Zawartość 2-AI 2C-E 3-FMC 4-AcO-DMT 4-HO-MET 4-MEC 5-MeO-DALT 5-HTP (5-Hydroksytryptofan) AM-694 Butylon DBZP D2PM Dimetkaina DMAA CRA-13 Efedryna

Transkrypt

1 Karty Charakterystyki substancji zidentyfikowanych w dopalaczach badanych w Narodowym Instytucie Leków w 2010 r. ZESTAWIENIE ZBIORCZE Warszawa,

2 2

3 Zawartość 2-AI C-E FMC AcO-DMT HO-MET MEC MeO-DALT HTP (5-Hydroksytryptofan) AM Butylon DBZP D2PM Dimetkaina DMAA CRA Efedryna Etenzamid Etkatynon Fenacetyna Fenfluramina Fenyloalanina Fluoroamfetamina Fluorotropakokaina FMC Glaucyna JWH JWH JWH JWH JWH JWH JWH JWH JWH JWH Kofeina Kwas kynureninowy L-DOPA Lidokaina MBZP MDPBP MDPV MeOPP Metamfepramon Metedron Metylon MPPP

4 Nafyron Nikotyna Oleamid PEA Pentedron Pentylon pfpp Piperyna Prokaina RCS Synefryna Tadalafil Tauryna TCB Teobromina TFMPP nowa pochodna JWH

5 1. Symbol związku: 2-AI 2. Status administracyjny: Nie występuje w Wykazie środków odurzających oraz w Wykazie substancji psychotropowych Ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii z późniejszymi zmianami (2005 r r.) 3. Wzór strukturalny: 4. Nazwa IUPAC: 2,3-dihydro-1H-inden-2-amine 5. Synonimy: 2-indanylamine 2-indanamine 2-aminoindan 2-indanoamina 6.Wzór sumaryczny: C 9 H 11 N (C 9 H 12 ClN) - chlorowodorek 7. Masa molowa:: 133,19 g/mol (169,65 g/mol chlorowodorku) 8. Numer CAS: Pochodzenie substancji : Substancja syntetyczna 10. Mechanizm działania 2-AI jest antagonistą dopaminy, inhibitorem monoaminooksydazy, inhibitorem wychwytu zwrotnego dopaminy, serotoniny i noradrenaliny, czynnikiem hipoglikemicznym oraz czynnikiem neuroochronnym i antyarytmicznym. Stymuluje uwalnianie insuliny. 11. Aktywność farmakologiczna: 2-AI jest substancją psychoaktywną o właściwościach stymulujących centralny układ nerwowy. 2-AI jest już aktywne przy dawkach doustnych 5-20 mg, ale podawano również znacznie większe ilości, rzędu 100 mg i więcej. Pierwsze efekty pojawiają się już po 10 minutach od momentu zażycia i utrzymują się przez około dwie godziny. Większość badaczy przyrównuje ten środek do krótko działającej metamfetaminy. 12. Działania niepożądane: Występuje stymulacja, znaczna poprawa nastroju, słowotok, gonitwa myśli. 2-AI jest znacznie mniej toksyczne od amfetaminy i metamfetaminy. 5

6 13. Informacje na temat obrotu: Brak informacji o delegalizacji tej substancji na świecie. 14. Literatura: 1. R. Oberlender, D. E. Nichols, Pharmacology Biochemistry and Behavior 38 (1991) Wikipedia, the free encyclopedia 4. PubChem Public Chemical Database 6

7 1. Symbol związku: 2C-E 2.Status administracyjny: Nie występuje w Wykazie środków odurzających oraz w Wykazie substancji psychotropowych Ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii z późniejszymi zmianami (2005 r r.). 3. Wzór strukturalny: 4. Nazwa IUPAC: 1-(2,5-dimetoksy-4-etylofenylo)-2-aminoetan 5. Synonimy: 2,5-dimetoksy-etylofenyloetyloamina 6.Wzór sumaryczny: C 12 H 19 NO 2 7. Masa molowa: 209,29 g/mol 8. Numer CAS: Pochodzenie substancji: 2C-E jest psychodeliczną substancją psychoaktywną z rodziny 2C. Jest pochodną fenyloetyloaminy. 2C-E po raz pierwszy zostało otrzymane przez Alexandra Shulgina. 10. Mechanizm działania: 2C-E jest pochodną fenyloetyloaminy - aminy o silnym działaniu biologicznym. Fenyloetyloamina występuje w ludzkim mózgu, przypuszcza się, że może pełnić rolę neuroprzekaźnika. 11. Aktywność farmakologiczna: 2C-E jest silnym psychodelikiem. Efekty działania tej substancji są bardzo indywidualne i zależą od wielu czynników zwykle jednak obejmują: efekty wizualne, pobudzenie, intensyfikację bodźców zewnętrznych, poprawienie nastroju i humoru, zmiany w odbiorze muzyki i dźwięków oraz ogólne silne zmiany percepcyjne. W porównaniu do podobnych substancji jak 2C-B i 2C-I, 2C-E powoduje znacznie silniejsze i wyraźniejsze efekty psychodeliczne, efekty wizualne czy głębsze odczuwanie wrażeń zmysłowych. 7

8 Zgodnie z PIHKAL dawkowanie 2C-E waha się w przedziale mg a czas działania wynosi 8 do 12 godzin. Dawki większe niż 25 mg zwykle powodują nasilenie nieprzyjemnych efektów fizycznych i psychicznych oraz silne stany euforii z wizualizacja przy otwartych oczach. 12. Działania niepożądane: Duże dawki wywołują zaburzenia równowagi ciała, nudności, wymioty, mrowienie skóry, przedłużające się skurcze mięśni, które mogą być nie zauważalne przy długotrwałym stosowaniu. Może pojawić się biegunka oraz wrażenie "disconnection from one's digestive tract". oraz stany silnej euforii z nadwrażliwością na niektóre rodzaje dźwięków takich jak drapanie czy skrobanie. Generalnie wywołuje silniejsze odczucia negatywne. 13. Informacje na temat obrotu: 2-ce stosowany jest w postaci kapsułek o nazwie LZD z Smartszopu z ilością bliżej nieokreśloną (10-20mg). 14. Literatura: 1. A. Shulgin, A. Shulgin, Phenethylamines Ihave known and loved. A chemical love story. 2. TripAtlas.com 3. Wikipedia, the free encyclopedia 4. PubChem Public Chemical Database 8

9 1. Symbol związku: 3-FMC 2.Status administracyjny: Nie występuje w Wykazie środków odurzających oraz w Wykazie substancji psychotropowych Ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii z późniejszymi zmianami (2005 r r.). 3. Wzór strukturalny: 4. Nazwa IUPAC: (RS)-1-(3-fluorophenyl)-2-methylaminopropan-1-one 5. Synonimy: 3-fluoromethcathinone 6.Wzór sumaryczny: C 10 H 12 FNO 7. Masa molowa: 181,206 g/mol 8. Numer CAS: Pochodzenie substancji: 3-FMC jest fluorową pochodną mefedron czyli 1-(4-metylofenylo)-2- metyloaminopropan-1-onu. Jako pochodna katynonu, podobnie jak amfetamina - pochodna fenetylaminy, tak samo jak ona jest stymulantem ośrodkowego układu nerwowego. Jest pochodną fluorową związku metkatynon, substancji zawartej w Wykazie środków odurzających psychotropowych Ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii z późniejszymi zmianami (2005 r r.). 10. Mechanizm działania: Działa stymulująco na ośrodkowy układ nerwowy. Z farmakologicznego punktu widzenia podobnie jak metkatynon jest silnym inhibitorem wychwytu zwrotnego serotoniny, dopaminy oraz bardzo słabym noradrenaliny. 11. Aktywność farmakologiczna: 3-FMC jest stosowany jako stymulant i empatogen. Wywołuje pobudzenie i euforię, gonitwę myśli, rozszerzenie źrenic, rumieńce, drżenie rąk i gesią skórkę na ciele. Podwyższenie ciśnienia tętniczego krwi i zaburzenia rytmu serca. 9

