2005 r. 2010 r.). 3.Wzór strukturalny: 4. Nazwa IUPAC: brak 5. Synonimy: 1-pentyl-3-(2-methylphenylacetyl)indole 1-pentyl-3-(2-methylphenylacetyl)indole 2-(2-methylphenyl)-1-(1-pentyl-1H-indol-3-yl)-ethanone 6.Wzór sumaryczny: C 22 H 25 NO 7. Masa molowa: 319,44 g/mol 8. Numer CAS: 864445-39-6 9. Pochodzenie substancji: JWH-251 chemiczny analgetyk, zsyntetyzowany i nazwany przez dra Johna Huffmana. Jest pochodną indolu. 10. Mechanizm działania: JWH-251 jest syntetycznym agonistą receptorów kannabinoidowych. Jego działanie polega na hamowaniu neuroprzekaźnictwa. Wykazuje silne powinowactwo do receptora CB 1 (K i =29 nm) i słabe powinowactwo do receptora CB 2 (K i =146 nm). JWH-251 reguluje działanie białka G poprzez stymulowanie wbudowywania GTPγS do receptora CB 1 i CB 2 odpowiednio z wartościami: EC 50 = 29 nm i 8,3 nm. 11. Aktywność farmakologiczna: JWH-200 jest substancją psychoaktywną. Podobnie jak inne syntetyczne kannabinoidy zależnie od dawki wywołuje stan głębokiego odprężenia i uczucie przyjemności, wzrost wrażliwości na zapachy i smaki, wzrost wrażliwości słuchu i wzroku, zaburzenia orientacji w przestrzeni, podrażnienie, stany euforyczne. 12. Działania niepożądane: Przekrwienie oczu, wahania ciśnienia krwi, zaburzenia czynności ruchowych, suchość błon śluzowych, zawroty głowy, apatia. W skrajnych przypadkach: napady lęku, omamy wzrokowe i słuchowe. 83

13. Informacje na temat obrotu: Przyjmowana jest w postaci proszku lub mieszanek. 14. Literatura: 1. Huffman JW et al. Bioorg. Med. Chem. 15 (2005) 4110-4113. 2. Shanghai Chemchallender Biotech Co., Ltd., Company Information Site Map www.chemchallenger.com 84

1. Symbol związku: Kofeina 2. Status administracyjny: Nie występuje w Wykazie środków odurzających oraz w Wykazie substancji psychotropowych Ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii z późniejszymi zmianami (2005 r. 2010 r.). 3. Wzór strukturalny: 4. Nazwa IUPAC 1,3,7-trimethylpurine-2,6-dione 5. Synonimy: 1,3,7,-trimetylo-1H-puryno-2,6-(3H, 7H)-dion 1,3,7-trimetyloksantyna 7-methyltheophylline 1,3,7-trimethyl-2,6-dioxopurine 6. Wzór sumaryczny: C 8 H 10 N 4 O 2 7. Masa molowa: 194,19 g/mol 8.Numer CAS: 58-08-2 9. Pochodzenie substancji Kofeina jest alkaloidem purynowym występującym w surowcach roślinnych. Najbardziej rozpowszechnionymi źródłami kofeiny są kawa i herbata. Może również być otrzymywana syntetycznie. 10. Mechanizm działania Kofeina łatwo przekracza barierę krew-mózg. Po dotarciu do mózgu, działa głównie jako antagonista receptorów adenozynowych. Działanie kofeiny jest wielokierunkowe i nadal nie do końca poznane. Kofeina jest zaliczana do środków stymulujących, ponieważ działa pobudzająco na ośrodkowy układ nerwowy. 11. Aktywność farmakologiczna Kofeina jest substancją o działaniu wielokierunkowym - pobudza ośrodkowy układ nerwowy, jest analeptykiem ośrodka oddechowego, psychoanaleptykiem, usprawnia procesy kojarzeniowe, zmniejsza zmęczenie oraz senność, rozszerza naczynia mózgowe oraz zwiększa wydzielanie się soku żołądkowego. Po dłuższym okresie regularnego przyjmowania kofeiny występuje zjawisko tachyfilaksji (tolerancji), czyli stopniowego osłabienia odpowiedzi biologicznej ustroju. 85

Usuwa zmęczenie, polepsza nastrój i koncentrację, ale z drugiej strony ma negatywny wpływ na pamięć długotrwałą, co jest głównie rezultatem hamującego wpływu na neurogenezę w hipokampie. Zwiększa też uczucie niepokoju i lęku, ponieważ ma właściwości anksjogenne. Działa analeptycznie (czyli pobudza ośrodkowy układ nerwowy blokując receptory adenozynowe). Uczula receptory dopaminy. Posiada także właściwości pobudzające ośrodki wegetatywne: oddechowy, naczynioruchowy i nerwu błędnego. Pobudza korę mózgową. Przyspiesza procesy kataboliczne, zwiększając zapotrzebowanie na tlen. Kofeina stosowana jest w medycynie jako lek pomocniczy, jako analeptyk wzmacniający akcję serca, a także jako środek pomocny przy migrenach, stanach zmęczenia, w zatruciach narkotykami lub alkoholem, w zapaści w przebiegu chorób zakaźnych, niedociśnieniu, stanach wyczerpania fizycznego i umysłowego. Wykazuje słabe działanie diuretyczne, przez co może korzystnie wpływać na pracę nerek. 12. Działania niepożądane Bezpośredni wpływ kofeiny zaczyna się odczuwać po około pół godzinie. Przedawkowanie kofeiny niesie za sobą poważne konsekwencje: stosowana w dawkach przewyższających 0,5 grama powoduje silne podniecenie, pobudzenie psychoruchowe, przyspieszenie i niemiarowość serca, nudności, wymioty i osłabienie. W przypadku zatruć z hamowaną czynnością ośrodka oddechowego stosuje się iniekcje zawierające kofeinę w dawce 100-250 miligramów. W skrajnych przypadkach (w silnym zatruciu) występują drgawki, a nawet skurcze tężcowe i porażenie ośrodka oddechowego. Dawka śmiertelna kofeiny dla dorosłego zdrowego człowieka wynosi 10 gramów, śmierć następuje zazwyczaj w wyniku migotania komór serca. 13. Informacje na temat obrotu Kofeina jest składnikiem wielu roślin, np. ziaren kawy i kakaowca, owoców guarany czy orzeszków kola. Mimo, że nazwa tego związku kojarzy się głównie z kawą, która jest jednym z najpopularniejszych napojów na świecie, to kofeina jest dodawana również do wielu innych napojów i wchodzi w skład wielu leków. Co ciekawe, można ją traktować jako naturalny pestycyd, ponieważ wobec roślin wykazuje naturalne działanie ochronne przed insektami. Jest stosowana jako dodatek do niektórych produktów, w tym napojów energetyzujących i innych napojów, przede wszystkim gazowanych, takich jak Coca- Cola. Jedna szklanka napoju energetyzującego zawiera około 80 mg kofeiny, dla porównania - filiżanka kawy około 70 mg, herbaty od 20-50 mg tego związku. Najczęstszą praktyką producentów napojów energetyzujących jest wzmacniane ich poprzez podwajanie dotychczasowej "energii", tak więc Diet Pepsi czy Mountain Dew mają swoje silniejsze wersje "beta". Powstają również takie hybrydy jak kofeinizowany błyszczyk do ust, kofeinizowane pestki słonecznika, kofeinizowane piwo, czy nawet kofeinizowane mydło. 86

