PRAKTYKA INDYWIDUALNA MORSKA studentów specjalności: IRM, PHiON, RAT, MSI wskazania szczegółowe dotyczące zaliczenia praktyki

Podobne dokumenty
PRAKTYKA INDYWIDUALNA MORSKA (po sem. V) studentów specjalności: III TM wskazania szczegółowe dotyczące zaliczenia praktyki

PRAKTYKA NAWIGACYJNO POŁOWOWA studentów specjalności: PM wskazania szczegółowe dotyczące zaliczenia praktyki

PRAKTYKA INDYWIDUALNA MORSKA

PRAKTYKA INDYWIDUALNA MORSKA TM

RAMOWY PROGRAM SZKOLENIA I WYMAGANIA EGZAMINACYJNE NA DYPLOM SZYPRA 1 KLASY ŻEGLUGI KRAJOWEJ

Przykłady wybranych fragmentów prac egzaminacyjnych z komentarzami Technik nawigator morski 314[01]

HARCERSKI OŚRODEK MORSKI PUCK ZWIĄZKU HARCERSTWA POLSKIEGO. 3. Wiadomości o jachtach motorowych i motorowo-żaglowych. Duże jachty motorowe.

RAMOWY PROGRAM SZKOLENIA I WYMAGANIA EGZAMINACYJNE NA POZIOMIE POMOCNICZYM W DZIALE POKŁADOWYM NA ŚWIADECTWO MARYNARZA WACHTOWEGO

KRAJOWA IZBA GOSPODARKI MORSKIEJ POLISH CHAMBER OF MARITIME COMMERCE

Dziennik Ustaw 15 Poz. 460 ZAKRES WYMAGAŃ EGZAMINACYJNYCH

Regulamin praktyk studenckich na kierunku nawigacja studentów Wydziału Nawigacji i Uzbrojenia Okrętowego AMW. Zasady ogólne

Znajomość zasad Eksploatacji statków poziomego ładowania, plan ładunkowy statku ro-ro.

RAMOWY PROGRAM SZKOLENIA I WYMAGANIA EGZAMINACYJNE NA DYPLOM SZYPRA 2 KLASY ŻEGLUGI KRAJOWEJ

ZASADY OBIEGU KSIĄŻKI PRAKTYK

RAMOWY PROGRAM SZKOLENIA I WYMAGANIA EGZAMINACYJNE NA POZIOMIE OPERACYJNYM W DZIALE POKŁADOWYM W ŻEGLUDZE PRZYBRZEŻNEJ

Szkolny plan nauczania* /przedmiotowe kształcenie zawodowe/

Przykładowy szkolny plan nauczania* technikum - : Technik nawigator morski; K1 - Pełnienie wachty morskiej i portowej (A.

AKADEMIA MORSKA. w Gdyni. Wydział Elektryczny MORSKA PRAKTYKA EKSPLOATACYJNA. Specjalność: Elektronika Morska

lp tematy pracy promotor dyplomant data otrzymania tematu uwagi ZAKŁAD URZĄDZEŃ NAWIGACYJNYCH

CEL PRZEDMIOTU. Zapoznanie z podstawowym układem sił i momentów działających na statek w ruchu.

Zasady realizacji, nadzoru i zaliczania praktyk morskich studentów Wydziału Nawigacji i Uzbrojenia Okrętowego AMW

ZMIANY NR 1/2013 do PUBLIKACJI NR 32/P WYMAGANIA DOTYCZĄCE ROZMIESZCZENIA I MOCOWANIA ŁADUNKÓW NA STATKACH MORSKICH GDAŃSK

Tematyka zajęć prowadzonych przez kpt. Marcinkowskiego na 1 i 2 semestrze

AKADEMIA MORSKA. w Gdyni. Wydział Elektryczny MORSKA PRAKTYKA EKSPLOATACYJNA. Specjalność: Elektronika Morska

