Maria Skłodowska-Curie urodziła się 7 listopada 1867r. w Warszawie. Była najmłodsza spośród pięciorga dzieci państwa Skłodowskich. Od lewej Zofia, Helena, Maria, Józef i Bronisława
Jej ojciec Władysław Skłodowski był wykładowcą fizyki i matematyki, matka Bronisława z Boguskich była przełożoną jednej z najlepszych w Warszawie szkoły dla dziewcząt. Gdy Maria miała 9 lat zmarła jej matka.
Kształciła się początkowo na pensji prywatnej, a następnie w gimnazjum rządowym w Warszawie, które ukończyła w roku 1883 ze złotym medalem. W tym czasie kobiety w Polsce nie mogły studiować na uniwersytecie.
Maria zawarła ze swoją starszą siostrą Bronisławą umowę, że będzie ją wspierać finansowo w trakcie jej studiów medycznych w Paryżu, w zamian za podobne wsparcie za 2 lata. W związku z tym została guwernantką najpierw w prawniczej rodzinie z Krakowa, a następnie u ziemiańskiej rodziny Żórawskich, krewnych jej ojca, z którą to rodziną związała się na 2 lata.
Jesienią 1891 roku wyjechała do Paryża. Zamieszkała w wynajętym pokoju na poddaszu. Warunki miała okropne. Zimą zamarzała woda w misce. Pochłonięta nauką zapominała nawet o posiłkach.
W Paryżu w 1891 r. zdała jako pierwsza kobieta w historii egzaminy wstępne na wydział fizyki i chemii. W dzień studiowała, a wieczorami pracowała jako korepetytorka. Sorbona
W 1893 r. uzyskała licencjat z fizyki z najwyższą lokatą i zaczęła pracować jako laborantka. W tym czasie dalej studiowała na Sorbonie, uzyskując drugi licencjat z matematyki w 1894 r.
Początkowo Maria zamierzała wrócić do Polski w nadziei, że może uda jej się przyczynić do poprawy sytuacji w ojczyźnie. Jednak krótki pobyt w domu w 1894 r. uświadomił jej nierealność tych zamierzeń. Ul. Feta 16 w Warszawie dom, w którym przyszła na świat Maria Skłodowska
Postanowiła pozostać we Francji, gdzie właśnie poznała Pierre`a Curie, młodego naukowca, kierownika laboratorium. Znajomość ta przerodziła się w miłość i 26 lipca 1895 r. wzięli ślub, a miesiąc miodowy spędzili zwiedzając Francję na rowerach.
W 1897r. na świat przyszła pierwsza córka Marii - Irène. W grudniu 1904 r. urodziła się druga córka Ève.
1898r. -odkrycie przez Marię i Piotra Polonu oraz Radu.
W 1903 r. Maria Skłodowska-Curie jako pierwsza kobieta w historii otrzymała stopień doktora fizyki. Karta tytułowa pracy doktorskiej Marii Skłodowskiej-Curie z 1903
Po otrzymaniu Nagrody Nobla Maria i Pierre Curie stali się nagle bardzo sławni. Pierre'owi Curie władze Sorbony przyznały stanowisko profesora i zezwoliły na założenie własnego laboratorium, w którym Maria Skłodowska-Curie została kierownikiem badań. W tym też czasie urodziła drugą córkę Eve.
19 kwietnia 1906 roku Pierre Curie zginął, przejechany przez konny wóz ciężarowy. Maria Skłodowska-Curie straciła towarzysza życia i pracy. 13 maja tego samego roku rada wydziałowa postanowiła utrzymać katedrę, stworzoną dla Pierre'a Curie, i powierzyła ją Marii Skłodowskiej-Curie wraz z pełnią władzy nad laboratorium. Umożliwiło to wyjście Marii Skłodowskiej-Curie z cienia. Stała się w ten sposób pierwszą kobietą profesorem Sorbony.
Pod koniec 1911 r. otrzymała drugą Nagrodę Nobla, dzięki której przekonała rząd Francji do przeznaczenia środków na budowę prywatnego Instytutu Radowego Institut du radium (obecnie Institut Curie).
Instytut Radarowy został wzniesiony w 1914 r. Prowadzono w nim badania z zakresu chemii, fizyki i medycyny. Instytut ten stał się kuźnią noblistów wyszło z niego jeszcze czworo laureatów nagrody Nobla, w tym córka Marii Skłodowskiej-Curie Irène i zięć Frédéric Joliot.
Maria Skłodowska - Curie w czasie Pierwszej Wojny Światowej organizowała specjalne ambulanse do prześwietlania rannych. Z własnej inicjatywy zdobywa 20 samochodów i organizuje ruchome pogotowie z aparatami Rentgena.
W lipcu 1916 roku jako jedna z pierwszych kobiet robi prawo jazdy, by móc prowadzić półciężarowy samochód. W starym samochodzie dociera do najbardziej zagrożonych pozycji pod Verdun. Jej pogotowie zna cały front, a francuscy żołnierze zaopatrzone w aparaty rentgenowskie pojazdy nazwali "małymi Curie". Przebadano w nich 10 tysięcy rannych.
