Cykl filmowy Kino nieme a kobiety mają głos Od marca do czerwca 2013 roku w każdy trzeci wtorek miesiąca zapraszamy na cykl filmowy Kino nieme a kobiety mają głos w Dolnośląskim Centrum Filmowym. W trakcie cyklu chcemy zaprezentować filmy nieme, których bohaterkami są nieprzeciętne kobiety: Asta Nielsen, Greta Garbo, Marlena Dietrich, Leni Riefenstahl. Podejmowały one ważne społecznie problemy, wykraczały poza przypisane kobietom role, wzbudzały zachwyt publiczności lat 20-tych. Łączy te filmy także znakomita rekonstrukcja, mająca na celu jak najwierniejsze odtworzenie pierwotnych wersji. Dla współczesnego widza zrekonstruowane dzieła mogą stanowić duże zaskoczenie, pomagając z fascynacją spojrzeć na kunszt dawnych mistrzyń i mistrzów kina. Zapraszamy! Program cyklu: 19.03: Asta Nielsen: Hamlet, reż. Svend Gade i Heinz Schall, Niemcy 1920 16.04: Greta Garbo: Zatracona uliczka, reż. Georg Wilhelm Pabst, Niemcy 1925 21.05: Marlena Dietrich: Kobieta, za którą się tęskni, reż. Kurt Bernhardt, Niemcy 1929 18.06: Leni Riefenstahl: Białe piekło Piz Palü, reż. Arnold Fanck i Georg Wilhelm Pabst, Niemcy 1929 Wszystkie projekcje odbędą się w Dolnośląskim Centrum Filmowym przy ul. Piłsudskiego 64a (sala Lwów ). Początek o godzinie 20.00. WSTĘP: 11 PLN
19.03 (wtorek), godz. 20.00: Asta Nielsen: Hamlet Niemcy 1920, reż. Svend Gade i Heinz Schall, scen. Erwin Gepard, wyst. Asta Nielsen (Hamlet), Mathilde Brandt (królowa Gertruda), Eduard von Winterstein (Klaudiusz), Heinz Stieda (Horatio), Lily Jocobsson (Ofelia); 110 min. Asta Nielsen była pierwszą wielką królową ekranu. Jej debiutancka Otchłań (1910) wyznacza początek fundamentalnego przełomu medialnego: odtąd chodzono nie tyle do kina co na film, najchętniej z duńską aktorką w roli głównej. W 1913 roku krakowski dziennikarz pisał: prawdziwa elita zna tylko trupę Asty Nielsen. Hamlet jest pierwszym filmem Nielsen wyprodukowanym przez jej własną firmę Art-Film. Scenariusz odwołuje się do teorii propagowanej przez prof. Edwarda Vininga, iż Hamlet naprawdę był kobietą. Tytułową rolę Nielsen odegrała w sposób, który wzbudził zachwyt widzów i uznanie krytyki, akcentując problematykę tożsamości płciowej. Obecną, zrekonstruowaną wersję zaprezentowano w 2007 roku podczas Berlinale. Oprawę muzyczną przygotował ceniony współczesny kompozytor Michael Riessler.
16.04 (wtorek), godz. 20.00: Greta Garbo: Zatracona uliczka Niemcy 1925, reż. Georg Wilhelm Pabst, scen. Willy Haas, wyst. Greta Garbo (Greta), Asta Nielsen (Maria), Werner Krauß (rzeźnik), Grigori Chmara (kelner); 151 min. Zatracona uliczka to jedyny niemiecki film boskiej Grety Garbo. Po jego sukcesie aktorka rozpoczęła wielką karierę w Hollywood, kreowana na wampa przez wytwornię MGM. W filmie Pabsta, którego akcja toczy się w Wiedniu w 1921 roku, Garbo wcieliła się w rolę dziewczyny z dobrej rodziny, którą powojenny kryzys gospodarczy wpędza w biedę i stawia na granicy moralnego upadku. Realizm stylistyczny nowej rzeczowości, jak też oparcie filmu na powieści kontrowersyjnego pisarza Hugona Bettauera (zastrzelonego przez zwolennika NSDAP, gdy trwały zdjęcia) skutkowały ingerencjami cenzury. Do dzisiaj nie zachowała się ani jedna kopia pierwotnej wersji filmowej. Obecną, najbardziej wierną oryginałowi wersję zrekonstruowano w 2009 roku, ale wciąż pół godziny filmu uznaje się za zaginione. Muzykę skomponował Aljoscha Zimmermann.
21.05 (wtorek), godz. 20.00: Marlena Dietrich: Kobieta, za którą się tęskni Niemcy 1929, reż. Kurt Bernhardt, scen. Ladislaus Vajda, wyst. Marlena Dietrich (Stasza); Fritz Kortner (dr Karoff), Uno Henning (Henri Leblanc); 78 min. Mit Marleny zapoczątkował Błękitny anioł (1930), dźwiękowy film Josepha von Sternberga kolejne sukcesy Dietrich odnosiła już w Hollywood, grając role wampa dla Paramountu. Wcześniej wystąpiła w kilkunastu filmach niemych, ale dopiero w Kobiecie, za którą się tęskni po raz pierwszy wcieliła się w rolę dziewczyny pięknej, tajemniczej i fatalnej. Gdy fabryka rodziny Leblanc stoi przed widmem bankructwa, uratować ją może małżeństwo syna właściciela z zakochaną w nim córką bogatego przemysłowca. Podróż poślubna młodej pary wydaje się spełnieniem marzeń małżonków, dopóki świeżo upieczony mąż nie dostrzega w pociągu Staszy, granej przez Marlenę Dietrich Film zrekonstruowano w 2006 roku. Towarzyszy mu muzyka skomponowana przez znanego wibrafonistę Pascala Schumachera.
18.06 (wtorek), godz. 20.00: Leni Riefenstahl: Białe piekło Piz Palü Niemcy 1929, reż. Arnold Fanck i Georg Wilhelm Pabst, scen. Arnold Fanck i Ladislaus Vajda, wyst. Leni Riefenstahl (Maria), Ernst Petersen (Karl), Gustav Diessl (dr Krafft); 133 min. Zanim Leni Riefenstahl wyreżyserowała swój pierwszy film Błękitne światło (1932), by stać się w okresie III Rzeszy kontrowersyjną autorką filmów propagandowych, występowała jako aktorka w filmach górskich Arnolda Fancka. Białe piekło Piz Palü stanowi jej najdojrzalszą kreację, w której wykazała się olbrzymim hartem ducha. Film kręcono w masywie Bernina przy minus 30 stopniach mrozu, Riefenstahl zaś wspinała się bez zabezpieczenia, nabawiła odmrożeń i omal nie straciła życia w lawinie. Efekt wynagrodził trudy: film osiągnął wielki sukces w Europie i Ameryce, stanowiąc do dziś swoistą ikonę filmów o górach. Prezentowana wersja została odrestaurowana w 1997 roku, a towarzyszy jej muzyka Ashleya Irwina. Podczas premiery w Monachium w 1998 roku obecna była Leni Riefenstahl.
Organizatorzy: Centrum Studiów Niemieckich i Europejskich im. Willy ego Brandta Uniwersytetu Wrocławskiego, Odra-Film, Instytut Goethego w Krakowie, Polsko-Niemiecka Fundacja na rzecz Nauki, HMT Heldener Metalltechnik Polska Sp. z o.o. & Co. Sp.K. Koordynacja cyklu: Andrzej Dębski Centrum Studiów Niemieckich i Europejskich im. Willy ego Brandta Uniwersytetu Wrocławskiego e-mail: debski@wbz.uni.wroc.pl