10 12. Działania niepożądane: Duże dawki mogą spowodować zbyt wysokie ciśnienie krwi, uczucie niepokoju, nadpobudliwość i urojenia. Nadużywanie 3-FMC może powodować lęki i psychozy, jednak są one łagodniejsze niż w przypadku amfetaminy. Po zażyciu nawet stosunkowo niewielkich dawek dosyć często zdarza się przejściowa utrata pamięci krótkotrwałej. Niektórymi ze skutków ubocznych mogą być: krwawienie z nosa, pieczenie nosa (przy aplikacji donosowej), halucynacje, nudności, wymioty, kłopoty z krążeniem krwi, wysypki, uczucie niepokoju, paranoja, nadpobudliwość i urojenia. 13. Informacje na temat obrotu: Dostępny handlowo w postaci kryształków, proszku (pudru), tabletek lub kapsułek 14. Literatura: Wikipedia, the free encyclopedia 10

11 1. Symbol związku: 4-AcO-DMT 2.Status administracyjny: Nie występuje w Wykazie środków odurzających oraz w Wykazie substancji psychotropowych Ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii z późniejszymi zmianami (2005 r r.). 3. Wzór strukturalny: 4. Nazwa IUPAC: 3-[2-(Dimethylamino)ethyl]-1H-indol-4-yl acetate 5. Synonimy: 3-(2-dimetyloaminoetylo)-4-acetyloksyindol 4-acetoxy-N,N-dimethyltryptamine O-acetylpsilocin psilatecin 6.Wzór sumaryczny: C 14 H 18 N 2 O 2 7. Masa molowa: 246,305 g/mol 8. Numer CAS: Pochodzenie substancji: 4-AcO-DMT to syntetyczna psychodeliczna substancja psychoaktywna z rodziny tryptamin. Acetylopochodna psylocyny, psychoaktywnej substancji zawartej w grzybach psylocybinowych z rodzaju Psylocibe spp., między innymi łysiczki lancetowatej. Psylocyna 4-OH-DMT, narkotyk halucynogenny jest produktem metabolizmu psylocybiny i prawdopodobnie to właśnie ona odpowiada za ogół efektów wywołanych spożyciem grzybów psylocybinowych. Jej słabszymi homologami są 4-Ac-O-DET, 4-AcO-MiPT i 4-AcO-DiPT. 10. Mechanizm działania: 4-AcO-DMT w organizmie jest szybko metabolizowane do psylocyny, która jest agonistą receptorów serotoninowych 5-HT 1A i 5-HT 2A/2C. Dzięki tym właściwościom zwiększa się poziom serotoniny w mózgu oraz pojawia się pobudzenie czynności sensomotorycznych i percepcyjnych. 11. Aktywność farmakologiczna: Dawkowanie 4-AcO-DMT zawiera się w przedziale od 8mg do 30 mg, a czas działania wynosi 4 do 7 godzin. Pierwsze efekty działania są zauważalne po ok minutach od zażycia. 11

12 4-AcO-DMT jak każda substancja psychodeliczna powoduje poszerzenie oraz zmiany świadomości. Jednymi z pierwszych symptomów są delikatne halucynacje wzrokowe, które zwykle ograniczają się do falowania obrazu, dostrzegania form geometrycznych w teksturach przedmiotów, czasem wykrzywianiu się obrazu i podobnych subtelnych zjawiskach. W parze z tym idzie wyostrzenie wszystkich zmysłów, szczególnie wzroku. Zwiększenie kontrastu, głębi barw, dostrzeganie wielu szczegółów otoczenia. Prawie natychmiast też pojawia się przypływ sił witalnych, uczucie euforii. Rośnie empatia wobec świata roślin i zwierząt, także wobec ludzi. Możemy lgnąć do osób nam bliskich, okazywać im zrozumienie i miłość. Do takiego stopnia, że komunikacja miedzy osobami przestaje być całkowicie werbalna, staje się na tyle empatyczna, że opiera się bardziej na odgadywaniu czyichś myśli i potrzeb. Poczucie ego traci na swojej mocy. Świat jest postrzegany bardziej bezosobowo, z większym dystansem. 12. Działania niepożądane: Duże dawki wywołują bardzo silne halucynacje i zmiany postrzegania, mające charakter omamów i urojeń zarówno wzrokowych, jak i słuchowych, a także dotykowych, a ponadto zmiany świadomości, w tym rozdwojenia jaźni. Silne rozszerzenie źrenic, bóle głowy, bóle brzucha; wystąpienie podrażnienia i zaburzeń pokarmowych typu nudności i wymioty oraz wyraźnych stanów lękowych. Niekiedy pojawia się podwyższona temperatura i zwykle silne poty (działanie hipertermiczne, zależne od dawki, które wynika z nie poznanego jeszcze dostatecznie mechanizmu związanego z wpływem na podwzgórzowy ośrodek termoregulacji o podłożu prawdopodobnie adrenergicznym. Oprócz tego przy długotrwałym zażywaniu występują również wyraźne zakłócenia procesów myślowych i kojarzeniowych, w cięższych przypadkach utrata pamięci, a w najcięższych nawet całkowity rozpad osobowości łącznie z powstaniem trwałych zmian osobowości, a w cięższych przypadkach nawet nieprzemijających zmian psychicznych o charakterze trwałej, sztucznie indukowanej schizofrenii typu całkowitego rozpadu osobowości lub trwałego rozdwojenia jaźni. 13. Informacje na temat obrotu: Stosowany jest w postaci proszku lub mieszanek. Dawkowanie zależy od rodzaju soli. Chlorowodorek ma większą masę cząsteczkową i wykazuje silniejsze działanie od zasady, jakkolwiek 4-AcO-DMT w formie zasady jest bardzo niestabilne i szybko ulega rozkładowi w temperaturze pokojowej. Obecnie 4-AcO-DMT najczęściej jest dostępny jako sól kwasu fumarowego. Fumarat posiada trochę słabsze działanie ale jest stabilny w temperaturze pokojowej. 14. Literatura: Wikipedia, the free encyclopedia 3. PubChem Public Chemical Database 12

13 1. Symbol związku: 4-HO-MET 2.Status administracyjny: Nie występuje w Wykazie środków odurzających oraz w Wykazie substancji psychotropowych Ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii z późniejszymi zmianami (2005 r r.). 3. Wzór strukturalny: 4. Nazwa IUPAC: 2-(4-hydroxy-1H-indol-3-yl)-N-ethyl-N-methylethanamine 5. Synonimy: metocin 4-hydroxy-N-methyl-N-ethyltryptamine 3-{2-[ethyl(methyl)amino]ethyl}-1H-indol-4-ol 4-hydroksy-N-metylo-N-etylotryptamina 6.Wzór sumaryczny: C 13 H 18 N 2 O 7. Masa molowa: 218,298 g/mol 8. Numer CAS: brak 9. Pochodzenie substancji: 4-HO-MET, zwana także metocyną jest psychodeliczną substancją psychoaktywną z grupy tryptamin. Jest strukturalnym analogiem psylocyny, nieco przypomina ją także w działaniu. Pierwszy raz została otrzymana przez Alexandra Shulgina. Opisał on jej działanie w swojej książce TiHKAL (Tryptamines I Have Known And Loved). 10. Mechanizm działania: Brak danych prawdopodobnie działa jak agonista receptorów serotoninowych 5-HT. Mechanizm działania substancji psychoaktywnych wpływających na poziom serotoniny w mózgu polega zwykle na blokowaniu jej wychwytu zwrotnego co powoduje zwiększenie stężenia neuroprzekaźnika serotoniny (5-hydroksytryptaminy) w przestrzeni międzysynaptycznej. 11. Aktywność farmakologiczna: Według Shulgina dawkowanie przy podaniu doustnym wynosi od 10 do 20 mg (jest to kwestia bardzo indywidualna), a czas odczuwania efektów to 4-6 godzin. Substancja (tak jak i inne tryptaminy) powoduje zniekształcenie odbioru bodźców - kolorów, dźwięków czy kształtów, przy normalnej percepcji. 13