PROGRAM SZKOLENIA Jachtowy sternik morski teoria e-learning stan na dzień:

KRÓLIKOWSKI CELE PRZEDMIOTU

Regulamin praktyk studenckich studentów Wydziału Mechaniczno-Elektrycznego AMW. Zasady ogólne

Przedmowa 12 Od wydawcy 15 Wykaz ważniejszych oznaczeń 16

Sprawozdanie z audytu w: uczelni, ponadgimnazjalnej szkole morskiej, morskim ośrodku szkoleniowym 1)

WYTYCZNE DO SPORZĄDZANIA SPRAWOZDANIA Z PRAKTYKI MORSKIEJ ORAZ ZALICZENIA DZIENNIKA PRAKTYK

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU, BUDOWNICTWA I GOSPODARKI MORSKIEJ (1) z dnia 7 sierpnia 2013 r.

M I N I S T R A I N F R A S T R U K T U R Y I R O Z W O J U 1) w sprawie wyszkolenia i kwalifikacji członków załóg statków morskich 2) DZIAŁ I

ARKUSZ EGZAMINACYJNY ETAP PRAKTYCZNY EGZAMINU POTWIERDZAJĄCEGO KWALIFIKACJE ZAWODOWE CZERWIEC 2010

Warszawa, dnia 19 sierpnia 2013 r. Poz. 937 ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU, BUDOWNICTWA I GOSPODARKI MORSKIEJ 1) z dnia 7 sierpnia 2013 r.

Warszawa, dnia 19 sierpnia 2013 r. Poz. 937 ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU, BUDOWNICTWA I GOSPODARKI MORSKIEJ 1) z dnia 7 sierpnia 2013 r.

Data otrzymania tematu. Lp. Temat pracy Promotor Dyplomant. Uwagi

Warszawa, dnia 25 marca 2015 r. Poz. 419 ROZPORZĄDZENIE MINISTRA INFRASTRUKTURY I ROZWOJU 1) z dnia 4 marca 2015 r.

WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI

Rozdział VI Pilotaż

PAŃSTWOWA KOMISJA BADANIA WYPADKÓW MORSKICH RAPORT TYMCZASOWY 48/14

AKTYWNY WYPOCZYNEK POD ŻAGLAMI szkolenia, rejsy, obozy żeglarskie

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSOPRTU, BUDOWNICTWA i GOSPODARKI MORSKIEJ 1) z dnia.. w sprawie wyszkolenia i kwalifikacji zawodowych marynarzy 2)

Komentarz technik nawigator morski 314[01]-01 Czerwiec 2009

Rozporządzenie Ministra Sportu i Turystyki w sprawie uprawiania turystyki wodnej z dnia 9 kwietnia 2013 r. (Dz.U. z 2013 r. poz. 460)

OBSZARY BADAŃ NAUKOWYCH

I. KARTA PRZEDMIOTU CEL PRZEDMIOTU

Inżynieria Ruchu Morskiego wykład 01. Dr inż. Maciej Gucma Pok. 343 Tel //wykłady tu//

Załącznik nr 2 MINIMALNY ZESTAW URZĄDZEŃ NAWIGACYJNYCH, RADIOWYCH, ŚRODKÓW SYGNAŁOWYCH, WYDAWNICTW I PODRĘCZNIKÓW ORAZ PRZYBORÓW NAWIGACYJNYCH

DOKUMENTY MARYNARSKIE

Etapy eksploatacji. Załadunek Podróż morska Wyładunek

Jachtowy Sternik Morski

Przykładowy szkolny plan nauczania* /przedmiotowe kształcenie zawodowe/

Rozdział 2. Wykaz stanowisk na statkach żeglugi śródlądowej i minimalny skład załogi.