Kofeina jest również składnikiem legalnych środków stosowanych w kulturystyce np: Speed 8 super w postaci ampułek, z zawartością 120 mg kofeiny obok innych substancji. 14. Literatura 1. Frisone G, Borgkvist A, Ussiello A, Cell Mol Life Sci, (2004), 61, 857-72 2. Latini S, Pedata F, j. Neurochem, (2001), 79, 463-84 3. Kaplan GB, Greenblatt DJ, Ehrenberg BL, Goddard JE,Cotreau MM, Harmatz JS, Shader RI, J. Clinic. Pharmacology, (1997), 37, 693-703. 4. Wikipedia, the free encyclopedia 5. PubChem Public Chemical Database 6. Istnieje specjalna strona internetowa Energyfiend.com poświęcona w całości kultowi kofeiny i napojów energetyzujących z kofeinowym kalkulatorem śmierci. 87

88

1. Symbol związku: Kwas kynureninowy 2. Status administracyjny: Nie występuje w Wykazie środków odurzających oraz w Wykazie substancji psychotropowych Ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii z późniejszymi zmianami (2005 r. 2010 r.). 3. Wzór strukturalny: 4. Nazwa IUPAC: 4-oxo-1H-quinoline-2-carboxylic acid 5. Synonimy: Quinurenic acid KYNA Kynuronic acid Transtorine 6. Wzór sumaryczny: C 10 H 7 NO 3 7. Masa molowa: 189,168 g/mol 8. Numer CAS: 492-27-3 9.Pochodzenie substancji Kwas kynureninowy jest produktem normalnego metabolizmu L-tryptofanu. Może być otrzymywany syntetycznie. 10. Mechanizm działania Kwas kynureninowy jest antagonistą glutaminowego receptora NMDA kluczowego dla układu neurotransmisji odpowiedzialnego patogenezę schizofrenii. Kwas kynureninowy jest również antagonistą receptorów α-7 nikotynowoacetylocholonowego i GPR35. 11. Aktywność farmakologiczna Kwas kynureninowy wykazuje działanie antykonwulsyjne. Zapobiega uszkadzaniu komórek nerwowych wywołanym nadmiarem neuroprzekaźników wpływającym z kolei na nadmierną aktywację receptora glutaminowego NMDA. 89

12. Działania niepożądane Wysoki poziom kwasu kynureninowego wiąże się ze schizofrenią i chorobami wywoływanymi przez wirus HIV. Wzrost poziomu kwasu kynureninowego jest związany z symptomami psychotycznymi. 13. Informacje na temat obrotu Brak danych 14. Literatura 1. Wikipedia the free encyclopedia 2. Wang J, et al., J. Biol. Chem., 281(31), (2006), 22021-8. 90

1. Symbol związku: L-DOPA 2. Status administracyjny: Nie występuje w Wykazie środków odurzających oraz w Wykazie substancji psychotropowych Ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii z późniejszymi zmianami (2005 r. 2010 r.). 3. Wzór strukturalny: 4. Nazwa IUPAC: Kwas (2S)-2-amino-3-(3,4-dihydroksyfenylo)propanowy 5. Synonimy: LEWODOPA L-3,4-dihydroksyfenyloalanina 6. Wzór sumaryczny: C 9 H 11 NO 4 7. Masa molowa: 197,19 g/mol 8. Numer CAS: 59-92-7 9. Pochodzenie substancji L-DOPA jest naturalnym aminokwasem, aminą katecholową, powstającą w procesie hydroksylacji tyrozyny, na skutek reakcji prowadzonej przez hydroksylazę tyrozynową. Może być otrzymywana syntetycznie. 10. Mechanizm działania L-DOPA podnosi poziom testosteronu oraz zwiększa syntezę i sekrecję hormonu wzrostu; jest prekursorem dopaminy. W mózgowiu L-DOPA jest przekształcana do dopaminy przez dekarboksylację, głównie w obrębie presynaptycznych zakończeń neuronów dopaminergicznych w obszarze prążkowia. 11. Aktywność farmakologiczna L-DOPA jest najbardziej skutecznym lekiem w chorobie Parkinsona. Terapia lewodopą może wywierać niezwykle skuteczne działanie w zakresie znoszenia objawów chorobowych drżenia, sztywności i spowolnienia ruchowego. Przez indukowanie wydzielania dopaminy L- DOPA wpływa na neuroprzekaźnictwo w synapsach, przez co może działać stymulująco. 91

12. Działania niepożądane L-DOPA może powodować nudności, omamy, zaburzenia świadomości, zaburzenia rytmu serca. 13. Informacje na temat obrotu L-DOPA jest kontrolowanym lekiem. 14. Literatura 1. Brunton LL, Lazo JS, Parker KL, Farmakologia Goodmana & Gilmana, Wyd. Czelej Sp. z o.o., Lublin. 2. Wikipedia the free encyclopedia 92

1. Symbol związku: Lidokaina 2.Status administracyjny: Nie występuje w Wykazie środków odurzających oraz w Wykazie substancji psychotropowych Ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii z późniejszymi zmianami (2005 r. 2010 r.). 3. Wzór strukturalny: 4. Nazwa IUPAC: 2-(diethylamino)-N-(2,6-dimethylphenyl)acetamide 5. Synonimy: Lidokaina Lignokaina 6.Wzór sumaryczny: C 14 H 22 N 2 O 7. Masa molowa: 234,34 g/mol 8. Numer CAS: 137-58-6 9. Pochodzenie substancji: Substancja syntetyczna 10. Mechanizm działania: Lidokaina powoduje zahamowanie przewodnictwa impulsów we włóknach nerwowych przez blokowanie pompy sodowo-potasowej i zahamowanie przepuszczalności błony neuronu dla jonów sodu. Charakteryzuje się stosunkowo małym wpływem depresyjnym na mięsień sercowy i nie wpływa na częstość akcji serca. 11. Aktywność farmakologiczna: Lidokaina jest środkiem miejscowo znieczulającym. Lidokaina jest również lekiem antyarytmicznym. Skraca czas trwania potencjału czynnościowego. Wydłuża czas potencjału spoczynkowego. Nie przedłuża czasu refrakcji. Hamuje nieprawidłowy automatyzm w komorach. 12. Działania niepożądane: Działania niepożądane lidokainy występują po przekroczeniu dopuszczalnych stężeń w płynach ustrojowych. 93