14 12. Działania niepożądane: 4-HO-MET wywołuje stresujące odczucia, zwiększoną intensywność odbioru bodźców zewnętrznych, nudności, strach i ataki paniki. Podnosi ciśnienie krwi, przyspiesza puls, podnosi temperaturę ciała. 13. Informacje na temat obrotu: Przyjmowana jest w postaci kryształów (palone, wciągane do nosa, wstrzykiwane dożylnie i domięśniowo a także zażywane doustnie). 14. Literatura: 1. Alexander and Ann Shulgin: Tryptamines i Have Known And Loved:The Chemistry Continues (4-HO-MET). 2. Wikipedia, the free encyclopedia 14

15 1. Symbol związku: 4-MEC 2.Status administracyjny: Nie występuje w Wykazie środków odurzających oraz w Wykazie substancji psychotropowych Ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii z późniejszymi zmianami (2005 r r.). 3. Wzór strukturalny: O H N CH 3 H 3 C CH 3 4. Nazwa IUPAC: 2-ethylamino-1-(4-methylphenyl-1-yl)propan-1-one 5. Synonimy: 4-metylo-N-etylokatynon 2-ethylamino-1-p-tolyl-propan-1-one 6.Wzór sumaryczny: C 12 H 17 NO 7. Masa molowa: 191,26 g/mol 8. Numer CAS: brak 9. Pochodzenie substancji: Organiczny związek chemiczny, pochodna katynonu. Strukturalnie jest podobny do mefedronu posiada grupę etylową zamiast metylowej przy atomie azotu. 10. Mechanizm działania: Działa stymulująco na ośrodkowy układ nerwowy. Jest inhibitorem zwrotnego wychwytu dopaminy i noradrenaliny. 11. Aktywność farmakologiczna: 4-MEC jest stosowany jako stymulant i empatogen. Wywołuje pobudzenie i euforię, gonitwę myśli, rozszerzenie źrenic, rumieńce, drżenie rąk i gęsią skórkę na ciele. Podwyższenie ciśnienia tętniczego krwi i zaburzenia rytmu serca. Aplikacja iv 150 mg jest porównywalna z dawką mg mefedronu, za to działanie jest krótsze. Przy dużych dawkach 200mg 500mg donosowo pojawia się euforia jak po mefedronie. 12. Działania niepożądane: Duże dawki mogą spowodować zbyt wysokie ciśnienie krwi skutkujące wylewem, kłopoty z krążeniem krwi, wysypki, uczucie niepokoju, nadpobudliwość i urojenia. Występujące negatywne odczucia są skutkiem zmęczenia. Skutki jej zażywania nie są do końca znane. Wiadomo jednak, że bardzo silnie uzależnia psychicznie. 15

16 13. Informacje na temat obrotu: Dostępny handlowo w postaci kryształków, proszku (pudru), tabletek lub kapsułek 14. Literatura: Wikipedia, the free encyclopedia 16

17 1. Symbol związku: 5-MeO-DALT 2. Status administracyjny: Nie występuje w Wykazie środków odurzających oraz w Wykazie substancji psychotropowych Ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii z późniejszymi zmianami (2005 r r.). 3. Wzór strukturalny: 4. Nazwa IUPAC: N-allyl-N-[2-(5-methoxy-1H-indol-3-yl)ethyl]prop-2-en-1- amine 5. Synonimy: N,N-diallyl-5-methoxytryptamine 5-methyloxy-diallyltryptamine 6. Wzór sumaryczny: C 17 H 22 N 2 O 7. Masa molowa: 270,375 g/mol 8. Numer CAS: Pochodzenie substancji 5-MeO-DALT jest substancją syntetyczną po raz pierwszy otrzymaną w 1998 roku przez Alexandra Schulgina. 10. Mechanizm działania Brak danych. Prawdopodobnie działa jak agonista receptorów serotoninowych 5-HT. Mechanizm działania substancji psychoaktywnych wpływających na poziom serotoniny w mózgu polega zwykle na blokowaniu jej wychwytu zwrotnego co powoduje zwiększenie stężenia neuroprzekaźnika serotoniny (5-hydroksytryptaminy) w przestrzeni międzysynaptycznej. 11. Aktywność farmakologiczna 5-MeO-DALT jest psychodeliczną substancją psychoaktywną. W przeciwieństwie do innych psychoaktywnych tryptamin nie powoduje efektów wizualnych; wywołuje zmiany: percepcji, świadomości, sposobu myślenia, sposobu odczuwania emocji. Nie wpływa na znane stany umysłu, ale indukuje nowe doświadczenia, różne od znanego stanu świadomości. Powoduje stany euforyczne. Działa do 4 godzin. 17

18 12. Działania niepożądane Duże dawki mogą wywoływać bardzo silne zmiany postrzegania a ponadto zmiany świadomości, w tym rozdwojenia jaźni. Silne rozszerzenie źrenic, bóle głowy, bóle brzucha. Niekiedy pojawia się podwyższona temperatura i zwykle silne poty (działanie hipertermiczne, zależne od dawki. Oprócz tego przy długotrwałym zażywaniu mogą wystąpić również wyraźne zakłócenia procesów myślowych i kojarzeniowych, w cięższych przypadkach utrata pamięci, a w najcięższych nawet całkowity rozpad osobowości łącznie z powstaniem trwałych zmian osobowości, a w cięższych przypadkach nawet nieprzemijających zmian psychicznych o charakterze trwałej, sztucznie indukowanej schizofrenii typu całkowitego rozpadu osobowości lub trwałego rozdwojenia jaźni. 13. Informacje na temat obrotu W USA 5-MeO-DALT nie jest umieszczony w wykazie substancji kontrolowanych. Podobnie w Wielkiej Brytanii nie znajduje się w wykazie substancji kontrolowanych. 14. Literatura 1. Jones RS, 19(1-2), (1982), Wikipedia, the free encyclopedia 3. PubChem Public Chemical Database 18

19 1. Symbol związku: 5-HTP (5-Hydroksytryptofan) 2.Status administracyjny: 5-HTP nie występuje w Wykazie środków odurzających oraz w Wykazie substancji psychotropowych Ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii z późniejszymi zmianami (2005 r r.). 3. Wzór strukturalny: 4. Nazwa IUPAC: 2-amino-3-(5-hydroxy-1H-indol-3-yl)propanoic acid 5. Synonimy: 5-hydroksytryptofan oxitriptan 6.Wzór sumaryczny: C 11 H 12 N 2 O 3 7. Masa molowa: 220,23 g/mol 8. Numer CAS: Pochodzenie substancji: 5-Hydroksytryptofan jest naturalnie występującym aminokwasem. Jest chemicznym prekursorem oraz pośrednim metabolitem w biosyntezie neuroprzekaźników. 5-HTP w wyniku działania dekarboksylazy L-aminokwasowej i przy udziale witaminy B6 ulega przekształceniu w serotoninę. te reakcje zachodzą w tkankach nerwowych oraz w wątrobie. 10. Mechanizm działania: Niski poziom 5-HT (serotonina) odpowiada za nerwowość oraz w dużej mierze za depresje. Podawanie serotoniny nie daje efektu, gdyż nie przechodzi ona przez barierę krew-mózg. Pomocą jest zażywanie substancji potrzebnych do syntezy 5-HT (serotoniny) już w mózgu, tj. 5-HTP -5-hydroksytryptofanu. 5-HTP w niewielkim stopniu podlega metabolizmie w wątrobie oraz łatwo przechodzi barierę krew-mózg. 5-HTP występuje rzadko w naszej żywności, jest go dużo w Afrykańskiej roślinie Griffonia simplicifolia. Spożywanie potraw zawierających tryptofan podnosi poziom serotoniny jedynie nieznacznie. Bezpośrednie doprowadzenie serotoniny nie jest możliwe, ponieważ ulega ona wówczas rozkładowi, zanim jeszcze zacznie działać. 5 HTP podnosi poziom serotoniny, wyrównuje wahania nastroju i pomaga przy depresjach. Oprócz tego skraca czas niezbędnego snu (wydłużając fazę REM), obniża apetyt, pomagając w ten sposób schudnąć, obniża tolerancję na ból i jest naturalnym środkiem przeciw migrenie. Poprzez podniesienie się poziomu serotoniny, depresje łagodzone są w całkiem naturalny sposób. 19