W Y T Y C Z N E. Do weryfikacji z uprawnień zawodowych morskich i śródlądowych na stopnie motorowodne. Opracowano w oparciu o :

Szkolny plan nauczania* /przedmiotowe kształcenie zawodowe/

Materiał porównawczy do ustawy z dnia 21 marca 2014 r. o zmianie ustawy o bezpieczeństwie morskim. (druk nr 593)

EGZAMIN POTWIERDZAJĄCY KWALIFIKACJE W ZAWODZIE Rok 2019 CZĘŚĆ PRAKTYCZNA

Żeglarz Jachtowy. Polski Związek Żeglarski Podstawowe przepisy żeglugowe obowiązujące na wodach śródlądowych odnoszące się do żeglugi jachtowej:

Znajomość znaczenia przedmiotu studiów w kształceniu przyszłych oficerów

Spis treści. Słowo wstępne

Przykładowy szkolny plan nauczania* /modułowe kształcenie zawodowe/

Warszawa, dnia 27 kwietnia 2018 r. Poz. 802

REGULAMIN PRYWATNYCH PRAKTYK ZAWODOWYCH

USTAWA z dnia 12 września 2002 r. o portowych urządzeniach do odbioru odpadów oraz pozostałości ładunkowych ze statków. Rozdział 1 Przepisy ogólne

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU, BUDOWNICTWA I GOSPODARKI MORSKIEJ 1) z dnia. r. w sprawie przewozu ładunków masowych statkami (Dz. U. z dnia...

TECHNIK NAWIGATOR MORSKI

PRZEPISY PUBLIKACJA NR 19/P ANALIZA STREFOWEJ WYTRZYMAŁOŚCI KADŁUBA ZBIORNIKOWCA

Dla podniesienia bezpieczeństwa żeglugi oraz osób przebywających na jachtach podczas rejsów komercyjnych z udziałem pasażerów, proponuje się

ZAKŁAD URZĄDZEŃ NAWIGACYJNYCH

Sternik Jachtu Morskiego Minimum jeden morski rejs Brak 16 lat 40 godzin szkolenia (minimum 6 dni) Morze. Instruktor żeglarstwa morskiego ISSA Poland

3. 1. Dokumentami kwalifikacyjnymi potwierdzającymi posiadanie uprawnień do

EGZAMIN POTWIERDZAJĄCY KWALIFIKACJE W ZAWODZIE Rok 2018 CZĘŚĆ PRAKTYCZNA

I. KARTA PRZEDMIOTU CEL PRZEDMIOTU

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI MORSKIEJ I ŻEGLUGI ŚRÓDLĄDOWEJ 1

ZAKŁAD URZĄDZEŃ NAWIGACYJNYCH

MODUŁ 3. WYMAGANIA EGZAMINACYJNE Z PRZYKŁADAMI ZADAŃ

Warszawa, dnia 27 stycznia 2017 r. Poz Obwieszczenie Ministra Gospodarki morskiej i żeglugi śródlądowej 1) z dnia 21 grudnia 2016 r.

ZAŁĄCZNIK. wniosku w sprawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady

RAMOWY PROGRAM SZKOLENIA I WYMAGANIA EGZAMINACYJNE NA POZIOMIE ZARZĄDZANIA W DZIALE POKŁADOWYM W ŻEGLUDZE MIĘDZYNARODOWEJ

WYTYCZNE W ZAKRESIE SZKOLENIA I WYDAWANIA ŚWIADECTW ORAZ PROCEDURY OPERACYJNE DLA PILOTÓW MORSKICH NIE BĘDĄCYCH PILOTAMI DALEKOMORSKIMI

Czartery jachtów żaglowych, motorowych, katamaranów, szkolenia żeglarskie i morskie przygody. YA HTICA HARTER YACHTICA CHARTER

Czartery jachtów żaglowych, motorowych, katamaranów, szkolenia żeglarskie i morskie przygody. YA HTICA HARTER YACHTICA CHARTER

REZOLUCJA MSC.380(94) (przyjęta w dniu 21 listopada 2014 r.)