Oprócz pogotowia Maria Curie zakłada 220 stacji radiologicznych i kształci kadry do ich obsługi. Obsłużyły one ponad 3 miliony przypadków urazów wśród francuskich żołnierzy.
Mały Curie, czyli wóz radiologiczny - pojazd wyposażony w aparat rentgenowski Przyrząd do wytwarzania promieni X stosowany w diagnostyce medycznej
Po wojnie uczona nadal szefowała Instytutowi Radowemu w Paryżu i jednocześnie jeździła po świecie, gdzie pomagała poprzez swoją fundację zakładać medyczne instytuty leczenia chorób nowotworowych. W 1932 r. z pomocą Prezydenta RP Ignacego Mościckiego jeden z pierwszych takich instytutów został założony w Warszawie (obecnie Centrum Onkologii Instytut im. Marii Skłodowskiej-Curie w Warszawie). Jego pierwszym szefem została siostra Marii Skłodowskiej-Curie, Bronisława. Maria ofiarowała nowej placówce gram radu, będący jej własnością. Był on podstawą rozpoczęcia działalności Instytutu.
Pierwsza siedziba Instytutu przy ul. Wawelskiej Obecna siedziba Centrum Onkologii Instytutu im. Marii Skłodowskiej-Curie
Maria Skłodowska-Curie zmarła 4 lipca 1934 roku w alpejskiej klinice Sancellemoz w Szwajcarii na białaczkę. Zostaje pochowana obok męża, w rodzinnym grobie Curie, w Sceaux.
20 kwietnia 1995 r. szczątki Marii Skłodowskiej- Curie i jej męża zostały przeniesione do paryskiego Panteonu.
Maria Skłodowska-Curie odznaczona została Legią Honorową. Uhonorowana została również doktoratami honorowymi: Politechniki Lwowskiej 1912, Uniwersytetu Poznańskiego 1922, Uniwersytetu Jagiellońskiego 1924, Politechniki Warszawskiej 1926.
W Muzeum są cztery sale, a w nich eksponaty, które pokazują kolejne etapy jej życia, pracę, nagrody, tytuły naukowe oraz konsekwencje odkrycia polonu i radu. W każdej sali znajdują się cytaty oraz fragmenty wypowiedzi Marii i Piotra Curie. Można tu zobaczyć jej prywatne rzeczy np.: pierwszy podręcznik z chemii, płaszcz w którym chodziła, kapelusz i rower.
Maria Skłodowska do dziś pozostaje jedyną kobietą, która otrzymała Nagrodę Nobla dwukrotnie, a także jedynym uczonym w historii uhonorowanym nagrodą Nobla w dwóch różnych dziedzinach nauk przyrodniczych. Maria Skłodowska-Curie została pierwszą kobietą pochowaną pod kopułą paryskiego Panteonu w uznaniu jej zasług. Panteon budowla w Dzielnicy Łacińskiej Paryża, wzniesiona pod koniec XVIII wieku jako kościół pod wezwaniem świętej Genowefy. Od 1885 roku pełni rolę mauzoleum wybitnych Francuzów
Ludzkość zaliczyła Marię Skłodowską Curie do grona najwybitniejszych uczonych świata. Jej wizerunek umieszczono w świątyni Konfuncjusza obok Buddy, Kartezjusza i Newtona. Maria Skłodowska-Curie jako jedna z pierwszych kobiet zrobiła prawo jazdy i zdobyła Rysy. Była jedną z pierwszych studentek na Sorbonie i pierwszą kobietą profesorem tej uczelni. Dbała by jej córki miały zawsze opiekunkę z Polski. Maria Skłodowska-Curie uczyła Irenę i Ewę języka polskiego. Obie córki Marii Skłodowskiej-Curie najlepiej mówiły w gwarze góralskiej, gdyż często przebywały na wakacjach w Zakopanem u wujostwa Dłuskich
Irène wraz z mężem odkryli sztuczną promieniotwórczość (wykorzystywaną m.in. w medycynie do leczenia np. nadczynności tarczycy). Było to jedno z najważniejszych odkryć XX stulecia - wielki triumf tandemu Joliot-Curie, za co otrzymali Nagrodę Nobla. Mąż córki Ewy Curie, Henri Labouisse, także otrzymał Nagrodę Nobla. Była to nagroda pokojowa, przyznana UNICEF-owi, któremu przewodniczył. Ewa często żartowała, ze przynosi ona sama wstyd rodzinie, bo tylko ona nie ma Nagrody Nobla. Frédéric i Irène podczas wspólnej pracy nad sztuczną promieniotwórczością
Jej córka Ève angażowała się w działalność literacką i dziennikarską. Przez wiele lat publikowała pod pseudonimem recenzje muzyczne w tygodniku Candide, jak również artykuły o teatrze, muzyce i filmie do innych paryskich czasopism. Była pianistką. Swój pierwszy koncert dała w Paryżu w 1925 r.. Później wielokrotnie koncertowała we Francji i w Belgii. Zmarła w wieku 102 lat.
Biografia Marii Skłodowskiej- Curie, napisana przez jej córkę Ewę jest najczęściej czytaną na świecie biografią, a w Japonii - obowiązująca lekturą szkolną.