20 11. Aktywność farmakologiczna: 5-Hydroksytryptofan wykazuje działanie psychoaktywne ze względu na zwiększanie stężenia serotoniny w tkankach centralnego układu nerwowego. Z kolei serotonina jest poprzednikiem melatoniny, która reguluje cykl dobowy ( dzień - noc ). 5-HTP głównie stosowany jest w leczeniu depresji. Preparaty najczęściej w postaci kapsułek, zawierające od 50mg do 100mg 5-HTP, pomagają utrzymywać odpowiedni poziom serotoniny w mózgu, czyli poprawiają samopoczucie, pomagają zasypiać, kontrolują ból oraz emocje. Są pomocne w walce z bólem głowy, niepokojami oraz zaburzeniami apetytu, uśmierzają bóle kości i mięśni, poprawiają koncentrację oraz humor. 5-HTP poprawia nastrój, daje więcej sił witalnych, wyższy poziom energii i pobudza do odkrywania podstawowej radości życia. Subiektywne odczucia po podaniu 5-HTP to: uczucie spokoju, lekkiej błogości, która jednak za kilka godzin przechodzi w delikatną senność. Lek stosuje się najczęściej w dawkach 50 mg kilka razy dziennie. Wskazania: Depresje: Doktor W. Pöldinger z Psychiatrycznej Kliniki Uniwersyteckiej w Bazylei wykazał już w 1991 roku, że 5-HTP jest przy leczeniu depresji co najmniej tak samo skuteczne jak stosowane zazwyczaj lekarstwa antydepresyjne - nie wykazując przy tym działań ubocznych. 5-HTP wyrównuje wahania nastroju (szczególnie przy depresjach bipolarnych) i osłabia potencjał agresji. Oprócz tego redukuje ataki strachu. Migrena: Migrena wywoływana jest między innymi niepoprawnym funkcjonowaniem serotoniny w naczyniach krwionośnych. 5-HTP może pomóc usunąć te zakłócenia funkcjonalne. Zakłócenia snu: Podczas przeprowadzonych doświadczeń 5-HTP skrócił czas zasypiania do połowy, nie zakłócając jednak struktury snu. Poza tym pomogła w szybszym powrocie na jawę i szybszej wtedy koncentracji. Przyczyna leży tu we współdziałaniu z melatoniną, będącą metabolitem serotoniny i zależną od jej poziomu. Zmniejszenie apetytu i schudnięcie: Zostało udowodnione, że 5-HTP obniża apetyt i może - już po stosunkowo krótkim czasie - doprowadzić do znacznej utraty wagi. W przeciwieństwie do znajdujących się na rynku "morderców" apetytu, 5-HTP jest łatwo przyswajalny i bezpieczny. Choroby serca i układu krążenia: Dzięki swym właściwościom tłumiącym strach i agresję, 5-HTP wywiera bezpośrednio dodatni wpływ na serce i układ krwionośny, chroniąc je przed nadmiernymi dawkami adrenaliny. Fibromyalgia: Podwyższenie poziomu serotoniny spowodowane doprowadzeniem 5- HTP powoduje złagodzenie wielu symptomów fibromyalgii, włącznie z bólami, usztywnieniem stawów i zakłóceniami snu. 12. Działania niepożądane: 5-HTP jest nadużywany przede wszystkim w walce z depresją, otyłością i bezsennością. Działania niepożądane występują bardzo rzadko. Po przyjęciu dużych ilości mogą wystąpić bóle głowy, problemy z jelitami, bezsenność i bóle mięśni. W skrajnych przypadkach może dojść do uszkodzenia zastawek serca a nawet do śmierci. 20

21 W czasie ciąży i w okresie karmienia piersią, przed jazdą samochodem oraz podczas czynności wymagających dużej koncentracji 5-HTP nie powinien być przyjmowany. Wskazana jest również ostrożność w przypadku chorób wątroby, ponieważ 5-HTP mógłby wtedy wykazać niezamierzone silne działanie. Groźne sytuacje mogą wystąpić, jeśli 5-HTP łączone jest z innymi lekami antydepresyjnymi a szczególnie SSRI i MAOi. 5-HTP nie powinny też stosować osoby biorące lek na chorobę Parkinsona o nazwie Carbidopa. 13. Informacje na temat obrotu: 5-Hydroksytryptofan występuje jako lek bez recepty w Wielkiej Brytanii, Stanach Zjednoczonych i Kanadzie. Stosowany jest także jako suplement diety w Europie. Preparaty zawierające 5-HTP to: Cincofarm, Levothym, Levotonine, Oxyfan, Telesol, Trip-OH, Triptum. Dawkowanie: Depresje: mg dziennie. Migrena: mg dziennie. Zakłócenia snu: mg dziennie Fibromyalgia: 300 mg dziennie. Obniżenie apetytu: dziennie. W celu ogólne poprawy samopoczucia i nastroju należy przyjmować mg dziennie. 14. Literatura: 1. Wikipedia, the free encyclopedia 2. E.H. Turner, A.D. Blackwell, Medical Hypotheses, 65 (2005) S. Bouchard, C. Bousquet, A.G.Roberge, Journal of neurochemistry 37(1981)

22 22

23 1. Symbol związku: AM Status administracyjny: Nie występuje w Wykazie środków odurzających oraz w Wykazie substancji psychotropowych Ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii z późniejszymi zmianami (2005 r r.). 3. Wzór strukturalny: 4. Nazwa IUPAC: 1-[(fluoropentyl)-1H-indol-3-yl]-(2-iodophenyl)methanone 5. Synonimy: brak 6. Wzór sumaryczny: C 20 H 19 FINO 7. Masa molowa 435,27 g/mol 8. Numer CAS: brak 9. Pochodzenie substancji Substancja syntetyczna 10. Mechanizm działania AM-694 jest selektywnym agonistą kannabinoidowych receptorów CB 1 i CB 2. W stosunku do receptora CB 1 AM-694 wykazuje 18 razy większe powinowactwo niż do receptora CB 2. Ze względu na możliwy metabolizm AM-694 do ω- fluoroalifatycznych kwasów karboksylowych możliwa jest jego znaczna toksyczność. Z badań analogicznych strukturalnie związków wynika, że łańcuch fluoroalifatyczny jest ostatecznie metabolizowany do bardzo toksycznego kwasu fluorooctowego. 11. Aktywność farmakologiczna AM-694 jest substancją psychoaktywną a jej połączenie z receptorami CB 1 i CB 2 w mózgu powoduje uczucie przyjemności. Zależnie od dawki wywołuje stan głębokiego odprężenia, wzrost apetytu, wzrost wrażliwości na zapachy i smaki, wzrost wrażliwości słuchu i wzroku, zaburzenia orientacji w przestrzeni, podrażnienie, stany euforyczne. 12. Działania niepożądane 23