Patenty i Licencje Motorowodne. Polski Związek Motorowodny i Narciarstwa Wodnego

POZIOM UFNOŚCI PRZY PROJEKTOWANIU DRÓG WODNYCH TERMINALI LNG

URZĄD MORSKI W SZCZECINIE W Y K A Z

GŁOWACKI W OKOLICACH PORTU CUXHAVEN

Materiały szkoleniowe na patenty żeglarza jachtowego i sternika jachtowego. 1. Ogólne warunki realizacji szkolenia.

AKADEMIA MORSKA W SZCZECINIE WYDZIAŁ NAWIGACYJNY ZAKŁAD BUDOWY I STATECZNOŚCI STATKU INSTRUKCJA

Warszawa, dnia 7 marca 2018 r. Poz. 490 ROZPORZĄDZENIE. z dnia 29 stycznia 2018 r.

Wymiary akwenu w płaszczyźnie pionowej bezpieczna głębokość podawana zazwyczaj w postaci stosunku minimalnej rezerwy wody pod kilem do zanurzenia

ROZDZIAŁ 1. NAWIGACJA MORSKA, WSPÓŁRZĘDNE GEOGRAFICZNE, ZBOCZENIE NAWIGACYJNE. KIERUNEK NA MORZU.

Warszawa, dnia 14 grudnia 2012 r. Poz ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU, BUDOWNICTWA I GOSPODARKI MORSKIEJ 1) z dnia 4 grudnia 2012 r.

Dz.U USTAWA. z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim.1) (Dz. U. z dnia 13 grudnia 2000 r.) Rozdział 1.

Gdańsk, dnia 21 sierpnia 2015 r. Poz ZARZĄDZENIE NR 12 DYREKTORA URZĘDU MORSKIEGO W GDYNI. z dnia 20 sierpnia 2015 r.

SPIS TREŚCI 1. Statki do przewozu ładunków masowych 2. Podstawowe systemy masowców

ZARZĄDZENIE Dyrektora Urzędu Żeglugi Śródlądowej w Szczecinie. z dnia 04 grudnia 2009 r.

Regulamin STS Generał Zaruski

Zapoznanie studentów z rodzajami, zasadami budowy i eksploatacji urządzeń pokładowych

WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI EFEKTY KSZTAŁCENIA

Transkrypt:

PRAKTYKA INDYWIDUALNA MORSKA studentów specjalności: IRM, PHiON, RAT, MSI wskazania szczegółowe dotyczące zaliczenia praktyki Strona 1 z 5 Czas trwania praktyki: minimum 4 miesiące 2010/2011 Miejsce praktyki: statki handlowe armatorów polskich i zagranicznych o pojemności brutto 500 i powyższej, w dziale pokładowym, w żegludze międzynarodowej. Warunki zaliczenia praktyki: Uwagi: Kierownik/opiekun praktyk podczas odprawy, przed rozpoczęciem praktyki, przekazuje staroście wskazania szczegółowe dotyczące zaliczenia praktyki, które udostępnione są na stronie internetowej prorektor.am.szczecin.pl; po rozliczeniu sem. V (zdanie karty egzaminacyjnej i indeksu w Dziekanacie) Dziekanat wydaje skierowanie na praktykę; przed rozpoczęciem każdej indywidualnej praktyki morskiej należy przedstawić w Dziale Spraw Morskich i Praktyk pierwszą stronę kontraktu oraz (przy pierwszym kontrakcie) skierowanie na praktykę z Dziekanatu; w terminie 1 tygodnia od zakończenia praktyk (każdego kontraktu) należy przedstawić: w Dziale Spraw Morskich i Praktyk: książeczkę żeglarską i książkę praktyk morskich (KPM) z potwierdzeniem zamustrowania, zapisów kontrolnych i wykonywanych zadaniach; w Dziekanacie: książeczkę żeglarską. złożenie w Dziekanacie sprawozdania z praktyki w terminie do 2 miesięcy od zakończenia wymaganej 4 miesięcznej praktyki, nie później niż przed rozpoczęciem semestru VII; w terminie 1 tygodnia od rozpoczęcia semestru VII przedstawić do kontroli książkę praktyk morskich (KPM) (starosta zbiera i przekazuje książki praktyk morskich kierownikowi praktyk); uzyskanie pozytywnej oceny z przedstawionych materiałów (sprawozdania z praktyki). 1) każda praktyka morska, przed jej rozpoczęciem musi być zgłoszona w Dziale Spraw Morskich i Praktyk, następnie potwierdzona na statku w książce praktyk morskich (KPM), a po zakończeniu praktyki rozliczona w Dziale Spraw Morskich i Praktyk; 2) przed przystąpieniem do egzaminu dyplomowego inżynierskiego należy uzyskać zaliczenie książki praktyk morskich (KPM) oraz sprawozdania z praktyki, a Dział Spraw Morskich i Praktyk wystawia wydruk z rejestru praktyk; 3) po zrealizowaniu 12 miesięcznej praktyki pływania i rozliczeniu jej w Dziale Spraw Morskich i Praktyk należy złożyć w Dziekanacie książkę praktyk morskich (KPM) wraz z wyciągiem pływania potwierdzonym przez Urząd Morski w terminie do dwóch lat od zdania egzaminu dyplomowego, jednak nie później niż 6 lat od rozpoczęcia szkolenia; 4) niedostosowanie się do niniejszej procedury wiąże się z brakiem zaliczenia praktyki. Materiały z praktyki powinny być opracowane samodzielnie, wydrukowane na oddzielnych kartkach i ujęte w czterech rozdziałach oprawionych w osobne skoroszyty jednego koloru. Do każdego rozdziału należy dołączyć kserokopię informacji o statku z książki praktyk morskich (KPM). Treść materiałów powinna obejmować: Rozdział 1 Eksploatacja ogólna statku Rozdział 2 Eksploatacja techniczna statku Rozdział 3 Nawigacja Rozdział 4 Wiedza okrętowa

