Budowa aparatu
Wstęp aparat robi zdjęcie, nie każde stanie się fotografią kupując nowoczesną lustrzankę cyfrową stajemy się... posiadaczem lustrzanki cyfrowej oczywiście lepszy i nowocześniejszy sprzęt ułatwia proces twórczy powstawania fotografii jakość sprzętu ma mniejsze znaczenie przy fotografii analogowej natomiast duże przy cyfrowej
Budowa światłoszczelne pudełko dwa zasadnicze elementy - obiektyw i światłoczuła płaszczyzna obiektyw - rzutuje obraz płaszczyzna światłoczuła - zatrzymuje i utrwala obraz pozostałe elementy aparatu służą do wykonania trzech operacji niezbędnych do utworzenia obrazu - określenie wycinka (kadru), nastawienie ostrości, naświetlenie
Budowa pomimo podobieństwa budowy i działania okazuje się, że istnieje bardzo duża różnorodność aparatów spowodowane jest to różnymi sposobami realizacji operacji niezbędnych do utworzenia obrazu poznanie zasady działania oraz wad i zalet poszczególnych rozwiązań technicznych ułatwia wybór, zakup oraz posługiwanie się aparatem
Określanie wycinka obrazu umożliwia kadrowanie obrazu i celowanie zazwyczaj też pozwala na ustawienie ostrości celowniki niezależne - stanowią element niezależny od obiektywu aparatu wykazują paralaksę czyli niezgodność kąta widzenia z obiektywem nie pozwalają na ocenę głębi ostrości umożliwiają obserwację przestrzeni także poza kadrem problem przy zmianie ogniskowej obiektywu obraz nie znika w momencie ekspozycji
Określanie wycinka obrazu celowniki wykorzystujące obiektyw zdjęciowy umożliwiają bezpośrednią obserwację obrazu utworzonego przez obiektyw umożliwiają nastawienie ostrości, podgląd głębi ostrości nie zachodzi zjawisko paralaksy możliwość łatwej współpracy z obiektywami o różnych ogniskowych
Celowniki niezależne ramkowy - prosta ramka z drutu i przeziernik optyczny nienastawialny - prosty wizjer w tanich aparatach optyczny dalmierzowy - podwójny wizjer z wbudowanym dalmierzem - umożliwia pomiar odległości i nastawienie ostrości lustrzanka dwuobiektywowa (TLR) - dwa sprzężone obiektywy, jeden do zdjęcia, drugi przez lustro umożliwia kadrowanie i nastawienie ostrości
Celowniki wykorzystujące obiektyw matówka matowa szybka w miejscu elementu światłoczułego obraz odwrócony konieczność wymiany na materiał światłoczuły przed ekspozycją wyłącznie do motywów statycznych obecnie w dużych aparatach studyjnych, fotografii krajobrazu, architektury
Celowniki wykorzystujące obiektyw lustrzanka jednoobiektywowa lustro pod kątem 45 o umieszczone pomiędzy obiektywem a migawką, tuż przed ekspozycją podnoszone do góry początkowo z matówką i kominkiem (podobnie jak w lustrzankach dwuobiektywowych) obecnie pryzmat pentakonalny - dający obraz w wizjerze podnoszenie lustra może powodować drgania aparatu obraz w wizjerze znika na czas ekspozycji
Celowniki wykorzystujące obiektyw LifeView wyłącznie w aparatach cyfrowych obraz z matrycy światłoczułej jest cały czas wyświetlany na wyświetlaczu LCD aparatu aparat nie posiada migawki często nie posiada optycznego wizjera oprogramowanie wykorzystuje dane z matrycy pomiar światła, ustawianie ostrości, rozpoznawanie twarzy, nagrywanie filmów
Nastawienie ostrości służy do ustawienia optyki aparatu w celu uzyskania ostrego zdjęcia zazwyczaj realizowane jest poprzez zmianę położenia obiektywu (całego lub jego części) względem płaszczyzny elementu światłoczułego ręczne wspomagane automatyczne (układy autofocus)
Ręczne nastawienie ostrości focus free - obiektyw o małym otworze względnym, ustawiony na stałe, odwzorowuje ostro wszystko powyżej pewnej niewielkiej odległości minimalnej w bardzo prostych aparatach pierścień na obiektywie - zazwyczaj wyskalowany w metrach, wymaga wprawnego oka fotografującego oprócz odległości zazwyczaj na obiektywie jest naniesiona strefa głębi ostrości