24 Przekrwienie oczu, wahania ciśnienia krwi, zaburzenia czynności ruchowych, suchość błon śluzowych, zawroty głowy, ból głowy, wymioty, apatia; w skrajnych przypadkach: napady lęku, omamy wzrokowe i słuchowe. 13.Informacje na temat obrotu AM-694 występuje w produkcie "SEPPUKU". 14. Litertura 1. Millington JE et al., Can. J. Chem.,34, (1956), Willis PG, et al., Journal of Labelled Compouds and Radiopharmaceuticals, 46, (2003), Huffman JW, et al., Bioorganic & Medicinal Chemistry 13 (2005) Wikipedia, the free encyclopedia. 5. PubChem Public Chemical Database. 24

25 1. Symbol związku: BMDP 2. Status administracyjny: Nie występuje w Wykazie środków odurzających oraz w Wykazie substancji psychotropowych Ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii z późniejszymi zmianami (2005 r r.). 3. Wzór strukturalny: 4. Nazwa IUPAC: 2-Benzylamino-1-(3,4-methylenedioxyphenyl)propan-1-one 5. Synonimy: Brak 6. Wzór sumaryczny: C 17 H 17 NO 3 7. Masa molowa: 283,332 g/mol 8 Numer CAS: Brak 9. Pochodzenie substancji Substancja syntetyczna 10. Mechanizm działania Brak danych. Prawdopodobnie inhibituje wychwyt zwrotny neuroprzekaźników. 11. Aktywność farmakologiczna Przypuszczalnie BMDP wykazuje działanie stymulujące. 12. Działania niepożądane Nieznane. 13. Informacje na temat obrotu BMDP jest sprzedawany w postaci białego proszku w 1 gramowych saszetkach pod nazwą 5-Iodoaminoindan. 14. Literatura 1. Raport EMCDDA-Europol,

26 26

27 1. Symbol związku: Bufedron 2. Status administracyjny: Nie występuje w Wykazie środków odurzających oraz w Wykazie substancji psychotropowych Ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii z późniejszymi zmianami (2005 r r.). 3. Wzór strukturalny: 4. Nazwa IUPAC: 2-(metyloamino)1-fenylobutan-1-on 5. Synonimy: α-metyloamino-butyrofenon 6. Wzór sumaryczny: C 11 H 15 NO 7. Masa molowa: 177,24 g/mol 8. Numer CAS: (chlorowodorek) 9. Pochodzenie substancji Syntetyczny związek organiczny pochodny amfetaminy, fenyloetyloaminy i katynonu. 10. Mechanizm działania Działa stymulująco na ośrodkowy układ nerwowy. Inhibituje wychwyt zwrotny dopaminy i noradrenaliny. 11. Aktywność farmakologiczna Bufedron powoduje pobudzenie, wzrost samooceny, wzrost motywacji do działania, empatię, rozmowność i chęć kontaktu z ludźmi. Czas działania bufedronu, do 6 godzin. Działa silniej niż metkatynon. 12. Działania niepożądane Do działań niepożądanych bufedronu należą: przyspieszony płytki oddech, szybkie bicie serca, zwiększone ciśnienie tętnicze krwi, rozszerzenie źrenic, suchość w ustach. Po ustaniu działania bufedronu może wystąpić: obniżony nastrój, zmęczenie, senność, poczucie bezsilności. 13. Informacje na temat obrotu 27

28 Bufedron nie jest stosowany w lecznictwie. 14. Literatura 1. Hyde JF, Browning E, Adams R, J. Am. Chem. Soc., 50(8), (1928), Wikipedia, the free encyclopedia 3. PubChem Public Chemical Data Base 28

29 1. Symbol związku: Butylon 2. Status administracyjny: Nie występuje w Wykazie środków odurzających oraz w Wykazie substancji psychotropowych Ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii z późniejszymi zmianami (2005 r r.). 3. Wzór strukturalny: 4. Nazwa IUPAC: 1-(Benzodioxol-5-yl)-N-methylbutan - 2-amine-1-one 5. Synonimy: brak 6. Wzór sumaryczny: C 12 H 15 NO 3 7. Masa molowa 221,27 g/mol 8. Numer CAS: brak 9 Pochodzenie substancji Substancja syntetyczna 10. Mechanizm działania Działanie butylonu polega na hamowaniu zwrotnego wychwytu serotoniny. Wpływa na neuroprzekaźnictwo; oddziałuje z receptorami serotoninowymi 5-HT A. 11. Aktywność farmakologiczna Główne efekty działania butylonu to pobudzenie, euforia, empatia, intensyfikacja odbioru bodźców zewnętrznych. 12. Działania niepożądane Podniesienie ciśnienia krwi, suchość w ustach, halucynacje. Następnego dnia po zażyciu występuje obniżona zdolność koncentracji, senność albo drażliwość, zawroty głowy, obniżony nastrój. 13. Informacje na temat obrotu Butylon jest składnikiem produktów: "AMPH-I-BIA", "MOJO". 29

30 14. Literatura 1. Wikipedia, the free encyclopedia 2. PubChem Public Chemical Database 30

31 1. Symbol związku: BZP (1-benzylpiperazine) 2.Status administracyjny: BZP występuje w Wykazie środków odurzających oraz w Wykazie substancji psychotropowych Ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii z późniejszymi zmianami (2005 r r.). 3. Wzór strukturalny: 4. Nazwa IUPAC: 1-benzylpiperazine 5. Synonimy: BZP 6.Wzór sumaryczny: C 11 H 16 N 2 7. Masa molowa: 176,26 g/mol 8. Numer CAS: Pochodzenie substancji: BZP po raz pierwszy została zsyntetyzowana w 1944 roku w Wielkiej Brytanii jako potencjalny środek zwalczający pasożyty u zwierząt. Nie weszła jednak do użytku ze względu na słabe działanie i wywoływanie efektów ubocznych. Ze względu na to, że jest łatwo dostępna w legalnym obrocie, nie odnotowano prób syntezy tej substancji w nielegalnych laboratoriach. Od 1999 roku na rynku narkotykowym zaczęła się pojawiać nowa substancja określana skrótem BZP (1-benzylopiperazyna). Aż do połowy 2004 r. BZP pojawiała się tylko sporadycznie i nie stanowiła zagrożenia dla użytkowników narkotyków. BZP należy do grupy arylopodstawionych pochodnych piperazyny, tej samej, do której należą mcpp (1-3-chlorofenylo-pioperazyna), TFMPP (m-trifluoro-metylofenylopiperazyna), pmeopp (1-4-metoksy-fenylo-piperazyna), pfpp (p-fluro-fenylopiperazyna), DBZP (dibenzyl-piperazyna) i MDBP (1-[3,4-metyleno-dioksybenzylo]piperazyna). Wszystkie te substancje stanowią grupę tak zwanych benzylopiperazyn. Benzylopiperazyna (BZP) to substancja psychoaktywna o działaniu stymulującym, pochodna piperazyny. Efekty działania BZP są bardzo podobne do amfetaminy i obejmują pobudzenie, euforię, zwiększenie koncentracji oraz ogólne uczucie przyjemności. Odbiór bodźców zewnętrznych jak dotyk czy muzyka może być zintensyfikowany pod wpływem BZP. Działanie BZP w połączeniu z TFMPP może przypominać MDMA, istnieją jednak pewne wyraźne różnice 31