Niepożądane reakcje mogą się objawiać: ośrodkowym uczuciem oszołomienia, nerwowością, niepokojem, szumem w uszach, euforią, zaburzeniem świadomości, zawrotami głowy, zaburzeniem widzenia, wymiotami, drgawkami, depresją oddechową, obniżeniem ciśnienia krwi a nawet zatrzymaniem akcji serca. 13. Informacje na temat obrotu: Występuje w legalnym obrocie (lek na receptę) jako lek miejscowo znieczulający lub lek antyarytmiczny. W nieoficjalnym obrocie występuje jako jeden ze składników preparatu stymulującego "Charge +". 14. Literatura: 1. Farmakologia: podstawy farmakoterapii. Podręcznik dla studentów medycyny i lekarzy pod redakcją W. Kostowskiego i Z.S. Hermana. Warszawa, PZWL, 2008. 2. J.K.Podlewski i inni, Leki współczesnej terapii, Warszawa, Split Trading, 2005. 3. F.Flake, Leki w medycynie ratunkowej i intensywnej terapii, Wrocław, Wydawnictwo Medyczne Urban i Partner, 2005. 4. Wikipedia, the free encyclopedia 5. PubChem Public Chemical Database 94

1. Symbol związku: MBZP 2.Status administracyjny: Nie występuje w Wykazie środków odurzających oraz w Wykazie substancji psychotropowych Ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii z późniejszymi zmianami (2005 r. 2010 r.). 3. Wzór strukturalny: 4. Nazwa IUPAC: 1-benzyl-4-methylpiperazine 5. Synonimy: 1-methyl-4-(phenylmethyl)piperazine 1-methyl-4-benzylpiperazine metylobenzylopiperazyna 6.Wzór sumaryczny: C 12 H 18 N 2 7. Masa molowa: 190,29 g/mol 8. Numer CAS: 374898-00-7 9. Pochodzenie substancji: Jest pochodną metylową związku o symbolu BZP - benzylopiperazyny, substancji zawartej w Wykazie środków odurzających psychotropowych Ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii z późniejszymi zmianami (2005 r. 2010 r.). MBZP jest pochodną piperazyny, wykazującą łagodne działanie psychodeliczne (stan psychiczny odmienny od stanu świadomości) i euforyczne. 10. Mechanizm działania: Jest agonistą receptora 5-HT 1A, ale wykazuje również powinowactwo do receptorów 5- HT 2A i 5-HT 2C. Jest również inhibitorem wychwytu zwrotnego serotoniny i norepinefryny. 11. Aktywność farmakologiczna: Substancja jest przyjmowana w dawkach od 50 mg do 200 mg. Wywołuje silne pobudzenie psychiczne, tachykardię, hipertonię i podwyższoną temperaturę ciała wyższe dawki wywołują drgawki i depresję układu oddechowego, mrowienie ciała, niechęć do jedzenia, halucynacje dźwiękowe, stan euforii. 12. Działania niepożądane: Po dużych dawkach pojawiają się: zmęczenie, migreny, skurcze mięśni, nudności i wymioty, całkowity brak apetytu. 95

Jak w przypadku wielu dopalaczy, skutki działania pochodnych piperazyny wciąż nie są dokładnie zbadane. Przypadkom śmierci po ich zażyciu mogły zostać przypisane inne przyczyny. 13. Informacje na temat obrotu: W wielu krajach obrót pochodnymi piperazyny jest zabroniony lub ściśle kontrolowany, między innymi w niektórych stanach USA, w Australii, Nowej Zelandii, Wielkiej Brytanii, Irlandii, Belgii, Danii, Szwecji, Rumunii. W Polsce na mocy Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii nielegalna jest BZP (benzylopiperazyna). Dopuszczone do obrotu są jednak inne pochodne piperazyny. MBZP jest jednym ze składników tzw. tabletek prywatkowych oraz jest dostępna w formie proszku. 14. Literatura: 1. M. D. Schechter, Pharmacol. Biochem. Behav. 31 (1988) 53-57. 2. B. Szukalski, Problemy Kryminalistyki 249 (2005) 3. Wikipedia, the free encyclopedia 4. PubChem Public Chemical Database 5. www.part-pill.biz 96

1. Symbol związku: MDPBP 2.Status administracyjny: Nie występuje w Wykazie środków odurzających oraz w Wykazie substancji psychotropowych Ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii z późniejszymi zmianami (2005 r. 2010 r.). 3. Wzór strukturalny: 4. Nazwa IUPAC: (RS)-1-(3,4-methylenedioxyphenyl)-2-(1-pyrrolidinyl)-1- butanone 5. Synonimy: 3',4'-methylenedioxy-α-pyrrolidinobutiophenone methylenedioxy-α-pyrrolidinobutiophenone 6.Wzór sumaryczny: C 15 H 19 NO 3 7. Masa molowa: 261,316 g/mol 8. Numer CAS: brak 9. Pochodzenie substancji: 3',4'-Methylenedioxy-α-pyrrolidinobutiophenone (MDPBP) jest substancją zsyntetyzowaną w 1960 (Koeppe, Ludwig and Zeile. US Patent No. 3478050). Mechanizm działania: Brak danych. MDPEA jest syntetyczną substancją stymulującą należącą do grupy pochodnych katynonu. 11. Aktywność farmakologiczna: MDPBP wykazuje działanie stymulujące, empatogenne, wprawia w nastrój towarzyski i euforię. Wywołuje poczucie siły i pobudzenie. 12. Działania niepożądane: Działania niepożądane brak danych, przypuszcza się, że takie jak po innych pochodnych katynonu: gwałtowne skoki ciśnienia krwi, zaburzenia oddychania, halucynacje. W wysokich dawkach wywołuje zwiększone ciśnienie krwi, niedotlenienie mięśnia sercowego i arytmie (działanie kardiotoksyczne), co może prowadzić do zapaści krążeniowej. 97

13. Informacje na temat obrotu: Brak danych. Prawdopodobnie jest dodawany do innych mieszanek jako syntetyczna pochodna. 14. Literatura: 1. Wikipedia, the free encyclopedia 2. ACMD Advisory Council on the Misuse of Drugs, Consideration of the cathinones, Les Iversen 98

1. Symbol związku: MDPV 2.Status administracyjny: Nie występuje w Wykazie środków odurzających oraz w Wykazie substancji psychotropowych Ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii z późniejszymi zmianami (2005 r. 2010 r.). 3. Wzór strukturalny: 4. Nazwa IUPAC: 1-(1,3-benzodioxol-5-yl)-2-pyrrolidin-1-ylpentan-1-on 5. Synonimy: 1-(benzo[d][1,3]dioxol-5-yl)-2-(pyrrolidin-1yl)pentan 1-one 1-(3,4-methelenedioxyphenyl)-2-pyrrolidynylpentan-1-one MDαPVP MDPK methylene dioxy pyrrolidine ketone, methylenedioxypylovalerone, 3,4-methylenedioxy-α-pyrrolidinopentiophenone 6. Wzór sumaryczny: C 16 H 21 NO 3 7. Masa molowa: 275,35 g/mol 8. Numer CAS: 24622-62-6 9. Pochodzenie substancji: MDPV - organiczny związek chemiczny, stymulująca substancja psychoaktywna, pochodna fenyloetyloaminy czasami nazywana PV lub PeeVee. 10. Mechanizm działania: Mechanizm działania MDPV polega głównie na hamowaniu zwrotnego wychwytu noradrenaliny i dopaminy (DNRI dopamine-norepinephrine reuptake inhibitor). Mimo że MDPV posiada grupę metylenodioksy- (podobnie jak MDMA czy MDEA), jest wyłącznie stymulantem i nie wykazuje działania empatogennego. Stymuluje centralny układ nerwowy i układ krwionośny. 11. Aktywność farmakologiczna: Wywołuje działanie psychoaktywne, efekt euforii i sympatykomimetyczny, pobudzenie, podwyższenie koncentracji, zwiększa czujność, bezsenność, podniecenie seksualne, niepokój, nerwowość, przyspieszenie akcji serca, skoki ciśnienia tętniczego, intensywne pocenie się, brak łaknienia, nudności. 99