Rozdział 1 Eksploatacja ogólna statku Strona 2 z 5 Celem tej części praktyki jest zebranie, usystematyzowanie zgodnie ze wskazaniami szczegółowymi oraz przedstawienie najistotniejszych danych na temat jednej wybranej przez studenta podróży, oraz wykonanie niżej określonych, charakteryzujących tą podróż obliczeń. Z treści sprawozdania powinno również wynikać, ze student zapoznał się na statku z jego podstawowymi dokumentami wymaganymi przez obowiązujące konwencje. 1. Dokumentacja statkowa. 1.1. Dokumenty statku: legitymujące, klasyfikacyjne, bezpieczeństwa, sanitarne, inne. Opis dokumentu powinien zawierać informacje dotyczące podstawy wydania, nazwę wydawcy, daty wydania i ważności oraz krótki opis załączników. 2. Opis wybranej podróży. Sprawozdanie winno uwzględniać następujące zagadnienia: 2.1. Forma eksploatacji statku (tramping, linia regularna, inne formy), sposób eksploatacji (eksploatacja przez armatora, managment, T/C). 2.2. Kalkulacje przebiegu podróży: numer, data i godzina rozpoczęcia / zakończenia, czasokres podróży, trasa, porty na trasie; podstawowe elementy instrukcji na podróż i tryb jej planowania przez kapitana statku; wyliczenie trasy w Mm z podziałem na przelot balastowy i z ładunkiem; bilans czasu podróży z rozbiciem na czas w morzu i w portach, czasokres przeładunków, przestojów, oczekiwań, awarii itp. (podać przyczyny); wyliczenie prędkości statku w poszczególnych przelotach i prędkości średniej całej podróży; korzystanie z usług pilotów i holowników (gdzie, ile i dlaczego). 2.3. Przewożony ładunek (rodzaj, waga, kubatura), jego załadowca i odbiorca: podstawa przewozu (C/P, kontrakt, booking), data, nazwa frachtujacego; krótki opis dokumentów przewozowych (Bs/L, M/R, SWB, kwity kontrolne, manifesty, certyfikaty odbioru ładowni, inne dokumenty stosowane i obowiązujące w analizowanej podróży a związane z rodzajem przewożonego ładunku); dokumenty związane z uszkodzeniami (claims) statku i ładunku; czas dozwolony na za/wyładunek lub postój zgodnie z rozkładem rejsów, ewentualnie czy wystąpił demurrage/despatch,, opisać statement of facts lub time sheet; wyliczenie procentu wykorzystania zdolności przewozowej statku w stosunku do nośności ładunkowej statku (DWCC) oraz pojemności ładunkowej. 3. Międzynarodowe przepisy o zapobieganiu zderzeniom na morzu. 3.1. Ryzyko zderzenia i działania podjęte w celu uniknięcia zderzenia w dobrej widzialności: a) pozycja statku; b) kurs, szybkość, warunki pogodowe; c) namiary, odległości; d) rodzaj spotkania, pierwszeństwo drogi; e) podjęte działania; f) analiza postępowania od powstania zagrożenia do zakończenia działania; g) szkic sytuacyjny. Uwaga: W wypadku punktów a), b), i c) dane powinny być potwierdzone przez statek, a potwierdzenie dołączone do sprawozdania. 3.2. Ograniczona widzialność. Postępowanie w celu uniknięcia zderzenia lub sytuacji nadmiernego zbliżenia: a) elementy jak w punkcie 3.1. w dobrej widzialności, z wyłączeniem punktu d); b) wykonanie nakresu radarowego lub z arpy. 3.3. Systemy rozgraniczenia ruchu lub wąskie przejścia: a) przeprowadzenie analizy przejścia (kursy, szybkości, warunki hydrometeorologiczne, itp.); b) przedstawienie systemów kontroli ruchu; c) przedstawienie regulacji szczególnych (lokalnych);

d) szkic przejścia; e) przejście przez dany akwen potwierdzone przez statek. Strona 3 z 5 3.4 Pełnienie wacht (omówić stan rzeczywisty): a) przyjęcie i zdanie wachty, obsada, pełnienie wachty w różnych warunkach; b) spostrzeżenia własne dotyczące stosowania MPDM i stosowania przyjętych zasad i procedur w pełnieniu wachty; c) opis nieprawidłowości w postępowaniu innych statków. 3.5 Wykorzystanie informacji z systemu AIS dla oceny ryzyka zderzenia. Uwaga: Jeżeli wystąpią trudności w realizacji, należy podać ich przyczynę (wskazane potwierdzenie przyczyny trudności przez statek). Rozdział 2 Eksploatacja techniczna statku 1. Elementy konstrukcji. 1.1 Przedstawić zasady wentylacji stosowane na statku. 1.2 Podać wydajność systemu wentylacyjnego, balastowego, zenzowego. 1.3 Opisać przygotowanie i zasady użycia urządzeń przeładunkowych. 1.4 Na schemacie (szkicu) systemu balastowego i zenzowego zaznaczyć ustawienie zaworów, w odmienieniu do konkretnego zbiornika, w celu: a) zabalastowania. b) wybalastowania. c) resztkowania. 1.5 Opisać książkę urządzeń przeładunkowych. 1.6 Przeprowadzić sondowanie ręczne zbiornika (częściowo zapełnionego) i obliczyć masę cieczy. 2. Stateczność. 2.1. Opisać informacje o stateczności dla kapitana. 2.2. Podaj klasyfikatora i kryteria stateczności statku. 2.3. Podaj ograniczenia wytrzymałości wzdłużnej. 2.4. Podaj możliwości obciążenia pokładów i ładowni. 2.5. Wykazać kompletne obliczenia statecznościowe w wybranym stanie załadowania. 2.6. Opisać stosowaną kontrolę stateczności w morzu. 3. Przewóz i sztauowanie ładunku. 3.1. Przeprowadzić draft survey (niezależnie od typu statku i rodzaju ładunku). 3.2. Sporządzić plan ładunkowy z wybranej podróży. 3.2.1. Podać kolejność przeładunków. 3.2.2. Podać kolejność operacji balastowych. 3.2.3. Podać zanurzenia, parametry wytrzymałości wzdłużnej. 3.2.4. Sposób sztauowania, podjęte środki odnośnie bezpieczeństwa załogi, ładunku i ochrony środowiska. 3.3. Opisać opiekę nad ładunkiem w czasie podróży: 3.3.1. Inspekcje ładunku. 3.3.2. Zapisy. 3.3.3. Instrukcje. 3.4. Mocowanie ładunku. 3.4.1. Opisać mocowanie wybranego ładunku z podaniem odpowiednich przepisów, kodeksów, przewodników, instrukcji, itp. 3.4.2. Opisać podręcznik mocowania ładunku (cargo securing manual). 3.5. Opisać przewóz ładunków niebezpiecznych. 3.5.1. Informacja o ładunku. 3.5.2. Opis przeprowadzonej segregacji lub zastosowanych środków bezpieczeństwa. 3.5.3. Wymienić zastosowane zapisy z odnośnych kodeksów, przewodników, itp. 3.6. Opisać procedury i podjęte środki ostrożności przed wejściem do pomieszczeń zamkniętych.