32 10. Mechanizm działania: Mechanizm działania benzylopiperazyny jest zbliżony do MDMA. Nasila uwalnianie katecholamin (noradrenaliny i dopaminy) oraz serotoniny, blokując ich zwrotny wychwyt oraz ich rozkład przez enzymy 11. Aktywność farmakologiczna: Główne efekty działania BZP to otwartość, pobudzenie, euforia, empatia, intensyfikacja odbioru bodźców zewnętrznych, głębsze odczuwanie muzyki i ruchu, czasami zmiana poczucia czasu, często subiektywne uczucie jedności z otaczającym światem (jak to określają zażywający ecstasy), wzmocnienie odczuć związanych z dotykiem, co sprawia, że fizyczny kontakt z drugim człowiekiem jest przyjemniejszy Czas działania waha się zależnie od przyjętej dawki ale zwykle mieści się w granicach 6-10 godzin. 12. Działania niepożądane: Piperazyny zwykle mają więcej efektów ubocznych niż pochodne fenyloetyloaminy, w przypadku BZP są to: drgawki, podniesienie temperatury ciała, uczucie zagubienia, psychozy, bezsenność - czasem mogąca trwać nawet 3 doby po przyjęciu dawki, tachykardia, mdłości, wymioty, bóle głowy, wahania ciśnienia krwi, omamy wzrokowe i słuchowe, apatia, napady lęku, urojenia, upośledzenie ruchowe, przesuszenie błon śluzowych, w skrajnych przypadkach - przewlekłe choroby psychiczne wymagające leczenia szpitalnego. Opisano przypadek nefrotoksyczności po spożyciu 5 tabletek BZP, a także zgonów po spożyciu BZP w połączeniu z MDMA, MDA i alkoholem. Nie są opisywane przypadki uzależnienia od tej substancji. Z powodu tak dużej ilości efektów ubocznych piperazyny są dużo mniej popularne niż fenetylaminy, jak np. amfetamina czy metamfetamina. 13. Informacje na temat obrotu: Od 2004 roku moda na ich używanie jako tzw. legalnych substancji psychotropowych ( legal highs ) zaczęła się nasilać. BZP występuje w dwóch formach chemicznych: chlorowodorku (biały proszek) lub wolnej zasady (jasna żółtozielona ciecz). Nie znajduje się na listach ONZ substancji kontrolowanych. Zgodnie z narodowym prawodawstwem BZP objęta jest kontrolą w 22 państwach, w tym w 5 państwach członkowskich UE (Belgia, Dania, Grecja, Malta i Szwecja). W niektórych krajach obrót BZP jest zabroniony (stan Oklahoma w USA, Belgia, Dania, Niemcy, Estonia, Grecja, Litwa, Finlandia, Szwecja, Chorwacja) lub kontrolowany. W Polsce BZP jest nielegalne od roku W większości jednak prawo nie reguluje obrotu tymi substancjami i dostępne są w internetowych smartshopach, zwykle w połączeniu z TFMPP. W pozostałych państwach BZP jest legalnie dostępna przez Internet oraz w fabrykach chemicznych. Grupy przestępcze ograniczają się do przystosowania jej do potrzeb użytkowników narkotyków poprzez tabletkowanie lub kapsułkowanie. 32

33 Dawkowanie BZP - 60 do 150 mg w jednorazowej dawce. Narkotyk ten stosowany jest przeważnie doustnie. Jego działanie znacznie się różni od amfetaminy ale z powodu większej ilości efektów ubocznych, jest znacznie mniej popularny. 14. Literatura: 1. Wikipedia, the free encyclopedia 2. PubChem Public Chemical Database 3. H. Campbell, W. Cline, M. Evans, J. Lloyd, A.W. Peck, European Journal of Clinical Pharmacology, 6(1973) M. Bauman, R.D. Clark, A.G. Budzynski et al. Neuropsychopharmacology, 30(2005)

34 34

35 1. Symbol związku: DBZP 2. Status administracyjny: Nie występuje w Wykazie środków odurzających oraz w Wykazie substancji psychotropowych Ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii z późniejszymi zmianami (2005 r r.). 3. Wzór strukturalny 4.Nazwa IUPAC: 1,4-Dibenzylpiperazine 5. Synonimy: Dibenzylpiperazine 6. Wzór sumaryczny: C 18 H 22 N 2 7. Masa molowa: 266, Numer CAS: Pochodzenie substancji Substancja syntetyczna. Występuje jako produkt uboczny przy syntezie benzylopiperazyny (BZP). Zawartość DBZP jako zanieczyszczenia w BZP jest traktowana jako marker czystości BZP. 10. Mechanizm działania Brak danych literaturowych na temat mechanizmu działania DBZP. Nie wykonywano takich badań. 11. Aktywność farmakologiczna Brak danych literaturowych. 12. Działania niepożądane Brak danych literaturowych dotyczących toksyczności DBZP. 13. Informacje na temat obrotu DBZP nie jest stosowany w lecznictwie. Traktowany jest jako zanieczyszczenie powstające podczas syntezy BZP. 14. Literatura 1. Wikipedia, the fre encyclopedia 2. PubChem, Public Chemical Data Base 35

36 36

37 1. Symbol związku: D2PM 2. Status administracyjny: Nie występuje w Wykazie środków odurzających oraz w Wykazie substancji psychotropowych Ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii z późniejszymi zmianami (2005 r r.). 3. Wzór strukturalny: 4. Nazwa IUPAC: diphenyl(pyrrolidin-2-yl)methanol 5. Synonimy: diphenylprolinol 6. Wzór sumaryczny: C 17 H 19 NO 7. Masa molowa: 253,338 g/mol 8. Numer CAS: Pochodzenie substancji Substancja syntetyczna 10. Mechanizm działania D2PM jest inhibitorem wychwytu zwrotnego dopaminy i norepinefryny. Podnosi poziom dopaminy i norepinefryny w szczelinach synaptycznych. 11. Aktywność farmakologiczna D2PM jest substancją stymulującą, ale w mniejszym stopniu niż kokaina czy metamfetamina. Wywołuje pobudzenie, chęć do działania, uczucie siły, poprawia koncentrację, usuwa uczucie zmęczenia. 12. Działania niepożądane D2PM może powodować ból w klatce piersiowej jako skutek kardiotoksyczności D2PM, przyspieszone bicie serca, wzrost ciśnienia tętniczego, ból głowy, nudności. Po zażyciu większych dawek (Np. 5 mg) może być konieczna hospitalizacja. 37

38 13. Informacje na temat obrotu D2PM jest używany jako odczynnik chemiczny do enancjoselektywnej redukcji ketonów. 14. Literatura. 1. Wood DM, et al., Clin. Toxicol., 46, (2008), Lidder S, et al., J. Med. Toxicol., 4(3), (2008), Wikipedia, the free encyclopedia 38

39 1. Symbol związku: Dimetkaina 2. Status administracyjny: Nie występuje w Wykazie środków odurzających oraz w Wykazie substancji psychotropowych Ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii z późniejszymi zmianami (2005 r r.). 3. Wzór strukturalny: 4. Nazwa IUPAC: (3-diethylamino-2,2-dimethylpropyl)-4-aminobenzoeate 5. Synonimy: Larokaina DMC 6. Wzór sumaryczny: C 16 H 26 N 2 O 2 7. Masa molowa: 278,39 g/mol 8. Numer CAS: Pochodzenie substancji Dimetkaina jest substancją syntetyczną 10. Mechanizm działania Dimetkaina inhibituje wychwyt zwrotny dopaminy. Lokalnie znieczula, blokując nerwy. 11. Aktywność farmakologiczna Dimetkaina jest substancją lokalnie znieczulającą. Wykazuje również działanie stymulujące podobne do kokainy. Efekt stymulujący jest łagodny bez wywoływania euforii. 12. Działania niepożądane Dimetkaina może powodować, podobnie jak kokaina, przyspieszoną akcję serca i zaburzenie rytmu pracy serca. Może wystąpić również zaburzenie oddychania. 13. Informacje na temat obrotu Brak doniesień literaturowych 14. Literatura 39