Do ostrych fizycznych objawów działania MDPV należy: przyspieszenie akcji serca, wzrost ciśnienia krwi i zaczerwienienie skóry. Psychotropowe skutki działania MDPV to: pobudzenie, wzrost zdolności percepcji, zmniejszona potrzeba jedzenia i snu. Efekty działania MDPV trwają około od 3 do 4 godzin. Niektóre z tych efektów jak podwyższone ciśnienie krwi i łagodna stymulacja trwają od 6 do 8 godzin. Wysokie dawki powodują przedłużone ataki paniki u ludzi nietolerujących stymulantów, psychozy i przy wyższych dawkach lub częstszym używaniu uzależnienie. Przy właściwym użyciu, MDPV może działać jako afrodyzjak i przyjmuje się, że pod tym względem może być konkurentem dla metaamfetaminy. 12. Działania niepożądane: Nadużywanie MDPV wywołuje syndrom podobny do syndromu metamfetaminowego, objawiającego się depresją, letargiem, bólem głowy i osłabieniem mięśni, niepokojem, hypotensją z zawrotami głowy. Po dłuższym okresie używania MDPV mogą wystąpić silne bóle podbrzusza związane z bólem nerek lub szczękościsk. Czas działania: 3 do 4 godzin, ale takie objawy jak tachykardia, hypertensja czy pobudzenie może utrzymywać się od 6 do 8 godzin. Przy zażywaniu dużych dawek przez długi czas: napady paniki i przewlekłe stany psychotyczne. 13. Informacje na temat obrotu: Sprzedawany jest jako puder, jasnobrązowy lub biały proszek o intensywnym, nieprzyjemnym zapachu, niekiedy z grudkami. MDPV jest nielegalny w Danii, Szwecji, Finlandii, pod kontrolą jest w Australii i Wielkiej Brytanii. 14. Literatura: 1. MDPV Report Psychonaut Web Mapping Research Project June 2010 2. F. Westphal et al., Forensic Science International 190 (2009) 1-8. 3. J. C. Yohannan, J. S. Bozenko Jr., Microgram Journal 7(1) (2010) 12-15. 4. Meltzer PC et al., J. Med. Chem 49 (2006) 1420-32. 5. SpringerD, et al., J. Chromatography B, Analitical technologies in bimedical and life science, 796 (2003) 253-66. 6. Wikipedia, the free encyclopedia 7. PubChem Public Chemical Database 8. www.drugs-forum.com 100

1. Symbol związku: MeOPP 2. Status administracyjny: Nie występuje w Wykazie środków odurzających oraz w Wykazie substancji psychotropowych Ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii z późniejszymi zmianami (2005 r. 2010 r.). 3. Wzór strukturalny: 4. Nazwa IUPAC: 1-(4-metoksyfenylo)piperazyna 5. Synonimy: pmpp 4-MPP Paraperazyna para-methoxyphenylpiperazine 6. Wzór sumaryczny: C 11 H 16 N 2 O 7. Masa molowa: 192,258 g/mol 8. Numer CAS: 38212-30-5 9. Pochodzenie substancji MeOPP jest substancją otrzymywaną syntetycznie. 10. Mechanizm działania MeOPP inhibituje wychwyt zwrotny i jednocześnie indukuje uwalnianie monoaminowych neuroprzekaźników. W szczególności jest nieselektywnym agonistą receptorów serotoninowych. 11. Aktywność farmakologiczna MeOPP jest substancją stymulującą i wykazuje działanie podobne do amfetaminy, chociaż znacznie słabsze co oznacza mniejsze ryzyko przedawkowania; powoduje uczucie odprężenia, świeżości, gotowości do działania. 12. Działania niepożądane MeOPP może wywoływać ból głowy, nudności, wymioty, niepokój przechodzący w stany lękowe, podwyższone ciśnienie tętnicze. 101

13. Informacje na temat obrotu MeOPP podobnie jak inne pochodne piperazyny nie będące lekami są nielelgalne w Nowej Zelandii. 14. Literatura 1. Maurer HH, et. al., Therapeutic Drug Monitoring, 26(2), 2004, 127-31. 2. Wikipedia, the free encyclopedia 102

1. Symbol związku: Metamfepramon 2.. Status administracyjny: Nie występuje w Wykazie środków odurzających oraz w Wykazie substancji psychotropowych Ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii z późniejszymi zmianami (2005 r. 2010 r.). 3. Wzór strukturalny: 4. Nazwa IUPAC: (RS)-2-dimethylamino-1-phenylpropan-1-one 5. Synonimy: dimethylcathinone dimethylpropion dimepropion 6. Wzór sumaryczny: C 11 H 15 NO 7. Masa molowa: 177,24 g/mol 8. Numer CAS: 15351-09-4 9. Pochodzenie substancji Metamfepramone jest substancją syntetyczną pochodną mefedronu. 10. Mechanizm działania Metamfepramone powoduje zwiększenie stężenia neuroprzekaźników, głównie dopaminy, na zewnątrz komórek. 11. Aktywność farmakologiczna Metamfepramone jest substancją psychoaktywną, stymulującą, wykazująca działanie empatogenne, powoduje pobudzenie, intensyfikację odbioru bodźców zewnętrznych, wzmocnienie odczuć związanych z dotykiem, euforię. 12. Działania niepożądane Do działań niepożądanych Metamfepramone należą: przyśpieszona akcja serca, podwyższone ciśnienie krwi, brak łaknienia, bezsenność, halucynacje; może wystąpić atak paniki. 13. Informacje na temat obrotu W Wielkiej Brytanii Metamfepramone jest zakazany. 103

14. Literatura 1. Soholing WE, Fortschritte der Medizin, 100, (1982), 289-93 2. Wikipedia, the free encyclopedia 3. PubChem Public Chemical Database 104