Rozdział 3 Nawigacja Strona 4 z 5 1. Planowanie podróży Planowaniem podróży objąć realizowaną na statku trasę oceaniczną lub podróż między dwoma kolejnymi portami. 1.1. Założenia podróży na podstawie instrukcji armatorskiej. port wyjścia (strefa czasowa), port docelowy (strefa czasowa), Laydays, odległości dla tras alternatywnych, KDd, odległości między WP, ETA dla 2 prędkości z uwzględnieniem stref czasowych. 1.2. Wybór trasy z uwzględnieniem: zaleceń podanych w wydawnictwach nawigacyjnych, systemów rozgraniczenia ruchu, zalecanych tras, torów, szlaków żeglugowych, średnich warunków hydrometeorologicznych, prognoz meteorologicznych: przedstawić i porównać analizę i prognozę pogody na planowanej trasie. 1.3. Wybór map na podróż nr i data edycji. 1.4. Wybór publikacji na podróż: nr publikacji, tytuł, data edycji. 1.5. Wybór radiowych stacji brzegowych celem odbioru prognoz pogody, ostrzeżeń nawigacyjnych i map faksymilowych. 1.6. Systemy meldunkowe, VTMS i SAR. 1.7. Informacje o porcie wyjścia lub docelowym: kotwicowiska, pilotaż, niebezpieczeństwa, kierunki podejściowe, oznakowanie nawigacyjne, stałe pływające, prądy stałe i prądy pływowe kierunki, prędkości na czas podejścia i wejścia do portu, pływy przepowiednie na dzień wejścia określone dostępnymi metodami. Uwaga: Jeżeli w porcie docelowym lub wyjścia nie występowały pływy, obliczenia przepowiedni pływowych dokonać dla innego portu, do którego zawijał statek podczas trwania praktyki. 1.8. Uwagi i spostrzeżenia dotyczące realizacji zaplanowanej trasy: odstępstwa od zaplanowanej trasy, opis rzeczywistych warunków hydrometeorologicznych i ich wpływ na przebieg podróży, własne spostrzeżenia i uwagi. 2. Nawigacja terestryczna i przybrzeżna. Uwaga: Analiza powinna dotyczyć trudnego nawigacyjnie odcinka trasy. 2.1. Analiza przydatności dostępnych metod wyznaczania pozycji obserwowanej na realizowanym odcinku trasy oraz możliwości zastosowania linii ograniczających (clearing lines).np.: Transits/ranges, leading lines, clearing bearings, parallel indexing Uzasadnienie przyjętego wyboru. 2.2. Określenie parametrów prądu pływowego dla wybranej pozycji obserwowanej. 2.3. Wyliczenie i wykreślenie na mapie błędu kołowego pozycji statku wyznaczonej w punkcie 2.1 (na wybrany moment) Załączyć (potwierdzoną przez statek) kserokopię fragmentu mapy lub szkic obejmujący przebieg wachty wraz z naniesionymi pozycjami i liniami ograniczającymi. 2.4. Kontrola dewiacji kompasu magnetycznego oraz pż za pomocą: kątów poziomych, nabieżnika, porównania wskazań kompasów.