40 1. Rigon AR, Takahashi RN, Psychopharmacology, 127(4), (1996), Wikipedia, the free encyclopedia 3. PubChem Public Chemical Database 40

41 1. Symbol związku: DMAA 2.Status administracyjny: Nie występuje w Wykazie środków odurzających oraz w Wykazie substancji psychotropowych Ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii z późniejszymi zmianami (2005 r r.). 3. Wzór strukturalny: 4. Nazwa IUPAC: 4-methylhexan-2-amine 5. Synonimy: methylhexaneamine forthane forthan 2-amino-4-methylhexane 1,3-dimethylamylamine 4-methyl-2-hexylamine 1,3-dimethylpentylamine 4-methyl-2-hexanamine 6.Wzór sumaryczny: C 7 H 17 N 7. Masa molowa: 115,22 g/mol 8. Numer CAS: Pochodzenie substancji: DMAA jest czynnikiem sympatykomimetycznym wyprodukowanym i opatentowanym przez firmę Eli Lilly jako lek przeciwobrzękowy i obkurczający naczynia śluzówki nosa. 10. Mechanizm działania: DMAA nie jest typowym agonistą receptorów adrenergicznych. Jego działanie polega na indukcji uwalniania katecholoamin z pęcherzyków synaptycznych. Jest słabym czynnikiem stymulującym CNS. 11. Aktywność farmakologiczna: DMAA wywołuje ogólny efekt działania norepinefryny na receptory alfa1, alfa2 i beta1. Jako agonista receptorów alfa1 powoduje zwężenie peryferyjnych naczyń krwionośnych powodując podwyższenie ciśnienia rozkurczowego. Jako agonista receptorów beta1 przyspiesza akcję serca. 12. Działania niepożądane: W dawce 2mg/kg masy ciała powoduje zwiększenie ciśnienia skurczowego i rozkurczowego. 41

42 Dawka 3mg/ kg masy ciała jest już bardzo źle tolerowana przez organizm. Na drugi dzień nie daje efektu kaca i złego samopoczucia. W dawkach rekreacyjnych wywołuje silne bóle głowy, nudności, wymioty. Może doprowadzić do udaru mózgu lub zawału mięśnia sercowego. W dużych dawkach prowadzi do euforii bardzo silnego pobudzenia trwającego nawet 3-5 godzin. 13. Informacje na temat obrotu: DMAA jest zażywany w postaci proszku lub jest dodawany do tzw. party pills, rozpowszechnionych głownie w Nowej Zelandii. Jest również składnikiem produktów stosowanych przez sportowców jako doping. 14. Literatura: 1. D.F. Marsh, The Journal of Pharmacology and Experimental Therapeutics, 103 (1951) Wikipedia, the free encyclopedia 3. PubChem Public Chemical Database 42

43 1. Symbol związku: CRA Status administracyjny: Nie występuje w Wykazie środków odurzających oraz w Wykazie substancji psychotropowych Ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii z późniejszymi zmianami (2005 r r.). 3.Wzór strukturalny: 4. Nazwa IUPAC: Naphthalen-1-yl-(4-pentyloxynaphthalen-1-yl)methanone 5. Synonimy: CB Wzór sumaryczny: C 26 H 24 O 2 7. Masa molowa: 368,467 g/mol 8. Numer CAS: Pochodzenie substancji CR-13 jest substancją syntetyczną 10. Mechanizm działania CR-13 jest kannabinoidem, wykazującym dużą aktywność agonistą receptorów CB1 i CB2. Słabo przenika przez barierę krew - mózg. 11 Aktywność farmakologiczna CR-13 znosi wrażliwość na ból. Wyższe dawki wywołują objawy kataleptyczne: sztywnienie kończyn, brak kontroli nad mięśniami. 12. Działania niepożądane CR-13 może wywoływać objawy kataleptyczne charakterystyczne dla zaburzeń nerwowych powodowanych przez chorobę Parkinsona lub epilepsję. Objawy te są również charakterystyczne dla cofania się efektu kokainowego, czy ubocznych skutków leczenia schizofrenii lekami antypsychotycznymi. 43

44 13. Informacje na temat obrotu Brak danych 14. Literatura 1. Dziadulewicz EK, et al., J. Med. Chem., 50(16), (2007), Gardin A., et al., Drug Metabolism and Disposition the Biological Fate of Chemicals, 37(4), (2009), Wikipedia the free encyclopedia. 44

45 1. Symbol związku: Efedryna 2. Status administracyjny: Substancja kontrolowana przez Rozporządzenie (WE) Nr 273/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady Europy z dn. 11 lutego 2004 r. w sprawie prekursorów narkotykowych (Dz. U. L 47, z dn , str. 1, z późn. zm.). 3. Wzór strukturalny: 4. Nazwa IUPAC: (1S, 2R)-2-(metyloamino)-1-fenylopropan-1-ol [izomer(+)] (1R, 2S)-2-(metyloamino)-1-fenylopropan-1-ol [izomer(-)] 5. Synonimy: Primatene Rynatuss Pretz-D Marax Letigen 6. Wzór sumaryczny: C 10 H 15 NO 7. Masa molowa: 165,23 g/mol 8. Numer CAS: amina chlorowodorek siarczan 9. Pochodzenie substancji Efedryna jest substancją pochodzenia roślinnego. Występuje w roślinach: Ephedra equisetina, Ephedra sinica i Ephedra distachya. Może być również otrzymywana syntetycznie. Występuje w dwóch formach izomerycznych. 10. Mechanizm działania Efedryna działa pobudzająco na układ współczulny, na receptory α-adrenergiczne i β- adrenergiczne oraz pośrednio poprzez uwalnianie katecholamin, adrenaliny i noradrenaliny z zakończeń nerwowych. 11. Aktywność farmakologiczna Efedryna zwiększa siłę skurczu mięśnia sercowego, rozszerza oskrzela, pobudza ośrodkowy układ nerwowy, zwiększa przepływ krwi przez tętnice wieńcowe, mózgowe 45

46 i zaopatrujące mięśnie prążkowane. Bywa używana jako środek dopingujący w postaci mieszaniny z kofeiną i aspiryną oraz jako silny i skuteczny środek odchudzający. 12. Działania niepożądane Do działań niepożądanych efedryny należą: podniesienie ciśnienia tętniczego, arytmia serca, choroba wieńcowa, nudności, utrata apetytu, zwiększone wydalanie moczu, niepokój, chaotyczność, bezsenność, umiarkowana euforia, halucynacje, drażliwość, paranoja, duszność, zawroty głowy, ból głowy, drżenie rąk, suchość w ustach. 13. Informacje na temat obrotu Efedryna stosowana jest w medycynie chińskiej. Stosowana jest również w produktach leczniczych Tussipect, Proasthmin i Allergoasthmin. 14. Literatura 1. Koskowski W, Herman ZS, Farmakologia. Podstawy farmakoterapii, PZWL, Warszawa. 2. Brunton LL, Lazo JS, Parker KL, Farmakologia Goodmana & Gilmana, Wyd. Czelej Sp. z o.o., Lublin. 3. Wikipedia the free encyclopedia 46