1. Symbol związku: Metedron 2. Status administracyjny: Nie występuje w Wykazie środków odurzających oraz w Wykazie substancji psychotropowych Ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii z późniejszymi zmianami (2005 r. 2010 r.). 3. Wzór strukturalny: 4. Nazwa IUPAC: 1-(4-metoksyfenylo)-2-(metyloamino)propan-1-on 5. Synonimy: 4-metoksymetkatynon bk-pmma PMMC 6. Wzór sumaryczny: C 11 H 15 NO 2 7. Masa molowa: 193,24 g/mol 8. Numer CAS: 530-54-1 9. Pochodzenie substancji Substancja syntetyczna 10. Mechanizm działania Metedron jest ihibitorem monoaminooksydazy (MOA). Wpływa na metabolizm monoamin biogennych. 11. Aktywność farmakologiczna Metedron jest związkiem chemicznym należącym do grupy fenyloetyloamin, amfetaminy i katynonów. Wykazuje działanie stymulujące, empatogenne, wprawia w nastrój towarzyski i euforię. Wywołuje poczucie siły i pobudzenie. 12. Działania niepożądane Metedron ma działanie hepatotoksyczne i hipertensyjne. Powoduje rozszerzenie źrenic, wzmożone pocenie, hipertemię, bóle głowy, zaburzenie widzenia. Nadużycie Metedronu może spowodować śmierć. 105

13. Informacje na temat obrotu Metedron jest legalny w większości krajów świata. Występuje w produktach "Puszek" oraz "Ibiza". 14. Literatura 1. Becker J., Robrich J, Zorntlein S, "Legal Medicine", Tokyo, 2003 2. Wikipedia, the free encyclopedia 3. PubChem Public Chemical Database 106

1. Symbol związku: Metylon 2. Status administracyjny: Nie występuje w Wykazie środków odurzających oraz w Wykazie substancji psychotropowych Ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii z późniejszymi zmianami (2005 r. 2010 r.). 3. Wzór strukturalny: 4. Nazwa IUPAC: 1-(1,3-Benzodioxol-5-yl)-N-methylpropan-2 amine-1-one 5. Synonimy: 3,4-metylenodioksymetamfetamine bk-mdma 6. Wzór sumaryczny: C 11 H 13 NO 3 7. Masa molowa: 207,23 g/mol 8. Numer CAS: 186028-79-5 191916-41-3 (dwa enancjomery) 9.Pochodzenie substancji Substancja syntetyczna 10. Mechanizm działania Metylon hamuje wychwyt zwrotny serotoniny i dopaminy zwiększając poziom tych związków mózgu 11. Aktywność farmakologiczna Metylon jest empatogenną substancją psychoaktywną powodującą pobudzenie ruchowe i intelektualne, skrajne stany w zależności od dawki: euforię lub rozdrażnienie, zaniepokojenie lub poczucie spokoju, stany lękowe, brak potrzeby snu, halucynacje. 12. Działania niepożądane Suchość w ustach, skoki ciśnienia, nagłe przyśpieszenie akcji serca, uderzenia gorąca, rozszerzone źrenice oczopląs, bezsenność, wymioty, szczękościsk, w skrajnych przypadkach stany psychotyczne, rozpad osobowości. 107

13. Informacje na temat obrotu Metylon występuje w produkcie "HUMP". 14. Literatura 1. Nicols DE, et al., J. Med. Chem., 29, (2009), 15 2. Wikipedia, the free encyclopedia 3. PubChem Public Chemical Database 108

1. Symbol związku: MPPP 2. Status administracyjny: Nie występuje w Wykazie środków odurzających oraz w Wykazie substancji psychotropowych Ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii z późniejszymi zmianami (2005 r. 2010 r.). 3. Wzór strukturalny: 4. Nazwa IUPAC: (RS)-1-(4-methylphenyl)-2-(1-pyrrolidinyl)-1-propanone 5. Synonimy: 4'-methyl-α-pyrrolidinopropiophenone 6. Wzór sumaryczny: C 14 H 19 NO 7. Masa molowa: 217,306 g/mol 8. Numer CAS: brak 9. Pochodzenie substancji Substancja syntetyczna. 10. Mechanizm działania MPPP działa na centralny układ nerwowy. 11. Aktywność farmakologiczna MPPP wykazuje działanie stymulujące. Powoduje pobudzenie, usuwa uczucie zmęczenia, zwiększa motywację do działania zwiększa wrażliwość na bodźce wzrokowe i słuchowe. 12. Działania niepożądane Wzrost ciśnienia tętniczego, brak łaknienia, brak potrzeby snu; po ustaniu działania MPPP, niepokój, uczucie wyczerpania. 13. Informacje na temat obrotu Nie jest używany w lecznictwie. Był sprzedawany w Niemczech w późnych latach dziewięćdziesiątych i wczesnych dwutysięcznych. Był znacznie mniej popularny niż jego analog αppp. 109

14. Literatura 1. Springer D, et al, J. Chrom. B, Analytical technologies in the biomedical and life sciences, 773(1), (2002), 25-33. 2. Spriger D, et al, Drug metabolism and disposition; the biological fate of chemicals, 31(8) (2003), 979-82. 3. Wikipedia, the free encyclopedia 110

1. Symbol związku: Nafyron 2. Status administracyjny: Nie występuje w Wykazie środków odurzających oraz w Wykazie substancji psychotropowych Ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii z późniejszymi zmianami (2005 r. 2010 r.). 3. Wzór strukturalny: 4. Nazwa IUPAC: 1-naphthalen-2-yl-2-pyrrolidin-1-ylpentan-1-one 5. Synonimy: 0-2482 6. Wzór sumaryczny: C 19 H 23 NO 7. Masa molowa: 281,39 g/mol 8. Numer CAS: 850352-53-3 850352-11-3 (chlorowodorek) 9. Pochodzenie substancji Naphyrone jest substancją syntetyczną, pochodną pyrovaleronu. 10. Mechanizm działania Naphyrone jest ihibitorem wychwytu zwrotnego monoaminowych neuroprzekaźników, serotoniny, dopaminy i noradrenaliny. Blokuje działanie transportera serotoninowego (SERT), dopaminowego (DAT) i noradrenalinowego (NET), powodując zwiększenie stężenia neuroprzekaźników na zewnątrz komórek. 11. Aktywność farmakologiczna Naphyrone jest substancja psychoaktywną wykazującą działanie stymulujące. Powoduje euforię, pobudzenie, słowotok, empatię, poprawia nastrój, zwiększa percepcję. 12. Działania niepożądane Znacznie zwiększona akcja serca, wzrost ciśnienia krwi, wymioty, zaniki krótkoterminowej pamięci, halucynacje, stany depresyjne i paranoiczne. 111

Nafyron jest substancją psychoaktywną o podobnym działaniu do Mefedronu, lecz silniej działającą. Z tego powodu istnieje duże ryzyko przedawkowania Nafyron i wywołanie ostrych działań niepożądanych. 13. Informacje na temat obrotu Od lipca 2010r Naphyrone jest substancją kontrolowaną w Wielkiej Brytanii, zakwalifikowaną do grupy B wg Ustawy "Misuse of Drugs Act 1971". 14. Literatura 1. Meltzer PC, et al. J. Med. Chem., 49., (2006), 1420-32 2. Wikipedia, the free encyclopedia 3. PubChem Public Chemical Database 112