Rozdział 4 Wiedza okrętowa Strona 5 z 5 1. Informacja o statku dla oceny manewrowości wg propozycji IMO Rezolucja A 601 (15) 1987 r. 1.1. Współczynniki pełnotliwości kadłuba dla zanurzenia balastowego i ładunkowego, maksymalna wysokość od stępki do wierzchołka najwyższego elementu konstrukcyjnego. 1.2. Napęd główny: rodzaj, moc, śruba napędowa, ster. 1.3. Strefy martwe na dziobie i na rufie dla statku pod balastem i załadowanego. 1.4. Inne wiadomości o kadłubie. 1.5. Czasy wykonania zmian nastawy telegrafem maszynowym w warunkach zwykłych i awaryjnych, czasy przygotowania SG do pracy wstecz, minimalne obroty śruby i odpowiadające im prędkości dla statku pod balastem i załadowanego, maksymalna liczba startów SG. 1.6. Zestawienie wyników prób manewrowych. 2. Obliczenie osiadania statku dowolnie wybraną metodą dla akwenu: 2.1. Płytkowodnego H/T = 1,2 dla prędkości maksymalnej i manewrowej. 2.2. Kanału H/T = 1,2 i średniej szerokości kanału równej trzem szerokościom statku, podczas prędkości manewrowej jw. Podać zastosowaną metodę, wzory i wykresy źródłowe. 3. Opis i analiza dwóch spośród niżej wymienionych operacji manewrowych na podstawie własnych obserwacji. Wykonać rysunki sytuacyjne, obliczenia (np. kotwiczne lub holownicze), uzupełnić własnymi spostrzeżeniami. 3.1. Manewry statku podczas podchodzenia, przyjmowania i zdawania pilota. 3.2. Manewry statku podczas mijania i wyprzedzania innych statków na akwenie ograniczonym. 3.3. Żegluga i manewrowanie w lodach lub w sztormie. 3.4. Manewry portowe i cumownicze samodzielne lub z pomocą holowników. 3.5. Kotwiczenie w celu postoju oraz inne wykorzystanie kotwicy; postój na jednej lub dwóch kotwicach, stawanie, postój i zejście. 3.6. Holowania morskie lub akcje ratownicze. 3.7. Inne sytuacje manewrowe statków specjalistycznych np. cumowanie do pław ładunkowych. 4. Urządzenia, sprzęt i środki ratunkowe oraz ochrony p.poż. 4.1. Specyfikacja i rozmieszczenie urządzeń i sprzętu, jego stan techniczny, konserwacja, dokumentacja, opis i obsługa, plan obrony p.poż. 4.2. Organizacja alarmów ćwiczebnych, wymogi dotyczące organizacji i przebiegu alarmów; listy alarmowe na statku; 4.3. Obowiązki III oficera w zakresie ewidencji, konserwacji i szkolenia obsługi sprzętu p.poż. i ratunkowego. 5. Charakterystyka wyposażenia pokładowego. 5.1. Specyfikacja i rozmieszczenie wyposażenia pokładowego, specjalistycznego i awaryjnego; jego stan techniczny, konserwacja, dokumentacja, opis i obsługa. 5.2. Ocena stanu wyposażenia pokładowego, jego wykorzystania, zużycia i konserwacji