47 1. Symbol związku: Etenzamid 2. Status administracyjny: Nie występuje w Wykazie środków odurzających oraz w Wykazie substancji psychotropowych Ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii z późniejszymi zmianami (2005 r r.). 3. Wzór strukturalny: 4. Nazwa IUPAC: 2-ethoxybenzamide 5. Synonimy: Ethbenzamide Ethosalicyl Pirosolvina Etamide 6. Wzór sumaryczny: C 9 H 11 NO 2 7. Masa molowa: 165,189 g/mol 8. Numer CAS: Pochodzenie substancji Substancja syntetyczna 10. Mechanizm działania Etenzamid blokuje syntezę prostaglandyn przez inhibitowanie cyklooksygenazy, która uczestniczy w przemianie kwasu arachidonowego w prekursory prostaglandyn. 11.Aktywność farmakologiczna Etenzamid jest niestesteroidową, przeciw zapalną substancją leczniczą. Wykazuje również działanie przeciw bólowe i przeciw gorączkowe. Inhibituje proces agregacji płytek krwi. Etenzamid również stosuje się w lecznictwie jako środek w terapii bólów stawowo-mięśniowych. 12. Działania niepożądane Etenzamid może powodować zaburzenia przewodu pokarmowego, mdłości, zmniejszenie liczby płytek krwi. 13. Informacje na temat obrotu 47

48 Etenzamid jest składnikiem przeciwzapalnych i przeciwbólowych produktów leczniczych np. Anapiryny, Etopiryny 14. Literatura 1. PubChem Public Chemical Database 2. Wikipedia the free encyclopedia 48

49 1. Symbol związku: Etkatynon 2.Status administracyjny: Nie występuje w Wykazie środków odurzających oraz w Wykazie substancji psychotropowych Ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii z późniejszymi zmianami (2005 r r.). 3. Wzór strukturalny: 4. Nazwa IUPAC: (RS)-2-ethylamino-1-phenyl-propan-1-one 5. Synonimy: N-ethylcathinone 2-ethylaminopropiophenone 6.Wzór sumaryczny: C 11 H 15 NO 7. Masa molowa: 177,3 g/mol 8. Numer CAS: Pochodzenie substancji: Należy do chemicznej grupy pochodnych fenetylaminy, amfetaminy i katynonu. Jest N-etylową pochodną katynonu. i aktywnym metabolitem dietylokatynonu. 10. Mechanizm działania: Etkatynon działa stymulująco na CNS. Posiada dwie drogi działania: jest średnim aktywtorem uwalniania noradrenaliny i równocześnie hamuje wchłanianie zwrotne dopaminy. 11. Aktywność farmakologiczna: Etkatynon wykazuje działanie stymulujące, empatogenne, wprawia w nastrój towarzyski i euforię. Działa psychoaktywnie także podobnie jak leki hamujące łaknienie (sibutramine, phentermine, dextroamphetamine). Zmniejsza ilość przyjmowanych kalorii, a także zwiększa termogenezę poposiłkową. 12. Działania niepożądane: Silne są objawy działania toksycznego wywołane nadmiernym spożyciem. Występują bóle i zawroty głowy, brak apetytu i obniżenie temperatury ciała. Widoczne jest zaburzenie koordynacji ruchowej, pobudzenie psychoruchowe z przyśpieszeniem mówienia. 49

50 Często pojawia się zachowanie agresywne z halucynacjami, bardzo charakterystyczne jest rozszerzenie źrenic. Dolegliwości przewodu pokarmowego to głównie nudności, suchość błon śluzowych jamy ustnej i zaparcia. Występuje zapalenie błony śluzowej jamy ustnej i żołądka.. W układzie krążenia występuje: przyspieszenie czynności serca z zaburzeniami rytmu, wzrost ciśnienia tętniczego krwi, niekiedy ostre niedokrwienie i zawał mięśnia sercowego. Możliwe jest wystąpienie obrzęku płuc. W następstwie rozpadu elementów mięśni może dojść do uszkodzenia nerek (mioglobinuria) i mocznicy. Długotrwałe spożywanie może doprowadzić do zaburzeń libido,impotencji, agranulocytozy i leukopenii. 13. Informacje na temat obrotu: Stosowany w postaci proszku lub mieszanek. Jest składnikiem party pills. 14. Literatura: 1. Camilleri A. et al.. Forensic Sci Int. 197(1-3) (2010) Wikipedia, the free encyclopedia 50

51 1. Symbol związku: Fenacetyna 2. Status administracyjny: Nie występuje w Wykazie środków odurzających oraz w Wykazie substancji psychotropowych Ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii z późniejszymi zmianami (2005 r r.). 3. Wzór strukturalny: 4. Nazwa IUPAC: N-(4-etoksyfenylo)acetamid 5. Synonimy: 4'-etoksyacetanilid Acetofenetin Acetofenetidine Acetofenetidin 6.Wzór sumaryczny: C 10 H 13 NO 2 7. Masa molowa: 179,216 g/mol 8. Numer CAS: Pochodzenie substancji Substancja syntetyczna. 10. Mechanizm działania Dokładny mechanizm aktywności fenacetyny nie jest znany. Prawdopodobnie, inhibituje specyficzny enzym cyklooksygenazy w ośrodkowym układzie nerwowym COX Aktywność farmakologiczna Fenacetyna jest leczniczą substancją przeciwbólową i przeciwgorączkową wycofaną z lecznictwa ze względu na jej toksyczność. Nie wykazuje działania narkotycznego. 12. Działania niepożądane Stosowanie fenacetyny powoduje niedotlenienie wynikające ze zmiany obrazu krwi i zwiększonego tworzenia methemoglobiny. Za ingerencję w procesy oksydoredukcyjne w krwinkach jest odpowiedzialny jeden z produktów biotransformacji fenacetyny 4-etoksyfenylohydroksylamina, która pod wpływem NADH w obecności dehydrogenazy glukozo-6-51

52 fosforanowej tworzy 4-etoksynitrozobenzen. Konsekwencją tej reakcji utleniania jest utlenienie hemoglobiny do methemoglobiny, której zwiększona ilość powoduje sinicę, hemolizę krwinek i inne objawy zaburzenia utleniania tkankowego. Fenacetyna może powodować nefropatię analgetyczną spowodowaną nadużywaniem. 13.Informacje na temat obrotu Fenacetyna jest substancją leczniczą wycofaną z lecznictwa. 14. Literatura 1. Zając A, Gorczyca M, Chemia Leków, PZWL, Warszawa. 2. Koskowski W, Herman ZS, Farmakologia. Podstawy farmakoterapii, PZWL, Warszawa. 3. Brunton LL, Lazo JS, Parker KL, Farmakologia Goodmana & Gilmana, Wyd. Czelej Sp. z o.o., Lublin. 4. Wikipedia the free encyclopedia 5. PubChem Public Chemical Database 52

53 1. Symbol związku: Fenfluramina 2. Status administracyjny: Nie występuje w Wykazie środków odurzających oraz w Wykazie substancji psychotropowych Ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii z późniejszymi zmianami (2005 r r.). 3. Wzór strukturalny: 4. Nazwa IUPAC: N-ethyl-1-[3-(trifluoromethyl)phenyl]propan-2-amine 5. Synonimy: Adifax d-fenfluramine Dextrofenfluramine (+ )- Fenfluramine 6. Wzór sumaryczny: C 12 H 16 F 3 N 7. Masa molowa: 231,257 g/mol 8. Numer CAS: Pochodzenie substancji Substancja syntetyczna. 10. Mechanizm działania Fenfluramina inhibituje wychwyt zwrotny serotoniny i jednocześnie stymuluje jej wydzielanie w synapsach. 11. Aktywność farmakologiczna Fenfluramina ma działanie stymulujące i przeciwdepresyjne. Usuwa zmęczenie i senność, pobudza, podnosi zdolność koncentracji, powoduje brak łaknienia. 12.Działania niepożądane Po zażyciu większych dawek może wystąpić: nadciśnienie płucne nadpobudliwość bezsenność, zaburzenie percepcji, przekrwienie twarzy, drżenie, niepokój, przyspieszony oddech, pocenie się. Po jeszcze wyższych dawkach może nastąpić zaburzenie oddychania i zatrzymanie akcji serca. Dawka 5 mg/kg jest toksyczna, dawka 5-10 mg/ może spowodować śpiączkę. 53