1. Symbol związku: Nikotyna 2. Status administracyjny: Nie występuje w Wykazie środków odurzających oraz w Wykazie substancji psychotropowych Ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii z późniejszymi zmianami (2005 r. 2010 r.). 3. Wzór strukturalny: 4. Nazwa IUPAC: (S)-3-[2-(N-metylopirolidyno)]pirydyna 5. Synonimy: brak 6. Wzór sumaryczny: C 10 H 14 N 2 7. Masa molowa: 162,23 g/mol 8. Numer CAS: 54-11-5 9. Pochodzenie substancji Nikotyna jest organicznym związkiem chemicznym należącym do grupy alkaloidów pirydynowych. Występuje naturalnie w liściach tytoniu i w śladowych ilościach w pomidorach i papryce. Może być otrzymywana syntetycznie. 10. Mechanizm działania Nikotyna jest agonistą receptorów N-acetylocholinowych. Działa na tkankę nerwową zwiększając wydzielanie dopaminy i adrenaliny w mózgu. Zwiększa również wydzielanie wazopresyny, angiotensyny i endoteliny podnoszą ryzyko stanu prozakrzepowego. 11. Aktywność farmakologiczna Nikotyna działa na organizm człowieka na wiele różnych sposobów, gdyż wiąże się trwale z receptorami nikotynowymi i blokuje działanie wielu enzymów. W małych dawkach działa stymulująco powodując zwiększone wydzielanie adrenaliny, co wywołuje wszystkie związane z tym objawy: zanik bólu i głodu, przyspieszoną akcję serca uczycie lekkości, poprawę nastroju. Większe dawki powodują zmiany percepcji, zmiany postrzegania otoczenia. 113

12. Działania niepożądane Nikotyna jest toksyną działającą na układ nerwowy, swoją toksycznością przewyższa wiele nielegalnych narkotyków. Przy większych niż stymulujące dawkach, może wystąpić zmęczenie, światłowstręt, brak energii, myślotok, oderwanie od rzeczywistości, wymioty i biegunka. Po zażyciu jeszcze większych dawek może wystąpić zamroczenie pola widzenia, halucynacje, drgawki a nawet utrata przytomności i zgon. Dawka śmiertelna dla człowieka wynosi 60 mg. 13. Informacje na temat obrotu Nikotyna jest stosowana w mieszaninach z innymi substancjami jako preparaty owadobójcze. 14. Literatura 1. Nakajima M, Yokoi T, Drug Metab. Pharmacokinet, 20 (4), (2005), 227-35. 2. Wikipedia, the free encyclopedia 3. PubChem Public Chemical Database 114

1. Symbol związku: Oleamid 2. Status administracyjny: Nie występuje w Wykazie środków odurzających oraz w Wykazie substancji psychotropowych Ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii z późniejszymi zmianami (2005 r. 2010 r.). 3. Wzór strukturalny: 4. Nazwa IUPAC: (Z)-Octa-9-decenamide 5. Synonimy: Oleylamide 9-Octadecenamide (Z)-9-Octadecenamide 9,10- Octadecenoamide Oleic acid amide Cis-9,10-octadecenoamide 6. Wzór sumaryczny: C 18 H 35 NO 7. Masa molowa: 281,48 g/mol 8. Numer CAS: 301-02-0 9. Pochodzenie substancji Oleamid jest substancją endogenną znajdującą się głównie w mózgu zwierząt; otrzymywana jest również syntetycznie. 10. Mechanizm działania Oleamid wpływa na neuroprzekaźnictwo w neuronach. Jest agonistą receptora CB1, wykazuje powinowactwo do receptorów serotoninowych i receptora GABA. 11. Aktywność farmakologiczna Oleamid indukuje sen. Akumuluje się w stanach bezsenności w mózgu. Obecnie, mechanizm indukcji snu przez Oleamid jest przedmiotem badań ośrodków naukowych zajmujących się fizjologią mózgu. Brak doniesień, że Oleamid jest specyficznie stosowany jako substancja "rekreacyjna", chociaż występuje w różnych preparatach razem z innymi kannabinoidami stymulującymi Np. JWH-018. 12. Działania niepożądane Brak doniesień literaturowych o niepożądanych działaniach Oleamid. 115

13. Informacje na temat obrotu Syntetyczny Oleamid jest stosowany w lecznictwie jako induktor snu, w przemyśle jako środek do smarowania powierzchni trących lub inhibitor korozji. 14. Literatura 1. Huitron-Resendiz S, et al, Exp. Neur. 172(1), (2001),235-243. 2. Fedorova I, et al, J. Pharmacol. Exp. Ther., 299(1), (2001), 332-42. 3. Wikipedia, the free encyclopedia 4. PubChem, Public Chemical Database 116

1. Symbol związku: PEA 2. Status administracyjny: Nie występuje w Wykazie środków odurzających oraz w Wykazie substancji psychotropowych Ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii z późniejszymi zmianami (2005 r. 2010 r.). 3. Wzór strukturalny: 4. Nazwa IUPAC: phenylethan-2-amine 5. Synonimy: phenethylamine 2-phenylethylamine β-phenylethylamine 1-amino-2-phenylethane 6. Wzór sumaryczny: C 8 H 11 N 7. Masa molowa: 121,18 g/mol 8. Numer CAS: 64-04-0 9. Pochodzenie substancji PEA jest naturalnym monoaminowym alkaloidem otrzymywanym syntetycznie. 10. Mechanizm działania PEA jest biosyntetyzowana z fenyloalaniny przez enzymatyczną dekarboksylację. Działa w centralnym układzie nerwowym jako neuromodulator lub neurotransmiter. 11. Aktywność farmakologiczna PEA ma działanie stymulujące. Powoduje uczucie odprężenia, empatię, pobudzenie, wzmożoną aktywność motoryczną, chęć działania wrażliwość wzrokową i słuchową. 12. Działania niepożądane Wzrost ciśnienia tętniczego, rozszerzenie źrenic, ból głowy, suchość błon śluzowych, przyspieszone bicie serca. 13. Informacje na temat obrotu PEA znajduje się w niektórych odchudzających suplementach diety. 117

14. Literatura 1. Yang HY, Neff NH, J. Pharm. Exp. Therap, 187(2), (1973), 365-71 2. Nakamura I, et. al, Eur. J. Pharm., 349(2-3), (1998), 163. 3. Wikipedia, the free encyclopedia 4. PubChem Public Chemical Data Base. 118

1. Symbol związku: Pentedron 2. Status administracyjny: Nie występuje w Wykazie środków odurzających oraz w Wykazie substancji psychotropowych Ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii z późniejszymi zmianami (2005 r. 2010 r.). 3. Wzór strukturalny: 4. Nazwa IUPAC: 2-(methylamino)-1-phenylhexan-1-one 5. Synonimy: 2-methylamino-1-phenyl-hexan-1-one 6. Wzór sumaryczny: C 12 H 17 NO 7. Masa molowa: 191,138 g/mol 8. Numer CAS: brak 9. Pochodzenie substancji Syntetyczny związek chemiczny, pochodny metkatynonu i bufedronu. 10. Mechanizm działania Działa stymulująco na ośrodkowy układ nerwowy. Inhibituje wychwyt zwrotny dopaminy i noradrenaliny. 11. Aktywność farmakologiczna Pentedron powoduje pobudzenie, wzrost samooceny, wzrost motywacji do działania, empatię, rozmowność i chęć kontaktu z ludźmi. Działa silniej niż metkatynon. 12. Działania niepożądane Do działań niepożądanych pentedronu należą: przyspieszony płytki oddech, szybkie bicie serca, zwiększone ciśnienie tętnicze krwi, rozszerzenie źrenic, suchość w ustach. Po ustaniu działania pentedronu może wystąpić: obniżony nastrój, zmęczenie, senność, poczucie bezsilności. 119