Głębia ostrości zakres odległości, w którym obiekty obserwowane przez aparat sprawiają wrażenie ostrych zależy od wartości przesłony, ogniskowej obiektywu, odległości na jaką ustawiona jest ostrość do ręcznego ustawienia ostrości można wykorzystać ustawienie na odległość hiperfokalną najmniejsza odległość, na którą trzeba ostrzyć, by głębia ostrości kończyła się w nieskończonej odległości uzyskamy ostry obraz od połowy odległości hiperfokalnej do nieskończoności
Wspomagane nastawienie ostrości dalmierz - niezależny (rzadkość) lub sprzężony z obiektywem układ optyczny nakładający na siebie obrazy z dwóch wizjerów nastawianie na ostro polega na nałożeniu tych obrazów tak, aby ich kontury się pokrywały sprzężony działa tylko z jednym obiektywem kłopoty z ostrzeniem na małe odległości i przy słabym świetle nie pokazuje głębi ostrości
Wspomagane nastawienie ostrości matówka, lustrzanki przez bezpośrednie pokazanie kadru umożliwia ocenę ostrości, oraz pokazuje głębię ostrości działa niezależnie od użytego obiektywu (z wyjątkiem lustrzanki dwuobiektywowej) trudniejsze określenie momentu ostrości niż w dalmierzu, szczególnie przy małym otworze przysłony stosuje się dodatkowe elementy na matówce ułatwiające ostrzenie (mikroraster, klin, soczewka Fresnela), przysłony automatyczne
Automatyczne nastawienie ostrości systemy autofocus (AF) aktywny - poprzez wykorzystanie promienia lasera, ultradźwięków do pomiaru odległości pasywny - poprzez układ detekcji fazowej (lustrzanki) lub detekcji kontrastu (kompakty cyfrowe) umożliwia automatyczne ustawienie obiektywu w przypadku obiektywu bez automatyki dostępna jest sygnalizacja - tzw. potwierdzenie ostrości wykorzystywane są różne tryby pracy AF
Tryby pracy AF pojedynczy - ostrość jest ustawiana przy wciśnięciu spustu do połowy, blokada bez potwierdzenia ostrości ciągły (śledzący) - aparat ciągle ustawia ostrość podczas kadrowania, czasem z wyprzedzeniem z priorytetem migawki - układ umożliwia zrobienie zdjęcia bez potwierdzenia ostrości jednopunktowy - jeden czujnik AF, zwykle na środku kadru wielopunktowy - więcej niż jeden czujnik AF matrycowy - w aparatach cyfrowych, często z detekcją twarzy
Naświetlenie (ekspozycja) polega na dostarczenie do elementu światłoczułego poprawnej ilości światła przysłona - pierścień o zmiennej średnicy wewnętrznej, wbudowany w obiektyw, reguluje ilość światła przechodzącą przez obiektyw migawka - sterowana poprzez mechanizm czasowy, reguluje długość czasu oddziaływania światła na element światłoczuły
Migawka centralna - wbudowana w obiektyw, między soczewkami obecnie rzadko spotykana szczelinowa - wbudowana w korpus aparatu niezależna od obiektywu umożliwia uzyskiwanie bardzo krótkich czasów ekspozycji synchronizacja z lampami błyskowymi aparaty cyfrowe z LiveView mogą nie mieć migawki - czas ekspozycji jest regulowany poprzez czas odczytu danych z matrycy światłoczułej
Nastawianie parametrów ekspozycji ręcznie - czasem z wykorzystaniem tabel naświetleń światłomierz zewnętrzny - niezależny od aparatu światłomierz wbudowany zewnętrzny pomiar TTL - przez obiektyw uwzględnia wpływ obiektywu, filtrów, itp. integralny, jednopunktowy, wielopunktowy, z uśrednianiem pomiar z wykorzystaniem matrycy - w aparatach cyfrowych centralny, centralno-ważony, matrycowy
Tryby pracy automatyki pełna automatyka (P) - automat sam dobiera wielkość przesłony i czas ekspozycji (w przypadku aparatu cyfrowego także czułość matrycy) priorytet przesłony (A, Av) - użytkownik nastawia przysłonę, aparat automatycznie dobiera pozostałe parametry priorytet migawki (S, Tv) - użytkownik określa czas naświetlania, aparat automatycznie dobiera pozostałe parametry tryb manualny (M) - użytkownik sam dobiera wszystkie parametry
Podsumowanie sposób realizacji poszczególnych funkcji aparatu zazwyczaj decyduje o rodzaju aparatu i jego budowie ponadto ma bardzo duży wpływ na jego obsługę specyfika zastosowanych rozwiązań technicznych wpływa na specyfikę zastosowań aparatu