13. Informacje na temat obrotu Pentedron nie jest stosowany w lecznictwie. 14. Literatura 1. Wikipedia, the free encyclopedia 2. PubChem, Public Chemical Database 120

1. Symbol związku: Pentylon 2. Status administracyjny: Nie występuje w Wykazie środków odurzających oraz w Wykazie substancji psychotropowych Ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii z późniejszymi zmianami (2005 r. 2010 r.). 3. Wzór strukturalny: 4. Nazwa IUPAC: -1-(1,3-benzodioxol-5-yl)-2-(methylamino)pentan-1one 5. Synonimy: bk-methyl-k bk-mbdp 6.Wzór sumaryczny: C 13 H 17 NO 3 7. Masa molowa: 235,278 g/mol 8. Numer CAS: 698963-77-8 17763-01-8 (chlorowodorek) 9. Pochodzenie substancji Pentylon jest związkiem syntetycznym pochodnym metylonu. 10. Mechanizm działania Działanie pentylonu polega na hamowaniu zwrotnego wychwytu serotoniny. Wpływa na neuroprzekaźnictwo; oddziałuje z receptorami serotoninowymi 5-HT A. 11. Aktywność farmakologiczna Pentylon wywołuje pobudzenie, euforię, empatię, intensyfikacje odbioru bodźców zewnętrznych. 12. Działania niepożądane Podniesienie ciśnienia krwi, suchość w ustach, halucynacje. Następnego dnia po zażyciu występuje obniżona zdolność koncentracji, senność albo drażliwość, zawroty głowy, obniżony nastrój. 13. Informacje na temat obrotu Pentylon nie jest stosowany w lecznictwie. 121

14. Literatura 1. Substituted phenyl-α-aminoketones, British Patent, GB 1085135 (1969). 2. Wikipedia, the free encyclopedia 3. PubChem Public Chemical Database 122

1. Symbol związku: pfpp 2.Status administracyjny: Nie występuje w Wykazie środków odurzających oraz w Wykazie substancji psychotropowych Ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii z późniejszymi zmianami (2005 r. 2010 r.). 3. Wzór strukturalny: 4. Nazwa IUPAC: 1-(4-fluorophenyl)piperazine 5. Synonimy: 4FPP 4-fluorofenylopiperazyna para-fluorophenylpiperazine fluoperazine flipiperazine 6.Wzór sumaryczny: C 10 H 13 FN 2 7. Masa molowa: 180,225 g/mol 8. Numer CAS: 2252-63-3 9. Pochodzenie substancji: pfpp jest pochodną piperazyny, wykazującą łagodne działanie psychodeliczne (stan psychiczny odmienny od stanu świadomości) i euforyczne. 10. Mechanizm działania: Jest agonistą receptora 5-HT 1A, ale wykazuje również powinowactwo do receptorów 5- HT 2A i 5-HT 2C. Jest również inhibitorem wychwytu zwrotnego serotoniny i norepinefryny. 11. Aktywność farmakologiczna: Substancja jest aktywna przy dawkach 20-150 mg. Po 30 minutach od zażycia dawki ok. 50 mg wywołuje silne pobudzenie psychiczne, rozszerzenie źrenic, mrowienie ciała odczuwane jako przyjemne. Możliwe jest branie wyższych dawek, ale wtedy nasilają się niepożądane działania uboczne. Może wywołać euforię i halucynacje. 12. Działania niepożądane: Po dużych dawkach pojawiają się: zmęczenie, migreny, skurcze mięśni, nudności i wymioty. 123

13. Informacje na temat obrotu: Jest jednym ze składników takich produktów jak "Party Pills", "The Big Grin", "Mashed","Extreme Beans" i Playboy bunny. 14. Literatura: 1. U.S. Department of Justice Drug Enforecment Administration, Microgram Bulletin 42 (2009) 67-72. 2. New Zealand Parliament Missue of Drugs (Classification of BZP) Amendment Bill 3. Wikipedia, the free encyclopedia 4. PubChem Public Chemical Database 124

1. Symbol związku: Piperyna 2. Status administracyjny: Nie występuje w Wykazie środków odurzających oraz w Wykazie substancji psychotropowych Ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii z późniejszymi zmianami (2005 r. 2010 r.). 3.Wzór strukturalny 4. Nazwa IUPAC: 1-[5-(1,3-benzodioxol-5-yl)-1-oxo-2,4-pentdienyl]piperidine 5. Synonimy: 5-(3,4-methylenedioxyphenyl)-2,4-pentadienoyl-2- piperidine piperoylpiperidine 6. Wzór sumaryczny: C 17 H 19 NO 3 7. Masa molowa: 285,34 g/mol 8. Numer CAS: 94-62-2 9. Pochodzenie substancji Piperynę można otrzymywać przez ekstrakcję dichlorometanem z czarnego pieprzu. Zawartość piperyny w czarnym pieprzu wynosi 5% - 9%. Piperyna może być otrzymywana również syntetycznie. 10. Mechanizm działania Piperyna jest alkaloidem odpowiedzialnym razem z kiawicyną (izomerem piperyny) za ostry smak pieprzu. Aktywuje kanały jonowe TRPV (Transient Receptor Potential Vanilloid) i TRPV1 (Transient Receptor Potential cation channel, subfamily V). Piperina inhibituje również enzymy: CYP3A4 i P-glikoproteinę. 11. Aktywność farmakologiczna Piperyna może wywoływać poczucie siły i powodować pobudzenie. Piperyna przyjmowana z lekami zwiększa ich biodostępność; zwiększa również pigmentację skóry podczas naświetlania promieniowaniem UV. 125

12. Działania niepożądane Brak danych 13. Informacje na temat obrotu Piperyna jest komercyjnie dostępna; jest używana w medycynie tradycyjnej. 14. Literatura 1. Bhardwaj RK et al, J. Pharmacol. Exp. Ther., 302(2), (2002), 645-50. 2. Atal CK et al, J. Pharmacol. Exp. Ther., 232(1), (1985), 258-62. 3. Wikipedia, the free encyclopedia 4. PubChem Public Chemical Database 126

1. Symbol związku: Prokaina 2. Status administracyjny: Nie występuje w Wykazie środków odurzających oraz w Wykazie substancji psychotropowych Ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii z późniejszymi zmianami (2005 r. 2010 r.). 3. Wzór strukturalny: 4. Nazwa IUPAC: 4-aminobenzoesan 2-(dietyloamino)etylu 5. Synonimy: ester 2-(dietyloamino)etylowy kwasu p- aminobenzoesowego nowokaina 6. Wzór sumaryczny: C 13 H 20 N 2 O 2 7. Masa molowa: 236,31 g/mol 8. Numer CAS: 59-46-1 9. Pochodzenie substancji Syntetyczny związek organiczny 10. Mechanizm działania Prokaina blokuje przewodnictwo impulsów nerwowych po wprowadzeniu lokalnie do tkanki nerwowej. Działa na wszelkiego typu włókna nerwowe. Redukuje możliwość aktywacji zależnych od potencjału elektrycznego kanałów sodowych. 11. Aktywność farmakologiczna Prokaina jest lekiem znieczulającym stosowanym do znieczulenia nasiękowego i diagnostycznej blokady nerwów. Charakteryzuje się krótkim czasem działania. W wyniku kontaktu z tkanką nerwową powoduje brak czucia i blokadę motoryczną w obszarze działania. Działanie Prokainy jest całkowicie odwracalne. 12. Działania niepożądane Toksyczność Prokainy jest mała; ulega ona hydrolizie in vivo z wytworzeniem kwasu paraaminobenzoesowego, który hamuje działanie sulfonamidów. Z tego powodu nie należy podawać dużych dawek Prokainy pacjentom przyjmującym leki sulfonamidowe. 127

13. Informacje na temat obrotu Prokaina jest lekiem na receptę - obrót jest kontrolowany. 14. Literatura 1. Brunton LL, Lazo J, Parker KL, Farmakologia Goodmana & Gilmana, Wydawnictwo CZELEJ, Lublin, 2007. 2. Wikipedia, the free encyclopedia 3. PubChem Public Chemical Database 128

1. Symbol związku: RCS-4 2.Status administracyjny: Nie występuje w Wykazie środków odurzających oraz w Wykazie substancji psychotropowych Ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii z późniejszymi zmianami (2005 r. 2010 r.). 3. Wzór strukturalny: 4. Nazwa IUPAC: 2-(4-methoxyphenyl)-1-(1-pentyl-1H-indol-3-yl)methanone 5. Synonimy: (4-methoxyphenyl)(1-pentyl-1H-indol-3-yl)methanone BMT-4 SR-19 ERIC-4 6.Wzór sumaryczny: C 21 H 23 NO 2 7. Masa molowa: 321, 41 g/mol 8. Numer CAS: brak 9. Pochodzenie substancji: Chemicznie jest podobny do grupy związków typu JWH, gdzie grupa naftalenowa podstawiona jest grupą metoksyfenylową. Strukturalnie najbliższy jest JWH-250: 2-(2- methoxyphenyl)-1-(1-pentyl-1h-indol-3-yl)ethanone. Można zaliczyć go do syntetycznych kannabinoidów. 10. Mechanizm działania: Kannabinoidy łączą się z receptorami kannabinoidowymi. Obecnie znamy dwa rodzaje receptorów dla kannabinoidów: CB1 i CB2. Receptory CB1 znajdują się w ośrodkowym układzie nerwowym, w rejonach odpowiedzialnych za pamięć, sen i czuwanie, emocje i postawę ciała. Receptory CB2 (obwodowe) zlokalizowane są między innymi na komórkach układu odpornościowego. 129

Kannabinoidy po przyłączeniu się do receptorów kannabinoidowych komórki, blokują wpływ jonów wapnia z płynu zewnątrzkomórkowego do cytoplazmy oraz hamują wytwarzanie camp. Wskutek tego zmienia się metabolizm komórek i dochodzi do zmian w uwalnianiu hormonów oraz neuroprzekaźników. 11. Aktywność farmakologiczna: Wykazuje działanie podobne do JWH-122. RCS-4 jest substancją psychoaktywną a jej połączenie z receptorami w mózgu powoduje uczucie przyjemności. Zależnie od dawki: od 1 mg do 3 mg, wywołuje stan głębokiego odprężenia, wzrost apetytu, wzrost wrażliwości na zapachy i smaki. Dawka od 5 mg do 15 mg wywołuje wzrost wrażliwości słuchu i wzroku. Przy dużych dawkach pojawiają się zaburzenia orientacji w przestrzeni, podrażnienie, stany euforyczne. 12. Działania niepożądane: Przekrwienie oczu, wahania ciśnienia krwi, zaburzenia czynności ruchowych, suchość błon śluzowych, zawroty głowy, apatia. Po dużych dawkach: napady lęku, omamy wzrokowe i słuchowe, urojenia. 13. Informacje na temat obrotu: Stosowany jest w postaci proszku. 14. Literatura: 1. www.drugsinfo-rcs-4 2. www.tradekey.com 130

1. Symbol związku: Synefryna 2. Status administracyjny: Nie występuje w Wykazie środków odurzających oraz w Wykazie substancji psychotropowych Ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii z późniejszymi zmianami (2005 r. 2010 r.). 3. Wzór strukturalny 4. Nazwa IUPAC: 4-[1-hydroksy-2-(metyloamino)etylo]fenol 5. Synonimy: Brak 6.Wzór sumaryczny: C 9 H 13 NO 2 7. Masa molowa: 167,205 g/mol 8.Numer CAS: 94-07-5 9. Pochodzenie substancji Substancja pochodzenia roślinnego; synefrynę otrzymuje się z pomarańczy gorzkiej (Citrus aurantium). Synefryna może być otrzymywana również syntetycznie. 10. Mechanizm działania Synefryna działa na ośrodkowy układ nerwowy. 11. Aktywność farmakologiczna Synefryna jest substancją stymulującą. Powoduje pobudzenie, zapobiega uczuciu zmęczenia i senności, podnosi zdolność koncentracji. Jest lekiem przeciw otyłości. 12.Działania niepożądane Brak doniesień literaturowych o działaniach niepożądanych synefryny. 13. Informacje na temat obrotu Synefryna jest stosowana jako lek przeciw otyłości. 131

14. Literatura 1. Wikipedia, the free encyclopedia 2. PubChem Public Chemical Database 132

1. Symbol związku: Tadalafil 2. Status administracyjny: Nie występuje w Wykazie środków odurzających oraz w Wykazie substancji psychotropowych Ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii z późniejszymi zmianami (2005 r. 2010 r.). 3. Wzór strukturalny: 4. Nazwa IUPAC: (6R-trans)-6-(1,3-benzodioxol-5-yl)-2,3,6,7,12,12ahexahydro-2-methyl-pyrazino[1',2': 1,6]pyrido[3,4-6]indole- 1,4-dione 5. Synonimy: CIA ICOS 351 tadalafil 6. Wzór sumaryczny: C 22 H 19 N 3 O 4 7. Masa molowa: 389,40 g/mol 8. Numer CAS: 171596-29-5 9.Pochodzenie substancji Organiczny, heterocykliczny, syntetyczny związek chemiczny. 10. Mechanizm działania Tadalafil jest selektywnym inhibitorem fosfodiesterazy5 (PDE5) odpowiedzialnej za degradację cyklicznego monofosforanuguanozyny (cgmp). cgmp w obszarze swego działania wpływa na zwiększenie przepływu krwi. 11. Aktywność farmakologiczna Tadalafil jest stosowany do leczenia dysfunkcji erekcji u mężczyzn przez wpływ na rozluźnienie mięśni gładkich i wzrost ukrwienia. 133